Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 ust. 2 i art. 152 ust. 4 lit. b),

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ( 1 ),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu ( 2 ),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Produkcja żywca odgrywa bardzo istotną rolę w sektorze rolnictwa Wspólnoty. Uzyskanie zadowalających wyników tej działalności uzależnione jest w znacznym stopniu od zastosowania bezpiecznej i dobrej jakościowo paszy.

(2)

Dążenie do wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt stanowi jeden z podstawowych celów prawa żywnościowego, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającym ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującym Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającym procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności ( 3 ). Rozporządzenie to określa także inne wspólne zasady i definicje dla potrzeb krajowego i wspólnotowego prawa żywnościowego, w tym także cel, jakim jest zapewnienie swobodnego obrotu paszą w obrębie Wspólnoty.

(3)

Dyrektywa Rady 95/69/WE ( 4 ) określiła warunki i ustalenia mające zastosowanie wobec niektórych kategorii zakładów i pośredników prowadzących działalność w sektorze pasz zwierzęcych umożliwiające im prowadzenie działalności. Jak pokazuje doświadczenie, te warunki i ustalenia stanowią solidną podstawę dla zapewnienia bezpieczeństwa pasz. Dyrektywa ta określiła także warunki zatwierdzania zakładów produkujących niektóre substancje wymienione w dyrektywie Rady 82/471/EWG z dnia 30 czerwca 1982 r. dotyczącej niektórych produktów stosowanych w żywieniu zwierząt ( 5 ).

(4)

Dyrektywa Komisji 98/51/WE z dnia 9 lipca 1998 r. ustanawiająca niektóre środki w celu wykonania dyrektywy Rady 95/69/WE ustanawiającej warunki i środki dla zatwierdzania i rejestracji określonych zakładów i pośredników prowadzących działalność w sektorze pasz zwierzęcych ( 6 ) ustanowiła środki wykonawcze do zawartych w dyrektywie Rady 95/69/WE uzgodnień w zakresie importu z państw trzecich.

(5)

Jak wykazuje doświadczenie, należy zapewnić, aby wszystkie przedsiębiorstwa paszowe, w tym także przedsiębiorstwa zajmujące się akwakulturą, działały zgodnie ze zharmonizowanymi wymogami w zakresie bezpieczeństwa oraz należy przeprowadzić ogólny przegląd w celu uwzględnienia potrzeby zapewnienia wyższego poziomu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz ochrony środowiska.

(6)

Głównym celem nowych przepisów dotyczących higieny, zawartych w niniejszym rozporządzeniu, jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony konsumentów w zakresie bezpieczeństwa żywności i pasz, ze szczególnym uwzględnieniem następujących zasad:

a) zasadnicza odpowiedzialność za bezpieczeństwo pasz spoczywa na przedsiębiorstwie paszowym;

b) potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa pasz na całej długości łańcucha żywieniowego, począwszy od pierwotnej produkcji pasz, aż do żywienia zwierząt przeznaczonych do produkcji żywności włącznie;

c) ogólne stosowanie procedur na podstawie zasad analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP), które wraz z zasadami dobrej praktyki higienicznej powinno zwiększyć odpowiedzialność podmiotów działających na rynku pasz;

d) wytyczne dobrej praktyki stanowią cenny instrument pomagający podmiotom działającym na rynku pasz na całej długości łańcucha żywieniowego w przestrzeganiu przepisów w dziedzinie higieny oraz stosowaniu się do zasad HACCP;

e) potrzeby określenia kryteriów mikrobiologicznych na podstawie kryteriów naukowej oceny ryzyka;

f) potrzeby zapewnienia, by pasze importowane osiągały standardy co najmniej równoważne standardom pasz produkowanych we Wspólnocie.

(7)

Chcąc zapewnić pełne stosowanie systemu rejestracji i zatwierdzeń do wszystkich podmiotów działających na rynku pasz oraz, w konsekwencji, zagwarantować pełną możliwość śledzenia pochodzenia, należy zapewnić, by podmioty te zaopatrywały się w zakładach zarejestrowanych i/lub zatwierdzonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i stosowały wyłącznie pasze pochodzące z takich zakładów.

(8)

W celu zapewnienia bezpieczeństwa pasz, począwszy od produkcji pierwotnej, aż do wprowadzenia do obrotu lub ich eksportu włącznie, niezbędne jest stosowanie zintegrowanego podejścia. Pierwotna produkcja pasz obejmuje produkty podlegające jedynie prostym czynnościom, takim jak czyszczenie, pakowanie, przechowywanie, naturalne suszenie lub zakiszanie.

(9)

Zgodnie z zasadami proporcjonalności i pomocniczości, przepisy Wspólnoty nie powinny mieć zastosowania do niektórych przypadków prywatnej, domowej produkcji pasz i żywienia niektórych zwierząt, ani do bezpośrednich dostaw niewielkich ilości pasz z produkcji pierwotnej na poziomie lokalnym lub do obrotu detalicznego pokarmem dla zwierząt domowych.

(10)

Konieczne jest określenie i odpowiednia kontrola zagrożeń związanych z paszami na poziomie produkcji pierwotnej dla zapewnienia realizacji celów niniejszego rozporządzenia. Podstawowe zasady określone w niniejszym rozporządzeniu powinny zatem mieć zastosowanie do gospodarstw wytwarzających pasze wyłącznie dla własnych potrzeb, a także do gospodarstw wprowadzających pasze na rynek. Należy uwzględnić, iż ryzyko jest mniejsze w przypadku gdy pasza jest produkowana i wykorzystywana do opasania zwierząt przeznaczonych wyłącznie do własnego spożycia lub zwierząt niewykorzystywanych w procesie produkcji żywności. Obrót niewielkimi ilościami produktów paszowych na poziomie lokalnym oraz detaliczny obrót pokarmem dla zwierząt domowych powinny być w ramach niniejszego rozporządzenia potraktowane w szczególny sposób.

(11)	Zastosowanie zasad HACCP do produkcji pierwotnej pasz jest celem średniookresowym europejskiego ustawodawstwa w dziedzinie higieny. Wytyczne dobrej praktyki powinny jednak już teraz zachęcać do stosowania się do odpowiednich wymagań w dziedzinie higieny.

(12)

Bezpieczeństwo pasz uzależnione jest od szeregu czynników. Przepisy powinny określać minimalne wymagania w dziedzinie higieny. W celu sprawdzenia przestrzegania przepisów należy przeprowadzać kontrole urzędowe podmiotów działających na rynku pasz. Ponadto podmioty działające na rynku pasz powinny podejmować działania lub przyjmować procedury pozwalające na osiągnięcie wysokiego poziomu bezpieczeństwa pasz.

(13)	Zasady HACCP mogą pomóc podmiotowi działającemu na rynku pasz w osiągnięciu wyższego standardu bezpieczeństwa pasz. Zasad HACCP nie należy uznawać za sposób samoregulacji i nie zastępuje on kontroli urzędowych.

(14)	Wdrożenie zasad HACCP wymaga pełnej współpracy i zaangażowania pracowników przedsiębiorstw paszowych.

(15)

Zasady HACCP stosowane przy produkcji pasz powinny uwzględnić zasady zawarte w Kodeksie Żywnościowym, przy czym powinny one pozwalać na dostateczną elastyczność w każdej sytuacji. W niektórych przedsiębiorstwach paszowych identyfikacja krytycznych punktów kontroli nie jest możliwa, zaś w pewnych przypadkach dobre praktyki mogą zastąpić monitoring krytycznych punktów kontroli. Podobnie, wymóg ustanowienia „wartości granicznych”, zgodnie z Kodeksem Żywnościowym, nie wiąże się z koniecznością ustalania ograniczeń ilościowych w każdym przypadku. Wymóg przechowywania dokumentacji, określony w tym kodeksie, powinien być elastyczny, tak aby nie stanowił on nadmiernego ciężaru dla bardzo małych przedsiębiorstw. Należy zapewnić, by działalność prowadzona przez przedsiębiorstwo paszowe na poziomie pierwotnej produkcji pasz, wraz z działaniami towarzyszącymi, jak również procesem mieszania pasz z uzupełniającymi produktami paszowymi na wyłączne potrzeby własnego przedsiębiorstwa, nie była objęta obowiązkiem przestrzegania zasad HACCP.

(16)

Elastyczność jest także niezbędna w celu dostosowania się do potrzeb przedsiębiorstw paszowych położonych w regionach dotkniętych szczególnymi ograniczeniami geograficznymi lub ograniczeniami w zakresie warunków strukturalnych. Jednakże takie elastyczne podejście nie powinno zagrażać celom określonym w zakresie higieny żywności. W razie potrzeby należy stworzyć możliwość prowadzenia konsultacji w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt.

(17)

System rejestracji i zatwierdzania wszystkich przedsiębiorstw paszowych przez właściwy organ Państwa Członkowskiego jest odpowiednim środkiem umożliwiającym skuteczne śledzenie drogi produktów, począwszy od ich producenta, aż do odbiorcy końcowego, a także ułatwiającym przeprowadzanie skutecznych kontroli urzędowych. Właściwe organy Państw Członkowskich mogą wykorzystywać istniejące systemy gromadzenia danych dotyczących przedsiębiorstw paszowych w celu wprowadzenia i stosowania systemu, o którym mowa w niniejszym rozporządzeniu.

(18)	System zatwierdzania przedsiębiorstw paszowych należy utrzymać w odniesieniu do działań, które mogą stwarzać większe ryzyko w procesie wytwarzania pasz. Należy stworzyć możliwość wdrożenia procedur rozszerzających obecny zakres stosowania systemu zatwierdzeń przewidzianego w dyrektywie 95/69/WE.

(19)

W celu uzyskania zatwierdzenia lub rejestracji, przedsiębiorstwa paszowe powinny spełnić liczne warunki związane z ich działalnością dotyczące pomieszczeń, wyposażenia, personelu, produkcji, kontroli jakości, przechowywania i dokumentacji, w celu zapewnienie zarówno bezpieczeństwa pasz, jak i możliwości śledzenia drogi produktów. Należy stworzyć możliwość zróżnicowania wspomnianych warunków w sposób pozwalający na odpowiednie dostosowanie ich do różnych typów przedsiębiorstw paszowych. Należy umożliwić Państwom Członkowskim przyznawanie zakładom zatwierdzeń warunkowych, jeżeli z przeprowadzonych w takich zakładach inspekcji wynika, iż spełniają one wszystkie wymagania w zakresie infrastruktury i wyposażenia. Jednakże należy też określić maksymalny okres obowiązywania takiego warunkowego zatwierdzenia.

(20)	Należy stworzyć możliwość tymczasowego cofnięcia, zmiany lub cofnięcia rejestracji lub zatwierdzenia w przypadku zmiany lub zawieszenia działalności przez zakład lub też gdy przestanie on spełniać warunki dotyczące jego działalności.

(21)

Możliwość śledzenia drogi pasz i ich składników na wszystkich etapach łańcucha żywieniowego stanowi zasadniczy element procesu zapewniania bezpieczeństwa pasz. Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 zawiera przepisy umożliwiające zapewnianie śledzenia drogi pasz i ich składników oraz określa procedurę przyjęcia przepisów wykonawczych mających zastosowanie do poszczególnych sektorów.

(22)

Powtarzające się sytuacje kryzysowe związane z paszami wykazały, iż błędy na jakimkolwiek etapie łańcucha żywieniowego mogą powodować poważne skutki ekonomiczne. Charakter produkcji pasz oraz złożony łańcuch ich dystrybucji sprawiają, że trudne jest wycofywanie pasz z rynku. Koszty naprawienia szkód ekonomicznych na całej długości łańcucha żywieniowego i paszowego często pokrywane są ze środków publicznych. Proces naprawy tych skutków ekonomicznych bez obciążania społeczeństwa znacznymi kosztami można usprawnić, jeżeli podmioty, których działalność powoduje straty ekonomiczne w sektorze pasz będą pociągane do odpowiedzialności finansowej. Niemniej jednak ustanowienie powszechnego, obowiązkowego systemu odpowiedzialności finansowej oraz gwarancji finansowych, na przykład za pośrednictwem ubezpieczeń, który obejmowałby wszystkie podmioty działające na rynku pasz, może okazać się niewykonalne lub niecelowe. Komisja powinna zatem wnikliwiej rozważyć tę kwestię, uwzględniając istniejące przepisy dotyczące odpowiedzialności w innych sferach, jak również istniejące systemy i praktyki stosowane w Państwach Członkowskich. W tym celu Komisja powinna przedstawić raport, załączając do niego, w razie potrzeby, propozycje legislacyjne.

