Dyrektywa Rady 92/23/EWG

z dnia 31 marca 1992 r.

odnosząca się do opon pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz ich instalowania

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100 a,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

we współpracy z Parlamentem Europejskim [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

należy przyjąć środki mające na celu stopniowe tworzenie rynku wewnętrznego w okresie do dnia 31 grudnia 1992 r.; rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w obrębie którego zapewniony jest swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału;

metoda całkowitej harmonizacji będzie odgrywała zasadniczą rolę w pełnym urzeczywistnieniu jednolitego rynku;

metodę tę trzeba będzie zastosować w chwili rewizji całej procedury homologacji EWG, z uwzględnieniem istoty rezolucji Rady z dnia 7 maja 1985 r. dotyczącej nowego podejścia do kwestii technicznej harmonizacji i normalizacji;

wymagania techniczne, które muszą spełnić pojazdy silnikowe oraz ich przyczepy na mocy ustawodawstw krajowych, odnoszą się, między innymi, do opon pneumatycznych;

wymagania te różnią się między poszczególnymi Państwami Członkowskimi; zachodzi zatem konieczność przyjęcia przez wszystkie Państwa Członkowskie, w uzupełnieniu do istniejących obecnie przepisów lub w miejsce tych przepisów, takich samych wymagań, które pozwolą na objęcie każdego typu pojazdu homologacją typu EWG, będącą przedmiotem dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep [4], ostatnio zmienionej dyrektywą 87/403/EWG [5];

przepisy w sprawie opon nie ograniczają się do wymagań dotyczących jedynie ich charakterystyk, ale także definiują wymagania dotyczące wyposażania pojazdów silnikowych i ich przyczep w odniesieniu do ich opon;

w związku z powyższym należy ustanowić wspólną procedurę przyznawania znaku EWG każdemu typowi opony spełniającemu wspólną charakterystykę i wymagania dotyczące badań; dla zapewnienia swobodnego przepływu opon na poziomie Wspólnoty zapewniona jest zgodność ze wspólnymi wymaganiami poprzez umieszczenie na każdej oponie znaku EWG przyznanego producentowi zgodnie z przedstawioną wyżej procedurą; każde Państwo Członkowskie może przeprowadzić, w dowolnym momencie, kontrolę zgodności opon ze wspólnymi wymaganiami; w przypadku stwierdzenia niezgodności, Państwa Członkowskie muszą podjąć działania niezbędne dla zapewnienia zgodności opon z wymaganiami; środki te mogą skutkować cofnięciem wyżej wymienionego znaku EWG;

pożądane jest, aby uwzględnić wymagania techniczne, które zostały przyjęte przez Europejską Komisję Gospodarczą ONZ w jej regulaminie nr 30 (ujednolicone przepisy dotyczące homologacji opon pneumatycznych do pojazdów silnikowych i ich przyczep), ze zmianami [6] oraz w regulaminie nr 54 (ujednolicone przepisy dotyczące homologacji opon pneumatycznych do pojazdów użytkowych i ich przyczep) [7] oraz w regulaminie nr 64 (ujednolicone przepisy dotyczące homologacji pojazdów wyposażonych w zapasowe koła/opony do czasowego zastosowania) [8], stanowiących Załącznik do Porozumienia z dnia 20 marca 1958 r. dotyczącego przyjęcia jednolitych warunków homologacji oraz wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów silnikowych;

zbliżenie ustawodawstw krajowych odnoszących się do pojazdów silnikowych pociąga za sobą wzajemne uznawanie kontroli przeprowadzanych przez poszczególne Państwa Członkowskie w oparciu o wspólne wymagania,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Do celów niniejszej dyrektywy:

- "opona" oznacza każdą nową oponę pneumatyczną przeznaczoną do wyposażenia pojazdów, do których stosuje się dyrektywę 70/156/EWG;

- "pojazd" oznacza każdy pojazd, do którego stosuje się dyrektywę 70/156/EWG;

- "producent" oznacza posiadacza nazwy handlowej lub znaku towarowego pojazdów lub opon.

