Opodatkowanie dochodów z oszczędności

Unia Europejska (UE) chce pozwolić, aby odsetki z oszczędności uzyskiwane w jednym kraju UE przez osoby fizyczne, mające miejsce zamieszkania do celów podatkowych w innym kraju UE, były poddane efektywnemu opodatkowaniu zgodnie z przepisami tego ostatniego kraju.

AKT

Dyrektywa Rady 2003/48/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek.

STRESZCZENIE

W ramach pakietu podatkowego mającego na celu walkę ze szkodliwą konkurencją podatkową, UE przyjęła w 2013 r. dyrektywę mającą zmniejszyć istniejące zaburzenia efektywnego opodatkowania przychodów z oszczędności w formie wypłacania odsetek.

Celem dyrektywy jest pozwolenie, aby wypłacane w danym kraju UE odsetki na rzecz osób fizycznych mających miejsce zamieszkania do celów podatkowych w innym kraju UE (właściciele odsetek), były poddane efektywnemu opodatkowaniu zgodnie z przepisami tego kraju.

Zakres

Dyrektywa ogranicza się do opodatkowania dochodów z oszczędności w formie odsetek wypłacanych od wierzytelności, z wyłączeniem kwestii odnoszących się do opodatkowania świadczeń emerytalnych, rentowych i ubezpieczeniowych. Co do zasięgu terytorialnego, dyrektywę stosuje się do odsetek wypłacanych przez podmiot wypłacający, tj. podmiot gospodarczy (np. Instytucja finansowa, bank lub fundusz inwestycyjny), który płaci odsetki lub zabezpiecza wypłatę odsetek na rzecz właściciela odsetek, mający siedzibę na terytorium UE. Każdy taki podmiot mający siedzibę w kraju UE, któremu wypłacane są odsetki lub na rzecz, którego wypłata odsetek jest zabezpieczona, jest uznawany za podmiot wypłacający w rozumieniu dyrektywy. W ten sposób podmiot wypłacający staje się ostatnim ogniwem łańcucha pośredników, wypłacającym odsetki bezpośrednio właścicielowi odsetek.

DZIAŁANIE OGÓLNE: WYMIANA INFORMACJI

Zgłaszanie informacji przez podmiot wypłacający

Gdy właściciel odsetek ma miejsce zamieszkania w innym kraju UE, niż ten, w którym siedzibę ma podmiot wypłacający, dyrektywa wymaga od tego ostatniego przedstawienia właściwemu organowi kraju UE, w którym ma on siedzibę, minimalnej ilości informacji, takich jak tożsamość i miejsce zamieszkania właściciela odsetek, nazwa lub nazwisko i adres podmiotu wypłacającego, numer rachunku właściciela odsetek lub, w przypadku braku numeru, określenie wierzytelności stanowiącej podstawę odsetek oraz informacje dotyczące wypłaty odsetek.

Minimalna ilość informacji, które powinien przedstawić podmiot wypłacający, różni się ponadto w zależności od rodzaju odsetek wymienionych w dyrektywie. Kraje UE mogą tymczasem ograniczyć tę minimalną ilość informacji, np. do całkowitej kwoty odsetek lub przychodu.

Automatyczna wymiana informacji

Dyrektywa zobowiązuje właściwy organ kraju UE, w którym siedzibę ma podmiot wypłacający, do przekazania informacji, przynajmniej raz w roku, właściwemu organowi kraju UE zamieszkania właściciela odsetek. Przekazywanie informacji musi odbyć się w ciągu sześciu miesięcy od końca roku podatkowego kraju UE podmiotu wypłacającego.

NOWE PRZEPISY MAJĄCE ZASTOSOWANIE OD 1.1.2016 R.

Okazało się, że dyrektywa 2003/48/WE nie obejmuje niektórych instrumentów finansowych równoważnych oprocentowanym papierom wartościowym i niektórych pośrednich sposobów posiadania oprocentowanych papierów wartościowych. W związku z tym przyjęto nową dyrektywę 2014/48/UE. Aby sprostować tę sytuację, kraje UE muszą dokonać transpozycji dyrektywy do dnia 1.1.2016 r.

Dyrektywa ma na celu:

• zaostrzenie obowiązujących przepisów dotyczących wymiany informacji o dochodach z oszczędności, w celu umożliwienia krajom UE skuteczniejszego zwalczania nadużyć finansowych i uchylania się od zobowiązań podatkowych,
• promocję przejrzystego podejścia opartego na obowiązku stosowania należytej staranności wobec klienta, który zapobiega obchodzeniu dyrektywy przez osoby fizyczne wykorzystujące do tego celu pośrednie podmioty prawne (np. fundacje) lub konstrukcje prawne (np. trusty), mające siedzibę w kraju spoza UE, który nie gwarantuje opodatkowania wszystkich dochodów z produktów finansowych objętych dyrektywą, wypłaconych temu podmiotowi lub konstrukcji,
• poprawę przepisów mających na celu przeciwdziałanie obchodzeniu dyrektywy przez osoby fizyczne wykorzystujące do tego celu pośrednie podmioty prawne (np. fundacje) lub konstrukcje prawne (np. trusty), mające siedzibę w kraju UE. Przepisy te narzucają na te podmioty lub konstrukcje prawne obowiązek przesyłania informacji,
• rozszerzenie zakresu dyrektywy o produkty finansowe podobne z natury do wierzytelności (np. papiery wartościowe ze stałą lub gwarantowaną stopą zwrotu oraz niektóre produkty ubezpieczenia na życie), które nie są jednak sklasyfikowane jako takie w świetle prawa,
• uwzględnienie wszystkich dochodów z funduszy inwestycyjnych pozyskiwanych na terenie UE oraz poza nią, obok dochodów z przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe dopuszczonych zgodnie z dyrektywą 85/611/EWG (UCITS) i objętych już obecną dyrektywą.

Ostatnia aktualizacja: 25.01.2015