Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji ( 1 ),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ( 2 ),

uwzględniając konsultacje przeprowadzone z Komitetem Regionów,

działając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu w świetle wspólnego tekstu uzgodnionego przez Komitet Pojednawczy w dniu 23 maja 2000 r. ( 3 ),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Różne środki podejmowane na szczeblu krajowym, dotyczące pojazdów wycofanych z eksploatacji, powinny zostać zharmonizowane, po pierwsze, aby zminimalizować szkodliwy wpływ pojazdów wycofanych z eksploatacji na środowisko naturalne, przyczyniając się tym samym do zachowania, ochrony i poprawy stanu środowiska naturalnego oraz oszczędzenia energii oraz po drugie, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz unikać zakłóceń konkurencji na obszarze Wspólnoty.

(2)

Niezbędne są wspólnotowe ramy dla zapewnienia spójności działań poszczególnych państw w realizacji wyżej wymienionych celów, szczególnie w zakresie projektowania pojazdów z uwzględnieniem recyklingu i odzysku, w zakresie wymagań dotyczących podmiotów zajmujących się zbieraniem odpadów i ich przetwarzaniem oraz w zakresie osiągania celów związanych z ponownym użyciem, recyklingiem oraz odzyskiem, z uwzględnieniem zasady pomocniczości oraz zasadą „zanieczyszczający płaci”.

(3)	Każdego roku z pojazdów wycofanych z eksploatacji we Wspólnocie powstaje około 8 do 9 milionów ton odpadów, które muszą być prawidłowo zagospodarowane.

(4)	Aby wprowadzić w życie środki zapobiegawcze i ochronne, zgodnie ze strategią Wspólnoty w zakresie gospodarowania odpadami, konieczne jest ograniczenie do minimum powstawania odpadów.

(5)	Kolejną podstawową zasadą jest to, że odpady powinny być ponownie użyte i poddane procesom odzysku, ze szczególnym uwzględnieniem ponownego użycia i recyklingu.

(6)	Państwa Członkowskie powinny podjąć środki w celu zapewnienia odpowiednich warunków dla stworzenia przez podmioty gospodarcze systemów zbierania, przetwarzania i odzysku pojazdów wycofanych z eksploatacji.

(7)

Państwa Członkowskie powinny zapewnić, aby ostatni posiadacz i/lub właściciel mógł bez żadnych opłat dostarczyć pojazd wycofany z eksploatacji do uprawnionego zakładu przetwarzania w sytuacji, gdy pojazd nie ma już wartości rynkowej lub jest ona ujemna. Państwa Członkowskie powinny zapewnić, aby producenci pokryli wszystkie lub znaczną część kosztów wprowadzenia tych środków; nie można przy tym ograniczać normalnego działania sił rynkowych.

(8)	Niniejsza dyrektywa powinna obejmować pojazdy oraz pojazdy wycofane z eksploatacji, włączając w to ich części i materiały, jak również części zapasowe i zamienne, nie naruszając norm bezpieczeństwa oraz poziomu emisji do powietrza oraz hałasu.

(9)

W niniejszej dyrektywie, wszędzie tam, gdzie jest to stosowne, została użyta terminologia stosowana w kilku istniejących dyrektywach, a mianowicie w dyrektywie Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych ( 4 ), w dyrektywie Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep ( 5 ), oraz w dyrektywie Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów ( 6 ).

(10)

Zabytkowe pojazdy, w znaczeniu pojazdów historycznych, pojazdów posiadających wartość kolekcjonerską oraz pojazdów przeznaczonych do muzeów, które są utrzymywane w odpowiedni i nieszkodliwy dla środowiska sposób, zarówno te, które są rozłożone na części jak i te, które mogą być uruchomione, nie są objęte definicją odpadów, podaną w dyrektywie 75/442/EWG, a zatem nie są objęte zakresem zastosowania niniejszej dyrektywy.

(11)

Istotne jest, aby środki zapobiegawcze, polegające w szczególności na ograniczeniu i kontroli niebezpiecznych substancji w pojazdach, zostały wprowadzone począwszy od fazy projektowania pojazdu poprzez kolejne fazy procesu produkcji, aby uniemożliwić ich przedostawanie się do środowiska, ułatwić recykling oraz uniknąć konieczności unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych. Wszczególności należy zakazać użycia ołowiu, rtęci, kadmu oraz sześciowartościowego chromu. Te metale ciężkie powinny być wykorzystywane jedynie w określonych zastosowaniach zgodnie z listą, która będzie poddawana regularnym przeglądom. Pomoże to zapewnić, aby niektóre materiały lub części nie zostawały w pozostałościach ze strzępiarki i nie były spalane albo składowania na wysypiskach.

