(1)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2018/1229 (2) określono środki mające na celu zapobieganie przypadkom nieprzeprowadzenia rozrachunku i reagowanie na takie przypadki oraz mające stanowić zachętę do przestrzegania dyscypliny rozrachunku. Środki te obejmują monitorowanie przypadków nieprzeprowadzenia rozrachunku oraz pobieranie i dystrybucję kar pieniężnych w przypadkach nieprzeprowadzenia rozrachunku. W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2018/1229 określono również szczegóły operacyjne procesu zakupu na otwartym rynku, o którym mowa w art. 7 ust. 3–8 rozporządzenia (UE) nr 909/2014.

(2)

Rozporządzenie delegowane (UE) 2018/1229 zostało zmienione rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2020/1212 (3) w celu odroczenia daty wejścia w życie rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/1229 do dnia 1 lutego 2021 r. Odroczona data wejścia w życie została ponownie przesunięta na dzień 1 lutego 2022 r. rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2021/70 (4).

(3)

Zainteresowane strony przedstawiły jednak dowody na to, że obowiązkowy zakup na otwartym rynku mógłby zwiększyć presję na płynność i koszty papierów wartościowych, w przypadku których istnieje ryzyko ich zakupu na otwartym rynku. W tym kontekście stosowanie przepisów dotyczących obowiązkowego zakupu na otwartym rynku określonych w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014 i doprecyzowanych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2018/1229 mogłoby mieć negatywny wpływ na efektywność i konkurencyjność rynków kapitałowych w Unii. Wpływ ten mógłby z kolei doprowadzić do zwiększenia różnicy między ceną kupna a ceną sprzedaży, zmniejszenia efektywności rynku, a także zmniejszonej motywacji do udzielania pożyczek papierów wartościowych na rynkach pożyczek papierów wartościowych i rynkach odkupu oraz do dokonywania rozrachunku transakcji z CDPW mającymi siedzibę w Unii. Oczekuje się zatem, że koszty stosowania przepisów dotyczących obowiązkowego zakupu na otwartym rynku, określonych obecnie w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014, przewyższą potencjalne korzyści.

(4)

Art. 76 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 został zmieniony przez art. 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/858 (5). Zmiana ta przewiduje możliwość ustalenia różnych dat rozpoczęcia stosowania w odniesieniu do poszczególnych środków dyscypliny rozrachunku, o których mowa w art. 7 ust. 1–13 rozporządzenia (UE) nr 909/2014, doprecyzowanych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2018/1229, w celu zapewnienia wystarczającego czasu na ponowną ocenę ram dyscypliny rozrachunku określonych w rozporządzeniu (UE) nr 909/2014, a w szczególności przepisów dotyczących obowiązkowego zakupu na otwartym rynku. Należy zatem zapewnić, aby przepisy rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/1229 dotyczące obowiązkowego zakupu na otwartym rynku nie miały zastosowania do czasu zakończenia tej ponownej oceny. Zagwarantowałoby to również, że uczestnicy rynku nie będą ponosili podwójnie kosztów wdrażania w przypadku zmiany tych przepisów w wyniku przeglądu rozporządzenia (UE) nr 909/2014 (6).

(5)

W związku z tym te przepisy rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/1229, które odnoszą się do obowiązkowego zakupu na otwartym rynku, nie powinny mieć zastosowania od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia do dnia 2 listopada 2025 r..

(6)

Na podstawie art. 72 rozporządzenia (UE) nr 909/2014 oraz art. 76 ust. 5 tego rozporządzenia w brzmieniu sprzed jego zmiany rozporządzeniem (UE) 2022/858 art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 (7) został uchylony z dniem wejścia w życie rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/1229, aby odzwierciedlić fakt, że od tego dnia rozporządzenie (UE) nr 909/2014 i rozporządzenie delegowane (UE) 2018/1229 miały zharmonizować na poziomie Unii środki mające na celu zapobieganie przypadkom nieprzeprowadzenia rozrachunku i reagowanie na takie przypadki przy szerszym zakresie stosowania niż miało to miejsce na podstawie rozporządzenia (UE) nr 236/2012. Biorąc pod uwagę, że przepisy rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/1229, które dotyczą obowiązkowego zakupu na otwartym rynku, nie będą miały zastosowania od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia do dnia 2 listopada 2025 r., należy przewidzieć procesy zakupu na otwartym rynku, które były uprzednio określone w art. 15 rozporządzenia (UE) nr 236/2012, do czasu rozpoczęcia stosowania przepisów określonych w art. 21–38 rozporządzenia (UE) 2018/1229.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2018/1229.

(8)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(9)

Biorąc pod uwagę ograniczony zakres zmiany, potrzebę jak najszybszego zapewnienia uczestnikom rynku jasności prawa oraz uwagi przekazane już przez tych uczestników rynku w ramach konsultacji publicznych, które Komisja Europejska przeprowadziła w kontekście wniosku ustawodawczego dotyczącego rozporządzenia (UE) 2022/858, ESMA nie przeprowadził żadnych otwartych konsultacji publicznych. ESMA przeanalizował jednak ramowo potencjalne powiązane koszty i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (8). Przy opracowywaniu projektu regulacyjnych standardów technicznych ESMA współpracował również z członkami Europejskiego Systemu Banków Centralnych,

1)

w rozdziale IV „Przepisy końcowe” dodaje się art. 41a w brzmieniu:

2)

w art. 42 wprowadza się następujące zmiany: