TEKST skonsolidowany: 32010R1092 — PL — 10.11.2025

02010R1092 — PL — 10.11.2025 — 002.001

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/2176 z dnia 18 grudnia 2019 r.	L 334	146	27.12.2019
►M2	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2025/2088 z dnia 8 października 2025 r.	L 2088	1	21.10.2025

sprostowane przez:

►C1	Sprostowanie, Dz.U. L 90114, 6.2.2025, s. 1 (nr 1092/2010)

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) nr 1092/2010

z dnia 24 listopada 2010 r.

w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Ustanowienie ERRS

1.

Ustanawia się Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego (zwaną dalej „ERRS”). Siedzibą ERRS jest Frankfurt nad Menem.

2.

ERRS jest częścią Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego (ESNF), którego celem jest zapewnienie nadzoru nad systemem finansowym Unii.

3.

W skład ESNF wchodzą:

a)

ERRS;

b)

Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego) ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 1093/2010;

c)

Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 1094/2010;

d)

Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 1095/2010;

e)

Wspólny Komitet Europejskich Urzędów Nadzoru (Wspólny Komitet) przewidziany w art. 54 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, art. 54 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010, i w art. 54 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010;

f)

właściwe organy lub organy nadzorcze państw członkowskich określone w wiążących prawnie aktach unijnych, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 oraz w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4.

Zgodnie z zasadą lojalnej współpracy zapisaną w art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, strony ESNF współpracują w zaufaniu i pełnym, wzajemnym szacunku, w szczególności zapewniając między nimi przepływ odpowiednich i wiarygodnych informacji.

Artykuł 2

Definicje

Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a)

„instytucja finansowa” oznacza dowolne przedsiębiorstwo objęte zakresem stosowania przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, a także dowolne inne przedsiębiorstwo lub podmiot we Unii, których podstawowa działalność ma podobny charakter;

b)

„system finansowy” oznacza wszystkie instytucje finansowe, rynki, produkty i infrastruktury rynkowe;

c)

„ryzyko systemowe” oznacza ryzyko zakłócenia systemu finansowego, które może wywołać poważne negatywne skutki dla gospodarki realnej Unii lub co najmniej jednego z jej państw członkowskich i dla funkcjonowania rynku wewnętrznego. Wszystkie rodzaje pośredników finansowych, rynków i infrastruktury mogą w pewnym stopniu mieć potencjalne znaczenie systemowe.

Artykuł 3

Misja, cele i zadania

1.

ERRS jest odpowiedzialna za sprawowanie nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym w Unii w celu przyczyniania się do przeciwdziałania ryzykom systemowym dla stabilności finansowej w Unii, które pojawiają się w związku z wydarzeniami w obrębie systemu finansowego, lub ograniczania tych ryzyk, z uwzględnieniem zmian natury makroekonomicznej, tak aby zapobiegać okresom rozpowszechnionego występowania trudności finansowych. ERRS przyczynia się do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego i tym samym zapewnia trwały wkład sektora finansowego we wzrost gospodarczy.

2.

Do celów ust. 1 ERRS wykonuje następujące zadania:

a)

identyfikuje lub gromadzi oraz analizuje wszystkie informacje istotne i niezbędne dla realizacji celów opisanych w ust. 1;

b)

identyfikuje ryzyka systemowe i uszeregowuje je pod względem ważności;

c)

wydaje ostrzeżenia w sytuacjach, gdy takie ryzyko systemowe jest uznawane za znaczące, i w stosownych przypadkach podaje te ostrzeżenia do wiadomości publicznej;

d)

wydaje zalecenia w sprawie działań zaradczych w odniesieniu do zidentyfikowanego ryzyka i, w stosownych przypadkach, podaje te zalecenia do wiadomości publicznej;

e)

wydaje poufne ostrzeżenia skierowane do Rady, w przypadku gdy ERRS uzna, że wkrótce może wystąpić sytuacja nadzwyczajna określona w art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, i przedstawia ocenę sytuacji, aby Rada mogła określić, czy zachodzi potrzeba przyjęcia decyzji skierowanej do Europejskich Urzędów Nadzoru, w której stwierdza się wystąpienie sytuacji nadzwyczajnej;

f)

monitoruje działania następcze w związku z ostrzeżeniami i zaleceniami;

g)

ściśle współpracuje ze wszystkimi innymi stronami ESNF oraz, w stosownych przypadkach, udostępnia Europejskim Urzędom Nadzoru informacje na temat ryzyk systemowych, które są im potrzebne do realizacji ich zadań, w szczególności opracowuje we współpracy z Europejskimi Urzędami Nadzoru wspólny zestaw wskaźników ilościowych i jakościowych w celu określania i mierzenia ryzyka systemowego;

h)

w stosownych przypadkach uczestniczy we Wspólnym Komitecie;

i)

koordynuje swoje działania z międzynarodowymi instytucjami finansowymi, w szczególności z Międzynarodowym Funduszem Walutowym i Radą Stabilności Finansowej, oraz z właściwymi organami w państwach trzecich w sprawach dotyczących nadzoru makroostrożnościowego;

j)

wykonuje inne podobne zadania określone w prawodawstwie unijnym.

ROZDZIAŁ II

ORGANIZACJA

Artykuł 4

Struktura

1.

ERRS posiada Radę Generalną, Komitet Sterujący, Sekretariat, Doradczy Komitet Naukowy oraz Doradczy Komitet Techniczny.

2.

Rada Generalna podejmuje decyzje konieczne do realizacji zadań powierzonych ERRS zgodnie z art. 3 ust. 2.

2a.

