32025R0772

EUR-Lex

Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
Rozporządzenie wykonawcze - UE - 2025/772 - EN - EUR-Lex

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document 32025R0772

Help

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2025/772 z dnia 16 kwietnia 2025 r. w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 ustanawiającego zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do dalszych ustaleń dotyczących dostosowań przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji ze względu na zmiany w poziomie działalności

C/2025/2263

Dz.U. L, 2025/772, 22.4.2025, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2025/772/oj (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

Legal status of the document In force

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2025/772/oj

HTML

PDF - authentic OJ

e-signature

How to verify the authenticity of the Official Journal

Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej

Seria L

2025/772

22.4.2025

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2025/772

z dnia 16 kwietnia 2025 r.

w sprawie zmiany i sprostowania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 ustanawiającego zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do dalszych ustaleń dotyczących dostosowań przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji ze względu na zmiany w poziomie działalności

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (1), w szczególności jej art. 10a ust. 21,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa 2003/87/WE została zmieniona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 (2) w celu dostosowania jej do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 (3) ustanawiającego cel redukcji emisji netto o co najmniej 55 % do 2030 r. w porównaniu z 1990 r. Zgodnie ze zmianą dyrektywy 2003/87/WE rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 (4) w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii zostało zmienione rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2024/873 (5). Zmiany dyrektywy 2003/87/WE i rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 dotyczą również dostosowań przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji ze względu na zmiany w poziomie działalności i wymagają zmian w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2019/1842 (6).

(2)

Aby zwiększyć zachęty do redukcji emisji i zapewnić jednolite wdrożenie przepisów dotyczących zwiększonej lub zmniejszonej efektywności energetycznej we wszystkich państwach członkowskich, należy doprecyzować zasady i metody związane z dostosowaniem przydziału bezpłatnych uprawnień dla podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple i podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie, a jednocześnie należy zapewnić równe warunki działania dla różnych struktur dostaw ciepła, które wykorzystują energię zarówno z kwalifikujących się, jak i z niekwalifikujących się źródeł. Aby zachęcić do redukcji emisji procesowych nieobjętych wskaźnikami emisyjności dla produktów, te same przepisy powinny mieć również zastosowanie do podinstalacji wytwarzających emisje procesowe. W przypadku takich podinstalacji dostosowanie przydziału bezpłatnych uprawnień powinno opierać się na średnim oczekiwanym poziomie działalności, który należy określić zgodnie ze wspólną metodyką, a dane do obliczania średniego oczekiwanego poziomu działalności należy zawrzeć w rocznym raporcie dotyczącym poziomu działalności, jeżeli różnica między średnim a historycznym poziomem działalności podinstalacji przekracza 15 %.

(3)	Aby zapewnić stałą dostępność zgłaszanych co roku danych wymaganych do dostosowania przydziału bezpłatnych uprawnień, należy zaktualizować informacje na temat lat sprawozdawczych.

(4)

Dyrektywą (UE) 2023/959 wprowadzono zmiany w cyklu zgodności, aby lepiej uwzględnić dostosowania przydziału bezpłatnych uprawnień. Termin, w którym właściwe organy mogą dokonać przydziału bezpłatnych uprawnień, zmienił się z 28 lutego na 30 czerwca, dlatego wymóg przedłożenia wstępnego raportu dotyczącego poziomu działalności nie jest już konieczny, a tym samym nie powinien mieć zastosowania.

(5)

Aby uniknąć nieuzasadnionego przydziału uprawnień, rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/1842 stanowi, że właściwy organ może zawiesić wydawanie uprawnień, dopóki nie zostanie jednoznacznie stwierdzone, że nie ma potrzeby dostosowania przydziału dla instalacji zgodnie z tym rozporządzeniem. Zawieszenie wydawania uprawnień powinno być obowiązkowe, jeżeli zweryfikowany roczny raport dotyczący poziomu działalności jest niedostępny lub jeżeli raportu nie zweryfikowano jako zadowalający zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/2067 (7).

(6)

Instalacje obsługiwane przez przedsiębiorstwa, które są zobowiązane do przeprowadzenia audytu energetycznego lub wdrożenia certyfikowanego systemu zarządzania energią zgodnie z art. 8 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE (8), a zatem podlegają zmniejszeniu przydziału bezpłatnych uprawnień o 20 %, jeżeli nie były w stanie wykazać podczas weryfikacji raportu dotyczącego danych podstawowych, że zakończono wdrażanie zaleceń odnoszących się do efektywności energetycznej wynikających z tych audytów lub systemów zarządzania lub że zastosowano wyjątki od warunkowości w odniesieniu do środków poprawy efektywności energetycznej na podstawie art. 22a ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, powinny mieć możliwość wykazania późniejszego wdrożenia zaleceń dotyczących efektywności energetycznej. Aby zwiększyć pewność prawa i zapewnić solidność systemu, operator powinien przedstawić zweryfikowane dowody jako część raportu dotyczącego poziomu działalności, wykazujące, że w pełni wdrożono nieuregulowane zalecenia lub że zastosowanie mają równoważne środki. W następstwie decyzji właściwego organu stwierdzającej, że warunki określone w art. 22a ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 zostały spełnione, operator powinien co roku otrzymać pełną liczbę uprawnień za pozostałe lata okresu, na który przydzielane są uprawnienia.

