DECYZJA RADY

z dnia 26 lipca 2010 r.

określająca organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych

(2010/427/UE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 27 ust. 3,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej „Wysokim Przedstawicielem”),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

uwzględniając zgodę Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Charakter i zakres

1.   Niniejsza decyzja określa organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych („ESDZ”).

2.   ESDZ, której siedziba znajduje się w Brukseli, funkcjonalnie jest autonomicznym organem Unii Europejskiej, odrębnym od Sekretariatu Generalnego Rady i od Komisji, posiadającym zdolność prawną niezbędną do wykonywania przypisanych jej zadań i realizacji wyznaczonych jej celów.

3.   ESDZ podlega Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanemu dalej „Wysokim Przedstawicielem”).

4.   W skład ESDZ wchodzą administracja centralna oraz delegatury Unii w państwach trzecich i przy organizacjach międzynarodowych.

Artykuł 2

Zadania

1.   ESDZ wspiera Wysokiego Przedstawiciela w wykonywaniu jego obowiązków określonych w szczególności w art. 18 i 27 TUE, tzn.:

2.   ESDZ wspomaga Przewodniczącego Rady Europejskiej, Przewodniczącego Komisji i Komisję w wykonywaniu przez nich swoich funkcji w dziedzinie stosunków zewnętrznych.

Artykuł 3

Współpraca

1.   ESDZ działa we współpracy ze służbami dyplomatycznymi państw członkowskich, jak również z Sekretariatem Generalnym Rady i ze służbami Komisji, oraz wspiera je, w celu zapewnienia spójności różnych dziedzin działań zewnętrznych Unii oraz spójności tych dziedzin z innymi politykami Unii.

2.   ESDZ i służby Komisji konsultują się ze sobą we wszystkich sprawach dotyczących działań zewnętrznych Unii w ramach wykonywania swoich odnośnych funkcji, z wyjątkiem kwestii objętych WPBiO. ESDZ uczestniczy w pracach i procedurach przygotowawczych dotyczących aktów przygotowywanych przez Komisję w tej dziedzinie.

Niniejszy ustęp wykonuje się zgodnie z tytułem V rozdział 1 TUE i z art. 205 TFUE.

3.   ESDZ może dokonywać uzgodnień na szczeblu odpowiednich służb z właściwymi służbami Sekretariatu Generalnego Rady, Komisji lub innych urzędów lub organów międzyinstytucjonalnych Unii.

4.   ESDZ udziela również stosownego wsparcia pozostałym instytucjom i organom Unii oraz w stosowny sposób z nimi współpracuje; dotyczy to przede wszystkim Parlamentu Europejskiego. ESDZ może również korzystać ze wsparcia tych instytucji i organów, w tym – w stosownych przypadkach – agencji, a także może z nimi współpracować. Audytor wewnętrzny ESDZ będzie współpracował z audytorem wewnętrznym Komisji, aby zapewnić spójność polityki w zakresie audytu, ze szczególnym uwzględnieniem odpowiedzialności Komisji za wydatki operacyjne. Ponadto ESDZ współpracuje z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych („OLAF”) zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 (10). W szczególności przyjmuje bezzwłocznie wymaganą na mocy tego rozporządzenia decyzję w sprawie warunków i trybu prowadzenia dochodzeń wewnętrznych. Zgodnie z tym rozporządzeniem zarówno państwa członkowskie – zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi – jak i instytucje udzielają niezbędnego wsparcia, by umożliwić pracownikom OLAF-u wykonywanie przydzielonych im zadań.

Artykuł 4

Administracja centralna ESDZ

1.   ESDZ kieruje wykonawczy sekretarz generalny, który podlega Wysokiemu Przedstawicielowi. Wykonawczy sekretarz generalny podejmuje wszelkie środki niezbędne do zapewnienia sprawnego funkcjonowania ESDZ, w tym zarządzania administracyjnego i budżetowego tym organem. Wykonawczy sekretarz generalny zapewnia skuteczną koordynację działań pomiędzy wszystkimi działami w administracji centralnej, jak również z delegaturami Unii.

