Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

dotycząca środków ograniczających wobec Somalii i uchylająca wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM), lub przeznaczonych do jego wyłącznego użytku;

b) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, służących wyłącznie wsparciu strategicznych partnerów AMISOM działających wyłącznie na podstawie koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej z dnia 5 stycznia 2012 r. (lub późniejszych opracowanych przez nią koncepcji strategicznych) oraz we współpracy i koordynacji z AMISOM, lub przeznaczonych do wyłącznego użytku tych partnerów;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu szkoleniowej misji wojskowej Unii Europejskiej w Somalii (EUTM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

e) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, przeznaczonych do wyłącznego użytku państw członkowskich lub organizacji międzynarodowych, regionalnych i subregionalnych, które podejmują działania w celu ukrócenia aktów piractwa i zbrojnych napaści na morzu u wybrzeży Somalii na wniosek federalnego rządu Somalii, o których to działaniach rząd ten poinformował Sekretarza Generalnego, i pod warunkiem że wszelkie podejmowane działania będą zgodne z obowiązującym międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem w zakresie praw człowieka;

f) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej pomocy oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie do rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii oraz mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa ludności Somalii, z wyjątkiem działań związanych z dostawą towarów określonych w załączniku II, jeżeli Komitet Sankcji otrzymał powiadomienie zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu;

g) dostaw, sprzedaży lub transferu wszelkiego rodzaju uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku II rządowi federalnemu Somalii, przy uprzednim zatwierdzeniu w każdym indywidualnym przypadku przez Komitet Sankcji, jak określono w ust. 4a niniejszego artykułu;

h) dostaw, sprzedaży lub transferu odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do osobistego użytku;

i) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, o których z pięciodniowym wyprzedzeniem i wyłącznie do jego wiadomości powiadomiły Komitet Sankcji państwo dostarczające lub organizacja międzynarodowa, regionalna lub subregionalna;

j) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi przez państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne, przeznaczonych wyłącznie do celów pomocy instytucjom somalijskiego sektora bezpieczeństwa, chyba że Komitet w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia o takiej pomocy od dostarczającego państwa członkowskiego lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej wyda decyzję negatywną.

4. Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za powiadamianie Komitetu Sankcji z wyprzedzeniem o wszelkich dostawach broni, amunicji lub sprzętu wojskowego lub o zapewnianiu doradztwa, pomocy lub szkoleń siłom bezpieczeństwa, jak określono w ust. 3 lit. f). Alternatywnie, państwa członkowskie udzielające pomocy mogą powiadomić Komitet Sankcji z co najmniej pięciodniowym wyprzedzeniem oraz w konsultacji z rządem federalnym Somalii, zgodnie z pkt 3 i 4 rezolucji RB ONZ nr 2142 (2014). W przypadku gdy dane państwo członkowskie postanowi powiadomić Komitet Sankcji, powiadomienie to zawiera: szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i amunicji, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie informacje dotyczące jednostki krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania. Państwo członkowskie dostarczające broń lub amunicję może, we współpracy z rządem federalnym Somalii i nie później niż 30 dni po dostarczeniu tych towarów, przedłożyć Komitetowi Sankcji pisemne potwierdzenie dokonania dostawy, zawierające numery seryjne dostarczonej broni i amunicji, informacje o transporcie, list przewozowy, manifest towarów lub specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz konkretne miejsce składowania.

4a. Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za zwrócenie się z wyprzedzeniem do Komitetu Sankcji o zatwierdzenie wszelkich dostaw towarów określonych w załączniku II, jak określono w ust. 3 lit. g). W innym przypadku państwa członkowskie mogą zwrócić się o uprzednie zatwierdzenie do Komitetu Sankcji w konsultacji z rządem federalnym Somalii, zgodnie z pkt 3 rezolucji RB ONZ nr 2142 (2014).

5. Zakazuje się sprzedaży, odsprzedaży, transferu lub udostępniania do użytku wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanego lub dostarczonego wyłącznie do celów rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii, jakimkolwiek osobom lub podmiotom nienależącym do sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii.

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

— angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii, lub zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub AMISOM,

— naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia, lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy zgodnie z art. 1,

— utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii,

— będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego,

— odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

1. Zgodnie z pkt 15–21 rezolucji RB ONZ 2182 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać na wodach terytorialnych Somalii oraz na pełnym morzu u jej wybrzeży, aż po Morze Arabskie i Zatokę Perską i włącznie z nimi, działając w pojedynkę lub w ramach dobrowolnego wielonarodowego partnerstwa morskiego, takiego jak Koalicja Sił Morskich, we współpracy z rządem federalnym Somalii, inspekcji statków zmierzających do Somalii lub opuszczających ten kraj, jeśli są uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że:

(i) przewożą one węgiel drzewny z Somalii, naruszając tym samym zakaz, którym objęty jest ten węgiel;

(ii) przewożą broń lub sprzęt wojskowy do Somalii, bezpośrednio lub pośrednio, łamiąc tym samym embargo na broń dotyczące Somalii;

(iii) przewożą broń lub sprzęt woskowy przeznaczony dla osób lub podmiotów wskazanych przez Komitet Sankcji.

2. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie podejmują w dobrej wierze starania, by przed przeprowadzeniem inspekcji uzyskać zgodę państwa, pod jakiego banderą pływa statek.

3. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą wykorzystywać wszelkie niezbędne środki współmierne do okoliczności, w pełni zgodne z mogącym mieć zastosowanie międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem międzynarodowym dotyczącym praw człowieka, oraz dokładają wszelkich możliwych starań, by zapobiec nieuzasadnionym opóźnieniom lub utrudnieniom w korzystaniu z prawa nieszkodliwego przepływu lub wolności żeglugi.

4. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, przywóz lub wywóz są zabronione zgodnie z nałożonym na Somalię embargiem na broń lub zakazem dotyczącym węgla drzewnego, państwa członkowskie mogą dokonać ich zajęcia i likwidacji, na przykład poprzez ich zniszczenie, pozbawienie możliwości działania lub używania, umieszczenie ich w magazynie lub przekazanie państwu innemu niż państwo pochodzenia lub przeznaczenia w celu likwidacji. W trakcie inspekcji państwa członkowskie mogą gromadzić dowody bezpośrednio związane z przewożeniem takich towarów. Państwa członkowskie mogą dokonać likwidacji węgla drzewnego poprzez jego odsprzedaż, monitorowaną przez Grupę Monitorującą ds. Somalii i Erytrei (SEMG). Likwidacja powinna być przeprowadzona w sposób przyjazny dla środowiska. Państwa członkowskie mogą zezwolić statkom i ich załogom na zawinięcie do odpowiedniego portu w celu ułatwienia takiej likwidacji, za zgodą państwa portu. W terminie 30 dni od momentu, gdy towary takie znalazły się na terytorium państwa członkowskiego współpracującego przy ich likwidacji, państwo to przedstawia Komitetowi Sankcji pisemne sprawozdanie dotyczące kroków podjętych w celu ich likwidacji lub zniszczenia.

5. Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komitet Sankcji o wszelkich inspekcjach, o których mowa w ust. 1, w tym poprzez przedstawienie sprawozdania z inspekcji, zawierającego wszelkie niezbędne szczegóły, w tym wyjaśnienie podstaw i wyników inspekcji oraz, jeśli to możliwe, informacje o banderze statku, jego nazwie, nazwisku i tożsamości kapitana, właścicielu statku oraz pierwotnym sprzedawcy ładunku, a także informacje o staraniach podjętych w celu uzyskania zgody państwa, pod którego banderą pływał statek.

6. Ust. 1 nie ma wpływu na prawa, obowiązki lub zobowiązania państw członkowskich wynikające z prawa międzynarodowego, w tym na prawa lub obowiązki na mocy Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, w tym na ogólną zasadę wyłącznej jurysdykcji państwa bandery nad jego statkami na pełnym morzu, w odniesieniu do każdej sytuacji innej niż określona w tym ustępie.

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w ►M4 załączniku I ◄ .

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wypłaty funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w planie pomocy humanitarnej ONZ dla Somalii.

Rada ustala wykaz zawarty w ►M4 załączniku I ◄ i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w ►M4 załączniku I ◄ . Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

W ►M4 załączniku I ◄ znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W ►M4 załączniku I ◄ umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

1. Yasin Ali Baynah (alias a) Ali, Yasin Baynah, b) Ali, Yassin Mohamed, c) Baynah, Yasin, d) Baynah, Yassin, e) Baynax, Yasiin Cali, f) Beenah, Yasin, g) Beenah, Yassin, h) Beenax, Yasin, i) Beenax, Yassin, j) Benah, Yasin, k) Benah, Yassin, l) Benax, Yassin, m) Beynah, Yasin, n) Binah, Yassin, o) Cali, Yasiin Baynax).

Data urodzenia: 24 grudnia 1965 r. Obywatelstwo: somalijskie. Inne obywatelstwo: szwedzkie. Miejsce pobytu: Rinkeby, Sztokholm, Szwecja; Mogadiszu, Somalia.

Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774673

Yasin Ali Baynah podżegał do ataków przeciw tymczasowemu rządowi federalnemu oraz misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM). Mobilizował także poparcie dla Sojuszu na rzecz Ponownego Wyzwolenia Somalii i organizacji Hisbul Islam oraz gromadził fundusze dla tych organizacji, które są czynnie zaangażowanie w popełnianie czynów zagrażających pokojowi i bezpieczeństwu w Somalii, w tym poprzez odrzucenie porozumienia z Dżibuti oraz ataki na siły rządowe i siły AMISOM w Mogadiszu.