(7)

Etapy proceduralne zasad warunkowości w odniesieniu do planów neutralności klimatycznej określono w art. 22b rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 zgodnie z art. 10a ust. 1 akapit piąty i art. 10b ust. 4 akapity drugi, trzeci i czwarty dyrektywy 2003/87/WE w przypadku prowadzących instalacje, których poziomy emisji gazów cieplarnianych są wyższe niż 80. percentyl poziomów emisji dla odpowiednich wskaźników emisyjności dla produktów, oraz w przypadku operatorów sieci ciepłowniczych w niektórych państwach członkowskich ubiegających się o fakultatywny, dodatkowy przydział bezpłatnych uprawnień. Aby zapewnić ustrukturyzowaną formę sprawozdań na temat osiągniętych częściowych wartości docelowych i kamieni milowych oraz ułatwić weryfikację osiągnięcia tych wartości docelowych i kamieni milowych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE, konieczne jest zobowiązanie prowadzących instalacje do sporządzenia sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej. W celu sporządzenia sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej operatorzy powinni korzystać ze wzoru opracowanego przez Komisję, chyba że dane państwo członkowskie wymaga stosowania specjalnego wzoru krajowego.

(8)

Aby otrzymać pełną sumę lub dodatkowy przydział bezpłatnych uprawnień, prowadzący instalacje, których poziomy emisji gazów cieplarnianych są wyższe niż 80. percentyl poziomów emisji dla odpowiednich wskaźników emisyjności dla produktów, oraz operatorzy instalacji sieci ciepłowniczych w niektórych państwach członkowskich muszą spełnić warunki określone w art. 22b ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 oraz wykazać osiągnięcie częściowych wartości docelowych i kamieni milowych w zweryfikowanym sprawozdaniu dotyczącym neutralności klimatycznej.

(9)

Zgodnie z art. 10b ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE i art. 22b ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 przyznanie dodatkowego przydziału bezpłatnych uprawnień jest uzależnione od tego, czy instalacje sieci ciepłowniczych będące odbiorcami dokonują równoważnych inwestycji na rzecz osiągnięcia neutralności klimatycznej, a także od osiągnięcia przez te instalacje wartości docelowych i kamieni milowych, o których mowa w art. 10b ust. 4 akapit trzeci lit. b) dyrektywy 2003/87/WE. Aby umożliwić instalacjom sieci ciepłowniczych dokonanie niezbędnych inwestycji, dodatkowy przydział bezpłatnych uprawnień powinien zostać przyznany niezwłocznie po dostarczeniu dokumentów potwierdzających zobowiązanie prawne dotyczące inwestycji. Jako dokument potwierdzający zobowiązanie prawne dotyczące inwestycji operator powinien wykazać zobowiązanie do dokonania inwestycji lub dokonaną inwestycję; dokument powinien obejmować prawnie wiążące zobowiązania, takie jak umowa, lub inne możliwe do wykazania dowody zobowiązań finansowych związanych z przyszłymi inwestycjami. Przyznanie dodatkowych bezpłatnych uprawnień po zaakceptowaniu dowodów zobowiązania zachęci do postępu technologicznego i zagwarantuje, że korzyści płynące z dodatkowego przydziału bezpłatnych uprawnień bezpośrednio przyczynią się do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych związanych z sieciami ciepłowniczymi. Aby z wyprzedzeniem zapewnić przeciwwagę dla przydziału dodatkowych uprawnień i zapewnić, aby wysiłek inwestycyjny nie był jedynie zobowiązaniem, lecz przełożył się na konkretne działania, należy przewidzieć obowiązek zwrotu dodatkowych 30 % uprawnień, jeżeli warunki ich przyznania nie zostaną spełnione, a wszelki dalszy przydział bezpłatnych uprawnień należy wstrzymać do czasu zwrotu uprawnień.

(10)	Aby uniknąć nadmiernego obciążenia administracyjnego przy dostosowywaniu zmian w produkcji do przydziału bezpłatnych uprawnień, minimalną liczbę uprawnień wymaganą do dostosowania przydziału bezpłatnych uprawnień dla podinstalacji należy zwiększyć ze 100 do 300.

(11)	Aby uniknąć nieuzasadnionego przydziału bezpłatnych uprawnień podinstalacjom, które przestały działać, nie należy przyznawać bezpłatnych uprawnień na część roku kalendarzowego następującą po dniu zaprzestania działalności.

