02017R1153 — PL — 01.01.2020 — 005.002

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

zmienione przez:

sprostowane przez:

▼B

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/1153

z dnia 2 czerwca 2017 r.

ustanawiające metodę określania parametrów korelacji niezbędnych do odzwierciedlenia zmian w regulacyjnej procedurze badań oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1014/2010

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa:

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

Artykuł 3

Określenie średniego indywidualnego poziomu emisji CO2 w celu wykazania zgodności z celami w okresie 2017–2020

Artykuł 4

Określenie średniego indywidualnego poziomu emisji w oparciu o wartości CO2 WLTP

Ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r. ten średni indywidualny poziom emisji wykorzystuje się do określenia zgodności producenta z jego docelowym indywidualnym poziomem emisji.

Artykuł 5

Stosowanie art. 5a rozporządzenia (WE) nr 443/2009 – superjednostki

Jeżeli zmierzona wartość CO2 NEDC nowego samochodu osobowego jest mniejsza niż 50 g CO2/km, producent, do celów stosowania art. 5a rozporządzenia (WE) nr 443/2009, zapisuje tę wartość w świadectwie zgodności przedmiotowych pojazdów do dnia 31 grudnia 2022 r.

Ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r.

Artykuł 6

Stosowanie art. 12 rozporządzenia (WE) nr 443/2009 – innowacje ekologiczne

Od roku kalendarzowego 2024 ograniczenia emisji uzyskane dzięki zastosowaniu innowacji ekologicznych uwzględnia się przy obliczaniu średniego indywidualnego poziomu emisji bez dostosowania.

Artykuł 7

Określenie i korekta wartości CO2 NEDC do obliczenia średniego indywidualnego poziomu emisji

▼M3

Artykuł 7a

Sprawozdawczość w zakresie wyników pomiarów WLTP

W przypadku gdy emisje CO2 w cyklu mieszanym z pojedynczego pojazdu określa się wyłącznie w odniesieniu do pojazdu H, producenci podają wartość MCO2,C,5 pochodzącą z pozycji 2.5.1.1.3 (pojazd H) świadectwa homologacji typu WE.

Producenci przekazują Komisji te wartości emisji CO2 wraz z wartościami MCO2,C,5 stosowanymi do obliczeń najpóźniej trzy miesiące po otrzymaniu przez Komisję powiadomienia o wstępnych danych za 2020 r., wysyłając te dane na konto producenta w bazie danych biznesowych Europejskiej Agencji Środowiska.

▼M4

▼M3

▼B

Artykuł 8

Zmiany w rozporządzeniu (UE) nr 1014/2010

W rozporządzeniu (UE) nr 1014/2010 wprowadza się następujące zmiany:

Artykuł 9

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

ZAŁĄCZNIK I

1.   WPROWADZENIE

W niniejszym załączniku ustanawia się metodę określania wartości CO2 NEDC dla poszczególnych pojazdów kategorii M1.

2.   OKREŚLENIE WARTOŚCI CO2 NEDC DLA RODZINY INTERPOLACJI WLTP

2.1.    Narzędzie korelacji

Organ udzielający homologacji typu zapewnia określanie wartości CO2 NEDC stosowanych jako wartości odniesienia do celów sekcji 3 poprzez symulację zgodnie z przepisami określonymi w niniejszym załączniku.

Komisja zapewnia w tym celu narzędzie symulacji (zwane dalej „narzędziem korelacji”) w formie wykonywalnego oprogramowania dostępnego do pobrania. ►M4  W odniesieniu do hybrydowych pojazdów elektrycznych niedoładowywanych zewnętrznie (NOVC-HEV) i hybrydowych pojazdów elektrycznych doładowywanych zewnętrznie (OVC-HEV) wartości CO2 NEDC, które należy wykorzystywać jako wartości odniesienia do celów sekcji 3, ustala się za pomocą badań fizycznych pojazdu a nie poprzez symulacje przy użyciu narzędzia korelacji. Pomiarów fizycznych dokonuje się zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi badań fizycznych pojazdu określonymi w niniejszym załączniku. Dane wejściowe na potrzeby badań fizycznych pojazdu określa się i przekazuje do organu udzielającego homologacji typu lub, w stosownych przypadkach, służby technicznej, zgodnie z pkt 2.4. ◄

2.1.1.    Dostęp do narzędzia korelacji

Narzędzie korelacji jest instalowane w komputerze organu udzielającego homologacji typu lub, w stosownych przypadkach, służby technicznej, zgodnie z instrukcjami zawartymi na stronie internetowej:

[http://ec.europa.eu/clima/policies/transport/vehicles/cars/documentation_en.htm]

Organ udzielający homologacji typu zapewnia stosowanie narzędzia korelacji zgodnie z wymogami niniejszego rozporządzenia oraz instrukcjami dla użytkownika zawartymi w podręczniku użytkownika ( 2 ).

