TEKST skonsolidowany: 31970L0156 — PL

Artykuł 1

Zakres

Niniejszą dyrektywę stosuje się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep wytwarzanych w jednym lub więcej etapach z układów, części i oddzielnych zespołów technicznych, przeznaczonych do stosowania w takich pojazdach i przyczepach.

Nie stosuje się jej do:

— homologacji pojedynczych pojazdów, z wyjątkiem gdy Państwa Członkowskie udzielające takich homologacji uznają ważność homologacji udzielonych na mocy niniejszej dyrektywy, zamiast na mocy odpowiednich wymagań krajowych, układom, częściom i oddzielnym zespołom technicznym lub pojazdom niekompletnym,

— „pojazdów czterokołowych” w rozumieniu art. 1 ust. 3 dyrektywy Rady 92/61/EWG w sprawie homologacji typu dwu- lub trzykołowych pojazdów silnikowych ( 3 ).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy:

— „homologacja typu” oznacza procedurę, według której Państwo Członkowskie zaświadcza, że typ pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego spełnia odpowiednie wymagania techniczne niniejszej dyrektywy, zawarte w pełnym wykazie określonym w załączniku IV lub XI,

— „wielostopniowa homologacja” oznacza procedurę, według której jedno lub więcej Państw Członkowskich zaświadcza, że w zależności od stanu kompletacji niekompletny lub skompletowany typ pojazdu spełnia odpowiednie wymagania techniczne niniejszej dyrektywy,

— „pojazd” oznacza każdy pojazd silnikowy przeznaczony do użycia na drodze, kompletny lub niekompletny, posiadający co najmniej cztery koła i osiągający maksymalną prędkość konstrukcyjną przekraczającą 25 km/h, oraz jego przyczepy, z wyłączeniem pojazdów poruszających się po szynach, ciągników rolniczych i leśnych oraz wszelkich maszyn samobieżnych,

— „pojazd podstawowy” oznacza pojazd niekompletny, którego numer identyfikacyjny pozostaje zachowany podczas kolejnych etapów procesu wielostopniowej homologacji typu,

— „pojazd niekompletny” oznacza każdy pojazd, który nadal wymaga skompletowania w przynajmniej jednym dalszym etapie w celu spełnienia odpowiednich wymagań niniejszej dyrektywy,

— „pojazd kompletny” oznacza pojazd będący wynikiem procesu wielostopniowej homologacji typu, który spełnia wszystkie odpowiednie wymagania niniejszej dyrektywy,

— „typ” pojazdu oznacza pojazdy, które nie różnią się od siebie przynajmniej pod względem istotnych cech wymienionych w załączniku II.B. Typ pojazdu może zawierać warianty i wersje (patrz załącznik II.B),

— „układ” oznacza układ pojazdu taki jak hamulce, układ ograniczający emisję spalin wyposażenie wewnętrzne itp., który podlega wymaganiom zawartym w każdej z szczegółowych dyrektyw,

— „część” oznacza urządzenie takie, jak światło, podlegające wymaganiom szczegółowej dyrektywy, przewidziane jako część pojazdu, które może uzyskać homologację typu niezależnie od pojazdu, jeżeli szczegółowa dyrektywa wyraźnie tak przewiduje,

— „oddzielny zespół techniczny” oznacza urządzenie takie, jak tylne urządzenie ochronne, podlegające wymaganiom szczegółowej dyrektywy, przeznaczone do stosowania jako część pojazdu, które może uzyskać homologację typu oddzielnie, jednakże tylko w związku z jednym lub kilkoma określonymi typami pojazdów, jeżeli szczegółowa dyrektywa wyraźnie tak przewiduje,

— „producent” oznacza osobę lub organ, która jest odpowiedzialny w stosunku do organu udzielającego homologacji za wszystkie aspekty procesu homologacji typu oraz za zapewnienie zgodności produkcji. Nie jest istotne, czy osoba lub organ jest bezpośrednio zaangażowany we wszystkie etapy wytwarzania pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, podlegającego procesowi homologacji,

— „organ udzielający homologacji” oznacza właściwy organ Państwa Członkowskiego, który jest odpowiedzialny za wszystkie aspekty homologacji typu dla typu pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, wydaje i (w stosownym przypadku) cofa świadectwa homologacji, służy jako punkt kontaktowy z organami udzielającymi homologacji innych Państw Członkowskich i który jest odpowiedzialny za weryfikowanie zgodności instalacji produkcyjnych producenta,

— „służba techniczna” oznacza organizację lub organ wyznaczony jako laboratorium badawcze w celu prowadzenia badań lub kontroli w imieniu organu udzielającego homologacji Państwa Członkowskiego. Funkcja ta może być wypełniania również przez sam organ udzielający homologacji,

— „dokument informacyjny” oznacza dokument wymieniony w załączniku I lub załączniku III do niniejszej dyrektywy, lub w odpowiednim Załączniku do szczegółowej dyrektywy, wskazujący informacje, które mają być dostarczone przez wnioskodawcę,

— „folder informacyjny” oznacza całkowity folder lub zbiór danych, rysunków, fotografii itp. dostarczonych przez wnioskodawcę służbom technicznym lub organowi udzielającemu homologacji, jak podano w dokumencie informacyjnym,

— „pakiet informacyjny” oznacza folder informacyjny plus każde sprawozdanie z badania lub inne dokumenty dodane przez służby techniczne lub organ udzielający homologacji do folderu informacyjnego, w ramach wykonywania ich funkcji,

— „spis treści do pakietu informacyjnego” oznacza dokument, w którym wymieniona jest zawartość pakietu informacyjnego odpowiednio ponumerowana lub w inny sposób oznakowana w celu jednoznacznego zidentyfikowania wszystkich stron.

Artykuł 3

Wniosek o udzielenie homologacji typu

1. Wnioski o udzielenie homologacji typu pojazdu składa producent do organu udzielającego homologacji danego Państwa Członkowskiego. Wnioskowi towarzyszy folder informacyjny zawierający informacje wymagane w załączniku III oraz świadectwa homologacji dla każdej z oddzielnych dyrektyw stosowanych jak jest to wymagane w załącznikach IV i XI; organowi udzielającemu homologacji udostępnia się pakiet informacyjny na temat homologacji układów i odrębnych jednostek technicznych w odniesieniu do każdej z oddzielnych dyrektyw przez cały okres do daty udzielenia bądź odmowy udzielenia homologacji.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w przypadku braku świadectwa homologacji w stosunku do jakiejkolwiek właściwej szczegółowej dyrektywy, dokument towarzyszący wnioskowi obejmuje folder informacyjny zawierający odpowiednie informacje wymagane przez załącznik I w odniesieniu do szczegółowych dyrektyw wymienionych w załączniku IV lub XI oraz, w stosownym przypadku, w załączniku III część II.

3. W przypadku wielostopniowej homologacji typu dostarczone informacje składają się z:

— na etapie 1: tych części u informacyjnego i świadectw homologacji, które są wymagane dla pojazdu kompletnego, odpowiednio do staniu kompletacji pojazdu podstawowego,

— na etapie drugim i kolejnych etapach: tych części folderu informacyjnego i świadectw homologacji, które odpowiadają bieżącemu stanowi wytworzenia oraz egzemplarza świadectwa homologacji dla pojazdu niekompletnego wydanego na poprzednim etapie wytworzenia. Ponadto producent przedstawia szczegółowe dane dotyczące zmian i uzupełnień dokonanych przez niego w pojeździe niekompletnym.

4. Wniosek o homologację typu układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego jest składany przez producenta do organu udzielającego homologacji Państwa Członkowskiego. Wnioskowi towarzyszy folder informacyjny, którego zawartość jest podana w dokumencie informacyjnym w odpowiedniej szczegółowej dyrektywie.

5. Żaden wniosek w odniesieniu do jednego typu pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego nie może być złożony w więcej niż jednym Państwie Członkowskim. Dla każdego typu podlegającego homologacji jest składany odrębny wniosek.

Artykuł 4

Proces homologacji typu

1. Każde Państwo Członkowskie udzieli:

a) homologacji typu pojazdu dla:

— typu pojazdu, który odpowiada informacjom szczegółowym zawartym w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne wszystkich odpowiednich szczegółowych dyrektyw, jak podano w załączniku IV,

— typów pojazdów specjalnego przeznaczenia wymienionych w załączniku XI, które odpowiadają informacjom szczegółowym zawartym w folderze informacyjnym i które spełniają wymagania techniczne szczegółowych dyrektyw, jak wskazano w odpowiedniej kolumnie załącznika XI.

Niniejszy proces jest wypełniany poprzez procedury określone w załączniku V;

b) wielostopniowej homologacji typu dla typów pojazdu podstawowego, niekompletnego lub skompletowanego, które są zgodne z informacjami szczegółowymi zawartymi w folderze informacyjnym i które spełniają wymagania techniczne odpowiednich szczegółowych dyrektyw, jak podano w załączniku IV lub XI, biorąc pod uwagę stan kompletacji typu pojazdu.

Niniejszy proces jest wypełniany poprzez procedury określone w załączniku XIV;

c) homologacji typu układu do typów pojazdów, które są zgodne z informacjami szczegółowymi zawartymi w folderze informacyjnym i które spełniają wymagania techniczne ►M12 odpowiednia oddzielna dyrektywa wymieniona w załączniku IV lub XI ◄ ;

d) homologacji typu części lub oddzielnego zespołu technicznego, który jest zgodny z informacjami szczegółowymi zawartymi w folderze informacyjnym i który spełnia wymagania techniczne zawarte w ►M12 odpowiednia oddzielna dyrektywa wymieniona w załączniku IV lub XI ◄ , jeżeli ona wyraźnie tak wskazuje.

W przypadku homologacji pojazdu odnoszącej się do załącznika XI lub art. 8 ust. 2 lit. c) lub w przypadku homologacji układu, części lub odrębnej jednostki technicznej odnoszącej się do załącznika XI lub art. 8 ust. 2 lit. c) oraz zawierającej ograniczenia lub wyłączenia od niektórych przepisów odpowiedniej oddzielnej dyrektywy, świadectwo homologacji zawiera ograniczenia swojej ważności oraz przyznane wyłączenia ►M17 ————— ◄ .

W przypadku gdy dane podane w folderach informacyjnych określone w lit. a)-d) zawierają przepisy dotyczące pojazdów szczególnego przeznaczenia określonych w odpowiednich kolumnach załącznika XI i dodatków do niego, świadectwo homologacji również zawiera takie przepisy i wyłączenia.

2. Jednakże jeżeli Państwo Członkowskie stwierdza, że pojazd, układ, część lub oddzielny zespół techniczny, który spełnia przepisy ust. 1, stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego, może ono odmówić udzielenia homologacji typu. Powiadamia ono niezwłocznie o tym inne Państwa Członkowskie i Komisję, podając przyczyny, na jakich oparta jest jego decyzja.

3. Każde Państwo Członkowskie wypełnia wszystkie sekcje świadectwa homologacji typu (którego wzory są podane w załączniku VI do niniejszej dyrektywy i w Załączniku do każdej ze szczegółowych dyrektyw) dla każdego homologowanego typu pojazdu, układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego i ponadto wypełnia odpowiednie sekcje dokumentu zawierającego wyniki badań, dołączonego do świadectwa homologacji pojazdu (którego wzór jest podany w załączniku VIII) oraz zestawia lub weryfikuje zawartość spisu treści do pakietu informacyjnego. Świadectwa homologacji są ponumerowane zgodnie z metodą opisaną w załączniku VII. Wypełnione świadectwa i dołączone do nich dokumenty zostają dostarczone wnioskodawcy.

4. Jeżeli część lub oddzielny zespół techniczny podlegający homologacji spełnia swoje funkcje i ma szczególne cechy jedynie w połączeniu z innymi częściami pojazdu i z tego względu zgodność z jednym lub więcej wymaganiem może zostać zweryfikowana jedynie wówczas, gdy część lub oddzielny zespół techniczny podlegający homologacji działa w połączeniu z inną częścią pojazdu, zarówno imitowaną, jak i rzeczywistą, zakres homologacji typu części lub oddzielnego zespołu technicznego musi być odpowiednio ograniczony. Świadectwo homologacji typu części lub oddzielnego zespołu technicznego zawiera zatem wszelkie ograniczenia dotyczące jego zastosowania i wskazuje wszelkie warunki jego instalowania. Przestrzeganie tych ograniczeń i warunków jest weryfikowane w momencie homologacji typu pojazdu.

5. Organ udzielający homologacji w każdym Państwie Członkowskim, w terminie jednego miesiąca, wysyła do organów udzielających homologacji w innych Państwach Członkowskich egzemplarz świadectwa homologacji typu (wraz z dołączonymi do niego dokumentami) dla każdego typu pojazdu, któremu udzielił homologacji, odmówił homologacji lub cofnął homologację.

6. Organ udzielający homologacji w każdym Państwie Członkowskim wysyła co miesiąc do organów udzielających homologacji w innych Państwach Członkowskich wykaz (zawierający szczegółowe dane pokazane w załączniku XIII) dotyczący układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, któremu udzielił homologacji, odmówił homologacji lub cofnął homologację w ciągu tego miesiąca; ponadto, po otrzymaniu wniosku od organu udzielającego homologacji innego Państwa Członkowskiego, wysyła ono niezwłocznie egzemplarz świadectwa homologacji typu układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego i/lub pakietu informacyjnego dla każdego typu układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, któremu udzielił homologacji, odmówił homologacji lub cofnął homologację.

Artykuł 5

Zmiany do homologacji

1. Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu, musi podjąć niezbędne środki w celu zapewnienia sobie możliwości uzyskania informacji na temat wszelkich zmian danych zawartych w pakiecie informacyjnym.

2. Wniosek o zmianę homologacji typu składa się wyłącznie w tym Państwie Członkowskim, które pierwotnie udzieliło homologacji typu.

3. W przypadku zmiany danych zawartych w pakiecie informacyjnym dotyczących homologacji układu, części lub odrębnej jednostki technicznej, organ udzielający homologacji danego Państwa Członkowskiego wydaje poprawioną(-ne) stronę(-ny) pakietu informacyjnego zgodnie z potrzebami, zaznaczając na każdej poprawionej stronie charakter zmian oraz datę ponownego wydania; uznaje się, że skonsolidowana, uaktualniona wersja pakietu informacyjnego, któremu towarzyszy szczegółowy opis zmiany, również spełnia ten wymóg.

Przy każdym wydaniu poprawionych stron lub skonsolidowanej, uaktualnionej wersji dokonuje się zmiany w indeksie do pakietu informacyjnego (dołączonego do świadectwa homologacji), podając najnowszą datę poprawionych stron lub datę skonsolidowanej, uaktualnionej wersji.

Jeśli ponadto zmieniła się informacja podana na świadectwie homologacji (z wyjątkiem załączników do niego) lub, gdy od daty podanej na świadectwie homologacji zmieniły się wymogi dyrektywy, poprawkę określa się jako „rozszerzenie”, a organ udzielający homologacji danego Państwa Członkowskiego wydaje poprawione świadectwo homologacji (określone przez numer rozszerzenia), przedstawiające jasno powody wydania rozszerzenia oraz datę ponownego wydania.

Jeśli organ udzielający homologacji danego Państwa Członkowskiego uzna, że poprawka do pakietu informacyjnego uzasadnia przeprowadzenie nowych badań i kontroli, informuje o tym producenta oraz wydaje dokumenty wymienione w akapicie pierwszym, drugim i trzecim dopiero po pomyślnym przeprowadzeniu nowych badań lub kontroli.

4. Jeśli w przypadku homologacji typu pojazdu zmienią się dane zawarte w pakiecie informacyjnym, organ udzielający homologacji danego Państwa Członkowskiego wydaje poprawioną stronę(-ny) pakietu informacyjnego zgodnie z potrzebami, zaznaczając na każdej poprawionej stronie charakter takiej zmiany oraz datę ponownego wydania; uznaje się, że skonsolidowana, uaktualniona wersja pakietu informacyjnego, któremu towarzyszy szczegółowy opis zmiany, również spełnia ten wymóg.

Przy każdym wydaniu poprawionych stron lub skonsolidowanej, uaktualnionej wersji również dokonuje się zmian w indeksie do pakietu informacyjnego (dołączonego do świadectwa homologacji), podając najnowszą datę poprawionych stron lub datę wydania skonsolidowanej uaktualnionej wersji.

Jeśli ponadto wymagane są dalsze kontrole lub, gdy zmieniła się informacja na świadectwie homologacji (z wyjątkiem załączników do niego) albo, gdy od daty podanej na świadectwie homologacji zmieniły się wymagania jakiejkolwiek z oddzielnych dyrektyw mających zastosowanie do daty, od której zabronione jest wejście pojazdu do użytku, zmianę określa się jako „rozszerzenie”, a organ udzielający homologacji danego Państwa Członkowskiego wydaje poprawione świadectwo homologacji (określone przez numer rozszerzenia), przedstawiając jasno powody wydania rozszerzenia oraz datę ponownego wydania.

Jeśli organ udzielający homologacji danego Państwa Członkowskiego uznaje, że zmiana w pakiecie informacyjnym wymaga przeprowadzenia nowych badań i kontroli, informuje o tym producenta oraz wydaje dokumenty wymienione w pierwszym, drugim i trzecim akapicie dopiero po pomyślnym przeprowadzeniu nowych badań lub kontroli. Poprawione dokumenty są przesyłane do wszystkich pozostałych organów udzielających homologacji w terminie do jednego miesiąca.

5. W przypadku gdy staje się oczywiste, że homologacja typu pojazdu wkrótce utraci ważność, ponieważ jedna lub więcej z oddzielnych dyrektyw, określonych w pakiecie informacyjnym, wkrótce utraci ważność lub z powodu wprowadzenia nowej oddzielnej dyrektywy do części I załącznika V, organ udzielający homologacji Państwa Członkowskiego, które udzieliło homologacji w terminie nie krótszym niż jeden miesiąc przed upływem ważności homologacji typu pojazdu przekaże ten fakt organom udzielającym homologacji pozostałych Państw Członkowskich wraz ze wskazaniem odpowiedniej daty lub numeru identyfikacyjnego ostatniego pojazdu wyprodukowanego zgodnie ze starym świadectwem.

6. W odniesieniu do kategorii pojazdów, których nie dotyczy zmiana wymagań w oddzielnych dyrektywach lub w niniejszej dyrektywie, nie są wymagane zmiany do homologacji.

Artykuł 6

Certyfikat zgodności

1. Producent, w ramach swych uprawnień, jako posiadacz homologacji typu pojazdu, wydaje certyfikat zgodności (którego wzory są podane w załączniku IX), który towarzyszy każdemu pojazdowi, skompletowanemu lub niekompletnemu, wyprodukowanemu zgodnie z homologowanym typem. W przypadku typu pojazdu skompletowanego lub niekompletnego producent wypełnia tylko te punkty na stronie 2 certyfikatu zgodności, które zostały dodane lub zmienione na bieżącym etapie homologacji i, w stosownym przypadku, dołącza do tego świadectwa wszystkie certyfikaty zgodności wydane na poprzednim(-ich) etapie(-ach).

Świadectwo zgodności jest sporządzane w taki sposób, aby zapobiec fałszerstwu. W tym celu druk jest być wykonany na papierze zabezpieczonym przez kolorową grafikę albo znaki wodne ze znakami identyfikacyjnymi producenta.

2. Jednakże Państwo Członkowskie może, do celów podatkowych lub rejestracyjnych pojazdu, po powiadomieniu Komisji i innych Państw Członkowskich z trzymiesięcznym wyprzedzeniem, wnioskować o dodanie do certyfikatu szczegółowych danych niewymienionych w załączniku IX, pod warunkiem że te dane szczegółowe są wyraźnie podane w pakiecie informacyjnym lub mogą być uzyskane z niego w drodze prostego obliczenia.

Państwa Członkowskie mogą również wnioskować, aby certyfikat zgodności zawarty w załączniku IX został wypełniony w taki sposób, aby wskazać na dane niezbędne i wystarczające właściwym organom krajowym do celów podatkowych i rejestracyjnych.

3. Producent, w ramach swych uprawnień jako posiadacz homologacji typu części lub oddzielnego zespołu technicznego, umieszcza na każdej części lub oddzielnym zespole technicznym, wyprodukowanym zgodnie z homologacją typu, nazwę lub znak handlowy, typ i/lub, jeżeli tak przewiduje szczegółowa dyrektywa, znak lub numer homologacji typu. Jednakże w tym ostatnim przypadku producent może dokonać wyboru nieumieszczania nazwy lub znaku handlowego i typu.

4. Producent, w ramach swych uprawnień jako posiadacz świadectwa homologacji typu, które zgodnie z przepisami art. 4 ust. 4 zawiera ograniczenia dotyczące zastosowania, dostarcza wraz z każdą wyprodukowaną częścią lub zespołem szczegółowe informacje dotyczące tych ograniczeń i podaje warunki jego instalowania.

Artykuł 7

Rejestracja i wprowadzenie do użycia

1. Każde Państwo Członkowskie rejestruje, zezwala na sprzedaż lub wprowadzenie do użycia nowych pojazdów, z przyczyn odnoszących się do ich budowy i działania, wtedy i tylko wtedy, gdy towarzyszy im ważny certyfikat zgodności. W przypadku pojazdów niekompletnych każde Państwo Członkowskie zezwala na sprzedaż takich pojazdów, ale może odmówić ich stałej rejestracji i wprowadzenia do użycia, dopóki nie zostaną skompletowane.

2. Każde Państwo Członkowskie zezwala na sprzedaż lub wprowadzenie do użycia części lub oddzielnych zespołów technicznych, wtedy i tylko wtedy, gdy spełniają one wymagania odpowiedniej szczegółowej dyrektywy i wymagania, określone w art. 6 ust. 3, pod warunkiem że nie stosuje się to do części i oddzielnych zespołów technicznych przeznaczonych do stosowania w pojazdach, które są w całości lub częściowo wyłączone lub nie są objęte niniejszą dyrektywą.

3. Jeżeli Państwo Członkowskie stwierdza, że pojazdy, części lub oddzielne zespoły techniczne poszczególnego typu stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego, mimo że towarzyszy im ważny certyfikat zgodności lub są właściwie oznakowane, wówczas państwo to może, maksymalnie przez okres sześciu miesięcy, odmówić rejestracji takich pojazdów lub może zabronić sprzedaży lub wprowadzenia do użycia na swoim terytorium takich pojazdów, części lub oddzielnych zespołów technicznych. Powiadamia ono niezwłocznie o tym inne Państwa Członkowskie i Komisję, podając przyczyny, na jakich oparta została jego decyzja. Jeżeli Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu, kwestionuje zgłoszone mu zagrożenie dla bezpieczeństwa drogowego, zainteresowane Państwa Członkowskie starają się rozstrzygnąć spór. Komisja jest informowana i, gdzie to konieczne, prowadzi stosowne konsultacje w celu osiągnięcia rozstrzygnięcia.

Artykuł 8

Wyłączenia i procedury alternatywne

1. Wymagań art. 7 ust. 1 nie stosuje się do:

— pojazdów przeznaczonych do użytku w służbach wojskowych, obronie cywilnej, straży pożarnej i w siłach odpowiedzialnych za utrzymanie porządku publicznego,

— pojazdów homologowanych zgodnie z ust. 2.

2. Każde Państwo Członkowskie może, na wniosek producenta, dokonać wyłączenia spod jednego lub więcej przepisów jednej lub więcej szczegółowych dyrektyw:

a) Pojazdów produkowanych w małych seriach

W tym przypadku roczna ilość pojazdów z rodziny typów zarejestrowanych, sprzedanych lub wprowadzonych do użycia w tym Państwie Członkowskim nie jest ograniczona do ilości większej niż podana w załączniku XII. Każdego roku Państwa Członkowskie przesyłają Komisji wykaz takich homologacji. Państwo Członkowskie udzielające takiej homologacji przesyła egzemplarz świadectwa homologacji wraz z dołączonymi do niego dokumentami do organów udzielających homologacji innych Państw Członkowskich wskazanych przez producenta, podając charakter udzielonych wyłączeń. W ciągu trzech miesięcy te Państwa Członkowskie decydują, czy i dla jakiej ilości jednostek uznają one homologację typu w stosunku do pojazdów, które mają zostać zarejestrowane na ich terytorium. Do celów homologacji udzielonych zgodnie z niniejszą lit. a) wymagania art. 3, 4, 5, 6, 10 i 11 stosuje się jedynie w stopniu, w jakim są uważane przez organ udzielający homologacji za właściwe. W przypadku gdy wyłączenie zostaje udzielone zgodnie z literą a), Państwo Członkowskie może wymagać odpowiedniego alternatywnego przepisu;

b) Pojazdów z końcówki serii produkcji

1) W granicach ►M12 ————— ◄ zawartych w załączniku XII sekcja B oraz w ograniczonym okresie Państwa Członkowskie mogą dokonywać rejestracji i zezwalać na sprzedaż lub wprowadzenie do użycia nowych pojazdów zgodnych z typem pojazdu, którego homologacja typu utraciła ważność na mocy art. 5 ust. 5.

Przepis ten stosuje się jedynie do pojazdów:

— które znajdowały się na terytorium Wspólnoty Europejskiej, oraz

— którym towarzyszył wydany ważny certyfikat zgodności,

kiedy jeszcze była ważna homologacja typu danego pojazdu, ale które nie zostały zarejestrowane lub wprowadzone do użycia przed datą utraty ważności homologacji.

Możliwość ta jest ograniczona do 12 miesięcy dla pojazdów kompletnych i do 18 miesięcy dla pojazdów skompletowanych po dacie, w której homologacja utraciła ważność.

2. Dla stosowania pkt. 1 do jednego lub więcej typów danej kategorii, producent musi złożyć wniosek do właściwej władzy każdego z Państw Członkowskich zainteresowanych wejściem do użytku takich typów pojazdów. Wniosek musi określać techniczne lub gospodarcze powody jego złożenia.

W terminie do trzech miesięcy wspomniane Państwa Członkowskie decydują, czy i dla jakiej liczby jednostek dopuszczą dany typ pojazdu do rejestracji na swoim terytorium.

Każde z Państw Członkowskich zainteresowanych wprowadzeniem do użytkowania takich typów pojazdu jest zobowiązane do zapewnienia, że producent działa zgodnie z wymaganiami przepisów załącznika XII.B.

Państwa Członkowskie przesyłają każdego roku Komisji wykaz przyznanych zwolnień;

c) Pojazdy, części lub odrębne jednostki techniczne oparte na technologiach lub pojęciach, które nie mogą z powodu swojego szczególnego charakteru być zgodne z jednym lub więcej wymaganiami jednej lub więcej z oddzielnych dyrektyw

W takim przypadku Państwo Członkowskie może udzielić homologacji o ważności ograniczonej do swojego terytorium, ale w terminie do jednego miesiąca od daty jej wydania przesyła kopię świadectwa homologacji wraz z załącznikami do niego organom udzielającym homologacji pozostałych Państw Członkowskich oraz Komisji. Jednocześnie przesyła Komisji wniosek o zezwolenie na udzielenie homologacji typu zgodnie z niniejszą dyrektywą. Wnioskowi towarzyszy dokumentacja zawierająca następujące elementy:

— powód, dla którego omawiane technologie lub koncepcje uniemożliwiają spełnienie przez pojazd, element składowy lub oddzielny podzespół wymogów jednej lub więcej odpowiednich oddzielnych dyrektyw,

— opis dziedzin dotyczących bezpieczeństwa i ochrony środowiska oraz podjętych w tej kwestii środków,

— opis badań oraz ich wyniki, wykazujące poziom bezpieczeństwa i ochrony środowiska co najmniej zbliżony do poziomu określonego wymogami jednej lub więcej odpowiednich oddzielnych dyrektyw,

— wnioski o poprawki do odpowiednich oddzielnych dyrektyw lub o nowe odrębne dyrektywy, mające zastosowanie w tej kwestii.

Komisja w terminie do trzech miesięcy od daty przyjęcia kompletnej dokumentacji przedkłada Komitetowi projekt decyzji określony w art. 13. Komisja, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 zadecyduje, czy zezwoli Państwu Członkowskiemu na udzielenie homologacji zgodnie z niniejszą dyrektywą.

Jedynie wniosek o udzielenie homologacji oraz projekt decyzji są przekazane Państwom Członkowskim w ich języku(-ach) narodowym(-ych), jednakże Państwa Członkowskie jako warunek wstępny konieczny do podjęcia decyzji zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13 mogą żądać, aby wszystkie elementy dokumentacji sporządzono w języku oryginalnym.

Jeśli wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie, Państwo Członkowskie może wydać homologację zgodnie z niniejszą dyrektywą. W takich przypadkach decyzja również zawiera ustalenia, czy wprowadzić jakiekolwiek ograniczenia (takie jak okres) jego ważności. Ważność homologacji w żadnym razie nie powinna być krótsza niż 36 miesięcy.

W przypadku dostosowania odpowiednich oddzielnych dyrektyw do postępu technicznego tak, aby pojazdy, części lub odrębne jednostki techniczne, którym zostały przyznane homologacje na podstawie przepisów niniejszej lit. c), spełniały wymogi dyrektywy zmieniającej, Państwa Członkowskie przekształcają takie homologacje w homologacje standardowe, uwzględniając czas potrzebny po to, aby np. producenci mogli zmienić oznakowanie homologacji na częściach. Zmiany takie obejmować będą usunięcie wszelkich odniesień do ograniczeń lub wyłączeń ►M17 ————— ◄ .

