2002A4430 — PL — 31.12.2015 — 003.001

Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

zmienione przez:

▼B

UMOWA

między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotycząca handlu produktami rolnymi

Artykuł 1

Cele

1.  Celem niniejszej Umowy jest wzmocnienie relacji wolnego handlu między Stronami poprzez polepszenie ich dostępu do rynku produktów rolnych drugiej Strony.

2.  „Produkty rolne” oznaczają produkty wymienione w działach 1–24 Międzynarodowej Konwencji w sprawie Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów. Do celów stosowania załączników 1–3 do niniejszej Umowy wyłącza się produkty z działu 3 i z pozycji 16.04 i 16.05 Zharmonizowanego Systemu oraz produkty objęte kodami CN 0511 91 10 , 0511 91 90 , 1902 20 10 i 2301 20 00 .

3.  Niniejsza Umowa nie ma zastosowania do materiałów objętych protokołem 2 Umowy o wolnym handlu, z wyjątkiem dotyczących jej koncesji przyznanych w załączniku 1 i 2.

Artykuł 2

Koncesje celne

1.  Załącznik 1 do niniejszej Umowy wymienia koncesje celne, jakie Szwajcaria przyznała Wspólnocie, bez uszczerbku dla koncesji wymienionych w załączniku 3.

2.  Załącznik 2 do niniejszej Umowy wymienia koncesje celne, jakie Wspólnota przyznała Szwajcarii, bez uszczerbku dla koncesji wymienionych w załączniku 3.

Artykuł 3

Koncesje dotyczące serów

Załącznik 3 do niniejszej Umowy zawiera szczególne postanowienia mające zastosowanie do handlu serami.

Artykuł 4

Zasady dotyczące pochodzenia

Zasady dotyczące pochodzenia wzajemnie stosowane na mocy załączników 1–3 do niniejszej Umowy są wymienione w protokole 3 Umowy o wolnym handlu.

Artykuł 5

Ograniczenie barier technicznych dla handlu

1.   ►M18  Załączniki 4–12 do niniejszej umowy wymieniają sposoby ograniczeń barier technicznych w handlu produktami rolnymi w następujących obszarach: ◄

▼M18

▼B

2.  Artykuł 1 ustęp 2 i 3 oraz artykuły 6–8 i 10–13 niniejszej Umowy nie mają zastosowania do załącznika 11.

Artykuł 6

Wspólny Komitet ds. Rolnictwa

1.  Ustanawia się Wspólny Komitet (zwany dalej „Komitetem”) składający się z przedstawicieli Stron.

2.  Zadanie Komitetu jest zarządzanie niniejszą Umową i zapewnienie jej prawidłowego funkcjonowania.

3.  Komitet jest upoważniony do podejmowania decyzji w przypadkach przewidzianych w niniejszej Umowie i jej załącznikach. Decyzje te wprowadzają w życie Strony zgodnie ze swoimi wewnętrznymi przepisami.

4.  Komitet ustanawia swój wewnętrzny regulamin.

5.  Komitet podejmuje decyzje na podstawie wzajemnego porozumienia.

6.  Do celów zabezpieczenia właściwego wprowadzenia niniejszej Umowy w życie Strony na wniosek jednej z nich przeprowadzają konsultacje w ramach Komitetu.

7.  Komitet powołuje grupy robocze niezbędne do stosowania załączników do niniejszej Umowy. W swoim regulaminie wewnętrznym określa w szczególności skład i zasady funkcjonowania tych grup roboczych.

▼M18

8.  Komitet jest upoważniony do zatwierdzania autentycznych wersji umowy w nowych językach.

▼B

Artykuł 7

Rozstrzyganie sporów

Każda z Umawiających się Stron może wnieść sporną sprawę dotyczącą interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy do Komitetu. Komitet podejmuje starania w celu rozstrzygnięcia sporu. Wszystkie informacje przydatne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia możliwego do zaakceptowania rozwiązania przedstawiane są Komitetowi. W tym celu Komitet bada wszystkie możliwości zachowania dobrego funkcjonowania niniejszej Umowy.

Artykuł 8

Wymiana informacji

1.  Strony wymieniają wszystkie istotne informacje dotyczące wprowadzania w życie i stosowania postanowień niniejszej Umowy.

2.  Każda ze Stron informuje drugą o zmianach, jakie zamierza wprowadzić w przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w zakresie niniejszej Umowy i, tak szybko jak jest to możliwe, przekazuje jej nowe przepisy.

Artykuł 9

Poufność

Przedstawiciele, eksperci i inni pracownicy Stron są zobowiązani, nawet po zaprzestaniu pełnienia swoich funkcji, do nieujawniania informacji uzyskanych w ramach niniejszej Umowy, które są objęte tajemnicą zawodową.

Artykuł 10

Środki ochronne

1.  Jeżeli w ramach stosowania załączników 1–3 niniejszej Umowy i uwzględniając szczególną sensytywność rynków rolnych Stron, przywóz produktów pochodzących z jednej ze Stron powoduje poważne zakłócenia lub zagraża powstaniu poważnych zakłóceń na rynku drugiej Strony, obie Strony bezzwłocznie rozpoczynają konsultacje w celu znalezienia odpowiedniego rozwiązania. Do czasu znalezienia rozwiązania zainteresowana Strona może podjąć działania, jakie uzna za konieczne.

2.  W przypadku podjęcia środków ochronnych przewidzianych w ustępie 1 lub w innych załącznikach:

▼M14

Artykuł 11

Zmiany

Komitet może podjąć decyzję o wprowadzeniu zmiany do załączników i dodatków do załączników do Umowy.

▼B

Artykuł 12

Przegląd

1.  Jeżeli jedna ze Stron ubiega się o dokonanie przeglądu niniejszej Umowy, przedstawia drugiej ze Stron uzasadniony wniosek.

2.  Strony mogą powierzyć Komitetowi rozpatrzenie tego wniosku i przygotowanie, o ile zaistnieje taka potrzeba, zaleceń, w szczególności w celu rozpoczęcia negocjacji.

3.  Umowy wynikające z negocjacji przewidzianych w ustępie 2 przedkładane są do ratyfikacji lub zatwierdzenia przez Strony, zgodnie z właściwymi dla nich procedurami.

Artykuł 13

Klauzula ewolucyjna

1.  Strony zobowiązują się kontynuować wysiłki, aby stopniowo dojść do większej liberalizacji handlu produktami rolnymi między sobą.

2.  W tym celu Strony dokonują w Komitecie regularnego przeglądu warunków regulujących handel produktami rolnymi.

3.  Mając na uwadze wyniki tych przeglądów, w ramach swoich polityk rolnych i z uwzględnieniem sensytywności rynków rolnych, Strony mogą rozpocząć negocjacje, w kontekście niniejszej Umowy, w celu dalszego znoszenia barier w handlu produktami rolnymi na zasadzie wzajemnych preferencji i wzajemnych korzyści.

4.  Umowy zawarte w wyniku negocjacji przewidzianych w ustępie 3 przedstawiane są do ratyfikacji lub zatwierdzenia przez Strony, zgodnie z właściwymi dla nich procedurami.

Artykuł 14

Wprowadzenie w życie Umowy

1.  Strony podejmują wszelkie środki ogólne lub szczególne mające zapewnić wykonywanie zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy.

2.  Strony powstrzymują się od wszelkich środków mogących stanowić zagrożeniem dla realizacji celów niniejszej Umowy.

Artykuł 15

Załączniki

Załączniki do niniejszej Umowy, łącznie z ich dodatkami, stanowią jej integralną część.

Artykuł 16

Zasięg terytorialny

Niniejsza Umowa znajduje zastosowanie z jednej strony na terytoriach, na których obowiązuje Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, i na warunkach ustanowionych w tym Traktacie oraz z drugiej strony na terytorium Szwajcarii.

Artykuł 17

Wejście w życie i okres obowiązywania

1.  Niniejsza Umowa zostaje ratyfikowana lub zatwierdzona przez Strony zgodnie z właściwymi dla nich procedurami. Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po ostatnim powiadomieniu o złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych lub zatwierdzających w odniesieniu do wszystkich z następujących siedmiu umów:

2.  Niniejsza Umowa zawarta jest na okres wstępny siedmiu lat. Umowa zostaje odnowiona na czas nieokreślony, chyba że przed upływem okresu wstępnego Wspólnota lub Szwajcaria powiadomi drugą Stronę, że jest inaczej. W razie takiego powiadomienia stosuje się postanowienia ustępu 4.

3.  Wspólnota i Szwajcaria mogą rozwiązać niniejszą Umowę przez powiadomienie drugiej Strony o swojej decyzji. W razie takiego powiadomienia stosuje się postanowienia ustępu 4.

4.  Siedem Umów określonych w ustępie 1 przestaje obowiązywać sześć miesięcy od otrzymania powiadomienia o nieodnawianiu określonego w ustępie 2 lub powiadomienia o rozwiązaniu określonego w ustępie 3.

Hecho en Luxemburgo, el veintiuno de junio de mil novecientos noventa y nueve, en dos ejemplares en las lenguas alemana, danesa, española, finesa, francesa, griega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa y sueca, siendo cada uno de estos textos igualmente auténtico.

Udfærdiget i Luxembourg, den enogtyvende juni nitten hundrede og nioghalvfemsi to eksemplarer på dansk, engelsk, finsk, fransk, græsk, italiensk, nederlandsk, portugisisk, spansk, svensk og tysk, idet hver af disse tekster har samme gyldighed.

Geschehen zu Luxemburg am einundzwanzigsten Juni neunzehnhundertneunundneunzig in zweifacher Ausfertigung in dänischer, deutscher, englischer, finnischer, französischer, griechischer, italienischer, niederländischer, portugiesischer, spanischer und schwedischer Sprache, wobei jeder dieser Wortlaute gleichermaßen verbindlich ist.

