Decyzja Komisji

z dnia 17 stycznia 1994 r.

w sprawie wspólnych zasad proceduralnych dotyczących europejskich zatwierdzeń technicznych

(94/23/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, odnoszących się do wyrobów budowlanych [1], w szczególności załącznik II do tej dyrektywy,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 8 wyżej wymienionej dyrektywy przewiduje, że europejskie zatwierdzenie techniczne może być udzielone niektórym wyrobom, w szczególności tym, dla których nie ma ani zharmonizowanej normy europejskiej, ani normy krajowej, oraz takim, które istotnie odbiegają od europejskich norm zharmonizowanych lub uznawanych norm krajowych;

uwzględniono wprowadzanie wspólnych zasad proceduralnych w sprawie ubiegania się, opracowywania i udzielania takich zatwierdzeń; załącznik II wymienionej dyrektywy wymaga również, aby wspólne zasady proceduralne zostały przyjęte przez Komisję na podstawie opinii Komitetu, zgodnie z art. 20 tej dyrektywy;

te wspólne zasady proceduralne zostały zatwierdzone przez Komitet, przewidziany w dyrektywie na jego posiedzeniu w dniu 22 kwietnia 1993 r., zgodnie z procedurami ustanowionymi wyżej wymienioną dyrektywą,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł

Zgodnie z dyrektywą 89/106/EWG wnioski o europejskie zatwierdzenie techniczne oraz ich opracowywanie i udzielanie odbywa się zgodnie ze wspólnymi zasadami proceduralnymi, przewidzianymi w Załączniku do niniejszej decyzji.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 stycznia 1994 r.

W imieniu Komisji

Martin Bangemann

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

WSPÓLNE ZASADY PROCEDURALNE DOTYCZĄCE SKŁADANIA WNIOSKÓW, OPRACOWYWANIA I UDZIELANIA EUROPEJSKICH ZATWIERDZEŃ TECHNICZNYCH

0. Wstęp

0.1. Niniejsze wspólne reguły określają procedury, jakie mają być przyjęte do składania wniosków, opracowywania i udzielania europejskiego zatwierdzenia technicznego, jak wyrażono w załączniku II.3 dyrektywy Rady 89/106/EWG [1] z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżania przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, odnoszących się do wyrobów budowlanych, dalej zwane "dyrektywą" (CPD).

0.2. EOTA jest organizacją powołaną na mocy przepisów dyrektywy, stowarzyszającą jednostki powołane przez Państwa Członkowskie Wspólnoty do udzielania europejskich zatwierdzeń technicznych (EZT), jak przewidziano w dyrektywie.

1. Przepisy ogólne

1.1. Sekretariat EOTA przechowuje aktualny wykaz wydanych europejskich zatwierdzeń technicznych. Wykaz jest publikowany co najmniej raz w roku.

1.2. Rada Techniczna EOTA jest odpowiedzialna za powoływanie komitetów niezbędnych do organizowania i koordynacji opracowywania europejskich zatwierdzeń technicznych.

1.3. Jednostki zatwierdzające publikują europejskie świadectwa techniczne wydane przez siebie w odpowiednich językach oficjalnych.

1.4. Problemy powstałe w związku z dyrektywą, które nie mogą być rozwiązane przez Komitet Wykonawczy EOTA, zostaną przesłane do Komisji Wspólnot Europejskich (zwanych dalej "Komisją WE") do rozpatrzenia.

2. Przepisy dotyczące składania wniosku o udzielenie europejskiego zatwierdzenia technicznego

2.1. Wniosek o udzielenie europejskiego zatwierdzenia technicznego może złożyć producent lub jego przedstawiciel prowadzący działalność gospodarczą we Wspólnocie, dalej zwany "wnioskodawcą". Przedstawiciel ten musi być szczególnie upoważniony przez producenta do działania w jego imieniu.

2.2. Wniosek o udzielenie europejskiego zatwierdzenia technicznego może być składany do którejkolwiek z jednostek EOTA odpowiedzialnej za dany obszar; jednakże nie dopuszcza się występowania z wnioskiem na ten sam wyrób budowlany do więcej niż jednej jednostki zatwierdzającej.

2.3. Wnioskodawca, zgodnie z niniejszymi regułami, upoważnia swym wnioskiem jednostkę zatwierdzającą, do której złożył wniosek, do powiadomienia Komisji WE, innych jednostek EOTA oraz Sekretariatu EOTA o jego treści.

2.4. Ubiegający się o świadectwo, przed złożeniem wniosku, otrzymuje na jego wniosek – po dostarczeniu informacji wymaganych przez jednostkę zatwierdzającą – informacje dotyczące:

- procedury udzielania zatwierdzenia,

- przewidywanego czasu potrzebnego jednostce zatwierdzającej do zakończenia procedury udzielania zatwierdzenia na dany wyrób,

- przewidywanego kosztu przeprowadzenia procedury udzielania zatwierdzenia i warunków płatności.

W przypadku gdyby zakres przedmiotu został uznany za nieodpowiedni do uzyskania europejskiego zatwierdzenia technicznego lub w przypadku gdyby dany wyrób odbiegał istotnie od norm zharmonizowanych lub uznawanych norm krajowych, powyższa informacja będzie przekazana tylko wnioskodawcy, po podjęciu decyzji w sprawie możliwości wydania EZT, zgodnie z procedurą określoną w ppkt 3.2.

O decyzji tej wnioskodawca zostanie powiadomiony.

2.5. Wniosek o udzielenie europejskiego zatwierdzenia technicznego musi być złożony na standardowym formularzu (patrz załącznik I), w języku Państwa Członkowskiego właściwego danej jednostce zatwierdzającej, o ile nie uzgodniono inaczej z tą jednostką.

2.6. Do wniosku dołącza się opis budowy wyrobu, specyfikacje, rysunki i raporty z badań, opisujące szczegółowo zgłaszany przedmiot oraz jego zamierzone zastosowania.

2.7. W formularzu zgłoszeniowym wnioskodawca podaje wszystkie miejsca produkcji zgłaszanego wyrobu. Musi on również zapewnić, aby miejsca produkcji mogły być wizytowane w godzinach pracy, w zakresie dotyczącym wydawania EZT, przez jednostkę zatwierdzającą lub jej przedstawiciela.

2.8. Jednostka zatwierdzająca, w ciągu dwóch miesięcy, potwierdza przyjęcie wniosku o wydanie EZT i rozpoczęcie procedury (patrz formularz standardowy załącznik II).

Jeśli wniosek nie zostaje przyjęty, jednostka zatwierdzająca musi podać przyczyny decyzji odmownej. Wnioskodawca może złożyć wniosek do innej jednostki.

2.9. Jednostka zatwierdzająca powiadamia wnioskodawcę o tym, które dokumenty, wyniki badań, obliczenia itd. ma dostarczyć, aby umożliwić ocenę przydatności danego wyrobu do zamierzonego stosowania.

Wnioskodawca zobowiązany jest dostarczyć jednostce zatwierdzającej niezbędne dokumenty oraz wesprzeć ją w pracach nad oceną danego wyrobu.

2.10. Jednostki EOTA muszą podjąć niezbędne środki w celu zapewnienia poufności wszystkim informacjom krytycznym, z którymi zetknęły się w trakcie działań.

2.11. Wnioskodawca musi zadeklarować w sposób prawnie wiążący, że pokryje wszelkie koszty wynikłe z procedur udzielania zatwierdzenia i z opracowania dokumentów pomocniczych zgodnie z przepisami krajowymi.

2.12. W przypadku gdy wnioskodawca nie spełnia zobowiązań określonych w niniejszym dokumencie, jednostka zatwierdzająca może, po upływie rozsądnego terminu, unieważnić jego wniosek.

3. Zasady odnoszące się do udzielania europejskiego zatwierdzenia technicznego (EZT)

3.0. Europejskie zatwierdzenie techniczne dotyczy wyłącznie aspektów wyrobu związanych z wymaganiami zasadniczymi określonymi w załączniku I do CPD oraz w dokumentach interpretacyjnych zgodnie z art. 3.3 CPD. Tylko te aspekty mają związek ze znakowaniem CE.

Jeżeli brane są pod uwagę inne kwestie, to po uzgodnieniu z innymi członkami EOTA należy wyraźnie wyodrębnić daną ocenę od tej związanej z wymaganiami zasadniczymi. Ocena taka byłaby dobrowolna.

