a) gromadzenia, transportu, przechowywania, przeładunku, przetwarzanie oraz wykorzystywania lub usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, w celu uniknięcia ryzyka, jakie stwarzają one dla zdrowia ludzi lub zwierząt;

b) wprowadzania na rynek oraz, w pewnych szczególnych przypadkach, wywozu i tranzytu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz produktów z nich otrzymywanych, określonych w załącznikach VII i VIII.

a) surowej karmy dla zwierząt domowych pochodzącej ze sklepów detalicznych lub z placówek sąsiadujących z punktami sprzedaży, w których mięso jest dzielone i przechowywane wyłącznie w celu dostarczenia go bezpośrednio konsumentowi na miejscu;

b) mleka w stanie płynnym i siary usuwanych lub wykorzystywanych w gospodarstwie ich pochodzenia;

c) całych tusz lub części zwierząt dzikich, które nie są podejrzane o zarażenie się chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta, z wyjątkiem ryb złowionych do celów handlowych oraz tusz lub ich części dzikiej zwierzyny używanej do wytwarzania trofeów myśliwskich;

d) surowej karmy dla zwierząt domowych wykorzystywanej na miejscu, otrzymanej z uboju domowego w miejscu pochodzenia zwierząt przeznaczonych do spożycia wyłącznie przez rolnika i jego rodzinę, zgodnie z prawem krajowym;

e) odpadów gastronomicznych, o ile:

f) komórek jajowych, zarodków i nasienia przeznaczonych do celów hodowlanych; oraz

g) tranzytu statkiem lub samolotem.

a) wszystkie części tuszy, włącznie ze skóry i skórki, następujących zwierząt:

c) produkty otrzymane ze zwierząt, którym podano substancje zabronione dyrektywą 96/22/WE, produkty pochodzenia zwierzęcego zawierające pozostałości substancji zanieczyszczających środowisko i inne substancje wymienione w grupie B pkt 3 załącznika I do dyrektywy Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków kontroli niektórych substancji i ich pozostałości w żywych zwierzętach oraz produktach zwierzęcych, uchylającej dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG ( 19 ), jeżeli pozostałości takie przekraczają dozwolony poziom przewidziany w ustawodawstwie wspólnoty lub, w razie jej braku, w prawie krajowym;

d) wszystkie surowce zwierzęce zgromadzone podczas oczyszczania ścieków z zakładów przetwórczych kategorii 1 oraz innych placówek, w których usuwane są surowce szczególnego ryzyka, włączając w to odsiewy, surowce pozostałe w wyniku odpiaszczania, mieszaniny smarów i olejów, osad i substancje usunięte z kanałów ściekowych tych placówek, o ile substancje te zawierają surowce szczególnego ryzyka lub części takich surowców;

e) odpady gastronomiczne pochodzące ze środków transportu międzynarodowego; oraz

f) mieszanka surowca kategorii 1 z surowcem kategorii 2 lub 3 albo z obydwoma jednocześnie, zawierająca dowolny surowiec przeznaczony do przetworzenia w zakładzie przetwórczym kategorii 1.

a) bezpośredniemu usuwaniu jako odpady przez spopielanie w spalarni zatwierdzonej zgodnie z art. 12;

b) przetworzeniu w zakładach przetwórczych zatwierdzonych na mocy art. 13 z wykorzystaniem dowolnej metody przetwarzania od 1 do 5 lub, w przypadku gdy właściwe władze tak wymagają, metody przetwarzania 1, w której surowiec końcowy jest trwale oznaczany - za pomocą zapachu w przypadkach gdy jest to technicznie możliwe - zgodnie z załącznikiem VI rozdział I, a ostatecznemu usuwaniu jako odpady przez spopielanie lub współspopielanie w spalarniach lub współspalarniach zatwierdzonych zgodnie z art. 12;

c) z wyłączeniem surowca określonego w ust. 1 lit. a) pkt i) i ii), przetworzeniu w zakładach przetwórczych zatwierdzonych zgodnie z art. 13 z wykorzystaniem metody przetwarzania 1, w której surowiec końcowy jest trwale oznaczany za pomocą zapachu w przypadkach gdy jest to technicznie możliwe zgodnie z załącznikiem VI rozdział I, a ostatecznemu usuwaniu jako odpady przez składowanie na składowiskach zatwierdzonych zgodnie z dyrektywą Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów ( 20 );

d) w przypadkach odpadów gastronomicznych określonych w ust. 1 lit. e), usuwaniu jako odpady przez składowanie na składowiskach zatwierdzonych zgodnie z dyrektywą 1999/31/WE; lub

e) w świetle rozwoju wiedzy naukowej, usuwaniu za pośrednictwem innych środków, zatwierdzonych przez Komisję po konsultacji z właściwym komitetem naukowym. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3. Środki te mogą uzupełniać lub zastępować środki przewidziane w niniejszym ustępie w lit. a)–d).

a) obornik i treść przewodu pokarmowego;

b) wszystkie surowce zwierzęce gromadzone podczas oczyszczania ścieków z rzeźni innych niż rzeźnie objęte art. 4 ust. 1 lit. d) lub z zakładów przetwórczych kategorii 2, włączając w to odsiewy, surowce pozostałe w wyniku odpiaszczania, mieszaniny smarów i olejów, osad i substancje usunięte z kanałów ściekowych tych placówek;

c) produkty pochodzenia zwierzęcego zawierające pozostałości leków weterynaryjnych i zanieczyszczeń wymienione w załącznika I do dyrektywy 96/23/WE w grupie B pkt 1 i 2, jeżeli pozostałości te przekraczają dozwolony poziom przewidziany w ustawodawstwie wspólnoty;

d) produkty pochodzenia zwierzęcego, inne niż surowiec kategorii 1, przywiezione z państw trzecich oraz, podczas inspekcji przewidzianej ustawodawstwem wspólnotowym, nie spełniające wymagań weterynaryjnych w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty, jeżeli nie zostaną odesłane lub ich przywóz nie zostanie uznany z uwzględnieniem ograniczeń ustanowionych w ustawodawstwie wspólnoty;

e) zwierzęta i części zwierząt, inne niż te określone w art. 4, które padły z innych przyczyn niż ubój z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi, włączając w to zwierzęta ubite w celu likwidacji epidemii choroby;

f) mieszanka surowca kategorii 2 z surowcem kategorii 3, zawierająca dowolny surowiec przeznaczony do przetworzenia w zakładzie przetwórczym kategorii 2; oraz

g) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego inne niż surowiec kategorii 1 lub kategorii 3.

a) bezpośredniemu usuwaniu jako odpady przez spopielanie w spalarni zatwierdzonej zgodnie z art. 12;

b)  ►C2  przetworzeniu w zakładzie przetwórczym zatwierdzonym zgodnie z art. 13 z wykorzystaniem dowolnej metody przetwarzania 1–5 lub, w przypadku gdy właściwe władze tak wymagają, metody przetwarzania 1, w której surowiec końcowy jest trwale oznaczany – w przypadkach gdy jest to technicznie możliwe, za pomocą zapachu – zgodnie z załącznikiem VI rozdział I, oraz: ◄

c) przetworzeniu w zakładzie przetwórczym zatwierdzonym zgodnie z art. 13 z wykorzystaniem metody przetwarzania 1, w której surowiec końcowy jest trwale oznaczony - za pomocą zapachu w przypadkach gdy jest to technicznie możliwe - zgodnie z załącznikiem VI rozdział I; oraz:

▼M15

▼B

d) w przypadku surowca pochodzącego z ryb, kiszeniu lub kompostowaniu zgodnie z zasadami przyjętymi przez Komisję. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3;

e) w przypadku obornika, treści wydzielonych z przewodu pokarmowego, mleka i siary, jeżeli właściwe władze uznały, że nie stwarzają one ryzyka dla rozprzestrzeniania poważnej choroby zakaźnej:

▼M15

▼B

f) w przypadku całych tuszy lub części zwierząt dzikich nie podejrzanych o zakażenie chorobami przenoszonymi na ludzi i zwierzęta, wykorzystaniu do produkcji trofeów myśliwskich w zakładzie technicznym zatwierdzonym do tego celu zgodnie z art. 18; lub

g) usuwaniu za pośrednictwem innych środków lub wykorzystaniu w inny sposób, zgodnie z zasadami ustanowionymi przez Komisję po konsultacji z właściwym komitetem naukowym. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3. Środki te mogą uzupełniać lub zastępować środki przewidziane w niniejszym ustępie w lit. a)–f).

a) części zwierząt po uboju, nadające się do spożycia przez ludzi zgodnie z ustawodawstwem wspólnotowym, ale nie przeznaczone do spożycia przez ludzi ze względów handlowych;

b) części zwierząt po uboju, odrzucone jako nie nadające się do spożycia przez ludzi, ale nie noszące znamion chorób przenoszonych na ludzi i zwierzęta, otrzymane z tusz nadających się do spożycia przez ludzi zgodnie z ustawodawstwem wspólnotowym;

c) skóry i skórki, kopyta i rogi, szczecina i pióra pochodzące od zwierząt po uboju w rzeźni, po przejściu badania przedubojowego, nadających się na podstawie wyniku przeprowadzonego badania, do uboju z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi zgodnie z ustawodawstwem wspólnotowym;

d) krew zwierząt innych niż przeżuwacze po uboju w rzeźni, po przejściu badania przedubojowego, nadających się na podstawie wyniku przeprowadzonego badania, do uboju z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi zgodnie z ustawodawstwem wspólnotowym;

e) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego otrzymane podczas wytwarzania produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, obejmujące odtłuszczone kości i skwarki;

f) wycofane środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego lub środki spożywcze zawierające produkty pochodzenie zwierzęcego, inne niż odpady gastronomiczne, nie przeznaczone obecnie do spożycia przez ludzi ze względów handlowych lub w wyniku problemów spowodowanych błędami powstałymi podczas produkcji, pakowania lub innymi, które nie stwarzają żadnego ryzyka dla ludzi lub zwierząt;

g) surowe mleko pochodzące od zwierząt nie wykazujących żadnych objawów klinicznych choroby przenoszonej przez ten produkt na ludzi i zwierzęta;

h) ryby i inne zwierzęta morskie, z wyjątkiem ssaków morskich, odłowione na otwartym morzu do produkcji mączki rybnej;

i) świeże produkty uboczne rybne pochodzące z fabryk wytwarzających produkty rybne przeznaczone do spożycia przez ludzi;

j) muszle, produkty uboczne z wylęgarni i produkty uboczne otrzymane z tłuczonych jaj pochodzące od zwierząt nie wykazujących klinicznych objawów choroby przenoszonej na ludzi i zwierzęta;

k) krew, skóry i skórki, kopyta, pióra, wełna, rogi, sierść i futro pochodzące od zwierząt nie wykazujących klinicznych oznak choroby przenoszonej przez ten produkt na ludzi i zwierzęta; oraz

l) odpady gastronomiczne inne niż określone w art. 4 ust. 1 lit. e).

a) bezpośredniemu usuwaniu jako odpady przez spalenie w spalarni zatwierdzonej zgodnie z art. 12;

b) przetworzeniu w zakładzie przetwórczym zatwierdzonym zgodnie z art. 13 z wykorzystaniem dowolnej metody 1-5, w przypadku których surowiec końcowy jest trwale oznaczony - za pomocą zapachu w przypadkach gdy jest to technicznie możliwe - zgodnie z załącznikiem VI rozdział I, oraz usuwaniu jako odpady przez spopielanie lub współspopielanie w spalarni lub współspalarni zatwierdzonej zgodnie z art. 12 lub składowaniu na składowisku zgodnie z dyrektywą 1999/31/WE;

c) przetworzeniu w zakładzie przetwórczym zatwierdzonym zgodnie z art. 17;

d) przetworzeniu w zakładzie technicznym zatwierdzonym zgodnie z art. 18;

e) wykorzystaniu jako surowiec w wytwórni karmy dla zwierząt domowych zatwierdzonej zgodnie z art. 18;

f) przetworzeniu w wytwórni biogazu lub kompostowni zatwierdzonej zgodnie z art. 15;

g) w przypadku odpadów gastronomicznych określonych w ust. 1 lit. l), przetworzeniu w wytwórniach biogazu lub kompostowaniu zgodnie z zasadami ustanowionymi przez Komisję lub do czasu przyjęcia takich zasad – zgodnie z prawem krajowym. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3;

h) w przypadku surowca pochodzącego z ryb, kiszeniu lub kompostowaniu zgodnie z zasadami przyjętymi przez Komisję. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3; albo

i) usuwaniu za pośrednictwem innych środków lub wykorzystaniu w inny sposób, zgodnie z zasadami ustanowionymi przez Komisję po konsultacji z właściwym komitetem naukowym; środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3. Środki te i sposoby mogą uzupełniać lub zastępować środki przewidziane w lit. a)–h).

