02009R1060 — PL — 09.01.2024 — 007.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1060/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie agencji ratingowych (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 1) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 513/2011 z dnia 11 maja 2011 r. |
L 145 |
30 |
31.5.2011 |
|
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. |
L 174 |
1 |
1.7.2011 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 462/2013 z dnia 21 maja 2013 r. |
L 146 |
1 |
31.5.2013 |
|
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/51/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. |
L 153 |
1 |
22.5.2014 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. |
L 347 |
35 |
28.12.2017 |
|
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2023/2869 z dnia 13 grudnia 2023 r. |
L |
1 |
20.12.2023 |
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1060/2009
z dnia 16 września 2009 r.
w sprawie agencji ratingowych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
TYTUŁ I
PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie wprowadza wspólne podejście regulacyjne w celu zwiększenia uczciwości, przejrzystości, odpowiedzialności, dobrego zarządzania i niezależności działalności w zakresie ratingu kredytowego, przyczyniając się do poprawy jakości ratingów kredytowych wystawianych w Unii, i do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, przy jednoczesnym osiągnięciu wysokiego poziomu ochrony konsumentów i inwestorów. Określa ono warunki wystawiania ratingów kredytowych oraz zasady organizacji i postępowania agencji ratingowych, w tym ich akcjonariuszy i wspólników, w celu wspierania niezależności agencji ratingowych, unikania konfliktów interesów oraz zwiększenia ochrony konsumentów i inwestorów.
Niniejsze rozporządzenie określa także obowiązki emitentów i powiązanych stron trzecich mających siedzibę w Unii w odniesieniu do instrumentów sekurytyzacyjnych.
Artykuł 2
Zakres
Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do:
prywatnych ratingów kredytowych sporządzonych na indywidualne zamówienie i przekazanych wyłącznie zamawiającemu, nieprzeznaczonych do publicznego ujawniania ani rozpowszechniania w drodze subskrypcji;
punktowych ocen kredytowych, systemów punktowych ocen kredytowych lub podobnych ocen dotyczących obowiązków wynikających ze stosunków konsumenckich, handlowych lub branżowych;
ratingów kredytowych sporządzonych przez agencje kredytów eksportowych zgodnie z pkt 1.3. części 1 załącznika VI do dyrektywy 2006/48/WE; ani do
ratingów kredytowych sporządzonych przez banki centralne oraz:
za które nie płaci oceniany podmiot;
które nie są publicznie ujawniane;
które są wystawiane zgodnie z zasadami, standardami i procedurami zapewniającymi odpowiednią uczciwość i niezależność działalności w zakresie ratingu kredytowego zgodnie z niniejszym rozporządzeniem; oraz
które nie odnoszą się do instrumentów finansowych wydanych przez odpowiednie państwa członkowskie banków centralnych.
▼M4 —————
W celu zapewnienia jednolitego stosowania ust. 2 lit. d) Komisja może, na wniosek państwa członkowskiego, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 38 ust. 3, i zgodnie z ust. 2 lit. d) niniejszego artykułu, przyjąć decyzję stanowiącą, że bank centralny spełnia warunki tej litery i że jego ratingi kredytowe są zwolnione ze stosowania niniejszego rozporządzenia.
Komisja publikuje na swojej stronie internetowej listę banków centralnych objętych zakresem ust. 2 lit. d) niniejszego artykułu.
Artykuł 3
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
„rating kredytowy” oznacza opinię na temat zdolności kredytowej danego podmiotu, długu lub zobowiązania finansowego, dłużnych papierów wartościowych, akcji uprzywilejowanych lub innych instrumentów finansowych lub emitenta takich długów lub zobowiązań finansowych, dłużnych papierów wartościowych, akcji uprzywilejowanych lub innych instrumentów finansowych, wystawioną przy wykorzystaniu uznanego i zdefiniowanego systemu rankingowego kategorii ratingowych;
„agencja ratingowa” oznacza osobę prawną, której działalność zawodowa obejmuje wystawianie ratingów kredytowych;
„macierzyste państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, w którym agencja ratingowa ma swoją siedzibę;
„analityk ratingowy” oznacza osobę, która wykonuje funkcje analityczne niezbędne do wystawienia ratingu kredytowego;
„główny analityk ratingowy” oznacza osobę, której głównym obowiązkiem jest przygotowywanie ratingu kredytowego lub komunikowanie się z emitentem w sprawie konkretnego ratingu kredytowego lub ogólnie w sprawie ratingu kredytowego instrumentu finansowego wydanego przez tego emitenta oraz, w stosownych przypadkach, przygotowywanie odpowiednich zaleceń dla komitetu ratingowego w związku z takim ratingiem;
„oceniany podmiot” oznacza osobę prawną, której zdolność kredytowa jest bezpośrednio lub pośrednio oceniana w ramach ratingu kredytowego, bez względu na to, czy zamówiła ona taki rating czy nie, i bez względu na to, czy dostarczyła informacje do wystawienia takiego ratingu kredytowego czy nie;
„cele regulacyjne” oznaczają wykorzystanie ratingów kredytowych do konkretnego celu polegającego na zapewnieniu zgodności z prawem unijnym lub prawem unijnym wdrożonym w prawie krajowym państw członkowskich;
„kategoria ratingowa” oznacza symbol ratingowy, taki jak litera lub symbol liczbowy, ewentualnie z dodatkowymi znakami identyfikacyjnymi, stosowany w ratingu kredytowym w celu przedstawienia względnej miary ryzyka, służący do rozróżnienia poszczególnych charakterystyk ryzyka różnych rodzajów ocenianych podmiotów, emitentów i instrumentów finansowych lub innych aktywów;
„powiązana strona trzecia” oznacza inicjatora, organizatora, sponsora, jednostkę obsługującą lub każdy inny podmiot, który współdziała z agencją ratingową w imieniu ocenianego podmiotu, włącznie z wszystkimi osobami bezpośrednio lub pośrednio z nim związanymi poprzez kontrolę;
„kontrola” oznacza relację między jednostką dominującą a jednostką zależną, w rozumieniu art. 1 dyrektywy Rady 83/349/EWG z dnia 13 czerwca 1983 r. w sprawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych ( 1 ), lub bliski związek między dowolną osobą fizyczną lub prawną a jednostką;
„instrumenty finansowe” oznaczają instrumenty wymienione w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych ( 2 );
„instrument sekurytyzacyjny” oznacza instrument finansowy lub inne aktywa będące wynikiem transakcji sekurytyzacyjnej lub programu sekurytyzacyjnego, o których mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) 2017/2402 [rozporządzenie w sprawie sekurytyzacji];
„grupa agencji ratingowych” oznacza grupę jednostek z siedzibą ►M3 w Unii ◄ składającą się z jednostki dominującej i jej jednostek zależnych w rozumieniu art. 1 i 2 dyrektywy Rady 83/349/EWG, jak również jednostki powiązane ze sobą relacją w rozumieniu art. 12 ust. 1 dyrektywy 83/349/EWG, których działalność obejmuje wystawianie ratingów kredytowych. Do celów art. 4 ust. 3 lit. a) grupa agencji ratingowych obejmuje również agencje ratingowe z siedzibą w państwach trzecich;
„wyższa kadra kierownicza” oznacza osobę lub osoby, które faktycznie kierują działalnością agencji ratingowej, oraz członka lub członków jej zarządu lub rady nadzorczej;
„działalność w zakresie ratingu kredytowego” oznacza analizę danych i informacji oraz ocenę, zatwierdzanie, wystawianie i przegląd ratingów kredytowych;
„właściwe organy” oznaczają organy wyznaczone przez każde państwo członkowskie zgodnie z art. 22;
„instytucja kredytowa” oznacza instytucję kredytową w rozumieniu art. 4 pkt 1 dyrektywy 2006/48/WE;
„przedsiębiorstwo inwestycyjne” oznacza przedsiębiorstwo inwestycyjne w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 dyrektywy 2004/39/WE;
„zakład ubezpieczeń” oznacza zakład ubezpieczeń w rozumieniu art. 13 pkt 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) ( 3 );
„zakład reasekuracji” oznacza zakład reasekuracji w rozumieniu art. 13 pkt 4 dyrektywy 2009/138/WE;
„instytucja pracowniczych programów emerytalnych” oznacza instytucję pracowniczych programów emerytalnych w rozumieniu w art. 6 lit. a) dyrektywy 2003/41/WE;
„spółka zarządzająca” oznacza spółkę zarządzającą w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) ( 4 );
„spółka inwestycyjna” oznacza spółkę inwestycyjną, która uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności zgodnie z dyrektywą 2009/65/WE;
„zarządzający alternatywnym funduszem inwestycyjnym” oznacza ZAFI zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi ( 5 );
„kontrahent centralny” oznacza kontrahenta centralnego w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, partnerów centralnych i repozytoriów transakcji ( 6 ), posiadający zezwolenie zgodnie z art. 14 tego rozporządzenia;
„prospekt” oznacza prospekt opublikowany zgodnie z dyrektywą 2003/71/WE i rozporządzeniem (WE) nr 809/2004;
„przepisy sektorowe” oznaczają akty prawne Unii, o których mowa w lit. pa)–pj);
„właściwe organy sektorowe” oznaczają właściwe organy krajowe wyznaczone na mocy odpowiednich przepisów sektorowych do pełnienia nadzoru nad instytucjami kredytowymi, firmami inwestycyjnymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji, instytucjami pracowniczych programów emerytalnych, spółkami inwestycyjnymi, spółkami zarządzającymi, zarządzającymi alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, kontrahentami centralnymi i prospektami emisyjnymi;
„emitent” oznacza emitenta w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. h) dyrektywy 2003/71/WE;
„jednostka inicjująca” oznacza jednostkę inicjującą w rozumieniu art. 4 pkt 41 dyrektywy 2006/48/WE;
„jednostka sponsorująca” oznacza jednostkę sponsorującą w rozumieniu art. 4 pkt 42 dyrektywy 2006/48/WE;
„rating państwa” oznacza:
rating kredytowy, w przypadku którego podmiotem ocenianym jest państwo lub też władze regionalne bądź samorząd terytorialny państwa;
rating kredytowy, w przypadku którego emitentem długu lub zobowiązania finansowego, dłużnego papieru wartościowego lub innego instrumentu finansowego jest państwo lub też władze regionalne lub samorząd terytorialny państwa, lub spółka celowa powołana przez państwo, władze regionalne lub samorządu terytorialnego;
rating kredytowy, w przypadku którego emitentem jest międzynarodowa instytucja finansowa ustanowiona przez co najmniej dwa państwa, której celem jest uruchamianie środków i zapewnienie pomocy finansowej na rzecz członków tej międzynarodowej instytucji finansowej, którzy doświadczają poważnych problemów finansowych albo są nimi zagrożeni;
„perspektywa ratingowa” oznacza opinię o prawdopodobnej zmianie ratingu kredytowego w perspektywie krótkoterminowej, długoterminowej lub obydwu;
„niezamówiony rating kredytowy” oraz „niezamówiony rating państwa” oznacza odpowiednio rating kredytowy lub rating państwa wystawiony przez agencję ratingową nie na zlecenie;
„scoring kredytowy” oznacza miarę wiarygodności kredytowej obliczoną w wyniku podsumowania i wyrażenia danych w oparciu wyłącznie o wcześniej ustalony system lub model statystyczny, bez żadnego dodatkowego istotnego wkładu analitycznego dotyczącego ratingu ze strony analityka ratingowego;
„rynek regulowany” oznacza rynek regulowany ustanowiony w Unii, zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 pkt 14 dyrektywy 2004/39/WE;
„resekurytyzacja” oznacza resekurytyzację w rozumieniu art. 4 pkt 40a) dyrektywy 2006/48/WE.
Do celów ust. 1 lit. a) za ratingi kredytowe nie uznaje się:
zaleceń w rozumieniu art. 1 ust. 3 dyrektywy Komisji 2003/125/WE ( 7 );
badań inwestycyjnych w rozumieniu art. 24 ust. 1 dyrektywy 2006/73/WE ( 8 ) i innych form zaleceń ogólnych, takich jak „kup”, „sprzedaj” lub „trzymaj”, odnoszących się do transakcji instrumentami finansowymi lub do zobowiązań finansowych; ani
opinii na temat wartości zobowiązania lub instrumentu finansowego.
Artykuł 4
Wykorzystanie ratingów kredytowych
Jeżeli prospekt zawiera odesłanie do ratingu kredytowego lub ratingów kredytowych, emitent, oferent lub osoba ubiegająca się o zezwolenie na prowadzenie działalności handlowej na regulowanym rynku zapewnia, aby prospekt zawierał również jasną i widoczną informację o tym, czy tego rodzaju ratingi kredytowe wystawione zostały przez agencję ratingową z siedzibą we Unii, zarejestrowaną zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Agencja ratingowa z siedzibą ►M3 w Unii ◄ i zarejestrowana zgodnie z niniejszym rozporządzeniem może zatwierdzać ratingi kredytowe wystawione w państwach trzecich tylko w przypadku gdy działalność w zakresie ratingu kredytowego prowadząca do wystawienia tego typu ratingu kredytowego spełnia następujące warunki:
działalność w zakresie ratingu kredytowego skutkująca wystawieniem ratingu kredytowego, który ma zostać zatwierdzony, jest podejmowana częściowo lub w całości przez zatwierdzającą agencję ratingową lub przez agencje ratingowe należące do tej samej grupy;
agencja ratingowa sprawdziła i może w każdej chwili udowodnić Europejskiemu Urzędowi Nadzoru (Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) (Urząd), ustanowionemu rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 ( 10 ), że prowadzenie działalności w zakresie ratingu kredytowego przez agencję ratingową w państwie trzecim, skutkujące wystawieniem ratingu kredytowego, który ma zostać zatwierdzony, spełnia wymogi co najmniej tak rygorystyczne, jak wymogi określone w art. 6–12 oraz załączniku I, z wyjątkiem art. 6a, 6b, 8a, ►M5 8b, ◄ 8c oraz 11a, załącznika I sekcja B pkt 3 lit. ba) i pkt 3a i 3b;
zdolność Urzędu do oceny i monitorowania, czy agencja ratingowa z siedzibą w państwie trzecim spełnia wymogi, o których mowa w lit. b), nie jest ograniczona;
agencja ratingowa udostępnia Urzędowi na wniosek wszelkie informacje konieczne, by umożliwić mu bieżący nadzór w zakresie spełniania wymogów niniejszego rozporządzenia;
istnieje obiektywny powód, by rating kredytowy został opracowany w państwie trzecim;
agencja ratingowa z siedzibą w państwie trzecim uzyskała zezwolenie lub została zarejestrowana i podlega nadzorowi w tym państwie trzecim;
system regulacyjny tego państwa trzeciego zapobiega ingerencji właściwych organów i innych organów publicznych tego państwa w zawartość ratingów kredytowych i w metody ich tworzenia; oraz
istnieją odpowiednie ustalenia dotyczące współpracy między Urzędem a odpowiednim organem nadzoru nad agencją ratingową z siedzibą w państwie trzecim. Urząd zapewnia, że wspomniane ustalenia dotyczące współpracy określają co najmniej poniższe elementy:
mechanizm wymiany informacji między Urzędem a odpowiednim organem nadzoru nad agencją ratingową z siedzibą w państwie trzecim; oraz
procedury dotyczące koordynowania działań nadzorczych, mające na celu umożliwienie Urzędowi monitorowanie na bieżąco działalności w zakresie ratingu kredytowego skutkującej wystawieniem zatwierdzanego ratingu kredytowego.
Rating kredytowy zatwierdzony zgodnie z ust. 3 uważa się za rating kredytowy wystawiony przez agencję ratingową z siedzibą ►M3 w Unii ◄ oraz zarejestrowaną zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Agencja ratingowa z siedzibą ►M3 w Unii ◄ i zarejestrowana zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie wykorzystuje takiej procedury zatwierdzania w celu uchylania się od wymogów określonych w niniejszym rozporządzeniu.
Artykuł 5
Równoważność i certyfikacja w oparciu o równoważność
Ratingi kredytowe, dotyczące podmiotów z siedzibą w państwach trzecich lub emitowanych tam instrumentów finansowych oraz wystawione przez agencję ratingową z siedzibą w państwie trzecim, mogą być stosowane ►M3 w Unii ◄ zgodnie z art. 4 ust. 1 bez zatwierdzenia zgodnie z art. 4 ust. 3, pod warunkiem że:
agencja ratingowa uzyskała zezwolenie lub została zarejestrowana i podlega nadzorowi w tym państwie trzecim;
Komisja przyjęła decyzję w sprawie równoważności zgodnie z ust. 6 niniejszego artykułu, uznając ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego za równoważne z wymogami niniejszego rozporządzenia;
ustalenia dotyczące współpracy, o których mowa w ust. 7 niniejszego artykułu, są operacyjne;
ratingi kredytowe wystawione przez tę agencję ratingową i jej działalność w zakresie ratingu kredytowego nie ma znaczenia systemowego dla stabilności finansowej lub integralności rynków finansowych w państwie członkowskim lub państwach członkowskich; oraz
agencja ratingowa jest certyfikowana zgodnie z art. 2 niniejszego artykułu.
Urząd rozpatruje wniosek o certyfikację i podejmuje decyzję w jego sprawie zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 16. Decyzja w sprawie certyfikacji opiera się na kryteriach określonych w ust. 1 lit. a)–d) niniejszego artykułu.
Decyzje w sprawie certyfikacji podaje się do wiadomości i publikuje zgodnie z art. 18.
Agencja ratingowa, o której mowa w ust. 1, może również złożyć wniosek o zwolnienie:
na podstawie analizy konkretnego przypadku – z wymogu spełniania niektórych lub wszystkich wymogów ustanowionych w załączniku I sekcja A i w art. 7 ust. 4, jeżeli agencja ratingowa jest w stanie wykazać, że wymogi te są niewspółmierne do charakteru, skali i złożoności jej działalności oraz charakteru i zakresu wystawiania ratingów kredytowych;
z wymogu fizycznej obecności w Unii, jeżeli wymóg taki byłby zbyt obciążający i niewspółmierny do charakteru, skali i złożoności jej działalności oraz charakteru i zakresu wystawiania ratingów kredytowych.
