(1)

Dyrektywa 89/556/EWG ustanawia warunki zdrowotne zwierząt, regulujące handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich świeżych i mrożonych zarodków bydła domowego.

(2)

Dyrektywa 89/556/EWG stanowi między innymi, że zarodków bydlęcych nie należy przesyłać z jednego państwa członkowskiego do drugiego, chyba że zostały otrzymane w wyniku sztucznego zapłodnienia lub zapłodnienia in vitro nasieniem reproduktora dawcy, który w czasie pobrania nasienia znajdował się w centrum pobierania nasienia, zatwierdzonym przez właściwe władze do celów pobierania, poddawania obróbce i przechowywania nasienia, lub nasieniem przywiezionym zgodnie z dyrektywą Rady 88/407/EWG z dnia 14 czerwca 1988 r. ustanawiającą warunki zdrowotne zwierząt wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym oraz w przywozie głęboko zamrożonego nasienia bydła domowego ( 2 ).

(3)

Decyzja Komisji 92/452/EWG z dnia 30 lipca 1992 r. ustanawiająca wykazy zespołów pobierania zarodków, zatwierdzonych w państwach trzecich do wywozu do Wspólnoty zarodków bydlęcych ( 3 ) przewiduje, że państwa członkowskie mogą przywozić takie zarodki z państw trzecich, jedynie jeżeli zostały one pobrane, poddane obróbce, w tym także zapłodnieniu in vitro, i przechowywane przez zespoły pobierania zarodków wymienione w wykazie podanym w tej decyzji.

(4)

Wskutek problemów w handlu, związanych z nowymi, bardziej rygorystycznymi wymaganiami dotyczącymi nasienia bydła domowego, wykorzystywanego do zapłodnienia, wprowadzonymi decyzją Komisji 92/471/EWG ( 4 ), Komisja przyjęła decyzję 2005/217/WE z dnia 9 marca 2005 r. w sprawie ustanowienia warunków zdrowotnych zwierząt i wymogów w zakresie świadectw weterynaryjnych przy przywozie do Wspólnoty zarodków bydlęcych ( 5 ).

(5)

Decyzja 2005/217/WE zezwala na wprowadzenie okresu przejściowego, kończącego się w dniu 31 grudnia 2006 r., na przywóz zarodków bydlęcych pozyskanych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2006 r. z użyciem nasienia, które nie w pełni odpowiada wymogom dyrektywy 88/407/EWG, pod warunkiem że takie zarodki są wykorzystywane wyłącznie do celów implantacji u samic bydła, przebywających w państwie członkowskim będącym państwem przeznaczenia, wskazanym w świadectwie weterynaryjnym, i nie są przedmiotem handlu wewnątrzwspólnotowego.

(6)

Międzynarodowe Stowarzyszenie Transferu Embrionów (IETS) oceniło ryzyko przeniesienia na biorców lub potomstwo niektórych chorób zakaźnych za pośrednictwem zarodków jako nieznaczne, pod warunkiem właściwego obchodzenia się z zarodkami w okresie między pobraniem a transferem. Takie stanowisko podziela również Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (OIE) w zakresie dotyczącym zarodków otrzymywanych w drodze zapłodnienia in vivo. Niemniej jednak, w interesie zdrowia zwierząt, należy podjąć odpowiednie uprzednie środki bezpieczeństwa w odniesieniu do nasienia wykorzystywanego do zapłodnienia, w szczególności do zarodków otrzymywanych w drodze zapłodnienia in vitro.

(7)

Dlatego należy dostosować wymagania Wspólnoty w zakresie przywozu zarodków bydlęcych uzyskanych w drodze naturalnego zapłodnienia (in vivo) i wytworzonych w drodze zapłodnienia in vitro, w szczególności w odniesieniu do nasienia używanego do zapłodnienia.

(8)

W świetle oceny ryzyka, przeprowadzonej przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Transferu Embrionów (IETS) i zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), warunki regulujące przywóz zarodków bydła, uzyskanych w drodze zapłodnienia in vivo, powinny zostać uproszczone, natomiast należy zachować bardziej rygorystyczne wymagania dotyczące zdrowia zwierząt w przywozie zarodków wytworzonych w drodze zapłodnienia in vitro, przy uwzględnieniu szczególnych ograniczeń w wypadku, gdy w procesie nastąpiło naruszenie ciągłości osłonki przejrzystej (zona pellucida).

(9)

W interesie przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego należy zatem uchylić decyzję 2005/217/WE i zastąpić ją niniejszą decyzją.

(10)

Jednakże w celu stworzenia podmiotom gospodarczym możliwości dostosowania się do nowych wymogów ustanowionych w niniejszej decyzji za właściwe uznaje się wprowadzenie okresu przejściowego, w którym zarodki bydła domowego, pobrane lub wytworzone przed dniem 1 stycznia 2006 r., mogą, na pewnych warunkach, być przywożone do Wspólnoty po spełnieniu wymagań ustanowionych w załączniku V do niniejszej decyzji.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,