Dyrektywa Rady

z dnia 21 czerwca 1989 r.

zmieniająca dyrektywę 80/779/EWG w sprawie dopuszczalnych i zalecanych wartości jakości powietrza dla dwutlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych

(89/427/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 130s,

uwzględniając wniosek Komisji [1],

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [2],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [3],

a także mając na uwadze, co następuje:

programy działań Wspólnot Europejskich w latach: 1973 [4], 1977 [5], 1983 [6] i 1987 [7] w sprawie środowiska naturalnego kładą nacisk na harmonizację działań podjętych w celu ochrony środowiska naturalnego oraz na potrzebę zmniejszenia stężenia głównych zanieczyszczeń w powietrzu do poziomów uznawanych za dopuszczalne dla ochrony wrażliwych ekosystemów;

dyrektywa Rady 80/779/EWG [8], ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 1985 r., proponuje wybór między dwiema metodami pobierania próbek i analiz, a także dwoma zestawami związanych z nimi wartości dopuszczalnych;

artykuł 10 ust. 4 wyżej wymienionej dyrektywy wymaga przedłożenia między lipcem 1987 r. a lipcem 1988 r. wniosków w sprawie równoległego zastosowania dwóch różnych zestawów metod pomiarowych i wartości dopuszczalnych;

wnioski muszą uwzględniać wyniki równoległych pomiarów określonych w art. 10 ust. 3 oraz potrzebę uniknięcia przepisów dyskryminujących;

wyniki pomiarów równoległych wykazały, że wartości dopuszczalne wymienione w załączniku I i załączniku IV do niniejszej dyrektywy nie zgadzają się pod względem ich rygorystyczności;

niektóre Państwa Członkowskie stosują wartości dopuszczalne określone w załączniku I, a inne — wartości określone w załączniku IV;

doprowadziło to do stosowania różnych metod pobierania próbek, które trudno jest porównywać;

istotne jest zharmonizowanie metod pomiarowych, z tego względu muszą zostać zdefiniowane i ostatecznie opracowane metody referencyjne lub specyfikacje techniczne dla analiz i pobierania próbek ditlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych;

Państwa Członkowskie podjęły środki w celu przestrzegania wartości dopuszczalnych w strefach wyłączonych możliwie jak najszybciej, najpóźniej do dnia 1 kwietnia 1993 r.;

pomiary te oparte są na jednej z dwóch metod pomiarowych i związanych z nimi wartościach, ustanowionych w dyrektywie 80/779/EWG;

dwojakie podejście do pomiaru zawieszonych w powietrzu cząstek stałych powoduje dyskryminację między Państwami Członkowskimi;

dwuetapowy przegląd jest potrzebny do sporządzenia propozycji w celu uniknięcia dwojakiego podejścia, bez stawiania pod znakiem zapytania wypełnienia środków już podjętych przez Państwa Członkowskie w celu przestrzegania wartości dopuszczalnych;

zmiany te powinny zostać uwzględnione w obowiązkach nałożonych przez art. 3 wymienionej dyrektywy na Państwa Członkowskie stosujące załącznik IV do tej dyrektywy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 80/779/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 10 ust. 1, 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"1. Do stosowania niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie wykorzystują metody referencyjne pobierania próbek i analiz określone w załączniku III dla ditlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych, mierzonych przy zastosowaniu metody czarnego dymu albo określone w załączniku IV dla zawieszonych w powietrzu cząstek stałych, mierzonych przy zastosowaniu metody grawimetrycznej lub jakiejkolwiek innej metody pobierania próbek i analizy, w odniesieniu do której wykazują one Komisji w regularnych odstępach czasu, że:

- albo zapewnia ona zadowalającą korelację wyników z wynikami uzyskanymi przy użyciu metody referencyjnej;

- albo pomiary dokonane równolegle z metodą referencyjną w szeregu reprezentatywnych stacji wybranych zgodnie z wymogami ustanowionymi w art. 6 wskazują, że istnieje należyty stały związek między wynikami uzyskanymi przy użyciu tej metody a wynikami uzyskanymi przy użyciu metody referencyjnej."

