29.8.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 205/25

1)

Czy przepisy krajowe zawarte w dekrecie ustawodawczym z dnia 9 kwietnia 2008 r. nr 81, a w szczególności art. 90 ust. 11 narusza art. 3 dyrektywy 92/57/EWG (1) z dnia 24 czerwca 1992 r., w zakresie w jakim, w przypadku budowy, na której prace prowadzi więcej niż jeden wykonawca ustanawia odstępstwo od obowiązku wyznaczenia przez inwestora lub inwestora zastępczego koordynatora na etapie przygotowania inwestycji, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu, w przypadku robót budowlanych na rzecz osoby prywatnej, dla których nie jest wymagane pozwolenie na budowę, niezależnie od oceny charakteru robót i konieczności prowadzenia prac stwarzających szczególne zagrożenie bezpieczeństwa wymienionych w załączniku II do dyrektywy.

2)

Czy przepisy zawarte w dekrecie ustawodawczym z dnia 9 kwietnia 2008 r. nr 81, a w szczególności art. 90 ust. 11 narusza art. 3 dyrektywy 92/57/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. w związku z obowiązkiem inwestora lub inwestora zastępczego wyznaczenia w każdym przypadku koordynatora podczas wykonywania inwestycji na budowach, niezależnie od rodzaju robót budowlanych, a zatem także w przypadku robót budowlanych na rzecz osoby prywatnej nie wymagających pozwolenia na budowę, mogących obejmować niebezpieczne prace, o których mowa w załączniku II do dyrektywy.

3)

Czy ust. 11 art. 90 dekretu ustawodawczego z dnia 9 kwietnia 2008 r. nr 81 w części, w której przewiduje po stronie koordynatora na etapie wykonywania inwestycji obowiązek sporządzenia planu bezpieczeństwa wyłącznie jeżeli w przypadku robót budowlanych na rzecz osoby prywatnej nie wymagających pozwolenia na budowę w trakcie wykonywania inwestycji udział biorą inni wykonawcy niż wykonawca, któremu pierwotnie powierzono wykonanie robót budowlanych, narusza art. 3 dyrektywy 92/57/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r., który ustanawia w każdym przypadku obowiązek wyznaczenia koordynatora na etapie wykonywania inwestycji, niezależnie od rodzaju robót budowlanych i który wyklucza odstępstwo od obowiązku sporządzenia planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, jeżeli konieczne jest prowadzenie prac stwarzających szczególne zagrożenie bezpieczeństwa, takich jak wymienione w załączniku II do dyrektywy.