Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1020/2002

z dnia 13 czerwca 2002 r.

zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2958/93 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2019/93 w odniesieniu do szczególnych uzgodnień dotyczących dostaw niektórych produktów rolnych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2019/93 z dnia 19 lipca 1993 r. wprowadzające szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego dotyczące niektórych produktów rolnych [1], ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 442/2002 [2], w szczególności jego art. 3a,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (EWG) nr 2019/93 zostało istotnie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 442/2002. Jest przez to konieczne przyjęcie szczegółowych zasad stosowania tego rozporządzenia, ustanowionych rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2958/93 [3], ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 1802/95 [4].

(2) Kwoty pomocy przyznanej dla dostaw na wyspy grupy A i B powinny zostać dostosowane do nowego systemu monetarnego. Pomoc dla dostaw na wyspy grupy A powinna być zwiększona w celu podniesienia atrakcyjności dla podmiotów gospodarczych. Ponadto dodatkowa pomoc powinna być przyznana na pokrycie kosztów przeładunku i transportu z wysp tranzytowych bądź załadunku z przeznaczeniem dla wysp przeznaczenia należących do grupy A albo B, w przypadku gdy bezpośredni transport ze stałego lądu nie jest możliwy lub regularny.

(3) Monitorowanie działań kwalifikujących, zgodnie ze szczególnymi ustaleniami dotyczącymi dostaw, wymaga zakazu przenoszenia praw i obowiązków nadanych posiadaczowi świadectwa. Termin na przedstawienie dowodu wykorzystania świadectwa pomocy powinien być odpowiednio przedłużony, aby dać podmiotom gospodarczym czas na wypełnienie zobowiązania.

(4) Jednym z celów wprowadzenia szczególnych ustaleń dotyczących dostaw jest zapewnienie, że świadczenia są rzeczywiście przekazywane na etapie, na którym produkty przeznaczone dla ostatecznego użytkownika są wprowadzone do obrotu. W tym celu władzom krajowym powinno się zezwolić na weryfikację marż i cen stosowanych przez podmioty gospodarcze.

(5) Rozporządzenie (EWG) nr 2019/93 stanowi, że produkty objęte szczegółowymi ustaleniami dotyczącymi dostaw nie mogą być ponownie wywożone do państw trzecich albo ponownie wysyłane do pozostałych części Wspólnoty. Jednakże przewiduje się odstępstwa w przypadku tradycyjnego wywozu albo tradycyjnego transportu do pozostałych części Wspólnoty produktów przetworzonych. Należy ustalić szczegółowe zasady kontrolowania sposobu wykorzystywania tych odstępstw.

(6) Dlatego konieczne jest wprowadzenie zmian do rozporządzenia (EWG) nr 2019/93.

(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opiniami wszystkich zainteresowanych komitetów zarządzających,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (EWG) nr 2958/93 wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 1 wprowadza się następujące zmiany:

a) Ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Zryczałtowana pomoc, określona w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, jest niniejszym ustalona dla wszystkich produktów określonych w załączniku do tego rozporządzenia na:

- 22 EUR/tonę dla dostaw na wyspy w grupie A, określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia,

- 36 EUR/tonę dla dostaw na wyspy w grupie B, określone w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Dodatkowo przyznaje się 9 EUR/tonę na pokrycie kosztów przeładunku i transportu z wysp tranzytowych lub załadunku towarów zmierzających do wysp docelowych należących do grupy A albo B w przypadku gdy bezpośredni transport ze stałego lądu nie jest możliwy lub regularny.";

b) Skreśla się ust. 2.

c) Ustęp 10 otrzymuje brzmienie:

"10. Dowód wykorzystania świadectwa pomocy ma być dostarczony w terminie dwóch miesięcy od wygaśnięcia ważności świadectwa, z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej.".

2) Artykuł 2 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 2

Świadectwa nie są zbywalne.".

3) W art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a) Skreśla się ust. 1.

b) Ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Władze greckie podejmują wszelkie właściwe kroki w celu sprawdzenia czy świadczenia pochodzące z pomocy są przekazywane użytkownikowi końcowemu. Podczas wykonywania tych czynności mogą oceniać marże handlowe i ceny stosowane przez różne zainteresowane podmioty gospodarcze.

Komisja jest powiadamiana o tych środkach oraz wszelkich dokonanych zmianach.".

4) Artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 4

1. Dopuszcza się tradycyjny wywóz i tradycyjne przesyłki produktów przetworzonych zawierających surowce do pozostałych części Wspólnoty, w przypadku których korzystano ze świadczeń w ramach szczególnych ustaleń dotyczących dostaw, w granicach rocznego limitu ilościowego ustalanego przez Komisję, zgodnie z procedurą określoną w art. 13a ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93. Właściwe władze podejmują niezbędne kroki mające na celu zapewnienie, że działania te nie przekroczą ustanowionych rocznych ilości.

2. Właściwe organy zezwalają na wywóz albo przesyłki do pozostałych części Wspólnoty ilości przetworzonych produktów, innych niż określone w ust. 1, jedynie w przypadku potwierdzenia, że określone produkty nie zawierają surowców wprowadzonych w ramach konkretnych uzgodnień w sprawie dostaw.

Właściwe władze przeprowadzają konieczne kontrole w celu zapewnienia prawidłowości potwierdzenia, określonego w pierwszym akapicie i odzyskują, gdzie stosowne, pomoc przyznaną w ramach konkretnych uzgodnień w sprawie dostaw.

3. Dla celów ust. 1 i 2, wysyłka produktów do miejsc znajdujących się poza wyspami grupy A lub grupy B jest równoznaczna z wysłaniem do pozostałych części Wspólnoty.".

5) Artykuł 5 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 5

Władze greckie informują Komisję, nie później niż ostatniego dnia każdego miesiąca, o następujących danych dotyczących miesiąca poprzedzającego, według produktów:

- ilości, na które złożono wnioski o świadectwa pomocy, w podziale według grupy wysp odbiorców,

- ilość przypadków niewykorzystania świadectw pomocy i związanych z nimi ilości produktów, z podziałem według grupy wysp odbiorców,

- wszelkie ilości wywożone po przetworzeniu w ramach wywozu tradycyjnego w podziale według miejsca przeznaczenia,

- wszelkie ilości wywożone po przetworzeniu w ramach tradycyjnych przesyłek w podziale według miejsca przeznaczenia.".

6) Skreśla się art. 6.

7) Załącznik II zastępuje się tekstem Załącznika do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 czerwca 2002 r.

W imieniu Komisji

Franz Fischler

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 184 z 27.7.1993, str. 1.

[2] Dz.U. L 68 z 12.3.2002, str. 4.

[3] Dz.U. L 267 z 28.10.1993, str. 4.

[4] Dz.U. L 174 z 26.7.1995, str. 27.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

"

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz wysp i nomos należących do grupy B:

(art. 1)

- nomos Dodekanisa (Dodecanese),

- nomos Khios,

- nomos Lesvos (Lesbos),

- nomos Samos,

- wyspy nomos Kiklades (Cyklady) niezawarte w grupie A,

- wyspa Gavdos.

"

--------------------------------------------------