Έγινε στο Λουξεμβούργο, στις είκοσι μία Ιουνίου χίλια εννιακόσια ενενήντα εννέα, σε δύο ατνίτυπα στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, ισπανική, ιταλική, ολλανδική, πορτογαλική, σουηδική και φινλανδική γλώσσα, όλα δε τα κείμενα αυτά είναι εξίσου αυθεντικά.

Done at Luxembourg on the twenty-first day of June in the year one thousand nine hundred and ninety-nine, in duplicate in the Spanish, Danish, German, Greek, English, French, Italian, Dutch, Portuguese, Finnish and Swedish languages, each text being equally authentic.

Fait à Luxembourg, le vingt-et-un juin mil neuf cent quatre-vingt dix-neuf, en double exemplaire, en langues allemande, anglaise, danoise, espagnole, finnoise, française, grecque, italienne, néerlandaise, portugaise et suédoise, chacun de ces textes faisant également foi.

Fatto a Lussemburgo, addì ventuno giugno millenovecentonovantanove, in duplice esemplare, in lingua danese, finnica, francese, greca, inglese, italiana, olandese, portoghese, spagnola, svedese e tedesca. Ciascuna delle versioni linguistiche fa parimenti fede.

Gedaan te Luxemburg, de eenentwintigste juni negentienhonderd negenennegentig, in twevoud, in de Deense, de Duitse, de Engelse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese, de Spaanse en de Zweedse taal, zijnde alle talen gelijkelijk authentiek.

Peito no Luxemburgo, em vinte e um de Junho de mil novecentos e noventa e nove, em dois exemplares, nas línguas alemã, dinamarquesa, espanhola, finlandesa, francesa, grega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa e sueca, fazendo igualmente fé qualquer dos textos.

Tehty Luxemburgissa kahdentenakymmenentenäensimmäisenä päivänä kesäkuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäyhdeksän kahtena kappaleena englannin, espanjan, hollannin, italian, kreikan, portugalin, ranskan, ruotsin, saksan, suomen ja tanskan kielellä, ja jokainen teksti on yhtä todistusvoimainen.

Utfärdat i Luxemburg den tjugoförsta juni nittonhundranittionio i två exemplar på det danska, engelska, finska, franska, grekiska, italienska, nederländska, portugisiska, spanska, svenska och tyska språket, vilka samtliga texter är giltiga.

Por la Comunidad Europea

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Voor de Europese Gemeenschap

Pela Comunidade Europeia

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

Por la Confederación Suiza

For Det Schweiziske Edsforbund

Für der Schweizerischen Eidgenossenschaft

Για την Ελβετική Συνομοσπονδία

For the Swiss Confederation

Pour la Confédération suisse

Per la Confederazione svizzera

Voor de Zwitserse Bondsstaat

Pela Confederação Suíça

Sveitsin valaliiton puolesta

På Schweiziska Edsförbundets vägnar

SPIS TREŚCI

▼M12

ZAŁĄCZNIK 1

Koncesje udzielone przez szwajcarię

Na następujące produkty pochodzące ze Wspólnoty Szwajcaria udziela określonych poniżej koncesji taryfowych, które w odpowiednich przypadkach podlegają ustalonej ilości rocznej.

ZAŁĄCZNIK 2

Koncesje udzielone przez Wspólnotę

Na następujące produkty pochodzące ze Szwajcarii Wspólnota udziela określonych poniżej koncesji taryfowych, które w odpowiednich przypadkach podlegają ustalonej ilości rocznej.

▼B

ZAŁĄCZNIK 3

KONCESJE DOTYCZĄCE SERÓW

Dodatek 1

Koncesje przyznane przez Wspólnotę

Dodatek 2

Koncesje przyznane przez Szwajcarię

a)   Przywóz do Szwajcarii

b)   Wywóz ze Szwajcarii

Kwoty podstawowe podane w punkcie 2 litera d) niniejszego załącznika są następujące:

Dodatek 3

Wykaz nazw serów „Italico” dopuszczonych do przywozu do Szwajcarii

Dodatek 4

Opisy serów

Wymienione niżej sery mogą korzystać z umownej stawki celnej jedynie w przypadku, gdy odpowiadają zamieszczonemu poniżej opisowi, posiadają typowe wyszczególnione cechy charakterystyczne i są przywożone z odpowiednim opisem lub nazwą.

ZAŁĄCZNIK 4

W SPRAWIE ZDROWIA ROŚLIN

Artykuł 1

Cel

►M14  1. ◄   Niniejszy załącznik ma na celu ułatwienie między Stronami handlu roślinami, produktami roślinnymi i innymi przedmiotami podlegającymi środkom dotyczącym zdrowia roślin pochodzącym z ich terytoriów lub przywożonych z państw trzecich, wymienionych w dodatku 1, który zostanie sporządzony przez Komitet zgodnie z artykułem 11 Umowy.

▼M14

2.  W drodze odstępstwa od artykułu 1 Umowy niniejszy załącznik stosuje się do wszystkich roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wymienionych w dodatku 1, o których mowa w ustępie 1.

▼B

Artykuł 2

Zasady

1.  Strony stwierdzają, że dysponują podobnym prawodawstwem dotyczącym środków ochrony przed wprowadzaniem i rozprzestrzenianiem organizmów szkodliwych dla roślin, produktów roślinnych lub innych przedmiotów, dającym równorzędne wyniki w zakresie ochrony przed wprowadzeniem i rozprzestrzenianiem organizmów szkodliwych dla roślin i produktów roślinnych wymienionych w dodatku 1, określonych w artykule 1. Stwierdzenie to dotyczy również środków dotyczących zdrowia roślin przyjmowanych w odniesieniu do roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wprowadzanych z państw trzecich.

2.  Prawodawstwo określone w ustępie 1 wymienione jest w dodatku 2, który zostanie wprowadzony przez Komitet zgodnie z artykułem 11 Umowy.

▼M14

3.  Strony wzajemnie uznają „paszporty roślin” wydane przez organizacje zatwierdzone przez odpowiednie organy. Regularnie aktualizowany wykaz tych organizacji można uzyskać od organów wymienionych w dodatku 3. Takie paszporty potwierdzają zgodność z ich prawodawstwem wymienionym w dodatku 2, jak przewidziano w ustępie 2, i uznaje się, że spełniają one ustanowione w tym prawodawstwie wymogi w zakresie dokumentów w odniesieniu do przemieszczania roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wymienionych w dodatku 1, jak przewidziano w artykule 1.

▼B

4.  Rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty wymienione w dodatku 1 przewidziane w artykule 1 i które dla handlu na obszarze obu Stron nie muszą posiadać „paszportu roślin”, mogą być przedmiotem handlu między Stronami bez „paszportu roślin”, bez uszczerbku jednakże dla wymogu przedstawienia innych dokumentów wymaganych na mocy prawodawstwa Stron, a w szczególności wymogów ujętych w system umożliwiający śledzenie tych roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów.

Artykuł 3

1.  Rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty niewymienione dosłownie w dodatku 1, przewidziane w artykule 1 i niepodlegające środkom dotyczącym zdrowia roślin w żadnej z dwóch Stron mogą stać się przedmiotem handlu między obiema Stronami bez kontroli mającej związek ze środkami dotyczącymi zdrowia roślin (kontroli dokumentów, kontroli tożsamości, kontroli zdrowia roślin).

2.  Jeżeli jedna ze Stron zamierza przyjąć środek dotyczący zdrowia roślin w odniesieniu do roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów określonych w artykule 1, informuje o tym drugą ze Stron.

3.  Z zastosowaniem artykułu 10 ustęp 2 Grupa Robocza do spraw Zdrowia Roślin dokonuje oceny skutków, zmian zgodnych z ustępem 2 dla niniejszego załącznika, w celu przedstawienia propozycji zmian w odpowiednich dodatkach.

Artykuł 4

Wymogi regionalne

1.  Każda ze Stron może ustanowić poprzez odniesienie do podobnych kryteriów szczególne wymagania dotyczące przepływu roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów, niezależnie od ich pochodzenia, w obszarze lub na obszar znajdującym się na jego terytorium, jeżeli jest to uzasadnione sytuacją zdrowia roślin na tym obszarze.

2.  Dodatek 4, który zostanie sporządzony przez Komitet zgodnie z artykułem 11 Umowy, określa obszary określone w ustępie 1 oraz odnoszące się do nich szczególne wymagania.

Artykuł 5

Kontrola przy przywozie

1.  Każda ze Stron przeprowadza kontrole zdrowia roślin, pobierając próbki według wskaźnika nieprzekraczającego pewnego odsetka dostaw roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów wymienionych w dodatku 1, przewidzianych w artykule 1. Odsetek ten, zaproponowany przez Grupę Roboczą do spraw Zdrowia Roślin i przyjęty przez Komitet, wyznaczany jest dla rośliny, produktu roślinnego lub innego przedmiotu z uwzględnieniem ryzyka dotyczącego zdrowia roślin. W dniu wejścia w życie niniejszego załącznika odsetek ten wynosi 10 %.

2.  Na podstawie artykułu 10 ustęp 2 niniejszego załącznika Komitet na wniosek Grupy Roboczej do spraw Zdrowia Roślin może podjąć decyzję o obniżeniu wskaźnika kontroli przewidzianą w ustępie 1.

3.  Postanowienia ustępu 1 i 2 mają zastosowanie jedynie do kontroli zdrowia roślin w handlu roślinami, produktami roślinnymi i innymi przedmiotami między obiema Stronami.

4.  Postanowienia ustępu 1 i 2 mają zastosowanie z zastrzeżeniem postanowień artykułu 11 Umowy oraz artykułu 6 i 7 niniejszego załącznika.

Artykuł 6

Środki ochronne

Środki ochronne przyjmowane są zgodnie z procedurami przewidzianymi w artykule 10 ustęp 2 Umowy.