2. Hassan Dahir Aweys (alias a) Ali, Sheikh Hassan Dahir Aweys, b) Awes, Hassan Dahir, c) Awes, Shaykh Hassan Dahir, d) Aweyes, Hassen Dahir, e) Aweys, Ahmed Dahir, f) Aweys, Sheikh, g) Aweys, Sheikh Hassan Dahir, h) Dahir, Aweys Hassan, i) Ibrahim, Mohammed Hassan, j) OAIS, Hassan Tahir, k) Uways, Hassan Tahir, l) „Hassan, Sheikh”).

Data urodzenia: 1935 r. Obywatel: Somalii. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Somalia.

Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774682

Hassan Dahir Aweys działał i nadal działa jako starszy rangą przywódca polityczny i ideologiczny różnorodnych zbrojnych grup opozycyjnych odpowiedzialnych za ustawiczne naruszanie ogólnego i całkowitego embarga na dostawy broni lub za czyny zagrażające porozumieniu pokojowemu z Dżibuti, tymczasowemu rządowi federalnemu oraz siłom misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM). Między czerwcem 2006 r. a wrześniem 2007 r. Aweys służył jako przewodniczący komitetu centralnego Związku Sądów Islamskich; w lipcu 2008 r. ogłosił się przewodniczącym Sojuszu na rzecz Ponownego Wyzwolenia Somalii – oddział Asmara; w maju 2009 r. został mianowany przewodniczącym organizacji Hisbul Islam – sojuszu ugrupowań przeciwnych tymczasowemu rządowi federalnemu. Na każdym z tych stanowisk wypowiedzi i działania Aweysa świadczyły o jednoznacznym i utrwalonym zamiarze demontażu tymczasowego rządu federalnego i wydalenia misji AMISOM siłą z Somalii.

3. Hassan Abdullah Hersi Al-Turki (alias a) Al-Turki, Hassan, b) Turki, Hassan, c) Turki, Hassan Abdillahi Hersi, d) Turki, Sheikh Hassan, e) Xirsi, Xasan Cabdilaahi, f) Xirsi, Xasan Cabdulle).

Data urodzenia: około 1944 r. Miejsce urodzenia: region Ogaden, Etiopia. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Somalia.

Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774683

Hassan Abdullah Hersi Al-Turki był starszym rangą przywódcą zbrojnej grupy partyzanckiej od połowy lat 90. i miał udział w licznych naruszeniach embarga na dostawy broni. W 2006 r. Al-Turki wysłał siły wspomagające przejęcie Mogadiszu przez Związek Sądów Islamskich i ujawnił się jako przywódca wojskowy tego ugrupowania, powiązanego z ugrupowaniem Asz-Szabab. Od 2006 r. al-Turki udostępniał kontrolowane przez siebie terytorium na szkolenia różnych zbrojnych ugrupowań opozycyjnych, w tym Asz-Szabab. We wrześniu 2007 r. al-Turki wystąpił w pokazanym w serwisie informacyjnym telewizji Al-Dżazira nagraniu wideo pokazującym szkolenie grup partyzanckich pod jego przywództwem.

4. Ahmed Abdi aw-Mohamed (alias a) Abu Zubeyr, Muktar Abdirahman, b) Abuzubair, Muktar Abdulrahim, c) Aw Mohammed, Ahmed Abdi, d) Aw-Mohamud, Ahmed Abdi, e) „Godane”, f) „Godani”, g) „Mukhtar, Shaykh”, h) „Zubeyr, Abu”).

Data urodzenia: 10 lipca 1977 r. Miejsce urodzenia: Hargeysa, Somalia. Obywatelstwo: somalijskie.

Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774684

Ahmed Abdi Aw-Mohamed jest starszym rangą przywódcą ugrupowania Asz-Szabab i został publicznie ogłoszony emirem tej organizacji w grudniu 2007 r. Sprawuje obowiązki dowódcy operacji Asz-Szabab w całej Somalii. Aw-Mohamed potępił proces pokojowy z Dżibuti jako obcy spisek, a w nagraniu audio dla mediów somalijskich z maja 2009 r. potwierdził, że jego siły brały udział w ostatnich walkach w Mogadiszu.

5. Fuad Mohamed Khalaf (znany również jako a) Fuad Mohamed Khalif, b) Fuad Mohamed Qalaf, c) Fuad Mohammed Kalaf, d) Fuad Mohamed Kalaf, e) Fuad Mohammed Khalif, f) Fuad Khalaf, g) Fuad Shongale, h) Fuad Shongole, i) Fuad Shangole, j) Fuad Songale, k) Fouad Shongale, l) Fuad Muhammad Khalaf Shongole).

Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Mogadiszu, Somalia. Inne miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.

