Rezolucja Rady

z dnia 21 czerwca 1999 r.

w sprawie reformy systemów tranzytu celnego

(1999/C 193/01)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Procedury tranzytu celnego rozwinęły się, zarówno dla uczestników rynku, jak i administracji celnej, osiągając poziom sprawdzonych instrumentów polityki handlowej, istotnych w celu ułatwiania i zarządzania olbrzymim wzrostem międzynarodowego obrotu towarowego; odnosi się to w równym stopniu do:

- wspólnotowej procedury tranzytowej w odniesieniu do przewozu towarów we Wspólnocie na podstawie Wspólnotowego Kodeksu Celnego [1];

- wspólnej procedury tranzytowej w odniesieniu do obrotu między Wspólnotą, Państwami EFTA oraz krajami grupy Wyszehradzkiej na podstawie wielostronnej Konwencji WE — EFTA o wspólnej procedurze tranzytowej [2], oraz

- procedury tranzytu na podstawie karnetu TIR w odniesieniu do obrotu towarowego między Państwami Członkowskimi Wspólnoty a pozostałymi Umawiającymi się Stronami Konwencji TIR [3], szczególnie w Europie Środkowej i Wschodniej,

w ramach których towary mogą być wysyłane w obszarze celnym Wspólnoty albo między tym terytorium a państwem trzecim przy zachowaniu minimum formalności i z zawieszeniem należności celnych oraz opłat krajowych.

(2) Biorąc pod uwagę stały wzrost obrotu spowodowany otwarciem granic z krajami Europy Środkowej i Wschodniej oraz procesem globalizacji, doświadczenia z rozwojem obrotu tranzytowego w efekcie wprowadzenia rynku wewnętrznego oraz planowane rozszerzenie wspólnego systemu tranzytowego na następne kraje Europy Środkowej i Wschodniej, znaczenie procedur tranzytowych będzie w przyszłości rosło, nawet po rozszerzeniu Wspólnoty, wspólnotowa administracja celna obecnie obsługuje około 20 milionów operacji tranzytowych rocznie w oparciu o standardowe dokumenty celne.

(3) Systemy tranzytu celnego były wykorzystywane w celu dokonywania oszustw przez międzynarodowe organizacje przestępcze, szczególnie w odniesieniu do towarów obłożonych wysokim podatkiem (papierosy, alkohol) i wrażliwych towarów WPR (mięso, mleko w proszku, cukier) wysyłanych z wykorzystaniem transportu drogowego.

(4) Problemy z oszustwami doprowadziły do przyjęcia na wczesnym etapie środków i specjalnych zasad, dzięki którym podmioty gospodarcze i administracja celna są już znacznie bardziej świadomi ryzyka i które pomogły ograniczyć nadużywanie systemów tranzytowych.

(5) Jednakże biorąc pod uwagę niedociągnięcia, jakie w praktyce wydarzyły się w stosowaniu systemu z powodu dużej ilości operacji tranzytowych, reforma tranzytu musi być kontynuowana z całą stanowczością.

(6) Zalecenia Parlamentu Europejskiego oraz wnioski, które przygotowała Komisja w oparciu o te zalecenia w swoim planie działań dotyczącym tranzytu w Europie [4] to główne podstawy środków potrzebnych w celu zapewnienia bardziej skutecznego przeprowadzania i kontrolowania procedur tranzytowych.

(7) W świetle poprzednich doświadczeń związanych z wprowadzaniem planu działań oraz uwzględniając sprawozdanie z postępu prac Prezydencji w zakresie reformy procedur tranzytu celnego, które Rada odnotowała dnia 21 czerwca 1999 r., dalsze starania na rzecz środków prawodawczych i operacyjnych oraz komputeryzacji systemu tranzytowego powinny być szczegółowo określone, tak aby umożliwić jak najszybciej dalszy praktyczny postęp.

(8) W interesie zarówno podmiotów gospodarczych, jak i administracji celnej, reforma wspólnotowego systemu tranzytu powinna najbardziej jak to możliwe współgrać z reformą wspólnej procedury tranzytowej przyjętej między Wspólnotą i EFTA a krajami grupy Wyszehradzkiej.

