17.7.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 230/1 |
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2020/1044
z dnia 8 maja 2020 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 w odniesieniu do wartości współczynników globalnego ocieplenia oraz wytycznych dotyczących wykazów, a także w odniesieniu do unijnego systemu wykazów, oraz uchylające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 666/2014
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie zarządzania unią energetyczną i działaniami w dziedzinie klimatu, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 663/2009 i (WE) nr 715/2009, dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 94/22/WE, 98/70/WE, 2009/31/WE, 2009/73/WE, 2010/31/UE, 2012/27/UE i 2013/30/UE, dyrektyw Rady 2009/119/WE i (UE) 2015/652 oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (1), w szczególności jego art. 26 ust. 6 lit. b) i art. 37 ust. 7,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Mechanizm monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych ustanowiony w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 (2) określa zasady monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych w ramach polityki przeciwdziałania zmianie klimatu. Przepisy tego mechanizmu zostały w pełni uwzględnione w rozporządzeniu (UE) 2018/1999, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uchyla rozporządzenie (UE) nr 525/2013. W ramach tego mechanizmu należy przyjąć wartości współczynników globalnego ocieplenia i uszczegółowić wytyczne dotyczących wykazów. |
(2) |
Jeżeli chodzi o współczynnik globalnego ocieplenia, na 1. spotkaniu Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC) służącym jako spotkanie stron porozumienia paryskiego z 2015 r. w sprawie zmian klimatu, przyjętego po 21. Konferencji Stron UNFCCC („porozumienie paryskie”), ustanowiono wspólny wskaźnik przeliczania gazów cieplarnianych na ekwiwalent CO2 do celów sprawozdawczości w zakresie wykazów gazów cieplarnianych. Ten wspólny wskaźnik opiera się na wartościach współczynnika globalnego ocieplenia określonych w 5. sprawozdaniu oceniającym Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) (3). Wartości współczynników globalnego ocieplenia powinny uwzględniać ten wspólny wskaźnik. |
(3) |
Wytyczne dotyczące wykazów gazów cieplarnianych powinny zostać doprecyzowane zgodnie ze zmianami na szczeblu międzynarodowym. Oprócz wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych, państwa członkowskie i Komisja powinny uwzględnić tryb, procedury i wytyczne dotyczące ram przejrzystości w odniesieniu do działań i wsparcia, o których mowa w art. 13 porozumienia paryskiego, określone w załączniku do decyzji 18/CMA.1 Konferencji Stron UNFCCC służącej jako spotkanie stron porozumienia paryskiego („decyzja 18/CMA.1”). Ponadto zachęca się państwa członkowskie do stosowania dodatku z 2013 r. „Tereny podmokłe” do wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych. |
(4) |
Aby zapewnić odpowiednią jakość unijnego wykazu, należy określić dalsze cele unijnego programu zapewniania jakości i kontroli jakości. |
(5) |
W celu zapewnienia kompletności wykazu unijnego w rozumieniu decyzji 18/CMA.1 należy określić metodykę i dane, które mają być stosowane przez Komisję przy przygotowywaniu oszacowań w odniesieniu do brakujących danych z wykazu państwa członkowskiego zgodnie z art. 37 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999. |
(6) |
W celu zapewnienia terminowości, przejrzystości, dokładności, spójności, porównywalności i kompletności unijnego wykazu konieczne jest określenie treści wstępnych kontroli przeprowadzanych w odniesieniu do danych dotyczących wykazu gazów cieplarnianych przedłożonych przez państwa członkowskie. Ocena dokładności w ramach wstępnych kontroli powinna zapewnić, by państwa członkowskie systematycznie nie zawyżały lub zaniżały oszacowań rzeczywistych wartości emisji i usuwania w odniesieniu do kluczowych kategorii unijnych. Ponadto w związku z tym, że sprawozdawczość dotycząca emisji gazów cieplarnianych przez źródła i usuwania przez pochłaniacze w odniesieniu do sektora użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULUCF) stanowi integralną część sprawozdawczości w zakresie wykazów gazów cieplarnianych oraz z uwagi na włączenie sektora LULUCF do celu klimatycznego na 2030 r., wstępne kontrole w sektorze LULUCF należy dostosować do kontroli przeprowadzanych w innych sektorach. Przedkładane dane dotyczące działalności w zakresie użytkowania gruntów i zmiany użytkowania gruntów w sektorze LULUCF można porównać z informacjami pochodzącymi z programów i badań prowadzonych przez Unię i państwa członkowskie, takich jak Copernicus i LUCAS. |