Fuad Mohamed Khalaf umożliwiał wsparcie finansowe dla ugrupowania al-Shabaab; w maju 2008 roku przeprowadził dwie akcje gromadzenia funduszy dla tego ugrupowania w meczetach. Miejsce pobytu: Mogadiszu, Somalia. Inne miejsce pobytu: Somalia. Fuad Mohamed Khalaf umożliwiał wsparcie finansowe dla ugrupowania al-Shabaab; w maju 2008 roku przeprowadził dwie akcje gromadzenia funduszy dla tego ugrupowania w meczetach w miejscowości Kismaayo w Somalii. W kwietniu 2008 roku Khalaf i kilka innych osób przeprowadzili za pomocą ładunków wybuchowych umieszczonych w pojazdach zamachy na bazy etiopskie i obiekty somalijskiego tymczasowego rządu federalnego w Mogadiszu w Somalii. W maju 2008 roku Khalaf i grupa bojowników zaatakowała i przejęła posterunek policji w Mogadiszu, zabijając i raniąc kilku żołnierzy.

6. Bashir Mohamed Mahamoud (alias a) Bashir Mohamed Mahmoud, b) Bashir Mahmud Mohammed, c) Bashir Mohamed Mohamud, d) Bashir Mohamed Mohamoud, e) Bashir Yare, f) Bashir Qorgab, g) Gure Gap, h) „Abu Muscab”, i) „Qorgab”).

Data urodzenia: a) 1979 r. b) 1980 r. c) 1981 r. d) 1982 r. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Mogadiszu, Somalia.

Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774965

Bashir Mohamed Mahamoud jest wojskowym dowódcą ugrupowania Asz-Szabab. Był on także jednym z ok. dziesięciu członków rady przywódców Asz-Szabab na koniec 2008 r. Mahamoud oraz jego współpracownik dowodzili 10 czerwca 2009 r. atakiem moździerzowym na obiekty somalijskiego tymczasowego rządu federalnego w Mogadiszu.

Data urodzenia: 8 lutego 1965 r. Miejsce urodzenia: Sadah, Jemen. Numer paszportu: 00514146; miejsce wystawienia: Sanaa, Jemen. Numer dowodu osobistego: 1417576; miejsce wystawienia: Al-Amana, Jemen; data wystawienia: 7 stycznia 1996 r.

Dodatkowe informacje: Link do strony z specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774972

Fares Mohammed Mana'a pośrednio lub bezpośrednio dostarczał, sprzedawał lub przekazywał do Somalii broń lub związane z nią materiały z naruszeniem embarga na dostawy broni. Mana'a jest znanym handlarzem bronią. W październiku 2009 r. rząd Jemenu przedstawił czarną listę handlarzy broni, na której Mana'a figurował na pierwszym miejscu; listę tę sporządzono w ramach próby powstrzymania zalewu broni w tym kraju, gdzie podobno jest więcej broni niż ludzi. „Faris Mana'a jest ważnym handlarzem bronią i jest to powszechnie wiadome” zgodnie z doniesieniem amerykańskiego dziennikarza z czerwca 2009 r.; dziennikarz ten jest komentatorem spraw dotyczących Jemenu, jest autorem półrocznego sprawozdania na temat tego kraju i brał udział w pracach grupy analitycznej Jane's Intelligence Group. W artykule w gazecie „Yemen Times” z grudnia 2007 r. Mana'a jest określony jako „szejk Fares Mohammed Mana'a, handlarz bronią”. W artykule w gazecie „Yemen Times” ze stycznia 2008 r. jest on określony jako „szejk Fares Mohammed Mana'a, handlujący bronią”.

Od połowy 2008 r. Jemen nadal służy jako główny ośrodek nielegalnych transportów broni do rejonu Rogu Afryki, zwłaszcza przewozów broni morzem do Somalii. Istnieją niepotwierdzone doniesienia, że Faris Mana'a wielokrotnie uczestniczył w transportach do Somalii. W 2004 r. Mana'a miał udział w kontraktach na dostawy broni z Europy Wschodniej, którą to broń podobno sprzedawano somalijskim bojownikom. Pomimo obowiązującego od 1992 r. embarga ONZ na dostawy broni do Somalii, zainteresowanie Farisa Mana'a przemycaniem broni do Somalii datuje się co najmniej od roku 2003. Mana'a przedstawił w 2003 r. ofertę zakupu tysięcy sztuk broni w Europie Wschodniej i dał do zrozumienia, że planuje sprzedać część tej broni w Somalii.

9. Hassan Mahat Omar (alias a) Hassaan Hussein Adam, b) Hassane Mahad Omar, c) Xassaan Xuseen Adan, d) Asan Mahad Cumar, e) Abu Salman, f) Abu Salmaan, g) Sheikh Hassaan Hussein).

Data urodzenia: 10 kwietnia 1979 r. Miejsce urodzenia: Garissa, Kenia. Obywatelstwo: prawdopodobnie etiopskie. Numer paszportu: A 1180173 Kenia, data ważności: 20 sierpnia 2017 r. Numer dowodu osobistego: 23446085. Miejsce pobytu: Nairobi, Kenia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 28 lipca 2011 r.

Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774975

Hassan Mahat Omar popełnia czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Jest on imamem i jednym z przywódców Masjid-ul-Axmar – nieformalnego ośrodka w Nairobi powiązanego z ugrupowaniem Asz-Szabab. Bierze także udział w werbowaniu nowych członków i pozyskiwaniu funduszy dla Asz-Szabab, także za pośrednictwem Internetu przez związaną z Asz-Szabab stronę alqimmah.net.