Formularz EZT musi odpowiadać "formatowi ogólnemu" uzgodnionemu przez Komisję WE.

3.1. Udzielanie europejskiego zatwierdzenia technicznego EZT na podstawie wytycznych EZT (zgodnie z art. 9.1 dyrektywy)

3.1.1. Treść i format EZT muszą odpowiadać stosownym wytycznym EZT.

3.1.2. Jednostka zatwierdzająca wydająca EZT przesyła ją do:

- innych jednostek EOTA,

- Sekretariatu Generalnego, który prześle kopię do Komisji WE.

3.1.3. W okresie przejściowym, ustalonym przez EOTA indywidualnie dla poszczególnych wytycznych EZT, dla zapewnienia porównywalności europejskich zatwierdzeń technicznych wydanych przez jednostki zatwierdzające, projekt EZT wraz z dokumentami towarzyszącymi (wynikami badań) w ciągu dwóch miesięcy przesyłany jest przez Sekretariat Generalny odpowiednim jednostkom EOTA [2] do zaopiniowania.

3.1.4. Jeżeli na podstawie przepisów art. 5.1 CPD i po konsultacji ze Stałym Komitetem Komisja WE wykryje braki w EZT, wynikające z błędu w wytycznych EZT, jednostki zatwierdzające nie będą wydawać następnych europejskich zatwierdzeń technicznych na podstawie tych wytycznych.

3.2. Udzielanie EZT bez wytycznych EZT (zgodnie z art. 9.2 dyrektywy)

3.2.1. Treść i format EZT muszą odpowiadać "formatowi ogólnemu" uzgodnionemu przez Komisję WE.

3.2.2. Jednostka otrzymująca podanie zgodnie z ppkt 2.4 lub wniosek o EZT złożony po raz pierwszy na wyrób z danej rodziny przeprowadza wstępne konsultacje z Radą Techniczną w celu uzgodnienia podstawy przyznania EZT na ten wyrób oraz podstawy proponowanej procedury poświadczenia zgodności.

W przypadku osiągnięcia konsensusu w Radzie Technicznej w sprawie wniosków, zgodnie z art. 8.2a CPD, do Komisji WE przesyłana jest właściwa informacja z aprobatą prezesa EOTA, mająca na celu uzyskanie upoważnienia do wydania EZT. Gdy w Radzie Technicznej osiągnięcie konsensusu nie jest możliwe, wówczas wniosek przesyłany jest do Komisji wykonawczej w celu podjęcia decyzji w zakresie, czy wniosek ten należy przedłożyć Komisji WE.

W przypadku wniosków o europejskie zatwierdzenie techniczne zgodnie z art. 8.2b dyrektywy Komisja WE potwierdzi, na podstawie oceny dokonanej przez EOTA, czy wyrób z rodziny objętej zharmonizowanymi normami lub uznawanymi normami krajowymi odbiega znacząco od tych wymagań i czy może być mu udzielone europejskie zatwierdzenie techniczne.

3.2.3. W przypadku osiągnięcia porozumienia zgodnie z ppkt 3.2.2 jednostka zatwierdzająca, do której złożono wniosek, musi przeprowadzić wstępną dyskusję z innymi właściwymi jednostkami EOTA, w której wyjaśnia metodę, jaką zamierza stosować, włącznie z programem badań, wymaganiami eksploatacyjnymi i sposobem wypełnienia przewidywanej atestacji zgodności.

Jednostka zatwierdzająca uwzględnia uwagi zgłoszone przez jednostki EOTA.

3.2.4. W przypadku gdy wniosek o udzielenie EZT dotyczy wyrobu z rodziny, dla której procedura przewidziana w ppkt 3.2.3 już została opracowana, EZT musi być oparta na procedurze już istniejącej.

3.2.5. Jednostka zatwierdzająca, przed wydaniem EZT, przesyła projekt EZT do odpowiednich jednostek EOTA oraz do Sekretariatu Generalnego wraz z uzasadnieniami dostarczonymi przez wnioskodawcę, zwracając się z prośbą o dostarczenie uwag w ciągu dwóch miesięcy.