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie udzielają homologacji EWG części na warunkach określonych w załączniku I każdemu typowi opony, która spełnia wymagania załącznika II oraz przyznają im numer homologacji EWG części określony w załączniku I.

2. Państwa Członkowskie udzielają homologacji typu EWG pojazdu ze względu na jego opony na warunkach określonych w załączniku III, dla każdego pojazdu, którego wszystkie opony (w tym opony zapasowe, jeżeli występują) są zgodne z wymaganiami załącznika II jak również z wymaganiami dotyczącymi pojazdów, określonymi w załączniku IV, oraz przyznają numer homologacji typu EWG pojazdu, określony w załączniku III.

Artykuł 3

Władza homologacyjna Państwa Członkowskiego przesyła swoim odpowiednikom w innych Państwach Członkowskich, na ich wniosek, w terminie miesiąca od chwili wydania lub odmowy homologacji EWG części (opony) lub pojazdu, egzemplarz świadectwa homologacji, według wzorów znajdujących się w dodatkach do załączników I i III oraz sprawozdanie z badania każdego homologowanego typu opon.

Artykuł 4

Żadne Państwo Członkowskie nie może zakazać ani ograniczyć wprowadzania do obrotu opon posiadających znak homologacji EWG części.

Artykuł 5

Żadne Państwo Członkowskie nie może odmówić udzielenia homologacji typu EWG lub krajowej homologacji typu dla pojazdu z przyczyn dotyczących opon, jeżeli opony te posiadają znaki homologacji EWG części i zostały zainstalowane zgodnie z wymaganiami ustanowionymi w załączniku IV.

Artykuł 6

Żadne Państwo Członkowskie nie może odmówić ani zakazać sprzedaży, rejestracji, dopuszczenia do ruchu lub eksploatacji pojazdu z przyczyn dotyczących opon, jeżeli opony te posiadają znaki homologacji EWG części i zostały zainstalowane zgodnie z wymaganiami załącznika IV.

Artykuł 7

1. Jeżeli Państwo Członkowskie, w oparciu o właściwe uzasadnienie uważa, że pomimo zgodności z wymaganiami niniejszej dyrektywy, typ opony lub typ pojazdu stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, może w obrębie swojego terytorium tymczasowo zakazać lub poddać szczególnym warunkom sprzedaż tego produktu. O zastosowaniu tych środków niezwłocznie poinformuje ono pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję, podając przyczyny swojej decyzji.

2. W terminie sześciu tygodni Komisja przeprowadzi konsultacje z zainteresowanymi Państwami Członkowskimi, a następnie bezzwłocznie wyda swoją opinię i podejmie właściwe kroki.

3. Jeżeli Komisja uzna, że niezbędne jest dostosowanie przepisów technicznych zawartych w obowiązujących dyrektywach, zmiany te zostają przyjęte bądź przez Komisję, bądź przez Radę, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 10. W takim przypadku Państwo Członkowskie, które zastosowało środki ochronne, może utrzymać je aż do chwili wejścia w życie dostosowań.

Artykuł 8

1. Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji EWG części (opon) lub typu pojazdu podejmuje wymagane środki w celu sprawdzenia czy produkowane modele są zgodne z homologowanym typem, w razie potrzeby we współpracy z władzami homologacyjnymi innych Państw Członkowskich. W tym celu Państwo Członkowskie może w każdej chwili sprawdzić zgodność opon lub pojazdów z wymaganiami niniejszej dyrektywy. Takie sprawdzenie ogranicza się do kontroli wykonywanej na miejscu.

2. W przypadku stwierdzenia, że pewna liczba opon lub pojazdów posiadających takie samo oznakowanie homologacji nie jest zgodna z homologowanym typem, Państwo Członkowskie które udzieliło homologacji podejmie niezbędne środki, aby zapewnić zgodność produkowanych modeli z homologowanym typem. Jeżeli jest to stały brak zgodności, środki te mogą obejmować cofnięcie homologacji EWG. Władze tego Państwa Członkowskiego podejmują takie same środki w sytuacji, gdy zostaną poinformowane przez władzę homologacyjną innego Państwa Członkowskiego o stwierdzeniu tego rodzaju niezgodności.