(12)	Recykling wszystkich tworzyw sztucznych z pojazdów wycofanych z eksploatacji powinien być stale doskonalony. Obecnie Komisja bada wpływ PCW na środowisko naturalne. Na podstawie tej analizy, Komisja zaproponuje odpowiednie rozwiązania odnośnie do stosowania PCW, w tym również w pojazdach.

(13)	Wymagania dotyczące demontażu, ponownego użycia i recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz ich części powinny być wzięte pod uwagę podczas projektowania i produkcji nowych pojazdów.

(14)	Należy popierać rozwój rynku materiałów pochodzących z recyklingu.

(15)	W celu zapewnienia, aby pozbywanie się pojazdów wycofanych z eksploatacji nie stanowiło zagrożenia dla środowiska naturalnego, należy stworzyć odpowiedni system ich zbierania.

(16)

Należy wprowadzić świadectwo złomowania, jako niezbędny warunek wyrejestrowania pojazdów wycofanych z eksploatacji. Państwa Członkowskie, w których nie ma systemu wyrejestrowywania pojazdów, powinny wprowadzić taki system, w którym świadectwo złomowania jest przekazywane właściwym organom administracyjnym, gdy pojazd wycofany z eksploatacji został przekazany do zakładu przetwarzania.

(17)	Niniejsza dyrektywa nie zabrania Państwom Członkowskim umożliwiania w niektórych sytuacjach czasowego wyrejestrowywania pojazdów.

(18)	Podmioty zajmujące się zbieraniem i przetwarzaniem pojazdów wycofanych z eksploatacji powinny móc rozpocząć działalność dopiero po uzyskaniu odpowiedniego zezwolenia, a w przypadku gdy zamiast zezwolenia wymagana jest rejestracja, dopiero po spełnieniu odpowiednich warunków.

(19)	Należy popierać konstrukcje pojazdów ułatwiające recykling i odzysk.

(20)	Istotne jest ustanowienie wymagań dotyczących magazynowania i procesów przetwarzania, aby zapobiec niepożądanym wpływom na środowisko oraz uniknąć powstania zakłóceń w handlu i konkurencji.

(21)

W celu osiągnięcia rezultatów w krótkim okresie czasu oraz zapewnienia podmiotom gospodarczym, konsumentom i organom władzy koniecznej dłuższej perspektywy czasowej należy ustalić docelowe wartości, które powinny być osiągnięte przez podmioty gospodarcze w zakresie ponownego użycia, recyklingu i odzysku.

(22)

Producenci powinni zapewnić, aby pojazdy były projektowane i wytwarzane w sposób umożliwiający osiągnięcie ustalonych poziomów ponownego użycia, recyklingu i odzysku. W tym celu Komisja będzie popierać opracowanie europejskich norm i przyjmie inne niezbędne środki zmierzające do zmiany odpowiednich europejskich regulacji dotyczących homologacji pojazdu.

(23)	Państwa Członkowskie powinny zapewnić, aby przepisy niniejszej dyrektywy były wprowadzane z poszanowaniem zasad konkurencji, w szczególności w zakresie dostępu małych i średnich przedsiębiorstw do rynku zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji, ich demontażu, przetwarzania i recyklingu.

(24)	W celu ułatwienia demontażu i odzysku, a zwłaszcza recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, producenci pojazdów powinni przekazywać uprawnionym zakładom przetwarzania wszystkie istotne informacje dotyczące demontażu, w szczególności informacje dotyczące materiałów niebezpiecznych.

(25)

Należy popierać, tam gdzie jest to stosowne, opracowanie europejskich norm. Producenci pojazdów i wytwórcy materiałów powinni stosować normy dotyczące znakowania części i materiałów, ustanowione przez Komisję we współpracy z właściwym komitetem. Przy opracowywaniu tych norm Komisja weźmie pod uwagę, tam gdzie jest to stosowane, prace prowadzone w tej dziedzinie przez instytucje międzynarodowe.