(23)

Pasze przywożone na terytorium Wspólnoty muszą spełniać wymagania ogólne określone w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002 oraz warunki importu określone w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie urzędowych kontroli w celu zapewnienia zgodności z regulacjami dotyczącymi pasz i żywności oraz przepisami w zakresie zdrowia i dobrostanu zwierząt ( 7 ). W celu uniknięcia zakłóceń w obrocie należy, do czasu ostatecznego opracowania środków wykonawczych, kontynuować wydawanie zezwoleń importowych na warunkach określonych w dyrektywie 98/51/WE.

(24)	Produkty Wspólnoty wywożone do państw trzecich muszą spełniać wymagania ogólne ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002.

(25)

Należy rozszerzyć zakres systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznych produktach żywnościowych i paszach ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 178/2002, tak aby uwzględniał on zagrożenia dla zdrowia zwierząt lub dla środowiska pochodzące od pasz wykorzystywanych do żywienia zwierząt nieprzeznaczonych do produkcji żywności.

(26)	Ustawodawstwo Wspólnoty dotyczące higieny żywności powinno opierać się na informacjach naukowych. W tym celu, jeżeli zajdzie taka konieczność, należy konsultować się z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności.

(27)	W celu śledzenia postępu w dziedzinie nauki i techniki należy utrzymywać ścisłą i skuteczną współpracę pomiędzy Komisją i Państwami Członkowskimi w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt.

(28)	W niniejszym rozporządzeniu uwzględniono zobowiązania międzynarodowe ustanowione w Porozumieniu WTO w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych oraz w międzynarodowych standardach bezpieczeństwa żywności zawartych w Kodeksie Żywnościowym.

(29)	Państwa Członkowskie powinny ustanowić zasady stosowania kar w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić ich wykonanie. Ustanowione kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(30)	Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte w sposób zgodny z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji ( 8 ).

(31)	Należy odroczyć termin rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, aby umożliwić przedsiębiorstwom paszowym, do których stosuje się jego przepisy, dostosowanie się do określonych w nim wymagań.

(32)	Z powyższych powodów dyrektywy 95/69/WE i 98/51/WE powinny zostać uchylone,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

3. Państwa Członkowskie mogą wydać przepisy i wytyczne dotyczące określonych w ust. 2 rodzajów działalności. Poprzez takie przepisy i wytyczne krajowe zapewnia się osiągnięcie celów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

Dla celów niniejszego rozporządzenia stosuje się odpowiedniodefinicje określone w rozporządzeniu (WE) nr 178/2002, z zastrzeżeniem następujących definicji szczególnych:

1. Podmioty działające na rynku pasz zapewniają, by wszystkie kontrolowane przezeń etapy produkcji, przetwarzania i dystrybucji przebiegały w sposób zgodny z prawem Wspólnoty, zgodnymi z nim przepisami prawa krajowego oraz dobrą praktyką. W szczególności zapewnią one, by spełnione były odpowiednie wymagania w zakresie higieny określone w niniejszym rozporządzeniu.

2. Podczas żywienia zwierząt przeznaczonych do produkcji żywności, rolnicy stosują środki i procedury służące utrzymaniu na tak niskim poziomie, na jakim jest to możliwe do osiągnięcia w racjonalny sposób ryzyka biologicznego, chemicznego i fizycznego zanieczyszczenia paszy, zwierząt i produktów zwierzęcych.

1. W odniesieniu do działalności prowadzonej na poziomie produkcji pierwotnej pasz oraz następujących, związanych z nią działań:

podmioty działające na rynku pasz przestrzegają odpowiednich przepisów załącznika I dotyczących podejmowanych działań.

2. W odniesieniu do działań innych niż wymienione w ust. 1, w tym także do sporządzania mieszanek paszowych wyłącznie na potrzeby własnego przedsiębiorstwa, stosując dodatki do pasz lub premiksy dodatków, z wyjątkiem dodatków do kiszonek, podmioty działające na rynku pasz przestrzegają przepisów załącznika II dotyczących podejmowanych działań.

Komisja określa kryteria i cele, o których mowa w lit. a) i b). Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 31 ust. 3.

4. Podmioty działające na rynku pasz mogą korzystać ze wskazówek zawartych w postanowieniach rozdziału III w celu wywiązania się z obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

5. Rolnicy przestrzegają przepisów określonych w załączniku III przy żywieniu zwierząt przeznaczonych do produkcji żywności.

6. Podmioty działające na rynku pasz oraz rolnicy zaopatrują się w pasze oraz stosują pasze pochodzące wyłącznie z zakładów zarejestrowanych oraz/lub zatwierdzonych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

1. Podmioty działające na rynku pasz i prowadzące działalność innego rodzaju niż wymieniona w art. 5 ust. 1, wprowadzają, wdrażają i stosują stałą, sformułowaną na piśmie procedurę lub procedury oparte na zasadach (HACCP).

3. W przypadku każdej modyfikacji produktu lub procesu lub jakiegokolwiek etapu produkcji, przetwarzania, przechowywania lub dystrybucji, podmioty działające na rynku pasz dokonują przeglądu swoich procedur i wprowadzają niezbędne zmiany.

4. W ramach systemu procedur, o którym mowa w ust. 1, podmioty działające na rynku pasz mogą korzystać z wytycznych dobrej praktyki w połączeniu z wytycznymi dotyczącymi wdrożenia zasad HACCP, opracowanymi zgodnie z art. 20.