(12)

W dyrektywie (UE) 2023/959 zniesiono pojęcie wytwórców energii elektrycznej od dnia 1 stycznia 2026 r. i ich szczególne traktowanie pod względem przydziału bezpłatnych uprawnień z EU ETS. W związku z tym zmiany tego parametru nie powinny już mieć zastosowania do określania dostosowań przydziału bezpłatnych uprawnień.

(13)

Aby wspierać spójne i dokładne stosowanie zasad i metod oraz kompleksowe i skuteczne monitorowanie poziomów działalności, właściwe organy powinny przekazywać Komisji dane dotyczące zmienionej ostatecznej rocznej liczby uprawnień do emisji przydzielanych bezpłatnie instalacjom wraz z przewidywanymi zmianami poziomów działalności oraz dane ze wszystkich instalacji podlegających obowiązkowi rocznego raportowania poziomu działalności.

(14)

Aby uniknąć zbędnych obciążeń administracyjnych i uprościć przejście do następnego okresu, na który przydzielane są uprawnienia, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do przydziałów dotyczących okresu rozpoczynającego się od dnia 1 stycznia 2026 r., co zapewni zgodność ze stosowaniem rozporządzenia delegowanego (UE) 2024/873 w odniesieniu do przepisów dotyczących sprawozdawczości w zakresie danych podstawowych za następny okres, na który przydzielane są uprawnienia.

(15)	Art. 3 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 zawiera błędy dotyczące dodatkowych parametrów, które prowadzący instalacje powinni przekazywać w raporcie dotyczącym poziomu działalności, jeśli właściwy organ tego wymaga. Dla jasności błędy te należy poprawić.

(16)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2019/1842 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a)

»średni oczekiwany poziom działalności« oznacza, w odniesieniu do każdej podinstalacji, średnią arytmetyczną powiązanych rocznych oczekiwanych poziomów działalności, ustalonych na podstawie metody określonej w załączniku I, dla dwóch lat kalendarzowych poprzedzających złożenie raportu, o którym mowa w art. 3 ust. 1;”;

dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

„4a)	»podinstalacja wytwarzająca emisje procesowe« oznacza podinstalację wytwarzającą emisje procesowe w rozumieniu art. 2 ust. 10 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331;”;

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a)	w ust. 1 akapit pierwszy zdanie drugie otrzymuje brzmienie: „W latach 2021 i 2026 raport ten zawiera dane dotyczące dwóch lat poprzedzających jego złożenie.”;

w ust. 3 wprowadza się następujące zmiany:

(i)	w akapicie pierwszym zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie: „Raport dotyczący poziomu działalności przedkłada się do dnia 31 marca każdego roku właściwemu organowi dokonującemu przydziału bezpłatnych uprawnień, chyba że właściwy organ wyznaczył wcześniejszy termin na przedstawienie tego raportu.”;

(ii)	uchyla się akapit drugi;

(iii)

akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Właściwy organ może zawiesić wydawanie bezpłatnych uprawnień do emisji dla instalacji, dopóki właściwy organ nie stwierdzi, że nie ma wymogu dostosowania przydziału dla tej instalacji albo Komisja przyjmie decyzję zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 dotyczącą dostosowań przydziału dla tej instalacji.

Właściwy organ zawiesza wydawanie bezpłatnych uprawnień do emisji w każdej z następujących sytuacji:

a)	prowadzący instalację nie przedstawił żadnego zweryfikowanego raportu dotyczącego poziomu działalności;

b)	sprawozdanie z weryfikacji na temat raportu dotyczącego poziomu działalności zawiera wniosek, o którym mowa w art. 27 ust. 1 akapit pierwszy lit. b), c) lub d) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2067.

Każde zawieszenie przydziału uprawnień zgodnie z akapitem trzecim niniejszego ustępu pozostaje w mocy, dopóki właściwy organ nie stwierdzi, że nie ma wymogu dostosowania przydziału dla tej instalacji, lub dopóki Komisja nie przyjmie decyzji zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 dotyczącej dostosowania przydziału dla danej instalacji.”;

w ust. 4 wprowadza się następujące zmiany:

(i)	w akapicie pierwszym uchyla się lit. a);

(ii)	uchyla się akapit drugi;

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„ Artykuł 3a

Odzyskanie uprawnień zmniejszonych zgodnie z art. 22a rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331

