This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document c3802d38-c2f7-11eb-a925-01aa75ed71a1
Commission Delegated Regulation (EU) 2017/891 of 13 March 2017 supplementing Regulation (EU) No 1308/2013 of the European Parliament and of the Council with regard to the fruit and vegetables and processed fruit and vegetables sectors and supplementing Regulation (EU) No 1306/2013 of the European Parliament and of the Council with regard to penalties to be applied in those sectors and amending Commission Implementing Regulation (EU) No 543/2011
Consolidated text: Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/891 z dnia 13 marca 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw, uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do kar, które mają być stosowane w tych sektorach, a także zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/891 z dnia 13 marca 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw, uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do kar, które mają być stosowane w tych sektorach, a także zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011
02017R0891 — PL — 28.04.2021 — 004.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/891 z dnia 13 marca 2017 r. (Dz.U. L 138 z 25.5.2017, s. 4) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
nr |
strona |
data |
||
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/1145 z dnia 7 czerwca 2018 r. |
L 208 |
1 |
17.8.2018 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2020/743 z dnia 30 marca 2020 r. |
L 176 |
1 |
5.6.2020 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/652 z dnia 10 lutego 2021 r. |
L 135 |
4 |
21.4.2021 |
|
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/891
z dnia 13 marca 2017 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw, uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do kar, które mają być stosowane w tych sektorach, a także zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 543/2011
TYTUŁ I
PRZEPISY WPROWADZAJĄCE
Artykuł 1
Przedmiot i zakres stosowania
Niniejsze rozporządzenie stanowi uzupełnienie rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. i) oraz j) tego rozporządzenia, z wyjątkiem norm handlowych, a także uzupełnienie rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do kar stosowanych w tych sektorach.
Tytuł II niniejszego rozporządzenia stosuje się jednak wyłącznie do produktów sektora owoców i warzyw, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz do takich produktów przeznaczonych do przetworzenia.
TYTUŁ II
ORGANIZACJE PRODUCENTÓW
ROZDZIAŁ I
Wymogi i uznawanie
Artykuł 2
Definicje
Do celów niniejszego tytułu stosuje się następujące definicje:
„producent” oznacza rolnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 ( 1 ) – produkującego owoce i warzywa, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oraz takie produkty przeznaczone wyłącznie do przetworzenia;
„członek będący producentem” oznacza producenta lub podmiot prawny utworzony przez producentów, który jest członkiem organizacji producentów lub zrzeszenia organizacji producentów;
„spółka zależna” oznacza przedsiębiorstwo, w którym co najmniej jedna organizacja producentów lub jedno zrzeszenie organizacji producentów nabyło udziały lub ustanowiło kapitał i które to przedsiębiorstwo przyczynia się do realizacji celów tych organizacji lub zrzeszeń;
„międzynarodowa organizacja producentów” oznacza każdą organizację, w której przynajmniej jedno z gospodarstw producentów znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego niż główna siedziba tej organizacji;
„międzynarodowe zrzeszenie organizacji producentów” oznacza każde zrzeszenie organizacji producentów, w którym przynajmniej jedna ze zrzeszonych organizacji lub stowarzyszeń znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego niż główna siedziba tego zrzeszenia;
„środek” oznacza jedno z poniższych:
działania mające na celu planowanie produkcji, w tym inwestycje w środki trwałe;
działania mające na celu poprawę lub utrzymanie jakości produktów, świeżych lub przetworzonych, w tym inwestycje w środki trwałe;
działania mające na celu podwyższenie wartości handlowej produktów, a także poprawę sprzedaży, w tym inwestycje w środki trwałe, jak również promocja produktów, świeżych lub przetworzonych, działania komunikacyjne inne niż działania promocyjne i komunikacyjne objęte ppkt (vi);
działania w zakresie badań naukowych i produkcji eksperymentalnej, w tym inwestycje w środki trwałe;
działania w zakresie szkoleń i wymiany najlepszych praktyk, inne niż szkolenia objęte ppkt (vi) oraz działania mające na celu wspieranie dostępu do usług doradczych i pomocy technicznej;
każde z działań w zakresie zapobiegania kryzysom i zarządzania w sytuacjach kryzysowych wymienionych w art. 33 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1308/2013,
działania na rzecz ochrony środowiska, o których mowa w art. 33 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w tym inwestycje w środki trwałe;
inne działania, w tym inwestycje w środki trwałe, inne niż te objęte ppkt (i)–(vii), które służą realizacji co najmniej jednego z celów, o których mowa lub ustanowionych w art. 33 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;
„działanie” oznacza określone działanie lub instrument mające na celu przyczynienie się do realizacji co najmniej jednego z celów, o których mowa lub ustanowionych w art. 33 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;
„inwestycja w środki trwałe” oznacza nabycie rzeczowych aktywów trwałych mających na celu przyczynienie się do realizacji co najmniej jednego z celów, o których mowa lub ustanowionych w art. 33 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;
„produkt uboczny” oznacza produkt powstały w wyniku przygotowania owoców lub warzyw, mający dodatnią wartość ekonomiczną, lecz niebędący głównym zamierzonym produktem;
„przygotowanie” oznacza działania przygotowawcze takie jak czyszczenie, krojenie, obieranie, usuwanie zbędnych części i osuszanie owoców i warzyw, bez przekształcenia ich w przetworzone owoce i warzywa;
„zasada międzybranżowa”, o której mowa w art. 34 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oznacza działania służące realizacji co najmniej jednego z celów wymienionych w art. 157 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia, które to działania są zatwierdzone przez państwo członkowskie i zarządzane wspólnie przez organizację producentów lub zrzeszenie organizacji producentów i przynajmniej jeden inny podmiot z sektora przetwórstwa spożywczego lub łańcucha dystrybucji;
„wskaźnik wyjściowy” oznacza wskaźnik odzwierciedlający stan lub tendencję istniejącą na początku okresu programowania, który może dostarczyć informacji przydatnych w następujących sytuacjach:
przy analizie sytuacji wyjściowej w celu ustanowienia krajowej strategii na rzecz zrównoważonych programów operacyjnych lub programu operacyjnego;
jako punkt odniesienia przy ocenie wyników i wpływu krajowej strategii lub programu operacyjnego; lub
przy interpretacji wyników i wpływu krajowej strategii lub programu operacyjnego.
„koszty szczególne” oznaczają koszty dodatkowe, obliczone jako różnica między kosztami zwykłymi a kosztami rzeczywiście poniesionymi, oraz utracone dochody wynikające z działania, z wyłączeniem dodatkowego dochodu i oszczędności kosztów.
Artykuł 3
Status prawny organizacji producentów
Państwa członkowskie określają podmioty prawne, które mogą wystąpić o uznanie zgodnie z art. 154 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w świetle krajowych struktur prawnych i administracyjnych. W stosownych przypadkach państwa członkowskie ustanawiają również przepisy dotyczące wyraźnie określonych części podmiotów prawnych, które mogą wystąpić o uznanie zgodnie z tym artykułem. Państwa członkowskie mogą przyjmować przepisy uzupełniające dotyczące uznawania organizacji producentów oraz podmiotów prawnych, które mogą wystąpić o uznanie za organizacje producentów.
Artykuł 4
Zakres produktów
Artykuł 5
Minimalna liczba członków
Państwa członkowskie określają minimalną liczbę członków do celów art. 154 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
Przy ustalaniu minimalnej liczby członków organizacji producentów państwa członkowskie mogą postanowić, że w przypadku gdy wnioskodawca starający się o uznanie składa się całkowicie lub częściowo z członków będących podmiotami prawnymi lub będącymi jasno określonymi częściami podmiotów prawnych i składającymi się z producentów, minimalną liczbę producentów można obliczać na podstawie liczby producentów zrzeszonych w każdym podmiocie prawnym lub w jasno określonych częściach podmiotów prawnych.
Artykuł 6
Minimalny okres członkostwa
Artykuł 7
Struktura i działalność organizacji producentów
Państwa członkowskie kontrolują, czy organizacje producentów posiadają do dyspozycji personel, infrastrukturę oraz wyposażenie niezbędne do spełnienia wymogów ustanowionych w art. 152, 154 i 160 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz do zapewnienia ich funkcjonowania w zakresie podstawowych zadań, w szczególności w odniesieniu do:
wiedzy ich członków na temat produkcji,
środków technicznych koniecznych do zbioru, sortowania, przechowywania i pakowania produkcji ich członków;
wprowadzania do obrotu produkcji ich członków;
zarządzania działalnością handlową i budżetem; oraz
scentralizowanej rachunkowości opartej na kosztach i systemu fakturowania zgodnych z prawem krajowym.
Artykuł 8
Wartość lub wielkość produkcji zbywalnej
Artykuł 9
Minimalna wartość produkcji sprzedanej
Na potrzeby art. 154 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 państwa członkowskie, oprócz minimalnej liczby członków, ustanawiają minimalną wartość produkcji sprzedanej dla organizacji producentów realizujących program operacyjny.
Artykuł 10
Zapewnianie środków technicznych
Na potrzeby art. 154 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 i art. 7 lit. b) niniejszego rozporządzenia organizacja producentów, która jest uznana w odniesieniu do produktu wymagającego zapewnienia środków technicznych, uznawana jest za wywiązującą się ze swoich zobowiązań w tym zakresie, jeżeli zapewnia odpowiednie środki techniczne sama lub za pośrednictwem swoich członków, spółek zależnych lub zrzeszeń organizacji producentów, których jest członkiem, lub poprzez outsourcing.
Artykuł 11
Działalność główna organizacji producentów
Wprowadzanie do obrotu, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest przeprowadzane przez organizację producentów lub pod kontrolą organizacji producentów w przypadku outsourcingu, jak określono w art. 13. Wprowadzenie do obrotu obejmuje między innymi decyzję w sprawie produktu, który ma zostać sprzedany, wybór kanału dystrybucji oraz, jeżeli sprzedaż nie odbywa się w drodze aukcji, negocjacje dotyczące ilości i ceny produktu.
Organizacje producentów przechowują przez co najmniej pięć lat rejestry, w tym dokumenty księgowe, w których wykazuje się, że organizacja producentów zajmowała się koncentracją podaży i wprowadzała do obrotu produkty swoich członków, co stanowiło podstawę jej uznania.
Artykuł 12
Wprowadzanie produktów do obrotu poza organizacją producentów
Jeżeli statut grupy producentów na to zezwala i jeżeli jest to zgodne z warunkami określonymi przez dane państwo członkowskie i daną grupę producentów, jej członkowie będący producentami mogą:
sprzedawać produkty bezpośrednio w gospodarstwach lub poza nimi konsumentom na ich własne potrzeby;
wprowadzać do obrotu — we własnym zakresie lub za pośrednictwem innej organizacji producentów wyznaczonej przez ich własną organizację producentów — produkty, których ilości lub wartość mają charakter marginalny w porównaniu do wielkości produkcji zbywalnej danego produktu ich własnej organizacji;
wprowadzać do obrotu – we własnym zakresie lub za pośrednictwem innej organizacji producentów wyznaczonej przez ich własną organizację producentów, produkty, które ze względu na ich charakter lub ze względu na ograniczoną wielkość produkcji lub wartości producentów będących członkami, zwykle nie są objęte działalnością handlową danej organizacji producentów.
Państwa członkowskie mogą jednak ustanowić niższy niż określony w akapicie pierwszym odsetek produkcji, jaką członkowie będący producentami mogą wprowadzać do obrotu poza organizacją producentów. Państwa członkowskie mogą zwiększyć ten odsetek do 40 % w przypadku produktów objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 834/2007 ( 2 ) lub gdy członkowie będący producentami wprowadzają do obrotu swoją produkcję za pośrednictwem innej organizacji producentów wyznaczonej przez ich własną organizację producentów.
Artykuł 13
Outsourcing
Do celów art. 155 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 termin „jednostka zależna” obejmuje każdy podmiot w łańcuchu jednostek zależnych. Państwa członkowskie mogą jednak wyłączyć outsourcing działań do podmiotu wchodzącego w skład łańcucha jednostek zależnych.
Uznaje się jednak, że działalność prowadzona jest przez organizację producentów, jeżeli jest ona prowadzona przez zrzeszenie organizacji producentów lub spółdzielnię, której członkami są spółdzielnie, w przypadku gdy organizacja producentów jest ich członkiem, bądź też jeżeli działalność prowadzona jest przez spółkę zależną lub podmiot w łańcuchu spółek zależnych, spełniającą wymóg 90 %, o którym mowa w art. 22 ust. 8.
Ogólna kontrola zarządzania i nadzór, o których mowa w ust. 2, są skuteczne i nakładają na umowę, uzgodnienie lub protokół następujące wymogi:
umożliwiają one organizacji producentów wydawanie wiążących instrukcji oraz zawierają przepisy umożliwiające organizacji producentów rozwiązanie umowy, uzgodnienia lub protokołu, jeżeli wykonawca usługi nie spełnia warunków umowy dotyczącej outsourcingu;
zawierają szczegółowe warunki, w tym obowiązki w zakresie regularnej sprawozdawczości i terminy, dzięki czemu organizacja producentów może sprawować skuteczną kontrolę nad działalnością zleconą w ramach outourcingu.