Oprócz tego na stronie ugrupowania Asz-Szabab służącej do rozmów internetowych wydał fatwę wzywającą do ataków na tymczasowy rząd federalny.

10. Omar Hammami (alias a) Abu Maansuur Al-Amriki, b) Abu Mansour Al-Amriki, c) Abu Mansuur Al-Amriki, d) Umar Hammami, e) Abu Mansur Al-Amriki).

Data urodzenia: 6 maja 1984 r. Miejsce urodzenia: stan Alabama, Stany Zjednoczone. Obywatelstwo: amerykańskie. Uważa się także, że posiada obywatelstwo syryjskie. Numer paszportu: 403062567 (USA). Nr ubezpieczenia społecznego: 423-31-3021 (USA). Miejsce pobytu: Somalia.

Dodatkowe informacje: żonaty z Somalijką. Mieszkał w Egipcie w 2005 r. i przeniósł się do Somalii w 2009 r. Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774980

Omar Hammami popełnia czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Jest starszym rangą członkiem ugrupowania Asz-Szabab. Bierze udział w werbowaniu, finansowaniu i opłacaniu zagranicznych bojowników w Somalii. Określa się go jako eksperta od materiałów wybuchowych i działań wojennych ogółem. Od października 2007 r. występował w relacjach telewizyjnych i w propagandowych nagraniach wideo ugrupowania Asz-Szabab. W nagraniu wideo pokazano go w trakcie szkolenia bojowników Asz-Szabab. Występował także w nagraniach wideo i na stronach internetowych, wzywając bojowników do przystąpienia do Asz-Szabab.

12. Aboud Rogo Mohammed (alias a) Aboud Mohammad Rogo, b) Aboud Seif Rogo, c) Aboud Mohammed Rogo, d) Sheikh Aboud Rogo, e) Aboud Rogo Muhammad, f) Aboud Rogo Mohamed).

Data urodzenia: 11 listopada 1960 r. Inne możliwe daty urodzenia: a) 11 listopada 1967 r., b) 11 listopada 1969 r., c) 1 stycznia 1969 r. Miejsce urodzenia: wyspa Lamu, Kenia.

Dodatkowe informacje: Link do strony z specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5775562

Działający w Kenii ekstremista Aboud Rogo Mohammed stanowi zagrożenie dla pokoju, bezpieczeństwa i stabilności Somalii, gdyż zapewnia wsparcie finansowe, materialne, logistyczne lub techniczne ugrupowaniu Asz-Szabab – podmiotowi umieszczonemu w wykazie przez komitet RB ONZ ustanowiony na mocy rezolucji nr 751 (1992) dotyczącej Somalii i rezolucji nr 1907 (2009) dotyczącej Erytrei ze względu na zaangażowanie w akty bezpośrednio lub pośrednio zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii.

Aboud Rogo Mohammed to ekstremistyczny duchowny islamski działający w Kenii. Wywiera wpływ na grupy ekstremistyczne w Afryce Wschodniej w ramach kampanii propagującej przemoc na tym obszarze. Działalność Aboud Rogo obejmuje zbieranie funduszy na potrzeby ugrupowania Asz-Szabab.

Będąc głównym ideowym przywódcą ugrupowania Al Hijra, znanego wcześniej jako Muzułmańskie Centrum Młodzieży, Aboud Rogo Mohammed wykorzystywał je jako instrument radykalizacji oraz werbowania członków, głównie Afrykańczyków władających suahili, do prowadzenia działalności bojówkarskiej połączonej z użyciem przemocy w Somalii. Od lutego 2009 r. do lutego 2012 r. w szeregu porywających przemówień Aboud wielokrotnie wzywał do siłowego odrzucenia somalijskiego procesu pokojowego. Podczas tych przemówień Rogo powtarzał apele o użycie przemocy wobec sił Organizacji Narodów Zjednoczonych i misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) oraz wzywał słuchaczy, by udali się do Somalii, aby przyłączyć się do prowadzonej tam przez Asz-Szabab walki z rządem Kenii.

Aboud Rogo Mohammed oferuje także porady co do tego, w jaki sposób kenijscy rekruci przyłączający się do ugrupowania Asz-Szabab mogą uniknąć wykrycia przez kenijskie władze oraz które wybrać trasy, kierując się z Mombasy lub Lamu do twierdz ugrupowania Asz-Szabab w Somalii, w szczególności do Kismayo (Kismaju). Ułatwia podróż do Somalii licznym członkom ugrupowania zwerbowanym w Kenii.

We wrześniu 2011 r. Rogo prowadził w Mombasie w Kenii werbunek osób, które miały się udać do Somalii, przypuszczalnie w celu przeprowadzenia operacji terrorystycznych. We wrześniu 2008 r. Rogo zorganizował w Mombasie spotkanie służące zebraniu funduszy na finansowanie działań ugrupowania Asz-Szabab w Somalii.

