1.   Celem niniejszej Umowy jest:

2.   Zgodnie z celem określonym w ust. 1 Strony wprowadzają w życie niniejszą Umowę w duchu wzajemnego szacunku, partnerstwa na zasadach równości i poszanowania prawa międzynarodowego.

3.   Strony zacieśniają stosunki partnerskie w drodze dialogu i współpracy w sprawach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w kwestiach politycznych, w dziedzinie polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz w ramach innej współpracy sektorowej. W tym celu Strony organizują spotkania na wszystkich szczeblach, w tym spotkania przywódców, ministrów i wyższych urzędników, oraz wspierają szerszą wymianę między swoimi obywatelami, jak również wymianę parlamentarną.

1.   Strony nadal strzegą wspólnych wartości i zasad demokracji, praworządności, praw człowieka i podstawowych wolności, które leżą u podstaw polityki wewnętrznej i międzynarodowej Stron. W tym względzie Strony potwierdzają poszanowanie Powszechnej deklaracji praw człowieka i odpowiednich międzynarodowych traktatów dotyczących praw człowieka, których są stronami.

2.   Strony propagują te wspólne wartości i zasady na forach międzynarodowych. Strony w stosownych przypadkach zapewniają współpracę i koordynację w zakresie propagowania i urzeczywistniania tych wartości i zasad, również w kontaktach z państwami trzecimi lub w państwach trzecich.

1.   Strony współpracują na rzecz wspierania międzynarodowego i regionalnego pokoju i bezpieczeństwa.

2.   Strony wspólnie wspierają pokojowe rozstrzyganie sporów, w tym w swoich odpowiednich regionach, i zachęcają społeczność międzynarodową do rozstrzygania wszelkich sporów środkami pokojowymi, zgodnie z prawem międzynarodowym.

1.   Strony współpracują na rzecz umacniania systemu nierozprzestrzeniania i rozbrojenia, aby zapobiec rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia poprzez pełne przestrzeganie i wprowadzenie w życie swoich zobowiązań wynikających z prawa międzynarodowego, w tym odpowiednich umów międzynarodowych i innych zobowiązań międzynarodowych mających zastosowanie do Stron.

2.   Strony wspierają Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej sporządzony w Londynie, Moskwie i Waszyngtonie dnia 1 lipca 1968 r. (zwany dalej „Układem o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej”), który stanowi istotną podstawę dążeń do rozbrojenia jądrowego, fundament światowego systemu nierozprzestrzeniania broni jądrowej oraz podstawę propagowania pokojowych zastosowań energii jądrowej. Strony swoją polityką i aktywnymi działaniami nadal przyczyniają się również do globalnych starań zmierzających do stworzenia bezpieczniejszego świata dla wszystkich, podkreślając znaczenie podjęcia wszystkich wyzwań związanych z systemem nierozprzestrzeniania broni jądrowej i rozbrojenia oraz potrzebę utrzymania i wzmocnienia Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, a także stworzenia warunków dla świata bez broni jądrowej, zgodnie z celami Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, w sposób sprzyjający stabilności międzynarodowej i w oparciu o zasadę niezakłóconego bezpieczeństwa dla wszystkich.

3.   Strony nadal przeciwdziałają rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia, zwłaszcza przez rozwijanie i utrzymywanie skutecznego systemu kontroli wywozu towarów i technologii podwójnego zastosowania oraz związanych z bronią masowego rażenia, w tym kontroli ostatecznego użycia i stosowania skutecznych kar w przypadku naruszenia kontroli wywozu.

4.   Strony utrzymują i nasilają dialog w tej dziedzinie w celu wzmocnienia działań Stron określonych w niniejszym artykule.

1.   Strony prowadzą współpracę i koordynują działania w dziedzinie kontroli transferu broni konwencjonalnej oraz towarów i technologii podwójnego zastosowania na szczeblu globalnym, regionalnym, subregionalnym i krajowym w celu zapobiegania jej niewłaściwemu wykorzystaniu, szerzenia pokoju, bezpieczeństwa i stabilności oraz ograniczenia cierpień ludzi na każdym z tych szczebli. Strony opracowują i wdrażają polityki kontroli transferu w odpowiedzialny sposób, między innymi z należytym uwzględnieniem obaw drugiej Strony dotyczących bezpieczeństwa na poziomie globalnym i ich odnośnych regionów, a także innych regionów.

