02006L0022 — PL — 02.02.2022 — 003.001

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B

►M4  DYREKTYWA 2006/22/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 15 marca 2006 r.

w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń (WE) nr 561/2006 i (UE) nr 165/2014 oraz dyrektywy 2002/15/WE w odniesieniu do przepisów socjalnych dotyczących działalności w transporcie drogowym oraz uchylająca dyrektywę Rady 88/599/EWG ◄

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 35)

zmieniona przez:

 

 

Dziennik Urzędowy

  nr

strona

data

►M1

DYREKTYWA KOMISJI 2009/4/WE z dnia 23 stycznia 2009 r.

  L 21

39

24.1.2009

 M2

DYREKTYWA KOMISJI 2009/5/WE z dnia 30 stycznia 2009 r.

  L 29

45

31.1.2009

►M3

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/403 z dnia 18 marca 2016 r.

  L 74

8

19.3.2016

►M4

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2020/1057 z dnia 15 lipca 2020 r.

  L 249

49

31.7.2020


sprostowana przez:

 C1

Sprostowanie, Dz.U. L 256, 29.9.2009, s.  38 (2009/5/WE)



▼B

▼M4

DYREKTYWA 2006/22/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 15 marca 2006 r.

w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń (WE) nr 561/2006 i (UE) nr 165/2014 oraz dyrektywy 2002/15/WE w odniesieniu do przepisów socjalnych dotyczących działalności w transporcie drogowym oraz uchylająca dyrektywę Rady 88/599/EWG

▼B

(Tekst mający znaczenie dla EOG)



▼M4

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza dyrektywa ustanawia minimalne warunki wykonania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 561/2006 ( 1 ) i (UE) nr 165/2014 ( 2 ) oraz dyrektywy 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 3 ).

▼B

Artykuł 2

Systemy kontroli

1.  

Państwa Członkowskie organizują system odpowiednich, regularnych kontroli prawidłowego i jednolitego wykonywania przepisów, o których mowa w art. 1, obejmujący zarówno kontrole drogowe, jak i kontrole na terenie przedsiębiorstw wszystkich rodzajów transportu.

▼M4

Kontrole te obejmują każdego roku szeroki i reprezentatywny przekrój pracowników wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego, kierowców, przedsiębiorstw i pojazdów objętych zakresem stosowania rozporządzeń (WE) nr 561/2006 i (UE) nr 165/2014 oraz pracowników wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego i kierowców objętych zakresem stosowania dyrektywy 2002/15/WE. Kontrole drogowe dotyczące przestrzegania przepisów dyrektywy 2002/15/WE ograniczają się do aspektów, które mogą być skutecznie kontrolowane za pomocą tachografu i powiązanego urządzenia rejestrującego. Kompleksowa kontrola przestrzegania przepisów dyrektywy 2002/15/WE może być przeprowadzana wyłącznie na terenie przedsiębiorstwa.

▼B

Państwa Członkowskie zapewniają stosowanie na swoim terytorium jednolitej krajowej strategii kontroli. W tym celu Państwa Członkowskie mogą wyznaczyć organ koordynujący działania podejmowane zgodnie z art. 4 i 6, o czym powiadamiają Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

2.  
O ile dotychczas tego nie uczyniono, Państwa Członkowskie nadają do dnia 1 maja 2007 r. upoważnionym funkcjonariuszom służb kontrolnych odpowiednie uprawnienia umożliwiające im prawidłowe wykonywanie zadań kontrolnych zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy.
3.  
►M4  

Każde państwo członkowskie organizuje kontrole w taki sposób, aby obejmowały one co najmniej 3 % dni przepracowanych przez kierowców pojazdów objętych zakresem stosowania rozporządzeń (WE) nr 561/2006 i (UE) nr 165/2014. Podczas kontroli drogowej kierowcy wolno kontaktować się z siedzibą główną, zarządzającym transportem lub inną osobą lub podmiotem, aby przed zakończeniem kontroli drogowej przedstawić wszelkie dowody, których obecności nie stwierdzono w pojeździe; pozostaje to bez uszczerbku dla obowiązków kierowcy dotyczących zapewnienia właściwego stosowania tachografu.

Od dnia 1 stycznia 2012 r. Komisja może w drodze aktu wykonawczego podwyższyć ten minimalny odsetek do 4 %, pod warunkiem że dane statystyczne zebrane zgodnie z art. 3 wykażą, że średnio ponad 90 % wszystkich skontrolowanych pojazdów jest wyposażonych w tachografy cyfrowe. Przy podejmowaniu tej decyzji Komisja bierze pod uwagę także skuteczność istniejących środków kontroli, w szczególności dostępność danych z tachografów cyfrowych na terenie przedsiębiorstw. Taki akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

 ◄

Nie mniej niż 15 % całkowitej liczby skontrolowanych dni roboczych podlega kontrolom drogowym, a nie mniej niż 30 % na terenie przedsiębiorstw. Od dnia 1 stycznia 2008 r. nie mniej niż 30 % z ogólnej liczby skontrolowanych dni roboczych będzie podlegało kontrolom drogowym, a nie mniej niż 50 % na terenie przedsiębiorstw.