a) wraz z towarzyszącym dokumentem handlowym lub, w przypadkach wymaganych niniejszych rozporządzeniem, świadectwem weterynaryjnym; oraz

b) bezpośrednio do zakładu w miejscu przeznaczenia, który musi zostać zatwierdzony zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

a) spełniać wymagania załącznika III rozdział I;

b) dokonywać przeładunku surowca kategorii 1 lub 2 i przechowywać go zgodnie z załącznikiem III rozdział II część B;

c) przeprowadzać wewnętrzne kontrole zakładu przewidziane w art. 25; oraz

d) poddawać się kontroli właściwych władz zgodnie z art. 26.

a) spełniać wymagania załącznika III rozdział I;

b) dokonywać przeładunku surowca kategorii 3 i przechowywać go zgodnie z załącznikiem III rozdział II część A;

c) przeprowadzać wewnętrzne kontrole zakładu przewidziane w art. 25; oraz

d) poddawać się kontroli właściwych władz zgodnie z art. 26.

a) spełniać wymagania załącznika III rozdział III; oraz

b) poddawać się kontroli właściwych władz zgodnie z art. 26.

a) ogólne warunki ustanowione w załączniku IV rozdział I;

b) warunki działalności ustanowione w załączniku IV rozdział II;

c) warunki ustanowione w załączniku IV rozdział III, dotyczące odpływu wody;

d) wymagania ustanowione w załączniku IV rozdział IV, dotyczące pozostałości;

e) wymagania dotyczących pomiaru temperatury ustanowione w załączniku IV, rozdział V; oraz

f) warunki dotyczące nieprawidłowego działania ustanowione w załączniku IV rozdział VI.

a) być wykorzystywana jedynie do usuwania padłych zwierząt domowych, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego określonych w art. 4 ust. 1 lit. b), art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1, do których nie mają zastosowania przepisy dyrektywy 2000/76/WE;

b) w przypadku umiejscowienia na terenie gospodarstwa, być wykorzystywana wyłącznie do celów usuwania surowców z tego indywidualnego gospodarstwa;

c) spełniać ogólne warunki ustanowione w załączniku IV rozdział I;

d) spełniać odnoszące się do niej warunki działalności ustanowione w załączniku IV rozdział II;

e) spełniać wymagania ustanowione w załączniku IV rozdział IV, dotyczące pozostałości;

f) spełniać wymagania dotyczące pomiaru temperatury, ustanowione w załączniku IV rozdział V;

g) spełniać warunki dotyczące nieprawidłowego działania, ustanowione w załączniku IV rozdział VI; oraz

h) spełniać warunki określone w rozdziale VII załącznika IV, w przypadku gdy są wykorzystywane do usuwania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego określonych w art. 4 ust. 1 lit. b)

a) spełniać wymagania załącznika V rozdział I;

b) dokonywać przeładunku surowca kategorii 1 i 2 oraz przechowywać go zgodnie z załącznikiem V rozdział II i załącznikiem VI rozdział I;

c) uzyskać zezwolenie właściwych władz zgodnie z załącznikiem V rozdział V;

d) przeprowadzać wewnętrzne kontrole zakładu przewidziane w art. 25;

e) poddawać się kontroli właściwych władz zgodnie z art. 26; oraz

f) zagwarantować, że, po przetworzeniu, produkty spełniają wymagania załącznika VI rozdział I.

a) przetwarzać tłuszcze wytopione, otrzymane z surowca kategorii 2 zgodnie z normami ustanowionymi w załączniku VI rozdział III;

b) uchwalić i wprowadzić w życie metody monitorowania oraz sprawdzania krytycznych punktów kontroli, oparte o wykorzystywany sposób przetwarzania;

c) przechowywać dokumentację dotyczącą informacji uzyskanych stosownie do lit. b) w celu przedstawiania ich właściwym władzom; oraz

d) poddawać się kontroli właściwych władz zgodnie z art. 26.

a) spełniać wymagania załącznika VI rozdział II część A;

b) dokonywać przeładunku i przetwarzania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego zgodnie z załącznikiem VI rozdział II, cześć B i C;

c) poddawać się kontroli właściwych władz zgodnie z art. 26;

d) uchwalić i wprowadzić w życie metody monitorowania oraz sprawdzania krytycznych punktów kontroli; oraz

e) zagwarantować, że tam gdzie to właściwe pozostałości fermentacyjne i kompost spełniają normy mikrobiologiczne ustanowione w załączniku VI rozdział II część D.

a) pochodzą z gospodarstwa, terytorium lub części terytorium lub, w przypadku produktów akwakultury, z gospodarstwa, strefy lub części strefy, nie podlegających ograniczeniom zdrowotnym dotyczącym zwierząt i związanych z nimi produktów, w szczególności ograniczeniom nałożonym przez prawo wspólnotowe w ramach środków kontroli chorób, lub z tytułu poważnej choroby zakaźnej wymienionej w dyrektywie Rady 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. wprowadzającej ogólne środki wspólnotowe w odniesieniu do niektórych chorób zwierząt i szczególne środki w odniesieniu do choroby pęcherzykowej świń ( 22 );

b) nie zostały ubite w rzeźni, w której w czasie uboju przebywały zwierzęta zakażone, lub podejrzane o zakażenie, jedną z chorób objętych zasadami określonymi w lit. a).

a) są otrzymywane, przeładowywane, przewożone i przechowywane oddzielnie oraz w innym czasie niż produkty spełniające wszystkie warunki dotyczące zdrowia zwierząt;

b) zostały poddane obróbce wystarczającej do wyeliminowania danego problemu zdrowotnego zwierząt zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w zakładzie zatwierdzonym do tego celu przez Państwo Członkowskie, w którym pojawił się dany problem zdrowotny;

c) są właściwie identyfikowane;

d) spełniają wymogi określone w załącznikach VII i VIII lub szczegółowe zasady określone przez Komisję. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3. Ze względu na szczególnie pilną potrzebę Komisja może zastosować tryb pilny, o którym mowa w art. 33 ust. 4.

a) spełniać wymagania załącznika V rozdział I i załącznika VII rozdział I;

b) dokonywać przeładunku i przetworzenia surowca kategorii 3 oraz przechowywać go zgodnie z załącznikiem V rozdział II i załącznikiem VII;

c) uzyskać zezwolenie właściwych władz zgodnie z załącznikiem V rozdział V;

d) przeprowadzać wewnętrzne kontrole zakładu przewidziane w art. 25;

e) poddawać się kontroli właściwych władz zgodnie z art. 26; oraz

f) zagwarantować, że po przetworzeniu produkty spełniają wymagania załącznika VII rozdział I.

a) w świetle szczególnych wymagań ustanowionych w załączniku VIII w odniesieniu do produkowanych przez nie produktów zobowiązać się do:

b) poddawać się kontroli właściwych władz zgodnie z art. 26.

a) zostały przygotowane w zakładzie przetwórczym kategorii 3 zatwierdzonym i nadzorowanym zgodnie z art. 17;

b) zostały przygotowane wyłącznie z surowca kategorii 3, jak określono w załączniku VII;

c) były przeładowywane, przetwarzane, przechowywane i przewożone zgodnie z załącznikiem VII i w taki sposób, aby zapewnić zgodność z art. 22; oraz

d) spełniają szczególne wymagania ustanowione w załączniku VII.

a) spełniają albo:

b) pochodzą z zakładów zatwierdzonych i nadzorowanych zgodnie z art. 18 lub, w przypadku produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego określonych w załączniku VIII, z innych zakładów zatwierdzonych zgodnie ze prawodawstwem wspólnotowym w dziedzinie weterynarii.

a) zostały przygotowane w zakładzie tłuszczowe kategorii 2, zatwierdzonym zgodnie z art. 14, z tłuszczów wytopionych, uzyskanych w wyniku przetworzenia surowca kategorii 2 w zakładzie kategorii 2, zatwierdzonym zgodnie z art. 13, po zastosowaniu jednej z metod przetwarzania 1-5;

b) były przeładowywane, przetwarzane, przechowywane i przewożone zgodnie z załącznikiem VI; oraz

c) spełniają szczególne wymagania ustanowione w załączniku VIII.

a) karmienia zwierząt przetworzonym białkiem pochodzącym z tuszy lub części tuszy zwierząt tego samego gatunku;

b) karmienia zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami gastronomicznymi lub składnikiem paszowym zawierającym odpady gastronomiczne lub z nich otrzymanym; oraz

c) stosowania na pastwiskach organicznych nawozów sztucznych oraz dodatków do wzbogacania gleby innych niż obornik.

a) wykorzystanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego do celów diagnostycznych, edukacyjnych i badawczych; oraz

b) wykorzystanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego do wypychania zwierząt w zakładach technicznych zatwierdzonych do tego celu zgodnie z art. 18.

a) Państwa Członkowskie mogą również zezwolić na używanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego wyszczególnionych w lit. b) do karmienia zwierząt wyszczególnionych w lit. c) pod nadzorem właściwych władz oraz zgodnie z zasadami ustanowionymi w załączniku IX.

b) Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego określone w lit. a) stanowią:

c) Zwierzęta określone w lit. a) stanowią:

d) Ponadto państwa członkowskie mogą zezwolić na wykorzystanie, pod nadzorem właściwych władz, surowca kategorii 1 określonego w art. 4 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) do celów żywienia zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków nekrofagów zgodnie z zasadami ustanowionymi przez Komisję po konsultacji z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3.

a) wykorzystaniu produktów w ramach odstępstw określonych w ust. 2; oraz

b) wprowadzonych regulacjach dotyczących weryfikacji, mających zagwarantować wykorzystanie danych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego jedynie w dozwolonych celach.

a) martwe zwierzęta domowe mogą być bezpośrednio usuwane jako odpady przez zakopanie;

b) następujące produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego pochodzące z terenów odosobnionych mogą być usuwane jako odpady przez spopielanie lub zakopanie na miejscu:

c) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być usuwane jako odpady przez spopielanie lub zakopanie na miejscu w przypadku wystąpienia choroby wymienionej w wykazie A Międzynarodowego Biura Chorób Epizootycznych (OIE), jeżeli właściwe władze odrzucają możliwość przewozu do najbliższej spalarni lub zakładu przetwórczego z powodu groźby rozszerzania się ryzyka zdrowotnego lub z powodu rozległego wybuchu epidemii choroby zwierząt, co prowadzi do braku wolnych mocy produkcyjnych w tych zakładach.

a) wykorzystaniu możliwości przewidzianych w ust. 1 lit. b) w odniesieniu do surowca kategorii 1 i 2; oraz

b) obszarach, które klasyfikują one jako tereny odosobnione do celów stosowania ust. 1 lit. b) oraz przyczynach takiej klasyfikacji.

a) zagwarantowania, że spopielanie lub zakopanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nie zagraża zdrowiu zwierząt i ludzi; oraz

b) zapobiegania porzucaniu, tworzeniu hałd lub niekontrolowanemu usuwaniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

a) identyfikują i sprawdzają krytyczne punkty kontroli w zakładach;

b) uchwalają i wprowadzają w życie metody monitorowania i sprawdzania krytycznych punktów kontroli;

c) w przypadku zakładów przetwórczych, pobierają wzorcowe próbki w celu sprawdzenia zgodności:

d) zapisują wyniki kontroli i badań określonych w lit. b) i c) oraz przechowują je przez okres przynajmniej dwóch lat w celu przedstawiania ich właściwym władzom;

e) wprowadzają system zapewniający możliwość śledzenia każdej wysyłanej partii.

a) powiadomić niezwłocznie właściwe władze o wszystkich szczegółach dotyczących rodzaju próbki oraz partii, z której ona pochodzi;

b) ustalić powody braku zgodności;

c) powtórnie przetworzyć lub usunąć skażoną partię pod nadzorem właściwych władz;

d) zagwarantować, że żaden surowiec podejrzany o skażenie lub skażony, o ile nie jest on przeznaczony do usunięcia, nie opuści zakładu przed ponownym jego przetworzeniem pod nadzorem właściwych władz oraz ponownym urzędowym pobraniem próbek w celu zapewnienia spełnienia norm ustanowionych niniejszym rozporządzeniem;

e) zwiększyć częstotliwość pobieranie próbek oraz sprawdzania procesu produkcji;

f) badać dokumentację związaną z produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego właściwą dla gotowej próbki; oraz

g) uruchomić odpowiednie procedury odkażania i oczyszczania w obrębie zakładu.