Na żądanie Komisja zapewnia wsparcie dla organów udzielających homologacji i służb technicznych stosujących narzędzie korelacji do celów niniejszego rozporządzenia. Wnioski o wsparcie należy kierować na adres skrzynki funkcyjnej:

co2mpas@jrc.ec.europa.eu ( 3 )

Narzędzie korelacji jest dostępne dla innych użytkowników, ale wsparcie jest im udzielane wyłącznie w granicach dostępnych zasobów.

▼M1

2.1.2.    Wyznaczenie użytkowników narzędzia korelacji

Państwa członkowskie informują Komisję o punktach kontaktowych odpowiedzialnych za stosowanie narzędzia korelacji w ramach organu udzielającego homologacji oraz, w stosownych przypadkach, służb technicznych. Wyznacza się tylko jeden punkt kontaktowy na organ lub służbę. Informacje przekazane Komisji obejmują następujące dane (nazwa organizacji, imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej, adres pocztowy, adres e-mail oraz numer telefonu). Informacje te należy przesłać na adres skrzynki funkcyjnej ( 4 ):

EC-CO2-LDV–IMPLEMENTATION@ec.europa.eu

Klucze podpisu elektronicznego wykorzystywane podczas stosowania narzędzia korelacji są dostarczane tylko na wniosek punktu kontaktowego ( 5 ). Komisja publikuje wytyczne dotyczące procedury stosowanej w odniesieniu do takich wniosków.

▼B

2.1.3.    Coroczna aktualizacja narzędzia korelacji

Funkcjonowanie narzędzia korelacji jest stale kontrolowane, z uwzględnieniem dostarczanych informacji, w szczególności przez osoby wyznaczone do kontaktów, o których mowa w pkt 2.1.2. W miarę potrzeby Komisja przygotowuje nową wersję narzędzia wprowadzaną co roku w dniu 1 września. Nowa wersja nie wpływa na ważność wyników uzyskanych za pomocą wersji poprzednich.

Nowa wersja może być stosowana do celów procedury określonej w sekcji 3 niniejszego załącznika, od dnia jej wprowadzenia. Za zgodą organu udzielającego homologacji typu lub służby technicznej można jednak nadal stosować poprzednią wersję narzędzia korelacji przez okres nie dłuższy niż dwa miesiące po wprowadzeniu nowej wersji.

Stosowaną wersję oraz system operacyjny komputera, na którym narzędzie korelacji było stosowane przez organ udzielający homologacji typu lub służbę techniczną, należy podać w podpisanym elektronicznie raporcie wyjściowym narzędzia korelacji.

Jeżeli stosowanie nowej wersji wymaga dostosowania przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu, wprowadzenie nowej wersji nie może nastąpić przed odpowiednią zmianą rozporządzenia.

2.1.4.    Dostosowania ad hoc narzędzia korelacji

Niezależnie od przepisów pkt 2.1.3 w przypadku poważnych zakłóceń w działaniu narzędzia korelacji stosowanego do celów procedury określonej w sekcji 3, możliwie szybko po wykryciu nieprawidłowości przygotowuje się i wprowadza nową wersję narzędzia. Nowa wersja obowiązuje od dnia jej wprowadzenia i nie wpływa na ważność wyników uzyskanych za pomocą wersji poprzednich.

Jeżeli stosowanie nowej wersji wymaga dostosowania przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu, wprowadzenie nowej wersji nie może nastąpić przed odpowiednią zmianą rozporządzenia.

2.2.    Identyfikacja wyników badań WLTP stosowanych do określania danych wejściowych dla modelu symulacji

Dane wejściowe do symulacji wykonywanych przez narzędzie korelacji uzyskuje się z odpowiednich wyników badania WLTP dla pojazdu H oraz, w stosownych przypadkach, pojazdu L, zgodnie z definicją w pkt 4.2.1 subzałącznika 4 do załącznika XXI do rozporządzenia (UE) 2017/1151. Jeżeli przeprowadza się więcej niż jedno badanie homologacji typu WLTP pojazdu H lub L zgodnie z tabelą A6/2 w załączniku XXI do tego rozporządzenia, w celu określenia danych wejściowych stosuje się następujące wyniki badań:

▼M1

▼M3

2.2a.   Warunki badania WLTP

Aby badanie WLTP można było uznać za istotne zgodnie z pkt 2.2 oraz w celu określenia danych wejściowych przedstawionych w pkt 2.4, stosuje się warunki badania określone w załączniku XXI do rozporządzenia (UE) 2017/1151, ze wskazaniem następujących szczegółowych informacji:

▼M4

▼M3

2.2b.   Stosowanie warunków badania WLTP

Szczegółowe informacje, o których mowa w pkt 2.2a lit. a)–d), stosuje się w następujący sposób:

▼B

2.3.    Określanie danych wejściowych i warunków stosowania narzędzia korelacji

W symulacjach wykonywanych przez narzędzie korelacji należy uwzględnić warunki badania, o których mowa w załączniku XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008, w tym szczegółowe informacje podane w pkt 2.3.1–2.3.7 niniejszego załącznika.

Fizyczne pomiary pojazdu, o których mowa w pkt 3, przeprowadza się zgodnie z warunkami, o których mowa we wspomnianym rozporządzeniu, z uwzględnieniem szczegółowych informacji podanych w niniejszym załączniku oraz, w stosownych przypadkach, danych wejściowych określonych w pkt 2.4.

▼M1

2.3.1.    Określenie bezwładności pojazdu w procedurze NEDC

Masę odniesienia NEDC pojazdu H oraz, w stosownych przypadkach, pojazdów L i R określa się w następujący sposób:

gdzie:

pojazd R jest pojazdem reprezentatywnym dla rodziny macierzy obciążenia drogowego zdefiniowanej w pkt 5.1 załącznika XXI subzałącznik 4 do rozporządzenia (UE) 2017/1151 ( 6 );

▼M2

MRO oznacza masę w stanie gotowym do jazdy, zgodnie z definicją w art. 3 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 443/2009 dla pojazdów, odpowiednio, H, L i R.

▼M1

Masą odniesienia stosowaną jako informacja wejściowa do symulacji i, w stosownych przypadkach, fizycznego badania pojazdu jest wartość bezwładności określona w tabeli 3 w załączniku 4a do regulaminu EKG ONZ nr 83, która jest równoważna masie odniesienia RM określonej zgodnie z niniejszym punktem i oznaczanej jako TMn,L, TMn,H i TMn,R.

▼B

2.3.2.    Określenie wpływu kondycjonowania wstępnego

Przygotowując hamownię podwoziową do przeprowadzenia badania homologacji typu, pojazd poddaje się kondycjonowaniu wstępnemu w celu osiągnięcia warunków podobnych do stosowanych w próbie wybiegu. Procedura kondycjonowania wstępnego stosowana w badaniu WLTP różni się od procedury stosowanej do celów NEDC, tak aby przy równym obciążeniu drogowym pojazd był uznawany za poddany większym siłom w badaniu WLTP. Różnica ta wynosi 6 niutonów i wartość tę stosuje się do obliczenia obciążeń drogowych NEDC zgodnie z pkt 2.3.8.

2.3.3.    Warunki otoczenia, o których mowa w pkt 3.1.1 regulaminu EKG ONZ nr 83

Do celów narzędzia korelacji temperatura komory do badań wynosi 25 °C.

Również w przypadku fizycznego pomiaru pojazdu zgodnie z pkt 3 temperatura komory do badań wynosi 25 °C. Jednak na wniosek producenta temperatura komory do badań może zostać ustalona do pomiarów fizycznych na poziomie od 20 do 25 °C.

2.3.4.    Określenie początkowego stanu naładowania akumulatora

Początkowy stan naładowania akumulatora ustala się na poziomie co najmniej 99 procent do celów badania z użyciem narzędzia korelacji. Tę samą zasadę stosuje się w przypadku fizycznego badania pojazdu.

▼M1

2.3.5.    Określenie różnicy w zaleceniach dotyczących ciśnienia w oponach

Zgodnie z pkt 6.6.3 dodatku 3 do załącznika I do rozporządzenia (UE) 2017/1151 najniższe zalecane ciśnienie w oponach dla masy próbnej pojazdu stosuje się podczas wybiegu w celu ustalenia obciążenia drogowego, natomiast nie jest ono określone w procedurze NEDC. Ciśnienie w oponach, które należy uwzględnić do obliczenia obciążenia drogowego w procedurze NEDC zgodnie z pkt 2.3.8 musi odpowiadać średniej dla dwóch osi o wartości średniej między minimalnym i maksymalnym dopuszczalnym ciśnieniem dla wybranych opon na każdej osi dla masy odniesienia NEDC pojazdu. Obliczenie przeprowadza się dla pojazdu H oraz, w stosownych przypadkach, pojazdów L i R zgodnie z następującym wzorem:

gdzie:

Odpowiedni skutek w postaci przyłożonej do pojazdu siły oporu oblicza się, stosując następujące wzory dla pojazdów H, L i R:

2.3.6.    Określenie głębokości bieżnika opon (TTD)

Zgodnie z pkt 4.2.2.2 subzałącznika 4 do załącznika XXI do rozporządzenia (UE) 2017/1151 dla badania WLTP minimalna głębokość bieżnika opon wynosi 80 %, natomiast zgodnie z pkt 4.2 dodatku 7 do załącznika 4a do regulaminu EKG ONZ nr 83 minimalna dopuszczalna głębokość bieżnika opon do celów badania NEDC wynosi 50 % wartości nominalnej. Skutkuje to średnią różnicą 2 mm głębokości bieżnika między tymi dwoma procedurami. Odpowiedni skutek w postaci przyłożonej do pojazdu siły oporu ustala się do celów obliczania obciążenia drogowego NEDC w pkt 2.3.8 dla pojazdów H, L i R zgodnie z następującymi wzorami:

gdzie:

RMn,H, RMn,L, i RMn,R to masy odniesienia pojazdów H, L i R określone zgodnie z pkt 2.3.1.

▼B

2.3.7.    Określenie bezwładności części obracających się

Do celów narzędzia korelacji:

Podczas symulacji badania WLTP należy uwzględniać cztery obracające się koła, natomiast do celów badań NEDC uwzględnia się jedynie dwa obracające się koła. Wpływ, jaki to ma na siły przyłożone do pojazdu, należy wziąć pod uwagę zgodnie z wzorami podanymi w pkt 2.3.8.1.1 lit. a) ppkt 3).

Siły przyspieszające i spowalniające oblicza się w narzędziu korelacji w celu symulacji badania NEDC, uwzględniając bezwładność tylko dwóch obracających się kół.

Do celów badania fizycznego:

Podczas ustalania próby wybiegu WLTP czasy wybiegu są przenoszone na siły i na odwrót, z uwzględnieniem właściwej masy próbnej oraz wpływu masy obrotowej (3 % sumy masy pojazdu w stanie gotowym do jazdy i 25 kg). W przypadku ustalania próby wybiegu NEDC czasy wybiegu są przenoszone na siły i na odwrót, pomijając wpływ masy obrotowej (stosuje się tylko bezwładność pojazdu w procedurze NEDC obliczoną w pkt 2.3.1).

2.3.8.    Określenie obciążeń drogowych NEDC

▼M2

2.3.8.1.   W przypadku obciążeń drogowych WLTP określonych zgodnie z pkt 1–4 i 6 subzałącznika 4 do załącznika XXI do rozporządzenia (UE) 2017/1151

Współczynniki obciążenia drogowego NEDC oblicza się zgodnie z wzorami określonymi w pkt 2.3.8.1.1 (dla pojazdu H) i w pkt 2.3.8.1.2 (dla pojazdu L) oraz zgodnie z lit. a) i b) poniżej.

O ile nie określono inaczej, wzory te mają zastosowanie zarówno w przypadku symulacji, jak i fizycznych badań pojazdu.

Organ udzielający homologacji typu lub, w stosownych przypadkach, służba techniczna sprawdza, czy tunel aerodynamiczny, o którym mowa w pkt 3.2.3.2.2.3 w subzałączniku 7 do załącznika XXI do rozporządzenia (UE) 2017/1151, umożliwia dokładne określenie wartości Δ(Cd × Af). Jeżeli tunel aerodynamiczny tego nie umożliwia, dla wszystkich pojazdów w danej rodzinie stosuje się najwyższą wartość oporu aerodynamicznego.

▼B

2.3.8.1.1.   Określenie współczynników obciążenia drogowego NEDC dla pojazdu H

▼M2

Jeżeli ta procedura obliczeniowa jest stosowana w odniesieniu do pojedynczego pojazdu zgodnie z pkt 4.2.1.4.2, obciążenia drogowe WLTP i masę próbną odpowiadające pojedynczemu pojazdowi NEDC stosuje się bez uwzględnienia wyposażenia dodatkowego.