W ramach konsultacji dotyczących powołania szefa Sekretariatu zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia Rady (UE) nr 1096/2010 ( 1 ) Rada Generalna ocenia, w drodze otwartej i przejrzystej procedury, czy umieszczeni na krótkiej liście kandydaci na stanowisko szefa Sekretariatu cechują się kwalifikacjami, bezstronnością i doświadczeniem niezbędnymi do zarządzania Sekretariatem. Rada Generalna przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wystarczająco szczegółowe informacje na temat procedury oceny i konsultacji.

3.

Komitet Sterujący wspiera proces decyzyjny ERRS, przygotowując posiedzenia Rady Generalnej, analizując dokumenty, które będą przedmiotem obrad, oraz monitorując postępy w bieżącej pracy ERRS.

3a.

Przekazując wskazówki szefowi Sekretariatu zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 1096/2010, przewodniczący i Komitet Sterujący mogą odnosić się do następujących kwestii:

a)

bieżącego zarządzania Sekretariatem;

b)

wszelkich kwestii administracyjnych i budżetowych związanych z Sekretariatem;

c)

koordynacji i przygotowywania prac Rady Generalnej oraz podejmowania przez nią decyzji;

d)

przygotowania propozycji dotyczącej rocznego programu ERRS oraz realizacji tego programu;

e)

przygotowania rocznego sprawozdania z działalności ERRS i składania Radzie Generalnej sprawozdań z wykonania programu rocznego.

4.

Sekretariat jest odpowiedzialny za bieżącą działalność ERRS. Zapewnia on ERRS wysokiej jakości wsparcie analityczne, statystyczne, administracyjne i logistyczne, pod kierownictwem przewodniczącego i Komitetu Sterującego, zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) nr 1096/2010 ( 2 ). Sekretariat korzysta także z fachowych porad Europejskich Urzędów Nadzoru, krajowych banków centralnych i krajowych organów nadzoru.

5.

Doradczy Komitet Naukowy i Doradczy Komitet Techniczny, o których mowa w art. 12 i art. 13, doradzają ERRS i wspierają ją w sprawach związanych z jej pracami.

Artykuł 5

Przewodniczący i wiceprzewodniczący ERRS

1.

ERRS przewodniczy prezes EBC.

2.

Pierwszy wiceprzewodniczący jest wybierany na okres pięciu lat przez i spośród krajowych członków Rady Generalnej dysponujących prawem głosu, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia zrównoważonej reprezentacji państw członkowskich, które są uczestniczącymi państwami członkowskimi zgodnie z definicją w art. 2 pkt 1) rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 ( 3 ), i państw członkowskich, które takimi państwami nie są. Pierwszy wiceprzewodniczący może zostać jednokrotnie ponownie wybrany na kolejną kadencję.

3.

Drugi wiceprzewodniczący jest przewodniczącym Wspólnego Komitetu powołanego zgodnie z art. 55 ust.3 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, art. 55 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i art. 55 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.

4.

Przewodniczący i wiceprzewodniczący przedstawiają Parlamentowi Europejskiemu podczas wysłuchania publicznego sposób, w jaki zamierzają wykonywać obowiązki wynikające z niniejszego rozporządzenia.

5.

Przewodniczący przewodniczy posiedzeniom Rady Generalnej i Komitetu Sterującego.

6.

Wiceprzewodniczący, według hierarchii ważności, przewodniczą Radzie Generalnej lub Komitetowi Sterującemu w przypadku gdy przewodniczący nie może uczestniczyć w posiedzeniu.

7.

W przypadku gdy kadencja członka Rady Ogólnej EBC wybranego na stanowisko pierwszego wiceprzewodniczącego zakończy się przed upływem pięcioletniej kadencji pierwszego wiceprzewodniczącego lub gdy pierwszy wiceprzewodniczący z jakichkolwiek przyczyn nie jest w stanie wykonywać swoich obowiązków, wybierany jest nowy pierwszy wiceprzewodniczący zgodnie z ust. 2.

8.

Przewodniczący reprezentuje ERRS na zewnątrz. Przewodniczący może delegować zadania, np. zadania związane z reprezentowaniem ERRS na zewnątrz, łącznie z przedstawianiem programu prac, pierwszemu wiceprzewodniczącemu, lub gdy pierwszy wiceprzewodniczący jest niedostępny i stosownie do sytuacji, drugiemu wiceprzewodniczącemu lub szefowi sekretariatu. Zadań związanych z odpowiedzialnością i obowiązkami sprawozdawczymi ERRS ustanowionych w art. 19 ust. 1, 4 i 5 nie można delegować.

Artykuł 6

Rada Generalna

1.

Członkami Rady Generalnej posiadającymi prawo głosu są:

a)

prezes i wiceprezes EBC;

b)

prezesi krajowych banków centralnych. Państwa członkowskie, w których organem wyznaczonym zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE ( 4 ) lub rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 ( 5 ) nie jest krajowy bank centralny i w których ten wyznaczony organ w ramach swoich kompetencji pełni wiodącą rolę w obszarze stabilności finansowej, mogą alternatywnie mianować przedstawiciela wysokiego szczebla reprezentującego wyznaczony organ na podstawie dyrektywy 2013/36/UE i rozporządzenia (UE) nr 575/2013;

c)

przedstawiciel Komisji;

d)

przewodniczący Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego);

e)

przewodniczący Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych);

f)

przewodniczący Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych);

g)

przewodniczący i dwóch wiceprzewodniczących Doradczego Komitetu Naukowego;

h)

przewodniczący Doradczego Komitetu Technicznego.

2.

