„C, E lub F”.

„artykułach 2H i 2J”.

„artykułów od 2A do 2J”.

„Każdą taką umowę można rozszerzyć o zobowiązania dotyczące zużycia na mocy artykułu 2J, pod warunkiem że całkowity połączony obliczeniowy poziom zużycia lub produkcji odnośnych stron nie przekracza poziomów wymaganych w artykule 2J.”.

„jakie powinny być te poprawki, oraz czy”

„, oraz czy”.

„należy dostosować współczynniki ocieplenia globalnego określone w grupie I załącznika A, załączniku C i załączniku F, a jeśli tak – w jaki sposób; oraz”.

„Artykuł 2J Wodorofluorowęglowodory

1.   Każda strona zapewni, by w ciągu dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego się 1 stycznia 2019 r. oraz w ciągu każdego dwunastomiesięcznego okresu następującego po nim jej poziom obliczeniowy zużycia substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F, wyrażony w ekwiwalentach CO2, nie przekroczył odsetka – określonego dla odpowiednich przedziałów lat wymienionych poniżej w punktach a)–e) – rocznej średniej jej poziomów obliczeniowych zużycia substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F dla lat 2011, 2012 i 2013, plus 15 procent poziomu obliczeniowego jej zużycia substancji kontrolowanych wymienionych w grupie I załącznika C zgodnie z ustępem 1 artykułu 2F, wyrażonego w ekwiwalentach CO2.

2.   Niezależnie od przepisów ustępu 1 niniejszego artykułu strony mogą postanowić, że jedna ze stron zapewni, by w ciągu dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego się 1 stycznia 2020 r. oraz w ciągu każdego dwunastomiesięcznego okresu następującego po nim jej poziom obliczeniowy zużycia substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F, wyrażony w ekwiwalentach CO2, nie przekroczył odsetka – określonego dla odpowiednich przedziałów lat wymienionych poniżej w punktach a)–e) – rocznej średniej jej poziomów obliczeniowych zużycia substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F dla lat 2011, 2012 i 2013, plus 25 procent poziomu obliczeniowego jej zużycia substancji kontrolowanych wymienionych w grupie I załącznika C zgodnie z ustępem 1 artykułu 2F, wyrażonego w ekwiwalentach CO2:

3.   Każda strona, która produkuje substancje kontrolowane wymienione w załączniku F, zapewni, by w ciągu dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego się 1 stycznia 2019 r. oraz w ciągu każdego dwunastomiesięcznego okresu następującego po nim jej poziom obliczeniowy produkcji substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F, wyrażony w ekwiwalentach CO2, nie przekroczył odsetka – określonego dla odpowiednich przedziałów lat wymienionych poniżej w punktach a)–e) – rocznej średniej jej poziomów obliczeniowych produkcji substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F dla lat 2011, 2012 i 2013, plus 15 procent poziomu obliczeniowego jej zużycia substancji kontrolowanych wymienionych w grupie I załącznika C zgodnie z ustępem 2 artykułu 2F, wyrażonego w ekwiwalentach CO2:

4.   Niezależnie od przepisów ustępu 3 niniejszego artykułu strony mogą postanowić, że jedna ze stron, która produkuje substancje kontrolowane wymienione w załączniku F, zapewni, by w ciągu dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego się 1 stycznia 2020 r. oraz w ciągu każdego dwunastomiesięcznego okresu następującego po nim jej poziom obliczeniowy produkcji substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F, wyrażony w ekwiwalentach CO2, nie przekroczył odsetka – określonego dla odpowiednich przedziałów lat wymienionych poniżej w punktach a)–e) – rocznej średniej jej poziomów obliczeniowych produkcji substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F dla lat 2011, 2012 i 2013, plus 25 procent poziomu obliczeniowego jej produkcji substancji kontrolowanych wymienionych w grupie I załącznika C zgodnie z ustępem 2 artykułu 2F, wyrażonego w ekwiwalentach CO2:

5.   Ustępy 1–4 niniejszego artykułu stosuje się, dopóki strony nie postanowią, by zezwolić na taki poziom produkcji bądź zużycia, który jest niezbędny do zastosowań uznanych przez strony za zastosowania wyłączone.

6.   Każda strona, która wytwarza substancje wymienione w grupie I załącznika C lub w załączniku F, zapewnia, by w ciągu dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego się 1 stycznia 2020 r. oraz w ciągu każdego dwunastomiesięcznego okresu następującego po nim jej emisje substancji wymienionych w grupie II załącznika F, wytworzone w każdym zakładzie produkcji, który wytwarza substancje wymienione w grupie I załącznika C lub w załączniku F, zostały zniszczone w miarę możliwości przy użyciu technologii zatwierdzonej przez strony w tym samym dwunastomiesięcznym okresie.

7.   Każda strona zapewnia, by zniszczenie substancji wymienionych w grupie II załącznika F wytworzonych przez zakłady, które produkują substancje wymienione w grupie I załącznika C lub w załączniku F odbywało się wyłącznie przy użyciu technologii zatwierdzonych przez strony.”

„1.   W rozumieniu artykułów 2, 2A–2J i 5 każda strona określi swoje poziomy obliczeniowe dla każdej grupy substancji z załącznika A, załącznika B, załącznika C, załącznika E lub załącznika F:”.

„, chyba że w ustępie 2 określono inaczej;”.