2.   Wykonawczego sekretarza generalnego wspomaga dwóch zastępców sekretarza generalnego.

3.   Administracja centralna ESDZ jest podzielona na dyrekcje generalne.

4.   Wysoki Przedstawiciel wyznacza przewodniczących organów przygotowawczych Rady, którym przewodniczy przedstawiciel Wysokiego Przedstawiciela, w tym przewodniczącego Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa, zgodnie z szczegółowymi ustaleniami określonymi w załączniku II do decyzji Rady 2009/908/UE z dnia 1 grudnia 2009 r. ustanawiającej środki wykonawcze do decyzji Rady Europejskiej w sprawie sprawowania prezydencji Rady oraz dotyczącej przewodnictwa w organach przygotowawczych Rady (11).

5.   Sekretariat Generalny Rady i właściwe służby Komisji wspierają w razie potrzeby Wysokiego Przedstawiciela i ESDZ. ESDZ, Sekretariat Generalny Rady i właściwe służby Komisji mogą w tym celu dokonywać uzgodnień na szczeblu odpowiednich służb.

Artykuł 5

Delegatury Unii

1.   Decyzję o otwarciu lub zamknięciu delegatury przyjmuje Wysoki Przedstawiciel w porozumieniu z Radą i Komisją.

2.   Każda delegatura Unii podlega szefowi delegatury.

Szefowi delegatury podlega cały personel delegatury, bez względu na swój status i w odniesieniu do wszystkich prowadzonych przez siebie działań. Szef delegatury odpowiada przed Wysokim Przedstawicielem za ogólne zarządzanie pracą delegatury i zapewnianie koordynacji wszystkich działań Unii.

Personel delegatur składa się z członków personelu ESDZ, a gdy jest to stosowne z punktu widzenia wykonania budżetu Unii i jej polityk innych niż polityki wchodzące w zakres działania ESDZ – z członków personelu Komisji.

3.   Szef delegatury otrzymuje instrukcje od Wysokiego Przedstawiciela i ESDZ i odpowiada za ich wykonanie.

W obszarach, w których uprawnienia wynikające z Traktatów wykonuje Komisja, może ona również – zgodnie z art. 221 ust. 2 TFUE – wydawać instrukcje delegaturom; za wykonanie tych instrukcji ogólnie odpowiada szef delegatury.

4.   Szef delegatury wykonuje środki operacyjne związane z unijnymi projektami w danym państwie trzecim, w przypadku gdy Komisja przekazała takie zadania, zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

5.   Funkcjonowanie każdej delegatury podlega okresowej ocenie wykonawczego sekretarza generalnego ESDZ; ocena obejmuje kontrolę finansową i administracyjną. Wykonawczy sekretarz generalny ESDZ może zwrócić się w tym celu o pomoc do właściwych służb Komisji. Poza wewnętrznymi środkami podejmowanymi przez ESDZ swoje uprawnienia wykonuje OLAF, w szczególności przez stosowanie środków służących zwalczaniu nadużyć finansowych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999.

6.   Wysoki Przedstawiciel dokonuje niezbędnych uzgodnień z odnośnym krajem przyjmującym, organizacją międzynarodową lub państwem trzecim. W szczególności Wysoki Przedstawiciel podejmuje niezbędne środki mające zapewnić przyznanie przez państwa przyjmujące delegaturom Unii, ich personelowi i majątkowi przywilejów i immunitetów równoważnych przywilejom i immunitetom, o których mowa w Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 r.

7.   Delegatury Unii mają kompetencje do zaspokajania potrzeb innych instytucji Unii, w szczególności Parlamentu Europejskiego, w ich kontaktach z organizacjami międzynarodowymi lub państwami trzecimi, przy których delegatury są akredytowane.

8.   Szef delegatury jest uprawniony do reprezentowania Unii w kraju, w którym delegatura jest akredytowana, w szczególności w zakresie zawierania umów i występowania jako strona w postępowaniu sądowym.

9.   Delegatury Unii działają w ścisłej współpracy i wymieniają informacje ze służbami dyplomatycznymi państw członkowskich.

10.   Działając zgodnie z art. 35 akapit trzeci TUE i na wniosek państw członkowskich, delegatury Unii wspierają państwa członkowskie w ich stosunkach dyplomatycznych i wypełnianiu zadania polegającego na zapewnianiu obywatelom Unii ochrony konsularnej w państwach trzecich, nie angażując w tym celu żadnych dodatkowych zasobów.