Umowy, uzgodnienia lub protokoły dotyczące outsourcingu, jak również sprawozdania, o których mowa w lit. b) akapitu pierwszego, są przechowywane przez organizację producentów przez co najmniej 5 lat do celów kontroli ex post oraz są dostępne dla wszystkich członków na żądanie.
Artykuł 14
Międzynarodowe organizacje producentów
Główna siedziba może znajdować się ewentualnie w państwie członkowskim, w którym swoją siedzibę ma większość członków będących producentami, jeżeli zainteresowane państwa członkowskie tak postanowią.
Jeżeli jednak na koniec okresu realizacji nowego programu operacyjnego większość wartości produkcji sprzedanej jest nadal osiągana w innym państwie członkowskim lub większość członków organizacji wciąż posiada swoją siedzibę w państwie członkowskim innym niż to, w którym obecnie znajduje się główna siedziba, wówczas główna siedziba zostaje przeniesiona do innego państwa członkowskiego, chyba że zainteresowane państwa członkowskie postanowią, że lokalizacja siedziby nie ulega zmianie.
Państwo członkowskie, w którym znajduje się główna siedziba międzynarodowej organizacji producentów, jest odpowiedzialne za:
uznanie międzynarodowej organizacji producentów;
zatwierdzenie programu operacyjnego międzynarodowej organizacji producentów;
ustanowienie niezbędnej współpracy administracyjnej z innymi państwami członkowskimi, w których siedziby mają członkowie organizacji, w zakresie zgodności z warunkami uznawania oraz systemu kontroli i kar administracyjnych. Te inne państwa członkowskie w odpowiednim czasie udzielają wszelkiej niezbędnej pomocy państwu członkowskiemu, w którym znajduje się główna siedziba; oraz
przedstawianie, na wniosek pozostałych państw członkowskich, w których siedzibę mają członkowie zrzeszenia, wszelkiej niezbędnej dokumentacji, w tym obowiązujących przepisów, przetłumaczonej na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych danego państwa członkowskiego.
Artykuł 15
Łączenie organizacji producentów
Organizacja producentów powstała w wyniku połączenia może realizować programy zarówno równolegle, jak i oddzielnie do dnia 1 stycznia roku następującego po połączeniu lub może połączyć programy operacyjne z chwilą połączenia.
Artykuł 34 niniejszego rozporządzenia stosuje się do programów operacyjnych, które zostały połączone.
Artykuł 16
Członkowie niebędący producentami
Osoby fizyczne lub prawne, o których mowa w ust. 1:
nie są uwzględniane w kryteriach uznania;
nie korzystają bezpośrednio ze środków finansowanych przez Unię.
Państwa członkowskie mogą ograniczyć lub odebrać takim osobom fizycznym lub prawnym prawo do głosowania przy podejmowaniu decyzji odnoszących się do funduszy operacyjnych, zgodnie z warunkami, o których mowa w ust. 1.
Artykuł 17
Demokratyczna odpowiedzialność organizacji producentów
W odpowiednio uzasadnionych przypadkach państwa członkowskie mogą określić wyższy maksymalny odsetek udziałów lub kapitału, który dowolna osoba prawna może posiadać w obrębie organizacji producentów, pod warunkiem że zostaną przyjęte środki w celu zapewnienia, że nie dojdzie w żadnym wypadku do nadużycia władzy przez taką osobę prawną.
Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, w przypadku organizacji producentów realizujących program operacyjny w dniu 17 maja 2014 r., maksymalny odsetek udziałów lub kapitału określony przez państwo członkowskie zgodnie z akapitem pierwszym ma zastosowanie jedynie po zakończeniu tego programu operacyjnego.
Artykuł 18
Przepisy dotyczące organizacji producentów mające zastosowanie do zrzeszeń organizacji producentów
Do zrzeszeń organizacji producentów stosuje się odpowiednio art. 3, 6, 11 ust. 3, art. 13, 15 i 17. Jeżeli zrzeszenie organizacji producentów prowadzi sprzedaż produktów swoich członków będących organizacjami producentów, stosuje się odpowiednio art. 11 ust. 2.
Artykuł 19
Uznawanie zrzeszeń organizacji producentów
Artykuł 20
Członkowie zrzeszeń organizacji producentów niebędący organizacjami producentów
Członkowie uznanego zrzeszenia organizacji producentów, którzy nie są uznaną organizacją producentów:
nie są uwzględniani w kryteriach uznania;
nie korzystają bezpośrednio ze środków finansowanych przez Unię.
Państwa członkowskie mogą przyznać, ograniczyć lub odebrać takim członkom prawo do głosowania przy podejmowaniu decyzji odnoszących się do programów operacyjnych.
Artykuł 21
Międzynarodowe zrzeszenia organizacji producentów
Główna siedziba może znajdować się ewentualnie w państwie członkowskim, w którym swoją siedzibę ma większość członków będących organizacjami producentów, jeżeli zainteresowane państwa członkowskie tak postanowią.
Jeżeli jednak na koniec okresu realizacji nowego programu operacyjnego większość wartości produkcji sprzedanej jest nadal osiągana w innym państwie członkowskim lub większość członków będących organizacjami producentów wciąż posiada swoją siedzibę w państwie członkowskim innym niż to, w którym obecnie znajduje się główna siedziba, wówczas główna siedziba zostaje przeniesiona do innego państwa członkowskiego, chyba że zainteresowane państwa członkowskie postanowią, że lokalizacja siedziby nie ulega zmianie.
Państwo członkowskie, w którym znajduje się główna siedziba międzynarodowego zrzeszenia organizacji producentów, jest odpowiedzialne za:
uznanie zrzeszenia;
zatwierdzenie, w stosownych przypadkach, programu operacyjnego międzynarodowego zrzeszenia;
ustanowienie niezbędnej współpracy administracyjnej z innymi państwami członkowskimi, w których siedziby mają zrzeszone organizacje, w zakresie zgodności z warunkami uznawania, realizacji programów operacyjnych przez członków będących organizacjami producentów oraz systemu kontroli i kar administracyjnych. Te inne państwa członkowskie udzielają wszelkiej niezbędnej pomocy państwu członkowskiemu, w którym znajduje się główna siedziba; oraz
przedstawianie, na wniosek pozostałych państw członkowskich, w których siedzibę mają członkowie zrzeszenia, wszelkiej niezbędnej dokumentacji, w tym obowiązujących przepisów, przetłumaczonej na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych danego państwa członkowskiego.
ROZDZIAŁ II
Fundusze i programy operacyjne
Artykuł 22
Podstawa obliczania
Wartość produkcji sprzedanej danego zrzeszenia organizacji producentów oblicza się na podstawie produkcji sprzedanej przez samo zrzeszenie organizacji producentów oraz przez jego członków będących organizacjami producentami i obejmuje ona wyłącznie produkcję tych owoców i warzyw, w odniesieniu do których zrzeszenie organizacji producentów zostało uznane. W ramach tego obliczenia unika się dwukrotnego liczenia.
Jednakże wartość produkcji sprzedanej w odniesieniu do owoców i warzyw przeznaczonych do przetworzenia, które zostały przetworzone w jeden z przetworów owocowych i warzywnych wymienionych w części X załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 lub jakikolwiek inny produkt przetworzony, o którym mowa w niniejszym artykule i który jest szerzej opisany w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, bądź przez organizację producentów, zrzeszenie organizacji producentów lub ich członków będących producentami lub spółki zależne spełniające wymóg 90 %, o którym mowa w ust. 8 niniejszego artykułu, bądź przez nich samych lub poprzez outsourcing, oblicza się jako stawkę ryczałtową w procentach mającą zastosowanie do fakturowanej wartości tych produktów przetworzonych. Wymieniona stawka ryczałtowa wynosi:
53 % dla soków owocowych;
73 % dla zagęszczonych soków owocowych;
77 % dla koncentratu pomidorowego;
62 % dla mrożonych owoców i warzyw;
48 % dla owoców i warzyw w puszkach;
70 % dla grzybów Agaricus bisporus i innych grzybów uprawnych w puszkach, zakonserwowanych w solance;
81 % dla owoców zakonserwowanych tymczasowo w solance;
81 % dla owoców suszonych;
27 % dla przetworzonych owoców i warzyw innych niż te, o których mowa w lit. a)–h);
12 % dla przetworzonych ziół aromatycznych;
41 % dla papryki w proszku.
Z wyjątkiem sytuacji, w której zastosowanie ma ust. 8, produkcję sprzedaną owoców i warzyw fakturuje się na etapie EXW organizacja producentów w stosownych przypadkach jako produkt wymieniony w części IX załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, który to produkt jest przygotowany i zapakowany, z wyłączeniem:
podatku VAT;
kosztów transportu wewnętrznego do organizacji producentów, w przypadku gdy odległości między scentralizowanymi punktami składowania lub pakowania organizacji producentów a jej punktem dystrybucji przekracza 300 km.
Wartość produkcji sprzedanej można również obliczać na etapie EXW spółka zależna, na tych samych zasadach jak zasady ustanowione w ust. 6, pod warunkiem że przynajmniej 90 % udziałów lub kapitału spółki zależnej należy do:
co najmniej jednej organizacji producentów lub co najmniej jednego zrzeszenia organizacji producentów; lub
z zastrzeżeniem zgody państwa członkowskiego – będących producentami członków organizacji producentów lub zrzeszeń organizacji producentów, jeżeli przyczynia się to do realizacji celów wymienionych w art. 152 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
Artykuł 23
Okres odniesienia i pułap unijnej pomocy finansowej
Dwunastomiesięczny okres stanowi okres obrachunkowy odnośnej organizacji producentów.
Metoda określania okresu odniesienia nie może zmieniać się w trakcie programu operacyjnego, z wyjątkiem należycie uzasadnionych sytuacji.
Jeżeli obniżenie wartości produktu o co najmniej 35 % było skutkiem chorób roślin lub porażeń agrofagami pozostających poza zakresem odpowiedzialności organizacji producentów i od niej niezależnych, wartość produkcji sprzedanej dla tego produktu stanowi 85 % jego wartości w poprzednim okresie odniesienia. Organizacja producentów udowadnia właściwemu organowi danego państwa członkowskiego, że wprowadziła niezbędne środki zapobiegawcze przeciwko danej chorobie roślin lub porażeniu agrofagami.
Niniejszy ustęp stosuje się również w celu ustalenia zgodności z minimalną wartością produkcji sprzedanej określoną w art. 9.
Artykuł 24
Rachunkowość
Państwa członkowskie gwarantują, że organizacje producentów przestrzegają krajowych standardów rachunkowości opartej na kosztach, które umożliwiają niezależnym audytorom szybką identyfikację, sprawdzenie i poświadczenie ich wydatków i dochodów.
Artykuł 25
Finansowanie funduszy operacyjnych
Artykuł 26
Powiadamianie o szacunkowych kwotach
Państwa członkowskie mogą jednak wyznaczyć datę późniejszą niż 15 września.
Artykuł 27
Strategia krajowa
Strategia krajowa może zostać podzielona na elementy regionalne.
Pozwala ona na określenie i ocenę priorytetowych potrzeb, celów, oczekiwanych wyników i określonych ilościowo celów, które należy osiągnąć w stosunku do sytuacji wyjściowej.
Umożliwia ona również określenie najwłaściwszych instrumentów i działań prowadzących do osiągnięcia tych celów.
Strategia krajowa może zostać zmieniona przed corocznym przedłożeniem projektu programów operacyjnych.
Artykuł 28
Ramy krajowe dotyczące działań na rzecz ochrony środowiska
Oprócz przedstawienia proponowanych ram, o którym mowa w art. 36 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach w ramach krajowych, które podlegają procedurze określonej we wspomnianym akapicie.
Komisja udostępnia ramy krajowe pozostałym państwom członkowskim w sposób, jaki uzna za stosowny.
Artykuł 29
Zasady uzupełniające państw członkowskich
Państwa członkowskie mogą przyjmować zasady uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 1308/2013, niniejsze rozporządzenie oraz rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/892, dotyczące kwalifikowalności środków, działań lub wydatków w ramach programów operacyjnych.
Artykuł 30
Związek z programami rozwoju obszarów wiejskich, pomocą państwa i programami promocyjnymi
W przypadku gdy państwo członkowskie obejmuje takie operacje swoim programem lub programami rozwoju obszarów wiejskich, zapewnia ono, by strategia krajowa określała gwarancje, przepisy i kontrole wprowadzone w celu uniknięcia podwójnego finansowania tego samego działania lub operacji.
Artykuł 31
Kwalifikowalność działań w ramach programów operacyjnych
Państwa członkowskie mogą jednak ustalić standardowe stawki ryczałtowe, stawki jednostkowe i kwoty ryczałtowe, z wyjątkiem wydatków związanych ze środkami zapobiegania kryzysom i zarządzania w sytuacjach kryzysowych.
Ponadto państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o stosowaniu zróżnicowanych standardowych stawek ryczałtowych, stawek jednostkowych lub kwot ryczałtowych w celu uwzględnienia specyfiki regionalnej lub lokalnej.
