02014R0909 — PL — 22.06.2022 — 002.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/1033 z dnia 23 czerwca 2016 r. |
L 175 |
1 |
30.6.2016 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2022/858 z dnia 30 maja 2022 r. |
L 151 |
1 |
2.6.2022 |
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 909/2014
z dnia 23 lipca 2014 r.
w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
TYTUŁ I
PRZEDMIOT, ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
Artykuł 2
Definicje
Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
„centralny depozyt papierów wartościowych” lub „CDPW” oznacza osobę prawną prowadzącą system rozrachunku papierów wartościowych, o którym mowa w sekcji A pkt 3 załącznika, i świadczącą co najmniej jedną inną usługę podstawową wskazaną w sekcji A załącznika;
„CDPW z państwa trzeciego” oznacza dowolny podmiot prawny mający siedzibę w państwie trzecim świadczący usługę podobną do usługi podstawowej, o której mowa w sekcji A pkt 3 załącznika i co najmniej jedną inną usługę podstawową wskazaną w sekcji A załącznika;
„immobilizacja” oznacza czynność koncentracji umiejscowienia papierów wartościowych w formie materialnej w CDPW w sposób umożliwiający dokonanie późniejszych transferów w formie zapisu księgowego;
„forma zdematerializowana” oznacza fakt, że niektóre instrumenty finansowe istnieją wyłącznie w formie zapisów księgowych;
„CDPW będący adresatem” oznacza CDPW, który otrzymuje wniosek innego CDPW, o udzielenie dostępu do jego usług za pomocą połączenia operacyjnego CDPW;
„CDPW będący wnioskodawcą” oznacza CDPW, który składa wniosek o udzielenie dostępu do usług innego CDPW, za pomocą połączenia operacyjnego CDPW;
„rozrachunek” oznacza zrealizowanie transakcji na papierach wartościowych każdorazowo, gdy jest ona przeprowadzana w celu wykonania zobowiązań stron danej transakcji poprzez transfer środków pieniężnych lub papierów wartościowych, bądź obu tych elementów;
„instrumenty finansowe” lub „papiery wartościowe” oznaczają instrumenty finansowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 15 dyrektywy 2014/65/UE;
„zlecenie transferu” oznacza zlecenie transferu zdefiniowane w art. 2 lit. i) tiret drugie dyrektywy 98/26/WE;
„system rozrachunku papierów wartościowych” oznacza system w rozumieniu art. 2 lit. a) tiret pierwsze, drugie i trzecie dyrektywy 98/26/WE, który nie jest prowadzony przez kontrahenta centralnego, którego działalność polega na realizacji zleceń transferu;
„podmiot internalizujący rozrachunek” oznacza dowolne przedsiębiorstwo, w tym posiadające zezwolenie zgodnie z dyrektywą 2013/36/UE lub dyrektywą 2014/65/UE, które wykonuje zlecenia transferu w imieniu klientów lub na własny rachunek w sposób inny niż za pomocą systemu rozrachunku papierów wartościowych;
„zamierzona data rozrachunku” oznacza datę wprowadzoną do systemu rozrachunku papierów wartościowych jako data rozrachunku, która została uzgodniona przez strony transakcji na papierach wartościowych i w której powinien zostać przeprowadzony rozrachunek;
„cykl rozrachunkowy” oznacza okres pomiędzy datą zawarcia transakcji a zamierzoną datą rozrachunku;
„dzień roboczy” oznacza dzień roboczy zdefiniowany w art. 2 lit. n) dyrektywy 98/26/WE;
„nieprzeprowadzenie rozrachunku” oznacza niedokonanie rozrachunku lub częściowy rozrachunek transakcji na papierach wartościowych w zamierzonej dacie rozrachunku, spowodowane brakiem papierów wartościowych lub środków pieniężnych, niezależnie od przyczyny tego braku;
„kontrahent centralny” lub „CCP” oznacza CCP zdefiniowanego w art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;
„właściwy organ” oznacza organ wyznaczony przez każde państwo członkowskie zgodnie z art. 11, chyba że niniejsze rozporządzenie stanowi inaczej;
„odpowiedni organ” oznacza każdy organ, o którym mowa w art. 12;
„uczestnik” oznacza każdego uczestnika zdefiniowanego w art. 2 lit. f) dyrektywy 98/26/WE uczestnika systemu rozrachunku papierów wartościowych;
„udział kapitałowy” oznacza udział kapitałowy w rozumieniu art. 2 pkt 2 zdanie pierwsze dyrektywy 2013/34/UE lub posiadanie, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej 20 % praw głosu lub kapitału przedsiębiorstwa;
„kontrola” oznacza związek zachodzący pomiędzy dwoma przedsiębiorstwami opisany w art. 22 dyrektywy 2013/34/UE;
„jednostka zależna” oznacza jednostkę zależną w rozumieniu art. 2 pkt 10 i art. 22 dyrektywy 2013/34/UE;
„państwo członkowskie pochodzenia” oznacza państwo członkowskie, w którym dany CDPW ma siedzibę;
„przyjmujące państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie pochodzenia, w którym CDPW ma oddział lub świadczy usługi CDPW;
„oddział” oznacza miejsce prowadzenia działalności inne niż siedziba zarządu, będące częścią CDPW, które nie posiada osobowości prawnej i świadczy usługi CDPW, na których świadczenie CDPW uzyskał zezwolenie;
„niewywiązanie się ze zobowiązania” w odniesieniu do uczestnika oznacza sytuację, w której wszczęte zostało wobec niego postępowanie upadłościowe zdefiniowane w art. 2 lit. j) dyrektywy 98/26/WE;
„dostawa za płatność” oznacza mechanizm rozrachunku papierów wartościowych, w przypadku którego transfer papierów wartościowych jest powiązany z transferem środków pieniężnych w taki sposób, że dostawa papierów wartościowych następuje tylko i wyłącznie pod warunkiem dokonania odpowiedniego transferu środków pieniężnych i na odwrót;
„rachunek papierów wartościowych” oznacza rachunek, na którym mogą być dokonywane zapisy papierów wartościowych uznające lub obciążające rachunek;
„połączenie operacyjne CDPW” oznacza porozumienie pomiędzy CDPW, na mocy którego jeden CDPW staje się uczestnikiem w systemie rozrachunku papierów wartościowych innego CDPW w celu ułatwienia transferu papierów wartościowych od uczestników tego drugiego CDPW na rzecz uczestników pierwszego CDPW lub porozumienie, na mocy którego jeden CDPW uzyskuje dostęp do drugiego CDPW w sposób pośredni poprzez pośrednika. Połączenia operacyjne CDPW obejmują połączenia standardowe, połączenia niestandardowe, połączenia pośrednie i połączenia interoperacyjne;
„połączenie standardowe” oznacza połączenie operacyjne CDPW, za pomocą którego jeden CDPW staje się uczestnikiem w systemie rozrachunku papierów wartościowych innego CDPW na takich samych warunkach, jakie mają zastosowanie do każdego innego uczestnika systemu rozrachunku papierów wartościowych prowadzonego przez ten drugi CDPW;
„połączenie niestandardowe” oznacza połączenie operacyjne CDPW, za pomocą którego CDPW, który staje się uczestnikiem w systemie rozrachunku papierów wartościowych innego CDPW, otrzymuje szczególne usługi dodatkowe względem usług zwykle świadczonych przez ten CDPW na rzecz uczestników w systemie rozrachunku papierów wartościowych;
„połączenie pośrednie” oznacza porozumienie pomiędzy CDPW a stroną trzecią inną niż CDPW, która jest uczestnikiem w systemie rozrachunku papierów wartościowych innego CDPW. CDPW ustanawia takie połączenie, aby ułatwić transfer papierów wartościowych do swoich uczestników od uczestników innego CDPW;
„połączenie interoperacyjne” oznacza połączenie operacyjne CDPW, za pomocą którego CDPW uzgadniają opracowanie wzajemnych rozwiązań technicznych do celów rozrachunku w systemach rozrachunku papierów wartościowych, które prowadzą;
„międzynarodowe otwarte procedury i standardy komunikacji” oznaczają uznane na szczeblu międzynarodowym standardy dotyczące procedur komunikacji, takie jak standaryzowane formaty komunikacji oraz reprezentacja danych, które to procedury są dostępne w sposób uczciwy, otwarty i niedyskryminacyjny dla każdej zainteresowanej strony;
„zbywalne papiery wartościowe” oznaczają zbywalne papiery wartościowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 44 dyrektywy 2014/65/UE;
„akcje” oznaczają papiery wartościowe określone w art. 4 ust. 1 pkt 44 lit. a) dyrektywy 2014/65/UE;
„instrumenty rynku pieniężnego” oznaczają instrumenty rynku pieniężnego zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 17 dyrektywy 2014/65/UE;
„jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania” oznaczają jednostki uczestnictwa w przedsiębiorstwach zbiorowego inwestowania określone w sekcji C pkt 3) załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE;
„uprawnienia do emisji” oznaczają uprawnienia do emisji określone w sekcji C pkt 11 załącznika I do dyrektywy 2014/65/UE, z wyjątkiem instrumentów pochodnych opartych na uprawnieniach do emisji;
„rynek regulowany” oznacza rynek regulowany zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 21 dyrektywy 2014/65/UE;
„wielostronna platforma obrotu” oznacza wielostronną platformę obrotu zdefiniowaną w art. 4 ust. 1 pkt 22 dyrektywy 2014/65/UE;
„system obrotu” oznacza system obrotu zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 24 dyrektywy 2014/65/UE;
„agent rozrachunkowy” oznacza agenta rozrachunkowego zdefiniowanego w art. 2 lit. d) dyrektywy 98/26/WE;
„rynek na rzecz wzrostu MŚP” oznacza rynek na rzecz wzrostu MŚP zdefiniowany w art. 4 ust. 1 pkt 12 dyrektywy 2014/65/UE;
„organ zarządzający” oznacza organ lub organy CDPW, wyznaczone zgodnie z przepisami krajowymi, które to organy są uprawnione do określania strategii, celów i ogólnego kierunku działań CDPW oraz które nadzorują i monitorują proces podejmowania decyzji przez kierownictwo. Obejmuje osoby, które faktycznie kierują działalnością CDPW.
W przypadku gdy zgodnie z przepisami krajowymi organ zarządzający składa się z różnych organów pełniących określone funkcje, wymogi niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie wyłącznie do tych członków organu zarządzającego, na których na mocy mających zastosowanie przepisów krajowych spoczywa odpowiedzialność za określone działanie;
„kadra kierownicza wyższego szczebla” oznacza osoby fizyczne pełniące funkcje wykonawcze w ramach CDPW i które są odpowiedzialne wobec organu zarządzającego za bieżące zarządzanie CDPW.
TYTUŁ II
ROZRACHUNEK PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH
ROZDZIAŁ I
Forma zapisu księgowego
Artykuł 3
Forma zapisu księgowego
W przypadku gdy zbywalne papiery wartościowe są przenoszone w związku z uzgodnieniem dotyczącym zabezpieczeń finansowych w rozumieniu definicji w art. 2 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2002/47/WE, papiery takie rejestruje się w CDPW w formie zapisu księgowego w zamierzonej dacie rozrachunku lub przed nią, chyba że zostały zarejestrowane w tej formie już wcześniej.
Artykuł 4
Egzekwowanie przepisów
ROZDZIAŁ II
Cykle rozrachunkowe
Artykuł 5
Zamierzona data rozrachunku
Organy właściwe do celów nadzoru nad systemami obrotu zapewniają stosowanie ust. 2.
ROZDZIAŁ III
Dyscyplina rozrachunku
Artykuł 6
Środki podejmowane w odpowiedzi na przypadki nieprzeprowadzenia rozrachunku
Środki takie obejmują co najmniej rozwiązania pomiędzy firmą inwestycyjną a jej klientami profesjonalnymi, o których mowa w załączniku II do dyrektywy 2014/65/UE, mające zapewnić niezwłoczne przekazanie informacji o przydziale papierów wartościowych do danej transakcji, potwierdzenie takiego przydziału oraz potwierdzenie przyjęcia lub odrzucenia warunków w odpowiednim terminie przed zamierzoną datą rozrachunku.