Artykuł 6

Personel

1.   Niniejszy artykuł, z wyjątkiem ust. 3, ma zastosowanie bez uszczerbku dla Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich (zwanego dalej „regulaminem pracowniczym”) i Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (zwanych dalej „warunkami zatrudnienia”), w tym dla zmian wprowadzonych do tych przepisów, zgodnie z art. 336 TFUE, w celu dostosowania ich do potrzeb ESDZ.

2.   W skład ESDZ wchodzą urzędnicy i inni pracownicy Unii Europejskiej, w tym pracownicy ze służb dyplomatycznych państw członkowskich mianowani na czas określony.

Do tego personelu ma zastosowanie regulamin pracowniczy i warunki zatrudnienia.

3.   W razie potrzeby ESDZ może w szczególnych przypadkach skorzystać z ograniczonej liczby wyspecjalizowanych oddelegowanych ekspertów krajowych.

Wysoki Przedstawiciel przyjmuje zasady równoważne zasadom określonym w decyzji Rady 2003/479/WE z dnia 16 czerwca 2003 r. dotyczącej zasad mających zastosowanie do ekspertów krajowych i krajowego personelu wojskowego oddelegowanych do Sekretariatu Generalnego Rady (12), na mocy których oddelegowani eksperci krajowi zostają oddani do dyspozycji ESDZ w celu zapewnienia specjalistycznej wiedzy fachowej.

4.   Przy wykonywaniu swoich obowiązków i w swoim postępowaniu członkowie personelu ESDZ kierują się wyłącznie interesem Unii. Bez uszczerbku dla art. 2 ust. 1 tiret trzecie, art. 2 ust. 2 i art. 5 ust. 3 nie zwracają się oni o instrukcje do żadnego rządu, instytucji, organizacji ani osoby spoza ESDZ ani do żadnego organu lub osoby innej niż Wysoki Przedstawiciel, ani takich instrukcji nie przyjmują. Zgodnie z art. 11 akapit drugi regulaminu pracowniczego personel ESDZ nie przyjmuje żadnych wynagrodzeń z jakiegokolwiek źródła spoza ESDZ.

5.   Uprawnienia powierzone organowi powołującemu na mocy regulaminu pracowniczego i organowi upoważnionemu do zawierania umów na mocy warunków zatrudnienia nadane zostają Wysokiemu Przedstawicielowi, który może je przekazać w obrębie ESDZ.

6.   Rekrutacja do ESDZ opiera się na kompetencjach i zapewnia odpowiednią równowagę geograficzną i równowagę płci. W skład personelu ESDZ wchodzi znacząca liczba obywateli z wszystkich państw członkowskich. Przegląd przewidywany w art. 13 ust. 3 obejmuje również tę kwestię, w stosownych przypadkach wraz z sugestiami dotyczącymi dodatkowych środków szczególnych służących skorygowaniu ewentualnych braków równowagi.

7.   Urzędnicy Unii i pracownicy zatrudnieni na czas określony pochodzący ze służb dyplomatycznych państw członkowskich mają te same prawa i obowiązki i są traktowani w równy sposób, w szczególności w zakresie kwalifikowania się do zajmowania wszystkich stanowisk na równorzędnych warunkach. Nie wprowadza się rozróżnienia między pracownikami zatrudnionymi na czas określony pochodzącymi z krajowych służb dyplomatycznych a urzędnikami Unii w odniesieniu do przydziału zadań do wykonania we wszystkich dziedzinach działalności i politykach realizowanych przez ESDZ. Zgodnie z przepisami rozporządzenia finansowego państwa członkowskie wspierają Unię w egzekwowaniu zobowiązań finansowych pracowników ESDZ zatrudnionych na czas określony pochodzących ze służb dyplomatycznych państw członkowskich, które wynikają z odpowiedzialności ponoszonej na mocy art. 66 rozporządzenia finansowego.

8.   Wysoki Przedstawiciel ustanawia procedury selekcyjne dotyczące personelu ESDZ; rekrutacja odbywa się w drodze przejrzystej procedury, której podstawą są kompetencje, a celem – zagwarantowanie usług personelu o najwyższym stopniu zdolności, skuteczności i uczciwości, przy jednoczesnym zapewnieniu odpowiedniej równowagi geograficznej i równowagi płci oraz zatrudnienia w ESDZ znaczącej liczby obywateli z wszystkich państw członkowskich. W procedurach rekrutacyjnych na wakujące stanowiska w ESDZ uczestniczą przedstawiciele państw członkowskich, Sekretariatu Generalnego Rady i Komisji.

