Dyrektywa Rady 98/80/WE

z dnia 12 października 1998 r.

uzupełniająca wspólny system podatku od wartości dodanej i zmieniająca dyrektywę 77/388/EWG – specjalny program dotyczący złota inwestycyjnego

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 99,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

zgodnie z szóstą dyrektywą Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku [4], transakcje dotyczące złota podlegają z zasady opodatkowaniu, chociaż na podstawie przejściowego odstępstwa przewidzianego w art. 28 ust. 3 łącznie z pkt 26 załącznika F do wymienionej dyrektywy, Państwa Członkowskie mogą kontynuować zwalnianie z podatku transakcji dotyczących złota innego niż złoto przeznaczone do użytku przemysłowego; zastosowanie przez niektóre Państwa Członkowskie tego przejściowego odstępstwa jest przyczyną pewnych zakłóceń konkurencji;

złoto nie tylko służy jako wsad do produkcji, lecz również jest nabywane do celów inwestycyjnych; stosowanie zwykłych przepisów podatkowych stanowi główną przeszkodę w wykorzystywaniu go do celów inwestycji finansowych, co uzasadnia stosowanie specjalnego programu podatkowego dla złota inwestycyjnego; taki program powinien również zwiększać konkurencyjność wspólnotowego rynku złota;

dostawy złota do celów inwestycyjnych mają podobny charakter do innych inwestycji finansowych często zwolnionych z podatku zgodnie z obecnymi przepisami szóstej dyrektywy, a zatem zwolnienie z podatku wydaje się najbardziej odpowiednim sposobem potraktowania złota inwestycyjnego;

definicja złota inwestycyjnego powinna obejmować tylko postacie i kategorie wagowe złota o bardzo dużej próbie, będącego przedmiotem obrotu na rynkach kruszców i złotych monet, których wartość głównie odzwierciedla cenę złota; w przypadku złotych monet, z powodów przejrzystości, należy sporządzać roczny wykaz monet spełniających wymagania kwalifikacyjne zapewniające bezpieczeństwo podmiotom prowadzącym obrót tymi monetami; bezpieczeństwo prawne podmiotów gospodarczych wymaga, aby monety umieszczone na tym wykazie były uważane za spełniające kryteria zwolnienia z podatku wynikające z niniejszej dyrektywy na cały rok, na który obowiązuje ten wykaz; taki wykaz nie narusza poszczególnych przypadków zwolnienia z podatku monet, włącznie z nowo wybitymi monetami, które nie są umieszczone w wykazie, lecz spełniają kryteria określone w niniejszej dyrektywie;

zważywszy, iż zwolnienie podatkowe w zasadzie nie zezwala na odliczenie podatku naliczonego, przy czym podatek od wartości złota może zostać naliczony od poprzednich operacji, należy dopuścić odliczenie takiego podatku naliczonego w celu zagwarantowania zalet specjalnego programu oraz uniknięcia zakłócenia konkurencji w odniesieniu do przywożonego złota inwestycyjnego;

możliwość wykorzystywania złota zarówno do celów przemysłowych jak i inwestycyjnych wymaga umożliwienia podmiotom gospodarczym wyboru zwykłego opodatkowania w przypadku gdy ich działalność polega albo na produkcji złota inwestycyjnego albo przetwarzaniu dowolnego rodzaju złota na złoto inwestycyjne, lub na obrocie hurtowym tym złotem, kiedy w ramach swojej zwykłej działalności dostarczają złoto do celów przemysłowych;

podwójne wykorzystywanie złota może stwarzać nowe możliwości oszustw podatkowych i uchylania się od zobowiązań podatkowych, które wymagają podjęcia skutecznych środków kontroli przez Państwa Członkowskie; pożądany jest zatem wspólny standard minimalnych obowiązków w zakresie rachunkowości i dokumentacji, która ma być prowadzona przez podmioty gospodarcze, chociaż w przypadku gdy informacje te już istnieją na podstawie innych przepisów wspólnotowych, Państwo Członkowskie może uznać te wymagania za spełnione;

doświadczenie pokazało, iż w odniesieniu do większości dostaw złota powyżej pewnej próby, stosowanie mechanizmu "odwrotnego obciążenia" może pomóc w zapobieganiu oszustwom podatkowym przy jednoczesnym zmniejszeniu obciążenia finansowego dla tej operacji; uzasadnione jest zezwolenie Państwom Członkowskim na stosowanie tego mechanizmu; w przypadku przywozu złota, art. 23 szóstej dyrektywy w podobny sposób dopuszcza niepłacenie podatku w chwili przywozu pod warunkiem że fakt ten jest wyszczególniony w deklaracji zgodnie z art. 22 ust. 4 tej dyrektywy;

transakcje przeprowadzone na rynku kruszców regulowanym przez Państwo Członkowskie wymagają dalszego uproszczenia odnośnie do ich opodatkowania ze względu na ogromną liczbę i szybkość tych operacji; zezwala się Państwom Członkowskim na odstąpienie od specjalnego programu, zawieszenie poboru podatku oraz pominięcie wymagań ewidencyjnych;

z tego względu, iż nowy program podatkowy zastąpi istniejące przepisy zgodne z art. 12 ust. 3 lit. e) i pkt 26 załącznika F do szóstej dyrektywy, przepisy te należy uchylić,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

"Artykuł 26b

Specjalny program dla złota inwestycyjnego

A. Definicja

Do celów niniejszej dyrektywy i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych "złoto inwestycyjne" oznacza:

i) złoto w postaci sztabki lub płytki o masie akceptowanej przez rynki kruszców opatrzone próbą równą lub większą niż 995 tysięcznych, bez względu na to, czy jest reprezentowane przez papiery wartościowe czy też nie. Państwo Członkowskie może wyłączyć z programu małe sztabki lub płytki o masie do 1 g;

ii) złote monety:

- oznaczone próbą równą lub większą niż 900 tysięcznych,

- które zostały wybite po 1800 r.,

- które są lub były prawnym środkiem płatniczym w kraju pochodzenia, oraz

- które są zwykle sprzedawane po cenie, która nie przekracza wartości rynkowej złota zawartego w monetach o więcej niż 80 %.

