02017R1770 — PL — 13.04.2022 — 006.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2017/1770 z dnia 28 września 2017 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali (Dz.U. L 251 z 29.9.2017, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
nr |
strona |
data |
||
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2019/1163 z dnia 5 lipca 2019 r. |
L 182 |
33 |
8.7.2019 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2020/8 z dnia 7 stycznia 2020 r. |
L 4I |
1 |
8.1.2020 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2020/116 z dnia 27 stycznia 2020 r. |
L 22 |
25 |
28.1.2020 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2021/2201 z dnia 13 grudnia 2021 r. |
L 446 |
1 |
14.12.2021 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2022/156 z dnia 4 lutego 2022 r. |
L 25I |
1 |
4.2.2022 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/595 z dnia 11 kwietnia 2022 r. |
L 114 |
60 |
12.4.2022 |
|
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2017/1770
z dnia 28 września 2017 r.
w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Mali
Artykuł 1
Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
„roszczenie” oznacza dowolne roszczenie, niezależnie od tego, czy jest dochodzone w postępowaniu sądowym, zgłoszone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia lub po tym dniu, wynikające z umowy lub transakcji, lub pozostające w związku z umową lub transakcją, w szczególności obejmujące:
roszczenie o wykonanie zobowiązania wynikającego z umowy lub transakcji lub pozostającego w związku z umową lub transakcją;
roszczenie o przedłużenie terminu płatności lub spłatę obligacji, gwarancji finansowej lub zabezpieczenia w dowolnej formie;
roszczenie o odszkodowanie w związku z umową lub transakcją;
powództwo wzajemne;
roszczenie o uznanie lub wykonanie, łącznie z uznaniem na podstawie procedury exequatur, wyroku, orzeczenia arbitrażowego lub równoważnej decyzji, niezależnie od miejsca ich wydania;
„umowa lub transakcja” oznacza dowolną transakcję, niezależnie od jej formy i mającego zastosowanie prawa, również obejmującą jedną lub kilka umów lub podobnych zobowiązań zawartych przez te same lub różne strony; na użytek niniejszej definicji „umowa” obejmuje zabezpieczenie, gwarancje lub listy gwarancyjne, w szczególności gwarancje finansowe lub finansowe listy gwarancyjne, oraz kredyty, prawnie niezależne lub nie, a także wszelkie postanowienia z nimi związane, których źródłem jest taka transakcja lub które są z nią związane;
„właściwe organy” oznaczają właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II;
„zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa wszelkiego rodzaju, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są środkami finansowymi, ale mogą być użyte do pozyskania środków finansowych, towarów lub usług;
„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych do uzyskiwania środków finansowych, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi poprzez ich sprzedaż, wynajem lub obciążenie hipoteką;
„zamrożenie środków finansowych” oznacza zapobieganie wszelkim ruchom tych środków, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby dowolną zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadacza, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z nich, w tym zarządzanie portfelem;
„środki finansowe” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:
gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;
depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;
papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym lub niepublicznym, w tym akcje i udziały, certyfikaty papierów wartościowych, obligacje, weksle, warranty, skrypty dłużne, kontrakty na instrumenty pochodne;
odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;
kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje należytego wykonania umów lub inne zobowiązania pieniężne;
akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz
dokumenty poświadczające udział w środkach pieniężnych lub zasobach finansowych;
„Komitet Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa utworzony na mocy pkt 9 rezolucji RB ONZ nr 2374 (2017);
„terytorium Unii” obejmuje terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach określonych w Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.
Artykuł 2
Artykuł 2a
W załączniku I umieszcza się osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji jako:
uczestniczące w działaniach wojennych stanowiących naruszenie Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali (zwanego dalej „Porozumieniem”);
podejmujące działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację Porozumienia lub zagrażają jego realizacji;
działające na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób fizycznych i podmiotów, o których mowa w lit. a) i b), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów pochodzących z Mali lub przewożonych przez Mali lub handel takimi narkotykami lub ich prekursorami, handel ludźmi i przemyt imigrantów, przemyt broni i handel bronią oraz nielegalny handel dobrami kultury;
uczestniczące w planowaniu, sponsorowaniu lub przeprowadzaniu zamachów lub kierowaniu zamachami na:
różne podmioty wymienione w Porozumieniu, w tym na instytucje lokalne, regionalne i państwowe, wspólne patrole oraz malijskie siły bezpieczeństwa i obrony;
uczestników Wszechstronnej Zintegrowanej Misji Stabilizacyjnej ONZ w Mali (MINUSMA) oraz inny personel ONZ i personel pomocniczy, w tym członków panelu ekspertów;
międzynarodowe siły bezpieczeństwa, w tym Wspólne Siły Państw Grupy Pięciu na rzecz Sahelu (FC-G5S), misje Unii Europejskiej i siły francuskie;
utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Mali lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Mali;
planujące lub popełniające w Mali czyny lub kierujące w Mali czynami, które naruszają, stosownie do przypadku, prawo międzynarodowe dotyczące praw człowieka lub międzynarodowe prawo humanitarne lub które stanowią pogwałcenie lub naruszenie praw człowieka, w tym czyny skierowane przeciwko ludności cywilnej, również kobietom lub dzieciom, które przybierają formę aktów przemocy (co obejmuje m.in. zabójstwa, okaleczenia, tortury, gwałty lub innego rodzaju przemoc seksualną), uprowadzeń, wymuszonych zaginięć, przymusowych wysiedleń lub ataków na szkoły, szpitale, miejsca kultu religijnego lub miejsca, w których ludność cywilna szuka schronienia;
uczestniczące w wykorzystywaniu lub rekrutowaniu dzieci przez ugrupowania zbrojne lub siły zbrojne w związku z konfliktem zbrojnym w Mali, z naruszeniem obowiązującego prawa międzynarodowego; lub
świadomie udzielające pomocy w odbyciu przez wskazaną osobę podróży z naruszeniem ograniczeń podróżowania.