Członkami Rady Generalnej nieposiadającymi prawo głosu są:

a)

z zastrzeżeniem decyzji poszczególnych państw członkowskich zgodnie z ust. 1 lit. b) i z ust. 3, przedstawiciel wysokiego szczebla z każdego państwa członkowskiego reprezentujący krajowe organy nadzoru, organ krajowy, któremu powierzono prowadzenie polityki makroostrożnościowej lub krajowy bank centralny, chyba że prezes krajowego banku centralnego nie jest członkiem Rady Generalnej dysponującym prawem głosu, o którym mowa w ust. 1 lit. b), w którym to przypadku przedstawiciel wysokiego szczebla reprezentujący dany krajowy bank centralny ma status członka Rady Generalnej bez prawa głosu;

b)

przewodniczący Komitetu Ekonomiczno-Finansowego;

c)

przewodniczący Rady ds. Nadzoru EBC;

d)

przewodniczący Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji ustanowionej na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 ( 6 ).

3.

Odnośni przedstawiciele wysokiego szczebla, o których mowa w ust. 2 lit. a) podlegają rotacji w zależności od omawianej sprawy, chyba że krajowe organy z danego państwa członkowskiego zgodziły się na wspólnego przedstawiciela.

4.

Rada Generalna przyjmuje regulamin wewnętrzny ERRS.

Artykuł 7

Bezstronność

1.

Uczestnicząc w pracach Rady Generalnej i Komitetu Sterującego lub prowadząc wszelkie inne działania związane z ERRS, członkowie ERRS wykonują swoje obowiązki w sposób bezstronny i wyłącznie w interesie Unii jako całości. Nie zwracają się o instrukcje do żadnego rządu, instytucji Unii ani żadnych innych podmiotów publicznych lub prywatnych, ani nie przyjmują od nich takich instrukcji.

2.

Członkowie Rady Generalnej (z prawem głosu i bez prawa głosu) nie mogą pełnić żadnych funkcji w sektorze finansowym.

3.

Państwa członkowskie, instytucje Unii ani żadne inne organy publiczne lub prywatne nie mogą wywierać wpływu na członków ERRS przy wykonywaniu przez nich zadań określonych w art. 3 ust. 2.

4.

Członkowie Rady Generalnej (bez względu na to, czy dysponują prawem głosu, czy nie) nie mogą pełnić żadnych funkcji w rządzie centralnym państwa członkowskiego.

Artykuł 8

Tajemnica służbowa

1.

Członkowie Rady Generalnej oraz wszystkie inne osoby, które wykonują lub wykonywały prace na rzecz ERRS lub prace związane z ERRS (w tym odpowiedni personel banków centralnych, Doradczego Komitetu Naukowego, Doradczego Komitetu Technicznego, Europejskich Urzędów Nadzoru oraz właściwych krajowych organów nadzoru państw członkowskich), nie mogą ujawniać informacji objętych tajemnicą służbową; obowiązek ten trwa również po zaprzestaniu wykonywania pracy.

Niniejszy ustęp pozostaje bez uszczerbku dla poufnych ustnych dyskusji prowadzonych zgodnie z art. 19 ust. 5.

2.

Informacje otrzymane przez członków ERRS mogą być wykorzystywane wyłącznie w ramach pełnienia przez nich obowiązków oraz wykonywania zadań określonych w art. 3 ust. 2.

2a.

Członkowie ERRS z krajowych banków centralnych, krajowych organów nadzoru i organów krajowych, którym powierzono prowadzenie polityki makroostrożnościowej, mogą – pełniąc funkcję członków ERRS – przekazywać organom krajowym lub podmiotom odpowiedzialnym za stabilność systemu finansowego zgodnie z przepisami unijnymi lub uzgodnieniami krajowymi informacje związane z wykonywaniem zadań powierzonych ERRS niezbędne do wykonywania ustawowych zadań tych organów lub podmiotów, pod warunkiem że ustanowiono środki ochronne wystarczające do zapewnienia pełnego przestrzegania odpowiednich przepisów unijnych i uzgodnień krajowych.

2b.

W przypadku gdy informacje pochodzą od organów innych, niż organy, o których mowa w ust. 2a, członkowie ERRS z krajowych banków centralnych, krajowych organów nadzoru i organów krajowych, którym powierzono prowadzenie polityki makroostrożnościowej, mogą je wykorzystywać do celów wykonywania ich ustawowych zadań jedynie za wyraźną zgodą organów, które te informacje przekazały.

3.

Bez uszczerbku dla art. 15 i 16 oraz właściwych przepisów karnych poufne informacje uzyskane przez osoby, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, podczas wykonywania swoich obowiązków nie mogą zostać ujawnione żadnej innej osobie ani organowi, z wyjątkiem informacji w postaci skróconej lub zbiorczej, tak by niemożliwe było zidentyfikowanie poszczególnych instytucji finansowych.

4.

ERRS uzgadnia i ustanawia wraz z Europejskimi Urzędami Nadzoru szczegółowe procedury dotyczące zachowania poufności w celu ochrony informacji dotyczących poszczególnych instytucji finansowych oraz informacji, na podstawie których mogą być zidentyfikowane poszczególne instytucje finansowe.

Artykuł 9

Posiedzenia Rady Generalnej

1.

Zwyczajne posiedzenia plenarne Rady Generalnej są zwoływane przez przewodniczącego ERRS i odbywają się co najmniej cztery razy w roku. Posiedzenia nadzwyczajne można zwołać z inicjatywy przewodniczącego ERRS lub na wniosek co najmniej jednej trzeciej członków Rady Generalnej z prawem głosu.

2.

Podczas posiedzeń Rady Generalnej wymagana jest osobista obecność członka – nie może on być reprezentowany przez inną osobę.