a) ustawodawstwo państwa trzeciego;

b) organizacja właściwych władz i służby inspekcyjne w państwie trzecim, kompetencje tych służb, nadzór, jakiemu podlegają oraz ich uprawnienia umożliwiające skuteczne monitorowanie stosowania ustawodawstwa;

c) rzeczywiste warunki zdrowotne stosowane podczas produkcji, wytwarzania, przeładowywania, przechowywania i wysyłki produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych na wywóz do Wspólnoty;

d) gwarancje, jakie może zaoferować państwo trzecie, dotyczące zgodności z odpowiednimi warunkami zdrowotnymi;

e) doświadczenia z wprowadzania na rynek produktu pochodzącego z państwa trzeciego oraz wyniki przeprowadzonych kontroli przywozu;

f) wynik inspekcji wspólnotowych w państwie trzecim;

g) stan zdrowia inwentarza żywego, innych zwierząt domowych i zwierzyny dzikiej w państwie trzecim, ze szczególnym uwzględnieniem egzotycznych chorób zwierząt oraz wszelkie aspekty ogólnej sytuacji sanitarnej kraju, które mogą stwarzać ryzyko dla zdrowia ludzi i zwierząt we Wspólnocie;

h) prawidłowość i szybkość, z jaką państwo trzecie dostarcza informacje o istnieniu zakaźnej choroby zwierząt na swoim terytorium, w szczególności chorób wymienionych w wykazach A i B Biura OIE lub, w przypadku zwierząt akwakultury, chorób podlegających zgłaszaniu, jak wymieniono w Kodeksie Zdrowotnym Zwierząt Wodnych OIE;

i) regulacje dotyczące zapobiegania i kontrolowania zakaźnych chorób zwierząt będące w mocy w państwie trzecim i ich stosowanie, obejmujące zasady przywozu z innych krajów.

a) Komisja informuje Państwa Członkowskie o zmianach w wykazie zakładów proponowanych przez państwa trzecie w ciągu pięciu dni od otrzymania propozycji zmian;

b) Państwa Członkowskie winny w ciągu pięciu dni roboczych, licząc od daty otrzymania zmian w wykazach zakładów określonych w lit. a), wysłać Komisji pisemne uwagi;

c) w przypadku gdy przynajmniej jedno z Państw Członkowskich wystosuje pisemne uwagi, Komisja informuje Państwa Członkowskie w ciągu pięciu dni roboczych i włącza je jako punkt porządku dziennego następnego posiedzenia Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt w celu podjęcia decyzji w ramach procedury określonej w art. 33 ust. 2;

d) w przypadku gdy Komisja nie otrzyma od Państw Członkowskich żadnych uwag pisemnych w terminie określonym w lit. b), uznaje się, że Państwa Członkowskie przyjęły zmiany w wykazie. Komisja informuje Państwa Członkowskie w ciągu pięciu dni roboczych, a po pięciu dniach roboczych od otrzymania niniejszej informacji Państwa Członkowskie zezwalają one na przywóz towarów pochodzących z tych zakładów.

a) rodzaj i zawartość świadectwa weterynaryjnego, które musi towarzyszyć produktowi;

b) szczególne wymagania zdrowotne stosowane w przywozie do Wspólnoty, i/lub tranzycie przez jej obszar; oraz

c) w miarę potrzeb procedury sporządzania i zmian wykazów regionów lub zakładów, z których przywóz lub tranzyt jest dozwolony.

a) sporządzaniem wykazu państw trzecich lub ich regionów oraz określaniem warunków przywozu i/lub tranzytu;

b) sprawdzaniem zgodności z:

1. „pszczelarskie produkty uboczne” oznaczają miód, wosk pszczeli, mleczko pszczele, propolis lub pyłek, nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi;

2. „partia” oznacza jednostkę produkcyjną wytworzoną w jednym zakładzie z wykorzystaniem jednolitych parametrów produkcyjnych – lub pewną ilość jednostek, jeżeli są przechowywane razem – które mogą być identyfikowane w celu wycofania i ponownego przetworzenia lub usuwania, jeżeli badania wykażą taką konieczność;

3. „wytwórnia biogazu” oznacza zakład, w którym następuje biodegradacja produktów pochodzenia zwierzęcego w warunkach beztlenowych do celów produkcji i gromadzenia biogazu;

4. „produkty z krwi” oznaczają produkty otrzymane z krwi lub jej frakcji, z wyłączeniem mączki; obejmują one osocze suszone/mrożone/płynne, mączkę z pełnej krwi, krwinki czerwone suszone/mrożone/płynne lub ich frakcje i mieszaniny;

5. „krew” oznacza świeżą pełną krew;

6. „Mączka z krwi” oznacza produkty otrzymane w wyniku obróbki cieplnej krwi lub frakcji krwi zgodnie z załącznikiem VII rozdział II i przeznaczone do spożycia przez zwierzęta lub do produkcji organicznych nawozów sztucznych;

7. „karma dla zwierząt domowych w puszkach” oznacza karmę dla zwierząt poddaną obróbce termicznej zapakowaną w pojemnik hermetycznie zamknięty;

8. „zakład pośredni kategorii 1 lub 2” oznacza zakład, w którym nieprzetworzony surowiec kategorii 1 lub 2 jest przeładowywany i/lub tymczasowo przechowywany w celu przewiezienia go dalej do ostatecznego miejsca przeznaczenia oraz w którym mogą się odbywać niektóre czynności wstępne, takie jak usunięcie skór lub skórek oraz badanie poubojowe;

9. „zakład przetwórczy kategorii 1” oznacza zakład, w których przetwarza się surowiec kategorii 1 przed jego ostatecznym usunięciem;

10. „zakład tłuszczowy kategorii 2” oznacza zakład przetwarzający tłuszcze wytopione z surowca kategorii 2 zgodnie z warunkami wymienionymi w załącznik VI rozdział III;

11. „zakład przetwórczy kategorii 2” oznacza zakład, w którym przetwarza się surowiec kategorii 2 przed jego ostatecznym usunięciem, dalszym przetworzeniem lub wykorzystaniem;

12. „zakład pośredni kategorii 3” oznacza zakład, w którym nieprzetworzony surowiec kategorii 3 sortuje się i/lub dzieli i/lub zamraża lub poddaje głębokiemu zamrożeniu w blokach i/lub czasowo przechowuje w celu przewiezienia go dalej do ostatecznego miejsca przeznaczenia;

13. „zakład tłuszczowy kategorii 3” oznacza zakład przetwarzający tłuszcze wytopione z surowca kategorii 3;

14. „zakład przetwórczy kategorii 3” oznacza zakład, w którym przetwarza się surowiec kategorii 3 na białko zwierzęce i inne produkty przetworzone, które mogą zostać wykorzystane jako składnik paszowy;

15. „odpady gastronomiczne” oznaczają wszystkie odpady żywnościowe, w tym zużyty olej kuchenny pochodzący z restauracji, obiektów gastronomicznych i kuchni, łącznie z kuchniami zbiorowymi i domowymi;

16. „współspalarnia” oznacza miejsce usuwania jak określono w art. 3 ust. 5 dyrektywy 2000/76/WE;

17. „współspopielanie” oznacza usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów z nich otrzymanych we współspalarni;

18. „punkty odbioru” oznaczają pomieszczenia, w których gromadzi się i poddaje obróbce niektóre produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do żywienia zwierząt wyszczególnionych w art. 23 ust. 2 lit. c);

19. „kompostownia” oznacza zakład, w których następuje biodegradacja produktów pochodzenia zwierzęcego w warunkach tlenowych;

20. „pozostałości fermentacyjne” oznaczają pozostałości otrzymane w wyniku przetworzenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w fabryce biogazu;

21. „treść przewodu pokarmowego” oznacza zawartość przewodu pokarmowego ssaków i bezgrzebieniowców, wydzieloną lub nie z przewodu pokarmowego;

22. „gryzaki dla psów” oznaczają produkty dla zwierząt domowych służące do żucia, wykonane z niegarbowanych skór i skórek kopytnych lub innego surowca zwierzęcego;

23. „składnik paszowy” oznacza składniki paszowe, jak określono w dyrektywie 96/25/WE ( 23 ), pochodzenia zwierzęcego, obejmujące przetworzone białka zwierzęce, produkty z krwi, tłuszcze wytopione, olej z ryb, pochodne tłuszczów, żelatynę i hydrolizat białkowy, fosforan dwuwapniowy, mleko, przetwory mleczne i siarę;

24. „mączka rybna” oznacza przetworzone białko zwierzęce otrzymane ze zwierząt morskich, z wyjątkiem ssaków morskich;

25. „zwierzęta futerkowe” oznaczają zwierzęta trzymane lub hodowane do produkcji skór futerkowych i nie wykorzystywane do spożycia przez ludzi;

26. „żelatyna” oznacza naturalne białko rozpuszczalne, żelujące lub nie, otrzymane w wyniku częściowej hydrolizy kolagenu produkowanego z kości, skór i skórek oraz ścięgien zwierząt (w tym również ryb i drobiu);

27. „skwarki” oznaczają pozostałości z wytapiania, po częściowym oddzieleniu tłuszczu i wody, zawierające białko;

28. „hermetyczne zamknięty pojemnik” oznacza pojemnik, opracowany i przeznaczony do zabezpieczania zawartości przed wtargnięciem mikroorganizmów;

29. „skóry i skórki” oznaczają wszystkie tkanki skórne i podskórne;

30. „spalarnia o wysokiej zdolności produkcyjnej” oznacza spalarnię inną niż spalarnię o niskiej zdolności produkcyjnej;

31. „hydrolizat białkowy” oznacza polipeptydy, peptydy i aminokwasy oraz ich mieszanki, otrzymane w wyniku hydrolizy produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego;

32. „spalarnia” oznacza miejsce usuwania, jak określono w art. 3 ust. 4 dyrektywy 2000/76/WE;

33. „spopielanie” oznacza usuwanie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów z nich otrzymanych w spalarni;

34. „odczynnik laboratoryjny” oznacza produkt z krwi, w opakowaniu, gotowy do wykorzystania przez użytkownika i przeznaczony do użycia samodzielnego lub w połączeniu z innymi substancjami w laboratorium jako odczynnik lub w produkcie otrzymanym z odczynników;

35. „składowisko” oznacza miejsce usuwania odpadów, jak określono dyrektywą 1999/31/WE;

36. „spalarnia o niskiej zdolności produkcyjnej” oznacza spalarnię o przepustowości mniejszej niż 50 kg produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego na godzinę;

37. „obornik” oznacza odchody i/lub mocz zwierząt gospodarskich, nawet ze ściółką, lub odpady, które mogą być nieprzetworzone lub mogą zostać przetworzone zgodnie z rozdziałem III załącznika III, albo mogą zostać w inny sposób przetworzone w wytwórni biogazu lub w kompostowni;

38. „organiczne nawozy sztuczne” i „dodatki do wzbogacania gleby” oznaczają surowce pochodzenia zwierzęcego używane do utrzymywania właściwego odżywiania roślin, fizycznych i chemicznych właściwości oraz biologicznej aktywności gleb lub ich poprawy, oddzielnie lub łącznie; mogą zawierać obornik, treść przewodu pokarmowego, kompost i pozostałości fermentacyjne;

39. „pastwisko” oznacza grunt pokryty trawą lub ziołami, na którym wypasa się zwierzęta hodowlane bądź uprawia rośliny z przeznaczeniem na paszę dla zwierząt hodowlanych, z wyłączeniem gruntu, na którym zastosowano nawozy organiczne i dodatki do wzbogacania gleby zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 181/2006 ( 24 );

40. „wytwórnia karmy dla zwierząt domowych”; oznacza zakład produkujący pokarm dla zwierząt domowych lub gryzaki dla psów lub składniki smakowe, w którym do ich przygotowania wykorzystywane są niektóre produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego podczas przygotowywania takiego pokarmu dla zwierząt, gryzaków dla psów lub składników smakowych;

41. „karma dla zwierząt domowych” oznacza pokarm dla zwierząt domowych zawierający surowiec kategorii 3;