Jeżeli nie podjęto niezbędnych kroków dla dostosowania oddzielnej dyrektywy lub dyrektyw, ważność homologacji udzielonych zgodnie z przepisami niniejszej litery można przedłużyć na wniosek Państwa Członkowskiego, które udzieliło homologacji kolejną decyzją podjętą zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13.

3. Świadectwa homologacji wydane zgodnie z ust. 2, których wzory są przedstawione w załączniku VI, nie mogą być zatytułowane „Świadectwo homologacji EWG typu pojazdu”, z wyjątkiem przypadku wymienionego w ust. 2 lit. c), jeżeli Komisja zatwierdziła sprawozdanie.

Artykuł 9

Uznanie równoważnych homologacji

1. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może, na wniosek Komisji, potwierdzić równoważność między warunkami i przepisami dotyczącymi homologacji typu układów, części i oddzielnych zespołów technicznych ustanowionych niniejszą dyrektywą i procedurami ustanowionymi przez regulacje międzynarodowe lub regulacje państw trzecich, w ramach umów wielostronnych lub dwustronnych między Wspólnotą i państwami trzecimi.

2. Zostaje uznana równoważność regulacji międzynarodowych wymienionych w załączniku IV część II z odpowiadającymi im szczegółowymi dyrektywami. Organy Państw Członkowskich udzielające homologacji uznają homologacje zgodne z tymi przepisami i, w stosownym przypadku, odnoszące się do nich znaki homologacji, w miejsce odpowiadających im homologacji i/lub znaków homologacji, zgodnie z równoważnymi szczegółowymi dyrektywami. Wymienione regulacje międzynarodowe zostają opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 10

Zgodność uzgodnień produkcyjnych

1. Państwo Członkowskie udzielające homologacji typu przyjmuje w odniesieniu do tej homologacji niezbędne środki, zgodnie z załącznikiem X, w celu zweryfikowania, w zależności od potrzeby, we współpracy z organami udzielającymi homologacji innych Państw Członkowskich, czy odpowiednie uzgodnienia zostały dokonane dla zapewnienia, że produkcja pojazdów, układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, w odpowiednim przypadku, odpowiada homologowanemu typowi.

2. Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu, podejmuje niezbędne środki, zgodnie z załącznikiem X w odniesieniu do homologacji, w celu zweryfikowania, w zależności od potrzeby, we współpracy z organami udzielającymi homologacji innych Państw Członkowskich, czy uzgodnienia określone w ust. 1 pozostają wciąż odpowiednie i czy produkcja pojazdów, układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych, w odpowiednim przypadku, jest wciąż zgodna z homologowanym typem. ►M12

Weryfikacja mająca na celu zapewnienie zgodności produktów z homologowanym typem będzie ograniczona do procedur określonych w sekcjach 2 i 3 załącznika X oraz w tych oddzielnych dyrektywach, które zawierają szczególne wymagania.

◄

Artykuł 11

Niezgodność z homologowanym typem

1. Brak zgodności z homologowanym typem występuje, jeżeli zostają stwierdzone odchylenia w stosunku do danych zawartych w świadectwie homologacji typu i jeżeli te odchylenia nie zostały dopuszczone na mocy art. 5 ust. 3 lub 4 przez Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu. Pojazd nie jest uważany za odbiegający od homologowanego typu, jeżeli tolerancje dozwolone szczegółową dyrektywą są przestrzegane.

2. Jeżeli Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu, stwierdza, że pojazdy, części lub oddzielne zespoły techniczne, którym towarzyszy certyfikat zgodności lub które posiadają znak homologacji, nie są zgodne z homologowanym przez nie typem, podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, że znajdujące się w produkcji pojazdy, części lub oddzielne zespoły techniczne, w odpowiednim przypadku, ponownie są zgodne z homologowanym typem. Organy udzielające homologacji tego Państwa Członkowskiego powiadamiają swoje odpowiedniki w innych Państwach Członkowskich o przyjętych środkach, które mogą, w razie konieczności, skutkować cofnięciem homologacji typu.

3. Jeżeli Państwo Członkowskie wykazuje, że pojazdy, części lub oddzielne zespoły techniczne, którym towarzyszy certyfikat zgodności, lub które posiadają znak homologacji, nie są zgodne z homologowanym typem, może ono wnioskować, aby Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu, zweryfikowało czy znajdujące się w produkcji pojazdy, części lub oddzielne zespoły techniczne, w odpowiednim przypadku, odpowiadają homologowanemu typowi. Działanie to zostaje podjęte możliwie jak najszybciej, w każdym zaś przypadku w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku.

4. W przypadku:

— homologacji typu pojazdu, jeżeli niezgodność pojazdu wynika wyłącznie z niezgodności układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, lub

— wielostopniowej homologacji, jeżeli niezgodność skompletowanego pojazdu wynika wyłącznie z niezgodności układu, części lub oddzielnego zespołu technicznego, będącego częścią pojazdu niekompletnego lub pojazdem niekompletnym,

organ udzielający homologacji pojazdu wnioskuje do Państwa (Państw) Członkowskiego(-ch), które udzieliło(-y) homologacji typu odpowiedniemu układowi, części, oddzielnemu zespołowi technicznemu lub niekompletnemu pojazdowi, aby podjęło(-y) niezbędne działanie, w celu zapewnienia ponownej zgodności z homologowanym typem pojazdów będących w produkcji. Działanie to zostaje podjęte możliwie jak najszybciej, w każdym zaś przypadku w ciągu sześciu miesięcy od daty wniosku, w razie konieczności, z udziałem wnioskującego Państwa Członkowskiego. Jeżeli zostaje ustalony brak zgodności, organy Państwa Członkowskiego udzielające homologacji, które udzieliły jej układowi, części lub oddzielnemu zespołowi technicznemu lub pojazdowi niekompletnemu, podejmują środki określone w ust. 2.

5. Organy Państw Członkowskich udzielające homologacji powiadamiają się wzajemnie, w ciągu miesiąca, o każdym cofnięciu homologacji typu i o przyczynach zastosowania takiego środka.

6. Jeżeli Państwo Członkowskie, które udzieliło homologacji typu, kwestionuje zgłoszony mu brak zgodności, zainteresowane Państwo Członkowskie stara się rozstrzygnąć spór. Komisja jest o tym informowana i, w razie konieczności, prowadzi właściwe konsultacje w celu osiągnięcia rozstrzygnięcia.

Artykuł 12

Powiadamianie o decyzjach i przysługujących środkach odwoławczych

Wszystkie decyzje podjęte zgodnie z przepisami przyjętymi w wykonaniu niniejszej dyrektywy, odmawiające udzielenia lub cofające homologację typu, odmawiające rejestracji lub zabraniające sprzedaży, podają szczegółowo przyczyny, na jakich zostały one oparte. Wszelkie decyzje są zgłaszane stronie zainteresowanej, która w tym samym czasie zostaje poinformowana o przysługujących jej, na mocy obowiązujących w Państwach Członkowskich ustawodawstw, środkach odwoławczych oraz o terminach korzystania z nich.

Artykuł 13

Dostosowanie załączników

▼M19

1. Komisję wspomaga komitet o nazwie „Komitet ds. Dostosowania do Postępu Technicznego”.

2. Wszystkie zmiany konieczne do dostosowania:

— załączników do niniejszej dyrektywy, lub

— przepisów szczegółowych dyrektyw, jeżeli nie stanowią one inaczej,

zostają przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 3. Procedurę tę stosuje się również do wprowadzania do szczegółowych dyrektyw przepisów w sprawie homologacji typu oddzielnych zespołów technicznych.

▼M19

3. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE ( 4 ).

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

4. Jeżeli Rada, stanowiąc w sprawie wniosku Komisji, przyjmuje nową szczegółową dyrektywę, na podstawie tego samego wniosku przyjmuje ona stosowne zmiany do odpowiednich załączników do niniejszej dyrektywy.

5. Jeśli Komisja przyjmuje zmiany do oddzielnej dyrektywy, na podstawie tych samych poprawek przyjmuje odpowiednie zmiany do odpowiednich załączników do niniejszej dyrektywy.

▼M19

6. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 14

Powiadamianie organów udzielających homologacji i służb technicznych

1. Państwa Członkowskie podają Komisji i innym Państwom Członkowskim nazwy i adresy:

— organów udzielających homologacji typu i, w stosownym przypadku, dziedziny, za które organy te są odpowiedzialne, oraz

— służb technicznych, które ustanowiły, wymieniając, dla których procedur badawczych służby te zostały wyznaczone. Wyznaczone służby muszą odpowiadać zharmonizowanym normom w sprawie działania laboratoriów badawczych (EN 45001), z zastrzeżeniem następujących przepisów:

—

i) producent nie może zostać uznany za służbę techniczną z wyjątkiem przypadku, gdy szczegółowe dyrektywy wyraźnie to przewidują;

ii) do celów niniejszej dyrektywy nie uważa się za wyjątkowe, aby służba techniczna, za zgodą organu udzielającego homologacji, korzystała z urządzeń zewnętrznych.

2. Uważa się, że wyznaczona służba spełnia zharmonizowane normy, jednakże w stosownym przypadku, Komisja może zażądać dostarczenia dodatkowych dowodów.

Służby państw trzecich mogą zostać wyznaczone jedynie jako służby techniczne w ramach umowy dwustronnej lub wielostronnej między Wspólnotą i państwami trzecimi.

WYKAZ ZAŁĄCZNIKÓW

Załącznik I	Kompletny wykaz informacji do celów homologacji typu WE pojazdu
Załącznik II	Definicje kategorii i typów pojazdów
Załącznik III	Dokument informacyjny do celów homologacji typu WE pojazdów
Załącznik IV	Wykaz wymogów do celów homologacji typu WE pojazdu
Załącznik V	Procedury stosowane przy homologacji typu WE pojazdu
Załącznik VI	Świadectwo homologacji typu WE pojazdów
Załącznik VII	System przydziału numerów i kodów świadectwom homologacji typu WE
Załącznik VIII	Wyniki badań
Załącznik IX	Świadectwo zgodności WE
Załącznik X	Procedury zgodności produkcji
Załącznik XI	Właściwości i przepisy dotyczące pojazdów specjalnego przeznaczenia
Załącznik XII	Limity małych serii i końcowej partii produkcji
Załącznik XIII	Wykaz homologacji typu WE udzielonych na mocy oddzielnych dyrektyw
Załącznik XIV	Procedury stosowane przy wieloetapowej homologacji typu WE
Załącznik XV	Świadectwo pochodzenia pojazdu — oświadczenie producenta pojazdów podstawowych / niekompletnych należących do kategorii innej niż M1.

ZAŁĄCZNIK I (a)

►(1) M24

►(2) M18

►(1) M21

►(2) M23

►(2) M20

►(2) M27

ZAŁĄCZNIK II

DEFINICJE KATEGORII I TYPÓW POJAZDÓW

A. DEFINICJA KATEGORII POJAZDÓW

Kategorie pojazdów definiuje się zgodnie z następującą klasyfikacją:

(Tam, gdzie w wymienionych poniżej definicjach występuje odniesienie do „masy maksymalnej”, oznacza to „technicznie dopuszczalną maksymalną masę całkowitą”, jak określono w załączniku I pkt 2.8.)

Kategoria M

Pojazdy silnikowe mające co najmniej cztery koła oraz zaprojektowane i zbudowane do przewozu pasażerów.

Kategoria M1

Pojazdy zaprojektowane i zbudowane do przewozu pasażerów, mające nie więcej niż osiem siedzeń oprócz siedzenia kierowcy.

Kategoria M2

Pojazdy zaprojektowane i zbudowane do przewozu pasażerów, mające więcej niż osiem siedzeń oprócz siedzenia kierowcy, i których maksymalna masa nie przekracza 5 ton.

Kategoria M3

Pojazdy zaprojektowane i zbudowane do przewozu pasażerów, mające więcej niż osiem siedzeń oprócz siedzenia kierowcy i których maksymalna masa wynosi ponad 5 ton.

Rodzaje nadwozia oraz kodyfikacje są zdefiniowane w niniejszym załączniku część C pkt 1 (pojazdy kategorii M1) i pkt 2 (pojazdy kategorii M2 i M3) i należy je stosować do celów określonych w tej części załącznika.

Kategoria N

Pojazdy silnikowe mające przynajmniej cztery koła, zaprojektowane i zbudowane do przewozu towarów.

Kategoria N1

Pojazdy zaprojektowane i zbudowane do przewozu towarów, których maksymalna masa nie przekracza 3,5 tony.

Kategoria N2

Pojazdy zaprojektowane i zbudowane do przewozu towarów, których maksymalna masa wynosi ponad 3,5 tony, ale nie przekracza 12 ton.

Kategoria N3

Pojazdy zaprojektowane i zbudowane do przewozu towarów, których maksymalna masa wynosi ponad 12 ton.

W przypadku pojazdu ciągnącego przeznaczonego do sprzężenia z naczepą lub przyczepą z osią centralną, masa, jaką należy rozpatrywać do celów klasyfikacji pojazdu jest masą ciągnika w stanie gotowym do jazdy, powiększoną o masę odpowiadającą maksymalnemu statycznemu pionowemu naciskowi przekazywanemu na pojazd ciągnący przez naczepę lub przyczepę z osią centralną oraz, W przypadku gdy ma zastosowanie, powiększoną o maksymalną masę ładunku samego pojazdu.

Rodzaje nadwozia oraz kodyfikacje odnoszące się do pojazdów kategorii N są zdefiniowane w niniejszym załączniku część C pkt 3 i należy je stosować do celów określonych w tej części załącznika.

Kategoria O

Przyczepy (w tym naczepy).

Kategoria O1

Przyczepy o masie maksymalnej nieprzekraczającej 0,75 tony

Kategoria O2

Przyczepy o masie maksymalnej wynoszącej ponad 0,75 tony, ale nieprzekraczającej 3,5 tony.

Kategoria O3

Przyczepy o masie maksymalnej wynoszącej ponad 3,5 tony, ale nieprzekraczającej 10 ton.

Kategoria O4

Przyczepy o masie maksymalnej ponad 10 ton.

W przypadku naczepy lub przyczepy z osią centralną, maksymalna masa rozpatrywana do celów klasyfikacji przyczepy odpowiada statycznemu pionowemu naciskowi przekazywanemu podłożu przez oś lub osie naczepy lub przyczepy z osią centralną sprzężonej z pojazdem ciągnącym, przy maksymalnym obciążeniu tej naczepy lub przyczepy.

