Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3677/90

z dnia 31 grudnia 1990 r.

ustanawiające środki, które powinny być podjęte w celu uniemożliwiania wykorzystywania niektórych substancji do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i substancji psychotropowych

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 133,

a także mając na uwadze, co następuje:

uwzględniając wniosek Komisji,

19 grudnia 1988 r. przyjęto w Wiedniu Konwencję o zwalczaniu nielegalnego obrotu środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi dalej zwaną "Konwencją Narodów Zjednoczonych"; Konwencja ta wpisuje się w ramy podejmowanych w skali światowej wysiłków związanych z walką przeciw narkotykom; Wspólnota uczestniczyła w negocjacjach w sprawie tej Konwencji, ukazując swoją polityczną wolę działania w granicach swoich kompetencji;

Konwencja Narodów Zjednoczonych zawiera art. 12 dotyczący handlu prekursorami, tj. substancjami często wykorzystywanymi do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i substancji psychotropowych; wykonanie tego artykułu stanowi udział krajów uprzemysłowionych w wysiłkach wymaganych od krajów produkujących narkotyki, które ogólnie są znacznie biedniejsze od tych pierwszych; postanowienia w sprawie handlu takimi prekursorami wpływają na reguły wspólnotowe w sprawach celnych; na tej podstawie Konwencja Narodów Zjednoczonych została podpisana w imieniu Wspólnoty w dniu 8 czerwca 1989 r.; na tej podstawie Rada w dniu 22 października 1990 r. wydała decyzję w sprawie zawarcia Konwencji Narodów Zjednoczonych; właściwe zatem jest, w celu urzeczywistnienia woli politycznej, ustanowienie wspólnotowych reguł dotyczących handlu między Wspólnotą a państwami trzecimi;

postanowienia art. 12 Konwencji Narodów Zjednoczonych opierają się na systemie nadzorowania handlu określonymi substancjami; większa część handlu tymi substancjami jest w pełni legalna; dokumentacja i etykietowanie przesyłek zawierających te substancje muszą być wystarczająco czytelne; należy ponadto, poza wyposażeniem właściwych organów w niezbędne środki działania, rozwinąć, zgodnie z duchem Konwencji Narodów Zjednoczonych, mechanizmy oparte na ścisłej współpracy z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi, a także na rozwoju systemu gromadzenia informacji;

system wstępnego powiadamiania o przesyłkach niektórych substancji, który przewiduje że w niektórych warunkach dane działania będą zakazane, wydaje się być najwłaściwszym w takiej sytuacji; kilka państw już uzyskało bardzo korzystne wyniki przychylne takiemu podejściu do sprawy;

właściwe organy Państw Członkowskich powinny posiadać porównywalne środki działania; dlatego niezbędne jest ustanowienie wspólnych celów w tej materii na poziomie wspólnotowym; takie podejście jest istotne przy urzeczywistnianiu rynku wewnętrznego w bliskiej przyszłości oraz w celu zapewnienia jednolitego stosowania ustanowionych reguł; w tym kontekście ważne jest również, aby każde Państwo Członkowskie wprowadziło wystarczająco zniechęcające sankcje;

powinien zostać ustanowiony system współpracy administracyjnej zarówno w ramach Wspólnoty, jak i z państwami trzecimi, które są również Stronami Konwencji; zalecane jest w tym względzie, o ile dotyczy to właściwych organów we Wspólnocie, uwzględnienie jako podstawy rozporządzenia Rady (EWG) nr 1468/81 z dnia 19 maja 1981 r. w sprawie wzajemnej pomocy między władzami administracyjnymi Państw Członkowskich oraz współpracy między nimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania prawa dotyczącego spraw celnych lub rolnych [1], zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 945/87 [2]; szczególną uwagę należy zwrócić na poufny charakter otrzymywanych i wymienianych informacji;

w duchu Konwencji Narodów Zjednoczonych, Wspólnota powinna przyczyniać się do wysiłków w celu zwalczania handlu narkotykami podejmowanych przez kraje produkujące; w związku z tym zostanie wprowadzonyspecjalny mechanizm monitorowania produktów wymienionych w tabeli II Załącznika, jeżeli są one przedmiotem handlu z tymi krajami, mimo że ogólnie produkty te dają początek legalnemu obrotowi; współpraca zainteresowanych krajów powinna dążyć do zapewnienia lepszego monitorowania tego handlu;

w celu zbadania możliwych problemów dotyczących stosowania niniejszego rozporządzenia i wzmocnienia jego wprowadzania w życie oraz rozwoju współpracy administracyjnej w tym zakresie, pożądane jest zaplanowanie organizowania przez Komisję specjalnych spotkań,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

ZAGADNIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia środki podejmowane w celu monitorowania handlu między Wspólnotą a państwami trzecimi substancjami często wykorzystywanymi do nielegalnego wytwarzania środków odurzających i substancji psychotropowych w celu zapobiegania wykorzystywaniu takich substancji.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) "substancja sklasyfikowana" oznacza każdą substancję wymienioną w Załączniku, włącznie z mieszaninami zawierającymi tę substancję. Pojęcie to nie obejmuje preparatów farmaceutycznych oraz innych preparatów zawierających substancje sklasyfikowane, które zostały wytworzone w taki sposób, że wymienione substancje nie mogą być bez trudności wykorzystane lub odzyskane za pomocą dających się łatwo zastosować środków;

b) "przywóz" oznacza każde fizyczne wprowadzenie substancji sklasyfikowanych na obszar celny Wspólnoty;

c) "wywóz" oznacza każde fizyczne wyprowadzenie substancji sklasyfikowanych z obszaru celnego Wspólnoty, które wymaga sporządzenia celnego zgłoszenia wywozowego;

d) "tranzyt" oznacza każdy transport substancji sklasyfikowanych między państwami trzecimi przez obszar celny Wspólnoty oraz każdy przeładunek na tym terytorium;

e) "podmiot gospodarczy" oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną zajmującą się wytwarzaniem, przetwarzaniem, handlem lub rozprowadzaniem substancji sklasyfikowanych we Wspólnocie lub też prowadzącą działalność pokrewną, taką jak przywóz, wywóz, tranzyt, pośrednictwo oraz przetwarzanie substancji sklasyfikowanych. Ta definicja obejmuje w szczególności osoby wykonujące czynności sporządzania zgłoszeń celnych na zasadzie prowadzenia działalności na własny rachunek, zarówno jako działalność główna lub dodatkowa związana z inną działalnością zawodową;

f) "Międzynarodowy Organ Kontroli Środków Odurzających" oznacza Organ powołany przez Jednolitą Konwencję o środkach odurzających z 1961 r., zmienioną Protokołem z 1972 r.

TYTUŁ II

MONITOROWANIE HANDLU

Artykuł 2

Dokumentacja, rejestry i etykietowanie

Przywóz, wywóz i tranzyt substancji sklasyfikowanych jest przedmiotem następujących wymogów:

1. Każda operacja związana z przywozem, wywozem i tranzytem jest właściwie dokumentowana, w szczególności dokumenty handlowe takie jak faktury, wykazy ładunków, dokumenty celne, dokumenty przewozowe i inne dotyczące przewozu zawierają informacje pozwalające w jednoznaczny sposób zidentyfikować:

- nazwę substancji sklasyfikowanej, która jest podana w Załączniku,

- ilość i wagę substancji sklasyfikowanej, a w przypadku mieszaniny ilość i wagę każdej substancji wymienionej w Załączniku,

- nazwę i adres eksportera, importera, jednostki rozprowadzającej i odbiorcy końcowego, jeżeli jest znany.

2. W przypadku gdy podmioty gospodarcze przytwierdzają etykiety wskazujące typ produktu lub jego nazwę handlową do substancji sklasyfikowanej podczas operacji przywozu, wywozu lub tranzytu, etykiety te muszą zawierać nazwy substancji zgodnie z Załącznikiem.

3. Podmioty gospodarcze zajmujące się przywozem, wywozem i tranzytem substancji sklasyfikowanych prowadzą szczegółowe rejestry tych czynności.

4. Dokumenty i rejestry określone w pkt 1 i 3 przechowuje się przez okres nie krótszy niż dwa lata od zakończenia roku kalendarzowego, w którym miała miejsce operacja określona w pkt 1 i muszą one być ona łatwo udostępnione na wniosek właściwych organów w celu przeprowadzenia kontroli.

Artykuł 3

Powiadamianie

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie środki konieczne w celu ustanowienia ścisłej współpracy między właściwymi organami i podmiotami gospodarczymi, w ramach której podmioty gospodarcze niezwłocznie powiadamiają właściwe organy o wszelkich okolicznościach takich jak nietypowe zamówienia lub transakcje dotyczące substancji sklasyfikowanych, które mogą budzić podejrzenie, iż takie substancje, przeznaczone do przywozu lub wywozu mogą być wykorzystywane do celów nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych.

