Decyzja Rady

z dnia 24 czerwca 1988 r.

dotycząca uzupełnienia załącznika IV do Konwencji o ochronie Renu przed zanieczyszczeniem chemicznym w odniesieniu do tetrachlorku węgla

(88/381/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 130 S,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego [1],

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego [2],

a także mając na uwadze, co następuje:

decyzją 77/586/EWG [3] Europejska Wspólnota Gospodarcza zatwierdziła Konwencję o ochronie Renu przed zanieczyszczeniem chemicznym, zwaną dalej "Konwencją Chemiczną", oraz Porozumienie dodatkowe do Umowy podpisanej w Bernie dnia 29 kwietnia 1963 r., dotyczącej Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Renu przed Zanieczyszczeniem zwanej dalej "Międzynarodową Komisją";

na mocy art. 5 Konwencji Chemicznej, Międzynarodowa Komisja przedkłada propozycje wartości dopuszczalnych dla zrzutów pewnych substancji do wód powierzchniowych dorzecza Renu, w formie zmian w załączniku IV do Konwencji Chemicznej; na mocy art. 14 Konwencji Chemicznej do wejścia w życie tych zmian wymagane jest jednomyślne przyjęcie ich przez Umawiające się Strony;

Międzynarodowa Komisja ustaliła wartości dopuszczalne dla tetrachlorku węgla w formie propozycji uzupełnienia załącznika IV do Konwencji Chemicznej;

dyrektywa 86/280/EWG [4] ustanawia wartości dopuszczalne dla zrzutów tetrachlorku węgla do środowiska wodnego Wspólnoty; te wartości dopuszczalne są identyczne z wartościami wymienionymi w propozycji Międzynarodowej Komisji;

jest pożądane, aby Wspólnota, jako Umawiająca się Strona Konwencji Chemicznej, przyjęła wspomniane wyżej propozycje,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Propozycja, przedłożona przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Renu przed Zanieczyszczeniem, uzupełnienia, w odniesieniu do tetrachlorku węgla, załącznika IV do Konwencji o ochronie Renu przed zanieczyszczeniem chemicznym, podpisanej w Bonn dnia 3 grudnia 1976 r. zostaje niniejszym przyjęta w imieniu Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej.

Tekst propozycji jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady powiadomi Rząd Konfederacji Szwajcarskiej, zgodnie z procedurami przewidzianymi w Konwencji Chemicznej, o przyjęciu propozycji, określonej w art. 1.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 24 lipca 1988 r.

W imieniu Rady

M. Bangemann

Przewodniczący

[1] Opinia wydana dnia 15 lipca 1988 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

[2] Dz.U. C 356 z 31.12.1987, str. 68.

[3] Dz.U. L 240 z 19.9.1977, str. 35.

[4] Dz.U. L 181 z 4.7.1986, str. 16.

--------------------------------------------------

Propozycja, przedłożona przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Renu przed Zanieczyszczeniem, uzupełnienia załącznika IV do Konwencji o ochronie Renu przed zanieczyszczeniem chemicznym, podpisanej w Bonn dnia 3 grudnia 1976 r.

MIĘDZYNARODOWA KOMISJA DS. OCHRONY RENU PRZED ZANIECZYSZCZENIEM CHEMICZNYM,

uwzględniając Konwencję w sprawie ochrony Renu przed zanieczyszczeniem chemicznym, podpisaną w Bonn dnia 3 grudnia 1976 r.,

uwzględniając w szczególności art. 3, 4, 5 i 14 tej Konwencji,

PROPONUJE UMAWIAJĄCYM SIĘ STRONOM KONWENCJI

aby załącznik IV do Konwencji z dnia 3 grudnia 1976 r. został w następujący sposób uzupełniony w odniesieniu do tetrachlorku węgla:

Substancja lub grupa substancji | Pochodzenie | Wartość dopuszczalna wyrażona jako maksymalne stężenie substancji | Wartość dopuszczalna wyrażona jako maksymalna ilość substancji | Ostateczny termin zaprzestania zrzutów | Uwagi |

1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |

Tetrachlorek węgla | 1.Produkcja tetrachlorku węgla przez chlorowanie wyczerpujące bez przemywania | 1,5 mg na litr zrzutu | 2,5 g tetrachlorku węgla na tonę wielkości produkcji ogółem tetrachlorku węgla i perchloroetylenu | 1 stycznia 1988 r. | |

2.Produkcja chlorometanów przez chlorowanie metanu (włącznie z wysokociśnie-niową elektrolizą chlorków metali alkalicznych) i z metanolu | 1,5 mg na litr zrzutu | 10 g tetrachlorku węgla na tonę wielkości produkcji ogółem chlorometanów | 1 stycznia 1988 r. | |

3.Przemiana w chlorofluoro-węglowodory | | | | |

W razie potrzeby, Międzynarodowa Komisja zaproponuje, w późniejszym okresie, wartości dopuszczalne dla innych sektorów przemysłu, takich jak zakłady, w których stosuje się tetrachlorek węgla jako rozpuszczalnik. Do tego czasu rządy ustalą normy emisji dla tetrachlorku węgla samodzielnie, zgodnie z art. 3 i 4 Konwencji.

Normy takie muszą uwzględniać najlepsze dostępne środki techniczne i nie mogą być mniej rygorystyczne niż najbliższe porównywalne wartości dopuszczalne wskazane w załączniku IV.

Przepisy niniejszego ustępu stosuje się również w przypadku gdy zakład przemysłowy prowadzi działalność inną niż ta, dla której ustanowiono wartości dopuszczalne ujęte w powyższej tabeli, a która może powodować zrzuty tetrachlorku węgla.

Na podstawie art. 14 i 19 Konwencji, niniejsze przepisy wejdą w życie po ich jednomyślnym przyjęciu przez Umawiające się Strony Konwencji.

Umawiające się Strony powiadomią o przyjęciu przepisów Rząd Konfederacji Szwajcarskiej, który potwierdzi odbiór powiadomienia.

--------------------------------------------------