(7) |
Oszacowań służących uzupełnieniu brakujących danych z wykazów krajowych w celu sporządzenia wykazu unijnego dokonuje się zgodnie z wytycznymi dotyczącymi wykazów gazów cieplarnianych. Oszacowania te nie mogą zostać dokonane bez zastosowania wartości współczynnika globalnego ocieplenia gazów cieplarnianych. Jako że zasady dotyczące współczynników globalnego ocieplenia, wytycznych dotyczących wykazów i unijnego systemu wykazów są zasadniczo powiązane, należy uwzględnić je w jednym rozporządzeniu delegowanym. |
(8) |
W celu zapewnienia spójności z datą rozpoczęcia stosowania odpowiednich przepisów rozporządzenia (UE) 2018/1999 niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2021 r. |
(9) |
Zgodnie z art. 57 i 58 rozporządzenia (UE) 2018/1999 rozporządzenie (UE) nr 525/2013 uchyla się ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r., z wyjątkiem art. 7 tego rozporządzenia, które ma zastosowanie do sprawozdań zawierających dane za lata 2018, 2019 i 2020. Należy zatem uchylić rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 666/2014 (4) z dniem 1 stycznia 2021 r., jednak jego art. 6 i 7 powinny nadal obowiązywać w odniesieniu do sprawozdań zawierających dane wymagane na lata 2019 i 2020, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Zakres
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do sprawozdań przedłożonych przez państwa członkowskie zawierających dane wymagane począwszy od roku 2021.
Artykuł 2
Współczynniki globalnego ocieplenia
Państwa członkowskie i Komisja stosują współczynniki globalnego ocieplenia wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia w celu określania i przekazywania danych dotyczących wykazów gazów cieplarnianych zgodnie z art. 26 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999.
Artykuł 3
Wytyczne dotyczące wykazów gazów cieplarnianych
Państwa członkowskie i Komisja ustalają wykazy gazów cieplarnianych, o których mowa w art. 26 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999, zgodnie z:
a) |
wytycznymi Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) z 2006 r. dotyczącymi krajowych wykazów gazów cieplarnianych; |
b) |
trybem, procedurami i wytycznymi dotyczącymi ram przejrzystości w odniesieniu do działań i wsparcia, o których mowa w art. 13 porozumienia paryskiego, określonymi w załączniku do decyzji 18/CMA.1 Konferencji Stron służącej jako spotkanie stron porozumienia paryskiego („decyzja 18/CMA.1”). |
Artykuł 4
Cele programu zapewniania jakości i kontroli jakości
1. Komisja zarządza unijnym systemem wykazów gazów cieplarnianych, utrzymuje go i dąży do jego ustawicznej poprawy w oparciu o następujące cele programu zapewniania jakości i kontroli jakości:
a) |
zapewnienie kompletności unijnego wykazu gazów cieplarnianych poprzez zastosowanie w stosownych przypadkach procedury określonej w art. 37 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999, w porozumieniu z danym państwem członkowskim; |
b) |
zapewnienie, aby unijny system wykazów gazów cieplarnianych zawierał przejrzyste zestawienie zagregowanych danych dotyczących emisji gazów cieplarnianych przez źródła i usuwania przez pochłaniacze w państwach członkowskich oraz przegląd opisów metodycznych dotyczących kluczowych kategorii unijnych, oraz aby odzwierciedlał w sposób przejrzysty wkład emisji przez źródła i usuwania przez pochłaniacze w państwach członkowskich do unijnego wykazu gazów cieplarnianych; |
c) |
zapewnienie, aby suma emisji gazów cieplarnianych przez źródła i usuwania przez pochłaniacze w Unii w odniesieniu do danego roku sprawozdawczego była równa sumie emisji gazów cieplarnianych przez źródła i ich usuwania przez pochłaniacze w państwach członkowskich, które to dane zgłoszono zgodnie z art. 26 ust. 3, 4 i 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999 dla tego samego roku; |
d) |
zapewnienie, aby unijny wykaz gazów cieplarnianych obejmował spójny szereg czasowy emisji przez źródła i usuwania przez pochłaniacze dla wszystkich lat, w odniesieniu do których przedstawiono sprawozdania. |
2. W miarę możliwości Komisja i państwa członkowskie zwiększają porównywalność krajowych wykazów gazów cieplarnianych poprzez dążenie do synergii metod, danych dotyczących działalności, kluczy zapisu oraz alokacji emisji przez źródła i usuwania przez pochłaniacze przez państwa członkowskie, w stosownych przypadkach.