Artykuł 7

Odstępstwa

1.  Jeżeli jedna ze Stron zamierza wprowadzić odstępstwa odnoszące się do części lub całego terytorium drugiej Strony, powiadamia ją o tym wcześniej, podając powody takiej decyzji. Bez uszczerbku dla możliwości natychmiastowego wprowadzenia przewidzianych odstępstw Strony, tak szybko jak to możliwe, przeprowadzają konsultacje w celu znalezienia właściwych rozwiązań.

2.  Jeżeli jedna ze Stron zastosuje odstępstwa odnoszące się do części jej terytorium lub państwa trzeciego, jak najszybciej powiadamia o tym drugą Stronę. Nie ograniczając możliwości natychmiastowego wprowadzenia przewidzianych odstępstw, Strony, tak szybko jak to możliwe, przeprowadzają konsultacje w celu znalezienia właściwych rozwiązań.

Artykuł 8

Wspólne kontrole

1.  Każda ze Stron uznaje, że na wniosek drugiej ze Stron mogą zostać przeprowadzone wspólne kontrole w celu oceny sytuacji zdrowia roślin i środków umożliwiających osiągnięcie wyników równoważnym tym przewidzianym w artykule 2.

2.  „Wspólne kontrole” oznaczają kontrolę na granicy zgodności wymagań dotyczących zdrowia roślin przesyłki pochodzącej z jednej ze Stron.

3.  Takie kontrole przeprowadzana są zgodnie z procedurą przyjętą przez Komitet na wniosek Grupy Roboczej do spraw Zdrowia Roślin.

Artykuł 9

Wymiana informacji

1.  Na podstawie artykułu 8 Umowy Strony wymieniają wszystkie istotne informacje dotyczące wprowadzania w życie i stosowania ich przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych będących przedmiotem niniejszego załącznika oraz notyfikacje określone w dodatku 5.

2.  W celu zapewnienia równoważności stosowania szczegółowych zasad stosowania ustawodawstwa określonego w niniejszym załączniku każda ze Stron przyjmuje, na wniosek drugiej Strony, wizyty ekspertów drugiej ze Stron na jej terytorium, które odbywają się we współpracy z urzędową organizacją zdrowia roślin odpowiedzialną za dane terytorium.

Artykuł 10

Grupa robocza do spraw Zdrowia Roślin

1.  Grupa robocza do spraw Zdrowia Roślin, zwana dalej „Grupą Roboczą”, powołana na mocy artykułu 6 ustęp 7 Umowy, bada każdą sprawę dotyczącą niniejszego załącznika i jego wykonania.

2.  Grupa Robocza dokonuje okresowych przeglądów przepisów ustawowych i wykonawczych Stron w obszarach objętych niniejszym załącznikiem. W szczególności przedkłada propozycje Komitetowi w celu przyjęcia i aktualizacji dodatków do niniejszego załącznika.

▼M17

Dodatek 1

ROŚLINY, PRODUKTY ROŚLINNE I INNE PRZEDMIOTY

A.    Rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty pochodzące z terytorium którejkolwiek ze stron, w odniesieniu do których obie strony mają podobne przepisy prawne, prowadzące do osiągnięcia równoważnych wyników i uznania paszportów roślin

1.    Rośliny i produkty roślinne

1.1.    Rośliny do sadzenia, z wyłączeniem nasion

1.2.    Rośliny z wyłączeniem owoców lub nasion, lecz włączając żywy pyłek kwiatowy do zapylania

1.3.    Rośliny z gatunków rozłogowych i bulwowych do sadzenia

Solanum L. i jego mieszańce

1.4.    Rośliny z wyłączeniem owoców

Vitis L.

1.5.    Drewno, które całkowicie lub częściowo zachowało naturalnie zaokrągloną powierzchnię, z korą lub bez, lub które występuje w postaci wiórów, kawałków, trocin, drewna odpadowego lub ścinków drewnianych

2.    Rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty produkowane przez producentów upoważnionych do produkcji na sprzedaż osobom zajmującym się zawodowo produkcją roślinną, inne niż rośliny, produkty roślinne i przedmioty przygotowywane i gotowe do sprzedaży końcowemu konsumentowi, i w odniesieniu do których gwarantuje się, że ich produkcja jest wyraźnie oddzielona od innych produktów

2.1.    Rośliny do sadzenia, z wyłączeniem nasion

2.2.    Rośliny do sadzenia, z wyłączeniem nasion

Solanaceae, inne niż te, o których mowa w pozycji 1.3.

2.3.    Rośliny ukorzenione lub rośliny z dołączonym lub skojarzonym podłożem uprawnym

2.4.    Nasiona lub bulwy do sadzenia

2.5.    Rośliny do sadzenia

Allium porrum L.

Rośliny z rodziny Palmae, o średnicy pnia przy podstawie ponad 5 cm, należące do następujących rodzajów lub gatunków:

2.6.    Bulwy lub bulwiaste kłącza do sadzenia

B.    Rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty pochodzące spoza terytoriów Stron, wobec których przepisy obydwu Stron dotyczące zdrowia roślin związane z przywozem prowadzą do równoważnych skutków i które mogą być przedmiotem handlu pomiędzy Stronami wraz z paszportem roślin, jeśli zostały one wymienione w części A niniejszego dodatku lub swobodnego handlu, jeśli nie zostały w nim wymienione

1.    Bez uszczerbku dla roślin wymienionych w części C niniejszego dodatku wszystkie rośliny przeznaczone do sadzenia, z wyłączeniem nasion

2.    Nasiona

2.1.    Nasiona pochodzące z Argentyny, Australii, Boliwii, Chile, Nowej Zelandii lub Urugwaju

2.2.    Nasiona niepochodzące z terytoriów jednej ze Stron

2.3.    Nasiona pochodzące z Afganistanu, Indii, Iraku, Iranu, Meksyku, Nepalu, Pakistanu, Republiki Południowej Afryki lub Stanów Zjednoczonych

3.    Części roślin, z wyłączeniem owoców lub nasion

4.    Owoce

5.    Bulwy poza bulwami do sadzenia

Solanum tuberosum L.

C.    Rośliny, produkty roślinne i inne przedmioty pochodzące z terytorium jednej ze Stron, wobec których Strony nie posiadają podobnego prawodawstwa i nie uznają paszportów roślin

1.    Rośliny i produkty roślinne przywożone ze Szwajcarii, którym musi towarzyszyć świadectwo zdrowia roślin przy ich przywozie przez państwo członkowskie Wspólnoty

1.1.    Rośliny do sadzenia, z wyłączeniem nasion

1.2.    Części roślin, z wyłączeniem owoców lub nasion

1.3.    Nasiona

Oryza spp.

1.4.    Owoce

2.    Rośliny i produkty roślinne przywożone z państwa członkowskiego Wspólnoty, którym musi towarzyszyć świadectwo zdrowia roślin przy ich przywozie do Szwajcarii

3.    Rośliny i produkty roślinne przywożone ze Szwajcarii, których przywóz do państw członkowskich Wspólnoty jest zabroniony

3.1.    Rośliny, z wyłączeniem nasion lub owoców

4.    Rośliny i produkty roślinne przywożone z państw członkowskich Wspólnoty, których przywóz do Szwajcarii jest zabroniony

4.1.    Rośliny

Dodatek 2

Prawodawstwo ( 3 )

Przepisy wspólnoty europejskiej

Przepisy szwajcarskie

▼M14

Dodatek 3

Organy dostarczające na żądanie wykaz oficjalnych instytucji odpowiedzialnych za przygotowanie „Paszportów zdrowia roślin”

A.   Wspólnota europejska:

jeden organ dla każdego państwa członkowskiego, o którym mowa w artykule 1 ustęp 4 dyrektywy Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. ( 4 )

B.   Szwajcaria:

Office fédéral de l'agriculture

CH-3003 BERNE

▼M17

Dodatek 4 ( 5 )

STREFY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 4, I SZCZEGÓLNE WYMOGI ZWIĄZANE Z NIMI

Strefy, o których mowa w art. 4, i szczególne wymogi związane z nimi, które obie Strony muszą spełniać, są określone w niżej wymienionych odnośnych przepisach prawnych i administracyjnych obu Stron.

Przepisy Wspólnoty Europejskiej

Przepisy szwajcarskie

▼B

Dodatek 5

Wymiana informacji

Powiadomieniami określonymi w artykule 9 ustęp 1 są:

ZAŁĄCZNIK 5

W SPRAWIE PASZY DLA ZWIERZĄT

Artykuł 1

Cel

1.  Dla ułatwienia handlu w tym obszarze Strony zobowiązują się do zbliżenia swoich prawodawstw w sprawie paszy dla zwierząt.

2.  Wykaz produktów lub grup produktów, dla których przepisy prawa Stron zostały uznane za prowadzące do osiągnięcia przez Strony takich samych wyników, i w zależności od przypadku wykaz przepisów prawa Stron, których wymogi zostały uznane za prowadzące do osiągnięcia przez Strony takich samych wyników, wymienione są w dodatku 1, który zostanie sporządzony przez Komitet zgodnie z artykułem 11 Umowy.

▼M14

2a.  W drodze odstępstwa od artykułu 1 Umowy niniejszy załącznik stosuje się do wszystkich produktów objętych przepisami prawnymi wymienionymi w dodatku 1, o których mowa w ustępie 2.

▼B

3.  Obie Strony znoszą kontrole graniczne produktów lub grup produktów wymienionych w dodatku 1 określonym w ustępie 2.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego załącznika:

Artykuł 3

Wymiana informacji

Na mocy artykułu 8 Umowy Strony przekazują sobie:

Programy określone w tiret czwartym muszą uwzględniać szczególną sytuację Stron i w szczególności określać rodzaj i częstotliwość kontroli, jakie muszą być regularnie przeprowadzane.

