This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 52011PC0896
Proposal for a DIRECTIVE OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL on public procurement
Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie zamówień publicznych
Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie zamówień publicznych
/* KOM/2011/0896 wersja ostateczna - 2011/0438 (COD) */
Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie zamówień publicznych /* KOM/2011/0896 wersja ostateczna - 2011/0438 (COD) */
UZASADNIENIE 1. Kontekst wniosku ·
Podstawa i cele wniosku Strategia „Europa 2020” na rzecz
inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu
[COM(2010) 2020] opiera się na trzech współzależnych i wzajemnie
uzupełniających się obszarach priorytetowych: rozwoju gospodarki opartej na
wiedzy i innowacjach; wspieraniu gospodarki niskoemisyjnej, efektywniej
korzystającej z zasobów i konkurencyjnej; oraz wspieraniu gospodarki
charakteryzującej się wysokim poziomem zatrudnienia i zapewniającej spójność
gospodarczą, społeczną i terytorialną. Zamówienia publiczne odgrywają kluczową rolę w
strategii „Europa 2020” jako jeden z instrumentów rynkowych wykorzystywanych w
celu osiągnięcia tych celów poprzez poprawę otoczenia biznesu i warunków wprowadzania
innowacji w przedsiębiorstwach oraz poprzez sprzyjanie szerszemu wykorzystaniu
ekologicznych zamówień publicznych wspierających przejście na gospodarkę
niskoemisyjną, efektywniej korzystającą z zasobów. Równocześnie w strategii
„Europa 2020” podkreśla się, że polityka zamówień publicznych musi
zagwarantować jak najbardziej wydajne wykorzystanie środków publicznych, a
rynki zamówień muszą pozostać otwarte w całej Unii. W obliczu tych wyzwań należy zrewidować i
unowocześnić obowiązujące prawodawstwo dotyczące zamówień publicznych w celu
lepszego dopasowania przepisów pod kątem zmieniającej się sytuacji politycznej,
społecznej i gospodarczej. W komunikacie Komisji z dnia 13 kwietnia 2011
r. „Akt o jednolitym rynku: Dwanaście dźwigni na rzecz pobudzenia wzrostu
gospodarczego i wzmocnienia zaufania” wśród dwunastu działań priorytetowych,
które instytucje Unii Europejskiej mają przyjąć do końca 2012 r., wymieniono
rewizję i unowocześnienie przepisów dotyczących zamówień publicznych w celu
uelastycznienia procedur udzielania zamówień oraz umożliwienia lepszego
wykorzystania zamówień publicznych do wsparcia pozostałych obszarów polityki. Niniejszy wniosek ma dwa uzupełniające się
cele: ·
poprawę skuteczności wydatków publicznych w celu
zagwarantowania możliwie najlepszych rezultatów zamówień pod względem relacji
jakości do ceny. Oznacza to w szczególności uproszczenie i uelastycznienie
obowiązujących zasad udzielania zamówień publicznych. Usprawnione i
skuteczniejsze procedury będą korzystne dla wszystkich wykonawców i ułatwią
uczestnictwo zarówno MŚP, jak i oferentom transgranicznym. ·
umożliwienie lepszego wykorzystania zamówień
publicznych przez zamawiających do wspierania wspólnych celów społecznych,
takich jak: ochrona środowiska, bardziej efektywne gospodarowanie zasobami i
większa efektywność energetyczna, przeciwdziałanie zmianom klimatu, promowanie
innowacji, zatrudnienia i włączenia społecznego, a także zapewnienie możliwie
najlepszych warunków dla świadczenia wysokiej jakości usług publicznych. ·
Kontekst ogólny Zamówienia publiczne mają istotny wpływ na
ogólne wyniki gospodarcze Unii Europejskiej. Europejskie instytucje publiczne
wydają na dostawy, roboty budowlane i usługi około 18% PKB. Ze względu na
wolumen zakupów zamówienia publiczne można wykorzystać jako skuteczną dźwignię
dla realizacji jednolitego rynku wspierającego inteligentny i zrównoważony
rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu. Obecna generacja dyrektyw w sprawie zamówień
publicznych – dyrektywa 2004/17/WE[1] oraz dyrektywa 2004/18/WE[2] – stanowi
efekt długiego procesu ewolucji prawa, który rozpoczął się w 1971 r. wraz z
przyjęciem dyrektywy 71/305/EWG. Głównym celem wspomnianych dyrektyw jest
zapewnienie wykonawcom działającym na jednolitym rynku możliwości korzystania w
pełni z podstawowych swobód w dziedzinie zamówień publicznych poprzez
zagwarantowanie przejrzystych i niedyskryminacyjnych procedur. Kompleksowa ocena ekonomiczna wykazała, że
dyrektywy w sprawie zamówień publicznych w znacznym stopniu osiągnęły swoje
cele. Przyczyniły się do większej przejrzystości i wyższego poziomu konkurencji
przy jednoczesnych wymiernych oszczędnościach uzyskanych za pomocą niższych
cen. Zainteresowane podmioty zwróciły jednak uwagę
na konieczność przeprowadzenia rewizji dyrektyw w sprawie zamówień publicznych
w celu uproszczenia przepisów, zwiększenia ich skuteczności i efektywności oraz
ich lepszego dopasowania pod kątem zmieniającej się sytuacji politycznej,
społecznej i gospodarczej. Usprawnione i skuteczniejsze procedury zwiększą
elastyczność instytucji zamawiających, będą korzystne dla wszystkich wykonawców
i ułatwią uczestnictwo zarówno MŚP, jak i oferentom transgranicznym.
Udoskonalone przepisy dotyczące zamówień publicznych umożliwią również
instytucjom zamawiającym lepsze wykorzystanie zamówień publicznych do
wspierania wspólnych celów społecznych, takich jak: ochrona środowiska,
bardziej efektywne gospodarowanie zasobami i większa efektywność energetyczna,
przeciwdziałanie zmianom klimatu, promowanie innowacji, zatrudnienia i
włączenia społecznego, a także zapewnienie możliwie najlepszych warunków dla
świadczenia wysokiej jakości usług publicznych. Kierunki te zostały
potwierdzone przez wyniki konsultacji z zainteresowanymi podmiotami
przeprowadzonych przez Komisję wiosną 2011 r., kiedy znacząca większość
zainteresowanych stron poparła wniosek o przegląd dyrektyw w sprawie zamówień
publicznych w celu ich lepszego dostosowania do nowych wyzwań, z którymi mierzą
się zarówno instytucje zamawiające, jak i wykonawcy. ·
Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której
dotyczy wniosek Niniejszy wniosek, wraz z wnioskiem dotyczącym
nowej dyrektywy sektorowej, ma na celu zastąpienie dyrektyw 2004/17/WE i 2004/18/WE
stanowiących podstawowe elementy ram prawnych Unii Europejskiej w zakresie
zamówień publicznych. Przedmiotową dyrektywę uzupełniać będą
dodatkowe elementy tych ram prawnych: ·
dyrektywa 2009/81/WE[3], która ustanawia szczególne zasady dotyczące
zamówień obronnych i newralgicznych zamówień dotyczących bezpieczeństwa; ·
dyrektywa 89/665/EWG[4], która ustanawia wspólne standardy w
odniesieniu do krajowych procedur odwoławczych w celu zagwarantowania
dostępności szybkich i skutecznych środków odwoławczych we wszystkich państwach
członkowskich w przypadku, gdy oferenci uznają, że zamówienia zostały udzielone
w sposób nieuczciwy. ·
Spójność z pozostałymi obszarami polityki i
celami Unii Niniejsza inicjatywa służy realizacji
strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu [COM (2010) 2020] oraz
projektów przewodnich strategii „Europa 2020”: „Europejska agenda cyfrowa” [COM
(2010) 245], „Unia innowacji” [COM (2010) 546],
„Zintegrowana polityka przemysłowa w erze globalizacji” [COM (2010) 614],
„Energia 2020” [COM (2010) 639] oraz „Europa efektywnie korzystająca z zasobów”
[COM (2011) 21]. Służy również realizacji Aktu o jednolitym rynku [COM (2011) 206],
w szczególności jego dwunastego działania priorytetowego „Zmiana i
unowocześnienie przepisów dotyczących zamówień publicznych”, który stanowi
inicjatywę strategiczną w ramach programu prac Komisji na rok 2011. 2. Konsultacje z zainteresowanymi
stronami oraz ocena skutków ·
Konsultacje z zainteresowanymi stronami Metody konsultacji, główne sektory
objęte konsultacjami i ogólny profil respondentów W dniu 27 stycznia 2011 r. Komisja
opublikowała „Zieloną księgę w sprawie modernizacji polityki UE w dziedzinie
zamówień publicznych –
W kierunku zwiększenia skuteczności europejskiego rynku
zamówień”[5],
rozpoczynając szeroko zakrojone konsultacje publiczne na temat wariantów zmian
legislacyjnych służących ułatwieniu i uelastycznieniu udzielania zamówień oraz
umożliwiających lepsze wykorzystanie zamówień publicznych na rzecz pozostałych
obszarów polityki. Celem zielonej księgi była identyfikacja kluczowych obszarów
reform oraz uzyskanie od zainteresowanych podmiotów opinii na temat konkretnych
wariantów zmian legislacyjnych. Omawiane zagadnienia obejmowały konieczność
uproszczenia i uelastycznienia procedur, strategiczne wykorzystanie zamówień
publicznych na rzecz pozostałych obszarów polityki, poprawę dostępu do zamówień
publicznych dla MŚP oraz zwalczanie zjawisk faworyzowania, korupcji i
konfliktów interesów. Konsultacje publiczne zakończyły się w dniu 18
kwietnia 2011 r. i spotkały się ze znaczącym odzewem. Ogółem wpłynęło 623 odpowiedzi
od różnych grup zainteresowanych podmiotów, w tym od instytucji administracji
centralnej państw członkowskich, lokalnych i regionalnych publicznych nabywców
oraz ich stowarzyszeń, przedsiębiorstw, stowarzyszeń branżowych, środowisk
akademickich, organizacji społeczeństwa obywatelskiego (w tym związków
zawodowych) oraz obywateli. Najwięcej odpowiedzi wpłynęło ze Zjednoczonego
Królestwa, Niemiec, Francji oraz w mniejszym stopniu z Belgii, Włoch,
Niderlandów, Austrii, Szwecji, Hiszpanii i Danii. Wyniki konsultacji zestawiono w dokumencie
podsumowującym[6]
oraz przedstawiono i omówiono podczas konferencji publicznej w dniu 30 czerwca 2011
r.[7]. Streszczenie odpowiedzi oraz sposób ich
uwzględnienia Zdecydowana większość zainteresowanych
podmiotów pozytywnie oceniła inicjatywę Komisji dotyczącą przeglądu obecnej
polityki zamówień publicznych. Spośród różnych tematów omawianych w zielonej
księdze zainteresowane podmioty szczególnie duży nacisk kładły na konieczność
uproszczenia procedur oraz ich uelastycznienia. Zdecydowana większość
zainteresowanych podmiotów ze wszystkich grup poparła, na przykład, koncepcję
umożliwienia szerszego stosowania procedury konkurencyjnej z negocjacjami.
Silne poparcie uzyskały również działania na rzecz zmniejszenia obciążeń administracyjnych
związanych z wyborem oferenta. Jeśli chodzi o strategiczne wykorzystanie
zamówień publicznych na rzecz osiągnięcia celów społecznych strategii „Europa 2020”,
opinie zainteresowanych podmiotów były podzielone. Wiele zainteresowanych
podmiotów, w szczególności przedsiębiorców, wykazało ogólną niechęć do
wykorzystywania zamówień publicznych do wspierania pozostałych obszarów
polityki. Inne zainteresowane podmioty, w szczególności organizacje
społeczeństwa obywatelskiego, zdecydowanie poparły tego rodzaju strategiczne
wykorzystanie zamówień i sugerowały wprowadzenie istotnych zmian do
podstawowych zasad polityki zamówień publicznych Unii Europejskiej. ·
Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy
specjalistycznej Równolegle z konsultacjami dotyczącymi
zielonej księgi Komisja przeprowadziła w latach 2010-2011 kompleksową ocenę
skutków i skuteczności prawodawstwa Unii Europejskiej w zakresie zamówień
publicznych na podstawie znacznego materiału dowodowego i nowych, niezależnych
badań. W ramach tych badań oceniano głównie koszt i skuteczność procedur
udzielania zamówień, problemy związane z zamówieniami transgranicznymi, dostęp
MŚP do rynków zamówień publicznych oraz strategiczne wykorzystanie zamówień
publicznych w Europie. Ustalenia wynikające z oceny wyraźnie wskazały,
że dyrektywy w sprawie zamówień publicznych (2004/17/WE i 2004/18/WE)
przyczyniły się do ustanowienia kultury przejrzystości i zamówień opartych na
rezultatach, tworząc oszczędności i poprawiając jakość rezultatów zamówień w
stopniu daleko przekraczającym koszty realizacji tych procedur zarówno dla
publicznych nabywców, jak i dla dostawców. W ramach oceny ustalono również, że
różnice w zakresie wdrażania i stosowania dyrektyw doprowadziły do uzyskania
różnych rezultatów w poszczególnych państwach członkowskich. Czas realizacji
procedur oraz koszt dla publicznych nabywców różnią się znacznie w zależności
od państwa członkowskiego. ·
Ocena skutków Ocena skutków i jej streszczenie zawierają
różne warianty dla każdej z pięciu grup podstawowych zagadnień (organizacja
administracyjna, zakres, procedury, zamówienia strategiczne i dostęp do rynków
zamówień). W oparciu o analizę zalet i wad poszczególnych wariantów określono
pakiet wariantów preferowanych, który przyczyni się do optymalizacji synergii
pomiędzy różnymi rozwiązaniami, umożliwiając neutralizację kosztów związanych z
jednym działaniem za pomocą oszczędności generowanych innym działaniem (na
przykład ewentualne zwiększenie wymogów proceduralnych ze względu na działania
strategiczne w zakresie zamówień można częściowo zneutralizować oszczędnościami
związanymi z poprawą planowania postępowań o udzielenie zamówienia). Wspomniane
warianty preferowane stanowią podstawę niniejszego wniosku. Projekt oceny skutków został przeanalizowany
przez Radę ds. Ocen Skutków, która wnioskowała o zmiany polegające w
szczególności na identyfikacji określonych elementów ram prawnych, którymi
należy się zająć, opisie omawianych wariantów, pogłębionej analizie kosztów i
korzyści wybranych głównych działań oraz systematycznym uwzględnieniu opinii
zainteresowanych podmiotów, zarówno w zakresie definicji problemu, jak i w celu
uzupełnienia analizy skutków. Zalecenia te zostały uwzględnione w sprawozdaniu
końcowym. Opinie Rady ds. Ocen Skutków, a także sprawozdanie końcowe z oceny skutków
i jego streszczenie, publikowane są równocześnie z niniejszym wnioskiem. 3. Aspekty prawne wniosku ·
Podstawa prawna Podstawą wniosku jest art. 53 ust. 1, art. 62
i art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). ·
Zasada pomocniczości Zasada pomocniczości ma zastosowanie w takim
stopniu, w jakim wniosek nie wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji UE. Cele wniosku nie mogą być osiągnięte w sposób
wystarczający przez państwa członkowskie z następujących względów: Koordynacja procedur udzielania zamówień
publicznych powyżej określonych progów okazała się istotnym narzędziem
wykorzystywanym na potrzeby rynku wewnętrznego w obszarze zakupów publicznych
poprzez zagwarantowanie skutecznego i równego dostępu do zamówień publicznych
dla wykonawców z całego jednolitego rynku. Doświadczenia związane z dyrektywami
2004/17/WE i 2004/18/WE oraz z wcześniejszymi generacjami dyrektyw w sprawie
zamówień publicznych wykazały, że ogólnoeuropejskie procedury udzielania
zamówień gwarantują przejrzystość i obiektywizm w zakresie zamówień
publicznych, skutkujące znacznymi oszczędnościami i lepszymi rezultatami
zamówień, z korzyścią dla instytucji państw członkowskich oraz w efekcie dla
europejskiego podatnika. Cel ten nie mógł zostać w wystarczającym
stopniu osiągnięty w drodze działań państw członkowskich, które w nieunikniony
sposób powodowałyby rozbieżne wymogi i potencjalnie sprzeczne systemy procedur,
co zwiększałoby złożoność regulacyjną i tworzyłoby nieuzasadnione przeszkody
dla działalności transgranicznej. W związku z powyższym niniejszy wniosek jest
zgodny z zasadą pomocniczości. ·
Zasada proporcjonalności Wniosek jest zgodny z zasadą
proporcjonalności, ponieważ nie wykracza poza zakres konieczny do osiągnięcia
celu związanego z zagwarantowaniem właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego
poprzez wdrożenie zestawu ogólnoeuropejskich skoordynowanych procedur
udzielania zamówień. Ponadto podstawę wniosku stanowi podejście oparte na
pakiecie narzędzi, umożliwiające państwom członkowskim maksymalną elastyczność
w dostosowywaniu procedur i instrumentów do ich konkretnych sytuacji. W porównaniu z obowiązującymi dyrektywami w
sprawie zamówień publicznych, wniosek znacznie zmniejszy obciążenie
administracyjne związane z przeprowadzeniem postępowania zarówno w odniesieniu
do instytucji zamawiających, jak i wykonawców; w przypadkach, w których
przewidywane jest wprowadzenie nowych wymogów (na przykład w zakresie zamówień
strategicznych), zostaną one zrównoważone usunięciem ograniczeń dotyczących
innych obszarów. ·
Wybór instrumentów Ze względu na fakt, że podstawą wniosku jest
art. 53 ust. 1, art. 62 i art. 114 TFUE, postanowienia Traktatu nie dopuszczają
możliwości wykorzystania rozporządzenia do ustanowienia przepisów mających
zastosowanie zarówno do zamówień na towary, jak i na usługi. Dlatego też
proponowanym instrumentem jest dyrektywa. W trakcie oceny skutków odrzucono warianty
nielegislacyjne z przyczyn opisanych szczegółowo w tej ocenie. 4. Wpływ na budżet Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet. 5. Informacje dodatkowe ·
Uchylenie obowiązujących przepisów prawnych Przyjęcie wniosku spowoduje uchylenie
obowiązujących przepisów (dyrektywy 2004/18/EWG). ·
Klauzula przeglądu/rewizji/wygaśnięcia Wniosek zawiera klauzulę przeglądową dotyczącą
skutków ekonomicznych kwot progowych. ·
Środki transpozycji i dokumenty wyjaśniające Wniosek dotyczy
dziedziny, w przypadku której prawodawstwo unijne ma na celu koordynację
przepisów i która ma znaczący wpływ na szereg obszarów prawa. Niezależnie od
charakteru koordynacyjnego wiele przepisów objętych jest pełną harmonizacją, a
wniosek zawiera szereg obowiązków prawnych. Państwa członkowskie uzupełniają
zasady unijne dodatkowymi krajowymi przepisami, aby zapewnić funkcjonowanie
całego systemu. W tym
kontekście Komisja zidentyfikowała szereg aspektów, które wymagają od państw
członkowskich wyjaśnień niezbędnych zarówno dla prawidłowego zrozumienia
środków transpozycji, jak i funkcjonowania całości przepisów dotyczących
zamówień na szczeblu krajowym: –
środki transponujące i wykonawcze są przyjmowane na
różnych poziomach instytucjonalnych (krajowym/ federalnym, regionalnym,
lokalnym); –
oprócz różnych warstw regulacyjnych w wielu państw
członkowskich ustanawia się również przepisy pod kątem danych sektorów lub
rodzajów zamówień; –
środki administracyjne o charakterze ogólnym lub
szczególnym uzupełniają, a w niektórych przypadkach nakładają się na główne
ramy prawne. Jedynie państwa
członkowskie mogą wyjaśnić, w jaki sposób różne środki transponują unijne
dyrektywy w sektorze zamówień publicznych i w jaki sposób wspomniane środki
oddziałują wzajemnie na siebie. Z tych względów
wraz ze środkami transponującymi powinny być przekazywane dokumenty
wyjaśniające relacje między różnymi częściami niniejszej dyrektywy a
odpowiednimi częściami krajowych środków transponujących, w szczególności
tabele zgodności, które stanowią narzędzie operacyjne służące analizie środków
krajowych. ·
Europejski Obszar Gospodarczy Proponowany akt prawny ma znaczenie dla EOG i
z tego względu powinien objąć także Europejski Obszar Gospodarczy. ·
Szczegółowe omówienie wniosku 1)
Uproszczenie i uelastycznienie procedur udzielania zamówień Projekt
dyrektywy przewiduje uproszczenie i uelastycznienie systemu procedur
ustanowionego na mocy obowiązujących dyrektyw w sprawie zamówień publicznych. W
tym celu obejmuje następujące środki: Doprecyzowanie zakresu: Podstawowa koncepcja „zamówienia” (ang. procurement), która
pojawia się również w tytule niniejszego wniosku, została wprowadzona w celu
bardziej precyzyjnego określenia zakresu i celu przepisów dotyczących zamówień
publicznych oraz ułatwienia zastosowania progów. Definicje niektórych
podstawowych pojęć określających zakres dyrektywy (takich jak podmiot prawa
publicznego, zamówienia publiczne na roboty budowlane oraz zamówienia publiczne
na usługi, zamówienia mieszane) zostały poddane przeglądowi w świetle
orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Równocześnie niniejszy
wniosek ma na celu utrzymanie ciągłości stosowania pojęć i koncepcji, które
zostały wypracowywane na przestrzeni lat w drodze orzecznictwa Trybunału i są
dobrze znane praktykom zamówień. W związku z tym należy podkreślić, że drobne
odstępstwa od brzmienia i sposobu prezentacji znanych z wcześniejszych dyrektyw
niekoniecznie oznaczają zmianę istoty zagadnienia, lecz mogą jedynie wynikać z
uproszczenia tekstu. Zniesione zostaje tradycyjne rozróżnienie
pomiędzy tzw. usługami priorytetowymi i niepriorytetowymi (usługi „A” i „B”).
Wyniki oceny wykazały, że ograniczanie pełnego zastosowania przepisów
dotyczących zamówień publicznych do wąskiej grupy usług nie jest już
uzasadnione. Stało się jednak również oczywiste, że zwykły reżim udzielania
zamówień nie jest dostosowany do usług społecznych, które wymagają szczególnego
zestawu przepisów (zob. poniżej). Podejście oparte na pakiecie narzędzi: Systemy państw członkowskich będą obejmować dwie podstawowe formy
procedury: otwartą i ograniczoną. Mogą one ponadto przewidywać zastosowanie, po
spełnieniu określonych warunków, następujących procedur: procedury
konkurencyjnej z negocjacjami, dialogu konkurencyjnego oraz partnerstwa
innowacyjnego, które stanowi nową formę procedury dla zamówień innowacyjnych
(zob. poniżej). Instytucje zamawiające będą również mieć do
dyspozycji zestaw sześciu specjalnych technik i narzędzi związanych z zamówieniami,
przewidzianych na potrzeby zamówień zagregowanych i elektronicznych,
obejmujących: umowy ramowe, dynamiczne systemy zakupów, aukcje elektroniczne,
katalogi elektroniczne, centralne jednostki zakupujące i wspólne zamówienia. W
porównaniu z obecną dyrektywą narzędzia te zostały ulepszone i doprecyzowane w
celu ułatwienia realizacji e-zamówień. Łagodniejszy reżim dla instytucji
zamawiających administracji niższego szczebla: Zgodnie
z Porozumieniem w sprawie zamówień rządowych zawartym w ramach Światowej
Organizacji Handlu (WTO), niniejszy wniosek przewiduje zastosowanie
uproszczonego reżimu udzielania zamówień w odniesieniu do wszystkich instytucji
zamawiających poniżej centralnego szczebla rządowego, takich jak instytucje
lokalne i regionalne. Nabywcy ci mogą stosować wstępne ogłoszenie informacyjne
jako sposób zaproszenia do ubiegania się o zamówienie. W przypadku
wykorzystania tej możliwości nie mają obowiązku publikacji odrębnego ogłoszenia
o zamówieniu przed rozpoczęciem postępowania o udzielanie zamówienia. Mogą
również wyznaczać niektóre terminy w sposób bardziej elastyczny, w drodze
wzajemnego porozumienia z uczestnikami. Wspieranie e-zamówień: Wykorzystywanie przez publicznych nabywców środków komunikacji
elektronicznej i transakcji elektronicznych może generować znaczne oszczędności
i poprawić rezultaty zamówień, jednocześnie zmniejszając ilość marnowanych
zasobów i błędów. Niniejszy wniosek ma na celu wspieranie państw członkowskich
w przejściu na e-zamówienia, umożliwiając dostawcom uczestnictwo na całym
obszarze rynku wewnętrznego w postępowaniach o udzielenie zamówienia
prowadzonych online. W tym celu niniejszy wniosek przewiduje obowiązek
przesyłania ogłoszeń drogą elektroniczną, obowiązek udostępniania w formie
elektronicznej dokumentów specyfikujących zamówienie oraz narzuca przejście na
w pełni elektroniczną komunikację, w szczególności na elektroniczne składanie
ofert i wniosków, w odniesieniu do wszystkich procedur udzielania zamówień z
uwzględnieniem dwuletniego okresu przejściowego. Usprawnia i poprawia
dynamiczne systemy zakupów i katalogi elektroniczne, w pełni elektroniczne
narzędzia dotyczące zamówień, które są szczególnie dostosowane do wysoce
zagregowanych zamówień dokonywanych przez centralne jednostki zakupujące.
Instrument zamówień elektronicznych pozwoli również instytucjom zamawiającym na
unikanie, wykrywanie i korygowanie błędów wynikających głównie z
nieprawidłowego rozumienia lub niewłaściwej interpretacji przepisów dotyczących
zamówień publicznych. Modernizacja procedur: Niniejszy wniosek przewiduje bardziej elastyczne i przyjazne dla
użytkownika podejście do niektórych istotnych aspektów procedur udzielania
zamówień. Skrócone zostały terminy dotyczące udziału i składania ofert,
umożliwiając szybszą i sprawniejszą realizację zamówienia. Uelastycznione
zostało rozróżnienie pomiędzy kwalifikacją oferentów i udzieleniem zamówienia,
które często bywa źródłem błędów i nieporozumień, umożliwiając instytucjom
zamawiającym wybór najbardziej praktycznego porządku poprzez ocenę kryteriów
udzielenia zamówienia przed kryteriami kwalifikacji oraz uwzględnienie
organizacji i jakości personelu wyznaczonego do realizacji zamówienia jako
jednego z kryteriów udzielenia zamówienia. Zrewidowano i doprecyzowano podstawy do
wykluczania kandydatów i oferentów. Instytucje zamawiające będą miały prawo do
wykluczenia wykonawców, którzy dopuścili się istotnych lub powtarzających się
uchybień podczas realizacji wcześniejszych zamówień. Niniejszy wniosek
przewiduje również środki „samonaprawcze”: instytucje zamawiające mogą dopuścić
kandydatów lub oferentów pomimo występowania podstawy do ich wykluczenia,
jeżeli podjęli oni odpowiednie środki w celu naprawy skutków wszelkich
bezprawnych zachowań oraz skutecznie zapobiegają dalszym przypadkom niewłaściwych
praktyk. Modyfikacja umów w okresie ich obowiązywania
staje się coraz bardziej znaczącym i problematycznym zagadnieniem dla praktyków
zamówień. Szczególny przepis dotyczący modyfikacji umów uwzględnia podstawowe
rozwiązania opracowane w drodze orzecznictwa oraz ustanawia pragmatyczne
podejście do nieprzewidzianych okoliczności wymagających dostosowania umowy w
sprawie zamówienia publicznego w okresie jej obowiązywania. 2) Strategiczne wykorzystywanie zamówień
publicznych w odpowiedzi na nowe wyzwania Niniejszy projekt dyrektywy opiera się na podejściu
umożliwiającym działanie, oferującym instytucjom zamawiającym instrumenty
niezbędne do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020” poprzez wykorzystanie
siły nabywczej do zamawiania towarów i usług wspierających innowacje,
uwzględniających ochronę środowiska i przeciwdziałanie zmianie klimatu, przy
jednoczesnej poprawie zatrudnienia, zdrowia publicznego i warunków społecznych. Rachunek kosztów cyklu życia: Niniejszy wniosek oferuje publicznym nabywcom możliwość oparcia
decyzji dotyczących udzielenia zamówienia na rachunku kosztów cyklu życia
nabywanych produktów, usług lub robót budowlanych. Cykl życia obejmuje
wszystkie etapy istnienia produktu, robót budowlanych lub świadczenia usługi,
od nabycia surowców lub wytworzenia zasobów do unieszkodliwienia, oczyszczenia
i finalizacji. Uwzględniane koszty obejmują nie tylko bezpośrednie koszty
pieniężne, lecz także zewnętrzne koszty środowiskowe, jeżeli mogą zostać
określone kwotowo i zweryfikowane. Od chwili opracowania wspólnej europejskiej
metodyki obliczania kosztów cyklu życia instytucje zamawiające mają obowiązek
ją stosować. Proces produkcji:
W specyfikacjach technicznych i kryteriach udzielenia zamówienia instytucje
zamawiające mogą odwoływać się do wszystkich czynników bezpośrednio związanych
z procesem produkcji, o ile odwołują się do aspektów procesu produkcji, które
są ściśle związane z konkretną produkcją lub realizacją zakupywanego towaru lub
usługi. Wyklucza to wymogi niezwiązane z procesem wytwarzania produktów, robót
budowlanych lub usług objętych zamówieniem, takie jak ogólne wymogi dotyczące
społecznej odpowiedzialności biznesu obejmujące ogół działalności wykonawcy. Etykiety:
Instytucje zamawiające mogą ustanowić wymóg oznakowania robót budowlanych,
dostaw lub usług określonym etykietami potwierdzającymi charakterystykę
środowiskową, społeczną lub inną, o ile dopuszczają również etykiety
równoważne. Dotyczy to na przykład europejskich lub (wielo)narodowych
ekoetykiet lub etykiet potwierdzających, że produkt został wyprodukowany bez
wykorzystywania pracy dzieci. Przedmiotowe systemy certyfikacji muszą dotyczyć
charakterystyki związanej z przedmiotem zamówienia i muszą być opracowane na
podstawie informacji naukowych, ustanowione w ramach otwartej i przejrzystej
procedury oraz dostępne dla wszystkich zainteresowanych stron. Sankcje z tytułu naruszenia obowiązków
wynikających z prawa socjalnego, prawa pracy lub prawa ochrony środowiska: Zgodnie z niniejszym wnioskiem instytucja zamawiająca może wykluczyć wykonawców
z postępowania, jeżeli wykryje naruszenie obowiązków wynikających z
prawodawstwa Unii w dziedzinie prawa socjalnego, prawa pracy lub prawa ochrony
środowiska bądź z przepisów międzynarodowego prawa pracy. Ponadto instytucje
zamawiające mają obowiązek odrzucić oferty w przypadku ustalenia, że są one
rażąco tanie ze względu na naruszenie prawodawstwa Unii w dziedzinie prawa
socjalnego, prawa pracy lub ochrony środowiska. Usługi społeczne:
Ocena skutków i skuteczności prawodawstwa UE w zakresie zamówień publicznych
wykazała, że usługi społeczne, zdrowotne i edukacyjne mają szczególny
charakter, co sprawia, że zastosowanie do nich zwykłych procedur udzielania
zamówień publicznych na usługi nie jest właściwe. Usługi te są zwykle
świadczone w określonym kontekście, który różni się zasadniczo w zależności od
państwa członkowskiego ze względu na różne uwarunkowania administracyjne,
organizacyjne i kulturowe. Usługi te ze względu na ich charakter mają bardzo
ograniczony wymiar transgraniczny. Państwa członkowskie powinny dysponować
zatem dużą swobodą w zakresie organizacji wyboru usługodawców. Wniosek
uwzględnia ten fakt, ustanawiając szczególny reżim udzielania zamówień
publicznych na te usługi, zgodnie z którym ustala się wyższy próg na poziomie 500 000
EUR i nakłada jedynie obowiązek przestrzegania podstawowych zasad
przejrzystości i równego traktowania. Analiza ilościowa wartości zamówień na
stosowne usługi udzielonych wykonawcom zagranicznym wykazała, że zamówienia
poniżej wspomnianej wyżej wartości nie miały zwykle charakteru
transgranicznego. Innowacje: Badania
i innowacje odgrywają główną rolę w strategii „Europa 2020” na rzecz
inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu
społecznemu. Publiczni nabywcy powinni mieć możliwość zakupu innowacyjnych
produktów i usług wspierających przyszły rozwój oraz poprawiających skuteczność
i jakość usług publicznych. Wniosek ustanawia w tym celu partnerstwo
innowacyjne – nową, specjalną procedurę umożliwiającą opracowywanie i następnie
zakup nowych, innowacyjnych produktów, robót budowlanych i usług, o ile można
je zrealizować zgodnie z ustalonymi poziomami wykonania i kosztów. Ponadto we
wniosku poprawia się i upraszcza procedurę dialogu konkurencyjnego oraz ułatwia
wspólne zamówienia transgraniczne, stanowiące istotny instrument zakupów
innowacyjnych. 3) Większy dostęp do rynku dla MŚP i nowych
przedsiębiorstw Małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP)
dysponują olbrzymim potencjałem w zakresie tworzenia miejsc pracy, rozwoju i
innowacji. Łatwy dostęp do rynków zamówień może je wesprzeć w uwolnieniu tego
potencjału, równocześnie umożliwiając instytucjom zamawiającym rozszerzenie
bazy dostawców, co pozytywnie wpłynie na konkurencję w obszarze zamówień
publicznych. W celu zagwarantowania optymalnego dostępu do zamówień publicznych
dla MŚP, w 2008 r. Komisja opublikowała „Europejski kodeks najlepszych praktyk
ułatwiających dostęp MŚP do zamówień publicznych”[8].
Niniejszy wniosek jest oparty na tym dokumencie i ustanawia konkretne środki
mające na celu usunięcie barier w dostępie do rynku dla MŚP. Uproszczenie obowiązków informacyjnych: Ogólne uproszczenie obowiązków informacyjnych w ramach procedur
udzielania zamówień będzie ogromnie korzystne dla MŚP. Wniosek nakłada
obowiązek przyjmowania oświadczeń własnych jako dowodów prima facie na
potrzeby kwalifikacji wykonawców. Faktyczne przedstawianie dokumentów
dowodowych zostanie ułatwione dzięki wprowadzeniu znormalizowanego dokumentu –
europejskiego paszportu zamówień, stanowiącego dowód braku podstaw do wykluczenia. Podział na części:
Instytucje zamawiające będą zachęcane do podziału zamówień publicznych na
części – jednorodne lub niejednorodne – w celu ułatwienia dostępu dla MŚP. W
przypadku gdy postanowią one nie dokonywać takiego podziału, będą zobowiązane
do przedstawienia odpowiedniego wyjaśnienia. Ograniczenie wymogów dotyczących udziału: W celu uniknięcia nieuzasadnionych barier w zakresie uczestnictwa
MŚP, projekt dyrektywy zawiera wyczerpujący listę możliwych warunków udziału w
postępowaniach o udzielenie zamówienia oraz wyraźnie stanowi, że wszelkie tego
rodzaju warunki należy ograniczyć „do tych, które są odpowiednie dla
zagwarantowania, że kandydat lub oferent posiada możliwości (...) oraz
zdolności (…) niezbędne do realizacji udzielanego zamówienia”. Wymogi dotyczące
obrotów, które często stanowią istotną przeszkodę dla MŚP w dostępie do
zamówień, zostały wyraźnie ograniczone do trzykrotności szacunkowej wartości
zamówienia, z wyjątkiem uzasadnionych przypadków. Wszelkie warunki udziału dla
grup wykonawców – instrument o wyjątkowym znaczeniu dla MŚP – muszą być
uzasadnione obiektywnymi przesłankami i proporcjonalne. Bezpośrednie płatności na rzecz
podwykonawców: Państwo członkowskie może ponadto
ustanowić dający podwykonawcom możliwość wnioskowania o bezpośrednie płatności
od instytucji zamawiającej z tytułu dostaw, robót budowlanych i usług
realizowanych na rzecz głównego wykonawcy w kontekście wykonywania zamówienia.
Oferuje to podwykonawcom, którymi są często MŚP, skuteczną metodę ochrony ich
interesów w zakresie płatności. 4) Sprawdzone procedury Interesy finansowe i bliskie związki między
sektorem publicznym a prywatnym, sprawiają, że zamówienia publiczne to obszar
zagrożony nieuczciwymi praktykami biznesowymi, takimi jak konflikt interesów,
faworyzowanie i korupcja. Niniejszy wniosek wzmacnia obecne zabezpieczenia
przed takimi zagrożeniami i ustanawia dodatkową ochronę. Konflikt interesów:
Niniejszy wniosek zawiera konkretny przepis dotyczący konfliktu interesów,
obejmujący rzeczywisty, potencjalny lub domniemany konflikt interesów
wpływający na członków personelu instytucji zamawiającej lub jednostek
realizujących obsługę zamówień uczestniczących w postępowaniu oraz członków
zarządu instytucji zamawiającej, którzy mogą wpływać na wynik postępowania o udzielenie
zamówienia, nawet jeżeli formalnie w niej nie uczestniczą. Postępowanie niezgodne z prawem: Niniejszy wniosek zawiera konkretny przepis dotyczący niezgodnego z
prawem postępowania kandydatów i oferentów, które skutkuje wykluczeniem z
procedury, takiego jak: próby niewłaściwego wywierania wpływu na proces
decyzyjny lub zawieranie porozumień z innymi uczestnikami w celu manipulowania
wynikiem postępowania. Takie bezprawne działania naruszają podstawowe zasady
prawa Unii Europejskiej i mogą skutkować poważnymi zakłóceniami konkurencji. Nieuczciwa przewaga: Konsultacje rynkowe stanowią przydatny instrument uzyskiwania
informacji przez instytucje zamawiające na temat struktury, potencjału i
zdolności rynku, informując równocześnie uczestników rynku o projektach i
potrzebach publicznych nabywców w zakresie zamówień. Jednakże wstępne kontakty
z uczestnikami rynku nie mogą powodować nieuczciwej przewagi ani zakłóceń
konkurencji. Dlatego niniejszy wniosek obejmuje konkretny przepis dotyczący
zabezpieczeń przed niewłaściwym, preferencyjnym traktowaniem uczestników
doradzających instytucji zamawiającej lub uczestniczących w przygotowywaniu
postępowania. 5) Ład administracyjno-regulacyjny Krajowe organy nadzoru: Ocena wykazała, że nie wszystkie państwa członkowskie monitorują
wdrażanie i funkcjonowanie przepisów dotyczących zamówień publicznych w sposób
spójny i systematyczny. Uniemożliwia to skuteczne i jednolite stosowanie prawa
Unii Europejskiej. Dlatego niniejszy wniosek stanowi, że państwa członkowskie
muszą wyznaczyć jeden organ krajowy do spraw monitorowania, wdrażania i
kontroli zamówień publicznych. Jeden organ realizujący kompleksowe zadania
umożliwi przegląd głównych trudności w zakresie wdrażania i będzie w stanie
zaproponować odpowiednie środki zaradcze w odniesieniu do problemów o
charakterze strukturalnym. Będzie mieć możliwość natychmiastowego reagowania w
związku z realizacją polityki oraz z potencjalnymi słabościami krajowych
przepisów i praktyk, przyczyniając się tym samym do szybkiej identyfikacji
rozwiązań i usprawnienia procedur udzielania zamówień. Centra wiedzy: W
wielu przypadkach instytucje zamawiające nie dysponują wewnętrzną wiedzą
specjalistyczną na potrzeby złożonych projektów dotyczących zamówień.
Odpowiednie i niezależne wsparcie zawodowe ze strony struktur administracyjnych
może istotnie poprawić rezultaty zamówień poprzez poszerzenie bazy wiedzy i
zwiększenie profesjonalizmu publicznych nabywców oraz zagwarantować pomoc
przedsiębiorstwom, w szczególności MŚP. Wniosek zobowiązuje zatem państwa
członkowskie do zapewnienia struktur wsparcia oferujących prawne i ekonomiczne
doradztwo, poradnictwo, szkolenia i pomoc w przygotowaniu i przeprowadzeniu
postępowań o udzielenie zamówienia. Struktury lub mechanizmy wsparcia istnieją
już na szczeblu krajowym, mimo iż są zorganizowane w różny sposób i obejmują
różne obszary zainteresowania instytucji zamawiających. Państwa członkowskie
będą zatem w stanie wykorzystać te mechanizmy i związaną z nimi wiedzę
specjalistyczną oraz promować ich usługi jako odpowiednie i nowoczesne
narzędzie zapewniające odpowiednie wsparcie instytucjom zamawiającym i
wykonawcom. Aby wesprzeć zwalczanie zjawisk korupcji i
faworyzowania, instytucje zamawiające zostaną zobowiązane do przekazywania
tekstów zawartych umów organowi nadzoru, który będzie mógł tym samym sprawdzić
je pod kątem podejrzanych zapisów, oraz do udostępnienia tych dokumentów
zainteresowanym osobom w zakresie, w jakim nie zagraża to uzasadnionym
interesom publicznym i prywatnym. Należy jednak uniknąć tworzenia
nieproporcjonalnych obciążeń administracyjnych; obowiązek przekazywania pełnego
tekstu zawartych umów powinien zostać zatem ograniczony do zamówień o
stosunkowo wysokiej wartości. Proponowane progi zagwarantują właściwą równowagę
między zwiększeniem obciążeń administracyjnych a zapewnieniem lepszej
przejrzystości: ustalenie progu poziomie 1 000 000 EUR dla dostaw i usług oraz 10
000 000 dla robót budowlanych oznacza objęcie tym obowiązkiem 10-20 %
wszystkich zamówień ogłaszanych w Dzienniku Urzędowym. Nie przewiduje się, by wymogi dotyczące
organów nadzoru i centrów wiedzy nałożyły ogólny dodatkowy ciężar finansowy na
państwa członkowskie. Przewiduje się, że w związku z reorganizacją lub
dostosowaniem istniejących mechanizmów i struktur pojawią się pewne koszty,
które zostaną jednak zrównoważone redukcją kosztów postępowania sądowego
(zarówno instytucji zamawiających, jak i przedsiębiorstw), kosztów związanych z
opóźnieniami w udzielaniu zamówień wynikającymi z niewłaściwego zastosowania
przepisów dotyczących zamówień publicznych lub z niewłaściwego przygotowania
postępowań o udzielenie zamówienia, jak również kosztów związanych z faktem, że
usługi doradcze na rzecz instytucji zamawiających świadczone są obecnie w
sposób fragmentaryczny i nieskuteczny. Współpraca administracyjna: Niniejszy wniosek przewiduje również skuteczną współpracę
umożliwiającą krajowym organom nadzoru wymianę informacji i najlepszych praktyk
oraz współpracę za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku
wewnętrznym (IMI). 2011/0438 (COD) Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie zamówień publicznych (Tekst mający znaczenie dla EOG) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII
EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej, w szczególności jego art. 53 ust. 1, art. 62 oraz art. 114, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego
parlamentom narodowym[9], uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu
Ekonomiczno-Społecznego[10], uwzględniając opinię Komitetu Regionów[11], stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą
ustawodawczą, a także mając na uwadze, co następuje: (1)
Udzielanie zamówień publicznych przez instytucje
państwa członkowskiego lub w ich imieniu musi być zgodne z zasadami Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a w szczególności z zasadą swobodnego
przepływu towarów, swobody przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług, a
także z zasadami, które się z nich wywodzą, takimi jak: zasada równego
traktowania, zasada niedyskryminacji, zasada wzajemnego uznawania, zasada
proporcjonalności oraz zasada przejrzystości. W odniesieniu do zamówień
publicznych o wartości powyżej określonej kwoty należy jednak ustanowić
przepisy koordynujące krajowe procedury udzielania zamówień w celu
zagwarantowania, że zasady te mają praktyczne zastosowanie, a zamówienia
publiczne podlegają konkurencji. (2)
Zamówienia publiczne odgrywają kluczową
rolę w strategii „Europa 2020”[12]
jako jeden z instrumentów rynkowych wykorzystywanych w celu osiągnięcia
inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu,
przy jednoczesnym zagwarantowaniu najbardziej efektywnego wykorzystania środków
publicznych. W tym celu należy zrewidować i zmodernizować obecne przepisy
przyjęte na podstawie dyrektywy 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z
dnia 31 marca 2004 r. koordynującej procedury udzielania zamówień przez
podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i
usług pocztowych[13]
oraz dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004
r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty
budowlane, dostawy i usługi[14],
aby zwiększyć efektywność wydatków publicznych, ułatwiając udział małych i
średnich przedsiębiorstw w zamówieniach publicznych, oraz aby umożliwić lepsze
wykorzystanie zamówień publicznych przez zamawiających do wspierania wspólnych
celów społecznych. Istnieje również konieczność doprecyzowania podstawowych
pojęć i koncepcji w celu zapewnienia większej pewności prawa oraz uwzględnienia
niektórych aspektów odpowiedniego ugruntowanego orzecznictwa Trybunału
Sprawiedliwości Unii Europejskiej. (3)
Coraz bardziej zróżnicowane formy działań
publicznych spowodowały konieczność bardziej przejrzystego zdefiniowania
pojęcia samych zamówień. Przepisy UE dotyczące zamówień publicznych nie mają na
celu objęcia wszystkich form wydatkowania środków publicznych, a jedynie te
prowadzące do odpłatnego nabycia robót budowlanych, dostaw lub usług. Termin
„nabycie” należy rozumieć jako szeroko pojęte uzyskiwanie korzyści z tytułu
określonych robót budowlanych, dostaw lub usług, przy czym przeniesienie praw
własności na instytucje zamawiające nie jest konieczne. Co za tym idzie, samo
finansowanie działalności, często związane z obowiązkiem zwrotu otrzymanych
kwot, o ile nie zostały wykorzystane w zamierzonym celu, nie podlega zwykle
przepisom dotyczącym zamówień publicznych. (4)
Niezbędne okazało się również doprecyzowanie tego,
co należy rozumieć jako pojedyncze zamówienie, wskutek czego łączna wartość
wszystkich umów zawartych na potrzeby tego zamówienia musi zostać uwzględniona
w kontekście progów określonych w niniejszej dyrektywie, a zamówienie należy
ogłaszać jako całość z możliwym podziałem na części. Pojęcie pojedynczego
zamówienia obejmuje wszelkie dostawy, roboty budowlane i usługi niezbędne do
realizacji określonego projektu, na przykład projektu robót budowlanych bądź
całości robót budowlanych, dostaw lub usług. Na występowanie jednego projektu
wskazuje na przykład uprzednie opracowanie przez instytucję zamawiającą ogólnego
planu i koncepcji, fakt, że różne nabyte elementy pełnią jedną funkcję
gospodarczą i techniczną lub że są w inny sposób logicznie powiązane i
realizowane w wąskich ramach czasowych. (5)
Zgodnie z art. 11 Traktatu o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej wymogi ochrony środowiska powinny być włączane w określanie i
wdrażanie unijnych polityk i działań, w szczególności w celu wspierania
zrównoważonego rozwoju. Niniejsza dyrektywa wyjaśnia zatem, w jaki sposób
instytucje zamawiające mogą przyczynić się do ochrony środowiska oraz
wspierania zrównoważonego rozwoju, zapewniając jednocześnie możliwość uzyskania
zamówień o najkorzystniejszej relacji jakości do ceny. (6)
Rzeczywiste, potencjalne lub domniemane konflikty
interesów, nawet w przypadku gdy niekoniecznie prowadzą do korupcji, z dużym
prawdopodobieństwem mogą niekorzystnie wpłynąć na decyzje dotyczące zamówień
publicznych, powodując zakłócenia konkurencji i ryzyko nierównego traktowania
oferentów. Dlatego też należy ustanowić efektywne mechanizmy mające na celu
zapobieganie, identyfikację i wdrażanie środków zaradczych w zakresie konfliktu
interesów. (7)
Bezprawne działania uczestników postępowania o
udzielenie zamówienia, takie jak próby niewłaściwego wpływania na proces
decyzyjny czy zawieranie porozumień z innymi kandydatami w celu zmanipulowania
wyniku postępowania, mogą skutkować naruszeniem podstawowych zasad prawa
unijnego i istotnymi zakłóceniami konkurencji. Dlatego też wykonawcy powinni
zostać zobowiązani do przedkładania oświadczenia, że nie podejmują takich bezprawnych
działań, oraz powinni być wykluczani w przypadku, gdy oświadczenie to okaże się
nieprawdziwe. (8)
Decyzją Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r.
dotyczącą zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej, w dziedzinach wchodzących
w zakres jej kompetencji, porozumień będących wynikiem negocjacji
wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986-1994)[15] zatwierdzono w szczególności
Porozumienie w sprawie zamówień rządowych, zawarte w ramach Światowej
Organizacji Handlu, zwane dalej „Porozumieniem”. Celem Porozumienia jest
ustanowienie wielostronnych ram zrównoważonych praw i obowiązków w zakresie
zamówień publicznych w celu osiągnięcia liberalizacji i rozwoju światowego
handlu. W przypadku zamówień objętych Porozumieniem, jak również innymi
odpowiednimi umowami międzynarodowymi, którymi związana jest Unia, instytucje
zamawiające wypełniają obowiązki wynikające z tych umów poprzez zastosowanie
niniejszej dyrektywy do wykonawców z państw trzecich będących ich
sygnatariuszami. (9)
Porozumienie ma zastosowanie do zamówień o wartości
powyżej ustalonych progów, określonych w Porozumieniu i wyrażonych jako
specjalne prawa ciągnienia. Progi określone w niniejszej dyrektywie należy
dostosować w celu zagwarantowania, że odpowiadają równowartości w euro progów
określonych w Porozumieniu. Należy także przewidzieć przeprowadzanie okresowych
przeglądów progów wyrażanych w euro pod kątem ich dostosowania, w drodze czysto
matematycznej operacji, do ewentualnych zmian wartości euro w stosunku do
specjalnych praw ciągnienia. (10)
Wyniki oceny dotyczącej wpływu i efektywności
prawodawstwa UE w zakresie zamówień publicznych[16] wykazały, że należy dokonać
przeglądu wyłączenia niektórych usług z pełnego zakresu stosowania dyrektywy.
W efekcie pełen zakres stosowania niniejszej dyrektywy rozszerzono o szereg
usług (takich jak usługi hotelarskie i prawne, wykazujące się szczególnie
wysokim udziałem procentowym obrotów transgranicznych). (11)
Pozostałe kategorie usług, a mianowicie tzw. usługi
na rzecz osób, takie jak niektóre usługi społeczne, zdrowotne i edukacyjne,
mają ze względu na swój charakter nadal ograniczony wymiar transgraniczny. Usługi
te świadczone są w określonym kontekście, zróżnicowanym w zależności od państwa
członkowskiego z uwagi na różne tradycje kulturowe. Należy zatem ustanowić
szczególny reżim udzielania zamówień publicznych na takie usługi, o wyższym
progu ustalonym na poziomie 500 000 EUR. Usługi na rzecz osób o wartości
poniżej tego progu nie są zwykle przedmiotem zainteresowania usługodawców z
innych państw członkowskich, chyba że istnieją konkretne przesłanki wskazujące
inaczej, takie jak unijne finansowanie projektów transgranicznych. Zamówienia
na usługi na rzecz osób powyżej tego progu muszą podlegać przejrzystości na
poziomie całej Unii. Ze względu na znaczenie kontekstu kulturowego oraz
wrażliwy charakter tych usług, państwa członkowskie powinny dysponować szeroko
swobodą w zakresie organizacji wyboru usługodawcy w sposób uznany przez siebie
za najbardziej odpowiedni. Przepisy niniejszej dyrektywy uwzględniają ten
imperatyw, nakładając jedynie obowiązek przestrzegania podstawowych zasad
przejrzystości i równego traktowania oraz gwarantując, że instytucje
zamawiające są w stanie zastosować określone kryteria jakości przy wyborze
usługodawców, takie jak kryteria określone w dobrowolnych europejskich ramach
odniesienia na rzecz zapewniania jakości usług społecznych unijnego Komitetu
Ochrony Socjalnej[17].
Państwa członkowskie lub instytucje publiczne zachowują swobodę samodzielnego
świadczenia tych usług lub zorganizowania usług społecznych w sposób
niewymagający udzielania zamówień publicznych, na przykład poprzez zwykłe
finansowanie takich usług lub poprzez udzielanie licencji lub zezwoleń
wszystkim wykonawcom spełniającym warunki określone wcześniej przez instytucję
zamawiającą, bez jakichkolwiek ograniczeń ani kwot, o ile system taki
gwarantuje wystarczające upublicznienie i jest zgodny z zasadami przejrzystości
i niedyskryminacji. (12)
Zamówienia publiczne, których udzielają instytucje
zamawiające działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i
usług pocztowych i które wchodzą w zakres tych rodzajów działalności, objęte są
dyrektywą […] Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia […] w sprawie udzielania
zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki,
transportu i usług pocztowych[18].
Zamówienia udzielane przez instytucje zamawiające w kontekście świadczonych
przez nie usług w dziedzinie transportu morskiego, przybrzeżnego lub rzecznego
wchodzą w zakres niniejszej dyrektywy. (13)
Ponieważ niniejsza dyrektywa jest adresowana do
państw członkowskich, nie ma ona zastosowania do zamówień realizowanych przez
organizacje międzynarodowe w ich własnym imieniu i na ich własny rachunek.
Należy jednak doprecyzować, w jakim zakresie niniejsza dyrektywa ma zastosowanie
do zamówień podlegających określonym przepisom międzynarodowym. (14)
Istnieje znaczna niepewność prawna co do tego, w
jakim stopniu współpraca pomiędzy instytucjami publicznymi powinna podlegać
przepisom dotyczącym zamówień publicznych. Stosowne orzecznictwo Trybunału
Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest interpretowane w różny sposób przez
poszczególne państwa członkowskie, a nawet przez poszczególne instytucje
zamawiające. Dlatego też konieczne jest doprecyzowanie, w jakich przypadkach
umowy zawierane pomiędzy instytucjami zamawiającymi nie podlegają obowiązkowi
stosowania przepisów dotyczących zamówień publicznych. Wyjaśnienie takie
powinno być zgodne z zasadami określonymi w odpowiednim orzecznictwie Trybunału
Sprawiedliwości. Sam fakt, że obie strony umowy są instytucjami zamawiającymi
nie wyklucza jako taki zastosowania przepisów dotyczących zamówień publicznych.
Zastosowanie przepisów dotyczących zamówień nie powinno jednak zakłócać swobody
instytucji publicznych w zakresie decydowania o sposobie zorganizowania
realizacji zadań użyteczności publicznej. Z zakresu zastosowania tych przepisów
należy zatem wyłączyć zamówienia udzielane podmiotom kontrolowanym lub
współpracę na rzecz wspólnej realizacji zadań użyteczności publicznej przez
uczestniczące w niej instytucje zamawiające, o ile spełnione są warunki
określone w niniejszej dyrektywie. Niniejsza dyrektywa mają na celu
zagwarantowanie, że jakakolwiek współpraca publiczno-publiczna podlegająca
wyłączeniu nie powoduje zakłócenia konkurencji w odniesieniu do prywatnych
wykonawców. Udział instytucji zamawiającej jako oferenta w ramach postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego również nie powinien powodować zakłócenia
konkurencji. (15)
Istnieje powszechne zapotrzebowanie na dodatkową
elastyczność, a w szczególności na szerszą dostępność procedury udzielania
zamówienia dopuszczającej negocjacje, jak zostało to wyraźnie przewidziane w
Porozumieniu, które zezwala na stosowanie negocjacji w ramach wszystkich
procedur. O ile przepisy prawa danego państwa członkowskiego nie stanowią
inaczej, instytucje zamawiające powinny mieć możliwość korzystania z procedury
konkurencyjnej z negocjacjami, przewidzianej w niniejszej dyrektywie, w rożnych
sytuacjach, gdy procedury otwarte lub ograniczone nieprzewidujące negocjacji nie
mogą doprowadzić do zadowalających rezultatów zamówień. Procedurze tej powinny
towarzyszyć odpowiednie zabezpieczenia gwarantujące przestrzeganie zasad
równego traktowania i przejrzystości. Zapewni to instytucjom zamawiającym
większe pole manewru, jeśli chodzi o zakup robót budowlanych, dostaw i usług
idealnie dostosowanych do ich określonych potrzeb. Jednocześnie powinno to
zintensyfikować obroty transgraniczne, ponieważ ocena wykazała, że zamówienia
udzielane w drodze procedury negocjacyjnej z uprzednim ogłoszeniem potrafią
przyciągnąć wyjątkowo dużo ofert transgranicznych. (16)
Z tych samych względów instytucje zamawiające
powinny mieć swobodę wykorzystywania dialogu konkurencyjnego. Wykorzystanie tej
procedury pod względem wartości zamówień istotnie wzrosło w ciągu ostatnich
lat. Okazała się ona użyteczna w przypadkach, w których instytucje zamawiające
nie są w stanie zdefiniować sposobu zaspokojenia swoich potrzeb ani ocenić, co
może zaoferować im rynek pod względem rozwiązań technicznych, finansowych bądź prawnych.
Do takiej sytuacji może dojść w szczególności w przypadku innowacyjnych
projektów, wdrażania dużych zintegrowanych projektów w zakresie infrastruktury
transportowej, dużych sieci komputerowych lub projektów obejmujących złożone
procesy finansowania o skomplikowanej strukturze. (17)
Badania i innowacje, w tym ekoinnowacje i innowacje
społeczne, to jedne z głównych motorów przyszłego wzrostu, stanowiące centralny
punkt strategii „Europa 2020” na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju
sprzyjającego włączeniu społecznemu. Instytucje publiczne powinny optymalnie
pod względem strategicznym wykorzystać zamówienia publiczne w celu wspierania
innowacji. Zakup innowacyjnych towarów i usług odgrywa kluczową rolę w poprawie
skuteczności i jakości usług publicznych, przyczyniając się do rozwiązywania
problemów społecznych. Pozwala także uzyskać optymalną relację jakości do
wielkości zainwestowanych środków publicznych, jak również szersze korzyści
gospodarcze, środowiskowe i społeczne pod względem generowania nowych idei,
przełożenia ich na produkty i usługi innowacyjne, wspierając w ten sposób
zrównoważony wzrost gospodarczy. Niniejsza dyrektywa powinna przyczynić się do
ułatwienia udzielania zamówień publicznych w obszarze innowacji i pomóc
państwom członkowskim w realizacji celów Unii innowacji. Należy zatem ustanowić
specjalną procedurę udzielania zamówienia umożliwiającą instytucjom
zamawiającym ustanowienie długoterminowego partnerstwa innowacyjnego na rzecz
rozwoju, a następnie zakupu nowych, innowacyjnych produktów, usług lub robót
budowlanych, o ile może on zostać zrealizowany zgodnie z uzgodnionymi poziomami
wykonania i kosztami. Partnerstwo takie powinno mieć strukturę umożliwiającą
wywołanie niezbędnego popytu rynkowego, co zachęcać będzie do opracowania
innowacyjnego rozwiązania bez zamykania dostępu do rynku. (18)
Procedury negocjacyjne bez uprzedniej publikacji
ogłoszenia o zamówieniu, ze względu na ich niekorzystny wpływ na konkurencję,
powinny być stosowane wyłącznie w szczególnie wyjątkowych okolicznościach.
Wyjątek ten powinien ograniczać się do przypadków, w których publikacja nie
jest możliwa ze względu na siłę wyższą zgodnie z obowiązującym orzecznictwem
Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, bądź w których od początku
widoczne jest, że publikacja nie zwiększy konkurencji, m.in. w sytuacji, w
której obiektywnie istnieje wyłącznie jeden wykonawca zdolny do realizacji
zamówienia. Tylko sytuacje obiektywnej wyłączności mogą uzasadniać stosowanie
procedury negocjacyjnej bez uprzedniego ogłoszenia, o ile sytuacja wyłączności
nie zaistniała w wyniku działań samej instytucji zamawiającej, która miała na
względzie przyszłą procedurę udzielania zamówienia, oraz o ile nie istnieją
żadne odpowiednie alternatywne rozwiązania, których dostępność należy dokładnie
ocenić. (19)
Publikację informacji dotyczących zamówień w
znacznym stopniu ułatwiają środki informacji i komunikacji elektronicznej,
zwiększające skuteczność i przejrzystość procesu udzielania zamówień. Dlatego
też powinny stać się one standardowymi środkami komunikacji i wymiany
informacji na potrzeby procedur udzielania zamówień. Stosowanie środków
elektronicznych prowadzi również do oszczędności czasu. W związku z tym należy
zagwarantować skrócenie minimalnych terminów w sytuacjach, w których stosowane są
środki elektroniczne, pod warunkiem jednak, że są one zgodne z określonym
trybem transmisji danych przewidzianym na szczeblu unijnym. Ponadto środki
informacji i komunikacji elektronicznej uwzględniające odpowiednie
funkcjonalności mogą umożliwić instytucjom zamawiających unikanie, wykrywanie i
korygowanie błędów, które pojawiają się w toku postępowań o udzielenie
zamówienia. (20)
Na unijnych rynkach zamówień publicznych występuje
silna tendencja do agregacji zapotrzebowania przez publicznych nabywców w celu
uzyskania korzyści skali, w tym niższych cen i kosztów transakcyjnych, oraz w
celu poprawy i profesjonalizacji zarządzania zamówieniami. Można to uzyskać
poprzez koncentrację zakupów pod względem liczby zaangażowanych instytucji
zamawiających bądź wolumenu i wartości w czasie. Agregacja i centralizacja
zakupów powinny jednak być dokładnie monitorowane w celu uniknięcia nadmiernej
koncentracji siły nabywczej i zmowy oraz w celu zachowania przejrzystości i
konkurencji, jak również możliwości dostępu małych i średnich przedsiębiorstw
do rynku. (21)
Instrument umów ramowych jest powszechnie
wykorzystywany i uznawany za skuteczną technikę udzielania zamówień w całej
Europie. Powinien zatem zostać zachowany zasadniczo w obecnej formie. Należy
jednak doprecyzować niektóre pojęcia, w szczególności warunki korzystania z
umowy ramowej przez instytucje zamawiające niebędące stronami takiej umowy. (22)
W świetle dotychczasowych doświadczeń istnieje
również konieczność dostosowania przepisów regulujących dynamiczne systemy
zakupów, aby umożliwić instytucjom zamawiającym pełne wykorzystanie możliwości
oferowanych przez ten instrument. Systemy te należy uprościć, w szczególności
poprzez ich realizację w drodze procedury ograniczonej, eliminując w ten sposób
konieczność składania ofert orientacyjnych, uznanych za jedne z głównych
obciążeń związanych z tymi systemami. Dlatego też każdy wykonawca składający
wniosek o dopuszczenie do udziału i spełniający kryteria kwalifikacji powinien
mieć możliwość uczestniczenia w postępowaniach o udzielenie zamówienia
przeprowadzanych za pośrednictwem dynamicznego systemu zakupów. Taka technika
zakupów pozwala instytucji zamawiającej na uzyskanie szczególnie szerokiej gamy
ofert, a tym samym na optymalne wykorzystanie środków publicznych dzięki poszerzeniu
konkurencji. (23)
Ponadto ciągle opracowywane są nowe elektroniczne
techniki zakupów, takie jak katalogi elektroniczne. Przyczyniają się one do
zwiększenia konkurencji i usprawnienia zakupów publicznych, w szczególności pod
względem oszczędności czasu i pieniędzy. Należy jednak ustanowić przepisy
gwarantujące, że zastosowanie nowych technik odpowiada przepisom niniejszej
dyrektywy oraz zasadom równego traktowania, niedyskryminacji i przejrzystości.