EUNGiPW w ścisłej współpracy z członkami ESBC wydaje, zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, wytyczne dotyczące standardowych procedur i protokołów komunikacyjnych, które mają być stosowane w celu spełnienia wymogu, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 7
Środki podejmowane w odpowiedzi na przypadki nieprzeprowadzenia rozrachunku
Przed określeniem procedur, o których mowa w akapicie pierwszym, CDPW przeprowadza konsultacje ze stosownymi systemami obrotu i kontrahentami centralnymi, na rzecz których świadczy usługi rozrachunku.
Mechanizm sankcji, o którym mowa w akapicie pierwszym, obejmuje kary pieniężne dla uczestników powodujących przypadki nieprzeprowadzenia rozrachunku (zwanych dalej „uczestnikami niewywiązującymi się ze zobowiązania”). Kary pieniężne oblicza się codziennie za każdy dzień roboczy, w którym nie przeprowadzono rozrachunku transakcji po zamierzonej dacie rozrachunku, aż do końca procesu zakupów na otwartym rynku, o którym mowa w ust. 3, jednak nie dłużej niż do faktycznej daty rozrachunku. Kary pieniężne nie mogą być skonfigurowane jako źródło przychodów dla CDPW.
W przypadku gdy transakcja dotyczy instrumentu finansowego będącego przedmiotem obrotu na rynku na rzecz wzrostu MŚP, okres przedłużenia wynosi 15 dni, chyba że rynek na rzecz wzrostu MŚP postanowi zastosować krótszy okres.
Zastosowanie mają następujące zwolnienia z wymogu, o którym mowa w ust. 3:
w zależności od rodzaju aktywów i płynności odnośnych instrumentów finansowych, okres przedłużenia można wydłużyć z 4 dni roboczych do maksymalnie 7 dni roboczych, w przypadku gdy krótszy okres przedłużenia miałby wpływ na sprawne i uporządkowane funkcjonowanie odnośnych rynków finansowych;
w przypadku operacji obejmujących kilka transakcji, w tym umowy odkupu papierów wartościowych lub umowy udzielania pożyczek papierów wartościowych, proces zakupu na otwartym rynku, o którym mowa w ust. 3, nie ma zastosowania, gdy ramy czasowe tych operacji są wystarczająco krótkie i sprawiają, że proces zakupu na otwartym rynku nie byłby skuteczny.
Rekompensatę pieniężną wypłaca się uczestnikowi nabywającemu nie później niż drugiego dnia roboczego po zakończeniu procesu zakupu na otwartym rynku, o którym mowa w ust. 3, albo po upływie okresu odroczenia, w przypadku gdy wybrano okres odroczenia.
Podawane do wiadomości publicznej informacje na temat przypadków zawieszenia nie mogą obejmować danych osobowych w rozumieniu art. 2 lit. a) dyrektywy 95/46/WE.
Ust. 2–9 mają zastosowanie do wszystkich transakcji na instrumentach finansowych, o których mowa w art. 5 ust. 1, dopuszczonych do obrotu na rynkach regulowanych lub w systemie obrotu, lub rozliczanych przez kontrahenta centralnego w następujący sposób:
w odniesieniu do transakcji rozliczanych przez kontrahenta centralnego, dany kontrahent centralny jest podmiotem, który realizuje zakup na otwartym rynku, zgodnie z ust. 3–8;
w odniesieniu do transakcji nierozliczanych przez kontrahenta centralnego, ale przeprowadzanych w systemie obrotu, dany system obrotu umieszcza w swoim regulaminie wewnętrznym mający zastosowanie wobec swoich członków i uczestników obowiązek zapewnienia stosowania środków, o których mowa w ust. 3–8;
w odniesieniu do wszystkich transakcji innych niż transakcje, o których mowa w lit. a) i b) niniejszego akapitu, CDPW umieszczają w swoim regulaminie wewnętrznym obowiązek nakładany na swoich uczestników, zgodnie z którym podlegają oni środkom, o których mowa w ust. 3–8.
CDPW przedstawia kontrahentom centralnym i systemom obrotu niezbędne informacje na temat rozrachunku, aby umożliwić im wypełnienie ich obowiązków wynikających z niniejszego ustępu.
Bez uszczerbku dla lit. a), b) oraz c) akapitu pierwszego, CDPW mogą monitorować dokonywanie zakupów na otwartym rynku, o których mowa w tych literach, w odniesieniu do instrukcji dotyczących wielokrotnego rozrachunku, na tych samych instrumentach finansowych i o tym samym terminie zakończenia okresu realizacji, w celu zminimalizowania liczby zakupów na otwartym rynku, które mają zostać dokonane, a tym samym wpływu na ceny stosownych instrumentów finansowych.
EUNGiPW, opracowuje, w ścisłej współpracy z członkami ESBC, projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:
szczegółowych danych dotyczących systemu monitorującego przypadki nieprzeprowadzenia rozrachunku oraz sprawozdań na temat nieprzeprowadzenia rozrachunku, o których mowa w ust. 1;
procedur dotyczących ściągania i redystrybucji kar pieniężnych oraz wszelkich innych możliwych przychodów z takich sankcji zgodnie z ust. 2;
szczegółów funkcjonowania stosownego procesu zakupu na otwartym rynku, o którym mowa w ust. 3–8, w tym stosownych ram czasowych na dostarczenie instrumentów finansowych w wyniku procesu zakupu na otwartym rynku, o której mowa w ust. 3. Takie ramy czasowe ustala się z uwzględnieniem rodzaju aktywów i płynności instrumentów finansowych;
okoliczności, w których okres przedłużenia można wydłużyć, w zależności od rodzaju aktywów i płynności instrumentów finansowych, zgodnie z warunkami, o których mowa w ust. 4 lit. a), z uwzględnieniem kryteriów oceny płynności na mocy art. 2 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia (UE) nr 600/2014;
rodzaju operacji i ich konkretnych ram czasowych, o których mowa w ust. 4 lit. b) i które sprawiają, że zakup na otwartym rynku nie jest skuteczny;
metody obliczania rekompensaty pieniężnej, o której mowa w ust. 7;
warunków, w których uznaje się, że uczestnik uporczywie i systematycznie nie wywiązuje się z dostawy instrumentów finansowych, o których mowa w ust. 9; oraz
niezbędnych informacji na temat rozrachunku, o których mowa w ust. 10 akapit drugi.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 8
Egzekwowanie przepisów
ROZDZIAŁ IV
Rozrachunek zinternalizowany
Artykuł 9
Podmioty internalizujące rozrachunki
Właściwe organy bezzwłocznie przekazują EUNGiPW informacje otrzymane na mocy akapitu pierwszego i informują ten Urząd o wszelkim potencjalnym ryzyku wynikającym z takiej działalności w zakresie rozrachunku.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
TYTUŁ III
CENTRALNE DEPOZYTY PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH
ROZDZIAŁ I
Udzielanie zezwoleń CDPW i nadzór nad nimi
Artykuł 10
Właściwy organ
Bez uszczerbku dla czynności nadzoru realizowanych przez członków ESBC, o których mowa w art. 12 ust. 1, CDPW uzyskuje zezwolenie od właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia i jest nadzorowany przez ten organ.
Artykuł 11
Wyznaczenie właściwego organu
Jeżeli państwo członkowskie wyznacza więcej niż jeden właściwy organ, określa ono zadania poszczególnych organów i wyznacza jeden organ odpowiedzialny za współpracę z właściwymi organami pozostałych państw członkowskich, odpowiednimi organami, EUNGiPW i EUNB w każdym przypadku, gdy jest to wyraźnie przewidziane w przepisach niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 12
Odpowiednie organy
Następujące organy uczestniczą w udzielaniu zezwoleń CDPW i nadzorze nad nimi w każdym przypadku, gdy jest to wyraźnie przewidziane w przepisach niniejszego rozporządzenia:
organ odpowiedzialny za dozór nad systemem rozrachunku papierów wartościowych prowadzonym przez CDPW w państwie członkowskim, którego prawo stosuje się do tego systemu rozrachunku papierów wartościowych;
banki centralne w Unii emitujące najważniejsze waluty, w których dokonywany jest rozrachunek;
w stosownych przypadkach, bank centralny w Unii, w którego księgach odbywa się rozrachunek pieniężny transakcji przeprowadzanych w ramach systemu rozrachunku papierów wartościowych prowadzonego przez CDPW.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 13
Wymiana informacji
Artykuł 14
Współpraca między organami
W celu zapewnienia w Unii spójnych, efektywnych i skutecznych praktyk nadzorczych, w tym współpracy pomiędzy właściwymi organami odpowiednimi organami w zakresie poszczególnych ocen koniecznych do stosowania niniejszego rozporządzenia, EUNGiPW może, w ścisłej współpracy z członkami ESBC, wydawać wytyczne kierowane do właściwych organów, zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 15
Sytuacje nadzwyczajne
Bez uszczerbku dla procedury powiadamiania przewidzianej w art. 6 ust. 3 dyrektywy 98/26/WE właściwe organy niezwłocznie informują EUNGiPW, Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego ustanowioną rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 ( 2 ) i siebie nawzajem o każdej sytuacji nadzwyczajnej dotyczącej CDPW, w tym o wszelkich zmianach na rynkach finansowych, które mogą mieć niekorzystny wpływ na płynność rynku, stabilność waluty, w której dokonuje się rozrachunku, integralność polityki pieniężnej lub stabilność systemu finansowego w dowolnym z państw członkowskich, w których ma siedzibę dany CDPW lub jeden z jego uczestników.
Artykuł 16
Udzielanie zezwoleń CDPW
Artykuł 17
Procedura udzielania zezwoleń
Przed udzieleniem zezwolenia CDPW będącemu wnioskodawcą właściwy organ przeprowadza konsultacje z właściwymi organami drugiego zainteresowanego państwa członkowskiego, w następujących przypadkach:
CDPW jest jednostką zależną CDPW posiadającego zezwolenie w innym państwie członkowskim;
CDPW jest jednostką zależną jednostki dominującej CDPW posiadającego zezwolenie w innym państwie członkowskim;
CDPW jest kontrolowany przez te same osoby fizyczne lub prawne, które kontrolują inny CDPW posiadający zezwolenie w innym państwie członkowskim.
Konsultacje, o których mowa w ust. 6, obejmują następujące kwestie:
odpowiedniość akcjonariuszy i osób, o których mowa w art. 27 ust. 6, oraz reputacja i doświadczenie osób, które faktycznie kierują działalnością CDPW i o których mowa w art. 27 ust. 1 i 4, w każdym przypadku, gdy ci akcjonariusze i te osoby są wspólni dla danego CDPW i CDPW posiadającego zezwolenie w innym państwie członkowskim;
ewentualny wpływ związków, o których mowa w ust. 6 lit. a), b) oraz c), pomiędzy CDPW posiadającym zezwolenie w innym państwie członkowskim a CDPW będącym wnioskodawcą na zdolność tego ostatniego CDPW do spełnienia wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 18
Skutki prawne zezwolenia
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 19
Rozszerzenie zakresu działalności i usług oraz zlecanie ich na zasadzie outsourcingu
CDPW posiadający zezwolenie przedkłada właściwemu organowi państwa członkowskiego pochodzenia wniosek o udzielenie zezwolenia w każdym przypadku, gdy zamierza zlecić osobie trzeciej wykonywanie usługi podstawowej na zasadzie outsourcingu zgodnie z art. 30 lub rozszerzyć zakres swojej działalności o co najmniej jedną z następujących usług:
dodatkowe usługi podstawowe wymienione w sekcji A załącznika nieobjęte pierwotnym zezwoleniem;
usługi pomocnicze dopuszczone na mocy sekcji B załącznika, ale w niej wyraźnie niewymienione, nieobjęte pierwotnym zezwoleniem;
prowadzenie innego systemu rozrachunku papierów wartościowych;
rozrachunek pieniężny wszystkich lub niektórych transakcji przeprowadzanych w ramach swojego systemu rozrachunku papierów wartościowych w księgach innego agenta rozrachunkowego;
ustanowienie połączenia interoperacyjnego, w tym połączeń z CDPW z państw trzecich.