▼M4

3a.  
Każde Państwo Członkowskie organizuje kontrole przestrzegania przepisów dyrektywy 2002/15/WE, uwzględniając system oceny ryzyka przewidziany w art. 9 niniejszej dyrektywy. Kontrole te skupiają się na danym przedsiębiorstwie, jeżeli co najmniej jeden z jego kierowców stale lub poważnie narusza przepisy rozporządzenia (WE) nr 561/2006 lub (UE) nr 165/2014.

▼M4

4.  
Informacje przedkładane Komisji zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i art. 13 dyrektywy 2002/15/WE zawierają liczbę kierowców poddanych kontrolom drogowym, liczbę kontroli na terenie przedsiębiorstw, liczbę skontrolowanych dni roboczych oraz liczbę i rodzaj ujawnionych naruszeń z zaznaczeniem, czy wykonywany był przewóz osób czy rzeczy.

▼B

Artykuł 3

Dane statystyczne

Państwa Członkowskie zapewniają, by dane statystyczne gromadzone w wyniku kontroli przeprowadzanych zgodnie z art. 2 ust. 1 i 3 grupowane były według następujących kategorii:

a) 

w przypadku kontroli drogowych:

i) 

kategoria drogi, tj. czy jest to autostrada, droga krajowa, czy droga niższej kategorii oraz państwo, w którym kontrolowany pojazd jest zarejestrowany, w celu uniknięcia dyskryminacji;

ii) 

rodzaj tachografu: analogowy lub cyfrowy;

b) 

w przypadku kontroli na terenie przedsiębiorstw:

i) 

rodzaj działalności transportowej, tj. czy jest to działalność międzynarodowa czy krajowa, transport osób czy rzeczy, na potrzeby własne lub zarobkowo;

ii) 

wielkość taboru przedsiębiorstwa;

iii) 

rodzaj tachografu: analogowy czy cyfrowy.

Powyższe dane statystyczne przedkładane są co dwa lata Komisji i publikowane w sprawozdaniu.

Właściwe organy Państw Członkowskich prowadzą rejestr danych zebranych w poprzednim roku.

Przedsiębiorstwa odpowiedzialne za kierowców zachowują przez okres jednego roku powierzone im przez organy kontrolne dokumenty, protokoły z wyników kontroli i inne istotne dane dotyczące kontroli przeprowadzonych na ich terenie lub dotyczące kontroli ich kierowców na drodze.

▼M4

Komisja udzieli, ο ile jest to wymagane, w drodze aktów wykonawczych, dodatkowych wyjaśnień dotyczących definicji kategorii określonych w akapicie pierwszym lit. a) i b). Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

▼B

Artykuł 4

Kontrole drogowe

1.  
Kontrole drogowe organizowane są w różnych miejscach, w dowolnym czasie i obejmują wystarczająco duży obszar sieci drogowej, aby utrudnić omijanie punktów kontroli.
2.  

Państwa Członkowskie zapewniają:

a) 

przygotowanie odpowiednich warunków dla zorganizowania punktów kontroli na istniejących i planowanych drogach lub w ich pobliżu, a w razie potrzeby, aby stacje paliw i inne bezpieczne miejsca przy autostradach mogły stanowić punkty kontrolne;

b) 

przeprowadzanie kontroli według wyrywkowego systemu rotacyjnego, z zachowaniem odpowiedniej równowagi geograficznej.

3.  
W trakcie kontroli drogowych kontrolowane są elementy określone w części A załącznika I. Jeśli wymaga tego sytuacja, kontrole mogą skupiać się na określonym elemencie.
4.  

Bez uszczerbku dla przepisów art. 9 ust. 2, kontrole drogowe przeprowadzane są bez dyskryminacji. W szczególności funkcjonariusze służb kontrolnych nie stosują dyskryminacji ze względu na:

a) 

kraj rejestracji pojazdu;

b) 

kraj zamieszkania kierowcy;

c) 

kraj siedziby przedsiębiorstwa;

d) 

początkowy i docelowy punkt podróży;

e) 

rodzaj tachografu: analogowy lub cyfrowy.

5.  

Funkcjonariusz służb kontrolnych zaopatrzony jest w:

a) 

wykaz podstawowych elementów podlegających kontroli określonych w części A załącznika I;

b) 

standardowy sprzęt kontrolny określony w załączniku II.

6.  
Jeśli ustalenia z kontroli drogowej kierowcy pojazdu zarejestrowanego w innym Państwie Członkowskim dostarczają podstaw do uznania, że dopuszczono się naruszeń, których nie można ustalić w trakcie tej kontroli ze względu na brak koniecznych danych, właściwe organy zainteresowanych Państw Członkowskich udzielają sobie wzajemnie pomocy przy wyjaśnieniu takiej sytuacji.