Artykuł 2b
W załączniku Ia umieszcza się osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Radę z któregokolwiek z następujących powodów:
jako bezpośrednio lub pośrednio odpowiedzialne lub współodpowiedzialne za działania lub politykę zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mali, takie jak działania lub polityka, o których mowa w art. 2a ust. 1, lub biorące udział, bezpośrednio lub pośrednio, w takich działaniach lub w realizacji takiej polityki; lub
jako utrudniające lub podważające pomyślne ukończenie przemian politycznych w Mali, w tym przez utrudnianie lub podważanie przeprowadzenia wyborów lub przekazania władzy organom wyłonionym w drodze wyborów; lub
jako powiązane z osobami fizycznymi lub prawnymi, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a) lub b).
Artykuł 3
Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, lub udostępnianie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że dane środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:
niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych wymienionych w wykazie w załączniku I lub w wykazie w załączniku Ia oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym do pokrycia opłat za żywność, czynszu lub spłaty kredytu hipotecznego, opłat za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;
przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub na zwrot poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;
przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat i należności za usługi związane ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz
w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w wykazie w załączniku I oraz pod warunkiem że właściwy organ danego państwa członkowskiego powiadomił Komitet Sankcji o takim ustaleniu i swoim zamiarze udzielenia zezwolenia, a Komitet Sankcji nie wyraził sprzeciwu w ciągu pięciu dni roboczych od dnia takiego powiadomienia.
Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że te środki lub zasoby są niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że:
w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w wykazie w załączniku I – o takim ustaleniu właściwy organ danego państwa członkowskiego powiadomił Komitet Sankcji, a komitet ten zatwierdził to ustalenie; oraz
w przypadku gdy zezwolenie dotyczy osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w wykazie w załączniku Ia – dane państwo członkowskie powiadomiło, co najmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia, pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić danego zezwolenia.
Artykuł 3a
Artykuł 3b
Artykuł 4
Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w wykazie w załączniku I lub w wykazie w załączniku Ia bądź na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w wykazie w załączniku I lub w wykazie w załączniku Ia, jeżeli spełnione są następujące warunki:
środki finansowe lub zasoby gospodarcze:
w przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w wykazie w załączniku I – są przedmiotem orzeczenia sądowego, decyzji administracyjnej lub orzeczenia arbitrażowego wydanych przed dniem, w którym osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w art. 2a, umieszczono w wykazie w załączniku I, lub są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed tym dniem;
w przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w wykazie w załączniku Ia – są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed dniem, w którym osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, o których mowa w art. 2b, umieszczono w wykazie w załączniku Ia, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego podlegającego wykonaniu w danym państwie członkowskim, przed tym dniem lub po tym dniu;
środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych orzeczeniem lub decyzją, o których mowa w lit. a), lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub takiej decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;
orzeczenie, decyzja lub zastaw nie zostały wydane na rzecz osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w wykazie w załączniku I lub w wykazie w załączniku Ia;
uznanie orzeczenia, decyzji lub zastawu nie jest sprzeczne z zasadami porządku publicznego w danym państwie członkowskim; oraz
w przypadku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w wykazie w załączniku I – państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o orzeczeniu, decyzji lub zastawie.
Artykuł 5
Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 i pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w wykazie w załączniku I lub w wykazie w załączniku Ia jest należna z tytułu umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub organ lub zobowiązania powstałego na rzecz danej osoby fizycznej lub prawnej, danego podmiotu lub organu, zanim daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub organ umieszczono w wykazie w załączniku I lub w wykazie w załączniku Ia, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, pod warunkiem że dany właściwy organ stwierdził, że:
środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane do dokonania płatności przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymienione w wykazie w załączniku I lub w wykazie w załączniku Ia; oraz
dokonanie płatności nie narusza art. 2 ust. 2.
Artykuł 6
Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:
odsetek lub innych dochodów z tych rachunków;
płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem umieszczenia osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, w wykazie w załączniku I lub w wykazie w załączniku Ia; lub
płatności należnych osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi wymienionym w wykazie w załączniku Ia na podstawie orzeczenia sądowego, decyzji administracyjnej lub orzeczenia arbitrażowego wydanych w UE lub wykonalnych w danym państwie członkowskim,
pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności zostaną zamrożone zgodnie z art. 2.
Artykuł 7
Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:
niezwłocznie przekazują wszelkie informacje, które ułatwiłyby przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia, takie jak informacje dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym te osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, i przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio albo za pośrednictwem państw członkowskich; oraz
współpracują z właściwym organem przy weryfikacji tych informacji.
Artykuł 8
Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2.
Artykuł 9
Artykuł 10
Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z dowolną umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę zobowiązań, gwarancji lub listów gwarancyjnych, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:
wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku I lub w wykazie w załączniku Ia;
osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające na rzecz lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).