Europejskie zatwierdzenie techniczne jest wydawane przez jednostkę zatwierdzającą po uzyskaniu pisemnej akceptacji odpowiednich jednostek EOTA, z uwzględnieniem załącznika II ust. 2 zdanie trzecie dyrektywy.

Obieg europejskiego zatwierdzenia technicznego jest zgodny z ppkt 3.1.2.

Gdy istnieją przeszkody niemożliwe do pokonania, wtedy kwestia przedstawiana jest w porządku obrad Rady Technicznej.

Gdy w Radzie Technicznej uzyska się konsensus, jednostka zatwierdzająca wydaje EZT.

Gdy konsensus nie jest możliwy do uzyskania, kwestia danego zatwierdzenia jest przedstawiana w porządku obrad komitetu wykonawczego, który podejmuje decyzję o dalszych działaniach.

Gdy komitet wykonawczy nie może osiągnąć konsensusu, sprawę kieruje się, poprzez Komisję WE, do Stałego Komitetu ds. Budownictwa (art. 9 ust. 2 dyrektywy).

4. Cofnięcie europejskiego zatwierdzenia technicznego

4.1. Jednostka zatwierdzająca cofa EZT, gdy Komisja WE powiadomiła Państwa Członkowskie zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy.

4.2. Jednostka zatwierdzająca musi powiadomić inne jednostki EOTA oraz Sekretariat Generalny o cofnięciu zatwierdzenia. Sekretariat Generalny powiadamia o tym Komisję WE.

5. Zmiana europejskiego zatwierdzenia technicznego

5.1 Przy zmianie europejskiego zatwierdzenia technicznego stosuje się procedurę przewidzianą przy składaniu wniosku o nowe świadectwo. Wniosek musi być skierowany do tej jednostki zatwierdzającej, która wydała zatwierdzenie podlegające zmianie.

5.2. W takim przypadku zastosowane muszą być przepisy ppkt 3.1 i 3.2: procedura udzielania zatwierdzenia odnosi się wyłącznie do pozycji podlegających zmianom.

5.3 Nowe EZT zastępuje poprzednie.

6. Przedłużenie ważności

6.1 Zgodnie z art. 8 ust. 4 dyrektywy okres ważności europejskiego zatwierdzenia technicznego może być przedłużony (zwykle) na następne pięć lat, pod warunkiem że Komisja WE nie powiadomiła zainteresowanych jednostek zatwierdzających i/lub EOTA o tym, że warunki, na podstawie których zostało wydane poprzednie europejskie zatwierdzenie techniczne, uległy zmianie. Wnioski o przedłużenie zatwierdzenia przedkłada się na piśmie i należy je dostarczyć do jednostki zatwierdzającej co najmniej sześć miesięcy przed terminem wygaśnięcia ważności EZT.

W zakresie dotyczącym procedury zastosowanie mają przepisy ppkt 3.1 i 3.2.

6.2. Wnioskowi o przedłużenie ważności europejskiego zatwierdzenia technicznego muszą towarzyszyć odpowiednie dokumenty techniczne, wymagane wytycznymi dla EZT w wypadku przedłużenia ważności. W przypadku gdy takie wytyczne nie istnieją, jednostka zatwierdzająca, po konsultacji z jednostkami EOTA, powiadamia wnioskodawcę, które z dokumentów należy dostarczyć.

6.3. Za takie przedłużenia odpowiedzialna jest jednostka, która wydała dany dokument; powinno ono być tak kompletne jak ocena pierwotna.

[1] Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.

[2] Stosowna jednostka EOTA, zatwierdzona przez Państwo Członkowskie do działania w obrębie danego obszaru.

--------------------------------------------------

Dodatek 1

WNIOSEK O WYDANIE EUROPEJSKIEGO ZATWIERDZENIA TECHNICZNEGO, OKREŚLONEGO W ROZDZIALE III DYREKTYWY RADY 89/106/EWG

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

Dodatek 2

(Nazwa i adres wyznaczonej jednostki zatwierdzającej)

POTWIERDZENIE PRZYJĘCIA WNIOSKU O WYDANIE EUROPEJSKIEGO ZATWIERDZENIA TECHNICZNEGO, OKREŚLONEGO W DYREKTYWIE RADY 89/106/EWG

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------