1993L0074 — PL — 05.06.2003 — 003.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość
DYREKTYWA RADY 93/74/EWG z dnia 13 września 1993 r. w sprawie pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych (Dz.U. L 237, 22.9.1993, p.23) |
zmienione przez:
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
No |
page |
date |
||
L 125 |
35 |
23.5.1996 |
||
L 115 |
32 |
4.5.1999 |
||
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. |
L 122 |
1 |
16.5.2003 |
DYREKTYWA RADY 93/74/EWG
z dnia 13 września 1993 r.
w sprawie pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,
uwzględniając wniosek Komisji ( 1 ),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ( 2 )
uwzględniając opinię Komitetu Społecznego-Ekonomicznego ( 3 ),
a także mając na uwadze, co następuje:pasze przeznaczone do szczególnych potrzeb żywieniowych odgrywają rosnącą rolę w żywieniu zwierząt domowych; produkty te są również wykorzystywane przy produkcji zwierzęcej;
w niektórych Państwach Członkowskich obrót paszami, do których odnosi się niniejsza dyrektywa, już odbywa się w taki sposób, aby zwrócić uwagę użytkowników na ich szczególny skład;
należy ustanowić wspólną definicję dla danych produktów; definicja taka musi stanowić, że produkty przedstawione jako mające na celu zaspakajanie szczególnych potrzeb żywieniowych muszą posiadać specjalny skład i/lub być wytwarzane przy wykorzystaniu specjalnych metod; niezbędne jest ustanowienie zasady, że pasze takie muszą wyraźnie się odróżniać pod względem cech i przeznaczenia zarówno od zwykłych pasz, jak i od pasz z zawartością substancji leczniczych;
skład i przygotowanie pasz przeznaczonych do zaspokajania szczególnych potrzeb żywieniowych muszą być specjalnie opracowane, aby sprostały szczególnym potrzebom żywieniowym różnych kategorii zwierząt domowych lub gospodarskich, u których proces przyswajania, wchłaniania i metabolizmu może być zakłócony chwilowo, lub też jest zakłócony przejściowo lub nieodwracalnie;
ustanawiając zasady obrotu paszami przeznaczonymi do szczególnych potrzeb żywieniowych, należy podjąć starania, aby zagwarantować, że pasze te wywierają pozytywne skutki u przyjmujących je zwierząt; w związku z tym pasze zawsze muszą spełniać handlowe normy jakościowe; nie mogą one stanowić zagrożenia ani dla zdrowia zwierząt lub ludzi, ani dla środowiska, ani też nie wolno sprzedawać ich w sposób mogący wprowadzić w błąd;
niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla innych przepisów prawa wspólnotowego w sprawie pasz, w szczególności dotyczy to zasad mających zastosowanie do mieszanek paszowych;
użytkownikowi pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych należy dostarczyć dokładnych i zrozumiałych informacji;
w celu odróżnienia pasz spełniających warunki ustanowione w niniejszej dyrektywie od innych pasz, pojedynczy termin określający paszę jako „dietetyczną” musi towarzyszyć opisowi danej paszy;
w przypadku pasz zwykłych powinno się oznaczać przynajmniej poziom poszczególnych, analitycznych składników mających wpływ na jakość paszy; należy ustanowić przepis dotyczący informacji dotyczących niektórych dodatkowych, analitycznych składników decydujących o dietetycznych właściwościach danej paszy;
wszystkim wytwórcom pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych należy umożliwić podawanie na etykiecie niektórych dodatkowych informacji przydatnych użytkownikowi;
nie jest konieczne, aby pasze przeznaczone do szczególnych potrzeb żywieniowych były w sprzedaży na receptę wystawioną przez lekarza weterynarii, ponieważ produkty te nie zawierają substancji leczniczych w rozumieniu dyrektywy Rady 65/65/EWG z dnia 26 stycznia 1965 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących produktów leczniczych chronionych patentem ( 4 ), lecz w celu zapewnienia właściwego stosowania pasz o bardzo szczególnym przeznaczeniu, należy ostrzec użytkowników, że przed wprowadzeniem danej paszy wskazane jest skonsultowanie się ze specjalistą;