2.   Potwierdzając swoje zobowiązania w ramach odnośnych instrumentów międzynarodowych, jak np. Traktat o handlu bronią sporządzony w Nowym Jorku dnia 2 kwietnia 2013 r., Program działania Organizacji Narodów Zjednoczonych na rzecz zapobiegania nielegalnemu handlowi bronią strzelecką i lekką, zwalczania i eliminowania go we wszystkich jego aspektach, oraz odpowiednie rezolucje Organizacji Narodów Zjednoczonych, Strony współpracują ze sobą, a w stosownych przypadkach koordynują swoje działania w ramach tych instrumentów, mając na celu unormowanie handlu międzynarodowego oraz zapobieganie i przeciwdziałanie nielegalnemu handlowi bronią konwencjonalną, w tym bronią strzelecką i lekką oraz amunicją do tej broni, oraz jej nielegalnemu wykorzystywaniu. Współpraca zgodnie z niniejszym ustępem obejmuje, w stosownych przypadkach, działania na rzecz upowszechniania i wspierania pełnego wdrożenia tych ram w państwach trzecich.

3.   Strony utrzymują i nasilają dialog towarzyszący działaniom Stron podejmowanym zgodnie z niniejszym artykułem i sprzyjający ich wzmocnieniu.

1.   Strony współpracują na rzecz wspierania postępowań w zakresie ciężkich przestępstw wzbudzających niepokój społeczności międzynarodowej oraz ich ścigania, między innymi za pośrednictwem Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz, w stosownych przypadkach, trybunałów ustanowionych zgodnie z odpowiednimi rezolucjami Organizacji Narodów Zjednoczonych.

2.   Strony współpracują na rzecz propagowania celów Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego sporządzonego w Rzymie dnia 17 lipca 1998 r. (zwanego dalej „Statutem”). W tym celu Strony:

1.   Strony współdziałają na poziomie dwustronnym, regionalnym i międzynarodowym w celu zapobiegania aktom terroryzmu i ich zwalczania we wszystkich formach i przejawach zgodnie z obowiązującym prawem międzynarodowym, w tym z międzynarodowymi umowami dotyczącymi zwalczania terroryzmu, międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem międzynarodowym w zakresie praw człowieka, mającymi zastosowanie do Stron, oraz z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych.

2.   Strony zacieśniają współpracę, uwzględniając globalną strategię antyterrorystyczną Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz odpowiednie rezolucje Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.

3.   Strony wspierają dialog oraz wymianę informacji i poglądów na temat wszelkich aktów terroryzmu, metod i praktyk terrorystycznych, przy jednoczesnym poszanowaniu ochrony prywatności i danych osobowych zgodnie z prawem międzynarodowym i swoimi odpowiednimi przepisami ustawodawczymi i wykonawczymi.

1.   Strony zacieśniają współpracę w dziedzinie zapobiegania zagrożeniom chemicznym, biologicznym, radiologicznym i jądrowym oraz ograniczania tych zagrożeń, kontroli nad nimi i reagowania na nie.

2.   Strony zacieśniają współpracę na rzecz wzmocnienia możliwości instytucji państw trzecich w zakresie zarządzania zagrożeniami chemicznymi, biologicznymi, radiologicznymi i jądrowymi.

1.   Wspierając swoje zaangażowanie na rzecz skutecznego multilateralizmu, Strony podejmują starania na rzecz wymiany poglądów i zacieśnienia współpracy oraz, w stosownych przypadkach, koordynacji swoich stanowisk w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz innych organizacji i forów międzynarodowych i regionalnych.

2.   Strony współpracują na rzecz propagowania reformy Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu wzmocnienia skuteczności, efektywności, przejrzystości, odpowiedzialności, zdolności i reprezentatywności całego systemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym Rady Bezpieczeństwa.

1.   Strony rozszerzają wymianę poglądów na temat polityki rozwojowej, w tym w drodze systematycznego dialogu i, w stosownych przypadkach, koordynują swoje konkretne działania w dziedzinie zrównoważonego rozwoju oraz eliminacji ubóstwa na poziomie światowym.

2.   W stosownych przypadkach Strony koordynują swoje stanowiska w kwestiach rozwoju na forach międzynarodowych i regionalnych.

3.   Strony podejmują starania sprzyjające dalszej wymianie informacji i współpracy między ich odpowiednimi instytucjami i departamentami ds. rozwoju oraz, w stosownych przypadkach, koordynacji działań wewnątrzkrajowych.