Rodzaje nadwozia oraz kodyfikacje odnoszące się do pojazdów kategorii O są zdefiniowane w niniejszym załączniku część C pkt 4 i należy je stosować do celów określonych w tej części załącznika.

POJAZDY TERENOWE (symbol G)

4.1.

Pojazdy kategorii N1 o maksymalnej masie nieprzekraczającej dwóch ton oraz pojazdy kategorii M1 uważa się za pojazdy terenowe, jeżeli posiadają:

— co najmniej jedną oś przednią i co najmniej jedną oś tylną zaprojektowane tak, aby obie mogły być napędzane równocześnie, w tym pojazdy, których napęd na jedną z osi może zostać odłączony,

— co najmniej jedną blokadę mechanizmu różnicowego lub co najmniej jeden mechanizm o podobnym działaniu oraz jeżeli ich zdolność pokonywania wzniesień, obliczana dla pojazdu bez przyczepy, wynosi 30 %.

Ponadto, muszą one spełniać, co najmniej pięć z następujących sześciu wymogów:

— kąt natarcia wynosi, co najmniej 25°,

— kąt zejścia wynosi, co najmniej 20°,

— kąt pochylenia wynosi, co najmniej 20°,

— prześwit pod osią przednią wynosi, co najmniej 180 mm,

— prześwit pod osią tylną wynosi, co najmniej 180 mm,

— prześwit między osiami wynosi, co najmniej 200 mm.

4.2.

Pojazdy kategorii N1 o maksymalnej masie wynoszącej ponad dwie tony lub kategorii N2, M2 lub M3 o maksymalnej masie nieprzekraczającej 12 ton uważa się za pojazdy terenowe, jeżeli wszystkie ich koła są zaprojektowane tak, aby były napędzane równocześnie, w tym pojazdy, których napęd na jedną z osi może zostać odłączony lub, jeżeli spełnione są następujące trzy warunki:

— co najmniej jedna oś przednia i jedna oś tylna są zaprojektowane tak, aby napędzane były równocześnie, w tym, jeżeli napęd na jedną z osi może zostać odłączony,

— posiadają co najmniej jedną blokadę mechanizmu różnicowego lub co najmniej jeden mechanizm o podobnym działaniu,

— są zdolne pokonywać wzniesienia o nachyleniu 25 %, liczona dla pojazdu bez przyczepy.

4.3.

Pojazdy kategorii M3 o maksymalnej masie powyżej 12 ton lub kategorii N3 uważa się za pojazdy terenowe, jeżeli wszystkie ich koła zaprojektowane są tak, aby były napędzane równocześnie oraz jeżeli napęd na jedną z osi może zostać odłączony lub, jeżeli spełnione są następujące warunki:

— napędzana jest, co najmniej połowa kół,

— posiadają, co najmniej jedną blokadę mechanizmu różnicowego lub, co najmniej jeden mechanizm o podobnym działaniu,

— są zdolne pokonywać wzniesienia o nachyleniu 25 %, liczona dla pojazdu bez przyczepy,

spełniają co najmniej cztery z następujących sześciu wymagań:

— kąt natarcia wynosi, co najmniej 25°,

— kąt zejścia wynosi, co najmniej 25°,

— kąt pochylenia wynosi, co najmniej 25°,

— prześwit pod osią przednią wynosi, co najmniej 250 mm,

— prześwit między osiami wynosi, co najmniej 300 mm,

— prześwit pod osią tylną wynosi, co najmniej 250 mm.

4.4.

Warunki dotyczące obciążenia i sprawdzania.

4.4.1.

Pojazdy kategorii N1 o maksymalnej masie nieprzekraczającej dwóch ton oraz pojazdy kategorii M1 muszą być w stanie gotowym do jazdy, mianowicie z płynem chłodzącym, smarami, paliwem, narzędziami, kołem zapasowym i kierowcą (patrz przypis (°) w załączniku I).

4.4.2.

Pojazdy silnikowe inne niż określone w ppkt. 4.4.1 muszą być obciążone do poziomu technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy podanej przez producenta.

4.4.3.

Wymaganą zdolność do pokonywania wzniesień (25 % i 30 %) sprawdza się obliczeniowo. W wyjątkowych przypadkach placówki techniczne mogą prosić, żeby dany typ pojazdu został im przedstawiony do przeprowadzenia próby.

4.4.4.

Podczas pomiaru kąta natarcia, kąta zejścia i kąta pochylenia, nie bierze się pod uwagę tylnych zabezpieczeń.

4.5.

Definicje i szkice wymiarowe prześwitu pojazdu. (W odniesieniu do definicji kąta natarcia, kąta zejścia, kąta pochylenia, patrz przypisy (na), (nb) i (nc) w załączniku I).

4.5.1.

„Prześwit pojazdu między osiami” oznacza najkrótszą odległość między płaszczyzną podłoża i znajdującym się najniżej stałym punktem pojazdu. Zestawy jezdne wieloosiowe uważa się za oś pojedynczą.

4.5.2.

„Prześwit pojazdu pod osią” oznacza odległość między najwyżej położonym punktem łuku okręgu przechodzącego przez środek powierzchni nośnej kół jednej z osi (kół wewnętrznych w przypadku kół bliźniaczych) a najniżej położonym stałym punktem między kołami pojazdu.

Żadna sztywna część pojazdu nie może znajdować się w zacienionej strefie rysunku. W odpowiednim przypadku, prześwit kilku osi jest wskazywany według ich ułożenia, na przykład 280/250/250.

4.6.	Łączne oznaczenie Symbol „G” łączy się albo z symbolem „M” albo „N”. Na przykład pojazd kategorii N1 dostosowany do użytku terenowego otrzymuje oznaczenie N1G.

„Pojazd specjalnego przeznaczenia” oznacza pojazd kategorii M, N lub O przeznaczony do przewozu pasażerów lub towarów i do pełnienia specjalnej funkcji, która powoduje konieczność specjalnego dostosowania nadwozia i/lub posiadania specjalnego wyposażenia.

5.1.

„Samochód kempingowy” oznacza pojazd specjalnego przeznaczenia kategorii M skonstruowany w taki sposób, aby służył jako mieszkanie, zawierające co najmniej następujące wyposażenie:

— siedzenia i stół,

— miejsca do spania, które mogą być uzyskiwane z rozkładanych siedzeń,

— urządzenia kuchenne, oraz

— szafki.

Wyposażenie to jest umocowane trwale w przedziale mieszkalnym; jednakże, stół może być zaprojektowany tak, aby łatwo można go było wyjąć.

5.2.	„Pojazdy opancerzone” oznaczają pojazdy przeznaczone do ochrony przewożonych pasażerów i/lub towarów, zgodne z wymogami dotyczącymi kuloodpornego poszycia pancernego.

5.3.	„Samochody sanitarne” oznaczają pojazdy silnikowe kategorii M przeznaczone do przewozu osób chorych lub rannych, posiadające do tego celu specjalne wyposażenie.

5.4.	„Karawany” oznaczają pojazdy silnikowe kategorii M przeznaczone do przewozu zmarłych, posiadające do tego celu specjalne wyposażenie.

5.5.	„Przyczepy turystyczne mieszkalne” patrz norma ISO 3833-1977, term nr 3.2.1.3.

5.6.	„Żurawie samojezdne” oznaczają pojazdy specjalnego przeznaczenia kategorii N3, nieposiadające wyposażenia do przewozu towarów, zaopatrzone w dźwig, którego moment podnoszenia jest równy lub przekracza 400 kNm.

5.7.	„Pozostałe pojazdy specjalnego przeznaczenia” oznaczają pojazdy określone w pkt. 5 z wyjątkiem pojazdów określonych w ppkt. 5.1-5.6.

Kodyfikacje „pojazdów specjalnego przeznaczenia” określone są w niniejszym załączniku część C pkt 5, do celów określonych w tej części.

B. DEFINICJA TYPU POJAZDU

Do celów kategorii M1:

„Typ” obejmuje pojazdy, które nie różnią się od siebie co najmniej pod następującymi istotnymi względami:

— producent,

— oznaczenie typu producenta,

— główne względy konstrukcyjne:

—

— podwozie / płyta podłogowa (oczywiste i podstawowe różnice),

— silnik (spalinowy / elektryczny / hybrydowy).

„Wariant” typu oznacza pojazdy w ramach jednego z typów, które nie różnią się od siebie co najmniej pod następującymi istotnymi względami:

— rodzaj nadwozia (np. sedan, hatchback, coupe, kabriolet, kombi, pojazd wielozadaniowy),

— silnik:

—

— zasada działania (jak w załączniku III ppkt 3.2.1.1),

— liczba i układ cylindrów,

— różnice w mocy nie przekraczają 30 % (najwyższa jest 1,3 razy większa od najniższej),

— różnice w pojemności skokowej nie przekraczają 20 % (najwyższa jest 1,2 razy większa od najniższej),

— osie napędzane (liczba, położenie, współpraca),

— osie kierowane (liczba i położenie).

„Wersja” wariantu oznacza pojazdy, które składają się z kombinacji punktów przedstawionych w pakiecie informacyjnym, zgodnie z wymogami załącznika VIII.

W jednej wersji nie można łączyć kilku wymienionych niżej parametrów:

— technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu,

— pojemność skokowa silnika,

— maksymalna moc netto,

— typ skrzyni biegów i liczba przełożeń,

— maksymalna liczba miejsc siedzących określona w załączniku II część C.

Do celów kategorii M2 i M3:

„Typ” obejmuje pojazdy, które nie różnią się od siebie co najmniej pod następującymi istotnymi względami:

— producent,

— oznaczenie typu producenta,

— kategoria,

— główne względy konstrukcyjne:

—

— podwozie / samonośna konstrukcja nadwozia, jedno- / dwupokładowy, łączony / niełączony przegubowo (oczywiste i podstawowe różnice),

— liczba osi,

— silnik (spalinowy / elektryczny / hybrydowy).

„Wariant” typu oznacza pojazdy w ramach jednego z typów, które nie różnią się od siebie co najmniej pod następującymi istotnymi względami:

— klasa określona w dyrektywie 2001/…/WE „Autobusy i autokary” (jedynie dla pojazdów kompletnych),

— zakres zabudowy (np. kompletny / niekompletny),

— silnik:

—

— zasada działania (jak w załączniku III ppkt 3.2.1.1),

— liczba i układ cylindrów,

— różnice w mocy nie przekraczają 50 % (najwyższa jest 1,5 razy większa od najniższej),

— różnice pojemności skokowej nie przekraczają 50 % (najwyższa jest 1,5 razy większa od najniższej),

— położenie (przód, środek, tył),

— różnice pod względem technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy całkowitej pojazdu nie przekraczają 20 % (najwyższa jest 1,2 razy większa od najniższej),

— osie napędzane (liczba, położenie, współpraca),

— osie kierowane (liczba i położenie).

„Wersja” wariantu oznacza pojazdy, które składają się z kombinacji punktów przedstawionych w pakiecie informacyjnym, zgodnie z wymogami załącznika VIII.

Do celów kategorii N1, N2 i N3:

„Typ” obejmuje pojazdy, które nie różnią się od siebie co najmniej pod następującymi istotnymi względami:

— producent,

— oznaczenie typu producenta,

— kategoria,

— główne względy konstrukcyjne:

—

— podwozie / płyta podłogowa (oczywiste i podstawowe różnice),

— liczba osi,

— silnik (spalinowy / elektryczny / hybrydowy).

„Wariant” typu oznacza pojazdy w ramach jednego z typów, które nie różnią się od siebie co najmniej pod następującymi istotnymi względami:

— struktura nadwozia (np. skrzyniowy / wywrotka / cysterna / pojazd ciągnący naczepy) (jedynie w przypadku pojazdów kompletnych),

— zakres zabudowy (np. kompletny / niekompletny),

— silnik:

—

— zasada działania (jak w załączniku III ppkt 3.2.1.1),

— liczba i układ cylindrów,

— różnice w mocy nie przekraczają 50 % (najwyższa jest 1,5 razy większa od najniższej),

— różnice w pojemności skokowej nie przekraczają 50 % (najwyższa jest 1,5 razy większa od najniższej),

— różnice w technicznie dopuszczalnej maksymalnej masie całkowitej pojazdu nie przekraczają 20 % (najwyższa jest 1,2 razy większa od najniższej),

— osie napędzane (liczba, położenie, współpraca),

— osie kierowane (liczba i położenie).

„Wersja” wariantu oznacza pojazdy, które składają się z kombinacji punktów przedstawionych w pakiecie informacyjnym, zgodnie z wymogami załącznika VIII.

Do celów kategorii O1, O2, O3 i O4:

„Typ” obejmuje pojazdy, które nie różnią się od siebie, co najmniej pod następującymi istotnymi względami:

— producent,

— oznaczenie typu producenta,

— kategoria,

— główne względy konstrukcyjne:

—

— podwozie / nadwozie samonośne (oczywiste i podstawowe różnice),

— liczba osi,

— przyczepa z dyszlem / naczepa / przyczepa z osią centralną,

— typ układu hamulcowego (np. bez hamulca / hamowanie bezwładnościowe / wspomagany).

„Wariant” typu oznacza pojazdy w ramach jednego z typów, które nie różnią się od siebie co najmniej pod następującymi istotnymi względami:

— zakres zabudowy (np. kompletny / niekompletny),

— nadwozie (np. mieszkalne / skrzyniowe / cysterna) (jedynie w przypadku pojazdów kompletnych / skompletowanych),

— różnice pod względem technicznie dopuszczalnej maksymalnej masy całkowitej nie przekraczają 20 % (najwyższa jest 1,2 razy większa od najniższej),

— osie kierowane (liczba i położenie),

„Wersja” wariantu oznacza pojazdy, które składają się z kombinacji punktów przedstawionych w pakiecie informacyjnym.

5.	W przypadku wszystkich kategorii: Pełna identyfikacja pojazdu wyłącznie na podstawie oznaczeń typu, wariantu i wersji musi być zgodna z dokładną jedyną definicją wszystkich technicznych właściwości wymaganych dla pojazdu oddawanego do użytku.

C. DEFINICJA TYPU NADWOZIA

(jedynie w przypadku pojazdów kompletnych / skompletowanych)

Typ nadwozia określony w załączniku I, załączniku III część 1 ppkt 9.1 i załączniku IX pkt 37 określa się przy pomocy następującej kodyfikacji:

Samochody osobowe (M1)

AA Sedan

norma ISO 3833-1977, term nr 3.1.1.1, w tym pojazdy osobowe posiadające więcej niż cztery okna boczne.

AB Hatchback

Sedan (AA) z lukiem w tylnej części pojazdu.