▼M4

Artykuł 5

Kontrole skoordynowane

Co najmniej sześć razy w roku państwa członkowskie przeprowadzają skoordynowane kontrole drogowe kierowców i pojazdów objętych zakresem stosowania rozporządzeń (WE) nr 561/2006 lub (UE) nr 165/2014. Państwa Członkowskie podejmują ponadto starania w celu organizowania kontroli skoordynowanych na terenie przedsiębiorstw.

Takie kontrole skoordynowane przeprowadzane są w tym samym czasie przez organy kontrolne dwóch lub większej liczby Państw Członkowskich, przy czym każdy z tych organów działa na swoim własnym terytorium.

▼B

Artykuł 6

Kontrole na terenie przedsiębiorstw

▼M4

1.  
Kontrole na terenie przedsiębiorstw są planowane z uwzględnieniem dotychczasowych doświadczeń w zakresie różnych rodzajów transportu i przedsiębiorstw. Przeprowadza się je także w przypadkach, gdy kontrole drogowe ujawniły poważne naruszenia przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006 lub (UE) nr 165/2014 lub dyrektywy 2002/15/WE.

▼B

2.  
Kontrole na terenie przedsiębiorstw obejmują elementy wymienione w częściach A i B załącznika I.
3.  

Funkcjonariusz służb kontrolnych zaopatrzony jest w:

a) 

wykaz podstawowych elementów podlegających kontroli określony w częściach A i B załącznika I;

b) 

standardowy sprzęt kontrolny, określony w załączniku II.

4.  
Funkcjonariusze służb kontrolnych Państwa Członkowskiego w trakcie kontroli uwzględniają wszelkie informacje przekazane przez wyznaczony organ łącznikowy innego Państwa Członkowskiego, o którym mowa w art. 7 ust. 1, dotyczące działalności danego przedsiębiorstwa w tym innym Państwie Członkowskim.
5.  
Dla celów przepisów ust. 1–4, kontrole przeprowadzane w obiektach właściwych organów na podstawie odpowiednich dokumentów lub danych przekazanych przez przedsiębiorstwa na żądanie tych organów należy traktować na równi z kontrolami prowadzonymi na terenie przedsiębiorstw.

Artykuł 7

Kontakty wewnątrzwspólnotowe

1.  

Państwa Członkowskie wyznaczają organ, do którego zadań należy:

a) 

zapewnienie, wspólnie z odpowiadającymi mu organami w innych zainteresowanych Państwach Członkowskich, koordynacji działań podejmowanych zgodnie z art. 5;

▼M4

b) 

przekazywanie Komisji co dwa lata sprawozdania statystycznego zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 561/2006;

▼B

c) 

główna odpowiedzialność za udzielanie pomocy, o której mowa w art. 4 ust. 6, właściwym organom innych Państw Członkowskich;

▼M4

d) 

zapewnienie wymiany informacji z innymi Państwami Członkowskimi na podstawie art. 8 niniejszej dyrektywy w odniesieniu do stosowania krajowych przepisów transponujących przepisy niniejszej dyrektywy i dyrektywy 2002/15/WE.

▼B

Organ ten jest reprezentowany w Komitecie, o którym mowa w art. 12 ust. 1.

2.  
Państwa Członkowskie powiadomią Komisję o wyznaczeniu takiego organu, a Komisja odpowiednio poinformuje pozostałe Państwa Członkowskie.

▼M4

3.  
Aktywne wspieranie wymiany danych, doświadczeń i wiedzy pomiędzy Państwami Członkowskimi realizowane jest przede wszystkim, ale nie wyłącznie, poprzez Komitet, o którym mowa w art. 12 ust. 1, oraz jakikolwiek tego typu organ, który Komisja może wyznaczyć w drodze aktów wykonawczych. Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

Artykuł 8

Wymiana informacji

1.  

Informacje wzajemnie udostępniane na podstawie art. 22 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 są również wymieniane pomiędzy wyznaczonymi organami, o których powiadomiono Komisję zgodnie z art. 7 niniejszej dyrektywy:

a) 

co najmniej raz na sześć miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej dyrektywy;

b) 

na uzasadniony wniosek Państwa Członkowskiego w indywidualnych przypadkach.

2.  
Państwa Członkowskie przekazują informacje, o które wystąpią z wnioskiem inne państwa członkowskie na podstawie ust. 1 lit. b), w ciągu 25 dni roboczych od otrzymania wniosku. Krótszy termin może zostać uzgodniony wspólnie przez państwa członkowskie. W pilnych przypadkach lub w przypadkach wymagających jedynie prostego sprawdzenia rejestrów, takich jak rejestry systemu oceny ryzyka, informacje będące przedmiotem wniosku są przekazywane w ciągu trzech dni roboczych.

W przypadku gdy Państwo Członkowskie, do którego wystąpiono z wnioskiem, uzna, że wniosek nie jest wystarczająco uzasadniony, informuje o tym wnioskujące Państwo Członkowskie w terminie 10 dni roboczych od otrzymania wniosku. Wnioskujące Państwo Członkowskie przedstawia dodatkowe uzasadnienie wniosku. Jeżeli wnioskujące Państwo Członkowskie nie jest w stanie przedstawić dodatkowego uzasadnienia wniosku, Państwo Członkowskie, do którego wystąpiono z wnioskiem, może odrzucić wniosek.