1. W przypadku gdy ostateczna roczna liczba bezpłatnych uprawnień do emisji została zmniejszona zgodnie z art. 22a rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, prowadzący instalację może odzyskać zmniejszone uprawnienia, pod warunkiem że wykaże w sposób zadowalający właściwy organ, że spełniony jest jeden z następujących warunków:

wdrożono wszystkie zaległe zalecenia z audytów efektywności energetycznej lub certyfikowanych systemów zarządzania energią, o których mowa w art. 22a ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, a weryfikator potwierdził podczas weryfikacji rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności, że zakończono wdrażanie tych zaleceń;

w odpowiednim okresie odniesienia lub po tym okresie wdrożono inne środki prowadzące do redukcji emisji gazów cieplarnianych w instalacji równoważnych z zalecanymi w sprawozdaniu z audytu energetycznego lub w certyfikowanym systemie zarządzania energią, o których mowa w art. 22a ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, a weryfikator potwierdził podczas weryfikacji rocznego raportu dotyczącego poziomu działalności, że zakończono wdrażanie tych środków i osiągnięto równoważne redukcje emisji gazów cieplarnianych.

2. Jeżeli prowadzący instalację pragnie odzyskać zmniejszone uprawnienia zgodnie z ust. 1, przedkłada właściwemu organowi wniosek o odzyskanie zmniejszonych uprawnień w ramach zweryfikowanego raportu dotyczącego poziomu działalności, o którym mowa w art. 3 ust. 3 akapit pierwszy. Właściwy organ ocenia wniosek i decyduje, czy warunki, o których mowa w ust. 1, zostały spełnione.

W przypadku gdy właściwy organ stwierdzi, że warunki, o których mowa w ust. 1, zostały spełnione, a Komisja przyjmie decyzję zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 dotyczącą dostosowań w odniesieniu do przydziału dla tej instalacji, prowadzący instalację otrzymuje każdego roku pełną liczbę uprawnień za pozostałe lata okresu, na który przydzielane są uprawnienia, rozpoczynającego się w roku złożenia wniosku o odzyskanie zmniejszonych uprawnień.

Artykuł 3b

Sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej

1. Prowadzący instalacje, którzy przedłożyli plan neutralności klimatycznej zgodnie z art. 22b rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, sporządzają sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej, które zawiera informacje wymienione w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

2. Prowadzący instalacje, o których mowa w ust. 1, przedkładają właściwemu organowi sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej i odpowiednie sprawozdanie z weryfikacji zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/2067 do dnia 31 marca 2026 r. za okres do dnia 31 grudnia 2025 r., a następnie do dnia 31 marca każdego piątego roku w odniesieniu do poprzedniego okresu pięcioletniego.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego właściwy organ może wyznaczyć wcześniejszy termin na przedłożenie sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej i odpowiedniego sprawozdania z weryfikacji.

3. Komisja udostępnia wzór elektroniczny lub specjalny format pliku na potrzeby przekazywania informacji określonych w załączniku II.

4. Podczas sporządzania sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej prowadzący instalacje korzystają ze wzoru elektronicznego lub specjalnego formatu pliku, o którym mowa w ust. 3.

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 i 4 państwa członkowskie mogą wymagać, aby prowadzący instalacje stosowali wzory elektroniczne lub specjalne formaty plików opracowane przez te państwa członkowskie w celu sporządzenia i przedłożenia sprawozdań dotyczących neutralności klimatycznej zgodnie z aktami delegowanymi przyjętymi na podstawie art. 10a ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2003/87/WE.

Artykuł 3c

Przydział uprawnień, których liczbę zmniejszono zgodnie z art. 22b ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331

1. Jeżeli warunki określone w art. 22b ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 zostały spełnione, po zmniejszeniu liczby uprawnień zgodnie z akapitem pierwszym tego artykułu zmniejszoną liczbę uprawnień przydziela się na każdy rok w mającym zastosowanie okresie, na który przydzielane są uprawnienia.

2. Do celów ust. 1 warunek określony w art. 22b ust. 1 akapit drugi lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 jest spełniony, jeżeli spełniono wszystkie poniższe warunki:

prowadzący instalację przedłożył zweryfikowane sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej do dnia 31 marca 2026 r. lub we wcześniejszym terminie określonym przez właściwy organ w odniesieniu do okresu do dnia 31 grudnia 2025 r., a następnie do dnia 31 marca każdego piątego roku w odniesieniu do poprzedniego okresu pięcioletniego;

sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej zostało zweryfikowane jako zadowalające zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/2067, a weryfikator potwierdził, że kamienie milowe i wartości docelowe określone w planie neutralności klimatycznej zostały osiągnięte w odpowiednim okresie pięcioletnim;

c)	zweryfikowane sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej jest zgodne z art. 3b.

Artykuł 3d

Dodatkowe 30 % uprawnień dla sieci ciepłowniczej

1. W celu zwiększenia wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji o 30 % zgodnie z art. 22b ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 operatorzy przedkładają właściwemu organowi dokumenty potwierdzające zobowiązanie prawne dotyczące inwestycji, o której mowa w art. 22b ust. 3 akapit pierwszy lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, oraz dokumenty potwierdzające, że inwestycja prowadzi do znacznej redukcji emisji przed 2030 r.

