Rozporządzenie Rady (WE) nr 2597/97

z dnia 18 grudnia 1997 r.

ustanawiające dodatkowe zasady w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do mleka spożywczego

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności artykuły 42 i 43,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

celem rozporządzenia Rady (EWG) nr 1411/71 z dnia 29 czerwca 1971 r. ustanawiającego dodatkowe zasady w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do mleka spożywczego [4] jest zwiększenie rynku produktów oznaczonych kodem CN 0401, tak jak tylko jest to możliwe, poprzez zapewnienie gwarancji jakości oraz produktów, które spełniają potrzeby i życzenia konsumentów; ustanowienie norm handlowych w odniesieniu do omawianych przetworów mlecznych pozwala na stabilizację rynku, w związku z tym gwarantuje rolnikom odpowiedni standard życia; zatem utrzymanie tych zasad jest zarówno w interesie producentów, jak i konsumentów;

w celu skorzystania z doświadczenia oraz uproszczenia i wyjaśnienia przepisów, tak aby lepiej zagwarantować pewność prawa dla zainteresowanych stron, należy wprowadzić szereg zmian do powyższego rozporządzenia i zamieścić je w nowym rozporządzeniu;

aby spełnić życzenia konsumentów, którzy przywiązują coraz większą wagę do wartości odżywczej białka mleka, powinny zostać określone zasady, aby zagwarantować w przetworach mlecznych przynajmniej naturalną zawartość białka w mleku oraz pozwolić na wzbogacenie mleka spożywczego białkami mleka, solami mineralnymi i witaminami lub obniżenie zawartości laktozy;

artykuł 5 ust. 9 rozporządzenia Rady 92/46/EWG z dnia 16 czerwca 1992 r. ustanawiającego zasady zdrowotne dla produkcji i wprowadzania na rynek surowego mleka, mleka poddanego obróbce termicznej i produktów na bazie mleka [5] określa pewne wymogi dotyczące składu mleka spożywczego; w interesie zgodności przepisy te powinny być włączone do rozporządzenia o normach handlowych, a jednocześnie zmienione w celu uwzględnienia nabytego doświadczenia;

stosuje się dyrektywę Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych [6] oraz dyrektywę Rady 90/496/EWG z dnia 24 września 1990 r. w sprawie etykietowania wartości odżywczej środków spożywczych [7];

w celu zagwarantowania zgodności, produkty przywożone z państw trzecich powinny być zgodne z tymi samymi zasadami;

należy przewidzieć przepisy stanowiące, iż Państwa Członkowskie muszą określić kontrole i kary, jakie mają być stosowane w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie określa normy dla produktów oznaczonych kodem CN 0401, przeznaczonych do spożycia przez ludzi w obrębie Wspólnoty, bez uszczerbku dla wymagań dotyczących ochrony zdrowia publicznego.

2. Dla celów niniejszego rozporządzenia:

a) "mleko" oznacza produkt pochodzący z udoju jednej lub więcej krów;

b) "mleko spożywcze" oznacza produkty wymienione w art. 3 przeznaczone na dostawy dla konsumenta bez dalszego przetwarzania;

c) "zawartość tłuszczu" oznacza wskaźnik według masy cząstek tłuszczu mleka na sto cząstek mleka w danym mleku;

d) zawartość białka oznacza wskaźnik według masy cząstek białka na sto cząstek mleka w danym mleku (uzyskana poprzez pomnożenie przez 6,38 całkowitej zawartości azotu w mleku wyrażona jako procent masy).

Artykuł 2

1. Jedynie mleko spełniające wymogi określone dla mleka spożywczego może być dostarczane lub sprzedawane bez przetwarzania końcowemu konsumentowi, zarówno bezpośrednio, jak i poprzez pośredników takich jak restauracje, szpitale, stołówki lub inne podobne placówki zbiorowego żywienia.

2. Opisy dotyczące sprzedaży, stosowane dla tych produktów, są opisami podanymi w art. 3. Opisy te stosuje się jedynie dla produktów określonych w tym artykule, bez uszczerbku dla ich zastosowania w opisach dotyczących składu.

3. Państwa Członkowskie przyjmują środki mające na celu informowanie konsumentów o charakterze i składzie omawianych produktów, gdyż brak takich informacji może wprowadzać dezorientację.

Artykuł 3

1. Następujące produkty są uważane za mleko spożywcze:

a) mleko surowe - mleko, które nie zostało podgrzane w temperaturze powyżej 40 °C lub poddane obróbce mającej ten sam efekt;

b) mleko pełne - mleko poddane obróbce cieplnej, które jeśli chodzi o zawartość tłuszczu spełnia jeden z następujących wymogów:

- znormalizowane mleko pełne - mleko o zawartości tłuszczu, co najmniej 3,50 % (m/m). Jednakże Państwa Członkowskie mogą przewidzieć dodatkową kategorię mleka pełnego o 4 % (m/m) zawartości tłuszczu lub jak wyżej,

- nieznormalizowane mleko pełne - mleko o zawartości tłuszczu nie zmienionej od etapu udoju zarówno poprzez dodanie, jak i usunięcie tłuszczów mleka, albo poprzez zmieszanie z mlekiem, którego naturalna zawartość tłuszczu została zmieniona. Jednakże zawartość tłuszczu nie może być mniejsza niż 3,50 % (m/m);

c) mleko częściowo odtłuszczone - mleko poddane obróbce termicznej, którego zawartość tłuszczu została obniżona do minimalnie 1,50 % (m/m) i maksymalnie 1,80 % (m/m);

d) mleko odtłuszczone - mleko poddane obróbce termicznej, którego zawartość tłuszczu została obniżona do nie więcej niż 0,50 % (m/m).

2. Bez uszczerbku dla ust. 1 lit. b) tiret drugie dozwolone są jedynie następujące modyfikacje:

a) w celu zapewnienia zawartości tłuszczu określonej dla mleka spożywczego - modyfikacja naturalnej zawartości tłuszczu poprzez usunięcie lub dodanie śmietany, lub dodanie mleka pełnego, mleka częściowo odtłuszczonego lub mleka odtłuszczonego;

b) wzbogacenie mleka białkami mleka, solami mineralnymi oraz witaminami;

c) obniżenie zawartości laktozy poprzez konwersję na glukozę i galaktozę.

Dopuszczalne są modyfikacje składu mleka wymienione w pkt b) i c) tylko wtedy, gdy są one znakowane w nieusuwalny sposób na opakowaniu produktu, tak aby były łatwe do zauważenia i przeczytania. Niemniej jednak takie znakowanie nie zwalnia z obowiązku oznaczania wartości odżywczej określonego na mocy dyrektywy 90/496/EWG. Gdy dodane zostają białka, zawartość białka we wzbogaconym mleku musi wynosić 3,8 % (m/m) lub więcej.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą ograniczyć lub zabronić modyfikacji składu mleka określonego w pkt b) i c).

Artykuł 4

Mleko spożywcze musi:

a) mieć temperaturę krzepnięcia bliską średniej temperaturze krzepnięcia mleka surowego odnotowaną na obszarze pochodzenia skupowanego mleka;

b) mieć masę nie mniejszą niż 1028 g/l w przypadku mleka zawierającego 3,5 % tłuszczu (m/m) w temperaturze 20 °C lub równoważną wagę na litr w przypadku mleka mającego inną zawartość tłuszczu;

c) zawierać minimum 2,9 % (m/m) białek w przypadku mleka zawierającego 3,5 % (m/m) tłuszczu lub mieć równoważne stężenie w przypadku mleka o innej zawartości tłuszczu;

d) mieć beztłuszczową zawartość suchej masy wynoszącą 8,5 % (m/m) lub więcej w przypadku mleka zawierającego 3,5 % (m/m) tłuszczu, lub równoważną zawartość w przypadku mleka o innej zawartości tłuszczu.

Artykuł 5

Produkty przywożone do Wspólnoty na sprzedaż jako mleko spożywcze muszą być zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 6

Dyrektywa 79/112/EWG ma zastosowanie, zwłaszcza jeśli chodzi o przepisy krajowe dotyczące etykietowania mleka spożywczego.

Artykuł 7

1. Państwa Członkowskie przyjmują właściwe środki w celu monitorowania stosowania niniejszego rozporządzenia, karania naruszeń oraz zapobiegania i przeciwdziałania oszustwom.

Środki te oraz wszelkie zmiany są notyfikowane Komisji w ciągu miesiąca następującego po ich przyjęciu.

2. Komisja przyjmuje szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozporządzenia zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 30 rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych [8].

Artykuł 8

Rozporządzenie (EWG) nr 1411/71 traci moc.

Odniesienia do rozporządzenia (EWG) nr 1411/71 należy rozumieć jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. Niemniej jednak art. 4 stosuje się od stycznia 1999 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 grudnia 1997 r.

W imieniu Rady

F. Boden

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 267 z 3.9.1997, str. 93.

[2] Dz.U. C 339 z 10.11.1997.

[3] Opinia przekazana dnia 29 października 1997 r. (jeszcze nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[4] Dz.U. L 148 z 3.7.1971, str. 4. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2138/92 (Dz.U. L 214 z 30.7.1992, str. 6).

[5] Dz.U. L 268 z 14.9.1992, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 96/23/WE (Dz.U. L 125 z 23.5.1996, str. 10).

[6] Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 97/4/WE (Dz.U. L 43 z 14.2.1997, str. 21).

[7] Dz.U. L 276 z 6.10.1990, str. 40.

[8] Dz.U. L 148 z 28.6.1968, str. 13. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1587/96 (Dz.U. L 206 z 16.8.1996, str. 21).

--------------------------------------------------