Państwa członkowskie dopilnowują, aby odpowiednie obliczenia były właściwe i dokładne oraz przeprowadzone z wyprzedzeniem na podstawie rzetelnej, sprawiedliwej i weryfikowalnej kalkulacji. W tym celu państwa członkowskie:
zapewniają, by podmiot, który jest funkcjonalnie niezależny od organów odpowiedzialnych za wdrożenie programu i posiada odpowiednią wiedzę fachową, przeprowadzał obliczenia lub potwierdzał adekwatność i dokładność obliczeń;
przechowują wszystkie dokumenty dotyczące ustalenia standardowych stawek ryczałtowych lub stawek jednostkowych oraz ich przeglądu.
Inwestycje w środki trwałe obejmują następujące zobowiązania:
nie naruszając przepisów ust. 4, nabyte środki trwałe stosuje się zgodnie z ich przeznaczeniem, opisanym w zatwierdzonym programie operacyjnym;
nie naruszając przepisów ust. 6 akapit trzeci i czwarty, nabyte środki trwałe pozostają zarówno własnością, jak i w posiadaniu beneficjenta do końca okresu amortyzacji podatkowej środka trwałego lub przez 10 lat, w zależności od tego, który okres jest krótszy. Beneficjent zapewnia również utrzymanie danego środka trwałego w tym okresie. Jeżeli jednak inwestycja jest przeprowadzana na terenie dzierżawionym na podstawie szczególnych krajowych przepisów dotyczących własności, wymóg własności beneficjenta może nie mieć zastosowania, pod warunkiem że inwestycje były w posiadaniu beneficjenta co najmniej przez okres wymagany w pierwszym zdaniu niniejszej litery;
w przypadku gdy organizacja producentów jest właścicielem, a członek organizacji producentów jest właścicielem faktycznym środka trwałego, którego dotyczy inwestycja, organizacja producentów ma prawo dostępu do tego składnika aktywów podczas obowiązywania okresu amortyzacji podatkowej.
Do celów akapitu pierwszego lit. b) państwa członkowskie mogą ustanowić zastosowanie innego okresu niż okres amortyzacji podatkowej. Okres taki zostaje określony i odpowiednio uzasadniony w ich krajowej strategii i obejmuje co najmniej okres, o którym mowa w art. 71 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 ( 5 ).
Jeśli okres amortyzacji podatkowej inwestycji przekracza czas trwania programu operacyjnego, inwestycja może zostać przeniesiona na następny program operacyjny.
W przypadku zastępowania inwestycji wartość końcowa zastąpionych inwestycji:
zostaje dodana do funduszu operacyjnego organizacji producentów; lub
zostaje odjęta od kosztu zastąpienia.
Jeżeli inwestycja zostanie sprzedana przed zakończeniem okresu, o którym mowa w ust. 5, ale nie zostanie zastąpiona, unijna pomoc wypłacona na finansowanie inwestycji zostaje odzyskana i zwrócona do Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) proporcjonalnie do liczby pełnych lat, które pozostały do zakończenia okresu amortyzacji, o którym mowa w ust. 5 akapit pierwszy lit. b).
W przypadku gdy członek będący producentem wystąpi z organizacji producentów, państwa członkowskie zapewniają, by inwestycja lub jej wartość końcowa zostały odzyskane przez organizację producentów, a w drugim przypadku, by wartość ta została dodana do funduszu operacyjnego.
Jednak w odpowiednio uzasadnionych okolicznościach państwa członkowskie mogą decydować, że organizacja producentów nie jest zobowiązana do odzyskania inwestycji lub jej wartości końcowej.
Artykuł 32
Programy operacyjne zrzeszeń organizacji producentów
Artykuł 33
Decyzja
Państwa członkowskie:
zatwierdza kwoty funduszy operacyjnych i programy operacyjne, które spełniają wymogi rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz wymogi niniejszego rozdziału;
zatwierdza programy operacyjne, pod warunkiem zaakceptowania przez organizację producentów określonych zmian; lub
odrzuca programy lub części programów.
Państwa członkowskie informują organizacje producentów o podjętych decyzjach do dnia 15 grudnia.
Takie decyzje z należycie uzasadnionych przyczyn mogą jednak zostać podjęte po tej dacie, ale nie później niż po dniu 20 stycznia od daty przedłożenia. W decyzji zatwierdzającej można określić, że wydatek kwalifikuje się od dnia 1 stycznia roku następującego po dacie przedłożenia.
Artykuł 34
Zmiany programów operacyjnych
Z należycie uzasadnionych powodów takie wnioski mogą być zatwierdzane po terminach ustalonych przez państwa członkowskie, ale nie później niż dnia 20 stycznia roku następującego po roku, w którym złożono wniosek. W decyzji zatwierdzającej można określić, że wydatek kwalifikuje się od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym złożono wniosek.
Państwa członkowskie mogą zezwolić organizacjom producentów w trakcie roku na:
tylko częściowe wykonanie danego programu operacyjnego;
zmianę treści programu operacyjnego;
zwiększenie kwoty funduszu operacyjnego o maksymalnie 25 % kwoty początkowo zatwierdzonej i zmniejszenie jej o odsetek określony przez państwo członkowskie, pod warunkiem zachowania ogólnych celów programu operacyjnego;
dodanie krajowej pomocy finansowej do funduszu operacyjnego w przypadku zastosowania art. 53.
Państwa członkowskie określają warunki, na jakich można wprowadzać zmiany do programów operacyjnych w trakcie roku bez uprzedniego zatwierdzenia ich przez właściwy organ danego państwa członkowskiego. Zmiany te kwalifikują się do pomocy tylko w przypadku, gdy organizacja producentów niezwłocznie powiadomi o nich właściwy organ.
Państwa członkowskie mogą zmienić odsetek, o którym mowa w akapicie drugim lit. c), w przypadku połączenia organizacji producentów, o którym mowa w art. 15 ust. 1.
Artykuł 35
Zaliczki
Państwa członkowskie określają warunki, aby zapewnić wniesienie wkładów finansowych do funduszu operacyjnego zgodnie z art. 24 i 25 oraz faktyczne wykorzystanie wcześniejszych zaliczek i odpowiedniego wkładu organizacji producentów.
Zabezpieczenia w odniesieniu do wypłaconych zaliczek zwalnia się w wysokości do 80 %.
W przypadku niespełnienia innych wymogów zabezpieczenie ulega przepadkowi w wysokości proporcjonalnej do wagi stwierdzonej nieprawidłowości.
Artykuł 36
Wstrzymanie programu operacyjnego i odwołanie uznania
Pomoc otrzymana na kwalifikujące się działania zrealizowane przed wstrzymaniem programu operacyjnego nie podlegają odzyskaniu, pod warunkiem że:
organizacja producentów lub zrzeszenie organizacji producentów spełniają kryteria uznania, a w momencie wstrzymania programu cele działań określone w programie operacyjnym były zrealizowane; oraz
inwestycje finansowane przy wsparciu z funduszu operacyjnego są utrzymane w posiadaniu organizacji producentów, zrzeszenia organizacji producentów lub ich spółek zależnych spełniających wymóg 90 %, o którym mowa w art. 22 ust. 8, bądź też ich członków, a także są wykorzystywane przez wymienione podmioty, co najmniej do końca okresu amortyzacji tych inwestycji, o którym mowa w art. 31 ust. 5. W przeciwnym razie unijna pomoc finansowa wypłacona w celu finansowania tych inwestycji zostaje odzyskana i zwrócona do EFRG.
ROZDZIAŁ III
Środki zapobiegania kryzysom i zarządzania w sytuacjach kryzysowych
Artykuł 37
Wybór środków zapobiegania kryzysom i zarządzania w sytuacjach kryzysowych
Państwa członkowskie mogą zdecydować, że jeden ze środków wymienionych w art. 33 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 lub większa ich liczba nie ma zastosowania na ich terytorium.
Artykuł 38
Pożyczki na finansowanie środków zapobiegania kryzysom i zarządzania w sytuacjach kryzysowych
Pożyczki zaciągnięte na finansowanie środków zapobiegania kryzysom i zarządzania w sytuacjach kryzysowych zgodnie z art. 33 ust. 3 akapit piąty rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 mogą, w przypadkach należycie uzasadnionych z ekonomicznego punktu widzenia, zostać przeniesione do następnego programu operacyjnego, jeżeli ich okres spłaty przekracza czas trwania programu operacyjnego.
Artykuł 39
Inwestycje związane z zarządzaniem ilościami
Artykuł 40
Wsparcie związane z funduszami wspólnego inwestowania
Artykuł 41
Ponowne nasadzanie sadów
Artykuł 42
Zakres
W niniejszej sekcji ustanowiono zasady dotyczące wycofywania z rynku i bezpłatnej dystrybucji, o których mowa odpowiednio w art. 33 ust. 3 akapit pierwszy lit. f) i art. 34 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
Artykuł 43
Trzyletnia średnia dotycząca wycofywania z rynku w celu bezpłatnej dystrybucji
W odniesieniu do nowo uznanych organizacji producentów dane dotyczące lat gospodarczych poprzedzających uznanie są następujące:
jeśli organizacja była grupą producentów, równoważne dane dla tej grupy producentów, w stosownych przypadkach; lub
wielkość mająca zastosowanie do wniosku o uznanie.
Artykuł 44
Wcześniejsze powiadomienia o operacjach wycofywania
W szczególności powiadomienie powinno określać wykaz produktów, które mają zostać wycofane, oraz ich główne cechy charakterystyczne zgodnie z odpowiednimi normami handlowymi, szacunkową ilość każdego z produktów, planowane wykorzystanie oraz miejsce, w którym może zostać dokonana kontrola wycofanych produktów, zgodnie z art. 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892.
Powiadomienia zawierają pisemne oświadczenie poświadczające zgodności wycofanych produktów z mającymi zastosowanie normami handlowymi lub wymaganiami minimalnymi, o których mowa w art. 15 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892.
Artykuł 45
Wsparcie
W przypadku produktów niewymienionych w załączniku IV państwa członkowskie ustalają maksymalne kwoty wsparcia, obejmujące zarówno unijną pomoc finansową, jak i wkład organizacji producentów, na poziomie nieprzekraczającym 40 % średniej ceny rynkowej w ciągu poprzednich pięciu lat w przypadku bezpłatnej dystrybucji oraz na poziomie nieprzekraczającym 30 % średnich cen rynkowych w ciągu minionych pięciu lat do przeznaczeń innych niż bezpłatna dystrybucja.
W przypadku gdy organizacja producentów otrzymała od osób trzecich rekompensatę za produkty wycofane, wsparcie, o którym mowa w akapicie pierwszym, zmniejsza się o kwotę równą otrzymanej rekompensacie. Aby kwalifikować się do otrzymania wsparcia, odnośne produkty nie są ponownie wprowadzane na rynek komercyjny owoców i warzyw.
Suma kosztów transportu, sortowania i pakowania produktów wycofanych z rynku w celu bezpłatnej dystrybucji przetworzonych owoców i warzyw, o których to kosztach jest mowa w art. 16 i 17 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892 oraz w załącznikach IV i V do tego rozporządzenia, dodana do maksymalnej kwoty wsparcia na wycofywanie z rynku, o której mowa w niniejszym ustępie i w ust. 2 niniejszego artykułu, nie przekracza średniej ceny rynkowej EXW organizacja producentów lub EXW przetwórca danego produktu przetworzonego w ciągu ostatnich trzech lat.
Udział każdego produktu wycofanego z rynku przez daną organizację producentów w danym roku jest następujący:
nie przekracza 10 % średniej wielkości produkcji sprzedanej przez tę organizację producentów w ciągu trzech poprzednich lat; oraz
łącznie suma odsetków z trzech kolejnych lat nie przekracza 15 % po dodaniu udziału obliczonego zgodnie z lit. a) dla danego roku oraz udziałów produktów wycofanych z rynku w dwóch poprzednich latach, obliczonych na podstawie odpowiedniej wielkości produkcji sprzedanej przez daną organizację producentów w tych dwóch poprzednich latach.
Jeżeli informacje dotyczące wielkości produkcji sprzedanej z jednego z poprzednich lat lub z wszystkich poprzednich lat nie są dostępne, wykorzystuje się wielkość produkcji sprzedanej, w odniesieniu do której dana organizacja producentów została uznana.
W odsetku tym nie uwzględnia się jednak ilości produktów wycofanych, przekazanych na jeden z celów wymienionych w art. 34 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 lub inny cel zatwierdzony przez państwa członkowskie na podstawie art. 46 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 46
Przeznaczenia wycofanych produktów
Na wniosek państwa członkowskie mogą pozwolić organizacjom i instytucjom charytatywnym, o których mowa w art. 34 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, na pobieranie symbolicznej opłaty od odbiorców końcowych produktów wycofanych z rynku.
Oprócz realizacji zobowiązań na mocy art. 47 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, organizacje i instytucje charytatywne, które uzyskały zezwolenia, prowadzą księgi rachunkowe dotyczące wspomnianych operacji.