9.   Po osiągnięciu przez ESDZ pełnej zdolności działania personel z państw członkowskich, o którym mowa w ust. 2 akapit pierwszy, powinien stanowić co najmniej jedną trzecią całkowitej liczby personelu ESDZ należącego do grupy funkcyjnej AD. Podobnie stali urzędnicy Unii powinni stanowić co najmniej 60 % całkowitej liczby personelu ESDZ należącego do grupy funkcyjnej AD, łącznie z pracownikami ze służb dyplomatycznych państw członkowskich, którzy zostali stałymi urzędnikami Unii, zgodnie z przepisami regulaminu pracowniczego. Wysoki Przedstawiciel co roku przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z obsadzania stanowisk w ESDZ.

10.   Wysoki Przedstawiciel określa zasady mobilności mające zapewnić członkom personelu ESDZ wysoki stopień mobilności. Do personelu, o którym mowa w art. 4 ust. 3 lit. a) tiret trzecie, stosuje się szczególne i szczegółowe uzgodnienia. Co do zasady każdy członek personelu ESDZ okresowo pracuje w delegaturach Unii. Wysoki Przedstawiciel ustanawia przepisy w tym zakresie.

11.   Zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi każde państwo członkowskie gwarantuje swoim urzędnikom, których mianowano na stanowiska na czas określony w ESDZ, natychmiastowe przywrócenie na stanowisko po zakończeniu okresu ich służby w ESDZ. Ten okres służby, zgodnie z przepisami art. 50b warunków zatrudnienia, nie przekracza ośmiu lat, chyba że zostanie przedłużony maksymalnie o dwa lata w wyjątkowych okolicznościach i w interesie służby.

Urzędnicy Unii pracujący w ESDZ mają prawo ubiegać się o stanowiska w swojej macierzystej instytucji na takich samych warunkach jak kandydaci wewnętrzni.

12.   Podjęte zostają kroki służące zapewnieniu personelowi ESDZ odpowiedniego wspólnego szkolenia, w szczególności w oparciu o istniejące praktyki i struktury na szczeblu krajowym i na szczeblu Unii. Wysoki Przedstawiciel podejmuje w tym celu odpowiednie środki w ciągu roku następującego po wejściu w życie niniejszej decyzji.

Artykuł 7

Przepisy przejściowe dotyczące personelu

1.   Wymienione w załączniku właściwe działy i funkcje w Sekretariacie Generalnym Rady i w Komisji zostają przeniesione do ESDZ. Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony, zajmujący stanowiska w działach wymienionych w załączniku lub sprawujący wymienione w nim funkcje, zostają przeniesieni do ESDZ. Stosuje się to odpowiednio do personelu kontraktowego i lokalnego przydzielonego do takich działów i funkcji. Oddelegowani eksperci krajowi zatrudnieni w tych działach lub sprawujący takie funkcje również zostają przeniesieni do ESDZ, za zgodą władz państwa członkowskiego pochodzenia.

Wspomniane przeniesienia stają się skuteczne w dniu 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z regulaminem pracowniczym po przeniesieniu urzędników do ESDZ Wysoki Przedstawiciel wyznacza każdemu z nich stanowisko w grupie funkcyjnej odpowiadające grupie zaszeregowania tego urzędnika.

2.   Procedury rekrutowania personelu, które dotyczą stanowisk przenoszonych do ESDZ i które trwają w dniu wejścia w życie niniejszej decyzji, pozostają ważne: są one prowadzone i zostają ukończone pod zwierzchnictwem Wysokiego Przedstawiciela zgodnie ze stosownymi ogłoszeniami o naborze i mającymi zastosowanie przepisami regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia.

Artykuł 8

Budżet

1.   Obowiązki urzędnika zatwierdzającego na potrzeby sekcji budżetu ogólnego Unii Europejskiej dotyczącej ESDZ są delegowane zgodnie z art. 59 rozporządzenia finansowego. Wysoki Przedstawiciel przyjmuje wewnętrzne zasady zarządzania administracyjnymi pozycjami w budżecie. Wydatki operacyjne pozostają w sekcji budżetu dotyczącej Komisji.

2.   ESDZ wykonuje swoje uprawnienia zgodnie z rozporządzeniem finansowym mającym zastosowanie do budżetu ogólnego Unii Europejskiej, w granicach środków jej przydzielonych.