W szczególności w przypadku ponownego otwarcia zamówienia na konkurencję w
ramach umowy ramowej lub w przypadku korzystania z dynamicznego systemu zakupów
oraz gdy oferowane są wystarczające gwarancje pod względem identyfikowalności,
równego traktowania i przewidywalności, instytucje zamawiające powinny mieć możliwość
generowania ofert w odniesieniu do określonych zakupów na podstawie uprzednio
przekazanych katalogów elektronicznych. Zgodnie z wymogami przepisów
dotyczących środków komunikacji elektronicznej, instytucje zamawiające powinny
unikać nieuzasadnionych przeszkód w zakresie dostępu wykonawców do postępowań o
udzielenie zamówienia, w których oferty należy składać w formie elektronicznych
katalogów i które gwarantują zgodność z ogólnymi zasadami niedyskryminacji i
równego traktowania. (24)
W większości państw członkowskich coraz częściej
stosowane są scentralizowane techniki zakupów. Centralne jednostki zakupujące
odpowiadają za dokonywanie zakupów lub udzielanie zamówień
publicznych/zawieranie umów ramowych na potrzeby innych instytucji
zamawiających. W związku z dużymi wolumenami zakupów tego rodzaju techniki
pomagają w zwiększaniu konkurencji i profesjonalizacji zakupów publicznych.
Należy zatem przewidzieć w przepisach unijną definicję centralnych jednostek
zakupujących obsługujących instytucje zamawiające bez uszczerbku dla
kontynuacji mniej zinstytucjonalizowanych i systematycznych wspólnych zakupów
bądź dla ustalonej praktyki korzystania z usług jednostek przygotowujących
postępowania o udzielenie zamówienia oraz zarządzających nimi w imieniu i na
rzecz instytucji zamawiającej. Należy również ustalić zasady podziału
odpowiedzialności z tytułu wypełniania obowiązków wynikających z niniejszej
dyrektywy, również w przypadku środków odwoławczych, pomiędzy centralną
jednostką zakupującą a instytucjami zamawiającymi, których zamówienia
realizowane są przez centralną jednostkę zakupującą lub za jej pośrednictwem. W
przypadku gdy centralna jednostka zakupująca ponosi wyłączną odpowiedzialność
za przeprowadzanie postępowań o udzielenie zamówienia, powinna być również wyłącznie
i bezpośrednio odpowiedzialna za legalność tych postępowań. W przypadku gdy
instytucja zamawiająca realizuje niektóre części postępowania, na przykład
ponowne otwarcie na konkurencję w ramach umowy ramowej lub udzielenie
poszczególnych zamówień w oparciu o dynamiczny system zakupów, powinna nadal
ponosić odpowiedzialność za realizowane przez siebie etapy. (25)
Środki komunikacji elektronicznej są szczególnie
dobrze dostosowane do wspierania scentralizowanych praktyk i narzędzi
zakupowych ze względu na możliwości, które oferują w zakresie ponownego
wykorzystania i automatycznego przetwarzania danych oraz minimalizacji kosztów
związanych z informacjami i transakcjami. Dlatego też należy w pierwszej
kolejności wprowadzić obowiązek stosowania tego rodzaju środków komunikacji
elektronicznej przez centralne jednostki zakupujące, a jednocześnie należy
ułatwiać zbliżanie praktyk stosowanych w całej Unii. Następnie, po upływie
dwuletniego okresu przejściowego, należy wprowadzić powszechny obowiązek
stosowania środków komunikacji elektronicznej we wszystkich procedurach
udzielania zamówień. (26)
Wspólne udzielanie zamówień publicznych przez
instytucje zamawiające z różnych państw członkowskich napotyka obecnie
wyjątkowe trudności prawne, dotyczące w szczególności konfliktów ustawodawstw
krajowych. Mimo że dyrektywa 2004/18/WE w sposób domyślny dopuszcza wspólne
transgraniczne udzielanie zamówień publicznych, w praktyce szereg krajowych
systemów prawnych w sposób wyraźny lub domyślny powoduje, że wspólne
transgraniczne udzielanie zamówień jest pod względem prawnym wątpliwe lub
niemożliwe. Instytucje zamawiające z różnych państw członkowskich mogą być
zainteresowane współpracą i wspólnym udzielaniem zamówień publicznych w celu
maksymalnego wykorzystania potencjału rynku wewnętrznego pod względem korzyści
skali oraz podziału ryzyka i korzyści, między innymi w przypadku innowacyjnych
projektów charakteryzujących się wyższym ryzykiem niż racjonalnie możliwe do
zaakceptowania przez pojedynczą instytucję zamawiającą. Należy zatem ustanowić
nowe przepisy dotyczące wspólnych zamówień transgranicznych, określające prawodawstwo
mające zastosowanie, w celu ułatwienia współpracy pomiędzy instytucjami
zamawiającymi w ramach całego jednolitego rynku. Ponadto instytucje zamawiające
z różnych państw członkowskich mogą tworzyć wspólne podmioty prawne na
podstawie prawa krajowego lub unijnego. Należy ustanowić szczególne przepisy
dotyczące takiej formy wspólnego udzielania zamówień. (27)
Specyfikacje techniczne sporządzane przez
publicznych nabywców muszą umożliwiać otwarcie procesu udzielania zamówień
publicznych na konkurencję. W tym celu należy umożliwić składanie ofert
odzwierciedlających różnorodność rozwiązań technicznych, tak by uzyskać
wystarczający poziom konkurencji. W związku z powyższym specyfikacje techniczne
powinny być opracowywane w sposób umożliwiający uniknięcie sztucznego zawężania
konkurencji poprzez wymogi, które faworyzują konkretnego wykonawcę,
odzwierciedlając kluczowe cechy dostaw, usług lub robót budowlanych oferowanych
zwykle przez tego wykonawcę. Opracowanie specyfikacji technicznych pod względem
wymagań funkcjonalnych i wydajnościowych zasadniczo umożliwia optymalne
osiągnięcie tego celu i służy wspieraniu innowacji. W przypadku odwołania do
normy europejskiej albo, w przypadku jej braku, do normy krajowej, oferty
oparte na równoważnych rozwiązaniach powinny zostać rozpatrzone przez
instytucje zamawiające. W celu wykazania równoważności oferty oferenci mogą
zostać zobowiązani do przedstawienia zweryfikowanych dowodów od osób trzecich;
należy jednak dopuścić również inne odpowiednie sposoby wykazania takiej
równoważności, takie jak dokumentacja techniczna producenta, jeżeli dany
wykonawca nie ma dostępu do certyfikatów bądź raportów z testów, ani nie ma
możliwości ich uzyskania w przewidzianym terminie. (28)
Instytucje zamawiające, które pragną dokonać zakupu
robót budowlanych, dostaw lub usług o szczególnej charakterystyce
środowiskowej, społecznej lub innej, powinny mieć możliwość odwoływania się do
określonych etykiet, takich jak europejskie oznakowanie ekologiczne,
ekoetykiety (wielo-) narodowe bądź inne etykiety, o ile wymogi dotyczące danej
etykiety związane są z przedmiotem zamówienia, na przykład z opisem produktu i
jego prezentacją, w tym z wymogami dotyczącymi opakowań. Istotne jest ponadto
opracowywanie i przyjmowanie tych wymogów na podstawie obiektywnie
weryfikowalnych kryteriów, przy zastosowaniu procedury, w której uczestniczyć
mogą zainteresowane podmioty, takie jak instytucje rządowe, konsumenci,
producenci, dystrybutorzy i organizacje związane z ochroną środowiska, oraz by
etykieta była dostępna dla wszystkich zainteresowanych stron. (29)
W przypadku wszelkich zamówień przeznaczonych do
użytku osób, zarówno ogółu społeczeństwa, jak i personelu instytucji
zamawiającej, niezbędne jest opracowanie przez instytucje zamawiające
specyfikacji technicznych w sposób uwzględniający kryteria dostępności dla osób
niepełnosprawnych lub dostosowanie projektu do potrzeb wszystkich użytkowników,
z wyjątkiem odpowiednio uzasadnionych przypadków. (30)
Aby wesprzeć udział małych i średnich
przedsiębiorstw (MŚP) w rynku zamówień publicznych, instytucje zamawiające będą
zachęcane do dzielenia zamówień na części oraz będą zobowiązane do uzasadnienia
rezygnacji z takiego podziału. W przypadku podziału zamówienia na części,
instytucje zamawiające mogą, na przykład w celu ochrony konkurencji lub
zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw, ograniczyć liczbę części, o które może
się ubiegać wykonawca, jak również mogą ograniczyć liczbę części, które mogą
zostać przyznane jednemu oferentowi. (31)
Zbyt surowe wymogi w zakresie zdolności
ekonomicznej i finansowej stanowią często nieuzasadnioną przeszkodę dla udziału
MŚP w zamówieniach publicznych. Instytucje zamawiające nie powinny mieć zatem
możliwości wymagania od wykonawców posiadania minimalnych obrotów trzykrotnie
przewyższających szacunkową wartość zamówienia. W odpowiednio uzasadnionych
przypadkach można jednak stosować zaostrzone wymogi. Okoliczności takie mogą
dotyczyć wysokiego ryzyka związanego z realizacją zamówienia lub faktu, że
terminowa i prawidłowa realizacja zamówienia jest szczególnie istotna, na
przykład ze względu na fakt, że jest niezbędnym etapem poprzedzającym
realizację innych zamówień. (32)
Wielu wykonawców, między innymi MŚP, uważa, że
główną przeszkodą dla ich uczestnictwa w zamówieniach publicznych są obciążenia
administracyjne wynikające z konieczności przedstawienia znacznej liczby
zaświadczeń lub innych dokumentów dotyczących kryteriów wykluczenia i
kwalifikacji. Ograniczenie takich wymogów, na przykład przez wprowadzenie
oświadczeń własnych, może w znacznym stopniu uprościć procedurę z korzyścią
zarówno dla instytucji zamawiających, jak i dla wykonawców. Oferent, który
został wybrany zgodnie z decyzją o udzieleniu zamówienia, powinien być jednak zobowiązany
do przedstawienia odpowiednich dowodów, a instytucje zamawiające nie powinny
zawierać umów z oferentami, którzy nie są w stanie tego zrobić. Dalsze
uproszczenie można osiągnąć poprzez standaryzację dokumentów, takich jak
europejski paszport zamówień, które powinny być uznawane przez wszystkie
instytucje zamawiające i szeroko promowane wśród wykonawców, w szczególności
MŚP, w przypadku których może to w istotnym stopniu zmniejszyć obciążenie
administracyjne. (33)
Komisja zapewnia system elektroniczny e-Certis i
zarządza nim; system ten jest aktualizowany i weryfikowany na zasadzie
dobrowolnej przez organy krajowe. Celem systemu e-Certis jest ułatwienie
wymiany zaświadczeń i innych dokumentów dowodowych wymaganych często przez
instytucje zamawiające. Dotychczasowe doświadczenia wskazują, że dobrowolna
aktualizacja i weryfikacja nie wystarczą, aby zagwarantować, że system e-Certis
będzie w stanie w pełni zrealizować swój potencjał związany z uproszczeniem i
ułatwieniem wymiany dokumentów, w szczególności na rzecz małych i średnich
przedsiębiorstw. Dlatego należy w pierwszej kolejności nałożyć obowiązek
utrzymania systemu e-Certis, natomiast korzystanie z tego systemu stanie się
obowiązkowe na późniejszym etapie. (34)
Nie należy udzielać zamówień publicznych wykonawcom,
którzy byli członkami organizacji przestępczej lub których uznano winnymi
korupcji, nadużycia ze szkodą dla interesów finansowych Unii lub prania
pieniędzy. Obowiązkowe wykluczenie na szczeblu unijnym powinno również
obejmować wykonawców uchylających się od płacenia podatków lub składek na
ubezpieczenie społeczne. Ponadto instytucje zamawiające powinny mieć możliwość
wykluczania kandydatów lub oferentów z tytułu naruszenia obowiązków
środowiskowych lub społecznych, w tym przepisów dotyczących dostępności dla
osób niepełnosprawnych lub innych form istotnych naruszeń etyki zawodowej,
takich jak naruszenie reguł konkurencji lub praw własności intelektualnej. (35)
Należy jednak dopuścić możliwość przyjęcia przez
wykonawców środków w zakresie zgodności mających na celu naprawę skutków
wszelkich przestępstw lub naruszeń oraz skuteczne zapobieganie dalszym
przypadkom niewłaściwych praktyk. Środki takie mogą w szczególności obejmować
działania personalne i organizacyjne, takie jak zerwanie wszelkich powiązań z osobami
lub organizacjami zaangażowanymi w niewłaściwe praktyki, odpowiednia
reorganizacja personelu, wdrożenie systemów sprawozdawczości i kontroli,
utworzenie struktury kontroli wewnętrznej monitorującej zgodność z prawem oraz
przyjęcie wewnętrznego regulaminu dotyczącego odpowiedzialności i odszkodowań.
W przypadku gdy działania te oferują wystarczające gwarancje, dany wykonawca
nie powinien być nadal wykluczany ze wspomnianych względów. Wykonawcy powinni
mieć możliwość wnioskowania do instytucji zamawiających o zbadanie działań w
zakresie zgodności podjętych w celu ewentualnego dopuszczenia do postępowania o
udzielenie zamówienia. (36)
Instytucje zamawiające mogą wymagać, aby w trakcie
realizacji zamówienia publicznego stosowane były środki lub systemy zarządzania
środowiskowego. Systemy zarządzania środowiskowego, zarówno zarejestrowane, jak
i niezarejestrowane na mocy instrumentów unijnych, takich jak rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w
sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we
Wspólnocie (EMAS)[19], mogą wykazać, że wykonawca posiada zdolność
techniczną do realizacji zamówienia. Opis działań wdrażanych
przez wykonawcę w celu zagwarantowania identycznego poziomu ochrony środowiska
należy przyjąć za rozwiązanie alternatywne wobec zarejestrowanych systemów
zarządzania środowiskowego, jeżeli dany wykonawca nie ma dostępu do tego
rodzaju zarejestrowanych systemów zarządzania środowiskowego ani nie ma
możliwości uzyskania ich w przewidzianym terminie. (37)
Zamówienia powinny być udzielane na podstawie
obiektywnych kryteriów, zapewniających zgodność z zasadami przejrzystości,
niedyskryminacji i równego traktowania. Kryteria te powinny gwarantować, że
oferty są oceniane w warunkach skutecznej konkurencji, również w przypadku gdy
instytucje zamawiające wymagają wysokiej jakości robót budowlanych, dostaw i
usług optymalnie dostosowanych do ich potrzeb, na przykład jeżeli wybrane
kryteria udzielenia zamówienia obejmują aspekty związane z procesem
produkcyjnym. W efekcie instytucje zamawiające powinny mieć możliwość przyjęcia
jako kryterium udzielenia zamówienia „oferty najkorzystniejszej ekonomicznie”
lub „najniższego kosztu”, przy czym w tym drugim przypadku powinny mieć swobodę
ustanawiania odpowiednich standardów jakości przy użyciu specyfikacji
technicznych lub warunków realizacji zamówienia. (38)
W przypadku gdy instytucje zamawiające udzielają
zamówienia na podstawie kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie, muszą
określić kryteria udzielenia zamówienia, na podstawie których dokonają oceny
ofert w celu wyłonienia oferty prezentującej najlepszą relację jakości do ceny.
Określenie tych kryteriów uzależnione jest od przedmiotu zamówienia, gdyż muszą
one umożliwić ocenę poziomu wykonania przedstawionego w każdej ofercie w
świetle przedmiotu zamówienia, który został zdefiniowany w specyfikacjach
technicznych, oraz ocenę relacji jakości do ceny dla każdej z ofert. Ponadto
wybrane kryteria udzielenia zamówienia nie powinny przyznawać instytucji
zamawiającej nieograniczonej swobody wyboru, powinny natomiast zapewniać
możliwość skutecznej konkurencji, a także być uzupełnione wymogami, które
pozwalają na skuteczną weryfikację informacji przedstawianych przez oferentów. (39)
Szczególnie istotne jest pełne wykorzystanie
potencjału zamówień publicznych dla osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”
na rzecz zrównoważonego rozwoju. W kontekście istotnych różnic pomiędzy
poszczególnymi sektorami i rynkami nie byłoby jednak właściwe ustanowienie
obowiązkowych wymogów w zakresie zamówień środowiskowych, społecznych i
innowacyjnych. Prawodawca unijny określił już obowiązkowe wymogi w zakresie
zamówień dotyczące osiągnięcia określonych celów w sektorach: pojazdów
transportu drogowego (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/33/WE z
dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania ekologicznie czystych i
energooszczędnych pojazdów transportu drogowego[20]) oraz urządzeń biurowych
(rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 106/2008 z dnia
15 stycznia 2008 r. w sprawie wspólnotowego programu znakowania
efektywności energetycznej urządzeń biurowych[21]).
Uzyskano ponadto znaczący postęp, jeśli chodzi o określenie wspólnych metodyk
dotyczących rachunku cyklu życia. Wydaje się w związku z tym zasadne, by kontynuować
działania w tym kierunku, pozostawiając ustanawianie obowiązkowych celów i
wartości docelowych przepisom właściwym dla poszczególnych sektorów w
zależności od polityki i warunków obowiązujących w danym sektorze, oraz by
wspierać wypracowanie i stosowanie europejskich podejść do rachunku kosztów
cyklu życia jako dalszej podstawy dla wykorzystania zamówień publicznych na
rzecz zrównoważonego rozwoju. (40)
Uzupełnieniem działań właściwych dla poszczególnych
sektorów musi być dostosowanie dyrektyw w sprawie zamówień publicznych
uprawniające instytucje zamawiające do realizacji celów strategii „Europa 2020”
w ramach ich strategii zakupowych. Dlatego też należy jasno określić, że
instytucje zamawiające mogą ustalać ofertę najkorzystniejszą ekonomicznie oraz
najniższy koszt, stosując podejście oparte na rachunku kosztów cyklu życia, pod
warunkiem że wykorzystywana metoda została ustalona w obiektywny i
niedyskryminacyjny sposób i jest dostępna dla wszystkich zainteresowanych
stron. Pojęcie rachunku kosztów cyklu życia obejmuje wszelkie koszty w całym
cyklu życia robót budowlanych, dostaw lub usług, zarówno koszty wewnętrzne
(takie jak koszty projektu, produkcji, eksploatacji, konserwacji i koszty
usunięcia przy wycofaniu z eksploatacji), jak i koszty zewnętrzne, o ile można
je wyrazić w wartościach pieniężnych i monitorować. Na szczeblu unijnym należy
opracować wspólne metodyki obliczania kosztów cyklu życia dla poszczególnych
kategorii dostaw lub usług; po opracowaniu każdej tego rodzaju metodyki jej
stosowanie powinno być obowiązkowe. (41)
Ponadto, jeśli chodzi o specyfikacje techniczne i
kryteria udzielenia zamówienia, instytucje zamawiające powinny mieć możliwość
zawarcia odniesienia do określonego procesu produkcji, określonego trybu
świadczenia usług lub określonego procesu dotyczącego wszelkich innych etapów
cyklu życia produktu lub usługi, pod warunkiem że są one związane z przedmiotem
zamówienia publicznego. Aby lepiej uwzględnić aspekty społeczne w ramach
zamówień publicznych, można również zezwolić zamawiającym na uwzględnianie, w
ramach kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie, charakterystyki
związanej z warunkami pracy osób bezpośrednio uczestniczących w danym procesie
produkcji lub realizacji. Charakterystyka może dotyczyć wyłącznie ochrony zdrowia
personelu zaangażowanego w proces produkcji lub w celu wsparcia integracji
społecznej osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji lub członków
słabszych grup społecznych wśród personelu wyznaczonego do realizacji
zamówienia, w tym dostępności dla osób niepełnosprawnych. Jakiekolwiek
kryterium udzielenia zamówienia, które obejmuje tę charakterystykę, należy w
każdym wypadku ograniczyć do tych cech, które bezpośrednio wpływają na personel
w środowisku pracy. Kryteria te muszą być stosowane zgodnie z dyrektywą 96/71/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania
pracowników w ramach świadczenia usług[22]
oraz w sposób, który nie powoduje bezpośredniej lub pośredniej dyskryminacji
wykonawców z innych państw członkowskich lub z państw trzecich będących
stronami Porozumienia lub umów o wolnym handlu, których stroną jest Unia. W
przypadku zamówień na usługi oraz zamówień dotyczących projektu robót
budowlanych, instytucje zamawiające powinny również mieć możliwość zastosowania
– jako kryterium udzielenia zamówienia – organizacji, kwalifikacji i
doświadczenia personelu wyznaczonego do realizacji danego zamówienia, ze
względu na fakt, że może to wpłynąć na jakość realizacji zamówienia, a w
efekcie na wartość ekonomiczną oferty. (42)
Oferty, które wydają się przedstawiać rażąco niską
cenę w odniesieniu do robót budowlanych, dostaw czy usług, mogą opierać się na
nieracjonalnych pod względem technicznym, ekonomicznym lub prawnym założeniach
lub praktykach. W celu zapobieżenia ewentualnym uchybieniom w trakcie
realizacji zamówienia instytucje zamawiające powinny być zobowiązane do
zażądania wyjaśnień dotyczących ceny w przypadku, gdy oferta zawiera cenę w
istotny sposób niższą niż ceny proponowane przez pozostałych oferentów. W
przypadku gdy oferent nie jest w stanie przedstawić wystarczającego
wyjaśnienia, instytucji zamawiającej powinno przysługiwać prawo do odrzucenia
oferty. Oferta powinna być obowiązkowo odrzucana w przypadkach, gdy instytucja
zamawiająca ustali, że rażąco niska cena jest wynikiem niezgodności z
obowiązującym prawodawstwem unijnym w dziedzinach prawa socjalnego, prawa pracy
lub ochrony środowiska bądź z przepisów międzynarodowego prawa pracy. (43)
Warunki realizacji zamówienia są zgodne z niniejszą
dyrektywą, pod warunkiem że nie są one, bezpośrednio ani pośrednio,
dyskryminujące, są powiązane z przedmiotem zamówienia oraz są przedstawione w
ogłoszeniu o zamówieniu, wstępnym ogłoszeniu informacyjnym stanowiącym
zaproszenie do ubiegania się o zamówienie lub w dokumentach specyfikujących
zamówienie. Mogą one, w szczególności, służyć wspieraniu organizacji
wewnętrznych szkoleń zawodowych, zatrudniania osób mających szczególne
trudności z integracją, a także zwalczania bezrobocia, ochrony środowiska lub
dobrostanu zwierząt. Można na przykład ustanowić odnoszące się do realizacji
zamówienia wymogi w zakresie zatrudnienia osób długotrwale poszukujących pracy,
przeprowadzenia szkoleń dla bezrobotnych lub młodocianych, przestrzegania
podstawowych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP), o ile przepisy
te nie zostały wdrożone do prawa krajowego, a także w zakresie zatrudnienia
większej liczby osób znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, niż wymaga tego
ustawodawstwo krajowe. (44)
Ustawy, rozporządzenia i układy zbiorowe, zarówno
na poziomie krajowym, jak i na poziomie unijnym, obowiązujące w zakresie
warunków zatrudnienia oraz bezpieczeństwa pracy, stosuje się podczas realizacji
zamówień publicznych pod warunkiem, że tego rodzaju przepisy, jak i ich
stosowanie, są zgodne z prawem unijnym. W sytuacjach transgranicznych, gdy
pracownicy jednego państwa członkowskiego świadczą usługi w innym państwie
członkowskim w celu realizacji zamówienia publicznego, dyrektywa 96/71/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania
pracowników w ramach świadczenia usług[23]
określa warunki minimalne, które muszą zostać spełnione przez państwo
przyjmujące w stosunku do takich oddelegowanych pracowników. Jeżeli prawo
krajowe zawiera regulacje w tym zakresie, nieprzestrzeganie tych obowiązków
można uznać za poważne wykroczenie ze strony danego wykonawcy, które może
prowadzić do wykluczenia tego wykonawcy z udziału w postępowaniu o udzielenie
zamówienia publicznego. (45)
Niezbędne jest doprecyzowanie warunków, w jakich
modyfikacje umowy w okresie jej obowiązywania wymagają przeprowadzenia nowego
postępowania o udzielenie zamówienia, z uwzględnieniem stosownego orzecznictwo
Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Nowe postępowanie o udzielenie
zamówienia wymagane jest w przypadku istotnych zmian pierwotnej umowy, w
szczególności w odniesieniu do zakresu i treści wzajemnych praw i obowiązków
stron, w tym podziału praw własności intelektualnej, a zmiany te wskazują na
zamiar stron dotyczący renegocjacji istotnych warunków tego zamówienia. Ma to
miejsce szczególnie w sytuacji, gdy zmienione warunki mogłyby wpłynąć na wynik
postępowania, jeżeli zostałyby uwzględnione w pierwotnym postępowaniu. (46)
Instytucje zamawiające mogą napotkać okoliczności
zewnętrzne, których nie mogły przewidzieć w momencie udzielania zamówienia. W
takim przypadku niezbędny jest pewien stopień elastyczności w celu dostosowania
umowy do tych okoliczności bez konieczności przeprowadzania nowego postępowania
o udzielenie zamówienia. Pojęcie nieprzewidzianych okoliczności odnosi się do
okoliczności, których nie można było przewidzieć pomimo odpowiednio starannego
przygotowania pierwotnego postępowania o udzielenie zamówienia przez instytucję
zamawiającą, biorąc pod uwagę dostępne środki, charakter i cechy danego projektu,
dobre praktyki właściwe dla danej dziedziny oraz konieczność zagwarantowania
odpowiedniej relacji pomiędzy zasobami wykorzystywanymi na przygotowanie
postępowania a jego przewidywalną wartością. Nie ma ono jednak zastosowania w
sytuacjach, w których modyfikacja powoduje zmianę charakteru całego zamówienia,
na przykład przez zastąpienie zamawianych robót budowlanych, dostaw lub usług
innym przedmiotem zamówienia lub przez całkowitą zmianę rodzaju zamówienia,
ponieważ w takiej sytuacji można zakładać hipotetyczny wpływ na wynik. (47)
Zgodnie z zasadami równego traktowania i
przejrzystości, zwycięskiego oferenta nie można zastąpić innym wykonawcą bez
ponownego otwarcia zamówienia na konkurencję. Zwycięski oferent realizujący
zamówienie może jednak w trakcie realizacji zamówienia podlegać pewnym zmianom
strukturalnym, takim jak czysto wewnętrzne reorganizacje, fuzje i przejęcia czy
postępowanie upadłościowe. Tego rodzaju zmiany strukturalne nie powinny
automatycznie wiązać się z wymogiem przeprowadzenia nowego postępowania o
udzielenie zamówienia dla wszystkich zamówień publicznych realizowanych przez
ten podmiot. (48)
Instytucje zamawiające powinny mieć możliwość, w
odniesieniu do poszczególnych zamówień, przewidzenia modyfikacji umowy w drodze
klauzul rewizji, jednak klauzule takie nie powinny dawać im nieograniczonej
swobody decyzyjnej. W niniejszej dyrektywie należy zatem określić, do jakiego
stopnia możliwe jest wprowadzanie modyfikacji do pierwotnej umowy. (49)
Ocena wykazała, że państwa członkowskie nie
monitorują wdrażania i funkcjonowania przepisów dotyczących zamówień
publicznych w sposób spójny i systematyczny. Ma to negatywny wpływ na
prawidłowe wdrażanie przepisów wynikających z przedmiotowych dyrektyw, co
stanowi główne źródło kosztów i niepewności. Kilkanaście państw członkowskich
powołało centralne krajowe organy do spraw zamówień publicznych, jednak zadania
powierzone tym organom różnią się znacznie w poszczególnych państwach
członkowskich. Bardziej przejrzyste, spójne i autorytatywne mechanizmy
monitorowania i kontroli zwiększyłyby wiedzę na temat funkcjonowania przepisów
dotyczących zamówień, poprawiłyby pewność prawną dla podmiotów gospodarczych i
instytucji zamawiających oraz przyczyniłyby się do ustanowienia równych
warunków działania. Mechanizmy takie mogłyby służyć jako narzędzia wykrywania i
wczesnego rozwiązywania problemów, zwłaszcza w odniesieniu do projektów
współfinansowanych przez Unię, oraz identyfikacji niedociągnięć strukturalnych.
Istnieje szczególnie duża potrzeba koordynacji tych mechanizmów w celu
zagwarantowania spójnego stosowania, kontroli i monitorowania polityki zamówień
publicznych, jak również systematycznej oceny wyników polityki zamówień w całej
Unii. (50)
Państwa członkowskie powinny wyznaczyć jeden organ
krajowy do spraw monitorowania, wdrażania i kontroli zamówień publicznych. Taki
organ centralny powinien dysponować bezpośrednimi i aktualnymi informacjami, w
szczególności dotyczącymi różnych problemów wpływających na wdrożenie przepisów
prawa zamówień publicznych. Powinien mieć zdolność natychmiastowego reagowania
w związku z funkcjonowaniem polityki oraz z potencjalnymi słabymi stronami
ustawodawstwa krajowego i praktyki krajowej, a także przyczyniać się do
szybkiej identyfikacji rozwiązań. W kontekście skutecznej walki z korupcją i
nadużyciami finansowymi wspomniany organ nadzoru, a także ogół społeczeństwa,
powinien również mieć możliwość kontroli tekstów zawartych umów. Umowy w
sprawie zamówień o wysokiej wartości powinny być zatem przekazywane organowi
nadzoru, a zainteresowane osoby powinny mieć możliwość dostępu do tych
dokumentów, w zakresie, w jakim nie zagraża to uzasadnionym interesom
publicznym i prywatnym. (51)
Nie wszystkie instytucje zamawiające mogą
dysponować wewnętrzną wiedzą fachową niezbędną do realizacji zamówień
skomplikowanych pod względem ekonomicznym lub technicznym. W tym kontekście
odpowiednie wsparcie profesjonalne będzie efektywnym uzupełnieniem działań w
zakresie monitorowania i kontroli. Z jednej strony cel ten może zostać
osiągnięty za pomocą narzędzi dzielenia się wiedzą (centrów wiedzy) oferujących
pomoc techniczną instytucjom zamawiającym; z drugiej strony podmioty
gospodarcze, między innymi MŚP, powinny korzystać z pomocy administracyjnej, w
szczególności w przypadku udziału w postępowaniach o udzielenie zamówienia w
kontekście transgranicznym. (52)
Struktury lub mechanizmy monitorowania, nadzoru i
wsparcia funkcjonują już na szczeblu krajowym i mogą oczywiście zostać
wykorzystane do zapewnienia monitorowania, realizacji i kontroli zamówień
publicznych oraz do zagwarantowania niezbędnego wsparcia dla instytucji
zamawiających i wykonawców. (53)
W celu zapewnienia spójnego doradztwa i praktyki w
każdym państwie członkowskim i w całej Unii niezbędna jest skuteczna
współpraca. Organy do spraw monitorowania, wdrażania, kontroli i pomocy
technicznej powinny mieć możliwość wymiany informacji i współpracy; w tym
kontekście krajowe organy wyznaczone przez poszczególne państwa członkowskie
powinny działać jako preferowany punkt do kontaktów ze służbami Komisji na
potrzeby gromadzenia danych, wymiany informacji i monitorowania wdrażania
przepisów prawa UE w dziedzinie zamówień publicznych. (54)
W celu dostosowania się do szybkich zmian
technicznych, gospodarczych i regulacyjnych, należy przekazać Komisji
uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej w odniesieniu do elementów innych niż istotne niniejszej
dyrektywy. W istocie ze względu na konieczność zapewnienia zgodności z umowami
międzynarodowymi, Komisji powinno przysługiwać uprawnienie do zmiany procedur
technicznych dotyczących metod wyliczania progów, jak również do okresowej
korekty samych progów oraz do dostosowania załączników V i XI; wykazy
instytucji administracji centralnej podlegają modyfikacjom wynikającym ze zmian
administracyjnych na szczeblu krajowym. Zmiany te są notyfikowane Komisji,
której powinno przysługiwać prawo do dostosowania załącznika I; odniesienia do
nomenklatury CPV mogą podlegać zmianom regulacyjnym na szczeblu Unii
Europejskiej i należy uwzględnić te zmiany w treści niniejszej dyrektywy;
szczegóły techniczne i charakterystyki urządzeń do elektronicznego odbioru
należy aktualizować zgodnie z postępem technologicznym i wymogami
administracyjnymi; konieczne jest również powierzenie Komisji uprawnienia do
ustanawiania obowiązkowych standardów technicznych w zakresie komunikacji
elektronicznej w celu zagwarantowania kompatybilności formatów technicznych,
procesów i przekazywanych wiadomości w procedurach udzielania zamówień
przeprowadzanych z użyciem środków komunikacji elektronicznej, z uwzględnieniem
postępu technologicznego i wymogów administracyjnych; treść europejskiego
paszportu zamówień należy dostosowywać w taki sposób, aby uwzględnić wymogi
administracyjne i zmiany regulacyjne zarówno na szczeblu krajowym, jak i na
szczeblu UE; wykaz unijnych aktów ustawodawczych ustanawiających wspólne
metodyki obliczania kosztów cyklu życia należy pilnie dostosować, aby
uwzględnić środki przyjęte na poziomie sektorowym. Aby sprostać tym wymogom,
Komisja powinna zostać uprawniona do prowadzenia wykazu aktów ustawodawczych
uwzględniających zaktualizowane metody rachunku kosztów cyklu życia. (55)
Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac
przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie
ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna
zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych
dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. (56)
W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania
niniejszej dyrektywy, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze w
zakresie opracowania standardowych formularzy do publikacji ogłoszeń,
standardowego formularza europejskiego paszportu zamówień oraz wspólnego wzoru
do wykorzystania przez organy nadzoru na potrzeby sporządzania sprawozdania z
wdrażania obejmującego dane statystyczne. Uprawnienia te powinny być wykonywane
zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z
dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu
kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez
Komisję[24].
W przypadku przyjmowania tych aktów wykonawczych, które nie mają wpływu na
środki finansowe ani na charakter i zakres obowiązków wynikających z niniejszej
dyrektywy, należy stosować procedurę doradczą. Akty te charakteryzują bowiem
się tym, że mają wyłącznie administracyjny cel i służą ułatwieniu stosowania
zasad określonych w niniejszej dyrektywie. (57)
Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie
koordynacja przepisów prawnych, wykonawczych i administracyjnych państw
członkowskich dotyczących niektórych procedur udzielania zamówień publicznych,
nie może być osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie i w
związku z tym może być lepiej osiągnięty na poziomie Unii, Unia może przyjąć
środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii
Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule,
niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego
celu. (58)
Należy zatem uchylić dyrektywę 2004/18/WE. (59)
Zgodnie ze wspólną deklaracją polityczną państw
członkowskich i Komisji dotyczącą dokumentów wyjaśniających z dnia [data],
państwa członkowskie zobowiązały się do przedstawienia, w uzasadnionych
przypadkach, powiadomienia o środkach transpozycji wraz z co najmniej jednym
dokumentem wyjaśniającym związki między elementami dyrektywy a odpowiadającymi
im częściami krajowych instrumentów transpozycyjnych. W odniesieniu do
niniejszej dyrektywy prawodawca uznaje, że złożenie tych dokumentów jest
uzasadnione, PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: TYTUŁ I: ZAKRES STOSOWANIA, DEFINICJE I
ZASADY OGÓLNE ROZDZIAŁ I: Zakres stosowania i definicje SEKCJA 1: Przedmiot i definicje Artykuł 1: Przedmiot Artykuł 2: Definicje Artykuł 3: Zamówienia mieszane SEKCJA 2: Progi Artykuł 4: Kwoty progowe Artykuł 5: Metody obliczania szacunkowej
wartości zamówienia Artykuł 6: Korekta progów SEKCJA 3: Wyłączenia Artykuł 7: Zamówienia w sektorach gospodarki
wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych Artykuł 8: Wyłączenia szczególne w dziedzinie
łączności elektronicznej Artykuł 9: Zamówienia udzielane i konkursy
organizowane na podstawie procedur międzynarodowych Artykuł 10: Wyłączenia szczególne dotyczące
zamówień publicznych na usługi Artykuł 11: Stosunki między instytucjami
publicznymi SEKCJA 4: SYTUACJE SZCZEGÓLNE Artykuł 12: Zamówienia subsydiowane w ponad 50
% przez instytucje zamawiające Artykuł 13: Usługi badawcze i rozwojowe Artykuł 14: Obronność i bezpieczeństwo ROZDZIAŁ II: Przepisy ogólne Artykuł 15: Zasady udzielania zamówień Artykuł 16: Wykonawcy Artykuł 17: Zamówienia zastrzeżone Artykuł 18: Poufność Artykuł 19: Przepisy dotyczące komunikacji Artykuł 20: Nomenklatury Artykuł 21: Konflikt interesów Artykuł 22: Postępowanie niezgodne z prawem TYTUŁ II: PRZEPISY DOTYCZĄCE ZAMÓWIEŃ
PUBLICZNYCH ROZDZIAŁ I: Procedury Artykuł 23: Warunki dotyczące Porozumienia w
sprawie zamówień rządowych i innych umów międzynarodowych Artykuł 24: Wybór procedury Artykuł 25: Procedura otwarta Artykuł 26: Procedura ograniczona Artykuł 27: Procedura konkurencyjna z
negocjacjami Artykuł 28: Dialog konkurencyjny Artykuł 29: Partnerstwo innowacyjne Artykuł 30: Stosowanie procedury negocjacyjnej
bez uprzedniego ogłoszenia ROZDZIAŁ II: Techniki i instrumenty w
zakresie zamówień elektronicznych i zagregowanych Artykuł 31: Umowy ramowe Artykuł 32: Dynamiczne systemy zakupów Artykuł 33: Aukcje elektroniczne Artykuł 34: Katalogi elektroniczne Artykuł 35: Scentralizowane działania zakupowe
i centralne jednostki zakupujące Artykuł 36: Pomocnicze działania zakupowe Artykuł 37: Okazjonalne wspólne udzielanie
zamówień Artykuł 38: Wspólne udzielanie zamówień przez
instytucje zamawiające z różnych państw członkowskich ROZDZIAŁ III: Przeprowadzenie postępowania SEKCJA 1: PRZYGOTOWANIE Artykuł 39: Wstępne konsultacje rynkowe Artykuł 40: Specyfikacje techniczne Artykuł 41: Etykiety Artykuł 42: Raporty z testów, certyfikacja i
inne środki dowodowe Artykuł 43: Oferty wariantowe Artykuł 44: Podział zamówień na części Artykuł 45: Wyznaczanie terminów SEKCJA 2: PUBLIKACJA I PRZEJRZYSTOŚĆ Artykuł 46: Wstępne ogłoszenie informacyjne Artykuł 47: Ogłoszenie o zamówieniu Artykuł 48: Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia Artykuł 49: Forma i sposób publikacji ogłoszeń Artykuł 50: Publikacja na poziomie krajowym Artykuł 51: Dostępność w formie elektronicznej
dokumentów specyfikujących zamówienie Artykuł 52: Zaproszenie do składania ofert lub
udziału w dialogu; zaproszenie do potwierdzenia zainteresowania Artykuł 53: Informowanie kandydatów i
oferentów SEKCJA 3: WYBÓR UCZESTNIKÓW ORAZ UDZIELENIE
ZAMÓWIENIA Artykuł 54: Zasady ogólne Podsekcja 1: Kryteria kwalifikacji
podmiotowej Artykuł 55: Podstawy wykluczenia Artykuł 56: Kryteria kwalifikacji Artykuł 57: Oświadczenia własne i inne środki
dowodowe Artykuł 58: Internetowe repozytorium
zaświadczeń (e-Certis) Artykuł 59: Europejski paszport zamówień Artykuł 60: Zaświadczenia Artykuł 61: Normy zapewniania jakości i normy
zarządzania środowiskowego Artykuł 62: Poleganie na zdolności innych
podmiotów Artykuł 63: Urzędowe wykazy zatwierdzonych
wykonawców oraz certyfikacja przez jednostki publiczne lub prywatne Podsekcja 2: Ograniczanie liczby
kandydatów, ofert i rozwiązań Artykuł 64: Ograniczanie liczby
kwalifikujących się kandydatów, którzy zostaną zaproszeni do udziału Artykuł 65: Ograniczanie liczby ofert i
rozwiązań Podsekcja 3: Udzielenie zamówienia Artykuł 66: Kryteria udzielenia zamówienia Artykuł 67: Cykl życia i rachunek kosztów
cyklu życia Artykuł 68: Przeszkody w udzieleniu zamówienia Artykuł 69: Rażąco tanie oferty ROZDZIAŁ IV: Realizacja zamówienia Artykuł 70: Warunki realizacji zamówień Artykuł 71: Podwykonawstwo Artykuł 72: Modyfikacja umów w okresie ich
obowiązywania Artykuł 73: Rozwiązywanie umów TYTUŁ III: SZCZEGÓLNE REŻIMY UDZIELANIA
ZAMÓWIEŃ ROZDZIAŁ I: Usługi społeczne i inne
szczególne usługi Artykuł 74: Udzielanie zamówień na usługi
społeczne i inne szczególne usługi Artykuł 75: Publikacja ogłoszeń Artykuł 76: Zasady udzielania zamówień Rozdział II: Reguły dotyczące konkursów Artykuł 77: Przepisy ogólne Artykuł 78: Zakres stosowania Artykuł 79: Ogłoszenia Artykuł 80: Reguły organizacji konkursów i
kwalifikacji uczestników Artykuł 81: Skład sądu konkursowego Artykuł 82: Decyzje sądu konkursowego TYTUŁ IV: ŁAD
ADMINISTRACYJNO-REGULACYJNY Artykuł 83: Egzekwowanie przepisów Artykuł 84: Nadzór publiczny Artykuł 85: Indywidualne sprawozdania
dotyczące postępowań o udzielenie zamówienia Artykuł 86: Krajowe sprawozdania Artykuł 87: Pomoc dla instytucji zamawiających
i przedsiębiorstw Artykuł 88: Współpraca administracyjna TYTUŁ V: PRZEKAZANIE UPRAWNIEŃ,
UPRAWNIENIA WYKONAWCZE I PRZEPISY KOŃCOWE Artykuł 89: Wykonywanie przekazanych uprawnień Artykuł 90: Tryb pilny Artykuł 91: Procedura komitetowa Artykuł 92: Transpozycja Artykuł 93: Uchylenie Artykuł 94: Przegląd Artykuł 95: Wejście w życie Artykuł 96: Adresaci ZAŁĄCZNIKI ZAŁĄCZNIK I INSTYTUCJE
ADMINISTRACJI CENTRALNEJ ZAŁĄCZNIK II WYKAZ RODZAJÓW
DZIAŁALNOŚCI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 PKT 8 LIT. a) ZAŁĄCZNIK III WYKAZ PRODUKTÓW, O
KTÓRYCH MOWA W ART. 4 LIT. b) W ODNIESIENIU DO ZAMÓWIEŃ UDZIELANYCH PRZEZ
INSTYTUCJE ZAMAWIAJĄCE W DZIEDZINIE OBRONNOŚCI ZAŁĄCZNIK IV WYMAGANIA DOTYCZĄCE
URZĄDZEŃ DO ELEKTRONICZNEGO ODBIORU OFERT, WNIOSKÓW O DOPUSZCZENIE DO UDZIAŁU
ORAZ PLANÓW I PROJEKTÓW W KONKURSACH ZAŁĄCZNIK V WYKAZ UMÓW
MIĘDZYNARODOWYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 23 ZAŁĄCZNIK VI INFORMACJE, JAKIE NALEŻY
ZAMIESĆIĆ W OGŁOSZENIACH ZAŁĄCZNIK VII INFORMACJE, JAKIE NALEŻY
ZAMIEŚCIĆ W SPECYFIKACJI DOTYCZĄCEJ AUKCJI ELEKTRONICZNEJ (ART. 33 UST. 4) ZAŁĄCZNIK VIII DEFINICJE NIEKTÓRYCH
SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH ZAŁĄCZNIK IX WYMOGI DOTYCZĄCE
PUBLIKACJI ZAŁĄCZNIK X TREŚĆ ZAPROSZEŃ DO
SKŁADANIA OFERT, DO UDZIAŁU W DIALOGU LUB DO POTWIERDZENIA ZAINTERESOWANIA
PRZEWIDZIANYCH W ART. 52 ZAŁĄCZNIK XI WYKAZ MIĘDZYNARODOWYCH
KONWENCJI W ZAKRESIE PRAWA SOCJALNEGO I PRAWA OCHRONY ŚRODOWISKA, O KTÓRYCH
MOWA W ART. 54 UST. 2, ART. 55 UST. 3 LIT. a) ORAZ ART. 69 UST. 4 ZAŁĄCZNIK XII REJESTRY ZAŁĄCZNIK XIII TREŚĆ EUROPEJSKIEGO
PASZPORTU ZAMÓWIEŃ Załącznik XIV środki dowodowe na
potrzeby kryteriów kwalifikacji ZAŁĄCZNIK XV WYKAZ PRZEPISÓW UNIJNYCH, O
KTÓRYCH MOWA W ART. 67 UST. 4 ZAŁĄCZNIK XVI USŁUGI, O KTÓRYCH MOWA W
ART. 74 ZAŁĄCZNIK XVII TABELA KORELACJI TYTUŁ I
ZAKRES STOSOWANIA, DEFINICJE I ZASADY OGÓLNE ROZDZIAŁ I
Zakres stosowania i definicje Sekcja 1
Przedmiot i definicje Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania 1.
Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy dotyczące
procedur udzielania zamówień przez instytucje zamawiające w odniesieniu do
zamówień publicznych oraz konkursów, których szacunkowa wartość jest nie
mniejsza niż kwoty progowe określone w art. 4. 2.
Zamówienia w rozumieniu niniejszej dyrektywy
stanowią zakup lub inną formę nabycia robót budowlanych, dostaw lub usług przez
co najmniej jedną instytucję zamawiającą od wykonawców wybranych przez tę
instytucję zamawiającą, niezależnie od tego, czy roboty budowlane, dostawy lub
usługi przeznaczone są do celów publicznych. Całość robót budowlanych, dostaw lub usług, nawet
zakupionych w ramach różnych umów, stanowi pojedyncze zamówienie w rozumieniu
niniejszej dyrektywy, o ile umowy są częścią jednego projektu. Artykuł 2
Definicje Do celów niniejszej dyrektywy zastosowanie
mają następujące definicje: 1) „instytucje zamawiające” oznaczają
państwo, instytucje regionalne lub lokalne, podmioty prawa publicznego, związki
złożone z jednej lub wielu takich instytucji lub z jednego lub wielu podmiotów
prawa publicznego; 2) „instytucje administracji
centralnej” oznaczają instytucje zamawiające wymienione w załączniku I oraz – w
zakresie, w jakim ulegną one korektom i zmianom na poziomie krajowym – podmioty
będące ich prawnymi następcami; 3) „instytucje zamawiające
administracji niższego szczebla” oznaczają wszystkie instytucje zamawiające,
które nie są instytucjami administracji centralnej; 4) „instytucje regionalne” obejmują
wszystkie instytucje jednostek administracyjnych poziomu NUTS 1 i 2, o których
mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady[25]; 5) „instytucje lokalne” obejmują
wszystkie instytucje jednostek administracyjnych poziomu NUTS 3 oraz mniejszych
jednostek administracyjnych, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1059/2003; 6) „podmiot prawa publicznego” oznacza
podmiot, który posiada wszystkie poniższe cechy: a) został ustanowiony lub działa w
szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają
charakteru przemysłowego ani handlowego; w tym kontekście podmiot, który działa
w zwykłych warunkach rynkowych, ma na celu osiągnięcie zysku i ponosi straty
wynikające z prowadzenia działalności, nie działa w celu zaspokojenia potrzeb w
interesie ogólnym niemających charakteru przemysłowego ani handlowego; b) posiada osobowość prawną; c) jest finansowany w przeważającej części
przez państwo, instytucje regionalne lub lokalne lub inne podmioty prawa
publicznego; bądź jego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów; bądź
ponad połowa członków jego organu administrującego, zarządzającego lub
nadzorczego została wyznaczona przez państwo, instytucje regionalne lub
lokalne, lub przez inne podmioty prawa publicznego. 7) „zamówienia publiczne” oznaczają
umowy o charakterze odpłatnym zawierane na piśmie pomiędzy co najmniej jedną
instytucją zamawiającą a co najmniej jednym wykonawcą, których przedmiotem jest
wykonanie robót budowlanych, dostawa produktów lub świadczenie usług w
rozumieniu niniejszej dyrektywy; 8) „zamówienia publiczne na roboty
budowlane” oznaczają zamówienia publiczne, których przedmiotem jest jedno z
następujących działań: a) wykonanie albo zarówno zaprojektowanie,
jak i wykonanie robót budowlanych związanych z jednym z rodzajów działalności
określonych w załączniku II; b) wykonanie albo zarówno zaprojektowanie,
jak i wykonanie obiektu budowlanego; c) realizacja, za pomocą dowolnych środków,
obiektu budowlanego odpowiadającego wymogom określonym przez instytucję
zamawiającą mającą decydujący wpływ na rodzaj lub projekt obiektu; 9) „obiekt budowlany” oznacza wynik
całości robót budowlanych w zakresie budownictwa lub inżynierii lądowej i
wodnej, który może samoistnie spełniać funkcję gospodarczą lub techniczną; 10) „zamówienia publiczne na dostawy”
oznaczają zamówienia publiczne, których przedmiotem jest zakup, dzierżawa,
najem lub leasing, z opcją lub bez opcji wykupu, produktów. Zamówienie
publiczne na dostawy może obejmować dodatkowo rozmieszczenie i instalację
produktów; 11) „zamówienia publiczne na usługi”
oznaczają zamówienia publiczne, których przedmiotem jest świadczenie usług
innych niż te, o których mowa w pkt 8; 12) „wykonawca” oznacza każdą osobę
fizyczną lub prawną, podmiot publiczny lub grupę takich osób lub podmiotów,
które oferują wykonanie robót budowlanych lub obiektu budowlanego, dostawę
produktów lub świadczenie usług na rynku; 13) „oferent” oznacza wykonawcę, który
złożył ofertę; 14) „kandydat” oznacza wykonawcę, który
ubiegał się o zaproszenie lub został zaproszony do udziału w procedurze
ograniczonej, procedurze konkurencyjnej z negocjacjami, procedurze
negocjacyjnej bez uprzedniego ogłoszenia, dialogu konkurencyjnym lub
partnerstwie innowacyjnym; 15) „dokumenty specyfikujące zamówienie”
oznaczają wszelkie dokumenty, które wytworzyła lub do których odwołuje się
instytucja zamawiająca w celu opisania lub ustalenia elementów zamówienia lub
postępowania, w tym ogłoszenie o zamówieniu, wstępne ogłoszenie informacyjne
stanowiące zaproszenie do ubiegania się o zamówienie, specyfikacje techniczne,
dokument opisowy, proponowane warunki umowy, formaty przedstawiania dokumentów
przez kandydatów i oferentów, informacje na temat mających ogólne zastosowanie
obowiązków oraz wszelkie dokumenty dodatkowe; 16) „scentralizowane działania zakupowe”
oznaczają działania prowadzone w trybie ciągłym w jednej z następujących form: a) nabywania dostaw lub usług z
przeznaczeniem dla instytucji zamawiających; b) udzielania zamówień publicznych lub
zawierania umów ramowych na roboty budowlane, dostawy lub usługi z
przeznaczeniem dla instytucji zamawiających; 17) „pomocnicze działania zakupowe”
oznaczają działania polegające na zapewnieniu wsparcia dla działań zakupowych,
w szczególności w następującej formie: a) infrastruktury technicznej umożliwiającej
instytucjom zamawiającym udzielanie zamówień publicznych lub zawieranie umów
ramowych na roboty budowlane, dostawy lub usługi; b) doradztwa dotyczącego prowadzenia lub
planowania postępowań o udzielenie zamówienia; c) przygotowania postępowań o udzielenie
zamówienia i zarządzania nimi w imieniu i na rzecz danej instytucji
zamawiającej; 18) „centralna jednostka zakupująca”
oznacza instytucję zamawiającą, która realizuje scentralizowane działania
zakupowe oraz, ewentualnie, pomocnicze działania zakupowe; 19) „jednostka realizująca obsługę
zamówień” oznacza podmiot publiczny lub prywatny, który oferuje pomocnicze
działania zakupowe na rynku; 20) „pisemne” lub „na piśmie” oznacza
każdy przekaz złożony ze słów lub cyfr, który można odczytać, powielić, a
następnie przekazać, w tym informacje przekazywane i przechowywane za pomocą
środków elektronicznych; 21) „środki elektroniczne” oznaczają
środki wykorzystujące sprzęt elektroniczny w celu przetwarzania (w tym także
kompresji cyfrowej) i przechowywania danych, które są przesyłane, przenoszone i
odbierane za pomocą przewodów, fal radiowych, środków optycznych lub innych
środków elektromagnetycznych; 22) „cykl życia” oznacza wszystkie
kolejne lub powiązane ze sobą etapy, w tym produkcję, transport, użytkowanie i
utrzymanie, w czasie istnienia produktu lub obiektu budowlanego lub świadczenia
usługi, od nabycia surowca lub pozyskania zasobów po unieszkodliwienie,
oczyszczenie i finalizację; 23) „konkursy” oznaczają procedury, które
umożliwiają instytucji zamawiającej uzyskanie planu lub projektu wybranego
przez sąd konkursowy po przeprowadzeniu postępowania konkursowego z przyznaniem
nagród lub bez przyznania nagród, przede wszystkim w dziedzinie planowania
przestrzennego i urbanistyki, architektury oraz inżynierii lub przetwarzania
danych. Artykuł 3
Zamówienia mieszane 1.
Zamówień, których przedmiotem są dwa lub więcej
rodzajów zamówień (roboty budowlane, usługi lub dostawy), udziela się zgodnie z
przepisami mającymi zastosowanie do rodzaju zamówień, który odpowiada głównemu
przedmiotowi danego zamówienia. W przypadku zamówień mieszanych składających się z
usług w rozumieniu tytułu III rozdział I lub innych usług bądź usług i dostaw,
główny przedmiot zamówienia ustala się przez porównanie wartości usług lub
dostaw objętych zamówieniem. 2.
W przypadku zamówień, których przedmiotem są
zamówienia objęte zakresem stosowania niniejszej dyrektywy oraz zamówienia lub
inne elementy nieobjęte zakresem niniejszej dyrektywy ani dyrektywy [dyrektywa
zastępująca dyrektywę 2004/17/WE] bądź dyrektywy 2009/81/WE[26], części
zamówienia stanowiącego zamówienie objęte zakresem niniejszej dyrektywy udziela
się zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy. W przypadku zamówień mieszanych zawierających
elementy zamówień publicznych oraz koncesji, części zamówienia stanowiącej
zamówienie publiczne objęte zakresem niniejszej dyrektywy udziela się zgodnie z
przepisami niniejszej dyrektywy. Jeżeli poszczególnych części danego zamówienia nie
da się w obiektywny sposób rozdzielić, zastosowanie niniejszej dyrektywy ustala
się w oparciu o główny przedmiot zamówienia. Sekcja 2
Progi Artykuł 4
Kwoty progowe Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do
zamówień, których wartość, bez podatku od wartości dodanej (VAT), oszacowano na
poziomie następujących progów lub powyżej nich: a) 5 000 000 EUR w przypadku zamówień
publicznych na roboty budowlane; b) 130 000 EUR w przypadku zamówień
publicznych na dostawy i usługi udzielanych przez instytucje administracji
centralnej lub konkursów organizowanych przez te instytucje; w odniesieniu do
zamówień publicznych na dostawy udzielanych przez instytucje zamawiające
działające w dziedzinie obronności, próg ten dotyczy wyłącznie zamówień na
produkty objęte zakresem załącznika III; c) 200 000 EUR w przypadku zamówień
publicznych na dostawy i usługi udzielanych przez instytucje zamawiające
administracji niższego szczebla lub konkursów organizowanych przez te
instytucje; d) 500 000 EUR w przypadku zamówień
publicznych na usługi społeczne i inne szczególne usługi wymienione w
załączniku XVI. Artykuł 5
Metody obliczania szacunkowej wartości zamówienia 1.
Podstawą obliczenia szacunkowej wartości zamówienia
jest całkowita kwota należna, bez VAT, oszacowana przez instytucję zamawiającą,
z uwzględnieniem wszelkich opcji oraz wznowień zamówienia. W przypadku gdy instytucja zamawiająca przewiduje
nagrody lub wynagrodzenia dla kandydatów lub oferentów, uwzględnia je ona przy
obliczaniu szacunkowej wartości zamówienia. 2.
Wyboru metody wykorzystywanej do obliczania szacunkowej
wartości zamówienia nie można dokonywać z zamiarem wyłączenia zamówienia z
zakresu stosowania niniejszej dyrektywy. Nie można zatem dzielić pojedynczego
zamówienia w celu uniknięcia objęcia go zakresem stosowania niniejszej
dyrektywy, chyba że taki podział jest uzasadniony obiektywnymi powodami. 3.
Szacunkowa wartość obowiązuje w chwili wysłania
zaproszenia do ubiegania się o zamówienie lub, w przypadku gdy nie przewiduje
się takiego zawiadomienia, w chwili rozpoczęcia przez instytucję zamawiającą postępowania
o udzielenie zamówienia, w tym, w szczególności, przez zdefiniowanie
podstawowych cech zamówienia, którego instytucja ta zamierza udzielić. 4.
W odniesieniu do umów ramowych i dynamicznych
systemów zakupów wartość, którą należy uwzględnić, to maksymalna szacunkowa
wartość bez VAT wszystkich zamówień, które mają zostać udzielone przez cały
okres obowiązywania umowy ramowej lub dynamicznego systemu zakupów. 5.
W przypadku partnerstw innowacyjnych wartość, którą
należy uwzględnić, to maksymalna szacunkowa wartość bez VAT wszystkich działań
badawczych i rozwojowych, które mają zostać przeprowadzone na wszystkich
etapach planowanego partnerstwa, a także wszystkich dostaw, usług i robót
budowlanych, które mają być zrealizowane i zamówione na koniec planowanego
partnerstwa. 6.
W odniesieniu do zamówień publicznych na roboty
budowlane, przy obliczaniu ich szacunkowej wartości uwzględnia się zarówno
koszt robót budowlanych, jak i szacunkową całkowitą wartość dostaw i usług
oddawanych do dyspozycji przedsiębiorcy budowlanego przez instytucje
zamawiające, o ile są one niezbędne do wykonania tych robót budowlanych. 7.
W przypadku gdy przewidywana realizacja obiektu
budowlanego lub nabycie usług skutkuje udzieleniem zamówienia w tym samym
czasie w odrębnych częściach, uwzględnia się szacunkową całkowitą wartość
wszystkich tych części. W przypadku gdy łączna wartość części jest na
poziomie lub powyżej progu określonego w art. 4, przepisy niniejszej dyrektywy
stosuje się do udzielenia każdej z części zamówienia. 8.
W przypadku gdy przewidywane nabycie podobnych
dostaw skutkuje udzieleniem zamówienia w tym samym czasie w odrębnych
częściach, przy stosowaniu art. 4 lit. b) i c) uwzględnia się szacunkową
całkowitą wartość wszystkich tych części. W przypadku gdy łączna wartość części jest na
poziomie lub powyżej progu określonego w art. 4, przepisy niniejszej dyrektywy
stosuje się do udzielenia każdej z części zamówienia. 9.
Instytucje zamawiające mogą udzielić zamówień na
poszczególne części bez stosowania procedur przewidzianych w niniejszej
dyrektywie, pod warunkiem że szacunkowa wartość bez VAT danej części wynosi w
przypadku dostaw i usług mniej niż 80 000 EUR, a w przypadku robót budowlanych
mniej niż 1 mln EUR. Łączna wartość części zamówienia udzielonych bez
stosowania przepisów niniejszej dyrektywy nie może jednak przekroczyć 20 %
łącznej wartości wszystkich części, na które zostały podzielone planowane
roboty budowlane, planowany zakup podobnych dostaw lub planowany zakup usług. 10.
W przypadku zamówień publicznych na dostawy lub
usługi, powtarzających się lub podlegających wznowieniu w oznaczonym czasie,
podstawą obliczenia szacunkowej wartości zamówienia jest: a) rzeczywista łączna wartość kolejnych
zamówień podobnego typu, udzielonych w ciągu poprzednich 12 miesięcy lub w
poprzednim roku budżetowym, dostosowana, w miarę możliwości, by uwzględnić
zmiany w ilości lub w wartości, które mogą wystąpić w ciągu 12 miesięcy
następujących od udzielenia pierwszego zamówienia; b) albo szacunkowa całkowita wartość
zamówień udzielanych kolejno w ciągu 12 miesięcy następujących po realizacji
pierwszej dostawy lub podczas roku budżetowego, jeżeli jest on dłuższy niż
dwanaście miesięcy. 11.
W odniesieniu do zamówień publicznych na dostawy
dotyczących dzierżawy, wypożyczenia, najmu lub leasingu produktów podstawą
obliczenia szacunkowej wartości zamówienia jest: a) w przypadku umów w sprawie zamówień
publicznych na czas określony, jeżeli okres obowiązywania wynosi 12 miesięcy
lub jest krótszy – szacunkowa całkowita wartość zamówienia w okresie
obowiązywania umowy, a jeżeli okres obowiązywania przekracza 12 miesięcy –
całkowita wartość zamówienia łącznie z szacunkową wartością końcową; b) w przypadku umów w sprawie zamówień
publicznych na czas nieokreślony lub których okresu obowiązywania nie można
określić – miesięczna wartość pomnożona przez 48. 12.
W odniesieniu do zamówień publicznych na usługi
podstawę obliczenia szacunkowej wartości zamówienia stanowią odpowiednio: a) usługi ubezpieczeniowe: należna składka
oraz inne rodzaje wynagrodzenia; b) usługi bankowe i inne usługi finansowe:
opłaty, prowizje, odsetki oraz inne rodzaje wynagrodzenia; c) zamówienia na wykonanie projektu: należne
opłaty lub prowizje oraz inne rodzaje wynagrodzenia. 13.
W odniesieniu do zamówień publicznych na usługi, w
przypadku których nie określono łącznej ceny, podstawę obliczenia szacunkowej
wartości zamówienia stanowią: a) w przypadku umów w sprawie zamówień na
czas określony, jeżeli okres obowiązywania wynosi 48 miesięcy lub jest krótszy:
całkowita wartość zamówienia przez cały okres obowiązywania umowy; b) w przypadku umów w sprawie zamówień na
czas nieokreślony lub o okresie obowiązywania dłuższym niż 48 miesięcy:
miesięczna wartość pomnożona przez 48. Artykuł 6
Korekta progów 1.
Co dwa lata, począwszy od dnia 30 czerwca 2014 r.,
Komisja weryfikuje progi określone w art. 4 lit. a), b) i c) pod kątem ich
zgodności z progami ustanowionymi w Porozumieniu w sprawie zamówień rządowych
oraz, w razie potrzeby, dokonuje ich korekty. Zgodnie z metodą obliczania określoną w
Porozumieniu w sprawie zamówień rządowych, Komisja oblicza wartość tych progów
na podstawie średnich dziennych wartości euro wynikających ze specjalnych praw
ciągnienia (SDR) z okresu 24 miesięcy, którego koniec przypada na ostatni dzień
sierpnia poprzedzającego korektę ze skutkiem od 1 stycznia. Wartość progów
poddanych takiej korekcie zaokrągla się, w razie potrzeby, w dół do pełnego
tysiąca euro, aby zagwarantować uwzględnienie obowiązujących progów
przewidzianych w Porozumieniu i wyrażonych w SDR. 2.
Przy okazji korekty dokonywanej zgodnie z ust. 1
niniejszego artykułu Komisja koryguje ponadto: a) próg ustanowiony w art. 12 akapit
pierwszy lit. a), dostosowując go do skorygowanego progu mającego zastosowanie
do zamówień publicznych na roboty budowlane; b) próg ustanowiony w art. 12 akapit
pierwszy lit. b), dostosowując go do skorygowanego progu mającego zastosowanie
do zamówień publicznych na usługi udzielanych przez instytucje zamawiające
administracji niższego szczebla. 3.
Co dwa lata, począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r.,
Komisja ustala, w walutach krajowych państw członkowskich, które nie
uczestniczą w unii walutowej, wartości progów, o których mowa w art. 4 lit. a),
b) i c), skorygowane zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Jednocześnie Komisja ustala wartość progu, o
którym mowa w art. 4 lit. d), w walutach krajowych państw członkowskich, które
nie uczestniczą w unii walutowej. Zgodnie z metodą obliczania określoną w
Porozumieniu w sprawie zamówień rządowych, podstawą ustalenia tych wartości są
średnie dzienne wartości tych walut, odpowiadające obowiązującemu progowi
wyrażonemu w euro, z okresu 24 miesięcy, którego koniec przypada na ostatni
dzień sierpnia poprzedzającego korektę ze skutkiem od 1 stycznia. 4.
Skorygowane progi, o których mowa w ust. 1, oraz
odpowiadające im wartości w walutach krajowych, o których mowa w ust. 3, są
publikowane przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej na
początku listopada następującego po korekcie tych progów. 5.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów
delegowanych zgodnie z art. 89 w celu dostosowania metody określonej w
ust. 1 akapit drugi do wszelkich zmian metody przewidzianej w Porozumieniu w
sprawie zamówień rządowych odnośnie do korekty progów, o których mowa w art. 4
lit. a), b) i c), oraz ustalenia progów w walutach krajowych państw
członkowskich, które nie uczestniczą w unii walutowej, jak określono w ust. 3
niniejszego artykułu. Komisja jest również uprawniona do przyjmowania
aktów delegowanych zgodnie z art. 89 w celu skorygowania progów, o których mowa
w art. 4 lit. a), b) i c), zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Komisja jest
również uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 89 w celu
skorygowania progów, o których mowa w art. 12 akapit pierwszy lit. a) i b),
zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu. 6.
W przypadku gdy zachodzi konieczność skorygowania
progów, o których mowa w art. 4 lit. a), b) i c), oraz progów, o których mowa w
art. 12 akapit pierwszy lit. a) i b), a ograniczenia czasowe nie pozwalają na
zastosowanie procedury określonej w art. 89, a zatem wymaga tego szczególnie
pilna potrzeba, do aktów delegowanych przyjmowanych zgodnie z ust. 5 akapit
drugi niniejszego artykułu ma zastosowanie procedura określona w art. 90. Sekcja 3
Wyłączenia Artykuł 7
Zamówienia w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług
pocztowych Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do
zamówień publicznych i konkursów, które zgodnie z [dyrektywą zastępującą
dyrektywę 2004/17/WE] są udzielane lub organizowane przez instytucje
zamawiające prowadzące jeden lub wiele rodzajów działalności określonych w art.
[5–11] tej dyrektywy w celu wykonywania tej działalności, ani do zamówień
publicznych wyłączonych z zakresu wspomnianej dyrektywy na mocy jej [art. 15, 20
i 27]. Artykuł 8
Wyłączenia szczególne w dziedzinie łączności elektronicznej Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do
zamówień publicznych i konkursów, których głównym celem jest umożliwienie
instytucjom zamawiającym udostępnienia lub eksploatacji publicznych sieci
łączności lub świadczenia odbiorcom publicznym usługi łączności elektronicznej
lub większej liczby usług łączności elektronicznej. Do celów niniejszego artykułu: a) „publiczna sieć łączności” oznacza
sieć łączności elektronicznej wykorzystywaną całkowicie lub głównie do
świadczenia publicznie dostępnych usług łączności elektronicznej, które
wspierają przekazywanie informacji pomiędzy punktami końcowymi sieci; b) „sieć łączności elektronicznej”
oznacza systemy transmisyjne oraz, w stosownych przypadkach, urządzenia
przełączające lub routingowe oraz inne zasoby, w tym nieaktywne elementy sieci,
które umożliwiają przekazywanie sygnałów przewodowo, za pomocą radia, środków
optycznych lub innych środków elektromagnetycznych, w tym sieci satelitarnych,
stacjonarnych (komutowanych i pakietowych, w tym internetu) i naziemnych sieci
przenośnych, elektrycznych systemów kablowych, w zakresie, w jakim są one
wykorzystywane do przekazywania sygnałów, w sieciach nadawania radiowego i
telewizyjnego oraz sieciach telewizji kablowej, niezależnie od rodzaju
przekazywanej informacji; c) „punkt zakończenia sieci” oznacza
fizyczne miejsce, w którym abonent otrzymuje dostęp do sieci łączności
publicznej; w przypadku sieci stosujących przełączanie lub przekierowywanie,
punkt zakończenia sieci identyfikuje się za pomocą konkretnego adresu
sieciowego, który może być łączony z numerem lub nazwiskiem abonenta; d) „usługa łączności elektronicznej”
oznacza usługę zazwyczaj świadczoną za wynagrodzeniem, polegającą całkowicie
lub częściowo na przekazywaniu sygnałów w sieciach łączności elektronicznej, w
tym usługi telekomunikacyjne i usługi transmisyjne świadczone poprzez sieci
nadawcze; nie obejmuje jednak usług związanych z zapewnianiem albo wykonywaniem
kontroli treści przekazywanych przy wykorzystaniu sieci lub usług łączności
elektronicznej. Spod zakresu niniejszej definicji wyłączone są usługi
społeczeństwa informacyjnego w rozumieniu art. 1 dyrektywy 98/34/WE, jeżeli nie
polegają one całkowicie lub częściowo na przekazywaniu sygnałów w sieciach
łączności elektronicznej. Artykuł 9
Zamówienia udzielane i konkursy organizowane na podstawie procedur
międzynarodowych Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do
zamówień publicznych, których instytucja zamawiająca ma obowiązek udzielić, ani
do konkursów, które ma obowiązek zorganizować, zgodnie z procedurami udzielania
zamówień innymi niż określone w niniejszej dyrektywie, wynikającymi z jednej z
następujących podstaw prawnych: a) umowy międzynarodowej zawartej
zgodnie z Traktatem między państwem członkowskim a jednym lub wieloma państwami
trzecimi i obejmującej roboty budowlane, dostawy lub usługi przeznaczone na
potrzeby wspólnej realizacji lub eksploatacji projektu przez
państwa-sygnatariuszy; b) umowy międzynarodowej związanej ze
stacjonowaniem wojsk i dotyczącej przedsiębiorstw państwa członkowskiego lub
państwa trzeciego; c) szczególnej procedury organizacji
międzynarodowej; d) przepisów dotyczących udzielania
zamówień przewidzianych przez organizację międzynarodową lub międzynarodową
instytucję finansową w odniesieniu do zamówień publicznych i konkursów w pełni
finansowanych przez taką organizację lub instytucję. W przypadku gdy zamówienia
publiczne lub konkursy są w znaczącym stopniu współfinansowane przez
organizację międzynarodową lub międzynarodową instytucję finansową, strony
uzgadniają, jakie procedury udzielania zamówień mają zastosowanie, przy czym
muszą być one zgodne z Traktatem. O wszelkich umowach określonych w akapicie
pierwszym lit. a) informuje się Komisję, która może skonsultować się z
Komitetem Doradczym ds. Zamówień Publicznych, o którym mowa w art. 91. Artykuł 10
Wyłączenia szczególne dotyczące zamówień publicznych na usługi Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do
zamówień publicznych na usługi w zakresie: a) nabycia lub najmu/dzierżawy, bez
względu na sposób finansowania, gruntu, istniejących budynków lub innych
nieruchomości lub praw do nich; zakres niniejszej dyrektywy obejmuje jednakże
umowy o świadczenie usług finansowych, zawarte w dowolnej formie równocześnie z
zawarciem umowy nabycia lub najmu/dzierżawy, przed jej zawarciem lub po jej
zawarciu; b) zamówień udzielanych przez nadawców
na potrzeby nabycia, opracowania, produkcji lub koprodukcji materiałów
programowych przeznaczonych na potrzeby medialnych usług audiowizualnych, ani
do zamówień dotyczących czasu antenowego udzielanych dostawcom medialnych usług
audiowizualnych; c) usług arbitrażowych lub
pojednawczych; d) usług finansowych związanych z
emisją, sprzedażą, zakupem lub zbyciem papierów wartościowych lub innych
instrumentów finansowych w rozumieniu dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady[27],
usług banku centralnego oraz operacji przeprowadzanych z Europejskim
Instrumentem Stabilności Finansowej; e) umów o pracę; f) transportu publicznego osób koleją
lub metrem. Medialne usługi audiowizualne, o którym mowa w
lit. b), obejmują transmisję i rozpowszechnianie za pośrednictwem dowolnej
sieci elektronicznej. Artykuł 11
Stosunki między instytucjami publicznymi 1.
Zamówienie udzielone przez instytucję zamawiającą
innej osobie prawnej wykracza poza zakres stosowania niniejszej dyrektywy,
jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: a) instytucja zamawiająca sprawuje nad daną
osobą prawną kontrolę podobną do kontroli, jaką sprawuje nad własnymi
jednostkami; b) co najmniej 90 % działalności tej osoby
prawnej jest prowadzone na potrzeby instytucji zamawiającej sprawującej
kontrolę lub na potrzeby innych osób prawnych kontrolowanych przez tę
instytucję zamawiającą; c) w kontrolowanej osobie prawnej nie
posiadają udziałów podmioty prywatne. Uznaje się, że instytucja zamawiająca sprawuje nad
daną osobą prawną kontrolę podobną do kontroli, jaką sprawuje nad własnymi
jednostkami w rozumieniu akapitu pierwszego lit. a), jeżeli wywiera decydujący
wpływ zarówno na cele strategiczne, jak i na istotne decyzje kontrolowanej
osoby prawnej. 2.
Ustęp 1 ma także zastosowanie w przypadku, gdy
kontrolowany podmiot będący instytucją zamawiającą udziela zamówienia
podmiotowi sprawującemu nad nim kontrolę lub innej osobie prawnej kontrolowanej
przez tę instytucję zamawiającą, pod warunkiem że w osobie prawnej, której
udziela się zamówienia publicznego, nie posiadają udziałów podmioty prywatne. 3.
Niemniej jednak instytucja zamawiająca, która nie
sprawuje nad osobą prawną kontroli w rozumieniu ust. 1, może udzielić
zamówienia publicznego osobie prawnej, nad którą sprawuje kontrolę wspólnie z
innymi instytucjami zamawiającymi, bez zastosowania przepisów niniejszej
dyrektywy, jeżeli spełnione są następujące warunki: a) instytucje zamawiające sprawują wspólnie
nad daną osobą prawną kontrolę podobną do kontroli, jaką sprawują nad własnymi
jednostkami; b) co najmniej 90 % działalności tej osoby
prawnej jest prowadzone na potrzeby instytucji zamawiających sprawujących
kontrolę lub na potrzeby innych osób prawnych kontrolowanych przez te instytucje
zamawiające; c) w kontrolowanej osobie prawnej nie
posiadają udziałów podmioty prywatne. Do celów lit. a) uznaje się, że instytucje
zamawiające sprawują wspólnie kontrolę nad daną osobą prawną, jeżeli spełnione
są łącznie następujące warunki: a) w skład organów decyzyjnych kontrolowanej
osoby prawnej wchodzą przedstawiciele wszystkich uczestniczących instytucji
zamawiających; b) wspomniane instytucje zamawiające mogą
wspólnie wywierać decydujący wpływ na cele strategiczne oraz istotne decyzje
kontrolowanej osoby prawnej; c) kontrolowana osoba prawna nie działa w
interesie innym niż interes powiązanych z nią instytucji publicznych; d) kontrolowana osoba prawna nie czerpie
żadnego zysku, poza zwrotem rzeczywiście poniesionych kosztów, z zamówień
publicznych udzielanych jej przez instytucje zamawiające. 4.
Umowy zawartej między dwiema lub więcej
instytucjami zamawiającymi nie uznaje się za zamówienie publiczne w rozumieniu
art. 2 ust. 6 niniejszej dyrektywy, jeżeli spełnione są łącznie następujące
warunki: a) umowa ustanawia prawdziwą współpracę
między uczestniczącymi instytucjami zamawiającymi, mającą na celu wspólną
realizację ich zadań publicznych i obejmującą wzajemne prawa i obowiązki stron; b) umowa podlega wyłącznie względom interesu
publicznego; c) uczestniczące instytucje zamawiające nie
prowadzą na otwartym rynku więcej niż 10 % mierzonej obrotami działalności,
której dotyczy umowa; d) umowa nie obejmuje przekazywania między
uczestniczącymi instytucjami zamawiającymi środków finansowych innych niż
środki stanowiące zwrot rzeczywiście poniesionych kosztów robót budowlanych,
usług lub dostaw; e) w żadnej uczestniczącej instytucji
zamawiającej nie posiadają udziałów podmioty prywatne. 5.
Brak udziałów podmiotów prywatnych, o którym mowa w
ust. 1–4, weryfikuje się na etapie udzielenia zamówienia lub zawarcia umowy. Wyłączenia przewidziane w ust. 1–4 przestają
obowiązywać w chwili nabycia udziałów przez podmiot prywatny, skutkując
obowiązkiem otwarcia realizowanych zamówień na konkurencję przez zastosowanie
zwykłych procedur udzielania zamówień. Sekcja 4
Sytuacje szczególne Artykuł 12
Zamówienia subsydiowane przez instytucje zamawiające Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do
następujących zamówień: a) zamówień na roboty budowlane, które
subsydiowane są w sposób bezpośredni w ponad 50 % przez instytucje zamawiające
i których szacunkowa wartość bez VAT jest równa lub wyższa niż 5 000 000
EUR, jeżeli zamówienia te obejmują jeden z poniższych rodzajów działalności: (i) działalność z zakresu inżynierii lądowej
i wodnej w rozumieniu załącznika II; (ii) prace budowlane w zakresie budowy
szpitali, obiektów sportowych, rekreacyjnych i wypoczynkowych, budynków
szkolnych i uniwersyteckich oraz budynków wykorzystywanych do celów
administracyjnych; b) zamówień na usługi, które subsydiowane
są w sposób bezpośredni w ponad 50 % przez instytucje zamawiające i których
szacunkowa wartość bez VAT jest równa lub wyższa niż 200 000 EUR oraz
które związane są z zamówieniem na roboty budowlane w rozumieniu lit. a). Instytucje zamawiające przekazujące
subsydia, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b), zapewniają
przestrzeganie przepisów niniejszej dyrektywy w przypadku, gdy subsydiowanego
zamówienia nie udzielają one same lub w przypadku, gdy udzielają takiego
zamówienia w imieniu i na rzecz innych podmiotów. Artykuł 13
Usługi badawcze i rozwojowe 1.
Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do zamówień
publicznych na usługi badawcze i rozwojowe o kodach CPV od 73000000-2 do 73436000-7,
z wyjątkiem 73200000-4, 73210000-7 lub 73220000-0, pod warunkiem że spełnione
są oba poniższe warunki: a) korzyści z tych usług przypadają
wyłącznie instytucji zamawiającej na potrzeby jej własnej działalności; b) całość wynagrodzenia za świadczoną usługę
wypłaca instytucja zamawiająca. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do
zamówień publicznych na usługi badawcze i rozwojowe o kodach CPV 73000000-2 do 73436000-7,
z wyjątkiem 73200000-4, 73210000-7 lub 73220000-0, w przypadku gdy nie jest
spełniony jeden z warunków, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) lub b). 2.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów
delegowanych zgodnie z art. 89 w celu zmiany numerów referencyjnych CPV, o
których mowa w ust. 1, aby odzwierciedlić zmiany w nomenklaturze CPV, pod
warunkiem że tego rodzaju zmiana nie oznacza modyfikacji zakresu niniejszej
dyrektywy. Artykuł 14
Obronność i bezpieczeństwo 1.
Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do zamówień
publicznych udzielanych w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa oraz
konkursów organizowanych w tych dziedzinach, z zastrzeżeniem art. 346 Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, z wyjątkiem następujących zamówień: a) zamówień objętych zakresem dyrektywy 2009/81/WE; b) zamówień, do których dyrektywa 2009/81/WE
nie ma zastosowania zgodnie z jej art. 8, 12 i 13. 2.
Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do zamówień
publicznych i konkursów innych niż te, o których mowa w ust. 1, w zakresie, w
jakim nie można zagwarantować ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa
państwa członkowskiego w ramach jednej z procedur udzielania zamówienia przewidzianych
w niniejszej dyrektywie. ROZDZIAŁ II
Przepisy ogólne Artykuł 15
Zasady udzielania zamówień Instytucje zamawiające zapewniają równe i
niedyskryminacyjne traktowanie wykonawców oraz działają w sposób przejrzysty i
proporcjonalny. Projekt zamówienia nie może być opracowywany z
zamiarem wyłączenia tego zamówienia z zakresu stosowania niniejszej dyrektywy
lub celowego ograniczenia konkurencji. Artykuł 16
Wykonawcy 1.
Wykonawcy, którzy zgodnie z prawem państwa
członkowskiego, w którym prowadzą działalność, są uprawnieni do świadczenia
danych usług, nie mogą zostać odrzuceni jedynie na podstawie tego, że zgodnie z
prawem państwa członkowskiego, w którym zamówienie jest udzielane, wymagane
byłoby posiadanie przez nich statusu osób fizycznych lub prawnych. Niemniej w przypadku zamówień publicznych na
usługi i roboty budowlane, jak również zamówień publicznych na dostawy
obejmujących ponadto usługi lub prace dotyczące rozmieszczenia i instalacji, od
osób prawnych można wymagać wskazania w ofercie lub wniosku o dopuszczenie do
udziału imion i nazwisk oraz odpowiednich kwalifikacji zawodowych osób, które
będą odpowiedzialne za realizację danego zamówienia. 2.
Grupy wykonawców mogą składać oferty lub wysuwać
swoje kandydatury. Instytucje zamawiające nie mogą ustanawiać w odniesieniu do
takich grup szczególnych warunków udziału w postępowaniu o udzielenie
zamówienia, które nie obowiązują kandydatów indywidualnych. Instytucje
zamawiające nie mogą wymagać, aby grupy te przybierały określoną formę prawną w
celu złożenia oferty lub wniosku o dopuszczenie do udziału. Instytucje zamawiające mogą ustanawiać szczególne
warunki realizacji zamówienia przez grupę wykonawców, pod warunkiem że warunki
te są uzasadnione obiektywnymi powodami i proporcjonalne. Warunki te mogą w szczególności
zobowiązywać grupę do przybrania określonej formy prawnej w przypadku
otrzymania zamówienia, w zakresie, w jakim zmiana taka jest niezbędna do
zadowalającej realizacji zamówienia. Artykuł 17
Zamówienia zastrzeżone Państwa członkowskie mogą zastrzec prawo
udziału w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego dla zakładów pracy
chronionej oraz wykonawców, których głównym celem jest społeczna i zawodowa
integracja pracowników niepełnosprawnych oraz pracowników znajdujących się w
niekorzystnej sytuacji, lub przewidzieć możliwość realizacji takich zamówień w
ramach programów zatrudnienia chronionego, pod warunkiem że ponad 30 % osób
zatrudnionych przez te zakłady, przez tych wykonawców lub w ramach tych
programów stanowią pracownicy niepełnosprawni lub pracownicy znajdujący się w
niekorzystnej sytuacji. Zaproszenie do ubiegania się o zamówienie
powinno zawierać odniesienie do tego przepisu. Artykuł 18
Poufność 1.
O ile nie przewidziano inaczej w niniejszej
dyrektywie lub w prawie krajowym dotyczącym dostępu do informacji, a także bez
uszczerbku dla obowiązków związanych z podawaniem do wiadomości publicznej
informacji o udzielonych zamówieniach oraz udostępnianiem kandydatom i
oferentom informacji, określonych w art. 48 i 53 niniejszej dyrektywy, instytucja
zamawiająca nie ujawnia informacji przekazanych jej przez wykonawców i
oznaczonych przez nich jako poufne, w tym między innymi tajemnic technicznych
lub handlowych oraz poufnych aspektów ofert. 2.
Instytucje zamawiające mogą nakładać na wykonawców wymogi
mające na celu ochronę poufnego charakteru informacji, które udostępniają w
toku postępowania o udzielenie zamówienia. Artykuł 19
Przepisy dotyczące komunikacji 1.
Z wyjątkiem przypadków, gdy zastosowanie środków
elektronicznych jest obowiązkowe na mocy art. 32, 33, 34, art. 35 ust. 4, art. 49
ust. 2 i art. 51 niniejszej dyrektywy, do celów wszelkiej komunikacji i wymiany
informacji instytucje zamawiające mają do wyboru następujące środki
komunikacji: a) środki elektroniczne zgodnie z ust. 3, 4
i 5; b) poczta lub faks; c) telefon w przypadkach i okolicznościach,
o których mowa w ust. 6; d) kombinacja tych środków. Państwa członkowskie mogą wprowadzić obowiązek
korzystania ze środków komunikacji elektronicznej w innych sytuacjach niż
przewidziane w art. 32, 33, 34, art. 35 ust. 2, art. 49 ust. 2 i art. 51
niniejszej dyrektywy. 2.
Wybrane środki komunikacji muszą być ogólnie
dostępne i nie mogą ograniczać dostępu wykonawców do postępowania o udzielenie
zamówienia. Instytucje zamawiające zapewniają integralność
danych oraz poufność ofert i wniosków o dopuszczenie do udziału w zakresie
wszelkiej komunikacji, wymiany i przechowywania informacji. Instytucje
zamawiające zapoznają się z treścią ofert i wniosków o dopuszczenie do udziału
jedynie po upływie terminu przeznaczonego na ich składanie. 3.
Narzędzia wykorzystywane do celów komunikacji za
pomocą środków elektronicznych, jak również ich właściwości techniczne, muszą
mieć charakter niedyskryminacyjny, ogólnodostępny i kompatybilny z produktami
technologii informacyjnych i komunikacyjnych będącymi w powszechnym użyciu oraz
nie mogą ograniczać dostępu wykonawców do postępowania o udzielenie zamówienia.
Szczegóły techniczne i charakterystyki urządzeń do elektronicznego odbioru
uznawanych za spełniające wymogi akapitu pierwszego niniejszego ustępu określa
załącznik IV. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów
delegowanych zgodnie z art. 89 w celu zmiany szczegółów technicznych i
charakterystyk określonych w załączniku IV ze względu na rozwój technologiczny
lub z przyczyn administracyjnych. Aby zapewnić kompatybilność formatów technicznych,
a także standardów w zakresie procesów i przekazywania wiadomości, zwłaszcza w
kontekście transgranicznym, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów
delegowanych zgodnie z art. 89 w celu ustanowieniu obowiązku stosowania
określonych standardów technicznych, co najmniej w zakresie korzystania z
elektronicznego składania ofert i wniosków, katalogów elektronicznych i
elektronicznych środków uwierzytelniania. 4.
Instytucje zamawiające mogą, w razie potrzeby,
wymagać zastosowania narzędzi, które nie są ogólnodostępne, pod warunkiem że
oferują alternatywne środki dostępu. Uznaje się, że instytucje zamawiające oferują
odpowiednie alternatywne środki dostępu, jeżeli zachodzi jedna z poniższych
sytuacji: a) oferują nieograniczony i pełny
bezpośredni dostęp za pomocą środków elektronicznych do tych narzędzi od daty
publikacji ogłoszenia zgodnie z załącznikiem IX lub od daty wysłania
zaproszenia do potwierdzenia zainteresowania. W tekście ogłoszenia lub
zaproszenia do potwierdzenia zainteresowania podaje się adres internetowy, pod
którym dostępne są te narzędzia; b) zapewniają oferentom, którzy prowadzą
działalność w innym państwie członkowskim niż państwo instytucji zamawiającej,
możliwość dostępu do postępowania o udzielenie zamówienia dzięki wykorzystaniu
tymczasowych tokenów udostępnianych online bez dodatkowych kosztów; c) prowadzą alternatywny kanał
elektronicznego składania ofert. 5.
W odniesieniu do urządzeń do elektronicznego
przesyłania i odbioru ofert oraz urządzeń do elektronicznego odbioru wniosków o
dopuszczenie do udziału zastosowanie mają następujące zasady: a) informacje na temat specyfikacji
dotyczących elektronicznego składania ofert oraz wniosków o dopuszczenie do
udziału, w tym kodowania oraz oznaczania czasu odbioru, są dostępne dla
zainteresowanych stron; b) urządzenia, metody uwierzytelniania oraz
podpisy elektroniczne muszą spełniać wymogi określone w załączniku IV; c) instytucje zamawiające określają poziom
bezpieczeństwa wymagany dla środków komunikacji elektronicznej stosowanych na
różnych etapach danego postępowania o udzielenie zamówienia. Poziom ten jest
proporcjonalny do stwarzanego zagrożenia; d) w przypadku gdy wymagany jest
zaawansowany podpis elektroniczny określony w dyrektywie 1999/93/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady[28],
instytucje zamawiające akceptują, o ile jest ważny, podpis oparty na
kwalifikowanym certyfikacie elektronicznym określonym w zaufanej liście
przewidzianej w decyzji Komisji 2009/767/WE[29], składany za pomocą bezpiecznego urządzenia
służącego do składania podpisów lub bez takiego urządzenia, o ile spełnione są
następujące warunki: (i) muszą one ustalić wymagany format
zaawansowanego podpisu w oparciu o formaty ustanowione decyzją Komisji 2011/130/UE[30] oraz
wprowadzić niezbędne środki umożliwiające techniczną obsługę tych formatów; (ii) jeżeli oferta jest podpisywana z
wykorzystaniem certyfikatu kwalifikowanego, który jest umieszczony na zaufanej
liście, nie mogą one stosować dodatkowych wymogów utrudniających oferentom
korzystanie z tych podpisów. 6.
W odniesieniu do przesyłania wniosków o
dopuszczenie do udziału zastosowanie mają następujące zasady: a) wnioski o dopuszczenie do udziału w
postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego można zgłaszać na piśmie lub
telefonicznie; w tym drugim przypadku należy przesłać pisemne potwierdzenie
wysłania wniosku przed upływem terminu składania wniosków; b) instytucje zamawiające mogą wymagać, aby
wnioski o dopuszczenie do udziału, zgłaszane za pomocą faksu, były potwierdzane
za pomocą poczty lub środków elektronicznych, jeżeli jest to konieczne do celów
dowodowych. Do celów lit. b) instytucja zamawiająca, w
ogłoszeniu o zamówieniu lub w zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania,
wskazuje, że wymaga, aby wnioski o dopuszczenie do udziału zgłoszone faksem
zostały potwierdzone za pomocą poczty lub środków elektronicznych, oraz
wyznacza termin przesłania takiego potwierdzenia. 7.
Państwa członkowskie dopilnowują, aby najpóźniej
dwa lata po terminie określonym w art. 92 ust. 1 wszystkie postępowania o
udzielenie zamówienia podlegające niniejszej dyrektywie przeprowadzane były z
zastosowaniem środków komunikacji elektronicznej, w tym w szczególności
elektronicznego składania ofert i wniosków, zgodnie z wymogami niniejszego
artykułu. Obowiązek ten nie ma zastosowania, jeżeli
skorzystanie ze środków elektronicznych wymagałoby specjalistycznych narzędzi
lub formatów plików, które nie są ogólnodostępne, w rozumieniu ust. 3, we
wszystkich państwach członkowskich. Instytucje zamawiające korzystające z
innych środków komunikacji do celów składania ofert mają obowiązek wykazania w
dokumentach specyfikujących zamówienie, że korzystanie ze środków
elektronicznych, ze względu na szczególny charakter informacji wymienianych z
wykonawcami, wymagałoby specjalistycznych narzędzi lub formatów plików, które
nie są ogólnodostępne we wszystkich państwach członkowskich. Uznaje się, że w poniższych przypadkach instytucje
zamawiające mają uzasadnione powody, aby nie wymagać stosowania środków
komunikacji elektronicznej w procesie składania ofert, w następujących
przypadkach: a) opis specyfikacji technicznych, ze
względu na specjalistyczny charakter zamówienia, nie może zostać wykonany z
wykorzystaniem formatów plików, które są obsługiwane za pomocą powszechnie
stosowanych aplikacji; b) aplikacje do obsługi formatów plików,
które są odpowiednie dla opisu specyfikacji technicznych, są objęte licencją
własnościową i nie mogą zostać udostępnione na potrzeby pobierania lub zdalnego
wykorzystania przez instytucję zamawiającą; c) aplikacje do obsługi formatów plików,
które są odpowiednie dla specyfikacji technicznych, korzystają z formatów
plików, których nie można obsługiwać za pomocą żadnych innych aplikacji
otwartoźródłowych lub dostępnych do pobrania. 8.
Instytucje zamawiające mogą wykorzystywać dane
przetwarzane elektronicznie na potrzeby postępowań o udzielenie zamówienia
publicznego w celu unikania, wykrywania i korygowania błędów, które pojawiają
się na każdym etapie, poprzez opracowanie odpowiednich narzędzi. Artykuł 20
Nomenklatury 1.
Wszelkie odniesienia do nomenklatur w kontekście
zamówień publicznych są dokonywane z wykorzystaniem Wspólnego Słownika Zamówień
(CPV) przyjętego rozporządzeniem (WE) nr 2195/2002[31]. 2.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów
delegowanych zgodnie z art. 89 w celu dostosowania numerów referencyjnych
zastosowanych w załącznikach II i XVI, w każdym przypadku gdy zmiany w
nomenklaturze CPV muszą zostać uwzględnione w niniejszej dyrektywie i nie
oznaczają modyfikacji zakresu stosowania niniejszej dyrektywy. Artykuł 21
Konflikt interesów 1.
Państwa członkowskie ustanawiają przepisy mające na
celu skuteczne zapobieganie występowaniu przypadków konfliktu interesów w toku
postępowań o udzielenie zamówienia podlegających przepisom niniejszej
dyrektywy, wykrywanie tych przypadków oraz bezzwłoczne przeciwdziałanie tym
przypadkom, w tym na etapach planowania i przygotowywania postępowania,
sporządzania dokumentów specyfikujących zamówienie, kwalifikacji kandydatów i
oferentów oraz udzielenia zamówienia, tak by uniknąć zakłócenia konkurencji i
zapewnić równe traktowanie wszystkich oferentów. Pojęcie konfliktu interesów obejmuje co najmniej
wszelkie sytuacje, w których osoby, należące do kategorii, o których mowa w
ust. 2, wiążą, bezpośrednio lub pośrednio, swój osobisty interes z określonym
wynikiem postępowania o udzielenie zamówienia, co można postrzegać jako
zagrożenie dla bezstronnego i obiektywnego pełnienia przez nie ich obowiązków. Do celów niniejszego artykułu „osobisty interes” oznacza
względy rodzinne, emocjonalne, ekonomiczne, sympatie polityczne lub inne
interesy wspólne dla tych osób oraz kandydatów lub oferentów, w tym sprzeczne
interesy zawodowe. 2.
Przepisy, o których mowa w ust. 1, mają
zastosowanie do przypadków konfliktu interesów dotyczących co najmniej
następujących kategorii osób: a) członków personelu instytucji
zamawiającej, jednostki realizującej obsługę zamówień lub członków personelu
innych jednostek, którzy uczestniczą w prowadzeniu postępowania o udzielenie
zamówienia; b) osoby kierującej instytucją zamawiającą i
członków organów decyzyjnych tej instytucji, którzy, choć niekoniecznie
uczestniczą w prowadzeniu postępowania o udzielenie zamówienia, mogą jednak
wpłynąć na jego wynik. 3.
Państwa członkowskie dopilnowują w szczególności,
aby: a) członkowie personelu, o których mowa w
ust. 2 lit. a), byli zobowiązani do ujawnienia każdego konfliktu interesów w
stosunku do któregokolwiek z kandydatów lub oferentów, gdy tylko dowiedzą się o
takim konflikcie, aby umożliwić instytucji zamawiającej podjęcie środków
zaradczych; b) kandydaci i oferenci byli zobowiązani do
złożenia na początku postępowania o udzielenie zamówienia oświadczenia
dotyczącego występowania jakichkolwiek uprzywilejowanych powiązań z osobami, o
których mowa w ust. 2 lit. b), które mogą sprawić, że osoby te zostaną
postawione w sytuacji konfliktu interesów. Instytucja zamawiająca wskazuje w
indywidualnym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 85, czy dany kandydat lub
oferent złożył oświadczenie. W przypadku konfliktu interesów instytucja
zamawiająca podejmuje stosowne środki. Środki te mogą obejmować odsunięcie
danego członka personelu od uczestnictwa w danym postępowaniu o udzielenie
zamówienia lub zmianę podziału obowiązków i zakresu odpowiedzialności w ramach personelu.
W przypadku gdy nie można skutecznie zaradzić konfliktowi interesów stosując
inne środki, kandydat lub oferent, którego konflikt dotyczy, zostaje wykluczony
z udziału w postępowaniu. W przypadku wykrycia uprzywilejowanych powiązań
instytucja zamawiająca bezzwłocznie informuje o tym organ nadzoru, wyznaczony
zgodnie z art. 84, i podejmuje stosowne środki, aby uniknąć niewłaściwego
wpływu na proces udzielania zamówienia i zapewnić równe traktowanie kandydatów
i oferentów. W przypadku gdy nie można skutecznie zaradzić konfliktowi
interesów stosując inne środki, kandydat lub oferent, którego konflikt dotyczy,
zostaje wykluczony z udziału w postępowaniu. 4.
Wszelkie środki podjęte na podstawie niniejszego
artykułu są dokumentowane w indywidualnym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 85. Artykuł 22
Postępowanie niezgodne z prawem Od kandydatów wymaga się złożenia na początku
postępowania oświadczenia, że nie podejmowali ani nie podejmą działań mających
na celu: a) wywarcie nieodpowiedniego wpływu na
proces decyzyjny instytucji zamawiającej lub uzyskanie informacji poufnych,
które mogą przynieść im nienależną korzyść w postępowaniu o udzielenie
zamówienia; b) wejście w porozumienie z innymi
kandydatami lub oferentami mające na celu zakłócenie konkurencji; c) umyślne podawanie informacji
wprowadzających w błąd, które mogą mieć istotny wpływ na decyzje dotyczące
wykluczenia, kwalifikacji lub udzielenia zamówienia. TYTUŁ II
PRZEPISY DOTYCZĄCE ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH ROZDZIAŁ I
Procedury Artykuł 23
Warunki dotyczące Porozumienia w sprawie zamówień rządowych i innych umów
międzynarodowych 1.
W zakresie, w jakim obejmują to załączniki I, II,
IV i V, uwagi ogólne do załącznika 1 Unii Europejskiej do Porozumienia w
sprawie zamówień rządowych oraz inne umowy międzynarodowe, którymi związana
jest Unia Europejska, wymienione w załączniku V do niniejszej dyrektywy,
instytucje zamawiające przyznają robotom budowlanym, dostawom, usługom i
wykonawcom sygnatariuszy wspomnianych umów traktowanie nie mniej korzystne niż
traktowanie przyznane robotom budowlanym, dostawom, usługom i wykonawcom Unii.
Stosując przepisy niniejszej dyrektywy do wykonawców sygnatariuszy tych umów,
instytucje zamawiające przestrzegają tych umów. 2.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów
delegowanych zgodnie z art. 89 w celu zmiany wykazu w załączniku V, jeżeli
jest to konieczne ze względu na zawarcie nowych umów międzynarodowych lub
modyfikację obowiązujących umów międzynarodowych. Artykuł 24
Wybór procedury 1.
Podczas udzielania zamówień publicznych instytucje zamawiające
stosują krajowe procedury dostosowane pod kątem spełnienia wymogów niniejszej
dyrektywy, pod warunkiem że, nie naruszając przepisów art. 30, opublikowano
zaproszenie do ubiegania się o zamówienie zgodnie z niniejszą dyrektywą. Państwa członkowskie postanawiają, że instytucje
zamawiające mogą stosować procedurę otwartą lub procedurę ograniczoną zgodnie z
przepisami niniejszej dyrektywy. Państwa członkowskie mogą postanowić, że
instytucje zamawiające mogą stosować partnerstwo innowacyjne zgodnie z
przepisami niniejszej dyrektywy. Mogą również postanowić, że instytucje zamawiające
mogą stosować procedurę konkurencyjną z negocjacjami lub dialog konkurencyjny w
każdym z następujących przypadków: a) w odniesieniu do robót budowlanych, w
przypadku gdy przedmiotem zamówienia na roboty budowlane jest zarówno
zaprojektowanie, jak i wykonanie robót budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 8
lub gdy negocjacje są niezbędne w celu ustalenia prawnego lub finansowego
charakteru projektu; b) w odniesieniu do zamówień publicznych na
roboty budowlane, w przypadku robót budowlanych wykonywanych wyłącznie do celów
prac badawczych, innowacyjnych, testowych lub rozwojowych, nie zaś w celu
zapewnienia rentowności lub zwrotu kosztów badań i rozwoju; c) w odniesieniu do usług lub dostaw, jeżeli
specyfikacji technicznych nie można ustalić w wystarczająco precyzyjny sposób
poprzez odniesienie do jednej z norm, europejskich aprobat technicznych,
wspólnych specyfikacji technicznych lub referencji technicznych w rozumieniu
załącznika VIII pkt 2–5; d) w przypadku otrzymania nieprawidłowych
lub niemożliwych do przyjęcia ofert w rozumieniu art. 30 ust. 2 lit. a) w
następstwie zastosowania procedury otwartej lub procedury ograniczonej; e) jeżeli, ze względu na szczególne
okoliczności dotyczące charakteru lub złożoności robót budowlanych, dostaw lub
usług bądź związane z nimi ryzyko, zamówienia nie można udzielić bez
przeprowadzenia wcześniejszych negocjacji. Państwo członkowskie może podjąć decyzję o
niedokonywaniu transpozycji do prawa krajowego procedury konkurencyjnej z
negocjacjami, dialogu konkurencyjnego oraz partnerstwa innowacyjnego. 2.
Zaproszenia do ubiegania się o zamówienie można
dokonać w jeden z następujących sposobów: a) za pomocą ogłoszenia o zamówieniu zgodnie
z art. 47; b) jeżeli zamówienia udziela instytucja
zamawiająca administracji niższego szczebla w drodze procedury ograniczonej lub
procedury konkurencyjnej z negocjacjami – za pomocą wstępnego ogłoszenia
informacyjnego zgodnie z art. 46 ust. 2. W przypadku określonym w lit. b) wykonawcy, którzy
wyrazili swoje zainteresowanie w odpowiedzi na publikację wstępnego ogłoszenia
informacyjne, są następnie zapraszani do potwierdzenia zainteresowania na
piśmie za pomocą zaproszenia do potwierdzenia zainteresowania zgodnie z art. 52. 3.
Państwa członkowskie mogą postanowić, że instytucje
zamawiające mogą stosować procedurę negocjacyjną bez uprzedniego ogłoszenia
wyłącznie w szczególnych przypadkach i okolicznościach wyraźnie określonych w
art. 30. Artykuł 25
Procedura otwarta 1.
W procedurze otwartej każdy zainteresowany
wykonawca może złożyć ofertę w odpowiedzi na zaproszenie do ubiegania się o
zamówienie. Minimalny termin składania ofert wynosi 40 dni od
daty wysłania ogłoszenia o zamówieniu. Ofercie towarzyszą wymagane informacje na potrzeby
kwalifikacji podmiotowej. 2.
W przypadku gdy instytucje zamawiające opublikowały
wstępne ogłoszenie informacyjne, które nie jest zaproszeniem do ubiegania się o
zamówienie, minimalny termin składania ofert, określony w ust. 1 akapit drugi
niniejszego artykułu, może zostać skrócony do 20 dni, pod warunkiem że
spełnione są oba poniższe warunki: a) wstępne ogłoszenie informacyjne zawierało
wszystkie informacje wymagane dla ogłoszenia o zamówieniu w załączniku VI część
B sekcja I, w zakresie, w jakim informacje te były dostępne w momencie
publikacji wstępnego ogłoszenia informacyjnego; b) ogłoszenie to zostało wysłane do
publikacji na co najmniej 45 dni i nie więcej niż 12 miesięcy przed datą
wysłania ogłoszenia o zamówieniu. 3.
Jeżeli ze względu na stan pilnej konieczności
należycie uzasadniony przez instytucje zamawiające, termin określony w ust. 1
akapit drugi nie może być zachowany, instytucje zamawiające mogą wyznaczyć
termin, który nie może być krótszy niż 20 dni od daty wysłania ogłoszenia o
zamówieniu. 4.
Instytucja zamawiająca może skrócić o pięć dni
termin składania ofert określony w ust. 1 akapit drugi, jeżeli akceptuje
składanie ofert za pomocą środków elektronicznych zgodnie z art. 19 ust. 3, 4 i
5. Artykuł 26
Procedura ograniczona 1.
W procedurze ograniczonej każdy wykonawca może
złożyć wniosek o dopuszczenie do udziału w odpowiedzi na zaproszenie do
ubiegania się o zamówienie, przedstawiając wymagane informacje na potrzeby
kwalifikacji podmiotowej. Minimalny termin składania wniosków o dopuszczenie
do udziału wynosi 30 dni od daty wysłania ogłoszenia o zamówieniu lub, w
przypadku gdy wstępne ogłoszenie informacyjne stanowi zaproszenie do ubiegania
się o zamówienie, od daty wysłania zaproszenia do potwierdzenia
zainteresowania. 2.
Oferty mogą składać tylko wykonawcy zaproszeni
przez instytucję zamawiającą po dokonaniu oceny wymaganych informacji.
Instytucje zamawiające mogą ograniczyć liczbę odpowiednich kandydatów, których
zaproszą do udziału w postępowaniu, zgodnie z art. 64. Minimalny termin składania ofert wynosi 35 dni od
daty wysłania zaproszenia do składania ofert. 3.
W przypadku gdy instytucje zamawiające opublikowały
wstępne ogłoszenie informacyjne, które nie stanowi zaproszenia do ubiegania się
o zamówienie, minimalny termin składania ofert, określony w ust. 2 akapit drugi
niniejszego artykułu, może zostać skrócony do 15 dni, pod warunkiem że
spełnione są wszystkie następujące warunki: a) wstępne ogłoszenie informacyjne zawierało
wszystkie informacje wymagane dla ogłoszenia o zamówieniu w załączniku VI część
B sekcja I, w zakresie, w jakim informacje te były dostępne w momencie
publikacji wstępnego ogłoszenia informacyjnego; b) wstępne ogłoszenie informacyjne zostało
wysłane do publikacji na co najmniej 45 dni i nie więcej niż 12 miesięcy przed
datą wysłania ogłoszenia o zamówieniu. 4.
Instytucje zamawiające administracji niższego
szczebla mogą wyznaczyć termin składania ofert w drodze wzajemnego porozumienia
między instytucją zamawiającą a zakwalifikowanymi kandydatami, pod warunkiem że
wszyscy kandydaci mają tyle samo czasu na przygotowanie i złożenie ofert. W
przypadku gdy osiągnięcie porozumienia w sprawie terminu składania ofert nie
jest możliwe, instytucja zamawiająca wyznacza termin wynoszący co najmniej 10
dni od daty wysłania zaproszenia do składania ofert. 5.
Termin składania ofert przewidziany w ust. 2 może
zostać skrócony o pięć dni, jeżeli instytucja zamawiająca akceptuje składanie
ofert za pomocą środków elektronicznych zgodnie z art. 19 ust. 3, 4 i 5. 6.
Jeżeli ze względu na stan pilnej konieczności należycie
uzasadniony przez instytucje zamawiające terminy określone w niniejszym
artykule nie mogą być zachowane, instytucje zamawiające mogą wyznaczyć: a) termin składania wniosków o dopuszczenie
do udziału wynoszący nie mniej niż 15 dni od daty wysłania ogłoszenia o
zamówieniu; b) termin składania ofert wynoszący nie
mniej niż 10 dni od daty wysłania zaproszenia do składania ofert. Artykuł 27
Procedura konkurencyjna z negocjacjami 1.
W procedurze konkurencyjnej z negocjacjami każdy
wykonawca może złożyć wniosek o dopuszczenie do udziału w odpowiedzi na
zaproszenie do ubiegania się o zamówienie, przedstawiając wymagane informacje
na potrzeby kwalifikacji podmiotowej. W ogłoszeniu o zamówieniu lub zaproszeniu do
potwierdzenia zainteresowania instytucje zamawiające opisują zamówienie i
minimalne wymagania, jakie należy spełnić, oraz określają kryteria udzielenia
zamówienia, aby umożliwić wykonawcom ustalenie charakteru i zakresu zamówienia
oraz podjęcie decyzji dotyczącej złożenia wniosku o dopuszczenie do udziału w
negocjacjach. Instytucje zamawiające wskazują w specyfikacjach technicznych,
które ich części precyzują minimalne wymagania. Minimalny termin składania wniosków o dopuszczenie
do udziału wynosi 30 dni od daty wysłania ogłoszenia o zamówieniu lub, w przypadku
gdy wstępne ogłoszenie informacyjne stanowi zaproszenie do ubiegania się o
zamówienie, od daty wysłania zaproszenia do potwierdzenia zainteresowania;
minimalny termin składania ofert wynosi 30 dni od daty wysłania zaproszenia do
składania ofert. Zastosowanie mają przepisy art. 26 ust. 3–6. 2.
Pisemne oferty, które stanowią podstawę
późniejszych negocjacji, mogą składać tylko wykonawcy zaproszeni przez
instytucję zamawiającą po dokonaniu oceny wymaganych informacji. Instytucje
zamawiające mogą ograniczyć liczbę odpowiednich kandydatów, których zaproszą do
udziału w postępowaniu, zgodnie z art. 64. 3.
Instytucje zamawiające negocjują z oferentami
złożone przez nich oferty w celu ulepszenia treści propozycji, tak by lepiej
odpowiadały kryteriom udzielenia zamówienia i minimalnym wymaganiom, o których
mowa w ust. 1 akapit drugi. W trakcie negocjacji nie mogą być zmieniane
następujące elementy: a) opis zamówienia; b) części specyfikacji technicznych, które
precyzują minimalne wymogi; c) kryteria udzielenia zamówienia. 4.
Podczas negocjacji instytucje zamawiające
zapewniają równe traktowanie wszystkich oferentów. W tym celu nie udzielają one
informacji w sposób dyskryminacyjny, który może zapewnić niektórym oferentom
przewagę nad innymi oferentami. Dopilnowują one w szczególności, aby wszyscy
oferenci, których oferty nie zostały wyeliminowane na podstawie ust. 5, byli
informowani na piśmie o wszelkich zmianach w specyfikacjach technicznych innych
niż określające minimalne wymogi, w odpowiednim terminie umożliwiającym tym
oferentom zmodyfikowanie i ponowne złożenie poprawionych ofert uwzględniających
odpowiednio te zmiany. Instytucje zamawiające nie ujawniają innym
uczestnikom proponowanych rozwiązań ani innych informacji poufnych udzielanych
przez kandydata biorącego udział w negocjacjach bez jego zgody. Zgoda ta nie
może mieć formy ogólnego zwolnienia, ale musi być wyrażona w odniesieniu do
planowanego przekazania określonych rozwiązań lub innych informacji poufnych. 5.
Procedura konkurencyjna z negocjacjami może zostać
podzielona na kolejne etapy w celu ograniczenia liczby ofert będących
przedmiotem negocjacji poprzez zastosowanie kryteriów udzielenia zamówienia
wskazanych w ogłoszeniu o zamówieniu, zaproszeniu do potwierdzenia
zainteresowania lub dokumentach specyfikujących zamówienie. W ogłoszeniu o
zamówieniu, zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania lub dokumentach
specyfikujących zamówienie instytucja zamawiająca wskazuje, czy skorzysta z
takiego rozwiązania. 6.
W przypadku gdy instytucja zamawiająca zamierza
zakończyć negocjacje, informuje o tym oferentów, którzy uczestniczą nadal w
postępowaniu, oraz wyznacza wspólny termin składania nowych lub zmienionych
ofert. Instytucja zamawiająca ocenia oferty będące przedmiotem negocjacji na
podstawie pierwotnie określonych kryteriów udzielenia zamówienia i udziela
zamówienia zgodnie z przepisami art. 66–69. Artykuł 28
Dialog konkurencyjny 1.
W dialogach konkurencyjnych każdy wykonawca może
złożyć wniosek o dopuszczenie do udziału w odpowiedzi na zaproszenie do
ubiegania się o zamówienie, przedstawiając wymagane informacje na potrzeby
kwalifikacji podmiotowej. Minimalny termin składania wniosków o dopuszczeniu
do udziału wynosi 30 dni od daty wysłania ogłoszenia o zamówieniu. W dialogu uczestniczyć mogą tylko wykonawcy
zaproszeni przez instytucję zamawiającą po dokonaniu oceny wymaganych
informacji. Instytucje zamawiające mogą ograniczyć liczbę odpowiednich
kandydatów, których zaproszą do udziału w postępowaniu, zgodnie z art. 64.
Zamówienia udziela się wyłącznie na podstawie kryterium oferty
najkorzystniejszej ekonomicznie zgodnie z art. 66 ust. 1 lit. a). 2.
Instytucje zamawiające określają swoje potrzeby i
wymagania w ogłoszeniu o zamówieniu oraz precyzują te potrzeby i wymagania w
tym ogłoszeniu lub w dokumencie opisowym. Równocześnie i w tych samych
dokumentach określają i precyzują one również kryteria udzielenia zamówienia. 3.
Po dokonaniu kwalifikacji kandydatów w sposób
zgodny z odpowiednimi przepisami art. 54–65 instytucje zamawiające rozpoczynają
dialog, którego celem jest ustalenie i sprecyzowanie środków, które najlepiej
zaspokoją ich potrzeby. W ramach tego dialogu mogą one omówić wszystkie aspekty
zamówienia z wybranymi kandydatami. Instytucje zamawiające zapewniają równe
traktowanie wszystkich oferentów podczas prowadzenia dialogu. W tym celu nie
udzielają one informacji w sposób dyskryminacyjny, który może zapewnić
niektórym oferentom przewagę nad innymi oferentami. Instytucje zamawiające nie ujawniają innym
uczestnikom proponowanych rozwiązań ani innych informacji poufnych udzielanych
przez kandydata biorącego udział w dialogu bez jego zgody. Zgoda ta nie może
mieć formy ogólnego zwolnienia, ale musi być wyrażona w odniesieniu do
planowanego przekazania określonych rozwiązań lub innych określonych informacji
poufnych. 4.
Dialogi konkurencyjne mogą zostać podzielone na
kolejne etapy w celu ograniczenia liczby rozwiązań omawianych na etapie dialogu
poprzez zastosowanie kryteriów udzielenia zamówienia określonych w ogłoszeniu o
zamówieniu lub w dokumencie opisowym. W ogłoszeniu o zamówieniu lub w
dokumencie opisowym instytucja zamawiająca wskazuje, czy skorzysta z takiego
rozwiązania. 5.
Instytucja zamawiająca prowadzi dialog do momentu,
gdy jest w stanie określić rozwiązanie lub rozwiązania, które mogą zaspokoić
jej potrzeby. 6.
Po oświadczeniu, iż dialog dobiegł końca, oraz
poinformowaniu o tym fakcie jego uczestników instytucje zamawiające zapraszają
uczestników do składania ostatecznych ofert opierających się na rozwiązaniu lub
rozwiązaniach przedstawionych i określonych podczas dialogu. Oferty te
zawierają wszystkie elementy wymagane i niezbędne do realizacji projektu. 7.
Instytucje zamawiające oceniają otrzymane oferty na
podstawie kryteriów udzielenia zamówienia określonych w ogłoszeniu o zamówieniu
lub w dokumencie opisowym. W razie potrzeby, w celu sfinalizowania zobowiązań
finansowych lub innych warunków umowy, instytucja zamawiająca może negocjować
ostateczne warunki umowy z oferentem, którego oferta została uznana za ofertę
najkorzystniejszą ekonomicznie zgodnie z art. 66 ust. 1 lit. a), o ile tego
rodzaju negocjacje nie skutkują modyfikacją zasadniczych aspektów oferty lub
zamówienia publicznego, w tym potrzeb i wymagań określonych w ogłoszeniu o
zamówieniu lub w dokumencie opisowym, ani nie stwarzają ryzyka zakłócenia
konkurencji bądź spowodowania dyskryminacji. 8.
Instytucje zamawiające mogą przewidzieć nagrody lub
płatności dla uczestników dialogu. Artykuł 29
Partnerstwo innowacyjne 1.
W partnerstwach innowacyjnych każdy wykonawca może
złożyć wniosek o dopuszczenie do udziału w odpowiedzi na ogłoszenie o
zamówieniu w kontekście utworzenia zorganizowanego partnerstwa na rzecz
opracowania produktu, usługi lub obiektów budowlanych o charakterze
innowacyjnym oraz późniejszego zakupu odpowiednich dostaw, usług lub robót
budowlanych, pod warunkiem że odpowiadają one uzgodnionym poziomom realizacji i
kosztom. 2.
Organizacja partnerstwa obejmuje kolejne etapy
zgodnie z kolejnością kroków w procesie badawczo-innowacyjnym, potencjalnie aż
do etapu wytworzenia produktu lub realizacji usług. W ramach partnerstwa
przewiduje się cele pośrednie, które ma osiągnąć partner, oraz płatność
wynagrodzenia w odpowiednich ratach. W oparciu o te cele instytucja zamawiająca
może po każdym etapie postanowić zakończyć partnerstwo i rozpocząć nowe
postępowanie o udzielenie zamówienia w odniesieniu do pozostałych etapów, pod
warunkiem że nabyła odpowiednie prawa własności intelektualnej. 3.
Zamówienia udziela się zgodnie z przepisami
dotyczącymi procedury konkurencyjnej z negocjacjami określonej w art. 27. Podczas kwalifikacji kandydatów instytucje
zamawiające zwracają szczególną uwagę na kryteria dotyczące zdolności i
doświadczenia oferentów w zakresie badań i rozwoju oraz opracowywania
innowacyjnych rozwiązań. Instytucje zamawiające mogą ograniczyć liczbę
odpowiednich kandydatów, których zaproszą do udziału w postępowaniu, zgodnie z
art. 64. Tylko wykonawcy zaproszeni przez instytucję
zamawiającą po dokonaniu oceny wymaganych informacji mogą przedkładać projekty
badawcze i innowacyjne mające na celu zaspokojenie potrzeb określonych przez
instytucję zamawiającą, które nie mogą zostać spełnione poprzez istniejące
rozwiązania. Zamówienia udziela się wyłącznie na podstawie kryterium
oferty najkorzystniejszej ekonomicznie zgodnie z art. 66 ust. 1 lit. a). 4.
Struktura partnerstwa oraz w szczególności czas
trwania i wartość poszczególnych etapów odzwierciedla stopień innowacyjności
proponowanego rozwiązania i kolejność działań badawczo-innowacyjnych
niezbędnych do opracowania innowacyjnego rozwiązania niedostępnego jeszcze na
rynku. Wartość i okres obowiązywania umowy na zakup dostaw, usług lub robót
budowlanych wynikających z partnerstwa muszą mieścić się w odpowiednich
granicach, biorąc pod uwagę konieczność zwrotu kosztów, w tym kosztów
poniesionych przy opracowywaniu innowacyjnego rozwiązania, oraz osiągnięcia
odpowiedniego zysku. Instytucje zamawiające nie stosują partnerstwa
innowacyjnego w sposób wykluczający, ograniczający lub zakłócający konkurencję. Artykuł 30
Stosowanie procedury negocjacyjnej bez uprzedniego ogłoszenia 1.
Państwa członkowskie mogą postanowić, że instytucje
zamawiające mogą udzielać zamówień publicznych w drodze procedury negocjacyjnej
bez uprzedniego ogłoszenia wyłącznie w przypadkach określonych w ust. 2–5. 2.
Procedurę negocjacyjną bez uprzedniego ogłoszenia
można przewidzieć dla zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i
usługi w każdym z następujących przypadków: a) jeżeli w toku postępowania w ramach
procedury otwartej lub procedury ograniczonej nie złożono żadnej oferty bądź
żadnej odpowiedniej oferty lub żadnego wniosku o dopuszczenie do udziału, o ile
pierwotne warunki zamówienia nie ulegają zasadniczym zmianom oraz pod warunkiem
że odpowiednia informacja zostanie przesłana Komisji lub krajowemu organowi
nadzoru wyznaczonemu zgodnie z art. 84, jeżeli tego zażądają; b) jeżeli celem zamówienia jest stworzenie
lub uzyskanie dzieła sztuki; c) jeżeli roboty budowlane, dostawy lub
usługi mogą zostać dostarczone wyłącznie przez określonego wykonawcę z jednego
z następujących powodów: (i) braku konkurencji ze względów
technicznych; (ii) ochrony wynikającej z patentów, praw
autorskich lub innych praw własności intelektualnej; (iii) ochrony wynikającej z innych praw
wyłącznych. Wyjątek ten ma zastosowanie wyłącznie w przypadku,
gdy nie istnieje inne rozsądne rozwiązanie alternatywne lub zastępcze, a brak
konkurencji nie jest wynikiem sztucznego zawężenia parametrów zamówienia; d) w zakresie, w jakim jest to absolutnie
niezbędne, jeżeli – ze względu na wystąpienie pilnej konieczności spowodowanej
siłą wyższą – terminy przewidziane dla procedury otwartej, procedury
ograniczonej lub procedury konkurencyjnej z negocjacjami nie mogą być
dotrzymane; okoliczności przywoływane w celu uzasadnienia pilnej konieczności
nie mogą być w żadnym wypadku wywołane przez instytucję zamawiającą. Do celów lit. a) ofertę uznaje się za
nieodpowiednią, jeżeli: –
jest nieprawidłowa lub niemożliwa do przyjęcia;
oraz –
jest całkowicie bez znaczenia dla zamówienia,
ponieważ nie jest w stanie zaspokoić potrzeb instytucji zamawiającej
określonych w dokumentach specyfikujących zamówienie. W szczególności ofertę uznaje się za
nieprawidłową, gdy jest niezgodna z dokumentami specyfikującymi zamówienie lub
gdy oferowane ceny są chronione przed zwykłymi mechanizmami konkurencji. W szczególności ofertę uznaje się za niemożliwą do
przyjęcia w każdym z następujących przypadków, gdy: a) wpłynęła po terminie; b) została złożona przez oferenta, który nie
posiada wymaganych kwalifikacji; c) jej cena przekracza budżet instytucji
zamawiającej ustalony przed rozpoczęciem postępowania o udzielenie zamówienia;
ten wcześniej ustalony budżet musi być udokumentowany na piśmie; d) została uznana za rażąco tanią zgodnie z
przepisami art. 69. 3.
Procedurę negocjacyjną bez uprzedniego ogłoszenia
można przewidzieć dla zamówień publicznych na dostawy: a) jeżeli przedmiotem zamówienia są produkty
wytwarzane jedynie do celów prac badawczych, doświadczalnych, naukowych lub
rozwojowych. Przepis ten nie obejmuje produkcji w ilościach służących
osiągnięciu rentowności ekonomicznej lub pokryciu kosztów badań i rozwoju; b) w przypadku dodatkowych dostaw
realizowanych przez pierwotnego dostawcę, których celem jest częściowe
wznowienie dostaw lub odnowienie instalacji bieżącego użytku, bądź zwiększenie
dostaw lub rozbudowa instalacji istniejących, jeżeli zmiana dostawcy
zobowiązywałaby instytucję zamawiającą do nabywania materiałów o innych
właściwościach technicznych, co powodowałoby niekompatybilność lub
nieproporcjonalnie duże trudności techniczne w użytkowaniu i utrzymaniu; okres
obowiązywania takich zamówień, a także zamówień powtarzających się, nie może,
co do zasady, przekraczać trzech lat; c) w odniesieniu do towarów notowanych i
nabywanych na giełdzie towarowej lub na innych podobnych giełdach, takich jak
giełdy energii elektrycznej; d) w odniesieniu do nabywania dostaw na
szczególnie korzystnych warunkach od dostawcy definitywnie likwidującego swoją
działalność lub od likwidatorów w postępowaniu upadłościowym, w wyniku układu z
wierzycielami lub podobnej procedury wynikającej z krajowych przepisów
ustawowych lub wykonawczych. 4.
Procedurę negocjacyjną bez uprzedniego ogłoszenia
można przewidzieć dla zamówień publicznych na usługi, jeżeli dane zamówienie
następuje po przeprowadzeniu konkursu zorganizowanego zgodnie z przepisami
niniejszej dyrektywy i ma zostać udzielone, zgodnie z mającymi zastosowanie
zasadami, zwycięzcy lub jednemu ze zwycięzców konkursu; W tym drugim przypadku
wszyscy zwycięzcy konkursu muszą zostać zaproszeni do udziału w negocjacjach. 5.
Procedurę negocjacyjną bez uprzedniego ogłoszenia
można przewidzieć dla nowych robót budowlanych lub usług polegających na
powtórzeniu podobnych robót lub usług powierzonych wykonawcy, któremu ta sama
instytucja zamawiająca udzieliła pierwotnego zamówienia, pod warunkiem że takie
roboty budowlane lub usługi pozostają w zgodności z podstawowym projektem, na
który udzielono pierwotnego zamówienia na podstawie jednej z procedur zgodnie z
art. 24 ust. 1. Podstawowy projekt musi wskazywać zakres ewentualnych
dodatkowych robót budowlanych lub usług oraz warunki, na jakich będą udzielane
te zamówienia. Możliwość zastosowania tej procedury musi być
wskazana w zaproszeniu do ubiegania się o realizację pierwszego projektu, a
całkowita szacunkowa wartość dalszych robót budowlanych lub usług musi zostać
uwzględniona przez instytucję zamawiającą w zakresie stosowania przez nią
przepisów art. 4. Procedura ta może być stosowana wyłącznie w
okresie trzech lat od chwili zawarcia pierwotnej umowy. ROZDZIAŁ II
Techniki i instrumenty w zakresie zamówień elektronicznych i zagregowanych Artykuł 31
Umowy ramowe 1.
Instytucje zamawiające mogą zawierać umowy ramowe,
pod warunkiem że stosują procedury przewidziane w niniejszej dyrektywie. Umowa ramowa oznacza umowę zawartą pomiędzy co
najmniej jedną instytucją zamawiającą a co najmniej jednym wykonawcą, której
celem jest określenie warunków dotyczących zamówień, które zostaną udzielone w
danym okresie, w szczególności w odniesieniu do ceny oraz, w stosownych
przypadkach, przewidywanych ilości. Okres obowiązywania umowy ramowej nie przekracza
czterech lat, poza wyjątkowymi przypadkami, które są należycie uzasadnione, w
szczególności ze względu na przedmiot umowy ramowej. 2.
Zamówień opartych na umowie ramowej udziela się
zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym ustępie oraz w ust. 3 i 4. Procedury te mogą być stosowane wyłącznie pomiędzy
tymi instytucjami zamawiającymi, które wyraźnie wskazano w tym celu w
zaproszeniu do ubiegania się o zamówienie lub zaproszeniu do potwierdzenia
zainteresowania, a tymi wykonawcami, którzy byli pierwotnie stronami umowy
ramowej. Zamówienia oparte na umowie ramowej nie mogą w
żadnym wypadku powodować istotnych modyfikacji warunków określonych w danej
umowie ramowej, w szczególności w przypadku, o którym mowa w ust. 3. Instytucje zamawiające nie stosują umów ramowych w
sposób nieodpowiedni ani w sposób wykluczający, ograniczający lub zakłócający
konkurencję. 3.
W przypadku gdy umowę ramową zawiera się z jednym
wykonawcą, zamówień opartych na takiej umowie udziela się na warunkach w niej
określonych. Na potrzeby udzielania takich zamówień instytucje
zamawiające mogą na piśmie konsultować się z wykonawcą będącym stroną umowy
ramowej, żądając od niego, w razie potrzeby, uzupełnienia oferty. 4.
W przypadku gdy umowa ramowa zawierana jest z
więcej niż jednym wykonawcą, może być realizowana na jeden z dwóch poniższych
sposobów: a) zgodnie z warunkami umowy ramowej, bez
ponownego otwarcia zamówienia na konkurencję, w przypadku gdy w umowie tej
określono wszystkie warunki dotyczące realizacji przedmiotowych robót
budowlanych, usług i dostaw oraz obiektywne warunki wyłonienia wykonawcy
będącego stroną umowy ramowej, który je zrealizuje; te ostatnie warunki
wskazuje się w dokumentach specyfikujących zamówienie; b) poprzez ponowne otwarcie zamówienia na
konkurencję między wykonawcami będącymi stronami umowy ramowej, w przypadku gdy
nie wszystkie warunki dotyczące realizacji robót budowlanych, usług i dostaw
określono w umowie ramowej. 5.
