ISSN 1977-0766 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 101 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Rocznik 62 |
Spis treści |
|
II Akty o charakterze nieustawodawczym |
Strona |
|
|
DECYZJE |
|
|
* |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
DECYZJE
11.4.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 101/1 |
DECYZJA RADY EUROPEJSKIEJ (UE) 2019/584
przyjęta w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem
z dnia 11 kwietnia 2019 r.
przedłużająca okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE
RADA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 50 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo notyfikowało Radzie Europejskiej swój zamiar wystąpienia z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom) zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej, który stosuje się do Euratomu na mocy art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. |
(2) |
Zgodnie z art. 50 TUE Unia Europejska wynegocjowała ze Zjednoczonym Królestwem umowę określającą warunki jego wystąpienia, uwzględniając ramy jego przyszłych stosunków z Unią. |
(3) |
W dniu 25 listopada 2018 r. Rada Europejska zatwierdziła projekt Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (zwanej dalej „umową o wystąpieniu”) i zaaprobowała deklarację polityczną określającą ramy przyszłych stosunków między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W dniu 11 stycznia 2019 r. Rada przyjęła decyzję (UE) 2019/274 (1) w sprawie podpisania umowy o wystąpieniu (2). |
(4) |
Zgodnie z art. 50 ust. 3 TUE Traktaty przestają mieć zastosowanie do występującego państwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, chyba że Rada Europejska w porozumieniu z danym państwem członkowskim podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu. |
(5) |
Pismem z dnia 20 marca 2019 r. Zjednoczone Królestwo przekazało wniosek o przedłużenie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE, do dnia 30 czerwca 2019 r. z myślą o sfinalizowaniu ratyfikacji umowy o wystąpieniu. |
(6) |
Na mocy decyzji (UE) 2019/476 (3) Rada Europejska, w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem, postanowiła przedłużyć okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE do dnia 22 maja 2019 r., w przypadku gdyby umowa o wystąpieniu została zatwierdzona przez Izbę Gmin do dnia 29 marca 2019 r. W razie gdyby nie doszło to do skutku, Rada Europejska zgodziła się na przedłużenie tego okresu do dnia 12 kwietnia 2019 r. i wskazała, że oczekuje, iż przed dniem 12 kwietnia 2019 r. Zjednoczone Królestwo określi dalsze działania do rozważenia przez Radę Europejską. |
(7) |
Izba Gmin nie zatwierdziła umowy o wystąpieniu do dnia 29 marca 2019 r. |
(8) |
Pismem z dnia 5 kwietnia 2019 r. Zjednoczone Królestwo wystąpiło z wnioskiem o dalsze przedłużenie okresu, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE, który został przedłużony przez Radę Europejską, do dnia 30 czerwca 2019 r., z myślą o sfinalizowaniu ratyfikacji umowy o wystąpieniu. |
(9) |
W dniu 10 kwietnia 2019 r. Rada Europejska zgodziła się na dalsze przedłużenie okresu w celu umożliwienia ratyfikacji umowy o wystąpieniu przez obie strony. Takie przedłużenie powinno trwać tak długo, jak to konieczne, a w każdym razie nie dłużej niż do dnia 31 października 2019 r. Rada Europejska przypomniała również, że w myśl art. 50 ust. 3 TUE umowa o wystąpieniu może wejść w życie we wcześniejszym terminie, pod warunkiem że strony zakończą swoje odnośne procedury ratyfikacji przed dniem 31 października 2019 r. W związku z tym wystąpienie powinno mieć miejsce pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu procedur ratyfikacji lub w dniu 1 listopada 2019 r., w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. |
