Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2159/89

z dnia 18 lipca 1989 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania szczególnych środków w odniesieniu do orzechów i chleba świętojańskiego przewidzianych w tytule IIa rozporządzenia Rady (EWG) nr 1035/72

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1035/72 z dnia 18 maja 1972 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw [1], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1119/89 [2], w szczególności jego art. 14g,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1676/85 z dnia 11 czerwca 1985 r. w sprawie wartości jednostki rozliczeniowej i kursów przeliczeniowych stosowanych do celów wspólnej polityki rolnej [3], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1636/87 [4], w szczególności jego art. 5 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

tytuł IIa rozporządzenia Rady (EWG) nr 1035/72 przewiduje różne szczególne środki w celu poprawy nieodpowiednich warunków w zakresie produkcji i sprzedaży niektórych orzechów i chleba świętojańskiego; przewidziane formy pomocy przyznaje się organizacjom producentów, którym przyznano szczególne uznanie i które przedłożyły plan poprawy jakości produktu i sprzedaży, do zatwierdzenia przez właściwe władze krajowe;

należy wyjaśnić, że takie szczególne uznanie nie jest uzależnione od poprzedniego uznania na mocy art. 13 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1035/72; przyznaje się je niezależnie od tego ostatniego, po spełnieniu szczególnych warunków, ustanowionych w celu jego przyznania;

warunki określone dla przyznawania uznania muszą dawać wystarczającą pewność, że organizacje producentów otrzymujące pomoc wspólnotową będą się przyczyniały poprzez zakres, czas trwania ich działalności oraz sam sposób funkcjonowania, do oczekiwanej poprawy warunków produkcji i sprzedaży rozpatrywanych produktów; w celu zapewnienia pewnej stabilności danych organizacji producentów, należy wyznaczyć minimalne granice dotyczące liczby członków oraz produkowanych ilości orzechów i chleba świętojańskiego, w zależności od właściwości różnych regionów Wspólnoty; w tym samym celu, konieczne jest ustanowienie wymogu, aby statuty tych organizacji zawierały klauzule jasno stwierdzające, że producenci mają kontrolować decyzje i sprawdzać sposób funkcjonowania organizacji oraz klauzule ustanawiające sankcje za naruszenie uzgodnionych zasad;

w celu zapewnienia skutecznego i poprawnego gospodarowania, pomoc przyznawaną przez Państwa Członkowskie i Wspólnotę na plany poprawy jakości oraz regulacje dotyczące obrotu należy wykorzystywać tylko do finansowania plantacji marginalnych; należy nawet określić minimalną powierzchnię wyspecjalizowanych sadów dla poszczególnych regionów produkcji;

należy określić definicje poszczególnych rodzajów środków, jakie mają zostać uwzględnione w planach, których podstawowym celem jest poprawa jakości produkcji przyjęta na mocy art. 14d rozporządzenia Rady (EWG) nr 1035/72; pomimo że zatwierdzanie planów należy do kompetencji władz krajowych, zapewnienie realizacji celów zawartych w rozporządzeniach wymaga konsultacji i współpracy administracyjnej z Komisją, co w razie konieczności ma umożliwić Komisji postawienie wymogu wprowadzenia zmian do projektu planu lub nawet podjęcie odmownej decyzji w odniesieniu do przyznania krajowej lub wspólnotowej pomocy finansowej;

należy wyraźnie określić, które środki mające na celu rozwój i poprawę spożycia i wykorzystania we Wspólnocie orzechów i chleba świętojańskiego można objąć pomocą finansową Wspólnoty; w tym celu, przedkładane plany muszą gwarantować realizację interesów Wspólnoty, skuteczność podejmowanych środków i ich bezpośredni lub pośredni wpływ na wzrost spożycia i wykorzystania danych produktów; plany muszą być przedkładane przez organizacje lub grupy zawodowe posiadające doświadczenie techniczne, lub przez przedstawicieli danego sektora gospodarki; w przypadku gdy Komisja nie przewidziała inaczej, wykonanie lub bezpośredni nadzór nad pracami ze strony organizacji lub grupy, która przedkłada plan, można uznać za gwarancję dobrej woli stron zawierających umowę z Komisją; w umowie należy zastrzec różne zasady regulujące kwestie wywiązania się ze zobowiązań;

należy ustanowić niektóre ogólne zasady finansowania pomocy ze środków Sekcji Gwarancji EFOGR, zgodnie z tytułem IIa rozporządzenia Rady (EWG) nr 1035/72; należy wyraźnie określić, że Państwa Członkowskie mogą wypłacać środki z pomocy wspólnotowej wyłącznie po, a w żadnym wypadku nie przed wypłaceniem pomocy krajowej, oraz po przeprowadzeniu odpowiednich kontroli;

pomoc na realizację planów poprawy jakości oraz ustalenia dotyczące sprzedaży należy wypłacać raz do roku, na podstawie faktycznie wykonanych prac, zgodnie z zatwierdzonymi planami; maksymalną kwotę pomocy liczonej od hektara, ustaloną na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 790/89 [5], przelicza się na daną walutę krajową według rolniczego kursu przeliczeniowego obowiązującego pierwszego dnia każdego roku gospodarczego, zgodnie z przepisami rozporządzenia (EWG) nr 1676/85;

dla celów wdrożenia różnych szczególnych środków, o których mowa, organizacje producentów otrzymujące pomoc należy koniecznie zobowiązać do przekazywania organowi wyznaczonemu przez Państwo Członkowskie, dokładnych i szczegółowych informacji, według ustalonego harmonogramu, w celu umożliwienia mu kontroli w zakresie wywiązywania się przez organizacje producentów z podjętych zobowiązań;

sam obowiązek przekazywania informacji, który spoczywa na beneficjencie, nie stanowi gwarancji właściwego gospodarowania odnośnymi środkami; w związku z tym, należy wyraźnie określić jakie kontrole dokumentów i kontrole na miejscu mają przeprowadzać władze krajowe w związku z różnymi formami pomocy, przewidzianymi w tytule IIa rozporządzenia (EWG) nr 1035/72;

najpoważniejsze uchybienia wobec zobowiązań określonych w rozporządzeniu (EWG) nr 1035/72 lub w niniejszym rozporządzeniu muszą podlegać odpowiednim sankcjom;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Owoców i Warzyw,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Organizacje producentów, których działalność polega na produkcji i sprzedaży orzechów i/lub chleba świętojańskiego,

- które uzyskały szczególne uznanie zgodnie z tytułem I, oraz

- które przedłożyły plan poprawy jakości i sprzedaży, spełniający wymogi tytułu II i zatwierdzony przez zainteresowane Państwo Członkowskie,

mogą zostać objęte szczególnymi środkami przewidzianymi w tytule IIa rozporządzenia (EWG) nr 1035/72, na zasadach ustanowionych w tytułach II, III, i IV niniejszego rozporządzenia.

2. Na warunkach ustanowionych w tytułach IV i V, Wspólnota przyczynia się do finansowania środków mających na celu poprawę spożycia i wykorzystania wyżej wymienionych produktów.

TYTUŁ I Szczególne uznanie organizacji producentów orzechów i/lub chleba świętojańskiego

Artykuł 2

Państwa Członkowskie przyznają szczególne uznanie organizacjom i grupom producentów (zwanym dalej "organizacjami producentów"), których działalność polega na produkcji i sprzedaży orzechów i/lub chleba świętojańskiego, oraz które:

1. powstały z inicjatywy samych producentów, w celu realizacji, w sektorze orzechów i chleba świętojańskiego, celów określonych w art. 13 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 1035/72;

2. nakładają na swych członków obowiązki wymienione w niniejszym artykule;

3. udostępniają swoim członkom środki techniczne do działań poprzedzających sprzedaż, łącznie ze składowaniem i pakowaniem odnośnych produktów;

4. których statuty:

a) nakładają na producentów obowiązek sprzedaży całej produkcji orzechów i/lub chleba świętojańskiego poprzez organizację producentów;

b) zawierają przepisy zapewniające producentom możliwość kontrolowania organizacji i podejmowanych przez nią decyzji;

c) ustanawiają sankcje za naruszenie zasad organizacji przez zrzeszonych w niej producentów;

d) nakładają na producentów obowiązek:

- członkostwa w organizacji producentów przez okres co najmniej trzech lat,

- przedkładania wypowiedzenia członkostwa z co najmniej 12 miesięcznym wyprzedzeniem;

e) zawierają przepisy dotyczące składek członkowskich;

5. dostarczają dowody co do wystarczającego poziomu działalności gospodarczej, wraz z podaniem:

- minimalnej liczby producentów,

- minimalnej wielkości produkcji według poszczególnych produktów i regionów produkcji (załącznik I);

6. składają pisemne zobowiązanie do przedłożenia planu poprawy jakości i sprzedaży zgodnie z tytułem II;

7. prowadzą oddzielną księgowość dla działalności odnoszącej się do orzechów i/lub chleba świętojańskiego.

Artykuł 3

1. Organizacje producentów składają wniosek o szczególne uznanie właściwym władzom wyznaczonym przez Państwo Członkowskie, wraz ze świadectwem rejestracji i szczegółowymi informacjami wymienionymi w załączniku II.

2. Właściwe władze sprawdzają prawdziwość podanych informacji szczegółowych, poprzez kontrolę dokumentów i kontrole na miejscu. W wątpliwych przypadkach, właściwe władze przeprowadzają stosowne kontrole w celu zapewnienia zgodności z warunkami ustanowionymi w art. 2.

3. Szczególne uznanie przyznaje się w terminie trzech miesięcy od daty złożenia wniosku, z zastrzeżeniem opóźnienia spowodowanego zdobywaniem dodatkowych informacji.

4. Każdego roku, przed 1 listopada, organizacje producentów zobowiązane są przedłożyć właściwej władzy uaktualnioną wersję szczegółowych informacji wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

Przynajmniej raz na trzy lata, właściwa władza przeprowadza okresowe kontrole w celu zapewnienia poprawnego działania organizacji producentów, uznanych zgodnie z art. 3, oraz przestrzegania przez nie warunków ustanowionych w odniesieniu do ich uznania.

Właściwa władza wycofuje szczególne uznanie w przypadku stwierdzenia że:

- nie zostały spełnione zobowiązania warunkujące uznanie,

- szczegółowe informacje, określone w art. 3 ust. 4, nie zostały przekazane,

- przekazane informacje szczegółowe zostały umyślnie sfałszowane.

Artykuł 5

Każdego roku, do 31 grudnia, zainteresowane Państwa Członkowskie przekazują Komisji:

1. wykaz organizacji producentów orzechów i/lub chleba świętojańskiego, którym przyznano szczególne uznanie,

2. odpowiednio wypełniony formularz przedstawiony w załączniku II, w odniesieniu do każdej organizacji producentów.

TYTUŁ II Plan poprawy jakości i sprzedaży

Artykuł 6

Dla celów niniejszego rozporządzenia "jednolita i zwarta powierzchnia upraw orzechów i/lub chleba świętojańskiego", dalej zwana "sadem", oznacza plantację, która nie jest przedzielona innymi uprawami lub plantacjami i która również tworzy geograficzną całość. Za sad nie uznaje się pojedynczego przydrożnego rzędu drzew orzechowych i/lub chleba świętojańskiego bądź innych upraw.

Powierzchnia sadów uwzględniana dla celów stosowania niniejszego tytułu i przyznawania pomocy finansowej ze strony Państwa Członkowskiego i Wspólnoty nie może być mniejsza niż 0,20 hektara.

Artykuł 7

Plan poprawy jakości i sprzedaży, dalej zwany "planem", do wykonania którego zobowiązuje się organizacja producentów, w odniesieniu do części lub wszystkich sadów swoich członków, ma przewidywać jeden lub kilka rodzajów środków prowadzących do długoterminowej poprawy wydajności:

- karczowanie drzew orzechowych i/lub chleba świętojańskiego, po którym następuje ponowne sadzenie,

- zmiana uprawianych odmian,

- poprawa technik uprawy, utrzymania i przecinania sadów,

- poprawa genetyczna i certyfikacja, stymulacja i zapylanie,

- przygotowanie, użyźnianie i ulepszanie gleby,

- planowanie zwalczania i zwalczanie szkodników,

- zapewnienie wsparcia technicznego członkom organizacji, w formie szkoleń i poradnictwa w zakresie prowadzenia upraw,

- zakup i wykorzystanie sprzętu w celu przygotowania produktów do wprowadzenia na rynek, składowania i pakowania ich,

- pomoc techniczna w zakresie prowadzenia działalności handlowej.