Artykuł 4

Postanowienia ogólne w sprawie kontroli

Strony podejmują wszelkie środki potrzebne do tego, aby produkty, które mają zostać wysłane do drugiej Strony, zostały skontrolowane z taką samą starannością jak produkty, które mają zostać wprowadzone do obrotu na ich własnym terytorium, w szczególności mają one zapewnić, aby:

Artykuł 5

Kontrola w miejscu pochodzenia

1.  Strony zapewniają, aby właściwe organy przeprowadziły kontrolę zakładów w celu upewnienia się, czy wypełniają one swoje zobowiązania i czy produkty, które mają zostać wprowadzone do obrotu, spełniają wymogi przepisów prawa wymienione w dodatku 1, określonych w artykule 1, obowiązujących na terytorium pochodzenia.

2.  Jeżeli istnieje podejrzenie, że wymogi te nie są przestrzegane, właściwy organ przeprowadza dalsze kontrole i w przypadku gdy to podejrzenie znajdzie potwierdzenie, podejmuje stosowne środki.

Artykuł 6

Kontrola w miejscu przeznaczenia

1.  Właściwe organy Strony przeznaczenia mogą, w miejscach przeznaczenia, sprawdzać zgodność produktów z postanowieniami stanowiącymi przedmiot niniejszego załącznika w drodze kontroli próbek i w sposób niedyskryminujący.

2.  Jednakże jeżeli właściwy organ Strony przeznaczenia posiada informacje pozwalające domniemywać, że miało miejsce naruszenie przepisów, kontrole można również przeprowadzać podczas przewozu tych produktów na jego terytorium.

3.  Jeżeli podczas kontroli przeprowadzanej w miejscu przeznaczenia przesyłki lub w trakcie przewozu właściwe organy zainteresowanej Strony stwierdzą niezgodność produktów z postanowieniami stanowiącymi przedmiot niniejszego załącznika, podejmą stosowne środki i wezwą nadawcę, odbiorcę lub jakąkolwiek inną zainteresowaną stronę do:

Artykuł 7

Kontrola produktów z terytoriów innych niż terytoria Stron

1.  Bez względu na artykułu 4 tiret pierwsze Strony przyjmują wszelkie konieczne środki, aby przy wprowadzaniu na ich obszar celny produktów przywożonych z obszaru innego niż terytoria, które zostały określone w artykule 16 Umowy, właściwe organy przeprowadzały kontrolę dokumentacji każdej partii oraz kontrolę identyfikacyjną na pobranych próbkach, w celu upewnienia się co do:

w celu określenia procedury celnej mającej zastosowanie wobec nich.

2.  Strony podejmują w drodze kontroli bezpośrednich pobranych próbek wszelkie niezbędne środki umożliwiające zapewnienie zgodności produktów przed ich dopuszczeniem do obrotu.

Artykuł 8

Współpraca w przypadkach wystąpienia naruszeń

1.  Strony udzielają sobie wzajemnej pomocy w sposób i na warunkach określonych w niniejszym załączniku. Strony zapewniają właściwe stosowanie przepisów prawa dotyczących produktów wykorzystywanych w paszy dla zwierząt, w szczególności udzielając sobie wzajemnej pomocy, wykrywając naruszenia przepisów i prowadząc stosowne dochodzenia.

2.  Pomoc przewidziana w tym artykule jest bez uszczerbku dla postanowień dotyczących karnej procedury sądowej lub współpracy sądowej w sprawach karnych między Stronami.

Artykuł 9

Produkty podlegające uprzedniemu dopuszczeniu

1.  Strony podejmują wysiłki, aby ich wykazy produktów objętych przepisami prawa wymienionymi w dodatku 2 były identyczne.

2.  Strony powiadamiają się wzajemnie o przedłożonych wnioskach o dopuszczenie dla produktów określonych w ustępie 1.

Artykuł 10

Konsultacje i środki ochronne

1.  Jeżeli jedna ze Stron uzna, że druga uchybiła jednemu ze zobowiązań wynikających z niniejszego załącznika, Strony przeprowadzają konsultacje.

2.  Strona, która zwraca się o przeprowadzenie konsultacji, przekazuje drugiej ze Stron wszystkie informacje niezbędne do szczegółowego zbadania danego przypadku.

3.  Środki ochronne przewidziane w przepisach prawa dotyczących produktów i grup produktów wymienionych w dodatku 1, przewidzianych w artykule 1, przyjmowane są zgodnie z procedurami ustanowionymi w artykule 10 ustęp 2 Umowy.

4.  Jeżeli w wyniku konsultacji, przewidzianych w ustępie 1 i artykule 10 ustęp 2 litera a) tiret trzecie Umowy, Strony nie osiągną porozumienia, Strona, która zwróciła się o przeprowadzenie konsultacji lub przyjęła środki określone w ustępie 3, może przyjąć odpowiednie tymczasowe środki ochronne w taki sposób, aby możliwe było stosowanie niniejszego załącznika.

Artykuł 11

Grupa Robocza do spraw Paszy dla Zwierząt

1.  Grupa Robocza do spraw Paszy dla Zwierząt, zwana dalej „Grupą Roboczą”, powołana na mocy artykułu 6 ustęp 7 Umowy, bada każdą sprawę dotyczącą niniejszego załącznika i jego wykonania. Ponadto jest ona odpowiedzialna za zadania przewidziane w niniejszym załączniku.

2.  Grupa Robocza dokonuje okresowych przeglądów ustawodawstwa krajowego Stron w obszarach objętych niniejszym załącznikiem. W szczególności Grupa przedkłada propozycje Komitetowi w celu aktualizacji dodatków do niniejszego załącznika.

Artykuł 12

Poufność

1.  Każda informacja przekazana w jakiejkolwiek formie ma na mocy niniejszego załącznika charakter poufny. Objęta jest tajemnicą zawodową i korzysta z ochrony, jaką zapewnia podobnej informacji prawo, jakie stosuje w tej materii Strona, która ją otrzymała.

2.  Zasada poufności określona w ustępie 1 nie ma zastosowania do informacji określonych w artykule 3.

3.  Niniejszy załącznik nie zobowiązuje Strony, której przepisy lub praktyka administracyjna ustanawiają w zakresie ochrony tajemnicy przemysłowej i handlowej bardziej rygorystyczne ograniczenia od tych, które zostały określone w niniejszym załączniku, do przekazywania informacji, jeżeli druga ze Stron nie podejmie kroków zmierzających do dostosowania się do takich bardziej rygorystycznych ograniczeń.

4.  Uzyskane informacje mogą zostać użyte jedynie do celów niniejszego załącznika i mogą zostać wykorzystane przez jedną ze Stron w innych celach jedynie po uprzednim uzyskaniu pisemnej zgody organu administracyjnego, który przekazał informacje, ponadto podlegają one ograniczeniom ustanowionym przez ten organ.

Ustęp 1 nie stanowi przeszkody dla wykorzystywania informacji w postępowaniu sądowym lub administracyjnym wszczętym w związku z naruszeniami wspólnego prawa karnego, pod warunkiem że zostały uzyskane w ramach międzynarodowej współpracy sądowej.

5.  Strony mogą przedstawiać jako dowód w swoich rejestrach, sprawozdaniach i zeznaniach oraz w postępowaniach i sprawach sądowych zebrane informacje i dokumenty do wglądu zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.

▼M10

Dodatek 1

Przepisy wspólnotowe

Przepisy szwajcarskie

▼M10

Dodatek 2

WYKAZ PRZEPISÓW PRAWA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 9

Przepisy wspólnotowe

Przepisy szwajcarskie

▼B

ZAŁĄCZNIK 6

W SPRAWIE MATERIAŁU SIEWNEGO

Artykuł 1

Cel

1.  Niniejszy załącznik dotyczy materiału siewnego gatunków roślin uprawnych, warzyw, owoców, roślin ozdobnych i winorośli.

2.  Do celów niniejszego załącznika „materiał siewny” oznacza każdy materiał rozmnożeniowy lub przeznaczony do zasiewu.

Artykuł 2

Uznawanie zgodności prawodawstw

1.  Strony uznają, że wymagania ustanowione w prawodawstwie wymienione w sekcji 1 dodatku 1 dają takie same wyniki.

2.  Materiał siewny gatunków zdefiniowanych w prawodawstwie określonym w ustępie 1 może być przedmiotem handlu między Stronami i swobodnie wprowadzany do obrotu na terytorium Stron, bez uszczerbku dla postanowień artykułu 5 i 6. Jedynym dokumentem potwierdzającym zgodność z odpowiednim prawodawstwem Stron jest etykieta lub jakikolwiek inny dokument wymagany przez to prawodawstwo dla wprowadzenia do obrotu.

3.  Organy odpowiedzialne za kontrolę zgodności wymienione są w dodatku 2.

Artykuł 3

Wzajemne uznawanie świadectw

1.  Każda ze Stron uznaje w odniesieniu do materiału siewnego gatunków określonych w prawodawstwie wymienionym w sekcji 2 dodatku 1 świadectwa określone w ustępie 2, które zostały sporządzone zgodnie z prawodawstwem drugiej ze Stron przez organy wymienione w dodatku 2.

2.  Do celów ustępu 1 „świadectwo” oznacza dokumenty wymagane przez odpowiednie prawodawstwo Stron, obowiązujące przy przywozie materiału siewnego i wymienione w sekcji 2 dodatku 1.

Artykuł 4

Zbliżanie prawodawstw

1.  Strony podejmują działania w celu zbliżenia swoich przepisów dotyczących wprowadzania do obrotu materiału siewnego gatunków określonych w prawodawstwie wymienionym w sekcji 2 dodatku 1 oraz gatunków nieobjętych prawodawstwem wymienionym w sekcji 1 i 2 dodatku 1.

