Rozporządzenie Rady (EWG) NR 2204/90

z dnia 24 lipca 1990 r.

ustanawiające dodatkowe ogólne zasady wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do sera

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

a także mając na uwadze, co następuje:

artykuł 11 rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych [3], ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 3879/89 [4], przewiduje przyznanie pomocy, od momentu wprowadzenia tej organizacji, w odniesieniu do mleka odtłuszczonego produkowanego we Wspólnocie i przetwarzanego w celu wyprodukowania kazeiny i kazeinianów; ta pomoc w odniesieniu do sprzedaży musi zapewnić zainteresowanym producentom kazeiny i kazeinianów ze Wspólnoty identyczną pozycję rynkową, jaką mają producenci spoza Wspólnoty, których produkty po pobraniu opłat celnych są dostępne na rynku Wspólnoty po cenie rynku światowego;

postęp techniczny połączony z systemem kontrolowania produkcji mleka zaowocował rozwojem zastosowania kazeiny i kazeinianów w produktach, dla których pomoc nie była przeznaczona; te czynności zastępcze wywarły wpływ na rynek mleka; utrzymanie zasady pomocy w stosownej wysokości wydaje się niezbędne ze względów konkurencji, należy jednocześnie przyjąć środki w celu zagwarantowania, że przyznanie pomocy nie zakłóci równowagi rynku mleka i że kazeiny i kazeiniany pochodzące ze Wspólnoty i spoza Wspólnoty będą traktowane w ten sam sposób;

właściwości kazeiny i kazeinianów oraz serów wykazują takie podobieństwa, że te ostatnie produkty są szczególnie podatne na wyżej wymienione czynności zastępcze; jedynie zastosowanie kazeiny i kazeinianów w serach powinno być odpowiednio regulowane przepisami na poziomie wspólnotowym;

prawidłowe funkcjonowanie tego systemu wymaga ze strony Państw Członkowskich kontroli zapewniającej zgodność z ustalonymi zobowiązaniami; w tym celu należy przewidzieć w szczególności przepisy o kontroli i stosownych karach; kary te muszą być takie, aby neutralizowały przynajmniej ekonomiczną korzyść wynikającą z niedozwolonego użytkowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Stosowanie kazeiny i kazeinianów w produkcji sera jest przedmiotem uprzedniego zezwolenia, które jest udzielane jedynie wtedy, gdy takie stosowanie jest warunkiem koniecznym do wytwarzania tych produktów.

Zgodnie z procedurą określoną w art. 30 rozporządzenia (EWG) nr 804/86 Komisja określa warunki udzielania przez Państwa zezwoleń oraz maksymalne zawartości procentowe na podstawie obiektywnych kryteriów ustanowionych z uwzględnieniem wymogów technologicznych.

Artykuł 2

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) "ser" oznacza produkty objęte kodem CN 0406 i wytwarzane na terytorium Wspólnoty;

b) "kazeina i kazeiniany" oznaczają produkty objęte kodami CN 35011090 i 35019090 i stosowane jako takie lub w postaci mieszanki.

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie wprowadzają kontrole administracyjne i kontrole obejmujące następujące środki:

a) obowiązek zgłaszania ilości i typów produkowanego sera oraz ilości kazeiny i kazeinianów zawartych w różnych produktach;

b) obowiązek prowadzenia przez każde przedsiębiorstwo rachunkowości zasobów umożliwiających rejestrowanie ilości i typów wytwarzanego sera, ilości zakupionych i/lub wytwarzanych kazein i kazeinianów oraz ich przeznaczenia i/lub zużytkowania;

c) częste, niezapowiadane kontrole na miejscu w celu skonfrontowania rachunkowości zasobów z jednej strony oraz odpowiednich dokumentów handlowych i zasobów faktycznie posiadanych z drugiej strony; takie kontrole odnoszą się do reprezentatywnej ilości zgłoszeń określonych w lit. a) w celu sprawdzenia stanu faktycznego.

2. Państwa Członkowskie notyfikują Komisji wszelkie środki przyjęte na mocy niniejszego rozporządzenia oraz te, które gwarantują informowanie zainteresowanych stron o sankcjach karnych lub administracyjnych, na które są narażeni w przypadku niezastosowania się do przepisów niniejszego rozporządzenia stwierdzonego:

- na podstawie środków przyjętych na mocy ust. 1,

- albo podczas jakiejkolwiek kontroli przeprowadzonej przez władze publiczne przedsiębiorstw wytwarzających sery, które nie podlegają przepisom ust. 1.

3. Bez uszczerbku dla kar ustanowionych lub, które mają zostać ustanowione przez zainteresowane Państwo Członkowskie, za stosowanie bez zezwolenia kazeiny i kazeinianów nakładana będzie dla użytych ilości kara pieniężna w wysokości odpowiadającej różnicy między wartością mleka odtłuszczonego wynikającą z ceny interwencyjnej mleka odtłuszczonego w proszku z jednej strony a ceną rynkową kazeiny i kazeinianów z drugiej strony, plus 10 %.

Wartości te są ustalane zgodnie z procedurą określoną w art. 30 rozporządzenia (EWG) nr 804/68.

Artykuł 4

Po jednym roku stosowania systemu przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu Komisja opracowuje sprawozdanie, łącznie z wszelkimi właściwymi wnioskami, o funkcjonowaniu i oddziaływaniu tych środków.

Artykuł 5

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 30 rozporządzenia EWG nr 804/68.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 15 października 1990 r. Do tego czasu stosuje się obowiązujące przepisy, w szczególności art. 2 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 987/68 z dnia 15 lipca 1968 r. określającego ogólne zasady przyznawania pomocy w odniesieniu do mleka odtłuszczonego przetwarzanego na kazeiny i kazeiniany [5], ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 1435/90 [6].

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 1990 r.

W imieniu Rady

C. Mannino

Przewodniczący

[1] Opinia wydana dnia 13 lipca 1990 r. (dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[2] Opinia wydana dnia 4 lipca 1990 r. (dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[3] Dz.U. L 148 z 28.6.1968, str. 13.

[4] Dz.U. L 378 z 27.12.1989, str. 1.

[5] Dz.U. L 169 z 18.7.1968, str. 6.

[6] Dz.U. L 138 z 31.5.1990, str. 8.

--------------------------------------------------