Umowa pomiędzy UE i USA w sprawie ubezpieczeń i reasekuracji

 

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Umowa dwustronna pomiędzy UE a Stanami Zjednoczonymi w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji

Decyzja (UE) 2017/1792 – podpisanie, w imieniu UE, i tymczasowe stosowanie umowy dwustronnej pomiędzy UE a Stanami Zjednoczonymi w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji

Decyzja (UE) 2018/539 – zawarcie umowy dwustronnej pomiędzy UE a Stanami Zjednoczonymi w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji

JAKIE SĄ CELE UMOWY I DECYZJI?

• Umowa ma na celu:
  • zwiększenie pewności regulacyjnej i zapewnienie równych warunków działania ubezpieczycielom i reasekuratorom* prowadzącym działalność w UE i w Stanach Zjednoczonych;
  • poprawę ochrony ubezpieczających i innych konsumentów;
  • propagowanie współpracy i wymiany informacji poufnych między organami nadzoru po obu stronach Atlantyku.
• Decyzja Rady (UE) 2017/1792 zawiera upoważnienie do podpisania umowy dwustronnej przez UE. W decyzji Rady (UE) 2018/539 zatwierdza się samą umowę.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

W umowie:

• zniesiono wymogi dotyczące obecności na rynku lokalnym, wymogi dotyczące zabezpieczenia* lub podobne wymogi nakładane na przedsiębiorstwo („reasekuratora przyjmującego ryzyko”), które nie ma siedziby na tym samym terytorium co pierwszy ubezpieczyciel („ubezpieczyciel cedujący ryzyko”);
• przewidziano, że reasekurator przejmujący ryzyko może korzystać z równego traktowania wówczas, gdy spełnia określone warunki finansowe i dotyczące postępowania na rynku, takie jak
  • posiadanie przynajmniej 226 mln euro, jeżeli ubezpieczyciel cedujący ryzyko ma siedzibę w UE, lub posiadanie przynajmniej 250 mln USD, jeżeli ma on siedzibę w Stanach Zjednoczonych;
  • utrzymywanie określonego współczynnika wypłacalności;
  • przekazywanie dokumentów na wniosek organów państwa przyjmującego; oraz
  • terminowa spłata wszystkich roszczeń wynikających z umów ubezpieczenia;
• określono procedurę stosowaną przez organ państwa przyjmującego, jeżeli zamierza on wprowadzić jakiekolwiek warunki, gdy uważa, że reasekurator przejmujący ryzyko nie spełnia już wszystkich wskazanych wymogów;
• potwierdzono, że nadzór nad zakładem reasekuracji sprawują organy na terytorium, na którym siedzibę ma jednostka dominująca, przy czym organy państwa przyjmującego mogą odgrywać pewną rolę w określonych okolicznościach;
• zachęcono organy nadzoru w UE i Stanach Zjednoczonych do wymiany informacji przy zachowaniu poufności – w załączniku określono, w jaki sposób należy dokonywać wymiany informacji;
• ustanowiono wspólny komitet złożony z przedstawicieli UE i USA, który obraduje regularnie i nadzoruje wdrażanie umowy;
• przewidziano, że każda ze stron może, po przeprowadzeniu konsultacji z drugą stroną, rozwiązać umowę, pod warunkiem że zastosowane zostaną określone procedury.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE

Umowa weszła w życie 4 kwietnia 2018 r., przy czym jej tymczasowe stosowanie rozpoczęło się 7 listopada 2017 r.

KONTEKST

• Zakłady ubezpieczeń często decydują się na reasekurację, aby obniżyć poziom ryzyka, zwłaszcza w obliczu ewentualnego zagrożenia katastrofami ekologicznymi lub innymi katastrofami dużych rozmiarów. Reasekurator, w zamian za przekazane składki, uczestniczy w spłacie roszczeń wynikających z umów zawartych z pierwszym ubezpieczycielem.
• UE i Stany Zjednoczone są ważnymi partnerami handlowymi w obszarze usług reasekuracyjnych. Obowiązujące w Stanach Zjednoczonych stanowe przepisy w dziedzinie ubezpieczeń zobowiązywały jednak reasekuratorów spoza USA, z wyjątkiem tych mających siedzibę we Francji, w Niemczech, w Irlandii i w Zjednoczonym Królestwie, do dostarczenia zabezpieczenia pokrywającego 100% ryzyka, co stanowiło istotny czynnik odstraszający dla wielu przedsiębiorstw z UE.
• Dokonana w dyrektywie Wypłacalność II (dyrektywie 2009/138/WE – zob. streszczenie) harmonizacja na szczeblu UE przepisów w dziedzinie ubezpieczeń otworzyła w 2015 r. możliwość rozpoczęcia negocjacji ze Stanami Zjednoczonymi w obszarze ubezpieczeń i reasekuracji. Zakończyły się one w styczniu 2017 r.
• Więcej informacji:
  • Umowa UE–USA o ubezpieczeniach zawarta – komunikat prasowy (Rada Unii Europejskiej).

KLUCZOWE POJĘCIA

GŁÓWNE DOKUMENTY

Umowa dwustronna pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji (Dz.U. L 258 z 6.10.2017, s. 4–21)

Decyzja Rady (UE) 2017/1792 z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii, i tymczasowego stosowania Umowy dwustronnej pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji (Dz.U. L 258 z 6.10.2017, s. 1–2)

Kolejne zmiany decyzji (UE) 2017/1792 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.

Decyzja Rady (UE) 2018/539 z dnia 20 marca 2018 r. w sprawie zawarcia Umowy dwustronnej pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji (Dz.U. L 90 z 6.4.2018, s. 36–37)

DOKUMENTY POWIĄZANE

Zawiadomienie dotyczące wejścia w życie Umowy dwustronnej pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji (Dz.U. L 91 z 9.4.2018, s. 1)

Zawiadomienie dotyczące tymczasowego stosowania Umowy dwustronnej pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji (Dz.U. L 288 z 7.11.2017, s. 1)

Ostatnia aktualizacja: 28.09.2020