5. Środki ułatwiające stosowanie niniejszego artykułu, w tym także dla małych przedsiębiorstw, mogą zostać przyjęte w sposób zgodny z procedurą, o której mowa w art. 31 ust. 2.

2. Właściwy organ uwzględnia charakter i rozmiar przedsiębiorstwa paszowego przy ustalaniu wymagań dotyczących formy dowodu, o której mowa w ust. 1 lit. a).

3. Szczegółowe postanowienia dotyczące wdrożenia przepisów niniejszego artykułu mogą zostać przyjęte w sposób zgodny z procedurą, o której mowa w art. 31 ust. 2. Postanowienia takie mogą ułatwić niektórym podmiotom działającym na rynku pasz wdrożenie zasad HACCP opracowanych w sposób zgodny z postanowieniami rozdziału III, w celu spełnienia wymagań art. 6 ust. 1.

1. W celu przygotowania skutecznego systemu gwarancji finansowych dla podmiotów działających na rynku pasz, w terminie do 8 luty 2006 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat gwarancji finansowych w sektorze pasz. Oprócz analizy istniejących krajowych przepisów prawnych, systemów i praktyk związanych z odpowiedzialnością w sektorze pasz i sektorach pokrewnych, do sprawozdania powinny być, w stosownych przypadkach, załączane projekty legislacyjne dotyczące ustanowienia funkcjonalnego i wykonalnego systemu gwarancji na poziomie Wspólnoty. Gwarancje te powinny zapewniać pokrycie łącznej sumy kosztów, do których poniesienia mogłyby być zobowiązane podmioty działające na rynku jako bezpośredniej konsekwencji konieczności wycofania z rynku, przerobienia i/lub zniszczenia dowolnej paszy, inwentarza oraz żywności z niego wyprodukowanej.

2. Podmioty działające na rynku pasz odpowiedzialne są za wszelkie naruszenia odpowiednich przepisów prawa dotyczących bezpieczeństwa pasz, zaś podmioty, o których mowa w art. 5 ust. 2, są zobowiązane przedstawić dowody objęcia ich gwarancjami finansowymi wymaganymi zgodnie z przepisami wspólnotowych środków prawnych, o których mowa w ust. 1.

1. Podmioty działające na rynku pasz współpracują z właściwymi organami zgodnie z odpowiednimi przepisami wspólnotowymi oraz zgodnymi z nimi przepisami prawa krajowego.

Podmioty działające na rynku pasz zapewniają zatwierdzenie przez właściwy organ zakładów pozostających pod ich kontrolą i objętych niniejszym rozporządzeniem, w przypadku gdy:

Podmioty działające na rynku pasz nie mogą prowadzić działalności, jeżeli:

Każde Państwo Członkowskie, którego przepisy przewidują określony w art. 10. pkt. 2 wymóg zatwierdzenia niektórych zakładów położonych na jego terytorium, informuje Komisję oraz pozostałe Państwa Członkowskie o odpowiednich przepisach krajowych.

1. Właściwy organ zatwierdza zakłady jedynie wówczas, gdy z inspekcji przeprowadzanych w takich zakładach przed rozpoczęciem przez nie działalności wynika, iż spełniają one wszystkie wymagania określone w niniejszym rozporządzeniu.

2. Właściwy organ może udzielić zatwierdzenia warunkowego, jeżeli z inspekcji przeprowadzonej w danym zakładzie wynika, iż spełnia on wszelkie wymagania w zakresie infrastruktury i wyposażenia. Organ ten udziela ostatecznego zatwierdzenia jedynie wówczas, gdy z kolejnej inspekcji przeprowadzonej w danym zakładzie w ciągu trzech miesięcy od momentu zatwierdzenia warunkowego wynika, iż zakład ten spełnia pozostałe wymagania, o których mowa w ust. 1. Jeżeli dany zakład poczynił wyraźne postępy, lecz nadal nie spełnia wszystkich wymagań, właściwy organ może przedłużyć okres obowiązywania zatwierdzenia warunkowego. Łączny okres obowiązywania zatwierdzenia warunkowego nie może jednak przekroczyć sześciu miesięcy.

Właściwy organ może tymczasowo cofnąć rejestrację lub zatwierdzenie zakładu w zakresie jednego, kilku lub wszystkich rodzajów prowadzonej przezeń działalności, jeśli zakład ten przestał spełniać warunki mające zastosowanie przy prowadzeniu tego rodzaju działalności.

Takie tymczasowe cofnięcie obowiązuje do momentu spełnienia przez zakład tych warunków. W przypadku gdy dany zakład nie spełni warunków w ciągu roku, zastosowanie znajdują postanowienia art. 15.

Właściwy organ cofa rejestrację lub zatwierdzenie określonego zakładu przyznane w odniesieniu do jednego, kilku lub wszystkich rodzajów prowadzonej działalności w przypadku gdy:

Właściwy organ dokonuje, na żądanie, zmiany w rejestracji lub zatwierdzeniu danego zakładu w przypadku gdy zakład ten wykazał zdolność do podjęcia innej działalności obok lub w miejsce działalności, w zakresie której dokonano jego pierwszej rejestracji lub zatwierdzenia.

1. Państwa Członkowskie zwolnione są z obowiązku przeprowadzania inspekcji, o których mowa w art. 13, w przedsiębiorstwach paszowych, których działalność polega wyłącznie na handlu i które nie magazynują produktów w swoich obiektach.

2. Takiego rodzaju przedsiębiorstwa paszowe składają właściwemu organowi oświadczenie w formie określonej przez ten organ, iż pasze wprowadzane przez nie do obrotu spełniają warunki określone w niniejszym rozporządzeniu.

1. Zakłady i pośrednicy zatwierdzeni i/lub zarejestrowani w sposób zgodny z dyrektywą 95/69/WE mogą kontynuować swoją działalność pod warunkiem że powiadomią o tym właściwy organ, na którego obszarze działania znajdują się ich obiekty do dnia 1 stycznia 2006 r.