2. Za pierwszym razem operatorzy mogą przedłożyć dowody, o których mowa w ust. 1, do dnia 31 marca 2026 r. wraz ze zweryfikowanym sprawozdaniem dotyczącym neutralności klimatycznej. Jeżeli w kolejnych latach warunki określone w art. 22b ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 są spełnione, operator przedkłada dowody, o których mowa w ust. 1, do dnia 31 marca danego roku wraz ze zweryfikowanym rocznym raportem dotyczącym poziomu działalności.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego właściwy organ może wyznaczyć wcześniejszy termin na przedłożenie dowodów oraz zweryfikowanego sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej.

3. Właściwy organ ocenia dowody, o których mowa w ust. 1, oraz zweryfikowane sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej. Na podstawie tej oceny właściwy organ decyduje, czy spełnione zostały warunki zwiększenia wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji określone w art. 22b ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331.

4. Aby wykazać, że warunek określony w art. 22b ust. 3 akapit pierwszy lit. e) rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 jest spełniony, operator przedstawia właściwemu organowi wszystkie dokumenty potwierdzające, że:

operator przedłożył zweryfikowane sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej do dnia 31 marca 2026 r. lub we wcześniejszym terminie określonym przez właściwy organ w odniesieniu do okresu do dnia 31 grudnia 2025 r., a następnie do dnia 31 marca każdego piątego roku w odniesieniu do poprzedniego okresu pięcioletniego;

c)	zweryfikowane sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej jest zgodne z art. 3b.

5. Jeżeli właściwy organ podjął decyzję, o której mowa w ust. 3, w okresie, na który przydzielane są uprawnienia, operator otrzymuje w roku, w którym właściwy organ podjął tę decyzję, 30 % dodatkowych uprawnień za wszystkie poprzednie lata objęte okresem, na który przydzielane są uprawnienia. Jeżeli odpowiedni okres, na który przydzielane są uprawnienia, obejmuje również lata następujące po roku, w którym właściwy organ podjął decyzję, o której mowa w ust. 3, dodatkowe 30 % uprawnień dodaje się do wstępnej rocznej liczby uprawnień do emisji, które mają zostać przydzielone zgodnie z art. 22b ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331.

6. Dodatkowych 30 % uprawnień nie przyznaje się, jeżeli właściwy organ lub krajowa jednostka akredytująca ustali, że sprawozdanie dotyczące neutralności klimatycznej nie zostało zweryfikowane zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/2067.

7. Operator niezwłocznie zwraca dodatkowe 30 % uprawnień w każdym z następujących przypadków:

a)	osiągnięcie wartości docelowych i kamieni milowych, o których mowa w art. 10b ust. 4 akapit trzeci lit. b) dyrektywy 2003/87/WE, nie zostało potwierdzone w wyniku weryfikacji przeprowadzonej zgodnie z art. 10b ust. 4 akapit czwarty tej dyrektywy;

b)	wartość inwestycji odpowiadająca wartości tego dodatkowego przydziału bezpłatnych uprawnień nie została zainwestowana w celu znacznej redukcji emisji przed 2030 r. zgodnie z art. 10b ust. 4 akapit drugi dyrektywy 2003/87/WE.

8. Jeżeli operator nie zwróci dodatkowych 30 % uprawnień zgodnie z ust. 7, właściwy organ zwraca się do krajowego administratora rejestru o zaprzestanie przydziału bezpłatnych uprawnień dla operatora do momentu zwrotu dodatkowych 30 % uprawnień przez tego operatora. Państwa członkowskie informują Komisję o wszelkich takich wnioskach.”

;

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Każdego roku właściwy organ porównuje średni poziom działalności każdej podinstalacji, określony zgodnie z art. 4, z historycznym poziomem działalności początkowo wykorzystywanym w celu określenia przydziału bezpłatnych uprawnień. Jeżeli wartość bezwzględna różnicy między średnim poziomem działalności a historycznym poziomem działalności tej podinstalacji przekracza 15 % tego historycznego poziomu działalności, należy dostosować przydział bezpłatnych uprawnień dla tej instalacji. Dostosowanie to ma zastosowanie od roku następującego po dwóch latach kalendarzowych wykorzystanych w celu określenia średniego poziomu działalności i dokonuje się go przez zwiększenie lub zmniejszenie przydziału bezpłatnych uprawnień dla danej podinstalacji o dokładną wartość procentową zmiany średniego poziomu działalności w porównaniu z historycznym poziomem działalności początkowo wykorzystywanym w celu określenia przydziału bezpłatnych uprawnień.

W odniesieniu do podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple, podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie oraz podinstalacji wytwarzających emisje procesowe dostosowanie, o którym mowa w akapicie pierwszym, opiera się na średnim oczekiwanym poziomie działalności. Dostosowań dla każdej z tych podinstalacji dokonuje się wyłącznie w przypadku, gdy wartość bezwzględna dostosowania przekracza 15 %.”

