Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie

1. Zamrożone zostają wszystkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do lub będące w posiadaniu, dyspozycji lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani na ich rzecz – bezpośrednio lub pośrednio – żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

1. W załączniku I wymieniono osoby, które zgodnie z art. 1 decyzji 2014/119/WPZiB zostały przez Radę wskazane jako odpowiedzialne za defraudację ukraińskich funduszy państwowych, oraz osoby odpowiedzialne za naruszenia praw człowieka na Ukrainie, a także osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy z nimi powiązane.

1a. Do celów ust. 1 osoby wskazane jako odpowiedzialne za defraudację ukraińskich funduszy państwowych obejmują osoby, w sprawie których organy ukraińskie wszczęły dochodzenie:

2. Załącznik I zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie wymienionych w nim osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów.

3. Załączniki I zawiera, jeśli są dostępne, informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów i organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer w rejestrze i miejsce prowadzenia działalności.

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych na warunkach jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że środki finansowe i zasoby gospodarcze, o których mowa, są:

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym na podstawie ust. 1.

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile spełnione są następujące warunki:

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym na podstawie ust. 1.

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 i pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ wymieniony w załączniku I jest należna z tytułu umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ lub na mocy zobowiązania je obciążającego zanim ta osoba fizyczna lub prawna, podmiot lub organ zostali umieszczeni w wykazie w załączniku I, właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile właściwy organ ustalił, że:

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym na podstawie ust. 1.

1. Art. 2 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla zasilania zamrożonych rachunków przez instytucje finansowe lub kredytowe otrzymujące środki przekazywane im przez strony trzecie na rachunek ujętej w wykazie osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o ile wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

2. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do kwot dodatkowych na zamrożonych rachunkach z tytułu:

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności zostają zamrożone zgodnie z art. 2 ust. 1.

1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy służbowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane państwom członkowskim.

3. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.

4. Ust. 3 nie stoi na przeszkodzie w dzieleniu się przez państwa członkowskie tymi informacjami, zgodnie z ich prawem krajowym, z odpowiednimi organami Ukrainy i innych państw członkowskich, w przypadku gdy jest to niezbędne do zapewnienia pomocy w odzyskaniu zdefraudowanych funduszy.

Zakazuje się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków, o których mowa w art. 2.

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpowiedzialności, chyba że zostanie dowiedzione, że środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek zaniedbania.

2. Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy do żadnej odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć zakazy określone w niniejszym rozporządzeniu.

1. Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszym rozporządzeniem, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę zobowiązań, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub odszkodowań finansowych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

2. We wszelkich postępowaniach zmierzających do zaspokojenia roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane przez ust. 1, spoczywa na osobie fizycznej lub prawnej, podmiocie lub organie dochodzącym zaspokojenia tego roszczenia.

3. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób fizycznych lub prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę legalności niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

1. Komisja i państwa członkowskie informują się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i dzielą się wszelkimi innymi dostępnymi im istotnymi informacjami w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacjami:

2. Państwa członkowskie niezwłocznie przekazują sobie wzajemnie oraz Komisji wszelkie inne dostępne im istotne informacje, które mogą mieć wpływ na skuteczne wdrożenie niniejszego rozporządzenia.

Komisja jest uprawniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie.

1. W przypadku gdy Rada podejmie decyzję o objęciu osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu środkami, o których mowa w art. 2, wprowadza ona stosowne zmiany w załączniku I.

2. Rada przekazuje swoją decyzję, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, o których mowa w ust. 1, bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje weryfikacji swojej decyzji i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ.

4. Wykaz znajdujący się w załączniku I poddawany jest regularnie przeglądowi, co najmniej co 12 miesięcy.

1. Państwa członkowskie przyjmują przepisy określające sankcje mające zastosowanie w przypadkach naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz przyjmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji przepisy, o których mowa w ust. 1, niezwłocznie po dniu 6 marca 2014 r. oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tych przepisach.

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany swoich adresów stron internetowych wymienionych w załączniku II.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji swoje właściwe organy, w tym dane kontaktowe tych właściwych organów, niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.