Takich monet nie uważa się do celów niniejszej dyrektywy za sprzedane w celach numizmatycznych.

Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję do dnia 1 lipca każdego roku, począwszy od 1999 r., o monetach spełniających te kryteria, będących przedmiotem obrotu w danym Państwie Członkowskim. Komisja ogłasza obszerny wykaz tych monet w serii "C"Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich do dnia 1 grudnia każdego roku. Monety wymienione w opublikowanym wykazie uważane są za spełniające te kryteria przez cały rok, na który ten wykaz zostanie ogłoszony.

B. Przepisy szczególne mające zastosowanie do transakcji dotyczących złota inwestycyjnego

C. Możliwość wyboru opodatkowania

D. Prawo do odliczeń

1. Podatnicy są uprawnieni do odliczenia

a) podatku należnego lub zapłaconego od złota inwestycyjnego dostarczonego im przez osobę, która skorzystała z prawa wyboru zgodnie z pkt C lub dostarczonego im zgodnie z procedurą ustanowioną w pkt G;

b) podatku należnego lub zapłaconego z tytułu dostarczenia im lub nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dokonania przez nich przywozu złota innego niż złoto inwestycyjne, które jest następnie przetwarzane przez nich lub w ich imieniu na złoto inwestycyjne;

c) podatku należnego lub zapłaconego od świadczonych im usług polegających na zmianie postaci, masy lub próby złota, włączając złoto inwestycyjne,

jeżeli ich późniejsza dostawa tego złota będzie zwolniona z podatku na podstawie niniejszego artykułu.

2. Podatnicy, którzy produkują złoto inwestycyjne lub przetwarzają dowolnego rodzaju złoto na złoto inwestycyjne mają prawo do odliczenia podatku należnego lub zapłaconego przez nich z tytułu dostarczenia im lub nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dokonania przez nich przywozu towarów lub usług związanych z produkcją lub przetwarzaniem tego złota, tak jakby ich późniejsza dostawa złota zwolnionego z podatku na podstawie niniejszego artykułu podlegała opodatkowaniu.

E. Szczególne obowiązki podmiotów prowadzących obrót handlowy złotem inwestycyjnym

F. Procedura "odwrotnego obciążenia"

G. Procedura dotycząca transakcji na regulowanym rynku złota w sztabkach

1. Państwo Członkowskie może, z zastrzeżeniem konsultacji przewidzianych w art. 29, odstąpić od stosowania zwolnienia z podatku złota inwestycyjnego, przewidzianego w tym programie specjalnym w odniesieniu do określonych transakcji innych niż dostawy wewnątrzwspólnotowe lub wywóz, dotyczących złota inwestycyjnego i mających miejsce w tym Państwie Członkowskim:

a) między podatnikami, którzy są uczestnikami rynku kruszców regulowanego przez dane Państwo Członkowskie, oraz

b) w przypadku gdy transakcja następuje między uczestnikiem rynku kruszców regulowanego przez dane Państwo Członkowskie i innym podatnikiem, który nie jest uczestnikiem tego rynku.

W tych okolicznościach transakcje te podlegają opodatkowaniu i stosuje się następujące przepisy:

2. a) W przypadku transakcji określonych w ust. 1 lit. a), dla uproszczenia, Państwo Członkowskie zezwala na zawieszenie poboru podatku oraz odstępuje od wymagań dotyczących ewidencjonowania podatku od wartości dodanej.

b) W przypadku transakcji określonych w ust. 1 lit. b), stosuje się procedurę "odwrotnego obciążenia" określoną w pkt F. W przypadku gdyby podmiot niebędący uczestnikiem rynku kruszców nie podlegał z innego tytułu niż te transakcje rejestracji do celów podatku VAT w danym Państwie Członkowskim, uczestnik wypełnia obowiązki podatkowe w imieniu podmiotu niebędącego uczestnikiem rynku zgodnie z przepisami tego Państwa Członkowskiego."

Artykuł 2

W art. 12 ust. 3załącznika F do dyrektywy 77/388/EWG skreśla się lit. e) i pkt 26.

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne konieczne do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą do dnia 1 stycznia 2000 r. oraz niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty przepisów prawa krajowego, które przyjmą w obszarze objętym niniejszą dyrektywą.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 12 października 1998 r.

W imieniu Rady

R. Edlinger

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 302 z 19.11.1992, str. 9.

[2] Dz.U. C 91 z 28.3.1994, str. 91.

[3] Dz.U. C 161 z 14.6.1993, str. 25.

[4] Dz.U. L 145 z 13.5.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/95/WE (Dz.U. L 338 z 28.12.1996, str. 89).

[5] Dz.U. L 166 z 28.6.1991, str. 77.

--------------------------------------------------