2. Zakłady i pośrednicy, które zgodnie z dyrektywą 95/69/WE nie podlegają rejestracji ani zatwierdzaniu, lecz które muszą zostać zarejestrowane na mocy niniejszego rozporządzenia, mogą kontynuować swoją działalność pod warunkiem złożenia do dnia 1 stycznia 2006 r. właściwemu organowi, na którego obszarze działania położone są ich obiekty, wniosku o rejestrację.

3. W terminie 1 stycznia 2008 r. wnioskodawca musi złożyć oświadczenie w formie wymaganej przez właściwy organ, iż spełnia on warunki określone w niniejszym rozporządzeniu.

4. Uwzględniając istniejące systemy gromadzenia danych, właściwe organy wzywają powiadamiającego lub wnioskodawcę do udzielenia jedynie takich dodatkowych informacji, które zapewniają zgodność z postanowieniami niniejszego rozporządzenia. W szczególności właściwe organy mogą uznać za wniosek, o którym mowa w ust. 2, powiadomienie, o którym mowa w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 852/2004.

1. Właściwy organ wpisuje do krajowego wykazu lub wykazów zakłady, które zarejestrował na mocy art. 9, w odniesieniu do każdego rodzaju działalności.

2. Zakłady zatwierdzone przez właściwy organ zgodnie z art. 13 wpisywane są do krajowego wykazu pod indywidualnym numerem identyfikacyjnym.

3. Państwa Członkowskie aktualizują wpisy zakładów w wykazie, o którym mowa w ust. 1 i 2 w sposób zgodny z decyzjami wymienionymi w art. 14, 15 i 16 o tymczasowym cofnięciu, cofnięciu lub zmianie rejestracji lub zatwierdzenia.

4. Wykaz, o którym mowa w ust. 2, musi zostać sporządzony w sposób zgodny ze wzorem określonym w załączniku V, rozdział I.

5. Numer identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 2, powinien mieć formę określoną w załączniku V, rozdział II.

6. Komisja połączy i poda do wiadomości publicznej część wykazów Państw Członkowskich obejmującą zakłady, o których mowa w ust. 2 po raz pierwszy w listopadzie 2007 r., a następnie do dnia 30 listopada każdego kolejnego roku. W wykazie połączonym uwzględnia się zmiany dokonane w ciągu danego roku.

7. Państwa Członkowskie udostępniają do wiadomości publicznej wykazy zakładów, o których mowa w ust. 1.

1. Komisja zachęca do opracowania wspólnotowych wytycznych dobrej praktyki w sektorze paszowym oraz do stosowania zasad HACCP zgodnie z art. 22.

W przypadkach gdy jest to konieczne Państwa Członkowskie zachęcają do opracowania wytycznych krajowych zgodnie z art. 21.

2. Właściwe organy zachęcają do rozpowszechniania i stosowania zarówno wytycznych wspólnotowych, jak i krajowych.

3. Podmioty działające na rynku pasz korzystają z tych wytycznych na zasadzie dobrowolności.

1. W przypadku opracowywania krajowych wytycznych dobrej praktyki, są one przygotowywane i rozpowszechniane przez przedsiębiorstwa sektora paszowego:

2. Państwa Członkowskie dokonują oceny wytycznych krajowych, w celu zapewnienia, że:

4. Komisja tworzy i prowadzi system rejestracji takich wytycznych oraz udostępnia go Państwom Członkowskim.

1. Przed opracowaniem wspólnotowych wytycznych dobrej praktyki dotyczących higieny lub stosowania zasad HACCP, Komisja zasięga opinii Komitetu, o którym mowa w art. 31 ust. 1. Celem tej konsultacji jest rozważenie celowości tworzenia, zakresu oraz przedmiotu takich wytycznych.

2. Przy przygotowywaniu wytycznych wspólnotowych Komisja zapewnia, by były one opracowane i rozpowszechniane:

3. Wytyczne wspólnotowe są opracowywane i rozpowszechniane przy uwzględnieniu:

4. Komitet, o którym mowa w art. 31 ust. 1, dokonuje oceny projektu wytycznych wspólnotowych, aby zapewnić, że:

5. Komisja wzywa Komitet, o którym mowa w art. 31 ust. 1, do dokonywania okresowych przeglądów wszystkich wspólnotowych wytycznych opracowywanych w sposób zgodny z przepisami niniejszego artykułu, we współpracy z podmiotami wymienionymi w ust. 2 niniejszego artykułu. Celem takiego przeglądu jest zapewnienie, iż wytyczne te będą posiadały praktyczne zastosowanie, a także uwzględnienie zdobyczy technologicznych i naukowych.

6. Tytuły oraz miejsca publikacji wspólnotowych wytycznych, opracowanych w sposób zgodny z przepisami niniejszego artykułu, publikowane są w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

1. Podmioty działające na rynku pasz i dokonujące przywozu paszy z krajów trzecich zapewniają, aby przywóz taki odbywał się wyłącznie w sposób zgodny z następującymi warunkami:

2. Wzór certyfikatu przywozowego może zostać przyjęty zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 31 ust. 2.

W drodze odstępstwa do postanowień art. 33 oraz do momentu opracowania wykazów przewidzianych w art. 23 ust. 1 lit. a) i b), przywozy są nadal dozwolone na warunkach określonych w art. 6 dyrektywy 98/51/WE.

Pasze, w tym także dla zwierząt nieprzeznaczonych do produkcji żywności, produkowane we Wspólnocie z przeznaczeniem wprowadzenia do obrotu w krajach trzecich, muszą spełniać wymagania określone w przepisach art. 12 rozporządzenia (WE) nr 178/2002.

Środki wykonawcze mogą zostać określone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 31 ust. 2.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 31 ust. 3.

W przypadkach uzasadnionych szczególnymi względami Komisja może przyznać odstępstwa od załączników I, II i III z zastrzeżeniem, że nie wpływają one na osiągnięcie celów niniejszego rozporządzenia. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 31 ust. 3.

