02002L0057 — PL — 01.09.2022 — 009.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
DYREKTYWA RADY 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 74) |
zmieniona przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
nr |
strona |
data |
||
L 195 |
32 |
24.7.2002 |
||
L 138 |
40 |
5.6.2003 |
||
L 165 |
23 |
3.7.2003 |
||
L 14 |
18 |
18.1.2005 |
||
L 166 |
40 |
27.6.2009 |
||
DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/11 z dnia 5 stycznia 2016 r. |
L 3 |
48 |
6.1.2016 |
|
DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2016/317 z dnia 3 marca 2016 r. |
L 60 |
72 |
5.3.2016 |
|
DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2020/177 z dnia 11 lutego 2020 r. |
L 41 |
1 |
13.2.2020 |
|
DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2021/971 z dnia 16 czerwca 2021 r. |
L 214 |
62 |
17.6.2021 |
sprostowana przez:
DYREKTYWA RADY 2002/57/WE
z dnia 13 czerwca 2002 r.
w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych
Artykuł 1
Niniejsza dyrektywa stosuje się do produkcji w celu wprowadzania do obrotu oraz w celu obrotu we Wspólnocie materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych, przeznaczonym do produkcji rolnej, a nie do celów ozdobnych.
Dyrektywa nie ma zastosowania do materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych przeznaczonego na wywóz do państw trzecich.
Artykuł 2
Do celów niniejszej dyrektywy:
„obrót” oznacza sprzedaż, przechowywanie z zamiarem sprzedaży, oferowanie na sprzedaż oraz różnego rodzaju rozdysponowanie, dostawę lub przekazanie mające na celu handlowe wykorzystanie przez osoby trzecie, z wynagrodzeniem lub bez.
Obrót materiałem siewnym nie mający na celu handlowego wykorzystania danej odmiany, jak na przykład następujących czynności, nie uważa się za obrót:
Dostarczenie materiału siewnego usługodawcom, pod pewnymi warunkami, w celu produkcji niektórych surowców rolniczych przeznaczonych do celów przemysłowych lub do rozmnożenia materiału siewnego do tegoż celu, nie jest uważane za obrót, jeżeli usługodawca nie nabywa tytułu ani do materiału siewnego dostarczonego w ten sposób, ani do plonów. Dostawca materiału siewnego dostarcza organom kwalifikującym egzemplarz odpowiednich części umowy zawartej z usługodawcą, która zawiera odpowiednie normy i warunki, które spełnia obecnie dostarczony materiał siewny.
Warunki stosowania niniejszego przepisu zostaną ustalone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 46 ust. 2;
„rośliny oleiste i włókniste” oznaczają rośliny następujących rodzajów i gatunków:
Arachis hypogaea L. |
Orzech ziemny |
►M5 Brassica juncea (L.) Czern. ◄ |
Gorczyca sarepska |
Brassica napus L. (partim) |
Rzepak ozimy i jary |
►M5 Brassica nigra (L.) W.D.J. Koch ◄ |
Gorczyca czarna |
Brassica rapa L. var. silvestris (Lam.) Briggs |
Rzepa |
Cannabis sativa L. |
Konopie |
Carthamus tinctorius L. |
Saflor |
Carum carvi L. |
Kminek zwyczajny |
Glycine max (L.) Merr. |
Soja zwyczajna |
Gossypium spp. |
Bawełna |
Helianthus annuus L. |
Słonecznik |
Linum usitatissimum L. |
Len zwyczajny |
Papaver somniferum L. |
Mak |
Sinapis alba L. |
Gorczyca biała; |
elitarny materiał siewny (odmiany inne niż mieszańce): oznacza materiał siewny
wyprodukowany pod nadzorem hodowcy, zgodnie z przyjętą praktyką zachowania danej odmiany;
przeznaczony do produkcji materiału siewnego kategorii „kwalifikowany materiał siewny”;
który, z zastrzeżeniem przepisów art. 22, spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego; i
który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii);
elitarny materiał siewny (mieszańce)
„elitarny materiał siewny rodów wszczepionych” oznacza materiał siewny
który, z zastrzeżeniem przepisów art. 5, spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego; oraz
który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i);
„elitarny materiał siewny pojedynczych odmian mieszańca” oznacza materiał siewny
który jest przeznaczony do produkcji trójliniowych odmian mieszańca lub podwójnych odmian mieszańca;
który, z zastrzeżeniem przepisów art. 5, spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego; oraz
który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i) i ii);
„kwalifikowany materiał siewny” (rzepa, gorczyca sarepska, rzepak, konopie dwupienne, szafran, gorczyca czarna, kminek zwyczajny, słonecznik zwyczajny, mak, gorczyca biała) oznacza materiał siewny
wyprodukowany bezpośrednio ze elitarnego materiału siewnego lub, na wniosek hodowcy, z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny, który spełnia, co zostało stwierdzone w wyniku urzędowego badania, warunki ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego;
przeznaczony głównie do produkcji roślin oleistych i włóknistych;
który, z zastrzeżeniem przepisów art. 5 lit. b), spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego;
który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii);
„kwalifikowany materiał siewny pierwszego rozmnożenia” (orzech ziemny, konopie dwupienne, len, materiał siewny lnu, materiał siewny soi, bawełna) oznacza materiał siewny
który został wyprodukowany bezpośrednio ze elitarnego materiału siewnego lub, na wniosek hodowcy, z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny oraz który może spełnić wymogi i w trakcie urzędowego badania wykazano, że spełnia wymogi ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego;
który jest przeznaczony do produkcji materiału siewnego z kategorii „kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego rozmnożenia” bądź „kwalifikowanego materiału siewnego drugiego rozmnożenia”, bądź, gdzie stosowne, „kwalifikowanego materiału siewnego trzeciego rozmnożenia” lub dla celów innych niż produkcja roślin oleistych i włóknistych;
który spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego; oraz
który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii);
„kwalifikowany materiał siewny, drugiego rozmnożenia” (orzech ziemny, len, materiał siewny lnu, materiał siewny soi, bawełna) oznacza materiał siewny,
który został wyprodukowany bezpośrednio z elitarnego materiału siewnego lub, na wniosek hodowcy, z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny oraz który może spełnić wymogi oraz w odniesieniu do którego w trakcie urzędowego badania wykazano, że spełnia wymogi ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego;
który jest przeznaczony do celów innych niż produkcja materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych bądź, gdzie stosowne, który jest przeznaczony do produkcji materiału siewnego kategorii „kwalifikowany materiał siewny trzeciego rozmnożenia”;
który spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego; oraz
który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii);
„kwalifikowany materiał siewny drugiego rozmnożenia” (konopie dwupienne) oznacza materiał siewny
który został wyprodukowany bezpośrednio z kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego rozmnożenia, który został ustanowiony i urzędowo skontrolowany w szczególnym celu produkcji kwalifikowanego materiału siewnego drugiego rozmnożenia;
który jest przeznaczony do produkcji konopi zbieranych w okresie kwitnienia;
który spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego; oraz
który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii);
„kwalifikowany materiał siewny trzeciego rozmnożenia” (len, siemię lniane) oznacza materiał siewny
który został wyprodukowany bezpośrednio ze elitarnego materiału siewnego lub, na wniosek hodowcy, z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny oraz który może spełnić wymogi oraz w odniesieniu do którego w trakcie urzędowego badania wykazano, że spełnia wymogi ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego;
który jest przeznaczony do celów innych niż produkcja materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych;
który spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego; oraz
który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii);
„handlowy materiał siewny” oznacza materiał siewny
który zidentyfikowano jako należący do danego gatunku;
który, z zastrzeżeniem przepisów art. 5 lit. b), spełnia warunki ustanowione w załączniku II dla handlowego materiału siewnego; oraz
który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i) i ii);
„działania urzędowe” oznacza działania podjęte
przez władze państwowe; bądź
przez wszystkie osoby prawne podlegające prawu publicznemu lub prawu prywatnemu, działające z upoważnienia państwa, bądź
w przypadku działań pomocniczych, które również podlegają kontroli państwowej, przez wszelkie osoby fizyczne należycie w tym celu zaprzysiężone,
pod warunkiem że osoby wymienione w pkt ii) i iii) nie czerpią żadnych osobistych korzyści z tych działań.