Jeżeli udzielenie informacji będących przedmiotem wniosku lub przeprowadzenie kontroli, inspekcji lub postępowania wyjaśniającego jest utrudnione lub niemożliwe, Państwo Członkowskie, do którego wystąpiono z wnioskiem, informuje o tym wnioskujące Państwo Członkowskie w terminie 10 dni roboczych od otrzymania wniosku i przedstawia powody, aby w sposób należyty uzasadnić taką trudność lub brak możliwości. Zainteresowane państwa członkowskie pozostają w kontakcie w celu znalezienie rozwiązania.

W przypadku powtarzających się opóźnień w dostarczaniu informacji Państwu Członkowskiemu, na którego terytorium pracownik został delegowany, informuje się o tym Komisję, która podejmuje odpowiednie środki.

3.  
Wymiana informacji przewidziana w niniejszym artykule jest prowadzona za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym (IMI) ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1024/2012 ( 4 ). Nie dotyczy to informacji, którymi państwa członkowskie się wymieniają za pośrednictwem bezpośredniego dostępu do krajowych rejestrów elektronicznych, o którym mowa w art. 16 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 ( 5 ).

▼B

Artykuł 9

System oceny ryzyka

▼M4

1.  
Państwa Członkowskie wprowadzają system oceny ryzyka przedsiębiorstw, oparty na względnej liczbie i wadze naruszeń przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006 lub rozporządzenia (UE) nr 165/2014 lub przepisów krajowych transponujących dyrektywę 2002/15/WE, popełnionych w poszczególnych przedsiębiorstwach.

Do dnia 2 czerwca 2021 r. Komisja ustanawia, w drodze aktów wykonawczych, wspólny wzór służący obliczeniu stopnia ryzyka przedsiębiorstwa. W takim wspólnym wzorze uwzględnia się liczbę, wagę i częstotliwość występowania naruszeń oraz wyniki kontroli, w przypadku których nie stwierdzono naruszeń, a także, czy przedsiębiorstwo transportu drogowego stosuje inteligentne tachografy, zgodnie z rozdziałem II rozporządzenia (UE) nr 165/2014, we wszystkich swoich pojazdach. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2 niniejszej dyrektywy.

▼B

2.  
Przedsiębiorstwa o wysokim stopniu ryzyka są kontrolowane dokładniej i częściej. ►M4  ————— ◄

▼M4

3.  
Wstępny wykaz naruszeń przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i rozporządzenia (UE) nr 165/2014 i ich wagi znajduje się w załączniku III.

W celu ustalenia lub aktualizacji wagi naruszeń przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006 lub (UE) nr 165/2014 Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 15a niniejszej dyrektywy, aktów delegowanych zmieniających załącznik III w celu uwzględnienia zmian regulacyjnych i względów bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Kategoria obejmująca najpoważniejsze naruszenia powinna obejmować przypadki, w których nieprzestrzeganie odpowiednich przepisów rozporządzeń (WE) nr 561/2006 i (UE) nr 165/2014 stwarza poważne ryzyko śmierci lub poważnych obrażeń ciała.

▼M4

4.  
Aby ułatwić prowadzenie ukierunkowanych kontroli drogowych, dane zawarte w krajowym systemie oceny ryzyka muszą być dostępne w momencie kontroli dla wszystkich właściwych organów kontroli danego Państwa Członkowskiego.
5.  
Państwa Członkowskie udostępniają informacje zawarte w swoich krajowych systemach oceny ryzyka bezpośrednio za pośrednictwem interoperacyjnych krajowych rejestrów elektronicznych, o których mowa w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, właściwym organom innych Państw Członkowskich zgodnie z art. 16 ust. 2 tego rozporządzenia.

▼B

Artykuł 10

Sprawozdanie

Do dnia 1 maja 2009 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające analizę sankcji za poważne naruszenia, przewidzianych w ustawodawstwie Państw Członkowskich.

Artykuł 11

Najlepsza praktyka

▼M4

1.  
Komisja określa, w drodze aktów wykonawczych, wytyczne dotyczące najlepszych praktyk w zakresie kontroli. Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

Wytyczne te są publikowane w składanym co dwa lata sprawozdaniu Komisji.

▼B

2.  
Państwa Członkowskie opracowują wspólne programy szkoleń dotyczące najlepszych praktyk, które są przeprowadzane co najmniej raz w roku i ułatwiają – co najmniej raz w roku – wymianę pracowników organów odpowiedzialnych za kontakty wewnątrzwspólnotowe z ich odpowiednikami w innych Państwach Członkowskich.

▼M4

3.  
Komisja ustanawia, w drodze aktów wykonawczych, wspólne podejście do rejestrowania i kontrolowania okresów innej pracy, zgodnie z definicją w art. 4 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 561/2006, w tym formę rejestrowania i szczególne przypadki, w których ma to nastąpić, a także do rejestrowania i kontrolowania okresów trwających co najmniej jeden tydzień, w czasie których kierowca jest poza pojazdem i nie może wykonywać żadnych czynności przy użyciu tego pojazdu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2 niniejszej dyrektywy.