W przypadku gdy określona pasza, w tym także pasza dla zwierząt nieprzeznaczonych do produkcji żywności, stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi lub zwierząt lub zagrożenie dla środowiska, postanowienia art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 stosuje się odpowiednio.

Państwa Członkowskie określają kary za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują działania niezbędne do zapewnienia ich wykonania. Kary muszą być skuteczne i proporcjonalne oraz muszą mieć charakter odstraszający. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach do 8 luty 2007 r. i przekazują niezwłocznie informacje o wszelkich późniejszych zmianach.

1. Komisja korzysta z pomocy Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 178/2002 (zwanego dalej „Komitetem”).

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu zastosowanie mają art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem postanowień jej art. 8.

Termin, o którym mowa w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE, wynosi trzy miesiące.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Komisja prowadzi konsultacje z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności we wszystkich kwestiach wchodzących w zakres niniejszego rozporządzenia, które mogą wywrzeć istotny wpływ na zdrowie publiczne, w szczególności przed przedstawieniem propozycji kryteriów lub celów wymienionych w art. 5 ust. 3.

Bez uszczerbku dla zobowiązań Państw Członkowskich dotyczących terminów ich transpozycji, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2006 r. uchyla się następujące dyrektywy:

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Wymagania dla przedsiębiorstw paszowych na poziomie produkcji pierwotnej pasz, o których mowa w art. 5 ust. 1

WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDSIĘBIORSTW PASZOWYCH NA POZIOMACH INNYCH NIŻ PIERWOTNA PRODUKCJA PASZY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 5 UST. 1

Przedsiębiorstwa paszowe muszą dysponować dostateczną liczbą pracowników posiadających umiejętności i kwalifikacje niezbędne do wytwarzania określonego typu produktów. Należy sporządzić schemat organizacyjny zawierający informacje na temat kwalifikacji (np. posiadanych dyplomów, doświadczenia zawodowego) oraz zakresu obowiązków kadry kierowniczej, który musi zostać udostępniony właściwym organom odpowiedzialnym za kontrolę. Wszyscy pracownicy powinni zostać jasno poinformowani na piśmie o ich obowiązkach, zakresie odpowiedzialności i uprawnieniach, w szczególności, w przypadku jakichkolwiek zmian w tym zakresie, w sposób umożliwiający uzyskanie pożądanej jakości produktów.

MONITOROWANIE POZIOMU DIOKSYN W OLEJACH, TŁUSZCZACH I PRODUKTACH Z NICH UZYSKANYCH

2. W celu uzupełnienia systemu HACCP wykorzystywanego przez podmiot działający na rynku pasz analizy, o których mowa w pkt 1, należy przeprowadzać przynajmniej z następującą częstotliwością (o ile nie określono dokładniej, masa partii produktów przeznaczonej do analizy nie przekracza 1 000 ton):

a) podmioty działające na rynku pasz przetwarzające surowe tłuszcze i oleje roślinne:

(i) 100 % partii produktów uzyskanych z olejów i tłuszczów pochodzenia roślinnego, z wyjątkiem:

— gliceryny,

— lecytyny,

— gum,

— produktów, o których mowa w ppkt (ii);

(ii) kwaśne oleje z rafinacji chemicznej, sopstok, zużyte pomocnicze materiały filtracyjne, zużytą ziemię bielącą i partie przychodzące surowego oleju kokosowego analizuje się i dokumentuje w ramach systemu HACCP;

b) podmioty działające na rynku pasz wytwarzające tłuszcz zwierzęcy, w tym przetwórnie tłuszczu zwierzęcego:

(i) jedna reprezentatywna analiza na 5 000 ton przy co najmniej jednej reprezentatywnej analizie rocznie w odniesieniu do tłuszczu zwierzęcego i produktów z niego uzyskanych, należących do materiału kategorii 3, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 ( 15 ), lub pochodzących z zakładu zatwierdzonego zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 16 );

c) podmioty działające na rynku pasz produkujące olej z ryb:

(i) 100 % partii oleju z ryb, jeśli został on wyprodukowany:

— z produktów uzyskanych z oleju z ryb innego niż rafinowany olej z ryb,

— z ryb z łowisk niemonitorowanych obecnie ani w przeszłości, z nieokreślonego źródła lub z Morza Bałtyckiego,

— z produktów ubocznych z ryb pochodzących z zakładów produkcji ryb przeznaczonych do spożycia przez ludzi, które nie zostały zatwierdzone przez UE,

— z błękitka lub menhadena;

(ii) 100 % wychodzących partii produktów uzyskanych z oleju z ryb innego niż rafinowany olej z ryb;

(iii) jedna reprezentatywna analiza na 2 000 ton w przypadku oleju z ryb niewymienionego w ppkt (i);

(iv) olej z ryb odkażony w urzędowo zatwierdzonym procesie, o którym mowa w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 767/2009 i w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/786 ( 17 ), analizuje się i dokumentuje w ramach systemu HACCP;

d) podmioty przemysłu oleochemicznego wprowadzające do obrotu paszę:

(i) 100 % przychodzących partii tłuszczów zwierzęcych nieobjętych lit. b) ani h), oleju z ryb nieobjętego lit. c) ani h), olejów i tłuszczów odzyskanych od podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa spożywcze objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 852/2004 oraz tłuszczów i olejów mieszanych;

(ii) 100 % partii produktów uzyskanych z olejów i tłuszczów wprowadzonych do obrotu jako pasza, z wyjątkiem:

— gliceryny,

— czystych, destylowanych kwasów tłuszczowych z hydrolizy,

— produktów, o których mowa w ppkt (iii);

(iii) surowe kwasy tłuszczowe z hydrolizy, kwasy tłuszczowe estryfikowane glicerolem, mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych, sole kwasów tłuszczowych i partie przychodzące surowego oleju kokosowego analizuje się i dokumentuje w ramach systemu HACCP;

e) podmioty przemysłu biodiesla wprowadzające do obrotu paszę:

(ii) 100 % partii produktów uzyskanych z olejów i tłuszczów wprowadzonych do obrotu jako pasza, z wyjątkiem:

— gliceryny,

— lecytyny,

— gum,

— produktów, o których mowa w ppkt (iii);

(iii) kwaśne oleje z rafinacji chemicznej, sopstok i surowy olej kokosowy analizuje się i dokumentuje w ramach systemu HACCP;

f) zakłady mieszania tłuszczów:

(i) 100 % partii przychodzących surowego oleju kokosowego, tłuszczów zwierzęcych nieobjętych lit. b) ani h), oleju z ryb nieobjętego lit. c) ani h), olejów i tłuszczów odzyskanych od podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa spożywcze objętych zakresem rozporządzenia (WE) nr 852/2004, tłuszczów i olejów mieszanych oraz produktów uzyskanych z olejów i tłuszczów, z wyjątkiem:

— gliceryny,

— lecytyny,

— gum,

— produktów, o których mowa w ppkt (ii);

(ii) kwaśne oleje z rafinacji chemicznej, surowe kwasy tłuszczowe z hydrolizy, czyste, destylowane kwasy tłuszczowe z hydrolizy i sopstok analizuje się i dokumentuje w ramach systemu HACCP;

lub

(iii) 100 % partii tłuszczów i olejów mieszanych przeznaczonych na paszę.

Podmiot działający na rynku pasz informuje właściwy organ o wybranej alternatywie;

g) producenci mieszanek paszowych dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, inni niż wymienieni w lit. f):

— gliceryny,

— lecytyny,

— gum,

— produktów, o których mowa w ppkt (ii);

(ii) kwaśne oleje z rafinacji chemicznej, surowe kwasy tłuszczowe z hydrolizy, czyste, destylowane kwasy tłuszczowe z hydrolizy, pomocnicze materiały filtracyjne, ziemię bielącą i sopstok analizuje się i dokumentuje w ramach systemu HACCP;

(iii) 1 % partii w przypadku wyprodukowanych mieszanek paszowych zawierających produkty, o których mowa w ppkt (i) i (ii);

▼M3

h) importerzy wprowadzający do obrotu następującą paszę:

(i) 100 % przywożonych partii surowego oleju kokosowego, tłuszczów zwierzęcych, olejów z ryb, olejów i tłuszczów odzyskanych od podmiotów prowadzących przedsiębiorstwa spożywcze, tłuszczów i olejów mieszanych, tokoferoli ekstrahowanych z oleju roślinnego i wytworzonego z nich octanu tokoferylu oraz produktów uzyskanych z olejów i tłuszczów, z wyjątkiem:

— gliceryny,

— lecytyny,

— gum,

— produktów, o których mowa w ppkt (ii);

(ii) kwaśne oleje z rafinacji chemicznej, surowe kwasy tłuszczowe z hydrolizy, czyste, destylowane kwasy tłuszczowe z hydrolizy i sopstok analizuje się i dokumentuje w ramach systemu HACCP.

2. Podmioty działające na rynku pasz, z wyjątkiem tych, które działają wyłącznie jako handlowcy bez posiadania w jakimkolwiek momencie produktu w swoich pomieszczeniach, prowadzą rejestr obejmujący:

a) Dokumentację związaną z procesem wytwarzania i kontroli.

Przedsiębiorstwa paszowe muszą posiadać system dokumentacji, mający na celu określenie i zapewnienie nadzoru nad punktami krytycznymi procesu wytwarzania oraz przygotowanie i wdrożenie planu kontroli jakości. Zobowiązane są one do przechowywania wyników stosownych kontroli. Omawiany komplet dokumentów należy przechowywać w celu umożliwienia śledzenia historii procesu wytwarzania każdej wyprodukowanej partii wprowadzonej do obrotu w celu ustalenia odpowiedzialności w razie reklamacji.

b) Dokumentację dotyczącą możliwości śledzenia drogi, w szczególności:

i) dodatków do pasz:

— rodzaju i ilości wyprodukowanych dodatków, odpowiednich dat ich wytworzenia oraz, w razie potrzeby, numeru partii lub określonej części produkcji, w przypadku produkcji ciągłej,

— nazwy i adresu zakładu, do którego dodatki te dostarczono, rodzaju i ilości dostarczonych dodatków oraz, w razie potrzeby, numeru partii lub określonej części produkcji, w przypadku produkcji ciągłej;

ii) produktów objętych dyrektywą 82/471/EWG:

— rodzaju produktów i wytworzonej ilości, odpowiednich dat ich wytworzenia oraz, w razie potrzeby, numeru partii lub określonej części produkcji, w przypadku produkcji ciągłej,

— nazw i adresów zakładów lub odbiorców (zakładów lub gospodarstw), do których dostarczono te produkty, wraz ze szczegółowymi informacjami na temat rodzaju i ilości dostarczonych produktów oraz, w razie potrzeby, numeru partii lub określonej części produkcji, w przypadku produkcji ciągłej;

iii) premiksów:

— nazw i adresów wytwórców lub dostawców dodatków, rodzaju i ilości wykorzystanych dodatków oraz, w razie potrzeby, numeru partii lub określonej części produkcji, w przypadku produkcji ciągłej,

— daty produkcji premiksu oraz, w razie potrzeby, numeru partii,

— nazwy i adresu zakładu, do którego dostarczono premiksy, daty dostawy, rodzaju i ilości dostarczonych premiksów oraz, w razie potrzeby, stosownego numeru partii;

iv) złożonych środków żywienia zwierząt/materiałów paszowych:

— nazw i adresów wytwórców lub dostawców dodatków/premiksów, rodzaju i ilości wykorzystanych premiksów oraz, w razie potrzeby, numeru partii,

— nazw i adresów dostawców materiałów paszowych i pasz uzupełniających oraz dat dostaw,

— typu, ilości i receptury paszy złożonej,

— rodzaju i ilości wytworzonych materiałów paszowych lub złożonych środków paszowych, wraz z datą ich wytworzenia oraz nazwą i adresem nabywcy (np. gospodarstwa rolnego lub innego podmiotu działającego na rynku pasz).