3.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 członek Rady Generalnej, który nie może uczestniczyć w posiedzeniach przez okres co najmniej trzech miesięcy, może wyznaczyć swojego zastępcę. Takiego członka może także zastąpić osoba, która została oficjalnie wyznaczona jako tymczasowy zastępca przedstawiciela zgodnie z przepisami odnoszącymi się do danej instytucji.

4.

W stosownych przypadkach przedstawiciele wysokiego szczebla z międzynarodowych organizacji finansowych, którzy to przedstawiciele wykonują działania bezpośrednio związane z zadaniami ERRS określonymi w art. 3 ust. 2, lub przewodniczący Parlamentu Europejskiego lub przedstawiciel Parlamentu Europejskiego zajmujący się kwestiami związanymi z unijnymi przepisami w obszarze polityki makroostrożnościowej mogą zostać zaproszeni do udziału w posiedzeniach Rady Generalnej.

5.

Do udziału w pracach ERRS mogą zostać dopuszczeni przedstawiciele wysokiego szczebla z odpowiednich organów z państw trzecich, o ile będzie to miało znaczenie dla Unii. ERRS może dokonywać uzgodnień określających w szczególności charakter, zakres i aspekty proceduralne udziału tych państw trzecich w pracach ERRS. Uzgodnienia takie mogą przewidywać udział przedstawiciela, na zasadzie doraźnej, w charakterze obserwatora w pracach Rady Generalnej i powinny dotyczyć wyłącznie kwestii mających znaczenie dla Unii, z wyłączeniem wszelkich przypadków, gdy dyskutowana może być sytuacja poszczególnych instytucji finansowych lub państw członkowskich.

6.

Obrady mają charakter poufny. Rada Generalna może podjąć decyzję o podaniu do wiadomości publicznej relacji z przebiegu prowadzonych dyskusji, z zastrzeżeniem mających zastosowanie wymogów dotyczących poufności i w sposób uniemożliwiający zidentyfikowanie poszczególnych członków Rady Generalnej lub poszczególnych instytucji. Rada Generalna może też podjąć decyzję, by po posiedzeniach zwoływać konferencje prasowe.

Artykuł 10

Zasady głosowania w Radzie Generalnej

1.

Każdemu członkowi Rady Generalnej posiadającemu prawo głosu przysługuje jeden głos.

2.

Bez uszczerbku dla zasad głosowania określonych w art. 18 ust. 1, Rada Generalna podejmuje decyzje zwykłą większością głosów obecnych członków posiadających prawo głosu. W przypadku równej liczby głosów decydujący jest głos przewodniczącego ERRS.

3.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 2, przyjęcie zalecenia lub podanie do publicznej wiadomości ostrzeżenia lub zalecenia wymaga większości dwóch trzecich głosów.

4.

Do głosowania na posiedzeniu Rady Generalnej wymagane jest kworum wynoszące dwie trzecie członków z prawem głosu. W przypadku braku wymaganego kworum przewodniczący ERRS może zwołać posiedzenie nadzwyczajne, na którym kworum wymagane do podjęcia decyzji wynosi jedną trzecią członków. Regulamin wewnętrzny, o którym mowa w art. 6 ust. 4, określa z jakim wyprzedzeniem zwoływane jest posiedzenie nadzwyczajne.

Artykuł 11

Komitet Sterujący

1.

W skład Komitetu Sterującego wchodzą:

a)

przewodniczący i pierwszy wiceprzewodniczący ERRS;

b)

członek Zarządu EBC odpowiedzialny za stabilność finansową i politykę makroostrożnościową;

c)

czterej krajowi członkowie Rady Generalnej dysponujący prawem głosu, z uwzględnieniem konieczności zapewnienia zrównoważonej reprezentacji państw członkowskich, które są uczestniczącymi państwami członkowskimi zgodnie z definicją w art. 2 pkt 1) rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013, i państw członkowskich, które takimi państwami nie są. Członkowie ci są wybierani na trzyletnią kadencję przez i spośród krajowych członków Rady Generalnej, dysponujących prawem głosu;

d)

przedstawiciel Komisji;

e)

przewodniczący Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego);

f)

przewodniczący Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych);

g)

przewodniczący Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych);

h)

przewodniczący Komitetu Ekonomiczno-Finansowego;

i)

przewodniczący Doradczego Komitetu Naukowego; oraz

j)

przewodniczący Doradczego Komitetu Technicznego.

W przypadku wakatu na stanowisku wybieralnego członka Komitetu Sterującego Rada Generalna wybiera nowego członka.

2.

Posiedzenia Komitetu Sterującego są zwoływane wspólnie przez przewodniczącego i pierwszego wiceprzewodniczącego ERRS co najmniej raz na kwartał, przed każdym posiedzeniem Rady Generalnej. Przewodniczący i pierwszy wiceprzewodniczący mogą też wspólnie zwoływać posiedzenia doraźne.

Artykuł 12

Doradczy Komitet Naukowy

1.

W skład Doradczego Komitetu Naukowego wchodzi przewodniczący Doradczego Komitetu Technicznego i 15 ekspertów prezentujących szeroki zakres umiejętności, doświadczenia i wiedzy dotyczących wszystkich odpowiednich sektorów rynków finansowych, zaproponowanych przez Komitet Sterujący i zatwierdzonych przez Radę Generalną na czteroletnią odnawialną kadencję. Kandydaci nie mogą być członkami Europejskich Urzędów Nadzoru i są wybierani na podstawie swoich ogólnych kompetencji oraz różnorodnego doświadczenia akademickiego lub w innych sektorach, w szczególności w małych i średnich przedsiębiorstwach, związkach zawodowych lub jako dostawcy lub użytkownicy usług finansowych.

2.