4.   Strony dokładają również starań w dziedzinie pomocy rozwojowej zmierzających do wymiany informacji, najlepszych praktyk i doświadczeń oraz do współpracy w celu ograniczenia nielegalnego przepływu środków finansowych, jak również zapobiegania i przeciwdziałania na wszystkich szczeblach nieprawidłowościom, nadużyciom finansowym, korupcji i innej nielegalnej działalności wpływającej na interesy finansowe Stron i państw otrzymujących pomoc.

1.   Strony zacieśniają współpracę i w stosownych przypadkach propagują koordynację działań na szczeblu dwustronnym, regionalnym i międzynarodowym w zakresie zapobiegania klęskom żywiołowym i katastrofom, ograniczania ich oddziaływania, przygotowania się do nich, reagowania na nie i usuwania ich skutków oraz zwiększenia odporności w tej dziedzinie.

2.   Strony dokładają starań na rzecz współpracy w zakresie akcji humanitarnych, w tym operacji pomocy doraźnej, w celu zapewnienia skutecznej i skoordynowanej reakcji.

1.   Strony intensyfikują wymianę informacji i doświadczeń, dążąc do propagowania ścisłej dwustronnej i wielostronnej koordynacji polityki zmierzającej do realizacji wspólnych celów, jakimi są trwały i zrównoważony wzrost gospodarczy, sprzyjanie tworzeniu nowych miejsc pracy, przeciwdziałanie nadmiernym zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i zwalczanie wszelkich form protekcjonizmu.

2.   Strony intensyfikują wymianę informacji na temat swojej polityki finansowej i przepisów finansowych w celu zacieśnienia współpracy na rzecz zapewnienia stabilności finansowej i budżetowej, w tym poprzez poprawę systemu prawnego i nadzorczego w zakresie rachunkowości, audytu, bankowości, ubezpieczeń, rynków finansowych i innych części sektora finansowego, wspierając prace podejmowane obecnie w ramach odpowiednich organizacji i forów międzynarodowych.

1.   Strony dążą do współpracy przez intensyfikację wymiany informacji i dialogu w zakresie polityki transportowej, praktyk w tym zakresie i innych dziedzin będących przedmiotem wspólnego zainteresowania we wszystkich rodzajach transportu oraz, w stosownych przypadkach, do koordynacji swoich stanowisk na międzynarodowych forach transportowych.

2.   Dziedziny współpracy, o której mowa w ust. 1:

1.   Strony intensyfikują wymianę poglądów i informacji w zakresie polityki i działań związanych z przestrzenią kosmiczną.

2.   Strony dokładają starań, aby w stosownych przypadkach, w tym w drodze systematycznego dialogu, współpracować w zakresie badania i pokojowego wykorzystania przestrzeni kosmicznej, w tym wzajemnej zgodności swoich systemów nawigacji satelitarnej, obserwacji i monitorowania Ziemi, zmiany klimatu, nauki i techniki kosmicznej, zagadnień bezpieczeństwa działań w przestrzeni kosmicznej i innych obszarów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

1.   Strony rozwijają współpracę przemysłową w celu poprawy konkurencyjności swoich przedsiębiorstw. W tym celu Strony intensyfikują wymianę poglądów i najlepszych praktyk w zakresie polityki przemysłowej w obszarach takich jak innowacje, zmiana klimatu, efektywność energetyczna, normalizacja, społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw oraz w zakresie poprawy konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw i wspierania ich internacjonalizacji.

2.   Strony sprzyjają wspólnym działaniom prowadzonym przez ich sektor publiczny i prywatny w celu poprawy konkurencyjności i współpracy ich przedsiębiorstw, w tym w drodze dialogu między nimi.

1.   Strony intensyfikują wymianę poglądów, informacji i najlepszych praktyk na temat polityki i przepisów w zakresie ochrony środowiska oraz zacieśniają współpracę w takich dziedzinach, jak:

2.   Strony dokładają starań na rzecz zacieśnienia współpracy w ramach odpowiednich umów i instrumentów międzynarodowych mających zastosowanie do Stron, jak również na forach międzynarodowych.

1.   Uznając potrzebę pilnej, głębokiej i trwałej redukcji globalnych emisji gazów cieplarnianych w celu utrzymania tempa wzrostu średniej światowej temperatury na poziomie znacznie poniżej 2 °C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej oraz kontynuowania wysiłków na rzecz ograniczenia wzrostu temperatury do 1,5 °C powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej, Strony obejmą przewodnictwo w walce ze zmianą klimatu i jej niekorzystnymi skutkami, w tym poprzez działania krajowe i międzynarodowe mające na celu ograniczenie antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych. Strony podejmują współpracę, w stosownych przypadkach, w ramach Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmiany klimatu, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 r., aby osiągnąć cel konwencji, wdrażając Porozumienie paryskie, sporządzone w Paryżu dnia 12 grudnia 2015 r., i wzmacniając wielostronne ramy prawne. Strony dążą również do zacieśnienia współpracy na innych właściwych forach międzynarodowych.

