Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych dotyczących pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, obowiązku rozliczania, rejestru publicznego, dostępu do systemu obrotu, kontrahentów niefinansowych, technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez kontrahenta centralnego

Wymogi dotyczące świadczenia pośrednich usług rozliczeniowych przez klientów

Klient może świadczyć pośrednie usługi rozliczeniowe na rzecz klientów pośrednich wyłącznie jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

klient jest posiadającą zezwolenie instytucją kredytową lub takąż firmą inwestycyjną lub podmiotem mającym siedzibę w państwie trzecim, który byłby uznawany za instytucję kredytową lub firmę inwestycyjną, gdyby miał siedzibę w Unii;

klient świadczy pośrednie usługi rozliczeniowe na rozsądnych warunkach komercyjnych oraz publicznie ujawnia warunki ogólne, na jakich świadczy te usługi;

członek rozliczający zaakceptował warunki ogólne, o których mowa w lit. b) niniejszego ustępu.

Klient, o którym mowa w ust. 1, oraz klient pośredni zawierają, w formie pisemnej, pośrednie uzgodnienie rozliczeniowe. Pośrednie uzgodnienie rozliczeniowe obejmuje co najmniej następujące warunki umowne:

warunki ogólne, o których mowa w ust. 1 lit. b);

zobowiązanie klienta do honorowania wszystkich zobowiązań klienta pośredniego wobec członka rozliczającego w odniesieniu do transakcji objętych pośrednim uzgodnieniem rozliczeniowym.

Wszystkie aspekty pośredniego uzgodnienia rozliczeniowego muszą być jednoznacznie udokumentowane.

CCP nie może sprzeciwić się zawieraniu pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, które są zawierane na rozsądnych warunkach komercyjnych.

CCP otwiera i prowadzi zgodnie z wnioskiem członka rozliczającego dowolny z rachunków, o których mowa w art. 4 ust. 4.

CCP, który utrzymuje aktywa i pozycje wielu klientów pośrednich na rachunku, o którym mowa w art. 4 ust. 4 lit. b), prowadzi oddzielną ewidencję pozycji każdego klienta pośredniego, oblicza depozyty zabezpieczające w odniesieniu do każdego członka pośredniego oraz pobiera kwotę tych depozytów zabezpieczających na zasadzie brutto, w oparciu o informacje, o których mowa w art. 4 ust. 3.

CCP identyfikuje i monitoruje wszelkie istotne ryzyka wynikające ze świadczenia pośrednich usług rozliczeniowych, które mogą mieć wpływ na odporność CCP na niekorzystne zmiany na rynku, oraz zarządza tymi ryzykami.

Członek rozliczający, który świadczy pośrednie usługi rozliczeniowe, świadczy je na rozsądnych warunkach komercyjnych oraz publicznie ujawnia warunki ogólne, na jakich świadczy te usługi.

Warunki ogólne, o których mowa w akapicie pierwszym, obejmują minimalne wymogi dotyczące zasobów finansowych i zdolności operacyjnych klientów, którzy świadczą pośrednie usługi rozliczeniowe.

Członek rozliczający, który świadczy pośrednie usługi rozliczeniowe, otwiera i prowadzi co najmniej następujące rachunki zgodnie z wnioskiem klienta:

rachunek zbiorczy z aktywami i pozycjami utrzymywanymi przez tego klienta na rachunek jego klientów pośrednich;

rachunek zbiorczy z aktywami i pozycjami utrzymywanymi przez tego klienta na rachunek jego klientów pośrednich, w przypadku którego członek rozliczający zapewnia, by pozycje jednego klienta pośredniego nie były kompensowane z pozycjami innego klienta pośredniego oraz by aktywa jednego klienta pośredniego nie mogły być wykorzystywane do pokrycia pozycji innego klienta pośredniego.

Członek rozliczający, który na rachunek wielu klientów pośrednich utrzymuje aktywa i pozycje na rachunku, o którym mowa w ust. 2 lit. b), przekazuje CCP codziennie wszystkie informacje niezbędne do tego, by CCP był w stanie określić pozycje utrzymywane na rachunek każdego klienta pośredniego. Podstawę tych informacji stanowią informacje, o których mowa w art. 5 ust. 4.

Członek rozliczający, który świadczy pośrednie usługi rozliczeniowe, otwiera i prowadzi u CCP co najmniej następujące rachunki zgodnie z wnioskiem klienta:

wyodrębniony rachunek służący wyłącznie do utrzymywania aktywów i pozycji klientów pośrednich utrzymywanych przez członka rozliczającego na rachunku, o którym mowa w ust. 2 lit. a);

wyodrębniony rachunek służący wyłącznie do utrzymywania aktywów i pozycji klientów pośrednich każdego klienta utrzymywanych przez członka rozliczającego na rachunku, o którym mowa w ust. 2 lit. b).

Członek rozliczający ustanawia procedury zarządzania przypadkiem niewykonania zobowiązania przez klienta świadczącego pośrednie usługi rozliczeniowe.

