ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2531/98

z dnia 23 listopada 1998 r.

dotyczące stosowania stóp rezerw obowiązkowych przez Europejski Bank Centralny

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając protokół (nr 3) w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego ("Statut"), w szczególności jego art. 19.2,

uwzględniając zalecenie Europejskiego Banku Centralnego (zwanego dalej "EBC")[1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego[2],

uwzględniając opinię Komisji[3],

a także mając na uwadze, co następuje:

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 106 ust. 6 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (zwanego dalej "Traktatem") i w art. 42 Statutu oraz zgodnie z warunkami określonymi w art. 43.1 Statutu i ust. 8 protokołu (nr 11) w sprawie niektórych przepisów dotyczących Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

a także mając na uwadze, co następuje:

1) Artykuł 19.2 w związku z art. 43.1 Statutu, ust. 8 protokołu nr 11 i ust. 2 protokołu (nr 12) w sprawie niektórych przepisów dotyczących Danii, nie przyznają żadnych praw ani nie nakładają żadnych obowiązków na nieuczestniczące Państwo Członkowskie.

2) Artykuł 19.2 Statutu zobowiązuje Radę do określenia, między innymi, podstawy rezerw obowiązkowych oraz maksymalnych dopuszczalnych wskaźników między tymi rezerwami i ich podstawą.

3) Artykuł 19.2 Statutu zobowiązuje również Radę do określenia odpowiednich sankcji w przypadkach niezgodności z tymi wymogami; poszczególne sankcje są określone w niniejszym rozporządzeniu; niniejsze rozporządzenie odwołuje się do rozporządzenia Rady (WE) nr 2532/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczącego uprawnień Europejskiego Banku Centralnego do nakładania sankcji[4] w zakresie zasad i trybu nakładania sankcji i przewiduje uproszczony tryb nakładania sankcji w przypadku niektórych rodzajów naruszeń; w przypadku niezgodności przepisów rozporządzenia (WE) nr 2532/98 z tymi przepisami niniejszego rozporządzenia, które umożliwiają EBC nakładanie sankcji, obowiązują przepisy niniejszego rozporządzenia.

4) Artykuł 19.1 Statutu przewiduje, że Rada Prezesów EBC może wydawać rozporządzenia dotyczące obliczania i ustalania wymaganych rezerw obowiązkowych.

5) W celu zapewnienia efektywności systemu nakładania rezerw obowiązkowych jako instrumentu realizacji funkcji zarządzania rynkiem pieniężnym i kontroli pieniężnej, system ten musi być zbudowany w taki sposób, by EBC miał możliwość i elastyczność nakładania wymogów dotyczących rezerw w kontekście i w zależności od zmieniających się warunków gospodarczych i finansowych w uczestniczących Państwach Członkowskich; w związku z tym EBC musi mieć możliwość elastycznego reagowania na nowe technologie realizacji płatności, takie jak rozwój pieniądza elektronicznego; w celu ograniczenia możliwości obchodzenia przepisów, EBC może nakładać rezerwy obowiązkowe z tytułu zobowiązań wynikających z pozycji pozabilansowych, w szczególności z tytułu tych zobowiązań pozabilansowych, które indywidualnie lub w kombinacji z innymi pozycjami bilansowymi lub pozabilansowymi są porównywalne ze zobowiązaniami bilansowymi.

6) Wydając szczegółowe rozporządzenia dotyczące nakładania rezerw obowiązkowych, w tym ustalania aktualnych wskaźników rezerw, wszelkiego wynagrodzenia z rezerw, wszelkich zwolnień z rezerw obowiązkowych lub wszelkich modyfikacji tych wymogów stosowanych do szczególnej grupy lub grup instytucji, EBC zobowiązany jest działać zgodnie z celami Europejskiego Systemu Banków Centralnych ("ESBC"), określonymi w art. 105 ust. 1 Traktatu i przytoczonymi w art. 2 Statutu; oznacza to między innymi zasadę niepowodowania istotnych niepożądanych zmian w zakresie umiejscawiania i pośrednictwa; nakładanie rezerw obowiązkowych może stanowić element określania i wdrażania polityki pieniężnej Wspólnoty, co jest, zgodnie z art. 105 ust. 2 Traktatu tiret pierwsze, określone w art. 3.1 Statutu tiret pierwsze, jednym z podstawowych zadań ESBC.