3. W formularzu zamieszczonym w dodatkach do załączników I oraz III władze homologacyjne Państw Członkowskich informują się wzajemnie, w przeciągu miesiąca, o cofnięciu homologacji EWG, podając przyczyny swojej decyzji.

Artykuł 9

Każda decyzja w sprawie odmowy lub cofnięcia homologacji EWG części dla opon lub homologacji typu EWG pojazdu ze względu na instalowanie jego opon, pociągająca za sobą zakazanie sprzedaży albo użytkowania, musi określać szczegółowo przyczyny na podstawie których ją podjęto. Przekazywana zainteresowanej stronie informacja o takiej decyzji musi wskazywać środki odwoławcze, jakie przysługują jej na mocy przepisów obowiązujących w Państwach Członkowskich oraz terminy, w jakich odwołanie może zostać złożone.

Artykuł 10

Zmiany niezbędne do dostosowania wymagań załączników do postępu technicznego są przyjmowane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 dyrektywy 70/156/EWG.

Artykuł 11

1. Państwa Członkowskie przyjmą i opublikują do dnia 1 lipca 1992 r. przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Stosują niniejsze środki od dnia 1 stycznia 1993 r.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 12

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 31 marca 1992 r.

W imieniu Rady

Vitor Martins

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 95 z 12.4.1990, str. 101.

[2] Dz.U. C 284 z 12.11.1990, str. 81 oraz decyzja z dnia 12 lutego 1992 r. (dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[3] Dz.U. C 225 z 10.9.1990, str. 9.

[4] Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1.

[5] Dz.U. L 220 z 8.8.1987, str. 44.

[6] Dokument Europejskiej Komisji Gospodarczej E/ECE/324 (E/ECE/TRANS/505) REV 1 - ADD 29 z 1.4.1975 wraz ze zmianami 01 z 02 i suplementami.

[7] Dokument Europejskiej Komisji Gospodarczej E/ECE/324 (E/ECE/TRANS/505) REV 1 - ADD 53 i suplementy.

[8] Dokument Europejskiej Komisji Gospodarczej E/ECE/324 (E/ECE/TRANS/505) REV 1 - ADD 63 i suplementy.

--------------------------------------------------

WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW

ZAŁĄCZNIK I | Przepisy administracyjne dotyczące homologacji części dla opon |

Dodatek 1 | Dokument informacyjny dotyczący opony |

Dodatek 2 | Świadectwo homologacji EWG części dla opony |

ZAŁĄCZNIK II | Wymagania dotyczące opon |

Dodatek 1 | Rysunek poglądowy |

Dodatek 2 | Wykaz symboli wskaźników nośności i odpowiadającej im maksymalnej przenoszonej masie (kg) |

Dodatek 3 | Układ oznakowań opony |

Dodatek 4 | Zależność między wskaźnikami ciśnienia i jednostkami ciśnienia |

Dodatek 5 | Obręcz pomiarowa, średnica zewnętrzna i szerokość przekroju opon o niektórych oznaczeniach rozmiarów |

Dodatek 6 | Metoda pomiaru wymiarów opony |

Dodatek 7 | Procedura badania nośności/prędkości |

Dodatek 8 | Zmiany wskaźnika nośności w zależności od prędkości; opony radialne i diagonalne pojazdów użytkowych |

ZAŁĄCZNIK III | Przepisy administracyjne dotyczące homologacji typu pojazdów w odniesieniu do instalowania ich opon |

Dodatek 1 | Dokument informacyjny dotyczący pojazdu |

Dodatek 2 | Świadectwo homologacji EWG typu |

ZAŁĄCZNIK IV | Wymagania dotyczące pojazdów w odniesieniu do instalowania ich opon |

--------------------------------------------------