Państwa Członkowskie mogą:
w przypadku lnu lub materiału siewnego lnu zawrzeć kilka generacji w kategorii elitarnego materiału siewnego oraz podzielić tę kategorię na generacje;
zapewnić, by urzędowe badania sprawdzające zgodność z warunkami ustanowionymi w załączniku II część I ust. 4 dla odmiany Brassica napus nie były przeprowadzane na wszystkich partiach w trakcie kwalifikacji, chyba że istnieje wątpliwość czy spełniono warunki.
W przypadku przeprowadzania badań pod nadzorem urzędowym, o którym mowa w ust. 1 lit. c) pkt. iv), ust. 1 lit. d) pkt. 1ii), ust. 1 lit. d) pkt. 2iii), ust. 1 lit. e) pkt. iv), ust. 1 lit. f) pkt. iv), ust. 1 lit. g) pkt. iv), ust. 1 lit. h) pkt. iv), ust. 1 lit. i) pkt. iv) oraz ust. 1 lit. j) pkt. iii), należy spełnić następujące wymagania:
Inspekcja polowa
Inspektorzy:
posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne,
nie czerpią żadnych korzyści osobistych w związku z prowadzeniem inspekcji,
posiadają urzędową licencję wydaną przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego zainteresowanego Państwa Członkowskiego, przy czym taka licencja zawiera albo zaprzysiężenie, albo pisemne oświadczenie złożone przez inspektorów, w którym zobowiązują się oni do przestrzegania zasad przeprowadzania urzędowych badań,
przeprowadzają inspekcje pod nadzorem urzędowym, zgodnie z zasadami stosującymi się do urzędowych inspekcji.
Uprawa nasienna, która ma być poddana inspekcji, prowadzona jest z materiału siewnego poddanego urzędowej kontroli a posteriori, której wyniki były zadawalające.
Część upraw nasiennych jest sprawdzana przez urzędowych inspektorów. Część ta wynosi przynajmniej 5 %.
Część próbek z partii materiału siewnego zebranego z upraw nasiennych pobierana jest do urzędowej kontroli a posteriori oraz, w stosownym przypadku, w celu przeprowadzenia urzędowych badań laboratoryjnych tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego.
Państwo Członkowskie określa reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać między innymi na cofnięciu licencji, o których mowa w lit. a) pkt. iii), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo licencjonowani inspektorzy celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.
Badanie materiału siewnego
Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest przez laboratoria badające materiał siewny, które zostały upoważnione do tego celu przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego danego Państwa Członkowskiego zgodnie z warunkami wymienionymi w lit. b)–d).
Laboratorium badające materiał siewny posiada kierownika ds. materiału siewnego, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za techniczne działanie laboratorium i posiada niezbędne kwalifikacje do technicznego zarządzania laboratorium badającym materiał siewny.
Analitycy laboratorium badającego materiał siewny posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędowych analityków materiału siewnego potwierdzone w drodze urzędowych egzaminów.
Laboratorium prowadzone jest w pomieszczeniach i z wyposażeniem urzędowo zatwierdzonym przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego za wystarczające do celów badania materiału siewnego, w zakresie upoważnienia.
Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest zgodnie z aktualnymi metodami międzynarodowymi.
Laboratorium badające materiał siewny jest:
laboratorium niezależnym,
lub
laboratorium należącym do przedsiębiorstwa nasiennego.
W przypadku określonym w pkt. ii) laboratorium może przeprowadzać badanie materiału siewnego wyłącznie na partiach materiału siewnego wyprodukowanych przez przedsiębiorstwo nasienne, do którego należy, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między tym przedsiębiorstwem nasiennym, osobą ubiegającą się o kwalifikację i organem zajmującym się kwalifikacją materiału siewnego.
Badanie materiału siewnego wykonywane przez laboratorium badające materiał siewny podlega odpowiedniemu nadzorowi organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego.
Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest badaniu kontrolnemu w drodze urzędowego badania materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłoszonych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5 %.
Państwo Członkowskie określa reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo upoważnione laboratoria badające materiał siewny celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.
▼M4 —————
Artykuł 3
Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał siewny:
nie może być wprowadzony na rynek, jeśli nie został zakwalifikowany urzędowo jako „elitarny materiał siewny” lub „kwalifikowany materiał siewny”.
Artykuł 4
Niezależnie od przepisów art. 3 ust. 1 i 2, Państwa Członkowskie zapewniają, że:
może być wprowadzany na rynek.
Artykuł 5
Państwa Członkowskie mogą, w drodze derogacji przepisów art. 3:
zezwolić na urzędową kwalifikację i sprzedaż elitarnego materiału siewnego, który nie spełnia warunków dotyczących kiełkowania ustanowionych w załączniku II; w tym celu podejmowane są wszystkie niezbędne środki zapewniające, że dostawca gwarantuje podanie informacji odnośnie do zdolności kiełkowania na specjalnej etykiecie zawierającej jego nazwę i adres oraz numer referencyjny partii materiału siewnego;
w celu szybkiego zaopatrzenia w materiał siewny, bez względu na fakt, że urzędowa kontrola sprawdzająca zgodność z warunkami ustanowionymi w załączniku II dotycząca zdolności kiełkowania nie została przeprowadzona, mogą zezwolić na urzędową kwalifikację lub zatwierdzenie i sprzedaż pierwszemu nabywcy kupującego materiał siewny należący do kategorii „elitarny materiał siewny”, „kwalifikowany materiał siewny” wszystkich kategorii lub „handlowy materiał siewny”. Kwalifikacja lub zatwierdzenie są przyznawane jedynie po przedstawieniu wstępnego raportu analitycznego dotyczącego materiału siewnego oraz pod warunkiem, że nazwa i adres pierwszego odbiorcy są podane; podejmowane są wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że dostawca gwarantuje zdolność kiełkowania stwierdzoną we wstępnej analizie; informacja odnośnie do zdolności kiełkowania jest podawana do celów sprzedaży na specjalnych etykietach zawierających nazwę i adres dostawcy oraz numer referencyjny partii.
Niniejsze przepisy nie mają zastosowania do materiału siewnego przywożonego z państw trzecich, z zastrzeżeniem odmiennych przepisów art. 18 w odniesieniu do rozmnażania poza terytorium Wspólnoty.
Państwa Członkowskie korzystające z odstępstwa, o którym mowa bądź w lit. a) bądź b) udzielają sobie wzajemnie pomocy administracyjnej.
Artykuł 6
Niezależnie od przepisów art. 3 ust. 1 i 2, Państwa Członkowskie mogą zezwolić na swoim terytorium na zastosowanie procedur mających na celu wprowadzenie na rynek:
niewielkich ilości materiału siewnego do szczególnych celów lub prac selekcyjnych;
odpowiednich ilości materiału siewnego do innych testów lub badań, pod warunkiem że należą do odmian, w odniesieniu do których złożony został w danym Państwie Członkowskim wniosek o wpisanie do katalogu.
W przypadku materiału modyfikowanego genetycznie takie upoważnienie może być przyznane jedynie jeśli zostały podjęte odpowiednie środki w celu uniknięcia niepożądanego wpływu na zdrowie ludzkie i środowisko. W celu przeprowadzenia oceny ryzyka dla środowiska naturalnego z tym związanego stosuje się odpowiednio przepisy art. 7 ust. 4 dyrektywy 2002/53/WE.
Artykuł 7
Państwa Członkowskie mogą w odniesieniu do warunków ustanowionych w załącznikach I i II nałożyć dodatkowe lub bardziej rygorystyczne wymagania odnośnie do kwalifikacji materiału siewnego oraz nakazać badania handlowego materiału siewnego produkowanego na ich terytorium.
Artykuł 8
Państwa Członkowskie zapewniają, że opis genealogicznych składników, który może być wymagany jest, jeśli zażyczy sobie tego hodowca, traktowany jako poufny.