Konkurencja, o której mowa w ust. 4 lit. b), opiera
się na tych samych warunkach, które stosowano na potrzeby zawarcia umowy
ramowej i, w razie potrzeby, na bardziej szczegółowo sprecyzowanych warunkach,
oraz, w stosownych przypadkach, na innych warunkach wskazanych w specyfikacji
umowy ramowej, zgodnie z następującą procedurą: a) w odniesieniu do każdego zamówienia,
które ma zostać udzielone, instytucje zamawiające konsultują się na piśmie z
wykonawcami zdolnymi do realizacji zamówienia; b) instytucje zamawiające wyznaczają termin
wystarczający, aby umożliwić złożenie ofert w odniesieniu do każdego
konkretnego zamówienia, uwzględniając czynniki takie jak złożoność przedmiotu
zamówienia oraz okres potrzebny do przesłania ofert; c) oferty składa się na piśmie, zaś ich
treść pozostaje poufna aż do upływu terminu przewidzianego na odpowiedź; d) instytucje zamawiające udzielają danego
zamówienia temu oferentowi, który złożył najlepszą ofertę w świetle kryteriów
udzielenia zamówienia określonych w specyfikacji umowy ramowej. Artykuł 32
Dynamiczne systemy zakupów 1.
W przypadku bieżących zakupów, których cechy, jako
ogólnie dostępnych na rynku, spełniają wymagania instytucji zamawiających,
instytucje zamawiające mogą stosować dynamiczny system zakupów. Dynamiczny
system zakupów jest realizowany jako w pełni elektroniczny proces, otwarty
przez cały swój okres ważności dla każdego wykonawcy, który spełnia kryteria
kwalifikacji. 2.
W celu udzielenia zamówień w ramach dynamicznego
systemu zakupów instytucje zamawiające przestrzegają zasad procedury
ograniczonej. Wszyscy kandydaci, którzy spełniają kryteria kwalifikacji, są
dopuszczani do udziału w systemie; liczba kandydatów dopuszczonych do udziału w
systemie nie jest ograniczana zgodnie z art. 64. Cała komunikacja w kontekście
dynamicznego systemu zakupów odbywa się wyłącznie za pomocą środków
elektronicznych zgodnie z art. 19 ust. 2–6. 3.
Na potrzeby udzielania zamówień w ramach
dynamicznego systemu zakupów instytucje zamawiające: a) publikują zaproszenie do ubiegania się o
zamówienie, zaznaczając wyraźnie, że dotyczy ono dynamicznego systemu zakupów; b) wskazują w specyfikacji co najmniej
charakter i przewidywaną ilość planowanych zakupów, jak również wszelkie
niezbędne informacje dotyczące systemu zakupów, wykorzystywanego sprzętu
elektronicznego oraz technicznych rozwiązań i specyfikacji dotyczących połączeń; c) przez cały okres ważności systemu oferują
nieograniczony, bezpośredni i pełny dostęp do specyfikacji i wszystkich
dokumentów dodatkowych zgodnie z art. 51. 4.
Instytucje zamawiające zapewniają każdemu
wykonawcy, w trakcie całego okresu obowiązywania dynamicznego systemu zakupów,
możliwość złożenia wniosku o dopuszczenie do udziału w systemie na warunkach, o
których mowa w ust. 2. Instytucje zamawiające dokonują oceny tych wniosków
zgodnie z kryteriami kwalifikacji w terminie 10 dni roboczych od ich otrzymania. Instytucja zamawiająca informuje wykonawcę, o
którym mowa w akapicie pierwszym, w najbliższym możliwym terminie o
dopuszczeniu lub niedopuszczeniu go do dynamicznego systemu zakupów. 5.
Instytucje zamawiające zapraszają wszystkich
kwalifikujących się uczestników do złożenia oferty na każde konkretne
zamówienie udzielane w ramach dynamicznego systemu zakupów zgodnie z art. 52. Udzielają one zamówienia oferentowi, który złożył
najlepszą ofertę w świetle kryteriów udzielenia zamówienia określonych w ogłoszeniu
o zamówieniu dotyczącym ustanowienia dynamicznego systemu zakupów lub, w
przypadku gdy wstępne ogłoszenie informacyjne stanowi zaproszenie do ubiegania
się o zamówienie, w zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania. Kryteria te
mogą, w stosownych przypadkach, zostać sformułowane bardziej precyzyjnie w
zaproszeniu do składania ofert. 6.
Instytucje zamawiające wskazują okres obowiązywania
dynamicznego systemu zakupów w zaproszeniu do ubiegania się o zamówienie.
Powiadamiają one Komisję o każdej zmianie okresu obowiązywania, używając
następujących formularzy standardowych: a) w przypadku zmiany okresu obowiązywania
bez zakończenia funkcjonowania systemu – formularz wykorzystanego pierwotnie na
potrzeby zaproszenia do ubiegania się o zamówienie dotyczącego dynamicznego
systemu zakupów; b) w przypadku zakończenia funkcjonowania
systemu – ogłoszenie o udzieleniu zamówienia, o którym mowa w art. 48. 7.
Zainteresowani wykonawcy oraz inni uczestnicy
dynamicznego systemu zakupów nie mogą być obciążani żadnymi opłatami. Artykuł 33
Aukcje elektroniczne 1.
Instytucje zamawiające mogą stosować aukcje
elektroniczne, w których przedstawiane są nowe, obniżane ceny lub nowe wartości
dotyczące niektórych elementów ofert. W tym celu instytucje zamawiające stosują
powtarzalny proces elektroniczny (aukcję elektroniczną), realizowany po
przeprowadzeniu wstępnej pełnej oceny ofert i umożliwiający ich klasyfikację za
pomocą metod automatycznej oceny. 2.
W przypadku procedury otwartej, procedury
ograniczonej lub procedury konkurencyjnej z negocjacjami instytucje zamawiające
mogą postanowić, że udzielenie zamówienia publicznego zostanie poprzedzone
aukcją elektroniczną, jeżeli można w sposób precyzyjny określić specyfikacje
ofertowe. Na tych samych warunkach aukcja elektroniczna może
zostać przeprowadzona w przypadku ponownego otwarcia zamówienia na konkurencję
pomiędzy stronami umowy ramowej, jak przewidziano w art. 31 ust. 4 lit. b),
oraz w przypadku otwarcia na konkurencję zamówień udzielanych w ramach
dynamicznego systemu zakupów, o którym mowa w art. 32. 3.
Aukcja elektroniczna jest oparta na jednym z
następujących kryteriów: a) wyłącznie na cenach, jeżeli zamówienia
udziela się na podstawie kryterium najniższego kosztu; b) na cenach oraz/lub nowych wartościach
aspektów ofert wskazanych w specyfikacji, jeżeli zamówienia udziela się na
podstawie kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie. 4.
Instytucje zamawiające, które postanawiają
przeprowadzić aukcję elektroniczną, podają tę informację w ogłoszeniu o
zamówieniu lub w zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania. Specyfikacja
powinna zawierać co najmniej informacje określone w załączniku VII. 5.
Przed przystąpieniem do aukcji elektronicznej
instytucje zamawiające dokonują pełnej wstępnej oceny ofert zgodnie z kryterium
lub kryteriami udzielenia zamówienia oraz przypisaną im wagą. Za dopuszczalne uznaje się oferty złożone przez
kwalifikujących się oferentów i zgodne ze specyfikacjami technicznymi. Wszyscy oferenci, którzy złożyli dopuszczalne
oferty, są zapraszani jednocześnie za pomocą środków elektronicznych do udziału
w aukcji elektronicznej przy użyciu połączeń zgodnie z instrukcjami zawartymi w
ogłoszeniu, w określonym dniu i o określonej godzinie. Aukcja elektroniczna
może zostać podzielona na kilka kolejnych etapów. Aukcja elektroniczna nie
rozpoczyna się wcześniej niż po upływie dwóch dni roboczych od daty wysłania
zaproszeń. 6.
Jeżeli zamówienia udziela się na podstawie
kryterium oferty najkorzystniejszej ekonomicznie, do zaproszenia dołącza się
również wynik pełnej oceny danej oferty, przeprowadzonej zgodnie z wagą
kryteriów, o której mowa w art. 66 ust. 5 akapit pierwszy. Zaproszenie wskazuje również formułę matematyczną,
która zostanie wykorzystana w aukcji elektronicznej do automatycznego tworzenia
kolejnych klasyfikacji na podstawie przedstawianych nowych cen lub wartości.
Formuła ta uwzględnia wagę przypisaną wszystkim kryteriom określonym w celu
ustalenia oferty najkorzystniejszej ekonomicznie, wskazanym w ogłoszeniu
stanowiącym zaproszenie do ubiegania się o zamówienie lub w specyfikacji. W tym
celu wszystkie przedziały są wcześniej sprowadzane do konkretnych wartości. W przypadku dopuszczenia ofert wariantowych
określa się odrębną formułę dla każdego wariantu. 7.
Na każdym etapie aukcji elektronicznej instytucje
zamawiające niezwłocznie przekazują wszystkim oferentom wystarczającą ilość
informacji, aby umożliwić im ustalenie swojej pozycji w klasyfikacji w dowolnym
momencie, oraz mogą podawać inne informacje dotyczące innych przedstawionych
cen lub wartości, jeżeli zostało to wcześniej określone, a także ogłaszać
liczbę uczestników konkretnego etapu aukcji. Jednak w żadnym wypadku nie mogą
one ujawniać tożsamości oferentów w trakcie żadnego z etapów aukcji
elektronicznej. 8.
Instytucje zamawiające zamykają aukcję
elektroniczną w jeden lub więcej z następujących sposobów: a) zgodnie z wcześniej określoną datą i
godziną; b) w przypadku gdy nie otrzymają żadnych
nowych cen lub nowych wartości spełniających wymagania dotyczące minimalnych
wysokości postąpień, pod warunkiem że określiły wcześniej dopuszczalny czas,
jaki może upłynąć od otrzymania ostatniej propozycji do zamknięcia aukcji
elektronicznej; c) w przypadku przeprowadzenia wcześniej
określonej liczby etapów aukcji. Jeżeli instytucje zamawiające podejmują decyzję o
zamknięciu aukcji elektronicznej zgodnie z lit. c), ewentualnie w połączeniu z
warunkami określonymi w lit. b), w zaproszeniu do udziału w aukcji wskazuje się
harmonogram dla każdego etapu aukcji. 9.
Po zamknięciu aukcji elektronicznej instytucje
zamawiające udzielają zamówienia zgodnie z art. 66 na podstawie wyników aukcji
elektronicznej. Artykuł 34
Katalogi elektroniczne 1.
W przypadku gdy instytucje zamawiające wymagają
stosowania środków komunikacji elektronicznej zgodnie z art. 19, mogą wymagać
przedstawienia ofert w formie katalogu elektronicznego. Państwa członkowskie mogą wprowadzić obowiązek
stosowania katalogów elektronicznych w związku z określonymi rodzajami
zamówień. Ofertom przedstawionym w formie katalogu
elektronicznego mogą towarzyszyć inne dokumenty uzupełniające ofertę. 2.
Katalogi elektroniczne są tworzone przez kandydatów
lub oferentów na potrzeby udziału w konkretnym postępowaniu o udzielenie
zamówienia zgodnie ze specyfikacjami technicznymi i formatem ustalonymi przez
instytucję zamawiającą. Ponadto katalogi elektroniczne muszą spełniać
wymagania dotyczące elektronicznych narzędzi komunikacji, jak również wszelkie
dodatkowe wymagania określone przez instytucję zamawiającą zgodnie z art. 19. 3.
W przypadku gdy przedstawienie ofert w formie
katalogów elektronicznych jest akceptowane lub wymagane, instytucja
zamawiająca: a) stwierdza to w ogłoszeniu o zamówieniu
lub, w przypadku gdy wstępne ogłoszenie informacyjne stanowi zaproszenie do
ubiegania się o zamówienie, w zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania; b) wskazuje w specyfikacji wszelkie
niezbędne informacje zgodnie z art. 19 ust. 5, dotyczące formatu,
wykorzystywanego sprzętu elektronicznego oraz technicznych rozwiązań i
specyfikacji dotyczących połączeń w odniesieniu do katalogu. 4.
W przypadku gdy po złożeniu ofert w postaci
katalogów elektronicznych umowa ramowa została zawarta z więcej niż jednym
wykonawcą, instytucje zamawiające mogą postanowić, że ponowne otwarcie
konkretnych zamówień na konkurencję odbywa się w oparciu o zaktualizowane
katalogi. W tym przypadku instytucje zamawiające stosują jedną z następujących
metod alternatywnych: a) zapraszają oferentów do ponownego
złożenia katalogów elektronicznych, dostosowanych do wymagań danego konkretnego
zamówienia; b) powiadamiają oferentów, że zamierzają
dokonać zgromadzenia informacji potrzebnych do utworzenia ofert dostosowanych
do wymagań danego konkretnego zamówienia z katalogów, które zostały już złożone
(zwanego dalej „selektywnym zebraniem”); pod warunkiem że o stosowaniu tej
metody poinformowano w dokumentach specyfikujących zamówienie dotyczących umowy
ramowej. 5.
W przypadku gdy instytucje zamawiające ponownie
otwierają konkretne zamówienia na konkurencję zgodnie z ust. 4 lit. b),
określają one datę i godzinę, kiedy zamierzają zebrać informacje potrzebne do
opracowania ofert dostosowanych do wymagań danego konkretnego zamówienia, oraz
zapewniają oferentom możliwość odmówienia zgody na takie zebranie informacji. Instytucje zamawiające zapewniają odpowiedni okres
pomiędzy powiadomieniem a faktycznym zebraniem informacji. Przed udzieleniem zamówienia instytucje
zamawiające przedstawiają danemu oferentowi zebrane informacje, aby dać mu
możliwość zakwestionowania lub potwierdzenia poprawności oferty opracowanej w
ten sposób. 6.
Instytucje zamawiające mogą udzielać zamówień w
oparciu o dynamiczny system zakupów poprzez selektywne zebranie, pod warunkiem
że wnioskowi o dopuszczenie do udziału w dynamicznym systemie zakupów
towarzyszy katalog elektroniczny zgodny ze specyfikacjami technicznymi i
formatem ustalonymi przez instytucję zamawiającą. Katalog ten jest następnie
uzupełniany przez kandydatów, gdy są oni powiadamiani, że instytucja
zamawiająca zamierza opracować oferty poprzez selektywne zebranie. Selektywne
zebranie przeprowadza się zgodnie z ust. 4 lit. b) i ust. 5. Artykuł 35
Scentralizowane działania zakupowe i centralne jednostki zakupujące 1.
Instytucje zamawiające mogą dokonywać zakupu robót
budowlanych, dostaw lub usług od centralnej jednostki zakupującej lub za jej
pośrednictwem. 2.
Państwa członkowskie zapewniają instytucjom
zamawiającym możliwość korzystania ze scentralizowanych działań zakupowych
oferowanych przez centralne jednostki zakupujące mające siedzibę w innym
państwie członkowskim. 3.
Instytucja zamawiająca wypełnia swoje obowiązki
wynikające z niniejszej dyrektywy, gdy dokonuje zamówień przez korzystanie ze
scentralizowanych działań zakupowych, w zakresie, w jakim dane postępowania o
udzielenie zamówienia i realizacja umowy są przeprowadzane samodzielnie przez
centralną jednostkę zamawiającą na wszystkich etapach – od publikacji
zaproszenia do ubiegania się o zamówienie do końca realizacji umowy lub umów
wynikających z postępowania. Jednak w przypadku gdy niektóre etapy postępowania
o udzielenie zamówienia lub realizacji umów wynikających z tego postępowania są
przeprowadzane przez daną instytucję zamawiającą, odpowiada ona nadal za
wypełnienie obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy w odniesieniu do
etapów, które przeprowadza. 4.
Wszystkie postępowania o udzielenie zamówienia
przeprowadzane przez centralną jednostkę zakupującą odbywają się z
wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej, zgodnie z wymogami art. 19. 5.
Instytucje zamawiające mogą, bez stosowania
procedur przewidzianych w niniejszej dyrektywie, dokonać wyboru centralnej
jednostki zakupującej w celu zapewnienia scentralizowanych działań zakupowych,
również w przypadku gdy centralna jednostka zakupująca otrzymuje za nie
wynagrodzenie. 6.
Centralne jednostki zakupujące zapewniają
dokumentację wszystkich transakcji przeprowadzanych w toku realizacji zamówień,
umów ramowych lub dynamicznych systemów zakupów, które są efektem ich
scentralizowanych działań zakupowych. Artykuł 36
Pomocnicze działania zakupowe Jednostki realizujące pomocnicze działania
zakupowe są wybierane zgodnie z procedurami udzielania zamówień określonymi w
niniejszej dyrektywie. Artykuł 37
Okazjonalne wspólne udzielanie zamówień 1.
Jedna instytucja zamawiająca lub więcej instytucji
zamawiających może zgodzić się na przeprowadzenie niektórych konkretnych
zamówień wspólnie. 2.
W przypadku gdy jedna instytucja zamawiająca
samodzielnie przeprowadza dane postępowanie o udzielenie zamówienia na
wszystkich jego etapach – od publikacji zaproszenia do ubiegania się o
zamówienie do końca realizacji umowy lub umów wynikających z tego postępowania,
wspomniana instytucja zamawiająca ponosi wyłączną odpowiedzialność za
wypełnienie obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy. Jednak w przypadku przeprowadzania postępowania o
udzielenie zamówienia i realizacji umów wynikających z tego postępowania przez
więcej niż jedną z uczestniczących instytucji zamawiających, każda z instytucji
zamawiających nadal odpowiada za wypełnianie obowiązków wynikających z
niniejszej dyrektywy w odniesieniu do etapów, które przeprowadza. Artykuł 38
Wspólne udzielanie zamówień przez instytucje zamawiające z różnych państw
członkowskich 1.
Nie naruszając przepisów art. 11, instytucje
zamawiające z różnych państw członkowskich mogą wspólnie udzielać zamówień
publicznych poprzez zastosowanie jednego ze sposobów opisanych w niniejszym artykule. 2.
Kilka instytucji zamawiających może dokonywać
zakupu robót budowlanych, dostaw lub usług od centralnej jednostki zakupującej
znajdującej się w innym państwie członkowskim lub za jej pośrednictwem. W takim
przypadku postępowanie o udzielenie zamówienia przeprowadza się zgodnie z
przepisami krajowymi państwa członkowskiego, w którym znajduje się centralna
jednostka zakupująca. 3.
Kilka instytucji zamawiających z różnych państw
członkowskich może wspólnie udzielać zamówienia publicznego. W takim przypadku
uczestniczące instytucje zamawiające zawierają porozumienie, w którym określa
się: a) przepisy krajowe, które mają zastosowanie
do postępowania o udzielenie zamówienia; b) wewnętrzną organizację postępowania o
udzielenie zamówienia, w tym kwestie zarządzania postępowaniem, podziału
obowiązków, podziału zamawianych robót budowlanych, dostaw lub usług oraz
zawarcia umów. Przy określaniu prawa krajowego mającego
zastosowanie zgodnie z lit. a) instytucje zamawiające mogą wybrać przepisy
krajowe dowolnego państwa członkowskiego, w którym znajduje się co najmniej
jedna z uczestniczących instytucji. 4.
W przypadku gdy kilka instytucji zamawiających z
różnych państw członkowskich utworzyło wspólny podmiot prawny, na przykład
europejskie ugrupowanie współpracy terytorialnej na mocy rozporządzenia (WE) nr
1082/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady[32] lub inny podmiot ustanowiony na mocy prawa
unijnego, uczestniczące instytucje zamawiające uzgadniają w drodze decyzji
właściwego organu mające zastosowanie przepisy regulujące udzielanie zamówień
obowiązujące w jednym z następujących państw członkowskich: a) przepisy krajowe państwa członkowskiego,
w którym wspólny podmiot prawny ma siedzibę statutową; b) przepisy krajowe państwa członkowskiego,
w którym wspólny podmiot prawny prowadzi swoją działalność. Porozumienie to może obowiązywać na czas
nieokreślony, jeśli jest umocowane w akcie ustanawiającym wspólny podmiot
prawny, bądź może być ograniczone do określonego okresu, określonych rodzajów
zamówień lub do jednego konkretnego zamówienia lub większej ich liczby. 5.
W przypadku braku porozumienia określającego mające
zastosowanie prawo zamówień publicznych przepisy krajowe regulujące udzielanie
zamówień określa się zgodnie z poniższymi zasadami: a) jeżeli jedna z uczestniczących instytucji
zamawiających przeprowadza postępowanie w imieniu pozostałych instytucji lub
zarządza tym postępowaniem, zastosowanie mają przepisy krajowe państwa
członkowskiego tej instytucji zamawiającej; b) jeżeli postępowanie nie jest
przeprowadzane przez jedną z uczestniczących instytucji zamawiających w imieniu
pozostałych instytucji ani nie jest przez nią zarządzane oraz (i) dotyczy zamówienia na roboty budowlane,
instytucje zamawiające stosują przepisy krajowe państwa członkowskiego, w
którym zlokalizowana jest największa część tych robót budowlanych; (ii) dotyczy zamówienia na usługi lub
dostawy, instytucje zamawiające stosują przepisy krajowe państwa
członkowskiego, w którym realizowana jest główna część tych usług lub dostaw; c) jeżeli niemożliwe jest określenie prawa
krajowego mającego zastosowanie zgodnie z lit. a) lub b), instytucje
zamawiające stosują przepisy krajowe państwa członkowskiego instytucji
zamawiającej, która ponosi największą część kosztów. 6.
W przypadku braku porozumienia określającego mające
zastosowanie prawo zamówień publicznych na podstawie ust. 4 przepisy krajowe
regulujące przeprowadzanie postępowań o udzielenie zamówienia przez wspólne
podmioty prawne ustanowione przez kilka instytucji zamawiających z różnych
państw członkowskich określa się zgodnie z poniższymi zasadami: a) jeżeli właściwy organ wspólnego podmiotu
prawnego przeprowadza postępowanie lub zarządza nim, zastosowanie mają przepisy
krajowe państwa członkowskiego, w którym podmiot prawny ma siedzibę statutową; b) jeżeli członek podmiotu prawnego
przeprowadza postępowanie lub zarządza nim w imieniu tego podmiotu prawnego,
zastosowanie mają zasady określone w ust. 5 lit. a) i b); c) jeżeli niemożliwe jest określenie
mającego zastosowanie prawa krajowego zgodnie z ust. 5 lit. a) i b), instytucje
zamawiające stosują przepisy krajowe państwa członkowskiego, w którym podmiot
prawny ma siedzibę statutową. 7.
Jedna instytucja zamawiająca lub więcej instytucji
zamawiających może udzielać poszczególnych zamówień na mocy umowy ramowej zawartej
przez instytucję zamawiającą znajdującą się w innym państwie członkowskim lub
wspólnie z tą instytucją, pod warunkiem że umowa ramowa zawiera szczegółowe
przepisy pozwalające odpowiedniej instytucji zamawiającej lub odpowiednim
instytucjom zamawiającym na udzielanie poszczególnych zamówień. 8.
Decyzje o udzieleniu zamówień publicznych w ramach
transgranicznych zamówień publicznych podlegają zwykłym mechanizmom odwoławczym
dostępnym na mocy mającego zastosowanie prawa krajowego. 9.
W celu umożliwienia efektywnego funkcjonowania
mechanizmów odwoławczych państwa członkowskie zapewniają pełne wykonywanie
decyzji organów odwoławczych w rozumieniu dyrektywy Rady 89/665/EWG[33],
znajdujących się w innych państwach członkowskich, w ich wewnętrznym porządku
prawnym, jeżeli decyzje te dotyczą instytucji zamawiających mających siedzibę
na ich terytorium i uczestniczących w odpowiednim postępowaniu o udzielenie
transgranicznego zamówienia publicznego. ROZDZIAŁ III
Przeprowadzenie postępowania Sekcja 1
Przygotowanie Artykuł 39
Wstępne konsultacje rynkowe 1.
Przed rozpoczęciem postępowania o udzielenie
zamówienia instytucje zamawiające mogą przeprowadzić konsultacje rynkowe, aby
ocenić strukturę, potencjał i zdolność rynku oraz poinformować wykonawców o
swoich planach zamówień i wymaganiach. W tym celu instytucje zamawiające mogą szukać lub
korzystać z porad struktur pomocy administracyjnej, osób trzecich lub
uczestników rynku, pod warunkiem że tego rodzaju doradztwo nie wyklucza
konkurencji i nie prowadzi do naruszenia zasad niedyskryminacji i
przejrzystości. 2.
Jeżeli kandydat, oferent lub przedsiębiorstwo
związane z kandydatem lub oferentem doradza instytucji zamawiającej lub w inny
sposób uczestniczy w przygotowaniu postępowania o udzielenie zamówienia,
instytucja zamawiająca podejmuje odpowiednie środki w celu zagwarantowania, że
udział danego kandydata lub oferenta nie zakłóca konkurencji. Wspomniane środki obejmują przekazywanie
pozostałym kandydatom lub oferentom wszelkich istotnych informacji wymienianych
w ramach lub w wyniku udziału kandydata lub oferenta w przygotowaniu
postępowania o udzielenie zamówienia oraz wyznaczanie odpowiednich terminów
składania ofert. Danego kandydata lub oferenta wyklucza się z udziału w
postępowaniu wyłącznie w przypadku, gdy nie ma innego sposobu zapewnienia
zgodności z obowiązkiem przestrzegania zasady równego traktowania. Przed każdym takim wyłączeniem kandydaci lub
oferenci muszą mieć możliwość udowodnienia, że ich udział w przygotowaniu
postępowania o udzielenie zamówienia nie jest w stanie zakłócić konkurencji.
Podjęte środki dokumentuje się w indywidualnym sprawozdaniu wymaganym zgodnie z
art. 85. Artykuł 40
Specyfikacje techniczne 1.
Specyfikacje techniczne, zdefiniowane w załączniku
VIII pkt 1, przedstawia się w dokumentach specyfikujących zamówienie. Precyzuje
się w nich wymagane cechy robót budowlanych, usług lub dostaw. Cechy te mogą również dotyczyć określonego procesu
produkcji lub realizacji wymaganych robót budowlanych, dostaw lub usług, lub
dowolnego innego etapu cyklu życia, o którym mowa w art. 2 pkt 22. Specyfikacje techniczne określają ponadto, czy
konieczne będzie przeniesienie praw własności intelektualnej. W przypadku wszystkich zamówień, których przedmiot
jest przeznaczony do użytku osób – zarówno ogółu społeczeństwa, jak i
pracowników instytucji zamawiającej – przedmiotowe specyfikacje techniczne
sporządza się, z wyjątkiem przypadków należycie uzasadnionych, w taki sposób,
aby uwzględnić kryteria dostępności dla osób niepełnosprawnych lub dostosowanie
projektu do potrzeb wszystkich użytkowników. W przypadku gdy obowiązkowe normy dostępności są
przyjmowane w drodze unijnego aktu ustawodawczego, specyfikacje techniczne
określa się – jeżeli chodzi o kryteria dostępności – przez odniesienie do tego
aktu. 2.
Specyfikacje techniczne muszą gwarantować równy
dostęp wykonawców do postępowania o udzielenie zamówienia i nie mogą tworzyć
nieuzasadnionych przeszkód dla otwarcia zamówienia publicznego na konkurencję. 3.
Bez uszczerbku dla obowiązujących krajowych reguł
technicznych, w zakresie, w jakim są one zbieżne z prawem unijnym, specyfikacje
techniczne formułuje się w jeden z poniższych sposobów: a) pod względem wymagań wydajnościowych lub
funkcjonalnych, w tym aspektów środowiskowych, pod warunkiem że parametry są
dostatecznie precyzyjne, aby umożliwić oferentom ustalenie przedmiotu
zamówienia, a instytucjom zamawiającym udzielenie zamówienia; b) poprzez odniesienie do specyfikacji
technicznych oraz, w kolejności preferencji, poprzez odniesienie do: norm
krajowych przenoszących normy europejskie, europejskich aprobat technicznych,
wspólnych specyfikacji technicznych, norm międzynarodowych, innych systemów
referencji technicznych ustanowionych przez europejskie organy normalizacyjne
lub – w przypadku ich braku – do norm krajowych, krajowych aprobat technicznych
lub krajowych specyfikacji technicznych dotyczących zasad projektowania,
wyliczeń i realizacji robót budowlanych oraz wykorzystania dostaw; każdemu
odniesieniu towarzyszą słowa „lub równoważne”; c) pod względem wymagań wydajnościowych lub
funkcjonalnych, o których mowa w lit. a), z odniesieniem do specyfikacji
technicznych wymienionych w lit. b) stanowiących środek domniemania zgodności z
tego rodzaju wymaganiami wydajnościowymi lub funkcjonalnymi; d) poprzez odniesienie do specyfikacji
technicznych wymienionych w lit. b) w zakresie określonych cech oraz poprzez
odniesienie do wymagań wydajnościowych lub funkcjonalnych, o których mowa w
lit. a), w zakresie innych cech. 4.
Jeżeli nie uzasadnia tego przedmiot zamówienia,
specyfikacje techniczne nie zawierają odniesienia do konkretnej marki lub
źródła, ani do szczególnego procesu, ani do znaku handlowego, patentu, typu
bądź konkretnego pochodzenia lub produkcji, które mogłoby prowadzić do
uprzywilejowania lub wyeliminowania pewnych przedsiębiorstw lub produktów. W
wyjątkowych przypadkach dopuszcza się stosowanie takich odniesień, jeżeli
niemożliwe jest opisanie przedmiotu zamówienia w wystarczająco precyzyjny i
zrozumiały sposób zgodnie z ust. 3. Takim odniesieniom towarzyszą słowa „lub
równoważne”. 5.
W przypadku gdy instytucja zamawiająca korzysta z
możliwości zastosowania odniesienia do specyfikacji, o których mowa w ust. 3
lit. b), nie może ona odrzucić oferty na podstawie faktu, iż roboty budowlane,
dostawy i usługi będące przedmiotem oferty nie są zgodne ze specyfikacjami, do
których się ona odnosi, jeżeli oferent w odpowiedni sposób udowodni w swojej
ofercie za pomocą dowolnych odpowiednich środków, w tym za pomocą środków
dowodowych, o których mowa w art. 42, że proponowane przez niego rozwiązania w
równoważnym stopniu spełniają wymagania określone w specyfikacjach
technicznych. 6.
W przypadku gdy instytucja zamawiająca korzysta z
możliwości przewidzianej w ust. 3 lit. a) w zakresie sformułowania specyfikacji
technicznych pod względem wymagań wydajnościowych lub funkcjonalnych, nie może
ona odrzucić oferty na roboty budowlane, dostawy lub usługi zgodnej z normą
krajową przenoszącą normę europejską, z europejską aprobatą techniczną, ze
wspólną specyfikacją techniczną, z normą międzynarodową lub z systemem
referencji technicznych ustanowionym przez europejski organ normalizacyjny,
jeżeli powyższe specyfikacje odpowiadają wymaganiom wydajnościowym lub
funkcjonalnym określonym przez tę instytucję zamawiającą. W swojej ofercie oferent musi uzasadnić za pomocą
wszelkich odpowiednich środków, w tym za pomocą środków, o których mowa w art. 42,
że obiekty budowlane, dostawy lub usługi zgodne z normą spełniają wymagania
wydajnościowe lub funkcjonalne określone przez instytucję zamawiającą. Artykuł 41
Etykiety 1.
W przypadku gdy instytucje zamawiające określają
cechy środowiskowe, społeczne lub inne cechy obiektów budowlanych, usług lub
dostaw pod względem wymagań wydajnościowych lub funkcjonalnych, o których mowa
w art. 40 ust. 3 lit. a), mogą one wymagać, aby te obiekty budowlane, usługi
lub dostawy były opatrzone określoną etykietą, pod warunkiem że spełnione są
wszystkie następujące warunki: a) wymagania w zakresie etykiet dotyczą
wyłącznie cech, które są związane z przedmiotem zamówienia, i są odpowiednie
dla określenia cech robót budowlanych, dostaw lub usług będących przedmiotem
zamówienia; b) wymagania w zakresie etykiet opracowuje
się na podstawie danych naukowych lub na podstawie innych kryteriów obiektywnie
możliwych do sprawdzenia i niedyskryminacyjnych; c) etykiety są przyjmowane w drodze otwartej
i przejrzystej procedury, w której mogą uczestniczyć wszystkie zainteresowane
podmioty, w tym instytucje rządowe, konsumenci, producenci, dystrybutorzy oraz
organizacje zajmujące się ochroną środowiska; d) etykiety są dostępne dla wszystkich
zainteresowanych stron; e) kryteria dotyczące etykiety są określane
przez osobę trzecią, która jest niezależna od wykonawcy ubiegającego się o
etykietę. Instytucje zamawiające, które wymagają posiadania
określonej etykiety, akceptują wszystkie równoważne etykiety, które spełniają
wymagania etykiety wskazanej przez instytucje zamawiające. W przypadku
produktów, które nie są opatrzone etykietą, instytucje zamawiające akceptują
również dokumentację techniczną producenta lub inne odpowiednie środki
dowodowe. 2.
Jeżeli etykieta spełnia warunki przewidziane w ust.
1 lit. b), c), d) i e), lecz określa również wymagania niezwiązane z
przedmiotem zamówienia, instytucje zamawiające mogą określić specyfikacje
techniczne poprzez odniesienie do tych szczegółowych specyfikacji dotyczących
danej etykiety lub, w razie potrzeby, ich części, które są związane z
przedmiotem zamówienia i są odpowiednie dla określenia cech tego przedmiotu. Artykuł 42
Raporty z testów, certyfikacja i inne środki dowodowe 1.
Instytucje zamawiające mogą wymagać od wykonawców
przedstawienia raportu z testów opracowanego przez uznany organ lub certyfikatu
wystawionego przez taki organ jako środka dowodowego potwierdzającego zgodność
ze specyfikacjami technicznymi. W przypadku gdy instytucje zamawiające wymagają
przedstawienia certyfikatów sporządzonych przez uznane organy, potwierdzających
zgodność z daną specyfikacją techniczną, instytucje zamawiające akceptują
również certyfikaty wystawione przez inne równoważne uznane organy. 2.
Instytucje zamawiające akceptują również
odpowiednie środki dowodowe inne niż wymienione w ust. 1, takie jak
dokumentacja techniczna producenta, w przypadku gdy dany wykonawca nie ma
dostępu do certyfikatów lub raportów z testów, o których mowa w ust. 1, ani
możliwości ich uzyskania w odpowiednim terminie. 3.
„Uznane organy” w rozumieniu ust. 1 niniejszego
artykułu oznaczają laboratoria testowe i kalibracyjne oraz wszelkie jednostki
certyfikujące i kontrolujące akredytowane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008[34]. 4.
Państwa członkowskie udostępniają innym państwom
członkowskim na ich wniosek wszelkie informacje związane z dowodami i
dokumentami przedstawianymi zgodnie z art. 40 ust. 6, art. 41 oraz ust. 1, 2 i 3
niniejszego artykułu w celu udowodnienia zgodności z wymaganiami technicznymi.
Właściwe organy państwa członkowskiego prowadzenia działalności przekazują te
informacje zgodnie z art. 88. Artykuł 43
Oferty wariantowe 1.
Instytucje zamawiające mogą zezwolić oferentom na
składanie ofert wariantowych. W ogłoszeniu o zamówieniu lub, w przypadku gdy
wstępne ogłoszenie informacyjne stanowi zaproszenie do ubiegania się o
zamówienie, w zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania wskazują one, czy
dopuszczają składanie ofert wariantowych. Bez takiego wskazania składanie ofert
wariantowych nie jest dopuszczalne. 2.
Instytucje zamawiające dopuszczające składanie
ofert wariantowych określają w dokumentach specyfikujących zamówienie minimalne
wymagania, jakie muszą spełniać warianty, oraz wszelkie szczególne wymagania
dotyczące ich przedstawienia. Zapewniają również możliwość praktycznego
stosowania wybranych kryteriów udzielenia zamówienia do ofert wariantowych
spełniających te minimalne wymagania, a także do zgodnych z wymaganiami ofert,
które nie mają charakteru wariantowego. 3.
Rozpatrywane są jedynie oferty wariantowe
spełniające minimalne wymagania określone przez instytucje zamawiające. W postępowaniach o udzielenie zamówienia
publicznego na dostawy lub usługi instytucje zamawiające, które dopuściły
składanie ofert wariantowych, nie odrzucają wariantu wyłącznie na podstawie
faktu, że jego wybór prowadziłby do udzielenia zamówienia na usługi zamiast
zamówienia publicznego na dostawy albo do udzielenia zamówienia na dostawy
zamiast zamówienia publicznego na usługi. Artykuł 44
Podział zamówień na części 1.
Zamówienia publiczne można dzielić na jednorodne
lub niejednorodne części. Jeżeli instytucja zamawiająca nie uważa za właściwe
podziału na części zamówienia, którego wartość, ustalona zgodnie z art. 5, jest
równa progom przewidzianym w art. 4 lub większa, ale nie mniejsza niż 500 000
EUR, przedstawia w ogłoszeniu o zamówieniu lub w zaproszeniu do potwierdzenia
zainteresowania konkretne wyjaśnienie swoich powodów. W ogłoszeniu o zamówieniu lub w zaproszeniu do
potwierdzenia zainteresowania instytucje zamawiające wskazują, czy oferty mają
być ograniczone tylko do jednej lub większej liczby części. 2.
Nawet jeżeli wskazano, że możliwe jest złożenie
ofert w odniesieniu do wszystkich części zamówienia, instytucje zamawiające
mogą ograniczyć liczbę części zamówienia, które można przyznać jednemu
oferentowi, pod warunkiem że w ogłoszeniu o zamówieniu lub w zaproszeniu do
potwierdzenia zainteresowania określona jest maksymalna liczba tych części.
Instytucje zamawiające ustalają i wskazują w dokumentach specyfikujących
zamówienie obiektywne i niedyskryminacyjne kryteria lub zasady udzielania
poszczególnych części zamówienia, jeżeli zastosowanie wybranych kryteriów
udzielenia zamówienia prowadziłoby do przyznania jednemu oferentowi większej
liczby części niż wynosi ich maksymalna liczba. 3.
W przypadku gdy więcej niż jedna część zamówienia
może być udzielona temu samemu oferentowi, instytucje zamawiające mogą
postanowić, że zawrą odrębną umowę dla każdej z części albo jedną lub więcej
umów obejmujących kilka lub wszystkie części. Instytucje zamawiające określają w dokumentach
specyfikujących zamówienie, czy zastrzegają sobie prawo do dokonania takiego
wyboru, a jeśli tak, to które części zamówienia mogą być grupowane w ramach
jednej umowy. Instytucje zamawiające najpierw ustalają oferty,
które w największym stopniu spełniają kryteria udzielenia zamówienia określone
zgodnie z art. 66 w odniesieniu do każdej poszczególnej części zamówienia. Mogą
one zawrzeć umowę na więcej niż jedną część zamówienia z oferentem, który nie
został sklasyfikowany na pierwszym miejscu w odniesieniu do wszystkich
poszczególnych części objętych tą umową, pod warunkiem że kryteria udzielenia
zamówienia określone zgodnie z art. 66 są w większym stopniu spełnione w
odniesieniu do wszystkich części zamówienia objętych tą umową. Instytucje
zamawiające określają w dokumentach specyfikujących zamówienie metody, jakie
zamierzają wykorzystać, aby dokonać takiego porównania. Tego rodzaju metody
muszą być przejrzyste, obiektywne i niedyskryminacyjne. 4.
Instytucje zamawiające mogą wymagać, aby wszyscy
wykonawcy koordynowali swoje działania pod kierunkiem wykonawcy, któremu
udzielono części zamówienia obejmującej koordynację całego projektu lub jego
odpowiednich części. Artykuł 45
Wyznaczanie terminów 1.
Podczas wyznaczania terminów składania ofert i
wniosków o dopuszczenie do udziału instytucje zamawiające uwzględniają
złożoność zamówienia oraz czas potrzebny do sporządzenia ofert, bez uszczerbku
dla terminów minimalnych określonych w art. 24–30. 2.
W przypadku gdy oferty mogą zostać złożone jedynie
po odbyciu wizyty na miejscu albo po dokonaniu na miejscu sprawdzenia
dokumentów uzupełniających dokumenty specyfikujące zamówienie, terminy
składania ofert przedłuża się tak, aby wszyscy zainteresowani wykonawcy mogli
uzyskać informacje niezbędne do sporządzenia ofert. Sekcja 2
Publikacja i przejrzystość Artykuł 46
Wstępne ogłoszenie informacyjne 1. Instytucje zamawiające mogą
poinformować o swoich zamiarach odnośnie do planowanych zamówień poprzez
publikację wstępnego ogłoszenia informacyjnego tak szybko, jak to możliwe po
rozpoczęciu roku budżetowego. Ogłoszenia te zawierają informacje określone w
załączniku VI część B sekcja I. Są one publikowane przez Komisję albo przez
instytucje zamawiające na ich profilach nabywcy zgodnie z załącznikiem IX pkt 2
lit. b). Jeżeli ogłoszenie jest publikowane przez instytucję zamawiającą na jej
profilu nabywcy, przesyła ona ogłoszenie o publikacji na swoim profilu nabywcy
zgodnie z załącznikiem IX pkt 3. 2. W przypadku procedury
ograniczonej oraz procedury konkurencyjnej z negocjacjami instytucje
zamawiające administracji niższego szczebla mogą wykorzystywać wstępne
ogłoszenie informacyjne jako zaproszenie do ubiegania się o zamówienie zgodnie
z art. 24 ust. 2, pod warunkiem że ogłoszenie to spełnia wszystkie następujące
warunki: a) odnosi się wyraźnie do dostaw, robót
budowlanych lub usług będących przedmiotem zamówienia, które ma zostać
udzielone; b) zawiera informację, że zamówienie zostanie
udzielone w drodze procedury ograniczonej lub procedury konkurencyjnej z
negocjacjami bez dalszej publikacji zaproszenia do ubiegania się o zamówienie,
oraz zawiera zaproszenie dla zainteresowanych wykonawców do wyrażenia
zainteresowania udziałem na piśmie; c) zawiera, oprócz informacji określonych w
załączniku VI część B sekcja I, informacje określone w załączniku VI część B
sekcja II; d) zostało opublikowane nie więcej niż
dwanaście miesięcy przed datą wysłania zaproszenia, o którym mowa w art. 52
ust. 1. Takich ogłoszeń nie publikuje się na profilu
nabywcy. Artykuł 47
Ogłoszenie o zamówieniu Wszystkie instytucje zamawiające mogą
wykorzystywać ogłoszenia o zamówieniu jako zaproszenie do ubiegania się o
zamówienie w ramach wszystkich procedur. Ogłoszenia te zawierają informacje
określone w załączniku VI część C i są publikowane zgodnie z art. 49. Artykuł 48
Ogłoszenie o udzieleniu zamówienia 1.
Instytucje zamawiające przesyłają ogłoszenie o
udzieleniu zamówienia dotyczące wyników postępowania o udzielenie zamówienia
nie później niż w terminie 48 dni od udzielenia zamówienia lub zawarcia umowy
ramowej. Ogłoszenia te zawierają informacje określone w
załączniku VI część D i są publikowane zgodnie z art. 49. 2.
W przypadku gdy zaproszenie do ubiegania się o zamówienie
zostało dokonane w formie wstępnego ogłoszenia informacyjnego, a instytucja
zamawiająca nie zamierza udzielić dalszych zamówień w ciągu 12 miesięcy
objętych wstępnym ogłoszeniem informacyjnym, ogłoszenie o udzieleniu zamówienia
zawiera wyraźne wskazanie tego faktu. W przypadku umów ramowych zawartych zgodnie z art.
31 instytucje zamawiające nie są zobowiązane do przesyłania ogłoszeń o wynikach
postępowania o udzielenie zamówienia dla każdego zamówienia opartego na takiej
umowie. 3.
Instytucje zamawiające przesyłają ogłoszenie o
wynikach postępowania o udzielenie zamówienia w ramach dynamicznego systemu
zakupów w terminie 48 dni od udzielenia każdego zamówienia. Mogą one jednak
grupować takie ogłoszenia kwartalnie. W takim przypadku zgrupowane ogłoszenia
przesyła się w terminie 48 dni od zakończenia każdego kwartału. 4.
Z publikacji można wyłączyć pewne informacje
dotyczące udzielonych zamówień lub zawartych umów ramowych, jeżeli ich
ujawnienie mogłoby utrudnić stosowanie przepisów prawa lub byłoby sprzeczne z
interesem publicznym, mogłoby zaszkodzić uzasadnionym interesom handlowym
wykonawców publicznych lub prywatnych, bądź mogłoby zaszkodzić uczciwej
konkurencji pomiędzy nimi. Artykuł 49
Forma i sposób publikacji ogłoszeń 1.
Ogłoszenia, o których mowa w art. 46, 47 i 48,
zawierają informacje określone w załączniku VI według formatu standardowych
formularzy, w tym standardowych formularzy sprostowań. Komisja ustanawia wspomniane standardowe
formularze. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o
której mowa w art. 91. 2.
Ogłoszenia, o których mowa w art. 46, 47 i 48, są
sporządzane i przesyłane Komisji za pomocą środków elektronicznych oraz
publikowane zgodnie z załącznikiem IX. Ogłoszenia są publikowane nie później
niż w terminie pięciu dni od daty ich wysłania. Koszty publikacji ogłoszeń
przez Komisję ponosi Unia. 3.
Ogłoszenia, o których mowa w art. 46 ust. 2 i art. 47,
są publikowane w całości w jednym z języków urzędowych Unii, wybranym przez
instytucję zamawiającą. Ta wersja językowa stanowi jedyny autentyczny tekst
ogłoszenia. Streszczenie obejmujące istotne elementy każdego ogłoszenia
publikuje się w pozostałych językach urzędowych. 4.
Komisja dopilnowuje, aby pełny tekst i streszczenie
wstępnych ogłoszeń informacyjnych, o których mowa w art. 46 ust. 2, a także
zaproszeń do ubiegania się o zamówienie dotyczących ustanowienia dynamicznego
systemu zakupów, o których mowa w art. 32 ust. 3 lit. a, były stale
publikowane: a) w przypadku wstępnych ogłoszeń
informacyjnych – przez okres 12 miesięcy lub do otrzymania ogłoszenia o
udzieleniu zamówienia zgodnie z art. 48, w którym zaznacza się, że w ciągu 12
miesięcy objętych zaproszeniem do ubiegania się o zamówienie nie będą udzielane
dalsze zamówienia; b) w przypadku zaproszeń do ubiegania się o
zamówienie dotyczących ustanowienia dynamicznego systemu zakupów – przez okres
ważności dynamicznego systemu zakupów. 5.
Instytucje zamawiające muszą być w stanie udowodnić
daty wysłania ogłoszeń. Komisja przekazuje instytucji zamawiającej
potwierdzenie otrzymania ogłoszenia i opublikowania przesłanych informacji,
podając datę takiej publikacji. Potwierdzenie to stanowi dowód publikacji. 6.
Instytucje zamawiające mogą publikować ogłoszenia o
zamówieniach publicznych, które nie podlegają wymogom publikacji określonym w
niniejszej dyrektywie, pod warunkiem że ogłoszenia te przesyłane są Komisji za
pomocą środków elektronicznych zgodnie z formatem i procedurami przesyłania
wskazanymi w załączniku IX. Artykuł 50
Publikacja na poziomie krajowym 1.
Ogłoszeń, o których mowa w art. 46, 47 i 48, oraz
informacji w nich zawartych nie można publikować na poziomie krajowym przed
publikacją wynikającą z art. 49. 2.
Ogłoszenia publikowane na poziomie krajowym nie
mogą zawierać informacji innych niż informacje zawarte w ogłoszeniach przesłanych
Komisji lub opublikowanych na profilu nabywcy, lecz muszą wskazywać datę
wysłania ogłoszenia do Komisji lub jego publikacji na profilu nabywcy. 3.
Wstępne ogłoszenia informacyjne nie mogą być
publikowane na profilu nabywcy przed wysłaniem do Komisji ogłoszenia o ich
publikacji w takiej formie. Wskazują one datę tego wysłania ogłoszenia. Artykuł 51
Dostępność w formie elektronicznej dokumentów specyfikujących zamówienie 1.
Instytucje zamawiające zapewniają nieograniczony,
pełny, bezpośredni i bezpłatny dostęp, za pomocą środków elektronicznych, do
dokumentów specyfikujących zamówienie, od daty publikacji ogłoszenia zgodnie z
art. 49 lub od daty wysłania zaproszenia do potwierdzenia zainteresowania. W
tekście ogłoszenia lub zaproszenia do potwierdzenia zainteresowania podaje się
adres strony internetowej, na której dostępne są te dokumenty. 2.
Pod warunkiem wystąpienia z wnioskiem w odpowiednim
czasie instytucje zamawiające lub właściwe jednostki dostarczają informacje
dodatkowe związane ze specyfikacjami oraz wszelkie dokumenty uzupełniające nie
później niż na sześć dni przed terminem składania ofert. W przypadku procedury
przyspieszonej, której dotyczy art. 25 ust. 3 i art. 26 ust. 5, termin ten
wynosi cztery dni. Artykuł 52
Zaproszenie do składania ofert lub udziału w dialogu; zaproszenie do
potwierdzenia zainteresowania 1.
W procedurze ograniczonej, dialogu konkurencyjnym,
partnerstwie innowacyjnym oraz procedurze konkurencyjnej z negocjacjami
instytucje zamawiające zapraszają równocześnie, na piśmie, zakwalifikowanych
kandydatów do składania ofert lub, w przypadku dialogu konkurencyjnego, do
udziału w dialogu. W przypadku gdy wstępne ogłoszenie informacyjne
stanowi zaproszenie do ubiegania się o zamówienie zgodnie z art. 46 ust. 2,
instytucje zamawiające zapraszają równocześnie, na piśmie, wykonawców, którzy
wyrazili swoje zainteresowanie, do potwierdzenia dalszego zainteresowania. 2.
Zaproszenia, o których mowa w ust. 1, zawierają
odniesienie do adresu elektronicznego, pod którym za pomocą środków
elektronicznych zostały bezpośrednio udostępnione specyfikacje lub dokument
opisowy oraz wszelkie inne dokumenty uzupełniające. Ponadto zaproszenia te
zawierają informacje określone w załączniku X. Artykuł 53
Informowanie kandydatów i oferentów 1.
Tak szybko, jak to możliwe, instytucje zamawiające
informują wszystkich kandydatów i oferentów o podjętych decyzjach dotyczących
zawarcia umowy ramowej, udzielenia zamówienia lub dopuszczenia do dynamicznego
systemu zakupów, w tym także o powodach podjęcia decyzji o niezawieraniu umowy ramowej,
o nieudzieleniu zamówienia, dla którego opublikowano zaproszenie do ubiegania
się o zamówienie, o ponownym wszczęciu postępowania lub o nierealizowaniu
dynamicznego systemu zakupów. 2.
Na wniosek zainteresowanej strony, instytucja
zamawiająca informuje tak szybko, jak to możliwe, a w każdym razie w terminie 15
dni od otrzymania pisemnego wniosku: a) każdego niewybranego kandydata o powodach
odrzucenia jego wniosku o dopuszczenie do udziału; b) każdego niewybranego oferenta o powodach
odrzucenia jego oferty, w tym – w przypadkach określonych w art. 40 ust. 5 i 6
– o powodach decyzji o braku równoważności lub decyzji stanowiącej, że roboty
budowlane, dostawy lub usługi nie spełniają wymagań wydajnościowych lub
funkcjonalnych; c) każdego oferenta, który złożył
dopuszczalną ofertę, o cechach i odpowiednich przewagach oferty, która została
wybrana, jak również o nazwie/imieniu i nazwisku zwycięskiego oferenta lub
nazwach/imionach i nazwiskach stron umowy ramowej; d) każdego oferenta, który złożył
dopuszczalną ofertę, o przebiegu i postępie negocjacji i dialogu z oferentami. 3.
Instytucje zamawiające mogą podjąć decyzję o
nieudzielaniu pewnych informacji, o których mowa w ust. 1, dotyczących
udzielanego zamówienia, zawieranej umowy ramowej lub dopuszczenia do udziału w
dynamicznym systemie zakupów, jeżeli ich ujawnienie mogłoby utrudnić stosowanie
przepisów prawa lub byłoby sprzeczne z interesem publicznym, mogłoby szkodzić
uzasadnionym interesom handlowym wykonawców publicznych lub prywatnych, bądź
mogłoby zaszkodzić uczciwej konkurencji pomiędzy nimi. Sekcja 3
Wybór uczestników oraz udzielenie zamówienia Artykuł 54
Zasady ogólne 1.
Zamówień udziela się na podstawie kryteriów
określonych w art. 66–69, pod warunkiem że spełnione są łącznie następujące
warunki: a) oferta jest zgodna z wymaganiami,
warunkami i kryteriami określonymi w ogłoszeniu o zamówieniu lub w zaproszeniu
do potwierdzenia zainteresowania oraz w dokumentach specyfikujących zamówienie,
z uwzględnieniem art. 43; b) oferta pochodzi od oferenta, który nie
został wykluczony zgodnie z art. 21 i 55, oraz spełnia kryteria kwalifikacji
określone przez instytucję zamawiającą zgodnie z art. 56, a także, w stosownych
przypadkach, niedyskryminacyjne zasady i kryteria, o których mowa w art. 64. 2.
Instytucje zamawiające mogą podjąć decyzję o
nieudzieleniu zamówienia oferentowi, który złożył najlepszą ofertę, jeżeli
ustalą, że oferta ta nie jest zgodna, co najmniej w równoważny sposób, z
obowiązkami wynikającymi z prawodawstwa Unii w dziedzinie prawa socjalnego i
prawa pracy lub prawa ochrony środowiska bądź z przepisów międzynarodowego
prawa socjalnego i prawa ochrony środowiska wymienionych w załączniku XI. 3.
W procedurze otwartej instytucje zamawiające mogą
podjąć decyzję o rozpatrzeniu ofert przed weryfikacją spełnienia kryteriów
kwalifikacji, pod warunkiem że przestrzegają odpowiednich przepisów niniejszej
sekcji, w szczególności zasady, że zamówienia nie udziela się oferentowi, który
powinien zostać wykluczony na podstawie art. 55 lub nie spełnia kryteriów
kwalifikacji określonych przez instytucję zamawiającą, zgodnie z podsekcją 1
niniejszej sekcji. 4.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów
delegowanych zgodnie z art. 89 w celu zmiany wykazu w załączniku XI,
jeżeli jest to konieczne ze względu na zawarcie nowych umów międzynarodowych
lub modyfikację obowiązujących umów międzynarodowych. Podsekcja 1
Kryteria kwalifikacji podmiotowej Artykuł 55
Podstawy wykluczenia 1.
Z udziału w zamówieniu publicznym wyklucza się
każdego kandydata lub oferenta, w stosunku do którego wydany został prawomocny
wyrok z powodu dopuszczenia się jednego z następujących czynów: a) udziału w organizacji przestępczej,
zgodnie z definicją takiej organizacji zawartą w art. 2 ust. 1 decyzji ramowej
Rady 2008/841/WSiSW[35]; b) korupcji, zgodnie z definicją zawartą w
art. 3 Konwencji w sprawie zwalczania korupcji urzędników Wspólnot Europejskich
i urzędników państw członkowskich Unii Europejskiej[36] i art. 2
decyzji ramowej Rady 2003/568/WSiSW[37],
jak również korupcji zdefiniowanej w prawie krajowym państwa instytucji
zamawiającej lub wykonawcy; c) nadużycia finansowego w rozumieniu art. 1
Konwencji w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich[38]; d) przestępstw terrorystycznych lub
przestępstw związanych z działalnością terrorystyczną, zgodnie z definicją
zawartą odpowiednio w art. 1 i 3 decyzji ramowej 2002/475/WSiSW[39], bądź
podżegania do popełnienia przestępstwa, pomocnictwa, współsprawstwa lub
usiłowania, o czym mowa w art. 4 tej decyzji ramowej; e) prania pieniędzy, zgodnie z definicją
zawartą w art. 1 dyrektywy Rady 91/308/EWG[40]. Obowiązek wykluczenia kandydata lub oferenta z
udziału w zamówieniu publicznym ma zastosowanie również w przypadku, gdy
skazanie prawomocnym wyrokiem dotyczy dyrektorów przedsiębiorstw lub wszelkich
innych osób posiadających uprawnienia do reprezentowania kandydata lub
oferenta, podejmowania dotyczących go decyzji lub sprawowania nad nim kontroli. 2.
Z udziału w zamówieniu wyklucza się każdego
wykonawcę, jeżeli instytucja zamawiająca wie o decyzji, która uzyskała powagę
rzeczy osądzonej, w której stwierdza się, że wykonawca nie wypełnił obowiązków
dotyczących płatności podatków lub opłacenia składek na ubezpieczenie
społeczne, zgodnie z przepisami prawa kraju, w którym prowadzi działalność, lub
zgodnie z przepisami prawa kraju instytucji zamawiającej. 3.
Instytucja zamawiająca może wykluczyć z udziału w
zamówieniu publicznym każdego wykonawcę, jeżeli spełniony jest jeden z
następujących warunków: a) jeżeli instytucja zamawiająca wie o
jakimkolwiek naruszeniu obowiązków wynikających z prawodawstwa Unii w
dziedzinie prawa socjalnego i prawa pracy lub prawa ochrony środowiska bądź z
przepisów międzynarodowego prawa socjalnego i prawa ochrony środowiska
wymienionych w załączniku XI. Zgodność z prawodawstwem unijnym lub przepisami
międzynarodowymi obejmuje również spełnienie wymogów w równoważny sposób; b) jeżeli wykonawca podlega postępowaniu
upadłościowemu lub likwidacyjnemu, jego aktywami zarządza likwidator lub sąd,
zawarł układ z wierzycielami, zawiesił działalność gospodarczą albo znajduje
się w innej tego rodzaju sytuacji wynikającej z podobnej procedury
przewidzianej w krajowych przepisach ustawowych i wykonawczych; c) jeżeli instytucja zamawiająca może
udowodnić za pomocą dowolnych środków, że wykonawca jest winny innego poważnego
wykroczenia zawodowego; d) jeżeli wykonawca miał znaczne lub stałe
niedociągnięcia w realizacji jakiegokolwiek istotnego wymogu w ramach
wcześniejszego zamówienia lub wcześniejszych zamówień o podobnym charakterze
dla tej samej instytucji zamawiającej. W celu zastosowania podstawy wykluczenia, o której
mowa w akapicie pierwszym lit. d), instytucje zamawiające przedstawiają metodę
oceny wykonania umowy, która jest oparta na obiektywnych i wymiernych kryteriach
oraz jest stosowana w sposób systematyczny, spójny i przejrzysty. Każdą ocenę
wykonania przekazuje się danemu wykonawcy, który musi mieć możliwość zgłoszenia
sprzeciwu wobec zawartych w niej ustaleń i uzyskania ochrony sądowej. 4.
Każdy kandydat lub oferent, który znajduje się w
jednej z sytuacji, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, może przedstawić instytucji
zamawiającej dowody wykazujące jego rzetelność pomimo istnienia odpowiedniej
podstawy wykluczenia. W tym celu kandydat lub oferent musi udowodnić, że
zrekompensował wszelkie szkody spowodowane przestępstwem lub wykroczeniem,
wyczerpująco wyjaśnił fakty i okoliczności poprzez aktywną współpracę z
organami śledczymi i podjął konkretne środki techniczne, organizacyjne i
kadrowe, które są odpowiednie dla zapobiegania dalszym przestępstwom lub
wykroczeniom. Instytucje zamawiające oceniają środki podjęte przez kandydatów i
oferentów, uwzględniając wagę i szczególne okoliczności przestępstwa lub
wykroczenia. Jeżeli instytucja zamawiająca uważa, że środki te są niewystarczające,
podaje powody swojej decyzji. 5.
Państwa członkowskie dopilnowują, aby instytucje
zamawiające i wykonawcy mogli łatwo uzyskać informacje i pomoc w kontekście
stosowania niniejszego artykułu przez punkt kontaktowy określony w art. 88. 6.
Państwa członkowskie udostępniają innym państwom
członkowskim, na ich wniosek, wszelkie informacje dotyczące podstaw wykluczenia
wymienionych w niniejszym artykule. Właściwe organy państwa członkowskiego
prowadzenia działalności przekazują te informacje zgodnie z art. 88. Artykuł 56
Kryteria kwalifikacji 1.
Instytucje zamawiające mogą określić warunki
udziału odnoszące się do: a) kompetencji do prowadzenia działalności
zawodowej; b) sytuacji ekonomicznej i finansowej; c) zdolności technicznej lub zawodowej. Nie są zobowiązane do nakładania wszystkich
warunków wymienionych ust. 2, 3 i 4, ale nie mogą przewidzieć wymogów innych
niż te, które zostały wymienione. Instytucje zamawiające ograniczają warunki udziału
do tych, które są odpowiednie dla zagwarantowania, że kandydat lub oferent
posiada zdolność prawną i finansową oraz zdolność handlową i techniczną
niezbędne do realizacji udzielanego zamówienia. Wszystkie wymagania muszą być
związane z przedmiotem zamówienia i ściśle proporcjonalne do tego przedmiotu,
biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia rzeczywistej konkurencji. 2.
W odniesieniu do kompetencji do prowadzenia
działalności zawodowej instytucje zamawiające mogą wymagać, aby wykonawcy
figurowali w jednym z rejestrów zawodowych lub handlowych prowadzonych w ich
państwie członkowskim prowadzenia działalności, jak określono w załączniku XII.
W postępowaniach o udzielenie zamówienia
publicznego na usługi, w przypadku gdy kandydaci lub oferenci muszą posiadać
określone zezwolenia lub muszą być członkami określonej organizacji, aby mieć
możliwość realizowania w swoim kraju określonej usługi, instytucja zamawiająca
może wymagać od nich przedstawienia dowodu, iż posiadają oni takie zezwolenie
lub status członkowski. 3.
W odniesieniu do wystarczającej sytuacji
ekonomicznej i finansowej instytucje zamawiające mogą wymagać od wykonawców
posiadania odpowiedniej zdolności finansowej i ekonomicznej. W tym celu mogą
wymagać, aby wykonawcy mieli określony minimalny roczny obrót, w tym określony
minimalny obrót w obszarze objętym zamówieniem, oraz by posiadali odpowiednie
ubezpieczenie z tytułu ryzyka zawodowego. Minimalny roczny obrót nie może przekraczać
trzykrotności szacunkowej wartości zamówienia, z wyjątkiem należycie
uzasadnionych sytuacji odnoszących się do szczególnego ryzyka związanego z
charakterem robót budowlanych, usług lub dostaw. Instytucja zamawiająca
wskazuje tego rodzaju wyjątkowe sytuacje w dokumentach specyfikujących
zamówienie. Jeżeli zamówienie jest dzielone na części,
niniejszy artykuł ma zastosowanie do każdej poszczególnej części. Instytucja
zamawiająca może jednak określić minimalny roczny obrót poprzez odniesienie do
grup części na wypadek, gdyby zwycięskiemu oferentowi przyznano kilka części
zamówienia do realizacji w tym samym czasie. W przypadku gdy zamówień opartych na umowie
ramowej udziela się po ponownym otwarciu zamówienia na konkurencję, wymagany
maksymalny roczny obrót, o którym mowa w akapicie drugim niniejszego ustępu,
oblicza się na podstawie oczekiwanej maksymalnej wielkości konkretnych
zamówień, które będą realizowane w tym samym czasie, lub, w przypadku gdy nie
jest to wiadome, na podstawie szacunkowej wartości umowy ramowej. 4.