Artykuł 4

Wstępne powiadomienie wywozoweSubstancje wymienione w tabeli I Załącznika

1. Pełne szczegółowe dane dotyczące wywozu substancji sklasyfikowanych w tabeli I Załącznika muszą być wcześniej przekazane właściwym organom Państwa Członkowskiego, w którym mają być przeprowadzone celne formalności wywozowe. Oprócz zobowiązań podmiotów gospodarczych powstałych na mocy art. 3, podmioty gospodarcze powinny zapewnić, aby te organy faktycznie otrzymały szczegółowe dane określone co najmniej na 15 dni roboczych przed każdym wniesieniem zgłoszenia wywozowego.

Właściwe organy bezzwłocznie potwierdzą otrzymanie szczegółowych danych określonych w poprzednim akapicie.

2. Dane szczegółowe określone w ust. 1, muszą zawierać następujące informacje:

- nazwę i adres eksportera, importera w państwie trzecim oraz każdego innego podmiotu gospodarczego zajmującego się operacjami wywozowymi lub wysyłaniem, a także odbiorcy końcowego, jeżeli są znane danemu podmiotowi gospodarczemu,

- nazwy substancji sklasyfikowanych tak, jak zostały podane w tabeli 1 Załącznika,

- ilość i wagę substancji sklasyfikowanej, a w przypadku mieszaniny ilość i wagę każdej substancji wymienionej w Załączniku,

- dane szczegółowe dotyczące wysyłki, takie jak planowana data wysyłki, nazwa urzędu celnego, w którym zostaną przeprowadzone celne formalności wywozowe, warunki transportu oraz w przypadku gdy informacja ta jest dostępna, trasa podróży, planowane miejsce wyprowadzenia z obszaru celnego Wspólnoty oraz możliwe miejsce wprowadzenia do kraju przywozu.

3. Bez uszczerbku dla wykonania wszelkich technicznych środków represyjnych, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy, aby podejrzewać, że substancje sklasyfikowane w tabeli I Załącznika są przeznaczone do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, wywozu takich substancji zakazuje się na podstawie pisemnego nakazu właściwego organu, którego odbiór musi być należycie potwierdzony.

4. Decyzja w sprawie danych szczegółowych przedstawionych przez podmioty gospodarcze musi być podjęta w terminie 15 dni roboczych, ustanowionym w ust. 1, tam gdzie to właściwe poprzez wydanie pozwolenia na wywóz.

Zezwala się na wywóz:

- w przypadku gdy w określonym powyżej terminie nie została wydana żadna decyzja w sprawie przedłużenia tego terminu, nie przedstawiono żadnego wniosku o dodatkowe informacje lub nakazu na mocy ust. 3, lub

- na podstawie okazania urzędowego pozwolenia na wywóz, w przypadku gdy właściwe organy przewidują wydanie takiego dokumentu.

We wszystkich przypadkach potwierdzenie odbioru, o którym mowa w ust. 1 lub pozwolenie na wywóz, w przypadku gdy właściwy organ przewiduje wydanie takiego pozwolenia, musi być okazane do celów kontroli przez organy celne, jeżeli zostało wniesione celne zgłoszenie wywozowe.

5. W odniesieniu do wniosków o wstępne powiadomienie wywozowe skierowanych do Wspólnoty przez państwo trzecie na mocy art. 12 ust. 10 Konwencji Narodów Zjednoczonych:

a) Komisja niezwłocznie powiadamia właściwe organy Państw Członkowskich o każdym otrzymanym wniosku;

b) właściwe organy danego Państwa Członkowskiego przed każdym wywozem substancji sklasyfikowanej do państwa wnioskującego, przedstawiają właściwym organom tego państwa informacje określone w ust. 2. Kopia odpowiedzi jest przekazywana Komisji w celu przesłania jej pozostałym Państwom Członkowskim;

c) organy dostarczające takich informacji mogą wymagać, aby organy państwa trzeciego otrzymujące te informacje zapewniły poufny charakter każdej wymiany handlowej, tajemnicy przemysłowej, handlowej lub zawodowej lub każdemu procesowi handlowemu, o którym jest mowa w tym kontekście.