"3. W drodze odstępstwa od przepisów art. 3 Państwa Członkowskie, które podejmują decyzję, aby posłużyć się przepisami ust. 2:

- powiadamiają Komisję przed dniem 1 stycznia 1991 r. o wszelkich strefach, w których rozważają możliwość, że po dniu 1 stycznia 1991 r. stężenie ditlenku siarki i pyłów zawieszonych w powietrzu może przekraczać wartości dopuszczalne określone w załączniku IV,

- przekazują Komisji od dnia 1 kwietnia 1991 r. plany postępującego polepszania jakości powietrza w tych strefach. Plany te sporządzone na podstawie istotnych informacji w sprawie rodzaju, pochodzenia i zwiększania zanieczyszczenia opisują w szczególności podjęte środki lub te, które mają być podjęte, a także procedury wdrożone przez to Państwo Członkowskie. Takie środki oraz procedury muszą doprowadzić jak najszybciej, najpóźniej do dnia 1 kwietnia 1993 r., do obniżenia stężeń ditlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych w tych strefach do wartości niższych lub równych wartościom dopuszczalnym ustalonym w załączniku IV.

4. W celu przezwyciężenia wad dwojakiego podejścia, obecnie ustanowionego w załącznikach I i IV, które nie są całkowicie równoważne, Komisja do dnia 31 grudnia 1992 r. przedstawi Radzie propozycję ogólnego przeglądu niniejszej dyrektywy. Propozycja bierze pod uwagę doświadczenia uzyskane w wyniku badań określonych w ust. 5 i wyniki dalszych pomiarów dokonanych przy zastosowaniu specyfikacji technicznych lub referencyjnych metod oznaczania zawieszonych w powietrzu cząstek stałych oraz ditlenku siarki. Specyfikacje techniczne lub metody referencyjne muszą zostać opracowane przez Komisję w porozumieniu z Państwami Członkowskimi do dnia 31 grudnia 1990 r.

Propozycja ta obejmuje wszelkie inne aspekty kwalifikujące się do przeglądu w świetle wiedzy naukowej i doświadczenia zdobytego w okresie stosowania niniejszej dyrektywy. Uwzględnia ona między innymi aspekty związane z projektowaniem sieci w celu mierzenia zanieczyszczenie powietrza oraz z instalacją sprzętu pomiarowego, jak również z jakością i porównywalnością przeprowadzonych pomiarów.".

2) W załączniku IV wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie 18 miesięcy, licząc od jej notyfikacji [9]. Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 21 czerwca 1989 r.

W imieniu Rady

C. Aranzadi

Przewodniczący

[1] Dz.U. C 254 z 30.9.1988, str. 6.

[2] Dz.U. C 96 z 17.4.1989, str. 189.

[3] Dz.U. C 56 z 6.3.1989, str. 6.

[4] Dz.U. C 112 z 20.12.1973, str. 1.

[5] Dz.U. C 139 z 13.6.1977, str. 1.

[6] Dz.U. C 46 z 17.2.1983, str. 1.

[7] Dz.U. C 328 z 7.12.1987, str. 1.

[8] Dz.U. L 229 z 30.8.1980, str. 30.

[9] Niniejsza dyrektywa została przedstawiona Państwom Członkowskim dnia 11 lipca 1989 r.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IV do dyrektywy 80/779/EWG:

1. Tabela A otrzymuje brzmienie:

"TABELA A

Wartości dopuszczalne dla ditlenku siarki wyrażone w μg/m3 oraz powiązane wartości dla zawieszonych w powietrzu cząstek stałych (mierzonych metodą grawimetryczną) wyrażone w μg/m3

Okres referencyjny | Wartości dopuszczalne dla ditlenku siarki | Powiązane wartości dla zawieszonych w powietrzu cząstek stałych |

Rok | 80 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok) | >150 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok) |

120 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok) | ≤ 150 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok) |

Zima 1.10.— 31.03. | 130 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę) | >200 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę) |

180 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę) | ≤ 200 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę) |

Rok (złożony z jednostek okresów pomiaru 24 godz.) | 250 [1] (98. percentyl wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok) | >350 (98. percentyl wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok) |

350 [1] (98. percentyl wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok) | ≤ 350 (98. percentyl wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok) |

2. W ppkt i) tiret pierwsze otrzymuje brzmienie:

"— Metoda pobierania próbek:

Metoda referencyjna w załączniku III A."

[1] "Państwa Członkowskie muszą podjąć wszelkie właściwe kroki dla zapewnienia, aby wartość ta nie była przekraczana dłużej niż przez trzy kolejne dni. Ponadto Państwa Członkowskie muszą dołożyć starań w celu zapobiegania i ograniczania takich przypadków, w których wartość ta byłaby przekraczana."

--------------------------------------------------