Pomoc ustanowiona w niniejszym rozporządzeniu nie obejmuje środków uzasadniających pomoc finansową na mocy regulacji strukturalnych.

Artykuł 8

1. Organizacje producentów przedkładają projekt planu do zatwierdzenia przez właściwą władzę wyznaczoną przez Państwo Członkowskie, w formie przedstawionej w załączniku III, wraz ze wszystkimi dokumentami towarzyszącymi.

Do wykonania planu można przystąpić wyłącznie po jego zatwierdzeniu przez właściwą władzę krajową.

2. Właściwa władza podejmuje decyzję w odniesieniu do projektu planu w terminie pięciu miesięcy od otrzymania projektu. Wnioski o wprowadzenie zmian, określone w ust. 3 lit. b) przerywają okres oczekiwania.

Właściwa władza:

- wykorzystuje wszystkie właściwe środki, łącznie z kontrolami na miejscu, w celu sprawdzenia dokładności dostarczonych informacji, dotyczących stanu i składu sadów należących do członków organizacji producentów w chwili przedłożenia planu,

- sprawdza zgodność planu z wzorem przedstawionym w załączniku III, oraz z celami nakreślonymi w niniejszym tytule,

- kontroluje spójność projektu pod względem ekonomicznym i jego uzasadnienie techniczne, zasadność kosztorysu i planu finansowania oraz harmonogram wykonania.

Przed końcem drugiego miesiąca od otrzymania projektu planu, właściwa władza przekazuje Komisji plany, które jej zdaniem można zatwierdzić na mocy przepisów art. 14d rozporządzenia (EWG) nr 1035/72, wraz z ogólną oceną dotyczącą ich zgodności z kryteriami określonymi w poprzednim akapicie tiret trzecie.

W terminie 60 dni od otrzymania projektów planów Komisja, w razie konieczności, przekazuje właściwej władzy wniosek o odrzucenie planów lub o wprowadzenie do nich zmian.

3. Właściwa władza:

a) zatwierdza plany, jeżeli spełniają one wymogi art. 14d rozporządzenia (EWG) nr 1035/72 oraz wymogi niniejszego tytułu;

b) wnioskuje o wprowadzenie zmian do projektów, z własnej inicjatywy lub na wniosek Komisji. Zatwierdzić można wyłącznie projekt, do którego wprowadzono wymagane zmiany;

c) odrzuca plany z własnej inicjatywy lub na wniosek Komisji.

4. W przypadku wniosku o zmianę planu ze względów technicznych lub w związku z chęcią rozszerzenia powierzchni, którą dany plan obejmuje, szczególnie w następstwie zwiększenia liczby przynależnych producentów, właściwa władza podejmuje decyzję zgodnie z przepisami niniejszego artykułu. Niemniej jednak, termin realizacji zmienionego planu nie może przekroczyć okresu ustanowionego pierwotnie.

5. W trakcie realizacji planu właściwa władza przeprowadza okresowe kontrole, za pomocą sprawozdań, które corocznie otrzymuje od organizacji producentów oraz poprzez kontrole na miejscu, kontrolowanie postępu w realizacji zatwierdzonego planu, zgodności wykonanych prac z wymogami technicznymi i finansowymi, jak również dokładności przedłożonych dokumentów towarzyszących.

Każdy plan w trakcie realizacji poddawany jest przynajmniej dwóm kontrolom na miejscu.

Artykuł 9

Każdego roku, najpóźniej do 31 grudnia, właściwa władza kieruje do Komisji sprawozdanie dotyczące postępu z wykonania zatwierdzonych planów i wyników przeprowadzonych kontroli, a w przypadku wystąpienia trudności w wykonaniu, które mogłyby zagrozić wypełnieniu zobowiązań podjętych przez organizację producentów, przekazuje Komisji wszystkie odnośne informacje.