Artykuł 9
W przypadku wykonywania badania materiału siewnego pod nadzorem urzędowym, o którym mowa w ust. 1, należy spełnić następujące wymagania:
Pobieranie próbek materiału siewnego jest przeprowadzane przez osoby upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego danego Państwa Członkowskiego na warunkach określonych w lit. b)–d).
Osoby pobierające próbki materiału siewnego posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec osób pobierających próbki materiału siewnego i potwierdzone w drodze egzaminów urzędowych.
Będą one przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego zgodnie z obecnymi metodami międzynarodowymi.
Osobami pobierającymi próbki materiału siewnego są:
niezależne osoby fizyczne,
osoby zatrudniane przez osoby fizyczne lub prawne, których działalność nie obejmuje produkcji materiału siewnego, uprawy materiału siewnego, przetwarzania materiału siewnego lub handlu materiałem siewnym,
lub
osoby zatrudniane przez osoby fizyczne i prawne, których działalność obejmuje produkcję materiału siewnego, uprawę materiału siewnego, przetwarzanie materiału siewnego lub handel materiałem siewnym.
W przypadku określonym w pkt. iii), osoba pobierająca próbki materiału siewnego może przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego wyłącznie z partii materiału siewnego wyprodukowanego przez jednostkę ją zatrudniającą, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między jednostką ją zatrudniającą, osobą ubiegającą się o kwalifikację i organem zajmującym się kwalifikacją materiału siewnego.
Wykonywanie przez te osoby pobierania próbek materiału siewnego podlega odpowiedniemu nadzorowi organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego. W przypadku automatycznego pobierania próbek należy stosować się do odpowiednich procedur pod nadzorem urzędowym.
Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest kontrolnemu pobraniu próbek przez osoby pobierające próbki materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłoszonych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5 %. Niniejsza kontrola próbek nie stosuje się do automatycznego pobierania próbek.
Państwa Członkowskie porównują próbki materiału siewnego pobrane urzędowo z próbkami materiału siewnego z tej samej partii materiału siewnego pobranymi pod nadzorem urzędowym.
Państwa Członkowskie określają reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że osoby urzędowo upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji pobranego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.
Artykuł 10
Artykuł 11
W celu zapewnienia zaplombowania system plombujący powinien obejmować przynajmniej etykietę urzędową bądź przybicie pieczęci urzędowej.
Środki przewidziane w akapicie drugim powyżej nie są konieczne, gdy stosuje się jednorazowy system plombujący.
Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 można ustalić, czy dany system plombujący jest zgodny z przepisami niniejszego ustępu.
Artykuł 12
Państwa Członkowskie wymagają, by opakowania elitarnego materiału siewnego, kwalifikowanego materiału siewnego wszystkich kategorii oraz handlowego materiału siewnego:
były opatrzone na zewnątrz urzędowymi etykietami, które wcześniej nie zostały użyte, które spełniają warunki ustanowione w załączniku IV oraz na których podane są informacje w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Kolor etykiety powinien być biały dla elitarnego materiału siewnego, niebieski dla kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego rozmnożenia i brązowy dla handlowego materiału siewnego. ►M1 W przypadku kwalifikowanego materiału siewnego mieszańca, etykieta ma kolor niebieski z poprzecznym zielonym pasem. ◄ Jeśli stosuje się etykietę z otworem na sznurek, jej umocowanie powinno być opatrzone pieczęcią. Jeśli w przypadkach objętych art. 5 lit. a) elitarny materiał siewny nie spełnia warunków ustanowionych w załączniku II w odniesieniu do zdolności kiełkowania, należy ten fakt odnotować na etykiecie. Dopuszcza się zastosowanie urzędowych samoprzylepnych etykiet. Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust., dopuszcza się w zależności od modelu etykiety zastosowanie pod nadzorem urzędowym na opakowaniach nieścieralnego druku;
zawierały urzędowy dokument, tego samego koloru co etykieta, podający przynajmniej informacje wymagane w załączniku IV część A lit. a) ust. 4, 5 i 6, a w przypadku handlowego materiału siewnego – w lit. b) ust. 2, 5 i 6. Dokument ten sporządza się w taki sposób, by nie można było go pomylić z etykietą urzędową, o której mowa w lit. a). Dokument ten nie jest wymagany, jeśli informacja jest wydrukowana w sposób nieścieralny na opakowaniu lub jeśli, zgodnie z przepisami lit. a), stosuje się etykietę samoprzylepną lub nierozrywalny materiał.
Artykuł 13
Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2 można ustanowić, że Państwo Członkowskie może wymagać w przypadkach innych niż przewidziane w niniejszej dyrektywie, by opakowania elitarnego materiału siewnego, kwalifikowanego materiału siewnego wszystkich kategorii i handlowego materiału siewnego były opatrzone etykietą dostawcy (która może być zarówno odrębną etykietą w odniesieniu do etykiety urzędowej, jak i przybrać formę informacji dostawcy wydrukowanej na opakowaniu). Dane szczegółowe umieszczane na takiej etykiecie są również ustalane zgodnie z procedurą, określoną w art. 25 ust. 2.
Artykuł 14
W przypadku materiału siewnego odmiany, która została zmodyfikowana genetycznie, wszelkie etykiety lub dokumenty urzędowe lub inne, które są przyczepiane bądź towarzyszą partii materiału siewnego powinny, zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, jasno wskazywać, że dana odmiana została zmodyfikowana genetycznie.
Artykuł 15
Państwa Członkowskie wymagają, by zabiegi chemiczne przeprowadzane na elitarnym materiale siewnym, kwalifikowanym materiale siewnym wszystkich kategorii lub handlowym materiale siewnym były odnotowywane na etykiecie urzędowej lub etykiecie dostawcy na opakowaniu lub wewnątrz niego.
Artykuł 16
Do celów poszukiwania lepszych alternatywnych rozwiązań do niektórych przepisów wymienionych w niniejszej dyrektywie można zadecydować pod pewnymi warunkami o przeprowadzeniu tymczasowych doświadczeń na poziomie wspólnotowym zgodnie z przepisami określonymi w art. 25 ust. 2.
W ramach takich doświadczeń Państwa Członkowskie mogą być zwolnione z obowiązków ustanowionych w niniejszej dyrektywie. Zasięg zwolnienia jest definiowany w odniesieniu do przepisów, których dotyczy. Czas trwania doświadczenia nie może przekroczyć siedmiu lat.
Artykuł 17
Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał siewny, który jest wprowadzany na rynek zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, obowiązkowo lub opcjonalnie, nie jest przedmiotem żadnych ograniczeń obrotu w odniesieniu do ich cech, wymogów badawczych, sprzedaży i pieczętowania, innych niż wymienione w niniejszej dyrektywie lub jakiejkolwiek innej dyrektywie.
Artykuł 18
Warunki, na jakich materiał siewny wyhodowany z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny może być wprowadzony na rynek zgodnie z tiret pierwszym art. 4, są następujące:
muszą one być poddane urzędowej kontroli przeprowadzanej przez organ kwalifikujący zgodnie z przepisami, które mają zastosowanie do kwalifikacji elitarnego materiału siewnego;
muszą być opakowane zgodnie z niniejszą dyrektywą; oraz
opakowania muszą zawierać etykietę urzędową podającą przynajmniej następujące dane szczegółowe:
Etykieta powinna być biała z poprzecznym fioletowym paskiem.
Artykuł 19
Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał siewny roślin oleistych i włóknistych
na wniosek i bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 2002/53/WE są zakwalifikowane urzędowo jako kwalifikowany materiał siewny w każdym Państwie Członkowskim, jeśli materiał siewny ten był przedmiotem oceny polowej spełniającej wymogi ustalone w załączniku I dla odnośnej kategorii oraz jeśli badanie urzędowe wykazało, że warunki ustanowione w załączniku II dla tej samej kategorii są spełnione.
W przypadku gdy materiał siewny został wyprodukowany bezpośrednio z zakwalifikowanego urzędowo materiału siewnego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny, Państwa Członkowskie mogą również dopuścić do jego urzędowej kwalifikacji jako elitarnego materiału siewnego, jeśli warunki ustanowione dla tej kategorii są spełnione.
