Decyzja Komisji

z dnia 3 maja 2000 r.

wykonująca dyrektywę Rady 89/106/EWG w zakresie klasyfikacji odporności wyrobów budowlanych, obiektów budowlanych i ich części na działanie ognia

(notyfikowana jako dokument nr C(2000) 1001)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2000/367/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych [1], zmienioną dyrektywą 93/68/EWG [2], w szczególności jej art. 3, 6 i 20,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 3 ust. 2 i 3 dyrektywy 89/106/EWG stanowi, iż w celu uwzględnienia zróżnicowanych poziomów zabezpieczenia obiektów budowlanych, mogących występować na poziomie krajowym, regionalnym lub lokalnym, dla każdego zasadniczego wymogu można ustalać klasy dokumentów interpretacyjnych. Dokumenty te zostały opublikowane jako Komunikat Komisji w odniesieniu do dokumentów interpretacyjnych dyrektywy Rady 89/106/EWG [3].

(2) Podpunkt 4.2.1 dokumentu interpretacyjnego nr 2 uzasadnia potrzebę ustalenia zróżnicowanych poziomów zasadniczego wymogu "bezpieczeństwa pożarowego" w zależności od rodzaju, wykorzystania i usytuowania obiektu budowlanego, jego rozkładu oraz dostępu do sprzętu ratowniczego.

(3) Podpunkt 2.2 dokumentu interpretacyjnego nr 2 wymienia kilka powiązanych z sobą środków mających na celu spełnienie zasadniczego wymogu "bezpieczeństwa pożarowego", przyczyniających się wspólnie do określenia strategii bezpieczeństwa pożarowego, która może być realizowana w zróżnicowany sposób w Państwach Członkowskich.

(4) Podpunkt 4.3.1.3 dokumentu interpretacyjnego nr 2 wymienia jeden z istniejących w Państwach Członkowskich środków, który odnosi się do odporności wyrobów budowlanych i/lub części obiektów budowlanych na działanie ognia.

(5) Aby umożliwić ocenę odporności wyrobów budowlanych i obiektów budowlanych lub ich części na działanie ognia, rozwiązanie zharmonizowane opiera się na systemie klas włączonym do dokumentu interpretacyjnego nr 2.

(6) System klas został dopasowany do postępu technicznego w ramach upoważnienia ze strony Komisji dla europejskich organów normalizacyjnych CEN i Cenelec.

(7) Artykuł 6 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG stanowi, iż Państwa Członkowskie mogą określać poziomy wydajności, które mają być spełnione na ich terytorium tylko przy przestrzeganiu klasyfikacji przyjętej na poziomie wspólnotowym i tylko pod warunkiem stosowania wszystkich klas, kilku lub jednej klasy.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Budownictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przyjęty na poziomie wspólnotowym system klasyfikacji odporności wyrobów budowlanych, obiektów budowlanych oraz ich części na działanie ognia jest określony w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 maja 2000 r.

W imieniu Komisji

Erkki Liikanen

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.

[2] Dz.U. L 220 z 30.8.1993, str. 1.

[3] Dz.U. C 62 z 28.2.1994, str. 1.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

DEFINICJE, BADANIA I KRYTERIA UŻYTKOWE

Odpowiednie definicje, badania i kryteria użytkowe są szczegółowo opisane lub zawierają odniesienie do norm europejskich, określonych w niniejszym Załączniku.

SYMBOLE

R | Obciążenie |

E | Integralność |

I | Izolacyjność |

W | Promieniowanie |

M | Działanie mechaniczne |

C | Automatyczne zamykanie się |

S | Szczelność na dym |

P lub PH | Ciągłość dostawy energii i/lub sygnału |

G | Odporność na osadzanie się sadzy |

K | Odporność ogniowa |

Uwagi:

1. Następujące klasyfikacje wyrażone są w minutach, chyba że ustalono inaczej.

2. Wymienione w niniejszej decyzji normy europejskie EN 13501–2, EN 13501–3 (klasyfikacja) i EN 1992–1.2, EN 1993–1.2, EN 1994–1.2, EN 1995–1.2, EN 1996–1.2, EN 1999–1.2 (Eurokody) podlegają takim samym procedurom ochronnym, jak te opisane w art. 5 ust. 1 dyrektywy 89/106/EWG.