w przypadku pasz mających zaspokajać wymogi żywieniowe zwierząt, u których procesy przyswajania, wchłaniania lub metabolizmu uległy nieodwracalnym zmianom, lub które, ze względu na swój stan patologiczny, wymagają opieki medycznej, należy umożliwić wprowadzenie dodatkowych zasad dotyczących etykietowania, zgodnie z którymi zaleca się użytkownikom zasięgnięcie opinii lekarza weterynarii przed zastosowaniem paszy, zamiast umieszczania ogólnej wskazówki zalecającej skonsultowanie się ze specjalistą;
na szczeblu wspólnotowym należy również sporządzić wykaz pozytywny celowych zastosowań pasz mających na celu zaspokojenie szczególnych potrzeb żywieniowych zwierząt, określając dokładne zastosowanie pasz, najważniejsze właściwości odżywcze, obowiązkowe lub nieobowiązkowe oznakowania oraz specjalne wymogi dotyczące etykietowania; mając na uwadze znaczenie takiego wykazu ze względu na stosowanie przepisów niniejszej dyrektywy, wykaz ten powinien być przyjęty w odpowiednim czasie;
obrót paszami przeznaczonymi do szczególnych potrzeb żywieniowych, które spełniają wymogi niniejszej dyrektywy, nie może podlegać żadnym innym ograniczeniom dotyczącym składu, wytwarzania, prezentacji oraz etykietowania;
w przypadku gdy produkt stanowi zagrożenie dla zdrowia zwierząt lub ludzi, lub dla środowiska naturalnego, należy postanowić, że w uzasadnionych przypadkach każde Państwo Członkowskie zwraca się do Komisji o podjęcie odpowiednich środków;
w przypadkach gdy Rada upoważni Komisję do zastosowania zasad dotyczących pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych, należy określić procedurę dla ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją na forum Stałego Komitetu ds. Pasz powołanego decyzją Rady 70/372/EWG ( 5 );
konieczne jest zapewnienie skutecznej kontroli pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych; w niektórych okolicznościach zwykłe środki dostępne służbom kontrolnym mogą być niewystarczające dla określenia, czy dana pasza rzeczywiście posiada przypisywane jej szczególne właściwości odżywcze; w związku z tym należy postanowić, że, jeżeli jest to konieczne, osoba odpowiedzialna za obrót danym produktem powinna towarzyszyć służbom kontrolnym w wykonywaniu ich obowiązków,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ
Artykuł 1
1. Niniejsza dyrektywa dotyczy pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych.
2. Państwa Członkowskie postanawiają, że pasze przeznaczone do szczególnych potrzeb żywieniowych mogą podlegać obrotowi tylko w przypadku, gdy:
— spełniają warunki określone w art. 3,
— są etykietowane zgodnie z przepisami określonymi w art. 5,
— ich przeznaczenie ujęte jest w wykazie sporządzonym na podstawie art. 6 oraz spełniają inne określone w tym wykazie wymogi.
Artykuł 2
Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:
a) „pasze” oznacza produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w stanie naturalnym, świeże lub konserwowane, oraz wyroby otrzymywane w wyniku poddania tych produktów procesom przetwórstwa przemysłowego, jak również substancje organiczne i nieorganiczne, proste lub w mieszankach, zawierające lub niezawierające dodatków paszowych, przeznaczone do bezpośredniego żywienia zwierząt;
b) „mieszanki paszowe” mieszanki materiałów paszowych z dodatkami lub bez, przeznaczone do doustnego karmienia zwierząt, w postaci pasz pełnoporcjowych lub uzupełniających;
c) „pasze przeznaczone do szczególnych potrzeb żywieniowych” oznacza mieszanki paszowe które, dzięki ich specjalnemu składowi lub wytwarzaniu, w sposób wyraźny odróżniają się zarówno od zwykłych pasz, jak i od produktów określonych w dyrektywie Rady 90/167/EWG z dnia 26 marca 1990 r. ustanawiającej zasady regulujące przygotowanie, wprowadzanie na rynek pasz z zawartością substancji leczniczych we Wspólnocie ( 6 ), a które przedstawiane są jako mające na celu zaspokajanie szczególnych wymogów żywieniowych;
d) „szczególne potrzeby żywieniowe” oznacza zaspakajanie specyficznych potrzeb żywieniowych niektórych zwierząt domowych lub gospodarskich, u których procesy wchłaniania, przyswajania lub metabolizmu mogą być tymczasowo zakłócone lub uległy zmianom tymczasowym lub nieodwracalnym, w związku z czym zwierzęta te są w stanie strawić z pożytkiem pasze odpowiednie dla ich stanu.