(9) Zmiany w wymogach prawnych tych bardzo odmiennych zakresów mają opierać się na dogłębnej analizie stanu faktycznego i nowych ramach odniesienia ustalonych poprzez nabyte w praktyce doświadczenie; ogólna zasada jest taka, że pierwszeństwo ma jakość nowych przepisów.

(10) Istniejące środki operacyjne wymagają podjęcia dalszego spójnego wspólnego wysiłku, jeżeli ma nastąpić postęp w osiągnięciu celów decyzji nr 210/97/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 grudnia 1996 r. przyjmującej program działań dla ceł we Wspólnocie (Cła 2000) [5], który zakłada jednolite funkcjonowanie europejskiej administracji celnej.

(11) Należy również mieć na względzie cele już realizowane na mocy rezolucji Rady z dnia 23 listopada 1995 r. w sprawie komputeryzacji systemów tranzytu celnego [6], jeżeli komputeryzacja systemów tranzytu celnego we wszystkich zainteresowanych państwach ma być wprowadzona jak najszybciej,

POPIERA

konkluzje Parlamentu Europejskiego, że systemy tranzytu celnego posiadają żywotne znaczenie w celu osiągnięcia wydajnej struktury ekonomicznej w Europie i dlatego też należy zapewnić im skuteczne funkcjonowanie w bezpiecznym i możliwym do kontrolowania środowisku,

ZAUWAŻA

że poczyniono znaczny postęp, szczególnie w zakresie prawodawstwa, w reformowaniu systemów tranzytowych,

ZGADZA SIĘ

- że reforma systemów tranzytu celnego powinna zapewnić ich kontynuację jako instrumentu ułatwiania transgranicznego przepływu towarów jak również, w celu dalszego zapobiegania i walki z oszustwami, dostatecznie bezpieczny system zawieszania pobierania należności celnych;

- że reforma systemów tranzytu celnego musi być nadal prowadzona, przy należytym uwzględnieniu opinii środowisk gospodarczych, z zastosowaniem jednolitych środków operacyjnych i prawodawczych, łącznie z szybką komputeryzacją, we wszystkich zainteresowanych państwach,

- że konieczne kroki prawne i jednolite środki operacyjne, sprzyjające harmonijnemu stosowaniu odpowiednich przepisów przez uczestników rynku i administrację celną, zostaną podjęte w trybie pilnym,

ZACHĘCA

- Komisję, przy uwzględnieniu wyżej wymienionych celów reformy systemów tranzytowych, do szybkiego działania w partnerstwie z Państwami Członkowskimi i w dialogu z środowiskami gospodarczymi, z przyznaniem pierwszeństwa środkom jednolitego stosowania zasad tranzytu i terminowego wprowadzenia koniecznych zmian w prawodawstwie,

- Państwa Członkowskie, w ich zakresie, do wnoszenia czynnego wkładu w reformę systemów tranzytowych, przy należytym uwzględnieniu opinii środowisk gospodarczych, przez:

- utrzymanie priorytetowego znaczenia reformy tranzytu,

- przedsięwzięcie właściwych środków operacyjnych w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemów tranzytowych,

- podjęcie kroków koniecznych w celu zapewnienia szybkiego wprowadzenia komputeryzacji systemów tranzytowych,

ZACHĘCA

Komisję do przekazania niniejszej rezolucji Umawiającym się Stronom Konwencji WE-EFTA o wspólnej procedurze tranzytowej, w celu przyjęcia zalecenia Wspólnego Komitetu, które odzwierciedlałoby ją najwierniej, jak to możliwe.

[1] Rozporządzenie Rady (WE) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 955/1999 (Dz.U. L 119 z 7.5.1999, str. 1).

[2] Konwencja z dnia 20 maja 1987 r. o wspólnej procedurze tranzytowej (Dz.U. L 226 z 18.8.1987, str. 2).

[3] Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetu TIR z dnia 14 listopada 1975 r.

[4] Komunikat Komisji w sprawie Planu działań Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie tranzytu w Europie — Nowa polityka celna (Dz.U. C 176 z 10.6.1997, str. 3).

[5] Dz.U. L 33 z 4.2.1997, str. 24.

[6] Dz.U. C 327 z 7.12.1995, str. 2.

--------------------------------------------------