EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Przystąpienie UE do konwencji stambulskiej

 

STRESZCZENIE DOKUMENTÓW:

Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej Stambuł, 11.5.2011

Decyzja (UE) 2017/865 w sprawie podpisania Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do spraw związanych ze współpracą wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych

Decyzja Rady (UE) 2017/866 w sprawie podpisania Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do azylu i zasady non-refoulement

Decyzja (UE) 2023/1075 w sprawie zawarcia Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do instytucji i administracji publicznej Unii

Decyzja (UE) 2023/1076 w sprawie zawarcia Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do spraw związanych ze współpracą wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, w odniesieniu do azylu i zasady non-refoulement

JAKIE SĄ CELE KONWENCJI I DECYZJI?

  • Konwencja stambulska ma na celu stworzenie ram prawnych służących ochronie kobiet przed wszystkimi formami przemocy. Poruszono w niej następujące kwestie:
    • środki prawne uznające różne formy przemocy wobec kobiet za przestępstwo;
    • usługi w zakresie ochrony i wsparcia ofiar;
    • przemoc ze względu na płeć w obszarach migracji i azylu.
  • Decyzje (UE) 2017/865 i 2017/866 upoważniają Unię Europejską (UE) do podpisania konwencji.
  • Decyzje (UE) 2023/1075 i 2023/1076 ratyfikują konwencję w imieniu UE. UE jest obecnie związana ambitnymi i kompleksowymi przepisami mającymi na celu zapobieganie i zwalczanie przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do spraw związanych ze współpracą wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, w odniesieniu do azylu i zasady non-refoulement, a także w odniesieniu do instytucji i administracji publicznej.
  • Sześć państw członkowskich UE, które jeszcze nie ratyfikowały konwencji, będzie związanych wyłącznie unijnym dorobkiem prawnym, który przewiduje wdrożenie zapisów konwencji. Wszelkie inne kwestie objęte konwencją pozostają w kompetencji państw członkowskich. Aby konwencja mogła w pełni chronić kobiety w tym sześciu państwach członkowskich, państwa te powinny ratyfikować konwencję wraz z UE.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Definicje pojęć stosowanych w konwencji

  • Przemoc wobec kobiet rozumie się jako naruszenie praw człowieka i formę dyskryminacji kobiet i oznacza wszelkie akty przemocy ze względu na płeć, które powodują lub mogą prowadzić do fizycznej, seksualnej, psychologicznej lub ekonomicznej szkody lub cierpienia kobiet, w tym również groźby takich aktów, przymus lub arbitralne pozbawianie wolności, zarówno w życiu publicznym, jak i prywatnym.
  • Przemoc domowa oznacza wszelkie akty przemocy fizycznej, seksualnej, psychologicznej lub ekonomicznej zdarzające się w rodzinie lub gospodarstwie domowym, lub między byłymi lub obecnymi małżonkami lub partnerami, niezależnie od tego, czy sprawca i ofiara dzielą miejsce zamieszkania, czy nie.
  • Płeć społeczno-kulturowa oznacza społecznie skonstruowane role, zachowania, działania i atrybuty, które dane społeczeństwo uznaje za odpowiednie dla kobiet lub mężczyzn.
  • Przemoc wobec kobiet ze względu na płeć oznacza przemoc skierowaną przeciwko kobiecie, ponieważ jest kobietą, lub która dotyka kobiety w nieproporcjonalnie większym stopniu.

Cele

Konwencja ma na celu:

  • ochronę kobiet przed wszystkimi formami przemocy oraz zapobieganie, ściganie i eliminację przemocy wobec kobiet i przemocy domowej;
  • pomoc w eliminacji dyskryminacji kobiet oraz wspieranie równości kobiet i mężczyzn, w tym poprzez usamodzielnienie kobiet;
  • stworzenie ogólnych ram, polityki i działań na rzecz ochrony i wsparcia wszystkich ofiar;
  • zacieśnianie współpracy międzynarodowej w tym obszarze;
  • zapewnienie wsparcia i pomocy organizacjom i organom ścigania w skutecznej współpracy mającej na celu eliminację przemocy wobec kobiet i przemocy domowej;
  • ustanowienie mechanizmu monitorowania w celu zapewnienia wdrożenia jej postanowień.

Podstawowe prawa, równość i niedyskryminacja

Sygnatariusze przyjmą regulacje prawne, by promować i chronić prawa wszystkich, zwłaszcza kobiet, do życia wolnego od przemocy w sferze publicznej i prywatnej, w tym przez:

  • potępienie i zakazanie wszelkich form dyskryminacji kobiet;
  • wpisanie do krajowych konstytucji zasady równości kobiet i mężczyzn;
  • uchylanie przepisów i praktyk dyskryminacyjnych wobec kobiet.