Artykuł 3
Państwa Członkowskie stanowią, że rodzaj składu pasz określony w art. 1 ust. 1 ma umożliwić właściwe zaspakajanie szczególnych potrzeb żywieniowych, dla których dane produkty są przeznaczone.
Artykuł 4
Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się bez uszczerbku dla przepisów prawa wspólnotowego:
a) dotyczących mieszanek paszowych;
b) dotyczących dodatków paszowych;
c) dotyczących niepożądanych substancji i produktów w żywieniu zwierząt;
d) dotyczących niektórych produktów stosowanych w żywieniu zwierząt.
Artykuł 5
W uzupełnieniu do przepisów dotyczących etykietowania, określonych w art. 5 dyrektywy 79/373/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie obrotu mieszankami paszowymi ( 7 ), Państwa Członkowskie ustanawiają następujące wymogi:
1. na opakowaniu, zbiorniku lub na etykietach pasz określonych w art.1 ust. 1, w miejscu przeznaczonym na opis przeznaczenia paszy należy podać następujące dodatkowe informacje:
a) termin określający paszę jako „dietetyczną” wraz z jej opisem;
b) dokładne przeznaczenie, tj. szczególne potrzeby żywieniowe;
c) określenie najważniejszych cech żywieniowych paszy;
d) informacje przewidziane w kolumnie 4 Załącznika dotyczące szczególnych potrzeb żywieniowych;
e) zalecany czas stosowania paszy.
Oznaczenia przewidziane w lit. a)–e) muszą odpowiadać pozycjom w wykazie przewidzianych zastosowań w Załączniku oraz przepisom ogólnym, które mają być ustanowione zgodnie z art. 6 lit. b);
2. oznaczenia inne niż określone w ust. 1 mogą być podane w przeznaczonym na to miejscu, o ile są one objęte art. 6 lit. a);
3. bez uszczerbku dla postanowień art. 5 lit. e) dyrektywy 79/373/EWG, informacje podane na etykietach pasz określonych w art. 1 ust. 1 mogą zawierać wskazania na temat szczególnego stanu patologicznego, o ile stan ten odpowiada przewidzianemu zastosowaniu żywieniowemu ustanowionemu w wykazie zastosowań sporządzonym zgodnie z art. 6 lit. a);
4. etykiety lub wskazówki dotyczące zastosowania pasz określonych w art. 1 ust. 1 muszą zawierać oznaczenie: „Przed zastosowaniem zaleca się zasięgnąć opinii specjalisty”.Możliwe jest jednak, że w przypadku specjalnych pasz dietetycznych wykaz przewidzianych zastosowań określony w Załączniku może nakazać zastąpienie tego oznaczenia zaleceniem uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii przed zastosowaniem paszy;
5. przepisy art. 5c ust. 5 dyrektywy 79/373/EWG stosuje się również do pasz określonych w art. 1 ust. 1 i przeznaczonych dla zwierząt innych niż zwierzęta domowe;
6. etykietowanie pasz określonych w art. 1 ust. 1 może również podkreślać zawartość lub niski poziom jednego lub więcej analitycznych składników, które mają zasadnicze znaczenie dla charakterystyki danej paszy. W takich przypadkach minimalny lub maksymalny poziom zawartości tych składników wyrażony jako poziom procentowy w stosunku do wagi paszy musi być wyraźnie oznaczony w wykazie analitycznych składników paszy;
7. termin „dietetyczne” jest zarezerwowany wyłącznie dla pasz określonych w art. 1 ust. 1.Wyrażenia inne niż termin „dietetyczne” są zakazane przy etykietowaniu i prezentacji tych pasz;
8. bez względu na przepisy art. 5c ust. 3 dyrektywy 79/373/EWG, ►M1 materiały paszowe ◄ pasz mogą być podane w formie kategorii obejmujących kilka ►M1 materiały paszowe ◄ , nawet jeżeli informacje o określonych ►M1 materiały paszowe ◄ pod ich nazwami własnymi jest wymagane w celu uzasadnienia właściwości odżywczych paszy.