Artykuł 5

Szczególny mechanizm wywozowySubstancje wymienione w tabeli II Załącznika

W celu uzupełnienia uregulowań dotyczących monitorowania międzynarodowego handlu substancjami sklasyfikowanymi między Wspólnotą a państwami trzecimi, art. 4 stosuje się mutatis mutandis do wywozu substancji sklasyfikowanych w tabeli II Załącznika zawsze, gdy wydaje się, że są one przeznaczone, bezpośrednio lub pośrednio, dla każdego państwa, które poinformowało Komisję, że życzy sobie być wcześniej powiadamianym o wszystkich wysyłkach do jego terytorium wymienionych produktów, ponieważ mogą być one wykorzystywane do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych na jego terytorium.

TYTUŁ III

ŚRODKI KONTROLI

Artykuł 6

Kompetencje właściwych organów

1. W celu zapewnienia prawidłowego stosowania art. 2. 4 i 5, każde Państwo Członkowskie przyjmuje, w ramach swojego prawa krajowego, niezbędne środki pozwalające właściwym organom na:

a) uzyskiwanie informacji o wszelkich zamówieniach substancji sklasyfikowanych lub operacjach z udziałem takich substancji;

b) dostęp do miejsca prowadzenia działalności podmiotu gospodarczego w celu zbierania dowodów nieprawidłowości.

2. Bez uszczerbku dla środków ustanowionych w art. 4 ust. 3, art. 5 oraz ust. 1 niniejszego artykułu organy celne lub inne właściwe organy każdego Państwa Członkowskiego mogą zakazać wprowadzania substancji sklasyfikowanych na terytorium Wspólnoty lub opuszczania go przez te substancje, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że substancje te są przeznaczone do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych.

TYTUŁ IV

WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA

Artykuł 7

Do celów stosowania niniejszego rozporządzenia i bez uszczerbku dla art. 10, przepisy rozporządzenia (EWG) nr 1468/81, w szczególności te dotyczące poufności informacji stosuje się mutatis mutandis. Każde Państwo Członkowskie informuje pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję o nazwach właściwych organów wyznaczonych do działania w charakterze korespondentów zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia 1468/81.

TYTUŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 8

Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje na wypadek naruszenia przepisów przyjętych w wykonaniu niniejszego rozporządzenia. Sankcje są wystarczające do wspierania zgodności z tymi przepisami.

Artykuł 9

1. Aby umożliwić wszelkie niezbędne dostosowania do ustaleń dotyczących monitorowania handlu substancjami sklasyfikowanymi między Wspólnotą a państwami trzecimi właściwe organy w każdym Państwie Członkowskim przekazują każdego roku Komisji wszystkie istotne informacje dotyczące wykonania środków monitorowania ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności w odniesieniu do substancji używanych do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, a także do metod wykorzystywania i nielegalnego wytwarzania.

2. Na podstawie informacji przekazanych zgodnie z ust. 1 Komisja opracowuje, zgodnie z art. 12 ust. 12 Konwencji Narodów Zjednoczonych i w konsultacji z Państwami Członkowskimi, roczne sprawozdanie do przedłożenia Międzynarodowemu Organowi Kontroli Środków Odurzających.

Artykuł 10

Komisja organizuje spotkania z przedstawicielami Państw Członkowskich w celu zbadania wszelkich spraw dotyczących stosowania niniejszego rozporządzenia, albo z własnej inicjatywy, lub na wniosek Państwa Członkowskiego.

Artykuł 11

Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia.

Komisja przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.

Artykuł 12

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1991 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 1991 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 grudnia 1990 r.

W imieniu Rady

P. Romita

Przewodniczący

[1] Dz.U. L 144 z 2.6.1981, str. 1.

[2] Dz.U. L 90 z 2.4.1987, str. 3.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

TABELA I | TABELA II |

Efedryna,Ergometryna,Ergotamina,Kwas lizerginowy,1-fenylo-2-propanon,Pseudoefedryna. Sole substancji wymienionych w niniejszej tabeli w każdym przypadku, gdy istnienie takich soli jest możliwe. | Anhydryt kwasu octowego,Aceton,Kwas antranilowy,Eter etylowy,Kwas fenylooctowy,Piperydyna Sole substancji wymienionych w niniejszej tabeli w każdym przypadku gdy istnienie takich soli jest możliwe. |

--------------------------------------------------