3.   Przy sporządzaniu preliminarza wydatków administracyjnych ESDZ Wysoki Przedstawiciel skonsultuje się, odpowiednio, z komisarzem odpowiedzialnym za politykę rozwojową i z komisarzem odpowiedzialnym za politykę sąsiedztwa w zakresie ich odnośnych obowiązków.

4.   Zgodnie z art. 314 ust. 1 TFUE, ESDZ sporządza swój preliminarz wydatków na następny rok budżetowy. Komisja włącza ten preliminarz w projekt budżetu, który może zawierać różne warianty preliminarza. Komisja może zmieniać projekt budżetu zgodnie z art. 314 ust. 2 TFUE.

5.   Aby zapewnić przejrzystość budżetową w obszarze działań zewnętrznych Unii, Komisja przekaże władzy budżetowej – wraz z projektem budżetu ogólnego Unii Europejskiej – dokument roboczy kompleksowo przedstawiający wszystkie wydatki związane z działaniami zewnętrznymi Unii.

6.   ESDZ podlega procedurom udzielania absolutorium przewidzianym w art. 319 TFUE i w art. 145–147 rozporządzenia finansowego. ESDZ będzie w tym kontekście w pełni współpracować z instytucjami uczestniczącymi w procedurze udzielania absolutorium i, w stosownych przypadkach, dostarczać niezbędnych dodatkowych informacji, w tym poprzez udział w posiedzeniach stosownych organów.

Artykuł 9

Instrumenty i programowanie w obszarze działań zewnętrznych

1.   Zarządzanie unijnymi programami współpracy zewnętrznej pozostaje w gestii Komisji bez uszczerbku dla roli Komisji i roli ESDZ w programowaniu zgodnie z tym, co przedstawiono w poniższych ustępach.

2.   Wysoki Przedstawiciel zapewnia ogólną polityczną koordynację działań zewnętrznych Unii, zapewniając zgodność, spójność i skuteczność tych działań, w szczególności za pośrednictwem następujących instrumentów pomocy zewnętrznej:

3.   ESDZ w szczególności uczestniczy w cyklu programowania i zarządzania w odniesieniu do instrumentów, o których mowa w ust. 2 – na podstawie celów politycznych określonych w tych instrumentach. ESDZ jest odpowiedzialna za przygotowywanie następujących decyzji Komisji w sprawie strategicznych wieloletnich działań w ramach cyklu programowania:

Zgodnie z art. 3 przez cały cykl programowania, planowania i realizacji instrumentów, o których mowa w ust. 2, Wysoki Przedstawiciel i ESDZ współpracują ze stosownymi członkami i służbami Komisji bez uszczerbku dla art. 1 ust. 3. Wszystkie wnioski dotyczące decyzji będą przygotowywane z wykorzystaniem następujących procedur Komisji i będą przedkładane Komisji w celu przyjęcia.

4.   W odniesieniu do Europejskiego Funduszu Rozwoju i instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju wszelkie wnioski, w tym wnioski dotyczące zmian w rozporządzeniach podstawowych i w dokumentach programowych, o których mowa w ust. 3, są przygotowywane wspólnie przez właściwe służby w ESDZ i w Komisji pod zwierzchnictwem komisarza odpowiedzialnego za politykę rozwojową, a następnie przedkładane wspólnie z Wysokim Przedstawicielem Komisji w celu przyjęcia.

Odpowiednie służby Komisji pod kierunkiem komisarza odpowiedzialnego za politykę rozwojową przygotowują programy tematyczne, inne niż europejski instrument na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka na świecie, Instrument Współpracy w dziedzinie Bezpieczeństwa Jądrowego i część instrumentu na rzecz stabilności, o której mowa ust. 2 tiret siódme, i przedstawiają je kolegium komisarzy w porozumieniu z Wysokim Przedstawicielem i innymi właściwymi komisarzami.

5.   W odniesieniu do Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa wszelkie wnioski, w tym wnioski dotyczące zmian w rozporządzeniach podstawowych i w dokumentach programowych, o których mowa w ust. 3, są przygotowywane wspólnie przez właściwe służby w ESDZ i w Komisji pod zwierzchnictwem komisarza odpowiedzialnego za politykę sąsiedztwa, a następnie przedkładane wspólnie z Wysokim Przedstawicielem Komisji w celu przyjęcia.

