Dyrektywa Rady 97/2/WE

z dnia 20 stycznia 1997 r.

zmieniająca dyrektywę 91/629/EWG ustanawiającą minimalne normy ochrony cieląt

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

a także mając na uwadze, co następuje:

zgodnie z art. 6 dyrektywy 91/629/EWG [3], Naukowy Komitet Weterynaryjny wydał opinię dnia 9 listopada 1995 r., na podstawie którego Komisja sporządziła sprawozdanie, które zostało przedłożone Parlamentowi Europejskiemu i Radzie;

na podstawie wniosków tego sprawozdania, należy zmienić niektóre przepisy dyrektywy 91/629/EWG w celu zapewnienia, żeby zasady były oparte na dowodach naukowych oraz żeby nie wykraczały poza regulacje niezbędne do efektywnego funkcjonowania wspólnej organizacji rynków;

deklaracja nr 24 załączona do Aktu Końcowego Traktatu o Unii Europejskiej wzywa instytucje europejskie oraz Państwa Członkowskie do zwracania szczególnej uwagi, przy opracowywaniu i wprowadzaniu w życie prawodawstwa Wspólnoty, na wymogi w zakresie dobrostanu zwierząt;

harmonizacja zasad dotyczących warunków hodowli cieląt w ramach wspólnej organizacji rynków jest konieczna do zapewnienia racjonalnego rozwoju produkcji przy zadowalającym poziomie warunków konkurencji; w tym względzie stwierdzono naukowo, iż cielęta potrzebują do prawidłowego rozwoju środowisko odpowiadające ich potrzebom gatunku stadnego; z tego powodu powinny być hodowane w grupach; zarówno cielęta chowane w grupie, jak i indywidualnych kojcach muszą mieć wystarczająco miejsca do ruchów, kontaktu z innym bydłem, oraz do normalnych ruchów związanych z wstawaniem lub kładzeniem się;

należy dać gospodarstwom pewien czas na zawarcie koniecznych porozumień w celu dostosowania się do nowych zasad,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 91/629/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 3 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Od dnia 1 stycznia 1998 r. stosuje się następujące przepisy w stosunku do wszystkich nowo budowanych lub przebudowywanych gospodarstw oraz do wszystkich oddanych do użytku po tym dniu:

a) żadne cielę w wieku powyżej ośmiu tygodni nie jest trzymane w osobnym kojcu, poza przypadkiem gdy lekarz weterynarii stwierdzi, ze względu na stan zdrowia lub zachowanie zwierzęcia, że należy je odizolować w celu poddania leczeniu. Szerokość indywidualnego kojca dla cieląt powinna być co najmniej równa wysokości cielęcia w kłębie, zmierzonej w pozycji stojącej, natomiast długość powinna być, co najmniej równa długości ciała cielęcia, mierzonego od czubka nosa do krawędzi ogonowej guza kulszowego, pomnożonej przez 1,1.

Indywidualne kojce dla cieląt (z wyjątkiem izolatek przeznaczonych dla chorych zwierząt) nie mogą mieć trwałych, lecz perforowane ściany, które umożliwiają cielętom bezpośredni kontakt wzrokowy i fizyczny.

b) dla cieląt trzymanych w grupach, nieograniczona przestrzeń dostępna dla każdego cielęcia musi wynosić co najmniej 1,5 m2 dla każdego cielęcia żywej wagi do 150 kilogramów, co najmniej 1,7 m2 dla każdego cielęcia żywej wagi 150 kilogramów lub powyżej ale do 220 kilogramów, i co najmniej 1,8 m2 dla każdego cielęcia żywej wagi 220 kilogramów lub powyżej.

Jednakże przepisy niniejszego ustępu nie mają zastosowania do:

- gospodarstw posiadających mniej niż sześć cieląt;

- cieląt trzymanych z ich matkami w okresie ssania.

Od dnia 31 grudnia 2006 r., powyższe przepisy mają zastosowanie do wszystkich gospodarstw."

2) W art. 3 ust. 4 skreśla się tiret drugie.

3) Skreśla się art. 4 ust. 2.

4) W art. 6 datę "1 października 1997 r." zastępuje się datą "1 stycznia 2006 r."

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej w dniu 31 grudnia 1997 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Jednakże od daty wyznaczonej w ust. 1, Państwa Członkowskie mogą, zgodnie z ogólnymi zasadami Traktatu, utrzymać lub stosować na swoim terytorium surowsze przepisy mające na celu ochronę cieląt niż przewidziane w niniejszej dyrektywie. Powiadomią one Komisję o wszelkich takich środkach.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 stycznia 1997 r.

W imieniu Rady

J. Van Aartsen

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 85 z 22.3.1996, str. 19.

[2] Dz.U. C 320 z 28.10.1996, str. 259.

[3] Dz.U. L 340 z 11.12.1991, str. 28.

--------------------------------------------------