13. Abubaker Shariff Ahmed (alias a) Makaburi, b) Sheikh Abubakar Ahmed, c) Abubaker Shariff Ahmed, d) Abu Makaburi Shariff, e) Abubaker Shariff, f) Abubakar Ahmed).

Data urodzenia: 1962 r. Inna możliwa data urodzenia: 1967 r. Miejsce urodzenia: Kenia. Miejsce pobytu: okolice Majengo, Mombasa, Kenia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 23 sierpnia 2012 r.

Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5775564

Abubaker Shariff Ahmed jest jedną z czołowych osób pomagających w werbowaniu i zajmujących się werbowaniem młodych muzułmanów z Kenii na potrzeby działalności bojówkarskiej połączonej z użyciem przemocy w Somalii oraz jednym z bliskich współpracowników Aboud Rogo. Zapewnia wsparcie materialne grupom ekstremistycznym w Kenii (oraz w innych miejscach we Wschodniej Afryce). Częste podróże do twierdz ugrupowania Asz-Szabab w Somalii, w tym do Kismayo (Kismaju) pozwoliły mu na utrzymanie bliskich związków z wyższymi rangą członkami tego ugrupowania.

Abubaker Shariff Ahmed bierze także udział w gromadzeniu funduszy na potrzeby ugrupowania Asz-Szabab oraz zarządzaniu tymi funduszami; ugrupowanie to zostało umieszczone w wykazie przez komitet RB ONZ ustanowiony na mocy rezolucji nr 751 (1992) dotyczącej Somalii i rezolucji nr 1907 (2009) dotyczącej Erytrei ze względu na zaangażowanie w akty bezpośrednio lub pośrednio zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii.

Abubaker Shariff Ahmed nawoływał młodych mężczyzn w meczetach Mombasy do tego, by udawali się do Somalii, dokonywali aktów ekstremistycznym, walczyli dla Al-Kaidy i zabijali obywateli USA.

Pod koniec grudnia 2010 r. Abubaker Shariff Ahmed został aresztowany przez władze kenijskie pod zarzutem udziału w zamachu bombowym na dworzec autobusowy w Nairobi. Abubaker Shariff Ahmed jest także przywódcą działającej w Kenii organizacji młodzieżowej z Mombasy, powiązanej z ugrupowaniem Asz-Szabab.

Od 2010 r. Abubaker Shariff Ahmed działał jako osoba pomagająca w werbowaniu i zajmująca się werbowaniem członków dla ugrupowaniu Asz-Szabab w okolicy Majengo (Mombasa, Kenia).

14. Maalim Salman (alias a) Mu'alim Salman, b) Mualem Suleiman, c) Ameer Salman, d) Ma'alim Suleiman, e) Maalim Salman Ali, f) Maalim Selman Ali, g) Ma'alim Selman, h) Ma'alin Sulayman)

Data urodzenia: około 1979 r. Miejsce urodzenia: Nairobi, Kenia. Miejsce pobytu: Somalia.

Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5818613

Maalim Salman został wybrany przez przywódcę ugrupowania Asz-Szabab, Ahmeda Abdi aw-Mohameda, alias Godane, na dowódcę afrykańskich zagranicznych bojowników w ugrupowaniu Asz-Szabab. Szkolił obcych obywateli, którzy chcieli przyłączyć się do ugrupowania Asz-Szabab jako afrykańscy zagraniczni bojownicy, i był zaangażowany w operacje w Afryce skierowane przeciwko turystom, miejscom rozrywki i kościołom.

Mimo że skupiał się przede wszystkim na operacjach poza Somalią, Salman mieszka podobno w Somalii i szkoli zagranicznych bojowników w tym kraju przed ich wysłaniem do innych miejsc. Niektórzy z zagranicznych bojowników ugrupowania Asz-Szabab obecni są również w Somalii. Salman wysłał na przykład zagranicznych bojowników ugrupowania Asz-Szabab do południowej Somalii w odpowiedzi na ofensywę misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM).

Prócz innych ataków terrorystycznych ugrupowanie Asz-Szabab było odpowiedzialne za atak na centrum handlowe Westgate w Nairobi w Kenii we wrześniu 2013 r., w którym zginęło przynajmniej 67 osób. Ostatnio ugrupowanie Asz-Szabab przyznało się do dokonanego 31 sierpnia 2014 r. ataku na więzienie Krajowej Agencji Wywiadu i Bezpieczeństwa w Mogadiszu, w którym zabito trzech pracowników ochrony i dwie osoby cywilne, a 15 innych osób raniono.

15. Ahmed Diriye (alias a) Sheikh Ahmed Umar Abu Ubaidah, b) Sheikh Omar Abu Ubaidaha, c) Sheikh Ahmed Umar, d) Sheikh Mahad Omar Abdikarim, e) Abu Ubaidah, f) Abu Diriye)

Data urodzenia: około 1972 r. Miejsce urodzenia: Somalia. Miejsce pobytu: Somalia.

Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5818614

Ahmed Diriye został mianowany nowym dowódcą (emirem) ugrupowania Asz-Szabab po śmierci poprzedniego przywódcy, Ahmeda Abdi aw-Mohameda, który został umieszczony w wykazie przez komitet Rady Bezpieczeństwa ustanowiony na mocy rezolucji nr 751 (1992) i rezolucji nr 1907 (2009). Informację tę podał 6 września 2014 r. rzecznik ugrupowania Asz-Szabab, szejk Ali Dheere, w formie oficjalnego oświadczenia. Diriye jest ważnym członkiem ugrupowania Asz-Szabab, a jako emir odpowiada za operacje ugrupowania. Będzie bezpośrednio odpowiedzialny za działania ugrupowania Asz-Szabab, które będą nadal zagrażać pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności w Somalii. Diriye przybrał od tego momentu arabskie nazwisko szejk Ahmed Umar Abu Ubaidah.

Asz-Szabab (Al-Shabaab) (alias a) Al-Shabab, b) Shabaab, c) The Youth, d) Mujahidin Al-Shabaab Movement, e) Mujahideen Youth Movement, f) Mujahidin Youth Movement, g) MYM, h) Harakat Shabab Al-Mujahidin, i) Hizbul Shabaab, j) Hisb'ul Shabaab, k) Al-Shabaab Al-Islamiya, l) Youth Wing, m) Al-Shabaab Al-Islaam, n) Al-Shabaab Al-Jihaad, o) The Unity Of Islamic Youth, p) Harakat Al-Shabaab Al-Mujaahidiin, q) Harakatul Shabaab Al Mujaahidiin, r) Mujaahidiin Youth Movement).

Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/une/5775567

Ugrupowanie Asz-Szabab popełniało czyny pośrednio lub bezpośrednio zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, obejmujące m.in. czyny zagrażające porozumieniu pokojowemu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu oraz czyny zagrażające tymczasowym instytucjom federalnym, misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub innym międzynarodowym operacjom pokojowym dotyczącym Somalii.

Asz-Szabab utrudniało także dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

Zgodnie z oświadczeniem przewodniczącego Komitetu Rady Bezpieczeństwa utworzonego na podstawie rezolucji nr 751 (1992) dotyczącej Somalii, przekazanym Radzie Bezpieczeństwa w dniu 29 lipca 2009 r. zarówno Asz-Szabab, jak i His'bul Islam publicznie i wielokrotnie przyznawały się do dokonania ataków na tymczasowy rząd federalny i AMISOM. Asz-Szabab przyznało się także do zabójstwa urzędników tymczasowego rządu federalnego, a w dniu 19 lipca 2009 r. napadło i doprowadziło do zamknięcia terenowych biur UNOPS (biura ONZ ds. Realizacji Projektów), UNDSS (departamentu ONZ ds. bezpieczeństwa i ochrony) i UNDP (Progamu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju) w regionach Bay i Bakool, naruszając tym samym literę c) rezolucji 1844 (2008). Asz-Szabab także wielokrotnie utrudniało dostęp do pomocy humanitarnej lub jej dostarczanie w Somalii.

Sprawozdanie Rady Bezpieczeństwa ONZ dla jej sekretarza generalnego z dnia 20 lipca 2009 r. dotyczące sytuacji w Somalii zawiera następujące akapity dotyczące działań ugrupowania Asz-Szabab w Somalii:

Uważa się, że ugrupowania rebelianckie takie jak Asz-Szabab wyłudzają pieniądze od prywatnych firm i werbują młodych ludzi, w tym dzieci, do walki z rządem w Mogadiszu. Asz-Szabab potwierdziło obecność bojowników z zagranicy w swoich szeregach i otwarcie przyznało, że współpracuje z Al-Kaidą w Mogadiszu w celu obalenia rządu Somalii. Bojownicy zagraniczni, z których wielu podobno pochodzi z Pakistanu i Afganistanu, wydają się być dobrze wyszkoleni i sprawdzeni w walce. Zauważono ich, jak nosząc kaptury dowodzili działaniami ofensywnymi przeciw siłom rządowym w Mogadiszu i okolicach.

Asz-Szabab wzmogło swoją strategię przymusu i zastraszania ludności Somalii, co pokazują starannie zaplanowane, ukierunkowane na duże korzyści zamachy na starszych klanów i ich zatrzymania; kilku członków starszyzny zostało zamordowanych. W dniu 19 czerwca 2009 r. Omar Hashi Aden, minister bezpieczeństwa narodowego zginął w wyniku uruchomionego przez zamachowca-samobójcę wybuchu samochodu-pułapki w Beletwyne. Ponad 30 osób zginęło w tym zamachu, który został stanowczo potępiony przez społeczność międzynarodową i dużą część społeczeństwa Somalii.