Materiał siewny roślin oleistych i włóknistych, który został zebrany we Wspólnocie i który jest przeznaczony do kwalifikacji zgodnie z ust. 1 jest:
Przepisy pierwszego akapitu dotyczące pakowania i etykietowania mogą zostać zniesione, jeśli jednostki odpowiedzialne za ocenę polową oraz sporządzające dokumenty dotyczące kwalifikacji materiału siewnego, który nie został ostatecznie zakwalifikowany oraz jednostki odpowiedzialne za kwalifikacje są takie same lub jeśli zgodzą się na odstępstwo.
Państwa Członkowskie przewidują też, że materiał siewny roślin oleistych i włóknistych zebrany w państwie trzecim zostanie w przypadku otrzymania wniosku urzędowo kwalifikowany, jeżeli:
został wyprodukowany bezpośrednio z:
elitarnego lub kwalifikowanego materiału siewnego w pierwszym pokoleniu, urzędowo kwalifikowanego w jednym Państwie Członkowskim lub kilku, lub w państwie trzecim, który uznano za równoważny na podstawie art. 20 ust. 1 lit. b)
lub
ze skrzyżowania elitarnego materiału siewnego urzędowo kwalifikowanego w Państwie Członkowskim z elitarnym materiałem siewnym urzędowo kwalifikowanym w państwie trzecim, o którym mowa w lit. i);
został on poddany inspekcji polowej spełniającej warunki określone w decyzji dotyczącej równorzędności, podjętej na mocy art. 20 ust. 1 lit. a) dla odpowiedniej kategorii;
badanie urzędowe wykazało, że zostały spełnione warunki określone w załączniku II dla tej samej kategorii.
Artykuł 19a
Dla celów ust. 1:
„mieszaniec” oznacza kombinację kwalifikowanego materiału siewnego określonego mieszańca obcopylnego, urzędowo zatwierdzonego na mocy dyrektywy 2002/53/WE, z kwalifikowanym materiałem siewnym jednego lub większej liczby określonych komponentów przywracających płodność, podobnie zatwierdzonych oraz mechanicznie połączonych w proporcjach wspólnie określonych przez osoby odpowiedzialne za utrzymanie tych komponentów, przy zgłoszeniu takiej kombinacji organowi dokonującemu certyfikacji;
„mieszaniec obcopylny” oznacza komponent męskosterylny w „mieszańcu” (komponent mateczny);
„komponent(-y) przywracający(-e) płodność” oznacza komponent rozsiewający pyłek w „mieszańcu” (komponent ojcowski).
Artykuł 20
Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością na wniosek Komisji ustala czy:
w przypadku przewidzianym w art. 18 kontrole polowe w państwie trzecim spełniają wymogi ustanowione w załączniku I;
materiał siewny roślin oleistych i włóknistych zebrany w państwie trzecim i spełniający te same warunki dotyczące jego właściwości i badań, zagwarantowania jego tożsamości, oznaczenia i kontroli, jest równoważny pod tymi względami materiałowi siewnemu zebranemu na obszarze Wspólnoty i spełnia wymagania ustanowione przepisami niniejszej dyrektywy.
Artykuł 21
Artykuł 22
Bez uszczerbku dla swobody przepływu materiału siewnego we Wspólnocie Państwa Członkowskie podejmują niezbędne działania w celu zapewnienia pozyskiwania następujących danych szczegółowych ze sprzedaży ilości przekraczających dwa kilogramy materiału siewnego wywożonego z państw trzecich, obejmujących:
gatunek;
odmianę;
kategorię;
kraj produkcji i urzędowy organ kontrolujący;
kraj wysyłki;
importera;
ilość materiału siewnego.
Sposób prezentacji tych danych szczegółowych może być określony zgodnie z procedurą, określoną w art. 25 ust. 2.
Artykuł 23
Wspólnotowe badania porównawcze i próby przeprowadza się we Wspólnocie dla kontroli granicznej próbek materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych wprowadzanych do obrotu zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, niezależnie od tego, czy są one obowiązujące czy uznaniowe, oraz podczas pobierania próbek. Badania porównawcze i próby mogą obejmować, co następuje:
Wkład finansowy nie przekracza rocznych środków wyznaczonych przez organy budżetowe.
Artykuł 24
Zmiany wnoszone do Załączników wynikające z rozwoju wiedzy naukowej i technicznej są wprowadzane zgodnie z procedurą, określoną w art. 25 ust. 2.
Artykuł 25
Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/EC jest określony na jeden miesiąc.
Artykuł 26
Jeżeli nie określono inaczej, w załączniku II w odniesieniu do obecności chorób, szkodników i ich przenośników, niniejsza dyrektywa, bez uszczerbku dla przepisów krajowych ustaw, jest uzasadniona na gruncie ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin lub ochrony własności przemysłowej i handlowej.
Artykuł 27
Szczególne warunki mogą być ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 w celu uwzględnienia zmian zachodzących w zakresie:
warunków, na jakich materiał siewny poddawany zabiegom chemicznym może być sprzedawany;
warunków, na jakich materiał siewny może być sprzedawany w odniesieniu do przechowywania na miejscu i zrównoważonego zastosowania roślinnych zasobów genetycznych obejmujących mieszanki materiału siewnego gatunków, które również obejmują gatunki wymienione w art. 1 dyrektywy 2002/53/WE i które są powiązane z szczególnym naturalnym i półnaturalnym środowiskiem i są zagrożone erozją genetyczną;
warunki, na jakich materiał siewny nadający się do produkcji ekologicznej może być sprzedawany.
Szczególne warunki, określone w ust. 1 lit. b) zawierają w szczególności następujące punkty:
materiał siewny tych gatunków powinien mieć znane pochodzenie, zatwierdzone przez odpowiednie władze w każdym Państwie Członkowskim do obrotu na określonych obszarach;
właściwe ograniczenia ilościowe.
Artykuł 28
Na wniosek Państwa Członkowskiego, który będzie rozpatrywany jak określono w art. 25 ust. 2, państwo to może być całkowicie lub częściowo zwolnione z obowiązku stosowania przepisów niniejszej dyrektywy, z wyłączeniem art. 17:
w odniesieniu do następujących gatunków:
w odniesieniu do innych gatunków, które nie są normalnie produkowane lub sprzedawane na jego terytorium.
Artykuł 29
Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, które przyjmują w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.
Komisja powiadamia pozostałe Państwa Członkowskie.
Artykuł 30
Nie później niż do dnia 1 lutego 2004 r. Komisja dokona szczegółowej oceny uproszczeń procedur kwalifikacji określonych w art. 5 dyrektywy 98/96/WE. Ocena ta w szczególności skoncentruje się na możliwym wpływie na jakość materiału siewnego.
Artykuł 31
Artykuł 32
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Artykuł 33
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
WARUNKI, KTÓRE MUSZĄ SPEŁNIAĆ UPRAWY
1. |
Poprzednia uprawa na polu nie może być niezgodna z wymaganiami dotyczącymi uprawy materiału siewnego gatunków i odmian uprawnych, a pole musi być wystarczająco wolne od roślin pojawiających się samorzutnie w miejscach poprzedniej uprawy. W przypadku mieszańców Brassica napus ich uprawę na gruntach produkcyjnych podejmuje się po upływie pięciu lat od ostatniej uprawy roślin z rodziny Brassicaceae (Cruciferae). |
2. |
Uprawa spełnia następujące normy dotyczące odległości od sąsiednich źródeł pyłków, które mogą skutkować niepożądanym obcym zapyleniem:
Odległości te mogą nie być uwzględnianie, jeżeli istnieje wystarczające zabezpieczenie przed niepożądanym obcym zapyleniem. |
3. |
Uprawa posiada wystarczającą tożsamość odmianową i czystość odmianową lub, w przypadku uprawy linii wsobnej, wystarczającą tożsamość i czystość w stosunku do jej cech. Dla produkcji materiału siewnego odmian mieszańcowych powyższe przepisy obowiązują również w odniesieniu do cech składników, w tym męskiej sterylności lub przywracania płodności. W szczególności uprawy Brassica juncea, Brassica nigra, Cannabis sativa, Carthamus tinctorius, Carum carvi, Gossypium spp. oraz mieszańców Helianthus annuus i Brassica napus spełniają następujące inne normy i warunki:
A.