3. Cele programu zapewniania jakości i kontroli jakości w odniesieniu do wykazu unijnego uzupełniają cele programów zapewniania jakości i kontroli jakości realizowanych przez państwa członkowskie.
4. Państwa członkowskie zapewniają odpowiednią jakość danych dotyczących działalności, współczynników emisji i innych parametrów stosowanych w krajowych wykazach gazów cieplarnianych.
Artykuł 5
Uzupełnianie luk
1. Oszacowania Komisji dotyczące uzupełnienia danych w wykazach przedłożonych przez państwa członkowskie, o których mowa w art. 37 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999, są oparte na następujących metodach i danych:
a) |
jeżeli dane państwo członkowskie przedstawiło w poprzednim roku sprawozdawczym spójny szereg czasowy oszacowań dla odpowiedniej kategorii źródła oraz:
|
b) |
jeżeli oszacowanie emisji przez źródła lub usuwania przez pochłaniacze dla odpowiedniej kategorii było przedmiotem korekt technicznych zgodnie z art. 38 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (UE) 2018/1999 w ostatnim przeglądzie przed przedłożeniem i dane państwo członkowskie nie przedstawiło poprawionego oszacowania – na metodzie zastosowanej przez zespół ekspertów technicznych ds. przeglądu do obliczenia korekty technicznej; |
c) |
jeżeli spójny szereg czasowy zgłoszonych oszacowań dla danej kategorii źródła nie jest dostępny – na metodach szacowania zgodnych z opinią techniczną dotyczącą uzupełniania luk zawartą w sekcji 2.2.3 wytycznych IPCC z 2006 r. dotyczących krajowych wykazów gazów cieplarnianych (tom 1). |
2. Komisja przygotowuje oszacowania, o których mowa w ust. 1, do dnia 31 marca roku sprawozdawczego w porozumieniu i bliskiej współpracy z przedmiotowym państwem członkowskim.
3. Przedmiotowe państwo członkowskie wykorzystuje oszacowania, o których mowa w ust. 1, do przedłożenia wykazów krajowych Sekretariatowi UNFCCC zgodnie z art. 26 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1999.
Artykuł 6
Wstępne kontrole
Wstępne kontrole przeprowadzane przez Komisję zgodnie z art. 37 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2018/1999 mogą obejmować:
a) |
ocenę, czy wszystkie kategorie wymagane zgodnie z trybem, procedurami i wytycznymi dotyczącymi ram przejrzystości w odniesieniu do działań i wsparcia, o których mowa w art. 13 porozumienia paryskiego, określonymi w załączniku do decyzji 18/CMA.1, oraz wszystkie gazy cieplarniane, o których mowa w załączniku V do rozporządzenia (UE) 2018/1999, są zgłaszane przez państwo członkowskie; |
b) |
ocenę, czy szeregi czasowe danych dotyczących emisji przez źródła i usuwania przez pochłaniacze są spójne; |
c) |
ocenę porównywalności implikowanych współczynników emisji we wszystkich państwach członkowskich, uwzględniając domyślne współczynniki emisji IPCC dla różnych okoliczności krajowych; |
d) |
ocenę stosowania klucza zapisu „nie oszacowano”, w przypadku gdy istnieją metody IPCC poziomu 1 i zastosowanie klucza zapisu nie jest uzasadnione zgodnie z pkt 32 załącznika do decyzji 18/CMA.1; |
e) |
analizę ponownych obliczeń dokonanych na potrzeby przedłożenia wykazu gazów cieplarnianych, w tym sprawdzenie, czy obliczenia te wynikają ze zmian metodyki; |
f) |
porównanie zweryfikowanych emisji gazów cieplarnianych zgłoszonych w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji z emisjami gazów cieplarnianych zgłoszonymi zgodnie z art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1999; |
g) |
porównanie wyników podejścia referencyjnego Eurostatu z podejściem referencyjnym państw członkowskich; |
h) |
porównanie wyników podejścia sektorowego Eurostatu z podejściem sektorowym państw członkowskich; |
i) |
ocenę, czy kwestie wynikające z wcześniejszych unijnych wstępnych kontroli i przeglądów zostały rozwiązane przez państwa członkowskie, a zalecenia z przeglądów UNFCCC wdrożone; |
j) |
ocenę dokładności oszacowań państw członkowskich dotyczących emisji przez źródła i usuwania przez pochłaniacze w odniesieniu do kluczowych kategorii unijnych; |
k) |
ocenę przejrzystości i kompletności opisów metodologicznych przedkładanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do kluczowych kategorii unijnych; |
l) |
ocenę monitorowania i sprawozdawczości emisji przez źródła i usuwania przez pochłaniacze w odniesieniu do sektora użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULUCF) zgodnie z częścią 3 załącznika V do rozporządzenia (UE) 2018/1999, w tym ocenę przydziału kategorii kluczowych, zastosowanej metodyki wykorzystującej poziomy dokładności oraz porównanie przekazanych danych dotyczących działalności w odniesieniu do użytkowania gruntów i zmiany użytkowania gruntów z informacjami pochodzącymi z programów i badań Unii i państw członkowskich. |
Artykuł 7
Uchylenie
Rozporządzenie delegowane (UE) nr 666/2014 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem przepisu przejściowego określonego w art. 8 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 8
Przepis przejściowy
Na zasadzie odstępstwa od art. 7 niniejszego rozporządzenia, art. 6 i 7 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 666/2014 stosuje się nadal do sprawozdań zawierających dane wymagane w odniesieniu do lat 2019 i 2020.