▼B

2.3.8.1.2.   Określenie współczynników obciążenia drogowego NEDC dla pojazdu L

▼M1

▼M2

▼B

2.4.    Macierz danych wejściowych

Producent określa dane wejściowe dla każdego pojazdu H i pojazdu L zgodnie z pkt 2.2 i przekazuje wypełnioną macierz określoną w tabeli 1 organowi udzielającemu homologacji typu lub – w stosownych przypadkach – służbie technicznej wyznaczonej do przeprowadzenia badania, z wyjątkiem pozycji 31, 32 i 33 (obciążenia drogowe NEDC), które są obliczane przez organ udzielający homologacji typu lub służbę techniczną zgodnie z wzorami określonymi w pkt 2.3.8. ►M3  Macierz danych wejściowych wypełnia się w odniesieniu do każdego przeprowadzanego badania WLTP. ◄

Organ udzielający homologacji typu lub służba techniczna dokonuje niezależnej weryfikacji i potwierdza poprawność danych wejściowych dostarczonych przez producenta. W przypadku wątpliwości organ udzielający homologacji typu lub służba techniczna określa odpowiednie dane wejściowe niezależnie od informacji dostarczonych przez producenta lub, w stosownych przypadkach, podejmuje działania zgodnie z pkt 3.2.7 i 3.2.8.

3.   OKREŚLENIE WARTOŚCI NEDC EMISJI CO2 I ZUŻYCIA PALIWA DLA POJAZDÓW H I L

3.1.    Określenie wartości odniesienia CO2, wartości właściwych dla danej fazy i wartości zużycia paliwa NEDC dla pojazdu H i L

Organ udzielający homologacji typu zapewnia określanie wartości odniesienia CO2 NEDC dla danego pojazdu H oraz, w stosownych przypadkach, pojazdu L z rodziny interpolacji WLTP, jak również wartości właściwych dla danej fazy i zużycia paliwa, zgodnie z pkt 3.1.2 i 3.1.3.

▼M1

Jeżeli różnica między pojazdem H i pojazdem L wynika wyłącznie z różnicy w wyposażeniu dodatkowym (tj. MRO, kształt nadwozia oraz współczynniki obciążenia drogowego są takie same) wartość odniesienia CO2 NEDC określa się tylko dla pojazdu H.

3.1.1.    Dane wejściowe i wyjściowe narzędzia korelacji

3.1.1.1.   Oryginalny raport wyjściowy narzędzia korelacji

Organ udzielający homologacji typu lub wyznaczona służba techniczna zapewnia kompletność pliku danych wejściowych dla narzędzia korelacji. Po przetworzeniu przebiegu badawczego przez narzędzie korelacji wydaje się oryginalny raport wyjściowy narzędzia korelacji z przypisaną wartością skrótu. Raport obejmuje następujące części:

▼M3 —————

▼M1

▼M3

3.1.1.2.   Kompletny plik korelacji

Jeżeli oryginalny raport wyjściowy narzędzia korelacji wydano zgodnie z pkt 3.1.1.1, organ udzielający homologacji typu lub, w stosownych przypadkach, wyznaczona służba techniczna wysyła plik podsumowujący, o którym mowa w pkt 3.1.1.1 lit. c), na serwer Komisji, z którego do nadawcy przesyłana jest odpowiedź (której kopię otrzymują właściwe służby Komisji) zawierająca wygenerowaną losowo liczbę całkowitą z przedziału 0–99, wartość skrótu pliku podsumowującego jednoznacznie łączącego tę liczbę z oryginalnym raportem wyjściowym podpisanym cyfrowo przez serwer Komisji.

Organ udzielający homologacji typu lub, w stosownych przypadkach, wyznaczona służba techniczna tworzy kompletny plik korelacji, który zawiera oryginalny raport wyjściowy narzędzia korelacji, o którym mowa w pkt 3.1.1.1, oraz odpowiedź z serwera Komisji. Organ udzielający homologacji typu zachowuje plik jako sprawozdanie z badań zgodnie z załącznikiem VIII do dyrektywy 2007/46/WE.

▼M1

3.1.2.    Wartość odniesienia CO2 NEDC dla pojazdu H

Narzędzie korelacji stosuje się do wykonywania symulowanego badania NEDC pojazdu H, wykorzystując odpowiednie dane wejściowe, o których mowa w pkt 2.4.

Wartość odniesienia CO2 NEDC dla pojazdu H określa się w następujący sposób:

CO 2,H = NEDC CO2,C,H · Ki,H

gdzie:

Oprócz wartości odniesienia CO2 NEDC narzędzie korelacji zapewnia również wartości CO2 właściwe dla danej fazy dla pojazdu H.

3.1.3.    Wartość odniesienia CO2 NEDC dla pojazdu L

W stosownych przypadkach symulowane badanie NEDC pojazdu L przeprowadza się przy użyciu narzędzia korelacji i odpowiednich danych wejściowych, o których mowa w pkt 2.4:

Wartość odniesienia CO2 NEDC dla pojazdu L określa się w następujący sposób:

CO2, L = NEDC CO2,C,L · Ki,L

gdzie:

Oprócz wartości odniesienia CO2 NEDC narzędzie korelacji zapewnia również wartości CO2 właściwe dla danej fazy dla pojazdu L.

