(1)

W dniu 17 marca 2008 r. Rada przyjęła rozporządzenie Rady (WE) nr 242/2008 (1) w sprawie zawarcia Umowy o partnerstwie w sprawie połowów między Republiką Wybrzeża Kości Słoniowej a Wspólnotą Europejską (2) (zwanej dalej „umową”).

(2)

Ostatni protokół do umowy wygasł z dniem 30 czerwca 2018 r.

(3)

Komisja wynegocjowała, w imieniu Unii Europejskiej, nowy protokół w sprawie wykonania umowy (zwany dalej „protokołem”). Projekt protokołu został parafowany w dniu 16 marca 2018 r.

(4)

Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2018/1069 (3) protokół podpisano w dniu 1 sierpnia 2018 r., z zastrzeżeniem jego zawarcia w późniejszym terminie.

(5)

Należy dokonać przydziału uprawnień do połowów między państwa członkowskie na cały okres stosowania protokołu.

(6)

Art. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2403 (4) przewiduje, że w ciągu konkretnego roku kalendarzowego lub innego stosownego okresu wykonywania protokołu do umowy o partnerstwie w sprawie zrównoważonych połowów oraz z uwzględnieniem okresów ważności niewykorzystanych upoważnień do połowów należy poinformować państwa członkowskie w celu dokonania ewentualnego ponownego przydziału niewykorzystanych uprawnień do połowów.

(7)

Protokół będzie stosowany tymczasowo od daty jego podpisania, aby zapewnić szybkie rozpoczęcie działalności połowowej przez statki unijne. Niniejsze rozporządzenie należy zatem stosować począwszy od tej samej daty,

(1)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 29/2012 (2) podmioty gospodarcze mają możliwość podawania różnych opcjonalnych oznaczeń na etykiecie oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn z oliwek, pod pewnymi szczególnymi warunkami. W szczególności na etykiecie można podać kwasowość, jeżeli podaje się również niektóre parametry fizykochemiczne (liczbę nadtlenkową, zawartość wosków i absorpcję ultrafioletu). Aby nie wprowadzać konsumentów w błąd, w razie podawania na etykiecie parametrów fizykochemicznych, należy podać maksymalne wartości, jakie mogą one osiągnąć do daty minimalnej trwałości.

(2)

Oznaczenie roku zbioru na etykiecie oliwy z oliwek najwyższej jakości z pierwszego tłoczenia i oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia jest opcjonalne dla podmiotów gospodarczych, jeżeli 100 % zawartości pojemnika pochodzi z jednego roku zbioru. Ponieważ zbiór oliwek zazwyczaj rozpoczyna się późną jesienią i kończy wiosną następnego roku, należy wyjaśnić, w jaki sposób podawać rok zbioru.

(3)

Aby dostarczyć konsumentom dodatkowych informacji na temat wieku oliwy z oliwek, państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzenia obowiązku podawania roku zbiorów. Aby jednak nie zakłócić funkcjonowania jednolitego rynku, takie obowiązkowe oznaczenie powinno być ograniczone do produkcji krajowej uzyskanej z oliwek zbieranych na terytorium danego państwa i przeznaczonej wyłącznie na dany rynek krajowy. Analogicznie do okresu przejściowego przewidzianego w art. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 29/2012, państwa członkowskie powinny zezwolić na wprowadzanie do obrotu oliwy z oliwek już opatrzonej etykietą do wyczerpania zapasów. Aby umożliwić Komisji monitorowanie stosowania takich decyzji krajowych oraz dokonanie przeglądu przepisów Unii, na podstawie których zostały one wprowadzone, w świetle wszelkich istotnych zmian w funkcjonowaniu jednolitego rynku, państwa członkowskie powinny zawiadomić o swojej decyzji zgodnie z art. 45 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 (3).

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 29/2012.