Agencja ratingowa składa wniosek o takie zwolnienia łącznie z wnioskiem o certyfikację. Oceniając ten wniosek, Urząd uwzględnia wielkość agencji ratingowej, o której mowa w ust. 1, w świetle charakteru, skali i złożoności jej działalności, biorąc pod uwagę charakter i zakres wystawiania przez nią ratingów kredytowych, a także wpływ wystawianych przez nią ratingów kredytowych na stabilność finansową i integralność rynków finansowych w jednym lub większej liczbie państw członkowskich. Na podstawie tych okoliczności Urząd może udzielić takiego zwolnienia agencji ratingowej, o której mowa w ust. 1.
▼M1 —————
Komisja może przyjąć decyzję w sprawie równoważności zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 38 ust. 3, stwierdzając, że ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego zapewniają, iż agencje ratingowe, które uzyskały zezwolenie lub zostały zarejestrowane w tym państwie trzecim, spełniają prawnie wiążące wymogi równoważne z wymogami wynikającymi z niniejszego rozporządzenia oraz podlegają skutecznemu nadzorowi i egzekwowaniu w tym państwie trzecim.
Ramy prawne i nadzorcze państwa trzeciego można uznać za równoważne z niniejszym rozporządzeniem, jeżeli ramy państwa trzeciego spełniają co najmniej następujące warunki:
agencje ratingowe w państwie trzecim wymagają zezwolenia lub rejestracji i podlegają skutecznemu bieżącemu nadzorowi i egzekwowaniu wymogów;
agencje ratingowe w tym państwie trzecim podlegają prawnie wiążącym przepisom równoważnym z przepisami art. 6–12 i załącznika I, z wyjątkiem art. 6a, 6b, 8a, ►M5 8b, ◄ 8c oraz 11a, załącznika I sekcja B pkt 3 lit. ba) i pkt 3a i 3b; oraz
system regulacyjny państwa trzeciego zapobiega ingerencji organów nadzoru i innych organów publicznych w tym państwie w zawartość ratingów kredytowych i w metody ich tworzenia.
W celu uwzględnienia rozwoju sytuacji na rynkach finansowych Komisja przyjmuje – w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 38a i z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 38b i 38c – środki służące dalszemu doprecyzowaniu lub zmianie kryteriów ustanowionych w akapicie drugim niniejszego ustępu, lit. a), b) i c).
Urząd wprowadza ustalenia dotyczące współpracy z odpowiednimi organami nadzoru państw trzecich, których ramy prawne i nadzorcze uznano za równoważne z niniejszym rozporządzeniem zgodnie z ust. 6. Ustalenia takie określają co najmniej:
mechanizm wymiany informacji między Urzędem a odpowiednimi zainteresowanymi organami nadzoru państw trzecich; oraz
procedury współpracy w zakresie działalności nadzorczej.
Artykuł 5a
Nadmierne poleganie instytucji finansowych na ratingach kredytowych
Artykuł 5b
Poleganie przez Europejskie Urzędy Nadzoru oraz Europejską Radę ds. Ryzyka Systemowego na ratingach kredytowych
Artykuł 5c
Nadmierne poleganie na ratingach kredytowych w prawie Unii
Bez uszczerbku dla przysługującego jej prawa inicjatywy Komisja kontynuuje przegląd sprawdzając, czy odniesienia do ratingów kredytowych w prawie Unii, skutkują lub mogą skutkować wyłącznym lub mechanicznym poleganiem na ratingach kredytowych w przypadku właściwych organów, właściwych organów sektorowych, podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1 akapit pierwszy lub uczestników rynku finansowego, w celu wyeliminowania wszystkich odniesień do ratingów kredytowych w przepisach prawa Unii do celów regulacyjnych do dnia 1 stycznia 2020 r., pod warunkiem określenia i wdrożenia odpowiednich alternatywnych metod oceny ryzyka kredytowego.
TYTUŁ II
WYSTAWIANIE RATINGÓW KREDYTOWYCH
Artykuł 6
Niezależność i unikanie konfliktów interesów
Urząd może, na wniosek agencji ratingowej, zwolnić ją z obowiązku spełniania wymogów zawartych w załączniku I sekcja A pkt 2, 5, 6 i 9 oraz w art. 7 ust. 4, jeżeli agencja ratingowa jest w stanie wykazać, że wymogi te są niewspółmierne do charakteru, skali i złożoności jej działalności oraz charakteru i zakresu wystawiania ratingów kredytowych, oraz że:
dana agencja ratingowa zatrudnia mniej niż 50 pracowników;
agencja ratingowa wdrożyła środki i procedury, w szczególności mechanizm kontroli wewnętrznej, ustalenia dotyczące sprawozdawczości i środki zapewniające niezależność analityków ratingowych i osób zatwierdzających ratingi kredytowe, które zapewniają skuteczne przestrzeganie celów niniejszego rozporządzenia; oraz
wielkość agencji ratingowej nie została określona w sposób pozwalający agencji ratingowej lub grupie agencji ratingowych na uchylanie się od obowiązku spełniania wymogów niniejszego rozporządzenia.
W przypadku grupy agencji ratingowych Urząd zapewnia, aby co najmniej jedna z agencji ratingowych należących do grupy nie była zwolniona z obowiązku spełnienia wymogów określonych w załączniku I sekcja A pkt 2, 5 i 6 oraz w art. 7 ust. 4.
Artykuł 6a
Konflikty interesów dotyczące inwestycji w agencje ratingowe
Akcjonariusz lub wspólnik agencji ratingowej posiadający co najmniej 5 % kapitału albo praw głosu w tej agencji ratingowej lub w spółce, która jest w stanie sprawować kontrolę nad tą agencją ratingową lub wywierać na nią decydujący wpływ, nie może:
posiadać 5 % lub więcej kapitału w jakiejkolwiek innej agencji ratingowej;
mieć prawa lub możliwości wykonywania 5 % lub więcej praw głosu w jakiejkolwiek innej agencji ratingowej;
mieć prawa lub możliwości powoływania lub odwoływania członków zarządu lub rady nadzorczej jakiejkolwiek innej agencji ratingowej;
być członkiem zarządu lub rady nadzorczej jakiejkolwiek innej agencji ratingowej;
sprawować lub mieć prawa sprawowania kontroli nad inną agencję ratingową ani wywierać lub mieć prawa wywierania dominującego wpływu na jakąkolwiek inną agencją ratingową.
Zakaz, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), nie dotyczy jednostek uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania, w tym zarządzanych funduszach takich jak fundusze emerytalne lub ubezpieczenia na życie, pod warunkiem że jednostki uczestnictwa w takich z programach nie umożliwiają akcjonariuszowi lub wspólnikowi agencji ratingowej wywierania znacznego wpływu na działalność tych programów.
Artykuł 6b
Maksymalny okres trwania stosunku umownego z agencją ratingową
Zawierając umowę dotyczącą oceny resekurytyzacji, agencja ratingowa zwraca się do emitenta o:
określenie liczby agencji ratingowych, które pozostają w stosunku umownym w celu wystawiania ratingów kredytowych dotyczących resekurytyzacji, których aktywa bazowe pochodzą od tej samej jednostki inicjującej;
obliczenie odsetka całkowitej liczby nierozliczonych resekurytyzacji podlegających ocenie z aktywami bazowymi pochodzącymi od tej samej jednostki inicjującej, dla których każda agencja ratingowa wystawia oceny.
Jeżeli co najmniej cztery agencje ratingowe oceniają – każda z nich oddzielnie – ponad 10 % całkowitej liczby nierozliczonych resekurytyzacji podlegających ocenie, ograniczenia określone w ust. 1 nie mają zastosowania.
Odstępstwo ustanowione w akapicie drugim ma zastosowanie co najmniej do momentu zawarcia przez agencję ratingową nowej umowy o wystawianie ratingów resekurytyzacji, których aktywa bazowe pochodzą od tej samej jednostki inicjującej. Jeżeli kryteria ustanowione w akapicie drugim, nie są spełnione w momencie zawarcia takiej umowy, okres, o którym mowa w ust. 1, oblicza się od daty zawarcia nowej umowy.
Akapit pierwszy stosuje się również do:
agencji ratingowej należącej do tej samej grupy agencji ratingowych co agencja, o której mowa w ust. 1;
agencji ratingowej będącej akcjonariuszem lub wspólnikiem agencji ratingowej, o której mowa w ust. 1;
agencji ratingowej, której agencja ratingowa, o której mowa w ust. 1, jest akcjonariuszem lub wspólnikiem.
Artykuł 7
Analitycy ratingowi, pracownicy i inne osoby uczestniczące w wystawianiu ratingów kredytowych
Artykuł 8
Metody, modele i podstawowe założenia ratingowe
Jeśli agencja ratingowa korzysta z istniejącego ratingu kredytowego przygotowanego przez inną agencję ratingową i dotyczącego aktywów bazowych lub ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ , nie może ona odmówić wystawienia ratingu kredytowego podmiotu lub instrumentu finansowego z powodu tego, że część podmiotu lub instrumentu finansowego została wcześniej oceniona przez inną agencję ratingową.
Agencja ratingowa rejestruje wszystkie przypadki, w których w procesie wystawiania ratingu kredytowego inaczej oceni ona istniejące ratingi kredytowe przygotowane przez inną agencję ratingową i dotyczące aktywów bazowych lub ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ , oraz podaje uzasadnienie odmiennej oceny ratingu.
Ratingi państw podlegają przeglądowi co najmniej raz na sześć miesięcy.
Jeżeli metody, modele lub podstawowe założenia ratingowe wykorzystywane w działalności w zakresie ratingu kredytowego ulegają zmianie zgodnie z art. 14 ust. 3, agencja ratingowa:
niezwłocznie ujawnia prawdopodobny zakres ratingów kredytowych, na które będą miały wpływ te zmiany, korzystając z tych samych środków komunikacji, które były wykorzystane do rozpowszechnienia dotkniętych zmianami ratingów kredytowych;
niezwłocznie informuje Urząd i publikuje na swojej stronie internetowej wyniki konsultacji i nowe metody ratingowe wraz z ich szczegółowym objaśnieniem, a także datę rozpoczęcia ich stosowania;
niezwłocznie publikuje na swojej stronie internetowej odpowiedzi na konsultacje, o których mowa w ust. 5a, z wyjątkiem przypadków, w których respondent biorący udział w konsultacjach domaga się poufności;
dokonuje przeglądu ratingów kredytowych tak szybko, jak to możliwe i nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od wprowadzonej zmiany, a w międzyczasie poddaje te ratingi obserwacji; oraz
dokonuje ponownej oceny wszystkich ratingów kredytowych wystawionych w oparciu o te metody, modele lub podstawowe założenia ratingowe, jeżeli ogólny połączony efekt zmian wprowadzonych w wyniku przeglądu ma wpływ na te ratingi kredytowe.
W przypadku gdy agencja ratingowa dowie się o błędach w swoich metodach ratingowych lub w ich stosowaniu, niezwłocznie:
powiadamia o tych błędach Urząd i wszystkie zainteresowane oceniane podmioty, a także wyjaśnia konsekwencje dla swoich ratingów, w tym również potrzebę dokonania przeglądu wystawionych ratingów;
jeżeli błędy mają wpływ na jej ratingi kredytowe, publikuje te błędy na swojej stronie internetowej;
koryguje te błędy w metodach ratingowych; oraz
stosuje środki, o których mowa w ust. 6 lit. a), b) i c).
Artykuł 8a
Ratingi państw
▼M5 —————
Artykuł 8c
Podwójny rating instrumentów finansowych będących produktem sekurytyzacji
Emitent lub powiązana strona trzecia, o których mowa w ust. 1, zapewniają, by zaangażowane agencje ratingowe spełniały następujące warunki:
nie należały do tej samej grupy agencji ratingowych;
nie były akcjonariuszami lub wspólnikami w którejkolwiek z pozostałych agencji ratingowych;
nie miały prawa lub możliwości wykonywania praw głosu w którejkolwiek z pozostałych agencji ratingowych;
nie miały prawa ani możliwości powoływania lub odwoływania członków zarządu lub rady nadzorczej w którejkolwiek z pozostałych agencji ratingowych;
żaden z członków ich zarządu lub rady nadzorczej nie mógł być członkiem zarządu lub rady nadzorczej którejkolwiek z pozostałych agencji ratingowych;
nie mogły wywierać ani mieć możliwości wywierania dominującego wpływu na którąkolwiek z pozostałych agencji ratingowych, ani jej kontrolować.
Artykuł 8d
Korzystanie z usług wielu agencji ratingowych
Artykuł 9
Outsourcing
Nie dokonuje się outsourcingu ważnych funkcji operacyjnych w sposób w istotnym stopniu pogarszający jakość kontroli wewnętrznej agencji ratingowej i zdolność Urzędu do nadzorowania przestrzegania przez agencję ratingową zobowiązań wynikających z niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 10
Ujawnianie i prezentacja ratingów kredytowych
Akapit pierwszy stosuje się również do ratingów kredytowych rozpowszechnianych w drodze subskrypcji.
Art. 6 ust. 3 tej dyrektywy stosuje się odpowiednio do agencji ratingowych w odniesieniu do obowiązku zachowania przez nie poufności i posiadania wykazu osób mających dostęp do ich ratingów kredytowych, perspektyw ratingowych lub związanych z nimi informacji, przed ich ujawnieniem.
Wykaz osób, które informuje się o ratingach kredytowych i perspektywach ratingowych oraz którym przekazuje się informacje z nimi związane przed ich ujawnieniem, powinien ograniczać się do osób określonych w tym celu przez każdy oceniany podmiot.
Jeżeli agencja ratingowa wystawia niezamówiony rating kredytowy, wyraźnie zaznacza w ratingu kredytowym, przy użyciu łatwo rozpoznawalnych kolorów, którymi oznacza poszczególne kategorie ratingowe, czy oceniany podmiot lub powiązana strona trzecia uczestniczyli w procesie wystawiania ratingu kredytowego oraz czy agencja ratingowa miała dostęp do ksiąg rachunkowych, dokumentacji dotyczącej zarządzania i innych istotnych dokumentów wewnętrznych ocenianego podmiotu lub powiązanej strony trzeciej.
Niezamówione ratingi kredytowe są oznaczane jako takie.
Artykuł 11
Ogólne i okresowe ujawnianie informacji
Artykuł 11a
Europejska platforma ratingowa
Centralne repozytorium, o którym mowa w art. 11 ust. 2, włącza się do europejskiej platformy ratingowej.
Europejski pojedynczy punkt dostępu (ESAP) ustanowiony na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2859 ( 14 ) może pełnić funkcje europejskiej platformy ratingowej.
Artykuł 12
Sprawozdanie w sprawie przejrzystości
Agencja ratingowa publikuje corocznie sprawozdanie w sprawie przejrzystości, które zawiera informacje dotyczące elementów określonych w części III sekcji E załącznika I. Agencja ratingowa publikuje roczne sprawozdanie w sprawie przejrzystości najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od zakończenia każdego roku obrotowego i zapewnia jego dostępność na stronie internetowej agencji przez co najmniej pięć lat.
Artykuł 13
Opłaty za publiczne ujawnienie informacji
Agencja ratingowa nie pobiera opłaty za informacje udostępnione zgodnie z art. 8–12.
Artykuł 13a
Dostępność informacji w ESAP
Informacje te muszą spełniać następujące wymogi:
zostały przekazane w formacie umożliwiającym ekstrakcję danych zgodnie z art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) 2023/2859 lub – jeżeli wymaga tego prawo Unii – w formacie nadającym się do odczytu maszynowego zgodnie z art. 2 pkt 4 tego rozporządzenia;
towarzyszą im następujące metadane:
wszystkie nazwy agencji ratingowej, której dotyczą informacje;
identyfikator podmiotu prawnego agencji ratingowej określony zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) 2023/2859;
wielkość agencji ratingowej według kategorii określonej zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. d) tego rozporządzenia;
rodzaj informacji według klasyfikacji na podstawie art. 7 ust. 4 lit. c) tego rozporządzenia;
wskazanie, czy informacje zawierają dane osobowe;
kraj siedziby agencji ratingowej, której dotyczą informacje;
sektor lub sektory przemysłu, w których agencja ratingowa, której dotyczą informacje, prowadzi działalność gospodarczą, określone zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. e) tego rozporządzenia.
Informacje te muszą spełniać następujące wymogi:
zostały przekazane w formacie umożliwiającym ekstrakcję danych zgodnie z art. 2 pkt 3 rozporządzenia (UE) 2023/2859;
towarzyszą im następujące metadane:
wszystkie nazwy agencji ratingowej i ocenianego podmiotu, których dotyczą informacje;
jeżeli jest dostępny – identyfikator podmiotu prawnego agencji ratingowej i ocenianego podmiotu określony zgodnie z art. 7 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) 2023/2859;
rodzaj informacji według klasyfikacji na podstawie art. 7 ust. 4 lit. c) tego rozporządzenia;
wskazanie, czy informacje zawierają dane osobowe.
W celu zapewnienia wydajnego zbierania informacji przekazywanych zgodnie z ust. 1 oraz zarządzania nimi, ESMA opracowuje projekty wykonawczych standardów technicznych określających:
pozostałe metadane, które mają towarzyszyć informacjom;
strukturę danych zawartych w informacjach;
informacje, w przypadku których wymagany jest format nadający się do odczytu maszynowego, oraz jaki format nadający się do odczytu maszynowego należy stosować w takich przypadkach.
Do celów lit. c) ESMA ocenia zalety i wady różnych formatów nadających się do odczytu maszynowego i przeprowadza odpowiednie testy praktyczne.
ESMA przedkłada Komisji te projekty wykonawczych standardów technicznych.
Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
TYTUŁ III
NADZÓR NAD DZIAŁALNOŚCIĄ W ZAKRESIE RATINGU KREDYTOWEGO
ROZDZIAŁ I
Procedura rejestracji
Artykuł 14
Wymogi dotyczące rejestracji
Zarejestrowana agencja ratingowa spełnia w każdym czasie warunki pierwszej rejestracji.
Agencje ratingowe bez zbędnej zwłoki zgłaszają Urzędowi wszelkie istotne zmiany w warunkach pierwszej rejestracji, w tym wszelkie otwarcie i zamknięcie oddziału w Unii.