(26)	W celu monitorowania realizacji celów, określonych w niniejszej dyrektywie, konieczne jest gromadzenie danych o pojazdach wycofanych z eksploatacji na poziomie całej Wspólnoty.

(27)	Konsumenci muszą być w sposób odpowiedni informowani, aby mogli dostosować swoje zachowanie i postawy; w tym celu informacje powinny być udostępniane przez odpowiednie podmioty gospodarcze.

(28)	Państwa Członkowskie mogą zdecydować się na wprowadzenie niektórych przepisów w drodze porozumień zawieranych z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi, pod warunkiem że zostaną spełnione określone warunki.

(29)

Dostosowanie wymagań dotyczących zakładów przetwarzania oraz stosowania niebezpiecznych substancji do postępu naukowo-technicznego, a także przyjęcie minimalnych norm odnoszących się do świadectw złomowania, formatów baz danych oraz wprowadzenie środków niezbędnych do kontroli zgodności z wyznaczonymi poziomami odzysku, powinny być dokonane przez Komisję zgodnie z procedurą Komitetu.

(30)	Środki podejmowane w celu wykonania niniejszej dyrektywy powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji ( 7 ).

(31)	Państwa Członkowskie mogą stosować przepisy niniejszej dyrektywy przed ustaloną w niej datą pod warunkiem że środki te są zgodne z Traktatem,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Niniejsza dyrektywa określa środki, których celem jest przede wszystkim zapobieganie powstawaniu odpadów z pojazdów, a ponadto ponowne użycie i recykling lub inne formy odzysku pojazdów wycofanych z eksploatacji i ich części, aby zmniejszyć ilość odpadów do unieszkodliwienia i polepszyć wyniki działań związanych z ochroną środowiska, podejmowanych przez wszystkie podmioty gospodarcze zaangażowane w pełny cykl życia pojazdu, a szczególnie bezpośrednio zaangażowane w przetwarzanie pojazdów wycofanych z eksploatacji.

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy pojazdów oraz pojazdów wycofanych z eksploatacji, łącznie z częściami oraz materiałami. Nie naruszając art. 5 ust. 4 akapit trzeci i niezależnie od tego, w jaki sposób pojazd był serwisowany lub naprawiany podczas użytkowania, oraz od tego, czy jest on wyposażony w części dostarczone przez producenta, czy też inne części, które zostały wmontowane jako części zamienne lub zastępcze zgodnie z właściwymi przepisami wspólnotowymi lub krajowymi.

2. Niniejsza dyrektywa stosuje się bez naruszania istniejącego prawodawstwa wspólnotowego oraz właściwych przepisów krajowych, w szczególności w odniesieniu do norm bezpieczeństwa, kontroli poziomu emisji oraz hałasu, a także ochrony gleby i wody.

3. W przypadku gdy producent wytwarza lub importuje jedynie pojazdy zwolnione z dyrektywy 70/156/EWG na podstawie jej art. 8 ust. 2 lit. a), Państwa Członkowskie mogą zwolnić takiego producenta i wytwarzane przez niego pojazdy ze stosowania przepisów art. 7 ust. 4, art. 8 oraz art. 9 niniejszej dyrektywy.

4. Pojazdy specjalnego przeznaczenia, według definicji podanej w art. 4 ust. 1 lit. a) tiret drugie dyrektywy 70/156/EWG, są zwolnione ze stosowania przepisów art. 7 niniejszej dyrektywy.

5. Do pojazdów trójkołowych mają zastosowanie jedynie art. 5 ust. 1, art. 5 ust. 2 oraz art. 6 niniejszej dyrektywy.

1. W celu zapobiegania powstawaniu odpadów Państwa Członkowskie zachęcają w szczególności:

2. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki w celu zapewnienia, że wszystkie pojazdy wycofane z eksploatacji będą przekazywane uprawnionym zakładom przetwarzania.