(10) |
Nie można dopuścić do tego, aby to dalsze przedłużenie naraziło na szwank bieżące funkcjonowanie Unii i jej instytucji. Ponadto w konsekwencji tego przedłużenia Zjednoczone Królestwo pozostanie do nowej daty wystąpienia państwem członkowskim z pełnią praw i obowiązków zgodnie z art. 50 TUE oraz zachowa prawo do cofnięcia w każdym momencie swojej notyfikacji. Jeżeli Zjednoczone Królestwo nadal będzie państwem członkowskim w dniach 23–26 maja 2019 r. i jeżeli nie ratyfikuje umowy o wystąpieniu do dnia 22 maja 2019 r., będzie miało obowiązek przeprowadzenia wyborów do Parlamentu Europejskiego zgodnie z prawem Unii. W przypadku gdy te wybory w Zjednoczonym Królestwie nie odbędą się, przedłużenie powinno wygasnąć z dniem 31 maja 2019 r. Rada Europejska odnotowuje zobowiązanie Zjednoczonego Królestwa do działania w sposób konstruktywny i odpowiedzialny przez cały okres przedłużenia zgodnie z obowiązkiem lojalnej współpracy oraz oczekuje, że Zjednoczone Królestwo wypełni to zobowiązanie oraz obowiązek traktatowy w sposób odzwierciedlający jego status jako występującego państwa członkowskiego. W tym celu Zjednoczone Królestwo musi ułatwiać realizację zadań Unii i powstrzymywać się od wszelkich działań, które mogłyby zaszkodzić osiągnięciu celów Unii, w szczególności podczas uczestnictwa w procesach decyzyjnych Unii. |
(11) |
Trwające mandaty członków instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii powołanych, mianowanych lub wybranych w związku z członkostwem Zjednoczonego Królestwa w Unii wygasną z chwilą, gdy Traktaty przestaną mieć zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa, tj. z dniem wystąpienia. |
(12) |
Niniejsze przedłużenie wyklucza jakąkolwiek renegocjację umowy o wystąpieniu. Wszelkie jednostronne zobowiązania, oświadczenia lub inny akt Zjednoczonego Królestwa powinny być zgodne z brzmieniem i duchem umowy o wystąpieniu i nie mogą utrudniać jej wdrożenia. Takie przedłużenie nie może zostać wykorzystane w celu rozpoczęcia negocjacji w sprawie przyszłych stosunków. |
(13) |
Rada Europejska dokona przeglądu postępów na swoim spotkaniu w czerwcu 2019 r. |
(14) |
Zgodnie z art. 50 ust. 4 TUE Zjednoczone Królestwo nie brało udziału w obradach Rady Europejskiej dotyczących niniejszej decyzji ani w jej przyjęciu. Jednakże, zgodnie z pismem stałego przedstawiciela Zjednoczonego Królestwa przy Unii Europejskiej, Tima Barrowa z dnia 11 kwietnia 2019 r., Zjednoczone Królestwo zgodziło się, zgodnie z art. 50 ust. 3 TUE, na przedłużenie okresu, o którym mowa w tym artykule, oraz na niniejszą decyzję, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE, przedłużony na mocy decyzji Rady Europejskiej (UE) 2019/476, zostaje przedłużony ponownie do dnia 31 października 2019 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Niniejsza decyzja przestaje mieć zastosowanie z dniem 31 maja 2019 r. w przypadku nieprzeprowadzenia przez Zjednoczone Królestwo wyborów do Parlamentu Europejskiego zgodnie z mającym zastosowanie prawem Unii oraz braku ratyfikacji przez Zjednoczone Królestwo umowy o wystąpieniu do dnia 22 maja 2019 r.
Sporządzono w Brukseli dnia 11 kwietnia 2019 r.
W imieniu Rady Europejskiej
D. TUSK
Przewodniczący
(1) Decyzja Rady (UE) 2019/274 z dnia 11 stycznia 2019 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 47 I z 19.2.2019, s. 1).
(2) Tekst umowy o wystąpieniu dołączony do decyzji (UE) 2019/274 opublikowano w Dz.U. C 66 I z 19.2.2019, s. 1.
(3) Decyzja Rady Europejskiej (UE) 2019/476 przyjęta w porozumieniu ze Zjednoczonym Królestwem z dnia 22 marca 2019 r. przedłużająca okres, o którym mowa w art. 50 ust. 3 TUE (Dz.U. L 80 I z 22.3.2019, s. 1).