Można zezwolić na płatność w naturze dokonywaną przez beneficjentów bezpłatnej dystrybucji na rzecz przetwórców owoców i warzyw, jeżeli taka płatność rekompensuje wyłącznie koszty przetworzenia i jeżeli państwo członkowskie, w którym płatność jest dokonywana, ustanowiło przepisy gwarantujące, że produkty przetworzone są przeznaczone do spożycia przez odbiorców końcowych, o których mowa w akapicie drugim.
Państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne kroki, aby ułatwiać kontakty i współpracę między organizacjami producentów i zatwierdzonymi przez te państwa organizacjami i instytucjami charytatywnymi, o których mowa w art. 34 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
Artykuł 47
Zobowiązania odbiorców wycofanych produktów
Odbiorcy wycofanych produktów, o których to odbiorcach mowa w art. 34 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, zobowiązują się do:
przestrzegania zasad ustanowionych w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013 i na jego podstawie;
prowadzenia odrębnych ewidencji towarów dotyczących wspomnianych operacji;
akceptacji kontroli przewidzianych w przepisach unijnych; oraz
dostarczania dokumentów uzupełniających dotyczących ostatecznego przeznaczenia każdego z przedmiotowych produktów, w formie świadectwa przejęcia lub równoważnego dokumentu poświadczającego, że wycofane produkty zostały przejęte przez osobę trzecią w celu dokonania bezpłatnej dystrybucji.
Państwa członkowskie mogą zadecydować, że odbiorcy nie muszą prowadzić ewidencji, o której mowa w akapicie pierwszym lit. b), jeżeli odbiorcy otrzymują ilości poniżej maksymalnego poziomu, który zostanie przez nich ustalony na podstawie udokumentowanej analizy ryzyka.
Odbiorcy produktów wycofanych do innych przeznaczeń zobowiązują się do:
przestrzegania zasad ustanowionych w rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013 i na jego podstawie;
prowadzenia osobnych ewidencji towarów oraz rozliczeń finansowych dotyczących przedmiotowych operacji, jeśli państwo członkowskie uzna to za konieczne mimo, że przed dostawą produkt został poddany denaturacji;
akceptacji kontroli przewidzianych w przepisach unijnych; oraz
niewystępowania o dodatkową pomoc na alkohol produkowany z przedmiotowych produktów w przypadku produktów wycofanych przeznaczonych do destylacji.
Artykuł 48
Warunki stosowania zielonych zbiorów oraz niezbierania plonów
Akapit pierwszy nie ma zastosowania, jeżeli okres zbioru danych owoców i warzyw przekracza okres jednego miesiąca. W takich przypadkach kwoty, o których mowa w ust. 4, stosowane są jako rekompensata wyłącznie w odniesieniu do plonów, które mają zostać zebrane w ciągu sześciu tygodni następujących po operacji zielonych zbiorów oraz niezbierania plonów. Te owoce i warzywa nie mogą być wykorzystywane do celów dalszej produkcji w tym samym okresie wegetacji po zakończeniu operacji.
Do celów akapitu drugiego państwa członkowskie mogą zakazać stosowania środków w zakresie zielonych zbiorów i niezbierania plonów, jeżeli – w przypadku zielonych zbiorów – znaczna część normalnych zbiorów została przeprowadzona, a w przypadku niezbierania plonów – znaczna część produkcji komercyjnej została już podjęta. Państwo członkowskie zamierzające zastosować niniejszy przepis określa w swojej strategii krajowej część, którą uznaje za znaczącą.
Zielone zbiory oraz niezbieranie plonów nie są stosowane jednocześnie w odniesieniu do tego samego produktu i tego samego obszaru w danym roku, z wyjątkiem celów akapitu drugiego, gdy obie operacje mogą być przeprowadzane jednocześnie.
Artykuł 49
Obowiązki państw członkowskich
Państwa członkowskie przyjmują:
szczegółowe przepisy dotyczące wdrożenia środków w zakresie zielonych zbiorów i niezbierania plonów, w tym przepisy dotyczące wcześniejszych powiadomień o zielonych zbiorach i niezbieraniu plonów, ich treści i terminów, kwoty rekompensaty, która ma być wypłacona, oraz stosowania tych środków, jak również przyjmują wykaz produktów kwalifikujących się do objęcia ich tymi środkami;
przepisy, aby uniknąć wszelkiego negatywnego wpływu na środowisko lub jakichkolwiek negatywnych konsekwencji fitosanitarnych wynikających z realizacji tych środków.
Państwa członkowskie sprawdzają prawidłowość wykonania tych środków, w tym w odniesieniu do przepisów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) i b). Jeżeli państwa członkowskie stwierdzą, że środki nie zostały wykonane prawidłowo, nie zatwierdzają zastosowania tych środków.
Artykuł 50
Cel działań w zakresie ubezpieczania zbiorów
Działania w zakresie ubezpieczania zbiorów, o którym mowa w art. 33 ust. 3 akapit pierwszy lit. h) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, przyczyniają się do ochrony dochodów producentów i do pokrywania strat rynkowych organizacji producentów lub jej członków, w przypadku gdy dotykają ich klęski żywiołowe, zjawiska klimatyczne oraz, w stosownych przypadkach, choroby lub inwazje szkodników.
Artykuł 51
Realizacja działań w zakresie ubezpieczania zbiorów
Artykuł 51a
Wdrażanie środków w zakresie coachingu
Do celów art. 33 ust. 3 lit. i) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 do wsparcia w zakresie coachingu kwalifikują się następujące środki:
wymiana najlepszych praktyk dotyczących środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego, o których mowa w art. 33 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, pomagająca uznanej organizacji producentów, grupom producentów lub producentom indywidualnym korzystać z doświadczeń z wdrażania środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego;
wspieranie tworzenia nowych organizacji producentów, łączenia istniejących lub umożliwianie producentom indywidualnym wstępowania do już istniejących organizacji producentów;
tworzenie możliwości nawiązywania kontaktów między dostawcami i odbiorcami usług coachingu na potrzeby poprawy efektywności kanałów sprzedaży w celu zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania nimi.
Koszty kwalifikowalne związane z coachingiem wymieniono w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.
Wszystkie koszty określone w załączniku III są wypłacane dostawcy usług coachingu.
ROZDZIAŁ IV
Krajowa pomoc finansowa
Artykuł 52
Warunki udzielania krajowej pomocy finansowej
Na potrzeby art. 35 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 stopień zorganizowania producentów w danym regionie państwa członkowskiego oblicza się na podstawie wartości owoców i warzyw wyprodukowanych w danym regionie i wprowadzanych do obrotu przez:
uznane organizacje producentów i zrzeszenia organizacji producentów; oraz
grupy producentów uznane zgodnie z art. 125e rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz organizacje producentów i grupy producentów uznane zgodnie z art. 27 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.
Do celów obliczeń wartość, o której mowa w akapicie pierwszym, dzieli się przez łączną wartość owoców i warzyw wyprodukowanych w danym regionie.
Do obliczenia łącznej wartości owoców i warzyw wyprodukowanych w danym regionie stosuje się odpowiednio metodę określoną w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 7 ).
Regiony zdefiniowane przez państwo członkowskie nie mogą być zmienione przez co najmniej pięć lat, chyba że taka zmiana jest obiektywnie uzasadniona, w szczególności przyczynami, które nie są związane z obliczaniem stopnia zorganizowania producentów w danym regionie lub regionach.
Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o każdej zmianie regionu(-ów), spełniających kryteria, o których mowa w art. 35 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
Artykuł 53
Zmiany w programie operacyjnym
Organizacja producentów, która chce wystąpić o krajową pomoc finansową, zmienia – jeżeli to konieczne – swój program operacyjny na podstawie art. 34.
ROZDZIAŁ V
Przepisy ogólne
Artykuł 54
Powiadomienia ze strony państw członkowskich dotyczące organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów i grup producentów
Państwa członkowskie przekazują Komisji następujące informacje i dokumenty:
do dnia 31 stycznia każdego roku – łączną kwotę funduszy operacyjnych zatwierdzoną w danym roku dla wszystkich programów operacyjnych. W powiadomieniu wyraźnie podaje się łączną kwotę funduszy operacyjnych i łączną kwotę pomocy unijnej przyznanej na te fundusze. Powyższe dane liczbowe są dalej podzielone na środki zapobiegania kryzysom i zarządzania w sytuacjach kryzysowych oraz inne środki;
do dnia 15 listopada każdego roku – roczne sprawozdanie na temat organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów i grup producentów utworzonych zgodnie z art. 125e rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz funduszy operacyjnych, programów operacyjnych i planów uznawania realizowanych w poprzednim roku. Sprawozdanie roczne musi zawierać informacje określone w załączniku V do niniejszego rozporządzenia;
do dnia 31 stycznia każdego roku – ilości odpowiadające każdemu nadchodzącemu rocznemu okresowi realizacji planów uznawania grup producentów utworzonych zgodnie z art. 125e rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, w tym obecnemu rokowi realizacji. Podaje się kwoty zatwierdzone lub szacunkowe. Powiadomienie to zawiera następujące informacje w odniesieniu do każdej grupy producentów i każdego nadchodzącego rocznego okresu realizacji planu:
łączną kwotę w odniesieniu do rocznego okresu realizacji planu uznawania, unijnej pomocy finansowej oraz składek państw członkowskich, grup producentów i członków grup producentów;
zestawienie pomocy przyznanej na podstawie odpowiednio art. 103a ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.
Artykuł 55
Powiadomienia ze strony państw członkowskich dotyczące cen producenta w odniesieniu do owoców i warzyw na rynku wewnętrznym
W przypadku owoców i warzyw objętych ogólną normą handlową określoną w części A załącznika I do rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011 powiadomienia dotyczą wyłącznie cen produktów spełniających tę normę, natomiast ceny produktów objętych szczegółową normą handlową określoną w części B wspomnianego załącznika dotyczą wyłącznie produktów klasy I.
Państwa członkowskie powiadamiają o jednolitej średniej ważonej cenie w odniesieniu do typów i odmian produktów, wielkości lub prezentacji określonych w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia. Jeżeli odnotowane ceny dotyczą innych typów, odmian, wielkości lub prezentacji, niż określono we wspomnianym załączniku, państwa członkowskie powiadamiają Komisję o typach, odmianach, wielkościach lub prezentacjach produktów, którym odpowiadają ceny.
Ceny będące przedmiotem powiadomień są cenami EXW punkt pakowania, dotyczącymi produktów sortowanych, pakowanych i – w odpowiednich przypadkach – znajdujących się na paletach, wyrażonymi w euro na 100 kg masy netto.
Artykuł 56
Wskaźniki
Artykuł 57
Procedury monitorowania i oceny w odniesieniu do programów operacyjnych
W ramach oceny postępy dokonane w odniesieniu do ogólnych celów programu bada się na podstawie wskaźników określonych w sekcji 4 załącznika II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892.
W stosownych przypadkach ocena zawiera ocenę jakościową rezultatów i oddziaływania działań na rzecz ochrony środowiska mających na celu:
zapobieganie erozji gleby;
zmniejszenie stosowania środków ochrony roślin lub lepsze gospodarowanie środkami ochrony roślin;
ochronę siedlisk i różnorodności biologicznej; oraz
ochronę krajobrazu.
Wyniki tego działania wykorzystuje się do:
poprawy jakości programu operacyjnego;
określenia wszelkich potrzeb w zakresie znacznej zmiany programu operacyjnego; oraz
wyciągnięcia wniosków pomagających w poprawie przyszłych programów operacyjnych.
Sprawozdanie z oceny dołączane jest do odpowiedniego sprawozdania rocznego, o którym mowa w art. 21 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892.
Artykuł 58
Procedury monitorowania i oceny w odniesieniu do strategii krajowej
Monitorowanie odbywa się na bieżąco w celu przeprowadzenia oceny postępów w realizacji celów określonych w programach operacyjnych. Do tego celu wykorzystuje się informacje dostarczane w sprawozdaniach rocznych przekazywanych przez organizacje producentów i zrzeszenia organizacji producentów. Monitorowanie przeprowadza się w taki sposób, by jego wyniki wykorzystywać do:
weryfikacji jakości realizacji programów operacyjnych;
określenia wszelkich potrzeb w zakresie dostosowań lub przeglądu strategii krajowej mających na celu osiągnięcie celów ustanowionych dla tej strategii lub poprawę zarządzania realizacją strategii, w tym zarządzania finansowego programami operacyjnymi;
Ocena ukierunkowana jest na ocenę postępów w realizacji ogólnych celów strategii. Do tego celu wykorzystywane są wyniki monitorowania i oceny programów operacyjnych zawarte w sprawozdaniach rocznych i przedostatnich sprawozdaniach rocznych przekazywanych przez organizacje producentów. Wyniki oceny wykorzystuje się do:
poprawy jakości strategii;
określenia wszelkich potrzeb w zakresie znacznej zmiany strategii;
Ocena obejmuje przeprowadzenie oceny w 2020 r. Jej wyniki stanowią część krajowego sprawozdania rocznego, o którym mowa w art. 54 lit. b), z tego samego roku. W sprawozdaniu analizuje się stopień wykorzystania zasobów finansowych, wydajność i skuteczność realizowanych programów operacyjnych oraz ocenia się skutki i wpływ tych programów w odniesieniu do założeń, celów i środków określonych w strategii oraz, w stosownych przypadkach, w odniesieniu do innych celów określonych w art. 33 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
Artykuł 59
Nieprzestrzeganie kryteriów uznania
W trakcie zawieszenia uznania organizacja producentów może kontynuować działalność, ale płatność pomocy zostaje wstrzymana do chwili zniesienia zawieszenia uznania. Kwota pomocy otrzymana w ciągu jednego roku zostaje zmniejszona o 2 % w odniesieniu do każdego miesiąca kalendarzowego lub jego części, w czasie którego uznanie jest zawieszone.