2.  Przy przyjmowaniu przez jedną ze Stron nowych przepisów prawa Strony zobowiązują się dokonać oceny możliwości rozszerzenia zakresu niniejszego załącznika na ten nowy sektor, zgodnie z procedurą ustanowioną w artykule 11 i 12 Umowy.

3.  Przy wprowadzaniu zmian do przepisów prawa dotyczących sektora objętego postanowieniami niniejszego załącznika, Strony zobowiązują się dokonać oceny ich skutków, zgodnie z procedurą ustanowioną w artykule 11 i 12 Umowy.

▼M14

Artykuł 5

Odmiany

1.  Bez uszczerbku dla ustępu 3 Szwajcaria zezwala na wprowadzanie do obrotu na swoim terytorium materiału siewnego dopuszczonych we Wspólnocie odmian gatunków określonych w prawodawstwie wymienionym w dodatku 1 sekcja 1.

2.  Bez uszczerbku dla ustępu 3 Wspólnota zezwala na wprowadzanie do obrotu na swoim terytorium materiału siewnego dopuszczonych w Szwajcarii odmian gatunków określonych w prawodawstwie wymienionym w dodatku 1 sekcja 1.

3.  Strony wspólnie sporządzają katalog odmian gatunków określonych w prawodawstwie wymienionym w dodatku 1 sekcja 1 w przypadku, gdy prawodawstwo Wspólnoty przewiduje wspólny katalog. Strony zezwalają na wprowadzanie do obrotu na swoim terytorium materiału siewnego odmian wymienionych w tym katalogu, który został wspólnie sporządzony.

4.  Ustępów 1, 2 i 3 nie stosuje się do odmian genetycznie zmodyfikowanych.

5.  Strony informują się wzajemnie o wnioskach i wycofaniu wniosków o dopuszczenie i rejestrację nowych odmian w krajowym katalogu oraz o wszelkich jego zmianach. Strony przekazują sobie wzajemnie i na wniosek drugiej Strony krótki opis najważniejszych cech charakterystycznych dotyczących wykorzystania każdej nowej odmiany i cech charakterystycznych, które umożliwiają odróżnienie danej odmiany od innych znanych odmian. Każda Strona przechowuje do dyspozycji drugiej Strony dokumentację zawierającą opis każdej dopuszczonej odmiany oraz zrozumiałe streszczenie wszystkich faktów będących podstawą dopuszczenia. W przypadku odmian genetycznie zmodyfikowanych Strony informują się wzajemnie o wynikach ocen ryzyka związanych z wprowadzeniem takich odmian do środowiska naturalnego.

6.  W celu dokonania oceny danych będących podstawą dopuszczenia danej odmiany przez jedną ze Stron, Strony mogą przeprowadzić konsultacje techniczne. W stosownych przypadkach Grupa Robocza ds. Materiału Siewnego zostaje powiadomiona o wynikach takich konsultacji.

7.  W celu ułatwienia wymiany informacji, o której mowa w ustępie 5, Strony wykorzystują istniejące komputerowe systemy wymiany informacji lub je rozwijają.

Artykuł 6

Odstępstwa

1.  Szwajcaria i Wspólnota dopuszczają odstępstwa odpowiednio Wspólnoty i Szwajcarii wymienione w dodatku 3 w ramach handlu materiałem siewnym gatunków objętych prawodawstwem wymienionym w sekcji 1 dodatku 1.

2.  Strony informują się wzajemnie o wszelkich odstępstwach dotyczących wprowadzania do obrotu materiału siewnego, które zamierzają wprowadzić na swoim terytorium lub jego części. W przypadku odstępstw krótkotrwałych lub odstępstw, które muszą wejść w życie natychmiast, wystarcza powiadomienie ex post.

3.  W drodze odstępstwa od artykułu 5 ustęp 1 i 3 Szwajcaria może wprowadzić zakaz wprowadzenia do obrotu na jej terytorium materiału siewnego odmian dopuszczonych we wspólnym katalogu Wspólnoty.

4.  W drodze odstępstwa od artykułu 5 ustęp 2 i 3 Wspólnota może wprowadzić zakaz wprowadzenia do obrotu na jej terytorium materiału siewnego odmian dopuszczonych w krajowym katalogu Szwajcarii.

5.  Postanowienia ustępów 3 i 4 mają zastosowanie w przypadkach przewidzianych w prawodawstwie obu Stron, wymienionym w dodatku 1 sekcja 1.

6.  Obie Strony mogą odwoływać się do postanowień ustępów 3 i 4:

7.  Postanowienia ustępu 6 stosuje się analogicznie do odmian gatunków objętych przepisami dodanymi – na mocy artykułu 4 – do wykazu znajdującego się w dodatku 1 sekcja 1, po wejściu w życie niniejszego załącznika.

8.  W celu dokonania oceny wpływu, jaki mają na niniejszy załącznik odstępstwa, o których mowa w ustępach 1–4, Strony mogą przeprowadzić konsultacje techniczne.

9.  Postanowienia ustępu 8 nie mają zastosowania, w przypadku gdy państwa członkowskie Wspólnoty są odpowiedzialne za podejmowanie decyzji w sprawie odstępstw na mocy przepisów wymienionych w dodatku 1 sekcja 1. Postanowienia ustępu 8 nie mają zastosowania do odstępstw przyjmowanych przez Szwajcarię w podobnych przypadkach.

▼B

Artykuł 7

Państwa trzecie

1.  Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 10, postanowienia niniejszego załącznika stosuje się również do materiału siewnego wprowadzonego do obrotu w obu Stronach i pochodzącego z kraju niebędącego Państwem Członkowskim Wspólnoty ani ze Szwajcarii i uznawanego przez Strony.

2.  Wykaz państw trzecich określonych w ustępie 1 oraz wykaz gatunków i zakres tego uznawania wymieniony jest w dodatku 4.

Artykuł 8

Próby porównawcze

1.  W celu kontroli po dokonaniu zwolnienia próbek pobranych z partii materiału siewnego wprowadzonego do obrotu w Stronach przeprowadza się próby porównawcze. Szwajcaria uczestniczy w porównawczych próbach Wspólnoty.

2.  Organizacja prób porównawczych w Stronach podlega ocenie Grupy Roboczej do spraw Materiału Siewnego.

Artykuł 9

Grupa Robocza do spraw Materiału Siewnego

1.  Grupa Robocza do spraw Materiału Siewnego, zwana dalej „Grupą Roboczą”, powołana na mocy artykułu 6 ustęp 7 Umowy, bada każdą sprawę dotyczącą niniejszego załącznika i jego wykonania.

2.  Grupa Robocza dokonuje okresowych przeglądów przepisów ustawowych i wykonawczych w obszarach objętych niniejszym załącznikiem. W szczególności przedkłada propozycje Komitetowi w celu przyjęcia i aktualizacji dodatków do niniejszego załącznika.

Artykuł 10

Umowy z innymi państwami

Strony uzgadniają, że umowy o wzajemnym uznawaniu zawierane przez każdą ze Stron z jakimkolwiek państwem trzecim nie mogą w żadnym przypadku stanowić zobowiązania dla drugiej ze Stron do uznawania sprawozdań, świadectw, dopuszczeń i znaków wydanych przez organy dokonujące oceny zgodności tych państw trzecich, chyba że Strony wyrażą na to formalną zgodę.

Dodatek 1

Prawodawstwo

Sekcja 1 (uznawanie zgodności prawodawstwa)

A.   PRZEPISY WSPÓLNOTOWE

1.   Podstawowe prawodawstwo

2.   Przepisy wykonawcze (6) 

B.   PRZEPISY SZWAJCARSKIE ( 7 )

Sekcja 2 (wzajemne uznawanie świadectw)

A.   PRZEPISY WSPÓLNOTOWE

1.   Podstawowe prawodawstwo

2.   Przepisy wykonawcze ( 9 )

B.   PRZEPISY SZWAJCARSKIE

C.   ŚWIADECTWA WYMAGANE PRZY PRZYWOZIE

Dodatek 2

Organy kontroli jakości i poświadczania materiału siewnego

Dodatek 3

Odstępstwa Wspólnoty dopuszczone przez Szwajcarię ( 10 )

Dodatek 4

Wykaz państw trzecich ( 12 )

▼M19

ZAŁĄCZNIK 7

DOTYCZĄCY HANDLU PRODUKTAMI SEKTORA WINA

Artykuł 1

Cele

Strony postanawiają, zgodnie z zasadami niedyskryminacji i wzajemności, ułatwiać i wspierać handel produktami sektora wina pochodzącymi z ich terytoriów, na warunkach ustanowionych w niniejszym załączniku.

Artykuł 2

Zakres stosowania

Niniejszy załącznik stosuje się do produktów sektora wina, zgodnie z definicją zawartą w przepisach wymienionych w dodatku 1.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego załącznika oraz o ile załącznik ten wyraźnie nie stanowi inaczej, następujące określenia oznaczają:

TYTUŁ I

PRZEPISY STOSOWANE PRZY PRZYWOZIE I WPROWADZANIU DO OBROTU

Artykuł 4

Etykietowanie, prezentacja, dokumenty towarzyszące

1.  Handel między Stronami produktami sektora wina, o których mowa w art. 2, pochodzącymi z ich terytoriów, odbywa się zgodnie z przepisami technicznymi określonymi w niniejszym załączniku. Przepisy techniczne oznaczają wszystkie przepisy wymienione w dodatku 3, odnoszące się do definicji produktów sektora wina, praktyk enologicznych, składu wspomnianych produktów, towarzyszących im dokumentów oraz zasad regulujących ich przewóz oraz wprowadzenie do obrotu.

2.  Komitet może podjąć decyzję o zmianie definicji »przepisów technicznych«, o których mowa w ust. 1.

3.  Postanowienia aktów prawnych, o których mowa w dodatku 3, odnoszące się do wejścia w życie tych aktów lub ich wykonania, nie mają zastosowania do celów niniejszego załącznika.