AC Kombi

norma ISO 3833-1977, term nr 3.1.1.4

AD Coupe

norma ISO 3833-1977, term nr 3.1.1.5

AE Kabriolet

norma ISO 3833-1977, term nr 3.1.1.6

AF Pojazd wielozadaniowy

Pojazd silnikowy inny niż pojazdy wymienione w AA –AE, przeznaczony do przewozu pasażerów i ich bagaży lub towarów w pojedynczym przedziale. Jednakże, jeżeli pojazd ten spełnia oba następujące warunki:

a) liczba miejsc siedzących, z wyjątkiem miejsca kierowcy, nie przekracza sześciu.

„miejsce siedzące” uznaje się za istniejące, jeżeli pojazd jest wyposażony w „dostępne” miejsca mocowania siedzenia.

„dostępne” oznacza te miejsca mocowania, które mogą być wykorzystywane. Aby zapobiec wykorzystaniu miejsc mocowania jako „dostępnych”, producent powinien fizycznie utrudnić ich wykorzystanie, na przykład poprzez przyspawanie do nich płyt pokrywowych lub przytwierdzenie podobnych elementów stałych, których nie da się usunąć przy użyciu powszechnie dostępnych narzędzi; oraz

b) P — (M + N × 68) >N × 68

gdzie:

technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita pojazdu w kg

masa w stanie gotowym do jazdy w kg

liczba miejsc siedzących, z wyjątkiem miejsca kierowcy

Pojazd taki nie jest uważany za pojazd kategorii M1.

Pojazdy silnikowe kategorii M2 lub M3

Pojazdy klasy I (patrz dyrektywa 2001/…/WE „Autobusy i autokary”)

CA	Jednopokładowe

CB	Dwupokładowe

CC	Łączone przegubowo, jednopokładowe

CD	Łączony przegubowo dwupokładowe

CE	Niskopodłogowe jednopokładowe

CF	Niskopodłogowe dwupokładowe

CG	Łączone przegubowo niskopodłogowe jednopokładowe

CH	Łączony przegubowo niskopodłogowy dwupokładowe

Pojazdy klasy II (patrz dyrektywa 2001/…/WE „autobusy i autokary”)

CI	Jednopokładowe

CJ	Dwupokładowe

CK	Łączone przegubowo bez pokładu górnego

CL	Łączone przegubowo dwupokładowe

CM	Niskopodłogowe bez pokładu górnego

CN	Niskopodłogowe dwupokładowe

CO	Łączone przegubowo niskopodłogowe jednopokładowe

CP	Łączone przegubowo niskopodłogowe dwupokładowe

Pojazdy klasy III (patrz dyrektywa 2001/…/WE „autobusy i autokary”)

CQ	Jednopokładowe

CR	Dwupokładowe

CS	Łączone przegubowo bez pokładu górnego

CT	Łączone przegubowo dwupokładowe

Pojazdy klasy A (patrz dyrektywa 2001/…/WE „autobusy i autokary”)

CU	Jednopokładowe

CV	Niskopodłogowe jednopokładowe

Pojazdy klasy B (patrz dyrektywa 2001/…/WE „autobusy i autokary”)

CWJednopokładowe

Pojazdy silnikowe kategorii N

BA	Samochód ciężarowy	Patrz dyrektywa 1997/27/WE „Masy i wymiary niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep” załącznik I ppkt 2.1.1
BB	Samochód –półciężarówka	Ciężarówka z kabiną zintegrowaną z nadwoziem.
BC	Pojazd ciągnący naczepy	Patrz dyrektywa 1997/27/WE „Masy i wymiary niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep” załącznik I ppkt 2.1.1
BD	Pojazd ciągnący przyczepy (ciągnik drogowy)	Patrz dyrektywa 1997/27/WE „Masy i wymiary niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep” załącznik I ppkt 2.1.1

— Jednakże jeżeli pojazd określony jako BB, posiada technicznie dopuszczalną maksymalną masę nieprzekraczającą 3 500 kg:

—

— posiada ponad sześć miejsc siedzących oprócz siedzenia kierowcy

— lub

— spełnia oba poniższe warunki:

—

a) liczba miejsc siedzących, oprócz siedzenia kierowcy, nie przekracza sześciu, oraz

b) P – (M + N × 68) < = N × 68

— pojazdu takiego nie uważa się za pojazd kategorii N.

— Jednakże, jeżeli pojazd określony jako BA, BB, którego technicznie dopuszczalna maksymalna masa wynosi ponad 3 500 kg oraz dla BC lub BD spełnia co najmniej jeden z następujących warunków:

—

a) liczba miejsc siedzących, z wyjątkiem siedzenia kierowcy, przekracza osiem, lub

b) P – (M + N × 68) < = N × 68

— pojazdu takiego nie uważa się za pojazd kategorii N.

Definicje „miejsc siedzących” oraz P, M i N znajdują się w niniejszym załączniku część C pkt 1.

Pojazdy kategorii O

DA	Naczepa	Patrz dyrektywa 1997/27/WE „Masy i wymiary niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep” załącznik I ppkt 2.1.2
DB	Przyczepa z dyszlem	Patrz dyrektywa 1997/27/WE „Masy i wymiary niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep” załącznik I ppkt 2.2.3
DC	Przyczepa z osią centralną	Patrz dyrektywa 1997/27/WE „Masy i wymiary niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep” załącznik I ppkt 2.2.4

Pojazdy specjalnego przeznaczenia

SA	Samochody kempingowe	(Patrz załącznik IIA ppkt 5.1)
SB	Samochody opancerzone	(Patrz załącznik IIA ppkt 5.2)
SC	Samochody sanitarne	(Patrz załącznik IIA ppkt 5.3)
SD	Karawany	(Patrz załącznik IIA ppkt 5.4)
SE	Przyczepy mieszkalne	(Patrz załącznik IIA ppkt 5.5)
SF	Żurawie samojezdne	(Patrz załącznik IIA ppkt 5.6)
SG	Inne pojazdy specjalnego przeznaczenia	(Patrz załącznik IIA ppkt 5.7)

ZAŁĄCZNIK III

►(1) M24

ZAŁĄCZNIK IV

WYKAZ WYMOGÓW DO CELÓW HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDÓW

CZĘŚĆ I

Przedmiot

Numer dyrektywy

Odniesienie do Dziennika Urzędowego

Stosowanie

1. Poziomy hałasu

70/157/EWG

L 42 z 23.2.1970, str. 16

2. Emisje

70/220/EWG

L 76 z 6.4.1970, str. 1

3. Zbiorniki ciekłego paliwa / tylne zabezpieczenia

70/221 /EWG

L 76 z 6.4.1970, str. 23

X (1)

4. Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną

70/222/EWG

L 76 z 6.4.1970, str. 25

5. Układ kierowniczy

70/311/EWG

L 133 z 18.6.1970, str. 10

6. Zamki i zawiasy

70/387/EWG

L 176 z 10.8.1970, str. 5

7. Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze

70/388/EWG

L 176 z 10.8.1970, str. 12

▼M21

8. Urządzenia służące do pośredniego widzenia

2003/97/WE

L 25 z 29.1.2004

9. Układy hamulcowe

71/320/EWG

L 202 z 6.9.1971, str. 37

10. Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych

72/245/EWG

L 152 z 6.7.1972, str.15

11. Dymienie (diesel)

72/306/EWG

L 190 z 20.8.1972, str. l

12. Wyposażenie wnętrza

74/60/EWG

L 38 z 11.2.1974, str. 2

13. Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenie unieruchamiające

74/61/EWG

L 38 z 11.2.1974, str. 22

14. Bezpieczne układy kierownicze

74/297/EWG

L 165 z 20.6.1974, str. 16

15. Wytrzymałość siedzeń

74/408/EWG

L 221 z 12.8.1974, str. 1

16. Wystające elementy zewnętrzne

74/483/EWG

L 256 z 2.10.1974, str. 4

17. Prędkościomierz i bieg wsteczny

75/443/EWG

L 196 z 26.7.1975, str. 1

18. Tabliczki znamionowe

76/114/EWG

L 24 z 30.1.1976, str. 1

19. Punkty mocowania pasów bezpieczeństwa

76/115/EWG

L 24 z 30.1.1976, str. 6

20. Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej

76/756/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 1

21. Światła odblaskowe

76/757/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 32

22. Światła obrysowe, światła pozycyjne tylne (boczne), światła pozycyjne przednie (boczne), światła stopu, światła obrysowe boczne, światła dzienne

76/758/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 54

23. Kierunkowskazy

76/759/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 71

24. Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej

76/760/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 85

25. Reflektory (w tym żarówki)

76/761/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 96

26. Przednie reflektory przeciwmgielne

76/762/EWG

L 262 z 27.9.1976, str. 122

27. Haki holownicze

77/389/EWG

L 145 z 13.6.1977, str. 41

28. Tylne światła przeciwmgielne

77/538/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 60

29. Światła cofania

77/539/EWG

L 220 z 29. 8.1977, str. 72

30. Światła postojowe

77/540/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 83

31. Pasy bezpieczeństwa

77/541/EWG

L 220 z 29.8.1977, str. 95

32. Pole widzenia z przodu

77/649/EWG

L 267 z 19.10.1977, str. 1

33. Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli

78/316/EWG

L 81 z 28.3.1978, str. 3

34. Odszranianie / Odmgławianie

78/317/EWG

L 81 z 28.3.1978, str. 27

(2)

35. Wycieraczki i spryskiwacze

78/318/EWG

L 81 z 28.3.1978, str. 49

(3)

36. Systemy grzejne

2001/56/EWG

L 292 z 9.11.2001, str. 21

37. Osłony kół

78/549/EWG

L 168 z 6.6.1978, str. 45

38. Zagłówki

78/932/EWG

L 325 z 20.11.1978, str. 1

▼M22

39. Emisje CO2/zużycie paliwa

80/1268/EWG

L 375, z 31.12.1980, str. 36

40. Moc silnika

80/1269/EWG

L 375 z 1.12.1980, str. 46

41. Emisje z silników diesla

88/77/EWG

L 36 z 9.2.1988, str. 33

42. Zabezpieczenia boczne

89/297/EWG

L 124 z 5.5.1989, str. 1

43. Osłony przeciwrozbryzgowe

91/226/EWG

L 103 z 23.4.1991, str. 5

44. Masy i wymiary (samochody osobowe)

92/21/EWG

L 129, 14.5.1992, str. 1

45. Szyby bezpieczne

92/22/EWG

L 129 z 14.5.1992, str. 11

46. Opony

92/23/EWG

L 129 z 14.5.1992, str. 95

47. Urządzenia ograniczające prędkość

92/24/EWG

L 129 z 14.5.1992, str. 154

48. Masy i wymiary (pojazdy inne niż określone w pkt. 44)

97/27/WE

L 233 z 28.8.1997, str. 1

49. Wystające elementy zewnętrzne kabin

92/114/EWG

L 409 z 31.12.1992, str. 17

50. Urządzenia sprzęgające

94/20/WE

L 195 z 29.7.1994, str. 1

X (4)

51. Palność

95/28/WE

L 281 z 23.11.1995, str. 1

▼M18

52. Autobusy i autokary

…/…/WE

M2 X

M3 X

53. Zderzenie czołowe

96/79/WE

L 18 z 21.1.1997, str. 7

54. Zderzenie z boku

96/27/WE

L 169 z 8.7.1996, str. 1

55.

56. Pojazdy przeznaczone do transportu towarów niebezpiecznych

98/91/WE

L 11 z 16.1.1999, str. 25

X (5)

57. Przednie urządzenie zapobiegające przed wjechaniem pod pojazd

2000/40/WE

L 203 z 10.8.2000, str. 9

▼M20

58. Ochrona pieszych

2003/102/WE

Dz.U. L 321 z 6.12.2003, str. 15.

X (6)

X (6) (7)

▼M26

59. Zdolność do recyklingu

2005/64/WE

L 310 z 25 listopada 2005 r., str. 10

—

▼M27

60. Przedni układ zabezpieczający

2005/66/WE

L 309, 25.11.2005, str. 37

X (8)

▼M29

61. System klimatyzacji

2006/40/WE

L 161 z 14.6.2006, str. 12

X ()

(1) W przypadku pojazdów napędzanych LPG lub sprężonym NG, do czasu przyjęcia odpowiednich zmian do dyrektywy 70/221/EWG w celu objęcia zbiorników na LPG i sprężony NG, wymagana jest homologacja typu pojazdu zgodnie z Regulaminem 67-01 lub 110 EKG ONZ.

(2) Pojazdy tej kategorii wyposażone są w odpowiednie urządzenie do odszraniania i odmgławiania szyby przedniej.

(3) Pojazdy tej kategorii wyposażone są w odpowiednie wycieraczki i spryskiwacze szyby przedniej.

(4) Wymogi dyrektywy 94/20/WE stosują się jedynie do pojazdów wyposażonych w urządzenia sprzęgające.

(5) Wymogi dyrektywy 98/91/WE stosują się jedynie wtedy, gdy producent stara się o homologację typu WE pojazdu przeznaczonego do transportu towarów niebezpiecznych

(6) masa maksymalna nieprzekraczająca 2,5 tony.

(7) pochodzące od pojazdów kategorii M1.

(8) dopuszczalna masa maksymalna nieprzekraczająca 3,5 tony.

(9) Tylko w przypadku pojazdów kategorii N1 klasy I, jak określono w pierwszej tabeli w pkt 5.3.1.4 załącznika I do dyrektywy 70/220/EWG, w postaci zamieszczonej przez dyrektywę 98/69/WE.

X Dyrektywa mająca zastosowanie.