Zawieszenie kończy się w dniu kontroli potwierdzającej spełnienie odpowiednich kryteriów uznania.
Jeżeli jednak organizacja producentów przedstawi państwu członkowskiemu dowody, że na skutek klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych, chorób lub inwazji szkodników, pomimo podjęcia środków zapobiegających sytuacjom kryzysowym, nie jest w stanie przestrzegać kryteriów uznania określonych w art. 154 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do minimalnej wielkości lub wartości zbywalnej produkcji określonej przez państwa członkowskie, państwo członkowskie może w danym roku odstąpić od wymogu minimalnej wielkości lub wartości zbywalnej produkcji w odniesieniu do tej organizacji producentów.
Artykuł 60
Oszustwo
Jeżeli stwierdzono, że organizacja producentów lub zrzeszenie organizacji producentów popełniły oszustwo w odniesieniu do pomocy objętej rozporządzeniem (UE) nr 1308/2013, państwa członkowskie, bez uszczerbku dla wszelkich innych kar stosowanych na mocy prawodawstwa unijnego i krajowego:
wycofują uznanie takiej organizacji lub zrzeszenia;
wyłączają odnośne działania ze wsparcia w ramach programu operacyjnego i odzyskują wszelką pomoc, którą już wypłacono na te działania; oraz
wyłączają tę organizację lub zrzeszenie z uznania w następnym roku.
Artykuł 61
Kara za niekwalifikowalne kwoty
Państwo członkowskie sprawdza wniosek o przyznanie pomocy i określa kwoty, które kwalifikują się do otrzymania wsparcia. Państwo członkowskie ustala kwoty, które:
byłyby wypłacone beneficjentowi w oparciu o sam wniosek;
będą wypłacone beneficjentowi po sprawdzeniu kwalifikowalności wniosku.
Artykuł 62
Kary administracyjne w wyniku kontroli pierwszego szczebla operacji wycofywania
Jeśli w wyniku kontroli, o których mowa w art. 29 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892, stwierdzono przekraczające ustalone tolerancje rozbieżności w odniesieniu do norm handlowych lub wymagań minimalnych, o których mowa w art. 15 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892, dana organizacja producentów zostaje zobowiązana do zapłaty kary obliczonej proporcjonalnie do wycofanych produktów niezgodnych z przepisami:
jeżeli ilości te wynoszą mniej niż 10 % ilości faktycznie wycofanych zgodnie z art. 44 niniejszego rozporządzenia, kara jest równa kwocie unijnej pomocy finansowej, obliczonej na podstawie ilości wycofanych produktów niezgodnych z przepisami;
jeżeli ilości te wynoszą od 10 % do 25 % ilości faktycznie wycofanych, kara jest równa dwukrotności kwoty unijnej pomocy finansowej, obliczonej na podstawie ilości wycofanych produktów niezgodnych z przepisami; lub
jeżeli ilości te wynoszą ponad 25 % ilości faktycznie wycofanych, kara jest równa kwocie unijnej pomocy finansowej na całą ilość zgłoszoną na podstawie art. 44 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 63
Kary administracyjne mające zastosowanie do organizacji producentów w odniesieniu do operacji wycofywania
Wydatki na operacje wycofywania nie kwalifikują się, jeśli produkty nie zostały zbyte, jak przewidziało państwo członkowskie zgodnie z art. 46 ust. 1, lub jeśli operacja miała negatywny wpływ na środowisko lub jakiekolwiek negatywne konsekwencje fitosanitarne, bez uszczerbku dla wszelkich kar nakładanych na podstawie art. 61.
Artykuł 64
Kary administracyjne mające zastosowanie do odbiorców produktów wycofanych z rynku
W przypadku wykrycia w trakcie kontroli przeprowadzonych na podstawie art. 29 i 30 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892 nieprawidłowości, które mogą być przypisane odbiorcom produktów wycofanych, wówczas odbiorcy ci:
tracą prawo do otrzymywania produktów wycofanych z rynku; oraz
zobowiązani są do zapłaty wartości produktów, które otrzymali, oraz związanych z tym kosztów sortowania, pakowania oraz transportu zgodnie z przepisami ustanowionymi przez państwa członkowskie.
Utrata prawa przewidziana w akapicie pierwszym lit. a) staje się natychmiast skuteczna i obowiązuje przez co najmniej jeden rok z możliwością przedłużenia.
Artykuł 65
Kary administracyjne w odniesieniu do zielonych zbiorów i niezbierania plonów
Jeżeli organizacja producentów nie wypełniła swoich obowiązków w odniesieniu do zielonych zbiorów, będzie musiała zapłacić jako karę kwotę rekompensaty dotyczącej obszarów, w odniesieniu do których obowiązek nie został wypełniony. Niewypełnienie obowiązków obejmuje następujące przypadki:
obszar zgłoszony do zielonych zbiorów nie kwalifikuje się do zielonych zbiorów;
produkt nie został całkowicie zebrany z danego obszaru lub nie został poddany denaturacji;
odnotowano negatywny wpływ na środowisko lub jakiekolwiek negatywne konsekwencje fitosanitarne, za które odpowiedzialna jest organizacja producentów.
Jeżeli organizacja producentów nie wypełniła swoich obowiązków w odniesieniu do niezbierania plonów, będzie musiała zapłacić jako karę kwotę rekompensaty dotyczącej obszarów, w odniesieniu do których obowiązek nie został wypełniony. Niewypełnienie obowiązków obejmuje następujące przypadki:
obszar zgłoszony do niezbierania plonów nie kwalifikuje się do niezbierania plonów,
zbiór lub częściowy zbiór miał jednak miejsce;
odnotowano negatywny wpływ na środowisko lub jakiekolwiek negatywne konsekwencje fitosanitarne, za które odpowiedzialna jest organizacja producentów.
Akapitu pierwszego lit. b) niniejszego ustępu nie stosuje się w przypadku, gdy zastosowanie ma art. 48 ust. 3 akapit drugi.
Artykuł 66
Uniemożliwianie kontroli na miejscu
Wniosek o uznanie, wniosek o zatwierdzenie programu operacyjnego lub wniosek o przyznanie pomocy zostaje odrzucony w odniesieniu do pozycji lub części wydatków, jeśli organizacja producentów, w tym jej członkowie lub odpowiedni przedstawiciele, uniemożliwiają przeprowadzenie kontroli na miejscu.
Artykuł 67
Płatność odzyskanej pomocy i kar
Odsetki są naliczane:
na podstawie okresu, który upłynął między otrzymaniem nienależnej płatności a jej zwrotem przez beneficjenta;
według stawek stosowanych przez Europejski Bank Centralny przy głównych operacjach refinansowania publikowanych w serii „C”Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej i obowiązujących w dniu, w którym dokonano nienależnej płatności, powiększonych o trzy punkty procentowe.
ROZDZIAŁ VI
Rozszerzenie przepisów
Artykuł 68
Warunki rozszerzenia przepisów
Artykuł 164 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 stosuje się do produktów sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw, pod warunkiem że przepisy, o których mowa w ust. 4 wymienionego artykułu:
obowiązywały co najmniej od roku;
stały się wiążące przez okres nie dłuższy niż trzy lata.
Państwa członkowskie mogą jednak odstąpić od warunku określonego w niniejszym ustępie akapit pierwszy lit. a), jeżeli celem przepisów, które mają zostać rozszerzone, jest jeden z celów określonych w art. 164 ust. 4 akapit pierwszy lit. a), e), f), h), i), j), m) i n), rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
Artykuł 69
Przepisy krajowe
Na potrzeby określania reprezentatywności organizacji producentów i zrzeszeń organizacji producentów w rozumieniu art. 164 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, państwa członkowskie ustanawiają przepisy, wyłączając:
producentów, których produkcja jest ukierunkowana głównie na sprzedaż bezpośrednią konsumentom w gospodarstwie lub na obszarze produkcyjnym;
sprzedaż bezpośrednią, o której mowa w lit. a);
produkty dostarczone do przetworzenia na podstawie umowy zawartej przed rozpoczęciem zbiorów, chyba że rozszerzenie przepisów wyraźnie obejmuje takie produkty;
producentów lub produkcję produktów ekologicznych objętych rozporządzeniem (WE) nr 834/2007.
Artykuł 70
Zgłoszenie rozszerzenia przepisów i obszarów gospodarczych
Kiedy państwo członkowskie zgłasza przepisy, które wprowadziło jako obowiązujące dla danego produktu oraz obszaru gospodarczego zgodnie z art. 164 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, bezzwłocznie przekazuje Komisji informacje na temat:
obszaru gospodarczego, na którym te przepisy będą stosowane;
organizacji producentów, zrzeszenia organizacji producentów lub organizacji międzybranżowej, które zwróciły się o rozszerzenie przepisów, oraz na temat danych wykazujących zgodność z art. 164 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;
w przypadku gdy o rozszerzenie przepisów zwraca się organizacja producentów lub zrzeszenie organizacji producentów – na temat liczby producentów, którzy należą do tej organizacji lub tego zrzeszenia, oraz łącznej liczby producentów na danym obszarze gospodarczym; informacje takie przekazywane są w odniesieniu do sytuacji w czasie składania wniosku o rozszerzenie przepisów;
w przypadku gdy o rozszerzenie przepisów zwraca się organizacja producentów lub zrzeszenie organizacji producentów – na temat łącznej produkcji na tym obszarze gospodarczym oraz produkcji sprzedanej przez tę organizację lub to zrzeszenie w trakcie ostatniego roku, dla którego dostępne są dane liczbowe;
daty, począwszy od której przepisy, które mają być rozszerzone, miały zastosowanie do danej organizacji producentów, organizacji międzybranżowej lub zrzeszenia organizacji producentów; oraz
daty, począwszy od której rozszerzenie ma obowiązywać, oraz okresu obowiązywania rozszerzenia.
Artykuł 71
Uchylenie rozszerzenia przepisów
Komisja przyjmuje decyzję, o której mowa w art. 175 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, nakazując państwu członkowskiemu uchylenie rozszerzenia przepisów, o którym to państwo członkowskie zdecydowało na podstawie art. 164 ust. 1 tego rozporządzenia, jeżeli Komisja stwierdzi, że:
decyzja państwa członkowskiego likwiduje konkurencję na znacznej części rynku wewnętrznego lub zagraża swobodnemu handlowi, bądź też zagraża realizacji celów art. 39 Traktatu;
do przepisów rozszerzonych na innych producentów zastosowanie ma art. 101 ust. 1 Traktatu;
nie przestrzegano przepisów zawartych w niniejszym rozdziale.
Decyzja Komisji w odniesieniu do tych przepisów ma zastosowanie od daty notyfikowania państwu członkowskiemu takiego ustalenia.
Artykuł 72
Nabywcy produktów sprzedawanych na pniu
TYTUŁ III
HANDEL Z PAŃSTWAMI TRZECIMI – SYSTEM CEN WEJŚCIA
Artykuł 73
Definicje
Do celów niniejszego rozdziału:
„partia” oznacza towary przedstawione zgodnie ze zgłoszeniem o dopuszczenie do swobodnego obrotu, obejmujące wyłącznie towary o tym samym pochodzeniu objęte jednym kodem CN; oraz
„importer” oznacza zgłaszającego w rozumieniu art. 5 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ( 8 ).
Artykuł 74
Powiadomienia dotyczące cen i ilości produktów przywożonych
W odniesieniu do każdego produktu oraz w odniesieniu do okresów określonych w części A załącznika VII dla każdego dnia handlowego oraz dla każdego miejsca pochodzenia państwa członkowskie zgłaszają Komisji najpóźniej do godziny 12.00 w południe (czasu obowiązującego w Brukseli) następnego dnia roboczego następujące dane:
średnie reprezentatywne ceny produktów przywożonych z państw trzecich, sprzedawanych na rynkach przywozowych państw członkowskich; oraz
łączne ilości odnoszące się do cen, o których mowa w lit. a).
Na potrzeby akapitu pierwszego lit. a) państwa członkowskie powiadamiają Komisję o rynkach importowych, które uznają za reprezentatywne i które obejmują Londyn, Mediolan, Perpignan i Rungis.
W przypadku gdy łączne ilości, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), są mniejsze niż dziesięć ton, odpowiadających im cen nie zgłasza się Komisji.
Ceny, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a), są odnotowywane:
dla każdego z produktów wymienionych w części A załącznika VII;
dla wszystkich dostępnych odmian oraz wielkości; oraz
na poziomie importera/hurtownika lub na poziomie hurtownika/detalisty w przypadku braku danych na temat cen na poziomie importera/hurtownika.
Są one pomniejszone o następujące kwoty:
marżę handlową w wysokości 15 % dla ośrodków handlowych w Londynie, Mediolanie i Rungis oraz w wysokości 8 % dla pozostałych ośrodków handlowych; oraz
koszty transportu i ubezpieczenia na obszarze celnym Unii.
W odniesieniu do kosztów transportu i ubezpieczenia potrącanych na podstawie akapitu drugiego, państwa członkowskie mogą ustalić standardowe kwoty potrąceń. Takie standardowe kwoty, jak również metody ich obliczania, są niezwłocznie zgłaszane Komisji.
W przypadku gdy ceny odnotowane zgodnie z ust. 2 zostały ustalone na poziomie hurtownika/detalisty, pomniejsza się je o:
kwotę równą 9 %, aby uwzględnić marżę handlową hurtownika, oraz
kwotę równą 0,7245 EUR za 100 kg, aby uwzględnić koszty przeładunku oraz podatków i opłat rynkowych.
W przypadku produktów wymienionych w części A załącznika VII objętych szczegółową normą handlową za reprezentatywne uznaje się następujące ceny:
ceny produktów klasy I, w przypadku gdy ilości produktów tej klasy stanowią co najmniej 50 % łącznych ilości wprowadzonych do obrotu;
ceny produktów klasy I i klasy II, w przypadku gdy ilości produktów tych klas stanowią co najmniej 50 % łącznych ilości wprowadzonych do obrotu;
ceny produktów klasy II, w przypadku braku danych na temat cen produktów klasy I, chyba że podjęto w stosunku do nich decyzję o zastosowaniu współczynnika korygującego, jeśli ze względu na ich cechy jakości produkty te nie są normalnie wprowadzane do obrotu w klasie I.
Współczynnik korygujący, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. c), stosuje się po potrąceniu kwot, o których mowa w ust. 2.
W przypadku produktów wymienionych w części A załącznika VII, które nie są objęte szczegółową normą handlową, za reprezentatywne uznaje się ceny produktów zgodnych z ogólną normą handlową.
Artykuł 75
Podstawa cen wejścia
Akapit pierwszy nie ma zastosowania, w przypadku gdy standardowa wartość w przywozie jest wyższa niż ceny wejścia wymienione w części III sekcja I załącznik 2 w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 ( 10 ) lub gdy zgłaszający zamiast składać zabezpieczenie występuje o natychmiastowe zaksięgowanie kwoty należności celnych, którym towary mogą ostatecznie podlegać.
Niedotrzymanie jednego z powyższych terminów pociąga za sobą utratę złożonego zabezpieczenia, bez uszczerbku dla stosowania przepisów ust. 6.
Złożone zabezpieczenie jest zwalniane w stopniu, w jakim warunki zbytu towaru zostały udowodnione w sposób zgodny z wymogami organów celnych. W przeciwnym wypadku zabezpieczenie ulega przepadkowi, stanowiąc płatność z tytułu należności celnych przywozowych.
Aby udowodnić, że partia towarów została zbyta zgodnie z warunkami określonymi w akapicie pierwszym, importer udostępnia, oprócz faktury, wszystkie dokumenty konieczne do przeprowadzenia odpowiednich kontroli celnych w odniesieniu do sprzedaży i zbytu każdego produktu z danej partii, w tym dokumenty dotyczące transportu, ubezpieczenia, przeładunku i składowania danej partii.
W przypadku gdy normy handlowe, o których mowa w art. 3 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, wymagają wskazania na opakowaniu odmiany produktu lub typu owoców i warzyw, odmiana produktu lub typ owoców i warzyw, które stanowią część partii, zostają umieszczone w dokumentach dotyczących transportu, na fakturach i zamówieniach dostawy.
Jeżeli przy weryfikacji właściwe organy państw członkowskich stwierdzą, że wymogi niniejszego artykułu nie zostały spełnione, ściągają należność celną zgodnie z art. 105 rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Kwota należności celnej, która ma zostać odzyskana lub pozostaje do odzyskania, obejmuje odsetki naliczone od daty dopuszczenia towaru do swobodnego obrotu do daty odzyskania. Stosowana stopa procentowa jest taka sama jak stopa procentowa obowiązująca w odniesieniu do odzyskiwania należności na mocy prawa krajowego.
TYTUŁ IV
PRZEPISY OGÓLNE, PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 76
Kary krajowe
Bez uszczerbku dla wszelkich sankcji i kar określonych w rozporządzeniu (UE) nr 1306/2013, rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013, niniejszym rozporządzeniu lub rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2017/892 państwa członkowskie stosują kary na szczeblu krajowym w odniesieniu do nieprawidłowości dotyczących wymogów określonych w wymienionych rozporządzeniach, w tym w odniesieniu do organizacji producentów, którzy nie realizują programu operacyjnego. Kary te muszą być są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony interesów finansowych Unii.
Artykuł 77
Powiadomienia
Państwo członkowskie wyznacza jeden właściwy organ lub podmiot odpowiedzialny za wypełnianie obowiązków w zakresie powiadomień dotyczących każdego z następujących zagadnień:
grupy producentów, organizacje producentów, zrzeszenia organizacji producentów i organizacje międzybranżowe, zgodnie z art. 54;
ceny producenta w odniesieniu do owoców i warzyw na rynku wewnętrznym, zgodnie z art. 55;
ceny i ilości produktów przywożonych z państw trzecich i sprzedawanych na reprezentatywnych rynkach przywozowych, zgodnie z art. 74;
wielkości przywozu wprowadzone do swobodnego obrotu zgodnie z art. 39 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892.
Wykaz wyznaczonych organów lub podmiotów wraz z nazwami i adresami udostępnia się państwom członkowskim oraz podaje do wiadomości publicznej przy pomocy wszelkich właściwych środków za pośrednictwem systemów informacji udostępnianych przez Komisję, łącznie z publikacją w Internecie.
Artykuł 78
Powiadomienie o sile wyższej
Na potrzeby art. 59 ust. 7 i art. 64 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, o każdym przypadku siły wyższej powiadamia się właściwy organ państwa członkowskiego, łącznie z odpowiednimi dowodami spełniającymi wymogi tego organu, w ciągu 30 dni roboczych od dnia, w którym siła wyższa miała miejsce.
Artykuł 79
Zmiany w rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 543/2011
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) nr 543/2011 wprowadza się następujące zmiany:
skreśla się art. 2;
skreśla się art. 19–35;
skreśla się art. 50–148;
skreśla się załączniki VI–XVIII.
Artykuł 80
Przepisy przejściowe
Nie naruszając art. 34, na wniosek organizacji producentów lub zrzeszenia organizacji producentów, możliwe jest, by program operacyjny zatwierdzony na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011:
obowiązywał nadal aż do jego zakończenia zgodnie z warunkami mającymi zastosowanie na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011;
został dostosowany do wymogów rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892; lub
został zastąpiony nowym programem operacyjnym zatwierdzonym na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892.
▼M3 —————
Artykuł 81
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
ZAŁĄCZNIK I
Produkty przetworzone, o których mowa w art. 22 ust. 2
|
Kategoria |
Kod CN |
Opis |
|
Soki owocowe |
ex 20 09 |
Soki owocowe, z wyłączeniem soku winogronowego i moszczu gronowego objętych podpozycjami 2009 61 i 2009 69 , soku bananowego objętego podpozycją ex 2009 80 i zagęszczonych soków niesfermentowanych i niezawierających dodatku alkoholu, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej. Zagęszczone soki owocowe to soki opisane w pozycji ex 20 09 uzyskane poprzez fizyczne usunięcie z nich co najmniej 50 % wody, w opakowaniach nie mniejszych niż 200 kg netto. |
|
Koncentrat pomidorowy |
ex 2002 90 31 ex 2002 90 91 |
Koncentrat pomidorowy o zawartości suchej masy nie mniejszej niż 28 % w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto przekraczającej 200 kg. |
|
Mrożone owoce i warzywa |
ex 07 10 |
Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze lub w wodzie), zamrożone, z wyłączeniem kukurydzy cukrowej objętej podpozycją 0710 40 00 , oliwek objętych podpozycją 0710 80 10 i owoców z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta objętych podpozycją 0710 80 59 . |
|
ex 08 11 |
Owoce i orzechy, niegotowane lub gotowane na parze lub w wodzie, zamrożone, nawet zawierające dodatek cukru lub innego środka słodzącego, z wyłączeniem bananów mrożonych objętych podpozycją ex 0811 90 95 . |
|
|
ex 20 04 |
Pozostałe warzywa, przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób niż w occie lub kwasie octowym, zamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006 , z wyłączeniem kukurydzy cukrowej (Zea mays var. saccharata) objętej podpozycją ex 2004 90 10 , oliwek objętych podpozycją ex 2004 90 30 i ziemniaków przetworzonych lub zakonserwowanych w postaci mąki, mączki lub płatków objętych podpozycją 2004 10 91 . |
|
|
Owoce i warzywa w puszce |
ex 20 01 |
Warzywa, owoce, orzechy i pozostałe jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane octem lub kwasem octowym, z wyłączeniem: — owoców z rodzaju Capsicum innych niż słodka papryka lub pieprz angielski objętych podpozycją 2001 90 20 — kukurydzy cukrowej (Zea mays var. saccharata) objętej podpozycją 2001 90 30 — ignamów, słodkich ziemniaków i podobnych jadalnych części roślin, zawierających 5 % masy skrobi lub więcej objętych podpozycją 2001 90 40 — rdzeni palmowych objętych podpozycją 2001 90 60 — oliwek objętych podpozycją 2001 90 65 — liści winorośli, kiełków chmielu i podobnych jadalnych części roślin objętych podpozycją ex 2001 90 97 . |
|
ex 20 02 |
Pomidory przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób niż w occie lub kwasie octowym, z wyłączeniem koncentratu pomidorowego objętego podpozycjami ex 2002 90 31 i ex 2002 90 91 , opisanych powyżej. |
|
|
ex 20 05 |
Pozostałe warzywa, przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób niż w occie lub kwasie octowym, zamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006 , z wyłączeniem oliwek objętych podpozycją 2005 70 , kukurydzy cukrowej (Zea mays var. saccharata) objętej podpozycją 2005 80 00 i owoców z rodzaju Capsicum, innych niż słodka papryka i pieprz angielski objętych podpozycją 2005 99 10 i ziemniaków przetworzonych lub zakonserwowanych w postaci mąki, mączki lub płatków objętych podpozycją 2005 20 10 . |
|
|
ex 20 08 |
Owoce, orzechy i pozostałe jadalne części roślin, przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób, nawet zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej, lub alkoholu, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, z wyłączeniem: — masła orzechowego objętego podpozycją 2008 11 10 — pozostałych orzechów, przetworzonych lub zakonserwowanych w inny sposób, nawet z dodatkiem cukru lub innych substancji słodzących, gdzie indziej niewymienionych ani niewłączonych, objętych podpozycją ex 2008 19 — rdzeni palmowych objętych podpozycją 2008 91 00 — kukurydzy objętej podpozycją 2008 99 85 — ignamów, słodkich ziemniaków i podobnych jadalnych części roślin, zawierających 5 % masy skrobi lub więcej objętych podpozycją 2008 99 91 — liści winorośli, kiełków chmielu i podobnych jadalnych części roślin objętych podpozycją ex 2008 99 99 — mieszanek bananów inaczej przetworzonych lub zakonserwowanych objętych podpozycjami ex 2008 92 59 , ex 2008 92 78 , ex 2008 92 93 i ex 2008 92 98 — bananów inaczej przetworzonych lub zakonserwowanych objętych podpozycjami ex 2008 99 49 , ex 2008 99 67 i ex 2008 99 99 . |
|
|
Grzyby w puszce |
2003 10 |
Grzyby z rodzaju Agaricus, przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób niż w occie lub kwasie octowym. |
|
Owoce zakonserwowane tymczasowo w solance |
ex 08 12 |
Owoce i orzechy zakonserwowane tymczasowo w solance, ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia, z wyłączeniem bananów objętych podpozycją ex 0812 90 98 . |
|
Owoce suszone |
ex 08 13 0804 20 90 0806 20 ex 2008 19 |
Owoce, suszone, inne niż te objęte pozycjami 0801 –0806 . Figi suszone. Winogrona suszone. Pozostałe orzechy, przetworzone lub zakonserwowane w inny sposób, nawet z dodatkiem cukru lub innej substancji słodzącej, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, z wyłączeniem orzechów tropikalnych i ich mieszanek. |
|
Pozostałe przetworzone owoce i warzywa |
|
Przetworzone owoce i warzywa wymienione w części X załącznika I do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, inne niż produkty wymienione w kategoriach powyżej. |
|
Przetworzone zioła aromatyczne |
ex 09 10 ex 12 11 |
Suszony tymianek. Bazylia, melisa, mięta, oregano (dziki majeranek), rozmaryn, szałwia, suszone, także cięte, rozgniatane lub mielone na proszek. |
|
Papryka w proszku |
ex 09 04 |
Pieprz z rodzaju Piper; suszone lub rozgniatane, lub mielone owoce z rodzaju Capsicum lub z rodzaju Pimenta, z wyłączeniem słodkiej papryki objętej pozycją 0904 20 10 . |
ZAŁĄCZNIK II
Wykaz działań i wydatków niekwalifikujących się w ramach programów operacyjnych, o których mowa w art. 31 ust. 1
Ogólne koszty produkcji, w szczególności koszty grzybni (nawet certyfikowanej), nasion ani roślin innych niż wieloletnie; środki ochrony roślin (w tym integrowane środki ochrony); nawozy i inne środki; koszty gromadzenia lub transportu (wewnętrznego lub zewnętrznego); koszty przechowywania; koszty pakowania (w tym wykorzystanie opakowań i gospodarowanie nimi), nawet w ramach nowych procesów, koszty operacyjne (zwłaszcza energia elektryczna, paliwo i konserwacja).