W odniesieniu do zdolności technicznej i zawodowej
instytucje zamawiające mogą wymagać, aby wykonawcy posiadali niezbędne zasoby ludzkie
i techniczne oraz doświadczenie umożliwiające realizację zamówienia na
odpowiednim poziomie jakości. Instytucja zamawiająca może stwierdzić, że
wykonawcy nie zrealizują zamówienia na odpowiednim poziomie jakości, jeżeli
ustaliła, że mają oni sprzeczne interesy, które mogą mieć negatywny wpływ na
realizację zamówienia. W postępowaniach o udzielenie zamówienia
publicznego, których przedmiotem są dostawy wymagające wykonania prac
dotyczących rozmieszczenia lub instalacji, wykonania usług lub robót budowlanych,
zdolność wykonawców do wykonania usług, instalacji lub robót budowlanych może
być oceniana w odniesieniu do ich kwalifikacji, efektywności, doświadczenia i
rzetelności. 5.
Instytucje zamawiające wskazują w ogłoszeniu o
zamówieniu lub w zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania wymagane warunki
udziału, które mogą być wyrażone jako minimalne poziomy zdolności, wraz z
odpowiednimi środkami dowodowymi. Artykuł 57
Oświadczenia własne i inne środki dowodowe 1.
Instytucje zamawiające akceptują oświadczenia własne
jako wstępne dowody na to, że kandydaci i oferenci spełniają poszczególne
poniższe warunki: a) nie znajdują się w jednej z sytuacji, o
których mowa w art. 55, w przypadku której wykonawcy muszą lub mogą zostać
wykluczeni; b) spełniają kryteria kwalifikacji, które
zostały określone zgodnie z art. 56; c) w stosownych przypadkach, przestrzegają
obiektywnych zasad i spełniają kryteria, które zostały określone zgodnie z art.
64; d) będą w stanie przedstawić, na wniosek i
niezwłocznie, dokumentację uzupełniającą, której instytucje zamawiające
wymagają zgodnie z art. 59, 60 oraz, w stosownych przypadkach, z art. 61 i 63. 2.
W każdej chwili w toku postępowania instytucja
zamawiająca może poprosić kandydata lub oferenta o przedstawienie całości lub
części wymaganej dokumentacji, jeżeli wydaje się to niezbędne do zapewnienia
prawidłowego przebiegu postępowania. Przed udzieleniem zamówienia instytucja
zamawiająca wymaga od oferenta, któremu postanowiła udzielić zamówienia,
przedłożenia dokumentacji zgodnie z art. 59 i 60 oraz, w stosownych
przypadkach, z art. 61. Instytucja zamawiająca może wezwać wykonawców do
uzupełnienia lub wyjaśnienia zaświadczeń i dokumentów przedłożonych zgodnie z
art. 59, 60 i 61. 3.
Instytucje zamawiające nie wymagają zaświadczeń
innych niż te, o których mowa w art. 60 i 61; w odniesieniu do art. 62
wykonawcy mogą wykorzystać wszelkie odpowiednie środki, aby udowodnić
instytucji zamawiającej, że będą mieli do swojej dyspozycji niezbędne zasoby. Od kandydatów i oferentów nie wymaga się ponownego
złożenia zaświadczenia ani innego dokumentu dowodowego, który został już
przedłożony tej samej instytucji zamawiającej w ciągu ostatnich czterech lat w
ramach wcześniejszego postępowania i jest nadal ważny. 4.
Państwa członkowskie udostępniają innym państwom
członkowskim, na ich wniosek, zgodnie z art. 88, wszelkie informacje dotyczące
podstaw wykluczenia wymienionych w art. 55, kompetencji, zdolności finansowej i
technicznej oferentów opisanych w art. 56 oraz treści lub charakteru środków
dowodowych określonych w niniejszym artykule. Artykuł 58
Internetowe repozytorium zaświadczeń (e-Certis) 1.
W celu ułatwienia transgranicznego składania ofert
państwa członkowskie zapewniają stałą aktualizację informacji dotyczących
zaświadczeń i innych form dokumentów dowodowych wprowadzanych do e-Certis. 2.
Najpóźniej 2 lata po terminie określonym w art. 92
ust. 1 korzystanie z e-Certis staje się obowiązkowe, a instytucje zamawiające
są zobowiązane wymagać jedynie takich rodzajów zaświadczeń lub form dokumentów
dowodowych, które są dostępne w e-Certis. Artykuł 59
Europejski paszport zamówień 1.
Na wniosek wykonawcy prowadzącego działalność w
danym państwie członkowskim i spełniającego konieczne warunki, organy krajowe
wydają europejski paszport zamówień. Europejski paszport zamówień zawiera dane
określone w załączniku XIII i jest sporządzany w oparciu o standardowy
formularz. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów
delegowanych zgodnie z art. 89 w celu modyfikacji załącznika XIII z uwagi na
postęp techniczny lub z przyczyn administracyjnych. Komisja ustanawia również
standardowy formularz europejskiego paszportu zamówień. Te akty wykonawcze
przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 91. 2.
Najpóźniej 2 lata po terminie przewidzianym w art. 92
ust. 1 paszport przedstawia się wyłącznie w formie elektronicznej. 3.
Organ wydający paszport zwraca się o udzielenie
stosownych informacji bezpośrednio do właściwych organów, z wyjątkiem
przypadków, gdy udzielenie tych informacji jest zabronione na mocy krajowych
przepisów dotyczących ochrony danych osobowych. 4.
Europejski paszport zamówień jest uznawany przez
wszystkie instytucje zamawiające jako dowód spełnienia warunków udziału,
których dotyczy, i nie może być kwestionowany bez uzasadnienia. Takie
uzasadnienie może być związane z faktem, że paszport został wydany ponad sześć
miesięcy wcześniej. 5.
Państwa członkowskie udostępniają innym państwom
członkowskim, na ich wniosek, wszelkie informacje dotyczące autentyczności i
treści europejskiego paszportu zamówień. Właściwe organy państwa członkowskiego
prowadzenia działalności przekazują te informacje zgodnie z art. 88. Artykuł 60
Zaświadczenia 1.
Jako wystarczający dowód, że do wykonawcy nie ma
zastosowania żaden z przypadków wymienionych w art. 55, instytucje zamawiające
przyjmują: a) w odniesieniu do ust. 1 wspomnianego
artykułu – wyciąg z odpowiedniego rejestru, takiego jak rejestr sądowy, lub, w
przypadku jego braku, równoważny dokument wykazujący, że wymogi te zostały
spełnione, wydany przez właściwy organ sądowy lub administracyjny państwa
pochodzenia lub państwa, w którym wykonawca prowadzi działalność; b) w odniesieniu do ust. 2 i ust. 3 lit. b)
wspomnianego artykułu – zaświadczenie wydane przez właściwy organ danego
państwa członkowskiego; c) w przypadku gdy dane państwo nie wydaje
takich dokumentów lub zaświadczeń, bądź gdy nie obejmują one wszystkich
przypadków określonych w ust. 1, ust. 2 oraz ust. 3 lit. b) wspomnianego
artykułu, można je zastąpić odpowiednim oficjalnym oświadczeniem złożonym przez
krajowy punkt kontaktowy wyznaczony zgodnie z art. 88. 2.
Co do zasady, sytuację ekonomiczną i finansową
wykonawcy można udowodnić za pomocą jednego lub większej liczby dokumentów
wymienionych w załączniku XIV część 1. Jeżeli z jakiegokolwiek uzasadnionego powodu
wykonawca nie może przedstawić dokumentów wymaganych przez instytucję
zamawiającą, może udowodnić swoją sytuację ekonomiczną i finansową za pomocą
dowolnego innego dokumentu, który instytucja zamawiająca uzna za odpowiedni. 3.
W zależności od charakteru, ilości lub znaczenia, a
także przeznaczenia robót budowlanych, dostaw lub usług, zdolność techniczną
wykonawcy można udowodnić za pomocą jednego lub większej liczby środków
wymienionych w załączniku XIV część 2. 4.
Państwa członkowskie udostępniają innym państwom
członkowskim, na ich wniosek, zgodnie z art. 88, wszelkie informacje dotyczące
dowodów związanych z podstawami wykluczenia, dokumentów potwierdzających
kompetencje do prowadzenia działalności zawodowej oraz zdolność finansową i
techniczną oferentów, jak również wszelkich innych środków dowodowych, o
których mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu. Artykuł 61
Normy zapewniania jakości i normy zarządzania środowiskowego 1.
W przypadku gdy instytucje zamawiające wymagają
przedstawienia certyfikatów sporządzonych przez niezależne jednostki zajmujące
się poświadczaniem spełnienia przez wykonawcę określonych norm zapewniania
jakości, w tym w zakresie dostępności dla osób niepełnosprawnych, odnoszą się
one do systemów zapewniania jakości opartych na odpowiednich seriach norm
europejskich poświadczonych przez akredytowane jednostki. Instytucje
zamawiające uznają równoważne certyfikaty jednostek mających siedzibę w innych
państwach członkowskich. Akceptują one także inne dowody stosowania
równoważnych środków zapewniania jakości, przedkładane przez wykonawców, którzy
nie mają dostępu do takich certyfikatów ani możliwości ich uzyskania w
odpowiednim terminie. 2.
W przypadku gdy instytucje zamawiające wymagają
przedstawienia certyfikatów sporządzonych przez niezależne jednostki zajmujące
się poświadczaniem spełnienia przez wykonawcę wymogów określonych systemów lub
norm zarządzania środowiskowego, odnoszą się one do unijnego systemu
ekozarządzania i audytu (EMAS), do innych systemów zarządzania środowiskowego
uznanych zgodnie z art. 45 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 1221/2009[41]
lub do innych norm zarządzania środowiskowego opartych na odpowiednich normach
europejskich lub międzynarodowych poświadczonych przez akredytowane jednostki.
Instytucje zamawiające uznają równoważne certyfikaty jednostek mających
siedzibę w innych państwach członkowskich. Akceptują one także inne dowody
stosowania równoważnych środków zarządzania środowiskowego, przedkładane przez
wykonawców, którzy nie mają dostępu do takich certyfikatów ani możliwości ich
uzyskania w odpowiednim terminie. 3.
Państwa członkowskie udostępniają innym państwom
członkowskim, na ich wniosek, zgodnie z art. 88, wszelkie informacje dotyczące
dokumentów przedstawianych w charakterze dowodów spełnienia wymogów norm
jakościowych i środowiskowych, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego
artykułu. Artykuł 62
Poleganie na zdolności innych podmiotów 1.
W odniesieniu do kryteriów dotyczących sytuacji
ekonomicznej i finansowej, określonych zgodnie z art. 56 ust. 3, oraz kryteriów
dotyczących zdolności technicznej i zawodowej, określonych zgodnie z art. 56
ust. 4, wykonawca może, w stosownych przypadkach oraz w odniesieniu do
konkretnego zamówienia, polegać na zdolności innych podmiotów, niezależnie od
charakteru prawnego łączących go z nimi powiązań. W takim przypadku musi on
udowodnić instytucji zamawiającej, że będzie dysponował niezbędnymi zasobami,
przedstawiając na przykład w tym celu stosowne zobowiązanie takich podmiotów. W
odniesieniu do sytuacji ekonomicznej i finansowej instytucje zamawiające mogą
wymagać od wykonawcy i tych podmiotów solidarnej odpowiedzialności za
realizację zamówienia. Na tych samych warunkach grupa wykonawców, o
której mowa w art. 16, może polegać na zdolności członków tej grupy lub innych
podmiotów 2.
W przypadku zamówień na roboty budowlane, zamówień
na usługi oraz prac związanych z rozmieszczeniem i instalacją w ramach
zamówienia na dostawy, instytucje zamawiające mogą wymagać, aby określone
kluczowe zadania były wykonywane bezpośrednio przez samego oferenta lub, w
przypadku oferty złożonej przez grupę wykonawców, o której mowa w art. 6, przez
uczestnika grupy. Artykuł 63
Urzędowe wykazy zatwierdzonych wykonawców oraz certyfikacja przez jednostki
publiczne lub prywatne 1.
Państwa członkowskie mogą ustanowić lub utrzymać
urzędowe wykazy zatwierdzonych przedsiębiorców budowlanych, dostawców lub
usługodawców albo przewidzieć ich certyfikację przez jednostki certyfikacyjne
spełniające wymogi europejskich norm certyfikacji w rozumieniu załącznika VIII. Powiadamiają one Komisję oraz inne państwa
członkowskie o adresie jednostki certyfikacyjnej albo instytucji
odpowiedzialnej za urzędowe wykazy, do której należy przesyłać wnioski. 2.
Państwa członkowskie dostosowują do przepisów
niniejszej podsekcji warunki dokonywania wpisów do wykazów, o których mowa w
ust. 1, oraz wydawania zaświadczeń certyfikacyjnych przez jednostki
certyfikacyjne. Państwa członkowskie dostosowują także te warunki
do przepisów art. 62 w odniesieniu do wniosków o dokonanie wpisu składanych
przez wykonawców należących do grupy i powołujących się na zasoby udostępnione
im przez inne podmioty należące do tej grupy. W takich przypadkach wykonawcy ci
muszą udowodnić instytucji sporządzającej urzędowy wykaz, iż będą mieć do
dyspozycji zasoby, na które powołują się we wnioskach, przez cały okres
ważności zaświadczenia potwierdzającego ich wpis do urzędowego wykazu i że
przez ten sam okres podmioty te nadal będą spełniały wymogi kwalifikacji
podmiotowej objęte urzędowym wykazem lub zaświadczeniem certyfikacyjnym. 3.
Wykonawcy wpisani do urzędowych wykazów lub
posiadający zaświadczenie certyfikacyjne mogą w przypadku każdego zamówienia
przedłożyć instytucji zamawiającej zaświadczenie o wpisie wydane przez właściwą
instytucję lub zaświadczenie certyfikacyjne wystawione przez właściwą jednostkę
certyfikacyjną. W takich zaświadczeniach wskazane są dokumenty, które stanowiły
podstawę wpisu wykonawcy do wykazu lub uzyskania przez niego certyfikacji, a
także klasyfikację ustaloną w tym wykazie. 4.
Poświadczony przez właściwą instytucję wpis do
urzędowego wykazu lub zaświadczenie certyfikacyjne wydane przez jednostkę
certyfikacyjną stanowi podstawę domniemania spełnienia przez dany podmiot
wymogów kwalifikacji podmiotowej objętych tym wykazem lub zaświadczeniem. 5.
Informacje, które wynikają z wpisu do wykazu
urzędowego lub certyfikacji, nie mogą być kwestionowane bez uzasadnienia. Przed
udzieleniem zamówienia można każdorazowo wymagać od wpisanego wykonawcy
dodatkowego zaświadczenia dotyczącego płatności składek na ubezpieczenie
społeczne oraz podatków. Ułatwienia wynikające ze stosowania przepisów ust.
3 oraz akapitu pierwszego niniejszego ustępu przez instytucje zamawiające
innych państw członkowskich przysługują jedynie wykonawcom prowadzącym
działalność w państwie członkowskim sporządzającym wykaz urzędowy. 6.
Wymagania dotyczące dowodu spełniania kryteriów
kwalifikacji podmiotowej objętych wykazem lub zaświadczeniem certyfikacyjnym
muszą być zgodne z art. 59, 60 oraz, w stosownych przypadkach, z art. 61. W
przypadku wpisu wykonawców z innych państw członkowskich do wykazu urzędowego
lub ich certyfikacji nie wymaga się żadnych dalszych dowodów ani oświadczeń
innych niż wymagane od wykonawców krajowych. Wykonawcy mogą w dowolnym momencie zwrócić się o
dokonanie wpisu do urzędowego wykazu lub wydanie zaświadczenia
certyfikacyjnego. Są oni informowani w odpowiednio krótkim czasie o decyzji
instytucji prowadzącej wykaz lub właściwej jednostki certyfikacyjnej. 7.
Wykonawcy z innych państw członkowskich nie są
zobowiązani do uzyskania takiego wpisu lub certyfikacji w celu udziału w
postępowaniu o udzielenie zamówienia. Instytucje zamawiające uznają równoważne
zaświadczenia wydawane przez instytucje i jednostki mające swoje siedziby w
innych państwach członkowskich. Akceptują one również inne równoważne środki
dowodowe. 8.
Państwa członkowskie udostępniają innym państwom
członkowskim, na ich wniosek, zgodnie z art. 88, wszelkie informacje dotyczące
dokumentów przedstawianych w charakterze dowodów na to, że wykonawcy spełniają
wymogi dotyczące wpisu do wykazu zatwierdzonych wykonawców, bądź dowodów na to,
że wykonawcy z innego państwa członkowskiego posiadają równoważne zaświadczenie
certyfikacyjne. . Podsekcja 2
Ograniczanie liczby kandydatów, ofert i rozwiązań Artykuł 64
Ograniczanie liczby kwalifikujących się kandydatów, którzy zostaną zaproszeni
do udziału 1.
W przypadku procedury ograniczonej, procedury
konkurencyjnej z negocjacjami, dialogu konkurencyjnego oraz partnerstwa
innowacyjnego instytucje zamawiające mogą ograniczyć liczbę kandydatów
spełniających kryteria kwalifikacji, których zaproszą do złożenia ofert lub
prowadzenia dialogu, o ile dostępna jest dostateczna liczba kwalifikujących się
kandydatów. Instytucje zamawiające wskazują w ogłoszeniu o
zamówieniu lub w zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania obiektywne i
niedyskryminacyjne kryteria lub zasady, które zamierzają stosować, minimalną
liczbę kandydatów, których zamierzają zaprosić, oraz, w stosownych przypadkach,
ich maksymalną liczbę. 2.
W procedurze ograniczonej minimalna liczba oznacza
pięciu kandydatów. W procedurze konkurencyjnej z negocjacjami, dialogu
konkurencyjnym i partnerstwie innowacyjnym minimalna liczba oznacza trzech
kandydatów. W każdym przypadku liczba zaproszonych kandydatów musi być
wystarczająca, aby zapewnić prawdziwą konkurencję. Instytucje zamawiające zapraszają kandydatów w
liczbie nie mniejszej od liczby minimalnej. W przypadku gdy liczba kandydatów
spełniających kryteria kwalifikacji oraz posiadających wymagane minimalne
poziomy zdolności, o których mowa w art. 56 ust. 5, jest mniejsza od minimalnej
liczby, instytucja zamawiająca może kontynuować postępowanie, zapraszając
kandydatów posiadających wymagany potencjał. W ramach tego samego postępowania
instytucja zamawiająca nie bierze pod uwagę innych wykonawców, którzy nie
złożyli wniosków o dopuszczenie do udziału, ani kandydatów, którzy nie
posiadają wymaganego potencjału. Artykuł 65
Ograniczanie liczby ofert i rozwiązań W przypadku gdy instytucje zamawiające
korzystają z możliwości ograniczenia liczby negocjowanych ofert, jak
przewidziano w art. 27 ust. 5, lub rozwiązań do dyskusji, jak przewidziano w
art. 28 ust. 4, stosują one w tym celu kryteria udzielenia zamówienia podane w
ogłoszeniu o zamówieniu, w specyfikacjach lub w dokumencie opisowym. Liczba
uzyskana na ostatnim etapie musi zapewniać prawdziwą konkurencję, o ile
istnieje wystarczająca liczba rozwiązań lub kwalifikujących się kandydatów. Podsekcja 3
Udzielenie zamówienia Artykuł 66
Kryteria udzielenia zamówienia 1.
Bez uszczerbku dla krajowych przepisów ustawowych,
wykonawczych lub administracyjnych dotyczących wynagradzania z tytułu
określonych usług, kryterium, na podstawie którego instytucje zamawiające
udzielają zamówień publicznych, jest jedno z następujących kryteriów: a) oferta najkorzystniejsza ekonomicznie; b) najniższy koszt. Koszty można szacować, zgodnie z wyborem dokonanym
przez instytucję zamawiającą, na podstawie wyłącznie ceny lub przy pomocy
podejścia opartego na analizie kosztów i wyników, takiego jak podejście oparte
na rachunku kosztów cyklu życia, zgodnie z warunkami określonymi w art. 67. 2.
Ofertę najkorzystniejszą ekonomicznie, o której
mowa w ust. 1 lit. a), z punktu widzenia instytucji zamawiającej ustala się na
podstawie kryteriów związanych z przedmiotem danego zamówienia publicznego.
Kryteria te obejmują, oprócz ceny lub kosztu, o których mowa w ust. 1 lit. b),
inne kryteria związane z przedmiotem danego zamówienia publicznego, takie jak: a) jakość, w tym wartość techniczna,
właściwości estetyczne i funkcjonalne, dostępność, dostosowanie projektu do
potrzeb wszystkich użytkowników, aspekty środowiskowe oraz innowacyjny
charakter; b) w przypadku zamówień na usługi oraz
zamówień obejmujących zaprojektowanie robót budowlanych można wziąć pod uwagę
organizację, kwalifikację i doświadczenie personelu wyznaczonego do realizacji
danego zamówienia, co skutkuje tym, że po udzieleniu zamówienia taki personel
może zostać zastąpiony wyłącznie za zgodą instytucji zamawiającej, która musi
sprawdzić, czy zastępstwo zapewnia równoważną organizację i jakość; c) serwis posprzedażny oraz pomoc
techniczna, termin dostarczenia i czas dostarczenia lub realizacji; d) określony proces produkcji lub realizacji
wymaganych robót budowlanych, dostaw lub usług, bądź dowolnego innego etapu
cyklu życia, o którym mowa w art. 2 pkt 22, w zakresie, w jakim kryteria te są
określone zgodnie z ust. 4 i dotyczą czynników bezpośrednio związanych z tymi
procesami oraz charakteryzują określony proces produkcji lub realizacji
wymaganych robót budowlanych, dostaw lub usług. 3.
Państwa członkowskie mogą postanowić, że udzielanie
niektórych rodzajów zamówień jest oparte na kryterium oferty najkorzystniejszej
ekonomicznie, o którym mowa w ust. 1 lit. a) i ust. 2. 4.
Kryteria udzielenia zamówienia nie mogą dawać
instytucji zamawiającej nieograniczonej swobody wyboru. Zapewniają one
możliwość efektywnej konkurencji i są uzupełniane wymaganiami, które
umożliwiają skuteczną weryfikację informacji przedstawianych przez oferentów.
Instytucje zamawiające weryfikują skutecznie, na podstawie informacji i dowodów
przedstawionych przez oferentów, czy oferty spełniają kryteria udzielenia
zamówienia. 5.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lit. a),
instytucja zamawiająca określa – w ogłoszeniu o zamówieniu, w zaproszeniu do
potwierdzenia zainteresowania, w dokumentach specyfikujących zamówienie lub, w
przypadku dialogu konkurencyjnego, w dokumencie opisowym – odpowiednią wagę
przypisaną każdemu z kryteriów wybranych do celów ustalenia oferty
najkorzystniejszej ekonomicznie. Waga ta może być wyrażona za pomocą przedziału z
odpowiednią rozpiętością maksymalną. Jeżeli przypisanie wagi nie jest możliwe z
obiektywnych przyczyn, instytucja zamawiająca wskazuje kryteria w kolejności od
najważniejszego do najmniej ważnego. Artykuł 67
Rachunek kosztów cyklu życia 1.
Rachunek kosztów cyklu życia obejmuje w odpowiednim
zakresie wszystkie poniższe koszty ponoszone w czasie cyklu życia produktu,
usługi lub obiektów budowlanych, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 22: a) koszty wewnętrzne, w tym koszty związane
z zakupem (takie jak koszty produkcji), z użytkowaniem, (takie jak koszty
zużycia energii, koszty utrzymania), oraz z wycofaniem z eksploatacji (takie
jak koszty zbiórki i recyklingu); oraz b) zewnętrzne koszty środowiskowe
bezpośrednio związane z cyklem życia, o ile można je wyrazić w wartościach
pieniężnych i zweryfikować; mogą one obejmować koszty emisji gazów
cieplarnianych i innych zanieczyszczeń oraz inne koszty łagodzenia zmiany
klimatu. 2.
W przypadku gdy instytucje zamawiające oceniają
koszty przy pomocy podejścia opartego na rachunku kosztów cyklu życia,
określają w dokumentach specyfikujących zamówienie metodykę stosowaną na
potrzeby obliczania kosztów cyklu życia. Stosowana metodyka musi spełniać
następujące warunki: a) została opracowana na podstawie danych
naukowych lub na podstawie innych kryteriów obiektywnie możliwych do
zweryfikowania i niedyskryminacyjnych; b) została ustalona na potrzeby
powtarzalnego lub ciągłego stosowania; c) jest dostępna dla wszystkich
zainteresowanych stron. Instytucje zamawiające pozwalają wykonawcom, w tym
wykonawcom z państw trzecich, na stosowanie innej metodyki ustalania kosztów
cyklu życia związanych z ich ofertami, pod warunkiem że taka metodyka spełnia
wymogi określone w lit. a), b) i c) oraz jest równoważna metodyce wskazanej
przez instytucję zamawiającą. 3.
W przypadku gdy wspólna metodyka obliczania kosztów
cyklu życia została przyjęta w ramach unijnego aktu ustawodawczego, w tym w
drodze aktów delegowanych na podstawie prawodawstwa właściwego dla
poszczególnych sektorów, ma ona zastosowanie, jeżeli kryteria udzielenia
zamówienia, o których mowa w art. 66 ust. 1, obejmują rachunek kosztów cyklu
życia. Wykaz takich aktów ustawodawczych i delegowanych
określa załącznik XV. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów
delegowanych zgodnie z art. 89 w odniesieniu do aktualizacji tego wykazu, w
przypadku gdy takie zmiany okażą się konieczne w związku z przyjęciem,
uchyleniem lub modyfikacją przepisów. Artykuł 68
Przeszkody w udzieleniu zamówienia Instytucje zamawiające nie udzielają
zamówienia oferentowi, który złożył najlepszą ofertę, jeżeli spełniony jest
jeden z następujących warunków: a) oferent nie jest w stanie
przedstawić zaświadczeń i dokumentów wymaganych zgodnie z art. 59, 60 i 61; b) oświadczenie przedstawione przez
oferenta zgodnie z art. 22 jest nieprawdziwe; c) oświadczenie przedstawione przez
oferenta zgodnie z art. 21 ust. 3 lit. b) jest nieprawdziwe. Artykuł 69
Rażąco tanie oferty 1.
Instytucje zamawiające wymagają od wykonawców
wyjaśnień dotyczących przedstawionej ceny lub kosztów, jeżeli spełnione są
wszystkie następujące warunki: a) przedstawiona cena lub koszt są o ponad 50
% niższe niż średnia cena lub średni koszt pozostałych ofert; b) przedstawiona cena lub koszt są o ponad 20
% niższe niż cena lub koszt drugiej najtańszej oferty; c) złożono co najmniej pięć ofert. 2.
W przypadku gdy oferty wydają się rażąco tanie z
innych powodów, instytucje zamawiające mogą również zażądać takich wyjaśnień. 3.
Wyjaśnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą w
szczególności dotyczyć: a) ekonomiki danej metody budowy, procesu
produkcyjnego lub świadczonych usług; b) wybranych rozwiązań technicznych lub
wyjątkowo korzystnych warunków, którymi dysponuje oferent na potrzeby
realizacji robót budowlanych bądź dostawy towarów lub usług; c) oryginalności obiektu budowlanego, dostaw
lub usług proponowanych przez oferenta; d) zgodności, co najmniej w równoważny
sposób, z obowiązkami wynikającymi z prawodawstwa Unii w dziedzinie prawa
socjalnego i prawa pracy lub prawa ochrony środowiska bądź z przepisów międzynarodowego
prawa socjalnego i prawa ochrony środowiska wymienionych w załączniku XI lub, w
przypadku gdy nie ma to zastosowania, z innymi przepisami zapewniającymi
równoważny stopień ochrony; e) możliwości uzyskania przez oferenta
pomocy państwa. 4.
Instytucja zamawiająca weryfikuje dostarczone
informacje poprzez konsultacje z oferentem. Może ona odrzucić ofertę wyłącznie
w przypadku, gdy dowody nie uzasadniają niskiego poziomu ceny lub kosztów,
biorąc pod uwagę elementy, o których mowa w ust. 3. Instytucje zamawiające odrzucają ofertę, jeżeli
ustalą, że jest ona rażąco tania, ponieważ jest niezgodna z obowiązkami
wynikającymi z prawodawstwa Unii w dziedzinie prawa socjalnego i prawa pracy
lub prawa ochrony środowiska bądź z przepisów międzynarodowego prawa socjalnego
i prawa ochrony środowiska wymienionych w załączniku XI. 5.
Jeżeli instytucja zamawiająca ustali, że oferta
jest rażąco tania ze względu na fakt otrzymania przez oferenta pomocy państwa,
może odrzucić taką ofertę jedynie po konsultacji z oferentem, gdy nie jest on w
stanie udowodnić w dostatecznym terminie wyznaczonym przez tę instytucje
zamawiającą, że pomoc ta była zgodna z zasadami rynku wewnętrznego w rozumieniu
art. 107 Traktatu. W przypadku odrzucenia oferty w takich okolicznościach
instytucja zamawiająca powiadamia o tym fakcie Komisję. 6.
Państwa członkowskie udostępniają innym państwom
członkowskim, na ich wniosek, zgodnie z art. 88, wszelkie informacje dotyczące
dowodów i dokumentów przedstawianych w związku z aspektami wymienionymi w ust. 3. ROZDZIAŁ IV
Realizacja zamówienia Artykuł 70
Warunki realizacji zamówień Instytucje zamawiające mogą określić
szczególne warunki związane z realizacją zamówienia, pod warunkiem że zostają
one wskazane w zaproszeniu do ubiegania się o zamówienie lub specyfikacjach.
Warunki te mogą dotyczyć w szczególności aspektów społecznych i środowiskowych.
Mogą również obejmować wymóg przewidzenia przez wykonawców zabezpieczenia
(hedging) przed ryzykiem związanym ze wzrostami cen, które są wynikiem wahań
cenowych i które mogą istotnie wpłynąć na realizację zamówienia. Artykuł 71
Podwykonawstwo 1.
Instytucja zamawiająca może zażądać albo zostać
zobowiązana przez państwo członkowskie do zażądania od oferenta w dokumentach
specyfikujących zamówienie, aby wskazał on w swojej ofercie ewentualną część
zamówienia, której wykonanie zamierza zlecić osobom trzecim w ramach
podwykonawstwa, a także aby podał proponowanych podwykonawców. 2.
Państwa członkowskie mogą postanowić, że instytucja
zamawiająca – na wniosek podwykonawcy i jeżeli pozwala na to charakter
zamówienia – przekazuje bezpośrednio podwykonawcy płatności należne za usługi,
dostawy lub roboty budowlane zrealizowane dla głównego wykonawcy. W takim
przypadku państwa członkowskie wprowadzają odpowiednie mechanizmy umożliwiające
głównemu wykonawcy zgłaszanie zastrzeżeń co do nienależnych płatności.
Ustalenia dotyczące takiego trybu płatności są określane w dokumentach
specyfikujących zamówienie. 3.
Przepisy ust. 1 i 2 pozostają bez uszczerbku dla
kwestii odpowiedzialności głównego wykonawcy. Artykuł 72
Modyfikacja umów w okresie ich obowiązywania 1.
Istotna modyfikacja postanowień umowy w sprawie
zamówienia publicznego w okresie jej obowiązywania jest uznawana do celów
niniejszej dyrektywy za nowe udzielenie zamówienia i wymaga przeprowadzenia
nowego postępowania o udzielenie zamówienia zgodnie z niniejszą dyrektywą. 2.
Modyfikację umowy w okresie jej obowiązywania
uznaje się za istotną w rozumieniu ust. 1, jeżeli powoduje, że zamówienie różni
się istotnie od pierwotnego zamówienia. W każdym przypadku, nie naruszając
przepisów ust. 3 i 4, modyfikację uznaje się za istotną, jeżeli spełniony jest
jeden z poniższych warunków: a) modyfikacja wprowadza warunki, które,
jeśli byłyby częścią pierwotnego postępowania o udzielenie zamówienia,
umożliwiłyby zakwalifikowanie innych kandydatów niż ci, którzy zostali
pierwotnie zakwalifikowani, lub umożliwiłyby udzielenie zamówienia innemu
oferentowi; b) modyfikacja zmienia równowagę ekonomiczną
zamówienia na korzyść wykonawcy; c) modyfikacja rozszerza znacznie zakres
zamówienia w taki sposób, by objąć dostawy, usługi lub roboty budowlane
początkowo nim nieobjęte. 3.
Zmiana kontrahenta stanowi istotną modyfikację w
rozumieniu ust. 1. Akapit pierwszy nie ma jednakże zastosowania w
przypadku, gdy inny wykonawca, który spełnia pierwotnie ustalone kryteria
kwalifikacji podmiotowej, zostaje następcą prawnym pod tytułem szczególnym lub
ogólnym pierwotnego wykonawcy, w wyniku restrukturyzacji lub upadłości
przedsiębiorstwa, pod warunkiem że nie pociąga to za sobą innych istotnych
modyfikacji umowy i nie ma na celu obejścia stosowania niniejszej dyrektywy. 4.
W przypadku gdy wartość modyfikacji wyrazić można w
wielkościach pieniężnych, modyfikacji nie uznaje się za istotną w rozumieniu
ust. 1, o ile jej wartość nie przekracza progów określonych w art. 4 i jest
niższa niż 5 % ceny pierwotnego zamówienia, pod warunkiem że modyfikacja ta nie
zmienia ogólnego charakteru zamówienia. W przypadku gdy wprowadzanych jest
kilka kolejnych modyfikacji, wartość tę należy ocenić na podstawie łącznej
wartości kolejnych modyfikacji. 5.
Modyfikacji umów nie uznaje się za istotne w
rozumieniu ust. 1, o ile przewidziano je w dokumentach specyfikujących
zamówienie w jasnych, precyzyjnych i jednoznacznych klauzulach rewizji lub
opcjach. Tego rodzaju klauzule podają zakres i charakter możliwych modyfikacji
lub opcji, a także warunki, na jakich można je stosować. Nie mogą one
przewidywać modyfikacji ani opcji, które zmieniłyby ogólny charakter
zamówienia. 6.
W drodze odstępstwa od ust. 1, istotna modyfikacja
nie wymaga przeprowadzenia nowego postępowania o udzielenie zamówienia, jeżeli
spełnione są łącznie następujące warunki: a) konieczność modyfikacji spowodowana jest
okolicznościami, których instytucja zamawiająca, działająca z należytą
starannością, nie mogła przewidzieć; b) modyfikacja nie zmienia ogólnego
charakteru zamówienia; c) podwyżka ceny jest nie wyższa niż 50 %
wartości pierwotnego zamówienia. Instytucje zamawiające publikują ogłoszenie o
takich modyfikacjach w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Ogłoszenia
te zawierają informacje określone w załączniku VI część G i są publikowane
zgodnie z art. 49. 7.
Instytucje zamawiające nie mogą wykorzystywać
modyfikacji umowy w następujących przypadkach: a) jeżeli modyfikacja ta miałaby zaradzić
niedociągnięciom w realizacji zamówienia ze strony wykonawcy lub skutkom,
którym można zaradzić przez wyegzekwowanie zobowiązań umownych; b) jeżeli modyfikacja miałaby służyć
zrekompensowaniu ryzyka związanego ze wzrostami cen, przed którymi zabezpieczył
się wykonawca. Artykuł 73
Rozwiązywanie umów Państwa członkowskie zapewniają instytucjom
zamawiających możliwość rozwiązania umowy w sprawie zamówienia publicznego w
okresie jej obowiązywania, na warunkach określonych przez obowiązujące w ich
kraju prawo umów, w przypadku gdy spełniony jest jeden z poniższych warunków: a) wyjątki przewidziane w art. 11
przestają obowiązywać w następstwie nabycia przez podmiot prywatny udziału w
osobie prawnej, której udzielono zamówienia, zgodnie z art. 11 ust. 4; b) modyfikacja umowy stanowi nowe
udzielenie zamówienia w rozumieniu art. 72; c) Trybunał Sprawiedliwości Unii
Europejskiej stwierdził, w ramach procedury przewidzianej w art. 258 Traktatu,
że państwo członkowskie uchybiło zobowiązaniom, które ciążą na nim na mocy
Traktatów, z uwagi na to, że instytucja zamawiająca należąca do tego państwa
członkowskiego udzieliła danego zamówienia nie wypełniając swoich obowiązków
wynikających z Traktatów i niniejszej dyrektywy. Tytuł III
Szczególne reżimy udzielania zamówień ROZDZIAŁ I
Usługi społeczne i inne szczególne usługi Artykuł 74
Udzielanie zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi Zamówień na usług społeczne i inne szczególne
usługi wymienione w załączniku XVI udziela się zgodnie z niniejszym rozdziałem,
jeżeli wartość zamówienia jest równa kwocie progowej określonej w art. 4 lit.
d) lub wyższa. Artykuł 75
Publikacja ogłoszeń 1.
Instytucje zamawiające zamierzające udzielić
zamówienia publicznego na usługi, o których mowa w art. 74, informują o swoim
zamiarze za pomocą ogłoszenia o zamówieniu. 2.
Instytucje zamawiające, które udzieliły zamówienia
publicznego na usługi, o których mowa w art. 74, informują o wynikach
postępowania o udzielenie zamówienia za pomocą ogłoszenia o udzieleniu
zamówienia. 3.
Ogłoszenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają
informacje określone w załączniku VI części H i I, zgodnie ze standardowymi
formularzami. Komisja ustanawia standardowe formularze. Te akty
wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 91. 4.
Ogłoszenia, o których mowa w ust. 1 i 2, są
publikowane zgodnie z art. 49. Artykuł 76
Zasady udzielania zamówień 1.
Państwa członkowskie wprowadzają odpowiednie
procedury udzielania zamówień objętych zakresem niniejszego rozdziału,
zapewniając pełną zgodność z zasadami przejrzystości i równego traktowania
wykonawców oraz umożliwiając instytucjom zamawiającym uwzględnienie specyfiki
przedmiotowych usług. 2.
Państwa członkowskie zapewniają instytucjom
zamawiającym możliwość uwzględnienia konieczności zagwarantowania jakości, ciągłości,
dostępności, możliwości korzystania z usług i ich kompleksowości, szczególnych
potrzeb różnych kategorii użytkowników, kwestii ich zaangażowania i
upodmiotowienia, a także innowacyjności. Państwa członkowskie mogą także
postanowić, że wyboru usługodawcy nie dokonuje się wyłącznie w oparciu o
kryterium ceny za realizację usługi. ROZDZIAŁ II
REGUŁY DOTYCZĄCE KONKURSÓW Artykuł 77
Przepisy ogólne 1.
Reguły organizacji konkursów ustala się zgodnie z
przepisami niniejszego rozdziału i podaje do wiadomości wszystkim podmiotom
zainteresowanym udziałem w konkursie. 2.
Dopuszczenie uczestników do udziału w konkursie nie
może być ograniczane: a) poprzez odniesienie do terytorium lub
części terytorium państwa członkowskiego; b) na podstawie tego, że zgodnie z prawem państwa
członkowskiego, w którym konkurs jest organizowany, wymagane jest posiadanie
przez nich statusu osób fizycznych lub prawnych. Artykuł 78
Zakres stosowania Niniejszy rozdział ma zastosowanie do: a) konkursów organizowanych jako część
postępowania prowadzącego do udzielenia zamówienia publicznego na usługi; b) konkursów, których uczestnicy
otrzymują nagrody lub wynagrodzenia. W przypadkach określonych w lit. a) kwotę
progową, o której mowa w art. 4, oblicza się na podstawie szacunkowej wartości
bez VAT zamówienia publicznego na usługi, z uwzględnieniem wszelkich możliwych
nagród lub wynagrodzeń dla uczestników. Artykuł 79
Ogłoszenia 1.
Instytucje zamawiające, które zamierzają
przeprowadzić konkurs, informują o swoim zamiarze za pomocą ogłoszenia o
konkursie. W przypadku gdy zamierzają udzielić następnie
zamówienia na usługi zgodnie z art. 30 ust. 3, muszą to wskazać w ogłoszeniu o
zamówieniu. 2.
Instytucje zamawiające, które przeprowadziły
konkurs, wysyłają ogłoszenie o wynikach konkursu zgodnie z art. 49 i muszą być
w stanie udowodnić datę jego wysłania. W przypadku gdy ujawnienie informacji na temat
wyników konkursu utrudniałoby stosowanie przepisów prawa, byłoby sprzeczne z
interesem publicznym, przyniosłoby uszczerbek uzasadnionym interesom handlowym
określonego przedsiębiorstwa publicznego lub prywatnego bądź mogłoby zaszkodzić
uczciwej konkurencji między usługodawcami, można wyłączyć tego rodzaju
informacje z publikacji. 3.
Ogłoszenia, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego
artykułu, są publikowane zgodnie z art. 49 ust. 2–6 i art. 50. Zawierają one
informacje określone w załączniku VI część G w formacie standardowych
formularzy. Komisja ustanawia standardowe formularze. Te akty
wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 91. Artykuł 80
Reguły organizacji konkursów i kwalifikacji uczestników 1.
W przypadku organizowania konkursów instytucje
zamawiające stosują procedury dostosowane do przepisów niniejszej dyrektywy. 2.
Jeżeli udział w konkursie ma być ograniczony do
określonej liczby uczestników, instytucje zamawiające ustalają jasne i
niedyskryminacyjne kryteria kwalifikacji. W każdym przypadku liczba kandydatów
zaproszonych do udziału powinna być wystarczająca do zapewnienia rzeczywistej
konkurencji. Artykuł 81
Skład sądu konkursowego W skład sądu konkursowego wchodzą wyłącznie
osoby fizyczne niezależne od uczestników konkursu. Jeżeli od uczestników
konkursu wymagane są szczególne kwalifikacje zawodowe, co najmniej jedna
trzecia członków sądu konkursowego musi posiadać te same lub równoważne
kwalifikacje. Artykuł 82
Decyzje sądu konkursowego 1.
Sąd konkursowy jest niezależny w swych decyzjach
lub opiniach. 2.
Sąd konkursowy dokonuje oceny planów i projektów
złożonych przez kandydatów na zasadzie anonimowości oraz wyłącznie na podstawie
kryteriów wskazanych w ogłoszeniu o konkursie. 3.
Sąd konkursowy, w protokole podpisanym przez jego
członków, dokonuje zapisu klasyfikacji projektów sporządzonej na podstawie
wartości poszczególnych projektów, wraz z komentarzami członków sądu
konkursowego oraz ewentualnymi kwestiami wymagającymi wyjaśnienia. 4.
Do czasu wydania opinii lub podjęcia decyzji przez
sąd konkursowy należy przestrzegać zasady anonimowości. 5.
W razie potrzeby kandydatów można poprosić o
udzielenie odpowiedzi na pytania, które sąd konkursowy zawarł w protokole, w
celu wyjaśnienia wszelkich aspektów projektów. 6.
Z przebiegu dialogu pomiędzy członkami sądu
konkursowego a kandydatami sporządza się wyczerpujący protokół. TYTUŁ IV
ŁAD ADMINISTRACYJNO-REGULACYJNY Artykuł 83
Egzekwowanie przepisów Zgodnie z dyrektywą Rady 89/665/EWG państwa
członkowskie zapewniają właściwe stosowanie przepisów niniejszej dyrektywy
poprzez zagwarantowanie skutecznych, dostępnych i przejrzystych mechanizmów,
które uzupełniają obowiązujący system na potrzeby weryfikacji decyzji podjętych
przez instytucje zamawiające. Artykuł 84
Nadzór publiczny 1.
Państwa członkowskie powołują jeden niezależny
organ odpowiedzialny za nadzór i koordynację działań wdrażających (zwany dalej
„organem nadzoru”). Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o jego
wyznaczeniu. Nadzorowi temu podlegają wszystkie instytucje
zamawiające. 2.
Właściwe organy uczestniczące w działaniach
wdrażających są zorganizowane w sposób, który pozwala uniknąć konfliktu
interesów. System nadzoru publicznego musi być przejrzysty. W tym celu
publikuje się wszelkie wytyczne i opinie, a także sprawozdanie roczne
przedstawiające wdrażanie i stosowanie przepisów ustanowionych niniejszą
dyrektywą. Sprawozdanie roczne obejmuje następujące elementy: a) wskaźnik powodzenia małych i średnich
przedsiębiorstw (MŚP) w uzyskiwaniu zamówień publicznych; w przypadku gdy
udział MŚP pod względem wartości udzielonych zamówień wynosi poniżej 50 %, w
sprawozdaniu należy przedstawić analizę przyczyn takiego stanu rzeczy; b) ogólny przegląd realizacji polityki
zamówień publicznych zgodnych z zasadą zrównoważonego rozwoju, w tym procedur
uwzględniających aspekty związane z ochroną środowiska, włączeniem społecznym,
w tym dostępnością dla osób niepełnosprawnych, oraz pobudzaniem innowacyjności; c) informacje dotyczące działań
monitorujących i następczych w związku z naruszeniami przepisów dotyczących
zamówień mającymi wpływ na budżet Unii, zgodnie z ust. 3-5 niniejszego
artykułu; d) zbiorcze dane dotyczące zgłoszonych
przypadków nadużyć finansowych, korupcji, konfliktu interesów i innych
poważnych nieprawidłowości w dziedzinie zamówień publicznych, w tym mających
wpływ na realizację projektów współfinansowanych z budżetu Unii. 3.
Organ nadzoru odpowiada za realizację następujących
zadań: a) monitorowanie stosowania przez instytucje
zamawiające przepisów dotyczących zamówień publicznych i odpowiednich praktyk,
w szczególności w odniesieniu do centralnych jednostek zakupujących; b) udzielanie porad prawnych instytucjom
zamawiającym w zakresie interpretacji przepisów i zasad dotyczących zamówień
publicznych oraz zastosowania tych przepisów w konkretnych przypadkach; c) wydawanie z własnej inicjatywy opinii i
wytycznych w sprawie budzących powszechne zainteresowanie kwestii związanych z
interpretacją oraz stosowaniem przepisów dotyczących zamówień publicznych, w
sprawie często zadawanych pytań oraz trudności systemowych związanych ze
stosowaniem przepisów dotyczących zamówień publicznych, w kontekście przepisów
niniejszej dyrektywy oraz stosownego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości
Unii Europejskiej; d) ustanawianie oraz stosowanie systemów
kompleksowych i skutkujących podjęciem działania wskaźników ostrzegawczych,
służących zapobieganiu przypadkom nadużyć finansowych, korupcji, konfliktu
interesów i innym poważnym nieprawidłowościom oraz ich wykrywaniu i
odpowiedniemu zgłaszaniu; e) zwracanie uwagi właściwych organów
krajowych, w tym organów kontroli, na konkretne wykryte naruszenia i problemy
systemowe; f) analizowanie skarg od obywateli i
przedsiębiorstw w sprawie stosowania przepisów dotyczących zamówień publicznych
w konkretnych przypadkach i przekazywanie tych analiz do właściwych instytucji
zamawiających, które mają obowiązek wziąć je pod uwagę przy podejmowaniu
decyzji, a w przypadku pominięcia danej analizy są zobowiązane do wyjaśnienia
powodów jej nieuwzględnienia; g) monitorowanie decyzji podejmowanych przez
sądy i organy krajowe w następstwie orzeczenia wydanego przez Trybunał
Sprawiedliwości Unii Europejskiej na podstawie art. 267 Traktatu lub ustaleń
Europejskiego Trybunału Obrachunkowego stwierdzających naruszenia unijnych
przepisów dotyczących zamówień publicznych w związku z projektami
współfinansowanymi przez Unię; organ nadzoru zgłasza Europejskiemu Urzędowi ds.
Zwalczania Nadużyć Finansowych wszelkie naruszenia unijnych procedur udzielania
zamówień, w przypadku gdy są one związane z zamówieniami finansowanymi,
bezpośrednio lub pośrednio, ze środków Unii Europejskiej. Zadania, o których mowa w lit. e), pozostają bez
uszczerbku dla wykonywania praw do środków odwoławczych na mocy prawa krajowego
lub w ramach systemu ustanowionego na podstawie dyrektywy 89/665/EWG. Państwa członkowskie uprawniają organ nadzoru do
kierowania naruszeń wykrytych w toku prowadzonych przez ten organ działań
monitorujących i doradztwa prawnego do jurysdykcji, która jest właściwa na mocy
prawa krajowego do celów weryfikacji decyzji instytucji zamawiających. 4.
Bez uszczerbku dla ogólnych procedur i metod pracy
ustanowionych przez Komisję do celów komunikacji i kontaktów z państwami
członkowskimi, organ nadzoru działa jako właściwy punkt kontaktowy dla Komisji,
gdy monitoruje ona stosowanie prawa unijnego oraz wykonanie budżetu Unii na
podstawie art. 17 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 317 Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgłasza on do Komisji wszelkie przypadki
naruszenia niniejszej dyrektywy w postępowaniach o udzielenie zamówienia w
odniesieniu do zamówień, które są bezpośrednio lub pośrednio finansowane przez
Unię. Komisja może w szczególności przekazać organowi
nadzoru rozpatrzenie konkretnych spraw, jeżeli nie została jeszcze zawarta
umowa lub można nadal przeprowadzić postępowanie odwoławcze. Może ona również
powierzyć organowi nadzoru przeprowadzenie działań monitorujących niezbędnych
do zapewnienia wykonania środków, do których wdrożenia państwa członkowskie są
zobowiązane w celu naprawy stwierdzonego przez Komisję naruszenia unijnych
przepisów i zasad dotyczących zamówień publicznych. Komisja może zobowiązać organ nadzoru do
przeprowadzenia analizy domniemanych naruszeń unijnych przepisów dotyczących
zamówień publicznych mających wpływ na projekty współfinansowane z budżetu
Unii. Komisja może zlecić organowi nadzoru wykonanie działań następczych w
odniesieniu do określonych spraw oraz dopilnowanie, aby właściwe organy
krajowe, stosując się do jego zaleceń, podjęły odpowiednie środki w związku z
naruszeniami unijnych przepisów mających wpływ na realizację współfinansowanych
projektów. 5.
Działania w zakresie kontroli oraz egzekwowania
przepisów prowadzone przez organ nadzoru w celu zapewnienia zgodności decyzji
instytucji zamawiających z niniejszą dyrektywą i zasadami Traktatu nie mogą
zastępować ani naruszać roli Komisji jako instytucji stojącej na straży
Traktatu. W przypadku gdy Komisja postanawia przekazać rozpatrzenie konkretnej
sprawy zgodnie z ust. 4, zachowuje również prawo do podejmowania interwencji
zgodnie z uprawnieniami powierzonymi jej na mocy Traktatu. 6.
Instytucje zamawiające przekazują krajowemu
organowi nadzoru pełny tekst wszystkich zawartych umów o wartości równej lub
przekraczającej: a) 1 000 000 EUR w przypadku zamówień
publicznych na dostawy lub zamówień publicznych na usługi; b) 10 000 000 EUR w przypadku zamówień
publicznych na roboty budowlane. 7.
Nie naruszając krajowych przepisów dotyczących
dostępu do informacji oraz zgodnie z krajowymi i unijnymi przepisami
dotyczącymi ochrony danych, organ nadzoru zapewnia nieograniczony, pełny,
bezpośredni i bezpłatny dostęp do zawartych umów, o których mowa w ust. 6.
Dostępu do pewnych części umów można odmówić, jeżeli ich ujawnienie mogłoby
utrudnić stosowanie przepisów prawa lub byłoby sprzeczne z interesem
publicznym, mogłoby zaszkodzić uzasadnionym interesom handlowym wykonawców
publicznych lub prywatnych, bądź mogłoby zaszkodzić uczciwej konkurencji
pomiędzy nimi. Dostęp do części, które mogą być ujawnione,
zapewnia się w rozsądnym terminie i nie później niż 45 dni od daty wniosku. Wnioskodawcy składający wniosek o uzyskanie
dostępu do umowy nie muszą wykazać żadnego bezpośredniego ani pośredniego
interesu w związku z daną umową. Należy zezwolić odbiorcy informacji na ich
upublicznienie. 8.
Podsumowanie wszystkich działań prowadzonych przez
organ nadzoru zgodnie z ust. 1–7 zamieszcza się w sprawozdaniu rocznym, o
którym mowa w ust. 2. Artykuł 85
Indywidualne sprawozdania dotyczące postępowań o udzielenie zamówienia W odniesieniu do każdego zamówienia, umowy
ramowej oraz dynamicznego systemu zakupów instytucja zamawiająca sporządza
pisemne sprawozdanie, które zawiera co najmniej następujące elementy: a) nazwę i adres instytucji
zamawiającej, przedmiot i wartość zamówienia, umowy ramowej lub dynamicznego
systemu zakupów; b) nazwy/imiona i nazwiska
zakwalifikowanych kandydatów lub zwycięskich oferentów oraz powody ich wyboru; c) nazwy/imiona i nazwiska odrzuconych
kandydatów lub oferentów oraz powody ich odrzucenia; d) powody odrzucenia ofert uznanych za
rażąco tanie; e) nazwę/imię i nazwisko zwycięskiego
oferenta oraz powody wyboru jego oferty, a także, jeśli jest to wiadome,
wskazanie części zamówienia lub umowy ramowej, jaką zwycięski oferent zamierza
zlecić do wykonania osobom trzecim; f) w przypadku procedury negocjacyjnej
bez uprzedniego ogłoszenia – okoliczności, o których mowa w art. 30,
uzasadniające zastosowanie tej procedury; g) w stosownych przypadkach – powody,
dla których instytucja zamawiająca postanowiła zrezygnować z udzielenia
zamówienia bądź zawarcia umowy ramowej albo z ustanowienia dynamicznego systemu
zakupów; h) w stosownych przypadkach – wykryte
przypadki konfliktu interesów i podjęte w następstwie tego środki. Instytucje zamawiające dokumentują przebieg
wszystkich postępowań o udzielenie zamówienia, bez względu na to, czy są one
prowadzone za pomocą środków elektronicznych czy bez ich użycia. W tym celu
dokumentują one wszystkie etapy postępowania o udzielenie zamówienia, w tym
wszelką komunikację z wykonawcami oraz wewnątrz instytucji, przygotowywanie
ofert, ewentualne prowadzenie dialogu lub negocjacji, kwalifikację kandydatów i
udzielenie zamówienia. Sprawozdanie to, bądź jego główne elementy,
przekazuje się, na żądanie, Komisji lub krajowemu organowi nadzoru. Artykuł 86
Krajowe sprawozdania oraz wykazy instytucji zamawiających 1.
Organy ustanowione lub powołane zgodnie z art. 84
przedkładają Komisji sprawozdanie z wdrażania obejmujące dane statystyczne za
każdy rok, sporządzone w oparciu o standardowy formularz, najpóźniej do dnia 31
października następnego roku. 2.
Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co
najmniej następujące informacje: a) kompletny i aktualny wykaz wszystkich instytucji
administracji centralnej, instytucji zamawiających administracji niższego
szczebla oraz podmiotów prawa publicznego, w tym instytucji zamawiających
administracji niższego szczebla oraz związków instytucji zamawiających
udzielających zamówień publicznych i zawierających umowy ramowe, ze wskazaniem
niepowtarzalnego numeru identyfikacyjnego każdej instytucji, o ile tego rodzaju
numer jest przewidziany w ustawodawstwie krajowym. Wykaz ten jest uszeregowany
według rodzajów instytucji; b) kompletny i aktualny wykaz wszystkich
centralnych jednostek zakupujących; c) w odniesieniu do wszystkich zamówień
powyżej progów określonych w art. 4 niniejszej dyrektywy: (i) liczba i wartość udzielonych zamówień
dla każdego rodzaju instytucji w podziale na rodzaj procedury oraz w podziale
na roboty budowlane, dostawy i usługi określone według działów nomenklatury
CPV; (ii) w przypadku gdy umowy zawarto w wyniku
zastosowania procedury negocjacyjnej bez uprzedniego ogłoszenia – dane, o
których mowa w ppkt (i), są przedstawiane również w podziale na sytuacje, o
których mowa w art. 30, oraz uwzględniają liczbę i wartość udzielonych zamówień
w podziale na państwa członkowskie i państwa trzecie zwycięskich wykonawców; d) w odniesieniu do wszystkich zamówień
poniżej progów określonych w art. 4 niniejszej dyrektywy, które zostałyby
objęte niniejszą dyrektywą, gdyby ich wartość przekroczyła te progi – liczba i
wartość udzielonych zamówień w podziale na rodzaj instytucji. 3.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów
delegowanych zgodnie z art. 89 w celu zmiany załącznika I na potrzeby
aktualizacji wykazu instytucji zamawiających po otrzymaniu powiadomień od
państw członkowskich, jeżeli takie zmiany są konieczne dla poprawnej
identyfikacji instytucji zamawiających. Komisja może okresowo publikować do celów
informacyjnych wykaz podmiotów prawa publicznego, przekazywany zgodnie z ust. 2
lit. a), w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. 4.
Państwa członkowskie udostępniają Komisji
informacje na temat ich struktury instytucjonalnej związanej z wdrożeniem,
monitorowaniem i egzekwowaniem przepisów niniejszej dyrektywy, a także na temat
krajowych inicjatyw podjętych w celu przekazania wytycznych w zakresie unijnych
przepisów dotyczących zamówień publicznych lub wsparcia ich wdrożenia, bądź w celu
sprostania wyzwaniom związanym z ich wdrożeniem. 5.
Komisja ustanawia standardowy formularz na potrzeby
sporządzania rocznego sprawozdania z wdrażania obejmującego dane statystyczne,
o którym mowa w ust. 1. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą
doradczą, o której mowa w art. 91. Artykuł 87
Pomoc dla instytucji zamawiających i przedsiębiorstw 1.
Państwa członkowskie udostępniają struktury
wsparcia technicznego, aby zapewniać instytucjom zamawiającym doradztwo prawne
i gospodarcze, przekazywać im wytyczne i udzielać im pomocy w przygotowywaniu i
przeprowadzaniu postępowań o udzielenie zamówienia. Państwa członkowskie
zapewniają także każdej instytucji zamawiającej możliwość uzyskania
kompetentnej pomocy i doradztwa w indywidualnych sprawach. 2.
Aby poprawić dostęp wykonawców do postępowań o
udzielenie zamówienia, w tym w szczególności MŚP, oraz zagwarantować poprawne
zrozumienie przepisów niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie zapewniają
możliwość uzyskania odpowiedniej pomocy, w tym za pomocą środków
elektronicznych lub istniejących sieci wsparcia w sprawach gospodarczych. 3.
Wykonawcom, którzy zamierzają wziąć udział w
postępowaniu o udzielenie zamówienia w innym państwie członkowskim, udostępnia
się pomoc administracyjną w tym konkretnym zakresie. Pomoc ta obejmuje co
najmniej wymogi administracyjne w danym państwie członkowskim, a także
ewentualne obowiązki związane z zamówieniami elektronicznymi. Państwa członkowskie dopilnowują, aby
zainteresowani wykonawcy mieli łatwy dostęp do odpowiednich informacji na temat
obowiązków związanych z podatkami, ochroną środowiska, a także przepisów prawa
socjalnego i prawa pracy obowiązujących w państwie członkowskim, regionie lub
miejscowości, w których mają być realizowane roboty budowlane lub mają być
świadczone usługi, mających zastosowanie do robót budowlanych przeprowadzanych
na danym terenie lub usług świadczonych podczas realizacji zamówienia. 4.
Do celów ust. 1, 2 i 3 państwa członkowskie mogą
powołać jeden organ bądź kilka organów lub jednostek administracyjnych Państwa
członkowskie zapewniają właściwą koordynację działań między tymi organami i
strukturami. Artykuł 88
Współpraca administracyjna 1.
Państwa członkowskie udzielają sobie wzajemnie
pomocy i wprowadzają środki mające zwiększyć skuteczność ich wzajemnej
współpracy, aby zapewnić wymianę informacji w kwestiach, o których mowa w art. 40,
41, 42, 55, 57, 59, 60, 61, 63 oraz 69. Zapewniają również zachowanie poufności
wymienianych przez nie informacji. 2.
Właściwe organy wszystkich zainteresowanych państw
członkowskich wymieniają informacje zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony
danych osobowych określonymi w dyrektywach 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i
Rady[42]
oraz 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[43]. 3.
Do celów niniejszego artykułu państwa członkowskie
wyznaczają jeden lub więcej punktów kontaktowych, których dane przekazują innym
państwom członkowskim, organom nadzoru i Komisji. Państwa członkowskie
publikują i regularnie aktualizują wykaz punktów kontaktowych. Za koordynację
tych punktów kontaktowych odpowiada organ nadzoru. 4.
Wymiana informacji następuje za pośrednictwem
systemu wymiany informacji na rynku wewnętrznym ustanowionego na podstawie
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr XXX/XXXX[44] [wniosek
dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie współpracy
administracyjnej za pośrednictwem systemu wymiany informacji na rynku
wewnętrznym („rozporządzenie w sprawie IMI”), COM(2011) 522]. Państwa
członkowskie przekazują informacje, o które zwrócą się inne państwa członkowskie,
w możliwie najkrótszym terminie. TYTUŁ V
PRZEKAZANIE UPRAWNIEŃ, UPRAWNIENIA WYKONAWCZE I PRZEPISY KOŃCOWE Artykuł 89
Wykonywanie przekazanych uprawnień 1.
Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów
delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule. 2.
Przekazanie Komisji uprawnień, o którym mowa w art.
6, 13, 19, 20, 23, 54, 59, 67 i 86, następuje na czas nieokreślony od dnia
[data wejścia w życie niniejszej dyrektywy]. 3.
Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 6, 13, 19,
20, 23, 54, 59, 67 i 86, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez
Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy
przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje
się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji
późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już
obowiązujących aktów delegowanych. 4.
Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja
przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. 5.
Akt delegowany przyjęty na podstawie niniejszego
artykułu wchodzi w życie tylko jeśli Parlament Europejski albo Rada nie
wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub jeśli, przed upływem tego
terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję,
że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy
Parlamentu Europejskiego lub Rady. Artykuł 90
Tryb pilny 1.
Akty delegowane przyjęte w trybie niniejszego
artykułu wchodzą w życie niezwłocznie i mają zastosowanie dopóki nie
zostanie wyrażony sprzeciw zgodnie z ust. 2. Przekazując akt delegowany
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, podaje się powody zastosowania trybu
pilnego. 2.
Parlament Europejski albo Rada mogą wyrazić
sprzeciw wobec aktu delegowanego zgodnie z procedurą, o której mowa
w art. 89 ust. 5. W takim przypadku Komisja uchyla akt niezwłocznie
po doręczeniu przez Parlament Europejski lub Radę decyzji o sprzeciwie. Artykuł 91
Procedura komitetowa 1.
Komisję wspomaga Komitet Doradczy ds. Zamówień
Publicznych ustanowiony na mocy decyzji Rady 71/306/EWG[45]. Komitet
ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011. 2.
W przypadku odesłania do niniejszego artykułu
stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. Artykuł 92
Transpozycja 1. Państwa członkowskie
wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne
do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 30 czerwca 2014 r.
Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie
zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy
ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są
przez państwa członkowskie. 2. Państwa członkowskie
przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w
dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą. Artykuł 93
Uchylenie Dyrektywa 2004/18/WE traci moc z dniem 30
czerwca 2014 r. Odniesienia do uchylonej dyrektywy należy
interpretować jako odniesienia do niniejszej dyrektywy i należy je odczytywać
zgodnie z tabelą korelacji zawartą w załączniku XVII. Artykuł 94
Przegląd Komisja dokonuje przeglądu wpływu
ekonomicznego na rynek wewnętrzny wynikającego z zastosowania progów
określonych w art. 4 i przekazuje sprawozdanie w tym zakresie do Parlamentu
Europejskiego i Rady do dnia 30 czerwca 2017 r. W przypadku zmian w kwotach progowych
mających zastosowanie na mocy Porozumienia, po przekazaniu sprawozdania przedłożony
zostaje, w stosownych przypadkach, wniosek ustawodawczy w sprawie zmiany progów
określonych w niniejszej dyrektywie. Artykuł 95
Wejście w życie Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie
dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Artykuł 96
Adresaci Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw
członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia 20.12.2011 r. W imieniu Parlamentu Europejskiego W
imieniu Rady Przewodniczący Przewodniczący ZAŁĄCZNIK I
INSTYTUCJE ADMINISTRACJI CENTRALNEJ Belgia 1. Services publics fédéraux (ministerstwa): || 1. Federale Overheidsdiensten (ministerstwa): SPF Chancellerie du Premier Ministre; || FOD Kanselarij van de Eerste Minister; SPF Personnel et Organisation; || FOD Kanselarij Personeel en Organisatie; SPF Budget et Contrôle de la Gestion; || FOD Budget en Beheerscontrole; SPF Technologie de l’Information et de la Communication (Fedict); || FOD Informatie- en Communicatietechnologie (Fedict); SPF Affaires étrangères, Commerce extérieur et Coopération au Développement; || FOD Buitenlandse Zaken, Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking; SPF Intérieur; || FOD Binnenlandse Zaken; SPF Finances; || FOD Financiën; SPF Mobilité et Transports; || FOD Mobiliteit en Vervoer; SPF Emploi, Travail et Concertation sociale; || FOD Werkgelegenheid, Arbeid en sociaal overleg SPF Sécurité Sociale et Institutions publiques de Sécurité Sociale; || FOD Sociale Zekerheid en Openbare Instellingen van sociale Zekerheid SPF Santé publique, Sécurité de la Chaîne alimentaire et Environnement; || FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu; SPF Justice; || FOD Justitie; SPF Economie, PME, Classes moyennes et Energie; || FOD Economie, KMO, Middenstand en Energie; Ministère de la Défense; || Ministerie van Landsverdediging; Service public de programmation Intégration sociale, Lutte contre la pauvreté et Economie sociale; || Programmatorische Overheidsdienst Maatschappelijke Integratie, Armoedsbestrijding en sociale Economie; Service public fédéral de Programmation Développement durable; || Programmatorische federale Overheidsdienst Duurzame Ontwikkeling; Service public fédéral de Programmation Politique scientifique; || Programmatorische federale Overheidsdienst Wetenschapsbeleid; 2. Régie des Bâtiments; || 2. Regie der Gebouwen; Office national de Sécurité sociale; || Rijksdienst voor sociale Zekerheid; Institut national d’Assurance sociales pour travailleurs indépendants || Rijksinstituut voor de sociale Verzekeringen der Zelfstandigen; Institut national d’Assurance Maladie-Invalidité; || Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering; Office national des Pensions; || Rijksdienst voor Pensioenen; Caisse auxiliaire d’Assurance Maladie-Invalidité; || Hulpkas voor Ziekte-en Invaliditeitsverzekering; Fond des Maladies professionnelles; || Fonds voor Beroepsziekten; Office national de l’Emploi; || Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening Bułgaria –
Администрация на Народното събрание –
Aдминистрация на Президента –
Администрация на Министерския съвет –
Конституционен съд –
Българска народна банка –
Министерство на външните работи –
Министерство на вътрешните работи –
Министерство на държавната администрация и
административната реформа –
Министерство на извънредните ситуации –
Министерство на земеделието и храните –
Министерство на здравеопазването –
Министерство на икономиката и енергетиката –
Министерство на културата –
Министерство на образованието и науката –
Министерство на околната среда и водите –
Министерство на отбраната –
Министерство на правосъдието –
Министерство на регионалното развитие и
благоустройството –
Министерство на транспорта –
Министерство на труда и социалната политика –
Министерство на финансите Agencje państwowe, komisje państwowe,
agencje wykonawcze i inne organy państwowe ustanowione na mocy ustawy lub
dekretu Rady Ministrów, posiadające funkcję związaną z realizacją uprawnień
wykonawczych: –
Агенция за ядрено регулиране –
Висшата атестационна комисия –
Държавна комисия за енергийно и водно регулиране –
Държавна комисия по сигурността на информацията –
Комисия за защита на конкуренцията –
Комисия за защита на личните данни –
Комисия за защита от дискриминация –
Комисия за регулиране на съобщенията –
Комисия за финансов надзор –
Патентно ведомство на Република България –
Сметна палата на Република България –
Агенция за приватизация –
Агенция за следприватизационен контрол –
Български институт по метрология –
Държавна агенция ‘Архиви’ –
Държавна агенция ‘Държавен резерв и военновременни
запаси’ –
Държавна агенция ‘Национална сигурност’ –
Държавна агенция за бежанците –
Държавна агенция за българите в чужбина –
Държавна агенция за закрила на детето –
Държавна агенция за информационни технологии и
съобщения –
Държавна агенция за метрологичен и технически
надзор –
Държавна агенция за младежта и спорта –
Държавна агенция по горите –
Държавна агенция по туризма –
Държавна комисия по стоковите борси и тържища –
Институт по публична администрация и европейска
интеграция –
Национален статистически институт –
Национална агенция за оценяване и акредитация –
Националната агенция за професионално образование и
обучение –
Национална комисия за борба с трафика на хора –
Агенция ‘Митници’ –
Агенция за държавна и финансова инспекция –
Агенция за държавни вземания –
Агенция за социално подпомагане –
Агенция за хората с увреждания –
Агенция по вписванията –
Агенция по геодезия, картография и кадастър –
Агенция по енергийна ефективност –
Агенция по заетостта –
Агенция по обществени поръчки –
Българска агенция за инвестиции –
Главна дирекция ‘Гражданска въздухоплавателна
администрация’ –
Дирекция ‘Материално-техническо осигуряване и
социално обслужване’ на Министерство на вътрешните работи –
Дирекция ‘Оперативно издирване’ на Министерство на
вътрешните работи –
Дирекция ‘Финансово-ресурсно осигуряване’ на
Министерство на вътрешните работи –
Дирекция за национален строителен контрол –
Държавна комисия по хазарта –
Изпълнителна агенция ‘Автомобилна администрация’ –
Изпълнителна агенция ‘Борба с градушките’ –
Изпълнителна агенция ‘Българска служба за
акредитация’ –
Изпълнителна агенция ‘Военни клубове и информация’ –
Изпълнителна агенция ‘Главна инспекция по труда’ –
Изпълнителна агенция ‘Държавна собственост на
Министерството на отбраната’ –
Изпълнителна агенция ‘Железопътна администрация’ –
Изпълнителна агенция ‘Изпитвания и контролни
измервания на въоръжение, техника и имущества’ –
Изпълнителна агенция ‘Морска администрация’ –
Изпълнителна агенция ‘Национален филмов център’ –
Изпълнителна агенция ‘Пристанищна администрация’ –
Изпълнителна агенция ‘Проучване и поддържане на
река Дунав’ –
Изпълнителна агенция ‘Социални дейности на
Министерството на отбраната’ –
Изпълнителна агенция за икономически анализи и
прогнози –
Изпълнителна агенция за насърчаване на малките и
средни предприятия –
Изпълнителна агенция по лекарствата –
Изпълнителна агенция по лозата и виното –
Изпълнителна агенция по околна среда –
Изпълнителна агенция по почвените ресурси –
Изпълнителна агенция по рибарство и аквакултури –
Изпълнителна агенция по селекция и репродукция в животновъдството –
Изпълнителна агенция по сортоизпитване, апробация и
семеконтрол –
Изпълнителна агенция по трансплантация –
Изпълнителна агенция по хидромелиорации –
Комисията за защита на потребителите –
Контролно-техническата инспекция –
Национален център за информация и документация –
Национален център по радиобиология и радиационна
защита –
Национална агенция за приходите –
Национална ветеринарномедицинска служба –
Национална служба ‘Полиция’ –
Национална служба ‘Пожарна безопасност и защита на
населението’ –
Национална служба за растителна защита –
Национална служба за съвети в земеделието –
Национална служба по зърното и фуражите –
Служба ‘Военна информация’ –
Служба ‘Военна полиция’ –
Фонд ‘Републиканска пътна инфраструктура’ –
Авиоотряд 28 Republika Czeska –
Ministerstvo dopravy –
Ministerstvo financí –
Ministerstvo kultury –
Ministerstvo obrany –
Ministerstvo pro místní rozvoj –
Ministerstvo práce a sociálních věcí –
Ministerstvo průmyslu a obchodu –
Ministerstvo spravedlnosti –
Ministerstvo školství, mládeže a tělovýchovy –
Ministerstvo vnitra –
Ministerstvo zahraničních věcí –
Ministerstvo zdravotnictví –
Ministerstvo zemědělství –
Ministerstvo životního prostředí –
Poslanecká sněmovna PČR –
Senát PČR –
Kancelář prezidenta –
Český statistický úřad –
Český úřad zeměměřičský a katastrální –
Úřad průmyslového vlastnictví –
Úřad pro ochranu osobních údajů –
Bezpečnostní informační služba –
Národní bezpečnostní úřad –
Česká akademie věd –
Vězeňská služba –
Český báňský úřad –
Úřad pro ochranu hospodářské soutěže –
Správa státních hmotných rezerv –
Státní úřad pro jadernou bezpečnost –
Česká národní banka –
Energetický regulační úřad –
Úřad vlády České republiky –
Ústavní soud –
Nejvyšší soud –
Nejvyšší správní soud –
Nejvyšší státní zastupitelství –
Nejvyšší kontrolní úřad –
Kancelář Veřejného ochránce práv –
Grantová agentura České republiky –
Státní úřad inspekce práce –
Český telekomunikační úřad Dania –
Folketinget Rigsrevisionen –
Statsministeriet –
Udenrigsministeriet –
Beskæftigelsesministeriet 5 styrelser og institutioner (5 agencji i
instytucji) –
Domstolsstyrelsen –
Finansministeriet 5 styrelser og institutioner (5 agencji i
instytucji) –
Forsvarsministeriet 5 styrelser og institutioner (5 agencji i
instytucji) –
Ministeriet for Sundhed og Forebyggelse Adskillige styrelser og institutioner,
herunder Statens Serum Institut (kilka agencji i instytucji, w tym Statens
Serum Institut) –
Justitsministeriet Rigspolitichefen, anklagemyndigheden samt 1
direktorat og et antal styrelser (szef policji, prokurator, 1 dyrekcja i kilka
agencji) –
Kirkeministeriet 10 stiftsøvrigheder (10 organów
diecezjalnych) –
Kulturministeriet — Ministerstwo Kultury 4 styrelser samt et antal statsinstitutioner
(4 departamenty i kilka instytucji) –
Miljøministeriet 5 styrelser (5 agencji) –
Ministeriet for Flygtninge, Invandrere og
Integration 1 styrelse (1 agencja) –
Ministeriet for Fødevarer, Landbrug og Fiskeri 4 direktoraterog institutioner (4 dyrekcje i
instytucje) –
Ministeriet for Videnskab, Teknologi og Udvikling Adskillige styrelser og institutioner,
Forskningscenter Risø og Statens uddannelsesbygninger (kilka agencji i
instytucji, w tym Laboratorium Krajowe w Risoe i duńskie krajowe ośrodki
badawcze i edukacyjne) –
Skatteministeriet 1 styrelser og institutioner (1 agencja i
kilka instytucji) –
Velfærdsministeriet 3 styrelser og institutioner (3 agencje i
kilka instytucji) –
Transportministeriet 7 styrelser og institutioner, herunder
Øresundsbrokonsortiet (7 agencji i instytucji, w tym Øresundsbrokonsortiet) –
Undervisningsministeriet 3 styrelser, 4 undervisningsinstitutioner og
5 andre institutioner (3 agencje, 4 placówki edukacyjne, 5 innych instytucji) –
Økonomi- og Erhvervsministeriet Adskilligestyrelser og institutioner (kilka
agencji i instytucji) –
Klima- og Energiministeriet 3 styrelse og institutioner (3 agencje i
instytucje) Niemcy –
Auswärtiges Amt –
Bundeskanzleramt –
Bundesministerium für Arbeit und Soziales –
Bundesministerium für Bildung und Forschung –
Bundesministerium für Ernährung, Landwirtschaft und
Verbraucherschutz –
Bundesministerium der Finanzen –
Bundesministerium des Innern (jedynie towary o
przeznaczeniu cywilnym) –
Bundesministerium für Gesundheit –
Bundesministerium für Familie, Senioren, Frauen und
Jugend –
Bundesministerium der Justiz –
Bundesministerium für Verkehr, Bau und
Stadtentwicklung –
Bundesministerium für Wirtschaft und Technologie –
Bundesministerium für wirtschaftliche
Zusammenarbeit und Entwicklung –
Bundesministerium der Verteidigung (z wyłączeniem
towarów o przeznaczeniu wojskowym) –
Bundesministerium für Umwelt, Naturschutz und
Reaktorsicherheit Estonia –
Vabariigi Presidendi Kantselei; –
Eesti Vabariigi Riigikogu; –
Eesti Vabariigi Riigikohus; –
Riigikontroll; –
Õiguskantsler; –
Riigikantselei; –
Rahvusarhiiv; –
Haridus- ja Teadusministeerium; –
Justiitsministeerium; –
Kaitseministeerium; –
Keskkonnaministeerium; –
Kultuuriministeerium; –
Majandus- ja Kommunikatsiooniministeerium; –
Põllumajandusministeerium; –
Rahandusministeerium; –
Siseministeerium; –
Sotsiaalministeerium; –
Välisministeerium; –
Keeleinspektsioon; –
Riigiprokuratuur; –
Teabeamet; –
Maa-amet; –
Keskkonnainspektsioon; –
Metsakaitse- ja Metsauuenduskeskus; –
Muinsuskaitseamet; –
Patendiamet; –
Tarbijakaitseamet; –
Riigihangete Amet; –
Taimetoodangu Inspektsioon; –
Põllumajanduse Registrite ja Informatsiooni Amet; –
Veterinaar- ja Toiduamet –
Konkurentsiamet; –
Maksu –ja Tolliamet; –
Statistikaamet; –
Kaitsepolitseiamet; –
Kodakondsus- ja Migratsiooniamet; –
Piirivalveamet; –
Politseiamet; –
Eesti Kohtuekspertiisi Instituut; –
Keskkriminaalpolitsei; –
Päästeamet; –
Andmekaitse Inspektsioon; –
Ravimiamet; –
Sotsiaalkindlustusamet; –
Tööturuamet; –
Tervishoiuamet; –
Tervisekaitseinspektsioon; –
Tööinspektsioon; –
Lennuamet; –
Maanteeamet; –
Veeteede Amet; –
Julgestuspolitsei; –
Kaitseressursside Amet; –
Kaitseväe Logistikakeskus; –
Tehnilise Järelevalve Amet. Irlandia –
President’s Establishment –
Houses of the Oireachtas — [parlament] –
Department of the Taoiseach — [premier] –
Central Statistics Office –
Department of Finance –
Office of the Comptroller and Auditor General –
Office of the Revenue Commissioners –
Office of Public Works –
State Laboratory –
Office of the Attorney General –
Office of the Director of Public Prosecutions –
Valuation Office –
Office of the Commission for Public Service
Appointments –
Public Appointments Service –
Office of the Ombudsman –
Chief State Solicitor’s Office –
Department of Justice, Equality and Law Reform –
Courts Service –
Prisons Service –
Office of the Commissioners of Charitable Donations
and Bequests –
Department of the Environment, Heritage and Local
Government –
Department of Education and Science –
Department of Communications, Energy and Natural
Resources –
Department of Agriculture, Fisheries and Food –
Department of Transport –
Department of Health and Children –
Department of Enterprise, Trade and Employment –
Department of Arts, Sports and Tourism –
Department of Defence –
Department of Foreign Affairs –
Department of Social and Family Affairs –
Department of Community, Rural and Gaeltacht — [ds.
regionów, w których używa się języka gaelickiego] Affairs –
Arts Council –
National Gallery. Grecja –
Υπουργείο Εσωτερικών; –
Υπουργείο Εξωτερικών; –
Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών; –
Υπουργείο Ανάπτυξης; –
Υπουργείο Δικαιοσύνης; –
Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων; –
Υπουργείο Πολιτισμού; –
Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης; –
Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων
Έργων; –
Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας; –
Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών; –
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων; –
Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και
Νησιωτικής Πολιτικής; –
Υπουργείο Μακεδονίας- Θράκης; –
Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας; –
Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης; –
Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς; –
Γενική Γραμματεία Ισότητας; –
Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων; –
Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού; –
Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας; –
Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας; –
Γενική Γραμματεία Αθλητισμού; –
Γενική Γραμματεία Δημοσίων Έργων; –
Γενική Γραμματεία Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας
Ελλάδος; –
Εθνικό Συμβούλιο Κοινωνικής Φροντίδας; –
Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας; –
Εθνικό Τυπογραφείο; –
Γενικό Χημείο του Κράτους; –
Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας; –
Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών; –
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης; –
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης; –
Πανεπιστήμιο Αιγαίου; –
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων; –
Πανεπιστήμιο Πατρών; –
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας; –
Πολυτεχνείο Κρήτης; –
Σιβιτανίδειος Δημόσια Σχολή Τεχνών και
Επαγγελμάτων; –
Αιγινήτειο Νοσοκομείο; –
Αρεταίειο Νοσοκομείο; –
Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης; –
Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Υλικού; –
Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων; –
Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων; –
Γενικό Επιτελείο Στρατού; –
Γενικό Επιτελείο Ναυτικού; –
Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας; –
Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας; –
Γενική Γραμματεία Εκπαίδευσης Ενηλίκων; –
Υπουργείο Εθνικής Άμυνας; –
Γενική Γραμματεία Εμπορίου. Hiszpania –
Presidencia de Gobierno –
Ministerio de Asuntos Exteriores y de Cooperación –
Ministerio de Justicia –
Ministerio de Defensa –
Ministerio de Economía y Hacienda –
Ministerio del Interior –
Ministerio de Fomento –
Ministerio de Educación, Política Social y Deportes –
Ministerio de Industria, Turismo y Comercio –
Ministerio de Trabajo e Inmigración –
Ministerio de la Presidencia –
Ministerio de Administraciones Públicas –
Ministerio de Cultura –
Ministerio de Sanidad y Consumo –
Ministerio de Medio Ambiente y Medio Rural y Marino –
Ministerio de Vivienda –
Ministerio de Ciencia e Innovación –
Ministerio de Igualdad Francja 1.
Ministerstwa –
Services du Premier ministre –
Ministère chargé de la santé, de la jeunesse et des
sports –
Ministère chargé de l’intérieur, de l’outre-mer et
des collectivités territoriales –
Ministère chargé de la justice –
Ministère chargé de la défense –
Ministère chargé des affaires étrangères et
européennes –
Ministère chargé de l’éducation nationale –
Ministère chargé de l’économie, des finances et de
l’emploi –
Secrétariat d’Etat aux transports –
Secrétariat d’Etat aux entreprises et au commerce
extérieur –
Ministère chargé du travail, des relations sociales
et de la solidarité –
Ministère chargé de la culture et de la
communication –
Ministère chargé du budget, des comptes publics et
de la fonction publique –
Ministère chargé de l’agriculture et de la pêche –
Ministère chargé de l’enseignement supérieur et de
la recherche –
Ministère chargé de l’écologie, du développement et
de l’aménagement durables –
Secrétariat d’Etat à la fonction publique –
Ministère chargé du logement et de la ville –
Secrétariat d’Etat à la coopération et à la
francophonie –
Secrétariat d’Etat à l’outre-mer –
Secrétariat d’Etat à la jeunesse, des sports et de
la vie associative –
Secrétariat d’Etat aux anciens combattants –
Ministère chargé de l’immigration, de l’intégration,
de l’identité nationale et du co-développement –
Secrétariat d’Etat en charge de la prospective et
de l’évaluation des politiques publiques –
Secrétariat d’Etat aux affaires européennes, –
Secrétariat d’Etat aux affaires étrangères et aux
droits de l’homme –
Secrétariat d’Etat à la consommation et au tourisme –
Secrétariat d’Etat à la politique de la ville –
Secrétariat d’Etat à la solidarité –
Secrétariat d’Etat en charge de l’industrie et de
la consommation –
Secrétariat d’Etat en charge de l’emploi –
Secrétariat d’Etat en charge du commerce, de
l’artisanat, des PME, du tourisme et des services –
Secrétariat d’Etat en charge de l’écologie –
Secrétariat d’Etat en charge du développement de la
région-capitale –
Secrétariat d’Etat en charge de l’aménagement du
territoire 2.
Instytucje, niezależne organy i jurysdykcje –
Présidence de la République –
Assemblée Nationale –
Sénat –
Conseil constitutionnel –
Conseil économique et social –
Conseil supérieur de la magistrature –
Agence française contre le dopage –
Autorité de contrôle des assurances et des mutuelles –
Autorité de contrôle des nuisances sonores
aéroportuaires –
Autorité de régulation des communications
électroniques et des postes –
Autorité de sûreté nucléaire –
Autorité indépendante des marchés financiers –
Comité national d’évaluation des établissements
publics à caractère scientifique, culturel et professionnel –
Commission d’accès aux documents administratifs –
Commission consultative du secret de la défense
nationale –
Commission nationale des comptes de campagne et des
financements politiques –
Commission nationale de contrôle des interceptions
de sécurité –
Commission nationale de déontologie de la sécurité –
Commission nationale du débat public –
Commission nationale de l’informatique et des
libertés –
Commission des participations et des transferts –
Commission de régulation de l’énergie –
Commission de la sécurité des consommateurs –
Commission des sondages –
Commission de la transparence financière de la vie
politique –
Conseil de la concurrence –
Conseil des ventes volontaires de meubles aux
enchères publiques –
Conseil supérieur de l’audiovisuel –
Défenseur des enfants –
Haute autorité de lutte contre les discriminations
et pour l’égalité –
Haute autorité de santé –
Médiateur de la République –
Cour de justice de la République –
Tribunal des Conflits –
Conseil d’Etat –
Cours administratives d’appel –
Tribunaux administratifs –
Cour des Comptes –
Chambres régionales des Comptes –
Cours et tribunaux de l’ordre judiciaire (Cour de
Cassation, Cours d’Appel, Tribunaux d’instance et Tribunaux de grande instance) 3.
Krajowe placówki publiczne –
Académie de France à Rome –
Académie de marine –
Académie des sciences d’outre-mer –
Académie des technologies –
Agence centrale des organismes de sécurité sociale
(ACOSS) –
Agence de biomédicine –
Agence pour l’enseignement du français à l’étranger –
Agence française de sécurité sanitaire des aliments –
Agence française de sécurité sanitaire de
l’environnement et du travail –
Agence Nationale pour la cohésion sociale et
l’égalité des chances –
Agence nationale pour la garantie des droits des
mineurs –
Agences de l’eau –
Agence Nationale de l’Accueil des Etrangers et des
migrations –
Agence nationale pour l’amélioration des conditions
de travail (ANACT) –
Agence nationale pour l’amélioration de l’habitat
(ANAH) –
Agence Nationale pour la Cohésion Sociale et
l’Egalité des Chances –
Agence nationale pour l’indemnisation des français
d’outre-mer (ANIFOM) –
Assemblée permanente des chambres d’agriculture
(APCA) –
Bibliothèque publique d’information –
Bibliothèque nationale de France –
Bibliothèque nationale et universitaire de
Strasbourg –
Caisse des Dépôts et Consignations –
Caisse nationale des autoroutes (CNA) –
Caisse nationale militaire de sécurité sociale
(CNMSS) –
Caisse de garantie du logement locatif social –
Casa de Velasquez –
Centre d’enseignement zootechnique –
Centre d’études de l’emploi –
Centre d’études supérieures de la sécurité sociale –
Centres de formation professionnelle et de
promotion agricole –
Centre hospitalier des Quinze-Vingts –
Centre international d’études supérieures en
sciences agronomiques (Montpellier Sup Agro) –
Centre des liaisons européennes et internationales
de sécurité sociale –
Centre des Monuments Nationaux –
Centre national d’art et de culture Georges
Pompidou –
Centre national des arts plastiques –
Centre national de la cinématographie –
Centre National d’Etudes et d’expérimentation du
machinisme agricole, du génie rural, des eaux et des forêts (CEMAGREF) –
Centre national du livre –
Centre national de documentation pédagogique –
Centre national des œuvres universitaires et
scolaires (CNOUS) –
Centre national professionnel de la propriété
forestière –
Centre National de la Recherche Scientifique
(C.N.R.S) –
Centres d’éducation populaire et de sport (CREPS) –
Centres régionaux des œuvres universitaires (CROUS) –
Collège de France –
Conservatoire de l’espace littoral et des rivages
lacustres –
Conservatoire National des Arts et Métiers –
Conservatoire national supérieur de musique et de
danse de Paris –
Conservatoire national supérieur de musique et de
danse de Lyon –
Conservatoire national supérieur d’art dramatique –
Ecole centrale de Lille –
Ecole centrale de Lyon –
École centrale des arts et manufactures –
École française d’archéologie d’Athènes –
École française d’Extrême-Orient –
École française de Rome –
École des hautes études en sciences sociales –
Ecole du Louvre –
École nationale d’administration –
École nationale de l’aviation civile (ENAC) –
École nationale des Chartes –
École nationale d’équitation –
Ecole Nationale du Génie de l’Eau et de
l’environnement de Strasbourg –
Écoles nationales d’ingénieurs –
Ecole nationale d’ingénieurs des industries des
techniques agricoles et alimentaires de Nantes –
Écoles nationales d’ingénieurs des travaux
agricoles –
École nationale de la magistrature –
Écoles nationales de la marine marchande –
École nationale de la santé publique (ENSP) –
École nationale de ski et d’alpinisme –
École nationale supérieure des arts décoratifs –
École nationale supérieure des arts et techniques
du théâtre –
École nationale supérieure des arts et industries
textiles Roubaix –
Écoles nationales supérieures d’arts et métiers –
École nationale supérieure des beaux-arts –
École nationale supérieure de céramique industrielle –
École nationale supérieure de l’électronique et de
ses applications (ENSEA) –
Ecole nationale supérieure du paysage de Versailles –
Ecole Nationale Supérieure des Sciences de
l’information et des bibliothécaires –
Ecole nationale supérieure de la sécurité sociale –
Écoles nationales vétérinaires –
École nationale de voile –
Écoles normales supérieures –
École polytechnique –
École technique professionnelle agricole et
forestière de Meymac (Corrèze) –
École de sylviculture Crogny (Aube) –
École de viticulture et d’œnologie de la Tour-
Blanche (Gironde) –
École de viticulture — Avize (Marne) –
Etablissement national d’enseignement agronomique
de Dijon –
Établissement national des invalides de la marine
(ENIM) –
Établissement national de bienfaisance
Koenigswarter –
Établissement public du musée et du domaine
national de Versailles –
Fondation Carnegie –
Fondation Singer-Polignac –
Haras nationaux –
Hôpital national de Saint-Maurice –
Institut des hautes études pour la science et la
technologie –
Institut français d’archéologie orientale du Caire –
Institut géographique national –
Institut National de l’origine et de la qualité –
Institut national des hautes études de sécurité –
Institut de veille sanitaire –
Institut National d’enseignement supérieur et de
recherche agronomique et agroalimentaire de Rennes –
Institut National d’Etudes Démographiques (I.N.E.D) –
Institut National d’Horticulture –
Institut National de la jeunesse et de l’éducation
populaire –
Institut national des jeunes aveugles — Paris –
Institut national des jeunes sourds — Bordeaux –
Institut national des jeunes sourds — Chambéry –
Institut national des jeunes sourds — Metz –
Institut national des jeunes sourds — Paris –
Institut national de physique nucléaire et de
physique des particules (I.N.P.N.P.P) –
Institut national de la propriété industrielle –
Institut National de la Recherche Agronomique
(I.N.R.A) –
Institut National de la Recherche Pédagogique
(I.N.R.P) –
Institut National de la Santé et de la Recherche
Médicale (I.N.S.E.R.M) –
Institut national d’histoire de l’art (I.N.H.A.) –
Institut national de recherches archéologiques
préventives –
Institut National des Sciences de l’Univers –
Institut National des Sports et de l’Education
Physique –
Institut national supérieur de formation et de
recherche pour l’éducation des jeunes handicapés et les enseignements inadaptés –
Instituts nationaux polytechniques –
Instituts nationaux des sciences appliquées –
Institut national de recherche en informatique et
en automatique (INRIA) –
Institut national de recherche sur les transports
et leur sécurité (INRETS) –
Institut de Recherche pour le Développement –
Instituts régionaux d’administration –
Institut des Sciences et des Industries du vivant
et de l’environnement (Agro Paris Tech) –
Institut supérieur de mécanique de Paris –
Institut Universitaires de Formation des Maîtres –
Musée de l’armée –
Musée Gustave-Moreau –
Musée national de la marine –
Musée national J.-J.-Henner –
Musée du Louvre –
Musée du Quai Branly –
Muséum National d’Histoire Naturelle –
Musée Auguste-Rodin –
Observatoire de Paris –
Office français de protection des réfugiés et
apatrides –
Office National des Anciens Combattants et des
Victimes de Guerre (ONAC) –
Office national de la chasse et de la faune sauvage –
Office National de l’eau et des milieux aquatiques –
Office national d’information sur les enseignements
et les professions (ONISEP) –
Office universitaire et culturel français pour
l’Algérie –
Ordre national de la Légion d’honneur –
Palais de la découverte –
Parcs nationaux –
Universités 4.
Inne krajowe instytucje publiczne –
Union des groupements d’achats publics (UGAP) –
Agence Nationale pour l’emploi (A.N.P.E) –
Caisse Nationale des Allocations Familiales (CNAF) –
Caisse Nationale d’Assurance Maladie des
Travailleurs Salariés (CNAMS) –
Caisse Nationale d’Assurance-Vieillesse des
Travailleurs Salariés (CNAVTS) Włochy ·
Instytucje dokonujące zakupów –
Presidenza del Consiglio dei Ministri –
Ministero degli Affari Esteri –
Ministero dell’Interno –
Ministero della Giustizia e Uffici giudiziari
(esclusi i giudici di pace) –
Ministero della Difesa –
Ministero dell’Economia e delle Finanze –
Ministero dello Sviluppo Economico –
Ministero delle Politiche Agricole, Alimentari e
Forestali –
Ministero dell’Ambiente — Tutela del Territorio e
del Mare –
Ministero delle Infrastrutture e dei Trasporti –
Ministero del Lavoro, della Salute e delle
Politiche Sociali –
Ministero dell’ Istruzione, Università e Ricerca –
Ministero per i Beni e le Attività culturali,
comprensivo delle sue articolazioni periferiche ·
Inne krajowe instytucje publiczne –
CONSIP (Concessionaria Servizi Informatici
Pubblici) Cypr –
Προεδρία και Προεδρικό Μέγαρο –
Γραφείο Συντονιστή Εναρμόνισης –
Υπουργικό Συμβούλιο –
Βουλή των Αντιπροσώπων –
Δικαστική Υπηρεσία –
Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας –
Ελεγκτική Υπηρεσία της Δημοκρατίας –
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας –
Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας –
Γραφείο Επιτρόπου Διοικήσεως –
Επιτροπή Προστασίας Ανταγωνισμού –
Υπηρεσία Εσωτερικού Ελέγχου –
Γραφείο Προγραμματισμού –
Γενικό Λογιστήριο της Δημοκρατίας –
Γραφείο Επιτρόπου Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού
Χαρακτήρα –
Γραφείο Εφόρου Δημοσίων Ενισχύσεων –
Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών –
Υπηρεσία Εποπτείας και Ανάπτυξης Συνεργατικών
Εταιρειών –
Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων –
Υπουργείο Άμυνας –
Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος –
Τμήμα Γεωργίας –
Κτηνιατρικές Υπηρεσίες –
Τμήμα Δασών –
Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων –
Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης –
Μετεωρολογική Υπηρεσία –
Τμήμα Αναδασμού –
Υπηρεσία Μεταλλείων –
Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών –
Τμήμα Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών –
Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως –
Αστυνομία –
Πυροσβεστική Υπηρεσία Κύπρου –
Τμήμα Φυλακών –
Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού –
Τμήμα Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη –
Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων –
Τμήμα Εργασίας –
Τμήμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων –
Τμήμα Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας –
Κέντρο Παραγωγικότητας Κύπρου –
Ανώτερο Ξενοδοχειακό Ινστιτούτο Κύπρου –
Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο –
Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας –
Τμήμα Εργασιακών Σχέσεων –
Υπουργείο Εσωτερικών –
Επαρχιακές Διοικήσεις –
Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως –
Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μεταναστεύσεως –
Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας –
Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών –
Πολιτική Άμυνα –
Υπηρεσία Μέριμνας και Αποκαταστάσεων Εκτοπισθέντων –
Υπηρεσία Ασύλου –
Υπουργείο Εξωτερικών –
Υπουργείο Οικονομικών –
Τελωνεία –
Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων –
Στατιστική Υπηρεσία –
Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών –
Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού –
Κυβερνητικό Τυπογραφείο –
Τμήμα Υπηρεσιών Πληροφορικής –
Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού –
Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων –
Τμήμα Δημοσίων Έργων –
Τμήμα Αρχαιοτήτων –
Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας –
Τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας –
Τμήμα Οδικών Μεταφορών –
Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών –
Τμήμα Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών –
Υπουργείο Υγείας –
Φαρμακευτικές Υπηρεσίες –
Γενικό Χημείο –
Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας –
Οδοντιατρικές Υπηρεσίες –
Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας Łotwa ·
Ministerstwa, sekretariaty ministrów do zadań
szczególnych i podległe im instytucje –
Aizsardzības ministrija un tās padotībā esošās
iestādes –
Ārlietu ministrija un tas padotībā esošās iestādes –
Bērnu un ģimenes lietu ministrija un tās padotībā
esošas iestādes – Ekonomikas ministrija un tās padotībā esošās iestādes –
Finanšu ministrija un tās padotībā esošās iestādes –
Iekšlietu ministrija un tās padotībā esošās
iestādes –
Izglītības un zinātnes ministrija un tās padotībā
esošās iestādes –
Kultūras ministrija un tas padotībā esošās iestādes –
Labklājības ministrija un tās padotībā esošās
iestādes –
Reģionālās attīstības un pašvaldības lietu
ministrija un tās padotībā esošās iestādes –
Satiksmes ministrija un tās padotībā esošās
iestādes –
Tieslietu ministrija un tās padotībā esošās
iestādes –
Veselības ministrija un tās padotībā esošās
iestādes –
Vides ministrija un tās padotībā esošās iestādes –
Zemkopības ministrija un tās padotībā esošās
iestādes – Īpašu uzdevumu ministra sekretariāti un to padotībā esošās iestādes –
Satversmes aizsardzības birojs ·
Inne instytucje państwowe –
Augstākā tiesa – Centrālā vēlēšanu komisija – Finanšu un kapitāla tirgus komisija – Latvijas Banka –
Prokuratūra un tās pārraudzībā esošās iestādes –
Saeimas kanceleja un tās padotībā esošās iestādes –
Satversmes tiesa – Valsts kanceleja un tās padotībā esošās iestādes –
Valsts kontrole –
Valsts prezidenta kanceleja –
Tiesībsarga birojs –
Nacionālā radio un televīzijas padome –
Citas valsts iestādes, kuras nav ministriju
padotībā (inne instytucje państwowe niepodlegające ministerstwom) Litwa –
Prezidentūros kanceliarija –
Seimo kanceliarija –
Instytucje odpowiedzialne przed sejmem (Seimas)
[parlament]: –
Lietuvos mokslo taryba; –
Seimo kontrolierių įstaiga; –
Valstybės kontrolė; –
Specialiųjų tyrimų tarnyba; –
Valstybės saugumo departamentas; –
Konkurencijos taryba; –
Lietuvos gyventojų genocido ir rezistencijos tyrimo
centras; –
Vertybinių popierių komisija; –
Ryšių reguliavimo tarnyba; –
Nacionalinė sveikatos taryba; –
Etninės kultūros globos taryba; –
Lygių galimybių kontrolieriaus tarnyba; –
Valstybinė kultūros paveldo komisija; –
Vaiko teisių apsaugos kontrolieriaus įstaiga; –
Valstybinė kainų ir energetikos kontrolės komisija; –
Valstybinė lietuvių kalbos komisija; –
Vyriausioji rinkimų komisija; –
Vyriausioji tarnybinės etikos komisija; –
Žurnalistų etikos inspektoriaus tarnyba. –
Vyriausybės kanceliarija –
Instytucje odpowiedzialne przed Vyriausybės
[rząd]: –
Ginklų fondas; –
Informacinės visuomenės plėtros komitetas; –
Kūno kultūros ir sporto departamentas; –
Lietuvos archyvų departamentas; –
Mokestinių ginčų komisija; –
Statistikos departamentas; –
Tautinių mažumų ir išeivijos departamentas; –
Valstybinė tabako ir alkoholio kontrolės tarnyba; –
Viešųjų pirkimų tarnyba; –
Narkotikų kontrolės departamentas; –
Valstybinė atominės energetikos saugos inspekcija; –
Valstybinė duomenų apsaugos inspekcija; –
Valstybinė lošimų priežiūros komisija; –
Valstybinė maisto ir veterinarijos tarnyba; –
Vyriausioji administracinių ginčų komisija; –
Draudimo priežiūros komisija; –
Lietuvos valstybinis mokslo ir studijų fondas; –
Lietuvių grįžimo į Tėvynę informacijos centras –
Konstitucinis Teismas –
Lietuvos bankas –
Aplinkos ministerija –
Instytucje podległe Aplinkos ministerija
[Ministerstwo Środowiska]: –
Generalinė miškų urėdija; –
Lietuvos geologijos tarnyba; –
Lietuvos hidrometeorologijos tarnyba; –
Lietuvos standartizacijos departamentas; –
Nacionalinis akreditacijos biuras; –
Valstybinė metrologijos tarnyba; –
Valstybinė saugomų teritorijų tarnyba; –
Valstybinė teritorijų planavimo ir statybos
inspekcija. –
Finansų ministerija –
Instytucje podległe Finansų ministerija
[Ministerstwo Finansów]: –
Muitinės departamentas; –
Valstybės dokumentų technologinės apsaugos tarnyba; –
Valstybinė mokesčių inspekcija; –
Finansų ministerijos mokymo centras. –
Krašto apsaugos ministerija –
Instytucje podległe Krašto apsaugos ministerijos
[Ministerstwo Obrony Narodowej]: –
Antrasis operatyvinių tarnybų departamentas; –
Centralizuota finansų ir turto tarnyba; –
Karo prievolės administravimo tarnyba; –
Krašto apsaugos archyvas; –
Krizių valdymo centras; –
Mobilizacijos departamentas; –
Ryšių ir informacinių sistemų tarnyba; –
Infrastruktūros plėtros departamentas; –
Valstybinis pilietinio pasipriešinimo rengimo
centras. –
Lietuvos kariuomenė –
Krašto apsaugos sistemos kariniai vienetai ir
tarnybos –
Kultūros ministerija –
Instytucje podległe Kultūros ministerijos
[Ministesrtwo Kultury]: –
Kultūros paveldo departamentas; –
Valstybinė kalbos inspekcija. –
Socialinės apsaugos ir darbo ministerija –
Instytucje podległe Socialinės apsaugos ir darbo
ministerijos [Ministerstwo Zabezpieczeń Społecznych i Pracy]: –
Garantinio fondo administracija; –
Valstybės vaiko teisių apsaugos ir įvaikinimo
tarnyba; –
Lietuvos darbo birža; –
Lietuvos darbo rinkos mokymo tarnyba; –
Trišalės tarybos sekretoriatas; –
Socialinių paslaugų priežiūros departamentas; –
Darbo inspekcija; –
Valstybinio socialinio draudimo fondo valdyba; –
Neįgalumo ir darbingumo nustatymo tarnyba; –
Ginčų komisija; –
Techninės pagalbos neįgaliesiems centras; –
Neįgaliųjų reikalų departamentas. –
Susisiekimo ministerija –
Instytucje podległe Susisiekimo ministerijos
[Ministerstwo Transportu i Komunikacji]: –
Lietuvos automobilių kelių direkcija; –
Valstybinė geležinkelio inspekcija; –
Valstybinė kelių transporto inspekcija; –
Pasienio kontrolės punktų direkcija. –
Sveikatos apsaugos ministerija –
Instytucje podległe Sveikatos apsaugos
ministerijos [Ministerstwo Zdrowia]: –
Valstybinė akreditavimo sveikatos priežiūros
veiklai tarnyba; –
Valstybinė ligonių kasa; –
Valstybinė medicininio audito inspekcija; –
Valstybinė vaistų kontrolės tarnyba; –
Valstybinė teismo psichiatrijos ir narkologijos
tarnyba; –
Valstybinė visuomenės sveikatos priežiūros tarnyba; –
Farmacijos departamentas; –
Sveikatos apsaugos ministerijos Ekstremalių
sveikatai situacijų centras; –
Lietuvos bioetikos komitetas; –
Radiacinės saugos centras. –
Švietimo ir mokslo ministerija –
Instytucje podległe Švietimo ir mokslo
ministerijos [Ministerstwo Edukacji i Nauki]: –
Nacionalinis egzaminų centras; –
Studijų kokybės vertinimo centras. –
Teisingumo ministerija –
Instytucje podległe Teisingumo ministerijos
[Ministerstwo Sprawiedliwości]: –
Kalėjimų departamentas; –
Nacionalinė vartotojų teisių apsaugos taryba; –
Europos teisės departamentas –
Ūkio ministerija –
Įstaigos prie the Ūkio ministerijos [Ministerstwo
Gospodarki]: –
Įmonių bankroto valdymo departamentas; –
Valstybinė energetikos inspekcija; –
Valstybinė ne maisto produktų inspekcija; –
Valstybinis turizmo departamentas –
Užsienio reikalų ministerija –
Diplomatinės atstovybės ir konsulinės įstaigos
užsienyje bei atstovybės prie tarptautinių organizacijų –
Vidaus reikalų ministerija –
Instytucje podległe Vidaus reikalų ministerijos
[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych]: –
Asmens dokumentų išrašymo centras; –
Finansinių nusikaltimų tyrimo tarnyba; –
Gyventojų registro tarnyba; –
Policijos departamentas; –
Priešgaisrinės apsaugos ir gelbėjimo departamentas; –
Turto valdymo ir ūkio departamentas; –
Vadovybės apsaugos departamentas; –
Valstybės sienos apsaugos tarnyba; –
Valstybės tarnybos departamentas; –
Informatikos ir ryšių departamentas; –
Migracijos departamentas; –
Sveikatos priežiūros tarnyba; –
Bendrasis pagalbos centras. –
Žemės ūkio ministerija –
Instytucje podległe Žemės ūkio ministerijos
[Ministerstwo Rolnictwa]: –
Nacionalinė mokėjimo agentūra; –
Nacionalinė žemės tarnyba; –
Valstybinė augalų apsaugos tarnyba; –
Valstybinė gyvulių veislininkystės priežiūros
tarnyba; –
Valstybinė sėklų ir grūdų tarnyba; –
Žuvininkystės departamentas –
Teismai [sądy]: –
Lietuvos Aukščiausiasis Teismas; –
Lietuvos apeliacinis teismas; –
Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas; –
apygardų teismai; –
apygardų administraciniai teismai; –
apylinkių teismai; –
Nacionalinė teismų administracija –
Generalinė prokuratūra –
Inne jednostki centralnej administracji publicznej
(institucijos [instytucje], įstaigos [placówki], tarnybos[agencje]): –
Aplinkos apsaugos agentūra; –
Valstybinė aplinkos apsaugos inspekcija; –
Aplinkos projektų valdymo agentūra; –
Miško genetinių išteklių, sėklų ir sodmenų tarnyba; –
Miško sanitarinės apsaugos tarnyba; –
Valstybinė miškotvarkos tarnyba; –
Nacionalinis visuomenės sveikatos tyrimų centras; –
Lietuvos AIDS centras; –
Nacionalinis organų transplantacijos biuras; –
Valstybinis patologijos centras; –
Valstybinis psichikos sveikatos centras; –
Lietuvos sveikatos informacijos centras; –
Slaugos darbuotojų tobulinimosi ir specializacijos
centras; –
Valstybinis aplinkos sveikatos centras; –
Respublikinis mitybos centras; –
Užkrečiamųjų ligų profilaktikos ir kontrolės
centras; –
Trakų visuomenės sveikatos priežiūros ir
specialistų tobulinimosi centras; –
Visuomenės sveikatos ugdymo centras; –
Muitinės kriminalinė tarnyba; –
Muitinės informacinių sistemų centras; –
Muitinės laboratorija; –
Muitinės mokymo centras; –
Valstybinis patentų biuras; –
Lietuvos teismo ekspertizės centras; –
Centrinė hipotekos įstaiga; –
Lietuvos metrologijos inspekcija; –
Civilinės aviacijos administracija; –
Lietuvos saugios laivybos administracija; –
Transporto investicijų direkcija; –
Valstybinė vidaus vandenų laivybos inspekcija; –
Pabėgėlių priėmimo centras Luksemburg –
Ministère d’Etat –
Ministère des Affaires Etrangères et de
l’Immigration –
Ministère de l’Agriculture, de la Viticulture et du
Développement Rural –
Ministère des Classes moyennes, du Tourisme et du
Logement –
Ministère de la Culture, de l’Enseignement
Supérieur et de la Recherche –
Ministère de l’Economie et du Commerce extérieur –
Ministère de l’Education nationale et de la
Formation professionnelle –
Ministère de l’Egalité des chances –
Ministère de l’Environnement –
Ministère de la Famille et de l’Intégration –
Ministère des Finances –
Ministère de la Fonction publique et de la Réforme
administrative –
Ministère de l’Intérieur et de l’Aménagement du
territoire –
Ministère de la Justice –
Ministère de la Santé –
Ministère de la Sécurité sociale –
Ministère des Transports –
Ministère du Travail et de l’Emploi –
Ministère des Travaux publics Węgry –
Egészségügyi Minisztérium –
Földművelésügyi és Vidékfejlesztési Minisztérium –
Gazdasági és Közlekedési Minisztérium –
Honvédelmi Minisztérium –
Igazságügyi és Rendészeti Minisztérium –
Környezetvédelmi és Vízügyi Minisztérium –
Külügyminisztérium –
Miniszterelnöki Hivatal –
Oktatási és Kulturális Minisztérium –
Önkormányzati és Területfejlesztési Minisztérium –
Pénzügyminisztérium –
Szociális és Munkaügyi Minisztérium –
Központi Szolgáltatási Főigazgatóság Malta –
Uffiċċju tal-Prim Ministru (Office of the Prime
Minister) –
Ministeru għall-Familja u Solidarjeta’ Soċjali
(Ministry for the Family and Social Solidarity) –
Ministeru ta’ l-Edukazzjoni Zghazagh u Impjieg
(Ministry for Education Youth and Employment) –
Ministeru tal-Finanzi (Ministry of Finance) –
Ministeru tar-Riżorsi u l-Infrastruttura (Ministry
for Resources and Infrastructure) –
Ministeru tat-Turiżmu u Kultura (Ministry for
Tourism and Culture) –
Ministeru tal-Ġustizzja u l-Intern (Ministry for
Justice and Home Affairs) –
Ministeru għall-Affarijiet Rurali u l-Ambjent
(Ministry for Rural Affairs and the Environment) –
Ministeru għal Għawdex (Ministry for Gozo) –
Ministeru tas-Saħħa, l-Anzjani u Kura
fil-Kommunita’ (Ministry of Health, the Elderly and Community Care) –
Ministeru ta’ l-Affarijiet Barranin (Ministry of
Foreign Affairs) –
Ministeru għall-Investimenti, Industrija u
Teknologija ta’ Informazzjoni (Ministry for Investment, Industry and
Information Technology) –
Ministeru għall-Kompetittivà u Komunikazzjoni
(Ministry for Competitiveness and Communications) –
Ministeru għall-Iżvilupp Urban u Toroq (Ministry
for Urban Development and Roads) Niderlandy –
Ministerie van Algemene Zaken –
Bestuursdepartement –
Bureau van de Wetenschappelijke Raad voor het
Regeringsbeleid –
Rijksvoorlichtingsdienst –
Ministerie van Binnenlandse Zaken en
Koninkrijksrelaties –
Bestuursdepartement –
Centrale Archiefselectiedienst (CAS) –
Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) –
Agentschap Basisadministratie Persoonsgegevens en
Reisdocumenten (BPR) –
Agentschap Korps Landelijke Politiediensten –
Ministerie van Buitenlandse Zaken –
Directoraat-generaal Regiobeleid en Consulaire
Zaken (DGRC) –
Directoraat-generaal Politieke Zaken (DGPZ) –
Directoraat-generaal Internationale Samenwerking
(DGIS) –
Directoraat-generaal Europese Samenwerking (DGES) –
Centrum tot Bevordering van de Import uit
Ontwikkelingslanden (CBI) –
Centrale diensten ressorterend onder S/PlvS (służby
pomocnicze podlegające sekretarzowi generalnemu lub zastępcy sekretarza
generalnego) –
Buitenlandse Posten (ieder afzonderlijk) –
Ministerie van Defensie — (Ministerstwo Obrony) –
Bestuursdepartement –
Commando Diensten Centra (CDC) –
Defensie Telematica Organisatie (DTO) –
Centrale directie van de Defensie Vastgoed Dienst –
De afzonderlijke regionale directies van de
Defensie Vastgoed Dienst –
Defensie Materieel Organisatie (DMO) –
Landelijk Bevoorradingsbedrijf van de Defensie
Materieel Organisatie –
Logistiek Centrum van de Defensie Materieel
Organisatie –
Marinebedrijf van de Defensie Materieel Organisatie –
Defensie Pijpleiding Organisatie (DPO) –
Ministerie van Economische Zaken –
Bestuursdepartement –
Centraal Planbureau (CPB) –
SenterNovem –
Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) –
Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) –
Economische Voorlichtingsdienst (EVD) –
Agentschap Telecom –
Kenniscentrum Professioneel & Innovatief
Aanbesteden, Netwerk voor Overheidsopdrachtgevers (PIANOo) –
Regiebureau Inkoop Rijksoverheid –
Octrooicentrum Nederland –
Consumentenautoriteit –
Ministerie van Financiën –
Bestuursdepartement –
Belastingdienst Automatiseringscentrum –
Belastingdienst –
de afzonderlijke Directies der Rijksbelastingen
(różne wydziały Urzędu Podatków i Ceł na terenie całych Niderlandów) –
Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (incl.