KLASYFIKACJE

1. Elementy nośne bez funkcji separowania ognia

Stosuje się do | ścian, podłóg, dachów, belek, słupów, balkonów, schodów, przejść |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1365–1,2,3,4,5,6; EN 1992–1.2; EN 1993–1.2; EN 1994–1.2; EN 1995–1.2; EN 1996–1.2; EN 1999–1.2 |

Klasyfikacja: |

R | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | 360 |

Uwagi | — |

2. Elementy nośne z funkcją separowania ognia

Stosuje się do | Ścian |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1365–1; EN 1992–1.2; EN 1993–1.2; EN 1994–1.2; EN 1995–1.2; EN 1996–1.2; EN 1999–1.2 |

Klasyfikacja: |

RE | | 20 | 30 | | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

REI | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

REI-M | | | 30 | | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

REW | | 20 | 30 | | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

Uwagi | — |

Stosuje się do | podłóg i dachów |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1365–2; EN 1992–1.2; EN 1993–1.2; EN 1994–1.2; EN 1995–1.2; EN 1999–1.2 |

Klasyfikacja: |

RE | | 20 | 30 | | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

REI | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

Uwagi | — |

3. Wyroby i systemy ochrony elementów nośnych obiektu lub jego części

Stosuje się do | sufitów nieposiadających niezależnej ognioodporności |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 13381–1 |

Klasyfikacja: wyrażona tak samo jak dla zabezpieczonego elementu nośnego |

Uwagi | Jeśli spełnia również wymagania w odniesieniu do pożaru "semi-naturalnego", to do klasyfikacji dodaje się symbol "sn" |

Stosuje się do | powłok ochronnych przeciwpożarowych, płytek okładzinowych i ekranów |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 13381–2 do 7 |

Klasyfikacja: wyrażona tak samo jak dla zabezpieczonego elementu nośnego |

Uwagi | — |

4. Elementy nienośne lub części obiektu i wyroby budowlane

Stosuje się do | ścianek działowych (włącznie z tymi, które zawierają części nieizolowane) |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1364–1; EN 1992–1.2; EN 1993–1.2; EN 1994–1.2; EN 1995–1.2; EN 1996–1.2; EN 1999–1.2 |

Klasyfikacja: |

E | | 20 | 30 | | 60 | 90 | 120 | | | |

EI | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

EI-M | | | 30 | | 60 | 90 | 120 | | | |

EW | | 20 | 30 | | 60 | 90 | 120 | | | |

Uwagi | — |

Stosuje się do | sufitów posiadających niezależną ognioodporność |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1364–2 |

Klasyfikacja: |

EI | 15 | | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

Uwagi | Klasyfikację uzupełnia się przez dodanie "(a → b)", "(b → a)" lub "(a ↔ b)" celem wskazania, czy element został zbadany i czy spełnia wymagania tylko z góry lub z dołu, czy też obydwa. |

Stosuje się do | elewacji (ścian osłonowych) i ścian zewnętrznych (włącznie z elementami oszklenia) |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1364–3,4,5,6; EN 1992–1.2; EN 1993–1.2; EN 1994–1.2; EN 1995–1.2; EN 1996–1.2; EN 1999–1.2 |

Klasyfikacja: |

E | 15 | | 30 | | 60 | 90 | 120 | | | |

EI | 15 | | 30 | | 60 | 90 | 120 | | | |

EW | | 20 | 30 | | 60 | | | | | |

Uwagi | Klasyfikację uzupełnia się przez dodanie "(i → o)", "(o → i)" lub "(i ↔ o)" celem wskazania, czy element został zbadany i spełnia on wymagania tylko od wewnątrz lub z zewnątrz, czy też z obu stron. Gdzie jest to wymagane, stabilność mechaniczna oznacza, że nie ma części mogących spowodować uszkodzenie ciała (przy klasyfikacji dla E lub EI |

Stosuje się do | podniesionych podłóg |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1366–6 |

Klasyfikacja: |

R | 15 | | 30 | | | | | | | |

RE | | | 30 | | | | | | | |

REI | | | 30 | | | | | | | |

Uwagi | Klasyfikację uzupełnia się przez dodanie przyrostka "f", celem wskazania pełnej ognioodporności, lub przyrostka "r", tylko dla wskazania narażenia na działanie stałej, obniżonej temperatury. |

Stosuje się do | uszczelek przepustowych i uszczelek do wypełniania szczelin |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1366–3,4 |

Klasyfikacja: |

E | 15 | | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

EI | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

Uwagi | — |

Stosuje się do | drzwi i żaluzji pożarowych (włącznie z tymi, które posiadają oszklenie i okucie) oraz do urządzeń zamykających je |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1634–1 |

Klasyfikacja: |

E | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

EI | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

EW | | 20 | 30 | | 60 | | | | | |

Uwagi | Klasyfikację I uzupełnia się przez dodanie przyrostka "1" lub "2" celem wskazania, która definicja izolacji ma zastosowanie. Dodanie symbolu "C" oznacza, że wyrób spełnia również kryterium "automatycznego zamykania się" (badanie przeszedł/nie przeszedł). [1] |

Stosuje się do | drzwi kontrolnych dymu |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1634–3 |