Koszty administracyjne i koszty personelu z wyjątkiem wydatków związanych z wykonaniem funduszy operacyjnych i z realizacją programów operacyjnych.
Dodatki do dochodu lub do ceny niezwiązane z zapobieganiem kryzysom ani zarządzaniem w sytuacjach kryzysowych.
Koszty ubezpieczeń poza środkami w zakresie ubezpieczenia zbiorów, o których mowa w tytule II rozdział III sekcja 7.
Zwrot pożyczek zaciągniętych na finansowanie działań przeprowadzonych przed rozpoczęciem programu operacyjnego, innych niż pożyczki, o których mowa w art. 38.
Zakup gruntów niezabudowanych, których cena przekracza 10 % wszystkich kwalifikujących się wydatków związanych z danym działaniem.
Koszty spotkań i programów szkoleniowych niezwiązanych z programem operacyjnym.
Działania lub koszty związane z ilościami wyprodukowanymi przez członków organizacji producentów poza Unią.
Działania, które mogłyby zakłócać konkurencję w innych rodzajach działalności gospodarczej organizacji producentów.
Inwestycje w środki transportu wykorzystywane przez organizację producentów do celów obrotu lub dystrybucji.
Koszty operacyjne dzierżawionych dóbr.
Wydatki związane z umowami leasingu (podatki, odsetki, koszty ubezpieczenia itd.) oraz koszty operacyjne.
Umowy na podwykonawstwo lub outsourcing związane z działaniami lub wydatkami wymienionymi w niniejszym wykazie jako niekwalifikujące się.
Podatek od wartości dodanej (VAT), z wyjątkiem przypadków, w których VAT nie podlega zwrotowi w świetle krajowych przepisów w sprawie VAT.
Wszelkie krajowe lub regionalne podatki lub opłaty fiskalne.
Odsetki od należnych zobowiązań, z wyjątkiem przypadków, w których wkład wnoszony jest w postaci innej niż bezzwrotna pomoc bezpośrednia.
Inwestycje w udziały lub kapitał w spółkach, jeżeli dana inwestycja stanowi inwestycję finansową.
Koszty ponoszone przez podmioty inne niż organizacja producentów lub jej członkowie oraz zrzeszenia organizacji producentów lub jej członkowie będący producentami lub spółki zależne w sytuacji, o której mowa w art. 22 ust. 8.
Inwestycje lub działania podobnego rodzaju realizowane w gospodarstwach nienależących do organizacji producentów, zrzeszenia organizacji producentów lub jej członków będących producentami lub spółki zależnej lub podmiotu w łańcuchu spółek zależnych w sytuacji, o której mowa w art. 22 ust. 8.
Działania zlecone przez organizacje producentów lub ich zrzeszenia poza Unią, z wyjątkiem przypadków, gdy promocja jest realizowana poza Unią zgodnie z art. 14 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892.
Kredyty eksportowe związane z akcjami i działaniami mającymi na celu dywersyfikację i konsolidację na rynkach owoców i warzyw, w ramach zapobiegania sytuacjom kryzysowym bądź w okresie kryzysu.
ZAŁĄCZNIK III
Otwarty wykaz działań i wydatków kwalifikujących się w ramach programów operacyjnych, o których mowa w art. 31 ust. 1
Koszty szczególne:
Koszty szczególne oznaczają koszty dodatkowe, obliczone jako różnica między kosztami zwykłymi a kosztami rzeczywiście poniesionymi, oraz utracone dochody wynikające z działania, z wyłączeniem dodatkowego dochodu i oszczędności kosztów.
W odniesieniu do każdej kategorii kosztów kwalifikowalnych, o których mowa w akapicie pierwszym, w celu obliczenia kosztów dodatkowych w zestawieniu z kosztami zwykłymi państwa członkowskie mogą ustalić standardowe stawki ryczałtowe, stawki jednostkowe lub kwoty ryczałtowe.
Koszty administracyjne i koszty personelu związane z wykonaniem funduszy operacyjnych i z realizacją programów operacyjnych, obejmujące:
koszty ogólne związane w szczególności z funduszem lub programem operacyjnym, w tym koszty zarządzania i koszty personelu, opracowywania sprawozdań i ocen oraz koszty prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz zarządzania rachunkowością z tytułu wypłaty standardowej stawki ryczałtowej równej 2 % kwoty funduszu operacyjnego zatwierdzonego zgodnie z art. 33 oraz w maksymalnej wysokości 180 000 EUR, na którą to stawkę składa się zarówno pomoc finansowa Unii, jak i wkład organizacji producentów.
W przypadku programów operacyjnych przedłożonych przez uznane zrzeszenie organizacji producentów koszty ogólne oblicza się jako sumę kosztów ogólnych każdej organizacji producentów zgodnie z akapitem pierwszym, ale maksymalnie do kwoty 1 250 000 EUR na zrzeszenie organizacji producentów.
Państwa członkowskie mogą ograniczyć finansowanie kosztów rzeczywistych i w takiej sytuacji powinny ustalić koszty kwalifikowalne;
koszty personelu, łącznie z obowiązkowymi z mocy prawa opłatami związanymi z wynagrodzeniami i innymi kosztami związanymi z zatrudnieniem, jeżeli są bezpośrednio ponoszone przez organizację producentów, zrzeszenie organizacji producentów lub spółki zależne, o których mowa w art. 22 ust. 8), z zastrzeżeniem zgody państwa członkowskiego, lub spółdzielnie będące członkami organizacji producentów, wynikające z następujących środków:
dotyczących poprawy lub utrzymania wysokiego poziomu jakości lub ochrony środowiska;
dotyczących poprawy poziomu marketingu.
Wdrożenie tych środków w sposób zasadniczy wiąże się z korzystaniem z usług wykwalifikowanego personelu. W takich przypadkach, jeżeli organizacja producentów korzysta z własnych pracowników lub członków będących producentami, przepracowany czas należy udokumentować.
W przypadku gdy państwo członkowskie zamierza zastosować alternatywę w celu ograniczenia finansowania kosztów rzeczywistych, w odniesieniu do wszystkich określonych w niniejszym punkcie kwalifikowalnych kosztów personelu, ustala ono, ex ante oraz w sposób należycie uzasadniony, standardowe stawki ryczałtowe lub stawki jednostkowe w wysokości maksymalnie 20 % zatwierdzonego funduszu operacyjnego. W należycie uzasadnionych przypadkach przedmiotową wartość procentową można zwiększyć.
W przypadku wystąpienia z wnioskiem o wyżej wymienione standardowe stawki ryczałtowe, organizacje producentów dostarczają satysfakcjonujący dla danego państwa członkowskiego dowód realizacji działania;
prawne i administracyjne koszty połączenia organizacji producentów, oraz prawne i administracyjne koszty związane z tworzeniem międzynarodowych organizacji producentów lub międzynarodowych zrzeszeń organizacji producentów; studia wykonalności oraz propozycje zlecone w tym zakresie przez organizacje producentów.
Koszty spotkań i programów szkoleniowych, w przypadku gdy są one związane z programem operacyjnym, w tym dzienne diety, koszty transportu i zakwaterowania.
Koszty wspierania:
Nazwy geograficzne dopuszcza się wyłącznie, jeżeli:
są chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym, objętymi zakresem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 ( 12 ); lub
we wszystkich innych przypadkach, gdy zastosowania nie ma lit. a), nazwy geograficzne mają charakter informacji drugorzędnej w stosunku do informacji głównej.
Materiały promocyjne przeznaczone do promocji ogólnej i promocji znaków jakości zostają opatrzone godłem Unii Europejskiej (tylko w przypadku wizualnych środków przekazu), oraz następującym napisem: „Kampania finansowana z pomocą Unii Europejskiej”. Organizacje producentów, zrzeszenia organizacji producentów oraz spółki zależne w sytuacji, o której mowa w art. 22 ust. 8 niniejszego rozporządzenia, nie wykorzystują godła Unii Europejskiej do promocji swych marek/znaków towarowych.
Koszty transportu, sortowania i pakowania związane z bezpłatną dystrybucją, o których mowa w art. 16 i 17 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892.
Zakup gruntów niezabudowanych, w przypadku gdy zakup jest konieczny do dokonania inwestycji zawartej w programie operacyjnym, pod warunkiem że koszty wynoszą poniżej 10 % wszystkich wydatków kwalifikowalnych związanych z daną operacją; w wyjątkowych i należycie uzasadnionych przypadkach może zostać ustalony wyższy odsetek dla operacji dotyczących ochrony środowiska naturalnego.
Zakup urządzeń, w tym urządzeń używanych, pod warunkiem że nie zostały one kupione ze wsparciem unijnym lub krajowym w okresie siedmiu lat przed zakupem.
Inwestycje w środki transportu, w przypadku gdy organizacja producentów przedstawi państwu członkowskiemu odpowiednie uzasadnienie, że dane środki transportu mają zastosowanie do transportu wewnętrznego w ramach organizacji producentów; i inwestycje w dodatkowe urządzenia na samochodach ciężarowych, przeznaczone do transportu chłodniczego lub w kontrolowanej atmosferze.
Leasing urządzeń, w tym urządzeń używanych, w odniesieniu do których nie otrzymano wsparcia unijnego lub krajowego w okresie siedmiu lat przed leasingiem, w granicach wartości rynkowej netto pozycji.
Dzierżawa urządzeń lub innych pozycji, w przypadku gdy jest ona ekonomicznie uzasadniona, w sposób zadowalający państwo członkowskie, jako alternatywa zakupu.
Inwestycje w udziały lub kapitał w spółkach, jeżeli inwestycja taka przyczynia się bezpośrednio do osiągnięcia celów programu operacyjnego.
Koszty coachingu w ramach środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego programów operacyjnych.
Kosztami kwalifikowalnymi w ramach tego środka są:
koszty organizacji i realizacji usług coachingu oraz
koszty podróży, zakwaterowania i diet dziennych dostawcy usług coachingu.
Koszty związane z negocjowaniem, wykonaniem i zarządzaniem protokołami fitosanitarnymi państw trzecich na terytorium Unii, jeżeli są ponoszone przez organizację producentów lub zrzeszenie organizacji producentów w ramach środków zapobiegania sytuacjom kryzysowym i zarządzania kryzysowego, o których mowa w art. 33 ust. 3 lit. a) i c) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, z wyjątkiem zwrotu kosztów poniesionych przez państwa trzecie.
Koszty związane ze środkami promocyjnymi i komunikacyjnymi, o których mowa w art. 14 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/892. Koszty kwalifikowalne w ramach tych środków to koszty związane z organizacją imprez promocyjnych i informacyjnych oraz udziałem w nich, w tym działania PR, kampanie promocyjne i informacyjne, mogące przyjmować formę udziału w imprezach, targach i wystawach o znaczeniu krajowym, unijnym i międzynarodowym. Koszty związane z usługami doradztwa technicznego są kwalifikowalne, jeżeli są niezbędne do zorganizowania tych wydarzeń lub kampanii promocyjnych i informacyjnych lub uczestnictwa w nich.
ZAŁĄCZNIK IV
Maksymalne kwoty wsparcia na wycofywanie z rynku, o którym mowa w art. 45 ust. 1
|
Produkt |
Maksymalne wsparcie (EUR/100 kg) |
|
|
Bezpłatna dystrybucja |
Pozostałe przeznaczenia |
|
|
Kalafiory |
21,05 |
15,79 |
|
Pomidory (1 czerwca – 31 października) |
7,25 |
7,25 |
|
Pomidory (1 listopada – 31 maja) |
33,96 |
25,48 |
|
Jabłka |
24,16 |
18,11 |
|
Winogrona |
53,52 |
40,14 |
|
Morele |
64,18 |
48,14 |
|
Nektaryny |
37,82 |
28,37 |
|
Brzoskwinie |
37,32 |
27,99 |
|
Gruszki |
33,96 |
25,47 |
|
Bakłażany |
31,2 |
23,41 |
|
Melony |
48,1 |
36,07 |
|
Arbuzy |
9,76 |
7,31 |
|
Pomarańcze |
21,00 |
21,00 |
|
Mandarynki |
25,82 |
19,50 |
|
Klementynki |
32,38 |
24,28 |
|
Mandarynki satsuma |
25,56 |
19,50 |
|
Cytryny |
29,98 |
22,48 |
ZAŁĄCZNIK V
Informacje, które mają być zawarte w sprawozdaniu rocznym państw członkowskich, o którym mowa w art. 54 lit. b)
Wszystkie informacje dotyczą roku kalendarzowego objętego sprawozdaniem. Obejmują też informacje dotyczące przeprowadzonych kontroli oraz zastosowanych kar administracyjnych w odniesieniu do tego okresu. W odniesieniu do informacji, które zmieniają się w ciągu roku, sprawozdanie roczne powinno odzwierciedlać stan na dzień 31 grudnia roku, którego ono dotyczy.