3. Państwa Członkowskie stworzą system, zgodnie z którym przedstawienie świadectwa złomowania będzie warunkiem wyrejestrowania pojazdu wycofanego z eksploatacji. Takie świadectwo będzie wystawiane posiadaczowi i/lub właścicielowi kiedy pojazd wycofany z eksploatacji będzie przekazany do zakładu przetwarzania. Zakłady przetwarzania, które uzyskały zezwolenie zgodnie z art. 6, mogą wydawać świadectwa złomowania. Państwa Członkowskie mogą zezwolić producentom, sprzedawcom oraz punktom zbierania działającym w imieniu uprawnionego zakładu przetwarzania, do wydawania świadectw złomowania pod warunkiem że zagwarantują, że pojazd wycofany z eksploatacji jest przekazany do uprawnionego zakładu przetwarzania i że są one urzędowo zarejestrowane.

Wydawanie świadectwa złomowania nie uprawnia zakładów przetwarzania, sprzedawców oraz punktów zbierania działających w imieniu uprawnionego zakładu przetwarzania, do żądania zwrotu kosztów, z wyjątkiem przypadków, gdy zostało to wyraźnie ustalone przez Państwa Członkowskie.

Państwa Członkowskie, w których nie ma systemu wyrejestrowywania pojazdów w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy, stworzą system, zgodnie z którym świadectwo złomowania będzie zgłaszane właściwym organom, gdy pojazd wycofany z eksploatacji zostaje przekazany do zakładu przetwarzania, i w pozostałym zakresie spełnią warunki niniejszego ustępu. Państwa Członkowskie, stosujące niniejszy akapit, powiadomią Komisję o przyczynach takiej decyzji.

4. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki, aby zapewnić, że dostarczanie pojazdów do uprawnionych zakładów przetwarzania zgodnie z ust. 3 odbywa się bez żadnych kosztów obciążających ostatniego posiadacza i/lub właściciela ze względu na to, że pojazd nie posiada żadnej wartości rynkowej lub jest ona ujemna.

Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki, aby zapewnić, że producenci pokryją wszystkie lub znaczną część kosztów związanych z wykonaniem tych środków i/lub będą odbierać pojazdy wycofane z eksploatacji na tych samych warunkach, jak określono w akapicie pierwszym.

Państwa Członkowskie mogą postanowić, że dostarczenie pojazdów wycofanych z eksploatacji nie jest całkowicie wolne od opłat, jeżeli dostarczane pojazdy nie zawierają istotnych części pojazdu, w szczególności silnika i nadwozia lub zawierają odpady, które zostały dodane do pojazdu wycofanego z eksploatacji.

Komisja będzie regularnie monitorować wykonanie akapitu pierwszego, aby zapewnić, że nie powoduje to zakłóceń na rynku, a w razie potrzeby zaproponuje Parlamentowi Europejskiemu i Komisji wprowadzenie zmian do tego akapitu.

5. Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne do tego, by ich właściwe organy wzajemnie uznawały i akceptowały świadectwa złomowania wydawane w innych państwach członkowskich zgodnie z ust. 3.

W tym celu ustanawia się minimalne wymagania dotyczące świadectwa złomowania. Środek ten, mający na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 ust. 3.

1. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki w celu zapewnienia, że wszystkie pojazdy wycofane z eksploatacji są magazynowane (nawet czasowo) i przetwarzane zgodnie z ogólnymi wymaganiami określonymi w art. 4 dyrektywy 75/442/EWG, oraz zgodnie z minimalnymi wymaganiami technicznymi przedstawionymi w załączniku I do niniejszej dyrektywy, bez naruszania krajowych regulacji dotyczących ochrony zdrowia i środowiska naturalnego.

2. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki, aby zapewnić, że wszystkie zakłady lub przedsiębiorstwa zajmujące się przetwarzaniem pojazdów wycofanych z eksploatacji otrzymają zezwolenie lub zostaną zarejestrowane przez właściwe władze, zgodnie z art. 9–11 dyrektywy 75/442/EWG.

Odstępstwo od wymagań dotyczących zezwolenia, określonych w art. 11 ust. 1 lit. b) dyrektywy 75/442/EWG, może stosować się do operacji odzyskiwania odpadów z pojazdów wycofanych z eksploatacji, które zostały przetworzone zgodnie z załącznikiem I pkt 3 do niniejszej dyrektywy pod warunkiem że właściwe władze dokonały inspekcji przed rejestracją. Inspekcja taka sprawdzi:

dla osiągnięcia celów określonych w art. 4 dyrektywy 75/442/EWG. Inspekcja taka będzie przeprowadzana raz w roku. Państwa Członkowskie korzystające z odstępstwa będą przesyłać wyniki inspekcji do Komisji.

3. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki, aby zapewnić, że każdy zakład lub przedsiębiorstwo zajmujące się przetwarzaniem pojazdów wycofanych z eksploatacji spełnia przynajmniej następujące wymagania zgodnie z załącznikiem I:

Operacje przetwarzania prowadzące do oczyszczenia pojazdu wycofanego z eksploatacji z substancji szkodliwych, o których mowa w załączniku I pkt 3, będą przeprowadzone możliwie szybko.

4. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki, aby zapewnić, że zezwolenie albo rejestracja, o których mowa w ust. 2, obejmą wszystkie warunki niezbędne do spełnienia wymagań określonych w ust. 1–3.

5. Państwa Członkowskie będą zachęcać zakłady i przedsiębiorstwa przetwarzania do wprowadzania certyfikowanych systemów zarządzania ochroną środowiska.

6. Zmiany do załącznika I wprowadza się, uwzględniając postęp naukowo-techniczny. Środek ten, mający na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 ust. 3.

1. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki w celu zachęcenia do ponownego używania części, które nadają się do ponownego użycia, do odzyskiwania części, które nie mogą być ponownie użyte oraz do przyznawania preferencji recyklingowi, jeżeli nie stanowi to zagrożenia dla środowiska, bez naruszania wymagań dotyczących bezpieczeństwa pojazdów oraz wymogów ochrony środowiska, szczególnie związanych z emisją do atmosfery oraz hałasem.

2. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki w celu zapewnienia, że podmioty gospodarcze osiągną następujące cele:

Najpóźniej do 31 grudnia 2005 r. Parlament Europejski i Rada ponownie przeanalizują cele określone w lit. b) na podstawie sprawozdania Komisji, któremu towarzyszy wniosek. W swoim sprawozdaniu Komisja uwzględni postęp w dziedzinie składu materiałowego pojazdów oraz wszelkie inne ważne aspekty mające wpływ na środowisko dotyczące pojazdów.

Ustanawia się szczegółowe zasady niezbędne do kontroli przestrzegania przez państwa członkowskie celów określonych w akapicie pierwszym. Proponując te zasady, Komisja bierze pod uwagę wszystkie istotne czynniki, między innymi dostępność danych oraz kwestię wywozu i przywozu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Te szczegółowe środki, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 ust. 3.

3. Na podstawie wniosku Komisji, Parlament Europejski oraz Rada ustanowią cele dotyczące ponownego użycia oraz odzysku i recyklingu na okres po 2015 r.

4. W celu przygotowania zmian do dyrektywy 70/156/EWG, Komisja będzie wspierać opracowanie europejskich norm dotyczących łatwości demontażu, odzyskiwania i recyklingu pojazdów. Kiedy takie normy będą uzgodnione, ale w żadnym przypadku nie później niż przed końcem 2001 r., Parlament Europejski i Rada, na podstawie wniosku Komisji, zmienią dyrektywę 70/156/EWG tak, aby pojazdy homologowane zgodnie z tą dyrektywą i wprowadzone do obrotu trzy lata po zmianie dyrektywy 70/156/EWG, nadawały się do ponownego użycia i/lub recyklingu w co najmniej 85 % w przeliczeniu na masę pojazdu oraz nadawały się do ponownego użycia i/lub odzysku w co najmniej 95 % w przeliczeniu na masę pojazdu.

5. Proponując zmianę dyrektywy 70/156/EWG, odnoszącej się do łatwości demontażu, odzysku i recyklingu pojazdów, Komisja weźmie pod uwagę jako niezbędny element potrzebę zapewnienia, aby ponowne użycie części nie stanowiło zagrożenia dla bezpieczeństwa lub środowiska.

1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapewnić, że producenci pojazdów, w porozumieniu z producentami materiałów i wyposażenia, stosują normy znakowania części i materiałów, w szczególności dla ułatwienia identyfikacji tych części i materiałów, które nadają się do ponownego użycia i odzyskiwania.

2. Ustanawia się normy określone w ust. 1. Proponując te normy, Komisja bierze pod uwagę prace prowadzone w tej dziedzinie na odpowiednich forach międzynarodowych i wniesie odpowiedni wkład do tych prac. Środek ten, mający na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 ust. 3.

3. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki, aby zapewnić, że producenci będą dostarczać informacje o demontażu każdego nowego typu pojazdu wprowadzanego do obrotu, w przeciągu sześciu miesięcy po jego wprowadzeniu do obrotu. Informacje takie będą określać różne części i materiały, umiejscowienie niebezpiecznych substancji w pojazdach, w stopniu potrzebnym dla zakładów przetwarzania, aby mogły postępować zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, mając szczególnie na uwadze osiągnięcie celów przedstawionych w art. 7.

4. Z zastrzeżeniem zasady poufności informacji technicznych i handlowych, Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki, aby zapewnić, że producenci części stosowanych w pojazdach udostępnią uprawnionym zakładom przetwarzania, w stopniu, w jakim zwrócą się o to te zakłady, informacje dotyczące demontażu, magazynowania oraz testowania tych części, które mogą być ponownie użyte.

1. Państwa Członkowskie będą przesyłać Komisji co trzy lata sprawozdanie z wykonania niniejszej dyrektywy. Sprawozdania będą sporządzane na podstawie kwestionariusza bądź wzoru przygotowanego przez Komisję, zgodnie z procedurą określoną w art. 6 dyrektywy 91/692/EWG ( 8 ), w celu stworzenia baz danych dotyczącej pojazdów wycofanych z eksploatacji i ich przetwarzania. Sprawozdanie takie będzie zawierać istotne informacje na temat możliwych zmian w strukturze obrotu pojazdami oraz działalności podmiotów zajmujących się zbieraniem, demontażem, strzępieniem, odzyskiem i recyklingiem, prowadzącej do ewentualnych zakłóceń konkurencji w Państwach Członkowskich lub między nimi. Kwestionariusz lub wzór zostanie przesłany Państwom Członkowskim na sześć miesięcy przed rozpoczęciem okresu objętego sprawozdaniem. Sprawozdanie dla Komisji zostanie sporządzone w ciągu dziewięciu miesięcy od zakończenia trzyletniego okresu sprawozdawczego, którego dotyczy.

Pierwsze sprawozdanie będzie obejmować okres trzyletni, poczynając od 21 kwietnia 2002 r.

Na podstawie powyższych informacji, Komisja sporządzi i opublikuje sprawozdanie dotyczące wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu dziewięciu miesięcy od otrzymania sprawozdań od Państw Członkowskich.

Formaty odnoszące się do systemu baz danych przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 11 ust. 2.

2. Państwa Członkowskie będą wymagać w każdym przypadku od odpowiednich podmiotów gospodarczych opublikowania informacji na temat:

Producent musi udostępnić te informacje potencjalnym nabywcom pojazdów. Informacje te będą włączone do materiałów promocyjnych wykorzystywanych w marketingu nowych pojazdów.

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie do 21 kwietnia 2002 r. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Wspomniane środki powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

3. Pod warunkiem, że cele ustanowione w niniejszej dyrektywie będą osiągnięte, Państwa Członkowskie mogą transponować przepisy zawarte w art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 8 ust. 3, oraz art. 9 ust. 2, a także określić szczegółowe przepisy dotyczące stosowania art. 5 ust. 4, za pomocą porozumień zawieranych między właściwymi władzami i zainteresowanymi sektorami gospodarki. Porozumienia takie muszą spełniać następujące wymagania:

1. Komisja jest wspierana przez komitet powołany na mocy art. 18 dyrektywy 75/442/EWG.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Okres, o którym mowa w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE, ustala się na trzy miesiące.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

1. Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

3. Państwa Członkowskie mogą zastosować art. 5 ust. 4 przed terminami określonymi w ust. 2.

Minimalne wymagania techniczne dotyczące przetwarzania zgodnie z art. 6 ust. 1 i 3

Materiały i części, w stosunku do których nie obowiązuje art. 4 ust. 2 lit. a)