Zapobieganie

Działania zapobiegawcze obejmują wykorzenianie uprzedzeń, zwyczajów, tradycji oraz innych praktyk opartych na idei niższości kobiet lub na stereotypowych rolach kobiet i mężczyzn, w tym poprzez:

  • edukację,
  • podnoszenie świadomości,
  • szkolenie specjalistów,
  • programy zapobiegawcze i programy leczenia,
  • udział sektora prywatnego i mediów.

Ochrona i wsparcie

Strony konwencji muszą chronić ofiary przed kolejnymi aktami przemocy poprzez wypełnienie obowiązków dotyczących sprawozdawczości oraz zapewnienie ofiarom dostępu do:

  • istotnych informacji,
  • służb wsparcia o charakterze ogólnym i wyspecjalizowanym,
  • pomocy w składaniu skarg indywidualnych i zbiorowych,
  • schronisk,
  • telefonów zaufania,
  • wsparcia ofiar przemocy seksualnej,
  • ochrony i wsparcia nieletnich świadków.

Środki prawne

Sygnatariusze muszą zapewnić ofiarom środki prawa przeciw sprawcy oraz przeciw władzom państwowym, które nie dopełniły obowiązku podjęcia niezbędnych działań zapobiegawczych lub ochronnych leżących w zakresie ich uprawnień, w tym środki dotyczące takich kwestii jak:

  • postępowanie cywilne i zadośćuczynienie,
  • odszkodowanie,
  • opieka, prawo widzenia i bezpieczeństwo,
  • cywilne konsekwencje przymusowych małżeństw,
  • przemoc psychiczna i fizyczna,
  • nękanie,
  • przemoc seksualna, w tym gwałt,
  • okaleczanie narządów płciowych kobiet,
  • przymusowa aborcja i sterylizacja,
  • molestowanie seksualne,
  • „zbrodnie honorowe”,
  • sankcje.

Postępowanie przygotowawcze, ściganie, postępowanie i środki ochronne

Zagadnienia te obejmują:

  • szybką reakcję, zapobieganie i ochronę,
  • ocenę ryzyka i zarządzanie ryzykiem,
  • nakazy doraźne, zakaz zbliżania się i nakaz ochrony,
  • pomoc prawną,
  • przedłużenie okresu przedawnienia.

Migracja i azyl

Zagadnienia te obejmują:

  • prawo pobytu,
  • wnioski o azyl uwarunkowane płcią społeczno-kulturową,
  • zasadę non-refoulement.

DATA WEJŚCIA W ŻYCIE

Konwencja została podpisana w imieniu UE 13 czerwca 2017 r., a procedura została zakończona złożeniem dwóch dokumentów zatwierdzających 28 czerwca 2023 r., co spowodowało, że od 1 października 2023 r. konwencja ma zastosowanie do UE.

KONTEKST

Więcej informacji:

GŁÓWNE DOKUMENTY

Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej Stambuł, 11.5.2011 (Dz.U. L 143I z 2.6.2023, s. 7–32).

Decyzja Rady (UE) 2017/865 z dnia 11 maja 2017 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do spraw związanych ze współpracą wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych (Dz.U. L 131 z 20.5.2017, s. 11–12).

Decyzja Rady (UE) 2017/866 z dnia 11 maja 2017 r. w sprawie podpisania, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do azylu i zasady non-refoulement (Dz.U. L 131 z 20.5.2017, s. 13–14).

Decyzja Rady (UE) 2023/1075 z dnia 1 czerwca 2023 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do instytucji i administracji publicznej Unii (Dz.U. L 143I z 2.6.2023, s. 1–3).

Decyzja Rady (UE) 2023/1076 z dnia 1 czerwca 2023 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Unii Europejskiej, Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w odniesieniu do spraw związanych ze współpracą wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, w odniesieniu do azylu i zasady non-refoulement (Dz.U. L 143I z 2.6.2023, s. 4–6).

DOKUMENTY POWIĄZANE

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/692 z dnia 28 kwietnia 2021 r. ustanawiające program „Obywatele, równość, prawa i wartości” oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1381/2013 i rozporządzenie Rady (UE) nr 390/2014 (Dz.U. L 156 z 5.5.2021, s. 1–20).

Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Unia równości: strategia na rzecz równouprawnienia płci na lata 2020–2025 (COM(2020) 152 final z 5.3.2020).

Ostatnia aktualizacja: 12.10.2023

Top