Bez uszczerbku dla akapitu drugiego agencja ratingowa powiadamia Urząd o planowanych istotnych zmianach w metodach ratingowych, modelach lub podstawowych założeniach ratingowych lub proponowanych nowych metodach ratingowych, modelach lub podstawowych założeniach ratingowych w chwili, gdy dana agencja ratingowa publikuje proponowane zmiany lub proponowane nowe metody ratingowe na swojej stronie internetowej zgodnie z art. 8 ust. 5a. Po upływie okresu konsultacji agencja ratingowa powiadamia Urząd o wszelkich zmianach wynikających z takich konsultacji.
Artykuł 15
Wniosek o rejestrację
Po stwierdzeniu, że wniosek jest kompletny, Urząd powiadamia o tym odpowiednio agencję ratingową.
Artykuł 16
Rozpatrzenie wniosku o rejestrację agencji ratingowej przez Urząd
Urząd może przedłużyć okres rozpatrywania wniosków o 15 dni roboczych, w szczególności jeśli agencja ratingowa:
zamierza zatwierdzać ratingi kredytowe, o których mowa w art. 4 ust. 3;
zamierza stosować outsourcing; lub
zwraca się z wnioskiem o zwolnienie z obowiązku spełnienia wymogów zgodnie z art. 6 ust. 3.
Artykuł 17
Rozpatrzenie wniosku o rejestrację grupy agencji ratingowych przez właściwy Urząd
Urząd może przedłużyć okres rozpatrywania wniosków o 15 dni roboczych, zwłaszcza jeśli grupa agencji ratingowych:
zamierza zatwierdzać ratingi kredytowe, o których mowa w art. 4 ust. 3;
stosować outsourcing; lub
zwraca się z wnioskiem o zwolnienie z obowiązku spełnienia wymogów zgodnie z art. 6 ust. 3.
Artykuł 18
Powiadomienie dotyczące decyzji w sprawie rejestracji, decyzji w sprawie odmowy rejestracji lub wycofania rejestracji oraz publikacja wykazu zarejestrowanych agencji ratingowych
Artykuł 19
Opłata rejestracyjna i nadzorcza
Wysokość opłaty pobieranej od agencji ratingowej obejmuje wszystkie koszty administracyjne i jest proporcjonalna do obrotu danej agencji ratingowej.
Komisja przyjmuje rozporządzenie w sprawie opłat, o których mowa w akapicie pierwszym za pomocą aktu delegowanego zgodnie z art. 38a oraz w oparciu o warunki określone w art. 38b i 38c.
Artykuł 20
Wycofanie rejestracji
Bez uszczerbku dla art. 24 Urząd wycofuje rejestrację agencji ratingowej, jeśli agencja ratingowa:
wyraźnie zrzeka się rejestracji lub nie przedstawiła żadnych ratingów kredytowych za poprzednie sześć miesięcy;
uzyskała rejestrację, dopuszczając się poświadczenia nieprawdy lub w inny niezgodny z prawem sposób; lub
przestała spełniać warunki, na podstawie których została zarejestrowana.
ROZDZIAŁ II
Nadzór ze strony urzędu
Artykuł 21
Urząd
Urząd opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:
informacji, jakie powinna przedstawić agencja ratingowa we wniosku o rejestrację zgodnie z załącznikiem II;
informacji, których agencja ratingowa musi udzielić we wniosku o certyfikację i na potrzeby dokonania oceny ich znaczenia systemowego dla stabilności finansowej lub integralności rynków finansowych, o których mowa w art. 5;
prezentacji informacji, w tym struktury, formatu, metody i okresu sprawozdawczości ujawnianych przez agencje ratingowe zgodnie z art. 11 ust. 2 oraz załącznikiem I sekcja E część II pkt 1;
oceny zgodności metodyki dotyczącej ratingu kredytowego z wymogami określonymi w art. 8 ust. 3;
treści i formatu okresowych sprawozdań zawierających dane na temat ratingów, których Urząd może zażądać od zarejestrowanych i certyfikowanych agencji ratingowych na potrzeby bieżącego nadzoru.
Urząd przedkłada Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia 21 czerwca 2014 r.
Komisji powierza się uprawnienie do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Urząd opracowuje projekty regulacyjnych standardów technicznych w celu określenia:
treści i prezentacji informacji, w tym struktury, formatu, metody i okresu sprawozdawczości, jakie mają być ujawniane Urzędowi przez agencje ratingowe zgodnie z art. 11a ust. 1; oraz
treści i formy okresowych raportów o opłatach pobieranych przez agencje ratingowe, na potrzeby bieżącego nadzoru przez Urząd.
Urząd przedkłada Komisji projekty tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia 21 czerwca 2014 r.
Komisji powierza się uprawnienie do przyjmowania regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z procedurą określoną w art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Urząd składa sprawozdanie z możliwości ustanowienia co najmniej jednego zestawienia porównawczego ratingów kredytowych przedstawionych zgodnie z art. 11a ust. 1 i przedstawia to sprawozdanie Komisji do dnia 21 czerwca 2015 r. W sprawozdaniu tym w szczególności ocenia się:
możliwość, koszty i korzyści ustanowienia jednego lub więcej zestawień;
sposób utworzenia jednego lub więcej zestawień bez wypaczania ratingów kredytowych w świetle różnych metod ratingowych;
wszelkie skutki, jakie zestawienia mogłyby mieć dla regulacyjnych standardów technicznych opracowanych dotychczas w związku z art. 21 ust. 4a lit. a) i c).
Urząd przeprowadza konsultacje z EUNB i EUNUiPPE dotyczące akapitu pierwszego lit. a) i b).
Artykuł 22
Właściwe organy
Artykuł 22a
Badanie zgodności z wymogami metodologicznymi
Bez uszczerbku dla art. 23 Urząd będzie również w ramach analizy, o której mowa w ust. 1:
sprawdzać prowadzenie weryfikacji historycznej przez agencje ratingowe;
dokonywać analizy wyników weryfikacji historycznej; oraz
kontrolować, czy agencje ratingowe posiadają odpowiednie procedury umożliwiające uwzględnienie wyników weryfikacji historycznej w stosowanych przez nie metodach ratingu.
Artykuł 23
Nieingerowanie w zawartość ratingów kredytowych ani ich metodologie
Podczas wykonywania swoich obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia Urząd, Komisja ani żadne organy publiczne państwa członkowskiego nie ingerują w zawartość ratingów kredytowych ani w metodologie ich sporządzania.
Artykuł 23a
Wykonywanie uprawnień, o których mowa w art. 23b–23d
Uprawnienia przyznane Urzędowi, urzędnikom Urzędu lub innym osobom upoważnionym przez Urząd na mocy art. 23b–23d nie mogą służyć do wymagania ujawnienia informacji lub dokumentów, które są poufne lub objęte tajemnicą.
Artykuł 23b
Wezwania do udzielenia informacji
Przekazując wniosek w sprawie informacji na mocy ust. 1, Urząd:
powołuje się na niniejszy artykuł jako podstawę prawną wniosku;
podaje cel wniosku;
określa zakres żądanych informacji;
ustala termin, w którym należy te informacje dostarczyć;
informuje osobę, do której zwraca się o informacje, że nie ma ona obowiązku ich przedstawienia, lecz w odpowiedzi na wniosek przedstawione informacje nie mogą być błędne ani mylące;
wskazuje grzywnę przewidzianą w art. 36a w związku z pkt 7 sekcji II załącznika III w przypadku, gdy odpowiedzi na zadane pytania są nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd.
Wymagając dostarczenia informacji ma mocy ust. 1 za pomocą decyzji, Urząd:
powołuje się na niniejszy artykuł jako podstawę prawną wniosku;
podaje cel wniosku;
określa zakres informacji będących przedmiotem wniosku;
ustala termin dostarczenia informacji;
wskazuje okresowe kary pieniężne przewidziane w art. 36b, w przypadku gdy przedstawione wymagane informacje są niekompletne;
wskazuje grzywnę przewidzianą w art. 36a w związku z pkt 7 sekcji II załącznika III w przypadku, gdy odpowiedzi na zadane pytania są nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd; oraz
wskazuje prawo do odwołania się od decyzji do komisji odwoławczej oraz do skierowania decyzji do rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zgodnie z art. 60 i 61 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 23c
Ogólne dochodzenia
W celu wypełniania swych obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia Urząd może przeprowadzać wszelkie niezbędne dochodzenia względem osób wymienionych w art. 23b ust. 1. W tym celu urzędnicy i inne osoby upoważnione przez Urząd są uprawnieni do:
badania dokumentów, danych, procedur i wszelkich innych materiałów związanych z wykonywaniem jego zadań niezależnie od nośnika, na którym są one przechowywane;
wykonywania lub uzyskiwania uwierzytelnionych kopii lub wyciągów z takich dokumentów, danych, procedur i innych materiałów;
wzywania dowolnych osób, o których mowa w art. 23b ust. 1, lub ich przedstawicieli lub członków ich personelu i zwracania się do nich o złożenie ustnych lub pisemnych wyjaśnień na temat sytuacji faktycznej lub dokumentów związanych z przedmiotem i celem kontroli oraz do zanotowania odpowiedzi;
przesłuchiwania wszelkich innych osób fizycznych lub prawnych, które zgodzą się na przesłuchanie, do celów zbierania informacji związanych z przedmiotem dochodzenia;
żądania rejestrów połączeń telefonicznych i przesyłu danych.
Artykuł 23d
Kontrole na miejscu
Artykuł 23e
Przepisy proceduralne dotyczące stosowania środków nadzorczych i nakładania grzywien
Aby wykonać swoje zadania, urzędnik dochodzeniowy może skorzystać z prawa do złożenia wniosku o udzielenie informacji zgodnie z art. 23b oraz do przeprowadzania dochodzeń i kontroli na miejscu zgodnie z art. 23c i 23d. Korzystając z tych praw, urzędnik dochodzeniowy przestrzega przepisów art. 23a.
Przy wykonywaniu swoich zadań urzędnik dochodzeniowy ma dostęp do wszystkich dokumentów i informacji zebranych przez Urząd w ramach prowadzonych przezeń działań nadzorczych.
W trakcie dochodzeń prowadzonych na podstawie niniejszego artykułu w pełni przestrzega się prawa zainteresowanych osób do obrony.
Przepisy, o których mowa w akapicie pierwszym, przyjmowane są w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 38a i na warunkach określonych w art. 38b i 38c.
Artykuł 24
Środki nadzorcze stosowane przez Urząd
W przypadku gdy, zgodnie z art. 23e ust. 5, Rada Organów Nadzoru Urzędu ustali, że agencja ratingowa popełniła jedno z naruszeń wymienionych w załączniku III, podejmuje ona jedną lub więcej z poniższych decyzji:
wycofanie rejestracji agencji ratingowej;
nałożenie na tę agencję ratingową tymczasowego zakazu wystawiania ratingów kredytowych, obowiązującego w całej Unii do czasu usunięcia naruszenia;
zawieszenie wykorzystywania do celów regulacyjnych ratingów kredytowych wystawionych przez tę agencję ratingową, obowiązujące w całej Unii do czasu usunięcia naruszenia;
zobowiązanie tej agencji ratingowej do usunięcia danego naruszenia;
wydanie publicznych ostrzeżeń.
Podejmując decyzje, o których mowa w ust. 1, Rada Organów Nadzoru Urzędu bierze pod uwagę charakter i wagę naruszenia, uwzględniając następujące kryteria:
czas trwania i częstotliwość naruszenia;
kwestię, czy naruszenie ujawniło istotne lub systemowe słabości procedur stosowanych przez przedsiębiorstwo bądź jego systemów zarządzania lub kontroli wewnętrznej;
kwestię, czy naruszenie doprowadziło do przestępstwa finansowego bądź też ułatwiło przestępstwo finansowe lub w inny sposób jest z nim związane;
kwestię, czy naruszenia dopuszczono się umyślnie lub w wyniku zaniedbania.
Ratingi kredytowe mogą być w dalszym ciągu wykorzystywane do celów regulacyjnych po przyjęciu decyzji, o których mowa w ust. 1 lit. a) i c), w okresie nieprzekraczającym:
dziesięciu dni roboczych od dnia podania do wiadomości publicznej decyzji Urzędu zgodnie z ust. 5, jeżeli istnieją ratingi kredytowe tego samego instrumentu finansowego lub podmiotu wystawione przez inne agencje ratingowe zarejestrowane zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia; lub
trzech miesięcy od dnia podania do wiadomości publicznej decyzji Urzędu zgodnie z ust. 5, jeżeli nie istnieją ratingi kredytowe tego samego instrumentu finansowego lub podmiotu wystawione przez inne agencje ratingowe zarejestrowane zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.
W wyjątkowych okolicznościach związanych z ewentualnym zakłóceniem rynku lub stabilności finansowej Rada Organów Nadzoru Urzędu może – z własnej inicjatywy lub na wniosek Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego) lub Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych) – przedłużyć okres, o którym mowa w lit. b), o trzy miesiące.
Podając swoją decyzję do wiadomości publicznej zgodnie z akapitem pierwszym, Rada Organów Nadzoru Urzędu podaje również do publicznej wiadomości prawo zainteresowanej agencji ratingowej do odwołania się od decyzji, a także – w stosownych przypadkach – fakt, że takie odwołanie zostało złożone, precyzując, że odwołanie to nie ma skutku zawieszającego oraz fakt, że Komisja Odwoławcza ma możliwość zawieszenia stosowania zaskarżonej decyzji zgodnie z art. 60 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010.
Artykuł 25
Wysłuchanie zainteresowanych stron
Akapit pierwszy nie ma zastosowania, jeżeli konieczne jest podjęcie pilnych działań w celu zapobieżenia istotnym i zbliżającym się szkodom dla systemu finansowego. W takiej sytuacji Rada Organów Nadzoru Urzędu może podjąć decyzję tymczasową i zapewnia zainteresowanym stronom możliwość przedstawienia swojego stanowiska jak najszybciej po podjęciu decyzji.
Artykuł 25a
Właściwe organy sektorowe odpowiedzialne za nadzór nad przestrzeganiem oraz egzekwowanie przepisów art. 4 ust. 1 oraz art. 5a, ►M5 8b, ◄ 8c i 8d.
Właściwe organy sektorowe są odpowiedzialne za nadzór nad przestrzeganiem oraz egzekwowanie przepisów art. 4 ust. 1 oraz art. 5a, ►M5 8b, ◄ 8c i 8d zgodnie z odnośnym prawodawstwem sektorowym.
ROZDZIAŁ III
Współpraca pomiędzy urzędem, właściwymi organami oraz właściwymi organami sektorowymi
Artykuł 26
Zobowiązanie do podejmowania współpracy
Urząd, Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Bankowego) oraz Europejski Urząd Nadzoru (Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), właściwe organy oraz właściwe organy sektorowe współpracują ze sobą, gdy jest to konieczne dla celów niniejszego rozporządzenia oraz odnośnych przepisów sektorowych.
Artykuł 27
Wymiana informacji
▼M1 —————
Artykuł 30
Przekazywanie zadań przez Urząd właściwym organom
Przed przekazaniem zadań Urząd konsultuje się z odpowiednim właściwym organem. Konsultacje te dotyczą:
zakresu przekazywanego zadania;
harmonogramu wykonania zadania, które ma być przekazane; oraz
przekazania niezbędnych informacji przez Urząd i do Urzędu.
Przekazywanie zadań nie ma wpływu na zakres odpowiedzialności Urzędu i nie ogranicza zdolności Urzędu do wykonywania i nadzorowania przekazanej czynności. Obowiązki nadzorcze wynikające z niniejszego rozporządzenia, w tym decyzje o rejestracji, ocena końcowa i dalsze decyzje dotyczące naruszeń, nie mogą być przekazywane.
Artykuł 31
Powiadomienia oraz wnioski o zawieszenie kierowane przez właściwe organy
Urząd podejmuje odpowiednie działania. Informuje o wynikach działań powiadamiający właściwy organ, a także, jeśli to możliwe, poinformuje o wszelkich istotnych skutkach przejściowych.
W przypadkach gdy Urząd uznaje wniosek za nieuzasadniony, informuje o tym na piśmie właściwy organ dokonujący powiadomienia, podając tego powody. W przypadkach gdy Urząd uznaje wniosek za uzasadniony, stosuje odpowiednie środki celem rozwiązania danego problemu.
Artykuł 32
Tajemnica zawodowa
▼M1 —————
ROZDZIAŁ IV
Współpraca z państwami trzecimi
Artykuł 34
Umowa o wymianie informacji
Urząd może zawierać umowy o wymianie informacji z organami nadzoru państw trzecich wyłącznie wtedy, gdy ujawniane informacje są objęte gwarancjami zachowania tajemnicy zawodowej, które są co najmniej równoważne gwarancjom określonym w art. 32.
Taka wymiana informacji służy Urzędowi oraz tym organom nadzoru do wykonywania ich zadań.
W odniesieniu do przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego Urząd stosuje rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych ( 16 ).
Artykuł 35
Ujawnianie informacji otrzymanych od państw trzecich
Urząd może ujawnić informacje otrzymane od organów nadzorczych państw trzecich wyłącznie wtedy, gdy Urząd lub właściwe organy uzyskały wyraźną zgodę organu nadzorczego, który przekazał informacje, oraz w stosownych przypadkach, gdy informacje są ujawniane wyłącznie do celów, na które ten organ nadzorczy wyraził zgodę, lub gdy takie ujawnienie jest niezbędne w celu prowadzenia postępowania sądowego.
TYTUŁ IIIA
ODPOWIEDZIALNOŚĆ CYWILNA AGENCJI RATINGOWYCH
Artykuł 35a
Odpowiedzialność cywilna
Inwestor może dochodzić roszczeń na mocy niniejszego artykułu, jeżeli wykaże, że w sposób racjonalny polegał – zgodnie z art. 5a ust. 1 lub w inny sposób z zachowaniem należytej ostrożności – na ratingu kredytowym, podejmując decyzję o zainwestowaniu w instrument finansowy, będący przedmiotem tego ratingu kredytowego, zachowaniu takiego instrumentu lub zbyciu go.