Brassica juncea, Brassica nigra, Cannabis sativa, Carthamus tinctorius, Carum carvi i Gossypium spp. inne niż mieszańce: Liczba roślin gatunków uprawnych wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędące daną odmianą nie przekracza:
—
jednej na 30 m2 przy produkcji elitarnego materiału siewnego,
—
jednej na 10 m2 przy produkcji kwalifikowanego materiału siewnego.
B.
Mieszańce Helianthus annuus:
a)
wyrażona procentowo liczba roślin wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędące daną linią wsobną lub składnikiem nie przekracza:
b)
Produkcja nasion odmian mieszańcowych odpowiada następującym innym normom lub warunkom:
aa)
rośliny składnika męskiego pylą w wystarczającym stopniu w chwili, gdy rośliny składnika żeńskiego znajdują się w fazie kwitnienia;
bb)
w przypadku gdy rośliny składnika żeńskiego posiadają znamiona zdolne do zapłodnienia, wyrażona procentowo liczba roślin składnika żeńskiego, które pyliły lub pylą, nie przekracza 0,5 %;
cc)
dla produkcji elitarnego materiału siewnego wyrażona procentowo łączna liczba roślin składnika żeńskiego wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędących danym składnikiem, które pyliły lub pylą, nie przekracza 0,5 %;
dd)
w przypadku gdy nie może zostać spełniony warunek ustanowiony w sekcji I pkt 2 załącznika II, muszą zostać spełnione następujące warunki: do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego musi zostać zastosowany składnik męskosterylny poprzez zastosowanie składnika męskiego zawierającego specyficzną linię lub linie przywracania, tak aby co najmniej jedna trzecia roślin otrzymana z powstałego w ten sposób mieszańca produkowała pyłek normalny pod każdym względem.
C.
Mieszańce Brassica napus, produkowane przy zastosowaniu męskiej sterylności:
a)
wyrażona procentowo liczba roślin wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędące daną linią wsobną lub składnikiem nie przekracza:
b)
Męska sterylność musi wynosić co najmniej 99 % dla produkcji elitarnego materiału siewnego i 98 % dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego. Poziom męskiej sterylności ocenia się, badając kwiaty na nieobecność płodnych torebek pylnikowych.
D.
Mieszańce Gossypium hirsutum i Gossypium barbadense:
a)
w uprawach produkujących elitarny materiał siewny linii rodzicielskich Gossypium hirsutum i Gossypium barbadense minimalna czystość odmianowa rodzicielskich linii zarówno żeńskich, jak i męskich, wynosi 99,8 %, przy czym 5 % lub więcej roślin nasiennych musi posiadać receptory kwiatowe. Poziom męskiej sterylności nasiennej linii rodzicielskiej ocenia się, badając kwiaty na obecność sterylnych torebek pylnikowych, i nie jest on niższy niż 99,9 %;
b)
w uprawach produkujących kwalifikowany materiał siewny odmian mieszańcowych Gossypium hirsutum lub Gossypium barbadense minimalna czystość odmianowa linii rodzicielskich, zarówno nasiennej, jak i pylnej, wynosi 99,5 %, przy czym 5 % lub więcej roślin dających nasiona posiada podatne kwiaty. Poziom męskiej sterylności nasiennej linii rodzicielskiej ocenia się, badając kwiaty na obecność sterylnych torebek pylnikowych, i nie jest on niższy niż 99,7 %. |
3a. |
W przypadku gdy po wprowadzeniu w życie pkt 1 i 3 nadal istnieją wątpliwości co do tożsamości odmianowej materiału siewnego, organ zajmujący się kwalifikacją może w celu zbadania tej tożsamości zastosować uznaną międzynarodowo i odtwarzalną technikę biochemiczną lub molekularną, zgodnie z mającymi zastosowanie normami międzynarodowymi. |
4. |
Uprawy są praktycznie wolne od wszelkich agrofagów, które zmniejszają użyteczność i jakość materiału rozmnożeniowego. Uprawy muszą być również zgodne z wymogami dotyczącymi agrofagów kwarantannowych dla Unii, agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej oraz regulowanych agrofagów niekwarantannowych („RNQP”), przewidzianymi w aktach wykonawczych przyjętych na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/2031 ( 2 ), a także ze środkami przyjętymi na podstawie art. 30 ust. 1 tego rozporządzenia. Występowanie RNQP na uprawach musi być zgodne z następującymi wymogami określonymi w tabeli:
|
5. |
Przestrzeganie wyżej wymienionych innych norm i warunków sprawdzane jest dla elitarnego materiału siewnego podczas urzędowych ocen polowych, a dla kwalifikowanego materiału siewnego podczas urzędowych ocen polowych albo podczas ocen przeprowadzanych pod nadzorem urzędowym. Oceny polowe są przeprowadzane zgodnie z następującymi warunkami:
A.
Stan i faza rozwoju uprawy umożliwiają przeprowadzenie odpowiedniego badania.
B.
W przypadkach innych niż uprawa mieszańców Helianthus annuus, Brassica napus, Gossypium hirsutum i Gossypium barbadense ma miejsce przynajmniej jedna ocena. W przypadku mieszańców Helianthus annuus mają miejsce przynajmniej dwie oceny. W przypadku mieszańców Brassica napus mają miejsce przynajmniej trzy oceny: pierwsza przeprowadzana jest przed fazą kwitnienia, druga we wczesnej fazie kwitnienia, a trzecia pod koniec fazy kwitnienia. W przypadku mieszańców Gossypium hirsutum lub Gossypium barbadense mają miejsce przynajmniej trzy oceny: pierwsza przeprowadzana jest we wczesnej fazie kwitnienia, druga przed końcem fazy kwitnienia, a trzecia pod koniec fazy kwitnienia po usunięciu, tam gdzie jest to właściwe, pylnych roślin rodzicielskich.
C.
Rozmiar, liczbę oraz rozmieszczenie części pola, które mają być poddane ocenie polowej w celu sprawdzenia przestrzegania przepisów ustanowionych w niniejszym załączniku, określa się zgodnie z odpowiednimi metodami. |
ZAŁĄCZNIK II
WARUNKI, KTÓRE MA SPEŁNIAĆ MATERIAŁ SIEWNY
I. ELITARNY MATERIAŁ SIEWNY I KWALIFIKOWANY MATERIAŁ SIEWNY
1. |
Materiał siewny posiada wystarczającą tożsamością odmianową i czystością odmianową. W szczególności materiał siewny gatunków wymienionych poniżej odpowiada następującym innym normom lub warunkom:
Minimalna czystość odmianowa jest sprawdzania głównie podczas ocen polowych zgodnie z warunkami ustanowionymi w załączniku I. |
2. |
W przypadku mieszańców Brassica napus produkowanych przy zastosowaniu męskiej sterylności nasiona muszą odpowiadać warunkom i normom wyszczególnionym w lit. a)–d).
a)
Materiał siewny posiada wystarczającą tożsamość i czystość w zakresie cech odmianowych swoich składników, w tym w zakresie męskiej sterylności lub przywracania płodności.
b)
Minimalna czystość odmianowa materiału siewnego wynosi:
—
elitarny materiał siewny, komponent mateczny: 99,0 %,
—
elitarny materiał siewny, komponent ojcowski: 99,9 %,
—
kwalifikowany materiał siewny ozimych odmian rzepaku: 90,0 %,
—
kwalifikowany materiał siewny jarych odmian rzepaku: 85,0 %.
c)
Materiału siewnego nie uznaje się za kwalifikowany materiał siewny, o ile nie zostaną uwzględnione wyniki urzędowego, pokontrolnego badania na poletku, na próbkach pobranego urzędowo elitarnego materiału siewnego, przeprowadzonego w czasie wzrostu materiału siewnego, przedstawionego do certyfikacji jako kwalifikowany materiał siewny w celu określenia, czy elitarny materiał siewny spełnia wymogi ustanowione dla elitarnego materiału siewnego w odniesieniu do tożsamości w zakresie cech składników, w tym męskiej sterylności, i wymogi norm dla elitarnego materiału siewnego w odniesieniu do minimalnej czystości odmianowej, ustanowione w lit. b). W przypadku elitarnego materiału siewnego mieszańców czystość odmianową można oceniać, stosując właściwe metody biochemiczne.