CZĘŚĆ II

Przedmiot	Numer podstawowego regulaminu EKG ONZ	Seria zmian
1. Poziomy głośności	51	02
1. Zamienne układy tłumienia	59	00
2. Emisje	83	03
2. Zamienne katalizatory	103	00
3. Tylne zabezpieczenia	58	01
3. Zbiorniki paliwa	34	01
3. Zbiorniki paliwa	67	01
3. Zbiorniki paliwa	110	00
5. Siła kierowania	79	01
6. Zamki i zawiasy	11	02
7. Dźwiękowy sygnał ostrzegawczy	28	00
8. ►M21 Urządzenia służące do pośredniego widzenia ◄	46	01
9. Hamowanie	13	09
9. Hamowanie	13H	00
10. Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych	10	02
11. Dymienie z silników diesla	24	03
12. Wyposażenie wnętrza	21	01
13. Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem	18	02
13. Urządzenie unieruchamiające	97	00
13. Systemy alarmowe	97	00
14. Zachowanie się mechanizmu kierowania pod wpływem uderzenia	12	03
15. Wytrzymałość siedzeń	17	06
15. Wytrzymałość siedzeń (autobusy i autokary)	80	01
16. Wystające elementy zewnętrzne	26	02
17. Prędkościomierz	39	00
19. Punkty mocowania pasów bezpieczeństwa	14	04
20. Instalacji urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej	48	01
21. Światła odblaskowe	3	02
22. Światła obrysowe / światła pozycyjne przednie (boczne) / światła pozycyjne tylne (boczne) / światła stopu	7	02
22. Światła dzienne	87	00
22. Światła obrysowe boczne	91	00
23. Kierunkowskazy	6	01
24. Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej	4	00
25. Reflektory (R2 i HS1)	1	01
25. Reflektory (typu „sealed beam”)	5	02
25. Reflektory (H1, H2, H3, HB3, HB4, H7, i/lub H8)	8	04
25. Reflektory (H4)	20	02
25. Reflektory (halogenowe typu „sealed beam”)	31	02
25. Żarówki do stosowania w homologowanych światłach	37	03
25. Reflektory z wyładowczymi źródłami światła	98	00
25. Wyładowcze źródła światła do homologowanych świateł wyładowczych	99	00
26. Przednie reflektory przeciwmgielne	19	02
28. Tylne światła przeciwmgielne	38	00
29. Światła cofania	23	00
30. Światła postojowe	77	00
31. Pasy bezpieczeństwa	16	04
31. Urządzenia przytrzymujące dla dzieci	44	03
38. Zagłówki (łączone z siedzeniami)	17	06
38. Zagłówki	25	04
39. Zużycie paliwa	101	00
40. Moc silnika	85	00
41. Emisje z silników diesla	49	02
42. Ochrona boczna	73	00
45. Szyby bezpieczne	43	00
46. Opony pojazdów silnikowych i ich przyczep	30	02
46. Opony pojazdów użytkowych i ich przyczep	54	00
46. Dojazdowe koła / opony zapasowe	64	00
47. Urządzenia ograniczające prędkość	89	00
52. Wytrzymałość konstrukcji (autobusy)	66	00
▼M18
52. Wytrzymałość konstrukcji nośnej (autobusy)	66	1 do 00
▼M17
57. Przednie urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod pojazd	93	00
(1) W przypadku gdy oddzielne dyrektywy zawierają wymagania dotyczące instalacji, stosuje się je również do elementów składowych i odrębnych zespołów technicznych zatwierdzonych zgodnie z regulaminami Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych. (2) Odnośnie do późniejszych zmian patrz najnowsza wersja dokumentu EKG ONZ TRANS/WP.29/343.

ZAŁĄCZNIK V

PROCEDURY STOSOWANE PRZY HOMOLOGACJI TYPU WE POJAZDU

W przypadku wniosku o udzielenie homologacji typu całego pojazdu, organ udzielający homologacji typu WE musi:

a) sprawdzić, czy wszystkie homologacje typu WE wydane na podstawie oddzielnych dyrektyw mają zastosowanie do odpowiedniej normy wynikającej z odpowiedniej oddzielnej dyrektywy;

b) upewnić się, na podstawie dokumentacji, czy specyfikacja(-e) i dane dotyczące pojazdu, zawarte w części I dokumentu informacyjnego pojazdu znajdują się wśród danych w pakietach informacyjnych i/lub świadectwach homologacji wydawanych na podstawie odpowiedniej oddzielnej dyrektywy; jeżeli numer punktu z części I dokumentu informacyjnego nie znajduje się w pakiecie informacyjnym oddzielnej dyrektywy potwierdzić, że odpowiednia część lub właściwość są zgodne z danymi szczegółowymi zawartymi w dokumencie informacyjnym;

c) przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie, na wybranej próbce pojazdów należących do typu, który ma być przedmiotem homologacji, kontroli części i układów pojazdu w celu sprawdzenia, czy pojazd(-y) jest (są) skonstruowany(-e) zgodnie z odpowiednimi danymi, zawartymi w uwierzytelnionym pakiecie informacyjnym w zakresie wszystkich homologacji typu WE wydanych na mocy oddzielnych dyrektyw;

d) przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie kontroli odpowiednich instalacji w zakresie oddzielnych zespołów technicznych W przypadku gdy ma to zastosowanie;

e) przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie niezbędnych kontroli w zakresie obecności urządzeń przewidzianych w załączniku IV część I przypisy (1) i (2) W przypadku gdy ma to zastosowanie.

Liczba pojazdów, które należy kontrolować do celów pkt. 1 lit. c) musi być wystarczająca, aby umożliwić odpowiednią kontrolę różnych kombinacji, którym ma zostać udzielona homologacja typu, według następujących kryteriów:

Kategoria pojazdu	M1	M2	M,	N1	N2	N3	O1	O2	O3	O4
Kryteria
Silnik	X	X	X	X	X	X	–	–	–	–
Skrzynia biegów	X	X	X	X	X	X	–	–	–	–
Liczba osi	–	X	X	X	X	X	X	X	X	X
Osie napędzane (liczba, położenie, współpraca)	X	X	X	X	X	X	–	–	–	–
Osie kierowane (liczba i położenie)	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X
Rodzaje nadwozia	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X
Liczba drzwi	X	X	X	X	X	X	X	X	X	X
Strona, po której znajduje się kierownica	X	X	X	X	X	X	–	–	–	–
Liczba siedzeń	X	X	X	X	X	X	–	–	–	–
Poziom wyposażenia	X	X	X	X	X	X	–	–	–	–

W przypadku braku świadectw homologacji dla jednej ze odpowiednich oddzielnych dyrektyw, organ udzielający homologacji typu WE musi:

a) zorganizować niezbędne badania i kontrole, zgodnie z wymogami każdej z odpowiednich oddzielnych dyrektyw;

b) sprawdzić, czy pojazd odpowiada danym szczegółowym zawartym w dokumencie informacyjnym pojazdu i czy spełnia techniczne wymogi każdej odpowiedniej oddzielnej dyrektywy;

c) przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie kontroli odpowiednich instalacji w zakresie oddzielnych zespołów technicznych W przypadku gdy ma to zastosowanie;

d) przeprowadzić lub nakazać przeprowadzenie niezbędnych kontroli w zakresie obecności urządzeń przewidzianych w załączniku IV część I przypisy (1) i (2) W przypadku gdy ma to zastosowanie.

ZAŁĄCZNIK VI

ZAŁĄCZNIK VII

SYSTEM PRZYDZIAŁU NUMERÓW I KODÓW ŚWIADECTWOM HOMOLOGACJI TYPU WE ( 5 )

Numer homologacji typu WE składa się z czterech sekcji dla homologacji typu całego pojazdu oraz z pięciu sekcji dla homologacji układów, części i oddzielnych zespołów technicznych, zgodnie z informacjami wyszczególnionymi poniżej. We wszystkich przypadkach sekcje oddzielone są od siebie znakiem „*”.

Sekcja 1

Mała litera „e”, po której następuje wyróżniający numer Państwa Członkowskiego wydającego homologację typu WE:

▼A5

1 w odniesieniu do Niemiec;

2 w odniesieniu do Francji;

3 w odniesieniu do Włoch;

4 w odniesieniu do Niderlandów;

5 w odniesieniu do Szwecji;

6 w odniesieniu do Belgii;

7 w odniesieniu do Węgier;

8 w odniesieniu do Republiki Czeskiej;

9 w odniesieniu do Hiszpanii;

11 w odniesieniu do Zjednoczonego Królestwa;

12 w odniesieniu do Austrii;

13 w odniesieniu do Luksemburga;

17 w odniesieniu do Finlandii;

18 w odniesieniu do Danii;

20 w odniesieniu do Polski;

21 w odniesieniu do Portugalii;

23 w odniesieniu do Grecji;

24 w odniesieniu do Irlandii;

26 w odniesieniu do Słowenii;

27 w odniesieniu do Słowacji;

29 w odniesieniu do Estonii;

32 w odniesieniu do Łotwy;

36 w odniesieniu do Litwy;

CY w odniesieniu do Cypru;

MT w odniesieniu do Malty.

Sekcja 2

Numer dyrektywy bazowej.

Sekcja 3

Numer ostatniej dyrektywy zmieniającej mającej zastosowanie do homologacji typu WE.

— W przypadku homologacji typu WE całego pojazdu, oznacza to ostatnią dyrektywę zmieniającą artykuł (lub artykuły) dyrektywy 70/156/EWG.

— Oznacza ostatnią dyrektywę zawierającą właściwe przepisy, z którymi zgodny jest układ, część lub zespół techniczny.

— Jeżeli dyrektywa zawiera różne daty wykonania odnoszące się do różnych norm technicznych, należy dodać literę alfabetu dla określenia normy, zgodnie z którą udzielono homologacji.

Sekcja 4

Czterocyfrowy numer kolejny (rozpoczynający się od zer, jeśli ma to zastosowanie) w przypadku homologacji typu WE całego pojazdu lub cztero-, lub pięciocyfrowy w przypadku homologacji typu WE w zastosowaniu oddzielnej dyrektywy, dla określenia bazowego numeru identyfikacyjnego. Dla każdej bazowej dyrektywy numeracja rozpoczyna się od 0001.

Sekcja 5

Dwucyfrowy numer kolejny (rozpoczynający się od zer, jeśli ma to zastosowanie) dla oznaczenia rozszerzenia. Sekwencja zaczyna się od 00 dla każdego bazowego numeru identyfikacyjnego.

2.	W przypadku homologacji typu WE całego pojazdu sekcję 2 pomija się.

3.	Jedynie na tabliczce(tabliczkach) znamionowej(-ych) pojazdu opuszcza się sekcję 5.

4.	Przykład trzeciej homologacji układu (do tej pory bez rozszerzenia), wydanej przez Francję w odniesieniu do dyrektywy dotyczącej układu hamulcowego: e271/32098/12000300 lub e288/7791/542A000300 w przypadku dyrektywy o dwóch etapach wykonania A i B.

5.	Przykład drugiego rozszerzenia dla czwartej homologacji typu pojazdu, wydanej przez Zjednoczone Królestwo: e1198/140004*02 Przy czym dyrektywa 98/14/WE jest dotychczas ostatnią dyrektywą zmieniającą artykuły dyrektywy 70/156/EWG.

6.	Przykład numeru homologacji typu WE umieszczonego na tabliczce(tabliczkach) znamionowej(-ych) pojazdu: e1198/140004

ZAŁĄCZNIK VIII

ZAŁĄCZNIK IX

ZAŁĄCZNIK X

PROCEDURY ZGODNOŚCI PRODUKCJI

0. ZGODNOŚĆ PRODUKCJI

Zgodność produkcji w celu zapewnienia zgodności z homologowanym typem łącznie z systemami zarządzania jakością określonymi poniżej jako ocena wstępna ( 6 ) oraz weryfikacja przedmiotu homologacji i kontrole odnoszące się do produktów określone poniżej jako uzgodnienia dotyczące zgodności produktów.

1. OCENA WSTĘPNA

1.1.

Organ udzielający homologacji typu WE Państwa Członkowskiego przed udzieleniem homologacji typu WE musi zweryfikować istnienie zadawalających uzgodnień oraz procedur dla zapewnienia skutecznej kontroli, tak aby części, układy, oddzielne zespoły techniczne oraz pojazdy w czasie produkcji były zgodne z homologowanym typem.

1.2.

Wymogi w ppkt. 1.1 należy zweryfikować pod względem wymagań organu udzielającego homologacji typu WE. Organ taki zaaprobuje oceną wstępną wraz z wstępnymi uzgodnieniami dotyczącymi zgodności produktu opisanymi w pkt 2, z uwzględnieniem, jeżeli jest to niezbędne, jednego z uzgodnień opisanych w ppkt 1.2.1-1.2.3 lub kombinacji tych uzgodnień w całości lub częściowo, stosownie do sytuacji.

1.2.1.

Rzeczywistą ocenę wstępną i/lub weryfikację uzgodnień dotyczących zgodności produktu może przeprowadzić organ udzielający homologacji typu WE lub placówka techniczna działająca w imieniu organu udzielającego homologacji typu WE.

1.2.1.1.

Podczas rozpatrywania zakresu oceny początkowej, którą należy przeprowadzić, organ udzielający homologacji może wziąć pod uwagę dostępne informacje odnoszące się do:

świadectwa producenta, opisanego w ppkt. 1.2.3, które nie zostało zakwalifikowane lub uznane na podstawie tego podpunktu,

w przypadku homologacji typu WE części lub oddzielnego zespołu technicznego, oceny systemu jakości przeprowadzane przez producenta(-ów) pojazdu w zakładach producenta elementu składowego lub zespołu technicznego, zgodnie z jednym lub większą liczbą specyfikacji przemysłowych spełniających wymogi normy zharmonizowanej EN ISO 9002-1994 lub EN ISO 9001-2000, z dozwolonym wyłączeniem wymogów związanych z pojęciami projektowania i rozwoju, ppkt 7.3 „Zadowolenie klienta i stałe ulepszanie”.

1.2.2.

Rzeczywista ocena wstępna i / lub weryfikacja uzgodnień dotyczących zgodności produktu może być również przeprowadzona przez organ udzielający homologacji typu WE innego Państwa Członkowskiego lub placówka techniczna wyznaczona do tego celu przez organ udzielający homologacji typu WE. W takim przypadku organ udzielający homologacji typu WE tego Państwa Członkowskiego przygotowuje oświadczenie zgodności, przedstawiające w zarysie obszary oraz urządzenia produkcyjne objęte jego zakresem jako istotne dla homologacji typu WE produktu(-ów) oraz odnoszące się do dyrektywy, zgodnie z którą produkty te mają zostać homologowane ( 7 ). Po otrzymaniu wniosku o wydanie oświadczenia zgodności przez organ udzielający homologacji typu WE Państwa Członkowskiego udzielającego homologacji typu WE, organ udzielający homologacji typu WE innego Państwa Członkowskiego niezwłocznie przesyła oświadczenie zgodności lub powiadamia, że nie jest w stanie wydać takiego oświadczenia. Oświadczenie zgodności zawiera co najmniej:

Grupę lub spółkę:	(np. XYZ samochodowy)
Wyodrębnioną jednostkę:	(np. dział europejski)
Fabryki / zakłady:	(np. fabryka silników 1 (Zjednoczone Królestwo) fabryka pojazdów 2 (Niemcy))
Asortyment pojazdów / części:	(np. wszystkie modele kategorii M1)
Oceniane obszary:	(np. montaż silnika, tłoczenie i montaż karoserii, montaż pojazdu)
Badane dokumenty:	(np. podręcznik i procedury zapewnienia jakości przedsiębiorstwa i zakładu produkcyjnego)
Ocenę:	(np. przeprowadzona: 18-30.9.2001 r.) (np. kontrola planowana na: marzec 2002 r.)

1.2.3.