„; oraz

2.   Przy obliczaniu, na potrzeby artykułu 2J, ustępu 5bis artykułu 2 i punktu d) ustępu 1 artykułu 3, poziomów – wyrażonych w ekwiwalentach CO2 – produkcji, zużycia, importu, eksportu i emisji substancji wymienionych w załączniku F i grupie I załącznika C, każda strona stosuje współczynniki ocieplenia globalnego określone dla tych substancji w grupie I załącznika A, załączniku C i załączniku F.”.

„1sept.   Z wejściem w życie niniejszego ustępu każda strona wprowadza zakaz importu substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F z jakiegokolwiek państwa niebędącego stroną niniejszego protokołu.”.

„2sept.   Z wejściem w życie niniejszego ustępu każda strona wprowadza zakaz eksportu substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F do jakiegokolwiek państwa niebędącego stroną niniejszego protokołu.”.

„załącznikach A, B, C, E i F”.

„artykułami od 2A do 2J”.

„2bis.   Do dnia 1 stycznia 2019 r. albo w ciągu trzech miesięcy od daty wejścia dla niej w życie niniejszego ustępu – w zależności od tego, który termin przypadnie później – każda strona ustanowi i wdroży system licencjonowania importu i eksportu nowych, używanych, z recyklingu i odzyskanych substancji kontrolowanych wymienionych w załączniku F. Dowolna ze stron działająca na mocy ustępu 1 artykułu 5, która stwierdzi, że nie jest w stanie ustanowić i wdrożyć takiego systemu do dnia 1 stycznia 2019 r., może odroczyć te działania do dnia 1 styczna 2021 r.”.

„2I”

„2J”.

„artykule 2I”

„artykułach 2I i 2J”.

„do”.

„artykułach od 2A do 2J”.

„C i E”

„C, E i F”.

„3ter.   Każda strona dostarcza sekretariatowi dane statystyczne dotyczące jej rocznych emisji substancji kontrolowanych wymienionych w grupie II załącznika F w podziale na zakład zgodnie z punktem d) ustępu 1 artykułu 3.”.

„produkcji,”.

„oraz artykule 2I”

„, artykule 2I oraz 2J”.

„Jeżeli jedna ze stron działająca na mocy ustępu 1 artykułu 5 postanowi skorzystać z finansowania w ramach innego mechanizmu finansowego, co może się wiązać z pokryciem dowolnej części uzgodnionych zwiększających się kosztów, części tej nie można objąć mechanizmem finansowym na mocy artykułu 10 niniejszego protokołu.”.

„artykułów od 2A do 2J”.

Deklaracja Unii Europejskiej składana zgodnie z art. 13 ust. 3 Konwencji wiedeńskiej o ochronie warstwy ozonowej, dotycząca zakresu uprawnień Unii Europejskiej w odniesieniu do spraw objętych konwencją oraz Protokołem montrealskim w sprawie substancji zubażających warstwę ozonową

Poniższe państwa są obecnie członkami Unii Europejskiej: Królestwo Belgii, Republika Bułgarii, Republika Czeska, Królestwo Danii, Republika Federalna Niemiec, Republika Estońska, Irlandia, Republika Grecka, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Republika Chorwacji, Republika Włoska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Węgry, Republika Malty, Królestwo Niderlandów, Republika Austrii, Rzeczpospolita Polska, Republika Portugalska, Rumunia, Republika Słowenii, Republika Słowacka, Republika Finlandii, Królestwo Szwecji oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności z jego art. 192 ust. 1, Unia ma kompetencje w zakresie zawierania umów międzynarodowych oraz wykonywania obowiązków z nich wynikających, które przyczyniają się do osiągnięcia następujących celów:

Unia wykonała swoje kompetencje w dziedzinie objętej konwencją wiedeńską i protokołem montrealskim poprzez przyjęcie aktów prawnych, w szczególności rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (przekształcenie) (1) – zastępującego wcześniejsze prawodawstwo w zakresie ochrony warstwy ozonowej – oraz rozporządzenia (UE) nr 517/2014 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 842/2006 (2). Unia ma kompetencje w zakresie wykonywania tych obowiązków wynikających z konwencji wiedeńskiej i protokołu montrealskiego, w odniesieniu do których przepisy unijnych instrumentów prawnych, w szczególności tych wymienionych powyżej, ustanawiają wspólne zasady, a także jeżeli postanowienia konwencji wiedeńskiej lub protokołu montrealskiego lub aktu przyjętego w celu ich wykonania wpływają na te wspólne zasady lub zmieniają zakres ich zastosowania, i w stosownym do tego zakresie; w pozostałych przypadkach kompetencje Unii są nadal dzielone między Unię i państwa członkowskie.

Wykonywanie kompetencji przez Unię Europejską zgodnie z Traktatami podlega z natury rzeczy ciągłym zmianom. Unia zastrzega sobie zatem prawo do wprowadzania w niniejszej deklaracji stosownych zmian.

W dziedzinie badań naukowych, o których mowa w konwencji, Unia ma kompetencje do prowadzenia działań, w szczególności do określania i realizacji programów; jednak wykonywanie tych kompetencji nie może doprowadzić do uniemożliwienia państwom członkowskim wykonywania ich kompetencji.

(1)  Dz.U. L 286 z 31.10.2009, s. 1.

(2)  Dz.U. L 150 z 20.5.2014, s. 195.