42. „przetworzone białko zwierzęce” oznacza białko zwierzęce otrzymane całkowicie z surowca kategorii 3, poddane obróbce zgodnie z rozdziałem II załącznika VII w celu uczynienia go zdatnym do bezpośredniego użycia jako surowiec paszowy lub jakiegokolwiek innego wykorzystania w pokarmach zwierzęcych, włączając karmę dla zwierząt domowych, bądź do wykorzystania w nawozach organicznych lub dodatkach do wzbogacania gleb; jednakże nie obejmuje ono produktów z krwi, mleka, przetworów mlecznych, siary, żelatyny, hydrolizatów białkowych ani fosforanu dwuwapniowego, jaj i produktów z jaj, fosforanu trójwapniowego i kolagenu;

43. „przetworzona karma dla zwierząt domowych” oznacza pokarm dla zwierząt domowych inny niż surowy, który został poddany jednej z metod przetwarzania lub innej obróbce zgodnie z wymaganiami załącznika VIII;

44. „produkty przetworzone” oznaczają produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, poddane jednej z metod przetwarzania lub innej obróbce wymaganej w załączniku VII lub VIII;

45. „metody przetwarzania” oznaczają metody wymienione w niniejszym załączniku V, rozdział III;

46. „zakład przetwórczy” oznacza zakład przetwórczy produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego;

47. „produkt używany w diagnostyce in vitro” oznacza produkt z krwi, w opakowaniu, gotowy do wykorzystania przez użytkownika samodzielnie lub w połączeniu z innymi substancjami jako odczynnik, składnik produktu otrzymanego z odczynników, wzorzec, zestaw lub w innym układzie, przeznaczony do badań in vitro próbek pochodzenia ludzkiego lub zwierzęcego, z wyjątkiem organów lub krwi dawców, wyłącznie i zasadniczo w związku z diagnostyką stanu fizjologicznego, stanu zdrowia, chorób, błędów genetycznych lub określaniem poziomu bezpieczeństwa i zgodności z odczynnikami;

48. „surowa karma dla zwierząt domowych” oznacza pokarm dla zwierząt domowych, którego nie poddano żadnemu innemu procesowi konserwującemu niż schłodzenie, zamrożenie lub szybkie zamrożenie w celu utrzymania właściwego stanu;

49. „tereny odosobnione” oznaczają tereny, na których zagęszczenie zwierząt jest tak niewielkie, a środki usuwania są tak oddalone, że czynności niezbędne do zgromadzenia i przewozu odpadów byłyby niezwykle uciążliwe w porównaniu do lokalnego usuwania;

50. „tłuszcze wytopione” oznaczają tłuszcze otrzymane w wyniku przetworzenia surowca kategorii 2 lub 3;

51. „skład” oznacza zakład inny niż przedsiębiorstwa i placówki pośrednie objęte dyrektywą 95/69/WE ( 25 ), w których produkty przetworzone są czasowo przechowywane przed ich ostatecznym wykorzystaniem lub usunięciem;

52. „garbowanie” oznacza wyprawianie skóry surowej, przy użyciu garbników roślinnych, soli chromu lub innych substancji takich jak sole glinu, żelaza, krzemu, aldehydów, chinonów i innych garbników syntetycznych;

53. „zakład techniczny” oznacza zakład, w którym produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego są wykorzystywane do wytwarzania produktów technicznych;

54. „produkty techniczne” oznaczają produkty bezpośrednio otrzymane z niektórych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, przeznaczone do celów innych niż spożycie przez ludzi lub zwierzęta, włącznie z garbowanymi i poddanymi obróbce skórami, trofeami myśliwskimi, przetworzoną wełną, sierścią, szczeciną, piórami i ich częściami, surowicą pochodzącą od koniowatych, produktami z krwi, środkami farmakologicznymi, wyrobami medycznymi, kosmetykami, produktami kostnymi do wyrobu porcelany, żelatyną i klejem, organicznymi nawozami sztucznymi, dodatkami do wzbogacania gleby, tłuszczami wytopionymi, pochodnymi tłuszczu, przetworzonym obornikiem, mlekiem i przetworami mlecznymi;

55. „nieprzetworzone pióra lub ich części” oznaczają pióra i ich części, które nie były poddawane działaniu strumienia pary ani żadnej innej metodzie przetwarzania zapewniającej eliminację czynników chorobotwórczych;

56. „nieprzetworzona wełna” oznacza wełnę owczą, która nie została podana praniu fabrycznemu, nie otrzymano jej w wyniku wyprawiania skóry ani nie została poddana przetworzeniu za pomocą innej metody zapewniającej eliminację czynników chorobotwórczych;

57. „nieprzetworzona sierść” oznacza sierść przeżuwaczy, która nie została poddana praniu fabrycznemu, nie otrzymano jej w wyniku wyprawiania skóry ani nie została poddana przetworzeniu za pomocą innej metody zapewniającej eliminację czynników chorobotwórczych;

58. „nieprzetworzona szczecina” oznacza świńską szczecinę, która nie została poddana praniu fabrycznemu, nie otrzymano jej w wyniku wyprawiania skóry ani nie została poddana przetworzeniu za pomocą innej metody zapewniającej eliminację czynników chorobotwórczych;

59. „kolagen” oznacza produkty białkowe pochodzące ze skór, skórek i ścięgien zwierząt, łącznie z kośćmi świń, drobiu oraz ościami ryb;

60. „skratki” oznaczają widoczne stałe surowce pochodzenia zwierzęcego, pozostałe na sicie ściekowym, w przypadku których wymagany jest proces wstępnego przetwarzania określony w rozdziale IX załącznika II;

61. „tłuszcze i mieszanki oleiste” oznaczają pływające surowce pochodzenia zwierzęcego, zbierające się na powierzchni urządzeń do odtłuszczania ścieków, w przypadku których wymagany jest proces wstępnego przetwarzania określony w rozdziale IX załącznika II;

62. „szlam” oznacza widoczne stałe surowce pochodzenia zwierzęcego lub osad na drenach ściekowych, w przypadku których wymagany jest proces wstępnego przetwarzania określony w rozdziale IX załącznika II;

63. „surowce z odpiaszczania” oznaczają widoczne stałe surowce pochodzenia zwierzęcego lub osad w urządzeniach do odpiaszczania, stosowanych w ramach procesu wstępnego przetwarzania określonego w rozdziale IX załącznika II;

64. „dodatek smakowy”. oznacza płynny bądź sproszkowany przetworzony produkt pochodzenia zwierzęcego, używany do zwiększenia walorów smakowych karmy dla zwierząt domowych;

65. „kodowanie barwne” oznacza systematyczne użycie kolorów zgodnie z rozdziałem I załącznika II w celu umieszczenia informacji ustanowionych niniejszym rozporządzeniem, na powierzchni lub na części powierzchni opakowania, pojemnika lub pojazdu, lub na etykiecie lub symbolu którymi są opatrzone.

1. Należy podjąć wszystkie konieczne środki, aby:

2. Podczas transportu etykieta przymocowana do opakowania, pojemnika lub pojazdu musi:

3. Państwa członkowskie mają możliwość ustanowienia systemów lub określenia przepisów w zakresie kodowania barwnego opakowań, kontenerów i pojazdów używanych do przewozu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów przetworzonych na ich terytorium pochodzących z ich terytorium i pozostających na nim, pod warunkiem że tego rodzaju systemy lub przepisy nie zakłócają systemu kodowania barwnego przewidzianego w pkt 1 lit. d).

4. Nie naruszając przepisów pkt 3 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, państwa członkowskie mają możliwość ustanowienia systemów lub określenia przepisów w zakresie znakowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z ich terytorium i pozostających na nim, pod warunkiem że tego rodzaju systemy lub przepisy nie są sprzeczne z wymaganiami dotyczącymi znakowania ustanowionymi w rozdziale I załącznika VI do niniejszego rozporządzenia, odnoszącymi się do produktów przetworzonych.

5. W drodze odstępstwa od pkt 3 i 4 państwa członkowskie mogą stosować systemy lub przepisy, o których mowa w tych punktach, dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego pochodzących z ich terytorium, ale nieprzeznaczonych do pozostania na nim, jeżeli państwo członkowskie lub kraj trzeci przeznaczenia udzieliło swojej zgody.

1. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty przetworzone muszą być gromadzone i przewożone w nowych hermetycznych opakowaniach lub zakrytych, zabezpieczonych przed wyciekami pojemnikach lub pojazdach.

2. Pojazdy i pojemniki wielokrotnego użytku, a także wszystkie pozostałe elementy wyposażenia lub sprzęt wielokrotnego użytku, który styka się z produktami ubocznymi pochodzenia zwierzęcego lub produktami przetworzonymi, muszą:

3. Pojemniki muszą zostać przeznaczone do przewozu określonego produktu w zakresie niezbędnym do uniknięcia zakażeń wzajemnych.

4. Opakowanie musi zostać spalone lub usunięte za pomocą innych środków, zgodnie z zaleceniami właściwego organu;

1. Podczas przewozu, produktom ubocznym pochodzenia zwierzęcego lub produktom przetworzonym musi towarzyszyć dokument handlowy albo świadectwo zdrowia, jeżeli wymaga tego niniejsze rozporządzenie, z wyjątkiem produktów przetworzonych z surowca kategorii 3, które są dostarczane na terytorium tego samego Państwa Członkowskiego przez detalistów użytkownikom końcowym, innym niż handlowe podmioty gospodarcze;

2. W dokumentach handlowych muszą być wyszczególnione następujące dane:

3. Dokument handlowy musi być wystawiony co najmniej w trzech egzemplarzach (jeden oryginał i dwie kopie). Oryginał musi towarzyszyć przesyłce do ostatecznego miejsca przeznaczenia. Przechowuje go odbiorca. Producent i przewoźnik muszą przechowywać po jednej kopii.

4. Wzorzec dokumentu handlowego może zostać ustanowiony zgodnie z procedurą określoną w art. 33 ust. 2.

5. Świadectwa weterynaryjne muszą zostać wystawione i podpisane przez właściwe władze.

a) informacje określone w lit. b) i c); oraz

b) w przypadku dokumentacji przechowywanej przez osobę wysyłającą produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, informacje określone w lit. a), e) oraz, jeśli znane, f); lub

c) w przypadku dokumentacji przechowywanej przez osobę przewożącą produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, informacje określone w lit. a), d) i f); lub

d) w przypadku dokumentacji przechowywanej przez osobę odbierającą produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, datę odbioru i informacje określone w lit. d) i e).

1. Przewóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego musi odbywać się we właściwej temperaturze w celu uniknięcia wszelkiego ryzyka dla zdrowia publicznego i zwierząt.

2. Nieprzetworzony surowiec kategorii 3 przeznaczony do produkcji składników paszowych lub karmy dla zwierząt domowych musi być przewożony w formie schłodzonej lub zamrożonej, o ile nie będzie przetwarzany w ciągu 24 godzin od chwili wyruszenia w drogę.

3. Konstrukcja pojazdów używanych do transportu chłodniczego musi zapewniać utrzymanie właściwej temperatury przez cały czas przewozu.