Organ udzielający homologacji typu WE musi również zaakceptować odpowiednie świadectwa producenta zgodne ze zharmonizowaną normą EN ISO 9002-1994 (której zakres obejmuje lokalizację produkcji i produktu(-ów), które mają być homologowane) lub EN ISO 9001-2000 z dopuszczalnym wyłączeniem wymogów związanych z pojęciami projektowania i rozwoju, ppkt 7.3 „Zadowolenie klienta i stałe ulepszanie” lub równoważną normą zharmonizowaną spełniającą wymogi dotyczące oceny wstępnej z ppkt 1.2. Producent musi dostarczyć szczegóły takiego świadectwa oraz podjąć się poinformowania organu udzielającego homologacji typu WE o wszelkich zmianach jego ważności lub zakresu.

„Odpowiednie” oznacza udzielone przez organ certyfikacyjny spełniający wymogi zharmonizowanej normy EN 45012 i zakwalifikowane jako takie przez organ udzielający homologacji typu WE samego Państwa Członkowskiego albo akredytowane jako takie przez krajową organizację akredytacyjną Państwa Członkowskiego i uznane przez organ udzielający homologacji typu WE tego Państwa Członkowskiego.

Organy udzielające homologacji typu WE takiego Państwa Członkowskiego powiadamiają się wzajemnie o organach certyfikacyjnych, które zakwalifikowały lub uznały za wyżej wymienione oraz o wszelkich zmianach ważności lub zakresie właściwości tych organów.

1.3.

Do celów homologacji typu WE całego pojazdu nie trzeba dokonywać powtórnych ocen wstępnych przeprowadzanych dla udzielenia homologacji układom, częściom i zespołom technicznym, ale uzupełnia się je o ocenę obejmującą lokalizację oraz działalność związaną z montażem całego pojazdu, które nie były objęte zakresem poprzednich ocen.

2. UZGODNIENIA DOTYCZĄCE ZGODNOŚCI PRODUKTÓW

2.1.

Każdy pojazd, układ, część lub oddzielny zespół techniczny homologowany na podstawie niniejszej dyrektywy lub oddzielnej dyrektywy musi być wyprodukowany w sposób zgodny z homologowanym typem, poprzez spełnienie wymogów niniejszej dyrektywy lub oddzielnej dyrektywy wymienionej w pełnym wykazie ustalonym w załączniku IV lub XI.

2.2.

W czasie udzielania homologacji organ udzielający homologacji typu WE Państwa Członkowskiego musi zweryfikować istnienie odpowiednich uzgodnień oraz udokumentowanych planów kontroli, które należy uzgodnić z producentem w przypadku każdej homologacji, w celu przeprowadzenia w określonych odstępach czasu takich badań lub związanych z tym kontroli niezbędnych do weryfikacji trwałej zgodności z homologowanym typem, w odpowiednim przypadku zwłaszcza łącznie z badaniami wymienionymi w oddzielnych dyrektywach.

2.3.

Posiadacz homologacji typu WE musi w szczególności:

2.3.1.

zapewnić istnienie i stosowanie procedur dla skutecznej kontroli zgodności produkcji (pojazdów, układów, części lub oddzielnych zespołów technicznych) z homologowanym typem;

2.3.2.

mieć dostęp do urządzeń badawczych i innych odpowiednich urządzeń niezbędnych do sprawdzenia zgodności z każdym homologowanymi typem;

2.3.3.

zapewnić, że wyniki badań lub kontroli zostaną zapisane, a załączone dokumenty pozostają dostępne przez okres, który zostanie ustalony w porozumieniu z organem udzielającym homologacji. Nie jest wymagane, aby okres taki przekraczał 10 lat;

2.3.4.

dokonywać analizy wyników każdego typu badania lub kontroli w celu weryfikacji i zapewnienia stabilności właściwości produktu, uwzględniając zmienność produkcji przemysłowej;

2.3.5.

zapewnić, że dla każdego typu produktu przeprowadza się przynajmniej badania kontrolne zalecone w niniejszej dyrektywie oraz badania przewidziane w mających tu zastosowanie oddzielnych dyrektywach zawartych w pełnym wykazie ustalonym w załączniku IV lub XI;

2.3.6.

zapewnić, że dowolny zestaw próbek lub części badanych wykazujących brak zgodności podczas omawianego typu badania lub badania kontrolnego stanowi podstawę do przeprowadzenia dalszych badań próbek lub badań kontrolnych. Wszystkie niezbędne kroki należy podjąć w celu przywrócenia zgodności z odpowiednią produkcją;

2.3.7.

w przypadku homologacji typu WE całego pojazdu badania kontrolne określone w ppkt 2.3.5 ograniczone są do badań weryfikujących prawidłową specyfikację budowy w odniesieniu do homologacji, w szczególności do dokumentu informacyjnego ustanowionego w załączniku III oraz do informacji wymaganych dla uzyskania świadectw zgodności znajdujących się w załączniku IX do niniejszej dyrektywy.

3. UZGODNIENIA DOTYCZĄCE STAŁEJ WERYFIKACJI

3.1.

Organ, który udzielił homologacji typu WE może w dowolnym czasie dokonać weryfikacji metod kontroli zgodności stosowanych w każdym z ośrodków produkcyjnych.

3.1.1.

Typowe uzgodnienia mają na celu monitorowanie stałej skuteczności procedur ustalonych w ppkt 1.2 (ocena wstępna oraz zgodność produktu) niniejszego załącznika.

3.1.1.1.

Czynności nadzorujące przeprowadzone przez organ certyfikacyjny (zakwalifikowany i uznany jak jest to wymagane w ppkt 1.2.3 niniejszego załącznika) muszą być przyjęte jako spełniające wymogi ppkt 3.1.1 w odniesieniu do procedur ustalonych podczas oceny wstępnej (ppkt 1.2.3).

3.1.1.2.

Normalna częstotliwość weryfikacji dokonywanych przez organ udzielający homologacji typu WE (inne niż te określone w ppkt 3.1.1.1) jest taka, aby zapewnić, że odpowiednie kontrole przeprowadzane zgodnie z sekcją 1 oraz 2 niniejszego załącznika są przedmiotem oceny przez okres trwania klimatu zaufania ustanowionego przez organ udzielający homologacji.

3.2.	Podczas każdej oceny inspektorowi kontroli udostępnia się zapisy badań lub kontroli oraz zapisy produkcji; dotyczy to w szczególności zapisu tych badań lub kontroli, które są udokumentowane zgodnie z wymogami ppkt 2.2 niniejszego załącznika.

3.3.	Jeżeli charakter badania jest odpowiedni, inspektor może wybrać próbki wyrywkowo do badania w laboratorium producenta (lub, w przypadkach przewidzianych przez oddzielną dyrektywę, przez placówkę techniczną). Minimalną liczbę próbek można określić na podstawie wyników weryfikacji własnej producenta.

3.4.	Jeśli poziom kontroli wydaje się niewystarczający lub gdy niezbędne wydaje się zweryfikowanie ważności badań przeprowadzanych w zastosowaniu ppkt 3.2, inspektor musi wybrać próbki do wysłania placówce technicznej, która przeprowadziła badania homologacji typu WE.

3.5.	Organ udzielający homologacji typu WE może przeprowadzić dowolne kontrole lub badanie przewidziane w niniejszej dyrektywie lub w mających zastosowanie oddzielnych dyrektywach umieszczonych w pełnym wykazie ustalonym w załączniku IV lub XI.

3.6.	W przypadku gdy podczas inspekcji lub oceny stwierdzi się niezadowalające wyniki, organ udzielający homologacji typu WE musi zapewnić, że w możliwie najkrótszym czasie zostaną podjęte wszelkie niezbędne kroki mające na celu przywrócenie zgodności produkcji.

ZAŁĄCZNIK XI

CHARAKTER I PRZEPISY DOTYCZĄCE POJAZDÓW SPECJALNEGO PRZEZNACZENIA

Dodatek 1

Samochody kempingowe, samochody sanitarne i karawany

Punkt	Przedmiot	Nr dyrektywy	M1 ≤ 2 500 () kg	M1>2 500 () kg	M2	M3
1	Poziomy hałasu	70/157/EWG	H	G + H	G + H	G + H
2	Emisje	70/220/EWG	Q	G + Q	G + Q	G + Q
3	Zbiorniki ciekłego paliwa / tylne zabezpieczenia	70/221/EWG	F	F	F	F
4	Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną	70/222/EWG	X	Χ	X	X
5	Układ kierowniczy	70/311 /EWG	X	G	G	G
6	Zamki i zawiasy	70/387/EWG	Β	G + Β
7	Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze	70/388/EWG	Χ	Χ	X	X
8	►M21 Urządzenia służące do pośredniego widzenia ◄	71/127/EWG	Χ	G	G	G
9	Układy hamulcowe	71/320/EWG	Χ	G	G	G
10	Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych	72/245/EWG	Χ	Χ	X	X
11	Dymienie (diesel)	72/306/EWG	Η	H	H	H
12	Wyposażenie wnętrza	74/60/EWG	C	G + C
13	Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenie unieruchamiające	74/61/EWG	Χ	G	G	G
14	Bezpieczne układy kierownicze	74/297/EWG	Χ	G
15	Wytrzymałość siedzeń	74/408/EWG	D	G + D	G + D	G + D
16	Wystające elementy zewnętrzne	74/483/EWG	Χ w przypadku kabiny; A dla pozostałych części	G w przypadku kabiny; A dla pozostałych części
17	Prędkościomierz i bieg wsteczny	75/443/EWG	X	X	X	X
18	Tabliczki znamionowe	76/114/EWG	X	X	X	X
19	Punkty mocowania pasów bezpieczeństwa	76/115/EWG	D	G + L	G + L	G + L
20	Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej	76/756/EWG	A+N	A+G+N w przypadku kabiny; A+N dla pozostałych części	A+G+N w przypadku kabiny; A+N dla pozostałych części	A+G+N w przypadku kabiny; A+N dla pozostałych części
21	Światła odblaskowe	76/757/EWG	X	X	X	X
22	Światła obrysowe, światła pozycyjne tylne (boczne), światła pozycyjne przednie (boczne), światła stopu, światła obrysowe boczne, światła dzienne	76/758/EWG	X	X	X	X
23	Kierunkowskazy	76/759/EWG	X	X	X	X
24	Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej	76/760/EWG	X	X	X	X
25	Reflektory (w tym żarówki)	76/761/EWG	X	X	X	X
26	Przednie reflektory przeciwmgielne	76/762/EWG	X	X	X	X
27	Haki holownicze	77/389/EWG	Ε	Ε	Ε	Ε
28	Tylne światła przeciwmgielne	77/538/EWG	X	X	X	X
29	Światła cofania	77/539/EWG	X	X	X	X
30	Światła postojowe	77/540/EWG	X	X	X	X
31	Pasy bezpieczeństwa	77/541/EWG	D	G + M	G + M	G+ M
32	Pole widzenia z przodu	77/649/EWG	X	G
33	Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli	78/316/EWG	X	Χ	X	X
34	Odszranianie / odmgławianie	78/317/EEG	X	G + Ο	Ο	Ο
35	Wycieraczki i spryskiwacze	78/318/EWG	X	G + Ο	Ο	Ο
▼M23
36	Systemy grzewcze	2001/56/WE	X	X	X	X
▼M17
37	Osłony kół	78/549/EWG	X	G
38	Zagłówki	78/932/EWG	D	G + D
39	Emisje CO2 / zużycie paliwa	80/1268/EWG	N/A	N/A
40	Moc silnika	80/1269/EWG	X	X	Χ	Χ
41	Emisje z silników diesla	88/77/EWG	Η	G + H	G + H	G + H
44	Masy i wymiary (samochody osobowe)	92/21/EWG	X	X
45	Szyby bezpieczne	92/22/EWG	J	G + J	G+J	G+J
46	Opony	92/23/EWG	X	G	G	G
47	Urządzenia ograniczające prędkość	92/24/EWG				X
48	Masy i wymiary (pojazdy inne niż określone w pkt 44)	97/27/WE			X	X
50	Urządzenia sprzęgające	94/20/WE	X	G	G	G
51	Palność	95/28/WE				G w przypadku kabiny; X dla pozostałych części
52	Autobusy i autokary	.…/…/WE			A	A
53	Zderzenie czołowe	96/79/WE	N/A	N/A
54	Zderzenie z boku	96/27/WE	N/A	N/A
▼M20
58	Ochrona pieszych	2003/102/WE	X
▼M26
59	Zdolność do recyklingu	2005/64/WE	Brak wymagań	Brak wymagań	—	—
▼M27
60	Przedni układ zabezpieczający	2005/66/WE	X	X (2)	-	-
▼M29
61	System klimatyzacji	2006/40/WE	X	X
▼M17
(1) Technicznie dopuszczalna maksymalna masa całkowita. (2) Dopuszczalna masa maksymalna nieprzekraczająca 3,5 tony.

Dodatek 2

Samochody opancerzone

Punkt

Przedmiot

Nr dyrektywy

Poziomy hałasu

70/157/EWG

Emisje

70/220/EWG

Zbiorniki ciekłego paliwa / tylne zabezpieczenia

70/221/EWG

Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną

70/222/EWG

Układ kierowniczy

70/311/EWG

Zamki i zawiasy

70/387/EWG

Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze

70/388/EWG

A + Κ

A + K

A + Κ

A + K

►M21 Urządzenia służące do pośredniego widzenia ◄

71/127/EWG

Układy hamulcowe

71/320/EWG

Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych

72/245/EWG

Dymienie (diesel)

72/306/EWG

Wyposażenie wnętrza

74/60/EWG

Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenie unieruchamiające

74/61 /EWG

Bezpieczne układy kierownicze

74/297/EWG

N/A

Wytrzymałość siedzeń

74/408/EWG

Wystające elementy zewnętrzne

74/483/EWG

Prędkościomierz i bieg wsteczny

75/443/EWG

Tabliczki znamionowe

76/114/EWG

X–

Punkty mocowania pasów bezpieczeństwa

76/115/EWG

Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej

76/756/EWG

A+N

Światła odblaskowe

76/757/EWG

Światła obrysowe, światła pozycyjne tylne (boczne), światła pozycyjne przednie (boczne), światła stopu, światła obrysowe boczne, światła dzienne

76/758/EWG

Kierunkowskazy

76/759/EWG

Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej

76/760/EWG

Reflektory (w tym żarówki)

76/761/EWG

Przednie reflektory przeciwmgielne

76/762/EWG

Haki holownicze

77/389/EWG

Tylne światła przeciwmgielne

77/538/EWG

Światła cofania

77/539/EWG

Światła postojowe

77/540/EWG

Pasy bezpieczeństwa

77/541/EWG

Pole widzenia z przodu

77/649/EWG

Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli

78/316/EWG

Odszranianie / odmgławianie

78/317/EWG

Wycieraczki i spryskiwacze

78/318/EWG

▼M23

Systemy grzewcze

2001/56/WE

Osłony kół

78/549/EWG

Zagłówki

78/932/EWG

Emisje CO2 / zużycie paliwa

80/1268/EWG

N/A

Moc silnika

80/1269/EWG

Emisje z silników diesla

88/77/EWG

Zabezpieczenia boczne

89/297/EWG

Osłony przeciw-rozbryzgowe

91/226/EWG

Masy i wymiary (samochody osobowe)

92/21/EWG

Szyby bezpieczne

92/22/EWG

N/A

Opony

92/23/EWG

Urządzenia ograniczające prędkość

92/24/EWG

Masy i wymiary (pojazdy inne niż określone w pkt 44)

97/27/EC

Wystające elementy zewnętrzne kabin

92/114/EWG

Urządzenia sprzęgające

94/20/WE

Palność

95/28/WE

Autobusy i autokary

.…/…/WE

Zderzenie czołowe

96/79/WE

N/A

Zderzenie z boku

96/27/WE

N/A

Pojazdy przeznaczone do transportu towarów niebezpiecznych

98/91/WE

X (1)

Przednie urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod pojazd

2000/40/WE

▼M20

Ochrona pieszych

2003/102/WE

▼M26

Zdolność do recyklingu

2005/64/WE

Brak wymagań

—

Brak wymagań

—

▼M27

Przedni układ zabezpieczający

2005/66/WE

▼M29

System klimatyzacji

2006/40/WE

(1) Wymogi dyrektywy 1998/91/WE stosuje się jedynie wtedy, gdy producent występuje o homologację typu WE pojazdu przeznaczonego do transportu towarów niebezpiecznych.