Artykuł 11
Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi odpowiednimi informacjami dostępnymi im w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami:
dotyczącymi środków finansowych zamrożonych na podstawie art. 2 oraz zezwoleń udzielonych na podstawie art. 3, 4 i 5;
dotyczącymi naruszeń przepisów i trudności z ich egzekwowaniem oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.
Artykuł 12
Artykuł 13
Artykuł 13a
Rada, Komisja i Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwany dalej „Wysokim Przedstawicielem”) przetwarzają dane osobowe w celu realizacji zadań wynikających z niniejszego rozporządzenia. Do zadań tych należy:
w przypadku Rady: przygotowywanie oraz wprowadzanie zmian do załączników I i Ia;
w przypadku Wysokiego Przedstawiciela: przygotowywanie zmian do załączników I i Ia;
w przypadku Komisji:
uwzględnianie treści załączników I i Ia w publicznie dostępnym elektronicznym skonsolidowanym wykazie osób, grup i podmiotów podlegających sankcjom finansowym Unii oraz na publicznie dostępnej interaktywnej mapie sankcji;
przetwarzanie informacji na temat skutków, jakie wywierają środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, takich jak wartość zamrożonych środków finansowych i informacje o zezwoleniach udzielonych przez właściwe organy.
Artykuł 14
Artykuł 15
Niniejsze rozporządzenie stosuje się:
na terytorium Unii, w tym także w jej przestrzeni powietrznej;
na pokładach wszelkich statków powietrznych lub wodnych podlegających jurysdykcji państw członkowskich;
wobec każdej osoby będącej obywatelem jednego z państw członkowskich, przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;
wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu, na terytorium Unii lub poza nim, zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;
wobec każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.
Artykuł 16
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
Wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 2a
1. AHMED AG ALBACHAR (alias: Intahmadou Ag Albachar)
Funkcja: Przewodniczący Komisji Humanitarnej Bureau Regional d’Administration et Gestion de Kidal
Data urodzenia: 31 grudnia 1963 r.
Miejsce urodzenia: Tin-Essako, region Kidal, Mali
Obywatelstwo: malijskie
Krajowy numer identyfikacyjny: 1 63 08 4 01 001 005E
Adres: Quartier Aliou, Kidal, Mali
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)
Inne informacje: Ahmed Ag Albachar jest znanym biznesmenem i, od początku 2018 r., specjalnym doradcą gubernatora regionu Kidal. Wpływowy członek Haut Conseil pour l’unité de l’Azawad (HCUA), należy do społeczności Tuaregów Ifoghas, jest również mediatorem w kontaktach między Coordination des Mouvements de l’Azawad (CMA) a Ansar Dine (QDe.135). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here
Dodatkowe informacje
Ahmed Ag Albachar został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają; oraz na mocy 8 lit. e) rezolucji nr 2374 (2017) za utrudnianie dostarczania pomocy humanitarnej do Mali albo dostępu do tej pomocy lub jej dystrybucji w Mali.
W styczniu Ag Albachar wykorzystuje swoje wpływy, aby kontrolować i wybierać, które projekty humanitarne i rozwojowe są realizowane w regionie Kidal oraz kto, gdzie i kiedy je wdraża. Nie można podjąć żadnych działań humanitarnych bez jego wiedzy i poparcia. Jako samozwańczy przewodniczący komisji humanitarnej Ag Albachar odpowiada za udzielanie zezwoleń na pobyt i pracę pracownikom pomocy humanitarnej w zamian za pieniądze lub usługi. Komisja kontroluje również, które przedsiębiorstwa i osoby fizyczne mogą uczestniczyć w przetargach na projekty ogłaszane przez organizacje pozarządowe w regionie Kidal, co daje Adze Albacharowi prawo do manipulowania działaniami humanitarnymi w regionie i wyboru, kto będzie pracował dla organizacji pozarządowych. Wsparcia można udzielać wyłącznie pod jego nadzorem, przez co wpływa on na to, kto korzysta z pomocy.
Albachar wykorzystuje również bezrobotną młodzież do zastraszania organizacji pozarządowych i stosowania wobec nich wymuszeń, co poważnie utrudnia ich pracę. Szersza społeczność humanitarna działa w regionie Kidal w strachu, w szczególności personel krajowy, który jest bardziej podatny na zagrożenia.
Ahmed Ag Albachar jest również współwłaścicielem przedsiębiorstwa Timitrine Voyage; jednego z niewielu przedsiębiorstw transportowych, z którego usług organizacje pozarządowe mogą korzystać w regionie Kidal. Ag Albachar, wraz z tuzinem innych przedsiębiorstw transportowych, których właścicielami jest mała klika wpływowych notabli Tuaregów Ifoghas, zawłaszcza znaczną część pomocy humanitarnej w regionie Kidal. Ponadto pozycja monopolistyczna utrzymywana przez Agę Albachara sprawia, że niektórym społecznościom trudniej jest udzielić pomocy humanitarnej.
Albachar manipuluje pomocą humanitarną dla osobistych korzyści oraz interesów politycznych rady HCUA, stosując terror, zastraszając organizacje pozarządowe i kontrolując ich działania; wszystkie te działania stanowią przeszkodę w udzielaniu pomocy osobom potrzebującym w regionie Kidal. Ahmed Ag Albachar utrudnia zatem dostarczanie pomocy humanitarnej do Mali lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w tym kraju.