1. Dokument handlowy zgodny ze wzorem określonym w niniejszym rozdziale jest dołączony do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz produktów przetworzonych podczas ich przewozu. Jednak do celów transportu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów przetworzonych na ich własnym terytorium państwa członkowskie mogą zażądać:

2. Gdy przewozem zajmuje się więcej niż jeden przewoźnik, każdy przewoźnik wypełnia deklarację, o której mowa w pkt 7 dokumentu handlowego i która winna stanowić część dokumentu.

a) Dokumenty handlowe winny być sporządzane w oparciu o wzór zamieszczony w niniejszym załączniku. Muszą one zawierać, w porządku określonym we wzorze, kolejno ponumerowane zaświadczenia wymagane przy przewozie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego oraz otrzymanych z nich produktów przetworzonych.

b) Sporządza się je odpowiednio w jednym z urzędowych języków państwa członkowskiego pochodzenia lub państwa członkowskiego przeznaczenia. Jednakże dokument handlowy może być sporządzony w innych językach urzędowych Wspólnoty, jeżeli towarzyszy mu urzędowe tłumaczenie lub jeżeli zostało to wcześniej uzgodnione z właściwymi organami państwa członkowskiego przeznaczenia.

c) Dokument handlowy musi być wystawiony co najmniej w trzech egzemplarzach (jeden oryginał i dwie kopie). Oryginał musi towarzyszyć przesyłce do ostatecznego miejsca przeznaczenia. Zachowuje go odbiorca. Producent i przewoźnik muszą zachować po jednej kopii.

d) Oryginał każdego dokumentu handlowego składa się z jednej kartki wypełnionej po obu stronach lub, jeżeli długość tekstu tego wymaga, powinien być on sporządzony w taki sposób, by wszystkie strony stanowiły niepodzielną całość.

e) Jeżeli ze względu na konieczność identyfikacji poszczególnych artykułów przesyłki do dokumentu handlowego dołączone są dodatkowe kartki, traktuje je się jako stanowiące część oryginału dokumentu, jeżeli na każdej z nich osoba odpowiedzialna za przesyłkę złożyła swój podpis.

f) Jeżeli dokument handlowy wraz z dodatkowymi kartkami, o których mowa w lit. e), zawiera więcej niż jedną stronę, każda ze stron musi być ponumerowana na dole — (numer strony) z (całkowitej liczby stron) — oraz być opatrzona na górze numerem referencyjnym dokumentu nadanym przez odpowiedzialną osobę.

g) Oryginał dokumentu musi być wypełniony i podpisany przez odpowiedzialną osobę. Składając podpis, osoba odpowiedzialna winna upewnić się, że zachowano zgodność z zasadami sporządzania dokumentów określonymi w rozdziale III załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1774/2002. W dokumencie handlowym muszą być wyszczególnione następujące dane:

h) Kolor podpisu odpowiedzialnej osoby musi różnić się od koloru druku dokumentu.

i) Dokument handlowy musi być przechowywany przez okres co najmniej dwóch lat w celu przedstawienia go właściwym organom dla weryfikacji dokumentacji, o której mowa w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1774/2002.

j) Gdy państwa członkowskie postanowią korzystać z dokumentu handlowego w formie elektronicznej, wymagania wymienione w lit. a)–i) winny być spełnione w sposób właściwy dla formy elektronicznej.

1. Pomieszczenia i urządzenia muszą spełniać co najmniej poniższe wymagania.

2. Zakład musi mieć odpowiednie pomieszczenia i urządzenia do czyszczenia i dezynfekcji pojemników lub zbiorników, w których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego są przyjmowane oraz pojazdów, innych niż statki, w których są przewożone. Muszą być przewidziane odpowiednie urządzenia do dezynfekcji kół pojazdów.

1. Zakład nie może zajmować się działalnością inną niż przywóz, gromadzenie, sortowanie, dzielenie, chłodzenie, zamrażanie w blokach, czasowe magazynowanie oraz wysyłka surowca kategorii 3.

2. Sortowanie surowca kategorii 3 musi być przeprowadzane w taki sposób, aby uniknąć wszelkiego ryzyka rozprzestrzeniania się chorób zwierząt.

3. Przez cały czas podczas sortowania lub przechowywania, surowiec kategorii 3 musi być przeładowywany i przechowywany oddzielnie od towarów innych niż surowiec kategorii 3 oraz w taki sposób, aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych, a także zapewnić zgodność z art. 22.

4. Surowiec kategorii 3 musi być prawidłowo przechowywany, a gdzie sytuacja tego wymaga schładzany lub zamrażany, do chwili ponownej wysyłki.

6. Zakład nie może zajmować się inną działalnością niż gromadzenie, przeładunek, czasowe magazynowanie i wysyłka surowca kategorii 1 lub 2.

7. Sortowanie surowca kategorii 1 lub 2 musi być przeprowadzane w taki sposób, aby uniknąć ryzyka rozprzestrzeniania się chorób zwierząt.

8. Przez cały czas surowiec kategorii 1 lub 2 musi być przeładowywany i przechowywany oddzielnie od innych towarów oraz w taki sposób, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się czynników chorobotwórczych.

9. Surowiec kategorii 1 lub 2 musi być właściwie przechowywany, w tym również w odpowiednich warunkach cieplnych, do chwili ponownej wysyłki.

11. Ścieki muszą być poddane oczyszczeniu w celu zagwarantowania, jak dalece będzie to możliwe, że nie pozostały żadne czynniki chorobotwórcze. Szczególne wymagania dotyczące oczyszczania ścieków z zakładów pośrednich kategorii 1 lub 2 mogą zostać ustanowione przez Komisję. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3.

1. Pomieszczenia, w których przechowywane są produkty przetworzone otrzymane z surowca kategorii 3 nie mogą znajdować się w tym samym miejscu, w którym znajdują się pomieszczenia służące do przechowywania produktów przetworzonych otrzymanych z surowca kategorii 1 lub 2, chyba że są to całkowicie oddzielne zabudowania.

2. Zakład musi:

3. Zakład musi mieć odpowiednie urządzenia do czyszczenia i dezynfekowania pojemników lub zbiorników, w których produkty pochodzenia zwierzęcego są przyjmowane oraz pojazdów, innych niż statki, w których są przewożone. Muszą być przewidziane odpowiednie urządzenia do dezynfekcji kół pojazdów.

4. Produkty muszą być właściwie przechowywane do chwili ponownej wysyłki.

1. Spalarnie i współspalarnie muszą być zaprojektowane, wyposażone i eksploatowane w sposób zapewniający spełnienie wymogów niniejszego rozporządzenia. Spełnione muszą zostać następujące warunki w zakresie higieny:

2. Kierownictwo spalarni lub współspalarni musi podjąć wszystkie niezbędne środki ostrożności dotyczące odbioru produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w celu zapobieżenia, lub ograniczenia, jak dalece będzie to możliwe, bezpośredniego ryzyka dla zdrowia ludzi i zwierząt.

3. Spalarnie i współspalarnie muszą być zaprojektowane, wyposażone, zbudowane i eksploatowane w taki sposób, aby temperatura gazu powstającego w wyniku przetwarzania podnosiła się w sposób kontrolowany i płynny, nawet w najbardziej niekorzystnych warunkach, do 850 °C, mierzona przez dwie sekundy blisko wewnętrznej ściany lub innym reprezentatywnym punkcie komory spalania, na który zezwoliły właściwe władze.

4. Każda linia w spalarniach o wysokiej zdolności produkcyjnej musi być wyposażona w przynajmniej jeden palnik pomocniczy. Palnik ten musi się włączać automatycznie, kiedy temperatura gazów spalinowych po ostatnim wtrysku powietrza spada poniżej 850°C. Musi on również być użyty podczas rozruchu i zatrzymywania eksploatacji w celu zagwarantowania utrzymania temperatury 850 °C przez cały czas wykonywania wspomnianych czynności i tak długo, jak długo niespalony surowiec pozostaje w komorze spalania.

5. Spalarnie lub współspalarnie o wysokiej zdolności produkcyjnej muszą posiadać i uruchomić system automatyczny w celu uniknięcia wprowadzenia wsadu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego:

6. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego winny, w przypadku gdy jest to możliwe, zostać umieszczone prosto w piecu bez bezpośredniego przeładowywania.

7. Teren spalarni lub współspalarni, włączając towarzyszący obszar składowania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, musi być zaprojektowany w taki sposób, aby zapobiec niedozwolonym i przypadkowym zrzutom substancji zanieczyszczających do gleby, wód powierzchniowych i gruntowych zgodnie z przepisami przewidzianymi w odpowiedniej ustawodawstwie wspólnoty. Ponadto, musi być przewidziany zbiornik o odpowiedniej pojemności magazynowania dla skażonej wody deszczowej wypływającej z terenu spalarni lub dla skażonej wody powstałej w wyniku czynności przelewowych lub gaszenia ognia.

8. Pojemność magazynowania musi być odpowiednia do zagwarantowania, że wody te mogą zostać w miarę potrzeb przebadane i oczyszczone przed ich odpływem.

9. Do celów niniejszego rozdziału, „pozostałości” oznaczają surowiec o konsystencji płynnej lub stałej wytworzony podczas spopielania lub współspopielania, oczyszczania ścieków i innych procesów odbywających się w obrębie spalarni lub współspalarni. Obejmują one popiół denny i żużel, popiół lotny i pył z kotłów.

10. Ilość i szkodliwość pozostałości powstałych w wyniku eksploatacji spalarni lub współspalarni musi być zredukowana do minimum. Pozostałości muszą być poddane ponownemu przetworzeniu, w miarę potrzeb, bezpośrednio w spalarni lub poza zgodnie z odpowiednią ustawodawstwem wspólnotowym.

11. Transport i przechowywanie tymczasowe suchych pozostałości w formie pyłu musi odbywać się w taki sposób, aby zapobiec ich rozproszeniu w środowisku naturalnym (np. w zamkniętych pojemnikach).

12. Do monitorowania parametrów i warunków muszą być wykorzystywane techniki odpowiednie do procesu spopielania lub współspopielania. Spalarnie i współspalarnie o wysokiej zdolności produkcyjnej muszą posiadać i wykorzystywać urządzenia do pomiaru temperatur.

13. W zaświadczeniu o zatwierdzeniu działalności wystawianym przez właściwe władze, lub w załączonych warunkach, muszą zostać ustalone wymagania dotyczące pomiarów temperatury.

14. Odpowiednia instalacja oraz działanie zautomatyzowanych urządzeń monitorowania musi podlegać kontroli i corocznym przeglądom. Przynajmniej raz na trzy lata musi być przeprowadzona kalibracja za pomocą pomiarów równoległych z użyciem metod referencyjnych.

15. Wyniki pomiarów temperatury muszą być rejestrowane i przedstawiane we właściwy sposób, aby umożliwić właściwym władzom sprawdzenie zgodności z dozwolonymi warunkami działalności ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu zgodnie z procedurami, które ustala wspomniana władza.

16. W przypadku awarii, lub w warunkach nieprawidłowej eksploatacji, kierownictwo musi ograniczyć lub zawiesić działanie spalarni tak szybko jak to jest możliwe do czasu przywrócenia normalnej pracy.

1. Pomieszczenia i urządzenia muszą spełniać co najmniej następujące wymagania:

▼M14

▼B

2. Zakład przetwórczy musi posiadać urządzenia do czyszczenia i dezynfekcji pojemników lub zbiorników, w których produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego są przyjmowane oraz pojazdów, innych niż statki, w których są przewożone.

3. Muszą być przewidziane odpowiednie urządzenia do dezynfekcji kół pojazdów, przy wyjeździe z sektora skażonego zakładu przetwórczego.

4. Wszystkie zakłady przetwórcze muszą posiadać system usuwania ścieków spełniający wymagania właściwych władz.

5. Zakład przetwórczy musi posiadać własne laboratorium lub korzystać z usług laboratorium zewnętrznego. Laboratorium musi być odpowiednio wyposażone do celów przeprowadzania niezbędnych analiz i zostać zatwierdzone przez właściwe władze.

1. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego muszą być przetwarzane jak najszybciej po przyjeździe. Do chwili rozpoczęcia przetwarzania muszą być właściwie przechowywane.

2. Pojemniki, zbiorniki i pojazdy używane do przewożenia nieprzetworzonego surowca muszą zostać wyczyszczone w wyznaczonym miejscu. Miejsce to musi być tak położone lub zaprojektowane, aby zapobiec zakażaniu produktów przetworzonych.

3. Osobom pracującym w sektorze skażonym nie wolno wchodzić do sektora czystego bez zmiany odzieży roboczej i obuwia lub dezynfekcji tych ostatnich. Urządzenia i przyrządy nie mogą być przenoszone z sektora skażonego do czystego, o ile nie zostaną one najpierw wyczyszczone i zdezynfekowane. Konieczne jest ustanowienie procedur poruszania się personelu do celów kontroli przemieszczania się pracowników między obszarami oraz wyznaczenia właściwego sposobu korzystania z myjek do butów i do kół.

4. Ścieki pochodzące z sektora skażonego muszą zostać oczyszczone w celu zagwarantowania, jak dalece będzie to możliwe, że nie pozostały żadne czynniki chorobotwórcze. Szczególne wymagania dotyczące oczyszczania ścieków z zakładów przetwórczych mogą zostać ustanowione przez Komisję. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3.

5. Środki zapobiegawcze przed ptakami, gryzoniami, owadami i innymi szkodnikami muszą być systematycznie podejmowane. Do tego celu konieczne jest wykorzystanie programu zwalczania szkodników poparte dokumentacją.