(5)

Aby spełnić uzasadnione oczekiwania podmiotów gospodarczych, należy przewidzieć okres przejściowy obejmujący produkty etykietowane zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 29/2012 przed datą rozpoczęcia stosowania przewidzianą w niniejszym rozporządzeniu,

(1)

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/2197 (2) określa kwoty udostępnione państwom członkowskim w celu dokonania zwrotu na rzecz odbiorców końcowych w roku budżetowym 2018. Kwoty te odpowiadają zmniejszeniu w ramach dyscypliny finansowej faktycznie zastosowanej przez państwa członkowskie w roku budżetowym 2017 na podstawie deklaracji wydatków państw członkowskich za okres od dnia 16 października 2016 r. do dnia 15 października 2017 r.

(2)

W przypadku Rumunii szczegółowa deklaracja wydatków nie uwzględniała w pełni progu 2 000 EUR, który ma zastosowanie do dyscypliny finansowej zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (3). W związku z tym, w celu zapewnienia należytego zarządzania finansami, w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2017/2197 nie udostępniono Rumunii żadnej kwoty do zwrotu.

(3)

Rumunia poinformowała następnie Komisję o prawidłowej kwocie dyscypliny finansowej, która powinna zostać zastosowana w Rumunii w roku budżetowym 2017, przy pełnym uwzględnieniu progu 2 000 EUR. Aby zapewnić możliwość zwrotu odpowiednich kwot rolnikom rumuńskim, Komisja powinna określić odpowiednią kwotę udostępnianą Rumunii.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/2197.

(5)

Ponieważ zmiana wprowadzona niniejszym rozporządzeniem dotyczy stosowania rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/2197, które stosuje się od dnia 1 grudnia 2017 r., niniejsze rozporządzenie powinno również stosować się od tego dnia,

(1)

Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 110/2008 państwa członkowskie miały przedłożyć Komisji dokumentację techniczną dotyczącą każdego uznanego oznaczenia geograficznego zamieszczonego w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 nie później niż dnia 20 lutego 2015 r. Z analizy tej dokumentacji technicznej zgodnie z art. 9 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 716/2013 (2) wynika, że należy zmienić lub skorygować szereg oznaczeń geograficznych zamieszczonych w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008.

(2)

Francja przedstawiła jedną dokumentację techniczną dla oznaczenia geograficznego „Eau-de-vie de Cognac/Eau-de-vie des Charentes/Cognac”. Nazwy te wymieniono w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008, w ramach kategorii wyrobu 4 – okowita z wina gronowego, jako trzy odrębne oznaczenia geograficzne: „Eau-de-vie de Cognac”, „Eau-de-vie des Charentes” i „Cognac”. W następstwie wniosku Francji należy zmienić załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 i zapisać te trzy nazwy jako odnoszące się do jednego produktu, gdyż w odniesieniu do nich przedstawiono jedną wspólną dokumentację techniczną.

(3)

Francja przekazała ponadto pięć dokumentacji technicznych w odniesieniu do następujących oznaczeń geograficznych: „Eau-de-vie de Faugères”, „Marc du Bugey”, „Marc de Savoie”, „Marc de Provence”, „Marc du Languedoc”. Te dokumentacje techniczne nie odnoszą się do odpowiednich nazw „Faugères”, „Eau-de-vie de marc originaire de Bugey”, „Eau-de-vie de marc originaire de Savoie”, „Eau-de-vie de marc originaire de Provence” i „Eau-de-vie de marc originaire du Languedoc”, które w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 wymieniono w ramach kategorii produktów 4 – okowita z wina gronowego i 6 – okowita z wytłoków z winogron, jako alternatywne nazwy pięciu oznaczeń geograficznych, w odniesieniu do których złożono dokumentację techniczną. Zgodnie z art. 20 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 110/2008 uznane oznaczenia geograficzne, w odniesieniu do których nie przedłożono Komisji dokumentacji technicznej do dnia 20 lutego 2015 r., należy wykreślić z załącznika III do tego rozporządzenia. W związku z tym przedmiotowe nazwy alternatywne należy usunąć z załącznika III.

(4)

Grecja przedłożyła jedną dokumentację techniczną w odniesieniu do oznaczenia geograficznego „Τσικουδιά/Tsikoudia/Τσίπουρο/Tsipouro”. Nazwy te wymieniono w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008, w kategorii produktów nr 6 – okowita z wina gronowego, jako dwa odrębne oznaczenia geograficzne: „Τσικουδιά/Tsikoudia” i „Τσίπουρο/Tsipouro”. Należy zatem zmienić załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 i zapisać te nazwy jako odnoszące się do jednego produktu, gdyż w odniesieniu do nich przedstawiono jedną wspólną dokumentację techniczną.