Wypasanie zwierząt na pastwiskach i polach uprawnych prowadzone jest w sposób ograniczający do minimum fizyczne, biologiczne lub chemiczne zagrożenia związane z zanieczyszczeniem żywności pochodzenia zwierzęcego.

W razie potrzeby należy przestrzegać odpowiednich okresów odpoczynku, zanim pozwoli się na wypas inwentarza na pastwisku, spasanie płodów rolnych lub ich pozostałości, a także przerw pomiędzy kolejnymi cyklami wypasu w celu ograniczenia do minimum biologicznych zanieczyszczeń krzyżowych pochodzących z nawozu, tam gdzie tego typu problemy istnieją oraz zapewnienia przestrzegania odpowiednich okresów przerw w stosowaniu rolniczych preparatów chemicznych.

Obiekty służące do produkcji zwierzęcej projektowane są w sposób umożliwiający ich odpowiednie czyszczenie. Obiekty służące do produkcji zwierzęcej oraz urządzenia do zadawania pasz są regularnie i kompleksowo czyszczone tak, aby zapobiec spiętrzaniu się zagrożeń. Preparaty chemiczne wykorzystywane podczas czyszczenia i odkażania stosowane są zgodnie z odpowiednimi instrukcjami oraz przechowywane z dala od paszy i miejsca jej zadawania.

Należy wdrożyć system ochrony przed szkodnikami, umożliwiający kontrolowanie dostępu szkodników do obiektów, w których prowadzona jest produkcja zwierzęca, w celu ograniczenia do minimum możliwości zanieczyszczenia pasz oraz materiałów ściółkowych lub pomieszczeń dla zwierząt.

Budynki i urządzenia do zadawania pasz należy utrzymywać w czystości. Należy wdrożyć systemy regularnego usuwania nawozu, odpadków oraz innych potencjalnych źródeł zanieczyszczenia paszy.

Pasze i materiały ściółkowe stosowane w obiektach do produkcji zwierzęcej należy często zmieniać, aby nie dopuścić do rozwoju pleśni.

Pasze należy przechowywać z dala od substancji chemicznych oraz innych produktów nienadających się do spożycia przez zwierzęta. Miejsca przechowywania pasz oraz pojemniki muszą być czyste i suche oraz, jeśli jest to konieczne, należy wdrożyć środki ochrony przed szkodnikami. Miejsca przechowywania pasz oraz pojemniki należy regularnie czyścić, aby uniknąć niepożądanych zanieczyszczeń krzyżowych.

Ziarno należy przechowywać w odpowiedni sposób oraz tak, aby było ono niedostępne dla zwierząt.

Pasze lecznicze oraz inne przeznaczone dla poszczególnych kategorii lub gatunków zwierząt przechowywane są w sposób ograniczający ryzyko podania ich zwierzętom, dla których nie są one przeznaczone.

System dystrybucji paszy w gospodarstwie zapewnia zadawanie właściwych pasz zwierzętom, dla których są one przeznaczone. Podczas dystrybucji i zadawania paszy należy się z nią obchodzić w taki sposób, aby wyeliminować ryzyko jej zanieczyszczenia przez kontakt z zanieczyszczonymi strefami lub urządzeniami. Pasze nieposiadające właściwości leczniczych należy oddzielić od pasz leczniczych, aby uniknąć ich zanieczyszczenia.

Pojazdy wykorzystywane do transportu paszy w gospodarstwie oraz urządzenia do zadawania pasz należy regularnie czyścić, w szczególności jeżeli są stosowane do przewozu i dystrybucji paszy leczniczej.

Woda przeznaczona do pojenia zwierząt lub do celów akwakultury powinna posiadać odpowiednią jakość, dostosowaną do wymagań produkowanych zwierząt. W przypadku wystąpienia powodów do niepokoju, związanych z potencjalnym skażeniem zwierząt lub produktów zwierzęcych zanieczyszczeniami pochodzącymi z wody, należy zastosować środki mające na celu ocenę i ograniczenie do minimum zaistniałych zagrożeń.

Urządzenia do zadawania pasz i pojenia zwierząt muszą być zaprojektowane, skonstruowane i zainstalowane w sposób pozwalający na ograniczenie do minimum ryzyka zanieczyszczenia paszy i wody. Systemy pojenia muszą być w miarę możliwości regularnie czyszczone i konserwowane.

Osoba odpowiedzialna za żywienie i opiekę nad zwierzętami powinna posiadać wymagane umiejętności, wiedzę i kompetencje.

Dodatki, których stosowanie jest dozwolone na mocy rozporządzenia (WE) nr 1831/2003:

Dodatki, których stosowanie dozwolone jest na mocy rozporządzenia (WE) nr 1831/2003:

Dodatki zootechniczne: dodatki wymienione w załączniku I ust. 4 lit. d) („inne dodatki zootechniczne”) do rozporządzenia (WE) nr 1831/2003:

( 2 ) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 31 marca 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 21 grudnia 2004 r.

( 3 ) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1642/2003 (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 4).

( 4 ) Dz.U. L 332 z 30.12.1995, str. 15. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).

( 5 ) Dz.U. L 213 z 21.7.1982, str. 8. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

( 7 ) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, str. 1 (sprostowanie: Dz.U. L 191 z 28.5.2004, str. 1).

( 9 ) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 1 (sprostowanie: Dz.U. L 226 z 25.6.2004, str. 3).

( 11 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 68/2013 z dnia 16 stycznia 2013 r. w sprawie katalogu materiałów paszowych (Dz.U. L 29 z 30.1.2013, s. 1).;

( 13 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz (Dz.U. L 229 z 1.9.2009, s. 1).;

( 15 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1).

( 16 ) Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55).

( 17 ) Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/786 z dnia 19 maja 2015 r. określające kryteria dopuszczalności procesów detoksykacji stosowanych w odniesieniu do produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, zgodnie z dyrektywą 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 125 z 21.5.2015, s. 10).

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r.	L 87	109	31.3.2009
►M2	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 225/2012 z dnia 15 marca 2012 r.	L 77	1	16.3.2012
►M3	ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2015/1905 z dnia 22 października 2015 r.	L 278	5	23.10.2015