EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CN0213

Sprawa C-213/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 27 lutego 2015 r. w sprawie T-188/12 Patrick Breyer/Komisja Europejska, wniesione w dniu 8 maja 2015 r. przez Komisję Europejską

OJ C 245, 27.7.2015, p. 7–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

27.7.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 245/7


Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 27 lutego 2015 r. w sprawie T-188/12 Patrick Breyer/Komisja Europejska, wniesione w dniu 8 maja 2015 r. przez Komisję Europejską

(Sprawa C-213/15 P)

(2015/C 245/10)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Van Nuffel i H. Krämer, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Patrick Breyer, Republika Finlandii, Królestwo Szwecji

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie zaskarżonego wyroku

rozpoznanie sprawy co do istoty i oddalenie skargi

obciążenie skarżącego kosztami postępowania

Zarzuty i główne argumenty

W swym odwołaniu Komisja Europejska żąda uchylenia wyroku z dnia 27 lutego 2015 r. Breyer/Komisja, T-188/12, EU:T:2015:124 w zakresie, w jakim Sąd stwierdził nieważność decyzji Komisji z dnia 3 kwietnia 2012 r., na mocy której Komisja odmówiła skarżącemu udzielenia pełnego dostępu do dokumentów dotyczących transpozycji dyrektywy 2006/24 (1) przez Republikę Austrii oraz do dokumentów dotyczących sprawy, w której wydany został wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. Komisja/Austria (2) w zakresie, w jakim na mocy tej decyzji odmówiono dostępu do pism procesowych złożonych przez Republikę Austrii w tej sprawie.

Skarżący oparł swą skargę o stwierdzenie nieważności spornej decyzji na jednym zarzucie, w którym podniósł zasadniczo naruszenie art. 2 ust. 3 rozporządzenia nr 1049/2001 (3). Sąd stwierdził nieważność spornej decyzji w zakresie, w jakim na jej mocy odmówiono dostępu do pism procesowych złożonych przez Republikę Austrii w ramach wskazanej sprawy. W odniesieniu do podniesionego zarzutu Sąd stwierdził zasadniczo, że omawiane pisma procesowe stanowią dokumenty w rozumieniu art. 2 ust. 3 w związku z art. 3 lit. a) rozporządzenia nr 1049/2001, że są one w konsekwencji objęte zakresem stosowania owego rozporządzenia, i że art. 15 ust. 3 tiret czwarte TFUE nie stoi na przeszkodzie zastosowaniu owego rozporządzenia do pism procesowych, o których mowa ze względu na ich szczególny charakter.

Na poparcie swego odwołania Komisja podniosła zarzut dotyczący błędnej wykładni art. 15 ust. 3 TFUE, na której Sąd oparł swój wniosek, wedle którego przepis ów nie sprzeciwiał się zastosowaniu rozporządzenia nr 1049/2001 do omawianych pism procesowych ze względu na ich szczególny charakter.


(1)  Dyrektywa 2006/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności oraz zmieniająca dyrektywę 2002/58/WE (Dz.U. L 105, s. 54).

(2)  C-189/09, EU:C:2010:455.

(3)  Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, s. 43).


Top