6.   Działania prowadzone w ramach: budżetu WPZiB; instrumentu na rzecz stabilności, z wyjątkiem części, o której mowa w ust. 2 tiret siódme; Instrumentu Finansowania Współpracy z Państwami Uprzemysłowionymi; działań w dziedzinie komunikacji i dyplomacji publicznej i misji obserwacji wyborów, podlegają Wysokiemu Przedstawicielowi/ESDZ. Komisja odpowiada za ich finansowe wykonanie pod zwierzchnictwem Wysokiego Przedstawiciela sprawującego funkcję wiceprzewodniczącego Komisji. Dział Komisji odpowiedzialny za to wykonanie jest ulokowany w tym samym miejscu co ESDZ.

Artykuł 10

Bezpieczeństwo

1.   Po zasięgnięciu opinii komitetu, o którym mowa w części II sekcja I pkt 3 załącznika do decyzji Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa (20), Wysoki Przedstawiciel podejmuje decyzję w sprawie przepisów bezpieczeństwa mających zastosowanie do ESDZ i podejmuje wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, by ESDZ skutecznie ograniczała zagrożenia wobec swojego personelu, majątku i informacji, a także by wypełniała w tym względzie swoje obowiązki i zadanie zachowania ostrożności. Przepisy takie mają zastosowanie do całego personelu ESDZ i całego personelu zatrudnionego w delegaturach Unii, niezależnie od ich statusu administracyjnego ani pochodzenia.

2.   W oczekiwaniu na decyzję, o której mowa w ust. 1:

3.   Jednym z działów ESDZ jest dział odpowiedzialny za sprawy związane z bezpieczeństwem, wspomagany przez właściwe służby państw członkowskich.

4.   Wysoki Przedstawiciel podejmuje wszelkie środki niezbędne do wdrożenia przepisów bezpieczeństwa w ESDZ, w szczególności w odniesieniu do ochrony informacji niejawnych i środków, które należy podjąć w przypadku nieprzestrzegania przez personel ESDZ przepisów bezpieczeństwa. W tym celu ESDZ zwraca się o porady do Biura ds. Bezpieczeństwa Sekretariatu Generalnego Rady, właściwych służb Komisji i właściwych służb państw członkowskich.

Artykuł 11

Dostęp do dokumentów, archiwa i ochrona danych

1.   ESDZ stosuje przepisy określone w rozporządzeniu (WE) 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (22). Wysoki Przedstawiciel podejmuje decyzję w sprawie przepisów wykonawczych dla ESDZ.

2.   Wykonawczy sekretarz generalny ESDZ organizuje jej archiwa. Stosowne archiwa działów przenoszonych z Sekretariatu Generalnego Rady i z Komisji przenosi się do ESDZ.

3.   ESDZ chroni osoby fizyczne w związku z przetwarzaniem ich danych osobowych zgodnie z zasadami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (23). Wysoki Przedstawiciel podejmuje decyzję w sprawie przepisów wykonawczych dla ESDZ.

Artykuł 12

Nieruchomości

1.   Sekretariat Generalny Rady i właściwe służby Komisji podejmują wszelkie niezbędne środki po to, aby przeniesieniom, o których mowa w art. 7, mogło towarzyszyć przekazanie budynków Rady i Komisji koniecznych do funkcjonowania ESDZ.

2.   Warunki, na których nieruchomości są udostępniane centralnej administracji ESDZ i delegaturom Unii, są przedmiotem wspólnej decyzji Wysokiego Przedstawiciela oraz Sekretariatu Generalnego Rady i Komisji, w zależności od sytuacji.

Artykuł 13

Przepisy końcowe i ogólne

1.   Wysoki Przedstawiciel, Rada, Komisja i państwa członkowskie odpowiadają za wykonanie niniejszej decyzji i podejmują wszelkie niezbędne ku temu środki.

2.   Do końca 2011 roku Wysoki Przedstawiciel przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie z funkcjonowania ESDZ. Sprawozdanie to obejmuje w szczególności wykonanie art. 5 ust. 3 i 10 oraz art. 9.