6. Dla wszystkich części pomieszczeń muszą być ustanowione procedury czyszczenia, poparte dokumentacją. Do czyszczenia musi zostać dostarczony odpowiedni sprzęt i środki czyszczące.

7. Kontrola higieniczna musi obejmować systematyczne inspekcje środowiska naturalnego i sprzętu. Harmonogram inspekcji i ich wyniki muszą być udokumentowane i przechowywane przez co najmniej dwa lata.

8. Instalacje i urządzenia muszą być utrzymywane w dobrym stanie technicznym, a urządzenia pomiarowe muszą być poddawane kalibracji w regularnych odstępach czasu.

9. Produkty przetworzone muszą być przeładowywane i przechowywane w zakładzie przetwórczym w taki sposób, aby zapobiec powtórnemu zakażeniu.

1. Jeżeli wielkość cząstek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przetworzenia przekracza 50 mm, muszą one zostać poddane rozdrobnieniu przy użyciu właściwych urządzeń, tak nastawionych, aby po rozdrobnieniu cząstki nie były większe niż 50 mm. Skuteczność urządzeń musi być codziennie sprawdzana, a ich stan rejestrowany. Jeżeli kontrole ujawnią istnienie cząstek większych niż 50 mm, przetwarzanie należy wstrzymać i dokonać naprawy przed jego wznowieniem.

2. Po rozdrobnieniu produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego muszą być podgrzewane do temperatury ich wnętrza powyżej 133 °C nieprzerwanie przez co najmniej 20 min. pod ciśnieniem (bezwzględnym) co najmniej 3 barów wytworzonym przez nasyconą parę wodną ( 26 ); obróbka cieplna może być stosowana jako proces samodzielny lub jako proces wstępny poprzedzający fazę sterylizacji lub proces końcowy występujący po niej.

3. Przetwarzanie może być prowadzone systemem wsadowym lub ciągłym.

1. Jeżeli wielkość cząstek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przetworzenia przekracza 150 mm, muszą one zostać poddane rozdrobnieniu przy użyciu właściwych urządzeń, tak nastawionych, aby po rozdrobnieniu cząstki nie były większe niż 150 mm. Skuteczność urządzeń musi być codziennie sprawdzana, a ich stan rejestrowany. Jeżeli kontrole ujawnią istnienie cząstek większych niż 150 mm, przetwarzanie należy wstrzymać i dokonać naprawy przed jego wznowieniem.

2. Po rozdrobnieniu produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego muszą być podgrzewane do temperatury ich wnętrza powyżej 100 °C przez co najmniej 125 min., w temperaturze powyżej 110 °C przez co najmniej 120 min i powyżej 120 °C przez co najmniej 50 min.

3. Przetwarzanie musi być prowadzone systemem wsadowym.

4. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego można gotować w taki sposób, aby wymagania czasowo-temperaturowe były osiągane jednocześnie;

1. Jeżeli wielkość cząstek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przetworzenia przekracza 30 mm, muszą one zostać poddane rozdrobnieniu przy użyciu właściwych urządzeń, tak nastawionych, aby po rozdrobnieniu cząstki nie były większe niż 30 mm. Skuteczność urządzeń musi być codziennie sprawdzana, a ich stan rejestrowany. Jeżeli kontrole ujawnią istnienie cząstek większych niż 30 mm, przetwarzanie należy wstrzymać i dokonać naprawy przed jego wznowieniem.

2. Po rozdrobnieniu produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego muszą być podgrzewane do temperatury ich wnętrza powyżej 100 °C przez co najmniej 95 min., w temperaturze powyżej 110 °C przez co najmniej 55 min i powyżej 120 °C przez co najmniej 13 min.

3. Przetwarzanie może być prowadzane systemem wsadowym lub ciągłym.

4. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego należy podgrzewać w taki sposób, aby wymagania czasowo-temperaturowe były osiągane jednocześnie.

1. Jeżeli wielkość cząstek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przetworzenia jest większy niż 30 mm, muszą one zostać poddane rozdrobnieniu przy użyciu właściwych urządzeń, tak nastawionych, aby po rozdrobnieniu cząstki nie były większe niż 30 mm. Skuteczność urządzeń musi być codziennie sprawdzana, a ich stan zanotowany. Jeżeli kontrole ujawnią istnienie cząstek większych niż 30 mm, przetwarzanie należy wstrzymać i dokonać naprawy przed jego wznowieniem.

2. Po rozdrobnieniu produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego muszą być umieszczone w naczyniu z dodatkiem tłuszczu i podgrzewane do temperatury ich wnętrza powyżej 100 C przez co najmniej 16 min., do temperatury powyżej 110 °C przez co najmniej 13 min., powyżej 120 °C przez co najmniej osiem minut i powyżej 130 °C przez co najmniej trzy minuty.

3. Przetwarzanie może być prowadzone systemem wsadowym lub ciągłym.

4. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego należy podgrzewać w taki sposób, aby wymagania czasowo-temperaturowe były osiągane jednocześnie.

1. Jeżeli wielkość cząstek produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do przetworzenia przekracza 20 mm, muszą one zostać poddane rozdrobnieniu przy użyciu właściwych urządzeń, tak nastawionych, aby po rozdrobnieniu cząstki nie były większe niż 20 mm. Skuteczność urządzeń musi być codziennie sprawdzana, a ich stan zanotowany. Jeżeli kontrole ujawnią istnienie cząstek większych niż 20 mm, przetwarzanie należy wstrzymać i dokonać naprawy przed jego wznowieniem.

2. Po rozdrobnieniu produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego muszą być podgrzewane do momentu koagulacji, a następnie wytłaczane w celu usunięcia tłuszczu i wody z surowca białkowego, który należy podgrzewać do temperatury wnętrza powyżej 80 °C przez co najmniej 120 min. i do temperatury powyżej 100 °C przez co najmniej 60 min.

3. Przetwarzanie może być prowadzone systemem wsadowym lub ciągłym.

4. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego należy podgrzewać w taki sposób, aby wymagania czasowo-temperaturowe były osiągane jednocześnie.

1. Produkty uboczne muszą być rozdrobnione do wielkości przynajmniej:

Następnie należy je zmieszać z kwasem mrówkowym w celu zmniejszenia odczynu pH do wartości 4,0 lub niższej i utrzymania go na tym poziomie. Mieszanka musi być przechowywana przez 24 godziny, zanim poddana zostanie dalszemu przetwarzaniu.

2. Po rozdrobnieniu mieszankę należy podgrzewać:

Przy użyciu układu o ciągłym przepływie przemieszczanie się produktu w konwertorze cieplnym musi być kontrolowane za pomocą sterowania mechanicznego, ograniczając jego przesunięcia, w taki sposób, aby przy końcu obróbki cieplnej produkt przeszedł cykl, w którym zarówno czas obróbki, jak i temperatura były wystarczające.

1. Każda metoda przetwarzania zatwierdzona przez właściwe władze, w przypadku gdy udowodniono, że próbki produktu gotowego pobierane codzienne przez jeden miesiąc spełniały następujące normy mikrobiologiczne:

2. Szczegółowe dane dotyczące krytycznych punktów kontroli, w których każdy zakład przetwórczy zadowalająco spełnia normy mikrobiologiczne muszą być rejestrowane i przechowywane tak, aby właściciel, kierownictwo lub ich reprezentant i właściwe władze mogły monitorować działalność zakładu przetwórczego. Rejestrowane i monitorowane informacje muszą zawierać wielkość cząstek, temperaturę przemiany oraz, gdy jest to właściwe, czas bezwzględny, wykres ciśnienia, szybkość podawania surowca i stopień odzysku tłuszczu.

3. Informacje te muszą być udostępniane Komisji na jej żądanie.

1. Właściwe władze muszą nadzorować zakłady przetwórcze w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami niniejszego rozporządzenia. W szczególności muszą one:

2. Do wypełniania swoich obowiązków w zakresie ust. 1, właściwe władze muszą posiadać przez cały czas swobodny dostęp do wszystkich części zakładu przetwórczego oraz do dokumentacji, dokumentów handlowych i świadectw weterynaryjnych.

A. Pomieszczenia

B. Normy przetwarzania

C. Produkty przetworzone

▼M15

▼B

▼M10

▼B

A. Pomieszczenia

▼M7

▼B

B. Wymagania higieniczne

▼M7

▼B

C. Normy przetwarzania

▼M7

▼M7

▼M1

▼B

D. Pozostałości fermentacyjne i kompost

▼M7

▼B

1. transestryfikacja lub hydroliza w temperaturze co najmniej 200 °C, pod odpowiednim ciśnieniem, przez 20 min. (gliceryna, kwasy tłuszczowe i estry); lub

2. zmydlanie pod wpływem NaOH 12M (gliceryna i mydło):

▼M15

A. Pomieszczenia

B. Surowiec

▼M1

▼B

C. Normy przetwarzania

D. Produkty przetworzone

▼M1

▼B

A. Normy przetwarzania

▼M1

▼B

B. Przechowywanie

C. Przywóz

A. Surowiec

B. Normy przetwarzania

C. Przywóz

A. Normy przetwarzania

▼M1

▼B

B. Przywóz tłuszczów wytopionych

C. Przywóz oleju z ryb

D. Wymagania higieniczne

1. Mleko musi podlegać obróbce jedną z następujących metod:

2. Przetwory mleczne muszą albo zostać poddane obróbce co najmniej jedną z metod określonych w pkt 1, albo być wyprodukowane z mleka poddanego obróbce zgodnie z pkt 1.

3. Serwatka służąca do skarmiania zwierząt gatunków podatnych na pryszczycę i wyprodukowana z mleka poddanego obróbce zgodnie z pkt 1 musi być zebrana przynajmniej 16 godzin od momentu, kiedy mleko się zsiadło, zaś jej odczyn pH musi wynosić poniżej 6,0 przed jej przewiezieniem do gospodarstw utrzymujących zwierzęta.

4. W uzupełnieniu do wymagań ustanowionych w pkt 1, 2 i 3 mleko i przetwory mleczne muszą spełniać następujące wymagania:

5. Surowe mleko i siara muszą być produkowane w warunkach dających odpowiednie gwarancje odnoszące się do zdrowia zwierząt. Warunki te mogą być zostać określone przez Komisję. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3.

1. Państwa członkowskie zezwalają na przywóz mleka i przetworów mlecznych pod następującymi warunkami:

2. W drodze odstępstwa od ppkt 1.4 państwa członkowskie zezwalają na przywóz mleka i przetworów mlecznych z krajów trzecich oznaczonych jako zatwierdzone w kolumnie A w załączniku I do decyzji Komisji 2004/438/WE ( 33 ), pod warunkiem że dane mleko lub przetwory mleczne zostały jednokrotnie poddane obróbce HTST oraz:

3. Tam gdzie istnieje ryzyko wprowadzenia egzotycznej choroby lub jakiekolwiek inne ryzyko zagrożenia zdrowia zwierząt, Komisja może ustanowić dodatkowe warunki ochrony zdrowia zwierząt. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 33 ust. 3.

A. Normy przetwarzania dla żelatyny

B. Normy przetwarzania dotyczące hydrolizatu białkowego

▼M1

▼B

C. Przywóz

▼M1

1. Kolagen musi być wytwarzany w procesie zapewniającym, że nieprzetworzony materiał kategorii 3 poddany jest działaniom takim jak mycie, dostosowanie pH z użyciem kwasów lub zasad, po którym następuje jedno lub więcej płukanie, filtracja i wytłaczanie. Po tych działaniach, kolagen może być poddany procesowi suszenia.

2. Zabrania się użycia konserwantów innych od dozwolonych przez prawo wspólnotowe.

3. Kolagen musi być zawijany, pakowany, przechowywany i transportowany w dobrych warunkach higienicznych. W szczególności:

4. Państwa Członkowskie muszą zatwierdzić przywóz kolagenu, jeżeli:

1. Produkty jajeczne muszą być:

2. Państwa Członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz produktów jajecznych, jeżeli:

1. posiadać odpowiednie pomieszczenia i urządzenia do przechowywania i obróbki dostarczanego surowca w całkowicie bezpiecznych warunkach oraz

2. posiadać odpowiednie pomieszczenia i urządzenia do usuwania niezużytych produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, pozostałych po produkcji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem lub wysyłać surowiec do zakładu przetwórczego, spalarni lub współspalarni zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

1. Jedyne produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, które mogą być użyte do produkcji karmy dla zwierząt domowych oraz gryzaków dla psów, to produkty określone w art. 6 ust. 1 lit. a)–j). Jednakże surowa karma dla zwierząt domowych może być wytwarzana wyłącznie z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego określonych w art. 6 ust. 1 lit. a) lub art. 6 ust. 1 lit. b).