TYTUŁ III Pomoc na tworzenie organizacji producentów i ustanowienie funduszu odnawialnego

Artykuł 10

Dla celów obliczania dodatkowej zryczałtowanej pomocy na tworzenie organizacji producentów, przewidzianej w art. 14b rozporządzenia Rady (EWG) nr 1035/72:

1. uwzględnia się ilości produktów niełuskanych; w przypadku chleba świętojańskiego są to ilości produktów w strąku;

2. za ilości sprzedawane, uważa się ilości faktycznie sprzedane w pierwszym roku gospodarczym po uzyskaniu szczególnego uznania.

Artykuł 11

W celu uzyskania szczególnej pomocy na ustanowienie funduszu odnawialnego, przewidzianej w art. 14c rozporządzenia Rady (EWG) nr 1035/72, organizacje producentów przekazują właściwej władzy informacje dotyczące:

1. struktury kapitałowej funduszu odnawialnego oraz dowody udziału organizacji w tym kapitale;

2. ustaleń dotyczących finansowania funduszu odnawialnego, aby mógł on poprawnie funkcjonować, w celu realizacji celów ustanowionych w art. 4c ust. 2; dowodem w tym przypadku mogą być na przykład wyciągi z osobnego konta bankowego;

3. dokumentów towarzyszących, potwierdzające wartość sprzedanej produkcji:

- w pierwszym roku gospodarczym od daty szczególnego uznania, lub

- w innym roku gospodarczym od daty szczególnego uznania.

Wartość sprzedanej produkcji ustala się na podstawie:

- wielkości rocznej sprzedaży w trakcie wspomnianego roku gospodarczego,

- średnich cen producenta uzyskanych w trakcie tego roku gospodarczego.

Artykuł 12

W okresie trzech lat gospodarczych od wypłacenia pomocy zgodnie z art. 18, właściwa władza przeprowadza kontrole mające na celu zapewnić:

- funkcjonowanie i zasilanie funduszu zgodne z informacjami przekazanymi na mocy art. 11 ust. 2,

- odtworzenie funduszu na początku każdego roku gospodarczego. W celu przestrzegania tego zobowiązania można wziąć za podstawę wartość zapasów produktów.

Do celów kontroli organizacja producentów zobowiązana jest przechowywać przez cały czas do dyspozycji właściwej władzy wyciągi bankowe i dokumenty towarzyszące, potwierdzające operacje przeprowadzone w związku z funkcjonowaniem funduszu.

TYTUŁ IV Środki promocyjne

Artykuł 13

1. Środki mające na celu zwiększenie i poprawę spożycia oraz wykorzystania we Wspólnocie orzechów i/lub chleba świętojańskiego, przewidziane w art. 4e rozporządzenia (EWG) nr 1035/72, obejmują:

- badania rynku,

- poszukiwanie nowych możliwości zbytu,

- badania gospodarcze odnoszące się do projektów opakowań i prezentacji,

- organizację kontaktów między różnymi podmiotami gospodarczymi,

- organizację i uczestnictwo w targach i innych imprezach handlowych,

- środki promocyjne, inne niż kampanie reklamowe,

- badania i ankiety wśród konsumentów,

- publikacje specjalistyczne,

- badania właściwości odżywczych i dietetycznych.

2. Aby uzyskać finansowanie ze strony Wspólnoty, proponowane środki muszą:

- szczególnie podkreślać wspólnotowe pochodzenie produktów,

- obejmować znaczny zakres w kategoriach sytuacji na rynku i tendencji rynkowych,

- dawać gwarancje ich należytej realizacji,

- zostać przedstawione przez organ posiadający szczególne i udokumentowane doświadczenie techniczne lub przez stowarzyszenie lub grupę reprezentującą różne sektory handlu czy danej działalności gospodarczej we Wspólnocie. Propozycje środków pochodzą od organów, stowarzyszeń lub grup działających we Wspólnocie.

Środki nastawione na określone marki handlowe lub odnoszące się do określonego kraju albo regionu produkcji nie kwalifikują się.

Artykuł 14

Z wyjątkiem sytuacji, w której Komisja podejmuje inną decyzję, do realizacji środków zobowiązana jest organizacja, stowarzyszenie lub grupa, która przedstawiła projekt.