Właściwy organ powiadamia CDPW będący wnioskodawcą o udzieleniu bądź nieudzieleniu zezwolenia w terminie trzech miesięcy od złożenia kompletnego wniosku.
Artykuł 20
Cofnięcie zezwolenia
Bez uszczerbku dla ewentualnych działań lub środków naprawczych na mocy tytułu V właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia cofa mu zezwolenie w każdym z następujących przypadków, gdy CDPW:
nie wykorzystał zezwolenia w ciągu 12 miesięcy, jednoznacznie zrzeka się zezwolenia lub też w ciągu ostatnich sześciu miesięcy nie świadczył żadnych usług ani nie prowadził żadnej działalności;
uzyskał zezwolenie na podstawie fałszywych oświadczeń lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;
nie spełnia już warunków, na podstawie których zezwolenie zostało udzielone, i nie podjął w ustalonym terminie działań naprawczych, których zażądał właściwy organ;
poważnie lub systematycznie narusza wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu lub, w stosownych przypadkach, dyrektywie 2014/65/UE lub rozporządzeniu (UE) nr 600/2014.
Artykuł 21
Rejestr CDPW
Artykuł 22
Przegląd i ocena
EUNGiPW opracowuje, w ścisłej współpracy z członkami ESBC, projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia następujących elementów:
informacji dostarczanych przez CDPW właściwemu organowi na potrzeby przeglądu i oceny, o którym mowa w ust. 1;
informacji przekazywanych przez właściwy organ odpowiednim organom, o których mowa w ust. 7;
informacji przekazywanych sobie wzajemnie przez właściwe organy, o których mowa w ust. 8.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 23
Swoboda świadczenia usług w innym państwie członkowskim
Każdy CDPW, który chciałby świadczyć usługi, o których mowa w ust. 2, na terytorium innego państwa członkowskiego po raz pierwszy lub zmienić zakres takich świadczonych usług, przekazuje następujące informacje właściwemu organowi państwa członkowskiego pochodzenia:
państwo członkowskie, w którym dany CDPW zamierza prowadzić działalność;
plan działalności, określający w szczególności usługi, które CDPW zamierza świadczyć;
walutę lub waluty, które dany CDPW zamierza stosować;
w przypadku gdy chodzi o oddział – strukturę organizacyjną oddziału oraz imiona i nazwiska osób odpowiedzialnych za zarządzanie tym oddziałem;
w stosownych przypadkach, ocenę środków, jakie CDPW zamierza podjąć, aby umożliwić swoim użytkownikom przestrzeganie przepisów krajowych, o których mowa w art. 49 ust. 1.
Właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego niezwłocznie informuje odpowiednie organy tego państwa członkowskiego o wszelkich informacjach otrzymanych na mocy akapitu pierwszego.
CDPW może rozpocząć świadczenie usług, o których mowa w ust. 2, w przyjmującym państwie członkowskim pod następującymi warunkami:
CDPW otrzymał zawiadomienie od właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego, w którym organ ten potwierdza otrzymanie informacji, o których mowa w ust. 4, oraz, w stosownych przypadkach, zatwierdza ocenę, o której mowa w ust. 3 lit. e);
w przypadku nieotrzymania zawiadomienia – po upływie trzech miesięcy od daty przekazania informacji, o których mowa w ust. 4.
Artykuł 24
Współpraca między organami państwa członkowskiego pochodzenia i przyjmującego państwa członkowskiego oraz wzajemna ocena
W przypadku gdy CDPW nabrał istotnej wagi dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów w więcej niż jednym przyjmującym państwie członkowskim, państwo członkowskiego pochodzenia może postanowić, że takie uzgodnienia o współpracy będą obejmowały kolegia organów nadzoru.
Jeżeli mimo środków podjętych przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia lub z uwagi na to, że środki te okażą się nieodpowiednie, CDPW nadal narusza obowiązki wynikające z przepisów niniejszego rozporządzenia, właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego, po poinformowaniu właściwego organu państwa członkowskiego pochodzenia, podejmuje wszystkie stosowne środki niezbędne do zapewnienia przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego. O takich środkach informuje się bezzwłocznie EUNGiPW.
Właściwy organ przyjmującego państwa członkowskiego i państwa członkowskiego pochodzenia mogą skierować daną sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodnie z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
W kontekście wzajemnej oceny, o której mowa w akapicie pierwszym, EUNGiPW zwraca się, w stosownych przypadkach, z prośbą o opinię lub poradę do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych, o której mowa w art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 25
Państwa trzecie
Po skonsultowaniu się z organami, o których mowa w ust. 5, EUNGiPW może uznać CDPW z państwa trzeciego, który złożył wniosek o uznanie do celów świadczenia usług, o których mowa w ust. 2, jeżeli spełnione są następujące warunki:
Komisja przyjęła decyzję zgodnie z ust. 9;
CDPW z państwa trzeciego podlega skutecznym procedurom w zakresie zezwoleń, nadzoru i dozoru lub – jeżeli system rozrachunku papierów wartościowych jest prowadzony przez bank centralny – dozoru, zapewniającym pełną zgodność z wymogami ostrożnościowymi mającymi zastosowanie w tym państwie trzecim;
pomiędzy EUNGiPW a organami odpowiedzialnymi w tym państwie trzecim (odpowiedzialne organy państwa trzeciego) zostały zawarte uzgodnienia o współpracy zgodnie z ust. 10;
w stosownych przypadkach, CDPW z państwa trzeciego podejmuje konieczne środki, aby umożliwić swoim użytkownikom przestrzeganie stosownych przepisów krajowych państwa członkowskiego, w którym CDPW z państwa trzeciego zamierza świadczyć usługi CDPW, w tym przepisów, o których mowa w art. 49 ust. 1 akapit drugi, a odpowiedni charakter tych środków został potwierdzony przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym CDPW z państwa trzeciego zamierza świadczyć usługi CDPW.
Oceniając, czy spełnione zostały warunki określone w ust. 4, EUNGiPW konsultuje się z:
właściwymi organami państw członkowskich, w których CDPW z państwa trzeciego zamierza świadczyć usługi CDPW, w szczególności w sprawie sposobu, w jaki dany CDPW z państwa trzeciego zamierza spełnić wymóg, o którym mowa w ust. 4 lit. d);
odpowiednimi organami;
odpowiedzialnymi organami państwa trzeciego odpowiedzialnymi za udzielanie zezwoleń CDPW, a także za nadzór i dozór nad nimi.
CDPW będący wnioskodawcą przekazuje EUNGiPW wszystkie informacje uważane za niezbędne do jego uznania. W ciągu 30 dni pracy od otrzymania wniosku EUNGiPW sprawdza kompletność wniosku. Jeżeli wniosek nie jest kompletny, EUNGiPW określa termin przekazania dodatkowych informacji przez CDPW będący wnioskodawcą.
Właściwe organy państw członkowskich, w których CDPW z państwa trzeciego zamierza świadczyć usługi CDPW, ocenia zgodność tego CDPW z państwa trzeciego z przepisami, o których mowa w ust. 4 lit. d), i w terminie trzech miesięcy od otrzymania wszystkich niezbędnych informacji od EUNGiPW informuje ten Urząd – w drodze decyzji zawierającej pełne uzasadnienie – czy taka zgodność ma miejsce.
Decyzja w sprawie uznania opiera się na kryteriach określonych w ust. 4.
W ciągu sześciu miesięcy od złożenia kompletnego wniosku EUNGiPW informuje CDPW będący wnioskodawcą, w formie pisemnej decyzji zawierającej pełne uzasadnienie, o jego uznaniu bądź odmowie uznania.
W ścisłej współpracy z EUNGiPW właściwe organy państw członkowskich, w których CDPW z państwa trzeciego – należycie uznany na podstawie ust. 4 – świadczy usługi CDPW, mogą zwrócić się do odpowiedzialnych organów państwa trzeciego o:
przekazywanie im okresowo sprawozdań na temat działalności danego CDPW z państwa trzeciego prowadzonej w tych przyjmujących państwach członkowskich, również do celów gromadzenia statystyk;
informowanie, w odpowiednim terminie, o tożsamości emitentów i uczestników systemów rozrachunku papierów wartościowych prowadzonych przez CDPW z państwa trzeciego, który świadczy usługi w tym przyjmującym państwie członkowskim, oraz o przekazywanie wszelkich innych istotnych informacji dotyczących działalności tego CDPW z państwa trzeciego w przyjmującym państwie członkowskim.
EUNGiPW cofa uznanie tego CDPW, jeżeli nie spełnia on już warunków określonych w ust. 4 lub w okolicznościach, o których mowa w art. 20.
Dokonując ustalenia, o którym mowa w akapicie pierwszym, Komisja może również rozważyć, czy te ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego odzwierciedlają uzgodnione na szczeblu międzynarodowym standardy CPSS–IOSCO w zakresie, w jakim te ostatnie nie są sprzeczne z wymogami określonymi w niniejszym rozporządzeniu.
Zgodnie z art. 33 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010 EUNGiPW zawiera uzgodnienia o współpracy z odpowiedzialnymi organami państw trzecich, których ramy prawne i nadzorcze uznano za równoważne z niniejszym rozporządzeniem zgodnie z ust. 9. Uzgodnienia takie określają co najmniej:
mechanizm wymiany informacji między EUNGiPW, właściwymi organami przyjmującego państwa członkowskiego i odpowiedzialnymi organami państwa trzeciego, w tym dostęp do wszystkich informacji dotyczących CDPW posiadających zezwolenie w państwach trzecich, których żąda EUNGiPW, w szczególności dostęp do informacji w przypadkach, o których mowa w ust. 7;
mechanizm szybkiego powiadamiania EUNGiPW, w przypadku gdy odpowiedzialny organ państwa trzeciego uważa, że nadzorowany przez niego CDPW narusza warunki udzielonego mu zezwolenia lub inne mające do niego zastosowanie przepisy;
procedury dotyczące koordynacji działalności nadzorczej, w tym, w stosownych przypadkach, kontroli na miejscu.
Jeżeli uzgodnienie o współpracy przewiduje przekazywanie danych osobowych przez państwo członkowskie, dane te muszą być przekazywane zgodnie z przepisami dyrektywy 95/46/WE, a jeżeli uzgodnienie o współpracy przewiduje przekazywanie danych osobowych przez EUNGiPW, dane te muszą być przekazywane zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
ROZDZIAŁ II
Wymogi obowiązujące CDPW
Artykuł 26
Przepisy ogólne
EUNGiPW opracowuje, w ścisłej współpracy z członkami ESBC, projekty regulacyjnych standardów technicznych określających na poziomie CDPW oraz na poziomie grupy, o którym mowa w ust. 7:
narzędzia monitorowania ryzyk CDPW, o których mowa w ust. 1;
zakres odpowiedzialności kluczowego personelu w odniesieniu do ryzyk CDPW, o których mowa w ust. 1;
potencjalne konflikty interesów, o których mowa w ust. 3;
metody kontroli, o których mowa w ust. 6; oraz
okoliczności, w których stosowne byłoby – z uwzględnieniem potencjalnych konfliktów interesu między członkami komitetu użytkowników a CDPW – przekazanie komitetowi użytkowników ustaleń z kontroli zgodnie z ust. 6.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 27
Kadra kierownicza wyższego szczebla, organ zarządzający i akcjonariusze
CDPW ma obowiązek:
dostarczać właściwemu organowi oraz podawać do publicznej wiadomości informacje dotyczące struktury własnościowej CDPW, a w szczególności tożsamości i wielkości udziałów wszelkich stron będących w stanie sprawować kontrolę nad działalnością CDPW;
powiadamiać swój właściwy organ o ewentualnych decyzjach w sprawie przeniesienia praw własności, które prowadzą do zmian w kręgu osób sprawujących kontrolę nad działalnością CDPW, i ubiegać się o zatwierdzenie tych decyzji przez ten organ. Po zatwierdzeniu przez właściwy organ, CDPW podaje do wiadomości fakt przeniesienia praw własności.
Każda osoba fizyczna lub prawna niezwłocznie informuje CDPW i jego właściwy organ o decyzji o nabyciu lub zbyciu swoich praw własności, które prowadzą do zmian w kręgu osób sprawujących kontrolę nad działalnością danego CDPW.
Artykuł 28
Komitet użytkowników
Artykuł 29
Przechowywanie dokumentacji
EUNGiPW przedstawi Komisji projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 30
Outsourcing
W przypadku gdy CDPW zleca osobie trzeciej wykonywanie usług lub działań na zasadzie outsourcingu, pozostaje on w pełni odpowiedzialny za wywiązywanie się z wszystkich swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia i musi stale spełniać następujące warunki:
outsourcing nie prowadzi do przekazania odpowiedzialności;
nie następuje zmiana relacji CDPW z jego uczestnikami lub emitentami ani jego zobowiązań wobec tych uczestników lub emitentów;
nie następuje faktyczna zmiana warunków udzielenia zezwolenia CDPW;
outsourcing nie uniemożliwia wykonywania funkcji nadzoru i dozoru, w tym dostępu na miejscu w celu uzyskania wszelkich odpowiednich informacji niezbędnych do pełnienia tych funkcji;
outsourcing nie może prowadzić do pozbawienia CDPW systemów i środków kontroli niezbędnych do zarządzania ryzykami, na jakie jest narażony;
w sposób ciągły CDPW zachowuje wiedzę specjalistyczną i zasoby niezbędne do oceny jakości świadczonych usług oraz zdolności organizacyjnej i adekwatności kapitałowej usługodawcy, a także na skuteczne nadzorowanie usług zleconych na zasadzie outsourcingu i zarządzanie ryzykami związanymi z outsourcingiem;
CDPW ma bezpośredni dostęp do odpowiednich informacji dotyczących usług zleconych na zasadzie outsourcingu;
usługodawca współpracuje z właściwym organem i odpowiednimi organami w związku z działaniami zleconymi na zasadzie outsourcingu;
CDPW zapewnia spełnianie przez usługodawcę standardów określonych we właściwych przepisach dotyczących ochrony danych, które miałyby zastosowanie, gdyby odnośni usługodawcy mieli siedzibę w Unii. CDPW jest odpowiedzialny za zapewnienie określenia tych standardów w umowie zawieranej pomiędzy stronami oraz ich utrzymywania.
Artykuł 31
Usługi świadczone przez strony inne niż CDPW
EUNGiPW wprowadza te informacje do rejestru CDPW, o którym mowa w art. 21.
Artykuł 32
Przepisy ogólne
Artykuł 33
Wymogi dotyczące uczestnictwa
W przypadku odmowy uczestnik będący wnioskodawcą ma prawo złożyć skargę do organu właściwego dla CDPW, który odmawia mu dostępu.
Właściwy organ należycie bada skargę, oceniając podstawę odmowy, i przekazuje uczestnikowi będącemu wnioskodawcą odpowiedź z uzasadnieniem.
Właściwy organ konsultuje się z organem właściwym dla miejsca siedziby uczestnika będącego wnioskodawcą w sprawie swojej oceny skargi. Jeżeli organ właściwy dla uczestnika będącego wnioskodawcą nie zgadza się z przedstawioną oceną, każdy z tych dwóch właściwych organów może skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodnie z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Jeżeli odmowa CDPW dotycząca udzielenia dostępu uczestnikowi będącemu wnioskodawcą zostanie uznana za nieuzasadnioną, właściwy organ dla CDPW, który odmawia dostępu, wydaje nakaz udzielenia przez CDPW dostępu uczestnikowi będącemu wnioskodawcą.
EUNGiPW przedstawi te projekty regulacyjnych standardów technicznych Komisji do dnia do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 34
Przejrzystość
Artykuł 35
Procedury komunikacji z uczestnikami i innymi infrastrukturami rynkowymi
CDPW wykorzystują w swoich procedurach komunikacji z uczestnikami prowadzonych przez siebie systemów rozrachunku papierów wartościowych i z infrastrukturami rynkowymi, z którymi mają styczność, międzynarodowe otwarte procedury i standardy komunikacji dotyczące komunikatów i danych referencyjnych, w celu ułatwienia skutecznej rejestracji, płatności i rozrachunku.
Artykuł 36
Przepisy ogólne
Dla każdego prowadzonego przez siebie systemu rozrachunku papierów wartościowych CDPW posiada odpowiednie zasady i procedury, w tym solidne praktyki i środki kontrolne w zakresie rachunkowości, przyczyniające się do zapewnienia integralności emisji papierów wartościowych, ograniczenia ryzyk związanych z przechowywaniem i rozrachunkiem transakcji na papierach wartościowych oraz zarządzania tymi ryzykami.
Artykuł 37
Integralność emisji
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 38
Ochrona papierów wartościowych uczestników i ich klientów
Niemniej jednak CDPW i jego uczestnicy stosują segregację indywidualnych klientów w odniesieniu do obywateli i rezydentów danego państwa członkowskiego i w odniesieniu do osób prawnych mających siedzibę w danym państwie członkowskim, jeżeli wymagają tego przepisy krajowe państwa członkowskiego, na mocy których powstały papiery wartościowe, w brzmieniu obowiązującym na dzień 17 września 2014 r. Obowiązek ten ma zastosowanie dopóki odnośne przepisy krajowe nie zostaną zmienione lub uchylone i dopóki cele tych przepisów nie stracą ważności.
Artykuł 39
Ostateczność rozrachunku
Artykuł 40
Rozrachunek pieniężny
Artykuł 41
Zasady i procedury dotyczące niewywiązania się z zobowiązania przez uczestnika
Artykuł 42
Wymogi ogólne
CDPW przyjmuje należyte ramy zarządzania ryzykiem służące kompleksowemu zarządzaniu ryzykiem prawnym, ryzykiem prowadzenia działalności, ryzykiem operacyjnym oraz innymi ryzykami bezpośrednimi lub pośrednimi, w tym środki ograniczające oszustwa i zaniedbania.
Artykuł 43
Ryzyka prawne
Artykuł 44
Ogólne ryzyko prowadzenia działalności
CDPW posiada solidne systemy zarządzania i kontroli, a także narzędzia informatyczne do celów identyfikowania i monitorowania ogólnych ryzyk prowadzenia działalności, w tym strat wynikających z niewłaściwej realizacji strategii biznesowej, przepływów pieniężnych i kosztów operacyjnych, oraz do celów zarządzania tymi ryzykami.
Artykuł 45
Ryzyka operacyjne
Niezwłocznie informuje także właściwy organ i odpowiednie organy o wszelkich zdarzeniach operacyjnych wynikających z takich ryzyk.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 46
Polityka inwestycyjna
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 47
Wymogi kapitałowe
Wysokość kapitału, wraz z zyskami zatrzymanymi i kapitałem rezerwowym CDPW, jest proporcjonalna do ryzyk wynikających z działalności CDPW. Musi ona być stale wystarczająca, aby:
zapewniać odpowiednią ochronę CDPW przed ryzykiem operacyjnym, prawnym, prowadzenia działalności, ryzykiem związanym z przechowywaniem aktywów i ryzykiem inwestycyjnym, tak by CDPW mógł kontynuować świadczenie usług;
zapewniać przeprowadzenie uporządkowanej likwidacji lub restrukturyzacji działalności CDPW w odpowiednim czasie wynoszącym co najmniej sześć miesięcy w ramach określonej gamy scenariuszy warunków skrajnych.
CDPW musi posiadać plan dotyczący:
pozyskania dodatkowego kapitału w przypadku gdy wysokość jego kapitału własnego nie spełnia już wymogów określonych w ust. 1 lub spełnia je z trudnością;
zapewnienia uporządkowanej likwidacji lub restrukturyzacji jego działalności i usług w przypadku, gdy nie jest w stanie pozyskać nowego kapitału.
Plan ten jest zatwierdzany przez organ zarządzający lub stosowny komitet organu zarządzającego i regularnie aktualizowany. Właściwy organ jest informowany o każdej aktualizacji tego planu. Właściwy organ może wymagać od CDPW podjęcia dodatkowych środków lub zapewnienia ewentualnych alternatywnych zabezpieczeń, w przypadku gdy uzna, że plan CDPW jest niewystarczający.
EUNB przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.
Artykuł 48
Połączenia operacyjne CDPW
Połączenie operacyjne jest przedmiotem odpowiednich ustaleń umownych, w których określone są odnośne prawa i obowiązki połączonych CDPW oraz, w razie konieczności, uczestników CDPW. W ustaleniach umownych, których mogą dotyczyć przepisy różnych państw, konieczne jest jednoznaczne wskazanie prawa regulującego każdy aspekt działania tego połączenia operacyjnego.
Interoperacyjne systemy rozrachunku papierów wartościowych i CDPW korzystające ze wspólnej infrastruktury rozrachunkowej ustanawiają identyczne momenty:
wprowadzania zleceń transferu do systemu;
nieodwracalności zleceń transferu.
Systemy rozrachunku papierów wartościowych i CDPW, o których mowa w akapicie pierwszym, stosują równoważne zasady dotyczące momentu ostateczności transferów papierów wartościowych i środków pieniężnych.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
ROZDZIAŁ III
Dostęp do CDPW
Artykuł 49
Swoboda emisji w ramach CDPW posiadającego zezwolenie w Unii
Bez uszczerbku dla prawa emitenta, o którym mowa w akapicie pierwszym, przepisy prawa spółek i inne podobne przepisy państwa członkowskiego, na mocy których dane papiery wartościowe powstały, nadal mają zastosowanie.
Państwa członkowskie zapewniają sporządzenie wykazu kluczowych stosownych przepisów prawnych, o których mowa w akapicie drugim. Właściwe organy przekazują ten wykaz EUNGiPW w terminie do dnia 18 grudnia 2014 r. EUNGiPW publikuje ten wykaz w terminie do dnia 18 stycznia 2015 r.
CDPW może pobierać rozsądną opłatę handlową za świadczenie usług na rzecz emitentów zgodnie z metodą koszt plus, chyba że obie strony uzgodnią inaczej.
W przypadku odmowy emitent będący wnioskodawcą ma prawo złożyć skargę do organu właściwego dla CDPW, który odmawia mu świadczenia usług.
Organ właściwy dla tego CDPW należycie bada skargę, sprawdzając podstawę odmowy przedstawioną przez CDPW, i przekazuje emitentowi odpowiedź z uzasadnieniem.
Organ właściwy dla CDPW konsultuje się z organem właściwym dla miejsca siedziby emitenta będącego wnioskodawcą w sprawie swojej oceny skargi. Jeżeli właściwy organ w miejscu siedziby emitenta będącego wnioskodawcą nie zgadza się z tą oceną, każdy z tych dwóch właściwych organów może skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodnie z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Jeżeli odmowa świadczenia usług emitentowi przez CDPW zostanie uznana za nieuzasadnioną, odpowiedzialny właściwy organ wydaje nakaz świadczenia usług przez CDPW na rzecz emitenta będącego wnioskodawcą.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawia Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych do dnia do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 50
Dostęp przez standardowe połączenie operacyjne
CDPW ma prawo zostać uczestnikiem innego CDPW i ustanowić standardowe połączenie z tym CDPW zgodnie z art. 33 i z zastrzeżeniem uprzedniego notyfikowania połączenia operacyjnego CDPW zgodnie z art. 19 ust. 5.
Artykuł 51
Dostęp przez niestandardowe połączenie operacyjne
Artykuł 52
Procedura dotycząca połączeń operacyjnych CDPW
W przypadku odmowy dostępu przez CDPW przedstawia on CDPW będącemu wnioskodawcą pełne uzasadnienie odmowy.
W przypadku odmowy CDPW będący wnioskodawcą ma prawo złożyć skargę do organu właściwego dla CDPW, który odmawia mu dostępu.
Właściwy organ CDPW będącego adresatem wniosku należycie bada skargę, sprawdzając podstawę odmowy, i przekazuje CDPW będącemu wnioskodawcą odpowiedź z uzasadnieniem.
Właściwy organ CDPW będącego adresatem wniosku konsultuje się z organem właściwym dla CDPW będącego wnioskodawcą oraz z odpowiednim organem właściwym dla CDPW będącego wnioskodawcą, o którym to organie mowa w art. 12 ust. 1 lit. a), w sprawie swojej oceny skargi. Jeżeli którykolwiek z organów właściwych dla CDPW będącego wnioskodawcą nie zgadza się z tą oceną, każdy z nich może skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodnie z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Jeżeli odmowa CDPW dotycząca udzielenia dostępu CDPW będącemu wnioskodawcą zostanie uznana za nieuzasadnioną, właściwy organ CDPW będącego adresatem wniosku wydaje nakaz udzielenia przez CDPW dostępu CDPW będącemu wnioskodawcą.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 53
Wzajemny dostęp pomiędzy CDPW a inną infrastrukturą rynkową
CDPW udziela kontrahentowi centralnemu lub systemowi obrotu dostępu do swoich systemów rozrachunku papierów wartościowych w sposób niedyskryminacyjny i przejrzysty oraz może pobrać rozsądną opłatę handlową za taki dostęp zgodnie z metodą koszt plus, chyba że obie strony uzgodnią inaczej.
Strona odmawiająca dostępu przekazuje stronie będącej wnioskodawcą pełne uzasadnienie tej odmowy w oparciu o kompleksową ocenę ryzyka. W przypadku odmowy uczestnik będący wnioskodawcą ma prawo złożyć skargę do organu właściwego dla CDPW, który odmawia mu dostępu.
Właściwy organ strony będącej adresatem i odpowiedni organ, o którym mowa w art. 12 ust. 1 lit. a), należycie badają skargę, sprawdzając podstawę odmowy, i przekazują stronie będącej wnioskodawcą odpowiedź z uzasadnieniem.
Właściwy organ strony będącej adresatem konsultuje się z właściwym organem strony będącej wnioskodawcą oraz odpowiednim organem, o którym mowa w art. 12 ust. 1 lit. a), wnioskodawcy w sprawie swojej oceny skargi. Jeżeli którykolwiek z organów właściwych dla wnioskodawcy nie zgadza się z przedstawioną oceną, każdy z nich może skierować sprawę do EUNGiPW, który może podjąć działania zgodnie z uprawnieniami przyznanymi mu na mocy art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Jeżeli odmowa udzielenia dostępu przez stronę zostanie uznana za nieuzasadnioną, odpowiedzialny właściwy organ wydaje nakaz udzielenia przez tę stronę dostępu do swoich usług w terminie trzech miesięcy.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
TYTUŁ IV
ŚWIADCZENIE BANKOWYCH USŁUG POMOCNICZYCH NA RZECZ UCZESTNIKÓW CDPW
Artykuł 54
Zezwolenie na świadczenie bankowych usług pomocniczych i wyznaczenie do świadczenia tych usług
CDPW zamierzający dokonywać rozrachunku pieniężnego dla całości lub części swojego systemu rozrachunku papierów wartościowych zgodnie z art. 40 ust. 2 lub zamierzający świadczyć w inny sposób jakiekolwiek bankowe usługi pomocnicze, o których mowa w ust. 1, uzyskuje zezwolenie na:
oferowanie we własnym zakresie takich usług na warunkach określonych w niniejszym artykule; lub
wyznaczenie w tym celu co najmniej jednej instytucji kredytowej posiadającej zezwolenie zgodnie z art. 8 dyrektywy 2013/36/UE.
W przypadku gdy CDPW ubiega się o możliwość świadczenia jakichkolwiek rodzajów bankowych usług pomocniczych w ramach tego samego podmiotu prawnego co podmiot prawny prowadzący system rozrachunku papierów wartościowych, zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, jest udzielane wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:
CDPW posiada zezwolenie na działalność jako instytucja kredytowa zgodnie z art. 8 dyrektywy 2013/36/UE;
CDPW spełnia wymogi ostrożnościowe określone w art. 59 ust. 1, 3 i 4 oraz wymogi nadzorcze określone w art. 60;
zezwolenie, o którym mowa w lit. a) niniejszego akapitu, jest wykorzystywane wyłącznie do świadczenia bankowych usług pomocniczych, o których mowa w sekcji C załącznika, i nie dotyczy prowadzenia żadnych innych działań;
CDPW podlega dodatkowemu wymogowi kapitałowemu, który odzwierciedla ryzyka, w tym ryzyko kredytowe i ryzyko utraty płynności, wynikające z udzielania kredytu śróddziennego m.in. uczestnikom systemu rozrachunku papierów wartościowych lub innym użytkownikom usług CDPW;
co najmniej raz w miesiącu właściwemu organowi, a raz w roku w ramach publicznego ujawniania informacji zgodnie z przepisami części ósmej rozporządzenia (UE) nr 575/2013, CDPW przedstawia sprawozdanie na temat zakresu śróddziennego ryzyka utraty płynności i zarządzania nim, zgodnie z art. 59 ust. 4 lit. j) niniejszego rozporządzenia;
CDPW przedstawił właściwemu organowi odpowiedni plan naprawy zapewniający ciągłość jego najważniejszych operacji, w tym również w sytuacjach, gdy ryzyko utraty płynności lub ryzyko kredytowe są wynikiem świadczenia bankowych usług pomocniczych.
W przypadku rozbieżności pomiędzy przepisami niniejszego rozporządzenia, rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dyrektywy 2013/36/UE, CDPW, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), musi spełnić bardziej rygorystyczne wymogi dotyczące nadzoru ostrożnościowego. W regulacyjnych standardach technicznych, o których mowa w art. 47 i 59 niniejszego rozporządzenia, wyjaśnia się rozbieżności przepisów.
W przypadku gdy CDPW ubiega się o wyznaczenie instytucji kredytowej do świadczenia jakichkolwiek rodzajów bankowych usług pomocniczych w ramach odrębnego podmiotu prawnego, który może należeć do tej samej grupy przedsiębiorstw ostatecznie kontrolowanych przez tę samą jednostkę dominującą lub nie, zezwolenie, o którym mowa w ust. 2, jest udzielane wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:
odrębny podmiot prawny posiada zezwolenie na działalność jako instytucja kredytowa zgodnie z art. 8 dyrektywy 2013/36/UE;
odrębny podmiot prawny spełnia wymogi ostrożnościowe określone w art. 59 ust. 1, 3 i 4 oraz wymogi nadzorcze określone w art. 60;
odrębny podmiot prawny nie świadczy sam żadnych usług podstawowych, o których mowa w sekcji A załącznika;
zezwolenie, o którym mowa w lit. a), jest wykorzystywane wyłącznie do świadczenia bankowych usług pomocniczych, o których mowa w sekcji C załącznika, i nie dotyczy prowadzenia żadnych innych działań;
odrębny podmiot prawny podlega dodatkowemu wymogowi kapitałowemu, który odzwierciedla ryzyka, w tym ryzyko kredytowe i ryzyko utraty płynności, wynikające z udzielania kredytu śróddziennego m.in. uczestnikom systemu rozrachunku papierów wartościowych lub innym użytkownikom usług CDPW;
co najmniej raz w miesiącu właściwemu organowi, a raz w roku w ramach publicznego ujawniania informacji zgodnie z przepisami części ósmej rozporządzenia (UE) nr 575/2013, odrębny podmiot prawny przedstawia sprawozdanie na temat zakresu śróddziennego ryzyka utraty płynności i zarządzania nim, zgodnie z art. 59 ust. 4 lit. j) niniejszego rozporządzenia; oraz
odrębny podmiot prawny przedstawił właściwemu organowi odpowiedni plan naprawy zapewniający ciągłość jego najważniejszych operacji, w tym również w sytuacjach, gdy ryzyko utraty płynności lub ryzyko kredytowe są wynikiem świadczenia bankowych usług pomocniczych w ramach odrębnego podmiotu prawnego.
Właściwy organ co najmniej raz w roku monitoruje przestrzeganie progu określonego w akapicie pierwszym i przekazuje swoje ustalenia EUNGiPW. W przypadku gdy właściwy organ stwierdzi, że próg został przekroczony, nakłada na dany CDPW wymóg ubiegania się o zezwolenie zgodnie z ust. 4. Dany CDPW składa wniosek o udzielenie zezwolenia w terminie 6 miesięcy.
EUNB przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.
Artykuł 55
Procedura udzielania i odmowy zezwolenia na świadczenie bankowych usług pomocniczych
Z chwilą uznania wniosku za kompletny właściwy organ przekazuje wszystkie informacje zawarte we wniosku następującym organom:
odpowiednim organom;
właściwemu organowi, o którym mowa w art. 4 ust.1 pkt 40 rozporządzenia (UE) nr 575/2013;
właściwym organom w państwach członkowskich, w których CDPW ustanowił połączenia interoperacyjne z innym CDPW, z wyjątkiem przypadków, gdy CDPW ustanowił połączenia interoperacyjne, o których mowa w art. 19 ust. 5;
właściwym organom w przyjmującym państwie członkowskim, w przypadku gdy działalność tego CDPW ma istotne znaczenie dla funkcjonowania rynków papierów wartościowych i ochrony inwestorów w rozumieniu art. 24 ust. 4;
właściwym organom odpowiedzialnym za nadzór nad uczestnikami CDPW mającymi siedzibę w trzech państwach członkowskich o największych wartościach rozrachunku w systemie rozrachunku papierów wartościowych danego CDPW w ujęciu zagregowanym w okresie jednego roku;
EUNGiPW; oraz
EUNB.
W przypadku gdy co najmniej jeden z organów, o których mowa w ust. 4 lit. a)–e), wyda negatywną uzasadnioną opinię, właściwy organ chcący udzielić zezwolenia w terminie 30 dni przedstawia organom, o których mowa w ust. 4 lit. a)–e), uzasadnioną decyzję odnoszącą się do negatywnej opinii.
W przypadku gdy 30 dni po przedstawieniu takiej decyzji którykolwiek z organów, o których mowa w ust. 4 lit. a)–e), wyda negatywną opinię, a właściwy organ wciąż chciałby udzielić zezwolenia, dowolny z organów, który wydał negatywną opinię, może skierować sprawę do EUNGiPW w celu uzyskania pomocy wynikającej z art. 31 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
W przypadku gdy 30 dni po skierowaniu sprawy do EUNGiPW kwestia wciąż nie została rozstrzygnięta, właściwy organ chcący udzielić zezwolenia podejmuje ostateczną decyzję i przedstawia szczegółowe pisemne wyjaśnienie swojej decyzji organom, o których mowa w ust. 4 lit. a)–e).
W przypadku gdy właściwy organ chciałby odmówić udzielenia zezwolenia, sprawy nie kieruje się do EUNGiPW.
Negatywne opinie zawierają pełne i szczegółowe pisemne uzasadnienie powodów, dla których wymogi ustanowione w niniejszym rozporządzeniu lub innych przepisach prawa unijnego nie zostały spełnione.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
EUNGiPW przedstawi Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 56
Rozszerzenie zakresu bankowych usług pomocniczych
Artykuł 57
Cofnięcie zezwolenia
Bez uszczerbku dla ewentualnych działań lub środków naprawczych na mocy tytułu V właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia CDPW cofa mu zezwolenia, o których mowa w art. 54, w każdym z następujących przypadków:
gdy CDPW nie wykorzystał zezwolenia w ciągu 12 miesięcy, jednoznacznie zrzeka się zezwolenia lub też gdy wyznaczona instytucja kredytowa w ciągu ostatnich sześciu miesięcy nie świadczyła żadnych usług ani nie prowadziła żadnej działalności;
gdy CDPW uzyskał zezwolenie na podstawie fałszywych oświadczeń lub w jakikolwiek inny sposób sprzeczny z prawem;
gdy CDPW lub wyznaczona instytucja kredytowa nie spełniają już warunków, na podstawie których zezwolenie zostało udzielone, i nie podjęły w ustalonym terminie działań naprawczych, których zażądał właściwy organ;
gdy CDPW lub wyznaczona instytucja kredytowa poważnie i systematycznie naruszają wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 58
Rejestr CDPW
EUNGiPW umieszcza w rejestrze, który ma obowiązek udostępniać na swojej specjalnej stronie internetowej zgodnie z art. 21 ust. 3, następujące informacje:
nazwę każdego CDPW, którego dotyczyły decyzje wydane na mocy art. 54, 56 i 57;
nazwę każdej wyznaczonej instytucji kredytowej;
wykaz bankowych usług pomocniczych, na których świadczenie na rzecz uczestników CDPW posiada zezwolenie wyznaczona instytucja kredytowa lub CDPW, który uzyskał zezwolenie na mocy art. 54.
Artykuł 59
Wymogi ostrożnościowe mające zastosowanie do instytucji kredytowych lub CDPW posiadających zezwolenie na świadczenie bankowych usług pomocniczych
Instytucja kredytowa wyznaczona do świadczenia bankowych usług pomocniczych na mocy art. 54 ust. 2 lit. b) lub CDPW, który uzyskał zezwolenie na mocy art. 54 ust. 2 lit. a) na świadczenie bankowych usług pomocniczych, spełniają, w odniesieniu do każdego systemu rozrachunku papierów wartościowych, następujące szczegółowe wymogi ostrożnościowe dotyczące ryzyk kredytowych związanych z tymi usługami:
ustanawiają solidne ramy zarządzania odpowiednimi ryzykami kredytowymi;
często i regularnie wskazują źródła takich ryzyk kredytowych, mierzą i monitorują odpowiadające im ekspozycje kredytowe oraz stosują odpowiednie narzędzia zarządzania ryzykiem w celu kontrolowania tych ryzyk;
w pełni zabezpieczają odpowiednie ekspozycje kredytowe wobec indywidualnych uczestników zaciągających pożyczki, wykorzystując zabezpieczenia i inne równoważne zasoby finansowe;
jeżeli do zarządzania ich odpowiednim ryzykiem kredytowym stosowane jest zabezpieczenie, przyjmują wysoce płynne zabezpieczenia o minimalnym ryzyku kredytowym i minimalnym ryzyku rynkowym; mogą stosować inne rodzaje zabezpieczenia w konkretnych sytuacjach przy jednoczesnym zastosowaniu odpowiedniej redukcji wartości;
ustanawiają i stosują odpowiednio ostrożne redukcje wartości i limity koncentracji w odniesieniu do wartości zabezpieczeń ustanowionych w celu zabezpieczenia ekspozycji kredytowych, o których mowa w lit. c), z uwzględnieniem celów w postaci zapewnienia możliwości szybkiego upłynnienia zabezpieczenia bez znaczącego negatywnego wpływu na cenę;
ustalają limity swoich odpowiednich ekspozycji kredytowych;
analizują i planują metody postępowania z wszelkimi ewentualnymi rezydualnymi ekspozycjami kredytowymi oraz przyjmują regulaminy i procedury wdrażające takie plany;
udzielają kredytu tylko uczestnikom, którzy posiadają w danej instytucji rachunki pieniężne;
ustanawiają skuteczne procedury spłaty kredytu śróddziennego i zniechęcają do korzystania z kredytu overnight poprzez stosowanie odsetek karnych, które działają jako skuteczny środek odstraszający.
Instytucja kredytowa wyznaczona do świadczenia bankowych usług pomocniczych na mocy art. 54 ust. 2 lit. b) lub CDPW, który uzyskał zezwolenie na mocy art. 54 ust. 2 lit. a) na świadczenie bankowych usług pomocniczych, spełniają, w odniesieniu do każdego systemu rozrachunku papierów wartościowych, następujące szczegółowe wymogi ostrożnościowe dotyczące ryzyk utraty płynności związanych z tymi usługami:
posiadają solidne ramy i narzędzia służące mierzeniu i monitorowaniu ich ryzyk utraty płynności, w tym ryzyka utraty śróddziennej płynności, i zarządzaniu tymi ryzykami, dla każdej waluty systemu rozrachunku papierów wartościowych, dla którego działają one jako agent rozrachunkowy;
mierzą i monitorują na bieżąco i terminowo – co najmniej raz dziennie – swoje potrzeby dotyczące płynności i poziom posiadanych aktywów płynnych; czyniąc to, określają wartość swoich dostępnych aktywów płynnych, z uwzględnieniem odpowiednich redukcji wartości tych aktywów;
posiadają wystarczające zasoby płynne we wszystkich stosownych walutach do celów terminowego świadczenia usług rozrachunkowych z uwzględnieniem szerokiej gamy potencjalnych scenariuszy warunków skrajnych, jednak bez ograniczenia do ryzyka utraty płynności spowodowanego niewywiązaniem się z zobowiązania przez co najmniej jednego uczestnika, w tym jego jednostki dominujące i jednostki zależne, wobec których mają swoje największe ekspozycje;
ograniczają odpowiednie ryzyka utraty płynności za pomocą kwalifikujących się zasobów płynnych w każdej walucie, takich jak środki pieniężne w banku centralnym emisji i w innych instytucjach finansowych mających zdolność kredytową, zatwierdzone linie kredytowe lub podobne uzgodnienia oraz wysoce płynne zabezpieczenia lub inwestycje, które są łatwo dostępne i zamienne na środki pieniężne, o wcześniej określonych i wysoce wiarygodnych ustaleniach dotyczących finansowania, nawet w skrajnych, lecz prawdopodobnych warunkach rynkowych oraz identyfikują, mierzą i monitorują swoje ryzyko utraty płynności pochodzące z rozmaitych instytucji finansowych, z których korzystają do celów zarządzania swoimi ryzykami utraty płynności;
każdorazowo gdy stosowane są wcześniej określone ustalenia dotyczące finansowania, na dostawców płynności wybierają wyłącznie instytucje finansowe mające zdolność kredytową; ustanawiają i stosują odpowiednie limity koncentracji dla każdego z odpowiednich dostawców płynności, w tym swojej jednostki dominującej i jednostek zależnych;
określają i testują, poprzez regularne i rygorystyczne stosowanie testu warunków skrajnych, czy odpowiednie zasoby są wystarczające;
analizują i planują metody postępowania z wszelkimi nieprzewidzianymi i potencjalnie niepokrytymi brakami płynności oraz przyjmują regulaminy i procedury wdrażające takie plany;
w przypadku gdy jest to wykonalne i możliwe, bez uszczerbku dla zasad kwalifikowalności określonych przez bank centralny, mają dostęp do rachunków w banku centralnym i innych usług banku centralnego w celu wzmocnienia swojego zarządzania ryzykami utraty płynności, a unijne instytucje kredytowe deponują odpowiednie środki pieniężne na specjalnych rachunkach w unijnych bankach centralnych emisji;
dysponują wcześniej określonymi i wysoce wiarygodnymi ustaleniami służącymi zapewnieniu możliwości terminowego upłynnienia zabezpieczenia otrzymanego od swojego klienta niewywiązującego się z zobowiązania;
składają regularne sprawozdania organom, o których mowa w art. 60 ust. 1, dotyczące sposobów, jakie stosują do mierzenia i monitorowania swoich ryzyk utraty płynności, w tym ryzyk utraty śróddziennej płynności, oraz do zarządzania tymi ryzykami oraz ujawniają publicznie te sposoby.
EUNB przedstawi Komisji te projekty regulacyjnych standardów technicznych w terminie do dnia 18 czerwca 2015 r.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.
Artykuł 60
Nadzór nad wyznaczonymi instytucjami kredytowymi i CDPW posiadającymi zezwolenie na świadczenie bankowych usług pomocniczych
Właściwe organy, o których mowa w akapicie pierwszym, są również odpowiedzialne za nadzór nad wyznaczonymi instytucjami kredytowymi i CDPW, o których mowa w tym akapicie, w odniesieniu do spełniania przez nie wymogów ostrożnościowych określonych w art. 59 niniejszego rozporządzenia.
Właściwe organy, o których mowa w akapicie pierwszym, regularnie, a co najmniej raz w roku, oceniają, czy wyznaczona instytucja kredytowa lub CDPW posiadające zezwolenie na świadczenie bankowych usług pomocniczych spełniają wymogi art. 59, i odpowiednio informuje organ właściwy dla CDPW, który następnie informuje organy, o których mowa w art. 55 ust. 4, o wynikach – w tym ewentualnych działaniach naprawczych lub sankcjach – nadzoru prowadzonego przez siebie na mocy niniejszego ustępu.
Organ właściwy dla CDPW, po skonsultowaniu się z właściwymi organami, o którym mowa w ust. 1, dokonuje co najmniej raz w roku przeglądu i oceny następujących elementów:
w przypadku, o którym mowa w art. 54 ust. 2 lit. b) – czy wszystkie niezbędne uzgodnienia pomiędzy wyznaczonymi instytucjami kredytowymi a CDPW pozwalają im wypełniać obowiązki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu;
w przypadkach, o których mowa w art. 54 ust. 2 lit. a) – czy uzgodnienia dotyczące zezwolenia na świadczenie bankowych usług pomocniczych pozwalają CDPW wypełniać jego obowiązki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.
Organ właściwy dla CDPW regularnie, a co najmniej raz w roku, informuje organy, o których mowa w art. 55 ust. 4, o wynikach, w tym o ewentualnych działaniach naprawczych lub sankcjach, przeglądu i oceny przeprowadzanych przez siebie na mocy niniejszego ustępu.
W przypadku gdy CDPW wyznacza posiadającą zezwolenie instytucję kredytową zgodnie z art. 54, w celu ochrony uczestników prowadzonych przez niego systemów rozrachunku papierów wartościowych CDPW zapewnia uzyskanie od wyznaczonej przez siebie instytucji kredytowej dostępu do wszystkich informacji koniecznych do celów niniejszego rozporządzenia i zgłasza wszelkie naruszenia w tym zakresie właściwym organom CDPW oraz właściwym organom, o których mowa w ust. 1.
TYTUŁ V
SANKCJE
Artykuł 61
Sankcje administracyjne i inne środki
Do dnia 18 września 2016 r. państwa członkowskie mogą postanowić, że nie będą przyjmować przepisów dotyczących sankcji administracyjnych zgodnie z akapitem pierwszym w odniesieniu do naruszeń, o których mowa w akapicie pierwszym, które podlegają już sankcjom karnym zgodnie z ich przepisami krajowego prawa karnego. W takim przypadku państwa członkowskie informują szczegółowo Komisję i EUNGiPW o odpowiednich przepisach swojego prawa karnego.
W terminie do dnia 18 września 2016 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję i EUNGiPW o przepisach, o których mowa w akapicie pierwszym. Państwa członkowskie bez zbędnej zwłoki powiadamiają Komisję i EUNGiPW o wszelkich późniejszych zmianach tych przepisów.
W przypadku gdy państwa członkowskie postanowiły, zgodnie z ust. 1, ustanowić sankcje karne za naruszenia przepisów, o których mowa w art. 63, ich właściwe organy co roku przedstawiają EUNGiPW dane w postaci zagregowanej i anonimowej dotyczące wszystkich prowadzonych postępowań karnych i nałożonych sankcji karnych. EUNGiPW publikuje dane dotyczące nałożonych sankcji karnych w sprawozdaniu rocznym.
Właściwe organy wykonują swoje funkcje i uprawnienia zgodnie ze swoimi ramami krajowymi:
bezpośrednio;
we współpracy z innymi organami;
na własną odpowiedzialność, delegując zadania podmiotom, którym wykonanie danych zadań powierzono zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia; lub
poprzez składanie wniosków do właściwych organów sądowych.
Artykuł 62
Publikowanie decyzji
W przypadku gdy od decyzji o nałożeniu sankcji lub innego środka przysługuje prawo do odwołania do odpowiednich organów sądowych lub do innych odpowiednich organów, właściwe organy bez zbędnej zwłoki publikują na swoich urzędowych stronach internetowych również informacje o statusie postępowania odwoławczego i o jego wyniku. Ponadto publikuje się również wszelkie decyzje unieważniające poprzednią decyzję nakładającą sankcję lub środek.
W przypadku gdy właściwy organ uzna, że opublikowanie tożsamości osób prawnych lub danych osobowych osób fizycznych byłoby nieproporcjonalne, w oparciu o indywidualną ocenę przeprowadzoną w odniesieniu do proporcjonalności opublikowania takich danych, lub w przypadku gdy taka publikacja zagroziłaby stabilności rynków finansowych lub trwającemu dochodzeniu, państwa członkowskie zapewniają, by właściwe organy podjęły jedno z następujących działań:
odroczyły publikację decyzji o nałożeniu sankcji lub innego środka do momentu, kiedy przyczyny nieopublikowania przestaną być aktualne;
opublikowały decyzję o nałożeniu sankcji lub innego środka w formie anonimowej w sposób zgodny z prawem krajowym, o ile taka anonimowa publikacja zapewnia skuteczną ochronę danych osobowych;
w ogóle nie publikowały decyzji o nałożeniu sankcji lub innego środka, jeśli warianty określone w lit. a) i b) powyżej uznaje się za niewystarczające w celu zapewnienia:
by stabilność rynków finansowych nie była zagrożona;
proporcjonalności publikacji takich decyzji w odniesieniu do środków, których charakter uznaje się za drugorzędny.
W przypadku podjęcia decyzji o opublikowaniu informacji o sankcji lub innym środku w formie anonimowej, opublikowanie odpowiednich danych może zostać odroczone o rozsądny okres, jeżeli przewiduje się, że w tym okresie przyczyny publikowania informacji w formie anonimowej przestaną być aktualne.
Właściwe organy informują EUNGiPW o wszystkich administracyjnych sankcjach nałożonych, lecz nieopublikowanych zgodnie z akapitem trzecim lit. c), w tym o wszelkich odwołaniach ich dotyczących oraz o ich wyniku. Państwa członkowskie zapewniają, by właściwe organy otrzymywały informacje oraz końcowe orzeczenie, dotyczące wszelkich nałożonych sankcji karnych, oraz by przekazywały te dane EUNGiPW. EUNGiPW prowadzi centralną bazę danych o zgłoszonych mu sankcjach wyłącznie do celów wymiany informacji między właściwymi organami. Wspomniana baza danych jest dostępna wyłącznie dla właściwych organów i jest aktualizowana na podstawie informacji przedstawionych przez właściwe organy.
Artykuł 63
Sankcje za naruszenia
Niniejszy artykuł ma zastosowanie do następujących przepisów niniejszego rozporządzenia:
świadczenie usług określonych w sekcji A, B i C załącznika stanowiące naruszenie art. 16, 25 i 54;
uzyskanie zezwoleń wymaganych w art. 16 i 54 na podstawie fałszywych oświadczeń lub w dowolny inny niezgodny z prawem sposób, zgodnie z art. 20 ust. 1 lit. b) i art. 57 ust. 1 lit. b);
niewywiązywanie się przez CDPW z obowiązku utrzymywania wymaganego kapitału stanowiące naruszenie art. 47 ust. 1;
nieprzestrzeganie przez CDPW wymogów organizacyjnych stanowiące naruszenie art. 26–30;
nieprzestrzeganie przez CDPW zasad prowadzenia działalności stanowiące naruszenie art. 32–35;
nieprzestrzeganie przez CDPW wymogów dotyczących usług CDPW stanowiące naruszenie art. 37–41;
nieprzestrzeganie przez CDPW wymogów ostrożnościowych stanowiące naruszenie art. 43–47;
nieprzestrzeganie przez CDPW wymogów dotyczących połączeń operacyjnych CDPW stanowiące naruszenie art. 48;
nieuzasadnione odmowy udzielenia przez CDPW poszczególnych rodzajów dostępu stanowiące naruszenie art. 49–53;
nieprzestrzeganie przez wyznaczone instytucje kredytowe szczegółowych wymogów ostrożnościowych dotyczących ryzyk kredytowych stanowiące naruszenie art. 59 ust. 3;
nieprzestrzeganie przez wyznaczone instytucje kredytowe szczegółowych wymogów ostrożnościowych dotyczących ryzyk utraty płynności stanowiące naruszenie art. 59 ust. 4.
Bez uszczerbku dla uprawnień nadzorczych właściwych organów, co najmniej w przypadku naruszenia, o którym mowa w niniejszym artykule, właściwe organy posiadają zgodnie z prawem krajowym uprawnienia do stosowania co najmniej następujących sankcji administracyjnych i innych środków:
podanie do publicznej wiadomości informacji wskazującej osobę odpowiedzialną za naruszenie oraz charakter naruszenia zgodnie z art. 62;
nakaz zobowiązujący osobę odpowiedzialną za naruszenie do zaprzestania określonego postępowania oraz niepodejmowania takiego działania w przyszłości;
cofnięcie zezwoleń udzielonych na mocy art. 16 lub 54, zgodnie z art. 20 lub 57;
tymczasowy lub – w przypadku wielokrotnych poważnych naruszeń – stały zakaz sprawowania funkcji zarządzających w instytucji wobec członka organu zarządzającego instytucji lub wobec każdej innej osoby fizycznej, uznanych za odpowiedzialnych za popełnienie naruszenia;
maksymalne administracyjne sankcje pieniężne równe co najmniej dwukrotności kwoty zysków uzyskanych w wyniku naruszenia, o ile kwoty takie można ustalić;
w przypadku osoby fizycznej – maksymalne administracyjne sankcje pieniężne równe co najmniej 5 mln EUR lub, w państwach członkowskich, których walutą nie jest euro, równowartość tej kwoty w walucie krajowej na dzień przyjęcia niniejszego rozporządzenia;
w przypadku osoby prawnej – maksymalne administracyjne sankcje pieniężne w wysokości co najmniej 20 mln EUR lub sięgające 10 % całkowitego rocznego obrotu tej osoby prawnej, ustalonego na podstawie ostatniego dostępnego sprawozdania finansowego zatwierdzonego przez organ zarządzający; w przypadku gdy dana osoba prawna jest jednostką dominującą lub jednostką zależną jednostki dominującej, która musi sporządzić skonsolidowane sprawozdanie finansowe zgodnie z dyrektywą 2013/34/UE, stosowny całkowity roczny obrót oznacza całkowity roczny obrót lub analogiczny rodzaj dochodu zgodnie z właściwymi dyrektywami o rachunkowości, ustalony na podstawie ostatniego dostępnego skonsolidowanego sprawozdania finansowego zatwierdzonego przez organ zarządzający ostatecznej jednostki dominującej.
Artykuł 64
Skuteczne stosowanie sankcji
Państwa członkowskie zapewniają uwzględnianie przez właściwe organy – przy ustalaniu rodzaju oraz wysokości sankcji administracyjnych lub innych środków – wszelkich istotnych okoliczności, w tym w stosownych przypadkach:
wagi naruszenia i czasu jego trwania;
stopnia odpowiedzialności osoby odpowiedzialnej za dane naruszenie;
sytuacji finansowej osoby odpowiedzialnej za dane naruszenie, której wyznacznikiem jest np. wysokość całkowitych obrotów odpowiedzialnej osoby prawnej lub roczny dochód odpowiedzialnej osoby fizycznej;
skali zysków uzyskanych, strat unikniętych przez osobę odpowiedzialną za dane naruszenie lub strat poniesionych przez osoby trzecie w wyniku naruszenia, o ile można je ustalić;
zakresu współpracy osoby odpowiedzialnej za dane naruszenie z właściwym organem, bez uszczerbku dla potrzeby zapewnienia rekompensaty zysków uzyskanych lub strat unikniętych przez tę osobę;
poprzednich naruszeń popełnionych przez osobę odpowiedzialną za dane naruszenie.
Artykuł 65
Zgłaszanie naruszeń
Mechanizmy, o których mowa w ust. 1, obejmują przynajmniej:
specjalne procedury dotyczące otrzymywania i badania zgłoszeń dotyczących potencjalnych lub faktycznych naruszeń oraz działań następczych, w tym ustanowienie bezpiecznych kanałów komunikacji na potrzeby takich zgłoszeń;
stosowną ochronę pracowników instytucji, którzy zgłaszają potencjalne lub faktyczne naruszenia popełnione w danej instytucji, przynajmniej przed działaniami odwetowymi, dyskryminacją lub innymi rodzajami niesprawiedliwego traktowania;
ochronę danych osobowych zarówno osoby dokonującej zgłoszenia potencjalnych lub faktycznych naruszeń, jak i osoby fizycznej, której zarzuca się popełnienie naruszenia, zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie 95/46/WE;
ochronę tożsamości zarówno osoby dokonującej zgłoszenia naruszeń, jak i osoby fizycznej, której zarzuca się popełnienie naruszenia, na wszystkich etapach procedur, chyba że takie ujawnienie informacji wymagane jest prawem krajowym w kontekście dalszego śledztwa lub późniejszego postępowania administracyjnego lub sądowego.
Takim kanałem mogą być również rozwiązania zapewniane przez partnerów społecznych. Zastosowanie ma taka sama ochrona, jak w przypadku ust. 2 lit. b), c) i d).
Artykuł 66
Prawo do odwołania
Państwa członkowskie zapewniają, aby decyzje i środki podejmowane na podstawie niniejszego rozporządzenia były właściwie uzasadnione i podlegały prawu do odwołania się przed sądem. Prawo do odwołania się przed sądem ma zastosowanie w przypadku, gdy w terminie sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku o zezwolenie zawierającego wszelkie informacje wymagane zgodnie z obowiązującymi przepisami nie zostanie wydana żadna decyzja.
TYTUŁ VI
DELEGOWANIE UPRAWNIEŃ, UPRAWNIENIA WYKONAWCZE, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE, ZMIENIAJĄCE ORAZ KOŃCOWE
Artykuł 67
Wykonywanie przekazanych uprawnień
Artykuł 68
Procedura komitetowa
Artykuł 69
Przepisy przejściowe
Artykuł 70
Zmiany w dyrektywie 98/26/WE
W dyrektywie 98/26/WE wprowadza się następujące zmiany:
art. 2 lit. a) akapit pierwszy tiret trzecie otrzymuje brzmienie:
wskazane, bez uszczerbku dla innych, bardziej restrykcyjnych i powszechnie obowiązujących warunków ustanowionych przez prawo krajowe, jako system i zgłoszone Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych przez państwo członkowskie, którego prawo ma zastosowanie, po upewnieniu się przez to państwo członkowskie, że zasady funkcjonowania tego systemu są adekwatne.”;
w art. 11 dodaje się ustęp w brzmieniu:
Artykuł 71
Zmiany w dyrektywie 2014/65/UE
W dyrektywie 2014/65/UE wprowadza się następujące zmiany:
art. 2 ust. 1 lit. o) otrzymuje brzmienie:
CSD z wyjątkiem przewidzianych w art. 73 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 ( *1 ).
w art. 4 ust. 1 dodaje się punkt w brzmieniu:
»centralny depozyt papierów wartościowych« lub »CSD« oznacza centralny depozyt papierów wartościowych zdefiniowany w art. 2 ust. 1 pkt 1) rozporządzenia (UE) nr 909/2014.”;
w załączniku I, sekcja B, pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) Sprawowanie pieczy nad instrumentami finansowymi oraz administrowanie nimi na rachunek klientów, w tym przechowywanie i usługi powiązane, takie jak zarządzanie środkami pieniężnymi/zabezpieczeniem, z wyłączeniem zapewniania i prowadzenia rachunków papierów wartościowych na najwyższym poziomie ewidencji (»centralna usługa prowadzenia rachunku«), o czym mowa w pkt 2 sekcji A załącznika do rozporządzenia (UE) nr 909/2014;”.