d)
Zgodność z normami dotyczącymi minimalnej czystości odmianowej, ustanowionymi w lit. b) w odniesieniu do kwalifikowanego materiału siewnego mieszańców, jest monitorowana przy zastosowaniu urzędowych badań pokontrolnych na właściwej proporcji próbek pobieranych urzędowo. Mogą być stosowane właściwe metody biochemiczne. |
3. |
W przypadku gdy warunki ustanowione w załączniku I pkt 3 część B lit. b) pkt dd) nie mogą być spełnione, spełnione są następujące warunki: w przypadku gdy do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego mieszańców Helianthus annuus zastosowano żeński składnik męskosterylny i składnik męski, który nie przywraca męskiej płodności, materiał siewny wyprodukowany przez rodzicielski składnik męskosterylny jest mieszany z materiałem siewnym wyprodukowanym przez w pełni płodny składnik rodzicielski. Stosunek materiału siewnego rodzicielskiego składnika męskosterylnego do rodzicielskiego składnika męskopłodnego nie przekracza dwa do jednego. |
4. |
Materiał siewny odpowiada następującym innym normom lub warunkom w zakresie kiełkowania, czystości laboratoryjnej i zawartości materiału siewnego innych gatunków roślin, w tym Orobanche spp.:
A.
Tabela:
B.
Inne normy lub warunki, mające zastosowanie w przypadku, gdy występuje do nich odniesienie w tabeli w sekcji I pkt 4 część A niniejszego załącznika:
a)
maksymalna zawartość materiału siewnego ustanowiona w kolumnie 5 obejmuje także materiał siewny gatunków z kolumn 6–11;
b)
określenie całkowitej liczby nasion innych gatunków roślin nie jest konieczne, chyba że występują wątpliwości dotyczące spełnienia warunków ustanowionych w kolumnie 5;
c)
określenie całkowitej liczby nasion Cuscuta spp. nie jest konieczne, chyba że występują wątpliwości dotyczące spełnienia warunków ustanowionych w kolumnie 7;
d)
obecność jednego nasiona Cuscuta spp. w próbce określonej wagi nie jest uznawana za zanieczyszczenie, jeśli w drugiej próbce o tej samej wadze nie zostanie wykazana obecność nasion Cuscuta spp.;
e)
materiał siewny nie zawiera Orobanche spp.; jednakże obecność jednego nasiona Orobanche spp. w próbce o wadze 100 g nie jest uznawana za zanieczyszczenie, jeśli w drugiej próbce o wadze 200 g nie zostanie wykazana obecność nasion Orobanche spp. |
5. |
Materiał siewny jest praktycznie wolny od wszelkich agrofagów, które zmniejszają użyteczność i jakość materiału rozmnożeniowego. Materiał siewny musi być również zgodny z wymogami dotyczącymi agrofagów kwarantannowych dla Unii, agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej oraz RNQP, przewidzianymi w aktach wykonawczych przyjętych na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/2031, a także ze środkami przyjętymi na podstawie art. 30 ust. 1 tego rozporządzenia. Występowanie RNQP na materiale siewnym i jego odpowiednich kategoriach musi być zgodne z następującymi wymogami określonymi w tabeli:
|
II. HANDLOWY MATERIAŁ SIEWNY
Z wyjątkiem pkt 1, warunki, o których mowa w załączniku II sekcja I, stosuje się do handlowego materiału siewnego.
ZAŁĄCZNIK III
WAGA PARTII I PRÓBEK
Gatunek |
Maksymalna waga partii (w tonach) |
Minimalna waga próbki pobieranej z partii (w gramach) |
Waga próbki dla określenia liczbowego, ustanowionego w kolumnach 5–11 załącznika II sekcja I pkt 4 część A i w kolumnie 5 załącznika II sekcja I pkt 5 część A (w gramach) |
1 |
2 |
3 |
4 |
Arachis hypogaea |
30 |
1 000 |
1 000 |
Brassica juncea |
10 |
100 |
40 |
Brassica napus |
10 |
200 |
100 |
Brassica nigra |
10 |
100 |
40 |
Brassica rapa |
10 |
200 |
70 |
Cannabis sativa |
10 |
600 |
600 |
Carthamus tinctorius |
25 |
900 |
900 |
Carum carvi |
10 |
200 |
80 |
Glycine max |
30 |
1 000 |
1 000 |
Gossypium spp. |
25 |
1 000 |
1 000 |
Helianthus annuus |
25 |
1 000 |
1 000 |
Linum usitatissimum |
10 |
300 |
150 |
Papaver somniferum |
10 |
50 |
10 |
Sinapis alba |
10 |
400 |
200 |
Maksymalna waga partii nie może zostać przekroczona o więcej niż 5 %.
ZAŁĄCZNIK IV
ETYKIETA
A. Wymagane informacje
Dla elitarnego materiału siewnego i kwalifikowanego materiału siewnego
„Zasady i normy WE”.
Organ kwalifikujący i Państwo Członkowskie lub ich skróty.
Urzędowo przydzielony numer seryjny.
Miesiąc i rok plombowania wyrażony w następujący sposób: „zaplombowano… (miesiąc i rok)” lub
miesiąc i rok ostatniej pobranej próby do celów kwalifikacji wyrażony w następujący sposób: „próba pobrana… (miesiąc i rok)”.
Numer referencyjny partii.
Gatunki przynajmniej ze wskazaniem ich nazwy botanicznej, która może być podana w formie skróconej oraz bez nazwisk autorów, po łacinie.
Odmianę wskazaną przynajmniej po łacinie.
Kategorię.
Kraj produkcji.
Zadeklarowaną wagę netto i brutto.
W przypadku gdy podana jest waga, a zastosowano granulowane pestycydy, substancje otoczkujące lub inne dodatki w formie stałej – charakter dodatku oraz przybliżony współczynnik wagi czystego materiału siewnego i całkowitej wagi.
W przypadku odmian, które są odmianami mieszańca lub liniami wsobnymi:
W przypadku gdy przynajmniej przeprowadzono badanie powtórne zdolności kiełkowania, można umieścić wyrazy „badanie powtórne… (miesiąc i rok)” oraz nazwę jednostki odpowiedzialnej za przeprowadzenie badania powtórnego. Informacje te mogą być podane na urzędowej naklejce przyczepionej do etykiety urzędowej.
Zgodnie z procedurą ustaloną w art. 25 ust. 2, Państwa Członkowskie mogą być zwolnione z wymogu wskazywania nazwy botanicznej w odniesieniu do indywidualnych gatunków oraz, gdzie stosowne, na ograniczony okres, w przypadku gdy stwierdzono, że wady jego wdrożenia przeważą korzyści spodziewane ze sprzedaży materiału siewnego.
Dla kwalifikowanego materiału siewnego związku odmianowego:
Dla handlowego materiału siewnego:
„Zasady i normy WE”.
„Handlowy materiał siewny (niekwalifikowany w odniesieniu do odmiany)”.
Organ kwalifikujący i Państwo Członkowskie lub ich skróty.
Urzędowo przydzielony numer seryjny.
Miesiąc i rok plombowania wyrażony w następujący sposób: „zaplombowano… (miesiąc i rok)”.
Numer referencyjny partii.
Gatunki, przynajmniej ze wskazaniem ich nazwy botanicznej, która może być podana w formie skróconej oraz bez nazwisk autorów, po łacinie.
Region produkcji.
Zadeklarowaną wagę netto i brutto.
W przypadku gdy podana jest waga, a zastosowano granulowane pestycydy, substancje otoczkujące lub inne dodatki w formie stałej – charakter dodatku oraz przybliżony współczynnik wagi czystego materiału siewnego i całkowitej wagi.