Jego działania stanowią również naruszenie art. 49 Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali, które zobowiązuje strony do poszanowania zasad humanizmu, neutralności, bezstronności i niezależności, przyświecających działaniom humanitarnym, aby zapobiec wykorzystywaniu pomocy humanitarnej do celów politycznych, gospodarczych lub wojskowych oraz aby ułatwić dostęp agencjom humanitarnym i zapewnić bezpieczeństwo ich personelowi. Albachar utrudnia zatem realizację porozumienia lub jej zagraża.
2. HOUKA HOUKA AG ALHOUSSEINI (alias: a) Mohamed Ibn Alhousseyni b) Muhammad Ibn Al-Husayn c) Houka Houka)
Tytuł: kadi (cadi)
Data urodzenia: a) 1 stycznia 1962 r. b) 1 stycznia 1963 r. c) 1 stycznia 1964 r.
Miejsce urodzenia: Ariaw, region Timbuktu, Mali
Obywatelstwo: malijskie
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)
Inne informacje: Houka Houka Ag Alhousseini został mianowany przez Iyada Agę Ghaly’ego (QDi.316) kadim Timbuktu w kwietniu 2012 r., po utworzeniu kalifatu dżihadystycznego w północnym Mali.
Houka Houka ściśle współpracuje z islamską policją Hesbah, której szefem był Ahmad Al Faqi Al Mahdi, przebywający od września 2016 r. w areszcie Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze. Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here
Dodatkowe informacje
Houka Houka Ag Alhousseini został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.
Po interwencji sił francuskich w styczniu 2013 r. Houka Houka Ag Alhousseini został aresztowany 17 stycznia 2014 r., lecz następnie zwolniony przez władze malijskie 15 sierpnia 2014 r., co spotkało się ze sprzeciwem organizacji broniących praw człowieka.
Houka Houka Ag Alhousseini mieszka od tego czasu w Ariaw w regionie Az-Zuwajrat, w miejscowości na zachód od Timbuktu (gmina Essakane), na brzegu jeziora Faguibine ciągnącego się wzdłuż granicy mauretańskiej. 27 września 2017 r. został oficjalnie przywrócony na stanowisko nauczyciela przez gubernatora Timbuktu, Koinę Agę Ahmadou, po tym gdy lobbing przeprowadził podlegający sankcjom Mohamed Ousmane Ag Mohamidoune (MLi.003), przywódca Coalition du peuple de l’Azawad (CPA), umieszczony w wykazie 20 grudnia 2018 r. przez Komitet Rady Bezpieczeństwa ds. Mali z powodu m.in. działań, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają. Mohamed Ousmane założył w 2017 r. szerszy sojusz grup rozłamowych, Coalition des Mouvements de l’Entente (CME), której został przewodniczącym. W trakcie swojej konwencji założycielskiej w oficjalnym oświadczeniu CME otwarcie zagroziła realizacji Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali. CME utrudniała też realizację porozumienia poprzez wywieranie nacisków na rząd malijski i społeczność międzynarodową w celu ujęcia CME w różnych mechanizmach utworzonych na podstawie porozumienia.
Houka Houka i Mohamed Ousmane ułatwiali sobie nawzajem robienie kariery: ten drugi umożliwiał spotkania z urzędnikami rządowymi, a pierwszy – odegrał kluczową rolę w zwiększaniu wpływów Ousmane’a w regionie Timbuktu. Houka Houka uczestniczył w większości spotkań społeczności organizowanych od 2017 r. przez Mohameda Ousmane’a, przyczyniając się do zwiększenia jego popularności i wiarygodności w regionie, jak również w ceremonii założycielskiej Coalition des Mouvements de l’Entente (CME), której publicznie udzielił błogosławieństwa.
Strefa wpływów Houki Houki rozszerzyła się ostatnio dalej na wschód do regionu Ber (bastionu Arabów plemienia Berabich mieszczącego się 50 km na wschód od Timbuktu) i w północnej części Timbuktu. Chociaż nie pochodzi z linii kadich i rozpoczął pełnienie urzędu dopiero w 2012 r., Houka Houka zdołał umocnić swoją władzę jako kadi i swój potencjał utrzymywania porządku publicznego na określonych obszarach przez wykorzystywanie zasobów Al-Furqan i obaw, które ta organizacja terrorystyczna budzi w regionie Timbuktu, przez dopuszczanie się szeroko zakrojonych ataków na międzynarodowe i malijskie siły obrony i bezpieczeństwa oraz ukierunkowanych zabójstw.
W związku z tym z powodu udzielania wsparcia Mohamedowi Ousmane i utrudniania porozumienia, Houka Houka Ag Alhousseini zagraża jego realizacji, jak również pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności w całym Mali.
3. MAHRI SIDI AMAR BEN DAHA (alias: a) Yoro Ould Daha b) Yoro Ould Daya c) Sidi Amar Ould Daha d) Yoro)
Funkcja: zastępca szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao
Data urodzenia: 1 stycznia 1978 r.
Miejsce urodzenia: Djebock, Mali
Obywatelstwo: malijskie
Krajowy numer identyfikacyjny: 11262/1547
Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)
Inne informacje: Mahri Sidi Amar Ben Daha jest przywódcą społeczności Arabów Lehmar w Gao i wojskowym szefem sztabu prorządowego skrzydła Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA) powiązanego z koalicją Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d’Alger (Plateforme).
Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here
Dodatkowe informacje
Mahri Sidi Amar Ben Daha został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.
Ben Daha był wysokiej rangi oficerem policji islamskiej działającej w Gao gdy Mouvement pour l’unicité et le jihad en Afrique de l’Ouest (MUJAO) (QDe.134) kontrolował miasto od czerwca 2012 r. do stycznia 2013 r. Ben Daha jest obecne zastępcą szefa sztabu koordynacji regionalnej Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) w Gao.
12 listopada 2018 r.Plateforme w Bamako zadeklarowała, że nie będzie uczestniczyć w przyszłych konsultacjach regionalnych, planowanych na 13–17 listopada, wedle uzgodnionego przez wszystkie strony planu działania do porozumienia na rzecz pokoju i pojednania z marca 2018 r. Następnego dnia w Gao zostało zorganizowane spotkanie koordynacyjne przez wojskowego szefa sztabu komponentu Ganda Koy należącego do Coordination des mouvements et fronts patriotiques de résistance (CMFPR)-Plateforme, z udziałem przedstawicieli MAA-Plateforme, aby zapobiec konsultacjom. Blokadę koordynowano z przywództwem w Plateforme Bamako, z MAA-Plateforme, jak również z posłem do parlamentu Mohamedem Ouldą Matalym.
W dniach 14–18 listopada 2018 r. wielu kombatantów MAA-Plateforme wraz z frakcjami CMFPR utrudniało przeprowadzenie konsultacji regionalnych. Działając zgodnie z instrukcjami Bena Dahy – i w jego obecności – co najmniej sześć samochodów ciężarowych z Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA-Plateforme) ustawiło się przed urzędem gubernatora w Gao i w jego okolicach. Na miejscu zaobserwowano również dwa pojazdy Mécanisme opérationnel de coordination (MOC) kojarzone z MAA-Plaforme.
17 listopada 2018 r. doszło do incydentu między zbrojnymi jednostkami blokującymi dostęp do urzędu gubernatora a patrolem FAMA przechodzącym w pobliżu; incydent został jednak załagodzony zanim doszło do eskalacji, co stanowiłoby naruszenie zawieszenia broni. 18 listopada 2018 r. w sumie dwanaście pojazdów i zbrojnych jednostek zniosło blokadę urzędu gubernatora w następstwie ostatniej rundy negocjacji z gubernatorem Gao.
30 listopada 2018 r. Ben Daha zorganizował panarabskie posiedzenie w Tinfadzie, aby omówić restrukturyzację w zakresie bezpieczeństwa i administracji. W posiedzeniu uczestniczył również objęty sankcjami Ahmoudou Ag Asriw (MLi.001), którego Ben Daha wspiera i broni.
A zatem Ben Daha utrudniał realizację porozumienia poprzez skuteczne blokowanie rozmów na temat jego kluczowych postanowień związanych z reformą struktury terytorialnej północnego Mali. Ben Daha wspiera też – poprzez swoje zaangażowanie w naruszanie zawieszenia broni oraz udział w zorganizowanej działalności przestępczej – osobę fizyczną, którą określono jako zagrażającą realizacji porozumienia.
4. MOHAMED BEN AHMED MAHRI (alias: a) Mohammed Rougi b) Mohamed Ould Ahmed Deya c) Mohamed Ould Mahri Ahmed Daya d) Mohamed Rougie e) Mohamed Rouggy f) Mohamed Rouji)
Data urodzenia: 1 stycznia 1979 r.
Miejsce urodzenia: Tabankort, Mali
Obywatelstwo: malijskie
Nr paszportu: a) AA00272627 b) AA0263957
Adres: Bamako, Mali
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)
Inne informacje: Mohamed Ben Ahmed Mahri jest przedsiębiorcą ze społeczności Arabów Lehmar w regionie Gao, który wcześniej współpracował z Mouvement pour l’unicité et le Jihad en Afrique de l’Ouest (MUJAO) (QDe.134). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here
Dodatkowe informacje
Mohamed Ben Ahmed Mahri został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. c) rezolucji nr 2374 (2017) za działania na rzecz, w imieniu lub pod kierownictwem osób i podmiotów, których dotyczą pkt 8 lit. a) i b) rezolucji nr 2374 (2017), lub w inny sposób wspierające lub finansujące te osoby i podmioty, w tym z dochodów z przestępczości zorganizowanej, takiej jak produkcja narkotyków i ich prekursorów oraz handel narkotykami i ich prekursorami pochodzącymi z Mali lub przewożonymi przez jego terytorium, handel ludźmi i przemyt migrantów, przemyt broni i handel nią oraz nielegalny handel dobrami kultury.
W okresie od grudnia 2017 r. do kwietnia 2018 r. Mohamed Ben Ahmed Mahri dowodził przemytem ponad 10 ton marokańskich konopi, transportowanych w ciężarówkach chłodniczych przez Mauretanię, Mali, Burkinę Faso i Niger. W nocy z 13 na 14 czerwca 2018 r. jedna czwarta przesyłki została skonfiskowana w Niamey, a konkurencyjna grupa rzekomo ukradła pozostałe trzy czwarte w nocy z 12 na 13 kwietnia 2018 r.
W grudniu 2017 r. Mohamed Ben Ahmed Mahri był w Niamey z obywatelem malijskim, aby przygotować operację. Ten ostatni został aresztowany w Niamey po przybyciu z 15 na 16 kwietnia z Maroka wraz z dwoma obywatelami marokańskimi i dwoma obywatelami algierskimi, aby spróbować odzyskać skradzione konopie. Aresztowano również trzech jego wspólników, w tym obywatela marokańskiego, który został skazany w Maroku w 2014 r. na pięć miesięcy pozbawienia wolności za handel narkotykami.
Mohamed Ben Ahmed Mahri dowodzi przemytem konopi do Nigru bezpośrednio przez północne Mali, z wykorzystaniem konwojów kierowanych przez członków Groupe d’autodéfense des Touaregs Imghad et leurs allies (GATIA), w tym przez podlegającego sankcjom Ahmoudou Agę Asriwa (MLi.001). Mohamed Ben Ahmed Mahri wynagradza Asriwa za korzystanie z tych konwojów. Konwoje te często powodują starcia z konkurentami powiązanymi z Coordination des Mouvements de l’Azawad (CMA).
Korzystając ze swoich zysków finansowych z nielegalnego handlu narkotykami, Mohamed Ben Ahmed Mahri zapewnia wsparcie terrorystycznym ugrupowaniom zbrojnym, w szczególności objętemu sankcjami podmiotowi Al-Mourabitoun (QDe.141), próbując wręczać łapówki urzędnikom, aby uwolnili oni aresztowanych uczestników walk, a także ułatwiając bojownikom włączenie się do Mouvement Arabe pour l’Azawad (MAA) Plateforme.
A zatem poprzez wpływy z przestępczości zorganizowanej Mohamed Ben Ahmed Mahri wspiera osobę określoną na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2007) jako zagrażającą realizacji Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali oraz grupę terrorystyczną wskazaną w rezolucji nr 1267.
5. MOHAMED OULD MATALY
Funkcja: poseł do parlamentu
Data urodzenia: 1958 r.
Obywatelstwo: malijskie
Nr paszportu: D9011156
Adres: Golf Rue 708 Door 345, Gao, Mali
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 10 lipca 2019 r. (zmiana 19 grudnia 2019 r.)
Inne informacje: Mohamed Ould Mataly jest byłym burmistrzem Bourem i obecnym posłem do parlamentu z okręgu wyborczego Bourem, należącym do Rassamblement pour le Mali (RPM, partii politycznej prezydenta Ibrahima Boubacara Keity). Pochodzi ze społeczności Arabów Lehmar i jest wpływowym członkiem prorządowego skrzydła Mouvement Arabe de l’Azawad (MAA) powiązanego z koalicją Plateforme des mouvements du 14 juin 2014 d’Alger (Plateforme). Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 1–3 rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2374 (2017) (zakaz podróżowania, zamrożenie aktywów).
Dostępne zdjęcie do załączenia do specjalnego ogłoszenia Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ. Link do specjalnego ogłoszenia Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu:
https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals click here
Dodatkowe informacje
Mohamed Ould Mataly został umieszczony w wykazie na mocy pkt 8 lit. b) rezolucji nr 2374 (2017) za działania, które utrudniają, lub poprzez długotrwałe opóźnienia blokują, realizację porozumienia albo jej zagrażają.
12 listopada 2018 r.Plateforme w Bamako zadeklarowała, że nie będzie uczestniczyć w przyszłych konsultacjach regionalnych, planowanych na 13–17 listopada wedle uzgodnionego przez wszystkie strony planu działania do porozumienia na rzecz pokoju i pojednania z marca 2018 r. Następnego dnia w Gao zostało zorganizowane spotkanie koordynacyjne przez wojskowego szefa sztabu komponentu Ganda Koy należącego do Coordination des mouvements et fronts patriotiques de résistance (CMFPR)-Plateforme, z udziałem przedstawicieli MAA-Plateforme, aby zapobiec konsultacjom. Blokadę koordynowano z przywództwem w Plateforme Bamako, z MAA-Plateforme, jak również z posłem do parlamentu Mohamedem Ouldą Matalym.
Jego bliski współpracownik Mahri Sidi Amar Ben Daha, alias Yoro Ould Daha, zamieszkujący w jego majątku w Gao, uczestniczył w blokadzie miejsca konsultacji w biurze gubernatora w tym okresie.
Ponadto 12 lipca 2016 r. Ould Mataly był również jednym z inicjatorów demonstracji wrogich wobec realizacji porozumienia.
A zatem poprzez skuteczne blokowanie rozmów na temat kluczowych postanowień porozumienia na rzecz pokoju i pojednania związanych z reformą struktury terytorialnej północnego Mali, Ould Mataly utrudniał i opóźniał realizację tego porozumienia.
Ponadto Ould Mataly apelował również o uwolnienie członków swojej społeczności schwytanych w trakcie operacji antyterrorystycznych. Mohamed Ould Mataly zagraża realizacji porozumienia poprzez udział w przestępczości zorganizowanej i stowarzyszenie z terrorystycznymi ugrupowaniami zbrojnymi.
ZAŁĄCZNIK Ia
Wykaz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 2b
|
|
Imię i nazwisko |
Informacje identyfikacyjne |
Uzasadnienie |
Data umieszczenia w wykazie |
|
1. |
DIAW, Malick |
Miejsce urodzenia: Ségou Data urodzenia: 2 grudnia 1979 r. Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: B0722922, ważny do 13/08/2018 Płeć: mężczyzna Stanowisko: przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy okresu przejściowego), pułkownik Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO |
Malick Diaw jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty. Jako szef sztabu trzeciego regionu wojskowego Kati był jednym z inicjatorów i przywódców zamachu stanu z dnia 18 sierpnia 2020 r. wraz ze starszym pułkownikiem Ismaëlem Wagué, pułkownikiem Assimim Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą i pułkownikiem Modibem Koné. Malick Diaw jest zatem odpowiedzialny za działania lub polityki zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Malick Diaw jest również kluczowym podmiotem w kontekście okresu przejściowego, jako przewodniczący Tymczasowej Rady Narodowej od grudnia 2020 r. Tymczasowa Rada Narodowa nie poczyniła znaczących postępów w zakresie „misji” uzgodnionych w Karcie okresu przejściowego z dnia 1 października 2020 r., które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy brak zatwierdzenia przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. Przyczynia się to do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Malicka Diawa) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. Malick Diaw przyczynia się zatem do utrudniania i podważania pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. |
4.2.2022 |
|
2. |
WAGUÉ, Ismaël |
Miejsce urodzenia: Bamako Data urodzenia: 2 marca 1975 r. Obywatelstwo: malijskie Nr paszportu: paszport dyplomatyczny AA0193660, ważny do 15.2.2023 Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. pojednania, starszy pułkownik Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO |
Starszy pułkownik Ismaël Wagué jest kluczowym członkiem wewnętrznego kręgu pułkownika Assimiego Goïty i był jednym z głównych podmiotów odpowiedzialnych za zamach stanu w sierpniu 2020 r. wraz z pułkownikiem Goïtą, pułkownikiem Sadim Camarą, pułkownikiem Modibem Koné i Malickiem Diawem. W dniu 19 sierpnia 2020 r. ogłosił, że wojsko przejęło władzę, a następnie został rzecznikiem Narodowego Komitetu Ocalenia Ludu. Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali. Jako minister pojednania rządu okresu przejściowego od października 2020 r. Ismaël Wagué odpowiada za wdrożenie Porozumienia na rzecz pokoju i pojednania w Mali. Swoim oświadczeniem z października 2021 r. przyczynił się do zablokowania komitetu monitorującego Porozumienie na rzecz pokoju i pojednania w Mali (Comité de suivi de l’accord, CSA), a tym samym do zablokowania wdrożenia Porozumienia, które przewidziano w art. 2 Karty okresu przejściowego. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ismaëla Wagué) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. Ismaël Wagué jest zatem odpowiedzialny za działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności Mali, a także za utrudnianie i podważanie pomyślnego zakończenia okresu przemian politycznych w Mali. |
4.2.2022 |
|
3. |
MAÏGA, Choguel |
Miejsce urodzenia: Tabango, Gao, Mali Data urodzenia: 31 grudnia 1958 r. Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: paszport dyplomatyczny nr DA0004473, wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: premier Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO |
Jako premier od czerwca 2021 r. Choguel Maïga kieruje malijskim rządem okresu przejściowego utworzonym po zamachu stanu przeprowadzonym w dniu 24 maja 2021 r. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, w czerwcu 2021 r. ogłosił zorganizowanie „Assises nationales de la refondation” (ANR) jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił sam Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym premiera Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. Jako premier Choguel Maïga jest bezpośrednio odpowiedzialny za odroczenie wyborów przewidzianych w Karcie okresu przejściowego, w związku z czym utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
|
4. |
MAÏGA, Ibrahim Ikassa |
Miejsce urodzenia: Tondibi, Gao, Mali Data urodzenia: 5 lutego 1971 r. Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali Płeć: mężczyzna Stanowisko: minister ds. odbudowy Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO |
Ibrahim Ikassa Maïga jest członkiem komitetu strategicznego M5-RFP (Mouvement du 5 juin-Rassemblement des Force patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. W czerwcu 2021 r. Ibrahimowi Ikassie Maïdze, jako ministrowi ds. odbudowy, powierzono zadanie zaplanowania „Assises nationales de la Refondation” (ANR), ogłoszonego przez premiera Choguela Maïgę. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. ECOWAS przyjęła w listopadzie 2021 r. indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Ibrahima Ikassy Maïgi) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. Jako minister ds. odbudowy Ibrahim Ikassa Maïga utrudnia pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali i podważa takie przemiany, w szczególności przez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
4.2.2022 |
|
5. |
DIARRA, Adama Ben alias Ben Le Cerveau |