3.   Do połowy 2013 roku Wysoki Przedstawiciel dokonuje przeglądu organizacji i funkcjonowania ESDZ; przegląd ten obejmie między innymi wykonanie art. 6 ust. 6, 8 i 11. W razie potrzeby przeglądowi towarzyszą stosowne wnioski dotyczące zmiany niniejszej decyzji. W takim przypadku Rada – zgodnie z art. 27 ust. 3 TUE – zmienia niniejszą decyzję w świetle przeprowadzonego przeglądu, do początku 2014 roku.

4.   Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Przepisy dotyczące zarządzania finansami i rekrutacji stają się skuteczne po przyjęciu niezbędnych zmian do regulaminu pracowniczego, warunków zatrudnienia i rozporządzenia finansowego, a także po przyjęciu budżetu korygującego. Aby proces zmian przebiegał sprawnie, Wysoki Przedstawiciel, Sekretariat Generalny Rady i Komisja dokonują stosownych uzgodnień oraz podejmują konsultacje z państwami członkowskimi.

5.   W terminie miesiąca po wejściu w życie niniejszej decyzji Wysoki Przedstawiciel przedkłada Komisji preliminarz dochodów i wydatków ESDZ, wraz z planem zatrudnienia, tak aby umożliwić Komisji przedstawienie projektu budżetu korygującego.

6.   Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1)  Dz.U. C 46 z 24.2.2006, s. 1.

(2)  Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady – Europejski konsensus w sprawie pomocy humanitarnej (COM(2007) 317 wersja ostateczna). Nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

(3)  Dz.U. C 298 z 30.11.2002, s. 1.

(4)  Wspólne działanie Rady 2004/551/WPZiB z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie ustanowienia Europejskiej Agencji Obrony (Dz.U. L 245 z 17.7.2004, s. 17).

(5)  Wspólne działanie Rady 2001/555/WPZiB z dnia 20 lipca 2001 r. w sprawie ustanowienia Centrum Satelitarnego Unii Europejskiej (Dz.U. L 200 z 25.7.2001, s. 5).

(6)  Wspólne działanie Rady 2001/554/WPZiB z dnia 20 lipca 2001 r. w sprawie ustanowienia Instytutu Unii Europejskiej Studiów nad Bezpieczeństwem (Dz.U. L 200 z 25.7.2001, s. 1).

(7)  Wspólne działanie Rady 2008/550/WPZiB z dnia 23 czerwca 2008 r. ustanawiające Europejskie Kolegium Bezpieczeństwa i Obrony (EKBiO) (Dz.U. L 176 z 4.7.2008, s. 20).

(8)  Rozporządzenie nr 31 (EWG), 11 (EWEA), ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. 45 z 14.6.1962, s. 1387/62).

(9)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

(10)  Rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1).

(11)  Dz.U. L 322 z 9.12.2009, s. 28.

(12)  Dz.U. L 160 z 28.6.2003, s. 72.

(13)  Rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. ustanawiające instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju (Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 41).

(14)  Rozporządzenie Rady nr 5 ustanawiające zasady dotyczące wezwań do wkładów finansowych i ich transferów, uzgodnień budżetowych i administrowania zasobami Funduszu Rozwoju Krajów i Terytoriów Zamorskich (Dz.U. 33 z 31.12.1958, s. 681/58).

(15)  Rozporządzenie (WE) nr 1889/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie ustanowienia instrumentu finansowego na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka na świecie (Dz.U. L 386 z 29.12.2006, s. 1).

(16)  Rozporządzenie (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. określające przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz.U. L 310 z 9.11.2006, s. 1).

(17)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 382/2001 z dnia 26 lutego 2001 r. dotyczące wprowadzania w życie projektów wspierających współpracę i stosunki handlowe między Unią Europejską a uprzemysłowionymi państwami Ameryki Północnej, Dalekiego Wschodu i Australazji (Dz.U. L 57 z 27.2.2001, s. 10).

(18)  Rozporządzenie Rady (Euratom) nr 300/2007 z dnia 19 lutego 2007 r. ustanawiające instrument współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego (Dz.U. L 81 z 22.3.2007, s. 1).

(19)  Rozporządzenie (WE) nr 1717/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. ustanawiające Instrument na rzecz Stabilności (Dz.U. L 327 z 24.11.2006, s. 1).

(20)  Dz.U. L 101 z 11.4.2001, s. 1.

(21)  Dz.U. L 308 z 8.12.2000, s. 26.

(22)  Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

(23)  Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.