Rozporządzenie Rady (EWWiS, EWG, Euratom) nr 300/76

z dnia 9 lutego 1976 r.

określające kategorie urzędników uprawnionych do pobierania dodatków za pracę zmianową oraz stawki i warunki ich przyznawania

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich, ustanowiony rozporządzeniem (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 [1], ostatnio zmienionym rozporządzeniem (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2577/75 [2], w szczególności art. 56a akapit drugi wspomnianego regulaminu,

uwzględniając wniosek Komisji, przedstawiony po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego,

a także mając na uwadze, co następuje:

do Rady, działającej na wniosek Komisji przedstawiony po konsultacjach z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego, należy określenie kategorii urzędników uprawnionych do dodatków za pracę zmianową oraz stawek i warunków ich przyznawania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Urzędnik opłacany ze środków przyznanych w budżecie na badania i inwestycje, zatrudniony we Wspólnym Centrum Badawczym lub zatrudniony do działań pośrednich, jak również urzędnik opłacany ze środków przyznanych w budżecie operacyjnym i zatrudniony w centrum informatycznym lub służbie bezpieczeństwa i pracujący w systemie zmianowym zgodnie z art. 56a regulaminu pracowniczego, powinien być uprawniony do dodatku w wysokości:

- 2685 BEF, jeśli dział pracuje w systemie dwuzmianowym, z wyjątkiem sobót, niedziel i świąt;

- 4430 BEF, jeśli dział pracuje w 24-godzinnym systemie zmianowym, z wyjątkiem sobót, niedziel i świąt;

- 6041 BEF za pracę w ciągłym systemie zmianowym.

Dodatek korygowany jest przez współczynnik stosowany odnośnie do uposażenia urzędników.

2. W przypadku gdy praca zmianowa nie jest świadczona podczas pełnego miesiąca, należy wypłacać jedną trzydziestą wspomnianego dodatku za każdy dzień, w którym świadczona jest praca zmianowa. Jednakże nie przysługuje żaden dodatek, jeśli praca zmianowa świadczona jest mniej niż trzy dni miesięcznie.

3. Urzędnik, który może wykazać, że przez okres nieprzekraczający jednego miesiąca nie mógł świadczyć pracy zmianowej z powodu choroby, wypadku, przerwy w pracy zakładu, wyjazdu celem uczestnictwa w kursach dokształcających lub przebywania na corocznym urlopie, zachowuje prawo do dodatku. Jeśli nie może świadczyć pracy zmianowej przez okres dłuższy niż jeden miesiąc, to uprawnienia do dodatku zostają zawieszone do czasu ponownego podjęcia pracy.

Artykuł 2

Urzędnik, który jest uprawniony do dodatku przewidzianego w art. 1, może otrzymać dodatek za pracę w szczególnie trudnych warunkach przewidzianych w art. 100 regulaminu maksymalnie tylko do 600 punktów; punkty wylicza się zgodnie z rozporządzeniem (Euratom) nr 1799/72 [3].

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie stosuje się mutatis mutandis do pracowników czasowych, pomocniczych i pracowników etatowych.

Artykuł 4

Niniejszym uchyla się art. 1 i art. 4 akapit drugi rozporządzenia Rady (Euratom) nr 1371/72 z dnia 27 czerwca 1972 r. określającego stawki i warunki przyznawania dodatków specjalnych, które mogą zostać przyznane urzędnikom i pracownikom opłacanym ze środków przyznanych w budżecie na badania i inwestycje i zatrudnionych we Wspólnym Centrum Badawczym lub za działania pośrednie w zakresie dostarczania szczególnego rodzaju usług [4].

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lutego 1976 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 lutego 1976 r.

W imieniu Rady

G. Thorn

Przewodniczący

[1] Dz.U. L 56 z 4.3.1968, str. 1.

[2] Dz.U. L 263 z 11.10.1975, str. 1.

[3] Dz.U. L 192 z 22.8.1972, str. 1.

[4] Dz.U. L 149 z 1.7.1972, str. 4.

--------------------------------------------------