▼B

3.2.    Interpretacja wartości odniesienia CO2 NEDC określonych dla pojazdów H i L

Dla każdej rodziny interpolacji WLTP producent deklaruje organowi udzielającemu homologacji łączną wartość emisji masowej CO2 NEDC dla pojazdu H oraz, w stosownych przypadkach, dla pojazdu L. Organ udzielający homologacji typu zapewnia określanie wartości odniesienia CO2 NEDC dla pojazdu H oraz, w stosownych przypadkach, dla pojazdu L zgodnie z pkt 3.1.2–3.1.3, oraz interpretację wartości odniesienia dla danego pojazdu zgodnie z pkt 3.2.1–3.2.5.

▼M1

▼B

3.3.    Obliczanie wartości CO2 właściwych dla danej fazy i wartości zużycia paliwa NEDC dla pojazdów H i L

Organ udzielający homologacji typu lub, w stosownych przypadkach, służba techniczna określają wartości NEDC właściwe dla danej fazy i wartości zużycia paliwa dla pojazdów H i L zgodnie z pkt 3.3.1–3.3.4.

▼M1

3.3.1.    Obliczanie wartości CO2 NEDC właściwych dla danej fazy dla pojazdu H

Wartości NEDC właściwe dla danej fazy dla pojazdu H oblicza się w następujący sposób:

NEDC CO 2, p,H = NEDC CO 2, p,H ,c · CO 2, AF,H

gdzie:

3.3.2.    Obliczanie wartości CO2 NEDC właściwych dla danej fazy dla pojazdu L

Wartości NEDC właściwe dla danej fazy dla pojazdu L oblicza się w następujący sposób:

NEDC CO 2, p,L = NEDC CO 2, p,L , c · CO 2, AF,L

gdzie:

3.3.3.    Obliczanie zużycia paliwa NEDC dla pojazdu H i L

3.3.3.1.   Obliczanie zużycia paliwa NEDC (cykl mieszany)

Zużycie paliwa NEDC (cykl mieszany) dla pojazdów H i L oblicza się, stosując emisje CO2 NEDC w cyklu mieszanym określone zgodnie z pkt 3.2 oraz przepisy określone w załączniku XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008. Emisje innych zanieczyszczeń mających znaczenie dla obliczania zużycia paliwa (węglowodorów, tlenku węgla) uważa się za równe 0 (zeru) g/km.

3.3.3.2.   Obliczanie zużycia paliwa NEDC właściwego dla danej fazy

Zużycie paliwa NEDC właściwe dla danej fazy dla pojazdów H i L oblicza się, stosując emisje CO2 NEDC właściwe dla danej fazy określone zgodnie z pkt 3.3 oraz przepisy określone w załączniku XII do rozporządzenia (WE) nr 692/2008. Emisje innych zanieczyszczeń mających znaczenie dla obliczania zużycia paliwa (węglowodorów, tlenku węgla) uważa się za równe 0 (zeru) g/km.

▼M2 —————

▼B

4.   OBLICZANIE WARTOŚCI CO2 NEDC I WARTOŚCI ZUŻYCIA PALIWA NEDC PRZYPISANYCH DO POSZCZEGÓLNYCH POJAZDÓW KATEGORII M1

Producent oblicza wartości CO2 NEDC (właściwe dla danej fazy i w cyklu mieszanym) oraz wartości zużycia paliwa przypisane do poszczególnych samochodów osobowych zgodnie z pkt 4.1 i 4.2, i odnotowuje te wartości w świadectwach zgodności.

Stosuje się przepisy dotyczące zaokrąglania określone w pkt 1.3 subzałącznika 7 do załącznika XXI do rozporządzenia (UE) 2017/1151.

4.1.    Określenie wartości CO2 NEDC w przypadku rodziny interpolacji WLTP na podstawie pojazdu H

Jeżeli emisje CO2 dla rodziny interpolacji WLTP są określane tylko poprzez odniesienie do pojazdu H zgodnie z pkt 1.2.3.1 subzałącznika 6 do załącznika XXI do rozporządzenia (UE) 2017/1151, wartością CO2 NEDC, jaką należy odnotować w świadectwach zgodności pojazdów należących do tej rodziny, jest wartość emisji CO2 NEDC określona zgodnie z pkt 3.2 niniejszego załącznika i odnotowana w świadectwie homologacji typu danego pojazdu H.

