02015R0378 — PL — 26.04.2017 — 001.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/378 z dnia 2 marca 2015 r. (Dz.U. L 064 z 7.3.2015, s. 30) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/646 z dnia 5 kwietnia 2017 r. |
L 92 |
36 |
6.4.2017 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/378
z dnia 2 marca 2015 r.
ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 514/2014 w odniesieniu do wprowadzenia procedury rocznego rozliczania rachunków i wprowadzenia kontroli zgodności rozliczeń
Artykuł 1
Roczne rozliczenie rachunków
1. Komisja ocenia kwalifikowalność każdego zgłoszonego projektu we wniosku o płatność salda rocznego, o którym mowa w art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/377 ( 1 ), w odniesieniu do celów przepisów szczegółowych określonych w rozporządzeniu (UE) nr 514/2014 i postanowień programów krajowych zatwierdzonych zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) nr 514/2014.
Przy podejmowaniu decyzji o płatności salda rocznego Komisja powinna również uwzględnić informacje zawarte w:
a) rocznym sprawozdaniu z wykonania określonym w art. 54 rozporządzenia (UE) nr 514/2014;
b) wniosku o płatność salda rocznego w art. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/377.
2. Komisja rozlicza wszystkie kwoty zadeklarowane w przedłożonych rachunkach, jeśli nie ma wątpliwości co do ich kompletności, rzetelności i prawidłowości.
3. Komisja może wymagać dalszych informacji, w przypadku gdy przedłożone informacje są niekompletne lub niejasne, gdy istnieje niezgodność, różnice interpretacji lub wszelkie inne niespójności dotyczące wniosku o płatność.
4. Przedmiotowe państwo członkowskie na wniosek Komisji przedstawia dodatkowe informacje w terminie określonym w tymże wniosku. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek państwa członkowskiego złożony przed upływem tego terminu, Komisja może przyjąć wniosek o możliwość późniejszego przedstawienia informacji i ustalić nowy termin.
Jeśli dane państwo członkowskie nie przedstawi dodatkowych informacji w terminie lub jeśli udzielona przez nie odpowiedź jest niezadowalająca, Komisja może podjąć decyzję dotyczącą rozliczenia na podstawie posiadanych informacji.
5. Komisja informuje państwo członkowskie o swojej decyzji dotyczącej płatności salda rocznego, w tym o powodach, dla których wszelkie rachunki lub kwoty ujęte na rachunkach nie zostały zapłacone.
W przypadku gdy rachunki lub kwoty na rachunkach nie zostały zapłacone przez Komisję, państwo członkowskie może przedstawić dodatkowe informacje, aby Komisja mogła rozważyć zapłacenie tych rachunków lub kwot w następnym roku budżetowym.
6. Jeśli kwota zatwierdzona przez Komisję w decyzji w sprawie rozliczenia rocznych rachunków za rok budżetowy N jest niższa niż kwota rocznych płatności zaliczkowych na rok budżetowy N, tę drugą kwotę rozlicza się z tą pierwszą. Wszelkie nierozliczone płatności zaliczkowe są rozliczane w kolejnych procedurach rozliczania rachunków.
Akapit pierwszy stosuje się również w przypadkach, w których państwo członkowskie składa roczne rachunki wykazujące zerowe płatności.
▼M1 —————
8. Ustępy 1–5 niniejszego artykułu są stosowane odpowiednio do kwot odzyskanych.
Artykuł 2
Kontrola zgodności rozliczeń i korekty finansowe dokonywane przez Komisję
1. Jeśli Komisja uznaje, że wydatki nie były zgodne z zasadami unijnymi i krajowymi, powiadamia ona przedmiotowe państwo członkowskie o wynikach kontroli, o środkach naprawczych, które mają zostać podjęte w celu zapewnienia zgodności ze wspomnianymi zasadami, oraz o poziomie korekty finansowej, który uznaje za odpowiedni do jej ustaleń.
Powiadomienia należy dokonać zgodnie z art. 47 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 i należy w nim zawrzeć odniesienie do niniejszego artykułu.