Członek rozliczający utrzymujący aktywa i pozycje klientów pośrednich na rachunku, o którym mowa w ust. 2 lit. a):

zapewnia, by procedury, o których mowa w ust. 5, umożliwiały szybkie upłynnienie tych aktywów i pozycji w następstwie niewykonania zobowiązania przez klienta, w tych upłynnienie tych aktywów i pozycji na poziomie CCP, oraz obejmowały szczegółową procedurę informowania klientów pośrednich o niewykonaniu zobowiązania przez klienta i o zakładanym okresie wymaganym do upłynnienia aktywów i pozycji tych klientów pośrednich;

po zakończeniu procedury zarządzania przypadkiem niewykonania zobowiązania przez klienta szybko zwraca temu klientowi, na rachunek jego klientów pośrednich, kwotę salda należnego z tytułu upłynnienia tych aktywów i pozycji.

Członek rozliczający utrzymujący aktywa i pozycje klientów pośrednich na rachunku, o którym mowa w ust. 2 lit. b):

uwzględnia w procedurach, o których mowa w ust. 5:

(i)

kroki mające na celu przeniesienie aktywów i pozycji, które są utrzymywane przez klienta niewykonującego zobowiązania na rachunek jego klientów pośrednich, do innego klienta lub do członka rozliczającego;

(ii)

kroki mające na celu wypłatę każdemu klientowi pośredniemu przychodów z upłynnienia aktywów i pozycji tego klienta pośredniego;

(iii)

szczegółową procedurę informowania klientów pośrednich o niewykonaniu zobowiązania przez klienta i o zakładanym okresie wymaganym do upłynnienia aktywów i pozycji tych klientów pośrednich;

zobowiązuje się umownie do uruchomienia procedur mających na celu przeniesienie aktywów i pozycji, które są utrzymywane przez klienta niewykonującego zobowiązania na rachunek jego klientów pośrednich, do innego klienta lub do członka rozliczającego wyznaczonego przez odpowiednich klientów pośrednich klienta niewykonującego zobowiązania, na wniosek tych klientów pośrednich i bez konieczności uzyskania zgody klienta niewykonującego zobowiązania. Ten inny klient lub członek rozliczający jest zobowiązany do przyjęcia tych aktywów i pozycji tylko w przypadku, gdy uprzednio zobowiązał się on do tego umownie wobec tych odpowiednich klientów pośrednich;

zapewnia, by procedury, o których mowa w ust. 5, umożliwiały szybkie upłynnienie tych aktywów i pozycji w następstwie niewykonania zobowiązania przez klienta, w tych upłynnienie tych aktywów i pozycji na poziomie CCP, w przypadku gdy z jakiegokolwiek powodu przeniesienia, o którym mowa w lit. b), nie dokonano w uprzednio zdefiniowanym okresie przeniesienia wskazanym w pośrednim uzgodnieniu rozliczeniowym;

zobowiązuje się umownie do uruchomienia, po upłynnieniu tych aktywów i pozycji, procedur wypłaty przychodów z upłynnienia każdemu z klientów pośrednich;

jeżeli nie jest w stanie zidentyfikować klientów pośrednich lub nie jest w stanie dokonać wypłaty przychodów z upłynnienia, o której mowa w lit. d), każdemu z klientów pośrednich – szybko zwraca klientowi na rachunek klientów pośrednich kwotę salda należnego z tytułu upłynnienia tych aktywów i pozycji.

Członek rozliczający identyfikuje i monitoruje wszelkie istotne ryzyka wynikające ze świadczenia pośrednich usług rozliczeniowych, które mogą mieć wpływ na jego odporność na niekorzystne zmiany na rynku, oraz zarządza tymi ryzykami. Członek rozliczający ustanawia wewnętrzne procedury, aby zapewnić, by informacje, o których mowa w art. 5 ust. 8, nie mogły być wykorzystywane w celach komercyjnych.

Klient, który świadczy pośrednie usługi rozliczeniowe, oferuje klientom pośrednim wybór co najmniej między rodzajami rachunków określonymi w art. 4 ust. 2 oraz zapewnia, aby ci klienci pośredni byli w pełni poinformowani o różnych poziomach wyodrębnienia oraz o ryzykach związanych z każdym rodzajem rachunku.

Klient, o którym mowa w ust. 1, przydziela jeden z rodzajów rachunków, o których mowa w art. 4 ust. 2, klientom pośrednim, którzy nie dokonali wyboru rachunku w rozsądnym terminie określonym przez klienta. Klient informuje bez zbędnej zwłoki klienta pośredniego o ryzykach związanych z przydzielonym mu rodzajem rachunku. Klient pośredni może w dowolnym momencie wybrać inny rodzaj rachunku, składając w tym celu klientowi pisemny wniosek.

Klient świadczący pośrednie usługi rozliczeniowe prowadzi oddzielną ewidencję i oddzielne rachunki, które umożliwiają mu odróżnienie własnych aktywów i pozycji od aktywów i pozycji utrzymywanych na rachunek jego klientów pośrednich.

Jeżeli aktywa i pozycje wielu klientów pośrednich są utrzymywane przez członka rozliczającego na rachunku, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. b), klient przekazuje członkowi rozliczającemu codziennie wszystkie informacje niezbędne do tego, by członek rozliczający był w stanie określić pozycje utrzymywane na rachunek każdego klienta pośredniego.

Klient, który świadczy pośrednie usługi rozliczeniowe, składa, zgodnie z wyborem dokonanym przez jego klientów pośrednich, członkowi rozliczającemu wniosek o otwarcie i prowadzenie u CCP rachunków, o których mowa w art. 4 ust. 4.