Miejsce urodzenia: Kati, Mali Obywatelstwo: malijskie Numer paszportu: paszport dyplomatyczny wydany przez Mali, wiza Schengen Płeć: mężczyzna Stanowisko: członek Tymczasowej Rady Narodowej (organ ustawodawczy okresu przejściowego) Adres: Koulouba – Présidence de la République 00223 BAMAKO |
Adama Ben Diarra, znana jako Towarzysz Ben Le Cerveau, jest jednym z młodych liderów M5-RFP (Mouvement du 5 Juin-Rassemblement des Forces patriotiques), który odegrał kluczową rolę w obaleniu prezydenta Keity. Adama Ben Diarra jest również przywódcą Yéréwolo, głównej organizacji wspierającej władze przejściowe, oraz – od dnia 3 grudnia 2021 r. – członkiem Tymczasowej Rady Narodowej. Tymczasowa Rada Narodowa nie poczyniła znaczących postępów w zakresie „misji” uzgodnionych w Karcie okresu przejściowego z dnia 1 października 2020 r., które miały się zakończyć w ciągu 18 miesięcy, o czym świadczy brak zatwierdzenia przez Tymczasową Radę Narodową projektu ordynacji wyborczej. Przyczynia się to do opóźnienia organizacji wyborów, a tym samym do opóźnienia pomyślnego zakończenia przemian politycznych w Mali. Adama Ben Diarra aktywnie działa na rzecz przedłużenia okresu przejściowego podczas wieców politycznych i w sieciach społecznościowych, a także wspiera to przedłużenie, głosząc, że pięcioletnie przedłużenie okresu przejściowego, o którym zdecydowały władze przejściowe w następstwie „Assises nationales de la Refondation” (ANR), było wyjściem naprzeciw dążeniom ludności malijskiej. Niezgodnie z harmonogramem reform i wyborów uzgodnionym wcześniej z ECOWAS i zawartym w Karcie okresu przejściowego, rząd okresu przejściowego ogłosił zorganizowanie ANR jako część procesu poprzedzającego reformę i jako warunek wstępny organizacji wyborów zaplanowanych na dzień 27 lutego 2022 r. |
4.2.2022 |
|
|
|
|
Jak ogłosił Choguel Maïga, ANR było kilkakrotnie odkładane, a wybory – opóźnione. ANR, które ostatecznie odbyło się w grudniu 2021 r., zostało zbojkotowane przez wiele zainteresowanych stron. Na podstawie ostatecznych zaleceń ANR rząd okresu przejściowego przedstawił nowy harmonogram przewidujący przeprowadzenie wyborów prezydenckich w grudniu 2025 r., umożliwiając tym samym władzom przejściowym utrzymanie władzy przez okres dłuższy niż pięć lat. W listopadzie 2021 r. ECOWAS przyjęła indywidualne sankcje wobec władz przejściowych (w tym Adamy Bena Diarry) za opóźnienie w organizacji wyborów i opóźnienie zakończenia okresu przejściowego. ECOWAS podkreśliła, że władze przejściowe wykorzystały potrzebę wdrożenia reform jako pretekst do uzasadnienia przedłużenia okresu przejściowego i utrzymania władzy bez demokratycznych wyborów. Adama Ben Diarra utrudnia zatem pomyślne zakończenie przemian politycznych w Mali, w szczególności poprzez utrudnianie i podważanie przeprowadzenia wyborów oraz przekazania władzy wybranym organom. |
|
ZAŁĄCZNIK II
Strony internetowe zawierające informacje o właściwych organach oraz adres na potrzeby powiadomień kierowanych do Komisji
BELGIA
https://diplomatie.belgium.be/en/policy/policy_areas/peace_and_security/sanctions
BUŁGARIA
https://www.mfa.bg/en/EU-sanctions
CZECHY
www.financnianalytickyurad.cz/mezinarodni-sankce.html
DANIA
http://um.dk/da/Udenrigspolitik/folkeretten/sanktioner/
NIEMCY
https://www.bmwi.de/Redaktion/DE/Artikel/Aussenwirtschaft/embargos-aussenwirtschaftsrecht.html
ESTONIA
https://vm.ee/et/rahvusvahelised-sanktsioonid
IRLANDIA
https://www.dfa.ie/our-role-policies/ireland-in-the-eu/eu-restrictive-measures/
GRECJA
http://www.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html
HISZPANIA
https://www.exteriores.gob.es/es/PoliticaExterior/Paginas/SancionesInternacionales.aspx
FRANCJA
http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/autorites-sanctions/
CHORWACJA
https://mvep.gov.hr/vanjska-politika/medjunarodne-mjere-ogranicavanja/22955
WŁOCHY
https://www.esteri.it/it/politica-estera-e-cooperazione-allo-sviluppo/politica_europea/misure_deroghe/
CYPR
https://mfa.gov.cy/themes/
ŁOTWA
http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539
LITWA
http://www.urm.lt/sanctions
LUKSEMBURG
https://maee.gouvernement.lu/fr/directions-du-ministere/affaires-europeennes/organisations-economiques-int/mesures-restrictives.html
WĘGRY
https://kormany.hu/kulgazdasagi-es-kulugyminiszterium/ensz-eu-szankcios-tajekoztato
MALTA
https://foreignandeu.gov.mt/en/Government/SMB/Pages/SMB-Home.aspx
NIDERLANDY
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internationale-sancties
AUSTRIA
https://www.bmeia.gv.at/themen/aussenpolitik/europa/eu-sanktionen-nationale-behoerden/
POLSKA
https://www.gov.pl/web/dyplomacja/sankcje-miedzynarodowe
https://www.gov.pl/web/diplomacy/international-sanctions
PORTUGALIA
https://www.portaldiplomatico.mne.gov.pt/politica-externa/medidas-restritivas
RUMUNIA
http://www.mae.ro/node/1548
SŁOWENIA
http://www.mzz.gov.si/si/omejevalni_ukrepi
SŁOWACJA
https://www.mzv.sk/europske_zalezitosti/europske_politiky-sankcie_eu
FINLANDIA
https://um.fi/pakotteet
SZWECJA
https://www.regeringen.se/sanktioner
Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej:
European Commission
Directorate-General for Financial Stability, Financial Services and Capital Markets Union (DG FISMA)
Rue de Spa/Spastraat 2
B-1049 Brussels, Belgia
E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu
( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).