Economische Controle dienst (ECD)) –
Belastingdienst Opleidingen –
Dienst der Domeinen –
Ministerie van Justitie –
Bestuursdepartement –
Dienst Justitiële Inrichtingen –
Raad voor de Kinderbescherming –
Centraal Justitie Incasso Bureau –
Openbaar Ministerie –
Immigratie en Naturalisatiedienst –
Nederlands Forensisch Instituut –
Dienst Terugkeer & Vertrek –
Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit –
Bestuursdepartement –
Dienst Regelingen (DR) –
Agentschap Plantenziektenkundige Dienst (PD) –
Algemene Inspectiedienst (AID) –
Dienst Landelijk Gebied (DLG) – Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) –
Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen –
Bestuursdepartement –
Inspectie van het Onderwijs –
Erfgoedinspectie –
Centrale Financiën Instellingen –
Nationaal Archief –
Adviesraad voor Wetenschaps- en Technologiebeleid –
Onderwijsraad –
Raad voor Cultuur –
Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid – Bestuursdepartement –
Inspectie Werk en Inkomen –
Agentschap SZW –
Ministerie van Verkeer en Waterstaat –
Bestuursdepartement –
Directoraat-Generaal Transport en Luchtvaart –
Directoraat-generaal Personenvervoer –
Directoraat-generaal Water –
Centrale diensten (służby centralne) –
Shared services Organisatie Verkeer en Watersaat –
Koninklijke Nederlandse Meteorologisch Instituut
KNMI –
Rijkswaterstaat, Bestuur –
De afzonderlijke regionale Diensten van
Rijkswaterstaat (wszystkie poszczególne urzędy regionalne Dyrekcji Generalnej
ds. Robót Budowlanych i Gospodarki Wodnej) –
De afzonderlijke specialistische diensten van
Rijkswaterstaat (wszystkie poszczególne urzędy specjalne Dyrekcji Generalnej
ds. Robót Budowlanych i Gospodarki Wodnej) –
Adviesdienst Geo-Informatie en ICT –
Adviesdienst Verkeer en Vervoer (AVV) –
Bouwdienst –
Corporate Dienst –
Data ICT Dienst –
Dienst Verkeer en Scheepvaart –
Dienst Weg- en Waterbouwkunde (DWW) –
Rijksinstituut voor Kunst en Zee (RIKZ) –
Rijksinstituut voor Integraal Zoetwaterbeheer en
Afvalwaterbehandeling (RIZA) –
Waterdienst –
Inspectie Verkeer en Waterstaat, Hoofddirectie –
Port state Control –
Directie Toezichtontwikkeling Communicatie en
Onderzoek (TCO) –
Toezichthouder Beheer Eenheid Lucht –
Toezichthouder Beheer Eenheid Water –
Toezichthouder Beheer Eenheid Land –
Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke
Ordening en Milieubeheer –
Bestuursdepartement –
Directoraat-generaal Wonen, Wijken en Integratie –
Directoraat-generaal Ruimte –
Directoraat-general Milieubeheer –
Rijksgebouwendienst –
VROM Inspectie –
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport –
Bestuursdepartement –
Inspectie Gezondheidsbescherming, Waren en
Veterinaire Zaken –
Inspectie Gezondheidszorg –
Inspectie Jeugdhulpverlening en Jeugdbescherming –
Rijksinstituut voor de Volksgezondheid en Milieu
(RIVM) –
Sociaal en Cultureel Planbureau –
Agentschap t.b.v. het College ter Beoordeling van
Geneesmiddelen –
Tweede Kamer der Staten-Generaal –
Eerste Kamer der Staten-Generaal –
Raad van State –
Algemene Rekenkamer –
Nationale Ombudsman –
Kanselarij der Nederlandse Orden –
Kabinet der Koningin –
Raad voor de rechtspraak en de Rechtbanken Austria –
Bundeskanzleramt –
Bundesministerium für europäische und
internationale Angelegenheiten –
Bundesministerium für Finanzen –
Bundesministerium für Gesundheit, Familie und
Jugend –
Bundesministerium für Inneres –
Bundesministerium für Justiz –
Bundesministerium für Landesverteidigung –
Bundesministerium für Land- und Forstwirtschaft,
Umwelt und Wasserwirtschaft –
Bundesministerium für Soziales und
Konsumentenschutz –
Bundesministerium für Unterricht, Kunst und Kultur –
Bundesministerium für Verkehr, Innovation und
Technologie –
Bundesministerium für Wirtschaft und Arbeit –
Bundesministerium für Wissenschaft und Forschung –
Österreichische Forschungs- und Prüfzentrum Arsenal
Gesellschaft m.b.H –
Bundesbeschaffung G.m.b.H –
Bundesrechenzentrum G.m.b.H Polska –
Kancelaria Prezydenta RP –
Kancelaria Sejmu RP –
Kancelaria Senatu RP –
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów –
Sąd Najwyższy –
Naczelny Sąd Administracyjny –
Wojewódzkie sądy administracyjne –
Sądy powszechne — rejonowe, okręgowe i apelacyjne –
Trybunat Konstytucyjny –
Najwyższa Izba Kontroli –
Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich –
Biuro Rzecznika Praw Dziecka –
Biuro Ochrony Rządu –
Biuro Bezpieczeństwa Narodowego –
Centralne Biuro Antykorupcyjne –
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej –
Ministerstwo Finansów –
Ministerstwo Gospodarki –
Ministerstwo Rozwoju Regionalnego –
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego –
Ministerstwo Edukacji Narodowej –
Ministerstwo Obrony Narodowej –
Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi –
Ministerstwo Skarbu Państwa –
Ministerstwo Sprawiedliwości –
Ministerstwo Infrastruktury –
Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego –
Ministerstwo Środowiska –
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji –
Ministerstwo Spraw Zagranicznych –
Ministerstwo Zdrowia –
Ministerstwo Sportu i Turystyki –
Urząd Komitetu Integracji Europejskiej –
Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej –
Urząd Regulacji Energetyki –
Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych –
Urząd Transportu Kolejowego –
Urząd Dozoru Technicznego –
Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów
Medycznych i Produktów Biobójczych –
Urząd do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców –
Urząd Zamówień Publicznych –
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów –
Urząd Lotnictwa Cywilnego –
Urząd Komunikacji Elektronicznej –
Wyższy Urząd Górniczy –
Główny Urząd Miar –
Główny Urząd Geodezji i Kartografii –
Główny Urząd Nadzoru Budowlanego –
Główny Urząd Statystyczny –
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji –
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych –
Państwowa Komisja Wyborcza –
Państwowa Inspekcja Pracy –
Rządowe Centrum Legislacji –
Narodowy Fundusz Zdrowia –
Polska Akademia Nauk –
Polskie Centrum Akredytacji –
Polskie Centrum Badań i Certyfikacji –
Polska Organizacja Turystyczna –
Polski Komitet Normalizacyjny –
Zakład Ubezpieczeń Społecznych –
Komisja Nadzoru Finansowego –
Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych –
Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego –
Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad –
Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa –
Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej –
Komenda Główna Policji –
Komenda Główna Straży Granicznej –
Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów
Rolno-Spożywczych –
Główny Inspektorat Ochrony Środowiska –
Główny Inspektorat Transportu Drogowego –
Główny Inspektorat Farmaceutyczny –
Główny Inspektorat Sanitarny –
Główny Inspektorat Weterynarii –
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego –
Agencja Wywiadu –
Agencja Mienia Wojskowego –
Wojskowa Agencja Mieszkaniowa –
Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa –
Agencja Rynku Rolnego –
Agencja Nieruchomości Rolnych –
Państwowa Agencja Atomistyki –
Polska Agencja Żeglugi Powietrznej –
Polska Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych –
Agencja Rezerw Materiałowych –
Narodowy Bank Polski –
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki
Wodnej –
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób
Niepełnosprawnych –
Instytut Pamięci Narodowej — Komisja Ścigania
Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu –
Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa –
Służba Celna Rzeczypospolitej Polskiej –
Państwowe Gospodarstwo Leśne ‘Lasy Państwowe’ –
Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości –
Urzędy wojewódzkie –
Samodzielne Publiczne Zakłady Opieki Zdrowotnej,
jeśli ich organem założycielskim jest minister, centralny organ administracji
rządowej lub wojewoda Portugalia –
Presidência do Conselho de Ministros –
Ministério das Finanças e da Administração Pública –
Ministério da Defesa Nacional –
Ministério dos Negócios Estrangeiros –
Ministério da Administração Interna –
Ministério da Justiça –
Ministério da Economia e da Inovação –
Ministério da Agricultura, Desenvolvimento Rural e
Pescas –
Ministério da Educação –
Ministério da Ciência, Tecnologia e do Ensino
Superior –
Ministério da Cultura –
Ministério da Saúde –
Ministério do Trabalho e da Solidariedade Social –
Ministério das Obras Públicas, Transportes e
Comunicações –
Ministério do Ambiente, do Ordenamento do
Território e do Desenvolvimento Regional –
Presidença da Republica –
Tribunal Constitucional –
Tribunal de Contas –
Provedoria de Justiça Rumunia –
Administraţia Prezidenţială –
Senatul României –
Camera Deputaţilor –
Inalta Curte de Casaţie şi Justiţie –
Curtea Constituţională –
Consiliul Legislativ –
Curtea de Conturi –
Consiliul Superior al Magistraturii –
Parchetul de pe lângă Inalta Curte de Casaţie şi
Justiţie –
Secretariatul General al Guvernului –
Cancelaria primului ministru –
Ministerul Afacerilor Externe –
Ministerul Economiei şi Finanţelor –
Ministerul Justiţiei –
Ministerul Apărării –
Ministerul Internelor şi Reformei Administrative –
Ministerul Muncii, Familiei şi Egalităţii de Sanse –
Ministerul pentru Intreprinderi Mici şi Mijlocii,
Comerţ, Turism şi Profesii Liberale –
Ministerul Agriculturii şi Dezvoltării Rurale –
Ministerul Transporturilor –
Ministerul Dezvoltării, Lucrărilor Publice şi
Locuinţei –
Ministerul Educaţiei Cercetării şi Tineretului –
Ministerul Sănătăţii Publice –
Ministerul Culturii şi Cultelor –
Ministerul Comunicaţiilor şi Tehnologiei
Informaţiei –
Ministerul Mediului şi Dezvoltării Durabile –
Serviciul Român de Informaţii –
Serviciul de Informaţii Externe –
Serviciul de Protecţie şi Pază –
Serviciul de Telecomunicaţii Speciale –
Consiliul Naţional al Audiovizualului –
Consiliul Concurenţei (CC) –
Direcţia Naţională Anticorupţie –
Inspectoratul General de Poliţie –
Autoritatea Naţională pentru Reglementarea şi
Monitorizarea Achiziţiilor Publice –
Consiliul Naţional de Soluţionare a Contestaţiilor –
Autoritatea Naţională de Reglementare pentru
Serviciile Comunitare de Utilităţi Publice(ANRSC) –
Autoritatea Naţională Sanitară Veterinară şi pentru
Siguranţa Alimentelor –
Autoritatea Naţională pentru Protecţia
Consumatorilor –
Autoritatea Navală Română –
Autoritatea Feroviară Română –
Autoritatea Rutieră Română –
Autoritatea Naţională pentru Protecţia Drepturilor
Copilului –
Autoritatea Naţională pentru Persoanele cu Handicap –
Autoritatea Naţională pentru Turism –
Autoritatea Naţională pentru Restituirea
Proprietăţilor –
Autoritatea Naţională pentru Tineret –
Autoritatea Naţională pentru Cercetare Stiinţifica –
Autoritatea Naţională pentru Reglementare în
Comunicaţii şi Tehnologia Informaţiei –
Autoritatea Naţională pentru Serviciile Societăţii
Informaţionale –
Autoritatea Electorală Permanente –
Agenţia pentru Strategii Guvernamentale –
Agenţia Naţională a Medicamentului –
Agenţia Naţională pentru Sport –
Agenţia Naţională pentru Ocuparea Forţei de Muncă –
Agenţia Naţională de Reglementare în Domeniul
Energiei –
Agenţia Română pentru Conservarea Energiei –
Agenţia Naţională pentru Resurse Minerale –
Agenţia Română pentru Investiţii Străine –
Agenţia Naţională pentru Intreprinderi Mici şi
Mijlocii şi Cooperaţie –
Agenţia Naţională a Funcţionarilor Publici –
Agenţia Naţională de Administrare Fiscală –
Agenţia de Compensare pentru Achiziţii de Tehnică
Specială –
Agenţia Naţională Anti-doping –
Agenţia Nucleară –
Agenţia Naţională pentru Protecţia Familiei –
Agenţia Naţională pentru Egalitatea de Sanse între
Bărbaţi şi Femei –
Agenţia Naţională pentru Protecţia Mediului –
Agenţia naţională Antidrog Słowenia –
Predsednik Republike Slovenije –
Državni zbor Republike Slovenije –
Državni svet Republike Slovenije –
Varuh človekovih pravic –
Ustavno sodišče Republike Slovenije –
Računsko sodišče Republike Slovenije –
Državna revizijska komisja za revizijo postopkov
oddaje javnih naročil –
Slovenska akademija znanosti in umetnosti –
Vladne službe –
Ministrstvo za finance –
Ministrstvo za notranje zadeve –
Ministrstvo za zunanje zadeve –
Ministrstvo za obrambo –
Ministrstvo za pravosodje –
Ministrstvo za gospodarstvo –
Ministrstvo za kmetijstvo, gozdarstvo in prehrano –
Ministrstvo za promet –
Ministrstvo za okolje in, prostor –
Ministrstvo za delo, družino in socialne zadeve –
Ministrstvo za zdravje –
Ministrstvo za javno upravo – Ministrstvo za šolstvo in šport –
Ministrstvo za visoko šolstvo, znanost in
tehnologijo –
Ministrstvo za kulturo –
Vrhovno sodišče Republike Slovenije –
višja sodišča –
okrožna sodišča –
okrajna sodišča –
Vrhovno državno tožilstvo Republike Slovenije –
Okrožna državna tožilstva –
Državno pravobranilstvo –
Upravno sodišče Republike Slovenije –
Višje delovno in socialno sodišče –
delovna sodišča –
Davčna uprava Republike Slovenije –
Carinska uprava Republike Slovenije –
Urad Republike Slovenije za preprečevanje pranja
denarja –
Urad Republike Slovenije za nadzor prirejanja iger
na srečo –
Uprava Republike Slovenije za javna plačila –
Urad Republike Slovenije za nadzor proračuna –
Policija –
Inšpektorat Republike Slovenije za notranje zadeve –
General štab Slovenske vojske –
Uprava Republike Slovenije za zaščito in reševanje –
Inšpektorat Republike Slovenije za obrambo –
Inšpektorat Republike Slovenije za varstvo pred
naravnimi in drugimi nesrečami –
Uprava Republike Slovenije za izvrševanje kazenskih
sankcij –
Urad Republike Slovenije za varstvo konkurence –
Urad Republike Slovenije za varstvo potrošnikov –
Tržni inšpektorat Republike Slovenije –
Urad Republike Slovenije za intelektualno lastnino –
Inšpektorat Republike Slovenije za elektronske
komunikacije, elektronsko podpisovanje in pošto –
Inšpektorat za energetiko in rudarstvo –
Agencija Republike Slovenije za kmetijske trge in
razvoj podeželja –
Inšpektorat Republike Slovenije za kmetijstvo,
gozdarstvo in hrano –
Fitosanitarna uprava Republike Slovenije –
Veterinarska uprava Republike Slovenije –
Uprava Republike Slovenije za pomorstvo –
Direkcija Republike Slovenije za caste –
Prometni inšpektorat Republike Slovenije –
Direkcija za vodenje investicij v javno železniško
infrastrukturo –
Agencija Republike Slovenije za okolje –
Geodetska uprava Republike Slovenije –
Uprava Republike Slovenije za jedrsko varstvo –
Inšpektorat Republike Slovenije za okolje in
prostor –
Inšpektorat Republike Slovenije za delo –
Zdravstveni inšpektorat –
Urad Republike Slovenije za kemikalije –
Uprava Republike Slovenije za varstvo pred sevanji –
Urad Republike Slovenije za meroslovje –
Urad za visoko šolstvo –
Urad Republike Slovenije za mladino –
Inšpektorat Republike Slovenije za šolstvo in šport –
Arhiv Republike Slovenije –
Inšpektorat Republike Slovenije za kulturo in
medije –
Kabinet predsednika Vlade Republike Slovenije –
Generalni sekretariat Vlade Republike Slovenije –
Služba vlade za zakonodajo –
Služba vlade za evropske zadeve –
Služba vlade za lokalno samoupravo in regionalno
politiko –
Urad vlade za komuniciranje –
Urad za enake možnosti –
Urad za verske skupnosti –
Urad za narodnosti –
Urad za makroekonomske analize in razvoj –
Statistični urad Republike Slovenije –
Slovenska obveščevalno-varnostna agencija –
Protokol Republike Slovenije –
Urad za varovanje tajnih podatkov –
Urad za Slovence v zamejstvu in po svetu –
Služba Vlade Republike Slovenije za razvoj –
Informacijski pooblaščenec –
Državna volilna komisija Słowacja Ministerstwa i inne organy administracji
centralnej, o których mowa w ustawie nr 575/2001 Z. w sprawie struktury i
działań organów rządowych i centralnych organów administracji państwowej
zmienionej późniejszymi regulacjami: –
Kancelária Prezidenta Slovenskej republiky –
Národná rada Slovenskej republiky –
Ministerstvo hospodárstva Slovenskej republiky –
Ministerstvo financií Slovenskej republiky –
Ministerstvo dopravy, pôšt a telekomunikácií
Slovenskej republiky –
Ministerstvo pôdohospodárstva Slovenskej republiky –
Ministerstvo výstavby a regionálneho rozvoja
Slovenskej republiky –
Ministerstvo vnútra Slovenskej republiky –
Ministerstvo obrany Slovenskej republiky –
Ministerstvo spravodlivosti Slovenskej republiky –
Ministerstvo zahraničných vecí Slovenskej republiky –
Ministerstvo práce, sociálnych vecí a rodiny
Slovenskej republiky –
Ministerstvo životného prostredia Slovenskej
republiky –
Ministerstvo školstva Slovenskej republiky –
Ministerstvo kultúry Slovenskej republiky –
Ministerstvo zdravotníctva Slovenskej republiky –
Úrad vlády Slovenskej republiky –
Protimonopolný úrad Slovenskej republiky –
Štatistický úrad Slovenskej republiky –
Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej
republiky –
Úrad jadrového dozoru Slovenskej republiky –
Úrad pre normalizáciu, metrológiu a skúšobníctvo
Slovenskej republiky –
Úrad pre verejné obstarávanie –
Úrad priemyselného vlastníctva Slovenskej republiky –
Správa štátnych hmotných rezerv Slovenskej
republiky –
Národný bezpečnostný úrad –
Ústavný súd Slovenskej republiky –
Najvyšši súd Slovenskej republiky –
Generálna prokuratura Slovenskej republiky –
Najvyšši kontrolný úrad Slovenskej republiky –
Telekomunikačný úrad Slovenskej republiky –
Úrad priemyselného vlastníctva Slovenskej republiky –
Úrad pre finančný trh –
Úrad na ochranu osobn ý ch udajov –
Kancelária verejneho ochranu prav Finlandia –
Oikeuskanslerinvirasto — Justitiekanslersämbetet –
Liikenne- Ja Viestintäministeriö —
Kommunikationsministeriet –
Ajoneuvohallintokeskus AKE —
Fordonsförvaltningscentralen AKE –
Ilmailuhallinto — Luftfartsförvaltningen –
Ilmatieteen laitos — Meteorologiska institutet –
Merenkulkulaitos — Sjöfartsverket –
Merentutkimuslaitos — Havsforskningsinstitutet –
Ratahallintokeskus RHK — Banförvaltningscentralen
RHK –
Rautatievirasto — Järnvägsverket –
Tiehallinto — Vägförvaltningen –
Viestintävirasto — Kommunikationsverket –
Maa- Ja Metsätalousministeriö — Jord- Och
Skogsbruksministeriet –
Elintarviketurvallisuusvirasto —
Livsmedelssäkerhetsverket –
Maanmittauslaitos — Lantmäteriverket –
Maaseutuvirasto — Landsbygdsverket –
Oikeusministeriö — Justitieministeriet –
Tietosuojavaltuutetun toimisto — Dataombudsmannens
byrå –
Tuomioistuimet — domstolar –
Korkein oikeus — Högsta domstolen –
Korkein hallinto-oikeus — Högsta
förvaltningsdomstolen –
Hovioikeudet — hovrätter –
Käräjäoikeudet — tingsrätter –
Hallinto-oikeudet –förvaltningsdomstolar –
Markkinaoikeus — Marknadsdomstolen –
Työtuomioistuin — Arbetsdomstolen –
Vakuutusoikeus — Försäkringsdomstolen –
Kuluttajariitalautakunta — Konsumenttvistenämnden –
Vankeinhoitolaitos — Fångvårdsväsendet –
HEUNI — Yhdistyneiden Kansakuntien yhteydessä
toimiva Euroopan kriminaalipolitiikan instituutti — HEUNI — Europeiska institutet
för kriminalpolitik, verksamt i anslutning till Förenta Nationerna –
Konkurssiasiamiehen toimisto — Konkursombudsmannens
byrå –
Kuluttajariitalautakunta — Konsumenttvistenämnden –
Oikeushallinnon palvelukeskus —
Justitieförvaltningens servicecentral –
Oikeushallinnon tietotekniikkakeskus —
Justitieförvaltningens datateknikcentral –
Oikeuspoliittinen tutkimuslaitos (Optula) —
Rättspolitiska forskningsinstitutet –
Oikeusrekisterikeskus — Rättsregistercentralen –
Onnettomuustutkintakeskus — Centralen för
undersökning av olyckor –
Rikosseuraamusvirasto — Brottspåföljdsverket –
Rikosseuraamusalan koulutuskeskus —
Brottspåföljdsområdets utbildningscentral –
Rikoksentorjuntaneuvosto Rådet för
brottsförebyggande –
Saamelaiskäräjät — Sametinget –
Valtakunnansyyttäjänvirasto — Riksåklagarämbetet –
Vankeinhoitolaitos — Fångvårdsväsendet –
Opetusministeriö — Undervisningsministeriet –
Opetushallitus — Utbildningsstyrelsen –
Valtion elokuvatarkastamo — Statens
filmgranskningsbyrå –
Puolustusministeriö — Försvarsministeriet –
Puolustusvoimat — Försvarsmakten –
Sisäasiainministeriö — Inrikesministeriet –
Väestörekisterikeskus —
Befolkningsregistercentralen –
Keskusrikospoliisi — Centralkriminalpolisen –
Liikkuva poliisi — Rörliga polisen –
Rajavartiolaitos — Gränsbevakningsväsendet –
Lääninhallitukset — Länstyrelserna –
Suojelupoliisi — Skyddspolisen –
Poliisiammattikorkeakoulu — Polisyrkeshögskolan –
Poliisin tekniikkakeskus — Polisens teknikcentral –
Poliisin tietohallintokeskus — Polisens datacentral –
Helsingin kihlakunnan poliisilaitos —
Polisinrättningen i Helsingfors –
Pelastusopisto — Räddningsverket –
Hätäkeskuslaitos — Nödcentralsverket –
Maahanmuuttovirasto — Migrationsverket –
Sisäasiainhallinnon palvelukeskus —
Inrikesförvaltningens servicecentral –
Sosiaali- Ja Terveysministeriö — Social- Och
Hälsovårdsministeriet –
Työttömyysturvan muutoksenhakulautakunta —
Besvärsnämnden för utkomstskyddsärenden –
Sosiaaliturvan muutoksenhakulautakunta —
Besvärsnämnden för socialtrygghet –
Lääkelaitos — Läkemedelsverket –
Terveydenhuollon oikeusturvakeskus —
Rättsskyddscentralen för hälsovården –
Säteilyturvakeskus — Strålsäkerhetscentralen –
Kansanterveyslaitos — Folkhälsoinstitutet –
Lääkehoidon kehittämiskeskus ROHTO —
Utvecklingscentralen för läkemedelsbe-handling –
Sosiaali- ja terveydenhuollon tuotevalvontakeskus —
Social- och hälsovårdens produkttill-synscentral –
Sosiaali- ja terveysalan tutkimus- ja
kehittämiskeskus Stakes — Forsknings- och utvecklingscentralen för social- och
hälsovården Stakes –
Vakuutusvalvontavirasto — Försäkringsinspektionen –
Työ- Ja Elinkeinoministeriö — Arbets- Och
Näringsministeriet –
Kuluttajavirasto — Konsumentverket –
Kilpailuvirasto — Konkurrensverket –
Patentti- ja rekisterihallitus — Patent- och
registerstyrelsen –
Valtakunnansovittelijain toimisto —
Riksförlikningsmännens byrå –
Valtion turvapaikanhakijoiden vastaanottokeskukset–
Statliga förläggningar för asylsökande –
Energiamarkkinavirasto − Energimarknadsverket –
Geologian tutkimuskeskus — Geologiska
forskningscentralen –
Huoltovarmuuskeskus —
Försörjningsberedskapscentralen –
Kuluttajatutkimuskeskus —
Konsumentforskningscentralen –
Matkailun edistämiskeskus (MEK) — Centralen för
turistfrämjande –
Mittatekniikan keskus (MIKES) — Mätteknikcentralen –
Tekes — teknologian ja innovaatioiden
kehittämiskeskus −Tekes — utvecklingscentralen för teknologi och innovationer –
Turvatekniikan keskus (TUKES) — Säkerhetsteknikcentralen –
Valtion teknillinen tutkimuskeskus (VTT) — Statens
tekniska forskningscentral –
Syrjintälautakunta — Nationella
diskrimineringsnämnden –
Työneuvosto — Arbetsrådet –
Vähemmistövaltuutetun toimisto —
Minoritetsombudsmannens byrå –
Ulkoasiainministeriö — Utrikesministeriet –
Valtioneuvoston Kanslia — Statsrådets Kansli –
Valtiovarainministeriö — Finansministeriet –
Valtiokonttori — Statskontoret –
Verohallinto — Skatteförvaltningen –
Tullilaitos — Tullverket –
Tilastokeskus — Statistikcentralen –
Valtiontaloudellinen tutkimuskeskus — Statens
ekonomiska forskiningscentral –
Ympäristöministeriö — Miljöministeriet –
Suomen ympäristökeskus — Finlands miljöcentral –
Asumisen rahoitus- ja kehityskeskus —
Finansierings- och utvecklingscentralen för boendet –
Valtiontalouden Tarkastusvirasto — Statens
Revisionsverk Szwecja A –
Affärsverket svenska kraftnät –
Akademien för de fria konsterna –
Alkohol- och läkemedelssortiments-nämnden –
Allmänna pensionsfonden –
Allmänna reklamationsnämnden –
Ambassader –
Ansvarsnämnd, statens –
Arbetsdomstolen –
Arbetsförmedlingen –
Arbetsgivarverk, statens –
Arbetslivsinstitutet –
Arbetsmiljöverket –
Arkitekturmuseet –
Arrendenämnder –
Arvsfondsdelegationen –
Arvsfondsdelegationen B – Banverket –
Barnombudsmannen –
Beredning för utvärdering av medicinsk metodik,
statens –
Bergsstaten –
Biografbyrå, statens –
Biografiskt lexikon, svenskt –
Birgittaskolan –
Blekinge tekniska högskola –
Bokföringsnämnden –
Bolagsverket –
Bostadsnämnd, statens –
Bostadskreditnämnd, statens –
Boverket –
Brottsförebyggande rådet –
Brottsoffermyndigheten C –
Centrala studiestödsnämnden D –
Danshögskolan –
Datainspektionen –
Departementen –
Domstolsverket –
Dramatiska institutet E –
Ekeskolan –
Ekobrottsmyndigheten –
Ekonomistyrningsverket –
Ekonomiska rådet –
Elsäkerhetsverket –
Energimarknadsinspektionen –
Energimyndighet, statens –
EU/FoU-rådet –
Exportkreditnämnden –
Exportråd, Sveriges F –
Fastighetsmäklarnämnden –
Fastighetsverk, statens –
Fideikommissnämnden –
Finansinspektionen –
Finanspolitiska rådet –
Finsk-svenska gränsälvskommissionen –
Fiskeriverket –
Flygmedicincentrum –
Folkhälsoinstitut, statens –
Fonden för fukt- och mögelskador –
Forskningsrådet för miljö, areella näringar och
samhällsbyggande, Formas –
Folke Bernadotte Akademin –
Forskarskattenämnden –
Forskningsrådet för arbetsliv och socialvetenskap –
Fortifikationsverket –
Forum för levande historia –
Försvarets materielverk –
Försvarets radioanstalt –
Försvarets underrättelsenämnd –
Försvarshistoriska museer, statens –
Försvarshögskolan –
Försvarsmakten –
Försäkringskassan G –
Gentekniknämnden –
Geologiska undersökning –
Geotekniska institut, statens –
Giftinformationscentralen –
Glesbygdsverket –
Grafiska institutet och institutet för högre
kommunikation- och reklamutbildning –
Granskningsnämnden för radio och TV –
Granskningsnämnden för försvarsuppfinningar –
Gymnastik- och Idrottshögskolan –
Göteborgs universitet H –
Handelsflottans kultur- och fritidsråd –
Handelsflottans pensionsanstalt –
Handelssekreterare –
Handelskamrar, auktoriserade –
Handikappombudsmannen –
Handikappråd, statens –
Harpsundsnämnden –
Haverikommission, statens –
Historiska museer, statens –
Hjälpmedelsinstitutet –
Hovrätterna –
Hyresnämnder –
Häktena –
Hälso- och sjukvårdens ansvarsnämnd –
Högskolan Dalarna –
Högskolan i Borås –
Högskolan i Gävle –
Högskolan i Halmstad –
Högskolan i Kalmar –
Högskolan i Karlskrona/Ronneby –
Högskolan i Kristianstad –
Högskolan i Skövde –
Högskolan i Trollhättan/Uddevalla –
Högskolan på Gotland –
Högskolans avskiljandenämnd –
Högskoleverket –
Högsta domstolen I –
ILO kommittén –
Inspektionen för arbetslöshetsförsäkringen –
Inspektionen för strategiska produkter –
Institut för kommunikationsanalys, statens –
Institut för psykosocial medicin, statens –
Institut för särskilt utbildningsstöd, statens –
Institutet för arbetsmarknadspolitisk utvärdering –
Institutet för rymdfysik –
Institutet för tillväxtpolitiska studier –
Institutionsstyrelse, statens –
Insättningsgarantinämnden –
Integrationsverket –
Internationella programkontoret för utbildningsområdet J –
Jordbruksverk, statens –
Justitiekanslern –
Jämställdhetsombudsmannen –
Jämställdhetsnämnden –
Järnvägar, statens –
Järnvägsstyrelsen K –
Kammarkollegiet –
Kammarrätterna –
Karlstads universitet –
Karolinska Institutet –
Kemikalieinspektionen –
Kommerskollegium –
Konjunkturinstitutet –
Konkurrensverket –
Konstfack –
Konsthögskolan –
Konstnärsnämnden –
Konstråd, statens –
Konsulat –
Konsumentverket –
Krigsvetenskapsakademin –
Krigsförsäkringsnämnden –
Kriminaltekniska laboratorium, statens –
Kriminalvården –
Krisberedskapsmyndigheten –
Kristinaskolan –
Kronofogdemyndigheten –
Kulturråd, statens –
Kungl. Biblioteket –
Kungl. Konsthögskolan –
Kungl. Musikhögskolan i Stockholm –
Kungl. Tekniska högskolan –
Kungl. Vitterhets-, historie- och
antikvitetsakademien –
Kungl Vetenskapsakademin –
Kustbevakningen –
Kvalitets- och kompetensråd, statens –
Kärnavfallsfondens styrelse L –
Lagrådet –
Lantbruksuniversitet, Sveriges –
Lantmäteriverket –
Linköpings universitet –
Livrustkammaren, Skoklosters slott och Hallwylska
museet –
Livsmedelsverk, statens –
Livsmedelsekonomiska institutet –
Ljud- och bildarkiv, statens –
Lokala säkerhetsnämnderna vid kärnkraftverk –
Lotteriinspektionen –
Luftfartsverket –
Luftfartsstyrelsen –
Luleå tekniska universitet –
Lunds universitet –
Läkemedelsverket –
Läkemedelsförmånsnämnden –
Länsrätterna –
Länsstyrelserna –
Lärarhögskolan i Stockholm M –
Malmö högskola –
Manillaskolan –
Maritima muséer, statens –
Marknadsdomstolen –
Medlingsinstitutet –
Meteorologiska och hydrologiska institut, Sveriges –
Migrationsverket –
Militärhögskolor –
Mittuniversitetet –
Moderna museet –
Museer för världskultur, statens –
Musikaliska Akademien –
Musiksamlingar, statens –
Myndigheten för handikappolitisk samordning –
Myndigheten för internationella adoptionsfrågor –
Myndigheten för skolutveckling –
Myndigheten för kvalificerad yrkesutbildning –
Myndigheten för nätverk och samarbete inom högre
utbildning –
Myndigheten för Sveriges nätuniversitet –
Myndigheten för utländska investeringar i Sverige –
Mälardalens högskola N –
Nationalmuseum –
Nationellt centrum för flexibelt lärande –
Naturhistoriska riksmuseet –
Naturvårdsverket –
Nordiska Afrikainstitutet –
Notarienämnden –
Nämnd för arbetstagares uppfinningar, statens –
Nämnden för statligt stöd till trossamfund –
Nämnden för styrelserepresentationsfrågor –
Nämnden mot diskriminering –
Nämnden för elektronisk förvaltning –
Nämnden för RH anpassad utbildning –
Nämnden för hemslöjdsfrågor O –
Oljekrisnämnden –
Ombudsmannen mot diskriminering på grund av sexuell
läggning –
Ombudsmannen mot etnisk diskriminering –
Operahögskolan i Stockholm P –
Patent- och registreringsverket –
Patentbesvärsrätten –
Pensionsverk, statens –
Personregisternämnd statens, SPAR-nämnden –
Pliktverk, Totalförsvarets –
Polarforskningssekretariatet –
Post- och telestyrelsen –
Premiepensionsmyndigheten –
Presstödsnämnden R –
Radio- och TV–verket –
Rederinämnden –
Regeringskansliet –
Regeringsrätten –
Resegarantinämnden –
Registernämnden –
Revisorsnämnden –
Riksantikvarieämbetet –
Riksarkivet –
Riksbanken –
Riksdagsförvaltningen –
Riksdagens ombudsmän –
Riksdagens revisorer –
Riksgäldskontoret –
Rikshemvärnsrådet –
Rikspolisstyrelsen –
Riksrevisionen –
Rikstrafiken –
Riksutställningar, Stiftelsen –
Riksvärderingsnämnden –
Rymdstyrelsen –
Rådet för Europeiska socialfonden i Sverige –
Räddningsverk, statens –
Rättshjälpsmyndigheten –
Rättshjälpsnämnden –
Rättsmedicinalverket S –
Samarbetsnämnden för statsbidrag till trossamfund –
Sameskolstyrelsen och sameskolor –
Sametinget –
SIS, Standardiseringen i Sverige –
Sjöfartsverket –
Skatterättsnämnden –
Skatteverket –
Skaderegleringsnämnd, statens –
Skiljenämnden i vissa trygghetsfrågor –
Skogsstyrelsen –
Skogsvårdsstyrelserna –
Skogs och lantbruksakademien –
Skolverk, statens –
Skolväsendets överklagandenämnd –
Smittskyddsinstitutet –
Socialstyrelsen –
Specialpedagogiska institutet –
Specialskolemyndigheten –
Språk- och folkminnesinstitutet –
Sprängämnesinspektionen –
Statistiska centralbyrån –
Statskontoret –
Stockholms universitet –
Stockholms internationella miljöinstitut –
Strålsäkerhetsmyndigheten –
Styrelsen för ackreditering och teknisk kontroll –
Styrelsen för internationellt utvecklingssamarbete,
SIDA –
Styrelsen för Samefonden –
Styrelsen för psykologiskt försvar –
Stängselnämnden –
Svenska institutet –
Svenska institutet för europapolitiska studier –
Svenska ESF rådet –
Svenska Unescorådet –
Svenska FAO kommittén –
Svenska Språknämnden –
Svenska Skeppshypotekskassan –
Svenska institutet i Alexandria –
Sveriges författarfond –
Säkerhetspolisen –
Säkerhets- och integritetsskyddsnämnden –
Södertörns högskola T –
Taltidningsnämnden –
Talboks- och punktskriftsbiblioteket –
Teaterhögskolan i Stockholm –
Tingsrätterna –
Tjänstepensions och grupplivnämnd, statens –
Tjänsteförslagsnämnden för domstolsväsendet –
Totalförsvarets forskningsinstitut –
Totalförsvarets pliktverk –
Tullverket –
Turistdelegationen U –
Umeå universitet –
Ungdomsstyrelsen –
Uppsala universitet –
Utlandslönenämnd, statens –
Utlänningsnämnden –
Utrikesförvaltningens antagningsnämnd –
Utrikesnämnden –
Utsädeskontroll, statens V –
Valideringsdelegationen –
Valmyndigheten –
Vatten- och avloppsnämnd, statens –
Vattenöverdomstolen –
Verket för förvaltningsutveckling –
Verket för högskoleservice –
Verket för innovationssystem (VINNOVA) –
Verket för näringslivsutveckling (NUTEK) –
Vetenskapsrådet –
Veterinärmedicinska anstalt, statens –
Veterinära ansvarsnämnden –
Väg- och transportforskningsinstitut, statens –
Vägverket –
Vänerskolan –
Växjö universitet –
Växtsortnämnd, statens Å –
Åklagarmyndigheten –
Åsbackaskolan Ö –
Örebro universitet –
Örlogsmannasällskapet –
Östervångsskolan –
Överbefälhavaren –
Överklagandenämnden för högskolan –
Överklagandenämnden för nämndemanna-uppdrag –
Överklagandenämnden för studiestöd –
Överklagandenämnden för totalförsvaret Zjednoczone Królestwo –
Cabinet Office –
Office of the Parliamentary Counsel –
Central Office of Information –
Charity Commission –
Crown Estate Commissioners (Vote Expenditure Only) –
Crown Prosecution Service –
Department for Business, Enterprise and Regulatory
Reform –
Competition Commission –
Gas and Electricity Consumers’ Council –
Office of Manpower Economics –
Department for Children, Schools and Families –
Department of Communities and Local Government –
Rent Assessment Panels –
Department for Culture, Media and Sport –
British Library –
British Museum –
Commission for Architecture and the Built
Environment –
The Gambling Commission –
Historic Buildings and Monuments Commission for
England (English Heritage) –
Imperial War Museum –
Museums, Libraries and Archives Council –
National Gallery –
National Maritime Museum –
National Portrait Gallery –
Natural History Museum –
Science Museum –
Tate Gallery –
Victoria and Albert Museum –
Wallace Collection –
Department for Environment, Food and Rural Affairs –
Agricultural Dwelling House Advisory Committees –
Agricultural Land Tribunals –
Agricultural Wages Board and Committees –
Cattle Breeding Centre –
Countryside Agency –
Plant Variety Rights Office –
Royal Botanic Gardens, Kew –
Royal Commission on Environmental Pollution –
Department of Health –
Dental Practice Board –
National Health Service Strategic Health
Authorities –
NHS Trusts –
Prescription Pricing Authority –
Department for Innovation, Universities and Skills –
Higher Education Funding Council for England –
National Weights and Measures Laboratory –
Patent Office –
Department for International Development –
Department of the Procurator General and Treasury
Solicitor –
Legal Secretariat to the Law Officers –
Department for Transport –
Maritime and Coastguard Agency –
Department for Work and Pensions –
Disability Living Allowance Advisory Board –
Independent Tribunal Service –
Medical Boards and Examining Medical Officers (War
Pensions) –
Occupational Pensions Regulatory Authority –
Regional Medical Service –
Social Security Advisory Committee –
Export Credits Guarantee Department –
Foreign and Commonwealth Office –
Wilton Park Conference Centre –
Government Actuary’s Department –
Government Communications Headquarters –
Home Office –
HM Inspectorate of Constabulary –
House of Commons –
House of Lords –
Ministry of Defence –
Defence Equipment & Support –
Meteorological Office –
Ministry of Justice –
Boundary Commission for England –
Combined Tax Tribunal –
Council on Tribunals –
Court of Appeal — Criminal –
Employment Appeals Tribunal –
Employment Tribunals –
HMCS Regions, Crown, County and Combined Courts
(England and Wales) –
Immigration Appellate Authorities –
Immigration Adjudicators –
Immigration Appeals Tribunal –
Lands Tribunal –
Law Commission –
Legal Aid Fund (England and Wales) –
Office of the Social Security Commissioners –
Parole Board and Local Review Committees –
Pensions Appeal Tribunals –
Public Trust Office –
Supreme Court Group (England and Wales) –
Transport Tribunal –
The National Archives –
National Audit Office –
National Savings and Investments –
National School of Government –
Northern Ireland Assembly Commission –
Northern Ireland Court Service –
Coroners Courts –
County Courts –
Court of Appeal and High Court of Justice in
Northern Ireland –
Crown Court –
Enforcement of Judgements Office –
Legal Aid Fund –
Magistrates’ Courts –
Pensions Appeals Tribunals –
Northern Ireland, Department for Employment and
Learning –
Northern Ireland, Department for Regional
Development –
Northern Ireland, Department for Social Development –
Northern Ireland, Department of Agriculture and
Rural Development –
Northern Ireland, Department of Culture, Arts and
Leisure –
Northern Ireland, Department of Education –
Northern Ireland, Department of Enterprise, Trade
and Investment –
Northern Ireland, Department of the Environment –
Northern Ireland, Department of Finance and
Personnel –
Northern Ireland, Department of Health, Social
Services and Public Safety –
Northern Ireland, Office of the First Minister and
Deputy First Minister –
Northern Ireland Office –
Crown Solicitor’s Office –
Department of the Director of Public Prosecutions
for Northern Ireland –
Forensic Science Laboratory of Northern Ireland –
Office of the Chief Electoral Officer for Northern
Ireland –
Police Service of Northern Ireland –
Probation Board for Northern Ireland –
State Pathologist Service –
Office of Fair Trading –
Office for National Statistics –
National Health Service Central Register –
Office of the Parliamentary Commissioner for
Administration and Health Service Commissioners –
Paymaster General’s Office –
Postal Business of the Post Office –
Privy Council Office –
Public Record Office –
HM Revenue and Customs –
The Revenue and Customs Prosecutions Office –
Royal Hospital, Chelsea –
Royal Mint –
Rural Payments Agency –
Scotland, Auditor-General –
Scotland, Crown Office and Procurator Fiscal
Service –
Scotland, General Register Office –
Scotland, Queen’s and Lord Treasurer’s Remembrancer –
Scotland, Registers of Scotland –
The Scotland Office –
The Scottish Ministers –
Architecture and Design Scotland –
Crofters Commission –
Deer Commission for Scotland –
Lands Tribunal for Scotland –
National Galleries of Scotland –
National Library of Scotland –
National Museums of Scotland –
Royal Botanic Garden, Edinburgh –
Royal Commission on the Ancient and Historical
Monuments of Scotland –
Scottish Further and Higher Education Funding
Council –
Scottish Law Commission –
Community Health Partnerships –
Special Health Boards –
Health Boards –
The Office of the Accountant of Court –
High Court of Justiciary –
Court of Session –
HM Inspectorate of Constabulary –
Parole Board for Scotland –
Pensions Appeal Tribunals –
Scottish Land Court –
Sheriff Courts –
Scottish Police Services Authority –
Office of the Social Security Commissioners –
The Private Rented Housing Panel and Private Rented
Housing Committees –
Keeper of the Records of Scotland –
The Scottish Parliamentary Body Corporate –
HM Treasury –
Office of Government Commerce –
United Kingdom Debt Management Office –
The Wales Office (Office of the Secretary of State
for Wales) –
The Welsh Ministers –
Higher Education Funding Council for Wales –
Local Government Boundary Commission for Wales –
The Royal Commission on the Ancient and Historical
Monuments of Wales –
Valuation Tribunals (Wales) –
Welsh National Health Service Trusts and Local
Health Boards –
Welsh Rent Assessment Panels ZAŁĄCZNIK II
WYKAZ RODZAJÓW DZIAŁALNOŚCI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 PKT 8 LIT. a) W przypadku różnic interpretacyjnych
pomiędzy CPV i NACE zastosowanie ma nomenklatura CPV. NACE Rev. 1 (1) || Kod CPV || SEKCJA F || BUDOWNICTWO || Dział || Grupa || Klasa || Wyszczególnienie || Komentarz 45 || || || Budownictwo || Dział ten obejmuje: — budowę nowych budynków i obiektów, remonty i ogólne naprawy. || 45000000 || 45.1 || || Przygotowanie terenu pod budowę || || 45100000 || || 45.11 || Burzenie i rozbiórka obiektów budowlanych; roboty ziemne || Klasa ta obejmuje: — burzenie budynków i innych budowli; — oczyszczanie terenu budowy; — roboty ziemne: roboty wykopaliskowe, podsypywanie gleby, niwelowanie i równanie terenu budowy, kopanie rowów, usuwanie skał, wysadzanie itp.; — przygotowanie terenu do robót górniczych: — zdejmowanie nadkładu oraz inne roboty związane z zagospodarowaniem i przygotowaniem terenów złóż mineralnych. Klasa ta obejmuje także: — odwadnianie terenu budowy; — odwadnianie gruntów rolnych oraz zalesionych. || 45110000 || || 45.12 || Próbne wiercenia i wykopy || Klasa ta obejmuje: — próbne wiercenia, wykopy, a także pobieranie próbek rdzeniowych do celów budowlanych, geofizycznych i geologicznych lub podobnych. Klasa ta nie obejmuje: — wierceń szybów do produkcji ropy i gazu, patrz: 11.20; — wierceń studni wodnych, patrz: 45.25; — głębień szybów, patrz: 45.25; — badań pól ropo- i gazonośnych, badań geofizycznych, geologicznych i sejsmicznych, patrz: 74.20. || 45120000 || 45.2 || || Wznoszenie kompletnych obiektów budowlanych lub ich części; inżynieria lądowa i wodna || || 45200000 || || 45.21 || Budownictwo ogólne oraz inżynieria lądowa i wodna || Klasa ta obejmuje: — budowę wszystkich typów budynków, budowę obiektów z zakresu inżynierii lądowej i wodnej; — budowę mostów (w tym na potrzeby podwyższonych autostrad), wiaduktów, tuneli i przejść podziemnych; — rurociągi, linie komunikacyjne i elektroenergetyczne; — rurociągi miejskie oraz miejskie linie komunikacyjne i elektroenergetyczne; — pomocnicze obiekty miejskie; — montaż i wznoszenie na terenie budowy konstrukcji prefabrykowanych. Klasa ta nie obejmuje: — działalności usługowej związanej z wydobyciem ropy i gazu, patrz: 11.20; — wznoszenia kompletnych prefabrykowanych obiektów budowlanych z samodzielnie wytworzonych elementów innych niż betonowe, patrz: działy 20, 26 i 28; — budowy obiektów innych niż budynki z przeznaczeniem na stadiony, baseny, hale sportowe, korty tenisowe oraz inne obiekty sportowe, patrz: 45.23; — instalacji budowlanych, patrz: 45.3; — robót wykończeniowych, patrz: 45.4; — prac architektoniczno-inżynieryjnych, patrz: 74.20; — kierowania realizacją projektów budowlanych, patrz: 74.20. || 45210000 z wyjątkiem: -45213316 45220000 45231000 45232000 || || 45.22 || Wykonywanie pokryć i konstrukcji dachowych || Klasa ta obejmuje: — wykonywanie konstrukcji dachowych; — wykonywanie pokryć dachowych; — izolację wodoszczelną. || 45261000 || || 45.23 || Budowa dróg szybkiego ruchu, dróg, lotnisk i obiektów sportowych || Klasa ta obejmuje: — budowę autostrad, szos, dróg oraz innych dróg dla pojazdów i pieszych; — budowę torów kolejowych; — budowę pasów startowych; — budowę obiektów innych niż budynki z przeznaczeniem na stadiony, baseny, hale sportowe, korty tenisowe oraz inne obiekty sportowe; — malowanie oznaczeń na nawierzchniach jezdni i parkingów. Klasa ta nie obejmuje: — wstępnych robót ziemnych, patrz: 45.11. || 45212212 i DA03 45230000 z wyjątkiem: -45231000 -45232000 -45234115 || || 45.24 || Budowa obiektów inżynierii wodnej || Klasa ta obejmuje: — budowę: — dróg wodnych, portów i obiektów nadrzecznych, przystani jachtowych (marin), śluz itd.; — zapór wodnych i kanałów; — pogłębianie; — prace podwodne. || 45240000 || || 45.25 || Pozostałe specjalistyczne roboty budowlane || Klasa ta obejmuje: — specjalistyczne prace budowlane związane z jednym z aspektów wspólnych różnym rodzajom budowli, wymagającym specjalistycznych umiejętności lub sprzętu; — fundamentowanie, w tym także wbijanie pali; — wiercenie i budowa studni wodnych, głębienie szybów; — wznoszenie elementów stalowych innych niż własnej produkcji; — gięcie stali; — roboty murarskie i kamieniarskie; — wznoszenie i demontaż własnych i wynajętych rusztowań oraz platform; — wznoszenie kominów i pieców. Klasa ta nie obejmuje: — wynajmu rusztowań bez usług wznoszenia i demontażu, patrz: 71.32. || 45250000 45262000 || 45.3 || || Wykonywanie instalacji budowlanych || || 45300000 || || 45.31 || Wykonywanie instalacji elektrycznych || Klasa ta obejmuje: instalacje w budynkach lub innych obiektach budowlanych: — przewodów elektrycznych oraz osprzętu; — systemów telekomunikacyjnych; — elektrycznych systemów grzewczych; — anten w budynkach i anten napowietrznych; — alarmów przeciwpożarowych; — alarmów przeciwwłamaniowych; — wind i ruchomych schodów; — piorunochronów itd. || 45213316 45310000 z wyjątkiem: -45316000 || || 45.32 || Wykonywanie robót budowlanych izolacyjnych || Klasa ta obejmuje: — instalowanie w budynkach lub innych obiektach budowlanych izolacji cieplnych, dźwiękoszczelnych lub przeciwwibracyjnych. Klasa ta nie obejmuje: — izolacji wodoszczelnych, patrz: 45.22. || 45320000 || || 45.33 || Wykonywanie instalacji cieplnych, wodnych, wentylacyjnych i gazowych || Klasa ta obejmuje: — instalacje w budynkach lub innych obiektach budowlanych: — instalacji wodociągowych i sanitarnych; — instalacji gazowych; — urządzeń i przewodów grzewczych, wentylacyjnych lub klimatyzacyjnych; — systemów spryskiwaczy. Klasa ta nie obejmuje: — instalacji systemów elektrycznego ogrzewania, patrz: 45.31. || 45330000 || || 45.34 || Wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych || Klasa ta obejmuje: — instalacje drogowe, kolejowe, lotniskowe oraz portowe systemy oświetleniowe i sygnalizacyjne; — instalacje w budynkach lub innych obiektach budowlanych sprzętu i wyposażenia gdzie indziej niesklasyfikowanego. || 45234115 45316000 45340000 || 45.4 || || Wykonywanie robót budowlanych wykończeniowych || || 45400000 || || 45.41 || Tynkowanie || Klasa ta obejmuje: — zastosowanie w budynkach i innych obiektach budowlanych wewnętrznych lub zewnętrznych tynków lub tynków szlachetnych, w tym także materiałów podtynkowych. || 45410000 || || 45.42 || Zakładanie stolarki budowlanej || Klasa ta obejmuje: — zakładanie niewytworzonych we własnym zakresie drzwi, okien oraz ościeżnic drzwiowych i okiennych, kuchni do zabudowy, klatek schodowych, wyposażenia sklepów itp. wykonanych z drewna lub innych materiałów; — elementy wykończenia wnętrz, jak np. sufity, drewniane okładziny ścian, ścianki działowe itd. Klasa ta nie obejmuje: — układania parkietów i innych drewnianych podłóg, patrz: 45.43. || 45420000 || || 45.43 || Wykonywanie podłóg i ścian || Klasa ta obejmuje: — układanie, wyklejanie, wieszanie lub instalowanie w budynkach lub innych obiektach budowlanych: — — ceramicznych, betonowych lub kamiennych okładzin ściennych lub posadzek; — parkietów lub innych posadzek drewnianych oraz dywanów i linoleum, — w tym także z wykładziny z gumy lub tworzyw sztucznych; — okładzin ściennych lub posadzek z lastryka, marmuru, granitu lub łupka; — tapet. || 45430000 || || 45.44 || Malowanie i szklenie || Klasa ta obejmuje: — malowanie wnętrz i fasad budynków; — malowanie obiektów z zakresu inżynierii lądowej i wodnej; — instalację elementów ze szkła i luster itd. Klasa ta nie obejmuje: — instalacji okien, patrz: 45.42. || 45440000 || || 45.45 || Wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych || Klasa ta obejmuje: — instalację prywatnych basenów; — czyszczenie parą, piaskowanie fasady budynków i podobne czynności; — inne prace wykończeniowe gdzie indziej niesklasyfikowane. Klasa ta nie obejmuje: — czyszczenia wnętrz budynków oraz innych obiektów, patrz: 74.70. || 45212212 i DA04 45450000 || 45.5 || || Wynajem sprzętu budowlanego i burzącego wraz z obsługą operatorską || || 45500000 || || 45.50 || Wynajem sprzętu budowlanego i burzącego wraz z obsługą operatorską || Klasa ta nie obejmuje: — wynajmu maszyn i urządzeń budowlanych oraz do wyburzeń bez obsługi operatorskiej, patrz: 71.32. || 45500000 (1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.U. L 293 z 24.10.1990, s. 1), zmienione rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 761/93 (Dz.U. L 83 z 3.4.1993, s. 1). || ZAŁĄCZNIK III
WYKAZ PRODUKTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 4 LIT. b) W ODNIESIENIU DO ZAMÓWIEŃ
UDZIELANYCH PRZEZ INSTYTUCJE ZAMAWIAJĄCE W DZIEDZINIE OBRONNOŚCI Do celów niniejszej dyrektywy zastosowanie
ma wyłącznie tekst zamieszczony w załączniku 1 pkt 3 Porozumienia w sprawie
zamówień rządowych, który stanowi podstawę poniższego orientacyjnego wykazu
produktów: Rozdział 25: || Sól, siarka, ziemia i kamienie, materiały gipsowe, wapno i cement Rozdział 26: || Rudy metali, żużel i popiół Rozdział 27: || Paliwa mineralne, oleje mineralne i produkty ich destylacji, substancje bitumiczne, woski mineralne, z wyjątkiem: ex 27,10: benzyny specjalnej Rozdział 28: || Chemikalia nieorganiczne, organiczne i nieorganiczne związki metali szlachetnych, metali ziem rzadkich, pierwiastków promieniotwórczych i izotopów, z wyjątkiem: ex 28,09: materiałów wybuchowych ex 28,13: materiałów wybuchowych ex 28,14: gazu łzawiącego ex 28,28: materiałów wybuchowych ex 28,32: materiałów wybuchowych ex 28,39: materiałów wybuchowych ex 28,50: produktów toksycznych ex 28,51: produktów toksycznych ex 28,54: materiałów wybuchowych Rozdział 29: || Chemikalia organiczne, z wyjątkiem: ex 29,03: materiałów wybuchowych ex 29,04: materiałów wybuchowych ex 29,07: materiałów wybuchowych ex 29,08: materiałów wybuchowych ex 29,11: materiałów wybuchowych ex 29,12: materiałów wybuchowych ex 29,13: produktów toksycznych ex 29,14: produktów toksycznych ex 29,15: produktów toksycznych ex 29,21: produktów toksycznych ex 29,22: produktów toksycznych ex 29,23: produktów toksycznych ex 29,26: materiałów wybuchowych ex 29,27: produktów toksycznych ex 29,29: materiałów wybuchowych Rozdział 30: || Produkty farmaceutyczne Rozdział 31: || Nawozy Rozdział 32: || Ekstrakty garbników i środków barwiących, garbniki i ich pochodne, barwniki, pigmenty, farby i lakiery, kit i inne masy uszczelniające, atramenty Rozdział 33: || Olejki eteryczne i resinoidy, preparaty perfumeryjne, kosmetyczne i toaletowe Rozdział 34: || Mydło, organiczne środki powierzchniowo czynne, preparaty piorące, preparaty smarowe, woski syntetyczne, woski preparowane, preparaty do czyszczenia i szorowania, świece i artykuły podobne, pasty modelarskie i „woski dentystyczne” Rozdział 35: || Substancje białkowe, kleje, enzymy Rozdział 37: || Materiały fotograficzne i kinematograficzne Rozdział 38: || Produkty chemiczne różne, z wyjątkiem: ex 38,19: produktów toksycznych Rozdział 39: || Tworzywa sztuczne, żywice syntetyczne, estry celulozowe i etery, wyroby z nich, z wyjątkiem: ex 39,03: materiałów wybuchowych Rozdział 40: || Kauczuk, kauczuk syntetyczny, faktysa i wyroby z kauczuku, z wyjątkiem: ex 40,11: opon kuloodpornych Rozdział 41: || Skóry i skórki surowe (z wyjątkiem skór futerkowych) oraz skóry wyprawione Rozdział 42: || Wyroby ze skóry, wyroby siodlarskie i rymarskie, artykuły podróżne, torby ręczne i podobne pojemniki, artykuły z wnętrzności zwierzęcych (z wyjątkiem wnętrzności jedwabników) Rozdział 43: || Skóry futerkowe i sztuczne futra, wyroby z nich Rozdział 44: || Drewno i wyroby z drewna, węgiel drzewny Rozdział 45: || Korek i wyroby z korka Rozdział 46: || Wyroby ze słomy, z esparto i innych materiałów do wyplatania, wyroby koszykarskie i wyroby z wikliny Rozdział 47: || Materiały do produkcji papieru Rozdział 48: || Papier i tektura, wyroby z masy papierniczej, papieru lub tektury Rozdział 49: || Książki, gazety, obrazki i pozostałe wyroby przemysłu poligraficznego, rękopisy, maszynopisy i plany Rozdział 65: || Nakrycia głowy i ich części Rozdział 66: || Parasole, parasole przeciwsłoneczne, laski, bicze, szpicruty i ich części Rozdział 67: || Preparowane pióra i puch oraz wyroby z piór lub puchu, sztuczne kwiaty, wyroby z włosów ludzkich Rozdział 68: || Wyroby z kamieni, gipsu, cementu, azbestu, miki lub podobnych materiałów Rozdział 69: || Wyroby ceramiczne Rozdział 70: || Szkło i wyroby ze szkła Rozdział 71: || Perły, kamienie szlachetne lub półszlachetne, metale szlachetne, metale platerowane metalem szlachetnym i wyroby z nich; sztuczna biżuteria Rozdział 73: || Żelazo i stal i wyroby z nich Rozdział 74: || Miedź i wyroby z miedzi Rozdział 75: || Nikiel i wyroby z niklu Rozdział 76: || Aluminium i wyroby z aluminium Rozdział 77: || Magnez i beryl i wyroby z nich Rozdział 78: || Ołów i wyroby z ołowiu Rozdział 79: || Cynk i wyroby z cynku Rozdział 80: || Cyna i wyroby z cyny Rozdział 81: || Pozostałe metale nieszlachetne wykorzystywane w przemyśle hutniczym i wyroby z nich Rozdział 82: || Narzędzia, przybory, noże, łyżki i widelce i inne sztućce z metali nieszlachetnych, ich części z metali nieszlachetnych, z wyjątkiem: ex 82,05: narzędzi ex 82,07: narzędzi, części Rozdział 83: || Wyroby różne z metali nieszlachetnych Rozdział 84: || Kotły grzewcze, maszyny i urządzenia mechaniczne, części do nich, z wyjątkiem: ex 84,06: silników ex 84,08: innych silników ex 84,45: maszyn ex 84,53: maszyn automatycznie przetwarzających dane ex 84,55: części do maszyn wymienionych w pozycji nr 84.53 ex 84,59: reaktorów jądrowych Rozdział 85: || Maszyny i urządzenia elektryczne, ich części, z wyjątkiem: ex 85,13: urządzeń telekomunikacyjnych ex 85,15: aparatury nadawczej Rozdział 86: || Lokomotywy pojazdów szynowych, tabor szynowy i jego części, osprzęt i elementy torów kolejowych wraz z ich częściami, komunikacyjne urządzenia sygnalizacyjne wszelkich typów (mechaniczne), z wyjątkiem: ex 86,02: lokomotyw opancerzonych zasilanych energią elektryczną ex 86,03: pozostałych lokomotyw opancerzonych ex 86,05: wagonów opancerzonych ex 86,06: wagonów warsztatowych ex 86,07: wagonów Rozdział 87: || Pojazdy nieszynowe i ich części, z wyjątkiem: ex 87,08: czołgów i innych pojazdów opancerzonych ex 87,01: traktorów ex 87,02: pojazdów wojskowych ex 87,03: ciężarówek ratunkowych ex 87,09: motocykli ex 87,14: przyczep Rozdział 89: || Statki, łodzie i konstrukcje pływające, z wyjątkiem: ex 89,01A: okrętów wojennych Rozdział 90: || Przyrządy, narzędzia i aparaty optyczne, fotograficzne, kinematograficzne, pomiarowe, kontrolne, precyzyjne, medyczne i chirurgiczne, ich części, z wyjątkiem: ex 90,05: lornetek ex 90,13: różnorodnych przyrządów, laserów ex 90,14: dalmierzy ex 90,28: instrumentów pomiarowych elektrycznych i elektronicznych ex 90,11: mikroskopów ex 90,17: narzędzi i przyrządów medycznych ex 90,18: sprzętu do mechanoterapii ex 90,19: sprzętu ortopedycznego ex 90.20: aparatury wykorzystującej promieniowanie rentgenowskie Rozdział 91: || Zegary i zegarki Rozdział 92: || Instrumenty muzyczne, urządzenia do rejestracji i odtwarzania dźwięku, urządzenia telewizyjne do rejestracji i odtwarzania obrazu i dźwięków, części i wyposażenie dodatkowe do tych urządzeń Rozdział 94: || Meble i ich części, pościel, materace, stelaże pod materace, poduszki i temu podobne wyroby wypychane, z wyjątkiem: ex 94.01A: foteli lotniczych Rozdział 95: || Obrobione materiały rzeźbiarskie i formowane oraz wyroby z tych materiałów Rozdział 96: || Miotły, szczotki, pędzle do nakładania kosmetyków i sita Rozdział 98: || Różnorodne wyroby gotowe ZAŁĄCZNIK IV
WYMAGANIA DOTYCZĄCE URZĄDZEŃ DO ELEKTRONICZNEGO ODBIORU OFERT, WNIOSKÓW O
DOPUSZCZENIE DO UDZIAŁU ORAZ PLANÓW I PROJEKTÓW W KONKURSACH Urządzenia służące do elektronicznego
odbioru ofert, wniosków o dopuszczenie do udziału oraz planów i projektów w
konkursach muszą co najmniej gwarantować, za pomocą środków technicznych i
odpowiednich procedur, że: a) dokładny czas i daty złożenia ofert,
wniosków o dopuszczenie do udziału oraz planów i projektów mogą zostać precyzyjnie
ustalone; b) możliwe jest w praktyce
zagwarantowanie, aby przed upływem określonych terminów nikt nie uzyskał
dostępu do danych przesyłanych zgodnie z tymi wymaganiami; c) jeżeli zakaz dostępu zostanie
złamany, możliwe jest w praktyce zapewnienie oczywistego wykrycia takiego
naruszenia; d) jedynie osoby uprawnione mogą
ustalać lub zmieniać daty otwarcia przesłanych danych; e) podczas poszczególnych etapów
procedury udzielania zamówienia lub konkursu dostęp do całości lub części
przedłożonych danych musi być możliwy jedynie w wyniku równoczesnego podjęcia
odpowiednich działań przez osoby uprawnione; f) równoczesne podjęcie działań przez
osoby uprawnione musi zapewniać dostęp do danych przesłanych wyłącznie po
określonej dacie; g) dane otrzymane i otwarte zgodnie z
tymi wymaganiami muszą pozostać dostępne wyłącznie dla osób uprawnionych do
zapoznania się z nimi; oraz h) uwierzytelnienie ofert musi
odpowiadać wymogom określonym w niniejszym załączniku. ZAŁĄCZNIK V
WYKAZ UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 23 Umowy z następującymi państwami lub grupami
państw: –
Albania (Dz.U. L 107 z 28.4.2009) –
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (OJ L 87, 20.03.2004) –
CARIFORUM (Dz.U. L 289 z 30.10.2008) –
Chile (Dz.U. L 352 z 30.12.2002) –
Chorwacja (Dz.U. L 26 z 28.1.2005) –
Meksyk (Dz.U. L 276 z 28.10.2000, L 157 z 30.6.2000) –
Czarnogóra (Dz.U. L 345 z 28.12.2007) –
Korea Południowa (Dz.U. L 127 z 14.5.2011) –
Szwajcaria (Dz.U. L 300 z 31.12.1972) ZAŁĄCZNIK VI
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIESĆIĆ W OGŁOSZENIACH CZĘŚĆ A
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O PUBLIKACJI WSTĘPNEGO
OGŁOSZENIA INFORMACYJNEGO NA PROFILU NABYWCY
(o którym mowa w art. 46 ust. 1) 1.
Nazwa, numer identyfikacyjny (jeżeli przewidziany w
przepisach krajowych), adres łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu,
adres e-mail i adres internetowy instytucji zamawiającej oraz, jeśli są różne,
biura, w którym można uzyskać dodatkowe informacje. 2.
Rodzaj instytucji zamawiającej oraz główny rodzaj
prowadzonej działalności. 3.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy instytucja
zamawiająca jest centralną jednostką zakupującą; bądź czy stosuje się
jakąkolwiek inną formę wspólnego udzielania zamówień. 4.
Numer(y) w nomenklaturze CPV. 5.
Adres internetowy „profilu nabywcy” (URL). 6.
Data wysłania ogłoszenia o publikacji wstępnego
ogłoszenia informacyjnego na profilu nabywcy. CZĘŚĆ B
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ WE WSTĘPNYM OGŁOSZENIU INFORMACYJNYM
(o którym mowa w art. 46) I. INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W
KAŻDYM PRZYPADKU 1.
Nazwa, numer identyfikacyjny (jeżeli przewidziany w
przepisach krajowych), adres łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu,
adres e-mail i adres internetowy instytucji zamawiającej oraz, jeśli są różne,
biura, w którym można uzyskać dodatkowe informacje. 2.
Adres e-mail lub adres internetowy, pod którym
umożliwiony zostanie nieodpłatnie nieograniczony i pełny bezpośredni dostęp do
specyfikacji i wszelkich dokumentów uzupełniających. 3.
Rodzaj instytucji zamawiającej oraz główny rodzaj
prowadzonej działalności. 4.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy instytucja
zamawiająca jest centralną jednostką zakupującą bądź czy stosuje się
jakąkolwiek inną formę wspólnego udzielania zamówień. 5.
Numer(y) w nomenklaturze CPV; jeżeli zamówienie
jest podzielone na części, informacje podaje się dla każdej części. 6.
Kod NUTS dla głównej lokalizacji robót budowlanych
w przypadku zamówień na roboty budowlane lub kod NUTS dla głównego miejsca
realizacji w przypadku zamówień na dostawy i usługi; jeżeli zamówienie jest
podzielone na części, informacje podaje się dla każdej części. 7.
Krótki opis zamówienia: charakter i zakres robót
budowlanych, charakter i ilość lub wartość dostaw, charakter i zakres usług. 8.
Jeżeli ogłoszenie nie stanowi zaproszenia do
ubiegania się o zamówienie, przewidywana data(przewidywane daty) publikacji
ogłoszenia o zamówieniu lub ogłoszeń o zamówieniach w odniesieniu do
zamówienia(zamówień), o których mowa w przedmiotowym wstępnym ogłoszeniu
informacyjnym. 9.
Data wysłania ogłoszenia. 10.
Wszelkie inne istotne informacje. 11.
Wskazanie, czy zamówienie jest objęte
Porozumieniem. II. DODATKOWE INFORMACJE, JAKIE NALEŻY
PODAĆ, JEŻELI OGŁOSZENIE STANOWI ZAPROSZENIE DO UBIEGANIA SIĘ O ZAMÓWIENIE
(ART. 46 UST. 2) 1.
Odniesienie do faktu, że zainteresowani wykonawcy
powinni poinformować instytucję o swoim zainteresowaniu zamówieniem lub
zamówieniami. 2.
Rodzaj procedury udzielania zamówienia (procedura
ograniczona lub procedura konkurencyjna z negocjacjami, dynamiczny system
zakupów, dialog konkurencyjny lub partnerstwo innowacyjne). 3.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy: a) stosuje się umowę ramową; b) stosuje się dynamiczny system zakupów. 4.
O ile są już znane, ramy czasowe realizacji dostaw,
robót budowlanych lub usług oraz okres obowiązywania umowy. 5.
O ile są już znane, warunki udziału, w tym: a) w stosownych przypadkach wskazanie, czy
zamówienie publiczne zastrzeżone jest dla zakładów pracy chronionej lub czy
jego realizacja ograniczona jest do programów zatrudnienia osób
niepełnosprawnych; b) w stosownych przypadkach wskazanie, czy
wykonanie usługi jest zastrzeżone przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub
administracyjnymi dla określonych zawodów; c) krótki opis kryteriów kwalifikacji. 6.
O ile już znane, krótki opis kryteriów stosowanych
w celu udzielenia zamówienia: „najniższy koszt” lub „oferta najkorzystniejsza
ekonomicznie”. 7.
O ile już znana, szacunkowa całkowita wartość
zamówienia(zamówień); jeżeli zamówienie jest podzielone na części, informacje
podaje się dla każdej części. 8.
Termin składania zgłoszeń zainteresowania. 9.
Adres, na który należy przekazywać zgłoszenia zainteresowania. 10.
Język lub języki, w którym(-ch) dopuszcza się
przedstawianie kandydatur lub ofert. 11.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy: a) wymagane/akceptowane jest elektroniczne
składanie ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału; b) stosowane będą e-zlecenia; c) stosowane będą e-faktury; d) akceptowane będą e-płatności. 12.
Informacja, czy zamówienie jest związane z
projektem lub programem finansowanym ze środków Unii Europejskiej. 13.
Nazwa i adres organu nadzoru oraz organu
odpowiedzialnego za procedury odwoławcze oraz, w stosownych przypadkach, za
procedury mediacyjne. Dokładne informacje dotyczące terminów przewidzianych dla
procedur odwoławczych lub, w razie potrzeby, nazwa, adres, numer telefonu,
numer faksu i adres e-mail biura, w którym można uzyskać takie informacje. CZĘŚĆ C
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O ZAMÓWIENIU
(o którym mowa w art. 47) 1.
Nazwa, numer identyfikacyjny (jeżeli przewidziany w
przepisach krajowych), adres łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu,
adres e-mail i adres internetowy instytucji zamawiającej oraz, jeśli są różne,
biura, w którym można uzyskać dodatkowe informacje. 2.
Adres e-mail lub adres internetowy, pod którym
umożliwiony zostanie nieodpłatnie nieograniczony i pełny bezpośredni dostęp do
specyfikacji i wszelkich dokumentów uzupełniających. 3.
Rodzaj instytucji zamawiającej oraz główny rodzaj
prowadzonej działalności. 4.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy instytucja
zamawiająca jest centralną jednostką zakupującą bądź czy stosuje się
jakąkolwiek inną formę wspólnego udzielania zamówień. 5.
Numer(y) w nomenklaturze CPV; jeżeli zamówienie
jest podzielone na części, informacje podaje się dla każdej części. 6.
Kod NUTS dla głównej lokalizacji robót budowlanych
w przypadku zamówień na roboty budowlane lub kod NUTS dla głównego miejsca
realizacji w przypadku zamówień na dostawy i usługi; jeżeli zamówienie jest
podzielone na części, informacje podaje się dla każdej części. 7.
Opis zamówienia: charakter i zakres robót
budowlanych, charakter i ilość lub wartość dostaw, charakter i zakres usług.
Jeżeli zamówienie podzielone jest na części, informacje podaje się dla każdej
części. W stosownych przypadkach opis wszelkich opcji. 8.
Szacunkowa całkowita wartość zamówienia(zamówień);
jeżeli zamówienie jest podzielone na części, informacje podaje się dla każdej
części. 9.
Dopuszczenie lub zakaz składania ofert
wariantowych. 10.
Ramy czasowe realizacji dostaw, robót budowlanych
lub usług oraz, w miarę możliwości, okres obowiązywania umowy. a) W przypadku umowy ramowej, wskazanie
przewidywanego okresu obowiązywania umowy ramowej z podaniem, w stosownych
przypadkach, uzasadnienia dla okresu przekraczającego cztery lata; w miarę
możliwości, wskazanie wartości i częstotliwości udzielanych zamówień, liczby
oraz, w stosownych przypadkach, proponowanej maksymalnej liczby uczestniczących
wykonawców. b) W przypadku dynamicznego systemu zakupów,
wskazanie planowanego okresu obowiązywania systemu; w miarę możliwości,
wskazanie wartości i częstotliwości udzielanych zamówień. 11.
Warunki udziału, w tym: a) w stosownych przypadkach wskazanie, czy
zamówienie publiczne zastrzeżone jest dla zakładów pracy chronionej lub czy
jego realizacja ograniczona jest do programów zatrudnienia osób
niepełnosprawnych; b) w stosownych przypadkach wskazanie, czy
świadczenie usługi jest zastrzeżone przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub
administracyjnymi dla określonych zawodów; odniesienia do odpowiednich
przepisów ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych; c) lista i krótki opis kryteriów dotyczących
podmiotowej sytuacji wykonawców, które mogą prowadzić do ich wykluczenia, oraz
kryteriów kwalifikacji; minimalne poziomy ewentualnie wymaganych standardów;
wskazanie wymaganych informacji (oświadczenia własne, dokumentacja). 12.
Rodzaj procedury udzielania zamówienia; w stosownych
przypadkach, powody zastosowania procedury przyspieszonej (w przypadku
procedury otwartej, procedury ograniczonej i procedury konkurencyjnej z
negocjacjami). 13.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy: a) stosuje się umowę ramową; b) stosuje się dynamiczny system zakupów; c) stosuje się aukcję elektroniczną (w
przypadku procedury otwartej, procedury ograniczonej lub procedury
konkurencyjnej z negocjacjami). 14.
Jeżeli zamówienie ma zostać podzielone na części,
wskazanie, czy wykonawcy mogą składać oferty w odniesieniu do jednej, kilku lub
wszystkich części; wskazanie wszelkich ewentualnych ograniczeń co do liczby
części zamówienia, jakie mogą zostać przyznane jednemu oferentowi. Jeżeli
zamówienie nie jest podzielone na części, podanie stosownego uzasadnienia. 15.
W przypadku procedury ograniczonej, procedury
konkurencyjnej z negocjacjami, dialogu konkurencyjnego lub partnerstwa
innowacyjnego, o ile wskazano na możliwość ograniczenia liczby kandydatów,
którzy zostaną zaproszeni do składania ofert, udziału w negocjacjach lub w
dialogu: proponowana minimalna i, w stosownych przypadkach, maksymalna liczba
kandydatów oraz obiektywne kryteria, które zostaną zastosowane w celu wyboru
tych kandydatów. 16.
W przypadku procedury konkurencyjnej z
negocjacjami, dialogu konkurencyjnego lub partnerstwa innowacyjnego, wskazanie,
w stosownych przypadkach, zastosowania procedury etapowej w celu stopniowego
ograniczenia liczby negocjowanych ofert lub dyskutowanych rozwiązań. 17.
W stosownych przypadkach, szczególne warunki,
którym podlega realizacja zamówienia. 18.
Kryteria stosowane na potrzeby udzielenia
zamówienia lub zamówień: „najniższy koszt” lub „oferta najkorzystniejsza
ekonomicznie”. Kryteria związane z ofertą najkorzystniejszą ekonomicznie oraz
ich wagę wskazuje się, jeżeli nie zostało to podane w specyfikacjach lub, w
przypadku procedury dialogu konkurencyjnego, w dokumencie opisowym. 19.
Termin składania ofert (procedura otwarta) lub
wniosków o dopuszczenie do udziału (procedura ograniczona, procedura
konkurencyjna z negocjacjami, dynamiczny system zakupów, dialog konkurencyjny,
partnerstwo innowacyjne). 20.
Adres, na który należy przesyłać oferty lub wnioski
o dopuszczenie do udziału. 21.
W przypadku procedur otwartych: a) przedział czasu, w którym oferent
związany jest ofertą; b) data, godzina i miejsce otwarcia ofert; c) osoby upoważnione do obecności podczas
otwarcia ofert. 22.
Język lub języki, w których należy sporządzać
oferty lub wnioski o dopuszczenie do udziału. 23.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy: a) akceptowane jest elektroniczne składanie
ofert lub wniosków o dopuszczenie do udziału; b) stosowane będą e-zlecenia; c) akceptowane będą e-faktury; d) stosowane będą e-płatności. 24.
Informacja, czy zamówienie jest związane z
projektem lub programem finansowanym ze środków Unii Europejskiej. 25.
Nazwa i adres organu nadzoru oraz organu
odpowiedzialnego za procedury odwoławcze oraz, w stosownych przypadkach, za
procedury mediacyjne. Dokładne informacje dotyczące terminów przewidzianych dla
procedur odwoławczych lub, w razie potrzeby, nazwa, adres, numeru telefonu,
numer faksu i adres e-mail biura, w którym można uzyskać takie informacje. 26.
Data(-y) oraz odniesienie(-a) do wcześniejszych
publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, istotnych dla
zamówienia(zamówień), którego(-ych) dotyczy ogłoszenie. 27.
W przypadku zamówień powtarzających się,
przewidywany termin publikacji kolejnych ogłoszeń. 28.
Data wysłania ogłoszenia. 29.
Wskazanie, czy zamówienie jest objęte
Porozumieniem. 30.