2.   Mając na względzie propagowanie zrównoważonego rozwoju, Strony dążą również do współpracy w drodze intensyfikacji wymiany informacji i najlepszych praktyk, oraz, w stosownych przypadkach, wspierania koordynacji polityki w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania w obszarze zmiany klimatu, obejmujących między innymi następujące zagadnienia:

1.   Strony zacieśniają współpracę w zakresie polityki rolnej, rozwoju obszarów wiejskich i gospodarki leśnej, w tym zrównoważonego rolnictwa, bezpieczeństwa żywnościowego, włączenia wymogów środowiskowych do polityki rolnej, polityki rozwoju obszarów wiejskich, polityki w zakresie promocji i jakości produktów rolno-spożywczych, w tym oznaczeń geograficznych, produkcji ekologicznej, międzynarodowych perspektyw rolniczych, zrównoważonej gospodarki leśnej oraz powiązań między polityką zrównoważonego rolnictwa, rozwoju obszarów wiejskich i leśnictwa a polityką ochrony środowiska i polityką przeciwdziałania zmianie klimatu.

2.   Strony zacieśniają współpracę w zakresie badań naukowych i innowacji w dziedzinie rolnictwa i gospodarki leśnej.

1.   Strony wspierają dialog i zacieśniają współpracę w zakresie polityki w dziedzinie rybołówstwa zgodnie z zasadą ostrożnego zarządzania zasobami rybnymi i podejściem ekosystemowym w celu propagowania długoterminowej ochrony zasobów rybnych, skutecznego zarządzania nimi i ich zrównoważonej eksploatacji z uwzględnieniem najlepszych dostępnych informacji naukowych.

2.   Strony intensyfikują wymianę poglądów i informacji oraz wspierają współpracę międzynarodową w celu zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz w celu ich powstrzymywania i eliminowania.

3.   Strony zacieśniają współpracę w ramach odpowiednich regionalnych organizacji do spraw zarządzania połowami.

1.   Strony zacieśniają współpracę w dziedzinie zatrudnienia, spraw socjalnych i godnej pracy, m.in. w takich kwestiach jak polityka zatrudnienia i systemy zabezpieczenia społecznego w kontekście społecznego wymiaru globalizacji i zmian demograficznych, w drodze wymiany poglądów i doświadczeń oraz, w stosownych przypadkach, przez współpracę w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

2.   Strony dokładają starań, aby przestrzegać uznanych na szczeblu międzynarodowym norm pracy i norm społecznych, propagować i realizować je oraz promować godną pracę na podstawie swoich zobowiązań dotyczących odpowiednich instrumentów międzynarodowych, takich jak Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca Podstawowych Zasad i Praw w Pracy przyjęta dnia 18 czerwca 1998 r. i Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy w sprawie Sprawiedliwości Społecznej na rzecz Uczciwej Globalizacji przyjęta dnia 10 czerwca 2008 r.

1.   Strony zacieśniają współpracę sądową w sprawach cywilnych i handlowych, w szczególności w odniesieniu do propagowania i skuteczności konwencji o współpracy sądowej w sprawach cywilnych.

2.   Strony zacieśniają współpracę sądową w sprawach karnych na podstawie Umowy między Unią Europejską a Japonią o wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych podpisanej w Brukseli dnia 30 listopada 2009 r. i w Tokio dnia 15 grudnia 2009 r., z ewentualnymi zmianami.

1.   Strony intensyfikują wymianę poglądów i informacji na temat swojej polityki i działań w dziedzinie cyberprzestrzeni oraz wspierają taką wymianę poglądów i informacji na forach międzynarodowych i regionalnych.

2.   Strony zacieśniają współpracę w celu propagowania i ochrony praw człowieka oraz swobodnego przepływu informacji w cyberprzestrzeni w najszerszym możliwym zakresie. W tym celu i w oparciu o przekonanie, że prawo międzynarodowe ma zastosowanie do cyberprzestrzeni, w stosownych przypadkach Strony podejmują współpracę przy stanowieniu i opracowywaniu norm międzynarodowych oraz wspieraniu budowy zaufania w cyberprzestrzeni.