7) Stosowanie sankcji, w przypadku niezgodności z obowiązkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla możliwości wydawania przez ESBC odpowiednich przepisów egzekucyjnych dotyczących jego relacji z kontrahentami, w tym częściowego lub całkowitego wyłączenia danej instytucji z operacji z zakresu polityki pieniężnej, w przypadku poważnego naruszenia wymogów dotyczących rezerw obowiązkowych.

8) ESBC i EBC powierzono zadanie przygotowania instrumentów polityki pieniężnej, które umożliwią im prowadzenie pełnej działalności w trzecim etapie Unii Gospodarczej i Walutowej (zwanym dalej "Trzecim Etapem"); podstawowym elementem tego przygotowania jest przyjęcie, przed trzecim etapem, rozporządzeń EBC zobowiązujących instytucje do utrzymywania rezerw obowiązkowych, począwszy od dnia 1 stycznia 1999 r.; w ciągu 1998 r. należy poinformować uczestników rynku o szczegółowych przepisach, których przyjęcie EBC może uznać za konieczne w związku z wprowadzeniem systemu rezerw obowiązkowych; z tego względu konieczne jest wyposażenie EBC, począwszy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w uprawnienia regulacyjne.

9) Przepisy niniejszego rozporządzenia mogą być skutecznie stosowane w całości, jeśli uczestniczące Państwa Członkowskie przyjmą środki niezbędne do zapewnienia, że ich władze mają uprawnienia umożliwiające pomoc i pełną współpracę z EBC w zbieraniu i weryfikacji informacji, jak tego wymaga niniejsze rozporządzenie, zgodnie z art. 5 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1. "uczestniczące Państwo Członkowskie" oznacza Państwo Członkowskie, które przyjęło jedną walutę zgodnie z Traktatem;

2. "krajowy bank centralny" oznacza bank centralny uczestniczącego Państwa Członkowskiego;

3. "instytucja" oznacza każdy podmiot w uczestniczącym Państwie Członkowskim, który, zgodnie z warunkami określonymi w art. 19.1 Statutu, EBC może zobowiązać do utrzymywania rezerw obowiązkowych;

4. "wskaźnik rezerw" oznacza taki procent podstawy rezerw obowiązkowych, jaki EBC może ustalić zgodnie z art. 19.1 Statutu;

5. "sankcje" oznaczają grzywny, okresowe kary pieniężne, odsetki karne i depozyty nieoprocentowane.

Artykuł 2

Prawo do zwalniania instytucji

Zgodnie z ustalonymi przez siebie kryteriami, EBC może, działając w sposób niedyskryminujący, zwalniać instytucje z rezerw obowiązkowych.

Artykuł 3

Podstawa tworzenia rezerw obowiązkowych

1. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, podstawa tworzenia rezerw obowiązkowych, do których utrzymywania EBC może zobowiązać instytucje zgodnie z art. 19.1 Statutu, obejmuje:

i) zobowiązania instytucji z tytułu przyjętych funduszy, wraz ze

ii) zobowiązaniami z tytułu pozycji pozabilansowych, lecz z wyłączeniem

iii) pełnym lub częściowym zobowiązań wobec wszelkich innych instytucji według kategorii, które zostaną określone przez EBC, oraz

iv) zobowiązań wobec EBC lub krajowego banku centralnego.

2. W przypadku zobowiązań w formie zbywalnych instrumentów dłużnych, EBC może ustalić, jako alternatywę do przepisu ust. 1 ppkt iii), że zobowiązania jednej instytucji wobec drugiej podlegają pełnemu lub częściowemu odliczeniu z podstawy tworzenia rezerw obowiązkowych instytucji, wobec której zaciągnięto zobowiązania.

3. EBC może, działając w sposób niedyskryminujący, zezwolić na odliczenie określonych rodzajów aktywów ze zobowiązań stanowiących część podstawy rezerw obowiązkowych.

Artykuł 4

Wskaźniki rezerw

1. Wskaźniki rezerw, które EBC może ustalić zgodnie z art. 19.1 Statutu, nie mogą przekraczać 10 % odpowiednich zobowiązań stanowiących część podstawy rezerw obowiązkowych, lecz mogą wynosić 0 %.