4.  Niniejszy załącznik jest bez uszczerbku dla stosowania krajowych lub unijnych przepisów dotyczących systemu podatkowego i związanych z nim środków kontroli.

TYTUŁ II

WZAJEMNA OCHRONA NAZW PRODUKTÓW SEKTORA WINA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2

Artykuł 5

Nazwy chronione

W odniesieniu do produktów sektora wina pochodzących z Unii Europejskiej i Szwajcarii, następujące nazwy znajdujące się w dodatku 4 podlegają ochronie:

Artykuł 6

Nazwy lub odniesienia oznaczające państwa członkowskie Unii Europejskiej i Szwajcarię

1.  W celu zidentyfikowania pochodzenia win w Szwajcarii nazwy i odniesienia do państw członkowskich Unii Europejskiej służące do oznaczania tych produktów:

2.  W celu zidentyfikowania pochodzenia win w Unii Europejskiej nazwy i odniesienia do Szwajcarii służące do oznaczania tych produktów:

Artykuł 7

Inne terminy

1.  Terminy takie jak: »chroniona nazwa pochodzenia« i »chronione oznaczenie geograficzne«, w tym ich skróty »ChNP« i »ChOG«, terminy »Sekt« i »crémant«, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 607/2009 ( 13 ), są zastrzeżone dla win pochodzących z danego państwa członkowskiego i mogą być stosowane wyłącznie na warunkach określonych w przepisach ustawowych i wykonawczych Unii Europejskiej.

2.  Bez uszczerbku dla art. 10 terminy takie jak: »appellation d’origine contrôlée« (»rejestrowana nazwa pochodzenia«), w tym jej skrót »AOC«, i termin »vin de pays«, o których mowa w art. 63 ustawy federalnej o rolnictwie (la loi fédérale sur l’Agriculture), są zastrzeżone dla win pochodzących ze Szwajcarii i mogą być stosowane wyłącznie na warunkach określonych w ustawodawstwie szwajcarskim.

Termin »vin de table«, o którym mowa w art. 63 ustawy federalnej o rolnictwie, jest zastrzeżony dla win pochodzących ze Szwajcarii i może być stosowany wyłącznie na warunkach określonych w ustawodawstwie szwajcarskim.

Artykuł 8

Ochrona nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych

1.  W Szwajcarii nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne Unii Europejskiej wymienione w dodatku 4 część A:

W Unii Europejskiej nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne Szwajcarii wymienione w dodatku 4 część B:

2.  Strony podejmują wszelkie niezbędne środki zgodnie z niniejszym załącznikiem, w celu wzajemnej ochrony nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych wymienionych w dodatku 4 i stosowanych do opisu i prezentacji win pochodzących z terytoriów Stron. Każda ze Stron wprowadza odpowiednie środki prawne dla zapewnienia skutecznej ochrony i niedopuszczenia do użycia nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, znajdujących się w wykazie w dodatku 4, do celów opisu wina niepochodzącego z miejsca określonego w tej nazwie pochodzenia lub oznaczeniu geograficznym.

3.  Ochrona przewidziana w ust. 1 ma zastosowanie nawet w przypadku gdy:

4.  W przypadku jednobrzmiących nazw pochodzenia lub oznaczeń geograficznych wymienionych w dodatku 4, każde z nich jest chronione, o ile stosowane jest w dobrej wierze oraz o ile, w konkretnych warunkach stosowania określonych przez Strony w ramach Komitetu, zapewnione jest równe traktowanie zainteresowanych producentów, a konsument nie jest wprowadzany w błąd.

5.  Jeżeli oznaczenie geograficzne wymienione w dodatku 4 jest identyczne z oznaczeniem geograficznym państwa trzeciego, zastosowanie mają przepisy art. 23 ust. 3 Porozumienia TRIPS.

6.  Postanowienia niniejszego załącznika w żadnym wypadku nie naruszają prawa jakiejkolwiek osoby do stosowania w handlu jej nazwiska lub nazwiska jej poprzedników w celach komercyjnych, pod warunkiem że takie nazwisko nie będzie używane w sposób wprowadzający konsumentów w błąd.

7.  Żadne postanowienie niniejszego załącznika nie zobowiązuje Umawiającej się Strony do ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego drugiej Umawiającej się Strony wymienionych w dodatku 4, ale które nie są lub przestały być chronione w kraju pochodzenia lub wyszły tam z użycia.

8.  Umawiające się Strony potwierdzają, że prawa i obowiązki wynikające z niniejszego załącznika dotyczą wyłącznie nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, których wykaz znajduje się w dodatku 4.

9.  Bez uszczerbku dla porozumienia TRIPS, niniejszy załącznik uzupełnia i precyzuje prawa i obowiązki odnoszące się do ochrony nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych w każdej ze Stron.

Jednakże Strony zrzekają się swojego prawa do powoływania się na przepisy art. 24 ust. 4, 6 i 7 porozumienia TRIPS w celu odmowy przyznania ochrony nazwie drugiej Strony, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w dodatku 5 do niniejszego załącznika.

10.  Wyłączna ochrona przewidziana w niniejszym artykule ma zastosowanie do nazwy »Champagne« wymienionej w wykazie Unii Europejskiej znajdującym się w dodatku 4 do niniejszego załącznika.

Artykuł 9

Związek między nazwami pochodzenia i oznaczeniami geograficznymi a znakami towarowymi

1.  Umawiające się Strony nie mają obowiązku chronienia nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, jeśli w świetle reputacji i renomy wcześniej stosowanego znaku towarowego ochrona mogłaby wprowadzić konsumentów w błąd, co do prawdziwego pochodzenia wina.

2.  Każda Strona ma prawo, z urzędu lub na wniosek zainteresowanej strony, odmowy całkowitej lub częściowej rejestracji znaku towarowego produktu sektora wina, o którym mowa w art. 2, zawierającego nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne wymienione w dodatku 4 lub będącego taką nazwą lub oznaczeniem, jeżeli dany produkt nie pochodzi z miejsca podanego w nazwie pochodzenia lub oznaczeniu geograficznym.

3.  Każda Strona ma prawo, z urzędu lub na wniosek zainteresowanej strony, odrzucić całkowicie lub częściowo rejestrację znaku towarowego produktu sektora wina, o którym mowa w art. 2, zawierającego nazwę pochodzenia lub oznaczenie geograficzne wymienione w dodatku 4 lub będącego taką nazwą lub oznaczeniem, jeżeli nazwa taka lub oznaczenie odnoszą się do produktu, który nie spełnia warunków wymaganych dla nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego.

4.  Znak towarowy, który jest stosowany w sytuacji, o której mowa w poprzednim ustępie, i odnośnie do którego wniosek został w dobrej wierze złożony, zarejestrowany – lub przyjęty zwyczajowo w dobrej wierze na obszarze jednej ze Stron (w tym w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej), jeżeli przepisy przewidują taką możliwość – przed datą objęcia ochroną nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego drugiej Strony na mocy niniejszego załącznika, może nadal być stosowany, nie naruszając ochrony nazwy pochodzenia lub oznaczenia geograficznego, pod warunkiem że brak jest podstaw do jego unieważnienia w ustawodawstwie zainteresowanej Strony.

Artykuł 10

Ochrona określeń tradycyjnych

1.  W Szwajcarii określenia tradycyjne Unii Europejskiej wymienione w dodatku 4 część A:

W Unii Europejskiej określenia tradycyjne Szwajcarii wymienione w dodatku 4 część B:

2.  W zastosowaniu niniejszej Umowy Strony przyjmują niezbędne środki, by zgodnie z przepisami niniejszego artykułu zapewnić ochronę określeń tradycyjnych wymienionych w dodatku 4, stosowanych do opisu i prezentacji win pochodzących z terytoriów odpowiednich Stron. W tym celu Strony gwarantują skuteczną ochronę prawną przed stosowaniem wspomnianych określeń tradycyjnych do opisu wina, które do tych określeń nie jest uprawnione, nawet gdy określeniom tradycyjnym towarzyszą takie wyrażenia jak »rodzaj«, »typ«, »sposób«, »na wzór«, »metoda« lub inne podobne określenia.

3.  Ochrona określenia tradycyjnego ma zastosowanie wyłącznie do:

4.  W przypadku jednobrzmiących określeń tradycyjnych wymienionych w dodatku 4, każde z nich jest chronione, pod warunkiem że stosowane jest w dobrej wierze oraz o ile, w konkretnych warunkach stosowania określonych przez Umawiające się Strony w ramach Komitetu, zapewnione jest równe traktowanie zainteresowanych producentów, a konsument nie zostaje wprowadzony w błąd.

5.  Jeżeli określenie tradycyjne wymienione w dodatku 4 jest identyczne z określeniem tradycyjnym stosowanym do produktu sektora wina niepochodzącego z terytorium jednej ze Stron, to ostatnie określenie może być stosowane do celów opisu i prezentacji produktu sektora wina, pod warunkiem że jest ono tradycyjnie i stale używane, jego używanie w tym celu jest przedmiotem regulacji kraju pochodzenia, konsument zaś nie zostaje wprowadzony w błąd co do prawdziwego pochodzenia przedmiotowego wina.

6.  Postanowienia niniejszego załącznika w żadnym wypadku nie naruszają prawa jakiejkolwiek osoby do stosowania w handlu jej nazwiska lub nazwiska jej poprzedników w celach komercyjnych, pod warunkiem że takie nazwisko nie będzie używane w sposób wprowadzający konsumentów w błąd.

7.  Każda Strona ma prawo, z urzędu lub na wniosek zainteresowanej Strony, odmowy całkowitej lub częściowej rejestracji znaku towarowego produktu sektora wina, o którym mowa w art. 2, zawierającego określenie tradycyjne wymienione w dodatku 4 lub będącego takim określeniem, jeżeli dany znak nie dotyczy produktów sektora wina pochodzących z miejsca geograficznego związanego z danym określeniem tradycyjnym.