2. Karma dla zwierząt domowych w puszkach musi zostać poddana obróbce cieplnej do wartości Fc minimum 3.

3. Przetworzona karma dla zwierząt domowych inna niż karma dla zwierząt domowych w puszkach musi:

Po zakończeniu obróbki cieplnej należy podjąć wszelkie środki ostrożności w celu zagwarantowania, że przetworzona karma dla zwierząt domowych nie zostanie narażona na zanieczyszczenie.

Przetworzona karma dla zwierząt domowych musi być umieszczona w nowym opakowaniu.

4. Podczas przetwarzania gryzaki dla psów muszą być poddane obróbce wystarczającej do zniszczenia czynników chorobotwórczych, między innymi salmonelli. Po zakończeniu obróbki muszą być podjęte wszelkie środki ostrożności w celu zagwarantowania, że gryzaki dla psów nie zostaną narażone na skażenie. Gryzaki dla psów muszą być umieszczone w nowym opakowaniu.

5. Surowa karma dla zwierząt domowych musi być umieszczona w nowych opakowaniach zapobiegających wyciekom. Należy podjąć kroki w celu zapewnienia, że produkt nie zostanie narażony na zakażenie w całym łańcuchu produkcyjnym do momentu znalezienia się w punkcie sprzedaży. Na opakowaniu musi być umieszczony czytelny i dobrze widoczny napis „karma jedynie dla zwierząt domowych”.

6. Podczas produkcji i/lub przechowywania (przed wysyłką) muszą zostać wyrywkowo pobrane próbki w celu sprawdzenia zgodności z następującymi normami:

gdzie:

7. Państwa Członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz karmy dla zwierząt domowych i gryzaków dla psów, jeżeli:

2. Handel nieprzetworzonym obornikiem pochodzącym od drobiu podlega następującym warunkom:

3. Nieprzetworzony obornik pochodzący od koniowatych, będący przedmiotem wymiany handlowej, nie może pochodzić z gospodarstwa objętego ograniczeniami zdrowotnymi dotyczącymi zwierząt związanymi z nosacizną, pęcherzykowym zapaleniem jamy ustnej, wąglikiem lub wścieklizną zgodnie z art. 4 ust. 5 dyrektywy 90/426/EWG.

4. Przywóz nieprzetworzonego obornika jest zabroniony.

5. Wprowadzanie do obrotu przetworzonego obornika i produktów z przetworzonego obornika podlega następującym warunkom określonym w lit. a)–e):

6. Państwa Członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz przetworzonego obornika i produktów z przetworzonego obornika, jeżeli:

▼M9

▼B

7. Wprowadzanie na rynek „guano” nie podlega warunkom dotyczącym zdrowia zwierząt.

1. Przywóz krwi podlega wymaganiom ustanowionym w rozdziale XI.

2. Państwa członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz produktów z krwi służących do wyrobu produktów technicznych, włącznie z surowcem pochodzącym od zwierząt, którym podano substancje zakazane dyrektywą 96/22/WE, jeżeli:

3. Krew, z której wytwarzane są produkty z krwi służące do wytwarzania produktów technicznych, musi być pozyskana:

4. W przypadku produktów z krwi przeznaczonych do wytwarzania produktów technicznych, które zostały pozyskane ze zwierząt z rodziny Artiodactyla, Perissodactyla i Proboscidea, a także z ich krzyżówek, muszą one spełniać warunki zawarte w lit. a) lub b):

5. W przypadku produktów z krwi pozyskanych z drobiu i innych gatunków ptaków, a przeznaczonych do wytwarzania produktów technicznych spełnione muszą być warunki zawarte w lit. a) lub b):

1. Krew może zostać wprowadzona do obrotu, pod warunkiem że:

2. Produkty z krwi mogą zostać wprowadzone do obrotu, pod warunkiem że:

3. Krew i produkty z krwi zwierząt koniowatych muszą być zapakowane w zapieczętowane, szczelne pojemniki, które:

1. Krew musi spełniać warunki ustanowione w ust. 1 lit. a) sekcji A i musi zostać pozyskana pod nadzorem lekarza weterynarii w:

2. Produkty z krwi muszą spełniać warunki ustanowione w ust. 2 sekcji A.

Ponadto produkty z krwi, o których mowa w ust. 2 lit. b) ppkt (i) sekcji A muszą być wyprodukowane z krwi pozyskanej od zwierząt koniowatych, które były trzymane przez co najmniej trzy miesiące przed datą pozyskania lub, jeżeli są młodsze niż trzy miesiące, od urodzenia, w gospodarstwach pod nadzorem lekarza weterynarii w państwie trzecim pozyskania, które w tym okresie oraz w dniu pozyskania krwi było wolne od:

3. Produkty z krwi muszą pochodzić z zakładu technicznego zatwierdzonego przez właściwy organ państwa trzeciego i spełniającego szczegółowe warunki ustanowione w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1774/2002.

4. Krew i produkty z krwi muszą pochodzić z państwa trzeciego, które znajduje się na wykazie, o którym mowa w następujących częściach załącznika XI:

5. Krew i produkty z krwi powinny być zapakowane i oznakowane zgodnie z ust. 3 lit. a) sekcji A i powinno im towarzyszyć świadectwo zdrowia zgodne z wzorem ustanowionym w rozdziale 4(A) załącznika X, właściwie wypełnione i podpisane przez urzędowego lekarza weterynarii.

1. Przepisy niniejszego rozdziału nie mają zastosowania:

▼M9

▼B

2. W zakresie określonym w ust. 1, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do surowych, chłodzonych i wyprawionych skór i skórek. Do celów niniejszego rozdziału, „wyprawione skóry i skórki” oznaczają skóry i skórki, które poddano:

▼M15

▼B

3. Handel surowymi lub chłodzonymi skórami i skórkami podlega tym samym warunkom zdrowotnym, które stosuje się do świeżego mięsa na podstawie dyrektywy Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającej przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi ( 37 ).

4. Handel wyprawionymi skórami i skórkami jest dozwolony pod warunkiem, że dokument handlowy przewidziany w załączniku II towarzyszy każdej przesyłce i zaświadcza, że:

5. Państwa Członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz surowych lub chłodzonych skór i skórek, jeżeli:

▼M9

▼B

6. Państwa Członkowskie muszą zezwolić na przywóz wyprawionych skór i skórek, jeżeli:

▼M9

▼B

7. Surowe, chłodzone lub wyprawione skóry i skórki kopytnych muszą być przywożone w pojemnikach, pojazdach drogowych, wagonach kolejowych lub ładowni statku zaplombowanych przez właściwe władze państwa trzeciego, z którego towar został wysłany.

1. Bez uszczerbku dla środków przyjętych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory przez uregulowanie handlu nimi ( 38 ), trofea myśliwskie:

nie podlegają żadnym zakazom lub ograniczeniom z powodów dotyczących zdrowia zwierząt.

2. Bez uszczerbku dla środków przyjętych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 338/97, trofea myśliwskie pochodzących od kopytnych i ptaków nie poddane zabiegowi wspomnianemu w ust. 1 lit. a) podlegają poniższym warunkom. Muszą one:

3. Trofea myśliwskie zawierające wyłącznie kości, rogi, kopyta, pazury, poroża lub zębów musiały:

4. Trofea myśliwskich składające się wyłącznie ze skór lub skórek musiały:

5. Państwa Członkowskie muszą zezwolić na przywóz z państw trzecich trofeów myśliwskich poddanych obróbce, pochodzących od ptaków i kopytnych, składających się wyłącznie z kości, rogów, kopyt, pazurów, poroża, skór i skórek, jeżeli:

▼M2

▼B

6. Państwa Członkowskie muszą, zgodnie z wymaganiami ust. 7, zezwolić na przywóz trofeów myśliwskich pochodzących od ptaków i kopytnych składających z całych części anatomicznych, nie poddanych obróbce, z państw trzecich:

▼M2

▼B

7. Państwa Członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz trofeów myśliwskich określonych w ust. 6, jeżeli:

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do piór ozdobnych lub piór:

3. Państwa Członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz świńskiej szczeciny z państw trzecich lub, w przypadku podziału regionalnego zgodnie z ustawodawstwem wspólnotowym, ich regionów, jeżeli:

▼M2

▼B

4. Państwa członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz nieprzetworzonej wełny i sierści, jeżeli:

5. Przywóz nieprzetworzonych piór lub ich części jest zabroniony.

Państwa członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz przetworzonych piór lub ich części, jeżeli:

1. Pszczelarskie produkty uboczne przeznaczone wyłącznie do wykorzystania w pszczelarstwie muszą:

2. Ponieważ mały żuk ulowy i roztocza Tropilaelaps nie występują na obszarze Wspólnoty, należy wprowadzić dodatkowe środki bezpieczeństwa dotyczące importu produktów pszczelarskich.

3. Państwa członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz pszczelarskich produktów ubocznych innych niż wosk pszczeli w formie plastra miodu, przeznaczonych do wykorzystania w pszczelarstwie, jeżeli:

4. Państwa członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz wosku pszczelego do celów technicznych, innego niż wosk pszczeli w formie plastra miodu, jeżeli:

5. Przywóz wosku pszczelego w formie plastra miodu jest zabroniony.

1. Państwa Członkowskie muszą zezwolić na przywóz kości i produktów kostnych (z wyjątkiem mączki kostnej), rogów i produktów z rogów (z wyjątkiem mączki z rogów) oraz kopyt i produktów z kopyt (z wyjątkiem mączki z kopyt) do wytwarzania produktów technicznych, jeżeli:

▼M2

▼B

2. Każdej przesyłce musi towarzyszyć:

▼M2

▼B

3. Podczas wysyłki na terytorium Wspólnoty, surowiec musi być zamknięty w zapieczętowanych pojemnikach lub pojazdach albo przewożony luzem drogą morska. Jeżeli przewożony jest w pojemnikach, w każdym przypadku muszą one, a także wszystkie towarzyszące im dokumenty, zawierać nazwę i adres zakładu technicznego.

4. Po kontroli granicznej przewidzianej dyrektywą 97/98/WE oraz zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 8 ust. 4 wspomnianej dyrektywy, surowiec musi być przewieziony bezpośrednio do zakładu technicznego.

5. Dokumentacja tworzona podczas produkcji musi być zawierać ilość i rodzaj surowca, tak aby zagwarantować jego zużycie do planowanych celów.

1. pochodzą one z państw trzecich, które znajdują się w wykazie zawartym odpowiednio w częściach VI i VII pkt A i B załącznika XI;

2. zawierają jedynie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego określone w art. 6 ust. 1 lit. a) do j) i/lub, jeżeli przeznaczone są do karmy dla zwierząt domowych, materiałów pochodzących od zwierząt poddanych procedurze, której mowa w art. 28 akapit drugi;

Jednakże produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do żywienia hodowlanych zwierząt futerkowych lub do wykorzystania w surowej karmie dla zwierząt domowych muszą zawierać jedynie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a)–b);

3. zostały poddane głębokiemu zamrożeniu w zakładzie pochodzenia, lub zostały zakonserwowane zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym w taki sposób, aby zapobiec ich zepsuciu podczas wysyłki i dostarczenia do miejsca przeznaczenia;

4. podjęto wszelkie środki ostrożności, by uniknąć zakażenia czynnikami chorobotwórczymi;

5. umieszczono je w nowych opakowaniach zapobiegających wyciekom;

6. towarzyszy im świadectwo zgodne z jednym ze wzorów ustanowionych w rozdziale 3(D), 3(F) lub 8 załącznika X;

7. po kontroli granicznej przewidzianej dyrektywą 97/98/WE oraz zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 8 ust. 4 wspomnianej dyrektywy, są one przewożone bezpośrednio:

8.1. w przypadku surowców do produkcji karmy dla zwierząt domowych, pochodzących od zwierząt poddanych działaniu substancji zabronionych zgodnie z dyrektywą 96/22/EWG, o której mowa w art. 28 tego rozporządzenia, należy:

8.2. kiedy przesyłka składa się z surowca, który został poddany działaniu, o którym mowa w powyższym pkt 8.1., oraz innego surowca niepoddanego żadnym działaniom, cały surowiec w danej przesyłce musi zostać oznaczony w sposób określony w pkt 8.1 lit. a) i b) powyżej.

