Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62008TN0383

    Sprawa T-383/08: Skarga wniesiona w dniu 11 września 2008 r. — New Europe przeciwko Komisji

    Dz.U. C 301 z 22.11.2008, p. 47–48 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    22.11.2008   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 301/47


    Skarga wniesiona w dniu 11 września 2008 r. — New Europe przeciwko Komisji

    (Sprawa T-383/08)

    (2008/C 301/81)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: New Europe (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: A.-M. Alamanou, lawyer)

    Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

    Żądania strony skarżącej

    Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji w formie pisma z dnia 2 lipca 2008 r. doręczonego skarżącej w tym samym dniu, na mocy której odmówiono skarżącej dostępu do danych dotyczących nazw spółek i nazwisk osób fizycznych wymienionych w dokumentach, które zostały ujawnione przez Komisję; oraz

    obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    W drodze niniejszej skargi skarżąca kwestionuje decyzję Komisji — która została jej notyfikowana pismem z dnia 2 lipca 2008 r. — na mocy której Komisja odmówiła ujawnienia nazw spółek i nazwisk osób fizycznych związanych z tzw. „sprawą Eximo”, wymienionych w dokumentach ujawnionych skarżącej w odpowiedzi na jej pierwszą skargę.

    Skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności spornej decyzji, wskazując iż:

    Po pierwsze, zdaniem skarżącej, sporna decyzja w sposób rażący narusza prawo z uwagi na fakt, iż Komisja dokonała błędnej interpretacji i w sposób nieprawidłowy zastosowała wyjątki przewidziane w art. 4 ust. 1 lit. b) oraz art. 4 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia nr 1049/2001 (1), nie zbadawszy okoliczności faktycznych i nie przedstawiwszy powodów odmowy. Ponadto skarżąca podnosi, że Komisja popełniła błąd w ocenie okoliczności faktycznych poprzez uznanie, że ujawnienie wspomnianych nazw i nazwisk naruszyłoby ochronę interesów handlowych spółek oraz prywatności i integralności osób fizycznych. Skarżąca twierdzi również, że stosując wykładnię rozszerzającą terminów „ochrona interesów handlowych” i „ochrona prywatności i integralności osoby fizycznej”, Komisja naruszyła zasadę możliwie najszerszego dostępu do dokumentów wyrażoną w art. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.

    Po drugie skarżąca podnosi, że sporna decyzja narusza art. 4 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, ponieważ Komisja odmówiła skarżącej pełnego dostępu do dokumentu, który był już w tym czasie publicznie dostępny.

    Po trzecie skarżąca wskazuje, iż nie informując jej o podstawie wydania decyzji i ograniczając się do przywołania wyjątków określonych w art. 4 ust. 4 rozporządzenia nr 1049/2001, Komisja naruszyła obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 253 WE.


    (1)  Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, s. 43).


    Top