Klient przekazuje swoim klientom pośrednim informacje, które są wystarczające, by umożliwić tym klientom pośrednim zidentyfikowanie CCP i członka rozliczającego wykorzystywanych do rozliczania ich pozycji.

Jeżeli aktywa i pozycje co najmniej jednego klienta pośredniego są utrzymywane przez członka rozliczającego na rachunku, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. b), w pośrednim uzgodnieniu rozliczeniowym ze swoimi klientami pośrednimi klient uwzględnia wszystkie warunki niezbędne do zapewnienia, by w przypadku niewykonania zobowiązania przez tego klienta członek rozliczający mógł szybko zwrócić klientom pośrednim przychody z upłynnienia pozycji i aktywów utrzymywanych na rachunek tych klientów pośrednich zgodnie z art. 4 ust. 7.

Klient przekazuje członkowi rozliczającemu wystarczające informacje na potrzeby identyfikowania i monitorowania wszelkich istotnych ryzyk wynikających ze świadczenia pośrednich usług rozliczeniowych, które mogą mieć wpływ na odporność członka rozliczającego, oraz na potrzeby zarządzania tymi ryzykami.

Klient posiada mechanizmy służące zapewnieniu, by w przypadku niewykonania przez niego zobowiązania wszystkie informacje, które posiada on w odniesieniu do swoich klientów pośrednich, były niezwłocznie udostępniane członkowi rozliczającemu, w tym informacje o tożsamości klientów pośrednich, o których mowa w art. 5 ust. 4.

Wymogi dotyczące świadczenia pośrednich usług rozliczeniowych przez klientów pośrednich

Klient pośredni może świadczyć pośrednie usługi rozliczeniowe na rzecz klienta pośredniego drugiego rzędu tylko pod warunkiem że strony pośrednich uzgodnień rozliczeniowych spełniają jeden z wymogów określonych w ust. 2 oraz pod warunkiem że spełnione są wszystkie następujące warunki:

klient pośredni jest posiadającą zezwolenie instytucją kredytową lub takąż firmą inwestycyjną lub podmiotem mającym siedzibę w państwie trzecim, który byłby uznawany za instytucję kredytową lub firmę inwestycyjną, gdyby miał siedzibę w Unii;

klient pośredni oraz klient pośredni drugiego rzędu zawierają, w formie pisemnej, pośrednie uzgodnienie rozliczeniowe. Pośrednie uzgodnienie rozliczeniowe obejmuje co najmniej następujące warunki umowne:

(i)

warunki ogólne, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. b);

(ii)

zobowiązanie klienta pośredniego do honorowania wszystkich zobowiązań klienta pośredniego drugiego rzędu wobec klienta w odniesieniu do transakcji objętych pośrednim uzgodnieniem rozliczeniowym;

aktywa i pozycje klienta pośredniego drugiego rzędu są utrzymywane przez członka rozliczającego na rachunku, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. a).

Wszystkie aspekty pośredniego uzgodnienia rozliczeniowego, o którym mowa w lit. b), muszą być jednoznacznie udokumentowane.

Do celów ust. 1 strony pośrednich uzgodnień rozliczeniowych spełniają jeden z następujących warunków:

członek rozliczający i klient wchodzą w skład tej samej grupy, ale klient pośredni nie wchodzi w skład tej grupy;

klient i klient pośredni wchodzą w skład tej samej grupy, ale ani członek rozliczający, ani klient pośredni drugiego rzędu nie wchodzą w skład tej grupy.

W odniesieniu do pośrednich uzgodnień rozliczeniowych zawartych przez strony w sytuacji, o której mowa w ust. 2 lit. a):

przepisy art. 4 ust. 1, art. 4 ust. 5, art. 4 ust. 6 i art. 4 ust. 8 stosują się do klienta w taki sposób, jakby ten klient był członkiem rozliczającym;

przepisy art. 2 ust. 1 lit. b), art. 5 ust. 2, art. 5 ust. 3, art. 5 ust. 6, art. 5 ust. 8 i art. 5 ust. 9 stosują się do klienta pośredniego w taki sposób, jakby ten klient pośredni był klientem.

W odniesieniu do pośrednich uzgodnień rozliczeniowych zawartych przez strony w sytuacji, o której mowa w ust. 2 lit. b):

przepisy art. 4 ust. 5 i art. 4 ust. 6 stosują się do klienta w taki sposób, jakby ten klient był członkiem rozliczającym;

Wymogi dotyczące świadczenia pośrednich usług rozliczeniowych przez klientów pośrednich drugiego rzędu

Klient pośredni drugiego rzędu może świadczyć pośrednie usługi rozliczeniowe na rzecz klientów pośrednich trzeciego rzędu, wyłącznie jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

klient pośredni i klient pośredni drugiego rzędu są posiadającymi zezwolenie instytucjami kredytowymi lub takimiż firmami inwestycyjnymi lub podmiotami mającymi siedzibę w państwie trzecim, które uznano by za instytucje kredytowe lub firmy inwestycyjne, gdyby miały siedzibę w Unii;

członek rozliczający i klient wchodzą w skład tej samej grupy, ale klient pośredni nie wchodzi w skład tej grupy;

klient pośredni i klient pośredni drugiego rzędu wchodzą w skład tej samej grupy, ale klient pośredni trzeciego rzędu nie wchodzi w skład tej grupy;

klient pośredni drugiego rzędu oraz klient pośredni trzeciego rzędu zawierają, w formie pisemnej, pośrednie uzgodnienie rozliczeniowe. Pośrednie uzgodnienie rozliczeniowe obejmuje co najmniej następujące warunki umowne:

(i)

warunki ogólne, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. b);

(ii)

zobowiązanie klienta pośredniego drugiego rzędu do honorowania wszystkich zobowiązań klienta pośredniego trzeciego rzędu wobec klienta pośredniego w odniesieniu do transakcji objętych pośrednim uzgodnieniem rozliczeniowym;

aktywa i pozycje klienta pośredniego trzeciego rzędu są utrzymywane przez członka rozliczającego na rachunku, o którym mowa w art. 4 ust. 2 lit. a).

Wszystkie aspekty pośredniego uzgodnienia rozliczeniowego, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. d), muszą być jednoznacznie udokumentowane.

Jeżeli klienci pośredni drugiego rzędu świadczą pośrednie usługi rozliczeniowe na podstawie ust. 1:

przepisy art. 4 ust. 1, art. 4 ust. 5, art. 4 ust. 6 i art. 4 ust. 8 stosują się do klienta i do klienta pośredniego w taki sposób, jakby byli oni członkami rozliczającymi;

przepisy art. 2 ust. 1 lit. b), art. 5 ust. 2, art. 5 ust. 3, art. 5 ust. 6, art. 5 ust. 8 i art. 5 ust. 9 stosują się do klienta pośredniego i klienta pośredniego drugiego rzędu w taki sposób, jakby byli oni klientami.

Powiadomienie do celów obowiązku rozliczania zawiera następujące informacje:

oznaczenie klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

oznaczenie kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w obrębie klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

inne informacje, które powinny być zawarte w rejestrze publicznym zgodnie z art. 8;

wszelkie dodatkowe cechy charakterystyczne konieczne do odróżnienia kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które należą do danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem, od kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które do tej klasy nie należą;

dowody potwierdzające stopień standaryzacji warunków umownych i procesów operacyjnych mających zastosowanie do danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

dane dotyczące wolumenu danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

dane dotyczące płynności danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

dowody potwierdzające dostępność dla uczestników rynku rzetelnych, wiarygodnych i powszechnie akceptowanych informacji o wycenach kontraktów należących do danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

dowody potwierdzające wpływ obowiązku rozliczania na dostępność informacji o cenach dla uczestników rynku.

Do celów ustalenia daty lub dat, od których obowiązek rozliczania staje się skuteczny, w tym ewentualnego stopniowego wdrażania tego obowiązku, oraz kategorii kontrahentów, do których obowiązek rozliczania ma zastosowanie, powiadomienie do celów obowiązku rozliczenia zawiera:

dane istotne dla oszacowania przewidywanego wolumenu danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, jeżeli zaczęłaby ona podlegać obowiązkowi rozliczania;

dowody potwierdzające zdolność danego CCP do obsługi przewidywanego wolumenu danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, jeżeli zaczęłaby ona podlegać obowiązkowi rozliczania, oraz do zarządzania ryzykiem wynikającym z rozliczania danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, w tym za pośrednictwem uzgodnień rozliczeniowych z klientami lub klientami pośrednimi;

rodzaj i liczbę kontrahentów, którzy są i prawdopodobnie pozostaną aktywni na rynku danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, jeżeli zaczęłaby ona podlegać obowiązkowi rozliczania;

opis poszczególnych zadań, które muszą zostać wykonane, aby można było rozpocząć rozliczanie poprzez CCP, oraz określenie czasu wymaganego do wykonania każdego zadania;

informacje dotyczące zdolności do zarządzania ryzykiem oraz zdolności prawnej i operacyjnej grupy kontrahentów, którzy są aktywni na rynku danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, jeżeli zaczęłaby ona podlegać obowiązkowi rozliczania.

Dane dotyczące wolumenu i płynności zawierają – w odniesieniu do danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym oraz w odniesieniu do każdego kontraktu pochodnego należącego do tej klasy – istotne informacje rynkowe, w tym dane historyczne, dane aktualne oraz wszelkie przewidywane zmiany, do których może dojść, jeżeli dana klasa kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zacznie podlegać obowiązkowi rozliczania, w tym:

liczbę transakcji;

łączny wolumen;

pozycje otwarte ogółem;

liczbę otwartych kontraktów z danej klasy, w tym średnią liczbę zleceń i zapytań o kwotowanie;

szerokość spreadu;

miary płynności w skrajnych warunkach rynkowych;

miary płynności na potrzeby realizacji procedur na wypadek niewykonania zobowiązania;

Informacje dotyczące stopnia standaryzacji warunków umownych i procesów operacyjnych mających zastosowanie do danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w ust. 1 lit. e), obejmują – w odniesieniu do danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym oraz w odniesieniu do każdego kontraktu pochodnego należącego do tej klasy – dane dotyczące dziennego kursu odniesienia oraz liczbę dni w roku, w których obowiązuje kurs odniesienia, który uznaje za miarodajny w skali co najmniej dwunastu ostatnich miesięcy.

KRYTERIA SŁUŻĄCE DO OKREŚLANIA OBOWIĄZKU ROZLICZANIA W ODNIESIENIU DO KLAS KONTRAKTÓW POCHODNYCH BĘDĄCYCH PRZEDMIOTEM OBROTU POZA RYNKIEM REGULOWANYM

W odniesieniu do stopnia standaryzacji warunków umownych i procesów operacyjnych mających zastosowanie do danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (EUNGiPW) bierze pod uwagę, czy:

warunki umowne dotyczące odpowiedniej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym obejmują wspólną dokumentację prawną, w tym umowy ramowe o wzajemnej kompensacie zobowiązań, definicje, standardowe warunki i potwierdzenia, które zawierają specyfikacje kontraktu zwykle stosowane przez kontrahentów;

czy procesy operacyjne dotyczące danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym podlegają automatycznemu przetwarzaniu w zakresie rozliczania i rozrachunku kontraktów oraz procesom związanym z cyklem życia kontraktu, które są zarządzane w jednolity sposób, zgodnie z harmonogramem powszechnie przyjętym wśród kontrahentów.

W odniesieniu do wolumenu i płynności danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym EUNGiPW bierze pod uwagę:

czy depozyty zabezpieczające lub wymogi finansowe CCP będą proporcjonalne do ryzyka, które ma ograniczyć wprowadzenie obowiązku rozliczania;

czy wielkość i głębokość rynku produktu są stabilne w dłuższym horyzoncie czasowym;

prawdopodobieństwo utrzymania dostatecznego zróżnicowania rynku w przypadku niewykonania zobowiązania przez członka rozliczającego;

liczbę i wartość transakcji.

W odniesieniu do dostępności rzetelnych, wiarygodnych i powszechnie akceptowanych informacji o wycenach w danej klasie kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym EUNGiPW bierze pod uwagę, czy informacje potrzebne do prawidłowej wyceny kontraktów należących do danej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym są łatwo dostępne uczestnikom rynku na normalnych zasadach handlowych i czy pozostaną one łatwo dostępne, jeżeli dana klasa kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zacznie podlegać obowiązkowi rozliczania.

W odniesieniu do każdej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, która podlega obowiązkowi rozliczania, rejestr publiczny EUNGiPW zawiera:

klasę aktywów, do której zaliczają się kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

typ kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które należą do danej klasy;

aktywa bazowe kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem należących do danej klasy;

w przypadku aktywów bazowych będących instrumentami finansowymi – wskazanie, czy instrument bazowy stanowi pojedynczy instrument finansowy, emitent czy też indeks lub portfel;

w przypadku innych aktywów bazowych – wskazanie kategorii aktywów bazowych;

walutę referencyjną i rozrachunkową kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym należących do danej klasy;

zakres terminów zapadalności kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym należących do danej klasy;

warunki rozrachunku kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym należących do danej klasy;

zakres częstotliwości płatności kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym należących do danej klasy;

identyfikator produktu dla odpowiedniej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

wszelkie cechy charakterystyczne konieczne do odróżnienia pojedynczych kontraktów w obrębie odpowiedniej klasy kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

W odniesieniu do CCP, które posiadają zezwolenie lub są uznane do celu obowiązku rozliczania, rejestr publiczny EUNGiPW zawiera dla każdego CCP:

kod identyfikacyjny zgodnie z art. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1247/2012 ( 1 );

pełną nazwę;

państwo siedziby;

właściwy organ wyznaczony zgodnie z art. 22 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

W odniesieniu do dat, od których obowiązek rozliczania staje się skuteczny, w tym również w odniesieniu do ewentualnego stopniowego wdrażania, rejestr publiczny EUNGiPW zawiera:

wskazanie kategorii kontrahentów, do których ma zastosowanie każdy okres stopniowego wdrażania;

każdy inny warunek wymagany zgodnie z technicznymi standardami regulacyjnymi przyjętymi na mocy art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, który musi zostać spełniony, aby miał zastosowanie okres stopniowego wdrażania.

Rejestr publiczny EUNGiPW zawiera odesłanie do regulacyjnych standardów technicznych przyjętych na mocy art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, zgodnie z którymi został ustanowiony każdy poszczególny obowiązek rozliczania.

W odniesieniu do CCP, który został zgłoszony EUNGiPW przez właściwy organ, rejestr publiczny EUNGiPW zawiera przynajmniej:

oznaczenie CCP;

klasę aktywów, do której zaliczają się zgłaszane kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

typ kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

datę zgłoszenia;

oznaczenie właściwego organu dokonującego zgłoszenia.

Uznaje się, że fragmentacja płynności występuje, gdy uczestnicy systemu obrotu nie są w stanie zawrzeć w tym systemie transakcji z innym kontrahentem lub z innymi kontrahentami z powodu braku porozumień rozliczeniowych, do których mieliby dostęp wszyscy uczestnicy.

Dostęp CCP do systemu obrotu, który jest już obsługiwany przez innego CCP, nie jest uznawany za źródło fragmentacji płynności w ramach systemu obrotu, jeżeli – bez konieczności nakładania na członków rozliczeniowych CCP, który świadczy już usługi rozliczeniowe, obowiązku zostania członkiem rozliczeniowym CCP występującego z wnioskiem o dostęp – wszyscy uczestnicy systemu obrotu mogą dokonywać rozliczeń, bezpośrednio lub pośrednio, w jeden z następujących sposobów:

poprzez co najmniej jednego wspólnego CCP;

za pomocą uzgodnień rozliczeniowych zawartych pomiędzy CCP.

Uzgodnienia mające na celu spełnienie warunków określonych w ust. 2 lit. a) lub b) muszą zostać zawarte zanim CCP występujący z wnioskiem o dostęp zacznie świadczyć usługi rozliczeniowe na rzecz odpowiedniego systemu obrotu.

Dostęp do wspólnego CCP, o którym mowa w ust. 2 lit. a), może zostać ustanowiony za pośrednictwem co najmniej dwóch członków rozliczających lub co najmniej dwóch klientów, lub w drodze pośredniego uzgodnienia rozliczeniowego.

Uzgodnienia rozliczeniowe, o których mowa w ust. 2 lit. b), mogą przewidywać przeniesienie transakcji zawartych przez takich uczestników rynku do członków rozliczeniowych innych CCP. Dostęp CCP do systemu obrotu nie powinien wprawdzie wymagać interoperacyjności, ale porozumienie w sprawie interoperacyjności uzgodnione przez odpowiednich CCP i zatwierdzone przez odpowiednie właściwe organy może służyć do celów spełnienia wymogu dotyczącego dostępu do wspólnych uzgodnień rozliczeniowych.

Kryteria oceny, które kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym w obiektywny sposób ograniczają ryzyko

Kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym przyczynia się w sposób obiektywnie mierzalny do zmniejszenia ryzyka bezpośrednio związanego z działalnością gospodarczą lub działalnością w zakresie zarządzania aktywami i pasywami prowadzoną przez kontrahenta niefinansowego lub jego grupę, jeżeli spełnia – samodzielnie lub w połączeniu z innymi kontraktami pochodnymi, bezpośrednio lub poprzez ściśle skorelowane instrumenty – jedno z następujących kryteriów:

pokrywa ryzyka wynikające z potencjalnej zmiany wartości aktywów, usług, nakładów, produktów, towarów lub zobowiązań, które kontrahent niefinansowy lub jego grupa posiada, produkuje, wytwarza, przetwarza, świadczy, nabywa, którymi handluje, które wynajmuje, dzierżawi lub leasinguje, sprzedaje lub zaciąga, lub też w sposób uzasadniony przewiduje ich posiadanie, produkowanie, wytwarzanie, przetwarzanie, świadczenie, nabywanie, handlowanie nimi, ich wynajmowanie, dzierżawienie lub leasing, sprzedaż lub zaciąganie w toku normalnej działalności;

pokrywa ryzyka związane z potencjalnym pośrednim wpływem wahań stóp procentowych, wskaźników inflacji, kursów walutowych lub ryzyka kredytowego na wartość aktywów, usług, nakładów, produktów, towarów lub zobowiązań, o których mowa w lit. a);

kwalifikuje się jako umowa zabezpieczenia zgodnie z międzynarodowymi standardami sprawozdawczości finansowej (MSSF) przyjętymi zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 2 ).

TECHNIKI OGRANICZANIA RYZYKA KONTRAKTÓW POCHODNYCH BĘDĄCYCH PRZEDMIOTEM OBROTU POZA RYNKIEM REGULOWANYM NIEROZLICZANYCH PRZEZ CCP

Kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym zawarty pomiędzy kontrahentami finansowymi lub kontrahentami niefinansowymi, o których mowa w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, który nie jest rozliczany przez CCP, musi zostać potwierdzony, w miarę możliwości drogą elektroniczną, w możliwie najkrótszym terminie, a najpóźniej:

w przypadku swapów ryzyka kredytowego i swapów stóp procentowych zawartych do dnia 28 lutego 2014 r. włącznie – do końca drugiego dnia roboczego po dniu zawarcia kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

w przypadku swapów ryzyka kredytowego i swapów stóp procentowych zawartych po dniu 28 lutego 2014 r. – do końca pierwszego dnia roboczego po dniu zawarcia kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

w przypadku swapów akcyjnych, walutowych, towarowych i wszelkich innych kontraktów pochodnych niewymienionych w lit. a), zawartych do dnia 31 sierpnia 2013 r. włącznie – do końca trzeciego dnia roboczego po dniu zawarcia kontraktu pochodnego;

w przypadku swapów akcyjnych, walutowych, towarowych i wszelkich innych kontraktów pochodnych niewymienionych w lit. a), zawartych po dniu 31 sierpnia 2013 r. i do dnia 31 sierpnia 2014 r. włącznie – do końca drugiego dnia roboczego po dniu zawarcia kontraktu pochodnego;

w przypadku swapów akcyjnych, walutowych, towarowych i wszelkich innych kontraktów pochodnych niewymienionych w lit. a), zawartych po dniu 31 sierpnia 2014 r. – do końca pierwszego dnia roboczego po dniu zawarcia kontraktu pochodnego.

Kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, zawarty z kontrahentem niefinansowym innym niż określony w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, musi zostać potwierdzony w możliwie najkrótszym terminie, w miarę możliwości drogą elektroniczną, a najpóźniej:

w przypadku swapów ryzyka kredytowego i swapów stóp procentowych zawartych do dnia 31 sierpnia 2013 r. włącznie – do końca piątego dnia roboczego po dniu zawarcia kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

w przypadku swapów ryzyka kredytowego i swapów stóp procentowych zawartych po dniu 31 sierpnia 2013 r. i do dnia 31 sierpnia 2014 r. włącznie – do końca trzeciego dnia roboczego po dniu zawarcia kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

w przypadku swapów ryzyka kredytowego i swapów stóp procentowych zawartych po dniu 31 sierpnia 2014 r. – do końca drugiego dnia roboczego po dniu zawarcia kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

w przypadku swapów akcyjnych, walutowych, towarowych i wszelkich innych kontraktów pochodnych niewymienionych w lit. a), zawartych do dnia 31 sierpnia 2013 r. włącznie – do końca siódmego dnia roboczego po dniu zawarcia kontraktu pochodnego;

w przypadku swapów akcyjnych, walutowych, towarowych i wszelkich innych kontraktów pochodnych niewymienionych w lit. a), zawartych po dniu 31 sierpnia 2013 r. i do dnia 31 sierpnia 2014 r. włącznie – do końca czwartego dnia roboczego po dniu zawarcia kontraktu pochodnego;

w przypadku swapów akcyjnych, walutowych, towarowych i wszelkich innych kontraktów pochodnych niewymienionych w lit. a), zawartych po dniu 31 sierpnia 2014 r. – do końca drugiego dnia roboczego po dniu ich zawarcia.

W przypadku gdy transakcja, o której mowa w ust. 1 lub 2, zostaje zawarta po godz. 16.00 czasu lokalnego lub z kontrahentem znajdującym się w innej strefie czasowej, co uniemożliwia dokonanie potwierdzenia w wyznaczonym terminie, potwierdzenia dokonuje się w możliwie najkrótszym terminie, a najpóźniej w ciągu jednego dnia roboczego po terminie określonym, odpowiednio, w ust. 1 lub 2.

Kontrahenci finansowi posiadają niezbędną procedurę dotyczącą comiesięcznego zgłaszania właściwemu organowi wyznaczonemu zgodnie z art. 48 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 3 ) liczby niepotwierdzonych transakcji na instrumentach pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, o których mowa w ust. 1 i 2, które pozostają niepotwierdzone przez okres dłuższy niż pięć dni roboczych.

Finansowi i niefinansowi kontrahenci będący stronami kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym dochodzą z każdym ze swoich kontrahentów, do porozumienia, w formie pisemnej lub za pomocą równoważnych środków elektronicznych, w sprawie uzgodnień dotyczących uzgadniania portfeli. Porozumienie takie należy osiągnąć przed zawarciem kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

Uzgadnianie portfeli jest przeprowadzane pomiędzy stronami kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym lub przez wykwalifikowaną osobę trzecią, która została należycie upoważniona do wykonywania tego zadania przez kontrahenta. Uzgadnianie portfeli obejmuje najważniejsze warunki transakcji, które identyfikują każdy poszczególny kontrakt pochodny będący przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, i obejmuje co najmniej wycenę przypisaną każdemu kontraktowi zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

W celu wczesnego zidentyfikowania wszelkich rozbieżności dotyczących istotnych warunków kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, w tym jego wyceny, uzgodnienia portfeli dokonuje się:

w przypadku kontrahenta finansowego lub kontrahenta niefinansowego, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012:

(i)

każdego dnia roboczego, w którym kontrahenci posiadają co najmniej 500 obowiązujących wzajemnych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

(ii)

raz na tydzień, gdy w dowolnym momencie w ciągu tego tygodnia kontrahenci posiadali od 51 do 499 obowiązujących wzajemnych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

(iii)

raz na kwartał, gdy w dowolnym momencie w ciągu tego kwartału kontrahenci posiadali nie więcej niż 50 obowiązujących wzajemnych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

w przypadku kontrahenta niefinansowego innego niż określony w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012:

(i)

raz na kwartał, gdy w dowolnym momencie w ciągu tego kwartału kontrahenci posiadali ponad 100 obowiązujących wzajemnych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

(ii)

raz na rok, gdy kontrahenci posiadają nie więcej niż 100 obowiązujących wzajemnych kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

Kontrahenci finansowi i kontrahenci niefinansowi posiadający co najmniej 500 obowiązujących, zawartych z innych kontrahentem kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane centralnie, posiadają procedury dotyczące sprawdzania regularnie, a co najmniej dwa razy w roku, możliwości dokonania kompresji portfela w celu zmniejszenia ich ryzyka kredytowego kontrahenta i procedury dotyczące przeprowadzania takiej kompresji portfela.

Kontrahenci finansowi i kontrahenci niefinansowi muszą być w stanie przedstawić odpowiedniemu właściwemu organowi racjonalnego wyjaśnienia swojej oceny, zgodnie z którą nie należy przeprowadzać kompresji portfela.

Kontrahenci finansowi i kontrahenci niefinansowi, którzy zawierają pomiędzy sobą kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, uzgadniają wcześniej szczegółowe procedury i procesy dotyczące:

identyfikowania, rejestrowania i monitorowania sporów dotyczących uznania lub wyceny kontraktu oraz wymiany zabezpieczeń pomiędzy kontrahentami. Procedury te przewidują co najmniej rejestrowanie czasu, przez jaki spór pozostaje nierozstrzygnięty, kontrahenta będącego stroną sporu i spornej kwoty;

szybkiego rozstrzygania sporów i specjalnej ścieżki postępowania w przypadku sporów, które nie zostaną rozstrzygnięte w ciągu pięciu dni roboczych.

Kontrahenci finansowi zgłaszają właściwemu organowi wyznaczonemu zgodnie z art. 48 dyrektywy 2004/39/WE wszelkie spory pomiędzy kontrahentami dotyczące kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, jego wyceny lub wymiany zabezpieczenia, których kwota lub wartość przewyższa 15 mln EUR i które pozostają nierozstrzygnięte przez co najmniej 15 dni roboczych.

Wystąpienie jednej z poniższych sytuacji uznaje się za warunki rynkowe uniemożliwiające dokonanie wyceny rynkowej kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym:

rynek jest nieaktywny;

zakres racjonalnych wartości godziwych jest duży i niemożliwa jest racjonalna ocena prawdopodobieństwa poszczególnych szacunków.

Rynek danego kontraktu pochodnego będącego przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym jest uznawany za nieaktywny, jeżeli kwotowane ceny nie są łatwo i regularnie dostępne, a dostępne ceny nie są reprezentatywne dla faktycznych i regularnie przeprowadzanych transakcji na warunkach rynkowych.

Na potrzeby wyceny w oparciu o model kontrahenci finansowi i niefinansowi posiadają model, który:

Szczegółowe informacje zawierane w powiadomieniu dotyczącym transakcji wewnątrzgrupowej kierowanym do właściwego organu

Kierowane do właściwego organu wnioski lub powiadomienia zawierające szczegółowe informacje na temat transakcji wewnątrzgrupowej są sporządzane na piśmie i zawierają:

prawne strony transakcji, w tym ich identyfikatory zgodnie z art. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1247/2012;

relację pomiędzy stronami w ramach grupy;

szczegółowe informacje na temat dodatkowych relacji pomiędzy stronami w ramach grupy;

kategorię transakcji wewnątrzgrupowej zgodnie z art. 3 ust. 1 i art. 3 ust. 2 lit. a)–d) rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

szczegółowe informacje na temat transakcji, o których wyłączenie ubiega się kontrahent, w tym:

(i)

klasa aktywów, do której zaliczają się kontrakty pochodne będące przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

(ii)

typ kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym;

(iii)

typ aktywów bazowych;

(iv)

waluta referencyjna i waluta rozrachunku;

(v)

skala okresów zapadalności kontraktu;

(vi)

typ rozrachunku;

(vii)

szacunki dotyczące rocznych wielkości, wolumenu i częstotliwości kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym.

W ramach swojego wniosku lub powiadomienia kierowanego do odpowiedniego właściwego organu kontrahent przedstawia także dodatkowe informacje potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 11 ust. 6–10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012. Dodatkowe dokumenty obejmują kopie udokumentowanych procedur zarządzania ryzykiem, informacje o historycznych transakcjach, kopie odpowiednich umów pomiędzy stronami i mogą obejmować opinię prawną, jeżeli zażąda jej właściwy organ.

Szczegółowe informacje zawierane w kierowanym do EUNGiPW powiadomieniu o transakcji wewnątrzgrupowej

Właściwy organ przekazuje EUNGiPW na piśmie szczegółowe informacje na temat transakcji wewnątrzgrupowej:

w terminie jednego miesiąca od otrzymania powiadomienia – w przypadku powiadomienia wystosowanego na podstawie art. 11 ust. 7 lub art. 11 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

w terminie jednego miesiąca od przedłożenia kontrahentowi decyzji – w przypadku decyzji właściwego organu wydanej na podstawie art. 11 ust. 6, art. 11 ust. 8 lub art. 11 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012.

Kierowane do EUNGiPW powiadomienie zawiera:

informacje wymienione w art. 18;

informację o istnieniu pozytywnej lub odmownej decyzji;

w przypadku decyzji pozytywnej:

(i)

uzasadnienie, dlaczego uznaje się za spełnione warunki określone, odpowiednio, w art. 11 ust. 6, art. 11 ust. 7, art. 11 ust. 8, art. 11 ust. 9 lub art. 11 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

(ii)

informację, czy zwolnienie ma charakter pełny czy też częściowy – w przypadku powiadomienia związanego z przepisami art. 11 ust. 6, art. 11 ust. 8 lub art. 11 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012;

w przypadku decyzji odmownej:

(i)

wskazanie warunków określonych, odpowiednio, w art. 11 ust. 6, art. 11 ust. 7, art. 11 ust. 8, art. 11 ust. 9 lub art. 11 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, które nie zostały spełnione;

(ii)

uzasadnienie, dlaczego warunki te uznaje się za niespełnione.

Informacje na temat zwolnienia wewnątrzgrupowego, które należy podawać do wiadomości publicznej

Podawane do wiadomości publicznej informacje na temat zwolnienia wewnątrzgrupowego obejmują:

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Art. 13, 14 i 15 stosuje się od dnia przypadającego sześć miesięcy po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/2155 z dnia 22 września 2017 r.	L 304	13	21.11.2017
►M2	ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2022/2310 z dnia 18 października 2022 r.	L 307	29	28.11.2022