8.3. oznakowanie, o którym mowa w pkt 8.1 lit. a) i b) oraz 8.2, powinno pozostać widoczne od momentu wysyłki do momentu dostawy materiału do zakładu wytwarzającego karmę dla zwierząt domowych przeznaczenia.

1. Tłuszcze wytopione pochodzące z materiałów kategorii 2 do celów oleochemicznych muszą być produkowane przy użyciu metody 1 do 5 opisanych w załączniku V, rozdział III.

2. Tłuszcze wytopione pochodzące od przeżuwaczy muszą być oczyszcozne w taki sposób, aby maksymalny poziom wszystkich pozostałych nierozpuszczalnych zanieczyszczeń nie przekraczał 0,15 % wagi;

3. Państwa Członkowskie muszą udzielić zezwolenia na przywóz tłuszczów wytopionych z materiałów kategorii 2 przeznaczonych do przetworzenia metodą, która spełnia normy co najmniej jednego z procesów opisanych w załączniku VI, rozdział III, jeżeli:

4. Tłuszcze wytopione muszą być przewożone wyłącznie transportem lądowym lub morskim z kraju pochodzenia bezpośrednio do punktu kontroli granicznej we Wspólnocie.

5. Po kontroli przewidzianej dyrektywą 97/78/WE oraz zgodnie z zasadami ustanowionymi w art. 8 ust. 4 wspomnianej dyrektywy, Tłuszcze wytopione muszą być przekazane do zakładu oleochemicznego kategorii 2, gdzie zostaną przetworzone na pochodne tłuszczowe.

6. Świadectwo zdrowia opisane w pkt 3 musi stwierdzać, że:

7. Świadectwo zdrowia, o którym mowa w pkt 3, musi zostać przedstawione właściwym władzom stanowisku punkcie kontroli granicznej przy pierwszym wejściu towaru na terytorium Wspólnoty, po czym kopia takiego świadectwa musi towarzyszyć partii towaru do momentu jego dotarcia do zakładu przeznaczenia.

8. Po kontroli przewidzianej dyrektywą 97/78/WE oraz zgodnie z zasadami ustanowionymi w art. 8 ust. 4 wspomnianej dyrektywy, Tłuszcze wytopione muszą być przewiezione bezpośrednio do zakładu przeznaczenia.

1. W przypadku gdy Tłuszcze wytopione wyprodukowane z materiałów kategorii 2 są używane do produkcji pochodnych tłuszczowych, stosowana jest metoda, która co najmniej spełnia normy jednego z procesów, o których mowa w rozdziale III załącznika VI.

2. Państwa Członkowskie zatwierdzają przywóz pochodnych tłuszczowych tylko wtedy, jeżeli każdej partii towaru towarzyszy świadectwo zdrowia zgodne z przykładami przedstawionymi w rozdziałach 14 pkt A i 14 pkt B załącznika X.

3. Świadectwo zdrowia, o którym mowa w pkt 2, musi stwierdzać co następuje:

4. Świadectwo zdrowia, o którym mowa w pkt 2, musi zostać przedstawione odpowiednim władzom w punkcie kontroli granicznej przy pierwszym wejściu towaru na terytorium Wspólnoty, po czym kopia takiego świadectwa musi towarzyszyć partii towaru do momentu jego dotarcia do zakładu przeznaczenia.

5. Po kontroli opisanej w dyrektywie 97/78/WE, oraz zgodnie z warunkami ustalonymi w art. 8 ust. 4 tej Dyrektywy, pochodne tłuszczowe muszą być przetransportowane bezpośrednio do zakładu przeznaczenia.

1. Do produkcji płynnych/sproszkowanych przetworzonych produktów pochodzenia zwierzęcego, używanych do zwiększenia walorów smakowych karmy dla zwierząt, mogą być użyte tylko i wyłącznie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 6 ust.1 lit. a) do j.

2. Dodatki smakowe muszą być poddane działaniu metody i parametrom, które zapewniają, że produkt jest zgodny z normami mikrobiologicznymi opisanymi w załączniku VIII, pkt 6 rozdziału II. Po takim działaniu, należy podjąć wszelkie środki ostrożności w celu zapewnienia, że dany produkt nie jest narażony na zanieczyszczenie.

3. Końcowy produkt musi:

4. Państwa Członkowskie muszą zatwierdzić przywóz dodatków smakowych, jeśli:

1. produkty te muszą pochodzić od zwierząt, które:

2. produkty te muszą zostać poddane obróbce cieplnej przez godzinę w temp. rdzenia wynoszącej co najmniej 80 °C;

3. rogi muszą być usunięte bez otwierania jamy czaszki;

4. na każdym etapie przetwarzania, przechowywania lub transportu należy przedsięwziąć wszelkie środki ostrożności w celu uniknięcia zakażenia krzyżowego;

5. muszą być zapakowane w nowe opakowania lub pojemniki albo transportowane w pojazdach lub kontenerach zbiorczych, które przed załadunkiem zostały zdezynfekowane za pomocą środka zatwierdzonego przez właściwy organ;

6. opakowanie albo pojemnik muszą:

1. pochodzą z państwa trzeciego znajdującego się na wykazie, o którym mowa w części XVIII załącznika XI ;

2. zostały wyprodukowane zgodnie z pkt A niniejszego rozdziału;

3. towarzyszy im świadectwo zdrowia zgodne z wzorem ustanowionym w rozdziale 18 załącznika X, właściwie wypełnione i podpisane przez urzędowego lekarza weterynarii;

4. są przewożone po przejściu kontroli weterynaryjnych w punkcie kontroli granicznej w miejscu wprowadzania do Unii, ustanowionym w dyrektywie 97/78/WE, oraz zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 8 ust. 4 tej dyrektywy, bezpośrednio do zatwierdzonego zakładu technicznego lub zatwierdzonego zakładu przechowywania.

a) Świadectwa weterynaryjne wystawiane są przez kraj wywozu na podstawie wzorów zamieszczonych w niniejszym załączniku X, zgodnie z układem wzoru, który odpowiada badanym produktom ubocznym pochodzenia zwierzęcego. Zawierają one, w kolejności uporządkowanej według wzoru, poświadczenia wymagane dla dowolnego państwa trzeciego oraz, jeśli to konieczne, dodatkowe gwarancje wymagane dla państwa trzeciego wywozu lub jego części.

b) Oryginał każdego świadectwa składa się z jednej dwustronnej kartki lub, jeśli zawiera więcej tekstu, musi mieć taką postać, by wszystkie niezbędne kartki stanowiły nierozłączną, integralną całość.

c) Świadectwo musi być sporządzone przynajmniej w jednym z urzędowych języków państwa członkowskiego UE, w którym będzie przeprowadzana kontrola w punkcie kontroli granicznej, oraz państwa członkowskiego UE będącego krajem przeznaczenia. Te państwa członkowskie mogą jednak zezwolić na użycie innych języków i załączenie, w razie konieczności, urzędowego tłumaczenia.

d) Jeśli do celów identyfikacji poszczególnych pozycji przesyłki (wykaz w pkt 8.3 wzoru świadectwa) do świadectwa dołączone zostaną dodatkowe kartki, traktuje się je jako część oryginału tego świadectwa pod warunkiem złożenia na każdej z nich podpisu i pieczęci przez urzędowego lekarza weterynarii.

e) Jeżeli świadectwo wraz z dodatkowymi wykazami, o których mowa w lit. d), składa się z więcej niż jednej strony, każda ze stron musi być ponumerowana — (numer strony) z (całkowitej liczby stron) — u dołu strony oraz musi być opatrzona na górze strony numerem kodu danego świadectwa nadanym przez właściwy organ.

f) Oryginał świadectwa wypełnia i podpisuje urzędowy lekarz weterynarii. Przy wypełnianiu i składaniu podpisu właściwe organy kraju wywozu winny zapewnić przestrzeganie zasad wystawiania świadectwa równoważnych z zasadami ustanowionymi dyrektywą Rady 96/93/WE.

g) Kolor podpisu musi różnić się od koloru druku. Ta sama zasada dotyczy także pieczęci innych niż pieczęci tłoczone lub znaki wodne.

h) Oryginał świadectwa musi towarzyszyć przesyłce w punkcie kontroli granicznej UE.

i) Jeżeli świadectwa weterynaryjne stosowane są dla przesyłek tranzytowych, w rubryce nr I.5 („Odbiorca”) odpowiedniego świadectwa weterynaryjnego należy wpisać nazwę i adres punktu kontroli granicznej, przez który przesyłka ma opuścić granice Wspólnoty Europejskiej.

A. Produkty z krwi:

B. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do celów farmaceutycznych:

Państwa trzecie wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 lub w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 119/2009 oraz następujące państwa trzecie:

C. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do celów technicznych innych niż farmaceutyczne: Państwa trzecie wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, z których dozwolony jest przywóz tej kategorii świeżego mięsa odpowiednich gatunków, oraz wymienione w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008 lub w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 119/2009.

A. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego pochodzące od zwierząt koniowatych oraz bydła, owiec, kóz i świń, włączając zwierzęta utrzymywane w warunkach fermowych oraz dzikie:

Państwa trzecie lub części państw trzecich wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, z których dozwolony jest przywóz świeżego mięsa pochodzącego od tych gatunków zwierząt z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi.

B. Surowce pochodzące od drobiu, włączając gatunki bezgrzebieniowe i dzikie ptactwo łowne.

Państwa trzecie lub części państw trzecich, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz świeżego mięsa drobiowego, wymienione w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

C. Surowce pochodzące od ryb:

Państwa trzecie wymienione w załączniku II do decyzji 2006/766/WE.

D. Surowce pochodzące od innych dzikich ssaków lądowych i zwierząt z rodziny Leporidae.

Państwa trzecie wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010 lub w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 119/2009, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz świeżego mięsa pochodzącego od tych samych gatunków.

A. W przypadku nieprzetworzonej szczeciny świńskiej, państwa trzecie wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, które były wolne od afrykańskiego pomoru świń w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed dniem przywozu.

B. W przypadku przetworzonej szczeciny świńskiej, państwa trzecie wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, które mogą nie być wolne od afrykańskiego pomoru świń w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed dniem przywozu.

a) części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010;

b) załączniku I do decyzji Komisji 2004/211/WE ( 45 ); albo

c) części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008.

— (JP) Japonia

— (EC) Ekwador ( 46 )

— (LK) Sri Lanka ( 47 )

— (TW) Tajwan ( 48 )

— (KR) Korea Południowa ( 49 )

— (MY) Malezja (49) 

— (PK) Pakistan (49) 

— (TW) Tajwan (49) .

A. Nieprzetworzona krew i produkty z krwi: państwa trzecie lub ich części wymienione w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, z których dozwolony jest przywóz zwierząt koniowatych do celów hodowli i produkcji.

B. Przetworzone produkty z krwi: państwa trzecie wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz świeżego mięsa pochodzącego od domowych zwierząt koniowatych.

A. W przypadku świeżych lub schłodzonych skór i skórek zwierząt kopytnych, państwa trzecie wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz świeżego mięsa tych samych gatunków.

B. W przypadku przetworzonych skór i skórek zwierząt kopytnych, państwa trzecie lub ich części wymienione w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010.

C. W przypadku przetworzonych skór i skórek przeżuwaczy, które to skóry i skórki są przeznaczone do wysyłki do Unii i które były odseparowane przez 21 dni lub będą transportowane nieprzerwanie przez 21 dni przed przywozem, wszystkie państwa trzecie.

A. W przypadku przetworzonych trofeów zwierzęcych pochodzących od ptactwa i zwierząt kopytnych, czyli wyłącznie kości, rogów, kopyt, pazurów, poroża, zębów lub skór i skórek, wszystkie państwa trzecie.

B. W przypadku trofeów zwierzęcych pochodzących od ptactwa, składających się z całych nieprzetworzonych części, państwa trzecie wymienione w części 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 798/2008, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz świeżego mięsa drobiowego, oraz następujące państwa:

C. W przypadku trofeów pochodzących od zwierząt kopytnych, składających się z całych nieprzetworzonych części, państwa trzecie wymienione w odpowiednich kolumnach odnoszących się do świeżego mięsa zwierząt kopytnych w części 1 załącznika II do rozporządzenia (UE) nr 206/2010, z uwzględnieniem wszelkich ograniczeń określonych w kolumnie zawierającej szczegółowe uwagi odnoszące się do świeżego mięsa.