;

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a. Do celów ust. 1 akapit drugi oraz w przypadku przekroczenia wartości różnicy, o której mowa w ust. 1 akapit pierwszy, prowadzący instalację przypisuje odpowiednie ilości ciepła, paliwa i emisji procesowych do każdego odnośnego produktu zgodnie z metodyką określoną w załączniku I, z zastosowaniem tych samych metod co w przypadku przypisywania danych do podinstalacji, które to metody określono w sekcji 3.2 załącznika VII do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331. Prowadzący instalację opisuje zastosowane metody w planie metodyki monitorowania zatwierdzonym zgodnie z art. 6 tego rozporządzenia.”

;

ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W przypadku dokonania dostosowania zgodnie z ust. 1 w okresie, na który przydzielane są uprawnienia, dalsze dostosowania mogą mieć miejsce jedynie wówczas, gdy wartość bezwzględna różnicy między średnim poziomem działalności a historycznym poziomem działalności tej podinstalacji przekracza najbliższy przedział 5 %, powyżej 15 % przedziału, który spowodował wcześniejsze dostosowanie przydziału bezpłatnych uprawnień dla tej instalacji, poprzez zwiększenie lub zmniejszenie przydziału bezpłatnych uprawnień dla odpowiedniej podinstalacji o dokładną wartość procentową zmiany średniego poziomu działalności w stosunku do historycznego poziomu działalności początkowo wykorzystanego w celu określenia przydziału bezpłatnych uprawnień.

W przypadku podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple, podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie i podinstalacji wytwarzających emisje procesowe wartość różnicy, o której mowa w akapicie pierwszym, odnosi się do średniego oczekiwanego poziomu działalności.”

;

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Jeżeli podinstalacja zaprzestała działalności, nie jest uprawniona do przydziału bezpłatnych uprawnień na pozostałą część roku kalendarzowego następującą po dniu zaprzestania działalności, na zasadzie proporcjonalnej, a przydział bezpłatnych uprawnień dla tej podinstalacji ustala się na zero, począwszy od roku następującego po zakończeniu działalności.”

;

w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

a)	uchyla się ust. 1, 2 i 3;

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Jeżeli raport dotyczący poziomu działalności przedłożony zgodnie z art. 3 wskazuje, że średnia krocząca z dwóch lat parametru wymienionego w art. 16 ust. 5, art. 19, 20 lub 21 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, innego niż poziomy działalności, uległa zmianie o więcej niż 15 % w przypadku podinstalacji, w porównaniu z wartością wykorzystaną w celu określenia początkowego poziomu przydziału bezpłatnych uprawnień, przydział bezpłatnych uprawnień dla tej instalacji jest dostosowywany, począwszy od roku następującego po upływie dwóch lat wykorzystanych do określenia zmiany parametru.

W przypadku dokonania dostosowania zgodnie z akapitem pierwszym w okresie, na który przydzielane są uprawnienia, dalsze dostosowania parametru mogą mieć miejsce jedynie wówczas, gdy wartość bezwzględna średniej kroczącej odpowiedniego parametru, w porównaniu z wartością wykorzystaną w celu określenia początkowego poziomu przydziału bezpłatnych uprawnień, przekracza najbliższy przedział 5 %, powyżej 15 % przedziału, który spowodował wcześniejsze dostosowanie przydziału bezpłatnych uprawnień dla tej instalacji, poprzez zwiększenie lub zmniejszenie przydziału bezpłatnych uprawnień dla odpowiedniej podinstalacji o dokładną wartość procentową tego porównania.

Jeżeli zwiększenie lub zmniejszenie średniej kroczącej danego parametru z dwóch poprzednich lat kalendarzowych nie przekracza już 15 % w porównaniu z wartością wykorzystaną w celu określenia początkowego poziomu przydziału bezpłatnych uprawnień dla podinstalacji, przydział bezpłatnych uprawnień dla tej podinstalacji jest równy wartości wykorzystanej do określenia początkowego poziomu przydziału bezpłatnych uprawnień, począwszy od roku następującego po dwóch latach kalendarzowych wykorzystanych do określenia średniej kroczącej.”

;

dodaje się artykuły w brzmieniu:

„ Artykuł 6a

Próg bezwzględny dla dostosowań

Dostosowania przydziału bezpłatnych uprawnień dla instalacji zgodnie z art. 5 ust. 1, 2 i 3 oraz art. 6 dokonuje się wyłącznie w przypadku, gdy dostosowanie rocznej wstępnej liczby bezpłatnych uprawnień do emisji przydzielonych danej podinstalacji wynosi łącznie co najmniej 300 uprawnień do emisji.