4.2.    Określenie wartości CO2 NEDC w przypadku rodziny interpolacji WLTP na podstawie pojazdu L i pojazdu H

4.2.1.    Obliczanie obciążenia drogowego dla pojedynczego pojazdu

4.2.1.1.   Masa danego pojazdu

Masę odniesienia NEDC pojedynczego pojazdu (RMn,ind) określa się w następujący sposób:

gdzie MRO ind to masa pojedynczego pojazdu w stanie gotowym do jazdy zdefiniowana w art. 3 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 443/2009.

Masą stosowaną do obliczenia wartości CO2 NEDC pojedynczego pojazdu jest wartość bezwładności określona w tabeli 3 w załączniku 4a do regulaminu EKG ONZ nr 83, która odpowiada masie odniesienia określonej zgodnie z niniejszym punktem i zwanej TMn,ind.

4.2.1.2.   Opór toczenia pojedynczego pojazdu

Wartości oporu toczenia opon określone zgodnie z pkt 3.2.3.2.2.2 subzałącznika 7 do załącznika XXI do rozporządzenia (UE) 2017/1151 są wykorzystywane do interpolacji wartości CO2 NEDC pojedynczego pojazdu.

4.2.1.3.   Opór aerodynamiczny pojedynczego pojazdu

Opór aerodynamiczny pojedynczego pojazdu oblicza się, uwzględniając różnicę oporu aerodynamicznego między danym pojazdem a pojazdem L wynikającą z różnicy w kształcie nadwozia (m2):

gdzie:

Organ udzielający homologacji typu lub, w stosownych przypadkach, służba techniczna sprawdza, czy tunel aerodynamiczny, o którym mowa w pkt 3.2.3.2.2.3 w subzałączniku 7 do załącznika XXI do rozporządzenia (UE) 2017/1151, umożliwia dokładne określenie różnicy Δ(Cd × Af) w kształtach nadwozia między pojazdem L i H. Jeżeli tunel aerodynamiczny tego nie umożliwia, dla danego pojazdu stosuje się wartość
dla pojazdu H.

Jeżeli pojazdy L i H mają taki sam kształt nadwozia, wartość

dla metody interpolacji wynosi zero.

▼M2

4.2.1.4.   Obliczanie obciążenia drogowego dla pojedynczego pojazdu z rodziny interpolacji WLTP

4.2.1.4.1.   Współczynniki obciążenia drogowego określone na podstawie pojazdów NEDC H i L

Współczynniki obciążenia drogowego F0,n, F1,n i F2,n dla pojazdów H i L określone zgodnie z pkt 2.3.8 nazywa się odpowiednio F0n,H, F1n,H i F2n,H oraz F0n,L, F1n,L i F2n,L.

Współczynniki obciążenia drogowego f0n,ind, f1n,ind i f2n,ind dla pojedynczego pojazdu oblicza się zgodnie z następującym wzorem:

▼C1

Wzór 1(a)

▼M2

W przypadku nowych homologacji typu udzielonych od dnia 1 stycznia 2019 r. lub przed tą datą na wniosek producenta, współczynniki obciążenia drogowego oblicza się według następującego wzoru:

▼C1

Wzór 1(b)

albo, jeżeli (TMn,H · RRn,H – TMn,L · RRn,L) = 0, albo, w stosownych przypadkach, (RMn,H · RRn,H – RMn,L · RRn,L) = 0, zastosowanie ma wzór 2:

Wzór 2

albo, jeżeli Δ[Cd × Af]LH,n = 0, zastosowanie ma wzór 3:

Wzór 3

▼M2

4.2.1.4.2.   Współczynniki obciążenia drogowego określone na podstawie współczynników obciążenia drogowego WLTP pojedynczych pojazdów

Od dnia 1 stycznia 2019 r. w przypadku nowych homologacji typu oraz od dnia 1 stycznia 2020 r. w przypadku wszystkich nowych pojazdów dopuszczanych do ruchu lub przed tymi datami na wniosek producenta, obciążenia drogowe NEDC dla pojedynczego pojazdu określa się na podstawie współczynników obciążenia drogowego WLTP danego pojazdu w każdym z poniższych przypadków:

Współczynniki obciążenia drogowego NEDC, w przypadkach określonych w lit. a)–d), oblicza się przy użyciu wzorów określonych w pkt 2.3.8.1.1, w których odniesienia do pojazdu H uznaje się za odniesienia do pojedynczego pojazdu. ►M4  W przypadku, o którym mowa w lit. d), jeżeli współczynniki obciążenia drogowego dla rodziny macierzy obciążenia drogowego zostały określone zgodnie z pkt 2.3.8.2.1 lit. a), współczynniki obciążenia drogowego dla pojedynczego pojazdu mogą zostać określone zgodnie ze wzorem podanym w pkt 4.2.1.5 akapit drugi. ◄