W przypadku gdy przynajmniej przeprowadzono badanie powtórne zdolności kiełkowania, można umieścić wyrazy „badanie powtórne… (miesiąc i rok)” oraz nazwę jednostki odpowiedzialnej za przeprowadzenie badania powtórnego. Informacje te mogą być podane na urzędowej naklejce przyczepionej do etykiety urzędowej.
Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 Państwa Członkowskie mogą być zwolnione z wymogu wskazywania nazwy botanicznej w odniesieniu do indywidualnych gatunków oraz, gdzie stosowne, na ograniczony okres, w przypadku gdy stwierdzono, że wady jego wdrożenia przeważą korzyści spodziewane ze sprzedaży materiału siewnego.
B. Minimalne rozmiary
110 mm × 67 mm.
ZAŁĄCZNIK V
ETYKIETA I DOKUMENT PRZEWIDZIANY W PRZYPADKU MATERIAŁU SIEWNEGO, KTÓRY NIE ZOSTAŁ OSTATECZNIE ZATWIERDZONY W INNYM PAŃSTWIE CZŁONKOWSKIM
A. Informacje wymagane na etykiecie:
Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 Państwa Członkowskie mogą być zwolnione z wymogu wskazywania nazwy botanicznej w odniesieniu do indywidualnych gatunków oraz, gdzie stosowne, na ograniczony okres, w przypadku gdy stwierdzono, że wady jego wdrożenia przeważą korzyści spodziewane ze sprzedaży materiału siewnego.
B. Kolor etykiety
Etykieta jest szara.
C. Informacje wymagane dla dokumentu
ZAŁĄCZNIK VI
CZĘŚĆ A
UCHYLONE DYREKTYWY I ICH KOLEJNE ZMIANY
(o których mowa w art. 31)
Dyrektywa 69/208/EWG (Dz.U. L 169 z 10.7.1969, str. 3) |
|
Dyrektywa Rady 71/162/EWG (Dz.U. L 87 z 17.4.1971, str. 24) |
tylko art. 5 |
Dyrektywa Rady 72/274/EWG (Dz.U. L 171 z 29.7.1972, str. 37) |
tylko odniesienia poczynione do przepisów dyrektywy 69/208/EWG w art. 1 i 2 |
Dyrektywa Rady 72/418/EWG (Dz.U. L 287 z 26.12.1972, str. 22) |
tylko art. 5 |
Dyrektywa Rady 73/438/EWG (Dz.U. L 356 z 27.12.1973, str. 79) |
tylko art. 5 |
Dyrektywa Rady 75/444/EWG (Dz.U. L 196 z 26.7.1975, str. 6) |
tylko art. 5 |
Dyrektywa Rady 78/55/EWG (Dz.U. L 16 z 20.1.1978, str. 23) |
tylko art. 5 |
Dyrektywa Komisji 78/388/EWG (Dz.U. L 113 z 25.4.1978, str. 20) |
|
Dyrektywa Rady 78/692/EWG (Dz.U. L 236 z 26.8.1978, str. 13) |
tylko art. 6 |
Dyrektywa Rady 78/1020/EWG (Dz.U. L 350 z 14.12.1978, str. 27) |
tylko art. 3 |
Dyrektywa Komisji 79/641/EWG (Dz.U. L 183 z 19.7.1979, str. 13) |
tylko art. 3 |
Dyrektywa Komisji 80/304/EWG (Dz.U. L 68 z 14.3.1980, str. 33) |
|
Dyrektywa Komisji 81/126/EWG (Dz.U. L 67 z 12.3.1981, str. 36) |
tylko art. 4 |
Dyrektywa Komisji 82/287/EWG (Dz.U. L 131 z 13.5.1982, str. 24) |
tylko art. 3 i 4 |
Dyrektywa Rady 82/727/EWG (Dz.U. L 310 z 6.11.1982, str. 21) |
|
Dyrektywa Komisji 82/859/EWG (Dz.U. L 357 z 18.12.1982, str. 31) |
|
Dyrektywa Rady 86/155/EWG (Dz.U. L 118 z 7.5.1986, str. 23) |
tylko art. 4 |
Dyrektywa Komisji 87/120/EWG (Dz.U. L 49 z 18.2.1987, str. 39) |
tylko art. 4 |
Dyrektywa Komisji 87/480/EWG (Dz.U. L 273 z 26.9.1987, str. 43) |
tylko art. 2 |
Dyrektywa Rady 88/332/EWG (Dz.U. L 151 z 17.6.1988, str. 82) |
tylko art. 7 |
Dyrektywa Rady 88/380/EWG (Dz.U. L 187 z 16.7.1988, str. 31) |
tylko art. 5 |
Dyrektywa Rady 90/654/EWG (Dz.U. L 353 z 17.12.1990, str. 48) |
tylko odniesienia poczynione do przepisów dyrektywy 69/208/EWG w art. 2 i do załącznika II sekcji I ust. 5 |
Dyrektywa Komisji 92/9/EWG (Dz.U. L 70 z 17.3.1992, str. 25) |
|
Dyrektywa Komisji 92/107/EWG (Dz.U. L 16 z 25.1.1993, str. 1) |
|
Dyrektywa Komisji 96/18/WE (Dz.U. L 76 z 26.3.1996, str. 21) |
tylko art. 2 |
Dyrektywa Rady 96/72/WE (Dz.U. L 304 z 27.11.1996, str. 10) |
tylko art. 1 ust. 5 |
Dyrektywa Rady 98/95/WE (Dz.U. L 25 z 1.2.1999, str. 1) |
tylko art. 5 |
Dyrektywa Rady 98/96/WE (Dz.U. L 25 z 1.2.1999, str. 27) |
tylko art. 5 |
CZĘŚĆ B
TERMINY TRANSPOZYCJI DO PRAWA KRAJOWEGO
(o których mowa w art. 31)
Dyrektywa |
Termin transpozycji |
69/208/EWG |
|
71/162/EWG |
1 lipca 1970 r. (art. 5 ust. 1, 2 i 7) |
1 lipca 1972 r. (art. 5 ust. 3) |
|
1 lipca 1971 r. (inne przepisy) (1) |
|
72/274/EWG |
1 lipca 1972 r. (art. 1) |
1 stycznia 1973 r. (art. 2) |
|
72/418/EWG |
1 lipca 1973 r. |
73/438/EWG |
1 lipca 1973 r. (art. 5 ust. 3) |
1 stycznia 1974 r. (art. 5 ust. 4) |
|
1 lipca 1974 r. (inne przepisy) |
|
75/444/EWG |
1 lipca 1975 r. (art. 5 ust. 2) |
1 lipca 1977 r. (inne przepisy) |
|
78/55/EWG |
1 lipca 1978 r. (art. 5 ust. 2) |
1 lipca 1979 r. (inne przepisy) |
|
78/388/EWG |
|
1 lipca 1980 r. (inne przepisy) |
|
78/692/EWG |
1 lipca 1977 r. (art. 6) |
1 lipca 1979 r. (inne przepisy) |
|
78/1020/EWG |
1 lipca 1977 r. |
7 9/641/EWG |
1 lipca 1980 r. |
80/304/EWG |
1 lipca 1980 r. |
81/126/EWG |
1 lipca 1982 r. |
82/287/EWG |
1 stycznia 1983 r. |
82/727/EWG |
1 lipca 1982 r. |
82/859/EWG |
1 lipca 1983 r. |
86/155/EWG |
1 marca 1986 r. (art. 4 ust. 3, 4 i 5) |
1 lipca 1987 r. (inne przepisy) |
|
87/120/EWG |
1 czerwca 1988 r. |
87/480/EWG |
1 lipca 1990 r. |
88/332/EWG |
|
88/380/EWG |
1 lipca 1992 r. (art. 5 ust. 1), 19, 23 i 25( (5)i art. 5 ust. 12) |
1 lipca 1990 r. (inne przepisy) |
|
90/654/EWG |
|
92/9/EWG |
30 czerwca 1992 r. |
92/107/EWG |
1 lipca 1994 r. |
96/18/WE |
1 lipca 1996 r. |
96/72/WE |
1 lipca 1997 r. (6) |
98/95/WE |
1 lutego 2000 r. (sprostowanie Dz.U. L 126 z 20.5.1999, str. 23.) |
98/96/WE |
1 lutego 2000 r. |
(1)
W przypadku Danii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa dnia 1 lipca 1973 r. dla art. 14 ust. 1; dnia 1 lipca 1974 r. dla innych przepisów dotyczących elitarnego materiału siewnego, dnia 1 lipca 1976 r. dla pozostałych przepisów.