▼B

4.  
Państwa Członkowskie zapewniają należyte przeszkolenie funkcjonariuszy służb kontrolnych w zakresie wykonywania ich zadań.

▼M4

Artykuł 12

Procedura komitetowa

1.  
Komisję wspomaga komitet ustanowiony na mocy art. 42 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 165/2014. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 ( 6 ).
2.  
W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

W przypadku gdy komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 13

Środki wykonawcze

Na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy Komisja przyjmuje akty wykonawcze, w szczególności w jednym z następujących celów:

a) 

wspierania wspólnego podejścia do wykonania niniejszej dyrektywy;

b) 

wspierania spójnego podejścia i ujednoliconej wykładni przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006 przez organy kontrolne;

c) 

ułatwienia dialogu pomiędzy branżą transportu drogowego i organami kontrolnymi.

Takie akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

Artykuł 14

Negocjacje z państwami trzecimi

Po wejściu w życie niniejszej dyrektywy Unia podejmie negocjacje z odpowiednimi państwami trzecimi w celu stosowania przepisów równoważnych przepisom określonym w niniejszej dyrektywie.

Do czasu zakończenia tych negocjacji państwa członkowskie włączą dane dotyczące kontroli pojazdów z państw trzecich do informacji przekazywanych Komisji zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 561/2006.

Artykuł 15

Aktualizacja załączników

Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 15a, aktów delegowanych zmieniających załączniki I i II w celu wprowadzenia niezbędnych dostosowań uwzględniających rozwój najlepszych praktyk.

▼M4

Artykuł 15a

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  
Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.
2.  
Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 9 ust. 3 i art. 15, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 1 sierpnia 2020 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.
3.  
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 9 ust. 3 i art. 15, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.
4.  
Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa ( 7 ).
5.  
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
6.  
Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 9 ust. 3 i art. 15 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

▼B

Artykuł 16

Transpozycja

1.  

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 1 kwietnia 2007 r. Niezwłocznie przekażą one Komisji teksty tych przepisów wraz z tabelą korelacji pomiędzy nimi a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2.  
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 17

Uchylenie

1.  
Dyrektywa 88/599/EWG zostaje niniejszym uchylona.
2.  
Odniesienia do uchylonej dyrektywy traktuje się jako odniesienia do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 18

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 19

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.



ZAŁĄCZNIK I

CZĘŚĆ A

KONTROLE DROGOWE

Następujące elementy są zwykle objęte kontrolami drogowymi:

▼M4

1) 

dzienne i tygodniowe czasy prowadzenia pojazdu, przerwy oraz dzienne i tygodniowe okresy odpoczynku; również wykresówki z dni poprzednich, które powinny znajdować się w pojeździe zgodnie z art. 36 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 165/2014, lub dane z tego samego okresu przechowywane na karcie kierowcy lub w pamięci urządzenia rejestrującego zgodnie z przepisami załącznika II do niniejszej dyrektywy lub na wydruku;

2) 

w trakcie okresu, o którym mowa w art. 36 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 165/2014 – każdy przypadek przekroczenia dozwolonej prędkości pojazdu, za który uważa się wszelkie okresy trwające ponad jedną minutę, w których prędkość pojazdu przekracza 90 km/h dla pojazdów kategorii N3 lub 105 km/h dla pojazdów kategorii M3 (zgodnie z definicją kategorii N3 i M3 w dyrektywie 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 8 ));

▼B

3) 

w razie potrzeby, prędkości chwilowe osiągnięte przez pojazd, zapisane przez urządzenie rejestrujące przez czas nie dłuższy niż poprzednie 24 godziny użytkowania pojazdu;

▼M4

4) 

prawidłowe działanie urządzenia rejestrującego (stwierdzenie możliwych nadużyć urządzenia lub karty kierowcy lub wykresówki) lub, w stosownych przypadkach, obecność dokumentów, o których mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 561/2006;

▼M1

5) 

w odpowiednich przypadkach oraz z właściwym uwzględnieniem kwestii bezpieczeństwa – kontrola zainstalowanego w pojazdach urządzenia rejestrującego mająca celu wykrycie instalacji lub stosowania dowolnego urządzenia lub urządzeń służących do niszczenia lub ukrywania dowolnych danych, manipulowania nimi lub ich zmiany bądź służących do zakłócania dowolnego etapu elektronicznej wymiany danych między elementami urządzenia rejestrującego lub służących do zatrzymania przesyłu danych lub do zmiany danych przed ich zakodowaniem;

▼M4

6) 

przedłużony maksymalny tygodniowy czas pracy wynoszący 60 godzin, określony w art. 4 lit. a) dyrektywy 2002/15/WE; inne tygodniowe okresy pracy, określone w art. 4 i 5 dyrektywy 2002/15/WE, tylko w przypadku gdy technologia umożliwia przeprowadzenie skutecznych kontroli.