W przypadku określonym w lit. a) ekstrapolację CO2 można przeprowadzić tylko wtedy, gdy różnica między pojazdami NEDC H i L jest równa lub większa niż 5 g CO2/km. W tym przypadku linia interpolacji może być ekstrapolowana maksymalnie o 3 g CO2/km powyżej poziomu emisji CO2 pojazdu H lub poniżej poziomu emisji CO2 pojazdu L. Jeżeli ekstrapolacja przekracza 3 g CO2/km lub różnica między pojazdem NEDC H i L jest mniejsza niż 5 g CO2/km, producent określa nową linię interpolacji dla tej rodziny interpolacji zgodnie z pkt 2 i 3 niniejszego załącznika.

▼M2 —————

▼B

4.2.1.5.   Obliczanie zapotrzebowania na energię w cyklu

Zapotrzebowanie na energię w stosowanym cyklu NEDC Ek,n oraz zapotrzebowanie na energię dla wszystkich stosowanych faz cyklu Ek,p,n mające zastosowanie do pojedynczych pojazdów z rodziny interpolacji WLTP oblicza się zgodnie z procedurą opisaną w pkt 5 subzałącznika 7 do załącznika XXI do rozporządzenia (UE) 2017/1151, dla następujących zestawów współczynników obciążenia drogowego (k) oraz mas:

W przypadku stosowania współczynników hamowni podwoziowej określonych w tabeli 3 w załączniku 4a do regulaminu EKG ONZ nr 83, stosuje się następujące wzory:

4.2.1.6.   Obliczanie wartości CO2 NEDC dla pojedynczego pojazdu przy użyciu metody interpolacji CO2

Dla każdej fazy (p) cyklu NEDC mającej zastosowanie do pojedynczych pojazdów z rodziny interpolacji WLTP udział w całkowitej masie CO2 dla pojedynczego pojazdu oblicza się w następujący sposób:

Emisje masowe CO2, w g/km, przypisane do pojedynczego pojazdu z rodziny interpolacji WLTP
, oblicza się w następujący sposób:

Symbole E1,p,n, E2,p,n, E3,p,n i E1,n, E2,n, E3,n określono w pkt 4.2.1.5.

4.2.1.7.   Obliczanie wartości zużycia paliwa NEDC dla pojedynczego pojazdu przy użyciu metody interpolacji

Dla każdej fazy (p) cyklu NEDC mającej zastosowanie do pojedynczych pojazdów z rodziny interpolacji WLTP zużycie paliwa, w l/100 km, oblicza się w następujący sposób:

Zużycie paliwa w l/100 km w pełnym cyklu dla pojedynczego pojazdu z rodziny interpolacji WLTP oblicza się w następujący sposób:

Symbole E1,p,n, E2,p,n, E3,p,n i E1,n, E2,n, E3,n określono w pkt 4.2.1.5.

5.   ZAPISYWANIE DANYCH

Organ udzielający homologacji typu lub wyznaczona służba techniczna zapewnia rejestrację następujących informacji:

ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK I

( 1 ) Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).

( *1 ) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1153 z dnia 2 czerwca 2017 r. ustanawiające metodę określania parametrów korelacji niezbędnych do odzwierciedlenia zmian w regulacyjnej procedurze badań oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1014/2010 (Dz.U. L 175, 7.7.2017, s. 679).”;

( 2 ) https://co2mpas.io/

( 3 ) Od dnia 1 sierpnia 2017 r. jrc-co2mpas@ec.europa.eu

( 4 ) Wszelkie aktualizacje adresu skrzynki pocztowej zostaną udostępnione na stronie internetowej.

( 5 ) Klucze podpisu elektronicznego dostarczane przez Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej.

( 6 ) Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/1151 z dnia 1 czerwca 2017 r. uzupełniające rozporządzenie (WE) nr 715/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie homologacji typu pojazdów silnikowych w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń pochodzących z lekkich pojazdów pasażerskich i użytkowych (Euro 5 i Euro 6) oraz w sprawie dostępu do informacji dotyczących naprawy i utrzymania pojazdów, zmieniającego dyrektywę 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, rozporządzenie Komisji (WE) nr 692/2008 i rozporządzenie Komisji (UE) nr 1230/2012 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 692/2008 (Dz.U. L 175 z 7.7.2017, s. 1).