CZĘŚĆ A — INFORMACJE DOTYCZĄCE ZARZĄDZANIA RYNKIEM
1. Informacje administracyjne:
zmiany w przepisach krajowych przyjęte w celu wykonania postanowień tytułu I rozdziału II sekcji 3 oraz tytułu II rozdziału III sekcji 1, 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;
zmiany w odniesieniu do krajowej strategii na rzecz zrównoważonych programów operacyjnych, obowiązującej w odniesieniu do programów operacyjnych.
2. Informacje dotyczące organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów oraz międzynarodowych zrzeszeń organizacji producentów i grup producentów:
łączna liczba zatwierdzonych/zawieszonych organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów oraz międzynarodowych zrzeszeń organizacji producentów i grup producentów. Ponadto:
w odniesieniu do zrzeszeń organizacji producentów: liczba członków organizacji producentów;
w odniesieniu do międzynarodowych zrzeszeń organizacji producentów: liczba organizacji producentów będących ich członkami i informacja, w których państwach członkowskich członkowie ci mają siedzibę główną;
łączna liczba organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów oraz międzynarodowych zrzeszeń organizacji producentów i grup producentów, którym cofnięto zatwierdzenie. Ponadto w odniesieniu do międzynarodowych zrzeszeń organizacji producentów: liczba organizacji będących ich członkami i informację, w których państwach członkowskich członkowie ci mają siedzibę główną;
ogólna liczba połączeń organizacji (z uwzględnieniem łącznej liczby, liczby nowych organizacji oraz nowych numerów identyfikacyjnych);
liczba członków (ogółem i z podziałem na osoby prawne, osoby fizyczne i producentów owoców i warzyw);
łączna liczba organizacji/grup posiadających program operacyjny/plan dochodzenia do uznania (z podziałem na uznane, zawieszone i w trakcie łączenia);
część produkcji, jaką stanowią produkty przeznaczone na rynek produktów świeżych (ze wskazaniem ich wartości i ilości);
część produkcji, jaką stanowią produkty przeznaczone do przetwórstwa (ze wskazaniem ich wartości i ilości);
obszar objęty produkcją owoców i warzyw.
3. Informacje związane z wydatkami:
wydatki odnoszące się do: organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów i międzynarodowych zrzeszeń organizacji producentów (w podziale na fundusz operacyjny, zamknięty fundusz operacyjny i krajową pomoc finansową);
całkowite rzeczywiste wydatki na programy operacyjne dla organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów i międzynarodowych zrzeszeń organizacji producentów (w podziale na działania i środki związane z celami tych podmiotów);
całkowite rzeczywiste wydatki dla grup producentów;
wycofania produktów z podziałem na ich kategorie (wielkość, całkowite wydatki, kwota pomocy finansowej UE i miejsca przeznaczenia (bezpłatna dystrybucja, kompostowanie, przemysł przetwórczy itd.)).
4. Informacje dotyczące monitorowania programów operacyjnych oraz planów dochodzenia do uznania:
wskaźniki odnoszące się do organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów i międzynarodowych zrzeszeń organizacji producentów (w podziale na działania i środki związane z celami tych podmiotów);
wskaźniki w odniesieniu do grup producentów.
CZĘŚĆ B — INFORMACJE DO CELÓW ROZLICZENIA RACHUNKÓW
Informacje dotyczące przeprowadzonych kontroli oraz zastosowanych kar administracyjnych:
kontrole przeprowadzone przez państwo członkowskie: informacje na temat skontrolowanych podmiotów oraz daty kontroli;
liczba kontroli,
wyniki kontroli,
zastosowane kary administracyjne.
ZAŁĄCZNIK VI
Powiadomienia dotyczące cen, o których mowa w art. 55 ust. 1
|
Produkt |
Typ/odmiana |
Prezentacja/wielkość |
Reprezentatywne rynki |
|
Pomidory |
Okrągłe |
Wielkość 47-102 mm, luzem w opakowaniach o masie 5 lub 6 kg |
Belgia Bułgaria Niemcy Grecja Hiszpania Francja Włochy Węgry Niderlandy Polska Portugalia Rumunia |
|
Na gałązkach |
Wszystkie rodzaje pomidorów na gałązkach, pod warunkiem że średnia wielkość poszczególnych pomidorów wynosi co najmniej 47 mm, w opakowaniach o masie 5 lub 6 kg |
||
|
Specjalne/wiśniowe |
Pomidory luzem lub na gałązkach, pomidory specjalne, pod warunkiem że średnia wielkość poszczególnych pomidorów wynosi mniej niż 47 mm (40 mm w przypadku pomidorów wiśniowych), w opakowaniach o masie około 250–500 g |
||
|
Morele |
Wszystkie typy i odmiany |
Wielkość 45–50 mm Tacki lub opakowania o masie ok. 6–10 kg |
Bułgaria Grecja Hiszpania Francja Włochy Węgry |
|
Nektaryny |
Biały miąższ |
Wielkość A/B Tacki lub opakowania o masie ok. 6–10 kg |
Grecja Hiszpania Francja Włochy |
|
Żółty miąższ |
Wielkość A/B Tacki lub opakowania o masie ok. 6–10 kg |
||
|
Brzoskwinie |
Biały miąższ |
Wielkość A/B Tacki lub opakowania o masie ok. 6–10 kg |
Grecja Hiszpania Francja Włochy Węgry Portugalia |
|
Żółty miąższ |
Wielkość A/B Tacki lub opakowania o masie ok. 6–10 kg |
||
|
Winogrona stołowe |
Wszystkie typy i odmiany z pestkami |
Tacki lub opakowania o masie 1 kg Tacki lub opakowania o masie 1 kg |
Grecja Hiszpania Francja Włochy Węgry Portugalia |
|
Wszystkie typy i odmiany bez pestek |
|||
|
Gruszki |
Blanquilla |
Wielkość 55/60, opakowania o masie ok. 5–10 kg |
Belgia Grecja Hiszpania Francja Włochy Węgry Niderlandy Polska Portugalia |
|
Konferencja |
Wielkość 60/65+, opakowania o masie ok. 5–10 kg |
||
|
Williams |
Wielkość 65+/75+, opakowania o masie ok. 5–10 kg |
||
|
Rocha |
|||
|
Abbé Fétel |
Wielkość 70/75, opakowania o masie ok. 5–10 kg |
||
|
Kaiser |
|||
|
Doyenné du Comice |
Wielkość 75/90, opakowania o masie ok. 5–10 kg |
||
|
Jabłka |
Braeburn |
Wielkość 65/80, opakowania o masie ok. 5–20 kg |
Belgia Czechy Niemcy Grecja Hiszpania Francja Włochy Węgry Niderlandy Austria Polska Portugalia Rumunia |
|
Cox orange Elstar Gala Golden delicious |
|||
|
Jonagold (lub Jonagored) Idared Fuji |
|||
|
Shampion |
|||
|
Granny smith Red delicious lub inne odmiany czerwone Boskoop |
|||
|
Mandarynki satsuma |
Wszystkie odmiany |
Wielkość 1-X-3, opakowania o masie ok. 10–20 kg |
Hiszpania |
|
Cytryny |
Wszystkie odmiany |
Wielkość 3–4, opakowania o masie ok. 10–20 kg |
Grecja Hiszpania Włochy |
|
Klementynki |
Wszystkie odmiany |
Wielkość 1-X-3, opakowania o masie ok. 10–20 kg |
Grecja Hiszpania Włochy |
|
Mandarynki |
Wszystkie odmiany |
Wielkość 1–2, opakowania o masie ok. 10–20 kg |
Grecja Hiszpania Włochy Portugalia |
|
Pomarańcze |
Salustiana Navelinas Navelate |
Wielkość 3–6, opakowania o masie ok. 10-20 kg |
Grecja Hiszpania Włochy Portugalia |
|
Lanelate Valencia late |
|||
|
Tarocco |
|||
|
Navel |
|||
|
Kalafiory |
Wszystkie typy i odmiany |
Wielkość 16–20 cm |
Niemcy Hiszpania Francja Włochy Polska |
|
Bakłażany (oberżyny) |
Wszystkie typy i odmiany |
Wielkość 40+/70+ |
Hiszpania Włochy Rumunia |
|
Arbuzy |
Wszystkie typy i odmiany |
Zwyczajowe normy na reprezentatywnym rynku |
Grecja Hiszpania Włochy Węgry Rumunia |
|
Melony |
Wszystkie typy i odmiany |
Zwyczajowe normy na reprezentatywnym rynku |
Grecja Hiszpania Francja Włochy |
ZAŁĄCZNIK VII
Wykaz produktów do celów systemu cen wejścia ustanowionego w tytule III
Bez uszczerbku dla zasad interpretacji Nomenklatury scalonej przedstawione opisy produktów mają wyłącznie charakter orientacyjny. Do celów niniejszego załącznika zakres ustaleń przewidzianych w tytule III określony jest przez zakres kodów CN obowiązujących w chwili przyjęcia niniejszego rozporządzenia. W przypadku, gdy przed kodem CN występuje „ex”, zakres ceł dodatkowych jest określony zarówno przez zakres kodu CN, jak i zakres opisu produktów, oraz odnośny okres obowiązywania.
CZĘŚĆ A
|
Kod CN |
Opis |
Okres obowiązywania |
|
ex 0702 00 00 |
Pomidory |
1 stycznia – 31 grudnia |
|
ex 0707 00 05 |
Ogórki (1) |
1 stycznia – 31 grudnia |
|
ex 0709 90 80 |
Karczochy |
1 listopada – 30 czerwca |
|
0709 90 70 |
Cukinie |
1 stycznia – 31 grudnia |
|
ex 0805 10 20 |
Pomarańcze słodkie, świeże |
1 grudnia – 31 maja |
|
ex 0805 20 10 |
Klementynki |
1 listopada – koniec lutego |
|
ex 0805 20 30 ex 0805 20 50 ex 0805 20 70 ex 0805 20 90 |
Mandarynki (włącznie z tangerynami i satsumami) wilkingi i podobne mieszańce cytrusowe |
1 listopada – koniec lutego |
|
ex 0805 50 10 |
Cytryny (Citrus limon, Citrus limonum) |
1 czerwca – 31 maja |
|
ex 0806 10 10 |
Winogrona stołowe |
21 lipca – 20 listopada |
|
ex 0808 10 80 |
Jabłka |
1 lipca – 30 czerwca |
|
ex 0808 20 50 |
Gruszki |
1 lipca – 30 kwietnia |
|
ex 0809 10 00 |
Morele |
1 czerwca – 31 lipca |
|
ex 0809 20 95 |
Czereśnie |
21 maja – 10 sierpnia |
|
ex 0809 30 10 ex 0809 30 90 |
Brzoskwinie, włącznie z nektarynami |
11 czerwca – 30 września |
|
ex 0809 40 05 |
Śliwki |
11 czerwca – 30 września |
CZĘŚĆ B
|
Kod CN |
Opis |
Okres obowiązywania |
|
ex 0707 00 05 |
Ogórki przeznaczone do przetwórstwa |
1 maja – 31 października |
|
ex 0809 20 05 |
Wiśnie (Prunus cerasus) |
21 maja – 10 sierpnia |
( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej i uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 637/2008 i rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 608).
( 2 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2092/91 (Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1).
( 3 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 702/2014 z dnia 25 czerwca 2014 r. uznające niektóre kategorie pomocy w sektorach rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. L 193 z 1.7.2014, s. 1).
( 4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1144/2014 z dnia 22 października 2014 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych wdrażanych na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 3/2008 (Dz.U. L 317 z 4.11.2014, s. 56).
( 5 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320).
( 6 ) Dyrektywa Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1).
( 7 ) Rozporządzenie (WE) nr 138/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 grudnia 2003 r. dotyczące rachunków gospodarczych dla rolnictwa we Wspólnocie (Dz.U. L 33 z 5.2.2004, s. 1).
( 8 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).
( 9 ) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).
( 10 ) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
( 11 ) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 792/2009 z dnia 31 sierpnia 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie przekazują Komisji informacje i dokumenty dotyczące wdrożenia wspólnej organizacji rynków, systemu płatności bezpośrednich, promocji produktów rolnych oraz systemów stosowanych w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych i mniejszych wysp Morza Egejskiego (Dz.U. L 228 z 1.9.2009, s. 3).
( 12 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1).