Przewodniczącego i dwóch wiceprzewodniczących Doradczego Komitetu Naukowego powołuje Rada Generalna na wniosek przewodniczącego ERRS, a każdy z nich cechuje się wysokim poziomem odpowiedniego doświadczenia i wiedzy, na przykład z uwagi na odpowiedni dorobek naukowy i zawodowy w sektorze bankowości, rynków papierów wartościowych lub ubezpieczeń i pracowniczych programów emerytalnych. Te trzy osoby pełnią na zmianę funkcję przewodniczącego Doradczego Komitetu Naukowego.

3.

Doradczy Komitet Naukowy doradza ERRS i wspiera ją zgodnie z art. 4 ust. 5, na wniosek przewodniczącego ERRS lub Rady Generalnej.

4.

Sekretariat ERRS wspiera prace Doradczego Komitetu Naukowego, a szef Sekretariatu uczestniczy w jego posiedzeniach.

5.

W stosownych przypadkach Doradczy Komitet Naukowy organizuje konsultacje z zainteresowanymi stronami, takimi jak uczestnicy rynku, organizacje konsumentów i eksperci akademiccy, na wczesnym etapie oraz w sposób jawny i przejrzysty, mając jednocześnie na uwadze wymóg dotyczący poufności. Konsultacje takie prowadzone są w jak najszerszym zakresie, aby włączyć w nie wszystkie zainteresowane strony i odnośne sektory finansowe, przy zapewnieniu im rozsądnego terminu na udzielenie odpowiedzi.

6.

Doradczy Komitet Naukowy otrzymuje wszelkie środki niezbędne do pomyślnej realizacji swoich zadań.

Artykuł 13

Doradczy Komitet Techniczny

1.

W skład Doradczego Komitetu Technicznego wchodzą:

a)

po jednym przedstawicielu każdego krajowego banku centralnego i przedstawiciel EBC;

b)

po jednym przedstawicielu właściwego krajowego organu nadzoru z każdego państwa członkowskiego zgodnie z akapitem drugim;

c)

przedstawiciel Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego);

d)

przedstawiciel Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych);

e)

przedstawiciel Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych);

f)

przedstawiciel Komisji;

fa)

przedstawiciel Rady ds. Nadzoru EBC;

fb)

przedstawiciel Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji;

g)

przedstawiciel Komitetu Ekonomiczno-Finansowego; oraz

h)

przedstawiciel Doradczego Komitetu Naukowego.

Organy nadzoru każdego państwa członkowskiego wybierają jednego przedstawiciela do Doradczego Komitetu Technicznego. W odniesieniu do reprezentacji krajowych organów nadzoru, o której mowa w lit. b) akapitu pierwszego, właściwy przedstawiciel podlega rotacji w zależności od omawianej sprawy, chyba że krajowe organy nadzoru poszczególnych państw członkowskich zgodziły się na wspólnego przedstawiciela.

2.

Przewodniczący Doradczego Komitetu Technicznego jest powoływany przez Radę Generalną na wniosek przewodniczącego ERRS.

3.

Doradczy Komitet Techniczny doradza ERRS i wspiera ją zgodnie z art. 4 ust. 5, na wniosek przewodniczącego ERRS lub Rady Generalnej.

4.

Sekretariat ERRS wspiera prace Doradczego Komitetu Technicznego, a szef Sekretariatu uczestniczy w jego posiedzeniach.

4a.

W stosownych przypadkach Doradczy Komitet Techniczny organizuje konsultacje z zainteresowanymi stronami, takimi jak uczestnicy rynku, organizacje konsumentów i eksperci akademiccy, na wczesnym etapie oraz w sposób jawny i przejrzysty, mając jednocześnie na uwadze wymóg dotyczący poufności. Konsultacje takie prowadzone są w jak najszerszym zakresie, aby włączyć w nie wszystkie zainteresowane strony i odnośne sektory finansowe, przy zapewnieniu im rozsądnego terminu na udzielenie odpowiedzi.

5.

Doradczy Komitet Techniczny otrzymuje wszelkie środki niezbędne do pomyślnej realizacji swoich zadań.

Artykuł 14

Inne źródła doradztwa

Wykonując swoje zadania określone w art. 3 ust. 2, ERRS konsultuje się w stosownych przypadkach z odpowiednimi zainteresowanymi stronami z sektora prywatnego. Konsultacje takie prowadzone są w jak najszerszym zakresie, aby włączyć w nie wszystkie zainteresowane strony i odnośne sektory finansowe, przy zapewnieniu im rozsądnego terminu na udzielenie odpowiedzi.

ROZDZIAŁ III

ZADANIA

Artykuł 15

Gromadzenie i wymiana informacji

1.

ERRS przekazuje Europejskim Urzędom Nadzoru informacje na temat ryzyk, które są im potrzebne do realizacji ich zadań.

2.

Europejskie Urzędy Nadzoru, Europejski System Banków Centralnych (ESBC), Komisja, krajowe organy nadzoru i krajowe organy statystyczne współpracują ściśle z ERRS i dostarczają jej wszelkich informacji koniecznych do realizacji zadań ERRS zgodnie z przepisami unijnymi.

3.

Z zastrzeżeniem postanowień art. 36 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, art. 36 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 i art. 36 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, ERRS może zażądać od Europejskich Urzędów Nadzoru informacji zasadniczo w postaci skróconej lub zbiorczej, która uniemożliwia zidentyfikowanie poszczególnych instytucji finansowych.

4.

Przed złożeniem wniosku o informacje zgodnie z niniejszym artykułem, ERRS uwzględnia w pierwszej kolejności już istniejące statystyki, które zostały wytworzone, rozpowszechnione i opracowane przez Europejski System Statystyczny i ESBC.