Artykuł 6
Zgodnie z procedurą określoną w art. 9:
a) najpóźniej do dnia 30 czerwca 1994 r. należy sporządzić zgodnie z Załącznikiem wykaz przewidzianych zastosowań. Wykaz ten powinien zawierać:
— oznaczenia określone w art. 5 ust. 1 lit. b)–e), oraz
— gdzie stosowne, oznaczenia określone w art. 5 ust. 2 i art. 5 ust. 4 akapit drugi;
b) możliwe jest ustanowienie przepisów ogólnych dotyczących stosowania oznaczeń określonych w lit. a), w tym również stosowanych odchyleń;
c) środki przyjęte zgodnie z lit. a) i b) mogą być modyfikowane w związku z osiągnięciami postępu naukowo-technicznego.
Artykuł 7
Państwa Członkowskie zapewnią, aby w związku z przyczynami określonymi przepisami niniejszej dyrektywy obrót paszami określonymi w art. 1 ust. 1 nie podlegał ograniczeniom innym niż te przewidziane niniejszą dyrektywą.
Artykuł 8
1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie ustali, że stosowanie paszy określonej w art. 1 ust. 1 lub jej wykorzystywanie w zalecanych warunkach stanowi zagrożenie dla zdrowia zwierząt lub ludzi, lub dla środowiska, natychmiast powiadomi Komisję podając przyczyny swojej decyzji.
2. Komisja jak najszybciej rozpocznie postępowanie zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 9 w celu podjęcia właściwych środków.
Artykuł 9
1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt ustanowiony na mocy art. 58 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 ( 8 ).
2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE ( 9 ).
Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 10
W celu zapewnienia skuteczności urzędowej kontroli pasz określonej w art. 1 ust. 1 stosuje się następujące przepisy szczególne:
1. Państwa Członkowskie podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu przeprowadzania urzędowej kontroli, przynajmniej przez pobieranie próbek, w celu zapewnienia zgodności z wymogami określonymi w niniejszej dyrektywie.
2. tam gdzie to stosowne, właściwe władze są uprawnione do wymagania od osoby odpowiedzialnej za wprowadzanie produktu na rynek, zamieszczenia danych i informacji potwierdzających zgodność pasz z niniejszą dyrektywą.
3. Jeżeli dane te zostały opublikowane w ogólnie dostępnej formie, wystarczające jest podanie odniesienia do tej publikacji.
Artykuł 11
Do niniejszych dyrektyw wprowadza się następujące zmiany:
▼M3 —————
2. w dyrektywie 79/373/EWG:
a) w art. 1 ust. 2 dodaje się:
„h) pasze przeznaczone do szczególnych potrzeb żywieniowych”
b) w art. 5e akapit drugi tiret pierwsze otrzymuje brzmienie:
„— nie mogą być zaprojektowane tak, aby wskazać obecność lub zawartość składników analitycznych innych niż te przewidziane w art. 5 niniejszej dyrektywy lub art. 5 ust. 2 dyrektywy Rady 93/74/EWG z dnia 13 września 1993 r. w sprawie pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych ( 10 )
3. w art. 1 ust. 2 dyrektywy Rady 82/471/EWG z dnia 30 czerwca 1982 r. dotyczącej niektórych produktów stosowanych w żywieniu zwierząt ( 11 ) dodaje się:
„f) pasze przeznaczone do szczególnych potrzeb żywieniowych;”
Artykuł 12
Państwa Członkowskie zobowiązane są wprowadzić w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 czerwca 1995 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
Wspomniane przepisy powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.
Artykułu 13
Niniejsza dyrektywa jest skierowana do Państw Członkowskich.
ZAŁĄCZNIK
( 1 ) Dz.U. C 231 z 9.9.1992, str. 6.
( 2 ) Dz.U. C 21 z 25.1.1993, str. 73.
( 3 ) Dz.U. C 73 z 15.3.1993, str. 25.
( 4 ) Dz.U. 22 z 9.2.1965, str. 369/65.
( 5 ) Dz.U. L 170 z 3.8.1970, str. 1.
( 6 ) Dz.U. L 92 z 7.4.1990, str. 42.
( 7 ) Dz.U. L 86 z 6.4.1979, str. 30.
( 8 ) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1.
( 9 ) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
( 10 ) Dz.U. L 237 z 22.9.1993, str. 23.”
( 11 ) Dz.U. 213 z 21.7.1982, str. 8.