Artykuł 6b

Przekazywanie informacji Komisji

Właściwe organy przekazują Komisji informacje określone w art. 3 ust. 2 ze wszystkich raportów dotyczących poziomu działalności przedłożonych zgodnie z art. 3 ust. 1 i 3, bez zbędnej zwłoki po dokonaniu oceny raportów.”

;

7)	tekst załącznika I do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik I;

8)	tekst załącznika II do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik II.

Artykuł 2

W art. 3 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1842 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Właściwy organ może wymagać od prowadzących instalacje, aby w raporcie dotyczącym poziomu działalności, o którym mowa w akapicie pierwszym, przekazywali również dane na temat wszelkich dodatkowych parametrów zawartych w załączniku IV do rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331.”.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do przydziałów dotyczących okresu od dnia 1 stycznia 2026 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 kwietnia 2025 r.

W imieniu Komisji

Przewodnicząca

Ursula VON DER LEYEN

(1) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2003/87/oj.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz decyzję (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 134, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2023/959/oj).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 z dnia 30 czerwca 2021 r. w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmiany rozporządzeń (WE) nr 401/2009 i (UE) 2018/1999 („Europejskie prawo o klimacie”) (Dz.U. L 243 z 9.7.2021, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2021/1119/oj).

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/331 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na podstawie art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 59 z 27.2.2019, s. 8, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2019/331/oj).

(5) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2024/873 z dnia 30 stycznia 2024 r. zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2019/331 w odniesieniu do przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii (Dz.U. L, 2024/873, 4.4.2024, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_del/2024/873/oj).

(6) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/1842 z dnia 31 października 2019 r. ustanawiające zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do dalszych ustaleń dotyczących dostosowań przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji ze względu na zmiany w poziomie działalności (Dz.U. L 282 z 4.11.2019, s. 20, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2019/1842/oj).

(7) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2067 z dnia 19 grudnia 2018 r. w sprawie weryfikacji danych oraz akredytacji weryfikatorów na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 334 z 31.12.2018, s. 94, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2018/2067/oj).

(8) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz.U. L 315 z 14.11.2012, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2012/27/oj).

ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK I

Obliczanie oczekiwanego poziomu działalności

W przypadku każdej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple, każdej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie i każdej podinstalacji wytwarzającej emisje procesowe oczekiwany poziom działalności określa się w następujący sposób:

Równanie 1

gdzie:

ALexpected,Y	:	oczekiwany poziom działalności podinstalacji w roku Y.
HistEffi	:	średnia historyczna efektywność energetyczna lub średnia historyczna efektywność emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do każdego produktu i wyprodukowanego w instalacji, objętego pojedynczym kodem PRODCOM przypisanym do podinstalacji na podstawie listy, o której mowa w art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2022/2552 (1).

W przypadku podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple oraz podinstalacji objętych wskaźnikiem emisyjności opartym na paliwie historyczną efektywność energetyczną określa się jako iloraz odpowiedniej ilości ciepła lub paliwa wykorzystanych do produkcji każdego produktu oraz wysokości ich odpowiedniej produkcji zgodnie z odpowiednimi latami wykorzystanymi w odniesieniu do historycznego poziomu aktywności w sprawozdaniu dotyczącym danych podstawowych. Odpowiednie ilości zapewnia się również przez uwzględnienie wszelkiego przywozu z instalacji lub od innego podmiotu nieobjętego EU ETS lub objętego nim wyłącznie do celów art. 14 i 15 dyrektywy 2003/87/WE.

W przypadku podinstalacji wytwarzających emisje procesowe historyczną efektywność emisji gazów cieplarnianych określa się jako iloraz emisji procesowych związanych z produkcją każdego produktu oraz wysokości ich odpowiedniej produkcji zgodnie z odpowiednimi latami wykorzystanymi w odniesieniu do historycznego poziomu działalności w sprawozdaniu dotyczącym danych podstawowych.

ProdLeveli,Y	:	poziom produkcji każdego produktu i wyprodukowanego w instalacji w roku Y.
ALremaining,Y	:	pozostała wielkość poziomu działalności w roku Y, która nie jest związana z produkcją powyższych produktów, w tym wielkość poziomu działalności związana z eksportem ciepła lub produkcją nowych produktów, które nie zostały wyprodukowane w okresie odniesienia.

“

(1) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2022/2552 z dnia 12 grudnia 2022 r. określające specyfikacje techniczne wymogów dotyczących danych w odniesieniu do szczegółowego tematu statystyki produkcji przemysłowej, ustanawiające podział klasyfikacji produktów przemysłowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2152 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2020/1197 w odniesieniu do zakresu klasyfikacji produktów (Dz.U. L 336 z 29.12.2022, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2022/2552/oj).

ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK II

Treść sprawozdania dotyczącego neutralności klimatycznej

1. OGÓLNE DANE INSTALACJI

1.1. Określenie instalacji i operatora

Pozycja ta zawiera co najmniej następujące informacje:

a)	nazwa i adres instalacji;

b)	identyfikator instalacji stosowany w rejestrze Unii;

c)	identyfikator zezwolenia i data wydania pierwszego zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych, które instalacja otrzymała na podstawie art. 6 dyrektywy 2003/87/WE;

d)	identyfikator zezwolenia i data wydania ostatniego zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych dla instalacji na podstawie art. 6 dyrektywy 2003/87/WE;

e)	nazwa i adres operatora instalacji, informacje kontaktowe upoważnionego przedstawiciela i głównej osoby wyznaczonej do kontaktów, jeżeli są inne;

w przypadku gdy przedsiębiorstwo ciepłownicze przedkłada plan neutralności klimatycznej na poziomie przedsiębiorstwa, informacje, o których mowa w lit. a)–e), dotyczące każdej instalacji powiązanej z tym przedsiębiorstwem lub przez nie obsługiwanej oraz objętej jego planem neutralności klimatycznej, w tym opis powiązań z tym przedsiębiorstwem ciepłowniczym.

1.2. Informacje o weryfikatorze

Pozycja ta zawiera co najmniej następujące informacje:

a)	nazwa i adres weryfikatora, informacje kontaktowe upoważnionego przedstawiciela i głównej osoby wyznaczonej do kontaktów, jeżeli są inne;

b)	nazwa krajowej jednostki akredytującej, która akredytowała weryfikatora;

c)	numer rejestracyjny wydany przez krajową jednostkę akredytującą.

1.3. Istotne dane dotyczące planu neutralności klimatycznej

Pozycja ta zawiera co najmniej następujące informacje:

odniesienie do najnowszego planu neutralności klimatycznej zaakceptowanego przez właściwy organ oraz numer wersji, w tym data, od której wersja ma zastosowanie, a także wersje wszelkich innych planów neutralności klimatycznej odpowiednie dla pięcioletniego okresu, do którego odnoszą się częściowe wartości docelowe i kamienie milowe określone w sprawozdaniu;

b)	zmiany w planie neutralności klimatycznej, które miały miejsce w pięcioletnim okresie, do którego odnoszą się częściowe wartości docelowe i kamienie milowe określone w sprawozdaniu;

c)	informację, czy właściwy organ uznał zmiany, o których mowa w lit. b), za zgodne;

d)	wskazanie odpowiedniego pięcioletniego okresu.

2. INFORMACJE DOTYCZĄCE KAMIENI MILOWYCH I WARTOŚCI DOCELOWYCH

2.1.

w odniesieniu do każdego kamienia milowego wymienionego w planie neutralności klimatycznej odnoszącego się do odpowiedniego okresu pięcioletniego oraz informacje, czy został on zrealizowany;

2.2.

docelowe indywidualne poziomy emisji osiągnięte w odpowiednim okresie pięcioletnim, w tym następujące informacje:

osiągnięte konkretne wartości docelowe ze względu na roczne poziomy działalności w przypadku każdej podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności dla produktów lub podinstalacji, dla których wprowadzono rozwiązania rezerwowe, w stosunku do innych poziomów produkcji, zgodnie z jednostkami i granicami systemowymi zastosowanymi w planie neutralności klimatycznej;

w przypadku gdy wartości docelowe odnoszące się do wartości wskaźników emisyjności są wymienione w planie neutralności klimatycznej zgodnie z pkt 4 lit. b) ppkt (ii) załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/2441 (1) – wartości docelowe osiągnięte w odpowiednim okresie pięcioletnim odnoszące się do wartości wskaźników emisyjności określonych w załączniku do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/447 (2) dla każdej odpowiedniej podinstalacji, które mają zastosowanie w odpowiednim okresie odniesienia w rozumieniu art. 2 pkt 14 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331, wyrażone jako odsetek redukcji;

w przypadku gdy w planie neutralności klimatycznej wymieniono wartości docelowe dotyczące bezwzględnych wielkości emisji zgodnie z pkt 4 lit. c) załącznika do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2023/2441 – wartości docelowe dotyczące bezwzględnych wielkości emisji osiągnięte w odpowiednim okresie pięcioletnim.

(1) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2023/2441 z dnia 31 października 2023 r. ustanawiające zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do treści i formatu planu neutralności klimatycznej niezbędnego do przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji (Dz.U. L, 2023/2441, 3.11.2023, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2023/2441/oj).

(2) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2021/447 z dnia 12 marca 2021 r. określające zmienione wartości wskaźników emisyjności na potrzeby przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021–2025 zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 87 z 15.3.2021, s. 29, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2021/447/oj).”.

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2025/772/oj

ISSN 1977-0766 (electronic edition)

Top

Choose the experimental features you want to try