5.

Jeżeli wymagane informacje nie są dostępne lub nie są udostępnione w odpowiednim terminie, ERRS może zwrócić się o te informacje do ESBC, krajowych organów nadzoru lub krajowych organów statystycznych. Jeżeli te informacje są nadal niedostępne, ERRS może zwrócić się o przekazanie takich danych do zainteresowanego państwa członkowskiego – bez uszczerbku dla prerogatyw nadanych w dziedzinie statystyki i gromadzenia danych odpowiednio Radzie, Komisji (Eurostatowi), EBC, Eurosystemowi i ESBC.

6.

Jeżeli ERRS zwraca się o informacje, które nie są przedstawione w postaci skróconej lub zbiorczej, w uzasadnionym wniosku wyjaśnia powody, dla których dane dotyczące danej instytucji finansowej zostały uznane za systemowo ważne i niezbędne z uwagi na aktualną sytuację rynkową.

7.

Przed złożeniem wniosku o informacje mające charakter nadzorczy, w postaci innej niż skrócona lub zbiorcza ERRS konsultuje się należycie z odpowiednim europejskim urzędem nadzoru, aby upewnić się, czy wniosek ten jest uzasadniony i proporcjonalny. Jeżeli odpowiedni europejski urząd nadzoru nie uzna wniosku za uzasadniony i proporcjonalny, niezwłocznie odsyła go do ERRS i zwraca się o dodatkowe uzasadnienie. Po przedstawieniu przez ERRS odpowiedniemu europejskiemu urzędowi nadzoru takiego dodatkowego uzasadnienia adresaci wniosku przekazują ERRS wymagane informacje, pod warunkiem że mają do nich uprawniony dostęp.

8.

ERRS udostępnia innym organom na ich wniosek – regularnie lub w indywidualnych przypadkach – informacje, które uzyskała od jednego z innych organów podczas wykonywania swoich obowiązków i które wynikają ze stosowania i wykonywania prawa Unii, pod warunkiem że organ składający wniosek jest uprawniony do uzyskania tych informacji od instytucji finansowych lub innych organów zgodnie z prawem Unii.

9.

We wniosku o wymianę informacji zgodnie z ust. 8 niniejszego artykułu wskazuje się podstawę prawną wynikającą z prawa Unii, która uprawnia organ składający wniosek do uzyskania informacji od instytucji finansowych lub innych organów.

Organ składający wniosek i ERRS podlegają obowiązkom w zakresie tajemnicy służbowej i ochrony danych ustanowionym w art. 8 oraz w prawodawstwie sektorowym, mającym zastosowanie do udostępniania informacji między instytucją finansową lub innymi organami a organem składającym wniosek oraz między innymi organami a ERRS.

10.

W przypadku gdy ERRS dokonuje wymiany informacji zgodnie z ust. 8, bez zbędnej zwłoki informuje o tej wymianie każdy organ, od którego uzyskała te informacje. W przypadku powtarzającej się lub okresowej wymiany informacji ERRS jest zobowiązana do poinformowania organu, od którego uzyskała informacje, tylko raz.

11.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 10 ERRS nie jest zobowiązana do poinformowania organu o wymianie informacji, jeżeli spełniony jest którykolwiek z następujących warunków:

a)

informacje zostały zanonimizowane w taki sposób, że nie odnoszą się już do żadnej zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej oraz że instytucji finansowej lub innych podmiotów prawnych już nie można zidentyfikować; lub

b)

informacje zostały zmodyfikowane, zagregowane lub przekształcone za pomocą innej metody zapobiegającej ujawnieniu w celu ochrony informacji poufnych, w tym tajemnic przedsiębiorstwa, oraz w celu ochrony danych osobowych za pomocą odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych zgodnie z rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 ( 7 ) oraz (UE) 2018/1725 ( 8 ).

12.

Ust. 8–11 mają również zastosowanie do informacji, które ERRS otrzymała od innych organów i w przypadku których przeprowadziła następnie kontrole jakości lub które w inny sposób przetworzyła.

13.

Aby ułatwić wymianę informacji, o której mowa w ust. 8–12, ERRS i inne organy mogą zawierać protokoły ustaleń dotyczące zasad takiej wymiany. Protokoły ustaleń mogą też zawierać szczegółowe uzgodnienia dotyczące wspólnego korzystania z zasobów na potrzeby gromadzenia i przetwarzania udostępnianych informacji. Komisja może, po konsultacji z ERRS i innymi organami, opracować wskazówki dotyczące głównych elementów takich protokołów ustaleń.

14.

Ust. 8–13 pozostają bez uszczerbku dla ochrony praw własności intelektualnej i nie uniemożliwiają ani nie ograniczają wymiany informacji między ERRS a innymi organami zgodnie z innymi przepisami niniejszego rozporządzenia lub z innymi przepisami Unii.

W przypadku sprzeczności między ust. 8–13 a innymi przepisami niniejszego rozporządzenia lub innymi przepisami Unii regulującymi wymianę informacji między ERRS a pozostałymi organami pierwszeństwo mają te inne przepisy.

15.

ERRS może, według własnego uznania, udzielić dostępu do informacji uzyskanych podczas wykonywania swoich obowiązków w celu ich ponownego wykorzystywania przez instytucje finansowe, naukowców i inne podmioty mające uzasadniony interes w zakresie uzyskania tych informacji na potrzeby badań naukowych i innowacji, pod warunkiem że ERRS zapewniła, by spełnione zostały wszystkie poniższe warunki:

a)

podjęto niezbędne środki w celu anonimizacji informacji w sposób uniemożliwiający identyfikację poszczególnych instytucji finansowych, podmiotów, osób, których dane dotyczą, oraz państw członkowskich;

b)

informacje zostały zmodyfikowane, zagregowane lub przekształcone za pomocą innej metody zapobiegającej ujawnieniu w celu ochrony informacji poufnych, w tym tajemnic przedsiębiorstwa lub treści chronionych prawami własności intelektualnej.

Informacje otrzymane od dowolnego organu udostępnia się zgodnie z akapitem pierwszym wyłącznie za zgodą organu, który pierwotnie uzyskał te informacje.

16.

Do dnia 11 listopada 2027 r. ERRS przedstawi Komisji sprawozdanie na temat wszelkich przeszkód prawnych w prawodawstwie sektorowym, które w jakikolwiek sposób uniemożliwiają ERRS wymianę informacji z innymi organami lub z innymi podmiotami. W sprawozdaniu tym można również wskazać nieistotne, nieaktualne, powielające się lub pod innym względem nieprzydatne wymogi sprawozdawcze. Można w nim także zawrzeć sugestie dotyczące poprawy spójności między wymogami sprawozdawczymi dla podmiotów finansowych i niefinansowych. W razie potrzeby sprawozdanie to jest regularnie aktualizowane.

Uwzględniając sprawozdanie, o którym mowa w akapicie pierwszym, ochronę praw własności intelektualnej oraz obowiązki w zakresie tajemnicy służbowej i ochrony danych, Komisja, w stosownych przypadkach, przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosek ustawodawczy mający na celu usunięcie takich przeszkód prawnych w prawodawstwie sektorowym, aby wspierać wymianę informacji między organami i z innymi podmiotami.

17.

Do celów niniejszego artykułu „inne organy” oznaczają dowolne z następujących organów:

a)

Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego);

b)

Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych);

c)

Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych);

d)

właściwe organy zdefiniowane w art. 4 pkt 2 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010;

e)

właściwe organy zdefiniowane w art. 4 pkt 2 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010;

f)

właściwe organy zdefiniowane w art. 4 pkt 3 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010;

g)

organy wchodzące w skład jednolitego mechanizmu nadzorczego zdefiniowanego w art. 2 pkt 9 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013;

h)

Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji ustanowioną rozporządzeniem (UE) nr 806/2014;

i)

organy ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, takie jak organy, o których mowa w art. 3 ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE;

j)

Urząd ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu ustanowiony rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1620 ( 9 );

k)

podmioty sprawujące nadzór finansowy zdefiniowane w art. 2 akapit drugi pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1640 ( 10 ).

Artykuł 16

Ostrzeżenia i zalecenia

1.

W przypadku zidentyfikowania znaczących ryzyk zagrażających osiągnięciu celu określonego w art. 3 ust. 1 ERRS wydaje ostrzeżenia oraz, w stosownych przypadkach, zalecenia w sprawie działań zaradczych, w tym, w stosownych wypadkach, w sprawie inicjatyw ustawodawczych.

2.

Ostrzeżenia lub zalecenia wydawane przez ERRS zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. c) i d) niniejszego rozporządzenia mogą mieć charakter ogólny albo szczegółowy i są kierowane w szczególności do Unii, do co najmniej jednego państwa członkowskiego, do co najmniej jednego z europejskich urzędów nadzoru, do co najmniej jednego z krajowych organów nadzoru, do co najmniej jednego organu krajowego wyznaczonego do stosowania środków służących eliminowaniu ryzyka systemowego lub makroostrożnościowego, do EBC, w odniesieniu do zadań powierzonych EBC zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, do organów ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji wyznaczonych przez państwa członkowskie zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE ( 11 ) lub do Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji. W przypadku gdy ostrzeżenie lub zalecenie jest kierowane do co najmniej jednego krajowego organu nadzoru, informuje się o tym również zainteresowane państwo lub państwa członkowskie. Zalecenia zawierają konkretny termin na podjęcie właściwych działań. Zalecenia mogą być również kierowane do Komisji i dotyczyć stosownych przepisów unijnych.

3.

Ostrzeżenia lub zalecenia przekazywane adresatom zgodnie z ust. 2 są jednocześnie przekazywane Radzie, Parlamentowi Europejskiemu, Komisji oraz europejskim urzędom nadzoru zgodnie ze ścisłymi zasadami dotyczącymi poufności. Jeżeli przekazywane ostrzeżenia lub zalecenia mają charakter poufny lub niepubliczny, Rada Generalna nakłada, w stosownych przypadkach, obowiązek zawarcia umowy, aby zapewnić poufność.

4.

W celu zwiększenia świadomości ryzyk zagrażających unijnej gospodarce i priorytetowego traktowania takich ryzyk, ERRS, w ścisłej współpracy z innymi podmiotami wchodzącymi w skład ESNF, opracowuje system oznaczeń oparty na kolorach odpowiadających sytuacjom o różnych poziomach ryzyka.

Po opracowaniu kryteriów takiej klasyfikacji ostrzeżenia i zalecenia ERRS wskazują, w oparciu o indywidualne sytuacje i w stosownych przypadkach, do której kategorii należy dane zagrożenie.

Artykuł 17

Działania następcze w związku z zaleceniami ERRS

1.

Jeżeli zalecenie, o którym mowa w art. 3 ust. 2 lit. d), jest skierowane do jednego z adresatów wymienionych w art. 16 ust. 2, adresat ten informuje Parlament Europejski, Radę, Komisję i ERRS o działaniach podjętych w odpowiedzi na to zalecenie i uzasadnia ewentualny brak działania. W stosownych przypadkach i z zastrzeżeniem ścisłych zasad dotyczących poufności ERRS bezzwłocznie informuje europejskie urzędy nadzoru o otrzymanych odpowiedziach.

2.

W przypadku gdy ERRS ustali, że jej zalecenie nie zostało wykonane lub że adresaci nie przedstawili odpowiedniego uzasadnienia swojego braku działania, ERRS informuje o tym – z zastrzeżeniem ścisłych zasad dotyczących poufności – adresatów, Parlament Europejski, Radę oraz odnośne europejskie urzędy nadzoru.

3.

Jeżeli ERRS podjęła decyzję zgodnie z ust. 2 w sprawie podania zalecenia do wiadomości publicznej zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 1, Parlament Europejski może zwrócić się do przewodniczącego ERRS o przedstawienie tej decyzji, a adresaci mogą zwrócić się o udział w wymianie poglądów.

Artykuł 18

Publiczne ostrzeżenia i zalecenia

1.

Po poinformowaniu Rady z wystarczającym wyprzedzeniem, aby mogła zareagować, Rada Generalna podejmuje w odniesieniu do konkretnego przypadku decyzję, czy ostrzeżenie lub zalecenie ma zostać podane do wiadomości publicznej. Niezależnie od art. 10 ust. 3 kworum dwóch trzecich zawsze ma zastosowanie do decyzji podejmowanych przez Radę Generalną na mocy niniejszego ustępu.

2.

Po podjęciu decyzji o podaniu do publicznej wiadomości ostrzeżenia lub zalecenia Rada Generalna informuje o tej decyzji z wyprzedzeniem adresata(-ów) ostrzeżenia lub zalecenia.

3.

Adresaci ostrzeżeń lub zaleceń, które ERRS podało do publicznej wiadomości, mają również prawo do publicznego wyrażenia swoich opinii i uwag w odpowiedzi na ostrzeżenie lub zalecenie ERRS.

4.

Jeżeli Rada Generalna zdecyduje o niepodawaniu ostrzeżenia lub zalecenia do wiadomości publicznej, adresaci oraz, w stosownych przypadkach, Parlament Europejski, Rada i Europejskie Urzędy Nadzoru podejmują wszelkie środki niezbędne do ochrony poufności tego ostrzeżenia lub zalecenia.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 19

Odpowiedzialność i obowiązki sprawozdawcze

1.

Co najmniej raz w roku, a w okresach rozpowszechnionego występowania trudności finansowych częściej, przewodniczący ERRS jest zapraszany przez odpowiednią komisję na wysłuchanie przed Parlamentem Europejskim w związku z publikacją rocznego sprawozdania ERRS dla Parlamentu Europejskiego i Rady. Wysłuchania te odbywają się oddzielnie od dialogu dotyczącego spraw monetarnych między Parlamentem Europejskim a prezesem EBC.

2.

Sprawozdanie roczne, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zawiera informacje, które zgodnie z art. 18 niniejszego rozporządzenia Rada Generalna postanawia podać do wiadomości publicznej. Sprawozdanie roczne jest podawane do publicznej wiadomości i zawiera informacje o zasobach udostępnionych ERRS zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1096/2010.

3.

ERRS analizuje również konkretne kwestie na wezwanie Parlamentu Europejskiego, Rady lub Komisji.

4.

Parlament Europejski może wezwać przewodniczącego ERRS do udziału w wysłuchaniu przed właściwymi komisjami Parlamentu Europejskiego.

5.

Przewodniczący ERRS prowadzi poufne ustne dyskusje co najmniej dwa razy w roku i częściej, jeżeli to będzie uzasadnione, za zamkniętymi drzwiami z przewodniczącym i wiceprzewodniczącymi Komisji Gospodarczej i Monetarnej Parlamentu Europejskiego na temat bieżącej działalności ERRS. ERRS i Parlament Europejski zawierają porozumienie w sprawie szczegółowych warunków organizacji takich spotkań, tak aby zapewnić pełną poufność zgodnie z art. 8. ERRS przekazuje Radzie kopię tego porozumienia.

6.

ERRS odpowiada ustnie lub pisemnie na pytania skierowane do niej przez Parlament Europejski lub przez Radę. ERRS odpowiada na te pytania bez zbędnej zwłoki. W przypadku gdy przekazywane informacje mają charakter poufny, Parlament Europejski zapewnia ich pełną poufność zgodnie z art. 8 i ust. 5 niniejszego artykułu.

Artykuł 20

Przegląd

Do dnia 31 grudnia 2024 r. Komisja, po konsultacji z członkami ERRS, przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat tego, czy konieczna jest zmiana celów lub organizacja ERRS, uwzględniając przy tym także rozwiązania mogące stanowić alternatywę dla obecnego modelu.

Artykuł 21

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

( 1 ) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1096/2010 z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań w zakresie funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 162).

( 2 ) Zob. s. 162 niniejszego Dziennika Urzędowego.

( 3 ) Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).

( 4 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

( 5 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

( 6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 225 z 30.7.2014, s. 1).

( 7 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2016/679/oj).

( 8 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2018/1725/oj).

( 9 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1620 z dnia 31 maja 2024 r. w sprawie ustanowienia Urzędu ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu oraz zmiany rozporządzeń (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 1094/2010 i (UE) nr 1095/2010 (Dz.U. L, 2024/1620, 19.6.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2024/1620/oj).

( 10 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1640 z dnia 31 maja 2024 r. w sprawie mechanizmów, które państwa członkowskie powinny wprowadzić w celu zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniająca dyrektywę (UE) 2019/1937 oraz zmieniająca i uchylająca dyrektywę (UE) 2015/849 (Dz.U. L, 2024/1640, 19.6.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2024/1640/oj).

( 11 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190).