Dodatek 3

Inne pojazdy specjalnego przeznaczenia (w tym przyczepy mieszkalne)

Punkt	Przedmiot	Nr dyrektywy	M2	M3	n1	Ν2	Ν3	O1	O2	O3	O4
1	Poziomy hałasu	70/157/EWG	H	H	H	Η	Η
2	Emisje	70/220/EWG	Q	Q	Q	Q	Q
3	Zbiorniki ciekłego paliwa / tylne zabezpieczenia	70/221/EWG	F	F	F	F	F	Χ	Χ	Χ	Χ
4	Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną	70/222/EWG	A + R	A + R	A + R	A + R	A + R	Α + R	Α + R	Α + R	Α + R
5	Układ kierowniczy	70/311/EWG	X	X	X	Χ	X	Χ	Χ	Χ	Χ
6	Zamki i zawiasy	70/387/EWG			Β	Β	Β
7	Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze	70/388/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ
8	Pole widzenia do tyłu	71/127/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ
9	Układy hamulcowe	71/320/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ
10	Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych	72/245/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ
11	Dymienie (diesel)	72/306/EWG	H	H	Η	Η	Η
13	Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenie unieruchamiające	74/61/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ
14	Bezpieczne układy kierownicze	74/297/EWG			Χ
15	Wytrzymałość siedzeń	74/408/EWG	D	D	D	D	D
17	Prędkościomierz i bieg wsteczny	75/443/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ
18	Tabliczki znamionowe	76/114/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ
19	Punkty mocowania pasów bezpieczeństwa	76/115/EWG	D	D	D	D	D
20	Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej	76/756/EWG	A + N	A + N	Α + Ν	Α + Ν	Α + Ν	Α + Ν	Α + Ν	Α + Ν	Α + Ν
21	Światła odblaskowe	76/757/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ
22	Światła obrysowe, światła pozycyjne tylne (boczne), światła pozycyjne przednie (boczne), wiatła stopu, światła obrysowe boczne, światła dzienne	76/758/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ
23	Kierunkowskazy	76/759/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ
24	Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej	76/760/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ	Χ
25	Reflektory (w tym żarówki)	76/761/EWG	X	X	Χ	Χ	X
26	Przednie reflektory przeciwmgielne	76/762/EWG	X	X	X	Χ	X
27	Haki holownicze	77/389/EWG	A	A	Α	Α	Α
28	Tylne światła przeciwmgielne	77/538/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ	X	X	X	X
29	Światła cofania	77/539/EWG	X	X	X	Χ	X	X	X	X	X
30	Światła postojowe	77/540/EWG	X	X	X	Χ	X
31	Pasy bezpieczeństwa	77/541/EWG	D	D	D	D	D
33	Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli	78/316/EWG	X	X	Χ	Χ	Χ
34	Odszranianie /odmgławianie	78/317/EWG	Ο	Ο	Ο	Ο	Ο
35	Wycieraczki i spryskiwacze	78/318/EWG	O	Ο	Ο	Ο	Ο
▼M23
36	Systemy grzewcze	2001/56/WE	X	X	X	X	X	X	X	X	X
▼M17
40	Moc silnika	80/1269/EWG	X	Χ	Χ	Χ	X
41	Emisje z silników diesla	88/77/EWG	Η	Η	Η	Η	Η
42	Zabezpieczenia boczne	89/297/EWG				Χ	Χ			X	X
43	Osłony przeciw-rozbryzgowe	91/226/EWG				Χ	Χ			X	X
45	Szyby bezpieczne	92/22/EWG	J	J	J	J	J	J	J	J	J
46	Opony	92/23/EWG	X	Χ	Χ	X	Χ	X	X	X	X
47	Urządzenia ograniczające prędkość	92/24/EWG		Χ		X	Χ
48	Masy i wymiary	97/27/WE	X	X	X	X	X	X	X	X	X
49	Wystające elementy zewnętrzne kabin	92/114/EWG			X	X	X
50	Urządzenia sprzęgające	94/20/WE	X	X	X	X	X	X	X	X	X
51	Palność	95/28/WE		X
52	Autobusy i autokary	.…/…/WE	X	X
54	Zderzenie z boku	96/27/WE			Α
56	Pojazdy przeznaczone do transportu towarów niebezpiecznych	98/91/WE				X	X	X	X	X	X
57	Przednie urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod pojazd	2000/40/WE				X	X
▼M20
58	Ochrona pieszych	2003/102/WE
▼M26
59	Zdolność do recyklingu	2005/64/WE	—	—	Brak wymagań	—	—	—	—	—	—
▼M27
60	Przedni układ zabezpieczający	2005/66/WE	-	-	-	-	-	-	-	-	-
▼M29
61	System klimatyzacji	2006/40/WE			W
▼M17

Dodatek 4

Żurawie samojezdne

Punkt	Przedmiot	Nr dyrektywy	Żuraw samojezdny kategorii Ν
1	Poziomy hałasu	70/157/EWG	Τ
2	Emisje	70/220/EWG	Χ
3	Zbiorniki ciekłego paliwa / tylne zabezpieczenia	70/221/EWG	Χ
4	Miejsce na tylną tablicę rejestracyjną	70/222/EWG	Χ
5	Układ kierowniczy	70/311/EWG	Χ dozwolone jest kierowanie pojazdem, w którym koła tylne są przesunięte w stosunku do kół przednich
6	Zamki i zawiasy	70/387/EWG	A
7	Dźwiękowe sygnały ostrzegawcze	70/388/EWG	Χ
8	Pole widzenia do tyłu	71/127/EWG	Χ
9	Układy hamulcowe	71/320/EWG	U
10	Tłumienie zakłóceń radioelektrycznych	72/245/EWG	Χ
11	Dymienie (diesel)	72/306/EWG	Χ
12	Wyposażenie wnętrza	74/60/EWG	Χ
13	Zabezpieczenie przed bezprawnym użyciem i urządzenie unieruchamiające	74/61/EWG	Χ
15	Wytrzymałość siedzeń	74/408/EWG	D
17	Prędkościomierz i bieg wsteczny	75/443/EWG	Χ
18	Tabliczki znamionowe	76/114/EWG	Χ
19	Punkty mocowania pasów bezpieczeństwa	76/115/EWG	D
20	Instalacja urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej	76/756/EWG	Α + Υ
21	Światła odblaskowe	76/757/EWG	Χ
22	Światła obrysowe, światła pozycyjne tylne (boczne), światła pozycyjne przednie (boczne), światła stopu, światła obrysowe boczne, światła dzienne	76/758/EWG	Χ
23	Kierunkowskazy	76/759/EWG	Χ
24	Oświetlenie tylnej tablicy rejestracyjnej	76/760/EWG	Χ
25	Reflektory (w tym żarówki)	76/761/EWG	Χ
26	Przednie reflektory przeciwmgielne	76/762/EWG	Χ
27	Haki holownicze	77/389/EWG	Α
28	Tylne światła przeciwmgielne	77/538/EWG	Χ
29	Światła cofania	77/539/EWG	Χ
30	Światła postojowe	77/540/EWG	Χ
31	Pasy bezpieczeństwa	77/541/EWG	D
33	Oznaczanie urządzeń do sterowania i kontroli	78/316/EWG	X
34	Odszranianie / odmgławianie	78/317/EWG	Ο
35	Wycieraczki i spryskiwacze	78/318/EWG	O
▼M23
36	Systemy grzewcze	2001/56/WE	X
▼M17
40	Moc silnika	80/1269/EWG	X
41	Emisje z silników diesla	88/77/EWG	V
42	Zabezpieczenia boczne	89/297/EWG	X
43	Osłony przeciwrozbryzgowe	91/226/EWG	X
45	Szyby bezpieczne	92/22/EWG	J
46	Opony	92/23/EWG	A, pod warunkiem że spełnione są wymogi normy ISO 10571-1995 (E) lub normy 1998 ETRTO.
47	Urządzenia ograniczające prędkość	92/24/EWG	X
48	Masy i wymiary	97/27/WE	X
49	Wystające elementy zewnętrzne kabin	92/114/EWG	X
50	Urządzenia sprzęgające	94/20/WE	X
57	Przednie urządzenie zabezpieczające przed wjechaniem pod pojazd	2000/40/WE	X

Znaczenie liter

X	Bez wyłączenia, oprócz przypadków określonych w oddzielnej dyrektywie.

N/A	Dyrektywa nie ma zastosowania do tego pojazdu (brak wymogów).

A	Wyłączenie przyznawane w przypadkach, w których szczególne przeznaczenie pojazdu uniemożliwia utrzymanie pełnej zgodności. Producent w sposób zadowalający wykazuje organowi udzielającemu homologacji, że nie jest w stanie spełnić wymogów z powodu specjalnego przeznaczenia pojazdu.

Zastosowanie ograniczone jest do drzwi zapewniających dostęp do siedzeń przeznaczonych do normalnego użytkowania, jeśli pojazd porusza się na drodze oraz jeśli odległość między punktem R siedzenia i środkową płaszczyzną powierzchni drzwi, mierzona prostopadle do wzdłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu nie przekracza 500 mm.

C	Zastosowanie ograniczone jest do części pojazdu przed siedzeniem umieszczonym najbardziej z tyłu i przeznaczonym do normalnego użytkowania, gdy pojazd porusza się po drodze, jak również do strefy uderzenia czołowego określonej w dyrektywie 74/60/EWG.

D	Zastosowanie ograniczone jest do siedzeń przeznaczonych do normalnego użytkowania, gdy pojazd porusza się po drodze.

E	Tylko przednie.

F	Dopuszczalna jest modyfikacja przebiegu oraz długości rury wlewowej oraz przesunięcie położenia zbiornika ku środkowi.

Wymogi zgodnie z kategorią podstawowego / niekompletnego pojazdu (którego podwozie wykorzystano do budowy pojazdu szczególnego przeznaczenia). W przypadku niekompletnych / skompletowanych pojazdów dopuszczalne jest spełnienie wymogów dotyczących pojazdów z odpowiadającej im kategorii N (w oparciu o masę maksymalną).

H	Modyfikacja długości układu wydechowego po ostatnim tłumiku, nieprzekraczająca 2 m jest dopuszczalna bez żadnych dalszych badań.

▼M23 —————

J	Dla szyb okiennych innych niż szyby kabiny kierowcy (szyba przednia oraz szyby boczne) materiałem może być szkło bezpieczne lub sztywne tworzywo sztuczne do szyb.

K	Dopuszczalne są dodatkowe odstraszające urządzenia alarmowe.

L	Zastosowanie ograniczone jest do siedzeń przeznaczonych do normalnego użytkowania, gdy pojazd porusza się po drodze. Na tylnych miejscach wymagane są co najmniej punkty mocowania dla pasów biodrowych.

M	Zastosowanie ograniczone jest do siedzeń przeznaczonych do normalnego użytkowania, gdy pojazd porusza się po drodze. Na tylnych miejscach wymagane są co najmniej pasy biodrowe.

N	Pod warunkiem, że zainstalowane są wszystkie obowiązkowe urządzenia oświetleniowe i nie jest utrudniona widoczność geometryczna.

O	Pojazd jest wyposażony w odpowiedni układ z przodu.

▼M23 —————

Q	Modyfikacja długości układu wydechowego po ostatnim tłumiku, nieprzekraczająca 2 m jest dopuszczalna bez dalszych badań. Homologacja typu WE, wydawana dla pojazdu najbardziej reprezentatywnego, pozostaje ważna niezależnie od zmiany wagi odniesienia.

R	Pod warunkiem, że tablice rejestracyjne wszystkich Państw Członkowskich mogą zostać zamontowane i pozostawać widoczne.

S	Współczynnik przepuszczania światła wynosi co najmniej 60 %, również kąt zasłonięcia słupka A wynosi nie więcej niż 10 stopni.

Badanie przeprowadza się jedynie w przypadku pojazdów kompletnych / skompletowanych. Pojazd może być poddawany badaniom zgodnie z dyrektywą 70/157/EWG ostatnio zmienioną dyrektywą 99/101/WE. Obowiązują następujące wartości dopuszczalne dotyczące ppkt 5.2.2.1 załącznika I do dyrektywy 70/157/EWG:

81 dB(A) dla pojazdów o mocy silnika poniżej 75 kW

83 dB(A) dla pojazdów o mocy silnika nie mniejszej niż 75 kW, ale poniżej 150 kW

84 dB(A) dla pojazdów o mocy silnika nie mniejszej niż 150 kW

Badanie przeprowadza się jedynie w przypadku pojazdów kompletnych / skompletowanych posiadających do czterech osi. Pojazdy te są zgodne z wymogami przewidzianymi w dyrektywie 1971/320/EWG. Dopuszczalne są odstępstwa w przypadku pojazdów posiadających więcej niż cztery osie pod warunkiem, że:

są one uzasadnione szczególną konstrukcją pojazdu,

spełnione są wszystkie parametry hamowania związane z postojowymi, roboczymi i pomocniczymi układami hamulcowymi przewidzianymi w dyrektywie 1971/320/EWG.

V	Może być akceptowana zgodność z dyrektywą 1997/68/WE.

▼M29

W	Tylko w przypadku pojazdów kategorii N1, klasy I, jak określono w pierwszej tabeli w pkt 5.3.1.4 załącznika I do dyrektywy 70/220/EWG, dodanej dyrektywą 98/69/WE.