Materiały i części	Zakres i data wygaśnięcia zwolnienia	Mają być oznakowane lub rozpoznawalne zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. b) ppkt (iv)
Ołów jako składnik stopów
1. Stal do obróbki skrawaniem i stal galwanizowana zawierająca w masie do 0,35 % ołowiu
2a. Aluminium do obróbki skrawaniem zawierające w masie do 2 % ołowiu	Jako części zamienne do pojazdów wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2005 r.
2b. Aluminium zawierające w masie do 1,5 % ołowiu	Jako części zamienne do pojazdów wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2008 r.
2c. Aluminium zawierające w masie do 0,4 % ołowiu
3. Stop miedzi zawierający w masie do 4 % ołowiu
4a. Panewki i tuleje łożysk	Jako części zamienne do pojazdów wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2008 r.
4b. Panewki i tuleje łożysk w silnikach, skrzyniach biegów i sprężarkach klimatyzacji	Począwszy od dnia 1 lipca 2011 r. i po tym terminie jako części zamienne do pojazdów wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2011 r.
Ołów i związki ołowiu w częściach
5. Akumulatory		X
6. Amortyzatory		X
7a. Środki wulkanizujące i stabilizatory elastomerów stosowanych w przewodach hamulcowych, przewodach paliwowych, przewodach wentylacyjnych, elastomerowo-metalowych częściach podwozia oraz w elementach zawieszenia silnika	Jako części zamienne do pojazdów wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2005 r.
7b. Środki wulkanizujące i stabilizatory elastomerów stosowanych w przewodach hamulcowych, przewodach paliwowych, przewodach wentylacyjnych, elastomerowo-metalowych częściach podwozia oraz w elementach zawieszenia silnika, o zawartości ołowiu w masie nieprzekraczającej 0,5 %	Jako części zamienne do pojazdów wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2006 r.
7c. Środki wiążące elastomery stosowane w układach napędowych o zawartości ołowiu w masie nieprzekraczającej 0,5 %	Jako części zamienne do pojazdów wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2009 r.
8a. Ołów w stopach lutowniczych do łączenia elementów elektrycznych i elektronicznych z obwodami elektronicznymi oraz ołów w pokryciach styków elementów innych niż aluminiowe kondensatory elektrolityczne, na stykach elementów i obwodów elektronicznych	Pojazdy homologowane przed dniem 1 stycznia 2016 r. oraz części zamienne do tych pojazdów	X (1)
8b. Ołów w stopach lutowniczych w zastosowaniach elektrycznych innych niż lutowanie na obwodach elektronicznych lub na szkle	Pojazdy homologowane przed dniem 1 stycznia 2011 r. oraz części zamienne do tych pojazdów	X (1)
8c. Ołów w pokryciach styków aluminiowych kondensatorów elektrolitycznych	Pojazdy homologowane przed dniem 1 stycznia 2013 r. oraz części zamienne do tych pojazdów	X (1)
8d. Ołów wykorzystywany do lutowania na szkle w czujnikach masowego przepływu powietrza	Pojazdy homologowane przed dniem 1 stycznia 2015 r. oraz części zamienne do tych pojazdów	X (1)
8e. Ołów w stopach lutowniczych o wysokiej temperaturze topnienia (tj. stopach na bazie ołowiu zawierających w masie nie mniej niż 85 % ołowiu)	(2)	X (1)
8f. Ołów stosowany w złączach stykowych	(2)	X (1)
8g. Ołów w stopach lutowniczych służących do zakończenia trwałego połączenia elektrycznego pomiędzy urządzeniem półprzewodnikowym a nośnikiem w ramach obwodów scalonych typu flip-chip.	(2)	X (1)
8h. Ołów w stopach lutowniczych służących do łączenia wymiennika ciepła z radiatorem w półprzewodnikowych elementach mocy z obszarem emitującym ciepło o wielkości co najmniej 1 cm2 i pracujących przy gęstości prądu co najmniej 1 A/mm2 układu scalonego	(2)	X (1)
8i. Ołów w stopach lutowniczych w zastosowaniach elektrycznych na szkle z wyjątkiem lutowania w szkle wielowarstwowym	Pojazdy homologowane przed dniem 1 stycznia 2013 r. oraz części zamienne do tych pojazdów (3)	X (1)
8j. Ołów w stopach lutowniczych służących do lutowania w szkle wielowarstwowym	(2)	X (1)
9. Gniazda zaworów	Jako części zamienne do silników skonstruowanych przed dniem 1 lipca 2003 r.
10. Elementy elektryczne zawierające ołów w szklanych lub ceramicznych składnikach matryc, z wyjątkiem szkła z żarówek i porcelany z korpusów świec zapłonowych		X (4) (dotyczy elementów innych niż piezoelektryczne w silnikach)
11. Pirotechniczne środki inicjujące	Pojazdy homologowane przed dniem 1 lipca 2006 r. oraz części zamienne do tych pojazdów
Sześciowartościowy chrom
12a. Powłoki antykorozyjne	Jako części zamienne do pojazdów wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2007 r.
12b. Powłoki antykorozyjne związane ze stosowanymi w podwoziach zespołami mocowanymi za pomocą śrub i nakrętek	Jako części zamienne do pojazdów wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2008 r.
13. Chłodziarki absorpcyjne samochodowych przyczep turystycznych
Rtęć
14a. Lampy wyładowcze do reflektorów	Pojazdy homologowane przed dniem 1 lipca 2012 r. oraz części zamienne do tych pojazdów
14b. Lampy fluorescencyjne wskaźników deski rozdzielczej	Pojazdy homologowane przed dniem 1 lipca 2012 r. oraz części zamienne do tych pojazdów
Kadm
15. Akumulatory do pojazdów z napędem elektrycznym	Jako części zamienne do pojazdów wprowadzonych na rynek przed dniem 31 grudnia 2008 r.
(1) Demontaż, jeśli w powiązaniu z pozycją 10 została przekroczona średnia wartość progowa wynosząca 60 gramów na pojazd. Dla zastosowania tej klauzuli nie uwzględnia się urządzeń elektronicznych, które nie zostały zainstalowane przez producenta na linii produkcyjnej. (2) Niniejsze zwolnienie zostanie poddane przeglądowi w 2014 r. (3) Niniejsze zwolnienie zostanie poddane przeglądowi przed dniem 1 stycznia 2012 r. (4) Demontaż, jeśli w powiązaniu z pozycjami 8a i 8j została przekroczona średnia wartość progowa wynosząca 60 gramów na pojazd. Dla zastosowania tej klauzuli nie uwzględnia się urządzeń elektronicznych, które nie zostały zainstalowane przez producenta na linii produkcyjnej.