Każda Strona ma prawo, z urzędu lub na wniosek zainteresowanej Strony, odrzucić całkowicie lub częściowo rejestrację znaku towarowego produktu sektora wina, o którym mowa w art. 2, zawierającego określenie tradycyjne wymienione w dodatku 4 lub będącego takim określeniem, jeżeli dany znak nie dotyczy produktów sektora wina pochodzących z miejsca geograficznego związanego z danym określeniem tradycyjnym.

Znak towarowy, który jest stosowany w sytuacji, o której mowa w poprzednim ustępie, i odnośnie do którego wniosek został w dobrej wierze złożony, zarejestrowany – lub przyjęty zwyczajowo na obszarze jednej ze Stron (w tym w jednym z państw członkowskich Unii) przed datą objęcia ochroną określenia tradycyjnego drugiej Strony na mocy niniejszego załącznika, może nadal być stosowany, jeżeli odpowiednie przepisy prawa zainteresowanej Strony przewidują taką możliwość.

8.  Żadne postanowienie niniejszego załącznika nie zobowiązuje Stron do ochrony określenia tradycyjnego wymienionego w dodatku 4, które nie jest lub przestało być chronione w kraju pochodzenia lub wyszło z użycia w kraju pochodzenia.

Artykuł 11

Egzekwowanie ochrony

1.  Strony podejmują wszystkie niezbędne środki w celu zagwarantowania, aby w przypadku gdy produkty sektora wina pochodzące z terytorium Stron są wywożone i wprowadzane do obrotu poza terytorium Stron, nazwy Strony chronione na mocy niniejszego załącznika, nie były stosowane do opisu i prezentacji produktów pochodzących z terytorium drugiej Strony.

2.  O ile pozwala na to odpowiednie ustawodawstwo każdej ze Stron, ochrona przyznana na mocy niniejszego załącznika rozciąga się na osoby fizyczne i prawne, jak również na federacje, stowarzyszenia i organizacje producentów, przedsiębiorstwa handlowe lub konsumentów, których siedziby główne znajdują się na terytorium drugiej z Umawiających się Stron.

3.  Jeżeli opis lub prezentacja produktu sektora wina, szczególnie na etykietach, w dokumentach urzędowych lub handlowych bądź w reklamie, narusza prawa wynikające z niniejszego załącznika, Strony stosują konieczne środki administracyjne lub wszczynają postępowanie sądowe w celu zwalczania nieuczciwej konkurencji lub zapobiegania wszelkiemu innemu bezprawnemu użyciu chronionej nazwy.

4.  Środki i działania, o których mowa w ust. 3, są podejmowane w szczególności w następujących przypadkach:

5.  Niniejszy załącznik stosuje się bez uszczerbku dla szerszego zakresu ochrony, jakiej Strony udzielają nazwom chronionym przez niniejszy załącznik, na mocy ich wewnętrznego ustawodawstwa lub innych porozumień międzynarodowych.

TYTUŁ III

KONTROLA I WZAJEMNA POMOC MIĘDZY ORGANAMI KONTROLI

Artykuł 12

Przedmiot i zakres

1.  Strony udzielają sobie wzajemnie pomocy, w sposób i na warunkach przewidzianych w niniejszym tytule. Strony zapewniają odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących handlu produktami sektora wina, w szczególności poprzez zapewnienie wzajemnej pomocy, wykrywanie naruszeń tych przepisów i prowadzenie dochodzeń w tym względzie.

2.  Pomoc przewidziana w niniejszym tytule pozostaje bez uszczerbku dla przepisów regulujących postępowanie karne lub wzajemną pomoc prawną między Stronami w sprawach karnych.

3.  Niniejszy tytuł nie narusza krajowych przepisów dotyczących poufności postępowania sądowego.

PODTYTUŁ I

Organy kontroli i podmioty podlegające kontrolom oraz organy ds. wzajemnej pomocy i objęte nią podmioty

Artykuł 13

Organy wyznaczone do kontaktów

1.  Jeżeli jedna ze Stron wyznaczy kilka właściwych organów, musi zapewnić koordynację ich działań.

2.  Każda Strona wyznacza tylko jeden organ do kontaktów. Organ ten:

Artykuł 14

Organy i laboratoria

Strony:

Artykuł 15

Podmioty podlegające kontrolom

Osoby fizyczne lub prawne oraz związki takich osób, których działalność zawodowa może być przedmiotem kontroli przewidzianej w niniejszym tytule, nie mogą utrudniać takich kontroli i są zobowiązane zawsze je ułatwiać.

PODTYTUŁ II

Środki kontroli

Artykuł 16

Środki kontroli

1.  Strony podejmują kroki konieczne do zapewnienia pomocy przewidzianej w art. 12 poprzez zastosowanie odpowiednich środków kontroli.

2.  Kontrole są przeprowadzane bądź systematycznie, bądź towarzyszą pobieraniu próbek. W przypadku pobierania próbek Strony mają zapewnić przez ich liczbę, rodzaj i częstotliwość, aby były one reprezentatywne.

3.  Strony podejmują właściwe kroki w celu ułatwienia pracy urzędników swych właściwych organów, w szczególności aby:

Artykuł 17

Próbki

1.  Właściwy organ jednej Strony może zwrócić się do właściwego organu drugiej Strony z wnioskiem o pobranie przez nią próbek zgodnie z odpowiednimi przepisami tej Strony.

2.  Organ, do którego kierowany jest wniosek, zachowuje próbki pobrane w zastosowaniu ust. 1 i wyznacza w szczególności laboratorium, do którego mają zostać przesłane w celu zbadania. Organ wnioskujący może wyznaczyć inne laboratorium do przeprowadzenia równoległej analizy próbek. W tym celu organ, do którego kierowany jest wniosek, przekazuje odpowiednią liczbę próbek organowi wnioskującemu.

3.  W przypadku braku porozumienia między organem wnioskującym a organem, do którego kierowany jest wniosek, jeśli chodzi o wyniki badania określonego w ust. 2, analizę arbitrażową przeprowadza laboratorium wyznaczone za obopólnym porozumieniem.

PODTYTUŁ III

Procedury

Artykuł 18

Zdarzenie sprawcze

Jeżeli właściwy organ jednej ze Stron ma uzasadnione podejrzenie lub uzyskał informacje, że:

Artykuł 19

Wniosek o wzajemną pomoc

1.  Wnioski przedstawiane zgodnie z niniejszym tytułem sporządzane są na piśmie. Dokumenty potrzebne do udzielenia odpowiedzi załączane są do wniosków. Jeżeli wymaga tego nagła sytuacja, wnioski mogą zostać przyjęte w formie ustnej, ale niezwłocznie muszą zostać potwierdzone w formie pisemnej.

2.  Do wniosków przedstawianych zgodnie z ust. 1 należy dołączyć następujące informacje:

3.  Wnioski sporządzane są w jednym z języków urzędowych Stron.

4.  Jeśli wniosek nie spełnia wymagań formalnych, można zażądać jego poprawienia lub uzupełnienia; równocześnie można podjąć środki zabezpieczające.

Artykuł 20

Procedura

1.  Na wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, przekazuje mu wszelkie przydatne informacje, umożliwiając mu upewnienie się, czy przepisy dotyczące handlu produktami sektora wina są właściwie stosowane, w szczególności informacje dotyczące stwierdzonych lub planowanych działań, które stanowią lub mogą stanowić naruszenie tych przepisów.

2.  Na uzasadniony wniosek organu wnioskującego organ, do którego kierowany jest wniosek, sprawuje specjalny nadzór lub kontrolę dla osiągnięcia zamierzonych celów.

3.  Organ, do którego kierowany jest wniosek określony w ust. 1 i 2, postępuje tak, jakby działał na swoją rzecz lub na wniosek organu swojego kraju.

4.  W drodze porozumienia z organem, do którego kierowany jest wniosek, organ wnioskujący może wyznaczyć urzędników swoich służb lub służb innego właściwego organu Strony, którą reprezentuje:

Kopie określone w tiret pierwszym mogą być sporządzane tylko za zgodą organu, do którego kierowany jest wniosek.

5.  Organ wnioskujący, który chce wysłać do drugiej ze Stron urzędnika wyznaczonego zgodnie z ust. 4 akapit pierwszy, aby uczestniczył on w procedurach kontrolnych określonych w tiret drugim tego akapitu, powiadamia o tym, w odpowiednim czasie przed rozpoczęciem tych procedur, organ, do którego kierowany jest wniosek. Urzędnicy organu, do którego kierowany jest wniosek, są cały czas odpowiedzialni za prowadzenie procedur kontrolnych.

Urzędnicy organu wnioskującego:

6.  Uzasadnione wnioski przewidziane w niniejszym artykule są przekazywane organowi zainteresowanej Strony za pośrednictwem organu tej Strony wyznaczonego do kontaktów. Taką samą procedurę stosuje się do:

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego w celu poprawy skuteczności i szybkości współpracy między Stronami, Strony mogą, jeżeli zaistnieje taka potrzeba, zezwolić właściwemu organowi na:

W takich przypadkach organy te niezwłocznie informują organ wyznaczony do kontaktów danej Strony.

7.  Informacje zawarte w bazie danych analitycznych każdej ze Stron, składające się z danych otrzymanych w wyniku analizy swoich produktów sektora wina, są udostępniane laboratoriom wyznaczonym do tego celu przez Strony, na ich wniosek. Przekazywanie informacji dotyczy jedynie danych analitycznych wymaganych do interpretacji analiz wykonanych na próbce o porównywalnych cechach i pochodzeniu.