(2)
Dnia 1 stycznia 1986 r. dla Grecji, dnia 1 marca 1986 r. dla Hiszpanii i dnia 1 stycznia 1991 r. dla Portugalii.
(3)
W odniesieniu do załącznika I ust. 3.
(4)
W odniesieniu do załącznika II sekcja I ust. 1.
(5)
O ile przepisy te wymagają umieszczenia na etykiecie dla materiału siewnego nazwy botanicznej gatunków.
(6)
Pozostające zapasy etykiet opatrzonych skrótem „EWG” mogą być stosowane do 31 grudnia 2001 r. |
ZAŁĄCZNIK VII
TABELA KORELACJI
dyrektywa 69/208/EWG |
niniejsza dyrektywa |
artykuł 1 |
artykuł 1, pierwszy akapit |
artykuł 17 |
artykuł 1, drugi akapit |
artykuł l lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 (A) |
artykuł 2 ust. 1 lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 (B) lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. c) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 1 (B) lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 lit. c) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 1 (B) lit. c) |
artykuł 2 ust. 1 lit. c) ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 1 (B) lit. d) |
artykuł 2 ust. 1 lit. c) ppkt iv) |
artykuł 2 ust. 1 (Ba) pkt l) lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. d) pkt 1) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 1 (Ba) pkt l) lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 lit. d) pkt 1) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 1 (Ba) pkt 2) lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. d) pkt 2) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 1 (Ba) pkt 2) lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 lit. d) pkt 2) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 1 (Ba) pkt 2) lit. c) |
artykuł 2 ust. 1 lit. d) pkt 2) ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 1 (C) lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. e) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 1 (C)lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 lit. e) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 1 (C) lit. c) |
artykuł 2 ust. 1 lit. e) ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 1 (C) lit. d) |
artykuł 2 ust. 1 lit. e) ppkt iv) |
artykuł 2 ust. 1 (D) lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. f) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 1 (D) lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 lit. f) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 1 (D) lit. c) |
artykuł 2 ust. 1 lit. f) ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 1 (D) lit. d) |
artykuł 2 ust. 1 lit. f) ppkt iv) |
artykuł 2 ust. 1 (E) lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. g) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 1 (E) lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 lit. g) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 1 (E) lit. c) |
artykuł 2 ust. 1 lit. g) ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 1 (E) lit. d) |
artykuł 2 ust. 1 lit. g) ppkt iv) |
artykuł 2 ust. 1 (Ea) lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. h) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 1 (Ea) lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 lit. h) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 1 (Ea) lit. c) |
artykuł 2 ust. 1 lit. h) ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 1 (Ea) lit. d) |
artykuł 2 ust. 1 lit. h) ppkt iv) |
artykuł 2 ust. 1 (F) lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. i) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 1 (F) lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 lit. i) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 1 (F) lit. c) |
artykuł 2 ust. 1 lit. i) ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 1 (F) lit. d) |
artykuł 2 ust. 1 lit. i) ppkt iv) |
artykuł 2 ust. 1 (G) lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. j) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 1 (G) lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 lit. j) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 1 (G) lit. c) |
artykuł 2 ust. 1 lit. j) ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 1 (H) lit. a) |
artykuł 2 ust. 1 lit. k) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 1 (H) lit. b) |
artykuł 2 ust. 1 lit. k) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 1 (H) lit. c) |
artykuł 2 ust. 1 lit. k) ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 1a |
artykuł 2 ust. 2 |
artykuł 2 ust. 1b |
artykuł 2 ust. 3 |
artykuł 2 ust. 2 lit. a) |
– |
artykuł 2 ust. 2 lit. b) |
artykuł 2 ust. 4 lit. a) |
artykuł 2 ust. 2 lit. c) |
– |
artykuł 2 ust. 2 lit. d) |
artykuł 2 ust. 4 lit. b) |
artykuł 2 ust. 3 ppkt i) lit. a) |
artykuł 2 ust. 5 lit. a) ppkt i) |
artykuł 2 ust. 3 ppkt i) lit. b) |
artykuł 2 ust. 5 lit. a) ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 3 ppkt i) lit. c) |
artykuł 2 ust. 5 lit. a) ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 3 ppkt i) lit. d) |
artykuł 2 ust. 5 lit. a) ppkt iv) |
artykuł 2 ust. 3 ppkt ii) |
artykuł 2 ust. 5 lit. b) |
artykuł 2 ust. 3 ppkt iii) |
artykuł 2 ust. 5 lit. c) |
artykuł 2 ust. 3 ppkt iv) |
artykuł 2 ust. 5 lit. d) |
artykuł 2 ust. 3 ppkt v) |
artykuł 2 ust. 5, akapit drugi |
artykuł 2 ust. 4 |
artykuł 2 ust. 6 |
artykuł 3 |
artykuł 3 |
artykuł 3 lit. a) |
artykuł 4 |
artykuł 4 |
artykuł 5 |
artykuł 4 lit. a) |
artykuł 6 |
artykuł 5 |
artykuł 7 |
artykuł 6 |
artykuł 8 |
artykuł 7 |
artykuł 9 |
artykuł 8 |
artykuł 10 |
artykuł 9 |
artykuł 11 |
artykuł 10 |
artykuł 12 |
artykuł 11 |
artykuł 13 |
artykuł 11 lit. a) |
artykuł 14 |
artykuł 12 |
artykuł 15 |
artykuł 12 lit. a) |
artykuł 16 |
artykuł 13 |
artykuł 17 |
artykuł 14 |
artykuł 19 |
artykuł 14 lit. a) |
artykuł 18 |
artykuł 15 ust. 1 lit. a) |
artykuł 20 lit. a) |
artykuł 15 ust. 1 lit. b) |
artykuł 20 lit. b) |
artykuł 16 |
artykuł 21 |
artykuł 18 |
artykuł 22 |
artykuł 19 |
artykuł 23 |
artykuł 20 lit. a) |
artykuł 24 |
artykuł 20 |
artykuł 25 |
artykuł 21 |
artykuł 26 |
artykuł 21 lit. a) pkt 1 |
artykuł 27 ust. 1 |
artykuł 21 lit. a) pkt 2 ppkt i) |
artykuł 27 ust. 2 lit. a) |
artykuł 21 lit. a) pkt 2 ppkt ii) |
artykuł 27 ust. 2 lit. b) |
artykuł 22 |
artykuł 28 |
– |
artykuł 29 (1) |
– |
artykuł 30 (2) |
– |
artykuł 31 |
– |
artykuł 32 |
– |
artykuł 33 |
załącznik I |
załącznik I |
załącznik II część I pkt 1 |
załącznik II część I pkt 1 |
załącznik II część I pkt 1 lit. a) |
załącznik II część I pkt 2 |
załącznik II część I pkt 2 |
załącznik II część I pkt 3 |
załącznik II część I pkt 3 |
załącznik II część I pkt 4 |
załącznik II część II |
załącznik II część II |
załącznik III |
załącznik III |
załącznik IV część A lit. a) pkt 1 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 1 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 2 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 2 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 3 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 3 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 4 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 4 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 5 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 5 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 6 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 6 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 7 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 7 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 8 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 8 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 9 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 9 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 10 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 10 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 10 ppkt a) |
załącznik IV część A lit. a) pkt 11 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 11 |
załącznik IV część A lit. a) pkt 12 |
załącznik IV część A lit. b) |
załącznik IV część A lit. b) |
załącznik IV część B |
załącznik IV część B |
załącznik V |
załącznik V |
– |
załącznik VI |
– |
załącznik VII |
(1)
98/95/WE art. 9 ust. 2 i 98/96/WE art. 8 ust. 2.
(2)
98/96/WE art. 9. |
( 1 ) Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2289/66.
( 2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4).