Rozporządzenie Rady nr 7/66/Euratom, 122/66/EWG

z dnia 28 lipca 1966 r.

ustanawiające wykaz miejsc, w odniesieniu do których może być przyznany dodatek transportowy, maksymalną kwotę tego dodatku i zasady jego przyznawania

RADA EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY ENERGII ATOMOWEJ,

RADA EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY GOSPODARCZEJ,

uwzględniając rozporządzenie nr 31 (EWG), 11 (EWEA), w sprawie regulaminu pracowniczego urzędników i warunków zatrudnienia innych pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej [1], w szczególności art. 14b załącznika VII regulaminu pracowniczego i art. 22 i 67 warunków zatrudnienia,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej i Komisji Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej,

a także mając na uwadze, co następuje:

działając zgodnie z procedurą określoną w art. 65 ust. 3 regulaminu pracowniczego, do Rad należy ustanowienie wykazu miejsc, w odniesieniu do których można przyznawać dodatek z tytułu kosztów transportu, maksymalną kwotę tego dodatku oraz zasady jego przyznawania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Urzędnik zatrudniony w miejscu, w którym warunki transportu uznane są za szczególnie trudne i kosztowne z racji oddalenia miejsca zamieszkania od miejsca pracy, może korzystać, na warunkach przedstawionych szczegółowo poniżej, z dodatku transportowego.

Artykuł 2

1. Miejsca zatrudnienia, w odniesieniu do których można przyznawać dodatek określony w art. 1, to:

w Niemczech:

Garching

Gundremmingen

we Francji:

Fontenay-aux-Roses

Saclay

Cadarache

Chooz

Époisses

we Włoszech:

Centrale de Latina

Centrale de Garigliano

Casaccia

w Niderlandach:

Petten

Dodewaard

w Zjednoczonym Królestwie:

Winfrith.

2. Oprócz miejsc wskazanych w ust. 1 dodatek transportowy może również zostać przyznany w stosunku do miejsc, w których liczba urzędników zatrudnionych jest mniejsza lub równa trzem. W takim przypadku Komisje zawiadamiają Rady i jeżeli w terminie sześciu tygodni żadne przedstawicielstwo nie wyrazi woli przedyskutowania przyznania dodatku transportowego ze względu na te miejsca, to przedstawiony wykaz uznaje się za zatwierdzony.

Artykuł 3

Dodatek transportowy przyznaje się jedynie urzędnikowi, który:

- ze względu na trudne warunki mieszkaniowe występujące w miejscu zatrudnienia nie może wynająć odpowiedniego mieszkania w zamian za opłacanie miesięcznego czynszu, który, nie wliczając, stosownie do przypadku, opłat za ogrzewanie, wodę, gaz, energię elektryczną i usługi związane z utrzymywaniem zajmowanego przez niego mieszkania w dobrym stanie, jest niższy niż:

18 % w przypadku urzędników szczebla B2 i poniżej,

20 % w przypadku urzędników szczebli B1-A4,

22 % w przypadku urzędników powyżej szczebla A4

- łącznej kwoty poborów, której definicję przedstawiono poniżej, a urzędnik płaci czynsz stanowiący więcej niż 10 % łącznej kwoty poborów, której definicję przedstawiono poniżej.

Na łączną kwotę poborów składa się wynagrodzenie podstawowe plus dodatek z tytułu przesiedlenia i dodatek dla głowy rodziny minus obowiązkowe potrącenia określone w art. 64 regulaminu pracowniczego i potrącenia z tytułu podatku wspólnotowego. W ten sposób otrzymaną kwotę koryguje się z zastosowaniem współczynnika korygującego wyznaczonego dla miejsca zatrudnienia danego urzędnika.

Dodatku, o którym tutaj mowa, nie przyznaje się w przypadkach, w których można korzystać ze wspólnego środka transportu, używać samochodu służbowego lub przyznano standardowy dodatek z tytułu kosztów przemieszczania się.

Wysokość miesięcznego dodatku transportowego to:

- 600 franków belgijskich, jeżeli odległość od miejsca zamieszkania do miejsca pracy urzędnika jest większa niż 20 kilometrów i mniejsza lub równa niż 30 kilometrów,

- 1000 franków belgijskich, jeżeli odległość od miejsca zamieszkania do miejsca pracy urzędnika jest większa niż 30 kilometrów.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1966 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 lipca 1966 r.

W imieniu Rad

S. A. Posthumus

Przewodniczący

[1] Dz.U. 45 z 14.6.1962, str. 1385/65. Dz.U. 47 z 24.3.1965, str. 701/65.

--------------------------------------------------