(5)

Oznaczenie geograficzne „Grappa lombarda/Grappa di Lombardia” zarejestrowano w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 w ramach kategorii wyrobów 6 – okowita z wytłoków z winogron. Z powodu błędu gramatycznego należy skorygować brzmienie oznaczenia geograficznego na „Grappa lombarda/Grappa della Lombardia”.

(6)

Oznaczenie geograficzne „Marc d'Alsace Gewürztraminer” zarejestrowano w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 w ramach kategorii wyrobów 6 – okowita z wytłoków z winogron. Nazwa odmiany winorośli we francuskiej klasyfikacji odmian winorośli na podstawie art. 81 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (3) brzmi „Gewurztraminer”, a nie „Gewürztraminer”. W związku z powyższym to oznaczenie geograficzne należy zmienić na „Marc d'Alsace Gewurztraminer”.

(7)

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 w ramach kategorii produktów 19 – napoje spirytusowe jałowcowe zarejestrowano oznaczenie geograficzne „Genièvre Flandres Artois”. W zarejestrowanej nazwie stwierdzono błąd pisowni, w związku z czym oznaczenie geograficzne należy skorygować na „Genièvre Flandre Artois”.

(8)

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 w ramach kategorii produktów 32 – likier zarejestrowano oznaczenie geograficzne „Génépi des Alpes/Genepì degli Alpi”. Z powodu błędu gramatycznego należy skorygować brzmienie oznaczenia geograficznego na „Génépi des Alpes/Genepì delle Alpi”.

(9)

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 110/2008 w kategorii pozostałe napoje spirytusowe zarejestrowano oznaczenie geograficzne „Irish Poteen/Irish Poitín”, jako produkt pochodzący z Irlandii. Dla jasności należy dodać, że takie oznaczenie geograficzne obejmuje również odpowiedni produkt wytwarzany w Irlandii Północnej.

(10)

Należy zatem odpowiednio zmienić i sprostować rozporządzenie (WE) nr 110/2008.

(11)

Aby umożliwić podmiotom gospodarczym stosowanie etykiet wydrukowanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 110/2008 w wersji przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem, należy dopuścić wprowadzanie do obrotu istniejących zapasów.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Napojów Spirytusowych,

(1)

W dyrektywie 2003/85/WE określono minimalne środki kontroli, które należy zastosować w przypadku stwierdzenia ogniska pryszczycy, oraz określone środki zapobiegawcze mające na celu zwiększenie świadomości oraz przygotowanie właściwych organów oraz społeczności rolniczej na wypadek tej choroby.

(2)

Środki zapobiegawcze określone w dyrektywie 2003/85/WE obejmują wymóg, by prace z żywym wirusem pryszczycy służące celom badawczym, diagnostycznym lub produkcji szczepionek odbywały się wyłącznie w zatwierdzonych laboratoriach wymienionych w załączniku XI do tej dyrektywy.

(3)

W części A załącznika XI do dyrektywy 2003/85/WE wymieniono krajowe laboratoria upoważnione do pracy z żywym wirusem pryszczycy w celach badawczych i diagnostycznych. W części B tego załącznika znajduje się wykaz laboratoriów upoważnionych do pracy z żywym wirusem pryszczycy na potrzeby produkcji szczepionki i powiązanych badań.

Niderlandy złożyły do Komisji wniosek o zmianę nazwy swojego krajowego laboratorium ds. pryszczycy wymienionego w części A załącznika XI do dyrektywy 2003/85/WE na „Wageningen Bioveterinary Research (WBVR), Lelystad” ze względu na zmiany organizacyjne.