2. Państwo członkowskie odpowiada w ciągu dwóch miesięcy od momentu otrzymania powiadomienia. W odpowiedzi państwo członkowskie ma możliwość w szczególności:
a) wykazać Komisji, że projekt(-y) kwalifikuje(-ą) się do otrzymania płatności;
b) wykazać Komisji, że zakres niezgodności lub ryzyka w przypadku wkładu Unii w programy krajowe jest mniejszy niż stwierdzony przez Komisję;
c) powiadomić Komisję o środkach naprawczych, jakie podjęło w celu zapewnienia zgodności z zasadami unijnymi i krajowymi, i o dacie ich wprowadzenia; oraz
d) powiadomić Komisję, czy przydatne byłoby zorganizowanie spotkania dwustronnego.
W uzasadnionych przypadkach Komisja może, na podstawie uzasadnionego wniosku państwa członkowskiego, zezwolić na przedłużenie dwumiesięcznego okresu maksymalnie o dwa miesiące. Wniosek należy kierować do Komisji przed upływem początkowego okresu dwóch miesięcy.
3. Komisja formalnie przekazuje państwu członkowskiemu ustalenia, których dokonała na podstawie informacji otrzymanych w ramach procedury rozliczenia zgodności rachunków.
4. Po przekazaniu swoich ustaleń państwom członkowskim Komisja przyjmuje, jeśli to konieczne, jedną lub więcej decyzji na podstawie art. 47 rozporządzenia (UE) nr 514/2014 w celu wykluczenia z finansowania unijnego wszelkich wydatków dokonanych niezgodnie z zasadami Unii.
Komisja może kontynuować postępowanie w ramach kolejnych procedur rozliczenia zgodności rachunków aż do wprowadzenia środków naprawczych przez państwo członkowskie.
Artykuł 3
Decyzja o nierozpoczynaniu lub zaniechaniu procedury rozliczenia zgodności rachunków
Komisja może podjąć decyzję o nierozpoczynaniu lub o zaniechaniu procedury rozliczenia zgodności rachunków zgodnie z art. 47 rozporządzenia (UE) nr 514/2014, jeżeli spodziewa się, że ewentualna korekta finansowa będąca skutkiem niezgodności wykrytej w wyniku dochodzenia nie będzie przekraczała 50 000 EUR oraz 2 % konkretnych wydatków, które uznano za niezgodne.
Artykuł 3a
Kryteria stwierdzania uchybień w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli
1. Komisja opiera swoją ocenę skutecznego funkcjonowania systemu zarządzania i kontroli na wynikach wszystkich dostępnych audytów przeprowadzanych przez państwa członkowskie, służby Komisji i Trybunał Obrachunkowy, wynikach dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych lub na wszelkich innych informacjach o zgodności z kryteriami desygnacji, o których mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1042/2014 ( 2 ).
Ocena Komisji obejmuje wewnętrzne środowisko kontrolne programu krajowego, działania w dziedzinie zarządzania i kontroli właściwej instytucji, a także działania w zakresie kontroli i audytu prowadzone przez instytucję audytową, i jest prowadzona w oparciu o weryfikację zgodności z kluczowymi wymogami określonymi w tabeli 1 w załączniku.
2. Zgodność z podstawowymi wymogami, o których mowa w ust. 1, zgodnie z kategoriami określonymi w tabeli 2 w załączniku, jest wykorzystywana do oceny skuteczności funkcjonowania każdej właściwej instytucji oraz do wyciągnięcia ogólnego wniosku w sprawie systemu zarządzania i kontroli. Przy wyciąganiu tego ogólnego wniosku należy uwzględnić wszelkie czynniki łagodzące lub obciążające.
3. Przypadki, w których ocenia się, że którykolwiek z kluczowych wymogów 2, 4, 5, 8, 11, 12 lub 14 z tabeli 1 w załączniku lub większa liczba kluczowych wymogów z tej tabeli należy do kategorii 3 lub 4 określonych w tabeli 2 w załączniku, uznaje się za poważny rodzaj uchybienia w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli.
Artykuł 3b
Kryteria stosowania i ustalania poziomu korekt finansowych
1. Komisja stosuje korekty finansowe w przypadku stwierdzenia jednego lub większej liczby pojedynczych lub systemowych nieprawidłowości bądź jednego lub większej liczby uchybień w skutecznym funkcjonowaniu systemu zarządzania i kontroli („uchybienia systemowe”).
Do celów niniejszego rozporządzenia nieprawidłowość oznacza jakiekolwiek naruszenie prawa unijnego lub krajowego lub jakiegokolwiek naruszenie przepisów krajowych wynikające z działania lub zaniechania działania ze strony beneficjenta lub beneficjentów, które powoduje lub mogłoby spowodować szkodę w budżecie ogólnym Unii Europejskiej poprzez obciążenie tego budżetu nieuzasadnionym wydatkiem.
Kwota korekty finansowej ustalana jest w miarę możliwości indywidualnie dla każdego przypadku i jest ona równa dokładnej kwocie wydatków nienależnie poniesionych z budżetu ogólnego Unii.
W przypadku stwierdzenia przez Komisję nieprawidłowości w reprezentatywnej próbie wydatków w całości lub części programu krajowego, przy jednoczesnym braku opłacalności weryfikacji prawidłowości innych wydatków, korekta może zostać ustalona poprzez ekstrapolację wyników badania próby na resztę populacji, z której pochodzi próba.
W przypadku stwierdzenia przez Komisję nieprawidłowości systemowych lub uchybień systemowych, przy jednoczesnym braku możliwości dokładnego ustalenia wysokości korekty nawet poprzez ekstrapolację, do wydatków zadeklarowanych w odniesieniu do części systemu objętej nieprawidłowościami stosuje się korektę finansową według stawki zryczałtowanej, z zastosowaniem orientacyjnych kryteriów i skali stawek określonych w ust. 2 i 3.
Korekty według stawki zryczałtowanej mogą być również stosowane w odniesieniu do pojedynczych nieprawidłowości.
2. Wysokość korekty według stawki zryczałtowanej ustala się przy uwzględnieniu następujących czynników:
a) wagi nieprawidłowości lub uchybienia systemowego w odniesieniu do całego systemu lub jego części, lub w odniesieniu do rodzajów zgłaszanych wydatków;
b) stopnia ryzyka narażenia budżetu Unii na straty w wyniku danej nieprawidłowości lub uchybienia systemowego;
c) podatności wydatków na nadużycia finansowe w wyniku danej nieprawidłowości lub uchybienia systemowego;
d) wszelkich czynników łagodzących lub obciążających.
3. Wysokość korekty ustalana jest w następujący sposób:
a) w przypadku gdy nieprawidłowości lub poważne uchybienia systemowe są na tyle zasadnicze, częste lub rozpowszechnione, że oznaczają całkowitą niewydolność systemu, która naraża na ryzyko legalność i prawidłowość wszystkich odnośnych wydatków, stosuje się stawkę zryczałtowaną w wysokości 100 %;
b) w przypadku gdy nieprawidłowości lub poważne uchybienia systemowe są na tyle częste i rozpowszechnione, że oznaczają szczególnie poważną niewydolność systemu, która naraża na ryzyko legalność i prawidłowość bardzo dużego odsetka odnośnych wydatków, stosuje się stawkę zryczałtowaną w wysokości 25 %;
c) w przypadku gdy nieprawidłowości lub poważne uchybienia systemowe wynikają z częściowego, słabego lub sporadycznego funkcjonowania systemu, które naraża na ryzyko legalność i prawidłowość dużego odsetka odnośnych wydatków, stosuje się stawkę zryczałtowaną w wysokości 10 %;
d) w przypadku gdy nieprawidłowości lub poważne uchybienia systemowe wynikają z niespójnego funkcjonowania systemu, które naraża na ryzyko legalność i prawidłowość istotnego odsetka odnośnych wydatków, stosuje się stawkę zryczałtowaną w wysokości 5 %.
Zgodnie z zasadą proporcjonalności stawka może zostać obniżona do 2 %, jeśli uznaje się, że charakter i waga nieprawidłowości lub uchybienia systemowego nie uzasadniają zastosowania stawki korekty w wysokości 5 %.
4. Jeśli z powodu niepodjęcia przez właściwą instytucję odpowiednich działań naprawczych w następstwie zastosowania w danym roku budżetowym korekty finansowej te same nieprawidłowości lub uchybienia stwierdza się w kolejnym roku budżetowym, wówczas z uwagi na utrzymywanie się tych nieprawidłowości lub uchybień stawkę korekty można zwiększyć do poziomu nieprzekraczającego następnej w kolejności stawki według skali stawek określonej w ust. 3.
Artykuł 4
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.