▼B

CZĘŚĆ B

KONTROLE NA TERENIE PRZEDSIĘBIORSTW

Na terenie przedsiębiorstw kontroluje się poza elementami określonymi w części A, następujące dodatkowe elementy:

1) 

tygodniowe okresy odpoczynku oraz czasy prowadzenia pojazdu między tymi okresami odpoczynku;

2) 

przestrzeganie dwutygodniowego ograniczenia czasów prowadzenia pojazdu;

3) 

wykresówki, dane z jednostki pojazdowej i z karty kierowcy oraz wydruki;

▼M4

4) 

przestrzeganie wymogów dotyczących maksymalnego średniego tygodniowego czasu pracy, przerw i pracy w porze nocnej określonych w art. 4, 5 i 7 dyrektywy 2002/15/WE;

5) 

spełnianie obowiązków przedsiębiorstw w zakresie płacenia za zakwaterowanie kierowców oraz organizacji pracy kierowców, zgodnie z art. 8 ust. 8 i 8a rozporządzenia (WE) nr 561/2006.

▼M4

Jeżeli wykryto naruszenie przepisów, Państwo Członkowskie może, w stosownych przypadkach, zbadać współodpowiedzialność innych osób w łańcuchu transportowym, które nakłaniały do popełnienia tego naruszania lub przy nim współdziałały, takich jak załadowcy, spedytorzy lub wykonawcy, w tym sprawdzić, czy umowy na usługi transportowe umożliwiają przestrzeganie przepisów rozporządzeń (WE) nr 561/2006 i (UE) nr 165/2014.

▼B



ZAŁĄCZNIK II

Standardowe wyposażenie dostępne dla jednostek kontrolnych

Państwa Członkowskie zapewnią, by dla jednostek kontrolnych wykonujących obowiązki określone w załączniku I dostępne było następujące standardowe wyposażenie umożliwiające:

1) 

wczytanie danych z jednostki pojazdowej oraz karty kierowcy tachografu cyfrowego, odczyt danych, ich analizę i/lub przekazanie wyników do centralnej bazy danych celem analizy;

2) 

sprawdzanie wykresówek tachografu;

▼M1

3) 

wyposażenie służące do szczegółowej analizy, wraz z odpowiednim oprogramowaniem, w celu kontroli i potwierdzenia podpisu cyfrowego dołączonego do danych, jak również oprogramowanie służące do szczegółowej analizy w celu określenia szczegółowego profilu prędkości przed inspekcją urządzenia rejestrującego.

▼M3



ZAŁĄCZNIK III

1.    Grupy naruszeń przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006



Nr

PODSTAWA PRAWNA

RODZAJ NARUSZENIA

POZIOM PRZEWINIENIA (1)

NN

BPN

PN

NMW

A

Załoga

A1

Art. 5 ust. 1

Nieprzestrzeganie minimalnego wieku konduktorów

 

 

X

 

B

Okresy prowadzenia pojazdu

B1

Art. 6 ust. 1

Przekroczenie dziennego czasu prowadzenia pojazdu powyżej 9 godz., jeżeli jego przedłużenie do 10 godz. nie jest dozwolone

9h < … < 10h

 

 

 

X

B2

10h ≤ … < 11h

 

 

X

 

B3

11h ≤ …

 

X

 

 

B4

Przekroczenie dziennego czasu prowadzenia pojazdu wynoszącego 9 godz. o 50 % lub więcej bez przerwy lub jakiegokolwiek odpoczynku trwającego co najmniej 4,5 godz.

13h30 ≤ …

i brak przerwy/odpoczynku

X

 

 

 

B5

Przekroczenie przedłużonego dziennego czasu prowadzenia pojazdu powyżej 10 godz., jeżeli jego wydłużenie jest dozwolone

10h < … < 11h

 

 

 

X

B6

11h ≤ … < 12h

 

 

X

 

B7

12h ≤ …

 

X

 

 

B8

Przekroczenie dziennego czasu prowadzenia pojazdu wynoszącego 10 godz. o 50 % lub więcej bez przerwy lub jakiegokolwiek odpoczynku trwających co najmniej 4,5 godz.

15h ≤ …

i brak przerwy/odpoczynku

X

 

 

 

B9

Art. 6 ust. 2

Przekroczenie tygodniowego czasu prowadzenia pojazdu

56h < … < 60h

 

 

 

X

B10

60h ≤ … < 65h

 

 

X

 

B11

65h ≤ … < 70h

 

X

 

 

B12

Przekroczenie tygodniowego czasu prowadzenia pojazdu o 25 % lub więcej

70h ≤ …

X

 

 

 

B13

Art. 6 ust. 3

Przekroczenie maksymalnego całkowitego czasu prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni

90h < … < 100h

 

 

 

X

B14

100h ≤ … < 105h

 

 

X

 

B15

105h ≤ … < 112h30

 

X

 

 

B16

Przekroczenie maksymalnego całkowitego czasu prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni o 25 % lub więcej

112h30 ≤ …

X

 

 

 

C

Przerwy

C1

Art. 7

Przekroczenie czasu nieprzerwanego prowadzenia pojazdu wynoszącego 4,5 godz. przed zrobieniem sobie przerwy

4h30 < … < 5h

 

 

 

X

C2

5h ≤ … < 6h

 

 

X

 

C3

6h ≤ …

 

X

 

 

D

Okresy odpoczynku

D1

Art. 8 ust. 2

Niespełnienie wymogu 11 godz. dziennego okresu odpoczynku, jeżeli jego skrócenie nie jest dozwolone

10h ≤ … < 11h

 

 

 

X

D2

8h30 ≤ … < 10h

 

 

X

 

D3

… < 8h30

 

X

 

 

D4

Niespełnienie wymogu 9 godz. skróconego dziennego okresu odpoczynku, jeżeli jego skrócenie jest dozwolone

8h ≤ … < 9h

 

 

 

X

D5

7h ≤ … < 8h

 

 

X

 

D6

… < 7h

 

X

 

 

D7

Niespełnienie wymogu 3 godz. + 9 godz. dzielonego dziennego okresu odpoczynku

3h + [8h ≤ … < 9h]

 

 

 

X

D8

3h + [7h ≤ … < 8h]

 

 

X

 

D9

3h + [… < 7h]

 

X

 

 

D10

Art. 8 ust. 5

Niespełnienie wymogu 9 godz. dziennego okresu odpoczynku w przypadku załogi kilkuosobowej

8h ≤ … < 9h

 

 

 

X

D11

7h ≤ … < 8h

 

 

X

 

D12

… < 7h

 

X

 

 

D13

Art. 8 ust. 6

Niespełnienie wymogu 24 godz. skróconego tygodniowego okresu odpoczynku

22h ≤ … < 24h

 

 

 

X

D14

20h ≤ … < 22h

 

 

X

 

D15

… < 20h

 

X

 

 

D16

Niespełnienie wymogu 45 godz. tygodniowego okresu odpoczynku, jeżeli jego skrócenie nie jest dozwolone

42h ≤ … < 45h

 

 

 

X

D17

36h ≤ … < 42h

 

 

X

 

D18

… < 36h

 

X

 

 

D19

Art. 8 ust. 6

Przekroczenie 6 kolejnych okresów dwudziestoczterogodzinnych po uprzednim tygodniowym okresie odpoczynku

… < 3h

 

 

 

X

D20

3h ≤ … < 12h

 

 

X

 

D21

12h ≤ …

 

X

 

 

E

Odstępstwo dotyczące odłożenia okresu odpoczynku o maksimum 12 kolejnych okresów dwudziestoczterogodzinnych

E1

Art. 8 ust. 6a

Przekroczenie 12 kolejnych okresów dwudziestoczterogodzinnych po uprzednim regularnym tygodniowym okresie odpoczynku

… < 3h

 

 

 

X

E2

3h ≤ … < 12h

 

 

X

 

E3

12h ≤ …

 

X

 

 

E4

Art. 8 ust. 6a lit. b) pkt (ii)

Tygodniowy okres odpoczynku po 12 kolejnych okresach dwudziestoczterogodzinnych

65h < … ≤ 67h

 

 

X

 

E5

… ≤ 65h

 

X

 

 

E6

Art. 8 ust. 6a lit. d)

Okres prowadzenia pojazdu w godzinach od 22.00 do 6.00 przekraczający 3 godziny przed przerwą, jeżeli pojazdu nie obsługuje kilku kierowców

3h < … < 4,5h

 

 

X

 

E7

4,5h ≤ …

 

X

 

 

F

Organizacja pracy

F1

Art. 10 ust. 1

Uzależnienie wynagrodzenia od przebytej odległości lub ilości przewożonych rzeczy

 

X

 

 

F2

Art. 10 ust. 2

Brak organizacji pracy kierowcy lub nieprawidłowa organizacja, brak poleceń lub niewłaściwe polecenia dla kierowcy w celu przestrzegania przepisów prawa

 

X

 

 
(1)   

NN = najpoważniejsze naruszenia/BPN = bardzo poważne naruszenia/PN = poważne naruszenia/NMW = naruszenie mniejszej wagi

2.    Grupy naruszeń przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 ( 9 )(tachograf)



Nr

PODSTAWA PRAWNA

RODZAJ NARUSZENIA

POZIOM PRZEWINIENIA

NN

BPN

PN

NMW

G

Instalacja tachografu

G1

Art. 3 ust. 1 i art. 22 ust. 2

Instalacja i korzystanie z niehomologowanego tachografu (np.: brak tachografu zainstalowanego przez instalatorów, warsztaty lub producentów pojazdów zatwierdzonych przez właściwe organy państw członkowskich; korzystanie z tachografu bez niezbędnych plomb założonych lub wymienionych przez zatwierdzonego instalatora, zatwierdzony warsztat lub zatwierdzonego producenta pojazdów lub używanie tachografu bez tabliczki kalibracyjnej)