Belgia również złożyła do Komisji wniosek o zmianę nazwy swojego krajowego laboratorium ds. pryszczycy wymienionego w części A załącznika XI do dyrektywy 2003/85/WE. Belgijskie krajowe laboratorium ds. pryszczycy – Ośrodek Badań Weterynaryjnych i Agrochemicznych (CODA-CERVA) – stało się częścią nowego belgijskiego federalnego ośrodka badawczego Sciensano w wyniku połączeniu CODA-CERVA i Naukowego Instytutu Zdrowia Publicznego (WIV–ISP), które nastąpiło w dniu 1 kwietnia 2018 r. Sciensano przejął wszystkie prawa i obowiązki swoich poprzedników, w tym CODA-CERVA.

Grecja złożyła do Komisji wniosek o uzupełnienie nazwy swojego krajowego laboratorium ds. pryszczycy wymienionego w części A załącznika XI do dyrektywy 2003/85/WE, które jest również odpowiedzialne za diagnozowanie zakażeń riketsjami.

(4)

Pirbright Institute z siedzibą w Zjednoczonym Królestwie świadczy usługi krajowego laboratorium referencyjnego ds. pryszczycy na rzecz Bułgarii, Chorwacji, Estonii, Finlandii, Irlandii, Litwy, Łotwy, Malty, Portugalii, Słowenii, Szwecji i Zjednoczonego Królestwa, i jako takie jest wymieniony w części A załącznika XI do dyrektywy 2003/85/WE. W następstwie złożenia przez Zjednoczone Królestwo notyfikacji zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej Zjednoczone Królestwo przestanie być państwem członkowskim Unii Europejskiej z dniem 30 marca 2019 r. Zgodnie z art. 68 ust. 2 Pirbright Institute nie może świadczyć usług krajowego laboratorium referencyjnego ds. pryszczycy na rzecz Bułgarii, Chorwacji, Estonii, Finlandii, Irlandii, Litwy, Łotwy, Malty, Portugalii, Słowenii i Szwecji po dniu 29 marca 2019 r.

(5)

Ze względu na pewność prawa należy aktualizować wykaz krajowych laboratoriów ds. pryszczycy określony w części A załącznika XI do dyrektywy 2003/85/WE. W związku z powyższym należy zmienić nazwy odpowiednich laboratoriów krajowych w Belgii, Niderlandach i Grecji oraz określić datę wyjścia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej jako datę, do której Pirbright Institute może świadczyć usługi krajowego laboratorium referencyjnego ds. pryszczycy na rzecz innych państw członkowskich i do której inne państwa członkowskie mogą korzystać z usług Pirbright Institute jako krajowego laboratorium referencyjnego ds. pryszczycy.

(6)

W związku ze zmianami organizacyjnymi w laboratorium upoważnionym do pracy z żywym wirusem pryszczycy na potrzeby produkcji szczepionki, wymienionym w części B załącznika XI do dyrektywy 2003/85/WE, Niderlandy złożyły do Komisji wniosek o zmianę nazwy laboratorium mieszczącego się na ich terytorium na „Boehringer Ingelheim Animal Health Netherlands B.V.”.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XI do dyrektywy 2003/85/WE.

(8)

Decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2018/136 (2) wyznaczono konsorcjum ANSES & CODA-CERVA, w którego skład wchodzą Laboratorium ds. Zdrowia Zwierząt utworzone przez Agencję ds. Bezpieczeństwa Sanitarnego Żywności, Środowiska i Pracy (ANSES) z siedzibą w Maisons-Alfort we Francji oraz Ośrodek Badań Weterynaryjnych i Agrochemicznych (CODA-CERVA) z siedzibą w Uccle w Belgii, jako laboratorium referencyjne Unii Europejskiej ds. pryszczycy. Należy zmienić tę decyzję wykonawczą w taki sposób, aby odnosiła się ona do Sciensano, a nie CODA-CERVA. Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą (UE) 2018/136.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

1)

artykuł 3 ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Do usuwania powierzchniowych zanieczyszczeń z produktów pochodzenia zwierzęcego przedsiębiorstwa sektora spożywczego nie mogą stosować żadnych substancji poza pitną wodą lub wodą czystą, jeżeli (…)”,

1)

artykuł 3 ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Do usuwania powierzchniowych zanieczyszczeń z produktów pochodzenia zwierzęcego podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze nie mogą stosować żadnych substancji poza pitną wodą lub wodą czystą, jeżeli (…)”.