3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego porozumiewania się we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

	Nazwisko	Dane identyfikacyjne	Uzasadnienie	Data umieszczenia w wykazie
1.	Viktor Fedorovych Yanukovych (Вiктор Федорович Янукович), Viktor Fedorovich Yanukovich (Виктор Фёдорович Янукович)	urodzony 9 lipca 1950 r. w Yenakiieve (Donetsk oblast), były prezydent Ukrainy	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego.	6.3.2014
▼M6
2.	Vitalii Yuriyovych Zakharchenko (Вiталiй Юрiйович Захарченко), Vitaliy Yurievich Zakharchenko (Виталий Юрьевич Захарченко)	urodzony 20 stycznia 1963 r. w Konstantynówce (obwód doniecki), były minister spraw wewnętrznych	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz w związku z nadużyciem stanowiska przez osobę piastującą funkcję publiczną w celu zapewnienia sobie lub osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści ze szkodą dla środków budżetowych lub mienia publicznego Ukrainy.	6.3.2014
▼M3
3.	Viktor Pavlovych Pshonka (Вiктор Павлович Пшонка)	urodzony 6 lutego 1954 r. w Serhiyivka (Donetsk oblast), były prokurator generalny Ukrainy	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego.	6.3.2014
▼M8 —————
▼M9 —————
▼M3
6.	Viktor Ivanovych Ratushniak (Вiктор Iванович Ратушняк)	urodzony 16 października 1959 r., były wiceminister spraw wewnętrznych	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz współudziału w tych działaniach.	6.3.2014
▼M8
7.	Oleksandr Viktorovych Yanukovych (Oleksandr Wiktorowicz Janukowycz) (Олександр Вiкторович Янукович)	urodzony 10 lipca 1973 r. w Jenakiewej (okręg doniecki), syn byłego prezydenta, biznesmen	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz współudziału w tych działaniach.	6.3.2014
▼M4 —————
▼M3
9.	Artem Viktorovych Pshonka (Артем Вiкторович Пшонка)	urodzony 19 marca 1976 r. w Kramatorsk (Donetsk oblast), syn byłego prokuratora generalnego, zastępca szefa frakcji Partii Regionów w Radzie Najwyższej Ukrainy	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz współudziału w tych działaniach.	6.3.2014
▼M8 —————
▼M8
11.	Mykola Yanovych Azarov (Mykoła Janowycz Azarow) (Микола Янович Азаров), Nikolai Yanovich Azarov (Николай Янович Азаров)	urodzony 17 grudnia 1947 r. w Kałudze (Rosja), premier Ukrainy do stycznia 2014 r.	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz współudziału w tych działaniach.	6.3.2014
12.	Serhiy Vitaliyovych Kurchenko (Serhij Witaliowycz Kurczenko) (Сергiй Вiталiйович Курченко)	urodzony 21 września 1985 r. w Charkowie, biznesmen	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz w sprawie nadużycia stanowiska w celu zapewnienia sobie lub osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści ze szkodą dla środków budżetowych lub mienia publicznego Ukrainy.	6.3.2014
▼M6
13.	Dmytro Volodymyrovych Tabachnyk (Дмитро Володимирович Табачник)	urodzony 28 listopada 1963 r. w Kijowie, były minister edukacji i nauki	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie udziału w sprzeniewierzeniu środków publicznych lub mienia publicznego.	6.3.2014
▼M6 —————
▼M3
15.	Serhiy Hennadiyovych Arbuzov (Сергiй Геннадiйович Арбузов), Sergei Gennadievich Arbuzov (Сергей Геннадиевич Арбузов)	urodzony 24 marca 1976 r. w Doniecku, były premier Ukrainy	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego.	15.4.2014
▼M7 —————
▼M3
17.	Oleksandr Viktorovych Klymenko (Олександр Вiкторович Клименко)	urodzony 16 listopada 1980 r. w Makiivka (Donetsk oblast), były minister ds. dochodów i opłat	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego oraz w sprawie nadużycia stanowiska przez osobę piastującą funkcję publiczną w celu zapewnienia sobie lub osobie trzeciej nieuzasadnionych korzyści ze szkodą dla środków budżetowych lub mienia publicznego Ukrainy.	15.4.2014
18.	Edward Stavytskyi, Eduard Anatoliyovych Stavytsky (Едуард Анатолiйович Ставицький)	urodzony 4 października 1972 r. w Lebedyn (Sumy oblast), były minister Ukrainy ds. paliw i energii Według doniesień przebywa w Izraelu. Nadal jednak posiada obywatelstwo ukraińskie.	Osoba, wobec której władze Ukrainy wszczęły postępowanie karne w sprawie sprzeniewierzenia środków publicznych lub mienia publicznego.	15.4.2014

Prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej na podstawie ukraińskiego Kodeksu postępowania karnego

Art. 42 ukraińskiego Kodeksu postępowania karnego („kodeks postępowania karnego”) przewiduje, że każdej osobie podejrzanej lub oskarżonej w postępowaniu karnym przysługuje prawo do obrony oraz prawo do skutecznej ochrony sądowej. Obejmują one: prawo do informacji o czynie zabronionym, o którego popełnienie dana osoba jest podejrzana lub oskarżona; prawo do szybkiego uzyskania jasnych informacji o prawach przysługujących danej osobie na mocy kodeksu postępowania karnego; prawo dostępu do obrońcy po uprzednim złożeniu stosownego wniosku; prawo do składania petycji o czynności procesowe; oraz prawo do zaskarżania orzeczeń, decyzji, czynności i zaniechań śledczego, prokuratora i sędziego śledczego. Art. 306 kodeksu postępowania karnego przewiduje, że skargi dotyczące orzeczeń, działań lub zaniechań śledczego lub prokuratora muszą być rozpatrywane przez sędziego śledczego miejscowego sądu w obecności skarżącego lub jego obrońcy lub przedstawiciela prawnego. Ponadto art. 309 kodeksu postępowania karnego wskazuje orzeczenia sędziów śledczych, od których przysługuje apelacja, podczas gdy inne orzeczenia mogą być poddawane kontroli sądowej w toku postępowań przygotowawczych w sądzie. Co więcej, pewne śledcze czynności procesowe są możliwe jedynie na podstawie orzeczenia sędziego śledczego lub sądu (np. zajęcie mienia na podstawie art. 164 oraz środki pozbawienia wolności na podstawie art. 176 kodeksu postępowania karnego).

Stosowanie prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej w odniesieniu do każdej z osób wymienionych w wykazie

Z informacji zawartych w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Wiktora Fedorowycza Janukowycza były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności szereg orzeczeń sądu dotyczących zajęcia mienia oraz orzeczenie sądu z dnia 1 listopada 2018 r. o wydaniu pozwolenia na aresztowanie, wezwanie do stawienia się przed sądem oraz doprowadzenie podejrzanego do sądu, a także orzeczenie sędziego śledczego z dnia 8 października 2018 r. oddalające wniosek prokuratora o specjalne postępowanie przygotowawcze in absentia.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Witalija Jurijowicza Zacharczenki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dni 21 maja 2018 r. i 23 listopada 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Witalija Jurijowicza Zacharczenki w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu petycji o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Wiktora Pawłowicza Pszonki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dni 12 marca 2018 r. i 13 sierpnia 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Wiktora Pawłowicza Pszonki w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu petycji o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Wiktora Iwanowycza Ratuszniaka były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dni 21 maja 2018 r. i 23 listopada 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Wiktora Iwanowycza Ratuszniaka w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu petycji o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Ołeksandra Wiktorowicza Janukowycza były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności: orzeczenie sędziego śledczego z dnia 7 lutego 2018 r. oddalające wniosek prokuratora o specjalne postępowanie przygotowawcze in absentia, szereg orzeczeń sądu dotyczących zajęcia mienia oraz orzeczenie sędziego śledczego z dnia 27 czerwca 2018 r. anulujące postanowienie prokuratury o odrzuceniu wniosku obrony w sprawie umorzenia postępowania.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Artema Wiktorowicza Pszonki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dni 12 marca 2018 r. i 13 sierpnia 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Artema Wiktorowicza Pszonki w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu petycji o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Mykoły Janowycza Azarowa były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności orzeczenie sędziego śledczego z dnia 8 września 2018 r. o wydaniu pozwolenia na specjalne postępowanie in absentia, a także orzeczenie sędziego śledczego z dnia 16 sierpnia 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Mykoły Janowycza Azarowa w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu petycji o zastosowanie tymczasowego aresztowania oraz szereg orzeczeń sądu dotyczących zajęcia mienia.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Serhija Witaliowycza Kurczenki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności orzeczenie sędziego śledczego z dnia 7 marca 2018 r. o wydaniu pozwolenia na specjalne postępowanie in absentia.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Dmytra Wołodymyrowycza Tabacznika były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczą o tym w szczególności orzeczenia sędziego śledczego z dnia 8 maja 2018 r. o wydaniu pozwolenia na zatrzymanie Dmytra Wołodymyrowycza Tabacznika w celu doprowadzenia go do sądu, by uczestniczył w rozpoznaniu petycji o zastosowanie tymczasowego aresztowania.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Serhija Hennadijowycza Arbuzowa były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności szereg orzeczeń sądu o zajęciu mienia oraz o stwierdzeniu nieważności poszczególnych orzeczeń o zajęciu mienia.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Ołeksandra Wiktorowycza Kłymenki były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym w szczególności orzeczenie sędziego śledczego z dnia 5 października 2018 r. o wydaniu pozwolenia na specjalne postępowanie in absentia.

Z informacji w aktach Rady, na których oparła się Rada, wynika, że prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej Edwarda Stawickiego były w postępowaniu karnym przestrzegane. Świadczy o tym szereg orzeczeń sądu dotyczących zajęcia mienia, orzeczenie sędziego śledczego z dnia 22 listopada 2017 r. o wydaniu pozwolenia o specjalne postępowanie in absentia, skierowane do śledczego polecenie prokuratora z dnia 2 stycznia 2018 r., by powiadomić podejrzanych i ich obrońców o zakończeniu postępowania przygotowawczego, a także fakt, że w dniu 8 maja 2018 r. akt oskarżenia został przekazany sądowi rejonowemu rejonu swiatoszynskiego w Kijowie do zbadania co do istoty. Z informacji tych wynika także, że prokuratura nie podjęła wcześniej prawomocnej decyzji o niewszczynaniu dochodzenia, a zatem przedmiotowe postępowanie karne nie narusza zasady ne bis in idem.

Strony internetowe zawierające informacje o właściwych organach oraz adres, na który wysyłać należy powiadomienia skierowane do Komisji Europejskiej

http://www.bmwi.de/DE/Themen/Aussenwirtschaft/aussenwirtschaftsrecht,did=404888.html

http://www.exteriores.gob.es/Portal/es/PoliticaExteriorCooperacion/GlobalizacionOportunidadesRiesgos/Documents/ORGANISMOS%20COMPETENTES%20SANCIONES%20INTERNACIONALES.pdf

http://www.portugal.gov.pt/pt/os-ministerios/ministerio-dos-negocios-estrangeiros/quero-saber-mais/sobre-o-ministerio/medidas-restritivas/medidas-restritivas.aspx

http://www.mzz.gov.si/si/zunanja_politika_in_mednarodno_pravo/zunanja_politika/mednarodna_varnost/omejevalni_ukrepi/

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
M1	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) nr 381/2014 z dnia 14 kwietnia 2014 r.	L 111	33	15.4.2014
►M2	ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2015/138 z dnia 29 stycznia 2015 r.	L 24	1	30.1.2015
►M3	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2015/357 z dnia 5 marca 2015 r.	L 62	1	6.3.2015
►M4	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2015/869 z dnia 5 czerwca 2015 r.	L 142	1	6.6.2015
M5	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2015/1777 z dnia 5 października 2015 r.	L 259	3	6.10.2015
►M6	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2016/311 z dnia 4 marca 2016 r.	L 60	1	5.3.2016
►M7	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2017/374 z dnia 3 marca 2017 r.	L 58	1	4.3.2017
►M8	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2018/326 z dnia 5 marca 2018 r.	L 63	5	6.3.2018
►M9	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2019/352 z dnia 4 marca 2019 r.	L 64	1	5.3.2019

C1	Sprostowanie, Dz.U. L 070, 11.3.2014, s. 36 (208/2014)
C2	Sprostowanie, Dz.U. L 350, 6.12.2014, s. 15 (208/2014)
C3	Sprostowanie, Dz.U. L 350, 6.12.2014, s. 16 (nr 381/2014)
►C4	Sprostowanie, Dz.U. L 086, 28.3.2019, s. 118 (2019/352)