Klasyfikacja: S200 lub Sa w zależności od wypełnienia warunków badania |

Uwagi | Dodanie symbolu "C" oznacza, że wyrób spełnia również kryterium "automatycznego zamykania się" (badanie przeszedł/nie przeszedł. [2] |

Stosuje się do | zamknięć dla przenośników i torowych systemów transportowych |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1366–7 |

Klasyfikacja: |

E | 15 | | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

EI | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

EW | | 20 | 30 | | 60 | | | | | |

Uwagi | Klasyfikację I uzupełnia się przez dodanie przyrostka "1" lub "2" celem wskazania, która definicja izolacji została zastosowana. Dodanie symbolu "C" oznacza, że wyrób spełnia również kryterium "automatycznego zamykania się" (badanie przeszedł/nie przeszedł). [3] |

Stosuje się do | kanałów obsługowych i szybów |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 1366–5 |

Klasyfikacja: |

E | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

EI | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

Uwagi | Klasyfikację uzupełnia się przez dodanie "(i → o)", "(o → i)" lub "(i ↔ o)" celem wskazania, czy element został przebadany i spełnia wymagania tylko od wewnątrz lub z zewnątrz, czy też z obu stron. Ponadto symbole "ve" i/lub "ho" wskazują przydatność do stosowania w pionie i/lub poziomie. |

Stosuje się do | kominów |

Norma(-y) | EN 13501–2; EN 13216 |

Klasyfikacja: G + odległość w mm (np. G 50) |

Uwagi | Dla wyrobów wbudowanych odległość ta nie jest wymagana |

Stosuje się do | pokryć ścian i sufitów |

Norma (-y) | EN 13501–2; EN 13381–8 |

Klasyfikacja: K |

Uwagi | Badanie przeszedł/nie przeszedł |

5. Wyroby do stosowania w systemach wentylacji (z wyłączeniem wentylacji wyciągowej dymu i ciepła)

Stosuje się do | kanałów wentylacyjnych |

Norma(-y) | EN 13501–3; EN 1366–1 |

Klasyfikacja: |

EI | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

E | | | 30 | | 60 | | | | | |

Uwagi | Klasyfikację uzupełnia się przez dodanie "(i → o)", "(o → i)" lub "(i ↔ o)" dla wskazania, czy element został przebadany i spełnia wymagania tylko od wewnątrz lub z zewnątrz, czy też z obu stron. Ponadto symbole "ve" i/lub "ho" oznaczają przydatność do stosowania w pionie i/lub w poziomie. Dodanie symbolu "S" oznacza spełnienie dodatkowego ograniczenia w zakresie szczelności. |

Stosuje się do | przepustnic przeciwpożarowych |

Norma(-y) | EN 13501–3; EN 1366–2 |

Klasyfikacja: |

EI | 15 | 20 | 30 | 45 | 60 | 90 | 120 | 180 | 240 | |

E | | | 30 | | 60 | 90 | 120 | | | |

Uwagi | Klasyfikację uzupełnia się przez dodanie "(i → o)", "(o → i)" lub "(i ↔ o)" celem wskazania, czy element został przebadany i spełnia wymagania tylko od wewnątrz lub z zewnątrz, czy też z obu stron. Ponadto symbole "ve" i/lub "ho" oznaczają przydatność do stosowania w pionie i/lub w poziomie. Dodanie symbolu "S" oznacza spełnienie dodatkowego ograniczenia w zakresie szczelności. |

6. Wyroby do stosowania w instalacjach

Stosuje się do | kabli elektrycznych, światłowodowych i akcesoriów;przewodów i systemów ochrony przeciwpożarowej dla kabli |

Norma(-y) | EN 13501–3 |

Klasyfikacja: |

P | 15 | | 30 | | 60 | 90 | 120 | | | |

Uwagi | — |

Stosuje się do | kabli elektroenergetycznych lub sygnałowych o małej średnicy lub systemów kabli (< 20 mm średnicy i przy przekroju przewodu ≤ 2,5 mm2) |

Norma(-y) | EN 13501–3; EN 50200 |

Klasyfikacja: |

PH | 15 | | 30 | | 60 | 90 | 120 | | | |

Uwagi | — |

[1] Klasyfikacja "C" może być uzupełniona cyframi 0–5 zgodnie z kategorią zastosowania. Szczegóły powinny być podane w odpowiedniej specyfikacji technicznej wyrobu.

[2] Klasyfikacja "C" może być uzupełniona cyframi 0–5 zgodnie z kategorią zastosowania. Szczegóły powinny być podane w odpowiedniej specyfikacji technicznej wyrobu

[3] Klasyfikacja "C" może być uzupełniona cyframi 0–5 zgodnie z kategorią zastosowania. Szczegóły powinny być podane w odpowiedniej specyfikacji technicznej wyrobu.

--------------------------------------------------