ZAŁĄCZNIK
Kluczowe wymogi dotyczące systemów zarządzania i kontroli oraz klasyfikacja tych wymogów pod względem ich skutecznego funkcjonowania
(o których mowa w art. 3a rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/378)
Tabela 1
Kluczowe wymogi
|
Kluczowe wymogi dotyczące systemów zarządzania i kontroli |
Podmioty/instytucje, których to dotyczy |
Zakres |
1 |
Odpowiedni opis i rozdzielność funkcji oraz należyte systemy zgłaszania i monitorowania, w przypadkach gdy właściwa instytucja powierza wykonywanie zadań innemu podmiotowi |
Właściwa instytucja/instytucja delegowana |
Środowisko wewnętrzne |
2 |
Odpowiedni wybór projektów |
Właściwa instytucja/instytucja delegowana |
Działania kontrolne |
3 |
Odpowiednie informowanie beneficjentów, potencjalnych beneficjentów i opinii publicznej |
Właściwa instytucja/instytucja delegowana |
Wewnętrzne informowanie i komunikacja |
4 |
Odpowiednie kontrole |
Właściwa instytucja/instytucja delegowana |
Działania kontrolne |
5 |
Skuteczne systemy i procedury gwarantujące przechowywanie wszystkich dokumentów dotyczących wydatków i kontroli w celu zapewnienia właściwej ścieżki audytu |
Właściwa instytucja/instytucja delegowana |
Działania kontrolne |
6 |
Wiarygodne systemy komputerowe służące prowadzeniu księgowości, przechowywaniu i przekazywaniu danych finansowych i danych na temat wskaźników, do celów monitorowania i sprawozdawczości; |
Właściwa instytucja/instytucja delegowana |
Działania kontrolne/wewnętrzne informowanie i komunikacja |
7 |
Skuteczne wdrożenie procedur zapobiegania nieprawidłowościom oraz ich wykrywania i korygowania, w tym proporcjonalnych środków zwalczania nadużyć finansowych |
Właściwa instytucja/instytucja delegowana |
Działania kontrolne |
8 |
Odpowiednie procedury sporządzania rachunków rocznych, deklaracji zarządczej oraz rocznego podsumowania ostatecznych sprawozdań z audytu i kontroli |
Właściwa instytucja/instytucja delegowana |
Działania kontrolne |
9 |
Odpowiednia i kompletna ewidencja kwot podlegających odzyskaniu, kwot odzyskanych i kwot anulowanych |
Właściwa instytucja/instytucja delegowana |
Działania kontrolne |
10 |
Odpowiedni opis i rozdzielność funkcji, niezależność funkcjonalna od właściwej instytucji oraz odpowiednie systemy zapewniające, aby wszelkie inne podmioty, które przeprowadzają audyty, dysponowały konieczną niezależnością funkcjonalną oraz uwzględniały uznane w skali międzynarodowej standardy audytu |
Instytucja audytowa |
Środowisko wewnętrzne |
11 |
Odpowiednie audyty systemu |
Instytucja audytowa |
Działania kontrolne |
12 |
Odpowiednie audyty wydatków |
Instytucja audytowa |
Działania kontrolne |
13 |
Odpowiednie audyty rachunków |
Instytucja audytowa |
Działania kontrolne |
14 |
Odpowiednie procedury przedstawiania wiarygodnej opinii audytowej oraz sprawozdań z audytu |
Instytucja audytowa |
Działania kontrolne |
Tabela 2
Klasyfikacja kluczowych wymogów dotyczących systemów zarządzania i kontroli pod względem ich funkcjonowania
Kategoria 1 |
Funkcjonuje prawidłowo. Nie są potrzebne żadne lub potrzebne są tylko niewielkie usprawnienia. |
Kategoria 2 |
System funkcjonuje. Potrzebne są pewne usprawnienia. |
Kategoria 3 |
System funkcjonuje częściowo. Potrzebne są znaczne usprawnienia. |
Kategoria 4 |
Zasadniczo nie funkcjonuje. |
( 1 ) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/377 z dnia 2 marca 2015 r. ustanawiające wzory dokumentów wymaganych do płatności salda rocznego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 514/2014 ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Funduszu Azylu, Migracji i Integracji oraz instrumentu na rzecz wsparcia finansowego współpracy policyjnej, zapobiegania i zwalczania przestępczości oraz zarządzania kryzysowego (Zob. s. 17 niniejszego Dziennika Urzędowego).
( 2 ) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1042/2014 z dnia 25 lipca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 514/2014 w odniesieniu do wyznaczenia organów odpowiedzialnych oraz ich obowiązków w dziedzinie zarządzania i kontroli, a także w odniesieniu do statusu i obowiązków organów audytowych (Dz.U. L 289 z 3.10.2014, s. 3).