Niniejsze rozporządzenie dotyczy finansowania środków podjętych wyłącznie po zatwierdzeniu projektu planu przez Komisję.

Koszty ogólne poniesione w związku ze środkami pokrywa się tylko w granicach procentowych określonych w umowie zawartej z Komisją.

Artykuł 15

1. Propozycje środków przedkłada się Komisji w dwóch egzemplarzach, najpóźniej do 31 grudnia każdego roku.

2. Propozycje muszą zawierać przynajmniej następujące informacje:

a) tytuł propozycji, czyli odniesienie do stosownego środka lub środków wymienionych w art. 13;

b) nazwisko lub nazwę handlową podmiotu składającego propozycję;

c) krótką prezentację proponowanego środka, wraz ze wstępem, wyraźnie określającym cele (identyfikacja problemu, zamierzone cele, strategia, itd.):

- oczekiwane wyniki, w szczególności pożądany wpływ środka na sprzedaż i konsumpcję danych produktów,

- kolejne etapy realizacji i harmonogram wykonania;

d) koszt proponowanego środka lub środków, wyrażony w ecu i bez podatku, ze wskazaniem podziału danej sumy na poszczególne pozycje (w razie potrzeby, na podstawie porównawczych kosztorysów) i odpowiedni plan finansowania;

e) w miarę potrzeb, ostatnie sprawozdanie z działalności danej organizacji lub grupy.

3. Do 1 czerwca następnego roku, Komisja informuje zainteresowaną organizację, stowarzyszenie lub grupę o decyzji podjętej w sprawie jej propozycji. Komisja zawiera umowy dotyczące środków określonych w art. 14, ze stronami, których propozycje zostały wybrane.

Artykuł 16

1. Na wniosek jednostki otrzymującej pomoc, wpłaca się zaliczkę w wysokości do 50 % wspólnotowego udziału w kosztach środka, począwszy od czwartego miesiąca od podpisania umowy określonej w art. 14 i po przedstawieniu odpowiednich dokumentów towarzyszących. Wypłata zaliczek jest uwarunkowana wniesieniem na rzecz Komisji zabezpieczenia o takiej samej wartości. Uwolnienie zabezpieczenia następuje wyłącznie za zgodą Komisji.

2. Wypłata reszty wkładu Wspólnoty uwarunkowana jest poprawnym wykonaniem umowy i przedłożeniem, najpóźniej w terminie trzech miesięcy od zakończenia realizacji projektu, sprawozdania sporządzonego przez jednostkę otrzymującą pomoc, oceniającego wyniki danego środka lub środków.

Artykuł 17

Jednostki otrzymujące pomoc przekazują Komisji, z własnej inicjatywy lub na żądanie, wszelkie informacje dotyczące wykonania planów, oraz zobowiązane są poddać się wszelkim kontrolom lub inspekcjom przeprowadzanym przez Komisję.

TYTUŁ V Przepisy ogólne i finansowe

Artykuł 18

Właściwa władza krajowa, po sprawdzeniu zgodności z przepisami art. 11, wypłaca organizacjom producentów, w terminie nieprzekraczającym trzech miesięcy, kwotę szczególnej pomocy na utworzenie funduszu odnawialnego, obejmującej zarówno pomoc Państwa Członkowskiego jak i Wspólnoty.

Artykuł 19

W celu otrzymania wspólnotowej pomocy na realizację planów poprawy jakości i sprzedaży, organizacje producentów przedkładają na koniec każdego okresu referencyjnego wniosek o przyznanie pomocy, skierowany do właściwej władzy krajowej.

Przez "okres referencyjny" rozumie się każdy roczny okres wykonania planu, rozpoczynający się w rocznicę zatwierdzenia tego planu.

Wnioski o przyznanie pomocy składa się corocznie, zgodnie z załącznikiem IV, w terminie dwóch miesięcy od rocznicy zatwierdzenia planu oraz załącza się do nich faktury i całą pozostałą dokumentację dowodową odnoszącą się do wykonanych prac.