3.   Strony podejmują w stosownych przypadkach współpracę w celu zwiększenia zdolności państw trzecich do wzmocnienia bezpieczeństwa cybernetycznego i zwalczania cyberprzestępczości.

4.   Strony zacieśniają współpracę w zakresie zapobiegania cyberprzestępczości i jej zwalczania, w tym w odniesieniu do rozpowszechniania niezgodnych z prawem treści przez internet.

1.   Strony wspierają dialog na temat polityki w dziedzinie migracji, m.in. legalnej migracji, imigracji nieuregulowanej, handlu ludźmi, azylu i zarządzania granicami, w tym wiz i bezpieczeństwa dokumentów podróży, z uwzględnieniem społeczno-ekonomicznych realiów migracji.

2.   Strony zacieśniają współpracę w celu zapobiegania imigracji nieuregulowanej i jej opanowywania, między innymi poprzez zapewnienie readmisji swoich obywateli bez zbędnej zwłoki oraz dostarczanie im odpowiednich dokumentów podróży.

1.   Strony intensyfikują wymianę poglądów i informacji na temat swojej polityki w dziedzinie oświaty, młodzieży i sportu.

2.   Strony w stosownych przypadkach wspierają wspólne działania w dziedzinie oświaty, młodzieży i sportu, jak np. wspólne programy, wymianę osób oraz wymianę wiedzy i doświadczeń.

1.   Strony dokładają starań, aby zintensyfikować wymianę osób zajmujących się działalnością kulturalną i dziełami sztuki oraz, w stosownych przypadkach, podejmować wspólne inicjatywy w różnych dziedzinach kultury, m.in. w dziedzinie sztuki audiowizualnej, w tym w filmowej.

2.   Strony wspierają dialog i współpracę między swoimi społeczeństwami i instytucjami obywatelskimi w różnych sektorach kultury w celu zwiększenia wzajemnej wiedzy i zrozumienia.

3.   Strony dokładają starań, aby współpracować w sprawach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania na odpowiednich forach międzynarodowych, w szczególności w Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury, w celu osiągnięcia wspólnych celów i propagowania różnorodności kulturowej, jak również ochrony dziedzictwa kulturowego.

1.   Niniejszym ustanawia się Wspólny Komitet składający się z przedstawicieli Stron. Wspólnemu Komitetowi przewodniczą wspólnie przedstawiciele Stron.

2.   Wspólny Komitet:

3.   Wspólny Komitet podejmuje decyzje w drodze konsensusu.

4.   Posiedzenia Wspólnego Komitetu odbywają się zazwyczaj raz do roku na przemian w Tokio i Brukseli. Komitet zbiera się również na wniosek jednej ze Stron.

5.   Wspólny Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

1.   Strony podejmują wszelkie działania o charakterze ogólnym lub szczególnym wymagane do wypełnienia zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy w duchu wzajemnego szacunku, partnerstwa na zasadach równości oraz poszanowania prawa międzynarodowego.

2.   W przypadku wystąpienia sporu co do wykładni, stosowania lub wdrożenia niniejszej Umowy Strony wzmagają starania mające na celu prowadzenie konsultacji i współpracy na rzecz rozwiązania sporu w sposób szybki i polubowny.

3.   Jeśli spór nie może zostać rozstrzygnięty zgodnie z ust. 2, każda ze Stron może wystąpić z wnioskiem o przekazanie sporu do Wspólnego Komitetu w celu dalszych dyskusji i analiz.

4.   Strony uznają, że w przypadku szczególnie poważnego i istotnego naruszenia zobowiązań określonych w art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1, stanowiących odpowiednio zasadnicze elementy podstawy współpracy na mocy niniejszej Umowy, jeśli waga i charakter takiego naruszenia są wyjątkowe i zagrażają pokojowi i bezpieczeństwu oraz mają konsekwencje międzynarodowe, może ono zostać potraktowane jako szczególnie nagła sytuacja.

5.   W mało prawdopodobnym i nieoczekiwanym przypadku wystąpienia szczególnie nagłej sytuacji, o której mowa w ust. 4, na terytorium jednej ze Stron, Wspólny Komitet przeprowadza konsultacje w trybie pilnym w ciągu 15 dni na wniosek drugiej Strony.

W przypadku gdy Wspólny Komitet nie jest w stanie przyjąć rozwiązania możliwego do zaakceptowania dla obu Stron, Komitet zbiera się w tej sprawie w trybie pilnym na szczeblu ministerialnym.

6.   W szczególnie nagłej sytuacji, gdy na szczeblu ministerialnym nie zostanie znalezione rozwiązanie możliwe do przyjęcia przez obie Strony, Strona, która wystąpiła z wnioskiem, o którym mowa w ust. 5, może podjąć decyzję o zawieszeniu stosowania postanowień niniejszej Umowy zgodnie z prawem międzynarodowym. Ponadto Strony zauważają, że Strona, która złożyła wniosek, o którym mowa w ust. 5, może zastosować inne właściwe środki wykraczające poza ramy niniejszej umowy, zgodnie z prawem międzynarodowym. Strona bezzwłocznie powiadamia drugą Stronę na piśmie o swojej decyzji i stosuje ją przez minimalny okres potrzebny do rozwiązania problemu w sposób akceptowalny dla Stron.

7.   Strony na bieżąco kontrolują rozwój sytuacji w szczególnie nagłych sytuacjach, które doprowadziły do podjęcia decyzji o zawieszeniu stosowania postanowień niniejszej Umowy. Strona, która podjęła decyzję o zawieszeniu stosowania postanowień niniejszej Umowy, odstępuje od tego zawieszenia, gdy tylko stanie się to zasadne, a w każdym razie, gdy szczególnie nagła sytuacja ustanie.

8.   Niniejsza Umowa nie wpływa na interpretację ani stosowanie innych umów między Stronami ani ich nie narusza. W szczególności postanowienia niniejszej Umowy dotyczące rozstrzygania sporów nie zastępują postanowień dotyczących rozstrzygania sporów zawartych w innych umowach między Stronami ani nie wpływają na nie w żaden sposób.

1.   Niniejsza Umowa wymaga ratyfikacji przez Japonię oraz zatwierdzenia lub ratyfikacji przez Stronę unijną, zgodnie z odpowiednimi mającymi zastosowanie procedurami prawnymi. Dokument ratyfikacyjny Japonii oraz dokument potwierdzający zakończenie procesu zatwierdzania i ratyfikacji przez Stronę unijną zostaną wymienione w Tokio. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dacie wymiany tych dokumentów.

2.   Niezależnie od postanowień ust. 1 Unia i Japonia stosują postanowienia art. 1, 2, 3 i 4, art. 5 ust. 1, art. 11, 12, 13, 14, 15 (z wyjątkiem ust. 2 lit. b)), 16, 17, 18, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31 i 37, art. 38 ust. 1, art. 39, 40, 41, 42 (z wyjątkiem ust. 2 lit. c)), 43, 44, 45, 46 i 47, art. 48 ust. 3 oraz art. 49, 50 i 51 niniejszej Umowy w oczekiwaniu na jej wejście w życie. Stosowanie to rozpoczyna się pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Japonia powiadomi Unię o zakończeniu procesu ratyfikacji przez Japonię, lub dniu, w którym Unia powiadomi Japonię o zakończeniu mającej zastosowanie procedury prawnej wymaganej w tym celu, w zależności od tego, która z tych dat wystąpi później. Powiadomienia przekazywane są w formie not dyplomatycznych.

3.   Postanowienia niniejszej Umowy, które mają być stosowane w oczekiwaniu na wejście w życie niniejszej Umowy zgodnie z ust. 2, wywołują takie same skutki prawne, jak gdyby niniejsza Umowa weszła już w życie między Stronami.

1.   Niniejsza Umowa pozostaje w mocy, o ile nie zostanie wypowiedziana zgodnie z ust. 2.

2.   Każda ze Stron może pisemnie powiadomić drugą Stronę o zamiarze wypowiedzenia niniejszej Umowy. Wypowiedzenie takie staje się skuteczne sześć miesięcy po dacie otrzymania powiadomienia przez drugą Stronę.

3.   Każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę na piśmie o zamiarze zaprzestania stosowania Umowy w oczekiwaniu na jej wejścia w życie, o którym to stosowaniu mowa w art. 47 ust. 2. Zaprzestanie takie staje się skuteczne sześć miesięcy po dacie otrzymania powiadomienia przez drugą Stronę.

1.   Unia powiadamia Japonię o wszelkich wnioskach o przystąpienie do Unii złożonych przez państwa trzecie.

2.   Strony omawiają, m.in. w ramach Wspólnego Komitetu, wszelkie skutki, jakie przystąpienie państwa trzeciego do Unii może mieć dla niniejszej Umowy.

3.   Unia powiadamia Japonię o podpisaniu i wejściu w życie traktatu dotyczącego przystąpienia państwa trzeciego do Unii.