Dopuszczalna jest maksymalna zawartość w masie, w jednorodnym materiale, nieprzekraczająca 0,1 % ołowiu, sześciowartościowego chromu i rtęci oraz 0,01 % kadmu.

Ponowne użycie części pojazdów, które były już na rynku w dniu wygaśnięcia zwolnienia, jest dozwolone bez ograniczeń, ponieważ nie jest objęte art. 4 ust. 2 lit. a).

Przepisy art. 4 ust. 2 lit. a) nie obowiązują w stosunku do części zamiennych wprowadzonych na rynek po dniu 1 lipca 2003 r., wykorzystywanych w pojazdach wprowadzonych na rynek przed dniem 1 lipca 2003 r. ( 9 ).

( 3 ) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 11 lutego 1999 r. (Dz.U. C 150 z 28.5.1999, str. 420), wspólne stanowisko Rady z dnia 29 lipca 1999 r. (Dz.U. C 317 z 4.11.1999, str. 19) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 3 lutego 2000 r. (dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym). Decyzja Rady z dnia 20 lipca 2000 r. oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 7 września 2000 r.

( 4 ) Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 98/98/WE (Dz.U. L 355 z 30.12.1998, str. 1).

( 5 ) Dz.U. L 42 z 23.2.1970, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 98/91/WE (Dz.U. L 11 z 16.1.1999, str. 25).

( 6 ) Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 96/350/WE (Dz.U. L 135 z 6.6.1996, str. 32).

( 9 ) Niniejsza klauzula nie ma zastosowania do obciążników kół, szczotek węglowych do silników elektrycznych oraz okładzin hamulców.

		Dziennik Urzędowy
		No	page	date
M1	DECYZJA KOMISJI z dnia 27 czerwca 2002 r.	L 170	81	29.6.2002
M2	DECYZJA KOMISJI z dnia 24 stycznia 2005 r.	L 25	73	28.1.2005
M3	DECYZJA KOMISJI z dnia 10 czerwca 2005 r.	L 152	19	15.6.2005
M4	DECYZJA RADY z dnia 20 września 2005 r.	L 254	69	30.9.2005
►M5	DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2008/33/WE z dnia 11 marca 2008 r.	L 81	62	20.3.2008
M6	DECYZJA KOMISJI z dnia 1 sierpnia 2008 r.	L 225	10	23.8.2008
►M7	DECYZJA KOMISJI z dnia 23 lutego 2010 r.	L 48	12	25.2.2010