Artykuł 20

Corocznie, w terminie dwóch miesięcy od złożenia wniosku o przyznanie pomocy, właściwe władze Państw Członkowskich, po sprawdzeniu wniosków o przyznanie pomocy oraz po sprawdzeniu dokumentacji dowodowej, wypłacają kwotę pomocy Państwa Członkowskiego i Wspólnoty, zgodnie z art. 14d ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1035/72.

Artykuł 21

W celu corocznego przeliczenia na walutę krajową maksymalnej kwoty pomocy na hektar upraw, określonej w art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 790/89, stosuje się rolniczy kurs przeliczeniowy, obowiązujący pierwszego dnia roku gospodarczego rozpoczynającego się w trakcie okresu referencyjnego.

Artykuł 22

1. W przypadkach, w których dana kwota pomocy została nienależnie wypłacona, Państwa Członkowskie, z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, zobowiązane są odzyskać wypłacone kwoty, powiększone o odsetki naliczane począwszy od daty wypłacenia pomocy, do dnia jej rzeczywistego odzyskania. Stosuje się przy tym stopę procentową, jaka obowiązuje w odniesieniu do analogicznych operacji windykacyjnych na mocy prawa krajowego.

Państwa Członkowskie zobowiązane są odzyskać wszystkie kwoty pomocy wypłacone zgodnie z tytułem IIa rozporządzenia (EWG) nr 1035/72 na rzecz organizacji producentów, które zaprzestały działalności przed końcem trzeciego roku następującego od daty szczególnego uznania, określonego w tytule I niniejszego rozporządzenia lub wypłaconych na rzecz organizacji producentów, którym wycofano szczególne uznanie na mocy art. 4.

2. Odzyskane kwoty pomocy przekazuje się agencjom lub działom płatniczym, które odejmują je od wydatków finansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji dla Rolnictwa, proporcjonalnie do finansowania przez Wspólnotę.

3. Komisja ponosi skutki finansowe wynikające z niemożliwości odzyskania wypłaconych kwot, proporcjonalnie do finansowania przez Wspólnotę.

Artykuł 23

Państwa Członkowskie zobowiązane są podjąć czynności konieczne w celu karania poważnych uchybień w stosunku do wypełniania zobowiązań i obowiązków wynikających z umowy, zawartej na mocy tytułu IIa rozporządzenia Rady (EWG) nr 1035/72 i niniejszego rozporządzenia.

TYTUŁ VI Przepisy końcowe

Artykuł 24

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 lipca 1989 r.

W imieniu Komisji

Ray Mac Sharry

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 118 z 20.5.1972, str. 1.

[2] Dz.U. L 118 z 29.4.1989, str. 12.

[3] Dz.U. L 164 z 24.6.1985, str. 1.

[4] Dz.U. L 153 z 13.6.1987, str. 1.

[5] Dz.U. L 85 z 30.3.1989, str. 6.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK I

MINIMALNE DANE REPREZENTATYWNE ODNOSZĄCE SIĘ DO DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ, OKREŚLONE W ART. 2 UST. 5

Kod CN | Produkt | Stowarzyszenie producentów | Region |

Minimalna liczba członków | Minimalna produkcja |

080211 | Migdały | | | Francja: |

10 | 100 ton | wszystkie regiony |

| | Hiszpania: |

50 | 1000 ton | —obszary górskie i tereny górzyste, obszary o mniej korzystnych warunkach i wyspy |

50 | 2000 ton | —inne |

| | Portugalia: |

10 | 150 ton | wszystkie regiony |

| | Grecja: |

30 | 50 ton | wszystkie regiony |

| | Włochy: |

40 | 3000 ton | —Sycylia |

40 | 2500 ton | —Puglia |

30 | 1000 ton | —Sardynia i inne regiony |

10 | 50 ton | pozostałe Państwa Członkowskie |

08022100 | Orzechy laskowe | | | Francja: |

100 | 1000 ton | wszystkie regiony |

| | Hiszpania: |

50 | 1000 ton | —obszary górskie i tereny górzyste, obszary o mniej korzystnych warunkach i wyspy |

50 | 2000 ton | —inne |

| | Portugalia: |

10 | 50 ton | wszystkie regiony |

| | Grecja: |

30 | 40 ton | wszystkie regiony |

| | Włochy: |

30 | 1000 ton | —Sycylia |

40 | 3000 ton | —Kampania |

40 | 2500 ton | —Lacjum |

30 | 1000 ton | —Piemont i inne regiony |

10 | 40 ton | pozostałe Państwa Członkowskie |

08023100 | Orzechy włoskie | | | Francja: |

25 | 250 ton | wszystkie regiony |

| | Hiszpania: |

25 | 250 ton | —obszary górskie i tereny górzyste, obszary o mniej korzystnych warunkach i wyspy |

25 | 500 ton | —inne |

| | Portugalia: |

10 | 50 ton | wszystkie regiony |

| | Luksemburg: |

5 | 10 ton | wszystkie regiony |

| | Grecja: |

40 | 15 ton | wszystkie regiony |

| | Włochy: |

30 | 2000 ton | wszystkie regiony |

5 | 10 ton | pozostałe Państwa Członkowskie |

08025000 | Pistacje | | | Grecja: |

30 | 25 ton | wszystkie regiony |

| | Włochy: |

20 | 150 ton | wszystkie regiony |

20 | 25 ton | pozostałe Państwa Członkowskie |

12121010 | Chleb świętojański | | | Hiszpania: |

50 | 1000 ton | —obszary górskie i tereny górzyste, obszary2 o mniej korzystnych warunkach i wyspy |

50 | 2000 ton | —inne |

| | Portugalia: |

25 | 100 ton | wszystkie regiony |

| | Grecja: |

50 | 25 ton | wszystkie regiony |

| | Włochy: |

20 | 500 ton | wszystkie regiony |

20 | 25 ton | pozostałe Państwa Członkowskie |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK II

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK III

OPIS PLANU POPRAWY JAKOŚCI I SPRZEDAŻY PRZEWIDZIANY W ART. 8 UST. 1

A. Określenie danego obszaru geograficznego

B. Opis sytuacji wyjściowej w zakresie:

1. Produkcja

- liczba gospodarstw, powierzchnia upraw, plony z hektara, wielkość produkcji i jej znaczenie w odniesieniu do produkcji krajowej. Dane te muszą zostać podane w podziale według gatunków orzechów i/lub chleba świętojańskiego,

- stan sadów (wiek, zagęszczenie, wymiary, podkładki, obecność innych drzew owocowych, itd.),

- infrastruktura techniczna gospodarstw.

2. Pomoc techniczna

3. Sprzedaż

Krótki opis istniejących udogodnień, wyposażenia i zdolności.

C. Potencjał produkcyjny: cele i przyszłe rynki zbytu

D. Cele planu w zakresie:

1. Środki produkcji

- restrukturyzacja i/lub zmiana kierunku produkcji w sadach (obsadzanie nowymi odmianami lub zastąpienie innymi drzewami orzechowymi i/lub chleba świętojańskiego),

- technologie upraw (systemy gospodarowania i oczyszczania drzew, odnawianie drzew, zagęszczenie, selekcja odmian, wybór podkładek, itd.),

- dostosowanie nowych odmian (sady doświadczalne, w których można badać zachowanie i wydajność),

- hodowla materiału certyfikowanego (szkółki i sady produkujące zrazy do hodowli selektywnej i klonowania),

- zwalczanie szkodników,

- zapylanie,

- przygotowanie gleby, użyźnianie i udoskonalanie (badania gleby, udoskonalanie nawożenia i użyźniania, przygotowanie gleby, itd.).

2. Pomoc techniczna (potrzeby personelu w odniesieniu do produkcji, szkoleń, kierowania zbytem i administracji).

3. Sprzedaż (zakup urządzeń niezbędnych do przygotowania produktów do sprzedaży, pakowania i składowania, komputeryzacja i gospodarowanie zapasami).

E. Konieczne inwestycje

1. Ogólny koszt realizacji planu, w podziale według rodzaju środka.

2. Wstępny koszt, w podziale według roku realizacji.

F. Przewidywany okres wykonania i roczny harmonogram

(na okres nieprzekraczający 10 lat).

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK IV

+++++ TIFF +++++

+++++ TIFF +++++

--------------------------------------------------