Emitent może dochodzić roszczeń na mocy niniejszego artykułu, jeżeli wykaże, że on lub jego instrumenty finansowe są przedmiotem tego ratingu kredytowego, a naruszenie nie było wynikiem wprowadzającej w błąd lub niedokładnej informacji przekazanej agencji ratingowej przez emitenta czy to bezpośrednio, czy za pośrednictwem informacji ogólnie dostępnych.
Oceny tego, czy przedstawienie odpowiednich informacji było dokładne i szczegółowe, dokonuje właściwy sąd krajowy, uwzględniając przy tym fakt, iż inwestor lub emitent mogą nie mieć dostępu do informacji będących jedynie w posiadaniu agencji ratingowej.
Odpowiedzialność cywilna agencji ratingowych, o której mowa w ust. 1, może zostać z góry ograniczona wyłącznie wówczas, gdy takie ograniczenie jest:
racjonalne i proporcjonalne; oraz
dozwolone na mocy obowiązującego prawa krajowego, zgodnie z ust. 4.
Każde ograniczenie, które nie jest zgodne z akapitem pierwszym, lub każde wyłączenie odpowiedzialności cywilnej są pozbawione mocy prawnej.
TYTUŁ IV
SANKCJE, PROCEDURA KOMITETOWA, SPRAWOZDAWCZOŚĆ ORAZ PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
ROZDZIAŁ I
Sankcje, grzywny, okresowe kary pieniężne, procedura komitetowa, przekazanie uprawnień oraz sprawozdawczość
Artykuł 36
Sankcje
Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące kar stosowanych w przypadku naruszenia art. 4 ust. 1 oraz podejmują wszelkie środki zapewniające ich wykonanie. Przewidziane sankcje są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwy organ sektorowy podawał do publicznej wiadomości każdą sankcję, jaka została nałożona za naruszenie art. 4 ust. 1, chyba że takie ujawnienie mogłoby poważnie zagrozić rynkom finansowym lub wyrządzić nieproporcjonalną szkodę zainteresowanym stronom.
Państwa członkowskie zawiadamiają Komisję o przepisach wymienionych w akapicie pierwszym najpóźniej do dnia 7 grudnia 2010 r. Zawiadamiają one niezwłocznie Komisję o wszelkich dalszych zmianach mających wpływ na te przepisy.
Artykuł 36a
Grzywny
Naruszenie agencji ratingowej zostaje uznane za umyślne, jeżeli Urząd stwierdzi istnienie obiektywnych przesłanek dowodzących, że agencja ratingowa lub jej kierownictwo wyższego szczebla działały celowo w celu popełnienia naruszenia.
Podstawowe kwoty grzywien, o których mowa w ust. 1, mieszczą się w następujących granicach:
w przypadku naruszeń, o których mowa w pkt 1–5, 11–15, 19, 20, 23, 26a–26d, 28, 30, 32, 33, 35, 41, 43, 50 i 51 oraz 55–62 załącznika III sekcja I, grzywna wynosi co najmniej 500 000 EUR i nie przekracza 750 000 EUR;
w przypadku naruszeń, o których mowa w pkt 6, 7, 8, 16, 17, 18, 21, 22, 22a, 24, 25, 27, 29, 31, 34, 37–40, 42, 42a, 42b, 45–49a, 52, 53 i 54 załącznika III sekcja I, grzywna wynosi co najmniej 300 000 EUR i nie przekracza 450 000 EUR;
w przypadku naruszeń, o których mowa w pkt 9, 10, 26, 36, 44 i 53 sekcji I załącznika III, grzywna wynosi przynajmniej 100 000 EUR i nie przekracza 200 000 EUR;
w przypadku naruszeń, o których mowa w pkt 1, 6, 7, 8 i 9 załącznika III sekcja II, grzywna wynosi co najmniej 50 000 EUR i nie przekracza 150 000 EUR;
w przypadku naruszeń, o których mowa w pkt 2, 3a–5 załącznika III sekcja II, grzywna wynosi co najmniej 25 000 EUR i nie przekracza 75 000 EUR;
w przypadku naruszeń, o których mowa w pkt 3 sekcji II załącznika III, grzywna wynosi przynajmniej 10 000 EUR i nie przekracza 50 000 EUR;
w przypadku naruszeń, o których mowa w pkt 1–3 i 11 sekcji III załącznika III, grzywna wynosi przynajmniej 150 000 EUR i nie przekracza 300 000 EUR;
w przypadku naruszeń, o których mowa w pkt 20a załącznika III, sekcja I, pkt 4–4c, 6, 8 i 10 załącznika III sekcja III, grzywna wynosi co najmniej 90 000 EUR i nie przekracza 200 000 EUR;
w przypadku naruszeń, o których mowa w pkt 5, 7 i 9 sekcji III załącznika III, grzywna wynosi przynajmniej 40 000 EUR i nie przekracza 100 000 EUR.
Aby podjąć decyzję, czy podstawowa kwota grzywien powinna odpowiadać niższej, średniej czy wyższej granicy określonej w akapicie pierwszym, Urząd uwzględnia roczny obrót danej agencji ratingowej w poprzedzającym roku obrotowym. Podstawowa kwota plasować się będzie w dolnej granicy dla agencji ratingowych, których roczny obrót jest niższy niż 10 mln EUR, w średnim zakresie dla agencji ratingowych, których roczny obrót wynosi pomiędzy 10 a 50 mln EUR oraz w górnej granicy dla agencji ratingowych, których roczny obrót jest wyższy niż 50 mln EUR.
Odpowiedni współczynnik obciążenia stosuje się pojedynczo do kwoty podstawowej. Przy zastosowaniu więcej niż jednego współczynnika obciążenia, różnicę między kwotą podstawową a kwotą wynikającą z zastosowania poszczególnego współczynnika obciążenia dodaje się do kwoty podstawowej.
Odpowiedni współczynnik złagodzenia stosuje się pojedynczo do kwoty podstawowej. Przy zastosowaniu więcej niż jednego wskaźnika złagodzenia, różnicę między kwotą podstawową a kwotą wynikającą z zastosowania poszczególnego wskaźnika złagodzenia odejmuje się od kwoty podstawowej.
W przypadku gdy agencja ratingowa w wyniku danego działania lub zaniechania dopuściła się więcej niż jednego naruszenia wymienionego w załączniku III, zastosowanie ma wyłącznie wyższa grzywna obliczona zgodnie z ust. 2 i 3 i odnosząca się do jednego z tych naruszeń.
Artykuł 36b
Okresowe kary pieniężne
Rada Organów Nadzoru Urzędu nakłada w drodze decyzji okresową karę pieniężną, aby skłonić:
agencję ratingową do usunięcia naruszenia, zgodnie z decyzją podjętą na mocy art. 24 ust. 1 lit. d);
osoby, o których mowa w art. 23b ust. 1, do dostarczenia kompletnych informacji, których zażądano w drodze decyzji wydanej na mocy art. 23b;
osoby, o których mowa w art. 23b ust. 1, do poddania się dochodzeniu, a w szczególności do przedłożenia kompletnych dokumentów, danych, procedur i wszelkich innych żądanych materiałów, a także do uzupełnienia i skorygowania innych informacji udostępnionych w dochodzeniu wszczętym na podstawie decyzji podjętej na mocy art. 23c;
osoby, o których mowa w art. 23b ust. 1, do poddania się kontroli na miejscu zarządzonej decyzją na mocy art. 23d.
Artykuł 36c
Wysłuchanie osób, których dotyczy postępowanie
Artykuł 36d
Ujawnienie, charakter, egzekwowanie oraz przydział grzywien i okresowych kar pieniężnych
Postępowanie egzekucyjne regulowane jest przepisami postępowania cywilnego obowiązującymi w państwie, na którego terytorium ma ono miejsce. Klauzula wykonalności jest nadawana, bez jakiejkolwiek kontroli innej niż weryfikacja autentyczności decyzji, przez wyznaczony w tym celu przez rząd państwa członkowskiego organ, o którym zostanie powiadomiony Urząd i Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Po dopełnieniu tych formalności na wniosek zainteresowanego, może on przystąpić do egzekucji zgodnie z ustawodawstwem krajowym, wnosząc sprawę bezpośrednio do właściwego organu.
Postępowanie egzekucyjne może być zawieszone wyłącznie na mocy orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jednakże kontrola prawidłowości przeprowadzenia egzekucji podlega właściwości sądów krajowych zainteresowanego państwa członkowskiego.
Artykuł 36e
Kontrola prowadzona przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ma nieograniczone prawo orzekania w zakresie odwołań od decyzji, na mocy których Urząd nałożył grzywnę lub okresową karę pieniężną. Trybunał Sprawiedliwości może uchylić, obniżyć lub podwyższyć nałożoną grzywnę lub okresową karę pieniężną.
Artykuł 37
Zmiany w załącznikach
W celu uwzględnienia zmian sytuacji, w tym sytuacji międzynarodowej, sytuacji na rynkach finansowych, szczególnie w zakresie nowych instrumentów finansowych, Komisja może przyjmować – w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 38a i z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 38b i 38c – środki służące zmianie załączników, z wyłączeniem załącznika III.
Artykuł 38
Procedura komitetowa
▼M1 —————
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.
Okres określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.
Artykuł 38a
Wykonanie przekazania
Artykuł 38b
Odwołanie przekazanych uprawnień
Artykuł 38c
Sprzeciw wobec aktów delegowanych
Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o trzy miesiące.
Akt delegowany może zostać opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie zamierzają wyrażać sprzeciwu.
Artykuł 39
Sprawozdania
▼M3 —————
▼M1 —————
▼M3 —————
Po konsultacji technicznej z Urzędem Komisja dokonuje przeglądu sytuacji na rynku ratingów kredytowych instrumentów finansowych będących produktem sekurytyzacji, w szczególności rynku ratingów kredytowych resekurytyzacji. Po zakończeniu przeglądu Komisja, do dnia 1 lipca 2016 r., przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, w stosownych przypadkach wraz z wnioskiem ustawodawczym, w którym ocenia w szczególności:
dostępność wystarczających możliwości wyboru w celu spełnienia wymogów określonych w art. 6b i 8c;
czy należy skrócić lub wydłużyć maksymalny czas trwania stosunku umownego, o którym mowa w art. 6b ust. 1 i minimalny okres, zanim agencja ratingowa będzie mogła ponownie zawrzeć umowę z emitentem lub powiązaną stroną trzecią o wystawianie ratingów kredytowych resekurytyzacji, o których mowa w art. 6b ust. 3;
czy należy wprowadzić zmiany dotyczące odstępstwa, o którym mowa w art. 6b ust. 2 akapit drugi.
Komisja, po konsultacji technicznej z Urzędem, dokonuje przeglądu sytuacji na rynku ratingów kredytowych. Po zakończeniu przeglądu Komisja, do dnia 1 stycznia 2016 r., przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, w stosownych przypadkach wraz z wnioskiem ustawodawczym, w którym ocenia w szczególności:
konieczność rozszerzenia zakresu obowiązków, o których mowa w art. 8b tak, by uwzględnić inne produkty finansowe i kredytowe;
czy wymogi, o których mowa w art. 6, 6a i 7 w wystarczającym stopniu złagodziły konflikty interesów;
czy zakres mechanizmu rotacji, o których mowa w art. 6b należy rozszerzyć na inne klasy aktywów i czy należy zastosować różne długości okresów w poszczególnych klasach aktywów;
adekwatność istniejących i alternatywnych modeli wynagrodzenia;
konieczność wdrożenia innych środków w celu pobudzenia konkurencji na rynku ratingów kredytowych;
stosowność podjęcia dodatkowych inicjatyw na rzecz promowania konkurencji na rynku ratingów kredytowych w kontekście zmian w strukturze tego sektora;
konieczność zaproponowania środków z myślą o rozwiązaniu problemu nadmiernego polegania na ratingach kredytowych w wyniku zawartej umowy;
poziom koncentracji na rynku, ryzyko związane z wysoką koncentracją oraz wpływ na ogólną stabilność sektora finansowego.
Artykuł 39a
Personel i zasoby Urzędu
Do dnia 21 czerwca 2014 r. Urząd dokonuje oceny zapotrzebowania na personel i zasoby, związanego z przejęciem przez ten organ uprawnień i obowiązków zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, i przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji.
Artykuł 39b
Obowiązki sprawozdawcze
Do dnia 31 grudnia 2015 r. Komisja przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie zawierające:
kroki podjęte z myślą o usunięciu odniesień do ratingów kredytowych, które prowadzą lub mogą potencjalnie prowadzić do wyłącznego lub mechanicznego polegania na nich; oraz
alternatywne instrumenty służące umożliwieniu inwestorom dokonywania własnej oceny ryzyka kredytowego w odniesieniu do emitentów i instrumentów finansowych,
celem wyeliminowania wszelkich odniesień do ratingów kredytowych w prawie unijnym dla celów regulacyjnych, do dnia 1 stycznia 2020 r., pod warunkiem określenia i wdrożenia odpowiednich środków alternatywnych. Urząd udziela Komisji porad technicznych w ramach niniejszego ustępu.
Na podstawie ustaleń zawartych w sprawozdaniu, o którym mowa w akapicie pierwszym, oraz przy uwzględnieniu sytuacji na rynku Komisja do dnia 31 grudnia 2016 r. przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat stosowności i możliwości powołania europejskiej agencji ratingowej, której zadaniem byłaby ocena wiarygodności kredytowej instrumentów dłużnych państw członkowskich, lub europejskiej fundacji ratingów kredytowych na potrzeby wszystkich innych ratingów kredytowych.
ROZDZIAŁ II
Przepisy przejściowe i końcowe
Artykuł 40
Przepis przejściowy
Agencje ratingowe prowadzące działalność na terytorium Wspólnoty przed dniem 7 czerwca 2010 r. (istniejące agencje ratingowe), które zamierzają złożyć wniosek o rejestrację na mocy niniejszego rozporządzenia, są zobowiązane do podjęcia wszelkich niezbędnych środków w celu uzyskania zgodności z jego przepisami do dnia 7 września 2010 r.
Agencje ratingowe składają wniosek o rejestrację nie wcześniej niż 7 czerwca 2010 r. Istniejące agencje ratingowe składają wniosek o rejestrację do dnia 7 września 2010 r.
Istniejące agencje ratingowe, mogą w dalszym ciągu wystawiać ratingi kredytowe, które mogą być wykorzystywane do celów regulacyjnych przez instytucje finansowe i inne podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1, chyba że odmówiono rejestracji. W przypadku odmowy rejestracji zastosowanie ma art. 24 ust. 4 i 5.
Artykuł 40a
Środki przejściowe dotyczące Urzędu
Niemniej jednak wniosek o rejestrację otrzymany przez właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego lub stosowne kolegium przed dniem 7 września 2010 r. nie zostanie przekazany Urzędowi, a decyzję o rejestracji albo odmowie rejestracji podejmą te organy i stosowne kolegium.
Artykuł 41
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia jego wejścia w życie. Jednakże:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
NIEZALEŻNOŚĆ I UNIKANIE KONFLIKTÓW INTERESÓW
Sekcja A
Wymagania organizacyjne
1. |
Agencja ratingowa posiada zarząd lub radę nadzorczą. Jej wyższa kadra kierownicza zapewnia:
a)
niezależność działalności w zakresie ratingu kredytowego, w tym niezależność od wszelkich wpływów i ograniczeń politycznych i gospodarczych;
b)
właściwe wskazywanie i ujawnianie konfliktów interesów oraz zarządzanie nimi;
c)
spełnianie przez agencję ratingową pozostałych wymogów niniejszego rozporządzenia. |
2. |
Agencja ratingowa zorganizowana jest w sposób gwarantujący, że jej interesy gospodarcze nie mają wpływu na niezależność ani dokładność działalności w zakresie ratingu kredytowego. Wyższa kadra kierownicza agencji ratingowej charakteryzuje się dobrą reputacją i wystarczającymi kwalifikacjami i doświadczeniem oraz zapewnia należyte i ostrożne zarządzanie agencją ratingową. Co najmniej jedną trzecią składu, lecz nie mniej niż dwóch członków zarządu lub rady nadzorczej agencji ratingowej stanowią niezależni członkowie, którzy nie uczestniczą w działalności w zakresie ratingu kredytowego. Wynagrodzenie niezależnych członków zarządu lub rady nadzorczej nie jest powiązane z wynikami działalności agencji ratingowej i jest ustalane na poziomie zapewniającym niezależność oceny tych członków. Długość kadencji niezależnych członków zarządu lub rady nadzorczej jest ustalona z góry na okres nieprzekraczający pięciu lat; kadencja nie jest odnawialna. Zwolnienie niezależnych członków zarządu lub rady nadzorczej ma miejsce jedynie w przypadku poważnego uchybienia lub złych wyników w pracy zawodowej. Większość członków zarządu lub rady nadzorczej, w tym członkowie niezależni, ma wystarczającą wiedzę specjalistyczną w zakresie usług finansowych. Jeżeli dana agencja ratingowa wystawia ratingi kredytowe ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ , co najmniej jeden niezależny członek zarządu lub rady nadzorczej oraz jeden inny członek tego organu posiada dogłębną wiedzę i doświadczenie zdobyte na wyższym poziomie zarządzania na rynkach ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ . Oprócz ogólnej odpowiedzialności zarządu lub rady nadzorczej na niezależnych członkach zarządu lub rady nadzorczej spoczywa szczególne zadanie monitorowania:
a)
opracowania polityki agencji ratingowej oraz metod stosowanych przez agencję ratingową w swojej działalności w zakresie ratingu kredytowego;
b)
skuteczności wewnętrznego systemu kontroli jakości agencji ratingowej w odniesieniu do działalności w zakresie ratingu kredytowego;
c)
skuteczności środków i procedur ustanowionych w celu zapewnienia wskazywania i eliminowania wszelkich konfliktów interesów lub zarządzania nimi i ich ujawniania; oraz
d)
zgodności i procesów zarządzania, w tym skuteczności funkcji przeglądu, o której mowa w punkcie 9 niniejszej sekcji. Opinie niezależnych członków zarządu lub rady nadzorczej wydawane w sprawach, o których mowa w lit. a)–d), przedstawiane są okresowo zarządowi lub radzie nadzorczej, a na wniosek są udostępniane Urzędowi. |
3. |
Agencja ratingowa ustanawia odpowiednią politykę i procedury zapewniające wypełnianie przez nią obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia. |
4. |
Agencja ratingowa posiada prawidłowe procedury administracyjne i księgowe, mechanizmy kontroli wewnętrznej, skuteczne procedury oceny ryzyka i skuteczne rozwiązania w zakresie kontroli i bezpieczeństwa w systemach przetwarzania informacji. Te mechanizmy kontroli wewnętrznej ustanawia się celem zapewnienia zgodności z decyzjami i procedurami na wszystkich poziomach agencji ratingowej. Agencja ratingowa wdraża i utrzymuje procedury decyzyjne i struktury organizacyjne, które w jasny i udokumentowany sposób określają procesy sprawozdawczości oraz wyznaczają funkcje i zakres odpowiedzialności. |
5. |
Agencja ratingowa ustanawia i utrzymuje stałą i skuteczną komórkę ds. nadzoru zgodności z prawem, która działa niezależnie. Komórka ds. nadzoru zgodności z prawem monitoruje wypełnianie przez agencję ratingową i jej pracowników obowiązków agencji ratingowej wynikających z niniejszego rozporządzenia i przedstawia sprawozdania na ten temat. Komórka ds. nadzoru zgodności z prawem spełnia następujące zadania:
a)
monitorowanie i regularna ocena adekwatności i skuteczności środków i procedur wprowadzonych zgodnie z pkt 3 oraz działań mających na celu zaradzenie wszelkim brakom w wypełnianiu przez agencję ratingową jej obowiązków;
b)
doradzanie i pomaganie kierownictwu, analitykom ratingowym, pracownikom i wszelkim innym osobom fizycznym, z których usług korzysta agencja ratingowa lub których usługi kontroluje, lub wszelkim osobom bezpośrednio lub pośrednio z nią związanym poprzez kontrolę, odpowiedzialnym za prowadzenie działalności w zakresie ratingu kredytowego, w celu wypełnienia przez agencję ratingową obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia. |
6. |
Aby komórka ds. nadzoru zgodności z prawem mogła wypełniać swoje obowiązki w sposób właściwy i niezależny, agencja ratingowa zapewnia spełnienie następujących warunków:
a)
komórka ds. nadzoru zgodności z prawem dysponuje koniecznymi uprawnieniami, zasobami, wiedzą fachową i dostępem do wszystkich istotnych informacji;
b)
wyznacza się pracownika ds. zgodności z prawem, który odpowiada za komórkę ds. nadzoru zgodności z prawem oraz za sporządzanie wszelkich sprawozdań na temat zgodności z prawem wymaganej w pkt 3;
c)
kierownictwo, analitycy ratingowi, pracownicy i wszelkie inne osoby fizyczne, z których usług korzysta agencja ratingowa lub których usługi kontroluje, lub wszelkie osoby bezpośrednio lub pośrednio z nią związane poprzez kontrolę, biorące udział w pracach komórki ds. nadzoru zgodności z prawem, nie są zaangażowani w działalność w zakresie ratingu kredytowego, którą monitorują;
d)
wynagrodzenie pracownika ds. zgodności z prawem nie jest powiązane z wynikami działalności agencji ratingowej i jest ustalane na poziomie zapewniającym niezależność jego oceny. Pracownik ds. zgodności z prawem zapewnia właściwe wskazywanie i eliminowanie wszelkich konfliktów interesów w odniesieniu do osób oddanych do dyspozycji komórki ds. nadzoru zgodności z prawem. Pracownik ds. zgodności z prawem regularnie składa wyższej kadrze kierowniczej oraz niezależnym członkom zarządu lub rady nadzorczej sprawozdania z wypełniania swoich zadań. |
7. |
Agencja ratingowa tworzy odpowiednie i skuteczne rozwiązania organizacyjne i administracyjne mające na celu zapobieganie konfliktom interesów, o których mowa w pkt 1 sekcji B, ich wskazywanie i eliminowanie lub zarządzanie nimi i ujawnianie ich. Zapewnia prowadzenie rejestrów wszystkich istotnych zagrożeń dla niezależności działalności w zakresie ratingu kredytowego, w tym zagrożeń dla zasad dotyczących analityków ratingowych, o których mowa w sekcji C, oraz posiada zabezpieczenia stosowane w celu zmniejszenia tych zagrożeń. |
8. |
Agencja ratingowa stosuje odpowiednie systemy, zasoby i procedury w celu zapewnienia ciągłości i regularności w realizacji jej działalności w zakresie ratingu kredytowego. |
9. |
Agencja ratingowa tworzy komórkę ds. przeglądu odpowiedzialną za okresowe przeglądy jej metod, modeli i kluczowych założeń ratingowych, np. matematycznych lub korelacyjnych, oraz wszelkich wprowadzanych do nich istotnych zmian lub modyfikacji, jak również za stosowność tych metod, modeli i kluczowych założeń ratingowych, jeżeli są one stosowane lub mają być stosowane do oceny nowych instrumentów finansowych. Komórka ds. przeglądu jest niezależna od działalności w zakresie ratingu kredytowego oraz podlega członkom zarządu lub rady nadzorczej, o których mowa w pkt 2 niniejszej sekcji. |
10. |
Agencja ratingowa monitoruje i ocenia adekwatność i skuteczność swoich systemów, mechanizmów kontroli wewnętrznej i rozwiązań wprowadzonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz podejmuje odpowiednie działania mające na celu zaradzenie wszelkim brakom. |
Sekcja B
Wymagania operacyjne
1. |
Agencja ratingowa wskazuje i eliminuje wszelkie istniejące lub potencjalne konflikty interesów lub zarządza takimi konfliktami i w sposób jasny i wyraźny ujawnia takie konflikty, które mogą mieć wpływ na analizy i oceny analityków ratingowych i pracowników tej agencji lub wszelkich innych osób fizycznych, z których usług korzysta lub której usługi kontroluje agencja ratingowa, biorących bezpośredni udział w działalności w zakresie ratingu kredytowego, oraz osób zatwierdzających ratingi kredytowe i perspektywy ratingowe. |
2. |
Agencja ratingowa ujawnia do publicznej wiadomości nazwy ocenianych podmiotów lub powiązanych stron trzecich, od których uzyskuje ponad 5 % swojego rocznego przychodu. |
3. |
Agencja ratingowa nie wystawia ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej w przypadku zaistnienia poniższych okoliczności, a jeżeli rating kredytowy lub perspektywa ratingowa już istnieją, ujawnia niezwłocznie, że na rating kredytowy lub perspektywę ratingową mogą mieć wpływ poniższe okoliczności:
a)
agencja ratingowa lub osoby, o których mowa w pkt 1, pośrednio lub bezpośrednio są posiadaczami instrumentów finansowych ocenianego podmiotu lub powiązanej z nim strony trzeciej lub też mają jakikolwiek inny bezpośredni lub pośredni udział we własności w tym podmiocie lub stronie trzeciej, inne niż jednostki uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania lub zarządzane fundusze, w tym fundusze emerytalne i ubezpieczenia na życie;
aa)
akcjonariusz lub wspólnik w agencji ratingowej posiadający 10 % lub więcej kapitału lub praw głosu w tej agencji ratingowej, lub posiadający inną możliwość wywierania istotnego wpływu na działalność tej agencji ratingowej, posiada 10 % lub więcej kapitału albo praw głosu w ocenianym podmiocie lub w powiązanej stronie trzeciej, lub inne udziały własnościowe w tym ocenianym podmiocie lub stronie trzeciej, inne niż jednostki uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania, w tym w zarządzanych funduszach takich jak fundusze emerytalne lub ubezpieczenia na życie, które nie umożliwiają mu wywierania istotnego wpływu na działalność programu;
b)
rating kredytowy wystawia się podmiotowi lub powiązanej stronie trzeciej bezpośrednio lub pośrednio związanej z agencją ratingową poprzez kontrolę;
ba)
wystawiany jest rating kredytowy ocenianego podmiotu lub powiązanej strony trzeciej, który lub która posiada 10 % lub więcej kapitału lub praw głosu w tej agencji ratingowej;
c)
osoba, o której mowa w pkt 1, jest członkiem zarządu lub rady nadzorczej ocenianego podmiotu lub powiązanej strony trzeciej; lub
ca)
akcjonariusz lub wspólnik w agencji ratingowej posiadający 10 % lub więcej kapitału lub praw głosu w tej agencji ratingowej lub posiadający inną możliwość wywierania istotnego wpływu na działalność biznesową tej agencji ratingowej, jest członkiem zarządu lub rady nadzorczej ocenianego podmiotu lub powiązanej strony trzeciej;
d)
analityk ratingowy, który uczestniczył w określaniu ratingu kredytowego, lub osoba zatwierdzająca rating kredytowy pozostawała w jakichkolwiek stosunkach z podmiotem ocenianym lub związaną z nim stroną trzecią, co może spowodować konflikt interesów. Agencja ratingowa ocenia również niezwłocznie, czy istnieją podstawy do ponownego wystawienia lub wycofania istniejącego ratingu kredytowego lub perspektywy kredytowej. |
3a. |
Agencja ratingowa ujawnia fakt, że na istniejący rating kredytowy lub perspektywę ratingową może mieć wpływ którąkolwiek z poniższych okoliczności:
a)
akcjonariusz lub wspólnik agencji ratingowej posiadający 5 % lub więcej kapitału lub praw głosu w tej agencji ratingowej, lub posiadający inną możliwość wywierania istotnego wpływu na działalność tej agencji ratingowej, posiada 5 % lub więcej kapitału albo praw głosu w ocenianym podmiocie lub w powiązanej stronie trzeciej, lub inne udziały własnościowe w tym ocenianym podmiocie lub stronie trzeciej. Nie dotyczy to jednostek uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania, w tym w zarządzanych funduszach takich jak fundusze emerytalne lub ubezpieczenia na życie, które nie umożliwiają mu wywierania istotnego wpływu na działalność programu;
b)
akcjonariusz lub wspólnik agencji ratingowej posiadający 5 % lub więcej kapitału lub praw głosu w tej agencji ratingowej lub posiadający inną możliwość wywierania istotnego wpływu na działalność biznesową tej agencji ratingowej, jest członkiem zarządu lub rady nadzorczej ocenianego podmiotu lub powiązanej strony trzeciej. |
3b. |
Z zastrzeżeniem, że informacje są lub powinny być znane agencji ratingowej, obowiązki określone w pkt 3 lit. aa), ba) i ca) oraz w pkt 3a odnoszą się również do:
a)
akcjonariuszy pośrednich, objętych art. 10 dyrektywy 2004/109/WE; oraz
b)
przedsiębiorstw kontrolujących w sposób bezpośredni lub pośredni agencję ratingową bądź wywierających na nią dominujący wpływ i które objęte są art. 10 dyrektywy 2004/109/WE. |
3c. |
Agencja ratingowa zapewnia niedyskryminacyjność opłat pobieranych od klientów za świadczenie usług ratingów kredytowych i usług pomocniczych oraz opieranie ich na rzeczywistych kosztach. Opłaty za usługi ratingów kredytowych nie mogą zależeć od poziomu ratingu kredytowego wystawionego przez agencję ratingową lub od jakiegokolwiek innego rezultatu lub wyniku wykonanej pracy. |
4. |
Agencja ratingowa ani osoba posiadająca, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej 5 % kapitału albo praw głosu w agencji ratingowej lub posiadająca inną możliwość wywierania istotnego wpływu na działalność agencji ratingowej nie może świadczyć usług konsultacyjnych lub doradczych na rzecz ocenianego podmiotu lub powiązanej strony trzeciej w odniesieniu do struktury korporacyjnej lub prawnej, aktywów, zobowiązań lub działalności tego ocenianego podmiotu lub powiązanej strony trzeciej. Agencja ratingowa może świadczyć inne usługi niż wystawianie ratingu kredytowego (usługi dodatkowe). Usługi dodatkowe nie należą do działalności w zakresie ratingu kredytowego; obejmują one prognozy rynkowe, szacunki trendów gospodarczych, analizy cen i inne ogólne analizy danych, a także powiązane usługi dystrybucyjne. Agencja ratingowa zapewnia, aby świadczenie usług dodatkowych nie powodowało powstania konfliktu interesów z działalnością w zakresie ratingu kredytowego, i ujawnia w sprawozdaniach na temat ratingów ostatecznych wszelkie usługi dodatkowe, jakie świadczyła na rzecz podmiotu ocenianego lub dowolnej powiązanej z nim strony trzeciej. |
5. |
Agencja ratingowa zapewnia, aby analitycy ratingowi lub osoby zatwierdzające ratingi nie składali, w sposób formalny lub nieformalny, propozycji lub zaleceń dotyczących opracowywania ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ , w stosunku do których agencja ma wystawić rating kredytowy. |
6. |
Agencja ratingowa opracowuje kanały sprawozdawczości i kanały komunikacyjne w taki sposób, aby zapewnić niezależność osób, o których mowa w pkt 1, od pozostałej działalności agencji ratingowej wykonywanej na zasadach komercyjnych. |
7. |
Agencja ratingowa prowadzi odpowiednie rejestry i, w stosownych przypadkach, ścieżki audytu swojej działalności w zakresie ratingu kredytowego. Rejestry te obejmują:
a)
dla każdej decyzji w sprawie ratingu kredytowego i perspektywy ratingowej, tożsamość analityka ratingowego uczestniczącego w ustalaniu ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej, tożsamość osób, które zatwierdziły rating kredytowy lub perspektywę ratingową, informacje na temat tego, czy rating kredytowy był sporządzony na zamówienie, czy nie, a także datę podjęcia działań ratingowych;
b)
dokumenty księgowe dotyczące opłat wniesionych przez dowolny oceniany podmiot lub powiązaną z nim stronę trzecią lub dowolnego użytkownika ratingów;
c)
dokumenty księgowe dla każdego subskrybenta ratingów kredytowych lub powiązanych usług;
d)
rejestry dokumentujące ustalone procedury i metody ratingowe stosowane przez daną agencję ratingową w celu ustalenia ratingów kredytowych i perspektyw ratingowych;
e)
wewnętrzne rejestry i dokumenty, łącznie z informacjami niepublicznymi i dokumentami roboczymi wykorzystywanymi w charakterze podstawy dla każdej decyzji podejmowanej w sprawie ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej;
f)
raporty z analizy kredytów, sprawozdania z oceny kredytów oraz sprawozdania z prywatnych ratingów kredytowych, w tym informacje niepubliczne i dokumenty robocze wykorzystywane w charakterze podstawy dla opinii przedstawianych w takich raportach;
g)
sprawozdania z procedur i środków wdrażanych przez agencję ratingową w celu zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem; oraz
h)
kopie komunikatów wewnętrznych i zewnętrznych, w tym elektronicznych, otrzymywanych i przesyłanych przez agencję ratingową i jej pracowników, dotyczących działalności w zakresie ratingu kredytowego. |
8. |
Rejestry i ścieżki audytu, o których mowa w pkt 7, są przechowywane w siedzibie zarejestrowanej agencji ratingowej przez co najmniej pięć lat i na wniosek są udostępniane Urzędowi. W przypadku wycofania rejestracji agencji ratingowej rejestry przechowuje się przez dodatkowy okres wynoszący co najmniej trzy lata. |
9. |
Rejestry zawierające wzajemne prawa i obowiązki agencji ratingowej i ocenianego podmiotu lub powiązanych z nim stron trzecich w ramach umowy świadczenia usług w zakresie ratingu kredytowego są przechowywane co najmniej przez czas trwania stosunku umownego z tym ocenianym podmiotem lub powiązanymi z nim stronami trzecimi. |
Sekcja C
Zasady dotyczące analityków ratingowych oraz innych osób biorących bezpośredni udział w działalności w zakresie ratingu kredytowego
1. |
Analitycy ratingowi i pracownicy agencji ratingowej oraz wszelkie inne osoby fizyczne, z których usług korzysta agencja ratingowa lub których usługi kontroluje, biorące bezpośredni udział w działalności w zakresie ratingu kredytowego, a także osoby będące z nimi w bliskich stosunkach, w rozumieniu art. 1 ust. 2 dyrektywy 2004/72/WE ( 18 ), nie kupują ani nie sprzedają, ani też nie realizują żadnych transakcji w związku z jakimikolwiek instrumentami finansowymi emitowanymi, gwarantowanymi ani w inny sposób wspieranymi przez jakikolwiek oceniany podmiot znajdujący się w obszarze ich pierwotnej odpowiedzialności analitycznej, innymi niż jednostki uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania lub zarządzane fundusze, w tym fundusze emerytalne i ubezpieczenia na życie. |
2. |
Żadna osoba, o której mowa w pkt 1, nie może uczestniczyć w określaniu ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej danego ocenianego podmiotu ani w inny sposób wpływać na ich określanie, jeśli osoba ta:
a)
jest posiadaczem instrumentów finansowych ocenianego podmiotu innych niż jednostki uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania;
b)
jest posiadaczem instrumentów finansowych jakiegokolwiek podmiotu powiązanego z ocenianym podmiotem, własność których może wywołać lub może zostać uznane za potencjalnie wywołujące konflikt interesów, innych niż jednostki uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania;
c)
była niedawno związana stosunkiem pracy, stosunkiem gospodarczym lub innym rodzajem relacji z ocenianym podmiotem, które mogą wywoływać lub mogą zostać uznane za potencjalnie wywołujące konflikt interesów. |
3. |
Agencje ratingowe zapewniają, aby osoby, o których mowa w pkt 1:
a)
podejmowały wszelkie uzasadnione środki w celu ochrony posiadanego przez agencję ratingową majątku i rejestrów przed oszustwem, kradzieżą lub użyciem niezgodnym z przeznaczeniem, z uwzględnieniem charakteru, zakresu i złożoności jej działalności oraz charakteru i zakresu jej działalności w zakresie ratingu kredytowego;
b)
nie ujawniały żadnych informacji na temat ratingów kredytowych, możliwych przyszłych ratingów kredytowych lub perspektyw ratingowych agencji ratingowej, z wyjątkiem ujawniania ich ocenianemu podmiotowi i powiązanej stronie trzeciej;
c)
nie przekazywały poufnych informacji powierzonych agencji ratingowej analitykom ratingowym i pracownikom żadnej osoby bezpośrednio lub pośrednio powiązanej z agencją poprzez kontrolę ani żadnej innej osobie fizycznej, z której usług korzysta lub której usługi kontroluje dowolna osoba bezpośrednio lub pośrednio związana agencją poprzez kontrolę, ►C1 nie biorącej bezpośredniego udziału w działalności w zakresie ratingu kredytowego; oraz ◄
d)
nie wykorzystywały ani nie przekazywały informacji poufnych w celu przeprowadzenia operacji handlowych na instrumentach finansowych ani też w żadnym innym celu z wyjątkiem prowadzenia działalności w zakresie ratingu kredytowego. |
4. |
Osoby, o których mowa w pkt 1, nie żądają ani nie przyjmują pieniędzy, prezentów ani przysług od nikogo, z kim agencja ratingowa prowadzi interesy. |
5. |
Jeżeli osoba, o której mowa w pkt 1, uważa, że jakakolwiek inna taka osoba jest zaangażowana w działalność, która zdaniem tej osoby jest niezgodna z prawem, bezzwłocznie przekazuje taką informację pracownikowi ds. zgodności bez negatywnych skutków dla osoby przekazującej informację. |
6. |
Jeśli analityk ratingowy wypowiada stosunek pracy i rozpoczyna pracę w ocenianym podmiocie, w którego ratingu kredytowym uczestniczył, lub w przedsiębiorstwie finansowym, którym analityk ratingowy zajmował się w ramach swoich obowiązków w agencji ratingowej, agencja ratingowa dokonuje przeglądu odnośnej pracy analityka ratingowego zrealizowanej w ciągu dwóch lat poprzedzających jego odejście. |
7. |
Osoba, o której mowa w pkt 1, nie może zajmować kluczowych stanowisk kierowniczych w ocenianym podmiocie ani powiązanej stronie trzeciej przed upływem sześciu miesięcy od czasu wystawienia ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej. |
8. |
Do celów art. 7 ust. 4:
a)
agencje ratingowe zapewniają, aby główni analitycy ratingowi nie uczestniczyli w działalności w zakresie ratingu kredytowego związanej z tym samym ocenianym podmiotem lub powiązanej stronie trzeciej przez okres dłuższy niż cztery lata;
b)
agencje ratingowe inne niż agencje zaangażowane przez emitenta lub powiązaną stronę trzecią, a także wszystkie agencje ratingowe wystawiające ratingi państw zapewniają, aby:
(i)
analitycy ratingowi nie uczestniczyli w działalności w zakresie ratingu kredytowego związanej z tym samym ocenianym podmiotem lub powiązaną stroną trzecią przez okres dłuższy niż pięć lat;
(ii)
osoby zatwierdzające ratingi kredytowe nie uczestniczyły w działalności w zakresie ratingu kredytowego związanej z tym samym ocenianym podmiotem lub powiązaną stroną trzecią przez okres dłuższy niż siedem lat. Osoby, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b), nie mogą uczestniczyć w działalności w zakresie ratingu kredytowego związanej z ocenianym podmiotem lub powiązaną stroną trzecią, o których mowa w tych literach, przez okres dwóch lat, licząc od upływu okresów, o których mowa w tych literach. |
Sekcja D
Zasady dotyczące prezentacji ratingów kredytowych i perspektyw ratingowych
I. Obowiązki ogólne
1. |
Agencja ratingowa zapewnia wskazanie w każdym ratingu kredytowym i perspektywie ratingowej w sposób jasny i wyraźny imienia, nazwiska oraz stanowiska głównego analityka ratingowego uczestniczącego w danych czynnościach w zakresie ratingu kredytowego, a także imienia, nazwiska oraz funkcji osoby ponoszącej główną odpowiedzialność za zatwierdzenie danego ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej. |
2. |
Agencja ratingowa zapewnia co najmniej:
a)
wskazanie wszystkich istotnych źródeł wykorzystanych do przygotowania ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej, włącznie z ocenianym podmiotem lub, w odpowiednim przypadku, powiązaną z nim stroną trzecią, wraz ze wskazaniem, czy rating kredytowy lub perspektywa ratingowa zostały ujawnione temu ocenianemu podmiotowi lub powiązanej stronie trzeciej i zmienione po takim ujawnieniu, a przed jego wystawieniem;
b)
jasne wskazanie podstawowej metody lub wersji metody wykorzystanej do określenia ratingu wraz z odniesieniem do jej pełnego opisu; jeśli rating kredytowy oparty jest na więcej niż jednej metodzie lub jeśli wskazanie wyłącznie metody podstawowej mogłoby spowodować, że inwestorzy przeoczą inne ważne aspekty ratingu kredytowego, w tym wszelkie istotne dostosowania i odchylenia, agencja ratingowa wyjaśnia ten fakt w ratingu kredytowym i wskazuje, w jaki sposób poszczególne metody lub te różne inne aspekty są uwzględnione w ratingu kredytowym;
c)
wyjaśnienie znaczenia każdej kategorii ratingu, definicji niewypłacalności lub odzyskania wypłacalności oraz wszelkich właściwych ostrzeżeń dotyczących ryzyka, w tym analizy wrażliwości odnośnych kluczowych założeń ratingowych, np. matematycznych i korelacyjnych, wraz z ratingiem kredytowym scenariusza pesymistycznego i ratingiem kredytowym scenariusza optymistycznego;
d)
jasne i wyraźne wskazanie daty pierwszego wydania ratingu kredytowego do rozpowszechniania i daty jego ostatniej aktualizacji, w tym perspektyw ratingowych;
e)
informację, czy rating kredytowy dotyczy nowo wyemitowanego instrumentu finansowego i czy agencja ratingowa ocenia ten instrument finansowy po raz pierwszy; oraz
f)
w przypadku perspektywy ratingowej – podanie horyzontu czasowego, podczas którego spodziewana jest zmiana ratingu kredytowego. Publikując ratingi kredytowe lub perspektywy ratingowe, agencje ratingowe uwzględniają odniesienie do historycznych wskaźników niewypłacalności, publikowanych przez Urząd w centralnym repozytorium zgodnie z art. 11 ust. 2, i dołączają doń wyjaśnienie znaczenia tych wskaźników niewypłacalności. |
2a. |
Do ujawnionych metod ratingowych, modeli i podstawowych założeń ratingowych, agencja ratingowa dołącza wytyczne wyjaśniające założenia, parametry, ograniczenia i niewiadome dotyczące modeli i metod ratingowych stosowanych w ratingach kredytowych, w tym symulacje warunków skrajnych przeprowadzone przez agencję ratingową przy opracowywaniu ratingów kredytowych, informacje w zakresie ratingu kredytowego dotyczące analizy przepływów pieniężnych przeprowadzonej lub wykorzystanej przez agencję oraz, w stosownych przypadkach, informacje o wszelkich spodziewanych zmianach ratingu kredytowego. Wytyczne takie muszą być jasne i łatwo zrozumiałe. |
3. |
Agencja ratingowa wystosowuje informację do ocenianego podmiotu, w jego godzinach pracy, z wyprzedzeniem co najmniej jednego pełnego dnia roboczego przed publikacją ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej. Informacja ta obejmuje główne punkty, na podstawie których zostały wystawione rating lub perspektywa ratingowa, aby umożliwić ocenianemu podmiotowi zwrócenie uwagi agencji ratingowej na ewentualne błędy merytoryczne. |
4. |
Ujawniając rating kredytowy lub perspektywę ratingową, agencja ratingowa jasno i wyraźnie określa wszelkie cechy lub ograniczenia tego ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej. W szczególności agencja ratingowa wyraźnie określa w chwili ujawnienia wszelkich ratingów kredytowych lub perspektyw ratingowych, czy uznaje jakość dostępnych informacji o ocenianym podmiocie za zadowalającą oraz w jakim stopniu zweryfikowała informacje dostarczone przez oceniany podmiot lub powiązaną stronę trzecią. Jeśli rating kredytowy lub perspektywa ratingowa dotyczą podmiotu lub instrumentu finansowego, w odniesieniu do których dane historyczne są ograniczone, agencja ratingowa podaje wyraźnie i w widocznym miejscu informację o takich ograniczeniach. Jeżeli brak jest wiarygodnych danych lub złożona struktura nowego typu instrumentu finansowego lub jakość dostępnych informacji nie jest zadowalająca lub budzi poważne wątpliwości co do możliwości wystawienia wiarygodnego ratingu kredytowego przez agencję ratingową, agencja powstrzymuje się od wystawiania ratingu kredytowego lub wycofuje istniejący rating kredytowy. |
5. |
Ogłaszając rating kredytowy lub perspektywę ratingową, agencja ratingowa wyjaśnia w informacji prasowej lub w sprawozdaniu kluczowe czynniki stanowiące podstawę ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej. Jeśli informacje wymienione w pkt 1, 2 i 4 są nieproporcjonalne w stosunku do długości rozpowszechnianego sprawozdania, wystarczające będzie wyraźne i jasne odesłanie w samym sprawozdaniu do miejsca, w którym można bezpośrednio i łatwo uzyskać takie informacje, włącznie z bezpośrednim linkiem internetowym do tych informacji na odpowiedniej stronie internetowej agencji ratingowej. |
6. |
Agencja ratingowa systematycznie ujawnia na swojej stronie internetowej informacje o wszystkich podmiotach lub instrumentach dłużnych zgłoszonych do niej w celu dokonania wstępnej weryfikacji lub wstępnego ratingu, a także powiadamia o tym Urząd. Informacje takie są ujawniane bez względu na to, czy emitenci zawierają z agencją ratingową umowę o wystawienie ostatecznego ratingu. |
II. Dodatkowe obowiązki dotyczące ratingów kredytowych ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄
1. |
Jeśli agencja ratingowa ocenia ►M5 instrument sekurytyzacyjny ◄ , przedstawia w ratingu kredytowym wszelkie informacje o analizie strat i przepływów pieniężnych, którą przeprowadziła lub na której się oparła, i wskazania wszelkich spodziewanych zmian ratingu kredytowego. |
2. |
Agencja ratingowa określa, na jakim poziomie przeprowadziła analizę bazowych instrumentów finansowych lub innych ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ , a także ocenia tę analizę. Agencja ratingowa ujawnia, czy przeprowadziła taką analizę oraz jej ocenę, czy też oparła się na ocenie strony trzeciej, wskazując, w jaki sposób wynik takiej oceny wpływa na rating kredytowy. |
▼M3 —————
III. Dodatkowe obowiązki związane z ratingami państw
1. W przypadku wystawiania przez agencję ratingową ratingu państwa lub powiązanej z nim perspektywy ratingowej, jednocześnie przedstawia ona szczegółowy raport z badania wyjaśniający wszelkie założenia, parametry, ograniczenia i niewiadome, a także wszelkie inne informacje brane pod uwagę przy ustalaniu ratingu państwa lub perspektywy ratingowej. Raport ten jest publicznie dostępny, jasny i łatwo zrozumiały.
2. Publicznie dostępny raport z badań dołączony do zmiany wcześniejszego ratingu państwa lub powiązanej z nim perspektywy ratingowej zawiera co najmniej:
szczegółową ocenę zmian założeń ilościowych uzasadniających przyczyny zmiany ratingu oraz ich względną wagę. Taka szczegółowa ocena powinna zawierać opis następujących elementów: dochodu na mieszkańca, wzrostu PKB, inflacji, salda budżetowego, salda obrotów z zagranicą, zadłużenia zagranicznego, wskaźnika rozwoju gospodarczego, wskaźnika niewykonania zobowiązań i innych istotnych, uwzględnionych elementów. Dane te powinny być uzupełnione o względną wagę każdego czynnika;
szczegółową ocenę zmian założeń jakościowych uzasadniających przyczyny zmiany ratingu oraz ich względną wagę;
szczegółowy opis zagrożeń, ograniczeń i niewiadomych związanych ze zmianą ratingu; oraz
streszczenie protokołów z posiedzeń komisji ratingowej, która zdecydowała o zmianie ratingu.
3. Bez uszczerbku dla załącznika I sekcja D część I pkt 3 agencja ratingowa wystawiająca rating państwa lub powiązaną z nim perspektywę ratingową publikuje je zgodnie z art. 8a dopiero po zakończeniu dnia sesyjnego rynków regulowanych i co najmniej na jedną godzinę przed ich otwarciem.
4. Bez uszczerbku dla załącznika I sekcja D część I pkt 5, zgodnie z którym agencja ratingowa ogłaszająca rating kredytowy wyjaśnia w komunikatach prasowych lub sprawozdaniach kluczowe czynniki stanowiące podstawę ratingu kredytowego, oraz chociaż polityka krajowa może być czynnikiem stanowiącym podstawę ratingu państwa, zalecenia dotyczące polityki, wskazania lub wytyczne pod adresem ocenianych podmiotów, w tym państw lub ich władz regionalnych i lokalnych, nie są częścią ratingów państw ani perspektyw ratingowych.
Sekcja E
Ujawnianie informacji
I. Ogólne ujawnianie informacji
Agencja ratingowa zwykle ujawnia fakt, że została zarejestrowana zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, oraz następujące informacje:
1. |
wszelkie faktyczne i potencjalne konflikty interesów, o których mowa w pkt 1 sekcji B; |
2. |
wykaz usług dodatkowych; |
3. |
politykę agencji ratingowej w zakresie publikacji ratingów kredytowych i innych powiązanych komunikatów, w tym perspektyw ratingowych; |
4. |
ogólny charakter ustaleń w zakresie wynagrodzeń; |
5. |
metody oraz opisy modeli i kluczowych założeń ratingowych, np. matematycznych lub korelacyjnych, stosowanych w działalności w zakresie ratingu kredytowego, oraz wszelkie istotne zmiany; |
6. |
wszelkie istotne zmiany, jakie dotyczą jej systemów, zasobów i procedur; oraz |
7. |
w stosownym przypadku, swój kodeks postępowania. |
II. Okresowe ujawnianie informacji
Agencja ratingowa okresowo ujawnia następujące informacje:
1. |
co sześć miesięcy dane na temat historycznych wskaźników niewypłacalności jej kategorii ratingowych, z rozróżnieniem na emitentów z głównych obszarów geograficznych, a także informację, czy wskaźniki niewypłacalności tych kategorii z czasem uległy zmianie; |
2. |
raz do roku następujące informacje:
a)
wykaz opłat pobieranych od każdego klienta za poszczególne ratingi kredytowe oraz wszelkie usługi pomocnicze;
aa)
politykę cenową, w tym strukturę opłat i kryteria ustalania cen w odniesieniu do ratingów kredytowych różnych klas aktywów;
b)
wykaz tych klientów agencji ratingowej, których wkład w stopę wzrostu generowania przychodu agencji ratingowej w poprzednim roku obrotowym był wyższy niż stopa wzrostu całkowitego przychodu agencji ratingowej w tym roku więcej niż półtorakrotnie. Każdy taki klient jest umieszczany na tej liście wyłącznie wtedy, gdy w danym roku stanowił ponad 0,25 % całkowitego uzyskanego na całym świecie przychodu agencji ratingowej na poziomie globalnym; oraz
c)
zestawienie ratingów kredytowych wystawionych w ciągu roku, z którego wynika wielkość udziału niezamówionych ratingów kredytowych. Do celów niniejszego ustępu „klient” oznacza podmiot, jego jednostki zależne i stowarzyszone, w których udziały podmiotu wynoszą powyżej 20 %, jak również wszelkie inne podmioty, wobec których negocjował on strukturyzację emisji długu w imieniu klienta, jeżeli na rzecz agencji ratingowej wniesiono bezpośrednio lub pośrednio opłatę z tytułu ratingu tej emisji długu. |
III. Sprawozdanie w sprawie przejrzystości
Agencja ratingowa co roku udostępnia następujące informacje:
1. |
szczegółowe informacje na temat struktury prawnej i własnościowej agencji ratingowej, w tym informacje na temat pakietów akcji w rozumieniu art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym ( 19 ); |
2. |
opis wewnętrznych mechanizmów kontroli zapewniających jakość jej działalności w zakresie ratingu kredytowego; |
3. |
dane statystyczne dotyczące przypisania jej pracowników do nowych ratingów kredytowych, przeglądów ratingów kredytowych, oceny metod lub modeli i wyższej kadry kierowniczej oraz przypisania jej pracowników do działalności ratingowej w odniesieniu do różnych klas aktywów (korporacyjne – finansowe strukturyzowane – państwowe); |
4. |
opis polityki dotyczącej prowadzenia jej rejestrów; |
5. |
wynik corocznego wewnętrznego przeglądu w zakresie niezależności jej komórki ds. nadzoru zgodności z prawem; |
6. |
opis polityki dotyczącej rotacji jej zarządu i analityków ratingowych; |
7. |
informacje finansowe na temat przychodu agencji ratingowej, w tym łącznego obrotu, z podziałem na opłaty za usługi w zakresie ratingu kredytowego i usługi pomocnicze, wraz z ich pełnym opisem zawierającym przychody generowane przez usługi pomocnicze świadczone klientom korzystającym z usług ratingowych oraz przypisanie opłat do ratingów kredytowych różnych klas aktywów. Informacje na temat łącznego obrotu obejmują również podział geograficzny tego obrotu na przychody uzyskane na terenie Unii oraz przychody światowe; |
8. |
oświadczenie dotyczące zarządzania w rozumieniu art. 46a ust. 1 dyrektywy Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek ( 20 ). Do celów tego oświadczenia agencja ratingowa dostarcza informacje, o których mowa w art. 46a ust. 1 lit. d) tej dyrektywy, niezależnie od tego, czy podlega ona przepisom dyrektywy 2004/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie ofert przejęcia ( 21 ). |
ZAŁĄCZNIK II
INFORMACJE, KTÓRE NALEŻY ZAWRZEĆ WE WNIOSKU REJESTRACYJNYM
1. |
Pełna nazwa agencji ratingowej, jej siedziba i adres ►M3 w Unii ◄ |
2. |
Nazwisko i dane kontaktowe osoby do kontaktu oraz pracownika ds. zgodności |
3. |
Forma prawna |
4. |
Klasa ratingów kredytowych, w zakresie których agencja ratingowa ubiega się o rejestrację |
5. |
Struktura własnościowa |
6. |
Struktura organizacyjna i ład korporacyjny |
7. |
Zasoby finansowe przeznaczone na wykonywanie działalności w zakresie ratingu kredytowego |
8. |
Personel agencji ratingowej i poziom jego wiedzy specjalistycznej |
9. |
Informacje dotyczące jednostek zależnych agencji ratingowej |
10. |
Opis procedur i metod, w oparciu o które dokonuje się wystawiania i przeglądu ratingów kredytowych |
11. |
Polityka i procedury mające na celu wskazywanie, ujawnianie wszelkich konfliktów interesów i zarządzanie nimi |
12. |
Informacje dotyczące analityków ratingowych |
13. |
Ustalenia w zakresie wynagrodzeń i oceniania wyników |
14. |
Usługi inne niż działalność w zakresie ratingu kredytowego, które agencja ratingowa zamierza świadczyć |
15. |
Program działalności ze wskazaniem, gdzie będzie prowadzona główna działalność, i zakładanych oddziałów oraz określenie rodzaju planowanej działalności |
16. |
Dokumenty i szczegółowe informacje dotyczące przewidywanego stosowania zatwierdzenia |
17. |
Dokumenty i szczegółowe informacje na temat przewidywanych ustaleń dotyczących outsourcingu, w tym informacje na temat podmiotów wykonujących funkcje będące przedmiotem outsourcingu. |
ZAŁĄCZNIK III
Wykaz naruszeń, o których mowa w art. 24 ust. 1 i art. 36a ust. 1
I. Naruszenia związane z konfliktami interesów oraz wymaganiami organizacyjnymi i operacyjnymi
Agencja ratingowa narusza przepisy art. 4 ust. 3, jeżeli zatwierdza rating kredytowy wystawiony w państwie trzecim, gdy nie są spełnione warunki określone w tym ustępie, chyba że agencja ratingowa nie może wiedzieć, jakie są przyczyny leżące u podstaw tego naruszenia, lub przyczyny te są poza jej kontrolą.
Agencja ratingowa narusza przepisy art. 4 ust. 4 akapit drugi, jeżeli wykorzystuje zatwierdzenie ratingu kredytowego wystawionego w państwie trzecim z zamiarem uniknięcia wymogów niniejszego rozporządzenia.
Agencja ratingowa narusza przepisy art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 1, jeżeli nie ustanawia zarządu lub rady nadzorczej.
Agencja ratingowa narusza przepisy art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 2 akapit pierwszy, jeżeli nie gwarantuje, że jej interesy gospodarcze nie mają wpływu na niezależność ani dokładność działalności w zakresie ratingu kredytowego.
Agencja ratingowa narusza przepisy art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 2 akapit drugi, jeżeli wyznacza wyższą kadrę kierowniczą, która nie charakteryzuje się dobrą reputacją, nie posiada wystarczających kwalifikacji lub doświadczenia, lub nie może zapewnić należytego i ostrożnego zarządzania agencją ratingową.
Agencja ratingowa narusza przepisy art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 2 akapit trzeci, jeżeli nie wyznacza wymaganej liczby niezależnych członków zarządu lub rady nadzorczej.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 2 akapit czwarty, jeżeli ustanawia system wynagrodzeń niezależnych członków zarządu lub rady nadzorczej, który jest powiązany z wynikami działalności agencji ratingowej lub nie zapewnia niezależności ich oceny; lub ustala długość kadencji niezależnych członków zarządu lub rady nadzorczej na okres przekraczający pięć lat lub na odnawialny okres; lub poprzez odwołanie niezależnego członka zarządu lub rady nadzorczej w przypadkach innych niż niewłaściwe postępowanie lub niewystarczające wyniki.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 2 akapit piąty, jeżeli wyznacza członków zarządu lub rady nadzorczej, którzy nie posiadają wystarczającej wiedzy specjalistycznej w zakresie usług finansowych; lub jeżeli agencja ratingowa wystawia ratingi kredytowe ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ i nie powołała co najmniej jednego niezależnego członka zarządu lub rady nadzorczej oraz jednego innego członka tego organu posiadającego dogłębną wiedzę i doświadczenie zdobyte na wyższym poziomie zarządzania na rynkach ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ .
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 2 akapit szósty, jeżeli nie gwarantuje wykonywania zadań związanych z monitorowaniem spraw, o których mowa w akapicie szóstym tego punktu, przez niezależnych członków zarządu lub rady nadzorczej.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 2 akapit siódmy, jeżeli nie gwarantuje okresowego przedstawiania zarządowi lub radzie nadzorczej przez niezależnych członków zarządu lub rady nadzorczej swoich opinii w sprawach, o których mowa w akapicie szóstym tego punktu, lub udostępniania tych opinii – na wniosek – Urzędowi.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 3, jeżeli nie ustanawia odpowiedniej polityki lub procedur zapewniających wypełnianie przez nią obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 4, jeżeli nie posiada prawidłowych procedur administracyjnych lub księgowych, mechanizmów kontroli wewnętrznej, skutecznych procedur oceny ryzyka lub skutecznych rozwiązań w zakresie kontroli lub bezpieczeństwa w systemach przetwarzania informacji; lub nie określiła lub nie utrzymuje procedur decyzyjnych lub struktur organizacyjnych wymaganych w tym punkcie.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 5, jeżeli nie ustanawia lub nie utrzymuje stałej i skutecznej komórki ds. nadzoru zgodności z prawem, która działa niezależnie.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 6 akapit pierwszy, jeżeli nie zapewnia spełnienia określonych w akapicie pierwszym tego punktu warunków umożliwiających komórce ds. nadzoru zgodności z prawem wypełnianie swoich obowiązków w sposób właściwy lub niezależny.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 7, gdy nie tworzy odpowiednich i skutecznych rozwiązań organizacyjnych lub administracyjnych mających na celu zapobieganie konfliktom interesów, o których mowa w załączniku I sekcja B pkt 1, ich wskazywanie i eliminowanie lub zarządzanie nimi i ujawnianie ich lub nie zapewnia prowadzenia rejestrów wszystkich istotnych zagrożeń dla niezależności działalności w zakresie ratingu kredytowego, w tym zagrożeń dla zasad dotyczących analityków ratingowych, o których mowa w załączniku I sekcja C, oraz nie posiada zabezpieczeń stosowanych w celu zmniejszenia tych zagrożeń.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 8, jeżeli nie stosuje odpowiednich systemów, zasobów lub procedur w celu zapewnienia ciągłości i regularności w realizacji jej działalności w zakresie ratingu kredytowego.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 9, jeżeli nie ustanawia komórki ds. przeglądu, która:
jest odpowiedzialna za okresowe przeglądy jej metod, modeli i kluczowych założeń ratingowych lub wszelkie istotne zmiany lub stosowność tych metod, modeli lub kluczowych założeń ratingowych, jeżeli są one stosowane lub mają być stosowane do oceny nowych instrumentów finansowych;
jest niezależna od działów odpowiedzialnych za działalność w zakresie ratingu kredytowego; lub
podlega członkom zarządu lub rady nadzorczej.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja A pkt 10, jeżeli nie monitoruje lub nie ocenia adekwatności i skuteczności swoich systemów, mechanizmów kontroli wewnętrznej i rozwiązań wprowadzonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem lub nie podejmuje odpowiednich działań mających na celu zaradzenie wszelkim brakom.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2 w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 1, jeżeli nie wskazuje i nie eliminuje wszelkich istniejących lub potencjalnych konfliktów interesów lub nie zarządza takimi konfliktami i nie ujawniania w sposób jasny lub wyraźny takich konfliktów, które mogą wpływać na analizy lub oceny analityków ratingowych i pracowników tej agencji, lub wszelkich innych osób fizycznych, z których usług korzysta lub której usługi kontroluje agencja ratingowa, biorących bezpośredni udział w działalności w zakresie ratingów kredytowych lub osób zatwierdzających ratingi kredytowe i perspektywy ratingowe.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2 w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 3 akapit pierwszy, jeżeli wystawia rating kredytowy lub perspektywę ratingową w okolicznościach określonych w akapicie pierwszym tego punktu lub, w przypadku gdy rating kredytowy lub perspektywa ratingowa już istnieje, nie ujawnia niezwłocznie, że na rating kredytowy lub perspektywę ratingową mogły mieć wpływ takie okoliczności.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z załącznikiem I sekcja B, pkt 3a, jeżeli nie ujawnia, że na istniejący rating kredytowy lub perspektywę ratingową mogły mieć wpływ okoliczności określone w lit. a) i b) tego punktu.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2 w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 3 akapit drugi, jeżeli nie ocenia niezwłocznie, czy istnieją powody do ponownego wystawienia ratingu lub do wycofania istniejącego ratingu kredytowego bądź perspektywy ratingowej.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2 w związku z załącznikiem I sekcja B część I pkt 4 akapit pierwszy, jeżeli ocenia podmioty w przypadku, gdy sama agencja ratingowa lub jakakolwiek inna osoba, posiadająca bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5 % kapitału albo prawa głosu w agencji ratingowej lub w inny sposób wywierająca znaczący wpływ na działalność agencji ratingowej, świadczy usługi konsultacyjne lub doradcze na rzecz tego ocenianego podmiotu lub powiązanej strony trzeciej w odniesieniu do struktury korporacyjnej lub prawnej, aktywów, zobowiązań lub działalności tego ocenianego podmiotu lub powiązanej strony trzeciej.
Agencja ratingowa narusza art. 6a ust. 1, jeżeli jeden z jej akcjonariuszy lub wspólników posiadający co najmniej 5 % kapitału lub prawa głosu w tej agencji ratingowej lub w spółce, która jest w stanie sprawować kontrolę nad tą agencją ratingową lub wywierać na nią decydujący wpływ, narusza jeden z zakazów określonych w lit. a)–e) tego samego ustępu, z wyjątkiem zakazu określonego w lit. a) dotyczącego jednostek uczestnictwa w zdywersyfikowanych programach zbiorowego inwestowania, w tym zarządzanych funduszach takich jak fundusze emerytalne lub ubezpieczenia na życie, pod warunkiem że jednostki uczestnictwa w takich z programach nie umożliwiają akcjonariuszowi lub wspólnikowi agencji ratingowej wywierania znacznego wpływu na działalność tych programów.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 4 akapit trzeci część pierwsza, jeżeli nie zapewnia, że świadczenie usług dodatkowych nie powoduje powstania konfliktu interesów z działalnością w zakresie ratingu kredytowego.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 5, jeżeli nie gwarantuje, że analitycy ratingowi lub osoby zatwierdzające ratingi nie składają propozycji ani zaleceń dotyczących opracowywania ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ , w stosunku do których agencja ratingowa ma wystawić rating kredytowy.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 6, jeżeli nie opracowuje kanałów sprawozdawczości lub kanałów komunikacyjnych w taki sposób, aby zapewnić niezależność osób, o których mowa w sekcji B pkt 1, od pozostałej działalności agencji ratingowej wykonywanej na zasadach komercyjnych.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 8 akapit drugi, jeżeli nie przechowuje rejestrów przez co najmniej trzy lata po wycofaniu jej rejestracji.
Agencja ratingowa, która zawarła umowę o wystawianie ratingów kredytowych resekurytyzacji, narusza art. 6b ust. 1, jeżeli wystawia ratingi kredytowe nowej resekurytyzacji, których aktywa bazowe pochodzą od tej samej jednostki inicjującej, przez okres dłuższy niż cztery lata.
Agencja ratingowa, która zawarła umowę na wystawianie ratingów kredytowych resekurytyzacji, narusza art. 6b ust. 3, poprzez zawieranie nowych umów na wystawianie ratingów kredytowych resekurytyzacji, których aktywa bazowe pochodzą od tej samej jednostki inicjującej, przez okres równy okresowi trwania wygasłego stosunku umownego, o którym mowa w art. 6b ust. 1 i 2, ale nieprzekraczający czterech lat.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 1, jeżeli nie gwarantuje, że analitycy ratingowi, pracownicy agencji ratingowej lub wszelkie inne osoby fizyczne, z których usług korzysta lub których usługi kontroluje agencja ratingowa, bezpośrednio uczestniczące w działalności w zakresie ratingu kredytowego, posiadają odpowiednią wiedzę i doświadczenie do wykonywania przydzielonych im obowiązków.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 2, jeżeli nie zapewnia, aby osoby, o których mowa w art. 7 ust. 1, nie inicjowały negocjacji ani nie uczestniczyły w negocjacjach dotyczących opłat lub płatności z żadnym ocenianym podmiotem, powiązaną z nim stroną trzecią lub inną osobą bezpośrednio lub pośrednio związaną z ocenianym podmiotem przez kontrolę.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 3, w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 3 lit. a), jeżeli nie zapewni, aby osoba, o której mowa w pkt 1 tej sekcji, podjęła wszelkie uzasadnione środki w celu ochrony posiadanego przez agencję ratingową majątku lub rejestrów przed oszustwem, kradzieżą lub użyciem niezgodnym z przeznaczeniem, z uwzględnieniem charakteru, zakresu i złożoności jej działalności oraz charakteru i zakresu jej działalności w zakresie ratingu kredytowego.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 3, w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 5, jeżeli wyciąga negatywne konsekwencje wobec osoby, o której mowa w pkt 1 tej sekcji, w przypadku gdy osoba ta przekazuje pracownikowi ds. zgodności stosowne informacje, jeżeli uważa, że inna osoba, o której mowa w pkt 1 niniejszej sekcji, jest zaangażowana w działalność, która zdaniem tej osoby jest niezgodna z prawem.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 3, w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 6, jeżeli nie dokonuje przeglądu odnośnej pracy analityka ratingowego zrealizowanej w ciągu dwóch lat poprzedzających jego odejście, w przypadku gdy dany analityk ratingowy wypowiada stosunek pracy i rozpoczyna pracę w ocenianym podmiocie, w którego ratingu kredytowym uczestniczył, lub w przedsiębiorstwie finansowym, którym analityk ratingowy zajmował się w ramach swoich obowiązków w agencji ratingowej.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 3 w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 1, jeżeli nie zapewnia, aby osoby, o których mowa w tym punkcie, nie kupowały ani nie sprzedawały instrumentów finansowych, o których mowa w tym punkcie, ani też nie realizowały żadnych transakcji, których przedmiotem są te instrumenty.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 3 w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 2, jeżeli nie zapewnia, aby osoby, o których mowa w pkt 1 tej sekcji, nie uczestniczyły w określaniu ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej zgodnie z pkt 2 tej sekcji, ani w inny sposób nie wpływały na ich określenie.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 3, w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 3 lit. b), c) i d), jeżeli nie zapewnia, aby osoby, o których mowa w pkt 1 niniejszej sekcji, nie ujawniały, nie wykorzystywały ani nie przekazywały informacji, o których mowa w tych literach.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 3, w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 4, jeżeli nie zapewnia, aby osoby, o których mowa w pkt 1 niniejszej sekcji, nie żądały ani nie przyjmowały pieniędzy, prezentów ani przysług od nikogo, z kim agencja ratingowa prowadzi interesy.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 3 w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 7, jeżeli nie zapewnia, aby osoby, o których mowa w pkt 1 tej sekcji nie zajmowały kluczowych stanowisk kierowniczych w ocenianym podmiocie ani powiązanej stronie trzeciej przed upływem sześciu miesięcy od czasu wystawienia ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 4, w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 8 akapit pierwszy lit. a), jeżeli nie zapewnia, aby główni analitycy ratingowi nie uczestniczyli w działalności w zakresie ratingu kredytowego związanej z tym samym ocenianym podmiotem lub powiązanymi z nim stronami trzecimi przez okres dłuższy niż cztery lata.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 4 w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 8 akapit pierwszy lit. b) ppkt (i), jeżeli nie zapewnia, aby w przypadku sporządzania niezamówionych ratingów kredytowych lub ratingów państw analitycy ratingowi nie uczestniczyli w działalności w zakresie ratingu kredytowego związanej z tym samym ocenianym podmiotem lub powiązaną stroną trzecią przez okres dłuższy niż pięć lat.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 4 w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 8 akapit pierwszy lit. b) ppkt (ii), jeżeli nie zapewnia, aby, w przypadku sporządzania niezamówionych ratingów kredytowych lub ratingów państw, osoby zatwierdzające ratingi nie uczestniczyły w działalności w zakresie ratingu kredytowego związanej z tym samym ocenianym podmiotem lub powiązaną stroną trzecią przez okres dłuższy niż siedem lat.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 4 w związku z przepisami załącznika I sekcja C pkt 8 akapit drugi, jeżeli nie zapewnia, aby osoby, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b) tego punktu, nie uczestniczyły w działalności w zakresie ratingu kredytowego dotyczącej ocenianego podmiotu lub powiązanej strony trzeciej, o których mowa w tych literach, przez okres dwóch lat, licząc od upływu terminów wskazanych w tych literach.
Agencja ratingowa narusza art. 7 ust. 5, jeżeli wprowadza systemy wynagrodzenia lub oceny pracy uzależnione od wysokości przychodów uzyskiwanych przez tę agencję ratingową od ocenianych podmiotów lub powiązanych stron trzecich.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 2, jeżeli nie przyjmuje, nie wdraża lub nie egzekwuje odpowiednich środków w celu zapewnienia, aby wystawiane przez nią ratingi kredytowe i perspektywy ratingowe były oparte na wnikliwej analizie wszystkich dostępnych jej informacji, istotnych dla analizy zgodnie ze stosowanymi przez nią metodami ratingowymi.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 2, jeżeli wykorzystuje informacje nieobjęte zakresem art. 8 ust. 2.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 2a, jeżeli wystawia zmiany ratingów kredytowych, które nie są zgodne z opublikowanymi przez nią metodami ratingowymi.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 3, jeżeli nie stosuje rygorystycznych, systematycznych i aktualnych metod ratingu, podlegających walidacji na podstawie doświadczeń z przeszłości, w tym w formie ponownej weryfikacji.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 4 akapit pierwszy, jeżeli odmawia wystawienia ratingu kredytowego podmiotu lub instrumentu finansowego z powodu tego, że część tego podmiotu lub instrumentu finansowego została wcześniej oceniona przez inną agencję ratingową.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 4 akapit drugi, jeżeli nie rejestruje wszystkich przypadków, w których w procesie wystawiania ratingu kredytowego inaczej ocenia ona istniejące ratingi kredytowe przygotowane przez inną agencję ratingową i dotyczące aktywów bazowych lub ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ lub jeżeli nie podaje uzasadnienia odmiennej oceny.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 5 akapit pierwszy zdanie pierwsze, jeżeli nie monitoruje swoich ratingów kredytowych innych niż ratingi państw lub nie poddaje przeglądowi swoich ratingów kredytowych innych niż ratingi państw i metod ratingowych na bieżąco, a co najmniej raz w roku.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 5 akapit drugi w związku z przepisami art. 8 ust. 5 akapit pierwszy zdanie pierwsze, jeżeli nie monitoruje swoich ratingów państw lub nie weryfikuje tych ratingów na bieżąco lub co najmniej raz na sześć miesięcy.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 5 zdanie drugie, jeżeli nie wprowadza wewnętrznych ustaleń w celu monitorowania wpływu zmian warunków makroekonomicznych lub warunków panujących na rynkach finansowych na ratingi kredytowe.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 6 lit. b), jeżeli w przypadku zmiany metod, modeli lub podstawowych założeń ratingowych nie dokonuje lub dokonuje nieterminowo przeglądu ratingów kredytowych, na które zmiany te mają wpływ zgodnie z tą literą, lub nie poddaje tych ratingów obserwacji w międzyczasie.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 6 lit. c), jeżeli nie dokonuje ponownej oceny ratingu kredytowego wystawionego w oparciu o metody, modele lub podstawowe założenia ratingowe, które ulegają zmianie, jeżeli ogólny połączony efekt tych zmian ma wpływ na ten rating kredytowy.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 6 lit. c) w związku z przepisami art. 8 ust. 7 lit. c), jeżeli nie wystawia ponownie ratingu kredytowego w sytuacji, gdy na wystawienie tego ratingu mają wpływ błędy w metodach ratingowych lub ich stosowaniu.
Agencja ratingowa narusza art. 9, jeżeli dokonuje outsourcingu ważnych funkcji operacyjnych w sposób w istotnym stopniu pogarszający jakość kontroli wewnętrznej agencji ratingowej lub zdolność Urzędu do nadzorowania wypełniania przez agencję ratingową zobowiązań wynikających z niniejszego rozporządzenia.
Agencja ratingowa narusza art. 10 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja D część I pkt 4 akapit drugi, jeżeli wystawia rating kredytowy lub nie wycofuje istniejącego ratingu kredytowego, gdy brak jest wiarygodnych danych lub złożona struktura nowego typu instrumentu finansowego lub jakość dostępnych informacji nie jest zadowalająca lub budzi poważne wątpliwości co do możliwości wystawienia wiarygodnego ratingu kredytowego przez agencję ratingową.
Agencja ratingowa narusza art. 10 ust. 6, jeżeli wykorzystuje nazwę Urzędu lub nazwę właściwego organu w sposób, który by wskazywał lub sugerował zatwierdzenie lub zaakceptowanie przez Urząd lub właściwy organ, ratingów kredytowych lub jakiejkolwiek działalności w zakresie ratingu kredytowego prowadzonych przez tę agencję ratingową.
Agencja ratingowa narusza art. 13, jeżeli pobiera opłaty za informacje udostępnione zgodnie z art. 8–12.
Agencja ratingowa będąca osobą prawną z siedzibą w Unii narusza art. 14 ust. 1, jeżeli nie występuje z wnioskiem o rejestrację do celów art. 2 ust. 1.
Agencja ratingowa narusza przepisy art. 8a ust. 3, jeżeli nie publikuje na swojej stronie internetowej lub nie przekazuje Urzędowi co roku pod koniec grudnia, zgodnie z załącznikiem I sekcja D część III pkt 3, kalendarza na kolejne 12 miesięcy z zaznaczonymi nie więcej niż trzema wypadającymi w piątki terminami publikacji niezamówionych ratingów państw i związanych z nimi perspektyw ratingowych, a także z wypadającymi w piątki terminami publikacji zamówionych ratingów państw i związanych z nimi perspektyw ratingowych.
Agencja ratingowa narusza art. 8a ust. 4, jeżeli odbiega od ogłoszonego kalendarza w przypadku, kiedy nie jest to niezbędne w celu wywiązania się z zobowiązań wynikających z art. 8 ust. 2, art. 10 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, albo jeżeli nie udziela szczegółowego wyjaśnienia powodów takiego odstępstwa od ogłoszonego kalendarza.
Agencja ratingowa narusza art. 10 ust. 2 w związku z załącznikiem I sekcja D część III pkt 3, jeżeli publikuje rating państw lub związaną z nim perspektywę ratingową w czasie trwania dnia roboczego na rynkach regulowanych lub mniej niż godzinę przed ich otwarciem.
Agencja ratingowa narusza art. 10 ust. 2 w związku z załącznikiem I sekcja D część III pkt 4, jeżeli w ratingach państw lub związanych perspektywach ratingowych uwzględnia zalecenia dotyczące polityki, wskazania lub wytyczne pod adresem ocenianych podmiotów, w tym państw lub ich władz regionalnych i lokalnych.
Agencja ratingowa narusza art. 8a ust. 2, jeżeli opiera swoje komunikaty publiczne dotyczące zmian ratingów państw, inne niż ratingi kredytowe, perspektywy ratingowe lub towarzyszące komunikaty prasowe, o których mowa w załączniku I sekcja D część III pkt 5, na informacjach znajdujących się w posiadaniu ocenianego podmiotu, jeżeli takie informacje ujawniono bez zgody ocenianego podmiotu, chyba że informacje te można uzyskać z ogólnie dostępnych źródeł lub nie ma uzasadnionych powodów, dla których oceniany podmiot miałby nie udzielić zgody na ujawnienie tych informacji.
Agencja ratingowa narusza art. 8a ust. 1, jeżeli nie publikuje sprawozdań dla poszczególnych państw, publicznie dostępnych w momencie ogłaszania przeglądu danej grupy krajów.
Agencja ratingowa narusza załącznik I sekcja D część III pkt 1, jeżeli wystawia rating państwa lub powiązanej z nim perspektywy ratingowej bez jednoczesnego dołączenia szczegółowego raportu z badania wyjaśniającego wszelkie założenia, parametry, ograniczenia i niewiadome, a także wszelkie inne informacje brane pod uwagę przy ustalaniu tego ratingu państwa lub perspektywy ratingowej lub jeżeli nie zadba o to, aby raport ten był publicznie dostępny, jasny i łatwo zrozumiały.
Agencja ratingowa narusza załącznik I sekcja D część III pkt 2, jeżeli nie publikuje raportu z badania dołączanego do zmiany wcześniejszego ratingu państwa lub powiązanej z nim perspektywy ratingowej lub jeżeli raport ten nie zawiera co najmniej informacji, o których mowa w załączniku I sekcja D część III pkt 2 lit. a)–d).
II. Naruszenia związane z utrudnianiem działalności w zakresie nadzoru
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z pkt 7 sekcji B załącznika I, nie prowadząc rejestrów lub ścieżek audytu swojej działalności w zakresie ratingu kredytowego zgodnie z wymogami określonymi w tych przepisach.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 8 akapit pierwszy, jeżeli rejestry i ścieżki audytu, o których mowa w pkt 7 tej sekcji, nie są przechowywane w jej siedzibie przez co najmniej pięć lat lub nie są one udostępniane na żądanie Urzędu.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 9, jeżeli rejestry zawierające wzajemne prawa i obowiązki agencji ratingowej i ocenianego podmiotu lub powiązanych z nim stron trzecich w ramach umowy świadczenia usług w zakresie ratingu kredytowego nie są przechowywane przez czas trwania stosunku umownego z ocenianym podmiotem lub powiązanymi z nim stronami trzecimi.
Agencja ratingowa narusza art. 14 ust. 3 akapit trzeci, jeżeli nie powiadamia Urzędu o planowanych istotnych zmianach w istniejących metodach ratingowych, modelach lub podstawowych założeniach ratingowych lub o proponowanych nowych metodach ratingowych, modelach lub podstawowych założeniach ratingowych, kiedy publikuje metody ratingowe na swojej stronie internetowej, zgodnie z art. 8 ust. 5a.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 5a akapit pierwszy, jeżeli nie publikuje na swojej stronie internetowej proponowanych nowych metod ratingowych, lub proponowanych istotnych zmian dotyczących metod ratingowych, które mogłyby mieć wpływ na rating kredytowy, wraz z wyjaśnieniem powodów i skutków zmian.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 7 lit. a), jeżeli nie powiadamia Urzędu o odkrytych błędach w metodach ratingowych lub w ich zastosowaniu lub jeżeli nie wyjaśnia ich wpływu na swoje ratingi kredytowe, w tym konieczności przeglądu wydanych przez siebie ratingów kredytowych.
Agencja ratingowa narusza art. 11 ust. 2, jeżeli nie udostępnia wymaganych informacji lub nie udostępnia ich w formacie wymaganym w tym ustępie.
Agencja ratingowa narusza art. 11a ust. 1, jeżeli nie udostępnia wymaganych informacji lub nie dostarcza tych informacji w wymaganym formacie, zgodnie z przepisami tego ustępu.
Agencja ratingowa narusza art. 11 ust. 3, w związku z przepisami załącznika I sekcja E część I pkt 2, jeżeli nie udostępnia Urzędowi wykazu usług dodatkowych.
Agencja ratingowa narusza art. 14 ust. 3 akapit drugi, jeżeli nie zgłasza Urzędowi wszelkich istotnych zmian w warunkach pierwszej rejestracji zgodnie z tym akapitem.
Agencja ratingowa narusza art. 23b ust. 1, jeżeli nie przedstawia informacji w odpowiedzi na decyzję wymagającą informacji zgodnie z art. 23b ust. 3 lub przedstawia nieprawidłowe lub wprowadzajace w błąd informacje w odpowiedzi na zwykły wniosek w sprawie informacji lub decyzję.
Agencja ratingowa narusza art. 23c ust. 1 lit. c), jeżeli nie przestawia wyjaśnień lub przedstawia nieprawidłowe lub wprowadzajace w bład wyjaśnienia co do faktów lub dokumentów związanych z przedmiotem lub celem inspekcji.
III. Naruszenia związane z przepisami dotyczącymi ujawniania informacji
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 2, jeżeli nie podaje do publicznej wiadomości nazw ocenianych podmiotów lub powiązanych stron trzecich, od których uzyskuje ponad 5 % swojego rocznego przychodu.
Agencja ratingowa narusza art. 6 ust. 2, w związku z przepisami załącznika I sekcja B pkt 4 akapit trzeci cześć druga, jeżeli w sprawozdaniu na temat ratingu ostatecznego nie ujawnia usług dodatkowych, jakie świadczyła na rzecz podmiotu ocenianego lub powiązanej z strony trzeciej.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 1, jeżeli nie ujawnia opinii publicznej metod, modeli lub podstawowych założeń ratingowych wykorzystywanych przez nią w działalności w zakresie ratingu kredytowego w sposób opisany w załączniku I sekcja E część I pkt 5.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 6 lit. a), jeżeli w przypadku zmiany metod, modeli lub podstawowych założeń ratingowych nie ujawnia niezwłocznie lub ujawnia, nie korzystając z tych samych środków komunikacji, które były wykorzystane do rozpowszechnienia dotkniętych zmianami ratingów kredytowych, prawdopodobnego zakresu ratingów kredytowych, na które będą miały wpływ te zmiany.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 6 lit. aa), jeżeli zamierza stosować nowe metody ratingowe i nie informuje o nich Urzędu ani nie publikuje niezwłocznie na swojej stronie internetowej wyników konsultacji oraz tych metod ratingowych, wraz z ich szczegółowymi objaśnieniami, oraz datą rozpoczęcia ich stosowania.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 7 lit. a), jeżeli nie powiadamia zainteresowanych ocenianych podmiotów o wykrytych błędach w jej metodach ratingowych lub w ich stosowaniu lub jeżeli nie wyjaśnia ich wpływu na swoje ratingi kredytowe, w tym konieczności dokonania przeglądu wystawionych przez siebie ratingów kredytowych.
Agencja ratingowa narusza art. 8 ust. 7 lit. b), jeżeli nie publikuje na swojej stronie internetowej wykrytych błędów w jej metodach ratingowych lub w ich stosowaniu, w przypadkach gdy takie błędy mają wpływ na ratingi kredytowe agencji ratingowej.
Agencja ratingowa narusza art. 10 ust. 1, jeżeli nie ujawnia nieselektywnie lub terminowo decyzji o przerwaniu dokonywania ratingu kredytowego, wraz z pełnym uzasadnieniem decyzji.
Agencja ratingowa narusza art. 10 ust. 2 w związku z przepisami załącznika I sekcja D część I pkt 1 lub 2, pkt 4 akapit pierwszy lub pkt 5 lub 6 lub przepisami załącznika I sekcji D część II lub III, jeżeli nie dostarcza informacji wymaganych na mocy tych przepisów, gdy przedstawia rating kredytowy lub perspektywę ratingową.
Agencja ratingowa narusza art. 10 ust. 2 w związku z przepisami z załącznika I sekcja D część I pkt 3, jeżeli nie informuje ocenianego podmiotu w godzinach jego pracy oraz z wyprzedzeniem co najmniej jednego pełnego dnia roboczego przed publikacją ratingu kredytowego lub perspektywy ratingowej.
Agencja ratingowa narusza art. 10 ust. 3, jeżeli nie zapewnia wyraźnego odróżnienia kategorii ratingu przypisywanych ►M5 instrumentów sekurytyzacyjnych ◄ , przy pomocy dodatkowego symbolu odróżniającego je od kategorii ratingu stosowanych w odniesieniu do wszelkich innych podmiotów, instrumentów finansowych lub zobowiązań finansowych.
Agencja ratingowa narusza art. 10 ust. 4, jeżeli nie ujawnia swojej polityki lub procedur dotyczących niezamówionych ratingów kredytowych.
Agencja ratingowa narusza art. 10 ust. 5, jeżeli przy wystawianiu niezamówionego ratingu kredytowego nie udostępnia informacji wymaganych na mocy tego ustępu lub nie oznacza niezamówionego ratingu kredytowego jako takiego.
Agencja ratingowa narusza art. 11 ust. 1, jeżeli nie ujawnia w całości lub nie aktualizuje natychmiast informacji dotyczących elementów określonych w załączniku I, sekcja E, część I.
ZAŁĄCZNIK IV
Wykaz współczynników związanych z okolicznościami obciążającymi i łagodzącymi do celów stosowania art. 36a ust. 3
Następujące współczynniki mają zastosowanie w sposób łączny do podstawowych kwot, o których mowa art. 36a ust. 2, na podstawie każdej z poniższych okoliczności obciążających lub łagodzących:
I. Współczynniki korygujące związane z okolicznościami obciążającymi
Jeżeli naruszenie popełniono wielokrotnie, w odniesieniu do każdego naruszenia stosuje się dodatkowy współczynnik równy 1,1.
Jeżeli naruszenie popełniano przez okres dłuższy niż sześć miesięcy, stosuje się współczynnik równy 1,5.
Jeżeli naruszenie ujawniło istotne systemowe słabości w zakresie organizacji agencji ratingowej, w szczególności stosowanych przez nią procedur bądź jej systemów zarządzania lub kontroli wewnętrznej, stosuje się współczynnik równy 2,2.
Jeżeli naruszenie ma niekorzystny wpływ na jakość ratingów ocenianych przez daną agencję ratingową, stosuje się współczynnik równy 1,5.
Jeżeli naruszenia dopuszczano się umyślnie, stosuje się współczynnik równy 2.
Jeżeli od momentu stwierdzenia naruszenia nie podjęto żadnych działań naprawczych, stosuje się współczynnik równy 1,7.
Jeżeli wyższa kadra kierownicza agencji ratingowej nie współpracuje z Urzędem w prowadzeniu przez ten organ dochodzeń, stosuje się współczynnik równy 1,5.
II. Współczynniki korygujące związane z okolicznościami łagodzącymi
Jeżeli naruszenie dotyczy naruszeń wymienionych w załączniku III sekcja II lub III i popełniano je przez okres krótszy niż 10 dni roboczych, stosuje się współczynnik równy 0,9.
Jeżeli wyższa kadra kierownicza agencji ratingowej może wykazać, że podjęła wszystkie konieczne środki, aby zapobiec naruszeniu, stosuje się współczynnik równy 0,7.
Jeżeli agencja ratingowa zwróciła Urzędowi uwagę na naruszenie szybko, skutecznie i w sposób kompletny, stosuje się współczynnik równy 0,4.
Jeżeli agencja ratingowa dobrowolnie zastosowała środki uniemożliwiające popełnienie podobnego naruszenia w przyszłości, stosuje się współczynnik równy 0,6.
( 1 ) Dz.U. L 193 z 18.7.1983, s. 1.
( 2 ) Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.
( 3 ) Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1.
( 4 ) Dz.U. L 302 z 17.11.2009, s. 32.
( 5 ) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 1.
( 6 ) Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1.
( 7 ) Dz.U. L 339 z 24.12.2003, s. 73.
( 8 ) Dyrektywa Komisji 2006/73/WE z dnia 10 sierpnia 2006 r. wprowadzająca środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na potrzeby tejże dyrektywy (Dz.U. L 241 z 2.9.2006, s. 26).
( 9 ) Dz.U. L 309 z 25.11.2005, s. 15.
( 10 ) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.
( 11 ) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.
( 12 ) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48.
( 13 ) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1.
( 14 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2859 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie ustanowienia europejskiego pojedynczego punktu dostępu zapewniającego scentralizowany dostęp do publicznie dostępnych informacji mających znaczenie dla usług finansowych, rynków kapitałowych i zrównoważonego rozwoju (Dz.U. L, 2023/2859, 20.12.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/2859/oj).
( 15 ) Dz.U. 17 z 6.10.1958, s. 385.
( 16 ) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
( 17 ) Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45.
( 18 ) Dyrektywa Komisji 2004/72/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. wykonująca dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie dopuszczalnych praktyk rynkowych, definicji informacji wewnętrznej w odniesieniu do towarowych instrumentów pochodnych, sporządzania list osób mających dostęp do informacji wewnętrznych, powiadamiania o transakcjach związanych z zarządem oraz powiadamiania o podejrzanych transakcjach (Dz.U. L 162 z 30.4.2004, s. 70).
( 19 ) Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.
( 20 ) Dz.U. L 222 z 14.8.1978, s. 11.
( 21 ) Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 12.