Wszelkie inne istotne informacje. CZĘŚĆ D
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O UDZIELENIU ZAMÓWIENIA
(o którym mowa w art. 48) 1.
Nazwa, numer identyfikacyjny (jeżeli przewidziany w
przepisach krajowych), adres łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu,
adres e-mail i adres internetowy instytucji zamawiającej oraz, jeśli są różne,
biura, w którym można uzyskać dodatkowe informacje. 2.
Rodzaj instytucji zamawiającej oraz główny rodzaj
prowadzonej działalności. 3.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy instytucja
zamawiająca jest centralną jednostką zakupującą bądź czy stosuje się
jakąkolwiek inną formę wspólnego udzielania zamówień. 4.
Numer(y) w nomenklaturze CPV. 5.
Kod NUTS dla głównej lokalizacji robót budowlanych
w przypadku zamówień na roboty budowlane lub kod NUTS dla głównego miejsca
realizacji w przypadku zamówień na dostawy i usługi. 6.
Opis zamówienia: charakter i zakres robót
budowlanych, charakter i ilość lub wartość dostaw, charakter i zakres usług.
Jeżeli zamówienie podzielone jest na części, informacje podaje się dla każdej
części. W stosownych przypadkach opis wszelkich opcji. 7.
Rodzaj procedury udzielania zamówienia; w przypadku
procedury negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji (art. 30), uzasadnienie. 8.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy: a) zastosowana została umowa ramowa; b) zastosowany został dynamiczny system
zakupów. 9.
Kryteria, o których mowa w art. 66, zastosowane w
celu udzielenia zamówienia lub zamówień. W stosownych przypadkach wskazanie,
czy przeprowadzona została aukcja elektroniczna (w przypadku procedury
otwartej, procedury ograniczonej lub procedury konkurencyjnej z negocjacjami). 10.
Data decyzji o udzieleniu zamówienia. 11.
Liczba otrzymanych ofert w odniesieniu do każdego
udzielonego zamówienia, w tym: a) liczba ofert otrzymanych od wykonawców
należących do kategorii małych i średnich przedsiębiorstw; b) liczba ofert otrzymanych z zagranicy; c) liczba ofert otrzymanych drogą
elektroniczną. 12.
Dla każdego udzielenia zamówienia: nazwa, adres
łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu, adres e-mail i adres
internetowy zwycięskiego oferenta(zwycięskich oferentów), w tym: a) informacja, czy zwycięski oferent należy
do kategorii małych i średnich przedsiębiorstw; b) informacja, czy zamówienie zostało
udzielone konsorcjum. 13.
Wartość zwycięskiej oferty (zwycięskich ofert) lub
najdroższa oferta i najtańsza oferta wzięte pod uwagę przy udzielaniu
zamówienia lub zamówień. 14.
W stosownych przypadkach, dla każdego udzielenia
zamówienia: wartość oraz procentowa część zamówienia, jaka zostanie
prawdopodobnie zlecona osobom trzecim. 15.
Informacja, czy zamówienie jest związane z projektem
lub programem finansowanym ze środków Unii Europejskiej. 16.
Nazwa i adres organu nadzoru oraz organu
odpowiedzialnego za procedury odwoławcze oraz, w stosownych przypadkach, za
procedury mediacyjne. Dokładne informacje dotyczące terminu przewidzianego dla procedur
odwoławczych lub, w razie potrzeby, nazwa, adres, numeru telefonu, numer faksu
i adres e-mail biura, w którym można uzyskać takie informacje. 17.
Data(-y) oraz odniesienie(-a) do wcześniejszych
publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, istotnych dla
zamówienia(zamówień), którego(-ych) dotyczy ogłoszenie. 18.
Data wysłania ogłoszenia. 19.
Wszelkie inne istotne informacje. CZĘŚĆ E
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O KONKURSIE
(o którym mowa w art. 79 ust. 1) 1.
Nazwa, numer identyfikacyjny (jeżeli przewidziany w
przepisach krajowych), adres łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu,
adres e-mail i adres internetowy instytucji zamawiającej oraz, jeśli są różne,
biura, w którym można uzyskać dodatkowe informacje. 2.
Adres e-mail lub adres internetowy, pod którym
umożliwiony zostanie nieodpłatnie nieograniczony i pełny bezpośredni dostęp do
specyfikacji i wszelkich dokumentów uzupełniających. 3.
Rodzaj instytucji zamawiającej oraz główny rodzaj
prowadzonej działalności. 4.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy instytucja
zamawiająca jest centralną jednostką zakupującą bądź czy stosuje się
jakąkolwiek inną formę wspólnego udzielania zamówień. 5.
Numer(y) w nomenklaturze CPV; jeżeli zamówienie
jest podzielone na części, informacje podaje się dla każdej części. 6.
Opis głównych cech projektu. 7.
Liczba i wartość wszelkich nagród. 8.
Rodzaj konkursu (otwarty lub ograniczony). 9.
W przypadku konkursu otwartego, termin składania
projektów. 10.
W przypadku konkursu ograniczonego: a) przewidywana liczba uczestników; b) nazwy/imiona i nazwiska ewentualnie
zakwalifikowanych już uczestników; c) kryteria kwalifikacji uczestników; d) termin składania wniosków o dopuszczenie
do udziału. 11.
W stosownych przypadkach wskazanie, że udział w
konkursie zastrzeżony jest dla przedstawicieli określonego zawodu. 12.
Kryteria, które będą stosowane podczas oceny
projektów. 13.
Imiona i nazwiska ewentualnie wybranych już
członków sądu konkursowego. 14.
Wskazanie, czy decyzja sądu konkursowego ma
charakter wiążący dla instytucji zamawiającej. 15.
Ewentualne płatności, jakie mają zostać dokonane na
rzecz wszystkich uczestników. 16.
Wskazanie, czy zwycięzcy lub zwycięzcom konkursu
zostaną udzielone w jego następstwie ewentualne zamówienia. 17.
Data wysłania ogłoszenia. 18.
Wszelkie inne istotne informacje. CZĘŚĆ F
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O WYNIKACH KONKURSU
(o którym mowa w art. 79 ust. 2) 1.
Nazwa, numer identyfikacyjny (jeżeli przewidziany w
przepisach krajowych), adres łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu,
adres e-mail i adres internetowy instytucji zamawiającej oraz, jeśli są różne,
biura, w którym można uzyskać dodatkowe informacje. 2.
Rodzaj instytucji zamawiającej oraz główny rodzaj
prowadzonej działalności. 3.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy instytucja
zamawiająca jest centralną jednostką zakupującą bądź czy stosuje się
jakąkolwiek inną formę wspólnego udzielania zamówień. 4.
Numer(y) w nomenklaturze CPV. 5.
Opis głównych cech projektu. 6.
Wartość nagród. 7.
Rodzaj konkursu (otwarty lub ograniczony). 8.
Kryteria, które zostały zastosowane podczas oceny
projektów. 9.
Data decyzji sądu konkursowego. 10.
Liczba uczestników. a) liczba uczestników należących do
kategorii małych i średnich przedsiębiorstw; b) liczba uczestników z zagranicy. 11.
Nazwa, adres łącznie z kodem NUTS, numer telefonu,
numer faksu, adres e-mail i adres internetowy zwycięzcy(-ów) konkursu oraz
wskazanie, czy zwycięzca(-y) należy(-ą) do kategorii małych i średnich
przedsiębiorstw. 12.
Informacja, czy konkurs jest związany z projektem
lub programem finansowanym ze środków unijnych. 13.
Data(-y) oraz odniesienie(-a) do wcześniejszych
publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, istotnych dla
projektu(-ów), którego(-ych) dotyczy ogłoszenie. 14.
Data wysłania ogłoszenia. 15.
Wszelkie inne istotne informacje. CZĘŚĆ G
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O MODYFIKACJI UMOWY W TRAKCIE
JEJ OBOWIĄZYWANIA
(o którym mowa w art. 72 ust. 6) 1.
Nazwa, numer identyfikacyjny (jeżeli przewidziany w
przepisach krajowych), adres łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu,
adres e-mail i adres internetowy instytucji zamawiającej oraz, jeśli są różne,
biura, w którym można uzyskać dodatkowe informacje. 2.
Numer(y) w nomenklaturze CPV; 3.
Kod NUTS dla głównej lokalizacji robót budowlanych
w przypadku zamówień na roboty budowlane lub kod NUTS dla głównego miejsca
realizacji w przypadku zamówień na dostawy i usługi; 4.
Opis zamówienia przed modyfikacją oraz po jej
dokonaniu: charakter i zakres robót budowlanych, charakter i ilość lub wartość
dostaw, charakter i zakres usług. 5.
W stosownych przypadkach, wzrost ceny spowodowany
modyfikacją. 6.
Opis okoliczności , które spowodowały konieczność
dokonania modyfikacji. 7.
Data decyzji o udzieleniu zamówienia. 8.
W stosownych przypadkach, nazwa, adres łącznie z
kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu, adres e-mail i adres internetowy
nowego wykonawcy lub nowych wykonawców. 9.
Informacja, czy zamówienie jest związane z
projektem lub programem finansowanym ze środków Unii Europejskiej. 10.
Nazwa i adres organu nadzoru oraz organu
odpowiedzialnego za procedury odwoławcze oraz, w stosownych przypadkach, za procedury
mediacyjne. Dokładne informacje dotyczące terminu przewidzianego dla procedur
odwoławczych lub, w razie potrzeby, nazwa, adres, numeru telefonu, numer faksu
i adres e-mail biura, w którym można uzyskać takie informacje. 11.
Data(-y) oraz odniesienie(-a) do wcześniejszych
publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, istotnych dla
zamówienia(-ń), którego(-ych) dotyczy ogłoszenie. 12.
Data wysłania ogłoszenia. 13.
Wszelkie inne istotne informacje. CZĘŚĆ H
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O ZAMÓWIENIU DOTYCZĄCYM USŁUG
SPOŁECZNYCH I INNYCH SZCZEGÓLNYCH USŁUG
(o którym mowa w art. 75 ust. 1) 1.
Nazwa, numer identyfikacyjny (jeżeli przewidziany w
przepisach krajowych), adres łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu,
adres e-mail i adres internetowy instytucji zamawiającej oraz, jeśli są różne,
biura, w którym można uzyskać dodatkowe informacje. 2.
W stosownych przypadkach, adres e-mail lub adres
internetowy, pod którym umożliwiony zostanie dostęp do specyfikacji i wszelkich
dokumentów uzupełniających. 3.
Rodzaj instytucji zamawiającej oraz główny rodzaj
prowadzonej działalności. 4.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy instytucja
zamawiająca jest centralną jednostką zakupującą bądź czy stosuje się
jakąkolwiek inną formę wspólnego udzielania zamówień. 5.
Numer(y) w nomenklaturze CPV; jeżeli zamówienie
jest podzielone na części, informacje podaje się dla każdej części. 6.
Kod NUTS dla głównej lokalizacji robót budowlanych
w przypadku zamówień na roboty budowlane lub kod NUTS dla głównego miejsca
realizacji w przypadku dostaw i usług. 7.
Opis usług oraz w, stosownych przypadkach,
towarzyszących im robót budowlanych i dostaw, które będą zamawiane. 8.
Szacunkowa całkowita wartość zamówienia(zamówień);
jeżeli zamówienie jest podzielone na części, informacje podaje się dla każdej
części. 9.
Warunki udziału, w tym: a) w stosownych przypadkach wskazanie, czy
zamówienie zastrzeżone jest dla zakładów pracy chronionej lub czy jego
realizacja ograniczona jest do programów zatrudnienia osób niepełnosprawnych; b) w stosownych przypadkach wskazanie, czy
wykonanie usługi jest zastrzeżone przepisami ustawowymi, wykonawczymi lub
administracyjnymi dla określonych zawodów. 10.
Termin(y) zgłoszenia się do instytucji zamawiającej
w celu udziału. 11.
Krótki opis głównych aspektów procedury udzielania
zamówienia, jaka zostanie zastosowana. 12.
Wszelkie inne istotne informacje. CZĘŚĆ I
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W OGŁOSZENIU O UDZIELENIU ZAMÓWIENIA
DOTYCZĄCYM USŁUG SPOŁECZNYCH I INNYCH SZCZEGÓLNYCH USŁUGI (o którym mowa w art.
75 ust. 2) 1.
Nazwa, numer identyfikacyjny (jeżeli przewidziany w
przepisach krajowych), adres łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu,
adres e-mail i adres internetowy instytucji zamawiającej oraz, jeśli są różne,
biura, w którym można uzyskać dodatkowe informacje. 2.
Rodzaj instytucji zamawiającej oraz główny rodzaj
prowadzonej działalności. 3.
W stosownych przypadkach wskazanie, czy instytucja
zamawiająca jest centralną jednostką zakupującą bądź czy stosuje się
jakąkolwiek inną formę wspólnego udzielania zamówień. 4.
Numer(y) w nomenklaturze CPV; jeżeli zamówienie
jest podzielone na części, informacje podaje się dla każdej części. 5.
Kod NUTS dla głównej lokalizacji robót budowlanych
w przypadku zamówień na roboty budowlane lub kod NUTS dla głównego miejsca
realizacji w przypadku dostaw i usług. 6.
Krótki opis usług oraz w, stosownych przypadkach,
towarzyszących im robót budowlanych i dostaw, które zostały zamówione. 7.
Liczba otrzymanych ofert. 8.
Zapłacona cena lub przedział cen
(minimum/maksimum). 9.
Dla każdego udzielenia zamówienia: nazwa, adres
łącznie z kodem NUTS, numer telefonu, numer faksu, adres e-mail i adres
internetowy zwycięskiego wykonawcy(zwycięskich wykonawców). 10.
Wszelkie inne istotne informacje. ZAŁĄCZNIK VII
INFORMACJE, JAKIE NALEŻY ZAMIEŚCIĆ W SPECYFIKACJI DOTYCZĄCEJ AUKCJI
ELEKTRONICZNEJ
(art. 33 ust. 4) Specyfikacja stosowana w przypadku, gdy
instytucja zamawiająca postanowiła przeprowadzić aukcję elektroniczną, zawiera
co najmniej następujące informacje: a) aspekty, których wartości będą
przedmiotem aukcji elektronicznej, pod warunkiem że aspekty te są wymierne i
mogą być wyrażone w postaci liczbowej lub procentowej; b) wszelkie ograniczenia co do
przedstawianych wartości, wynikające ze specyfikacji dotyczącej przedmiotu
zamówienia; c) informacje, które zostaną udostępnione
oferentom w trakcie aukcji elektronicznej, oraz, w stosownych przypadkach,
termin ich udostępnienia; d) odpowiednie informacje dotyczące
przebiegu aukcji elektronicznej; e) warunki, na jakich oferenci będą mogli
licytować, oraz, w szczególności, minimalne wysokości postąpień, które, w
stosownych przypadkach, wymagane będą podczas licytacji; f) odpowiednie informacje dotyczące
wykorzystywanego sprzętu elektronicznego, rozwiązań i specyfikacji technicznych
w zakresie połączeń. ZAŁĄCZNIK VIII
DEFINICJE NIEKTÓRYCH SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH Do celów niniejszej dyrektywy: (1) „specyfikacja techniczna” ma
jedno z poniższych znaczeń: a) w przypadku zamówień publicznych na
roboty budowlane, oznacza całość zaleceń technicznych zawartych w szczególności
w dokumentach specyfikujących zamówienie, określających wymagane cechy
materiału, produktu lub dostawy, odpowiadające przeznaczeniu zamierzonemu przez
instytucję zamawiającą; charakterystyka ta obejmuje poziomy oddziaływania na
środowisko i klimat, dostosowanie projektu do wszystkich potrzeb (w tym
dostępność dla osób niepełnosprawnych) oraz ocenę zgodności, wydajność,
bezpieczeństwo lub wymiary, w tym procedury dotyczące zapewnienia jakości,
terminologię, symbole, testy i metody testowania, opakowanie, oznakowanie i
etykietowanie, instrukcje użytkowania oraz procesy i metody produkcji na każdym
etapie cyklu życia obiektów budowlanych; charakterystyka ta obejmuje również
zasady dotyczące projektowania i kosztorysowania, warunki testowania, kontroli
i odbioru obiektów budowlanych, metod i technik budowy oraz wszelkie pozostałe
warunki techniczne, które instytucja zamawiająca może określić, na mocy
przepisów ogólnych lub szczególnych, w odniesieniu do ukończonych obiektów
budowlanych oraz materiałów lub części, z których są one wykonane; b) w przypadku zamówień publicznych na
dostawy lub usługi, oznacza specyfikację w dokumencie określającym wymagane
cechy produktu lub usługi, takie jak poziomy jakości, poziomy oddziaływania na
środowisko i klimat, dostosowanie projektu do wszystkich potrzeb (w tym
dostępność dla osób niepełnosprawnych) oraz ocenę zgodności, wydajność,
przeznaczenie produktu, bezpieczeństwo lub wymiary, w tym wymagania odnoszące
się do produktu w zakresie nazwy, pod jaką produkt jest sprzedawany, terminologię,
symbole, testy i metody testowania, opakowanie, oznakowanie i etykietowanie,
instrukcje użytkowania, procesy i metody produkcji na każdym etapie cyklu życia
dostawy lub usługi oraz procedury oceny zgodności; (2) „norma” oznacza specyfikację
techniczną zatwierdzoną przez uznaną instytucję normalizacyjną w celu
powtarzalnego i stałego stosowania, której przestrzeganie nie jest obowiązkowe
i która należy do jednej z następujących kategorii: a) norma międzynarodowa: norma przyjęta
przez międzynarodową organizację normalizacyjną oraz dostępna publicznie; b) norma europejska: norma przyjęta przez
europejską organizację normalizacyjną oraz dostępna publicznie; c) norma krajowa: norma przyjęta przez
krajową organizację normalizacyjną oraz dostępna publicznie; (3) „europejska aprobata techniczna”
oznacza pozytywną ocenę techniczną przydatności produktu do użycia w konkretnym
celu, dokonaną w oparciu o spełnienie podstawowych wymagań dla robót
budowlanych, według charakterystyki własnej produktu oraz określonych warunków
jego zastosowania i użytkowania. Europejskie aprobaty techniczne są wydawane
przez organ zatwierdzający, wyznaczony do tego celu przez państwo członkowskie; (4) „wspólna specyfikacja techniczna”
oznacza specyfikację techniczną określoną zgodnie z procedurą uznaną przez
państwa członkowskie lub zgodnie z art. 9 i 10 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady [XXX] w sprawie normalizacji europejskiej [oraz
zmieniającego dyrektywy Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE,
2007/23/WE, 2009/105/WE i 2009/23/WE], która została opublikowana w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej; (5) „referencje techniczne” oznaczają
dowolny dokument inny niż normy europejskie, opracowany przez europejskie
organy normalizacyjne, zgodnie z procedurami dostosowanymi do rozwijających się
potrzeb rynku. ZAŁĄCZNIK IX
WYMOGI DOTYCZĄCE PUBLIKACJI 1.
Publikacja ogłoszeń Ogłoszenia, o których mowa art. 46, 47, 48, 75 i 79,
muszą być przesyłane przez instytucje zamawiające do Urzędu Publikacji Unii
Europejskiej oraz publikowane zgodnie z następującymi zasadami: Ogłoszenia, o których mowa w art. 46, 47, 48, 75 i
79, są publikowane przez Urząd Publikacji Unii Europejskiej albo, w przypadku
gdy wstępne ogłoszenie informacyjne publikowane jest na profilu nabywcy zgodnie
z art. 46 ust. 1, przez instytucje zamawiające. Ponadto instytucje zamawiające mogą publikować
takie informacje w internecie, w ramach „profilu nabywcy”, o którym mowa w pkt 2
lit. b). Urząd Publikacji Unii Europejskiej wyda instytucji
zamawiającej potwierdzenie, o którym mowa w art. 49 ust. 5 akapit drugi. 2.
Publikacja informacji uzupełniających lub
dodatkowych a) Instytucje zamawiające publikują pełne
teksty specyfikacji oraz dokumentów dodatkowych w internecie. b) Profil nabywcy może obejmować wstępne
ogłoszenia informacyjne, o których mowa w art. 46 ust. 1, informacje na temat
aktualnych zaproszeń do składania ofert, planowanych zakupów, zawartych umów,
unieważnionych postępowań oraz wszelkie przydatne informacje ogólne, takie jak
punkt kontaktowy, numeru telefonu i numer faksu, adres pocztowy oraz adres
e-mail. 3.
Format i procedury elektronicznego przesyłania
ogłoszeń Format i procedury elektronicznego przesyłania
ogłoszeń, ustanowione przez Komisję, są dostępne pod adresem internetowym
„http://simap.europa.eu”. ZAŁĄCZNIK X
Treść zaproszeń do składania ofert, do
udziału w dialogu lub do potwierdzenia zainteresowania przewidzianych w art. 52 1.
Zaproszenie do składania ofert lub do udziału w
dialogu, przewidziane w art. 52, musi zawierać co najmniej: a) odniesienie do opublikowanego zaproszenia
do ubiegania się o zamówienie; b) termin składania ofert, adres, na który
muszą one zostać wysłane, oraz język lub języki, w jakich muszą one być
sporządzone; c) w przypadku dialogu konkurencyjnego –
datę i adres rozpoczęcia konsultacji oraz informację o wykorzystywanym języku
lub wykorzystywanych językach; d) odniesienie do wszelkich dokumentów,
które należy ewentualnie załączyć na poparcie weryfikowanych oświadczeń
składanych przez oferenta, zgodnie z art. 59 i 60 oraz, w stosownych
przypadkach, z art. 61, albo w celu uzupełnienia informacji przewidzianych w
tych artykułach, na warunkach określonych w art. 59, 60 i 61; e) waga przypisana kryteriom udzielenia
zamówienia lub, w stosownych przypadkach, kolejność tych kryteriów od
najważniejszego do najmniej ważnego, jeśli nie zostało to podane w ogłoszeniu o
zamówieniu, w zaproszeniu do potwierdzenia zainteresowania, w specyfikacji lub
w dokumencie opisowym. Niemniej jednak w przypadku zamówień udzielanych w
drodze dialogu konkurencyjnego lub partnerstwa innowacyjnego, informacje, o
których mowa w lit. b), nie zostają ujęte w zaproszeniu do udziału w dialogu
lub w negocjacjach, lecz pojawiają się w zaproszeniu do składania ofert. 2.
W przypadku gdy zaproszenie do ubiegania się o
zamówienie jest dokonywane za pomocą wstępnego ogłoszenia orientacyjnego,
instytucje zamawiające zapraszają następnie wszystkich kandydatów do
potwierdzenia zainteresowania w oparciu o szczegółowe informacje na temat
danego zamówienia przed rozpoczęciem kwalifikacji oferentów lub uczestników
negocjacji. Zaproszenie to zawiera co najmniej następujące
informacje: a) w przypadku zamówień ponawianych –
charakter i ilość, łącznie ze wszelkimi opcjami dotyczącymi zamówień
uzupełniających, oraz, w miarę możliwości, szacunkowy czas przeznaczony na
wykonanie tych opcji; w przypadku zamówień na roboty budowlane, dostawy lub
usługi, które mają być przedmiotem zaproszenia do ubiegania się o zamówienie –
charakter i ilość oraz, w miarę możliwości, szacunkowy termin publikacji
przyszłych ogłoszeń dotyczących tych zamówień; b) rodzaj procedury: procedura ograniczona
lub procedura konkurencyjna z negocjacjami; c) w stosownych przypadkach, data rozpoczęcia
lub zakończenia realizacji dostaw, robót budowlanych lub usług; d) adres oraz ostateczna data składania
wniosków o udostępnienie dokumentów specyfikujących zamówienie, a także język
lub języki, w jakim zostaną one sporządzone; e) adres podmiotu udzielającego zamówienia
oraz informacje potrzebne do uzyskania specyfikacji i innych dokumentów; f) warunki ekonomiczne i techniczne,
gwarancje finansowe oraz informacje wymagane od wykonawców; g) kwota wszelkich opłat za udostępnienie
dokumentów specyfikujących zamówienie wraz z określeniem sposobu płatności; h) określenie formy zamówienia będącego
przedmiotem zaproszenia do składania ofert: zakup, dzierżawa, najem lub
leasing, bądź dowolna kombinacja tych form; oraz i) kryteria udzielenia zamówienia i ich
waga lub, w stosownych przypadkach, kolejność tych kryteriów według ich
ważności, jeżeli taka informacja nie została podana we wstępnym ogłoszeniu
informacyjnym, w specyfikacjach lub w zaproszeniu do składania ofert lub do
negocjacji. ZAŁĄCZNIK XI
WYKAZ MIĘDZYNARODOWYCH KONWENCJI W ZAKRESIE PRAWA SOCJALNEGO I PRAWA OCHRONY
ŚRODOWISKA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 54 UST. 2, ART. 55 UST. 3 LIT. a) ORAZ ART. 69
UST. 4 –
Konwencja Nr 87 dotycząca wolności związkowej i
ochrony praw związkowych; –
Konwencja Nr 98 dotycząca stosowania zasad prawa
organizowania się i rokowań zbiorowych; –
Konwencja Nr 29 dotycząca pracy przymusowej lub
obowiązkowej; –
Konwencja Nr 105 dotycząca zniesienia pracy
przymusowej; –
Konwencja Nr 138 dotycząca najniższego wieku
dopuszczenia do zatrudnienia; –
Konwencja Nr 111 dotycząca dyskryminacji w zakresie
zatrudnienia i wykonywania zawodu; –
Konwencja Nr 100 dotycząca jednakowego
wynagrodzenia dla pracujących mężczyzn i kobiet za pracę jednakowej wartości; –
Konwencja Nr 182 dotycząca zakazu i natychmiastowych
działań na rzecz eliminowania najgorszych form pracy dzieci; –
Konwencja wiedeńska o ochronie warstwy ozonowej
oraz Protokół montrealski w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową; –
Konwencja bazylejska o kontroli transgranicznego
przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych (konwencja bazylejska); –
Konwencja sztokholmska w sprawie trwałych
zanieczyszczeń organicznych; –
Konwencja w sprawie procedury zgody po uprzednim
poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami
chemicznymi i pestycydami (UNEP/FAO) (konwencja PIC), sporządzona w Rotterdamie
dnia 10 września 1998 r., wraz z trzema protokołami regionalnymi. ZAŁĄCZNIK XII
REJESTRY[46] Stosownymi rejestrami zawodowymi i
handlowymi oraz odpowiednimi oświadczeniami i zaświadczeniami są dla
poszczególnych państw członkowskich: –
w Belgii „Registre du Commerce”/„Handelsregister”,
a w przypadku zamówień na usługi „Ordres
professionels/Beroepsorden”; –
w Bułgarii „Търговски регистър”; –
w Republice Czeskiej „obchodní rejstřík”; –
w Danii „Erhvervs-og Selskabsstyrelsen”; –
w Niemczech „Handelsregister”, „Handwerksrolle”, a w
przypadku zamówień na usługi „Vereinsregister”,
„Partnerschaftsregister” oraz „Mitgliedsverzeichnisse der Berufskammern der
Länder”; –
w Estonii „Registrite ja Infosüsteemide Keskus”; –
w Irlandii od wykonawcy można wymagać
przedstawienia zaświadczenia wystawionego przez „Registrar of Companies” lub
„Registrar of Friendly Societies”, lub, w przypadku braku takiego
potwierdzenia, zaświadczenia stwierdzającego, że oświadczył on pod przysięgą,
iż wykonuje dany zawód w państwie, w którym posiada swoją siedzibę lub miejsce
zamieszkania, oraz działa w określonym miejscu i pod określoną nazwą firmową; –
w Grecji „Μητρώο Εργοληπτικών Επιχειρήσεων — MEΕΠ”
Ministerstwa Środowiska, Planowania Miast i Wsi oraz Robót Budowlanych
(Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε) w odniesieniu do zamówień na roboty budowlane;
„Βιοτεχνικό ή Εμπορικό ή Βιομηχανικό Επιμελητήριο” oraz „Μητρώο Κατασκευαστών
Αμυντικού Υλικού” w przypadku zamówień na dostawy; w
przypadku zamówień na usługi usługodawcę można poprosić o dostarczenie
oświadczenia o wykonywaniu przezeń określonego zawodu, przy czym oświadczenie
to powinno zostać złożone pod przysięgą i potwierdzone notarialnie; w
przypadkach, o których mowa w obowiązujących przepisach prawa krajowego, w
odniesieniu do usług w zakresie badań, o którym mowa w załączniku I, rejestr
zawodowy „Μητρώο Μελετητών” i „Μητρώο Γραφείων Μελετών”; –
w Hiszpanii „Registro Oficial de Licitadores y
Empresas Clasificadas del Estado” w odniesieniu do zamówień na roboty
budowlane i usługi, a w przypadku zamówień na dostawy
„Registro Mercantil” bądź, w przypadku niezarejstrowanych osób fizycznych,
zaświadczenie stwierdzające, że dana osoba oświadczyła pod przysięgą, iż
wykonuje dany zawód; –
we Francji „Registre du commerce et des sociétés” i
„Répertoire des métiers”; –
we Włoszech „Registro della Camera di commercio
industria, agricoltura e artigianato”; w przypadku zamówień na dostawy i
usługi również „Registro delle commissioni provinciali per l'artigianato”
bądź, oprócz wspomnianych już rejestrów, „Consiglio nazionale degli ordini
professionali” w odniesieniu do zamówień na usługi; –
na Cyprze od przedsiębiorcy budowlanego można
zażądać przedstawienia zaświadczenia wystawionego przez radę ds. rejestracji i kontroli
wykonawców prac z zakresu inżynierii lądowej oraz robót budowlanych (Συμβούλιο
Εγγραφήςκαι Ελέγχου Εργοληπτών Οικοδομικών και Τεχνικών Έργων) zgodnie z ustawą
o rejestracji i kontroli wykonawców prac z zakresu inżynierii lądowej oraz
robót budowlanych w odniesieniu do zamówień na roboty budowlane; w
przypadku zamówień na dostawy i usługi od dostawcy lub usługodawcy
można wymagać przedstawienia zaświadczenia wystawionego przez rejestr
przedsiębiorstw i syndyków mas upadłościowych (Έφορος Εταιρειών και
ΕπίσημοςΠαραλήπτης) bądź, jeżeli nie ma to zastosowania, zaświadczenia
stwierdzającego, że oświadczył pod przysięgą, iż wykonuje dany zawód w kraju, w
którym posiada swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania, oraz działa w
określonym miejscu i pod określoną nazwą firmową; –
na Łotwie „Uzņēmumu reģistrs”; –
na Litwie „Juridinių asmenų registras”; –
w Luksemburgu „Registre aux firmes” i „Rôle de la
Chambre des métiers”; –
na Węgrzech „Cégnyilvántartás”, „egyéni vállalkozók
jegyzői nyilvántartása” oraz, w przypadku zamówień na usługi,
niektóre „szakmai kamarák nyilvántartása” bądź, w przypadku określonych
rodzajów działalności, zaświadczenie stwierdzające, że dana osoba posiada
zezwolenie na prowadzenie danej działalności komercyjnej lub wykonywanie danego
zawodu; –
na Malcie wykonawca otrzymuje „numru ta’
registrazzjoni tat-Taxxa tal-Valur Miżjud (VAT) u n-numru tal-licenzja ta’
kummerc”, a w przypadku spółek lub przedsiębiorstw, stosowny numer
rejestracyjny wydawany przez Malta Financial Services Authority; –
w Niderlandach „Handelsregister”; –
w Austrii „Firmenbuch”, „Gewerberegister”,
„Mitgliederverzeichnisse der Landeskammern”; –
w Polsce „Krajowy Rejestr Sądowy”; –
w Portugalii „Instituto da Construção e do
Imobiliário”(INCI) w odniesieniu do zamówień na roboty budowlane;
„Registro Nacional das Pessoas Colectivas” w przypadku zamówień na
dostawy i usługi; –
w Rumunii „Registrul Comerţului”; –
na Słowenii „Sodni register” i „obrtni register”; –
na Słowacji „Obchodný register”; –
w Finlandii „Kaupparekisteri” i „Handelsregistret”; –
w Szwecji „aktiebolags-, handels- eller
föreningsregistren”; –
w Zjednoczonym Królestwie od wykonawcy można
wymagać przedstawienia zaświadczenia wystawionego przez „Registrar of
Companies” potwierdzającego założenie spółki lub wpis do rejestru lub, w
przypadku braku takiego potwierdzenia, zaświadczenia stwierdzającego, że
oświadczył on pod przysięgą, iż wykonuje dany zawód i działa w określonym
miejscu i pod określoną nazwą firmową. ZAŁĄCZNIK XIII
TREŚĆ EUROPEJSKIEGO PASZPORTU ZAMÓWIEŃ Europejski paszport zamówień zawiera
następujące informacje: a) identyfikację wykonawcy; b) zaświadczenie, w stosunku do wykonawcy
nie został wydany prawomocny wyrok z jednego z powodów wymienionych w art. 55
ust. 1; c) zaświadczenie, że wykonawca nie jest
objęty postępowaniem upadłościowym ani likwidacyjnym, jak określono w art. 55
ust. 3 lit. b); d) w stosownych przypadkach, zaświadczenie o
wpisie do rejestru zawodowego lub handlowego ustanowionego w państwie
członkowskim prowadzenia działalności, jak określono w art. 56 ust. 2; e) w stosownych przypadkach, zaświadczenie,
że wykonawca posiada określone zezwolenie lub jest członkiem określonej
organizacji w rozumieniu art. 56 ust. 2; f) wskazanie okresu ważności paszportu,
który nie może być krótszy niż 6 miesięcy. Załącznik
XIV
środki dowodowe na potrzeby kryteriów
kwalifikacji Część I: Sytuacja ekonomiczna i finansowa Dowodem sytuacji finansowej i ekonomicznej
wykonawcy może być, co do zasady, dostarczony przezeń jeden lub kilka z
następujących dokumentów: a) odpowiednie oświadczenia banków lub,
w stosownych przypadkach, dowód posiadania odpowiedniego ubezpieczenia z tytułu
ryzyka zawodowego; b) bilans lub wyciągi z bilansów w
przypadku gdy opublikowanie bilansów jest wymagane na mocy prawa kraju, w
którym wykonawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania; c) oświadczenie o ogólnym obrocie
przedsiębiorstwa oraz, w stosownych przypadkach, obrocie w obszarze objętym
zamówieniem za okres nie więcej niż trzech ostatnich lat budżetowych, w
zależności od daty utworzenia przedsiębiorstwa lub rozpoczęcia działalności
handlowej przez wykonawcę, pod warunkiem dostępności wspomnianych informacji
dotyczących obrotów. Część II: Zdolność techniczna Środki stanowiące dowód zdolności
technicznej wykonawców, o której mowa w art. 56: a) następujące wykazy: (i) wykaz robót budowlanych wykonanych nie
wcześniej niż w ciągu ostatnich pięciu lat, wraz z zaświadczeniami
zadowalającego wykonania najważniejszych robót budowlanych; W razie potrzeby, w
celu zapewnienia odpowiedniego poziomu konkurencji, instytucje zamawiające mogą
zaznaczyć, iż dowody dotyczące odpowiednich robót budowlanych wykonanych ponad
pięć lat wcześniej nie zostaną uwzględnione; (ii) wykaz
głównych dostaw lub usług zrealizowanych nie wcześniej niż w ciągu ostatnich
trzech lat, z podaniem kwot, dat wykonania oraz odbiorców publicznych lub
prywatnych. W razie potrzeby, w celu zapewnienia odpowiedniego poziomu
konkurencji, instytucje zamawiające mogą zaznaczyć, iż dowody dotyczące
odpowiednich dostaw lub usług zrealizowanych bądź wykonanych ponad trzy lata
wcześniej nie zostaną uwzględnione; b) wskazanie zaangażowanych pracowników
technicznych lub służb technicznych, niezależnie od tego, czy są one częścią
przedsiębiorstwa danego wykonawcy, w szczególności tych odpowiedzialnych za
kontrolę jakości, a w przypadku zamówień na roboty budowlane – tych, którymi
ten przedsiębiorca budowlany będzie dysponował na potrzeby wykonania robót
budowlanych; c) opis urządzeń technicznych oraz
środków zastosowanych przez wykonawcę w celu zapewnienia jakości oraz opis
zaplecza naukowo-badawczego przedsiębiorstwa; d) w przypadku gdy produkty lub usługi,
które mają zostać dostarczone, mają złożony charakter lub, wyjątkowo, mają
szczególne przeznaczenie, instytucja zamawiająca lub, w jej imieniu, właściwy
organ urzędowy państwa, w którym dostawca lub usługodawca ma siedzibę lub
miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem zgody tego organu, przeprowadza kontrolę
zdolności produkcyjnych dostawcy lub zdolności technicznych usługodawcy, a w
razie konieczności także dostępnych mu środków naukowych i badawczych, jak
również środków kontroli jakości, z których będzie korzystał; e) wykształcenie i kwalifikacje
zawodowe usługodawcy bądź przedsiębiorcy budowlanego lub personelu
zarządzającego przedsiębiorstwem; f) wskazanie środków zarządzania
środowiskiem, które wykonawca będzie mógł zastosować podczas realizacji
zamówienia; g) oświadczenie na temat wielkości
średniego rocznego zatrudnienia u usługodawcy lub przedsiębiorcy budowlanego
oraz liczebność personelu zarządzającego w ostatnich trzech latach; h) oświadczenie na temat narządzi,
wyposażenia zakładu i urządzeń technicznych dostępnych usługodawcy lub
przedsiębiorcy budowlanemu na potrzeby realizacji zamówienia; i) wskazanie procentowej części
zamówienia, której realizację wykonawca zamierza ewentualnie zlecić
podwykonawcom; j) w odniesieniu do produktów, które
mają zostać dostarczone: (i) próbki, opisy lub fotografie, których
autentyczność musi zostać poświadczona na żądanie instytucji zamawiającej; (ii) zaświadczenia sporządzone przez uznane,
właściwe urzędowe instytuty lub agencje kontroli jakości, wyraźnie
potwierdzające zgodność produktów przez odniesienie do specyfikacji lub norm. ZAŁĄCZNIK XV
WYKAZ PRZEPISÓW UNIJNYCH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 67 ust. 3 Dyrektywa 2009/33/WE[47] ZAŁĄCZNIK XVI
USŁUGI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 74 Kod CPV || Opis 79611000-0 oraz od 85000000-9 do 85323000-9 (z wyjątkiem 85321000-5 i 85322000-2) || Usługi zdrowotne i społeczne 75121000-0, 75122000-7, 75124000-1; od 79995000-5 do 79995200-7; od 80100000-5 do 80660000-8 (z wyjątkiem 80533000-9, 80533100-0, 80533200-1); od 92000000-1 do 92700000-8 (z wyjątkiem 92230000-2, 92231000-9, 92232000-6) || Usługi administracyjne w zakresie edukacji, opieki zdrowotnej i kultury 75300000-9 || Usługi w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia społecznego 75310000-2, 75311000-9, 75312000-6, 75313000-3, 75313100-4, 75314000-0, 75320000-5, 75330000-8, 75340000-1 || Świadczenia społeczne 98000000-3 || Inne usługi komunalne, socjalne i osobiste 98120000-0 || Usługi świadczone przez związki zawodowe 98131000-0 || Usługi religijne ZAŁĄCZNIK XVII
TABELA KORELACJI[48] Niniejsza dyrektywa || Dyrektywa 2004/18/WE || Art. 1 || || nowy Art. 2 pkt 1 || Art. 1 ust. 9 akapit pierwszy || = Art. 2 pkt 2 || Art. 7 lit. a) || dostosowany Art. 2 pkt 3 || || nowy Art. 2 pkt 4 || || nowy Art. 2 pkt 5 || || nowy Art. 2 pkt 6 lit. a) fragment pierwszy || Art. 1 ust. 9 akapit drugi lit. a) || = Art. 2 pkt 6 lit. a) fragment drugi || || nowy Art. 2 pkt 6 lit. b) || Art. 1 ust. 9 akapit drugi lit. b) || = Art. 2 pkt 6 lit. c) || Art. 1 ust. 9 akapit drugi lit. c) || = Art. 2 pkt 7 || Art. 1 ust. 2 lit. a) || = Art. 2 pkt 8 || Art. 1 ust. 2 lit. b) zdanie pierwsze || zmieniony Art. 2 pkt 9 || Art. 1 ust. 2 lit. b) zdanie drugie || = Art. 2 pkt 10 || Art. 1 ust. 2 lit. c) || dostosowany Art. 2 pkt 11 || Art. 1 ust. 2 lit. d) || zmieniony Art. 2 pkt 12 || Art. 1 ust. 8 akapit drugi || dostosowany Art. 2 pkt 13 || Art. 1 ust. 8 akapit trzeci || dostosowany Art. 2 pkt 14 || Art. 1 ust. 8 akapit trzeci || zmieniony Art. 2 pkt 15 || Art. 23 ust. 1 || zmieniony Art. 2 pkt 16 || Art. 1 ust. 10 || zmieniony Art. 2 pkt 17 || || nowy Art. 2 pkt 18 || Art. 1 ust. 10 || zmieniony Art. 2 pkt 19 || || nowy Art. 2 pkt 20 || Art. 1 ust. 12 || = Art. 2 pkt 21 || Art. 1 ust. 13 || = Art. 2 pkt 22 || || nowy Art. 2 pkt 23 || Art. 1 ust. 11 lit. e) || = Art. 3 ust. 1 akapit pierwszy || || nowy Art. 3 ust. 1 akapit drugi || Art. 1 ust. 2 lit. d) || zmieniony Art. 3 ust. 2 || || nowy Art. 4 || Art. 7, art. 67 || zmieniony Art. 5 ust. 1 || Art. 9 ust. 1 || dostosowany Art. 5 ust. 2 || Art. 9 ust. 3, art. 9 ust. 7 akapit drugi || zmieniony Art. 5 ust. 3 || Art. 9 ust. 2 || zmieniony Art. 5 ust. 4 || Art. 9 ust. 9 || = Art. 5 ust. 5 || || nowy Art. 5 ust. 6 || Art. 9 ust. 4 || zmieniony Art. 5 ust. 7 || Art. 9 ust. 5 lit. a) akapity pierwszy i drugi || = Art. 5 ust. 8 || Art. 9 ust. 5 lit. b) akapity pierwszy i drugi || = Art. 5 ust. 9 || Art. 9 ust. 5 lit. a) akapit trzeci Art. 9 ust. 5 lit. b) akapit trzeci || dostosowany Art. 5 ust. 10 || Art. 9 ust. 7 || = Art. 5 ust. 11 || Art. 9 ust. 6 || = Art. 5 ust. 12 || Art. 9 ust. 8 lit. a) || = Art. 5 ust. 13 || Art. 9 ust. 8 lit. b) || = Art. 6 || Art. 78, art. 79 ust. 2 lit. a) || dostosowany Art. 7 || Art. 12 || zmieniony Art. 8 akapit pierwszy || Art. 13 || zmieniony Art. 8 akapit drugi || Art. 1 ust. 15 || zmieniony Art. 9 lit. a) || Art. 15 lit. a) || dostosowany Art. 9 lit. b) || Art. 15 lit. b) || = Art. 9 lit. c) || Art. 15 lit. c) || = Art. 9 lit. d) || || nowy Art. 10 lit. a) || Art. 16 lit. a) || = Art. 10 lit. b) || Art. 16 lit. b) || dostosowany Art. 10 lit. c) || Art. 16 lit. c) || = Art. 10 lit. d) || Art. 16 lit. d) || zmieniony Art. 10 lit. e) || Art. 16 lit. e) || = Art. 10 lit. f) || || nowy Art. 11 || || nowy Art. 12 || Art. 8 || dostosowany Art. 13 ust. 1 || Art. 16 lit. f) || dostosowany Art. 13 ust. 2 || Art. 79 ust. 2 lit. f) || dostosowany Art. 14 || Art. 10 || zmieniony Art. 15 || Art. 2 || zmieniony Art. 16 ust. 1 || Art. 4 ust. 1 || dostosowany Art. 16 ust. 2 || Art. 4 ust. 2 || zmieniony Art. 17 || Art. 19 || zmieniony Art. 18 ust. 1 || Art. 6 || dostosowany Art. 18 ust. 2 || || nowy Art. 19 ust. 1 || Art. 42 ust. 1, art. 71 ust. 1 || zmieniony Art. 19 ust. 2 || Art. 42 ust. 2 i 3, art. 71 ust. 1 || dostosowany Art. 19 ust. 3 akapit pierwszy || Art. 42 ust. 4, art. 71 ust. 1 || zmieniony Art. 19 ust. 3 akapit drugi || Art. 79 ust. 2 lit. g) || = Art. 19 ust. 3 akapit trzeci || || nowy Art. 19 ust. 4 || || nowy Art. 19 ust. 5 || Art. 42 ust. 5, art. 71 ust. 3 || zmieniony Art. 19 ust. 6 || Art. 42 ust. 6 || dostosowany Art. 19 ust. 7 || || nowy Art. 19 ust. 8 || || nowy Art. 20 ust. 1 || Art. 1 ust. 14 || dostosowany Art. 20 ust. 2 || Art. 79 ust. 2 lit. e) i f) || dostosowany Art. 21 || || nowy Art. 22 || || nowy Art. 23 ust. 1 || Art. 5 || zmieniony Art. 23 ust. 2 || || nowy Art. 24 || Art. 28, art. 30 ust. 1 || zmieniony Art. 25 ust. 1 || Art. 38 ust. 2, art. 1 ust. 11 lit. a) || zmieniony Art. 25 ust. 2 || Art. 38 ust. 4 || zmieniony Art. 25 ust. 3 || [zob. art. 38 ust. 8] || nowy Art. 25 ust. 4 || || nowy Art. 26 ust. 1 || Art. 38 ust. 3, art. 1 ust. 11 lit. b) || zmieniony Art. 26 ust. 2 || Art. 38 ust. 3 || zmieniony Art. 26 ust. 3 || Art. 38 ust. 4 || zmieniony Art. 26 ust. 4 || || nowy Art. 26 ust. 5 || || nowy Art. 26 ust. 6 || Art. 38 ust. 8 || zmieniony Art. 27 ust. 1 || || nowy Art. 27 ust. 2 || Art. 1 ust. 11 lit. d) || zmieniony Art. 27 ust. 3 || Art. 30 ust. 2 || zmieniony Art. 27 ust. 4 || Art. 30 ust. 3 || zmieniony Art. 27 ust. 5 || Art. 30 ust. 4 || dostosowany Art. 27 ust. 6 || Art. 30 ust. 2 || zmieniony Art. 28 ust. 1 || Art. 38 ust. 3; art. 1 ust. 11 lit. c) || zmieniony Art. 28 ust. 2 || Art. 29 ust. 2, art. 29 ust. 7 || dostosowany Art. 28 ust. 3 || Art. 29 ust. 3; art. 1 ust. 11 lit. c) || zmieniony Art. 28 ust. 4 || Art. 29 ust. 4 || dostosowany Art. 28 ust. 5 || Art. 29 ust. 5 || dostosowany Art. 28 ust. 6 || Art. 29 ust. 6 || zmieniony Art. 28 ust. 7 || Art. 29 ust. 7 || zmieniony Art. 28 ust. 8 || Art. 29 ust. 8 || = Art. 29 || || nowy Art. 30 ust. 1 || Art. 31 zdanie pierwsze || zmieniony Art. 30 ust. 2 akapit pierwszy lit. a) || Art. 31 pkt 1 lit. a) || zmieniony Art. 30 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) || Art. 31 pkt 1 lit. b) || zmieniony Art. 30 ust. 2 akapit pierwszy lit. c) || Art. 31 pkt 1 lit. b) || zmieniony Art. 30 ust. 2 akapit pierwszy lit. d) || Art. 31 pkt 1 lit. c) || dostosowany Art. 30 ust. 2 akapity od drugiego do czwartego || || nowy Art. 30 ust. 3 lit. a) || Art. 31 pkt 2 lit. a) || = Art. 30 ust. 3 lit. b) || Art. 31 pkt 2 lit. b) || = Art. 30 ust. 3 lit. c) || Art. 31 pkt 2 lit. c) || zmieniony Art. 30 ust. 3 lit. d) || Art. 31 pkt 2 lit. d) || dostosowany Art. 30 ust. 4 || Art. 31 pkt 3 || dostosowany Art. 30 ust. 5 || Art. 31 pkt 4 lit. b) || dostosowany Art. 31 ust. 1 || Art. 32 ust. 1, art. 1 ust. 5 || zmieniony Art. 31 ust. 2 || Art. 32 ust. 2 || dostosowany Art. 31 ust. 3 || Art. 32 ust. 3 || = Art. 31 ust. 4 || Art. 32 ust. 4 || dostosowany Art. 31 ust. 5 || Art. 32 ust. 4 || dostosowany Art. 32 ust. 1 || Art. 33 ust. 1; Art. 1 ust. 6 || zmieniony Art. 32 ust. 2 || Art. 33 ust. 2 || zmieniony Art. 32 ust. 3 || Art. 33 ust. 3 || dostosowany Art. 32 ust. 4 || Art. 33 ust. 4 || zmieniony Art. 32 ust. 5 || Art. 33 ust. 6 || zmieniony Art. 32 ust. 6 || || nowy Art. 32 ust. 7 || Art. 33 ust. 7 akapit trzeci || = Art. 33 ust. 1 || Art. 54 ust. 1; Art. 1 ust. 7 || zmieniony Art. 33 ust. 2 || Art. 54 ust. 2 || dostosowany Art. 33 ust. 3 || Art. 54 ust. 2 akapit trzeci || dostosowany Art. 33 ust. 4 || Art. 54 ust. 3 || dostosowany Art. 33 ust. 5 || Art. 54 ust. 4 || dostosowany Art. 33 ust. 6 || Art. 54 ust. 5 || dostosowany Art. 33 ust. 7 || Art. 54 ust. 6 || = Art. 33 ust. 8 || Art. 54 ust. 7 || dostosowany Art. 33 ust. 9 || Art. 54 ust. 8 akapit pierwszy || = Art. 34 || || nowy Art. 35 ust. 1 || Art. 11 ust. 1 || zmieniony Art. 35 ust. 2 || || nowy Art. 35 ust. 3 || Art. 11 ust. 2 || zmieniony Art. 35 ust. 4 || || nowy Art. 35 ust. 5 || Art. 11 ust. 2 || zmieniony Art. 35 ust. 6 || || nowy Art. 36 || || nowy Art. 37 || || nowy Art. 38 || || nowy Art. 39 ust. 1 || Motyw (8) || zmieniony Art. 39 ust. 2 || || nowy Art. 40 ust. 1 || Art. 23 ust. 1 || zmieniony Art. 40 ust. 2 || Art. 23 ust. 2 || dostosowany Art. 40 ust. 3 || Art. 23 ust. 3 || dostosowany Art. 40 ust. 4 || Art. 23 ust. 8 || = Art. 40 ust. 5 || Art. 23 ust. 4 || dostosowany Art. 40 ust. 6 || Art. 23 ust. 5 || zmieniony Art. 41 ust. 1 || Art. 23 ust. 6 || zmieniony Art. 41 ust. 2 || Art. 23 ust. 6 || dostosowany Art. 41 ust. 3 || || nowy Art. 42 ust. 1 || Art. 23 ust. 4, 5, 6, 7 || zmieniony Art. 42 ust. 2 || Art. 23 ust. 4, 5, 6 || zmieniony Art. 42 ust. 3 || Art. 23 ust. 7 || dostosowany Art. 42 ust. 4 || || nowy Art. 43 ust. 1 || Art. 24 ust. 1 i 2 || zmieniony Art. 43 ust. 2 || Art. 24 ust. 3 || dostosowany Art. 43 ust. 3 || Art. 24 ust. 4 || dostosowany Art. 44 || || nowy Art. 45 ust. 1 || Art. 38 ust. 1 || dostosowany Art. 45 ust. 2 || Art. 38 ust. 7 || zmieniony Art. 46 ust. 1 || Art. 35 ust. 1 || dostosowany Art. 46 ust. 2 || || nowy Art. 47 || Art. 35 ust. 2; Art. 36 ust. 1 || dostosowany Art. 48 || Art. 35 ust. 4 || zmieniony Art. 49 ust. 1 || Art. 36 ust. 1, art. 79 ust. 1 lit. a) || zmieniony Art. 49 ust. 2 || Art. 36 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 akapit drugi || zmieniony Art. 49 ust. 3 || Art. 36 ust. 4 || dostosowany Art. 49 ust. 4 || || nowy Art. 49 ust. 5 || Art. 36 ust. 7 i 8 || zmieniony Art. 49 ust. 6 || Art. 37 || zmieniony Art. 50 ust. 1 || Art. 36 ust. 5 akapit pierwszy || zmieniony Art. 50 ust. 2 i 3 || Art. 36 ust. 5 akapity drugi i trzeci || dostosowany Art. 51 || Art. 38 ust. 6, art. 39 ust. 2 || zmieniony Art. 52 || Art. 40 ust. 1 i 2 || dostosowany Art. 53 ust. 1 || Art. 41 ust. 1 || dostosowany Art. 53 ust. 2 || Art. 41 ust. 2 || dostosowany Art. 53 ust. 3 || Art. 41 ust. 3 || = Art. 54 ust. 1 || Art. 44 ust. 1 || dostosowany Art. 54 ust. 2 || || nowy Art. 54 ust. 3 || || nowy Art. 54 ust. 4 || || nowy Art. 55 ust. 1 || Art. 45 ust. 1 || zmieniony Art. 55 ust. 2 || Art. 45 ust. 2 lit. e) i f) || zmieniony Art. 55 ust. 3 || Art. 45 ust. 2 || zmieniony Art. 55 ust. 4 || || nowy Art. 55 ust. 5 i 6 || Art. 45 ust. 4 || zmieniony Art. 56 ust. 1 || Art. 44 ust. 1 i 2 || zmieniony Art. 56 ust. 2 || Art. 46 || dostosowany Art. 56 ust. 3 || Art. 47 || zmieniony Art. 56 ust. 4 || Art. 48 || zmieniony Art. 56 ust. 5 || Art. 44 ust. 2 || dostosowany Art. 57 || || nowy Art. 58 || || nowy Art. 59 || || nowy Art. 60 ust. 1 || Art. 45 ust. 3 || dostosowany Art. 60 ust. 2 || Art. 47 || dostosowany Art. 60 ust. 3 || Art. 48 || dostosowany Art. 60 ust. 4 || || nowy Art. 61 ust. 1 || Art. 49 || zmieniony Art. 61 ust. 2 || Art. 50 || zmieniony Art. 61 ust. 3 || || nowy Art. 62 ust. 1 || Art. 47 ust. 2 i 3; Art. 48 ust. 3,4 || dostosowany Art. 62 ust. 2 || || nowy Art. 63 ust. 1 || Art. 52 ust. 1, art. 52 ust. 7 || dostosowany Art. 63 ust. 2 akapit pierwszy || Art. 53 ust. 1 akapit drugi || zmieniony Art. 63 ust. 2 akapit drugi || Art. 52 ust. 1 akapit trzeci || = Art. 63 ust. 3 || Art. 52 ust. 2 || = Art. 63 ust. 4 || Art. 52 ust. 3 || zmieniony Art. 63 ust. 5 akapit pierwszy || Art. 52 ust. 4 akapit pierwszy || dostosowany Art. 63 ust. 5 akapit drugi || Art. 52 ust. 4 akapit drugi || = Art. 63 ust. 6 akapit pierwszy || Art. 52 ust. 5 akapit pierwszy || dostosowany Art. 63 ust. 6 akapit drugi || Art. 52 ust. 6 || = Art. 63 ust. 7 || Art. 52 ust. 5 akapit drugi || = Art. 63 ust. 8 akapit pierwszy || Art. 52 ust. 8 || = Art. 63 ust. 8 akapit drugi || || nowy Art. 64 || Art. 44 ust. 3 || dostosowany Art. 65 || Art. 44 ust. 4 || = Art. 66 ust. 1 || Art. 53 ust. 1 || zmieniony Art. 66 ust. 2 || Art. 53 ust. 1 lit. a) || zmieniony Art. 66 ust. 3 || || nowy Art. 66 ust. 4 || Motyw (1); Motyw 46 akapit trzeci || zmieniony Art. 66 ust. 5 || Art. 53 ust. 2 || zmieniony Art. 67 || || nowy Art. 68 || || nowy Art. 69 ust. 1 || Art. 55 ust. 1 || zmieniony Art. 69 ust. 2 || Art. 55 ust. 1 || dostosowany Art. 69 ust. 3 lit. a) || Art. 55 lit. a) || = Art. 69 ust. 3 lit. b) || Art. 55 lit. b) || = Art. 69 ust. 3 lit. c) || Art. 55 lit. c) || = Art. 69 ust. 3 lit. d) || Art. 55 lit. d) || zmieniony Art. 69 ust. 3 lit. e) || Art. 55 lit. e) || = Art. 69 ust. 4 akapit pierwszy || Art. 55 ust. 2 || zmieniony Art. 69 ust. 4 akapit drugi || || nowy Art. 69 ust. 5 || Art. 55 ust. 3 || dostosowany Art. 69 ust. 6 || || nowy Art. 70 || Art. 26 || zmieniony Art. 71 ust. 1 || Art. 25 akapit pierwszy || = Art. 71 ust. 2 || || nowy Art. 71 ust. 3 || Art. 25 akapit drugi || dostosowany Art. 72 ust. 1–4, 5, 7 || || nowy Art. 72 ust. 6 || Art. 31 ust. 4 lit. a) || zmieniony Art. 72 ust. 7 || || nowy Art. 73 || || nowy Art. 74 || || nowy Art. 75 || || nowy Art. 76 || || nowy Art. 77 || Art. 66 || = Art. 78 || Art. 67 || dostosowany Art. 79 ust. 1–2 || Art. 69 || dostosowany Art. 79 ust. 3 || Art. 70; Art. 79 ust. 1 lit. a) || dostosowany Art. 80 ust. 1 || || nowy Art. 80 ust. 2 || Art. 72 || = Art. 81 || Art. 73 || = Art. 82 || Art. 74 || = Art. 83 || Art. 81 akapit pierwszy || dostosowany Art. 84 ust. 1 || Art. 81 akapit drugi || zmieniony Art. 84 ust. 2–8 || || nowy Art. 85 || Art. 43 || zmieniony Art. 86 ust. 1 || Art. 75 || dostosowany Art. 86 ust. 2 || Art. 76 || zmieniony Art. 86 ust. 3 || || nowy Art. 86 ust. 4 || || nowy Art. 86 ust. 5 || Art. 79 ust. 1 lit. a) || dostosowany Art. 87 || || nowy Art. 88 || || nowy Art. 89 || Art. 77 ust. 3 i 4 || zmieniony Art. 90 || Art. 77 ust. 5 || zmieniony Art. 91 || Art. 77 ust. 1 i 2 || dostosowany Art. 92 || Art. 80 || dostosowany Art. 93 || Art. 82 || dostosowany Art. 94 || || nowy Art. 95 || Art. 83 || zmieniony Art. 96 || Art. 84 || = Załącznik I || Załącznik IV || = Załącznik II || Załącznik I || =; z wyjątkiem zdania pierwszego (zmieniony) Załącznik III || Załącznik V || = Załącznik IV lit. a)–g) || Załącznik X lit. b)–h) || = Załącznik IV lit. h) || || nowy Załącznik V || || nowy Załącznik VI || Załącznik VII || zmieniony Załącznik VII || Art. 54 ust. 3 lit. a)–f) || = Załącznik VIII || Załącznik VI || Dostosowany (z wyjątkiem pkt 4, który został zmieniony) Załącznik IX || Załącznik VIII || dostosowany Załącznik X pkt 1 || Art. 40 ust. 5 || dostosowany Załącznik X pkt 2 || || nowy Załącznik XI || || nowy Załącznik XII || Załącznik IX || dostosowany Załącznik XIII || || nowy Załącznik XIV część 1 || Art. 47 ust. 1 || = Załącznik XIV część 2 || Art. 48 ust. 2 || =; zmieniony w zakresie lit. a), e) i f) Załącznik XV || || nowy Załącznik XVI || Załącznik II || zmieniony Załącznik XVII || Załącznik XII || zmieniony [1] Dyrektywa 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 31 marca 2004 r. koordynująca procedury udzielania zamówień przez
podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, Dz.U. L 134 z 30.4.2004,
s. 1. [2] Dyrektywa 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i
Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień
publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, Dz.U. L
134 z 30.4.2004, s. 114. [3] Dyrektywa
Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/81/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie
koordynacji procedur udzielania niektórych zamówień na roboty budowlane,
dostawy i usługi przez instytucje lub podmioty zamawiające w dziedzinach
obronności i bezpieczeństwa i zmieniająca dyrektywy 2004/17/WE i 2004/18/WE,
Dz.U. L 216 z 20.8.2009, s. 76. [4] Dyrektywa
Rady 89/665/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów
ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania
procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i
roboty budowlane, Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 33. [5] COM (2011) 15: http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2011:0015:FIN:PL:PDF. [6] http://ec.europa.eu/internal_market/consultations/docs/2011/public_procurement/synthesis_
document_en.pdf. [7] http://ec.europa.eu/internal_market/publicprocurement/modernising_rules/conferences/index_en.htm. [8] Dokument
roboczy służb Komisji SEC (2008) 2193. [9] Dz.U. C…. [10] Dz.U. C…. [11] Dz.U. C…. [12] COM (2010)
2020 wersja ostateczna z 3.3.2010. [13] Dz.U. L 134
z 30.4.2004, s. 1. [14] Dz.U. L 134
z 30.4.2004, s. 114. [15] Dz.U. L 336
z 23.12.1994, s. 1. [16] SEC (2011)
853 wersja ostateczna z 27.6.2011. [17] SPC/2010/10/8
wersja ostateczna z 6.10.2010. [18] ... [19] Dz.U. L 342
z 22.12.2009, s. 1. [20] Dz.U. L 120
z 15.5.2009, s. 5. [21] Dz.U. L 39
z 13.2.2008, s. 1. [22] Dz.U. L 18
z 21.1.1997, s. 1. [23] Dz.U. L 18
z 21.1.1997, s. 1. [24] Dz.U. L 55
z 28.2.2011, s. 13. [25] Dz.U. L 154
z 21.6.2003, s. 1. [26] Dz.U. L 217
z 20.8.2009, s. 76. [27] Dz.U. L 145
z 30.4.2004, s. 1. [28] Dz.U. L 13
z 19.1.2000, s. 12. [29] Dz.U. L 274
z 20.10.2009, s. 36. [30] Dz.U. L 53
z 26.2.2011, s. 66. [31] Dz.U. L 340
z 16.12.2002, s. 1. [32] Dz.U. L 210
z 31.7.2006, s. 19. [33] Dz.U. L 395
z 30.12.1989, s. 33. [34] Dz.U. L 218
z 13.8.2008, s. 30. [35] Dz.U. L 300
z 11.11.2008, s. 42. [36] Dz.U. C 195
z 25.6.1997, s. 1. [37] Dz.U. L 192
z 31.7.2003, s. 54. [38] Dz.U. C 316
z 27.11.1995, s. 48. [39] Dz.U. L 164
z 22?6.2002, s. 3. [40] Dz.U. L 166
z 28.6.1991, s. 77. [41] Dz.U. L 342
z 22.12.2009, s. 1. [42] Dz.U. L 281
z 23.11.1995, s. 31. [43] Dz.U. L 201
z 31.7.2002, s. 37. [44] Dz.U. L
[…] [45] Dz.U. L 185
z 16.8.1971, s. 15. [46] Do celów
art. 56 ust. 2 „rejestry zawodowe lub handlowe” oznaczają rejestry wymienione w
niniejszym załączniku, a w przypadku gdy na poziomie krajowym wprowadzone
zostały zmiany – rejestry, które je zastąpiły. [47] Dz.U. L 120
z 15.5.2009, s. 5. [48] „Dostosowany” oznacza że zmieniono brzmienie
tekstu, zachowując znaczenie przepisu uchylanej dyrektywy. Zmianę znaczenia
przepisu uchylanej dyrektywy oznaczono za pomocą terminu „zmieniony”.