X

 

 

 

H

Użytkowanie tachografu, karty kierowcy lub wykresówki

H1

Art. 23 ust. 1

Użytkowanie tachografu, który nie został poddany przeglądowi przez zatwierdzony warsztat

 

X

 

 

H2

Art. 27

Posiadanie przez kierowcę więcej niż jednej własnej karty kierowcy lub posługiwanie się nimi

 

X

 

 

H3

Posługiwanie się przez kierowcę sfałszowaną kartą kierowcy (uznawane za prowadzenie pojazdu bez karty kierowcy)

X

 

 

 

H4

Posługiwanie się przez kierowcę kartą kierowcy, która nie jest jego własną kartą (uznawane za prowadzenie pojazdu bez karty kierowcy)

X

 

 

 

H5

Posługiwanie się przez kierowcę kartą kierowcy, która została wydana na podstawie fałszywych oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów (uznawane za prowadzenie pojazdu bez karty kierowcy)

X

 

 

 

H6

Art. 32 ust. 1

Niepoprawne działanie tachografu (np.: tachograf nie został właściwe skontrolowany, skalibrowany lub zaplombowany)

 

X

 

 

H7

Art. 32 ust. 1 i art. 33 ust. 1

Niewłaściwe użytkowanie tachografu (np.: niewłaściwe stosowanie w sposób świadomy, dobrowolny lub pod przymusem, brak instrukcji dotyczących właściwego użytkowania itd.)

 

X

 

 

H8

Art. 32 ust. 3

Korzystanie z nielegalnego urządzenia, które może zmieniać zapisy tachografu

X

 

 

 

H9

Fałszowanie, ukrywanie, likwidowanie i niszczenie danych zarejestrowanych na wykresówkach lub przechowywanych i wczytanych z tachografu lub karty kierowcy

X

 

 

 

H10

Art. 33 ust. 2

Nieprzechowywanie przez przedsiębiorstwo wykresówek, wydruków oraz wczytanych danych

 

X

 

 

H11

Dane rejestrowane i przechowywane nie są dostępne przez co najmniej rok

 

X

 

 

H12

Art. 34 ust. 1

Niepoprawne stosowanie wykresówek/karty kierowcy

 

X

 

 

H13

Niedopuszczalne wyjęcie wykresówek lub karty kierowcy mające wpływ na rejestrację odpowiednich danych

 

X

 

 

H14

Używanie wykresówki lub karty kierowcy przez okres dłuższy niż ten, na który jest przeznaczona, wraz z utratą danych

 

X

 

 

H15

Art. 34 ust. 2

Używanie brudnych lub uszkodzonych wykresówek lub karty kierowcy z nieczytelnymi danymi

 

X

 

 

H16

Art. 34 ust. 3

Niespełnienie wymogu ręcznego wprowadzenia danych w stosownych przypadkach

 

X

 

 

H17

Art. 34 ust. 4

Stosowanie nieprawidłowej wykresówki lub włożenie karty kierowcy w nieodpowiedni otwór (załoga kilkuosobowa)

 

 

X

 

H18

Art. 34 ust. 5

Niepoprawne stosowanie przełączników

 

X

 

 

I

Przedstawianie informacji

I1

Art. 36

Odmowa poddania się kontroli

 

X

 

 

I2

Art. 36

Brak możliwości okazania zapisów z bieżącego dnia oraz z poprzednich 28 dni

 

X

 

 

I3

Brak możliwości okazania zapisów z karty kierowcy, jeżeli kierowca posiada taką kartę

 

X

 

 

I4

Art. 36

Niemożność okazania zapisów odręcznych i wydruków sporządzonych w ciągu bieżącego dnia oraz poprzednich 28 dni

 

X

 

 

I5

Art. 36

Brak możliwości okazania karty kierowcy, jeżeli kierowca posiada taką kartę

 

X

 

 

J

Wadliwe działanie

J1

Art. 37 ust. 1 i art. 22 ust. 1

Niewykonanie naprawy tachografu przez uprawnionego instalatora lub warsztat

 

X

 

 

J2

Art. 37 ust. 2

Niezaznaczenie przez kierowcę wszystkich wymaganych informacji dotyczących okresów, które nie są rejestrowane, jeżeli tachograf nie działa lub działa wadliwie

 

X

 

 


( 1 ) Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) nr 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 1).

( 2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 1).

( 3 ) Dyrektywa 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (Dz.U. L 80 z 23.3.2002, s. 35).

( 4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1024/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie współpracy administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym i uchylające decyzję Komisji 2008/49/WE („rozporządzenie w sprawie IMI”) (Dz.U. L 316 z 14.11.2012, s. 1).

( 5 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 51).

( 6 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).

( 7 ) Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.

( 8 ) Dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 r. ustanawiająca ramy dla homologacji pojazdów silnikowych i ich przyczep oraz układów, części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do tych pojazdów (dyrektywa ramowa) (Dz.U. L 263 z 9.10.2007, s. 1).

( 9 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3821/85 w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz.U. L 60 z 28.2.2014, s. 1).