2. Z zastrzeżeniem ust. 1, EBC może, działając w sposób niedyskryminujący, ustalić różne wskaźniki rezerw dla poszczególnych kategorii zobowiązań stanowiących część podstawy rezerw obowiązkowych.

Artykuł 5

Uprawnienia regulacyjne

Do celów art. 2, 3 i 4, EBC przyjmie, jeśli to właściwe, rozporządzenia i decyzje.

Artykuł 6

Uprawnienia do zbierania i weryfikowania informacji

1. EBC jest uprawniony do zbierania od instytucji informacji niezbędnych do stosowania rezerw obowiązkowych. Informacje takie mają charakter poufny.

2. EBC jest uprawniony do weryfikowania dokładności i jakości informacji, które są dostarczane przez instytucje w celu wykazania zgodności z wymogami dotyczącymi rezerw obowiązkowych. EBC powiadamia instytucję o swojej decyzji dotyczącej weryfikacji danych lub wprowadzenia ich obowiązkowego zbierania.

3. Uprawnienia do weryfikacji danych obejmują uprawnienia do:

a) wymagania przedłożenia dokumentów;

b) kontroli ksiąg i zapisów przedsiębiorstwa;

c) otrzymania kopii lub wyciągów z takich ksiąg lub zapisów; i

d) uzyskania wyjaśnień w formie pisemnej lub ustnej.

Jeśli instytucja przeszkadza w zbieraniu i/lub weryfikowaniu informacji, w celu realizacji wyżej wymienionych uprawnień uczestniczące Państwo Członkowskie, na którego terytorium znajdują się stosowne lokale instytucji, zobowiązane jest udzielić niezbędnej pomocy, łącznie z zapewnieniem dostępu do tych lokali.

4. EBC może upoważnić krajowe banki centralne do wykonywania uprawnień, określonych w ust. 1-3. Zgodnie z art. 34.1 tiret pierwsze Statutu, EBC będzie upoważniony do określenia w rozporządzeniu warunków, zgodnie z którymi będzie można realizować uprawnienie do weryfikacji.

Artykuł 7

Sankcje w przypadku niezgodności

1. Jeśli instytucja nie utrzymuje w całości lub w części rezerw obowiązkowych nałożonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz rozporządzeniami i decyzjami EBC wiążącymi się z niniejszym rozporządzeniem, EBC może nałożyć jedną z następujących sankcji:

a) płatność do wysokości 5 punktów procentowych powyżej krańcowej stopy pożyczkowej ESBC lub dwukrotności krańcowej stopy pożyczkowej ESBC, przy czym w obu przypadkach stosowana do kwoty rezerw obowiązkowych, których dana instytucja nie utworzyła;

b) zobowiązanie danej instytucji do złożenia nieoprocentowanego depozytu w EBC lub krajowych bankach centralnych do wysokości trzykrotności kwoty rezerw obowiązkowych, których dana instytucja nie utworzyła. Termin zapadalność depozytu nie może przekraczać okresu, w którym instytucja nie utrzymywała rezerw obowiązkowych.

2. W każdym przypadku nałożenia sankcji zgodnie z ust. 1, stosuje się zasady i procedury określone w rozporządzeniu (WE) nr 2532/98. Jednakże nie obowiązują art. 2 ust. 1 i 3 i art. 3 ust. 1, 2, 3 i 4 wyżej wymienionego rozporządzenia, a terminy określone w art. 3 ust. 6, 7 i 8 wyżej wymienionego rozporządzenia ulegają skróceniu do piętnastu dni.

3. Jeśli dana instytucja nie przestrzega obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia lub rozporządzeń i decyzji EBC wiążących się z niniejszym rozporządzeniem, innych niż obowiązki, określone w ust. 1, stosowane w takich przypadkach sankcje oraz ograniczenia i warunki ich nakładania określa rozporządzenie (WE) nr 2532/98.

Artykuł 8

Postanowienia końcowe

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 5 stosuje się od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Pozostałe artykuły stosuje się od dnia 1 stycznia 1999 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 listopada 1998 r.

W imieniu Rady

R. EDLINGER

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 246 z 6.8.1998, str. 6.

[2] Dz.U. C 328 z 26.10.1998.

[3] Opinia wydana 8 października 1998 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[4] Dz.U. L 318 z 27.11.1998, str. 4.