Artykuł 9
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 8 maja 2020 r.
W imieniu Komisji
Ursula VON DER LEYEN
Przewodnicząca
(1) Dz.U. L 328 z 21.12.2018, s. 1.
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 13).
(3) Kolumna „GWP 100-year” w tabeli 8.A.1 w dodatku 8.A do sprawozdania „Climate Change 2013: The Physical Science Basis. Contribution of Working Group I to the Fifth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change” („Zmiana klimatu w 2013 r.: podstawa naukowa. Wkład I grupy roboczej w piąte sprawozdanie oceniające Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu”), s. 731; dostępnego pod adresem https://www.ipcc.ch/assessment-report/ar5/.
(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 666/2014 z dnia 12 marca 2014 r. ustanawiające wymogi materialne dotyczące unijnego systemu wykazów i uwzględniające zmiany współczynników ocieplenia globalnego oraz uzgodnione na szczeblu międzynarodowym wytyczne na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady(UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 26).
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii (Dz.U. L 304 z 14.11.2008, s. 1).
ZAŁĄCZNIK
WSPÓŁCZYNNIKI GLOBALNEGO OCIEPLENIA
Akronim, nazwa zwyczajowa lub nazwa chemiczna |
Współczynnik globalnego ocieplenia |
Dwutlenek węgla (CO2) |
1 |
Metan (CH4) |
28 |
Podtlenek azotu (N2O) |
265 |
Heksafluorek siarki (SF6) |
23 500 |
Trójfluorek azotu (NF3) |
16 100 |
Wodorofluorowęglowodory (HFC): |
|
HFC-23 CHF3 |
12 400 |
HFC-32 CH2F2 |
677 |
HFC-41 CH3F |
116 |
HFC-125 CHF2CF3 |
3 170 |
HFC-134 CHF2CHF2 |
1 120 |
HFC-134a CH2FCF3 |
1 300 |
HFC-143 CH2FCHF2 |
328 |
HFC-143a CH3CF3 |
4 800 |
HFC-152 CH2FCH2F |
16 |
HFC-152a CH3CHF2 |
138 |
HFC-161 CH3CH2F |
4 |
HFC-227ea CF3CHFCF3 |
3 350 |
HFC-236cb CF3CF2CH2F |
1 210 |
HFC-236ea CF3CHFCHF2 |
1 330 |
HFC-236fa CF3CH2CF3 |
8 060 |
HFC-245fa CHF2CH2CF3 |
858 |
HFC-245ca CH2FCF2CHF2 |
716 |
HFC-365mfc CH3CF2CH2CF3 |
804 |
HFC-43-10mee CF3CHFCHFCF2CF3 lub (C5H2F10) |
1 650 |
Perfluorowęglowodory (PFC): |
|
PFC-14, perfluorometan, CF4 |
6 630 |
PFC-116, perfluoroetan, C2F6 |
11 100 |
PFC-218, perfluoropropan, C3F8 |
8 900 |
PFC-318, perfluorocyklobutan, c-C4F8 |
9 540 |
Perfluorocyklopropan c-C3F6 |
9 200 |
PFC-3-1-10, perfluorobutan, C4F10 |
9 200 |
PFC-4-1-12, perfluoropentan, C5F12 |
8 550 |
PFC-5-1-14, perfluoroheksan, C6F14 |
7 910 |
PFC-9-1-18, C10F18 |
7 190 |