Artykuł 21

Decyzja o wzajemnej pomocy

1.  Strona, której podlega organ, do którego kierowany jest wniosek, może odmówić udzielenia pomocy na mocy niniejszego tytułu, jeżeli taka pomoc mogłaby naruszyć suwerenność, porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne istotne interesy tej Strony.

2.  Jeśli organ wnioskujący zwraca się o pomoc, której sam nie byłby w stanie udzielić, gdyby został o to poproszony, powinien zwrócić uwagę na ten fakt w swoim wniosku. Decyzja w sprawie takiej prośby należy do organu, do którego kierowany jest wniosek.

3.  Jeśli odmawia się udzielenia pomocy, decyzja i jej powody muszą być niezwłocznie przekazane do wiadomości organu wnioskującego.

Artykuł 22

Obieg informacji i dokumentacji

1.  Organ, do którego kierowany jest wniosek, przekazuje organowi wnioskującemu wyniki dochodzenia w formie dokumentów, uwierzytelnionych kopii dokumentów, sprawozdań i temu podobnych.

2.  Dokumenty wymienione w ust. 1 mogą być zastąpione informacjami na nośniku komputerowym przedstawionymi w dowolnej formie, sporządzonymi do tych samych celów.

3.  Do informacji określonych w art. 18 i 20 dołączane są dokumenty lub inne przydatne dowody oraz informacje szczegółowe odnośnie do środków administracyjnych lub postępowań sądowych, dotyczące w szczególności:

4.  Organy wyznaczone do kontaktów właściwe dla sprawy, dla której wszczęta została procedura wzajemnej pomocy przewidziana w art. 18 i 20, informują się wzajemnie i bez zbędnej zwłoki:

Artykuł 23

Koszty

Koszty podróży poniesione podczas stosowania niniejszego tytułu pokrywa Strona, która wyznaczyła urzędnika do wykonania środków przewidzianych w art. 20 ust. 2 i 4.

Artykuł 24

Poufność

1.  Każda informacja przekazana w jakiejkolwiek formie ma na mocy niniejszego tytułu charakter poufny. Objęta jest ona tajemnicą zawodową i korzysta z ochrony, jaką zapewnia podobnym informacjom prawo stosowane w tej materii przez Stronę, która je otrzymała, lub, w zależności od przypadku, odpowiednie przepisy stosowane przez organy Unii.

2.  Niniejszy tytuł nie zobowiązuje Strony, na którą przepisy lub praktyka administracyjna, w odniesieniu do ochrony tajemnicy przemysłowej lub handlowej, nakładają bardziej rygorystyczne ograniczenia od określonych w niniejszym tytule, do przekazywania informacji, jeżeli Strona wnioskująca nie przyjmie przepisów w celu dostosowania się do tych bardziej rygorystycznych ograniczeń.

3.  Zgromadzone informacje wykorzystywane są tylko do celów niniejszego tytułu; mogą one zostać wykorzystane do innych celów na terytorium jednej ze Stron tylko po uprzednim uzyskaniu pisemnej zgody organu administracyjnego, który je przekazał i podlegają ponadto ograniczeniom ustanowionym przez ten organ.

4.  Ust. 1 nie wyłącza wykorzystania informacji w ramach postępowania sądowego lub administracyjnego wszczętego wskutek naruszenia prawa karnego, pod warunkiem że zostały one uzyskane w ramach międzynarodowej współpracy sądowej.

5.  Strony mogą przedstawiać jako dowód w swoich protokołach, sprawozdaniach i zeznaniach oraz w postępowaniach sądowych zebrane informacje i dokumenty uzyskane zgodnie z postanowieniami niniejszego tytułu.

TYTUŁ IV

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 25

Wyłączenia

1.  Tytuły I i II nie mają zastosowania do produktów sektora wina w rozumieniu art. 2, które:

2.  Zastosowanie wymiany listów między Wspólnotą a Szwajcarią w sprawie współpracy w zakresie urzędowej kontroli win, podpisanej dnia 15 października 1984 r. w Brukseli, zostaje zawieszone na okres, w którym obowiązuje niniejszy załącznik.

Artykuł 26

Konsultacje

1.  Jeżeli jedna ze Stron uzna, że druga Strona nie wypełniła zobowiązania wynikającego z niniejszego załącznika, Strony rozpoczynają konsultacje.

2.  Strona, która zwraca się o przeprowadzenie konsultacji, przedstawia drugiej Stronie wszystkie informacje niezbędne do szczegółowego zbadania danego przypadku.

3.  Jeżeli jakikolwiek termin lub zwłoka mogłyby stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego lub negatywnie wpłynąć na skuteczność środków zwalczania oszustw finansowych, to bez uprzednich konsultacji mogą zostać wprowadzone tymczasowe środki ochronne, pod warunkiem że konsultacje zostaną rozpoczęte niezwłocznie po przyjęciu tych środków.

4.  Jeżeli w wyniku konsultacji przewidzianych w ust. 1 i 3 Strony nie osiągną porozumienia, Strona, która wystąpiła o przeprowadzenie konsultacji lub podjęła środki określone w ust. 3, może podjąć odpowiednie środki ochronne pozwalające na właściwe stosowanie niniejszego załącznika.

Artykuł 27

Grupa robocza

1.  Grupa Robocza ds. Produktów Sektora Wina, zwana dalej »grupą roboczą«, powołana na mocy art. 6 ust. 7 Umowy, bada każdą sprawę dotyczącą niniejszego załącznika i jego wykonania.

2.  Grupa robocza dokonuje okresowych przeglądów wewnętrznych przepisów ustawowych i wykonawczych Stron w obszarach objętych niniejszym załącznikiem. W szczególności grupa ta przedkłada Komitetowi propozycje w celu przyjęcia i aktualizacji załącznika i dodatków do niego.

Artykuł 28

Przepisy przejściowe

1.  Bez uszczerbku dla art. 8 ust. 10 produkty sektora wina, które w chwili wejścia w życie niniejszego załącznika były wytwarzane, przygotowywane, oznaczane i prezentowane w sposób zgodny z wewnętrznymi przepisami ustawowymi lub wykonawczymi Stron, ale zakazany przez niniejszy załącznik, mogą być sprzedawane do wyczerpania zapasów.

2.  Z wyjątkiem przypadku, gdy przyjęte przez Komitet przepisy stanowią inaczej, wprowadzanie do obrotu produktów sektora wina, które zostały wytworzone, przygotowane, oznaczone i zaprezentowane zgodnie z niniejszym załącznikiem, ale których produkcja, przygotowanie, oznaczenie i prezentacja przestają być zgodne w wyniku zmiany niniejszego załącznika, może być kontynuowane aż do wyczerpania zapasów.

Dodatek 1

Produkty sektora wina, o których mowa w art. 2

Dla Unii Europejskiej:

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (»rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku«) (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1234/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U. L 346 z 30.12.2010, s. 11). Produkty objęte kodem CN 2009 61 , 2009 69 i 2204 (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

Dla Szwajcarii:

Rozdział 2 rozporządzenia federalnego departamentu spraw wewnętrznych (DFI) z dnia 23 listopada 2005 r. w sprawie napojów alkoholowych, ostatnio zmienionego w dniu 15 grudnia 2010 r. (ZU 2010 6391). Produkty objęte pozycją 2009.60 i 2204 szwajcarskiej taryfy celnej.

Dodatek 2

Przepisy szczególne, o których mowa w art. 3 lit. a) i b)

Rejestrowana nazwa pochodzenia Genève (AOC Genève)

1.   Obszar geograficzny

Obszar geograficzny AOC Genève obejmuje:

określone w specyfikacji AOC Genève.

2.   Obszar uprawy winorośli

Obszar uprawy winorośli obejmuje:

3.   Obszar produkcji wina

Obszar produkcji wina ograniczony jest do terytorium Szwajcarii.

4.   Przeklasyfikowanie

Korzystanie z AOC Genève nie wyklucza stosowania nazw »vin de pays« (»wino regionalne«) i »vin de table suisse« (»szwajcarskie wino stołowe«) do oznaczenia wina wyprodukowanego z winogron pochodzących z obszaru produkcji określonego w pkt 2 lit. b) i przeklasyfikowanego jako wino niższej wartości.

5.   Kontrola specyfikacji AOC Genève

Za kontrole w Szwajcarii odpowiedzialne są władze szwajcarskie, zwłaszcza genewskie.

W przypadku kontroli fizycznych przeprowadzanych na terytorium francuskim, właściwy organ szwajcarski upoważnia do nich francuski organ kontroli zatwierdzony przez władze francuskie.

6.   Przepisy przejściowe

Producenci z obszarów uprawy winorośli, które nie są wymienione w obszarze uprawy winorośli określonym w pkt 2 lit. b), ale którzy wcześniej używali zgodnie z prawem nazwy AOC Genève, mogą nadal z niej korzystać do rocznika 2013 r., a przedmiotowe produkty mogą być wprowadzane do obrotu do wyczerpania zapasów.

Dodatek 3

Wykaz aktów prawnych i przepisów technicznych, o których mowa w art. 4, odnoszących się do produktów sektora wina

A.    Akty prawne obowiązujące w odniesieniu do przywozu i do wprowadzania do obrotu w Szwajcarii produktów sektora wina pochodzących ze Unii Europejskiej

Akty prawne, do których następuje odniesienie, oraz przepisy szczególne:

B.    Akty prawne obowiązujące w odniesieniu do przywozu i do wprowadzania do obrotu w Unii Europejskiej produktów sektora wina pochodzących ze Szwajcarii

Akty prawne, do których następuje odniesienie:

Dokument towarzyszący ( 14 )przewozowi produktów sektora wina pochodzących ze Szwajcarii ( 15 )

Dodatek 4

Nazwy chronione, o których mowa w art. 5

CZĘŚĆ A

Nazwy chronione produktów sektora wina pochodzących z Unii Europejskiej