Według sprawozdania działającej pod auspicjami Rady Bezpieczeństwa ONZ grupy obserwującej Somalię (2008/769) z grudnia 2008 r. Asz-Szabab jest odpowiedzialne za różne zamachy dokonane w Somalii przez ostatnie kilka lat, w tym:

— zgłoszone zabójstwo i ścięcie somalijskiego kierowcy pracującego dla Światowego Programu Żywności we wrześniu 2008 r.,

— zamach bombowy na targu w Puntland w dniu 6 lutego 2008 r., w którym 20 osób zginęło, a ponad 100 zostało rannych,

— serię zamachów bombowych i zabójstw w Somaliland, które miały na celu zakłócenie wyborów parlamentarnych w 2006 r.,

Według doniesień ugrupowanie Asz-Szabab napadło na obiekty ONZ w Somalii w dniu 20 lipca 2009 r. i wydało dekret zakazujący trzem agencjom ONZ wstępu do kontrolowanych przez Asz-Szabab obszarów w Somalii. Oprócz tego siły somalijskiego tymczasowego rządu federalnego walczyły z bojówkami Asz-Szabab i Hisbul Islam od 11. do 12 lipca 2009 r., w wyniku czego zginęło ponad 60 osób. W walkach 11 lipca 2009 r. Asz-Szabab wystrzeliło cztery pociski moździerzowe, które trafiły w kompleks Villa Somalia, w wyniku czego zginęło trzech żołnierzy misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), a ośmiu zostało rannych.

Według artykułu opublikowanego przez British Broadcasting Corporation w dniu 22 lutego 2009 r. Asz-Szabab przyznało się do samobójczego zamachu za pomocą samochodu-pułapki na bazę Unii Afrykańskiej w Mogadiszu. Według artykułu Unia Afrykańska potwierdziła, że 11 żołnierzy jej sił pokojowych zginęło, a 15 zostało rannych.

Według artykułu opublikowanego przez agencję Reuters w dniu 14 lipca 2009 r. bojownicy Asz-Szabab dokonali w 2009 r. zamachów partyzanckich na siły Somalii i Unii Afrykańskiej.

Według artykułu opublikowanego przez Głos Ameryki w dniu 10 lipca 2009 r., Asz-Szabab brało udział w zamachu na somalijskie siły rządowe w maju 2009 r.

Według artykułu przedstawionego na stronie internetowej Rady Stosunków Zagranicznych w dniu 27 lutego 2009 r., Asz-Szabab od 2006 r. prowadziło walkę zbrojną przeciw tymczasowemu rządowi Somalii i jego poplecznikom z Etiopii. Asz-Szabab zabiło jedenastu żołnierzy z Burundi w największym zamachu na żołnierzy sił pokojowych UA od czasu ich rozmieszczenia i twierdzi, że brało udział w ciężkich walkach w Mogadiszu, w których zginęło co najmniej piętnaście osób.

2. Karabiny, haubice i działa o kalibrze większym niż 12,7 mm oraz amunicja i elementy specjalnie zaprojektowane do tych rodzajów broni. (Nie dotyczy to przenośnych granatników przeciwpancernych, takich jak granatniki przeciwpancerne lub lekkie granatniki przeciwpancerne, granaty nasadkowe czy granatniki).

4. Przeciwpancerna broń kierowana, w tym przeciwpancerne pociski kierowane oraz amunicja i elementy specjalnie zaprojektowane do tych rodzajów broni.

5. Ładunki i urządzenia przeznaczone do wykorzystania wojskowego zawierające materiały wysokoenergetyczne; miny i materiały powiązane.

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	DECYZJA RADY 2011/635/WPZiB z dnia 26 września 2011 r.	L 249	12	27.9.2011
►M2	DECYZJA RADY 2012/388/WPZiB z dnia 16 lipca 2012 r.	L 187	38	17.7.2012
M3	DECYZJA RADY 2012/633/WPZiB z dnia 15 października 2012 r.	L 282	47	16.10.2012
►M4	DECYZJA RADY 2013/201/WPZiB z dnia 25 kwietnia 2013 r.	L 116	10	26.4.2013
►M5	DECYZJA RADY 2013/659/WPZiB z dnia 15 listopada 2013 r.	L 306	15	16.11.2013
►M6	DECYZJA RADY 2014/270/WPZiB z dnia 12 maja 2014 r.	L 138	106	13.5.2014
M7	DECYZJA WYKONAWCZA RADY 2014/729/WPZiB z dnia 20 października 2014 r.	L 301	34	21.10.2014
►M8	DECYZJA RADY (WPZiB) 2015/335 z dnia 2 marca 2015 r.	L 58	77	3.3.2015
►M9	DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2015/337 z dnia 2 marca 2015 r.	L 58	81	3.3.2015
►M10	DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2015/2053 z dnia 16 listopada 2015 r.	L 300	27	17.11.2015
►M11	DECYZJA WYKONAWCZA RADY (WPZiB) 2017/398 z dnia 7 marca 2017 r.	L 60	34	8.3.2017
►M12	DECYZJA RADY (WPZiB) 2017/2427 z dnia 21 grudnia 2017 r.	L 343	78	22.12.2017