Artykuł 72
Zmiana w rozporządzeniu (UE) nr 236/2012
Uchyla się art. 15 rozporządzenia (UE) nr 236/2012.
Artykuł 73
Stosowanie dyrektywy 2014/65/UE i rozporządzenia(UE) nr 600/2014
CDPW posiadające zezwolenie udzielone zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia nie muszą posiadać zezwolenia na mocy dyrektywy 2014/65/UE na potrzeby świadczenia usług wyraźnie wymienionych w sekcjach A i B załącznika do niniejszego rozporządzenia.
W przypadku gdy CDPW posiadający zezwolenie udzielone zgodnie z art. 16 niniejszego rozporządzenia świadczy co najmniej jedną usługę inwestycyjną lub prowadzi co najmniej jeden rodzaj działalności inwestycyjnej oprócz świadczenia usług wyraźnie wymienionych w sekcjach A i B załącznika do niniejszego rozporządzenia, zastosowanie mają dyrektywa 2014/65/UE – z wyjątkiem art. 5–8, art. 9 ust. 1, 2 i 4–6 oraz art. 10–13 – oraz rozporządzenie (UE) nr 600/2014.
Artykuł 74
Sprawozdania
EUNGiPW, we współpracy z EUNB i właściwymi organami i odpowiednimi organami składa Komisji roczne sprawozdania zawierające oceny tendencji, potencjalnych ryzyk i słabych punktów, a w razie potrzeby także zalecenia dotyczące działań zapobiegawczych lub naprawczych na rynkach usług objętych niniejszym rozporządzeniem. Sprawozdania te zawierają co najmniej ocenę następujących elementów:
wydajności rozrachunku dla operacji krajowych i transgranicznych w każdym państwie członkowskim, na podstawie liczby i wolumenu przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku, wysokości sankcji, o których mowa w art. 7 ust. 2, liczby i wolumenu transakcji zakupu na otwartym rynku, o których mowa w art. 7 ust. 3 i 4, oraz wszelkich innych stosownych kryteriów;
stosowności sankcji za nieprzeprowadzenie rozrachunku, w szczególności ocenę potrzeby zwiększenia elastyczności, jeżeli chodzi o sankcje za nieprzeprowadzenie rozrachunku w odniesieniu do niepłynnych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 7 ust. 4;
skali rozrachunku, który nie jest przeprowadzany w systemach rozrachunku papierów wartościowych prowadzonych przez CDPW, na podstawie liczby i wolumenu transakcji w oparciu o informacje otrzymane na mocy art. 9 oraz wszelkich innych stosownych kryteriów;
transgranicznego świadczenia usług objętych niniejszym rozporządzeniem, na podstawie liczby i rodzajów połączeń operacyjnych CDPW, liczby zagranicznych uczestników systemów rozrachunku papierów wartościowych prowadzonych przez CDPW, liczby i wolumenu transakcji z udziałem takich uczestników, liczby zagranicznych emitentów rejestrujących swoje papiery wartościowe w CDPW zgodnie z art. 49 oraz wszelkich innych stosownych kryteriów;
rozpatrywania wniosków o dostęp zgodnie z art. 49, 52 i 53 w celu określenia powodów odrzucania wniosków o dostęp przez CDPW, kontrahentów centralnych i systemy obrotu, ewentualnych tendencji odnoszących się do takiego odrzucania wniosków oraz możliwych sposobów ograniczania w przyszłości stwierdzonych ryzyk, tak by umożliwić udzielenie dostępu, a także w celu określenia ewentualnych innych istotnych przeszkód dla konkurencji w sektorze finansowych usług rozliczania i rozrachunku transakcji;
rozpatrywania wniosków złożonych zgodnie z procedurami, o których mowa w art. 23 ust. 3–7 i art. 25 ust. 4–10;
w stosownych przypadkach – ocenę ustaleń wynikających z procesu wzajemnej oceny w dziedzinie nadzoru transgranicznego, o którym to procesie mowa w art. 24 ust. 6, oraz tego, czy w przyszłości można by zmniejszyć częstotliwość takich wzajemnych ocen, łącznie z informacją, czy takie ustalenia wskazują na potrzebę skorzystania z bardziej formalnych kolegiów organów nadzoru;
stosowania przepisów państw członkowskich dotyczących odpowiedzialności cywilnej za straty, które można przypisać CDPW;
procedur i warunków, na jakich CDPW uzyskały zezwolenie na wyznaczenie instytucji kredytowych lub na samodzielne świadczenie bankowych usług pomocniczych zgodnie z art. 54 i 55, w tym ocenę skutków, jakie świadczenie takich usług może mieć dla stabilności finansowej i konkurencji w dziedzinie usług rozrachunku i bankowych usług pomocniczych w Unii;
stosowania przepisów, o których mowa w art. 38, dotyczących ochrony papierów wartościowych uczestników i ich klientów, w szczególności przepisów przewidzianych w art. 38 ust. 5;
ocenę stosowania sankcji, w szczególności ocenę konieczności dalszej harmonizacji sankcji administracyjnych za naruszenie wymogów niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 75
Przegląd
Do dnia 18 września 2019 r. Komisja dokona przeglądu i przygotuje ogólne sprawozdanie na temat niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to zawiera w szczególności ocenę kwestii, o których mowa w art. 74 ust. 1 lit. a)–k), wskazuje, czy istnieją inne istotne przeszkody dla konkurencji w odniesieniu do usług objętych niniejszym rozporządzeniem, które to przeszkody nie są przedmiotem wystarczających działań, a także wskazuje na ewentualną potrzebę podjęcia dalszych środków w celu ograniczenia wpływu niewydolności CDPW na podatników. Komisja przedkłada to sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wraz z wszelkimi stosownymi wnioskami.
Artykuł 76
Wejście w życie i stosowanie
W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego niniejszego ustępu, w przypadku systemu obrotu mającego dostęp do CDPW, o którym mowa w art. 30 ust. 5, art. 5 ust. 2 ma zastosowanie co najmniej sześć miesięcy zanim taki CDPW zleci wykonanie swojej działalności na zasadzie outsourcingu stosownemu podmiotowi publicznemu i w każdym przypadku od dnia 1 stycznia 2016 r.
Wielostronna platforma obrotu spełniająca kryteria określone w art. 33 ust. 3 dyrektywy 2014/65/UE podlega art. 7 ust. 3 akapit drugi niniejszego rozporządzenia do chwili:
ostatecznego rozpatrzenia jej wniosku o rejestrację na podstawie art. 33 dyrektywy 2014/65/UE; lub
w przypadku, gdy wielostronna platforma obrotu nie złożyła wniosku o rejestrację na podstawie art. 33 dyrektywy 2014/65/UE – do dnia ►M1 13 czerwca 2018 r. ◄
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK
WYKAZ USŁUG
SEKCJA A
Usługi podstawowe centralnych depozytów papierów wartościowych
1. Pierwsza rejestracja papierów wartościowych w systemie zapisów księgowych („usługa notarialna”).
2. Zapewnianie i prowadzenie rachunków papierów wartościowych na najwyższym poziomie ewidencji („centralna usługa prowadzenia rachunku”).
3. Prowadzenie systemu rozrachunku papierów wartościowych („usługa rozrachunku”).
SEKCJA B
Niebankowe usługi pomocnicze świadczone przez CDPW, niezwiązane z ryzykiem kredytowym lub ryzykiem utraty płynności
Usługi świadczone przez CDPW, które przyczyniają się do większego bezpieczeństwa oraz większej wydajności i przejrzystości rynków papierów wartościowych, które to usługi mogą obejmować m.in.:
Usługi związane z usługą rozrachunku, takie jak:
organizowanie systemu udzielania pożyczek papierów wartościowych, w charakterze agenta pośredniczącego pomiędzy uczestnikami systemu rozrachunku papierów wartościowych;
świadczenie usług zarządzania zabezpieczeniami, w charakterze agenta na rzecz uczestników systemu rozrachunku papierów wartościowych;
zestawianie zleceń rozrachunku, kierowanie zleceń, potwierdzanie warunków transakcji, weryfikacja warunków transakcji.
Usługi związane z usługą notarialną i centralną usługą prowadzenia rachunku, takie jak:
usługi związane z rejestrami akcjonariuszy;
wspieranie przetwarzania zdarzeń korporacyjnych, w tym obsługi podatkowej, usług związanych z walnymi zgromadzeniami oraz usług informacyjnych;
usługi związane z nowymi emisjami, w tym nadawanie kodów ISIN i podobnych kodów oraz zarządzanie tymi kodami;
kierowanie i przetwarzanie zleceń, pobieranie i przetwarzanie opłat oraz związana z tym sprawozdawczość.
Ustanawianie połączeń operacyjnych CDPW, zapewnianie, prowadzenie lub obsługa rachunków papierów wartościowych w związku z usługą rozrachunku, zarządzaniem zabezpieczeniami, innymi usługami pomocniczymi.
Wszelkie inne usługi, takie jak:
świadczenie ogólnych usług zarządzania zabezpieczeniami w charakterze agenta;
sprawozdawczość wobec organów regulacyjnych;
dostarczanie informacji, danych i statystyk do podmiotów badających rynek i prowadzących spisy powszechne lub do innych podmiotów rządowych lub międzyrządowych;
świadczenie usług informatycznych.
SEKCJA C
Bankowe usługi pomocnicze
Usługi bankowe bezpośrednio związane z usługami podstawowymi lub pomocniczymi wymienionymi w sekcjach A i B, takie jak:
udostępnianie rachunków pieniężnych na rzecz, i przyjmowanie depozytów od uczestników systemu rozrachunku papierów wartościowych oraz posiadaczy rachunków papierów wartościowych, w rozumieniu pkt 1 załącznika I do dyrektywy 2013/36/UE;
udzielanie kredytów gotówkowych na spłatę nie później niż następnego dnia roboczego, pożyczek gotówkowych na wstępne finansowanie zdarzeń korporacyjnych oraz udzielanie pożyczek papierów wartościowych posiadaczom rachunków papierów wartościowych, w rozumieniu pkt 2 załącznika I do dyrektywy 2013/36/UE;
usługi płatnicze obejmujące przetwarzanie transakcji gotówkowych i transakcji walutowych, w rozumieniu pkt 4 załącznika I do dyrektywy 2013/36/UE;
gwarancje i zobowiązania związane z udzielaniem i zaciąganiem pożyczek papierów wartościowych, w rozumieniu pkt 6 załącznika I do dyrektywy 2013/36/UE;
operacje skarbcowe obejmujące wymianę walut i zbywalne papiery wartościowe związane z zarządzaniem saldami długich pozycji uczestników, w rozumieniu pkt 7 lit. b) i e) załącznika I do dyrektywy 2013/36/UE.
( 1 ) Dyrektywa 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniająca dyrektywę 2001/34/WE (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 64).
( 2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1).
( 3 ) Dyrektywa 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie przeciwdziałania korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu (Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15).
( 4 ) Dyrektywa Komisji 2006/70/WE z dnia 1 sierpnia 2006 r. ustanawiająca środki wykonawcze do dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do definicji osoby zajmującej eksponowane stanowisko polityczne, jak również w odniesieniu do technicznych kryteriów stosowania uproszczonych zasad należytej staranności wobec klienta oraz wyłączenia z uwagi na działalność finansową prowadzoną w sposób sporadyczny lub w bardzo ograniczonym zakresie (Dz.U. L 214 z 4.8.2006, s. 29).
( 5 ) Decyzja Komisji 2001/528/WE z dnia 6 czerwca 2001 r. ustanawiająca Europejski Komitet Papierów Wartościowych (Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45).
( *1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 236/2012 (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 1).”;